HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours II : Oraison funèbre

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  260 formes différentes pour 546 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Discours, paragraphes
[2, 75]   τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον  ἑαυτὸν   παρέχει πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ
[2, 55]   ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου τῶν  ἑαυτοῦ   καὶ περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο,
[2, 60]   ὑπάρχοντας καὶ τοὺς πολίτας τοὺς  ἑαυτῶν.   ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ πλῆθος
[2, 55]   καὶ ἐν ταῖς δυστυχίαις τὴν  ἑαυτῶν   ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ τῶν νεῶν
[2, 10]   μὲν ἀντὶ τῆς ἀσεβείας τὴν  ἑαυτῶν   ἀρετὴν ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ δὲ λαβόντες
[2, 45]   τοῖς κινδύνοις δόντες ἔλεγχον τῆς  ἑαυτῶν   ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ μεθ'
[2, 5]   τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν  ἑαυτῶν   δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ καὶ
[2, 10]   ᾐδοῦντο τὸν κίνδυνον τὸν  ἑαυτῶν   ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν
[2, 60]   ἀλλ' ἐν τοῖς σώμασι τοῖς  ἑαυτῶν   κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν τῶν πολεμίων
[2, 5]   τὴν μνήμην ἐποίησαν, τὴν δὲ  ἑαυτῶν   πατρίδα διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν
[2, 55]   Ἑλλάδα, μεγίστην δ' ἀπέδειξαν τὴν  ἑαυτῶν   πατρίδα, ἑβδομήκοντα μὲν ἔτη τῆς
[2, 70]   καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ  ἑαυτῶν   πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ ὑφ'
[2, 15]   αὐτῇ εἶδον ἡμέρᾳ τήν θ'  ἑαυτῶν   σωτηρίαν καὶ τὴν τῶν ἐχθρῶν
[2, 70]   ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς δυστυχίας τῆς  ἑαυτῶν.   τί γὰρ ἂν τούτων ἀνιαρότερον
[2, 55]   δ' ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν πατρίδα,  ἑβδομήκοντα   μὲν ἔτη τῆς θαλάττης ἄρ
[2, 45]   καὶ τοὺς ἐκείνων συμμάχους γενομένης  ἑβδομήκοντα   τριήρεις αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ
[2, 45]   καὶ τὰ βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν,  ἐβοήθησαν   εἰς Πλαταιάς: ἀποδράντων δὲ ὑπὸ
[2, 30]   τὰς ναῦς ἐμβάντες ἐπ' Ἀρτεμίσιον  ἐβοήθησαν,   Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ τῶν συμμάχων
[2, 50]   οἱ δὲ περὶ τῶν λοιπῶν  ἐβουλεύοντο.   Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν οὐ
[2, 60]   τῷ δ' ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος  ἐγγίγνεται   τῆς τῶν προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ
[2, 35]   ἱερῶν δὲ καομένων, ἁπάντων δ'  ἐγγὺς   ὄν των τῶν δεινῶν, ἀκούοντες
[2, 60]   μάρτυρας δὲ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς  ἐγγὺς   ὄντας τοῦδε τοῦ μνήματος τοὺς
[2, 50]   τῶν μὲν ἀπόντων, τῶν δ'  ἐγγὺς   ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς
[2, 10]   τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ  ἐγγὺς   τῶν δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ
[2, 35]   ποῖαι δ' οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν  ἐγένοντο   θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός τε
[2, 65]   εἰς τὴν αὑτῶν οἷοί τε  ἐγένοντο   κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν
[2, 15]   τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες  ἐγένοντο   τοῦ πατρός: μὲν γάρ,
[2, 55]   πόλεις τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι δ'  ἐγκαθεστᾶσιν,   οἱ μὲν μετὰ τὴν ἡμετέραν
[2, 45]   μὲν ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν δ'  ἐγκλημάτων   ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς
[2, 0]   δ' ἐν τοῖς τῶν ἀγαθῶν  ἐγκωμίοις,   τιμῶντας δ' ἐν τοῖς καιροῖς
[2, 80]   τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι.  ἐγὼ   μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω
[2, 40]   τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν  ἐδάκρυσεν;   τίς τῆς τόλμης αὐτοὺς
[2, 25]   γάρ τοι οὐδεὶς τῶν ἄλλων  ἔδεισεν   ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος κινδύνου, ἀλλ'
[2, 35]   τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις μὲν  ἐδεξιώσαντο   ἀλλήλους, εἰκότως δὲ σφᾶς αὐτοὺς
[2, 5]   τὸ μὲν πρῶτον πέμψαντες κήρυκας  ἐδέοντο   αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν,
[2, 55]   καὶ τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν,  ἐδήλωσεν   οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι
[2, 55]   οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ'  ἐδίδου   τῶν ἑαυτοῦ καὶ περὶ τῶν
[2, 0]   τὴν φύσιν γυναῖκες: πλέον γὰρ  ἐδόκουν   τῶν ἀνδρῶν ταῖς ψυχαῖς διαφέρειν
[2, 5]   κινδύνων ἐκ τῶν σωμάτων  ἔδοξαν   εἶναι γυναῖκες. μόναις δ' αὐταῖς
[2, 65]   ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς  ἐδύναντο.   Ἐκεῖνοι μὲν οὖν διὰ τοὺς
[2, 65]   ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων πρότερον  ἐδυστύχησεν   πόλις: εἰ γὰρ στασιάσαντες
[2, 65]   ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ  ἔδωκεν   ἔχειν αὐτοῖς τὸν ἅπαντα χρόνον
[2, 15]   μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ' ἑκόντων  ἐζήτουν   εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ' ἂν
[2, 10]   ἱκέται ἐπὶ τῶν βωμῶν ἐκαθ  έζοντο:   ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι
[2, 10]   ἕνεκα ἀφίκοντο, τοὺς Ἀργείων νεκρούς,  ἔθαψαν   ἐν τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ
[2, 65]   πόλις αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ  ἔθαψε   δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς
[2, 80]   ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις  ἔθεσι   χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον
[2, 25]   πλῆθος ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ  ἔθνη   τὰ μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ
[2, 5]   χάριν παραλαβοῦσαι τὰ μαχιμώτατα τῶν  ἐθνῶν   ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν.
