HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τισάνδρου 1
τισὶ 1
τμηθέντα 1
τὸ 116
τό 2
τοιαῦτα 3
τοιαύτην 2

Fréquences [« »]
106 ἐν
107 ὁ
94 πρὸς
116 τὸ
122 τοῦ
140 μὲν
143 τὸν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie de Périclès

τὸ

Chapitre

[33]   χρήσονται τοῖς Ἀθηναίοις, ἐκέλευον αὐτοὺς τὸ ἄγος ἐλαύνειν τὸ Κυλώνειον, ᾧ

[36]   ἀναλῶσαι μετὰ Πρωταγόρου διαποροῦντα πότερον τὸ ἀκόντιον ἢ τὸν βαλόντα μᾶλλον

[16]   ἐφήμερον ταύτην καὶ συνηγμένην εἰς τὸ ἀκριβέστατον δαπάνην, οὐδενός, οἷον ἐν

[1]   γὰρ ὀφθαλμῷ χρόα πρόσφορος ἧς τὸ ἀνθηρὸν ἅμα καὶ τερπνὸν ἀναζωπυρεῖ

[32]   τῆς πόλεως ἐκείνῳ μόνῳ διὰ τὸ ἀξίωμα καὶ τὴν δύναμιν ἀναθείσης

[4]   ὅλως τε μετεωρίσας καὶ συνεξάρας τὸ ἀξίωμα τοῦ ἤθους, Ἀναξαγόρας ἦν

[11]   ὡς πρότερον, ὑπὸ πλήθους ἠμαυρωμένους τὸ ἀξίωμα, χωρὶς δὲ διακρίνας καὶ

[23]   ἀπεδέξατο μὴ πολυπραγμονήσας μηδ' ἐλέγξας τὸ ἀπόρρητον. ἔνιοι δ' ἱστορήκασιν, ὧν

[26]   ταῦτα τὰ στίγματα λέγουσι καὶ τὸ Ἀριστοφάνειον ᾐνίχθαι· Σαμίων ὁ δῆμός

[34]   ἡ τοῦ χωριτικοῦ πλήθους εἰς τὸ ἄστυ συμφόρησις ἀπεργάζεται, (θέρους ὥρᾳ

[32]   ὡς Περικλεῖ γυναῖκας ἐλευθέρας εἰς τὸ αὐτὸ φοιτώσας ὑποδέχοιτο. καὶ ψήφισμα

[37]   εἰς τοὺς φράτορας, ὄνομα θέμενον τὸ αὑτοῦ. καὶ τοῦτον μὲν ὕστερον

[31]   φρονήματος μεγάλου μετὰ γνώμης κατὰ τὸ βέλτιστον ἀπισχυρίσασθαί φασιν αὐτόν, πεῖραν

[1]   δοκοῦν πέφυκεν, ὥστε χρὴ διώκειν τὸ βέλτιστον, ἵνα μὴ θεωρῇ μόνον,

[15]   πολιτείαν, καὶ χρώμενος αὐτῇ πρὸς τὸ βέλτιστον ὀρθῇ καὶ ἀνεγκλίτῳ, (τὰ

[8]   εὐλαβὴς ἦν, ὥστ' ἀεὶ πρὸς τὸ βῆμα βαδίζων εὔχετο τοῖς θεοῖς

[37]   ποθούσης ἐκεῖνον καὶ καλούσης ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ τὸ στρατήγιον, ἀθυμῶν

[11]   οἰκουρῶν ἐν ἄστει καὶ περὶ τὸ βῆμα τῷ Περικλεῖ συμπλεκόμενος, ταχὺ

[2]   τοὺς βίους ἀναγραφῇ, καὶ τοῦτο τὸ βιβλίον δέκατον συντετάχαμεν τὸν Ποερικλέους

[7]   ἑωρᾶτο τὴν ἐπ' ἀγορὰν καὶ τὸ βουλευτήριον πορευόμενος, κλήσεις τε δείπνων

[2]   ἑτέροις παρ' ἡμῶν ὑπάρχειν βουλόμεθα. τὸ γὰρ καλὸν ἐφ' αὑτὸ πρακτικῶς

[8]   τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος. τὸ γὰρ ὑψηλόνουν τοῦτο καὶ πάντη

[31]   διώξεως, κλοπαὶ μὲν οὐκ ἠλέγχοντο· τὸ γὰρ χρυσίον οὕτως εὐθὺς ἐξ

[37]   τὸν οἶκον ἐκλίποι τοὔνομα καὶ τὸ γένος. (εἶχε δ' οὕτω τὰ

[24]   πρότερον. ἦν δὲ Φωκαΐ ς τὸ γένος, Ἑρμοτίμου θυγάτηρ· ἐν δὲ

[24]   ἱστορίας ἔνεστιν, ὅτι δόξαν εἶχε τὸ γύναιον ἐπὶ ῥητορικῇ πολλοῖς Ἀθηναίων

[32]   Λακεδαιμονίοις τὸν δῆμον, αὗται λέγονται, τὸ δ' ἀληθὲς ἄδηλον. ~οἱ δὲ

[13]   Παρθενῶνα Καλλικράτης εἰργάζετο καὶ Ἰκτῖνος, τὸ δ' ἐν Ἐλευσῖνι τελεστήριον ἤρξατο

