Discours, paragraphes
[2, 25]	καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες	δ'	ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ τῶν μὲν
[2, 5]	ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν. τυχοῦσαι	δ'	ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο τὰς
[2, 0]	λόγος μοι περὶ τούτων, ὁ	δ'	ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ τούτων
[2, 70]	αὑτῶν παῖδας ἀπέ λιπον, ἐρήμους	δ'	ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ μητέρας
[2, 35]	ἰδεῖν ὧν οὐκ εἶδον, πολλὰ	δ'	ἀκοῦσαι ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι
[2, 15]	ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς	δ'	ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν κινδύνων
[2, 60]	τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε, τῷ	δ'	ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς
[2, 35]	Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ	δ'	ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων,
[2, 75]	ταῖς δυστυχίαις ταῖς τούτων; ~Μόνην	δ'	ἄν μοι δοκοῦμεν ταύτην τοῖς
[2, 75]	τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε κειμένων; τίνας	δ'	ἂν τῶν ζώντων δικαιότερον περὶ
[2, 80]	τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως	δ'	ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι,
[2, 55]	μὲν ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην	δ'	ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα
[2, 70]	μὲν εἶναι τῷ σώματι, πασῶν	δ'	ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων ἀφίλους καὶ
[2, 40]	ἀγαπώντων μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων	δ'	ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου,
[2, 70]	τὰ ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα, πόρρω	δ'	ἀπὸ τῆς αὑτῶν τὸν πόλεμον
[2, 5]	σωμάτων ἔδοξαν εἶναι γυναῖκες. μόναις	δ'	αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν
[2, 70]	ζηλοῦσθαι καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον	δ'	αὐτοῖς εἶναι τὸν θάνατον τοῦ
[2, 20]	ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι	δ'	αὐτοῖς ἐκ τῶν προτέρων ἔργων
[2, 70]	καταλειπομένοις τὸ πένθος μεῖζον. πῶς	δ'	αὐτοὺς χρὴ λῆξαι τῆς λύπης;
[2, 50]	ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς	δ'	αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν
[2, 40]	τὰς ναῦς δ' ἐμβάντες, τὰς	δ'	αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες
[2, 35]	βαρβάρων, ἱερῶν δὲ καομένων, ἁπάντων	δ'	ἐγγὺς ὄν των τῶν δεινῶν,
[2, 50]	δὲ τῶν μὲν ἀπόντων, τῶν	δ'	ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι:
[2, 55]	δὲ πόλεις τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι	δ'	ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν μετὰ τὴν
[2, 45]	μέγα μὲν ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν	δ'	ἐγκλημάτων ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις
[2, 35]	τε πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς	δ'	εἰ δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων ἔσεσθαι
[2, 20]	αὐτοῖς μετὰ πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς	δ'	εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ τὰς
[2, 55]	τὴν θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν	δ'	εἰς τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ
[2, 20]	διὰ τὸν θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν	δ'	ἐκ τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν
[2, 50]	αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ	δ'	ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν μὲν πρεσβυτέρων
[2, 60]	τοῖς βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς	δ'	ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ μετέχειν οὐκ
[2, 40]	τὴν πόλιν, εἰς τὰς ναῦς	δ'	ἐμβάντες, τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς
[2, 40]	πλείους τῶν ἄλλων συμμάχων, ἄνδρας	δ'	ἐμπει ροτάτους. καὶ γὰρ τίνες
[2, 35]	ὄν των τῶν δεινῶν, ἀκούοντες	δ'	ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ
[2, 0]	τοῖς τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας	δ'	ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις,
[2, 0]	μὲν ἐν ταῖς ᾠδαῖς, λέγοντας	δ'	ἐν τοῖς τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις,
[2, 0]	τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας	δ'	ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων ἔργοις
[2, 20]	τοῖς ἀδικουμένοις ἥξουσι βοηθήσοντες: εἰ	δ'	ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους
[2, 10]	τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς	δ'	ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν
