Discours, paragraphes
[2, 75]	ὄντες θνητοί: ὥστε τί δεῖ,	ἃ	πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων
[2, 35]	αὑτῶν προειδέναι, μεγίστην δὲ συμφοράν,	ἃ	ὑπὸ τῶν βαρβάρων εὐτυχησάντων τοὺς
[2, 10]	οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης	ἀγαθῆς,	τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο,
[2, 50]	καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ	ἀγαθοὶ	γεγενημένοι, οἱ δ' ἐκείνους μιμούμενοι,
[2, 25]	τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ'	ἀγαθοὶ	γενόμενοι, καὶ τῶν μὲν σωμάτων
[2, 20]	βασιλεὺς οὐκ ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν	ἀγαθοῖς,	ἀλλ' ἐλπίζων καὶ τὴν Εὐρώπην
[2, 65]	μὲν ἐν τοῖς τῶν προγόνων	ἀγαθοῖς,	ἄνδρες δὲ γενόμενοι τήν τε
[2, 20]	μὲν αὐτοῖς μετὰ πάντων προσήκειν,	ἀγαθοῖς	δ' εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ
[2, 10]	αὐτὴν εἶχον γνώμην ἥνπερ πρότερον,	ἀγαθὸν	μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ
[2, 70]	τὸν βίον, ὥσπερ χρὴ τοὺς	ἀγαθοὺς	ἀποθνῄσκειν, τῇ μὲν γὰρ πατρίδι
[2, 75]	τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς	ἀγαθοὺς	θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχει
[2, 15]	ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο, νόμῳ τοὺς	ἀγαθοὺς	τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες,
[2, 5]	τήνδε τὴν πόλιν. τυχοῦσαι δ'	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς
[2, 65]	ἔχοντες οἱ μὲν γὰρ τῶν	ἀγαθῶν	αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ δὲ ἀδικουμένους
[2, 25]	ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν	ἀγαθῶν,	δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν
[2, 0]	λέγοντας δ' ἐν τοῖς τῶν	ἀγαθῶν	ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ' ἐν τοῖς
[2, 5]	νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν μὲν	ἀγαθῶν	εἶναι ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι,
[2, 20]	εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν	ἀγαθῶν	καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ
[2, 15]	ὁ μὲν γάρ, καίπερ ὢν	ἀγαθῶν	πολλῶν αἴτιος ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον
[2, 20]	γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ	ἀγαπῶν	τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων
[2, 40]	Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ	ἀγαπώντων	μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ'
[2, 75]	τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι	ἀγήρατοι	μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ
[2, 0]	μοι περὶ τούτων, ὁ δ'	ἀγὼν	οὐ πρὸς τὰ τούτων ἔργα
[2, 80]	γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ	ἀγῶνες	τίθενται ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ
[2, 55]	πλείστων γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων	ἀγώνων	καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν
[2, 15]	παίδων τὰ μὲν σώματα εἰς	ἄδειαν	κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους
[2, 60]	στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες αὐτῶν,	ἀδελφὰ	τὰ βουλεύματα τοῖς ἔργοις τῶν
[2, 70]	παῖδας ἀπέ λιπον, ἐρήμους δ'	ἀδελφοὺς	καὶ πατέρας καὶ μητέρας κατ῎
[2, 45]	δὲ καὶ νομίζοντες αὐτοὶ μὲν	ἄδικά	τε ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι,
[2, 10]	ποιεῖν ἄκοντας, δικαιοσύνης δὲ τοῖς	ἀδικουμένοις	βοηθεῖν, εὐψυχίας δ' ὑπὲρ τούτων
[2, 20]	Ἀθηναίοις πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ τοῖς	ἀδικουμένοις	ἥξουσι βοηθήσοντες: εἰ δ' ἐνθάδε
[2, 65]	βοηθήσαντες Κορινθίοις ὑπὸ παλαιῶν φίλων	ἀδικουμένοις	καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ τὴν
[2, 65]	ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ δὲ	ἀδικουμένους	αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ τῆς προτέρας
[2, 10]	δυναμένοις χαριζόμενοι τοὺς ὑπ' ἐκείνων	ἀδικουμένους	ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως μετὰ
[2, 10]	ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺς μὲν	ἀδικουμένους	ἐλεοῦντες, τοὺς δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες,
[2, 15]	τὸν βίον τοὺς μὲν ἄλλους	ἀδικοῦντας	ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν
[2, 5]	ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας	ἀδίκως	ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν.