[11]   τῆς πόλεως τὸ μὲν δῆμον, τὸ δ' ὀλίγους ἐποίησε καλεῖσθαι. (διὸ

[13]   καὶ τοὺς ἄνω κίονας ἐπέστησε· (τὸ δ' ὀπαῖον ἐπὶ τοῦ ἀνακτόρου

[13]   Περικλέης, ἔργοισι δ' οὐδὲ κινεῖ. τὸ δ' Ωιδεῖον, τῇ μὲν ἐντὸς

[38]   καὶ γέγονεν ἤδη πολλοῖς στρατηγοῖς, τὸ δὲ κάλλιστον καὶ μέγιστον οὐ

[13]   ἀνακτόρου Ξενοκλῆς ὁ Χολαργεὺς ἐκορύφωσε· τὸ δὲ μακρὸν τεῖχος, περὶ οὗ

[36]   Περικλῆς καὶ δίκην αὐτῷ προσέλαχε, τὸ δὲ μειράκιον ὁ Ξάνθιππος ἐπὶ

[31]   παγκάλην ἐνέθηκε μαχομένου πρὸς Ἀμαζόνα. τὸ δὲ σχῆμα τῆς χειρός, ἀνατεινούσης

[23]   ταλάντων ἀνάλωμα γράψαντος ἀνηλωμένων εἰς τὸ δέον, ὁ δῆμος ἀπεδέξατο μὴ

[31]   (ὁ μὲν οὖν Φειδίας εἰς τὸ δεσμωτήριον ἀπαχθεὶς ἐτελεύτησε νοσήσας, ὡς

[13]   δὲ τούτου Μεταγένης ὁ Ξυπέτιος τὸ διάζωμα καὶ τοὺς ἄνω κίονας

[32]   Φειδίου προσέπταισε τῷ δήμῳ, φοβηθεὶς τὸ δικαστήριον μέλλοντα τὸν πόλεμον καὶ

[1]   ἀεὶ καὶ μεταβάλλειν ῥᾷστα πρὸς τὸ δοκοῦν πέφυκεν, ὥστε χρὴ διώκειν

[15]   προσστέλλων τὸ θρασυνόμενον αὐτῶν καὶ τὸ δύσθυμον ἀνιεὶς καὶ παραμυθούμενος, ἔδειξε

[7]   γὰρ ἐδόκει Πεισιστράτῳ τῷ τυράννῳ τὸ εἶδος ἐμφερὴς εἶναι, τήν τε

[13]   Περικλέους, ἠργολάβησε Καλλικράτης. κωμῳδεῖ δὲ τὸ ἔργον Κρατῖνος ὡς βραδέως περαινόμενον·

[2]   (οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ τέρπει τὸ ἔργον ὡς χάριεν, ἄξιον σπουδῆς

[20]   μέγεθος καὶ τὴν ἄδειαν καὶ τὸ θάρσος ᾗ βούλοιντο πλεόντων καὶ

[15]   καὶ φόβοις ὥσπερ οἴαξι προσστέλλων τὸ θρασυνόμενον αὐτῶν καὶ τὸ δύσθυμον

[21]   στρατεύσαντες εἰς Δελφοὺς Φωκέων ἐχόντων τὸ ἱερὸν Δελφοῖς ἀπέδωκαν, εὐθὺς ἐκείνων

[6]   μὲν τὸν μάντιν, ὡς εἶδε τὸ κέρας ἰσχυρὸν καὶ στερεὸν ἐκ

[5]   περιφρόνησιν τῶν ἄλλων· ἐπαινεῖ δὲ τὸ Κίμωνος ἐμμελὲς καὶ ὑγρὸν καὶ

[28]   ἡ πόλις ἀφελέσθαι τῆς θαλάττης τὸ κράτος Ἀθηναίους. ~μετὰ ταῦτα κυμαίνοντος

[9]   περὶ ἐκείνου γέγραπται. Τοσοῦτον ἦν τὸ κράτος ἐν τῷ δήμῳ τοῦ

[6]   καὶ Περικλέους, εἰς ἕνα περιστήσεται τὸ κράτος παρ' ᾧ γένοιτο τὸ

[7]   γενέσθαι τὸν Ἐφιάλτην, ὃς κατέλυσε τὸ κράτος τῆς ἐξ Ἀρείου πάγου

[33]   ἐκέλευον αὐτοὺς τὸ ἄγος ἐλαύνειν τὸ Κυλώνειον, ᾧ τὸ μητρόθεν γένος

[36]   ἐγκαρτερεῖν τῷ ἤθει καὶ διαφυλάττειν τὸ μεγαλόψυχον, ἐπιφέρων δὲ τῷ νεκρῷ

[29]   Ἀθηναίοις, εἰ τὸ ψήφισμα καθελεῖν τὸ Μεγαρικὸν ἐπείσθησαν καὶ διαλλαγῆναι πρὸς