[2, 10]	ὑπ' ἐκείνων ἀδικουμένους ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος	δ'	Εὐρυσθέως μετὰ τῶν ἐν ἐκείνῳ
[2, 15]	εἰ δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον	δ'	ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ μὲν
[2, 70]	φεύγοντας τὴν αὑτῶν ἀπορίαν, τοὺς	δ'	ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς
[2, 20]	μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ	δ'	ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ δόντες
[2, 30]	ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν, οἱ	δ'	ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι μὲν τὴν
[2, 25]	δ' ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα	δ'	ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος
[2, 35]	μὲν νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ	δ'	ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι. ἦ που
[2, 15]	τοὺς ἱκέτας αὐτῶν ἐξελεῖν. παραταξάμενοι	δ'	ἰδίᾳ δυνάμει τὴν ἐξ ἁπάσης
[2, 60]	τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς	δ'	ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων
[2, 30]	δὲ τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες	δ'	ὅτι, εἰ μὲν κατὰ γῆν
[2, 50]	μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ	δ'	οὔπω δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς
[2, 70]	οἵων πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν	δ'	οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι
[2, 30]	πείθοντα, κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι	δ'	οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ
[2, 35]	ἀκοῦσαι ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι	δ'	οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο ἢ
[2, 10]	τοὺς μὲν ἀδικουμένους ἐλεοῦντες, τοὺς	δ'	ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς μὲν
[2, 10]	δὲ τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν, εὐψυχίας	δ'	ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων, εἰ δέοι,
[2, 25]	οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι, οἱ	δ'	ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα δ'
[2, 30]	ἄλλων συμμάχων ναυτικόν. οὐ πολλαῖς	δ'	ὕστερον ἡμέραις ἦλθε καὶ ἡ
[2, 25]	ὀργιζόμενος δὲ τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς	δ'	ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν
[2, 75]	ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε	δαίμων	ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς
[2, 65]	τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ	δὲ	ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ τῆς
[2, 60]	μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν	δὲ	ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη δὲ
[2, 60]	δὲ ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη	δὲ	ἀντὶ τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν.
[2, 10]	τῶν βωμῶν ἐκαθ έζοντο: ἐξαιτουμένου	δὲ	αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν
[2, 65]	ἐκείνους τῶν αὐτῶν ἠξίουν, δυστυχήσαντες	δὲ	βέβαιον τὴν δουλείαν τοῖς ἐν
[2, 65]	τοῖς τῶν προγόνων ἀγαθοῖς, ἄνδρες	δὲ	γενόμενοι τήν τε ἐκείνων δόξαν
[2, 35]	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἠγωνίσθη; ~ποίαν	δὲ	γνώμην εἶχον ἢ οἱ θεώμενοι
[2, 70]	αὑτοὺς μὲν ἀπεστέρησαν βίου, χήρας	δὲ	γυναῖκας ἐποίησαν, ὀρφανοὺς δὲ τοὺς
[2, 75]	ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες, ταῖς	δὲ	γυναιξὶν εἰ τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς
[2, 25]	τοὺς ὅρους τῆς χώρας οὕτω	δὲ	διὰ ταχέων τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο,
[2, 0]	ἀπέλειπον δὲ τοὺς διώκοντας: ἐνομίζοντο	δὲ	διὰ τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες
[2, 25]	διὰ τῆς θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν	δὲ	διὰ τῆς γῆς ἠνάγκασε γενέσθαι,
[2, 15]	νόμου μὲν βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου	δὲ	διδασκομένους. ~Καὶ γάρ τοι καὶ
[2, 45]	ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους	δὲ	δίκαιά τε λέγειν καὶ τὰ
[2, 10]	πολλοὺς μὲν πολεμίους κτώμενοι, τὸ	δὲ	δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι.
[2, 5]	ἀθάνατον τὴν μνήμην ἐποίησαν, τὴν	δὲ	ἑαυτῶν πατρίδα διὰ τὴν ἐνθάδε
[2, 20]	ἔστειλε πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι	δέ,	εἰ τήνδε τὴν πόλιν: ἢ
[2, 30]	ἐρήμην τὴν πόλιν λήψονται, εἰ	δὲ	εἰς τὰς τριήρεις ἐμβήσονται, ὑπὸ
[2, 25]	τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν	δὲ	ἑκόντων προδιδόντων. οἱ μὲν γὰρ
[2, 15]	τοῖς αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον	δὲ	εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ
[2, 70]	μὲν σφετέρων τέκνων τετελευτηκότων, τῶν	δὲ	ζώντων ἀπολαυόντων τῆς τούτων ἀρετῆς.