[2, 5]   ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν  ἐθνῶν,   καὶ ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ
[2, 45]   ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν:  εἰ   γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων
[2, 65]   πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν πόλις:  εἰ   γὰρ στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους βίᾳ
[2, 20]   γὰρ τοῖς ἀδικουμένοις ἥξουσι βοηθήσοντες:  εἰ   δ' ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας
[2, 30]   ναυσὶν ἐρήμην τὴν πόλιν λήψονται,  εἰ   δὲ εἰς τὰς τριήρεις ἐμβήσονται,
[2, 10]   εὐψυχίας δ' ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων,  εἰ   δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον δ'
[2, 35]   πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς δ'  εἰ   δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν;
[2, 20]   ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τοὺς Ἕλληνας,  εἰ   ἔτι στασιαζούσης τῆς Ἑλλάδος
[2, 75]   ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν.  εἰ   μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν
[2, 0]   ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΙΣ ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ.  Εἰ   μὲν ἡγούμην οἷόν τε εἶναι,
[2, 30]   περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες δ' ὅτι,  εἰ   μὲν κατὰ γῆν τοῖς βαρβάροις
[2, 20]   πόλεως τοιαύτη δόξα παρειστήκει, ὡς  εἰ   μὲν πρότερον ἐπ' ἄλλην πόλιν
[2, 45]   γενομένους, ~ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς,  εἰ   ταύτην τὴν γνώμην ἕξουσι, περὶ
[2, 20]   πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ,  εἰ   τήνδε τὴν πόλιν: ἑκοῦσαν
[2, 75]   πατέρες ὄντες, ταῖς δὲ γυναιξὶν  εἰ   τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρέχοιμεν,
[2, 75]   τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν,  εἰ   τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως
[2, 5]   νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν,  εἴ   τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην ἔχειν
[2, 20]   δεῖν ἑτέροις τῆς σωτηρίας χάριν  εἰδέναι,   ἀλλὰ σφίσιν αὐτοῖς τοὺς ἄλλους
[2, 70]   ὅτι νεώτεροί εἰσιν ὥστε  εἰδέναι   οἵων πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν
[2, 15]   τήνδε τὴν πόλιν τῇ αὐτῇ  εἶδον   ἡμέρᾳ τήν θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν
[2, 35]   μὲν ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν οὐκ  εἶδον,   πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν οὐκ
[2, 30]   ἀποροῦντες δὲ τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν,  εἰδότες   δ' ὅτι, εἰ μὲν κατὰ
[2, 35]   εἰκότως δὲ σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο,  εἰδότες   μὲν τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας
[2, 10]   αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ  εἰδότες   ὁποῖοί τινες ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι:
[2, 25]   αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν ἔργον  εἴη   κα ταλέξαι: δὲ μέγιστον
[2, 70]   πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε αὐτῶν  εἰκὸς   καὶ τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ'
[2, 35]   ἀπορίαν πολλάκις μὲν ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους,  εἰκότως   δὲ σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο, εἰδότες
[2, 40]   ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ τῆς Ἑλλάδος,  εἰκότως   δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς
[2, 75]   ζῶντες ἦσαν. τίνας γὰρ ἂν  εἰκότως   μᾶλλον τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε κειμένων;
[2, 75]   δαίμων τὴν ἡμετέραν μοῖραν  εἰληχὼς   ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους
[2, 80]   μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον  εἶναι   γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων
[2, 5]   ἐκ τῶν σωμάτων ἔδοξαν  εἶναι   γυναῖκες. μόναις δ' αὐταῖς οὐκ
[2, 5]   ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν  εἶναι   ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων
[2, 15]   ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν  εἶναι   μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις τὰς
[2, 30]   καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον  εἶναι   μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας καὶ
[2, 20]   μετὰ πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς δ'  εἶναι   μετ' ὀλίγων, καὶ τὰς μὲν
[2, 10]   ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν σημεῖον  εἶναι   μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας, δικαιοσύνης δὲ
[2, 10]   ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον δὲ νομίζοντες  εἶναι,   οὐ προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς
[2, 20]   Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως ἂν ἐρημοτάτους  εἶναι   συμμάχων τοὺς Ἕλληνας, εἰ ἔτι
[2, 70]   νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ' αὐτοῖς  εἶναι   τὸν θάνατον τοῦ βίου; ὅσῳ
[2, 75]   τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους  εἶναι   τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον ἦν
[2, 70]   δὲ τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους μὲν  εἶναι   τῷ σώματι, πασῶν δ' ἀπεστερημένους
[2, 35]   πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον μὲν αὐτοῖς  εἶναι   τῶν παρόντων κακῶν τὸ θάνατον
[2, 15]   κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν ἔργον  εἶναι   ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις
[2, 0]   Εἰ μὲν ἡγούμην οἷόν τε  εἶναι,   ἄνδρες οἱ παρόντες ἐπὶ
[2, 0]   τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς  εἰπεῖν   βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ μὲν πολλὰ
[2, 40]   συνεβάλοντο, στρατηγὸν μὲν Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον  εἰπεῖν   καὶ γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς
[2, 0]   δὲ καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι  εἰπεῖν:   οὔτε γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε
[2, 0]   πρὸς τοὺς πρότερον ἐπ' αὐτοῖς  εἰρηκότας.   τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν
[2, 0]   πολλὰ τοῖς προτέροις περὶ αὐτῶν  εἰρῆσθαι,   πολλὰ δὲ καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι,
[2, 15]   Ἡρακλέους παίδων τὰ μὲν σώματα  εἰς   ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ
[2, 15]   δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ  εἰς   αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε
[2, 45]   οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι  εἰς   ἔρημον τὴν χώραν ἐμβαλεῖν
[2, 30]   δὲ καὶ τῶν συμμάχων ἔνιοι  εἰς   Θερμοπύλας ἀπήντησαν, ἡγούμενοι διὰ τὴν
[2, 20]   τῶν πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν, ἀπέβησαν  εἰς   Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως ἂν ἐρημοτάτους
[2, 45]   τὰ βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν  εἰς   Πλαταιάς: ἀποδράντων δὲ ὑπὸ νύκτα
[2, 30]   παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ μητέρας  εἰς   Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ τὸ τῶν
[2, 40]   κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν τὴν πόλιν,  εἰς   τὰς ναῦς δ' ἐμβάντες, τὰς
[2, 30]   διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν  εἰς   τὰς ναῦς ἐμβάντες ἐπ' Ἀρτεμίσιον
[2, 30]   τὴν πόλιν λήψονται, εἰ δὲ  εἰς   τὰς τριήρεις ἐμβήσονται, ὑπὸ τῆς
[2, 50]   εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας,  εἰς   τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον
[2, 25]   ἐν τῇ αὑτῶν, ὑπὲρ χρημάτων  εἰς   τὴν ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς
[2, 50]   κρείττους γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης  εἰς   τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ μὲν
[2, 5]   τῶν ἑτέρων, ἵνα μὴ πρότερον  εἰς   τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς
[2, 65]   Πελοποννησίων καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν  εἰς   τὴν αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο
[2, 55]   θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ'  εἰς   τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ πόλεις
[2, 25]   πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς Ἀσίας  εἰς   τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος
[2, 55]   ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας οἱ πρότερον  εἰς   τὴν θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν
[2, 50]   δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ  εἰς   τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν
[2, 50]   καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς  εἰς   τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας, εἰς
[2, 10]   δὲ τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν, ἀφικόμενοι  εἰς   τήνδε τὴν πόλιν ἱκέται ἐπὶ
[2, 60]   δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας πολεμίους κεκτημένοι  εἰς   τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ
[2, 5]   ὑπὲρ μὲν τῶν, ἵνα μηκέτι  εἰς   τοὺς τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες πλείω περὶ
[2, 70]   παῖδας αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί  εἰσιν   ὥστε εἰδέναι οἵων πατέρων
[2, 55]   γὰρ τῶν νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ  εἴτε   ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν διανοίᾳ,
[2, 55]   ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ  εἴτε   θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς ἐκείνης
[2, 10]   γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν  εἶχον   γνώμην ἥνπερ πρότερον, ἀγαθὸν μὲν
[2, 35]   ἐλευθερίας ἠγωνίσθη; ~ποίαν δὲ γνώμην  εἶχον   οἱ θεώμενοι τοὺς ἐν
[2, 40]   γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα τοῖς  ἐκ   τῆς Ἀσίας βαρβάροις τὴν αὑτῶν
[2, 25]   τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν πεζὴν στρατιὰν  ἐκ   τῆς Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην,
[2, 55]   τριήρεις ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ  ἐκ   τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος
[2, 5]   μόναις δ' αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο  ἐκ   τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις περὶ τῶν
[2, 15]   μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις τὰς  ἐκ   τῶν κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις
[2, 5]   δόξαν τῆς προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον  ἐκ   τῶν κινδύνων ἐκ τῶν
[2, 20]   τὸν θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν δ'  ἐκ   τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν.
[2, 20]   κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι δ' αὐτοῖς  ἐκ   τῶν προτέρων ἔργων περὶ τῆς
[2, 5]   μᾶλλον ἐκ τῶν κινδύνων  ἐκ   τῶν σωμάτων ἔδοξαν εἶναι γυναῖκες.