[15]   εἰκός, παθῶν ἐν ὄχλῳ τοσαύτην τὸ μέγεθος ἀρχὴν ἔχοντι φυομένων, μόνος

[20]   δυνάσταις ἐπεδείξατο μὲν τῆς δυνάμεως τὸ μέγεθος καὶ τὴν ἄδειαν καὶ

[20]   ὄνειρος οὐκ ἀπ' ἐλπίδος διὰ τὸ μέγεθος τῆς ὑποκειμένης ἡγεμονίας καὶ

[36]   οὐδὲ προὔδωκε τὸ φρόνημα καὶ τὸ μέγεθος τῆς ψυχῆς ὑπὸ τῶν

[11]   βαθυτάτην τομὴν τεμοῦσα τῆς πόλεως τὸ μὲν δῆμον, τὸ δ' ὀλίγους

[26]   τῶν Ἀθηναίων ἀνθυβρίζοντες ἔστιζον εἰς τὸ μέτωπον γλαῦκας· καὶ γὰρ ἐκείνους

[21]   ἔδωκαν αὐτοῖς Δελφοὶ προμαντείαν εἰς τὸ μέτωπον ἐγκολαψάντων τοῦ χαλκοῦ λύκου,

[9]   ἧς αὐτὸς οὐ μετεῖχε διὰ τὸ μήτ' ἄρχων μήτε θεσμοθέτης μήτε

[39]   αὑτοῦ καλῶν ἡγεῖτο βέλτιστον εἶναι τὸ μήτε φθόνῳ μήτε θυμῷ χαρίσασθαι

[33]   ἄγος ἐλαύνειν τὸ Κυλώνειον, ᾧ τὸ μητρόθεν γένος τοῦ Περικλέους ἔνοχον

[18]   καὶ παρακαλεῖν ἐν τῷ δήμῳ, τὸ μνημονευόμενον εἰπών, ὡς εἰ μὴ

[1]   θεάμασιν ἃ τῷ χαίρειν πρὸς τὸ οἰκεῖον αὐτὴν ἀγαθὸν ἐκκαλεῖ. ταῦτα

[12]   πλεόντων καὶ φρουρούντων καὶ στρατευομένων τὸ οἰκουροῦν ἔχῃ πρόφασιν ἀπὸ τῶν

[27]   ἦν κατασχεῖν, ὀκτὼ μέρη διελὼν τὸ πᾶν πλῆθος ἀπεκλήρου, καὶ τῷ

[37]   ἀθυμῶν καὶ κείμενος οἴκοι διὰ τὸ πένθος ὑπ' Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν

[35]   μεῖζόν τι τῆς χλαμύδος ἐστὶ τὸ πεποιηκὸς τὴν ἐπισκότησιν; ταῦτα μὲν

[30]   νόμον τινὰ προβαλλομένου κωλύοντα καθελεῖν τὸ πινάκιον ἐν ᾧ τὸ ψήφισμα

[30]   μὴ καθέλῃς, ἀλλὰ στρέψον εἴσω τὸ πινάκιον· οὐ γὰρ ἔστι νόμος

[7]   λέγων, οὐδ' ἀεὶ παριὼν εἰς τὸ πλῆθος, ἀλλ' ἑαυτὸν ὥσπερ τὴν

[38]   πράξεις ἀνεμετροῦντο καὶ τῶν τροπαίων τὸ πλῆθος· ἐννέα γὰρ ἦν ἃ

[37]   μύριοι καὶ τετρακισχίλιοι καὶ τεσσαράκοντα τὸ πλῆθος ἐξητάσθησαν. (ὄντος οὖν δεινοῦ

[9]   τε μισθοφοραῖς καὶ χορηγίαις συνδεκάσας τὸ πλῆθος, ἐχρῆτο κατὰ τῆς ἐξ

[22]   μὲν βασιλέα χρήμασιν ἐζημίωσαν, ὧν τὸ πλῆθος οὐκ ἔχων ἐκτῖσαι μετέστησεν

[1]   θαυμάσαι τὸ πραχθὲν ὁρμὴ πρὸς τὸ πρᾶξαι· πολλάκις δὲ καὶ τοὐναντίον

[1]   οὐκ εὐθὺς ἀκολουθεῖ τῷ θαυμάσαι τὸ πραχθὲν ὁρμὴ πρὸς τὸ πρᾶξαι·

[7]   περιγενέσθαι, καὶ δυσφύλακτον ἐν συνηθείᾳ τὸ πρὸς δόξαν σεμνόν ἐστι· τῆς

[6]   δεισιδαιμονίας δοκεῖ γενέσθαι καθυπέρτερος, ὅσην τὸ πρὸς τὰ μετέωρα θάμβος ἐνεργάζεται

[31]   ἀπισχυρίσασθαί φασιν αὐτόν, πεῖραν ἐνδόσεως τὸ πρόσταγμα καὶ τὴν συγχώρησιν ἐξομολόγησιν

[8]   εἶναι κτησάμενος” ἐκ φυσιολογίας, καὶ τὸ πρόσφορον ἑλκύσας ἐπὶ τὴν τῶν

[33]   ὁπλίτας τοσοῦτοι γὰρ ἦσαν οἱ τὸ πρῶτον ἐμβαλόντες ὑπὲρ αὐτῆς τῆς

[17]   Λακεδαιμονίων ὑπεναντιωθέντων, ὡς λέγεται, καὶ τὸ πρῶτον ἐν Πελοποννήσῳ τῆς πείρας

