Discours, paragraphes
[2, 5]	οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων	μαθούσαις	περὶ τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι,
[2, 80]	ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ	μακαρίζω	τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ
[2, 0]	πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως ἂν	μάλιστα	συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ τῶν ἀκουσάντων
[2, 0]	ἐνομίζοντο δὲ διὰ τὴν εὐψυχίαν	μᾶλλον	ἄνδρες ἢ διὰ τὴν φύσιν
[2, 60]	αἰσχυνόμενοι ἢ τοῖς ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι,	μᾶλλον	βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν
[2, 5]	τὴν δόξαν τῆς προτέρας λαβοῦσαι	μᾶλλον	ἐκ τῶν κινδύνων ἢ ἐκ
[2, 20]	ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν ἀρετῇ	μᾶλλον	ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν
[2, 10]	ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι	μᾶλλον	ἢ τοῖς δυναμένοις χαριζόμενοι τοὺς
[2, 10]	ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν	μᾶλλον	ᾐδοῦντο ἢ τὸν κίνδυνον τὸν
[2, 75]	ἦσαν. τίνας γὰρ ἂν εἰκότως	μᾶλλον	τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε κειμένων; τίνας
[2, 25]	τῆς ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ	μᾶλλον	τοὺς παρ' αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι
[2, 20]	πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς	Μαραθῶνα,	νομίσαντες οὕτως ἂν ἐρημοτάτους εἶναι
[2, 60]	τρόπαιον μὲν τῶν πολεμίων ἔστησαν,	μάρτυρας	δὲ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς
[2, 30]	ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά χθησαν	μάχεσθαι:	τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τῶν
[2, 5]	ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων	μάχῃ,	οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς
[2, 5]	μεγάλης ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι τὰ	μαχιμώτατα	τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε
[2, 50]	αὐτοὶ εἰς τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων	μαχόμενοι	ἅπασαν τὴν δύναμιν τὴν ἐκείνων
[2, 10]	δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων	μαχόμενοι.	καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης
[2, 15]	ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων	μαχόμενοι,	καὶ τῶν Ἡρακλέους παίδων τὰ
[2, 60]	δουλείαν καὶ περὶ τοῦ δικαίου	μαχόμενοι	καὶ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες
[2, 65]	καὶ περὶ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας	μαχόμενοι,	πατρίδα τὴν ἀρετὴν ἡγησάμενοι, τοιαύτην
[2, 45]	Πλαταιεῖς πάντας τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων	μαχόμενοι	τοὺς ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας καὶ
[2, 10]	ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων, εἰ δέοι,	μαχομένους	ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι,
[2, 45]	γεγενημένων καὶ φθόνον τῶν πεπραγμένων,	μέγα	μὲν ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν δ'
[2, 5]	τῆσδε τῆς χώρας ἀκούουσαι κλέος	μέγα,	πολλῆς δόξης καὶ μεγάλης ἐλπίδος
[2, 70]	αὑτῶν ἀπορίαν, τοὺς δ' ἐχθροὺς	μέγα	φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς δυστυχίαις ταῖς
[2, 20]	κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ	μεγάλα	καὶ παντα χοῦ οἱ ἐξ
[2, 60]	τάφους παρέχονται. καὶ γάρ τοι	μεγάλην	μὲν ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν
[2, 65]	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ	μεγάλην	ποιοῦντες τὴν Ἑλλάδα οὐ μόνον
[2, 5]	κλέος μέγα, πολλῆς δόξης καὶ	μεγάλης	ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι τὰ μαχιμώτατα
[2, 50]	στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ εἰς τὴν	Μεγαρικὴν	ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν τὴν δύναμιν
[2, 55]	δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ	μέγας	βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει,
[2, 30]	οὐκ ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς	μέγας	καὶ δεινὸς τῇδε τῇ πόλει
[2, 40]	θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ	μεγέθους	τοῦ κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων
[2, 55]	ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα,	μεγίστην	δ' ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν πατρίδα,