[2, 45]   ὑπὸ νύκτα τῶν πλείστων συμμάχων  ἐκ   τῶν τάξεων διὰ τὸ πλῆθος
[2, 10]   πόλιν ἱκέται ἐπὶ τῶν βωμῶν  ἐκαθ   έζοντο: ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως
[2, 45]   ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν δ' ἐγκλημάτων  ἕκαστοι   δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας
[2, 50]   περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ'  ἕκαστον   μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον τὰ
[2, 30]   πόλιν, ἵν' ἐν μέρει πρὸς  ἑκατέραν   ἀλλὰ μὴ πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα
[2, 15]   μόνοι ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ  ἐκβαλόντες   τὰς παρὰ σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας
[2, 15]   πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους  ἐκβαλόντες   τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες
[2, 10]   αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν  ἐκδοῦναι,   ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον
[2, 10]   χαριζόμενοι τοὺς ὑπ' ἐκείνων ἀδικουμένους  ἐκδοῦναι.   ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως μετὰ τῶν
[2, 5]   τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν.  ἐκεῖναι   μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως
[2, 35]   θεώμενοι τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶν  ἐκείναις,   οὔσης καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας
[2, 45]   καὶ ὑπομείναντας τὴν δουλείαν. ἐν  ἐκείνῃ   δὲ τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν
[2, 55]   εἴτε θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς  ἐκείνης   μεγίστης γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς
[2, 75]   βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρέχοιμεν, οἷοίπερ  ἐκεῖνοι   ζῶντες ἦσαν. τίνας γὰρ ἂν
[2, 40]   ἂν ἠγάσθη; πολὺ πλεῖστον  ἐκεῖνοι   κατὰ τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων
[2, 65]   ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο.  Ἐκεῖνοι   μὲν οὖν διὰ τοὺς ἐν
[2, 75]   μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ  ἐκεῖνοι   περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς δὲ
[2, 40]   δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα  ἐκεῖνοι   ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας
[2, 45]   μετὰ τῶν βαρβάρων ἔσονται, οὔτ'  ἐκείνοις   δεήσειν χιλίων νεῶν οὔτε τούτους
[2, 20]   πρότερον ἐπ' ἄλλην πόλιν ἴασιν,  ἐκείνοις   καὶ Ἀθηναίοις πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ
[2, 10]   παρὰ Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ'  ἐκείνοις   μὲν ἀντὶ τῆς ἀσεβείας τὴν
[2, 65]   τοῖς ἐν τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον.  Ἐκείνοις   μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις
[2, 0]   αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ καὶ  ἐκείνοις   παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ τοῖς
[2, 5]   θάπτειν τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι  ἐκείνους   μέν, εἴ τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας
[2, 50]   πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ δ'  ἐκείνους   μιμούμενοι, τῶν μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν
[2, 10]   ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῶν πεπονθότες,  ἐκείνους   τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες
[2, 15]   δὲ τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετὴν  ἐκείνους   τοῖς αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον
[2, 65]   ἐμάχοντο. νικήσαντες μὲν γὰρ ἂν  ἐκείνους   τῶν αὐτῶν ἠξίουν, δυστυχήσαντες δὲ
[2, 20]   ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν ἔχθραν πρὸς  ἐκείνους   ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ μὲν
[2, 55]   ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε τριήρεις ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χρόνῳ ἐκ τῆς Ἀσίας
[2, 15]   πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χρόνῳ ἐκβαλόντες τὰς παρὰ
[2, 10]   δ' Εὐρυσθέως μετὰ τῶν ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ
[2, 10]   τοῖς δυναμένοις χαριζόμενοι τοὺς ὑπ'  ἐκείνων   ἀδικουμένους ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως
[2, 20]   καὶ παντα χοῦ οἱ ἐξ  ἐκείνων   γεγονότες τρόπαια διὰ τὴν αὑτῶν
[2, 60]   ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος:  ἐκείνων   δὲ τῶν ἀνδρῶν ἄξιον καὶ
[2, 65]   ἄνδρες δὲ γενόμενοι τήν τε  ἐκείνων   δόξαν διασώσαν τες καὶ τὴν
[2, 60]   βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς δ'  ἐκείνων   δουλείας αὐτοὶ μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν.
[2, 65]   γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις περὶ τῆς  ἐκείνων   ἐλευθερίας ἐμάχοντο. νικήσαντες μὲν γὰρ
[2, 45]   πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ  ἐκείνων   σύμμαχοι, ἡγούμενοι εἰς ἔρημον
[2, 45]   Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας καὶ τοὺς  ἐκείνων   συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα τριήρεις αὐτῶν
[2, 50]   μαχόμενοι ἅπασαν τὴν δύναμιν τὴν  ἐκείνων   τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς
[2, 15]   ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες τὴν αὐτὴν  ἐκέκτηντο   μη τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι
[2, 45]   πάντων ἠξιώθησαν, καὶ μεθ' ὧν  ἐκινδύνευον   καὶ πρὸς οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες
[2, 5]   πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων  ἐκινδύνευσαν,   ὑπὲρ μὲν τῶν, ἵνα μηκέτι
[2, 75]   ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ'  ἐκλεξάμενοι   τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι
[2, 30]   προκειμένοιν, πότερον χρὴ τὴν πατρίδα  ἐκλιπεῖν   μετὰ τῶν βαρβάρων γενομένους
[2, 40]   ἐν τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις,  ἐκλιπόντες   μὲν τὴν πόλιν, εἰς τὰς
[2, 15]   βίον τοὺς μὲν ἄλλους ἀδικοῦντας  ἐκόλασεν,   Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα
[2, 15]   μὲν μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ'  ἑκόντων   ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ'
[2, 25]   μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν δὲ  ἑκόντων   προδιδόντων. οἱ μὲν γὰρ οὐχ
[2, 20]   εἰ τήνδε τὴν πόλιν:  ἑκοῦσαν   φίλην ποιήσαιντο ἄκουσαν καταστρέψαιντο,
[2, 40]   τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις  ἐκτήσαντο,   γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα τοῖς
[2, 5]   τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας  ἐκτήσαντο   τὰς ψυχὰς τῇ φύσει, καὶ
[2, 40]   τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς ἄλλοις  ἐκτήσαντο:   ὕστερον δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν
[2, 40]   μὲν ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας  ἔλαβον   παρὰ τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ
[2, 45]   συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα τριήρεις αὐτῶν  ἐλάμβανον.   πολιορκούντων δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 75]   δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ  ἐλανθάνομεν   ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε
[2, 70]   ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα περὶ  ἐλάττονος   τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι αὑτοὺς μὲν
[2, 60]   τῆς πόλεως ἐτράποντο, καὶ οὔτε  ἐλαττοῦσθαι   δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον ἔχειν
[2, 35]   πανταχόθεν περιειστήκει πλῆθος πολεμίων, ὥστε  ἐλάχιστον   μὲν αὐτοῖς εἶναι τῶν παρόντων
[2, 45]   ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις δόντες  ἔλεγχον   τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι
[2, 70]   ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν  ἐλεεῖν   τοῦ ἐπιλοίπου βίου. τίς γὰρ
[2, 70]   αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ νῦν  ἐλεεῖσθαι,   ποθεινότερον δ' αὐτοῖς εἶναι τὸν
[2, 35]   θεῶν ἐγένοντο θυσιῶν ἀναμνήσεις,  ἔλεός   τε παίδων καὶ γυναικῶν πόθος
[2, 10]   αὐτῶν ἤραντο, τοὺς μὲν ἀδικουμένους  ἐλεοῦντες,   τοὺς δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ
[2, 15]   ἐκ τῶν κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες  ἐλευθέραις   ταῖς ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο, νόμῳ
[2, 55]   φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων  ἐλευθέραν   μὲν ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην
[2, 30]   ἀρετῆς καὶ πενίας καὶ φυγῆς  ἐλευθερίαν   μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου
[2, 40]   τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν  ἐλευθερίαν   καὶ τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον
[2, 15]   δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων  ἐλευθερίαν   ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ'
[2, 45]   κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν τὴν  ἐλευθερίαν   τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι
[2, 60]   τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ'  ἐλευθερίας   αἱρούμενοι βίον μετὰ δουλείας,
[2, 65]   καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν πολεμίων  ἐλευθερίας   ἀποθνῄσκειν: τοῖς γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις
[2, 65]   Λακεδαιμονίων συμμάχοις περὶ τῆς ἐκείνων  ἐλευθερίας   ἐμάχοντο. νικήσαντες μὲν γὰρ ἂν
[2, 30]   νος ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων  ἐλευθερίας   ἠγωνίσθη; ~ποίαν δὲ γνώμην εἶχον
[2, 25]   ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν  ἐλευθερίας   ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, πάλαι
[2, 60]   ἔχειν δεόμενοι τῆς μὲν αὑτῶν  ἐλευθερίας   καὶ τοῖς βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν,
[2, 45]   ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας τῆς  ἐλευθερίας   καὶ ὑπομείναντας τὴν δουλείαν. ἐν