[26]   ταχυναυτεῖν. (οὕτω δ' ὠνομάσθη διὰ τὸ πρῶτον ἐν Σάμῳ φανῆναι, Πολυκράτους

[6]   τὸ κράτος παρ' ᾧ γένοιτο τὸ σημεῖον· τὸν δ' Ἀναξαγόραν τοῦ

[26]   σάμαινα ναῦς ἐστιν ὑόπρωρος μὲν τὸ σίμωμα, κοιλοτέρα δὲ καὶ γαστροειδής,

[37]   καλούσης ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ τὸ στρατήγιον, ἀθυμῶν καὶ κείμενος οἴκοι

[7]   ὁ δὲ καὶ τῷ δήμῳ τὸ συνεχὲς φεύγων καὶ τὸν κόρον

[38]   ἐν ποικίλαις ἐχούσῃ μεταβολαῖς διαχρωμένην τὸ σῶμα σχολαίως καὶ ὑπερείπουσαν τὸ

[13]   τῇ καλλιτεχνίᾳ, μάλιστα θαυμάσιον ἦν τὸ τάχος. ὧν γὰρ ἕκαστον ᾤοντο

[19]   κατέδραμε, καὶ κατέκλεισεν Οἰνιάδας εἰς τὸ τεῖχος, καὶ τεμὼν τὴν γῆν

[6]   μὲν τὴν αἰτίαν, τοῦ δὲ τὸ τέλος καλῶς ἐκλαμβάνοντος· ὑπέκειτο γὰρ

[8]   ἀπομνημονεύεται δ' ὀλίγα παντάπασιν· οἷον τὸ τὴν Αἴγιναν ὡς λήμην τοῦ

[4]   ὢν σοφιστὴς καταδύεσθαι μὲν εἰς τὸ τῆς μουσικῆς ὄνομα πρὸς τοὺς

[24]   ἂν ἦν ἀνήρ, εἰ μὴ τὸ τῆς πόρνης ὑπωρρώδει κακόν. (οὕτω

[18]   τὰς πρότερον εὐτυχίας καὶ διὰ τὸ τιμᾶσθαι διαφερόντως ἐκ τῶν πολεμικῶν

[8]   τοῦ Πειραιῶς ἀφελεῖν κελεῦσαι, καὶ τὸ τὸν πόλεμον ἤδη φάναι καθορᾶν

[28]   ὁ Περικλῆς μειδιάσας ἀτρέμα λέγεται τὸ τοῦ Ἀρχιλόχου πρὸς αὐτὴν εἰπεῖν·

[39]   καὶ ἀμίαντον Ὀλύμπιον προσαγορεύεσθαι, καθάπερ τὸ τῶν θεῶν γένος ἀξιοῦμεν αἴτιον

[1]   τῶν προστυγχανόντων ἴσως ἀνάγκη πᾶν τὸ φαινόμενον, ἄν τε χρήσιμον ἄν

[17]   μὲν οὖν παρεθέμην ἐνδεικνύμενος αὐτοῦ τὸ φρόνημα καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην. ~ἐν

[36]   οὐ μὴν ἀπεῖπεν οὐδὲ προὔδωκε τὸ φρόνημα καὶ τὸ μέγεθος τῆς

[5]   ὑποπιμπλάμενος, οὐ μόνον, ὡς ἔοικε, τὸ φρόνημα σοβαρὸν καὶ τὸν λόγον

[38]   τὸ σῶμα σχολαίως καὶ ὑπερείπουσαν τὸ φρόνημα τῆς ψυχῆς. (ὁ γοῦν

[1]   γυναῖκες, ἡγεμονικῶς σφόδρα νουθετήσας τοὺς τὸ φύσει φιλητικὸν ἐν ἡμῖν καὶ

[13]   ἄνθρωπον. ἐπὶ τούτῳ δὲ καὶ τὸ χαλκοῦν ἄγαλμα τῆς Ὑγιείας Ἀθηνᾶς

[13]   Φειδίας εἰργάζετο μὲν τῆς θεοῦ τὸ χρυσοῦν ἕδος, καὶ τούτου δημιουργὸς

[30]   καθελεῖν τὸ πινάκιον ἐν ᾧ τὸ ψήφισμα γεγραμμένον ἐτύγχανεν, εἰπεῖν Πολυάλκη

[10]   ὤκνησε χαρίσασθαι τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ τὸ ψήφισμα γράψας αὐτὸς ἐκάλει τὸν