[2, 75]	χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας: νῦν	δὲ	ἥ τε φύσις καὶ νόσων
[2, 70]	πατρίδι τὰ τροφεῖα ἀποδόντες, τοῖς	δὲ	θρέψασι λύπας καταλιπόν τες. ὥστε
[2, 40]	ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν	δὲ	καὶ αὐτόχθονα τοῖς ἐκ τῆς
[2, 70]	καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν	δὲ	καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς μὲν
[2, 0]	προτέροις περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ	δὲ	καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ
[2, 55]	ἡγεμόνας τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν	δὲ	καὶ ἐν ταῖς δυστυχίαις τὴν
[2, 15]	μὲν ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα	δὲ	καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς
[2, 65]	καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι	δὲ	καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί,
[2, 40]	ὑπὲρ τῆς αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα	δὲ	καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς
[2, 20]	τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα	δὲ	καὶ μεγάλα καὶ παντα χοῦ
[2, 15]	μη τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι	δὲ	καὶ μόνοι ἐν ἐκείνῳ τῷ
[2, 45]	τῆς θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι	δὲ	καὶ νομίζοντες αὐτοὶ μὲν ἄδικά
[2, 0]	ἄπειροι οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ	δὲ	καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ
[2, 45]	Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι	δὲ	καὶ Πλαταιεῖς πάντας τοὺς Ἕλληνας
[2, 5]	τὴν ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου	δὲ	καὶ Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων
[2, 0]	δὲ καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ	δὲ	καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν:
[2, 20]	τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες	δὲ	καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες
[2, 65]	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον	δὲ	καὶ τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε
[2, 30]	ἐμβάντες ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι	δὲ	καὶ τῶν συμμάχων ἔνιοι εἰς
[2, 35]	καὶ μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν	δὲ	καομένων, ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν
[2, 45]	ἑβδομήκοντα τριήρεις αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων	δὲ	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν
[2, 60]	τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ	δὲ	κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα
[2, 5]	δίκην ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺς	δὲ	κάτω τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι,
[2, 10]	τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ	δὲ	λαβόντες τὰ ἆθλα ὧνπερ ἕνεκα
[2, 65]	αὐτοὶ μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις	δὲ	μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι
[2, 25]	ἔργον εἴη κα ταλέξαι: ὃ	δὲ	μέγιστον σημεῖον τοῦ πλήθους: ἐξὸν
[2, 55]	μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν, οἱ	δὲ	μετὰ τὴν νίκην τῶν βαρβάρων.
[2, 5]	τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν	δὲ	μιαινομένων τοὺς ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι,
[2, 75]	ἴσον τοῖς ἄλλοις ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων	δὲ	μόνοι γνησίως τῆς δυστυχίας μετέχουσιν;
[2, 50]	μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν	δὲ	νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν δυναμένων,
[2, 10]	τινες ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον	δὲ	νομίζοντες εἶναι, οὐ προτέρας ἔχθρας
[2, 65]	αὐτὰς τιμὰς τοῖς ἀστοῖς. Οἱ	δὲ	νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις ὑπὸ
[2, 25]	πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι. Μετὰ ταῦτα	δὲ	Ξέρξης ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεύς,
[2, 0]	παρὰ τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως	δὲ	ὁ μὲν λόγος μοι περὶ
[2, 30]	τῆς πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα	δὲ	οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε καὶ
[2, 30]	μὲν ἐνίκων τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι	δέ,	οὐ ταῖς ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι,
[2, 15]	παρ' ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι	δὲ	οὐδ' ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα αὐτὸν
[2, 20]	κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν	δέ,	οὓς μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ'
[2, 30]	τὰς δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι	δὲ	παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ μητέρας
[2, 75]	ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς	δὲ	παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ
[2, 15]	οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ	δὲ	παῖδες αὐτοῦ διὰ τήνδε τὴν
[2, 10]	μὲν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ	δὲ	παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον μὲν Εὐρυσθέα,
[2, 0]	τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι	δὲ	παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν, μόναι
[2, 55]	τῆς θαλάττης ἄρ ξαντες, ἀστασιάστους	δὲ	παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς
[2, 40]	πλήθει τῷ τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν	δὲ	πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ,
[2, 0]	ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ	δὲ	πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ πᾶς χρόνος