[2, 40]   κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς  ἐλευθερίας   κινδυνεύειν μετὰ πολλῶν βασιλευομένων
[2, 10]   τοῖς δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι  ἐλευθερίας   μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν
[2, 40]   ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων  ἐλευθερίας   συνεβάλοντο, στρατηγὸν μὲν Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον
[2, 60]   κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν  ἐλευθερίας   τῇ τούτων ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς
[2, 20]   κήσαντες δὲ καὶ τοὺς ἄλλους  ἐλευθερώσειν.   ~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ
[2, 10]   νεκρούς, ἔθαψαν ἐν τῇ αὑτῶν  Ἐλευσῖνι.   περὶ μὲν οὖν τοὺς ἀποθανόντας
[2, 15]   τὴν ἐξ ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν  ἐλθοῦσαν   ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ τῶν Ἡρακλέους
[2, 55]   κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν  Ἑλλάδα,   μεγίστην δ' ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν
[2, 65]   ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην ποιοῦντες τὴν  Ἑλλάδα   οὐ μόνον ὑπὲρ τῆς αὑτῶν
[2, 60]   τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ  Ἑλλάδι   καὶ πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε κειμένους,
[2, 30]   ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης τῆς  Ἑλλάδος   αὐτοὶ μὲν εἰς τὰς ναῦς
[2, 40]   τῆς ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ τῆς  Ἑλλάδος,   εἰκότως δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν
[2, 60]   ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς  Ἑλλάδος:   ἐκείνων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἄξιον
[2, 25]   Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τῆς  Ἑλλάδος,   ἐψευσμένος δὲ τῆς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος
[2, 55]   τῆς πόλεως δύναμις τῆς  Ἑλλάδος   ἦν σωτηρία. ἑτέρων γὰρ ἡγεμόνων
[2, 20]   μόνοι γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς  Ἑλλάδος   πρὸς πολλὰς μυριάδας τῶν βαρβάρων
[2, 30]   τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς  Ἑλλάδος   τὴν πόλιν, ἵν' ἐν μέρει
[2, 25]   ἔστησαν μὲν τρόπαιον ὑπὲρ τῆς  Ἑλλάδος   τῶν βαρβάρων ἐν τῇ αὑτῶν,
[2, 45]   οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς  Ἑλλάδος.   Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ πολέμου
[2, 20]   Ἕλληνας, εἰ ἔτι στασιαζούσης τῆς  Ἑλλάδος   τινι χρὴ τρόπῳ τοὺς
[2, 60]   ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς μὲν  Ἑλλὰς   τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς
[2, 0]   ψυχαῖς διαφέρειν ταῖς ἰδέαις  ἐλλείπειν.   ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν ἐθνῶν, καὶ
[2, 20]   ἂν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τοὺς  Ἕλληνας,   εἰ ἔτι στασιαζούσης τῆς Ἑλλάδος
[2, 45]   δὲ καὶ Πλαταιεῖς πάντας τοὺς  Ἕλληνας   ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας τῆς
[2, 30]   τῶν βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς  Ἕλληνας,   ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς
[2, 55]   γενομένων ἐνίκησαν μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς  Ἕλληνας   οἱ πρότερον εἰς τὴν θάλατταν
[2, 40]   κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους  Ἕλληνας   περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους,
[2, 20]   ἀλλὰ σφίσιν αὐτοῖς τοὺς ἄλλους  Ἕλληνας.   ταῦτα μιᾷ γνώμῃ πάντες γνόντες
[2, 45]   τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς τοὺς  Ἕλληνας,   ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν, καὶ μεθ'
[2, 35]   ἀκούοντες δ' ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου  Ἑλληνικοῦ   καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ'
[2, 5]   ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ  Ἑλληνικοῦ   νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος
[2, 45]   τῆς Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ  Ἑλληνικοῦ   πολέμου καταστάντος διὰ ζῆλον τῶν
[2, 55]   ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε  Ἑλληνὶς   πόλις ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἠνδραποδίσθη:
[2, 10]   ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ πάντων τῶν  Ἑλλήνων,   αἰσχυνομένων μὲν τοῖς ἔργοις, φοβουμένων
[2, 20]   ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν πολλῶν  Ἑλλήνων   ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες
[2, 30]   κίνδυ νος ὑπὲρ τῆς τῶν  Ἑλλήνων   ἐλευθερίας ἠγωνίσθη; ~ποίαν δὲ γνώμην
[2, 40]   κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν  Ἑλλήνων   ἐλευθερίας συνεβάλοντο, στρατηγὸν μὲν Θεμιστοκλέα,
[2, 40]   τίνες ἂν τούτοις τῶν ἄλλων  Ἑλλήνων   ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει καὶ
[2, 55]   δεῖ μόνους καὶ προστάτας τῶν  Ἑλλήνων   καὶ ἡγεμόνας τῶν πόλεων γίγνεσθαι.
[2, 45]   εἰ γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν  Ἑλλήνων   προδιδόμενοι μετὰ τῶν βαρβάρων ἔσονται,
[2, 20]   πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους τῶν  Ἑλλήνων   τολμήσειν ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν ἔχθραν
[2, 55]   Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ πόλεις τῶν  Ἑλλήνων,   τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν
[2, 55]   ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος ἐν τοῖς  Ἕλλησι   κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ
[2, 55]   δυστυχήσασι καὶ τοῖς ἄλ λοις  Ἕλλησιν,   ἐδήλωσεν οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον
[2, 25]   ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας μὲν τὸν  Ἑλλήσποντον,   διορύξας δὲ τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου
[2, 25]   διαβιβάσαι κατὰ τὸ στενότατον τοῦ  Ἑλλησπόντου   τὴν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς
[2, 55]   ἀπολομένων γὰρ τῶν νεῶν ἐν  Ἑλλησπόντῳ   εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν
[2, 15]   ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν κινδύνων  ἐλπίδας   ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς ἐπολι
[2, 25]   τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ τῆς  ἐλπίδος,   ἀτιμαζόμενος δὲ τῷ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος
[2, 5]   Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς  ἐλπίδος   ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ
[2, 5]   μέγα, πολλῆς δόξης καὶ μεγάλης  ἐλπίδος   χάριν παραλαβοῦσαι τὰ μαχιμώτατα τῶν
[2, 70]   σώματι, πασῶν δ' ἀπεστερημένους τῶν  ἐλπίδων   ἀφίλους καὶ ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ
[2, 20]   ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ'  ἐλπίζων   καὶ τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε
[2, 65]   συμμάχοις περὶ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας  ἐμάχοντο.   νικήσαντες μὲν γὰρ ἂν ἐκείνους
[2, 55]   πρότερον εἰς τὴν θάλατταν οὐδ'  ἐμβαίνοντες,   ἔπλευσαν δ' εἰς τὴν Εὐρώπην,
[2, 50]   δυναμένοις, τοὺς εἰς τὴν σφετέραν  ἐμβαλεῖν   ἀξιώσαντας, εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν
[2, 45]   εἰς ἔρημον τὴν χώραν  ἐμβαλεῖν   ἐξ Αἰγίνης ἄξειν τὸ
[2, 25]   ὑπὲρ χρημάτων εἰς τὴν ἀλλοτρίαν  ἐμβαλόντων,   παρὰ τοὺς ὅρους τῆς χώρας
[2, 30]   αὐτοὶ μὲν εἰς τὰς ναῦς  ἐμβάντες   ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ
[2, 40]   πόλιν, εἰς τὰς ναῦς δ'  ἐμβάντες,   τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας
[2, 30]   εἰ δὲ εἰς τὰς τριήρεις  ἐμβήσονται,   ὑπὸ τῆς πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται,
[2, 30]   ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς κινδυνεύσειν  ἔμελλον,   διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων,
[2, 0]   τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν,  ἐμεμψάμην   ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς
[2, 40]   τῶν ἄλλων συμμάχων, ἄνδρας δ'  ἐμπει   ροτάτους. καὶ γὰρ τίνες ἂν
[2, 50]   κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν  ἐμπειρίᾳ   τὴν ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει
[2, 50]   ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ  ἐν   ἅπαντι τῷ χρόνῳ πραχθέντα ἐν
[2, 45]   τὴν ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο,  ἐν   ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις δόντες
[2, 70]   θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς αὑτῶν,  ἐν   δὲ τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους μὲν
[2, 45]   ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας τὴν δουλείαν.  ἐν   ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην
[2, 55]   λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε τριήρεις  ἐν   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκ τῆς
[2, 15]   πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι  ἐν   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκβαλόντες τὰς
[2, 10]   ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως μετὰ τῶν  ἐν   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων,
[2, 55]   ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ τῶν νεῶν  ἐν   Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε
[2, 45]   νεῶν οὔτε τούτους ὠφελήσειν τὸ  ἐν   Ἰσθμῷ τεῖχος: ἀκινδύνως γὰρ ἔσεσθαι
[2, 40]   βαρβάροις τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο.  Ἐν   μὲν οὖν τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους
[2, 30]   τῆς Ἑλλάδος τὴν πόλιν, ἵν'  ἐν   μέρει πρὸς ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ
[2, 50]   ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ πραχθέντα  ἐν   μιᾷ ἡμέρᾳ δηλωθῆναι. τίς γὰρ
[2, 65]   Ἐκεῖνοι μὲν οὖν διὰ τοὺς  ἐν   Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων
[2, 35]   φιλότητος, ὑπὲρ τῶν ἄθλων τῶν  ἐν   Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν περιειστήκει
[2, 55]   πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ καὶ  ἐν   ταῖς δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν.