[2, 35]	τὸ θάνατον τὸν αὑτῶν προειδέναι,	μεγίστην	δὲ συμφοράν, ἃ ὑπὸ τῶν
[2, 15]	τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι	μεγίστην,	κοινὰς δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ
[2, 5]	ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην ἔχειν τὴν	μεγίστην,	τοὺς δὲ κάτω τὰ αὑτῶν
[2, 55]	θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς ἐκείνης	μεγίστης	γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι
[2, 65]	μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ	μεγίστοις	καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ
[2, 25]	εἴη κα ταλέξαι: ὃ δὲ	μέγιστον	σημεῖον τοῦ πλήθους: ἐξὸν γὰρ
[2, 75]	τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ	μεγίστων	καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν
[2, 45]	ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ	μεθ'	ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες,
[2, 45]	Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν, καὶ	μεθ'	ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς οὓς
[2, 70]	τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις τὸ πένθος	μεῖζον.	πῶς δ' αὐτοὺς χρὴ λῆξαι
[2, 10]	οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες	μείζονος	παρὰ Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ'
[2, 35]	τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ	μέλλοντες	ναυμαχήσειν ὑπὲρ τῆς φιλότητος, ὑπὲρ
[2, 25]	τῶν ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ	μέλλοντος	κινδύνου, ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς
[2, 35]	λογισμὸς δ' εἰ δυστυχήσειαν, τῶν	μελλόντων	ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς οὐκ ἂν
[2, 65]	ἠλέουν, οὐ τῆς προτέρας ἔχθρας	μεμνημένοι,	ἀλλὰ τὴν παροῦσαν φιλίαν περὶ
[2, 70]	αὐτῶν εἰκὸς καὶ τοὺς ἄλλους	μεμνῆσθαι.	ἀλλ' ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς
[2, 60]	ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ	μεμνῆσθαι,	οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ
[2, 0]	ἄξιον γὰρ πᾶσιν ἀνθρώποις κἀκείνων	μεμνῆσθαι,	ὑμνοῦντας μὲν ἐν ταῖς ᾠδαῖς,
[2, 5]	τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν	μὲν	ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς
[2, 45]	διδασκόμενοι δὲ καὶ νομίζοντες αὐτοὶ	μὲν	ἄδικά τε ποιεῖν καὶ κακῶς
[2, 10]	κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺς	μὲν	ἀδικουμένους ἐλεοῦντες, τοὺς δ' ὑβρίζοντας
[2, 25]	Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν	μὲν	ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων
[2, 15]	αὑτῷ καταστήσας τὸν βίον τοὺς	μὲν	ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ
[2, 40]	πλήθει καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως	μὲν	ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας ἔλαβον
[2, 60]	παρέχονται. καὶ γάρ τοι μεγάλην	μὲν	ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν πόλιν,
[2, 10]	Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις	μὲν	ἀντὶ τῆς ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν
[2, 45]	καὶ φθόνον τῶν πεπραγμένων, μέγα	μὲν	ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν δ' ἐγκλημάτων
[2, 70]	ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι αὑτοὺς	μὲν	ἀπεστέρησαν βίου, χήρας δὲ γυναῖκας
[2, 50]	Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν	μὲν	ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων,
[2, 50]	δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ	μὲν	αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ
[2, 35]	περιειστήκει πλῆθος πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον	μὲν	αὐτοῖς εἶναι τῶν παρόντων κακῶν
[2, 50]	τήσαντες, τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου	μὲν	αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου δὲ τοῖς
[2, 20]	πρὸς πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν	μὲν	αὐτοῖς μετὰ πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς
[2, 75]	κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι	μὲν	αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ
[2, 60]	αὐτοὶ πλέον ἔχειν δεόμενοι τῆς	μὲν	αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ τοῖς βουλομένοις
[2, 15]	δὲ τούτοις ὑπηρετεῖν, ὑπὸ νόμου	μὲν	βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου δὲ διδασκομένους.