[2, 25]	καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τῆς	δὲ	πεζῆς στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον τὸ
[2, 15]	μὲν ὁρίσαι τὸ δίκαιον, λόγῳ	δὲ	πεῖσαι, ἔργῳ δὲ τούτοις ὑπηρετεῖν,
[2, 40]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον	δὲ	Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ
[2, 5]	τοὺς περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ	δὲ	περὶ τῆσδε τῆς χώρας ἀκούουσαι
[2, 50]	οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ	δὲ	περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ'
[2, 40]	καὶ γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς	δὲ	πλείους τῶν ἄλλων συμμάχων, ἄνδρας
[2, 55]	δ' εἰς τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι	δὲ	πόλεις τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι δ'
[2, 35]	σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες	δὲ	πολλὰς τὰς τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι
[2, 5]	ἢ ταῖς ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι	δὲ	πολλῶν ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ μὲν
[2, 35]	φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου	δὲ	πολὺν χρόνον οὔσης τῆς ναυμαχίας
[2, 30]	καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν	δὲ	προκειμένοιν, πότερον χρὴ τὴν πατρίδα
[2, 15]	ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις	δὲ	προσήκειν νόμῳ μὲν ὁρίσαι τὸ
[2, 50]	τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον	δὲ	στήσαντες καλλίστου μὲν αὐτοῖς ἔργου,
[2, 35]	θάνατον τὸν αὑτῶν προειδέναι, μεγίστην	δὲ	συμφοράν, ἃ ὑπὸ τῶν βαρβάρων
[2, 35]	πολλάκις μὲν ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους, εἰκότως	δὲ	σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο, εἰδότες μὲν
[2, 5]	ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων	δὲ	σφίσιν αὐτοῖς ἐν τοῖς τῶν
[2, 70]	γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν	δὲ	τὰ ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα, πόρρω
[2, 45]	ὑπομείναντας τὴν δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ	δὲ	τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς
[2, 25]	ἀτιμαζόμενος δὲ τῷ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος	δὲ	τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς
[2, 10]	αἰσχυνομένων μὲν τοῖς ἔργοις, φοβουμένων	δὲ	τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς
[2, 40]	ἔλαβον παρὰ τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως	δὲ	τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις
[2, 35]	πολλὰς τὰς τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι	δὲ	τὴν μὲν πόλιν ἠρημωμένην, τὴν
[2, 15]	καὶ τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ	δὲ	τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους
[2, 25]	τῶν μὲν σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ	δὲ	τῆς ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ
[2, 60]	μὲν τῶν πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας	δὲ	τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας
[2, 25]	καταφρονήσας μὲν τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος	δὲ	τῆς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ τῷ
[2, 30]	τρόπῳ τῶν μὲν δυστυχησάντων, τῶν	δὲ	τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν
[2, 10]	εἶναι μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας, δικαιοσύνης	δὲ	τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν, εὐψυχίας δ'
[2, 25]	ἀχθόμενος δὲ τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος	δὲ	τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν
[2, 45]	τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι	δὲ	τοῖς κινδύνοις δόντες ἔλεγχον τῆς
[2, 30]	τὴν γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν, ἀποροῦντες	δὲ	τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες δ'
[2, 50]	καλλίστου μὲν αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου	δὲ	τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν οὐκέτι
[2, 25]	ζεύξας μὲν τὸν Ἑλλήσποντον, διορύξας	δὲ	τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ
[2, 70]	αὑτῶν τὸν πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν	δὲ	τὸν βίον, ὥσπερ χρὴ τοὺς
[2, 15]	σώματα εἰς ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες	δὲ	τοῦ δέους καὶ τὰς ψυχὰς
[2, 30]	οἷοί τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου	δὲ	τοῦ κινδύνου κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 70]	χήρας δὲ γυναῖκας ἐποίησαν, ὀρφανοὺς	δὲ	τοὺς αὑτῶν παῖδας ἀπέ λιπον,
[2, 0]	ᾕρουν μὲν τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον	δὲ	τοὺς διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ διὰ
[2, 60]	ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους	δὲ	τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας καὶ τοὺς
[2, 15]	δίκαιον, λόγῳ δὲ πεῖσαι, ἔργῳ	δὲ	τούτοις ὑπηρετεῖν, ὑπὸ νόμου μὲν
[2, 5]	τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι	δὲ	τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς,
[2, 25]	ἐψευσμένος δὲ τῆς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος	δὲ	τῷ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ τῇ
[2, 70]	καὶ θάψαι τοὺς αὑτῶν, ἐν	δὲ	τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους μὲν εἶναι
[2, 30]	οὗπερ ἐτά χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ	δὲ	τῷ τρόπῳ τῶν μὲν δυστυχησάντων,
[2, 60]	πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων	δὲ	τῶν ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ
[2, 70]	ἀφίλους καὶ ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ	δὲ	τῶν αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ
[2, 5]	περὶ τοὺς θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ	δὲ	τῶν ἑτέρων, ἵνα μὴ πρότερον
[2, 50]	τες πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι	δὲ	τῶν μὲν ἀπόντων, τῶν δ'
[2, 0]	σιδήρῳ τῶν περὶ αὐτάς, πρῶται	δὲ	τῶν πάντων ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι,
[2, 45]	παραινεῖν, ἐβοήθησαν εἰς Πλαταιάς: ἀποδράντων	δὲ	ὑπὸ νύκτα τῶν πλείστων συμμάχων
[2, 75]	μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ	δὲ	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί:
[2, 10]	αὐτοῦ ἔφευγον μὲν Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο	δὲ	ὑπὸ πάντων τῶν Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων
[2, 50]	μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν, οἱ	δὲ	φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν
[2, 45]	ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ	δὲ	χρόνῳ Ἑλληνικοῦ πολέμου καταστάντος διὰ
[2, 10]	ἐπὶ Θήβας τοιοῦτοι γεγόνασιν. Ὑστέρῳ	δὲ	χρόνῳ, ἐπειδὴ Ἡρακλῆς μὲν ἐξ
[2, 35]	τὴν μὲν πόλιν ἠρημωμένην, τὴν	δὲ	χώραν πορθουμένην καὶ μεστὴν τῶν
[2, 50]	οἱ δ' οὔπω δυνάμενοι, ταῖς	δὲ	ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι, μετὰ
[2, 80]	τὴν φύσιν ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται	δὲ	ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν.
[2, 45]	τῶν βαρβάρων ἔσονται, οὔτ' ἐκείνοις	δεήσειν	χιλίων νεῶν οὔτε τούτους ὠφελήσειν
[2, 75]	αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε τί	δεῖ,	ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ
[2, 55]	πᾶσιν ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα	δεῖ	μόνους καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων
[2, 75]	γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι	δεῖ	τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν
[2, 20]	βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν	δεῖν	ἑτέροις τῆς σωτηρίας χάριν εἰδέναι,
[2, 30]	ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας καὶ	δεινὸς	τῇδε τῇ πόλει κίνδυ νος
[2, 35]	δ' ἐγγὺς ὄν των τῶν	δεινῶν,	ἀκούοντες δ' ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου
[2, 10]	Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ ἐγγὺς τῶν	δεινῶν	γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν
[2, 70]	κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ καὶ	δεινῶν	ὑπαρχόντων τοὺς μὲν παῖδας αὐτῶν
[2, 25]	κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν,	δεκάτῳ	ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν καὶ
[2, 10]	δ' ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων, εἰ	δέοι,	μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν
[2, 45]	φρονοῦντες, μικρῶν δ' ἐγκλημάτων ἕκαστοι	δεόμενοι,	ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας καὶ
[2, 60]	δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον ἔχειν	δεόμενοι	τῆς μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ
[2, 25]	αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ	δέος.	~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης τῆς
[2, 55]	βαρβάρων ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην σωφροσύνην καὶ	δέος	ἡ τούτων ἀρετὴ πᾶσιν ἀνθρώποις
[2, 15]	ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ	δέους	καὶ τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ
[2, 65]	αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν,	δῆλον	ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν
[2, 50]	χρόνῳ πραχθέντα ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ	δηλωθῆναι.	τίς γὰρ ἂν ἢ λόγος
[2, 0]	ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ	δηλῶσαι	τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν
[2, 15]	τὰς παρὰ σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας	δημοκρατίαν	κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν
[2, 60]	δικαίου μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ τῆς	δημοκρατίας	στασιάσαντες πάντας πολεμίους κεκτημένοι εἰς
[2, 80]	ἀρετήν. καὶ γάρ τοι θάπτονται	δημοσίᾳ,	καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ' αὐτοῖς
[2, 65]	αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε	δημοσίᾳ,	καὶ ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς τὸν
[2, 60]	ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ	δημοσίᾳ	μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν
[2, 0]	ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως	δι'	ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων ᾕρουν μὲν
[2, 15]	δέους καὶ τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν,	διὰ	δὲ τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετὴν
[2, 45]	δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ πολέμου καταστάντος	διὰ	ζῆλον τῶν γεγενημένων καὶ φθόνον
[2, 25]	ὅρους τῆς χώρας οὕτω δὲ	διὰ	ταχέων τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε
[2, 5]	ἀνοίας, τῆσδε μὲν τῆς πόλεως	διὰ	τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν μνήμην
[2, 80]	θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην	διὰ	τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως
[2, 80]	θνητοί, ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι	διὰ	τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ τοι
[2, 20]	οἱ ἐξ ἐκείνων γεγονότες τρόπαια	διὰ	τὴν αὑτῶν ἀρετὴν κατέλιπον. μόνοι
[2, 5]	ἐποίησαν, τὴν δὲ ἑαυτῶν πατρίδα	διὰ	τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν.