[29]   ὁ πόλεμος τοῖς Ἀθηναίοις, εἰ τὸ ψήφισμα καθελεῖν τὸ Μεγαρικὸν ἐπείσθησαν

[31]   γνῶναι, τοῦ δὲ μὴ λυθῆναι τὸ ψήφισμα πάντες ὡσαύτως τὴν αἰτίαν

[30]   τῶν Μεγαρέων. (τοῦτο μὲν οὖν τὸ ψήφισμα Περικλέους ἐστὶν εὐγνώμονος καὶ

Chapitre
[33]	χρήσονται τοῖς Ἀθηναίοις, ἐκέλευον αὐτοὺς	τὸ	ἄγος ἐλαύνειν τὸ Κυλώνειον, ᾧ
[36]	ἀναλῶσαι μετὰ Πρωταγόρου διαποροῦντα πότερον	τὸ	ἀκόντιον ἢ τὸν βαλόντα μᾶλλον
[16]	ἐφήμερον ταύτην καὶ συνηγμένην εἰς	τὸ	ἀκριβέστατον δαπάνην, οὐδενός, οἷον ἐν
[1]	γὰρ ὀφθαλμῷ χρόα πρόσφορος ἧς	τὸ	ἀνθηρὸν ἅμα καὶ τερπνὸν ἀναζωπυρεῖ
[32]	τῆς πόλεως ἐκείνῳ μόνῳ διὰ	τὸ	ἀξίωμα καὶ τὴν δύναμιν ἀναθείσης
[4]	ὅλως τε μετεωρίσας καὶ συνεξάρας	τὸ	ἀξίωμα τοῦ ἤθους, Ἀναξαγόρας ἦν
[11]	ὡς πρότερον, ὑπὸ πλήθους ἠμαυρωμένους	τὸ	ἀξίωμα, χωρὶς δὲ διακρίνας καὶ
[23]	ἀπεδέξατο μὴ πολυπραγμονήσας μηδ' ἐλέγξας	τὸ	ἀπόρρητον. ἔνιοι δ' ἱστορήκασιν, ὧν
[26]	ταῦτα τὰ στίγματα λέγουσι καὶ	τὸ	Ἀριστοφάνειον ᾐνίχθαι· Σαμίων ὁ δῆμός
[34]	ἡ τοῦ χωριτικοῦ πλήθους εἰς	τὸ	ἄστυ συμφόρησις ἀπεργάζεται, (θέρους ὥρᾳ
[32]	ὡς Περικλεῖ γυναῖκας ἐλευθέρας εἰς	τὸ	αὐτὸ φοιτώσας ὑποδέχοιτο. καὶ ψήφισμα
[37]	εἰς τοὺς φράτορας, ὄνομα θέμενον	τὸ	αὑτοῦ. καὶ τοῦτον μὲν ὕστερον
[31]	φρονήματος μεγάλου μετὰ γνώμης κατὰ	τὸ	βέλτιστον ἀπισχυρίσασθαί φασιν αὐτόν, πεῖραν
[1]	δοκοῦν πέφυκεν, ὥστε χρὴ διώκειν	τὸ	βέλτιστον, ἵνα μὴ θεωρῇ μόνον,
[15]	πολιτείαν, καὶ χρώμενος αὐτῇ πρὸς	τὸ	βέλτιστον ὀρθῇ καὶ ἀνεγκλίτῳ, (τὰ
[8]	εὐλαβὴς ἦν, ὥστ' ἀεὶ πρὸς	τὸ	βῆμα βαδίζων εὔχετο τοῖς θεοῖς
[37]	ποθούσης ἐκεῖνον καὶ καλούσης ἐπὶ	τὸ	βῆμα καὶ τὸ στρατήγιον, ἀθυμῶν
[11]	οἰκουρῶν ἐν ἄστει καὶ περὶ	τὸ	βῆμα τῷ Περικλεῖ συμπλεκόμενος, ταχὺ
[2]	τοὺς βίους ἀναγραφῇ, καὶ τοῦτο	τὸ	βιβλίον δέκατον συντετάχαμεν τὸν Ποερικλέους
[7]	ἑωρᾶτο τὴν ἐπ' ἀγορὰν καὶ	τὸ	βουλευτήριον πορευόμενος, κλήσεις τε δείπνων
[2]	ἑτέροις παρ' ἡμῶν ὑπάρχειν βουλόμεθα.	τὸ	γὰρ καλὸν ἐφ' αὑτὸ πρακτικῶς
[8]	τῇ ῥητορικῇ τὴν φυσιολογίαν ὑποχεόμενος.	τὸ	γὰρ ὑψηλόνουν τοῦτο καὶ πάντη
[31]	διώξεως, κλοπαὶ μὲν οὐκ ἠλέγχοντο·	τὸ	γὰρ χρυσίον οὕτως εὐθὺς ἐξ
[37]	τὸν οἶκον ἐκλίποι τοὔνομα καὶ	τὸ	γένος. (εἶχε δ' οὕτω τὰ
[24]	πρότερον. ἦν δὲ Φωκαΐ ς	τὸ	γένος, Ἑρμοτίμου θυγάτηρ· ἐν δὲ
[24]	ἱστορίας ἔνεστιν, ὅτι δόξαν εἶχε	τὸ	γύναιον ἐπὶ ῥητορικῇ πολλοῖς Ἀθηναίων
[32]	Λακεδαιμονίοις τὸν δῆμον, αὗται λέγονται,	τὸ	δ' ἀληθὲς ἄδηλον. ~οἱ δὲ