[2, 65]	τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας ἐμάχοντο. νικήσαντες	μὲν	γὰρ ἂν ἐκείνους τῶν αὐτῶν
[2, 70]	τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν	μὲν	γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται
[2, 15]	ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός: ὁ	μὲν	γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν πολλῶν
[2, 75]	ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν. εἰ	μὲν	γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς
[2, 25]	τῶν δὲ ἑκόντων προδιδόντων. οἱ	μὲν	γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι,
[2, 70]	χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς ἀποθνῄσκειν, τῇ	μὲν	γὰρ πατρίδι τὰ τροφεῖα ἀποδόντες,
[2, 60]	βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος: τῇ	μὲν	γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε,
[2, 65]	αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες οἱ	μὲν	γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν,
[2, 80]	ἀνθρώπων αἱ τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται	μὲν	διὰ τὴν φύσιν ὡς θνητοί,
[2, 25]	καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν	μὲν	διὰ τῆς θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν
[2, 30]	τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ τῶν	μὲν	δυστυχησάντων, τῶν δὲ τῆς παρόδου
[2, 35]	διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις	μὲν	ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους, εἰκότως δὲ σφᾶς
[2, 5]	τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνους	μέν,	εἴ τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην
[2, 70]	ἐν δὲ τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους	μὲν	εἶναι τῷ σώματι, πασῶν δ'
[2, 30]	οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ	μὲν	εἰς τὰς ναῦς ἐμβάντες ἐπ'
[2, 50]	τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ	μὲν	ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν, οἱ δὲ
[2, 0]	πᾶσιν ἀνθρώποις κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας	μὲν	ἐν ταῖς ᾠδαῖς, λέγοντας δ'
[2, 65]	ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες	μὲν	ἐν τοῖς τῶν προγόνων ἀγαθοῖς,
[2, 30]	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι	μὲν	ἐνίκων τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ,
[2, 10]	Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ, ἐπειδὴ Ἡρακλῆς	μὲν	ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ δὲ
[2, 60]	τῶν προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς
[2, 55]	ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν	μὲν	ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην δ'
[2, 30]	δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ	μὲν	ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν,
[2, 15]	τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων	μὲν	ἔργον εἶναι ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ
[2, 55]	ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα	μὲν	ἔτη τῆς θαλάττης ἄρ ξαντες,
[2, 10]	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον	μὲν	Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ πάντων
[2, 60]	τῇ τούτων ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς	μὲν	ἡ Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ
[2, 0]	ΤΟΙΣ ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ	μὲν	ἡγούμην οἷόν τε εἶναι, ὦ
[2, 40]	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας συνεβάλοντο, στρατηγὸν	μὲν	Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον εἰπεῖν καὶ γνῶναι
[2, 70]	τούτων ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ τεκεῖν	μὲν	καὶ θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς
[2, 45]	τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι	μὲν	καὶ Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο,
[2, 25]	ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις	μὲν	καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τῆς
[2, 20]	καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ	μὲν	καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι
[2, 30]	πράγμασιν, εἰδότες δ' ὅτι, εἰ	μὲν	κατὰ γῆν τοῖς βαρβάροις ἀπαντήσονται,
[2, 10]	δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς	μὲν	κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ' ἐπικουρεῖν
[2, 0]	ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ ὁ	μὲν	λόγος μοι περὶ τούτων, ὁ
[2, 15]	δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ	μὲν	μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ' ἑκόντων
[2, 55]	Ἑλλήνων, τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ	μὲν	μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν, οἱ
[2, 55]	ἑτέρων γὰρ ἡγεμόνων γενομένων ἐνίκησαν	μὲν	ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας οἱ πρότερον
[2, 35]	οὔσης τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ	μὲν	νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ'