[2, 0]	δὲ τοὺς διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ	διὰ	τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες ἢ
[2, 30]	ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν, ἡγούμενοι	διὰ	τὴν στενότητα τῶν χω ρίων
[2, 35]	ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον πείσεσθαι. ἦ που	διὰ	τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις μὲν
[2, 0]	τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες ἢ	διὰ	τὴν φύσιν γυναῖκες: πλέον γὰρ
[2, 80]	αἱ τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται μὲν	διὰ	τὴν φύσιν ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται
[2, 15]	τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ	διὰ	τήνδε τὴν πόλιν τῇ αὐτῇ
[2, 25]	τῆς θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν δὲ	διὰ	τῆς γῆς ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας
[2, 25]	τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν	διὰ	τῆς θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν δὲ
[2, 45]	πλείστων συμμάχων ἐκ τῶν τάξεων	διὰ	τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι
[2, 20]	καὶ τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας	διὰ	τὸν θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν δ'
[2, 35]	ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι. ἦ που	διὰ	τὸν παρόντα φόβον πολλὰ μὲν
[2, 65]	αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν	διὰ	τοὺς ἐν Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ
[2, 0]	ἴσον παρασκευάσαι τοῖς τούτων ἔργοις,	διὰ	τοῦτο καὶ ἡ πόλις μοι
[2, 25]	ἐξὸν γὰρ αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ	διαβιβάσαι	κατὰ τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου
[2, 30]	καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω	διακειμένης	τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν εἰς
[2, 65]	κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω	διακειμένοις	ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ
[2, 25]	ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος	διακοσίαις	μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο,
[2, 15]	γνώμῃ χρωμένοις περὶ τοῦ δικαίου	διαμάχεσθαι.	ἥ τε γὰρ ἀρχὴ τοῦ
[2, 10]	τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ δικαίου	διαμάχεσθαι	μᾶλλον ἢ τοῖς δυναμένοις χαριζόμενοι
[2, 10]	κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα	διανοηθέντες,	καὶ τὰς ἐν τῷ πολέμῳ
[2, 55]	εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν	διανοίᾳ,	καὶ συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης
[2, 60]	ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς τῶν προγόνων	διανοίας.	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ
[2, 25]	θεῖα πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας	διανοίας	ὁδὸν μὲν διὰ τῆς θαλάττης
[2, 40]	τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ	διανοουμένων	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν ὑπὸ
[2, 65]	γενόμενοι τήν τε ἐκείνων δόξαν	διασώσαν	τες καὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν
[2, 40]	ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ Πελοποννησίων	διατειχιζόντων	τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων μὲν
[2, 25]	Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν	διατριβὴν	αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν
[2, 0]	ἐδόκουν τῶν ἀνδρῶν ταῖς ψυχαῖς	διαφέρειν	ἢ ταῖς ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι
[2, 35]	δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν	διαφθειρομένων,	καὶ τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν
[2, 5]	τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς	διαφορᾶς	πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ
[2, 75]	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους	διαφυγοῦσιν	ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον,
[2, 30]	τὴν πάροδον οἷοί τ' ἔσεσθαι	διαφυλάξαι.	γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου κατὰ
[2, 45]	τὴν τῆς θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως.	διδασκόμενοι	δὲ καὶ νομίζοντες αὐτοὶ μὲν
[2, 15]	μὲν βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου δὲ	διδασκομένους.	~Καὶ γάρ τοι καὶ φύντες
[2, 0]	παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό νων	δίειμι,	μνήμην παρὰ τῆς φήμης λαβών:
