Chapitre
[9]	θεωρείσθω διὰ τῶν πραγμάτων αὐτῶν	ἡ	αἰτία τῆς μεταβολῆς. ἐν ἀρχῇ
[28]	ἑλόντος. (καὶ οὐκ ἦν ἄδικος	ἡ	ἀξίωσις, ἀλλ' ὄντως πολλὴν ἀδηλότητα
[13]	ἐγὼ δ' ἐν πολλῷ χρόνῳ.	ἡ	γὰρ ἐν τῷ ποιεῖν εὐχέρεια
[2]	ἀγωνιζομένων τὰ τοιαῦτα θεατὴς γιγνόμενος.	~ἡ	δ' αὐτουργία τῶν ταπεινῶν τῆς
[11]	ὑποσημαίνουσα δημοτικῆς καὶ ἀριστοκρατικῆς προαιρέσεως,	ἡ	δ' ἐκείνων ἅμιλλα καὶ φιλοτιμία
[28]	καὶ ταινίαις ὥσπερ ἀθλητὴν νικηφόρον,	ἡ	δ' Ἐλπινίκη προσελθοῦσα πλησίον· ταῦτ'
[40]	ἐν (πρᾳότητι μὴ φῦναι τρόπον·	ἡ	δ' ἐπίφθονος ἰσχὺς ἐκείνη, μοναρχία
[31]	κατηγόρους ἐκέλευσε ποιεῖν ὁ Περικλῆς.	(ἡ	δὲ δόξα τῶν ἔργων ἐπίεζε
[33]	ἔνοχον ἦν, ὡς Θουκυδίδης ἱστόρηκεν.	ἡ	δὲ πεῖρα περιέστη τοῖς πέμψασιν
[26]	γὰρ ἐκείνους οἱ Ἀθηναῖοι σάμαιναν.	ἡ	δὲ σάμαινα ναῦς ἐστιν ὑόπρωρος
[13]	ἐπιπροσθοῦντα τῇ γνώσει τῶν πραγμάτων,	ἡ	δὲ τῶν πράξεων καὶ τῶν
[31]	πρὸς ἔνδειξιν ἰσχύος περιφρονῆσαι Λακεδαιμονίων.	ἡ	δὲ χειρίστη μὲν αἰτία πασῶν,
[12]	Περικλῆς· καὶ δοκεῖ δεινὴν ὕβριν	ἡ	Ἑλλὰς ὑβρίζεσθαι καὶ τυραννεῖσθαι περιφανῶς,
[10]	ὑπάρχειν. (ἐδόκει δὲ καὶ πρότερον	ἡ	Ἐλπινίκη τῷ Κίμωνι τὸν Περικλέα
[24]	τοῖς δυνατωτάτοις ἀνδράσι. καὶ γὰρ	ἡ	Θαργηλία τό τ' εἶδος εὐπρεπὴς
[13]	ἀπεγνωσμένος. ἀθυμοῦντος δὲ τοῦ Περικλέους	ἡ	θεὸς ὄναρ φανεῖσα συνέταξε θεραπείαν,
[34]	λογισμοῖς. (νῦν δὲ πρῶτον μὲν	ἡ	λοιμώδης ἐνέπεσε φθορὰ καὶ κατενεμήθη
[37]	αὐτοῦ πάλιν λυθῆναι τοῦ γράψαντος,	ἡ	παροῦσα δυστυχία τῷ Περικλεῖ περὶ
[15]	δύναμις, ἀλλ' ὡς Θουκυδίδης φησίν,	ἡ	περὶ τὸν βίον δόξα καὶ
[19]	~τῶν δὲ στρατηγιῶν ἠγαπήθη μὲν	ἡ	περὶ Χερρόνησον αὐτοῦ μάλιστα, σωτήριος
[28]	φησί, παρ' ἐλάχιστον ἦλθε Σαμίων	ἡ	πόλις ἀφελέσθαι τῆς θαλάττης τὸ
[6]	κατὰ τὸν τόπον ἐκεῖνον ὅθεν	ἡ	ῥίζα τοῦ κέρατος εἶχε τὴν
[22]	τοὺς Πελοποννησίους. (ὡς δ' ἀπεχώρησεν	ἡ	στρατιὰ καὶ διελύθη κατὰ πόλεις,
[15]	κρούσεως δεομένους. (αἰτία δ' οὐχ	ἡ	τοῦ λόγου ψιλῶς δύναμις, ἀλλ'
[24]	(φαίνεται μέντοι μᾶλλον ἐρωτική τις	ἡ	τοῦ Περικλέους ἀγάπησις γενομένη πρὸς
[34]	ἐχθρῶν ὡς τὴν μὲν νόσον	ἡ	τοῦ χωριτικοῦ πλήθους εἰς τὸ
[12]	ἐκείνην καὶ τὸν παλαιὸν ὄλβον,	ἡ	τῶν ἀναθημάτων κατασκευή, τοῦτο μάλιστα
[22]	αὐτῷ προστρίψασθαι νόσημα τὴν φιλαργυρίαν	ἡ	φύσις, ὑφ' ἧς καὶ αὐτὸς
[19]	ᾧ συνείχετο πάντα τὸν χρόνον	ἡ	χώρα βαρβαρικαῖς ἀναμεμιγμένη γειτνιάσεσι καὶ
[1]	τι κέκτηται καὶ φιλοθέαμον ἡμῶν	ἡ	ψυχὴ φύσει, λόγον ἔχει ψέγειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/12/2005