[13]	Παρθενῶνα Καλλικράτης εἰργάζετο καὶ Ἰκτῖνος,	τὸ	δ' ἐν Ἐλευσῖνι τελεστήριον ἤρξατο
[11]	τῆς πόλεως τὸ μὲν δῆμον,	τὸ	δ' ὀλίγους ἐποίησε καλεῖσθαι. (διὸ
[13]	καὶ τοὺς ἄνω κίονας ἐπέστησε·	(τὸ	δ' ὀπαῖον ἐπὶ τοῦ ἀνακτόρου
[13]	Περικλέης, ἔργοισι δ' οὐδὲ κινεῖ.	τὸ	δ' Ωιδεῖον, τῇ μὲν ἐντὸς
[38]	καὶ γέγονεν ἤδη πολλοῖς στρατηγοῖς,	τὸ	δὲ κάλλιστον καὶ μέγιστον οὐ
[13]	ἀνακτόρου Ξενοκλῆς ὁ Χολαργεὺς ἐκορύφωσε·	τὸ	δὲ μακρὸν τεῖχος, περὶ οὗ
[36]	Περικλῆς καὶ δίκην αὐτῷ προσέλαχε,	τὸ	δὲ μειράκιον ὁ Ξάνθιππος ἐπὶ
[31]	παγκάλην ἐνέθηκε μαχομένου πρὸς Ἀμαζόνα.	τὸ	δὲ σχῆμα τῆς χειρός, ἀνατεινούσης
[23]	ταλάντων ἀνάλωμα γράψαντος ἀνηλωμένων εἰς	τὸ	δέον, ὁ δῆμος ἀπεδέξατο μὴ
[31]	(ὁ μὲν οὖν Φειδίας εἰς	τὸ	δεσμωτήριον ἀπαχθεὶς ἐτελεύτησε νοσήσας, ὡς
[13]	δὲ τούτου Μεταγένης ὁ Ξυπέτιος	τὸ	διάζωμα καὶ τοὺς ἄνω κίονας
[32]	Φειδίου προσέπταισε τῷ δήμῳ, φοβηθεὶς	τὸ	δικαστήριον μέλλοντα τὸν πόλεμον καὶ
[1]	ἀεὶ καὶ μεταβάλλειν ῥᾷστα πρὸς	τὸ	δοκοῦν πέφυκεν, ὥστε χρὴ διώκειν
[15]	προσστέλλων τὸ θρασυνόμενον αὐτῶν καὶ	τὸ	δύσθυμον ἀνιεὶς καὶ παραμυθούμενος, ἔδειξε
[7]	γὰρ ἐδόκει Πεισιστράτῳ τῷ τυράννῳ	τὸ	εἶδος ἐμφερὴς εἶναι, τήν τε
[13]	Περικλέους, ἠργολάβησε Καλλικράτης. κωμῳδεῖ δὲ	τὸ	ἔργον Κρατῖνος ὡς βραδέως περαινόμενον·
[2]	(οὐ γὰρ ἀναγκαῖον, εἰ τέρπει	τὸ	ἔργον ὡς χάριεν, ἄξιον σπουδῆς
[20]	μέγεθος καὶ τὴν ἄδειαν καὶ	τὸ	θάρσος ᾗ βούλοιντο πλεόντων καὶ
[15]	καὶ φόβοις ὥσπερ οἴαξι προσστέλλων	τὸ	θρασυνόμενον αὐτῶν καὶ τὸ δύσθυμον
[21]	στρατεύσαντες εἰς Δελφοὺς Φωκέων ἐχόντων	τὸ	ἱερὸν Δελφοῖς ἀπέδωκαν, εὐθὺς ἐκείνων
[6]	μὲν τὸν μάντιν, ὡς εἶδε	τὸ	κέρας ἰσχυρὸν καὶ στερεὸν ἐκ
[5]	περιφρόνησιν τῶν ἄλλων· ἐπαινεῖ δὲ	τὸ	Κίμωνος ἐμμελὲς καὶ ὑγρὸν καὶ
[28]	ἡ πόλις ἀφελέσθαι τῆς θαλάττης	τὸ	κράτος Ἀθηναίους. ~μετὰ ταῦτα κυμαίνοντος
[9]	περὶ ἐκείνου γέγραπται. Τοσοῦτον ἦν	τὸ	κράτος ἐν τῷ δήμῳ τοῦ
[6]	καὶ Περικλέους, εἰς ἕνα περιστήσεται	τὸ	κράτος παρ' ᾧ γένοιτο τὸ
[7]	γενέσθαι τὸν Ἐφιάλτην, ὃς κατέλυσε	τὸ	κράτος τῆς ἐξ Ἀρείου πάγου
[33]	ἐκέλευον αὐτοὺς τὸ ἄγος ἐλαύνειν	τὸ	Κυλώνειον, ᾧ τὸ μητρόθεν γένος
[36]	ἐγκαρτερεῖν τῷ ἤθει καὶ διαφυλάττειν	τὸ	μεγαλόψυχον, ἐπιφέρων δὲ τῷ νεκρῷ
[29]	Ἀθηναίοις, εἰ τὸ ψήφισμα καθελεῖν	τὸ	Μεγαρικὸν ἐπείσθησαν καὶ διαλλαγῆναι πρὸς
[15]	εἰκός, παθῶν ἐν ὄχλῳ τοσαύτην	τὸ	μέγεθος ἀρχὴν ἔχοντι φυομένων, μόνος