[2, 20]	πρὸς πολλὰς μυριάδας τῶν βαρβάρων	διεκινδύνευσαν.	ὁ γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς
[2, 20]	καταθέσθαι. οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα	διενοοῦντο:	οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ
[2, 30]	καὶ πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον,	διεφθάρησαν	οὐχ ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ'
[2, 25]	ἀμύνασθαι, οἱ δ' ὑπὸ χρημάτων	διεφθαρμένοι:	ἀμφότερα δ' ἦν αὐτοὺς τὰ
[2, 40]	κατὰ τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων	διήνεγκαν	καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ
[2, 15]	τε γὰρ ἀρχὴ τοῦ βίου	δικαία:	οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί,
[2, 45]	καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ	δίκαιά	τε λέγειν καὶ τὰ βέλτιστα
[2, 10]	ὁποῖοί τινες ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι:	δίκαιον	δὲ νομίζοντες εἶναι, οὐ προτέρας
[2, 10]	μὲν πολεμίους κτώμενοι, τὸ δὲ	δίκαιον	ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ
[2, 15]	προσήκειν νόμῳ μὲν ὁρίσαι τὸ	δίκαιον,	λόγῳ δὲ πεῖσαι, ἔργῳ δὲ
[2, 10]	σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας,	δικαιοσύνης	δὲ τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν, εὐψυχίας
[2, 75]	τίνας δ' ἂν τῶν ζώντων	δικαιότερον	περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ τοὺς
[2, 15]	μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις περὶ τοῦ	δικαίου	διαμάχεσθαι. ἥ τε γὰρ ἀρχὴ
[2, 10]	ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ	δικαίου	διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς δυναμένοις
[2, 60]	τὴν δουλείαν καὶ περὶ τοῦ	δικαίου	μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας
[2, 5]	ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν	δικαίως	ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ καὶ Πολυνείκους
[2, 40]	καὶ πλήθει καὶ ἀρετῇ; ὥστε	δικαίως	μὲν ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας
[2, 5]	μέν, εἴ τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας	δίκην	ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺς δὲ
[2, 5]	αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι	δίκην	τῆς ἀνοίας, τῆσδε μὲν τῆς
[2, 25]	γενέσθαι, ζεύξας μὲν τὸν Ἑλλήσποντον,	διορύξας	δὲ τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός,
[2, 0]	τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ τοὺς	διώκοντας:	ἐνομίζοντο δὲ διὰ τὴν εὐψυχίαν
[2, 0]	τοῦτο καὶ ἡ πόλις μοι	δοκεῖ,	προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ
[2, 75]	τούτων; ~Μόνην δ' ἄν μοι	δοκοῦμεν	ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι
[2, 35]	πολὺν χρόνον οὔσης τῆς ναυμαχίας	δοκοῦντες	τοτὲ μὲν νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι,
[2, 45]	ἐν ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις	δόντες	ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ
[2, 20]	δ' ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ	δόντες	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους,
[2, 20]	ἔργων περὶ τῆς πόλεως τοιαύτη	δόξα	παρειστήκει, ὡς εἰ μὲν πρότερον
[2, 65]	δὲ γενόμενοι τήν τε ἐκείνων	δόξαν	διασώσαν τες καὶ τὴν αὑτῶν
[2, 5]	τῇ φύσει, καὶ ἐναντίαν τὴν	δόξαν	τῆς προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ
[2, 10]	Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν	δόξης	ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν
[2, 50]	ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι, μετὰ καλλίστης	δόξης	εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ
[2, 5]	χώρας ἀκούουσαι κλέος μέγα, πολλῆς	δόξης	καὶ μεγάλης ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι
[2, 60]	τῇ μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ	δουλεία	περιέστηκε, τῷ δ' ἄλλων ἀρξάντων
[2, 45]	τῆς ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας τὴν	δουλείαν.	ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ
[2, 60]	δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν	δουλείαν	καὶ περὶ τοῦ δικαίου μαχόμενοι
[2, 30]	ἢ μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου	δουλείαν	τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς
[2, 65]	ἠξίουν, δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον τὴν	δουλείαν	τοῖς ἐν τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον.