[2, 70]   καὶ τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ'  ἐν   ταῖς εὐτυχίαις ταῖς κοιναῖς; ἀλλ'
[2, 35]   εἶχον οἱ θεώμενοι τοὺς  ἐν   ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ
[2, 70]   χρὴ λῆξαι τῆς λύπης; πότερον  ἐν   ταῖς τῆς πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ
[2, 0]   ἀνθρώποις κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν  ἐν   ταῖς ᾠδαῖς, λέγοντας δ' ἐν
[2, 35]   των τῶν δεινῶν, ἀκούοντες δ'  ἐν   ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ
[2, 60]   τοῖς ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες  ἐν   τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ζῆν
[2, 10]   ἀφίκοντο, τοὺς Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν  ἐν   τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν
[2, 25]   ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τῶν βαρβάρων  ἐν   τῇ αὑτῶν, ὑπὲρ χρημάτων εἰς
[2, 65]   δὲ βέβαιον τὴν δουλείαν τοῖς  ἐν   τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν
[2, 20]   ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν  ἐν   τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι
[2, 40]   ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ  ἐν   τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν τοῖς
[2, 55]   τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος  ἐν   τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς
[2, 70]   ἀπολαυόντων τῆς τούτων ἀρετῆς. ἀλλ'  ἐν   τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι
[2, 0]   τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ'  ἐν   τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας
[2, 60]   πλῆθος τῶν ἐναντίων φοβηθέντες, ἀλλ'  ἐν   τοῖς σώμασι τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες,
[2, 40]   καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ  ἐν   τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες
[2, 0]   ἐν ταῖς ᾠδαῖς, λέγοντας δ'  ἐν   τοῖς τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας
[2, 65]   καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν  ἐν   τοῖς τῶν προγόνων ἀγαθοῖς, ἄνδρες
[2, 0]   καιροῖς τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας δ'  ἐν   τοῖς τῶν τεθνεώτων ἔργοις τοὺς
[2, 5]   τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων δὲ σφίσιν αὐτοῖς  ἐν   τοῖς τῶν τεθνεώτων σώμασι τὴν
[2, 45]   ἔν τε ταῖς ναυσὶ καὶ  ἐν   τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ
[2, 5]   Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας  ἐν   τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων
[2, 20]   πρόγονοι οὐ λογισμῷ δόντες τοὺς  ἐν   τῷ πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες
[2, 75]   οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς  ἐν   τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους
[2, 80]   πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς  ἐν   τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς
[2, 10]   τες. ~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ τὰς  ἐν   τῷ πολέμῳ τύχας κοινὰς ἁπάντων
[2, 45]   Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης  ἔν   τε ταῖς ναυσὶ καὶ ἐν
[2, 5]   τὰς ψυχὰς τῇ φύσει, καὶ  ἐναντίαν   τὴν δόξαν τῆς προτέρας λαβοῦσαι
[2, 30]   ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν  ἐναντίων,   ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά χθησαν
[2, 20]   οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν  ἐναντίων,   ἀλλὰ τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον
[2, 0]   οἷς ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν τῶν  ἐναντίων   ᾕρουν μὲν τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον
[2, 60]   ὅμως οὐ τὸ πλῆθος τῶν  ἐναντίων   φοβηθέντες, ἀλλ' ἐν τοῖς σώμασι
[2, 30]   Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ ταῖς ψυχαῖς  ἐνδεεῖς   γενόμενοι, ἀλλὰ τοῦ πλήθους ψευσθέντες
[2, 10]   δὲ λαβόντες τὰ ἆθλα ὧνπερ  ἕνεκα   ἀφίκοντο, τοὺς Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν
[2, 55]   ἀρετὴ πᾶσιν ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν  ἕνεκα   δεῖ μόνους καὶ προστάτας τῶν
[2, 25]   τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν τ'  ἐνθάδε   ἄφιξιν τῶν βαρβάρων καὶ τὴν
[2, 75]   ἄν μοι δοκοῦμεν ταύτην τοῖς  ἐνθάδε   κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν, εἰ τοὺς
[2, 65]   δὲ καὶ τοὺς ξένους τοὺς  ἐνθάδε   κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει
[2, 60]   τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς  ἐνθάδε   κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν
[2, 0]   τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν  ἐνθάδε   κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν
[2, 50]   ἱκανὸς γένοιτο μηνῦσαι τὴν τῶν  ἐνθάδε   κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων
[2, 60]   τὰ βουλεύματα τοῖς ἔργοις τῶν  ἐνθάδε   κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν
[2, 20]   καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν  ἐνθάδε   κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ
[2, 75]   ἂν εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν τῶν  ἐνθάδε   κειμένων; τίνας δ' ἂν τῶν
[2, 0]   πόλις μοι δοκεῖ, προνοουμένη τῶν  ἐνθάδε   λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν πρόσταξιν
[2, 20]   ἀδικουμένοις ἥξουσι βοηθήσοντες: εἰ δ'  ἐνθάδε   πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους τῶν
[2, 5]   δὲ ἑαυτῶν πατρίδα διὰ τὴν  ἐνθάδε   συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν
[2, 55]   σωτηρία. ἑτέρων γὰρ ἡγεμόνων γενομένων  ἐνίκησαν   μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας οἱ
[2, 50]   ἀπαντήσαντες αὐτοὶ εἰς τὴν Μεγαρικὴν  ἐνίκων   μαχόμενοι ἅπασαν τὴν δύναμιν τὴν
[2, 10]   τὸ δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον  ἐνίκων   μαχόμενοι. καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς
[2, 15]   ἐξ ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν  ἐνίκων   μαχόμενοι, καὶ τῶν Ἡρακλέους παίδων
[2, 45]   καὶ Πλαταιεῖς πάντας τοὺς Ἕλληνας  ἐνίκων   μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας
[2, 30]   τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν  ἐνίκων   τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ
[2, 30]   Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ τῶν συμμάχων  ἔνιοι   εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν, ἡγούμενοι διὰ
[2, 20]   γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι πρὸς πολλούς:  ἐνόμιζον   γὰρ ἀποθανεῖν μὲν αὐτοῖς μετὰ
[2, 0]   φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ τοὺς διώκοντας:  ἐνομίζοντο   δὲ διὰ τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον
[2, 50]   τὰ ὑπὸ πολλῶν κινδυνευθέντα ὑφ'  ἑνὸς   ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ ἐν ἅπαντι
[2, 50]   γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς ἡλικίας  ἐντὸς   γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι τὸν
[2, 45]   ἔρημον τὴν χώραν ἐμβαλεῖν  ἐξ   Αἰγίνης ἄξειν τὸ στρατόπεδον, ἐξελθόν
[2, 10]   δὲ χρόνῳ, ἐπειδὴ Ἡρακλῆς μὲν  ἐξ   ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ δὲ παῖδες
[2, 15]   παραταξάμενοι δ' ἰδίᾳ δυνάμει τὴν  ἐξ   ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων
[2, 20]   μεγάλα καὶ παντα χοῦ οἱ  ἐξ   ἐκείνων γεγονότες τρόπαια διὰ τὴν
[2, 0]   δοκεῖ, προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων,  ἐξ   ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη
[2, 0]   ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς  ἐξ   ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ δὲ
[2, 70]   ὥστε εἰδέναι οἵων πατέρων ἐστέρηνται,  ἐξ   ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω,
[2, 10]   ἐπὶ τῶν βωμῶν ἐκαθ έζοντο:  ἐξαιτουμένου   δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ
[2, 15]   ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν  ἐξαμαρτάνοντα   οὐχ οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι:
[2, 5]   ἵνα μηκέτι εἰς τοὺς τεθνεῶτας  ἐξαμαρτάνοντες   πλείω περὶ τοὺς θεοὺς ἐξυβρίσωσιν,
[2, 5]   γυναῖκες. μόναις δ' αὐταῖς οὐκ  ἐξεγένετο   ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις περὶ
[2, 0]   ἱκανὰ δὲ καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις  ἐξεῖναι   εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς ἄπειροι
[2, 15]   αὐτὸν ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας αὐτῶν  ἐξελεῖν.   παραταξάμενοι δ' ἰδίᾳ δυνάμει τὴν
[2, 45]   ἐξ Αἰγίνης ἄξειν τὸ στρατόπεδον,  ἐξελθόν   τες πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι
[2, 30]   καὶ πλούτου δουλείαν τῆς πατρίδος,  ἐξέλιπον   ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τὴν πόλιν,
[2, 10]   παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον μὲν Εὐρυσθέα,  ἐξηλαύνοντο   δὲ ὑπὸ πάντων τῶν Ἑλλήνων,
[2, 60]   προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν  ἐξήχθην   ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος:
[2, 25]   δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ πλήθους:  ἐξὸν   γὰρ αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι
[2, 45]   αὐτοῖς, εἰ ταύτην τὴν γνώμην  ἕξουσι,   περὶ ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον τεῖχος
[2, 5]   ἐξαμαρτάνοντες πλείω περὶ τοὺς θεοὺς  ἐξυβρίσωσιν,   ὑπὲρ δὲ τῶν ἑτέρων, ἵνα
[2, 20]   παρειστήκει, ὡς εἰ μὲν πρότερον  ἐπ'   ἄλλην πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις καὶ
[2, 30]   μὲν εἰς τὰς ναῦς ἐμβάντες  ἐπ'   Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ
[2, 0]   ἔργα ἀλλὰ πρὸς τοὺς πρότερον  ἐπ'   αὐτοῖς εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν
[2, 0]   ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν  ἐπ'   αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν:
[2, 80]   θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται  ἐπ'   αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ
[2, 5]   δυνάμενοι δὲ τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν  ἐπ'   αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον πρὸς
[2, 0]   ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖς  ἐπαγγείλασιν   ἐπ' αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν
[2, 50]   αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν  ἐπαιδεύοντο,   οἱ δὲ περὶ τῶν λοιπῶν
[2, 65]   τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους  ἐπαινέσαι,   οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ
[2, 10]   καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης  ἐπαρθέντες   μείζονος παρὰ Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν,
[2, 55]   καὶ ἡγεμόνας τῶν πόλεων γίγνεσθαι.  Ἐπέδειξαν   δὲ καὶ ἐν ταῖς δυστυχίαις
[2, 40]   τῷ πλήθει τῷ τῆς Ἀσίας.  ἐπέδειξαν   δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ
[2, 10]   τῆς ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν  ἐπεδείξαντο,   αὐτοὶ δὲ λαβόντες τὰ ἆθλα
[2, 40]   Ἀσίας βαρβάροις τὴν αὑτῶν ἀρετὴν  ἐπεδείξαντο.   Ἐν μὲν οὖν τῇ ναυμαχίᾳ
[2, 65]   ἀνθρώποις φανερὰν τὴν αὑτῶν ἀρετὴν  ἐπεδείξαντο.   ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην ποιοῦντες τὴν
[2, 55]   μέγας βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων  ἐπεθύμει,   ἀλλ' ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ καὶ
[2, 10]   ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ Καδμείων τιμωρίας  ἐπεθύμησαν,   ἀλλ' ἐκείνοις μὲν ἀντὶ τῆς
[2, 0]   αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν:  ἐπειδὴ   δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις πᾶς
[2, 10]   τοιοῦτοι γεγόνασιν. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ,  ἐπειδὴ   Ἡρακλῆς μὲν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη,
[2, 80]   οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες,  ἐπειδὴ   θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην
[2, 65]   ὧν πόλις αὐτοὺς καὶ  ἐπένθησε   καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν
[2, 70]   αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι,  ἐπηνώρθωσαν   δὲ τὰ ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα,
[2, 5]   ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ καὶ Πολυνείκους  ἐπὶ   Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ,
[2, 10]   οὖν τοὺς ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ  ἐπὶ   Θήβας τοιοῦτοι γεγόνασιν. Ὑστέρῳ δὲ
[2, 60]   ἐπὶ τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν ἀλλ'  ἐπὶ   σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο, καὶ
[2, 70]   τοὺς δ' ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας  ἐπὶ   ταῖς δυστυχίαις ταῖς τούτων; ~Μόνην
[2, 75]   λίαν οὕτω βαρέως φέρειν  ἐπὶ   ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους
[2, 30]   παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο  ἐπὶ   τήνδε τὴν πόλιν, οἱ δ'
[2, 5]   τὰ μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν  ἐπὶ   τήνδε τὴν πόλιν. τυχοῦσαι δ'
[2, 60]   τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ  ἐπὶ   τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν ἀλλ' ἐπὶ
[2, 0]   εἶναι, ἄνδρες οἱ παρόντες  ἐπὶ   τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι
[2, 60]   τῶν βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον ἦν  ἐπὶ   τῷδε τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι
[2, 10]   εἰς τήνδε τὴν πόλιν ἱκέται  ἐπὶ   τῶν βωμῶν ἐκαθ έζοντο: ἐξαιτουμένου
[2, 0]   παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ τοῖς  ἐπιγιγνομένοις   ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς
[2, 60]   τοῖς ἔργοις τῶν ἐνθάδε κειμένων  ἐπιδεικνύντες,   οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν
[2, 5]   τῶν τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν  ἐπιδείκνυσθαι:   οὐ δυνάμενοι δὲ τούτων τυχεῖν
[2, 65]   τες καὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν  ἐπιδείξαντες.   ~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ καλῶν
[2, 55]   καὶ τὴν αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην  ἐπιδείξαντες,   ὥσθ' μέγας βασιλεὺς οὐκέτι
[2, 45]   καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις κινδύνοις  ἐπιθέντες,   βέβαιον μὲν τὴν ἐλευθερίαν τῇ
[2, 5]   μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως  ἐπιθυμήσασαι   τὴν ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου
[2, 10]   μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ'  ἐπικουρεῖν   ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν σημεῖον
[2, 70]   οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι ὥστε  ἐπιλαθέσθαι   τῆς δυστυχίας τῆς ἑαυτῶν. τί
[2, 70]   τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ  ἐπιλοίπου   βίου. τίς γὰρ αὐτοῖς ἔτι
[2, 20]   τινι χρὴ τρόπῳ τοὺς  ἐπιόντας   ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι
[2, 50]   αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν  ἐπιόντων   καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ
[2, 30]   κατὰ γῆν τοῖς βαρβάροις ἀπαντήσονται,  ἐπιπλεύσαντες   χιλίαις ναυσὶν ἐρήμην τὴν πόλιν
[2, 15]   ἀγαθῶν πολλῶν αἴτιος ἅπασιν ἀνθρώποις,  ἐπίπονον   καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ
[2, 35]   δὲ πολλὰς τὰς τῶν πολεμίων,  ἐπιστάμενοι   δὲ τὴν μὲν πόλιν ἠρημωμένην,
[2, 75]   ἐπὶ ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς,  ἐπισταμένους   ὅτι θάνατος κοινὸς καὶ
[2, 50]   μιμούμενοι, τῶν μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν  ἐπισταμένων,   τῶν δὲ νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον
[2, 20]   ἀλλὰ τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον  ἐπίστευσαν.   καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ
[2, 10]   τοὺς ὑπ' ἐκείνων ἀδικουμένους ἐκδοῦναι.  ἐπιστρατεύσαντος   δ' Εὐρυσθέως μετὰ τῶν ἐν
[2, 50]   ἐπισταμένων, τῶν δὲ νεωτέρων τὸ  ἐπιταττόμενον   ποιεῖν δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες
[2, 0]   ~ΛΥΣΙΟΥ,  ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ   ΤΟΙΣ ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ
[2, 75]   οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ  ἐπιτρέψαντες   περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ'
[2, 10]   μισοῦντες, καὶ τοὺς μὲν κωλύειν  ἐπιχειροῦντες,   τοῖς δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι
[2, 55]   εἰς τὴν θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες,  ἔπλευσαν   δ' εἰς τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι
[2, 55]   τῷ χρόνῳ ἐκ τῆς Ἀσίας  ἔπλευσαν,   οὔτε τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι
[2, 70]   ἀπεστέρησαν βίου, χήρας δὲ γυναῖκας  ἐποίησαν,   ὀρφανοὺς δὲ τοὺς αὑτῶν παῖδας
[2, 5]   τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν μνήμην  ἐποίησαν,   τὴν δὲ ἑαυτῶν πατρίδα διὰ
[2, 55]   καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν  ἐποίησαν   τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην δ' ἀπέδειξαν
[2, 65]   ἡγησάμενοι, τοιαύτην τοῦ βίου τελευτὴν  ἐποιήσαντο:   ἀνθ' ὧν πόλις αὐτοὺς
[2, 25]   δὲ διὰ ταχέων τὸν κίνδυνον  ἐποιήσαντο,   ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 25]   ὁδὸν μὲν διὰ τῆς θαλάττης  ἐποιήσατο,   πλοῦν δὲ διὰ τῆς γῆς
[2, 45]   ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς οὓς  ἐπολέμουν,   ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ
[2, 15]   ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς  ἐπολι   τεύοντο, νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες
[2, 30]   τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν  ἐπορεύοντο   ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν, οἱ
[2, 10]   μὲν οὖν τοὺς ἀποθανόντας τῶν  ἑπτὰ   ἐπὶ Θήβας τοιοῦτοι γεγόνασιν. Ὑστέρῳ
[2, 0]   ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ τούτων  ἔργα   ἀλλὰ πρὸς τοὺς πρότερον ἐπ'
[2, 65]   δουλείας αὐτοὶ μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν.  ~ἔργοις   δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο,
[2, 0]   λόγον ἴσον παρασκευάσαι τοῖς τούτων  ἔργοις,   διὰ τοῦτο καὶ πόλις
[2, 0]   δ' ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων  ἔργοις   τοὺς ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρεως
[2, 60]   αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα τοῖς  ἔργοις   τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ
[2, 10]   τῶν Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων μὲν τοῖς  ἔργοις,   φοβουμένων δὲ τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν,
[2, 25]   μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν  ἔργον   εἴη κα ταλέξαι: δὲ
[2, 15]   κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν  ἔργον   εἶναι ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι,
[2, 50]   δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν αὐτοῖς  ἔργου,   αἰσχίστου δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ
[2, 15]   τὸ δίκαιον, λόγῳ δὲ πεῖσαι,  ἔργῳ   δὲ τούτοις ὑπηρετεῖν, ὑπὸ νόμου
[2, 5]   ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν ἐθνῶν, καὶ  ἔργῳ   μὲν τοὺς περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι,
[2, 25]   ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, πάλαι τῶν  ἔργων   γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι
[2, 20]   δ' αὐτοῖς ἐκ τῶν προτέρων  ἔργων   περὶ τῆς πόλεως τοιαύτη δόξα
[2, 30]   βαρβάροις ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες χιλίαις ναυσὶν  ἐρήμην   τὴν πόλιν λήψονται, εἰ δὲ
[2, 45]   ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι εἰς  ἔρημον   τὴν χώραν ἐμβαλεῖν ἐξ
[2, 20]   εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως ἂν  ἐρημοτάτους   εἶναι συμμάχων τοὺς Ἕλληνας, εἰ
[2, 70]   τοὺς αὑτῶν παῖδας ἀπέ λιπον,  ἐρήμους   δ' ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ
[2, 25]   ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτῷ πολλὴν  ἔσεσθαι:   ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει
[2, 30]   ρίων τὴν πάροδον οἷοί τ'  ἔσεσθαι   διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου
[2, 35]   δ' εἰ δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων  ἔσεσθαι   κακῶν; ~τίς οὐκ ἂν θεῶν
[2, 45]   ἐν Ἰσθμῷ τεῖχος: ἀκινδύνως γὰρ  ἔσεσθαι   τὴν τῆς θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως.