[2, 20]	τῶν συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες	μὲν	ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι
[2, 15]	κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις δὲ προσήκειν νόμῳ	μὲν	ὁρίσαι τὸ δίκαιον, λόγῳ δὲ
[2, 60]	ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους	μὲν	ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους
[2, 10]	εἶχον γνώμην ἥνπερ πρότερον, ἀγαθὸν	μὲν	οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ πατρὸς
[2, 50]	αἰσχίστου δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ	μὲν	οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ δ'
[2, 80]	καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ	μὲν	οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ
[2, 65]	ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι	μὲν	οὖν διὰ τοὺς ἐν Πειραιεῖ
[2, 50]	τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον	μὲν	οὖν οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ
[2, 65]	ἐν τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις	μὲν	οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος
[2, 40]	τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν	μὲν	οὖν τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς
[2, 5]	ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι	μὲν	οὖν τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι
[2, 10]	ἐν τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ	μὲν	οὖν τοὺς ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ
[2, 0]	τὰς τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον	μὲν	οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν
[2, 15]	τὴν τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ	μὲν	οὖν ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις προγόνοις
[2, 70]	δὲ καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς	μὲν	παῖδας αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί
[2, 50]	εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ	μὲν	πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ περὶ
[2, 10]	κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς	μὲν	πολεμίους κτώμενοι, τὸ δὲ δίκαιον
[2, 35]	τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ τὴν	μὲν	πόλιν ἠρημωμένην, τὴν δὲ χώραν
[2, 0]	τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ	μὲν	πολλὰ τοῖς προτέροις περὶ αὐτῶν
[2, 50]	οἱ δ' ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν	μὲν	πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν δὲ
[2, 20]	τοιαύτη δόξα παρειστήκει, ὡς εἰ	μὲν	πρότερον ἐπ' ἄλλην πόλιν ἴασιν,
[2, 70]	ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς	μὲν	πρότερον ὄντας φίλους φεύγοντας τὴν
[2, 5]	τοὺς ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ	μὲν	πρῶτον πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν
[2, 10]	δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι ἐλευθερίας	μὲν	σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας,
[2, 35]	μεστῆς τῶν νεκρῶν, καὶ πολλῶν	μὲν	συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ πολεμίων
[2, 70]	κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν	μὲν	σφετέρων τέκνων τετελευτηκότων, τῶν δὲ
[2, 15]	καὶ τῶν Ἡρακλέους παίδων τὰ	μὲν	σώματα εἰς ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες
[2, 25]	δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ τῶν	μὲν	σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ τῆς
[2, 35]	δὲ σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο, εἰδότες	μὲν	τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας,
[2, 40]	διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων	μὲν	τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ' ἀπηλλάχθαι
[2, 30]	οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι	μὲν	τὴν γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν, ἀποροῦντες
[2, 45]	τοῖς προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον	μὲν	τὴν ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο,
[2, 40]	τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες	μὲν	τὴν πόλιν, εἰς τὰς ναῦς
[2, 25]	ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας	μὲν	τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ τῆς
[2, 5]	δοῦσαι δίκην τῆς ἀνοίας, τῆσδε	μὲν	τῆς πόλεως διὰ τὴν ἀρετὴν
[2, 0]	τοὺς ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρεως	μὲν	τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι
[2, 20]	ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ	μὲν	τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ δ'
[2, 10]	ὑπὸ πάντων τῶν Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων	μὲν	τοῖς ἔργοις, φοβουμένων δὲ τὴν
[2, 75]	κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν, εἰ τοὺς	μὲν	τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι
[2, 25]	τῆς γῆς ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας	μὲν	τὸν Ἑλλήσποντον, διορύξας δὲ τὸν