[2, 60]	δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς δ' ἐκείνων	δουλείας	αὐτοὶ μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις
[2, 60]	ἐλευθερίας αἱρούμενοι ἢ βίον μετὰ	δουλείας,	οὐχ ἧττον ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι
[2, 40]	πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς αὑτῶν	δουλείας.	πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι
[2, 55]	οὐ τοῖς ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς	δουλεύειν	ἀξιώσαντες, ἀλλὰ τὸ ἴσον ἔχειν
[2, 60]	αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ τοῖς βουλομένοις	δουλεύειν	μετέδοσαν, τῆς δ' ἐκείνων δουλείας
[2, 55]	ἔπλευσαν δ' εἰς τὴν Εὐρώπην,	δουλεύουσι	δὲ πόλεις τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι
[2, 20]	ἀλλ' ἐλπίζων καὶ τὴν Εὐρώπην	δουλώσεσθαι,	ἔστειλε πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι
[2, 5]	πρῶτον πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν	δοῦναι	τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν
[2, 5]	ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ	δοῦσαι	δίκην τῆς ἀνοίας, τῆσδε μὲν
[2, 15]	αὐτῶν ἐξελεῖν. παραταξάμενοι δ' ἰδίᾳ	δυνάμει	τὴν ἐξ ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν
[2, 30]	μὴ πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα τὰς	δυνάμεις	κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας
[2, 5]	σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ	δυνάμενοι	δὲ τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ'
[2, 60]	πόλεως ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι	δυνάμενοι	οὔτ' αὐτοὶ πλέον ἔχειν δεόμενοι
[2, 50]	τοῖς σώμασιν, οἱ δ' οὔπω	δυνάμενοι,	ταῖς δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους
[2, 0]	τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν	δυναμένοις	καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε
[2, 50]	ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω	δυναμένοις,	τοὺς εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν
[2, 10]	δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς	δυναμένοις	χαριζόμενοι τοὺς ὑπ' ἐκείνων ἀδικουμένους
[2, 50]	δὲ νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν	δυναμένων,	Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ εἰς
[2, 10]	ἔργοις, φοβουμένων δὲ τὴν Εὐρυσθέως	δύναμιν,	ἀφικόμενοι εἰς τήνδε τὴν πόλιν
[2, 50]	Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν τὴν	δύναμιν	τὴν ἐκείνων τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι
[2, 55]	ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν	δύναμιν	τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ μέγας
[2, 55]	ὕστερον ὅτι ἡ τῆς πόλεως	δύναμις	τῆς Ἑλλάδος ἦν σωτηρία. ἑτέρων
[2, 20]	οὐδ' ἂν μετὰ τῶν συμμάχων	δύνασθαι:	καὶ ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν
[2, 15]	ἐκβαλόντες τὰς παρὰ σφίσιν αὐτοῖς	δυναστείας	δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων
[2, 30]	στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ οὐ	δυνήσονται,	ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν
[2, 30]	τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν,	δυοῖν	δὲ προκειμένοιν, πότερον χρὴ τὴν
[2, 70]	ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ ὑφ' ἑτέρων	δυστυχηθέντα,	πόρρω δ' ἀπὸ τῆς αὑτῶν
[2, 60]	ἐλευθερίας τῇ τούτων ἀρετῇ: ὡς	δυστυχὴς	μὲν ἡ Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν
[2, 65]	ἂν ἐκείνους τῶν αὐτῶν ἠξίουν,	δυστυχήσαντες	δὲ βέβαιον τὴν δουλείαν τοῖς
[2, 30]	δὲ τῷ τρόπῳ τῶν μὲν	δυστυχησάντων,	τῶν δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων,
[2, 55]	μεγίστης γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς	δυστυχήσασι	καὶ τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν,
[2, 35]	καὶ μητέρων, λογισμὸς δ' εἰ	δυστυχήσειαν,	τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς
[2, 70]	ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς	δυστυχίαις	ταῖς τούτων; ~Μόνην δ' ἄν
[2, 55]	Ἐπέδειξαν δὲ καὶ ἐν ταῖς	δυστυχίαις	τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ
[2, 5]	ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν αὐτῶν	δυστυχίαν	καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων
[2, 75]	ἀποθανόντων δὲ μόνοι γνησίως τῆς	δυστυχίας	μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ'
[2, 70]	πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς	δυστυχίας	τῆς ἑαυτῶν. τί γὰρ ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/07/2008