[2, 10]   οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες ἄνδρες  ἔσονται   γενόμενοι: δίκαιον δὲ νομίζοντες εἶναι,
[2, 45]   Ἑλλήνων προδιδόμενοι μετὰ τῶν βαρβάρων  ἔσονται,   οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν
[2, 20]   ἐλπίζων καὶ τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι,  ἔστειλε   πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ,
[2, 70]   ὥστε εἰδέναι οἵων πατέρων  ἐστέρηνται,   ἐξ ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν,
[2, 15]   ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς αὑτῶν κινδύνοις  ἐστεφάνωσαν.   τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες
[2, 70]   καὶ πατέρας καὶ μητέρας κατ῎  έστησαν;   Πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων
[2, 60]   κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν τῶν πολεμίων  ἔστησαν,   μάρτυρας δὲ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς
[2, 25]   πρὸς τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι,  ἔστησαν   μὲν τρόπαιον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος
[2, 5]   οὐ δυνάμενοι δὲ τούτων τυχεῖν  ἐστράτευσαν   ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον
[2, 5]   παραλαβοῦσαι τὰ μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν  ἐστράτευσαν   ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν. τυχοῦσαι
[2, 30]   τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ  ἐτά   χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ δὲ τῷ
[2, 25]   καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ  ἔτει   παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις
[2, 70]   τῆς αὑτῶν τὸν πόλεμον κατέστησαν.  ἐτελεύτησαν   δὲ τὸν βίον, ὥσπερ χρὴ
[2, 75]   καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον  ἐτελεύτησαν,   οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ
[2, 20]   τοὺς συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν δεῖν  ἑτέροις   τῆς σωτηρίας χάριν εἰδέναι, ἀλλὰ
[2, 15]   οἱ πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ  ἑτέρους   ἐκβαλόντες τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ'
[2, 20]   οὐδένας ἄλλους τῶν Ἑλλήνων τολμήσειν  ἑτέρους   σῴζοντας φανερὰν ἔχθραν πρὸς ἐκείνους
[2, 5]   τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς  ἑτέρους   ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ μὲν
[2, 55]   δύναμις τῆς Ἑλλάδος ἦν σωτηρία.  ἑτέρων   γὰρ ἡγεμόνων γενομένων ἐνίκησαν μὲν
[2, 70]   πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ ὑφ'  ἑτέρων   δυστυχηθέντα, πόρρω δ' ἀπὸ τῆς
[2, 60]   δ' τῆς Ἀσίας βασιλεὺς  ἑτέρων   ἡγεμόνων λαβόμενος: τῇ μὲν γὰρ
[2, 5]   θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ δὲ τῶν  ἑτέρων,   ἵνα μὴ πρότερον εἰς τὴν
[2, 45]   ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ μεθ'  ἑτέρων,   καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ
[2, 55]   τὴν ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα μὲν  ἔτη   τῆς θαλάττης ἄρ ξαντες, ἀστασιάστους
[2, 20]   ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο.  ἔτι   δ' αὐτοῖς ἐκ τῶν προτέρων
[2, 70]   ἐπιλοίπου βίου. τίς γὰρ αὐτοῖς  ἔτι   ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων,
[2, 25]   ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων  ἔτι   καὶ νῦν τὴν ἀρετὴν αὐτῶν
[2, 20]   εἶναι συμμάχων τοὺς Ἕλληνας, εἰ  ἔτι   στασιαζούσης τῆς Ἑλλάδος τινι
[2, 65]   φανερὰν τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο.  ἐτόλμησαν   γὰρ μεγάλην ποιοῦντες τὴν Ἑλλάδα
[2, 50]   τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα  ἐτόλμησαν   μεταπέμψασθαι: ταῖς δ' αὑτῶν ψυχαῖς
[2, 60]   ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως  ἐτράποντο,   καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ'
[2, 45]   μὲν καὶ Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους  ἐτρέψαντο,   Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Πλαταιεῖς πάντας
[2, 80]   γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων  ἔτυχον,   ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν
[2, 75]   εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει τούτους  εὐδαιμονεστάτους   ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ
[2, 20]   πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες τὸν  εὐκλεᾶ   θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν ἀγαθῶν
[2, 65]   βίος οἰκτρὸς καὶ θάνατος  εὐκτός:   οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες καὶ
[2, 15]   Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ' ἑκόντων ἐζήτουν  εὑρίσκεσθαι,   Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ' ἂν ἠξίουν
[2, 15]   Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ' ἂν ἠξίουν  Εὐρυσθέα   αὐτὸν ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας αὐτῶν
[2, 15]   τοὺς μὲν ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν,  Εὐρυσθέα   δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ
[2, 10]   δὲ παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον μὲν  Εὐρυσθέα,   ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ πάντων τῶν
[2, 10]   οὐ προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς  Εὐρυσθέα,   οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης
[2, 10]   ἐκαθ έζοντο: ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς  Εὐρυσθέως   Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ
[2, 10]   τοῖς ἔργοις, φοβουμένων δὲ τὴν  Εὐρυσθέως   δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς τήνδε τὴν
[2, 10]   ἐκείνων ἀδικουμένους ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος δ'  Εὐρυσθέως   μετὰ τῶν ἐν ἐκείνῳ τῷ
[2, 15]   ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ μὲν μετ'  Εὐρυσθέως   οὐδὲν παρ' ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι,
[2, 45]   βέβαιον μὲν τὴν ἐλευθερίαν τῇ  Εὐρώπῃ   κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ τοῖς
[2, 55]   ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ' εἰς τὴν  Εὐρώπην,   δουλεύουσι δὲ πόλεις τῶν Ἑλλήνων,
[2, 20]   ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων καὶ τὴν  Εὐρώπην   δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν.
[2, 25]   ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς τὴν  Εὐρώπην,   οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν
[2, 15]   αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ  εὐτυχέστεροι   παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός:
[2, 60]   Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη,  εὐτυχὴς   δ' τῆς Ἀσίας βασιλεὺς
[2, 35]   συμφοράν, ὑπὸ τῶν βαρβάρων  εὐτυχησάντων   τοὺς ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον πείσεσθαι.
[2, 70]   ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν ταῖς  εὐτυχίαις   ταῖς κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι,
[2, 40]   τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ τὴν  εὐτυχίαν   ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν
[2, 5]   τοῖς τῶν τεθνεώτων σώμασι τὴν  εὐψυχίαν   ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι δὲ τούτων
[2, 0]   διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ διὰ τὴν  εὐψυχίαν   μᾶλλον ἄνδρες διὰ τὴν
[2, 10]   δικαιοσύνης δὲ τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν,  εὐψυχίας   δ' ὑπὲρ τούτων ἀμφοτέρων, εἰ
[2, 0]   αὐτάς, πρῶται δὲ τῶν πάντων  ἐφ'   ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως δι'
[2, 10]   ἠφανίσθη, οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ  ἔφευγον   μὲν Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ
[2, 65]   μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς  ἐφθόνουν,   οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν,
[2, 55]   ἑαυτοῦ καὶ περὶ τῶν λοιπῶν  ἐφοβεῖτο,   καὶ οὔτε τριήρεις ἐν ἐκείνῳ
[2, 30]   τίς οὐκ ἂν ἰδὼν  ἐφοβήθη,   ὡς μέγας καὶ δεινὸς τῇδε
[2, 20]   τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ  ἐφοβήθησαν   τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ
[2, 10]   τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν  ἐφοβοῦντο,   καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων
[2, 15]   δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον δ'  ἐφρόνουν   ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ μὲν μετ'
[2, 55]   δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ τὸ ἴσον  ἔχειν   ἅπαντας ἀναγκάσαντες, οὐδὲ τοὺς συμμάχους
[2, 65]   καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν  ἔχειν   αὐτοῖς τὸν ἅπαντα χρόνον τὰς
[2, 60]   ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον  ἔχειν   δεόμενοι τῆς μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας
[2, 5]   εἴ τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην  ἔχειν   τὴν μεγίστην, τοὺς δὲ κάτω
[2, 20]   Ἑλλήνων τολμήσειν ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν  ἔχθραν   πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι.
[2, 65]   αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ τῆς προτέρας  ἔχθρας   μεμνημένοι, ἀλλὰ τὴν παροῦσαν φιλίαν
[2, 10]   δὲ νομίζοντες εἶναι, οὐ προτέρας  ἔχθρας   ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους
[2, 60]   ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι τοῖς  ἐχθροῖς   ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ
[2, 15]   ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ  ἐχθρὸν   ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα
[2, 70]   τὴν αὑτῶν ἀπορίαν, τοὺς δ'  ἐχθροὺς   μέγα φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς δυστυχίαις
[2, 5]   μὲν ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας τοὺς  ἐχθροὺς   τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων δὲ σφίσιν αὐτοῖς
[2, 60]   ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν  ἐχθρῶν   ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως
[2, 65]   παρόντων Πελοποννησίων καὶ τῶν ἄλλων  ἐχθρῶν   εἰς τὴν αὑτῶν οἷοί τε
[2, 15]   ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ τὴν τῶν  ἐχθρῶν   τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν οὖν ὑπῆρχε
[2, 65]   οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις  ἔχοντες   οἱ μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν
[2, 60]   συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας  ἔχοντες,   πολεμίους δὲ τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας
[2, 10]   πολεμίους κτώμενοι, τὸ δὲ δίκαιον  ἔχοντες   σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ οὐχ
[2, 10]   ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον  ἐχόντων,   οὐκ ἐγγὺς τῶν δεινῶν γενόμενοι
[2, 25]   βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τῆς Ἑλλάδος,  ἐψευσμένος   δὲ τῆς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ
[2, 5]   στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ  ἐώντων   Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 2/07/2008