[2, 5]	δὲ πολλῶν ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ	μὲν	τοὺς περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ
[2, 0]	δι' ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων ᾕρουν	μὲν	τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ τοὺς
[2, 75]	τοὺς τούτοις προσήκοντας, οἳ τῆς	μὲν	τούτων ἀρετῆς τὸ ἴσον τοῖς
[2, 25]	τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν	μὲν	τρόπαιον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τῶν
[2, 5]	ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ	μὲν	τῶν, ἵνα μηκέτι εἰς τοὺς
[2, 60]	σώμασι τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον	μὲν	τῶν πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας δὲ
[2, 20]	εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ τὰς	μὲν	ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ τὸν θάνατον
[2, 35]	διὰ τὸν παρόντα φόβον πολλὰ	μὲν	ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν οὐκ εἶδον,
[2, 0]	παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν, μόναι	μὲν	ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν περὶ αὐτάς,
[2, 30]	Ἑλλάδος τὴν πόλιν, ἵν' ἐν	μέρει	πρὸς ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ πρὸς
[2, 35]	τὴν δὲ χώραν πορθουμένην καὶ	μεστὴν	τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ καομένων,
[2, 35]	τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης	μεστῆς	τῶν νεκρῶν, καὶ πολλῶν μὲν
[2, 30]	τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι	μετ'	ἀρετῆς καὶ πενίας καὶ φυγῆς
[2, 25]	ὥστε καὶ τὰ ἔθνη τὰ	μετ'	αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν ἔργον
[2, 60]	καὶ τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον	μετ'	ἐλευθερίας αἱρούμενοι ἢ βίον μετὰ
[2, 15]	ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ μὲν	μετ'	Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ' ἑκόντων ἐζήτουν
[2, 20]	πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς δ' εἶναι	μετ'	ὀλίγων, καὶ τὰς μὲν ψυχὰς
[2, 40]	νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον	μετ'	ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν
[2, 30]	πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ	μετ'	ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν τῆς
[2, 60]	μετ' ἐλευθερίας αἱρούμενοι ἢ βίον	μετὰ	δουλείας, οὐχ ἧττον ταῖς συμφοραῖς
[2, 50]	δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι,	μετὰ	καλλίστης δόξης εἰς τὴν αὑτῶν
[2, 20]	ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν μὲν αὐτοῖς	μετὰ	πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς δ' εἶναι
[2, 55]	τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν;	~μετὰ	πλείστων γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων
[2, 40]	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ	μετὰ	πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς αὑτῶν
[2, 25]	αὐτῶν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι.	Μετὰ	ταῦτα δὲ Ξέρξης ὁ τῆς
[2, 55]	τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν	μετὰ	τὴν ἡμετέραν συμφοράν, οἱ δὲ
[2, 55]	τὴν ἡμετέραν συμφοράν, οἱ δὲ	μετὰ	τὴν νίκην τῶν βαρβάρων. ~ὥστ'
[2, 10]	καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων	μετὰ	τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ
[2, 30]	χρὴ τὴν πατρίδα ἐκλιπεῖν ἢ	μετὰ	τῶν βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς
[2, 45]	αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων προδιδόμενοι	μετὰ	τῶν βαρβάρων ἔσονται, οὔτ' ἐκείνοις
[2, 10]	ἀδικουμένους ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως	μετὰ	τῶν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ
[2, 20]	μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν	μετὰ	τῶν συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες
[2, 50]	δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν	μεταπέμψασθαι:	ταῖς δ' αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες
[2, 40]	καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων	μετασχόντες	τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν
[2, 10]	οὐκ ἐγγὺς τῶν δεινῶν γενόμενοι	μετέγνωσαν,	ἀλλὰ τὴν αὐτὴν εἶχον γνώμην
[2, 60]	ἐλευθερίας καὶ τοῖς βουλομένοις δουλεύειν	μετέδοσαν,	τῆς δ' ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ
[2, 60]	τῆς δ' ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ	μετέχειν	οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις
[2, 75]	δὲ μόνοι γνησίως τῆς δυστυχίας	μετέχουσιν;	Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ
[2, 20]	ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ, οὓς	μὴ	μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν μετὰ
[2, 30]	ἐν μέρει πρὸς ἑκατέραν ἀλλὰ	μὴ	πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα τὰς δυνάμεις
[2, 5]	ὑπὲρ δὲ τῶν ἑτέρων, ἵνα	μὴ	πρότερον εἰς τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι
[2, 15]	αὐτόχθονες ὄντες τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο	μη	τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ
[2, 10]	ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν σημεῖον εἶναι	μηδὲν	ποιεῖν ἄκοντας, δικαιοσύνης δὲ τοῖς
[2, 5]	ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ μὲν τῶν, ἵνα	μηκέτι	εἰς τοὺς τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες πλείω
[2, 50]	χρόνος ἢ ῥήτωρ ἱκανὸς γένοιτο	μηνῦσαι	τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν
[2, 30]	δὲ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ	μητέρας	εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ τὸ
[2, 70]	δ' ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ	μητέρας	κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ καὶ
[2, 35]	πόθος οἶκτός τε πατέρων καὶ	μητέρων,	λογισμὸς δ' εἰ δυστυχήσειαν, τῶν
[2, 20]	αὐτοῖς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. ταῦτα	μιᾷ	γνώμῃ πάντες γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι
[2, 15]	οὖν ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις προγόνοις	μιᾷ	γνώμῃ χρωμένοις περὶ τοῦ δικαίου
[2, 50]	ἅπαντι τῷ χρόνῳ πραχθέντα ἐν	μιᾷ	ἡμέρᾳ δηλωθῆναι. τίς γὰρ ἂν
[2, 5]	αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ	μιαινομένων	τοὺς ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ
[2, 60]	γάρ τοι μεγάλην μὲν ἀντὶ	μικρᾶς	ἀπέδειξαν τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ
[2, 45]	πεπραγμένων, μέγα μὲν ἅπαντες φρονοῦντες,	μικρῶν	δ' ἐγκλημάτων ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας
[2, 60]	τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν προγόνων	μιμησάμενοι,	ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν
[2, 50]	ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ δ' ἐκείνους	μιμούμενοι,	τῶν μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων,
[2, 10]	ἀδικουμένους ἐλεοῦντες, τοὺς δ' ὑβρίζοντας	μισοῦντες,	καὶ τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες,
[2, 75]	τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ	μνῆμαι,	ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων
[2, 60]	ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας τοῦδε τοῦ	μνήματος	τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται. καὶ
[2, 80]	ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον	μνήμην	διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον:
[2, 5]	διὰ τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν	μνήμην	ἐποίησαν, τὴν δὲ ἑαυτῶν πατρίδα
[2, 20]	τὴν δ' ἐκ τῶν κινδύνων	μνήμην	ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ, οὓς
[2, 0]	κινδύνους τῶν προγό νων δίειμι,	μνήμην	παρὰ τῆς φήμης λαβών: ἄξιον
[2, 0]	διὰ τοῦτο καὶ ἡ πόλις	μοι	δοκεῖ, προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων,
[2, 75]	ταῖς τούτων; ~Μόνην δ' ἄν	μοι	δοκοῦμεν ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις
[2, 0]	ὅμως δὲ ὁ μὲν λόγος	μοι	περὶ τούτων, ὁ δ' ἀγὼν
[2, 75]	τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν	μοῖραν	εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει τούτους
[2, 0]	δὲ παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν,	μόναι	μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν περὶ
[2, 5]	τῶν σωμάτων ἔδοξαν εἶναι γυναῖκες.	μόναις	δ' αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο ἐκ
[2, 75]	ἐπὶ ταῖς δυστυχίαις ταῖς τούτων;	~Μόνην	δ' ἄν μοι δοκοῦμεν ταύτην
[2, 20]	διὰ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν κατέλιπον.	μόνοι	γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος
[2, 75]	τοῖς ἄλλοις ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων δὲ	μόνοι	γνησίως τῆς δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ
[2, 15]	καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ	μόνοι	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκβαλόντες
[2, 45]	ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ	μόνοι	καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες
[2, 20]	καταλείψειν. ἠξίουν δέ, οὓς μὴ	μόνοι	νικῷεν, οὐδ' ἂν μετὰ τῶν
[2, 50]	ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ	μόνοι	τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ
[2, 80]	τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ	μόνοις	τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι
[2, 65]	μεγάλην ποιοῦντες τὴν Ἑλλάδα οὐ	μόνον	ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν,
[2, 55]	ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα δεῖ	μόνους	καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ
[2, 20]	τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα	μυριάδας	στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ, εἰ τήνδε
[2, 20]	ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος πρὸς πολλὰς	μυριάδας	τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ γὰρ
[2, 50]	νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν δυναμένων,	Μυρωνίδου	στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ εἰς τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/07/2008