[20]	δυνάσταις ἐπεδείξατο μὲν τῆς δυνάμεως	τὸ	μέγεθος καὶ τὴν ἄδειαν καὶ
[20]	ὄνειρος οὐκ ἀπ' ἐλπίδος διὰ	τὸ	μέγεθος τῆς ὑποκειμένης ἡγεμονίας καὶ
[36]	οὐδὲ προὔδωκε τὸ φρόνημα καὶ	τὸ	μέγεθος τῆς ψυχῆς ὑπὸ τῶν
[11]	βαθυτάτην τομὴν τεμοῦσα τῆς πόλεως	τὸ	μὲν δῆμον, τὸ δ' ὀλίγους
[26]	τῶν Ἀθηναίων ἀνθυβρίζοντες ἔστιζον εἰς	τὸ	μέτωπον γλαῦκας· καὶ γὰρ ἐκείνους
[21]	ἔδωκαν αὐτοῖς Δελφοὶ προμαντείαν εἰς	τὸ	μέτωπον ἐγκολαψάντων τοῦ χαλκοῦ λύκου,
[9]	ἧς αὐτὸς οὐ μετεῖχε διὰ	τὸ	μήτ' ἄρχων μήτε θεσμοθέτης μήτε
[39]	αὑτοῦ καλῶν ἡγεῖτο βέλτιστον εἶναι	τὸ	μήτε φθόνῳ μήτε θυμῷ χαρίσασθαι
[33]	ἄγος ἐλαύνειν τὸ Κυλώνειον, ᾧ	τὸ	μητρόθεν γένος τοῦ Περικλέους ἔνοχον
[18]	καὶ παρακαλεῖν ἐν τῷ δήμῳ,	τὸ	μνημονευόμενον εἰπών, ὡς εἰ μὴ
[1]	θεάμασιν ἃ τῷ χαίρειν πρὸς	τὸ	οἰκεῖον αὐτὴν ἀγαθὸν ἐκκαλεῖ. ταῦτα
[12]	πλεόντων καὶ φρουρούντων καὶ στρατευομένων	τὸ	οἰκουροῦν ἔχῃ πρόφασιν ἀπὸ τῶν
[27]	ἦν κατασχεῖν, ὀκτὼ μέρη διελὼν	τὸ	πᾶν πλῆθος ἀπεκλήρου, καὶ τῷ
[37]	ἀθυμῶν καὶ κείμενος οἴκοι διὰ	τὸ	πένθος ὑπ' Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν
[35]	μεῖζόν τι τῆς χλαμύδος ἐστὶ	τὸ	πεποιηκὸς τὴν ἐπισκότησιν; ταῦτα μὲν
[30]	νόμον τινὰ προβαλλομένου κωλύοντα καθελεῖν	τὸ	πινάκιον ἐν ᾧ τὸ ψήφισμα
[30]	μὴ καθέλῃς, ἀλλὰ στρέψον εἴσω	τὸ	πινάκιον· οὐ γὰρ ἔστι νόμος
[7]	λέγων, οὐδ' ἀεὶ παριὼν εἰς	τὸ	πλῆθος, ἀλλ' ἑαυτὸν ὥσπερ τὴν
[38]	πράξεις ἀνεμετροῦντο καὶ τῶν τροπαίων	τὸ	πλῆθος· ἐννέα γὰρ ἦν ἃ
[37]	μύριοι καὶ τετρακισχίλιοι καὶ τεσσαράκοντα	τὸ	πλῆθος ἐξητάσθησαν. (ὄντος οὖν δεινοῦ
[9]	τε μισθοφοραῖς καὶ χορηγίαις συνδεκάσας	τὸ	πλῆθος, ἐχρῆτο κατὰ τῆς ἐξ
[22]	μὲν βασιλέα χρήμασιν ἐζημίωσαν, ὧν	τὸ	πλῆθος οὐκ ἔχων ἐκτῖσαι μετέστησεν
[1]	θαυμάσαι τὸ πραχθὲν ὁρμὴ πρὸς	τὸ	πρᾶξαι· πολλάκις δὲ καὶ τοὐναντίον
[1]	οὐκ εὐθὺς ἀκολουθεῖ τῷ θαυμάσαι	τὸ	πραχθὲν ὁρμὴ πρὸς τὸ πρᾶξαι·
[7]	περιγενέσθαι, καὶ δυσφύλακτον ἐν συνηθείᾳ	τὸ	πρὸς δόξαν σεμνόν ἐστι· τῆς
[6]	δεισιδαιμονίας δοκεῖ γενέσθαι καθυπέρτερος, ὅσην	τὸ	πρὸς τὰ μετέωρα θάμβος ἐνεργάζεται
[31]	ἀπισχυρίσασθαί φασιν αὐτόν, πεῖραν ἐνδόσεως	τὸ	πρόσταγμα καὶ τὴν συγχώρησιν ἐξομολόγησιν
[8]	εἶναι κτησάμενος” ἐκ φυσιολογίας, καὶ	τὸ	πρόσφορον ἑλκύσας ἐπὶ τὴν τῶν
[33]	ὁπλίτας τοσοῦτοι γὰρ ἦσαν οἱ	τὸ	πρῶτον ἐμβαλόντες ὑπὲρ αὐτῆς τῆς
[17]	Λακεδαιμονίων ὑπεναντιωθέντων, ὡς λέγεται, καὶ	τὸ	πρῶτον ἐν Πελοποννήσῳ τῆς πείρας
[26]	ταχυναυτεῖν. (οὕτω δ' ὠνομάσθη διὰ	τὸ	πρῶτον ἐν Σάμῳ φανῆναι, Πολυκράτους
[6]	τὸ κράτος παρ' ᾧ γένοιτο	τὸ	σημεῖον· τὸν δ' Ἀναξαγόραν τοῦ
[26]	σάμαινα ναῦς ἐστιν ὑόπρωρος μὲν	τὸ	σίμωμα, κοιλοτέρα δὲ καὶ γαστροειδής,
[37]	καλούσης ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ	τὸ	στρατήγιον, ἀθυμῶν καὶ κείμενος οἴκοι
[7]	ὁ δὲ καὶ τῷ δήμῳ	τὸ	συνεχὲς φεύγων καὶ τὸν κόρον
[38]	ἐν ποικίλαις ἐχούσῃ μεταβολαῖς διαχρωμένην	τὸ	σῶμα σχολαίως καὶ ὑπερείπουσαν τὸ
[13]	τῇ καλλιτεχνίᾳ, μάλιστα θαυμάσιον ἦν	τὸ	τάχος. ὧν γὰρ ἕκαστον ᾤοντο
[19]	κατέδραμε, καὶ κατέκλεισεν Οἰνιάδας εἰς	τὸ	τεῖχος, καὶ τεμὼν τὴν γῆν
[6]	μὲν τὴν αἰτίαν, τοῦ δὲ	τὸ	τέλος καλῶς ἐκλαμβάνοντος· ὑπέκειτο γὰρ
[8]	ἀπομνημονεύεται δ' ὀλίγα παντάπασιν· οἷον	τὸ	τὴν Αἴγιναν ὡς λήμην τοῦ
[4]	ὢν σοφιστὴς καταδύεσθαι μὲν εἰς	τὸ	τῆς μουσικῆς ὄνομα πρὸς τοὺς
[24]	ἂν ἦν ἀνήρ, εἰ μὴ	τὸ	τῆς πόρνης ὑπωρρώδει κακόν. (οὕτω
[18]	τὰς πρότερον εὐτυχίας καὶ διὰ	τὸ	τιμᾶσθαι διαφερόντως ἐκ τῶν πολεμικῶν
[8]	τοῦ Πειραιῶς ἀφελεῖν κελεῦσαι, καὶ	τὸ	τὸν πόλεμον ἤδη φάναι καθορᾶν
[28]	ὁ Περικλῆς μειδιάσας ἀτρέμα λέγεται	τὸ	τοῦ Ἀρχιλόχου πρὸς αὐτὴν εἰπεῖν·
[39]	καὶ ἀμίαντον Ὀλύμπιον προσαγορεύεσθαι, καθάπερ	τὸ	τῶν θεῶν γένος ἀξιοῦμεν αἴτιον
[1]	τῶν προστυγχανόντων ἴσως ἀνάγκη πᾶν	τὸ	φαινόμενον, ἄν τε χρήσιμον ἄν
[17]	μὲν οὖν παρεθέμην ἐνδεικνύμενος αὐτοῦ	τὸ	φρόνημα καὶ τὴν μεγαλοφροσύνην. ~ἐν
[36]	οὐ μὴν ἀπεῖπεν οὐδὲ προὔδωκε	τὸ	φρόνημα καὶ τὸ μέγεθος τῆς
[5]	ὑποπιμπλάμενος, οὐ μόνον, ὡς ἔοικε,	τὸ	φρόνημα σοβαρὸν καὶ τὸν λόγον
[38]	τὸ σῶμα σχολαίως καὶ ὑπερείπουσαν	τὸ	φρόνημα τῆς ψυχῆς. (ὁ γοῦν
[1]	γυναῖκες, ἡγεμονικῶς σφόδρα νουθετήσας τοὺς	τὸ	φύσει φιλητικὸν ἐν ἡμῖν καὶ
[13]	ἄνθρωπον. ἐπὶ τούτῳ δὲ καὶ	τὸ	χαλκοῦν ἄγαλμα τῆς Ὑγιείας Ἀθηνᾶς
[13]	Φειδίας εἰργάζετο μὲν τῆς θεοῦ	τὸ	χρυσοῦν ἕδος, καὶ τούτου δημιουργὸς
[30]	καθελεῖν τὸ πινάκιον ἐν ᾧ	τὸ	ψήφισμα γεγραμμένον ἐτύγχανεν, εἰπεῖν Πολυάλκη
[10]	ὤκνησε χαρίσασθαι τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ	τὸ	ψήφισμα γράψας αὐτὸς ἐκάλει τὸν
[29]	ὁ πόλεμος τοῖς Ἀθηναίοις, εἰ	τὸ	ψήφισμα καθελεῖν τὸ Μεγαρικὸν ἐπείσθησαν
[31]	γνῶναι, τοῦ δὲ μὴ λυθῆναι	τὸ	ψήφισμα πάντες ὡσαύτως τὴν αἰτίαν
[30]	τῶν Μεγαρέων. (τοῦτο μὲν οὖν	τὸ	ψήφισμα Περικλέους ἐστὶν εὐγνώμονος καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/12/2005