[2, 5]	ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν.	Ἀδράστου	δὲ καὶ Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας
[2, 70]	αὑτῶν, ἐν δὲ τῷ γήρᾳ	ἀδυνάτους	μὲν εἶναι τῷ σώματι, πασῶν
[2, 20]	πρόγονοι τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο,	ἀείμνηστα	δὲ καὶ μεγάλα καὶ παντα
[2, 80]	ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται δὲ ὡς	ἀθάνατοι	διὰ τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ
[2, 80]	οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον,	ἀθάνατον	μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν
[2, 20]	ἀλλὰ νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ θάνατον	ἀθάνατον	περὶ τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον,
[2, 5]	τῆς πόλεως διὰ τὴν ἀρετὴν	ἀθάνατον	τὴν μνήμην ἐποίησαν, τὴν δὲ
[2, 75]	ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν	ἀθανάτους	εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον
[2, 80]	ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς	ἀθανάτους	τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς
[2, 30]	τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ δέος.	~Ἀθηναῖοι	δ' οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος
[2, 45]	καὶ Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο,	Ἀθηναῖοι	δὲ καὶ Πλαταιεῖς πάντας τοὺς
[2, 15]	οὐδὲν παρ' ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι,	Ἀθηναῖοι	δὲ οὐδ' ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα
[2, 50]	ἐξελθόν τες πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον:	~Ἀθηναῖοι	δὲ τῶν μὲν ἀπόντων, τῶν
[2, 5]	ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς,	Ἀθηναῖοι	ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν, εἴ τι
[2, 30]	κινδύνου κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον	Ἀθηναῖοι	μὲν ἐνίκων τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι
[2, 10]	έζοντο: ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως	Ἀθηναῖοι	οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν
[2, 45]	ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους, ~ὀργισθέντες	Ἀθηναῖοι	συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ ταύτην τὴν
[2, 20]	ἄλλην πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις καὶ	Ἀθηναίοις	πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ τοῖς ἀδικουμένοις
[2, 45]	δ' ἐγκλημάτων ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας	Ἀθηναίοις	πρὸς Αἰγινήτας καὶ τοὺς ἐκείνων
[2, 45]	τε ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι,	Ἀθηναίους	δὲ δίκαιά τε λέγειν καὶ
[2, 10]	ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ δὲ λαβόντες τὰ	ἆθλα	ὧνπερ ἕνεκα ἀφίκοντο, τοὺς Ἀργείων
[2, 35]	ὑπὲρ τῆς φιλότητος, ὑπὲρ τῶν	ἄθλων	τῶν ἐν Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον
[2, 25]	τὸν Ἑλλήσποντον, διορύξας δὲ τὸν	Ἄθω,	ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν μὲν
[2, 75]	γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν	αἱ	μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων
[2, 75]	ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων	αἱ	τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ
[2, 45]	αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ	Αἴγιναν,	καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης ἔν
[2, 45]	τὴν χώραν ἐμβαλεῖν ἢ ἐξ	Αἰγίνης	ἄξειν τὸ στρατόπεδον, ἐξελθόν τες
[2, 45]	ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς	Αἰγινήτας	καὶ τοὺς ἐκείνων συμμάχους γενομένης
[2, 45]	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον	Αἴγυπτόν	τε καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς
[2, 60]	ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ' ἐλευθερίας	αἱρούμενοι	ἢ βίον μετὰ δουλείας, οὐχ
[2, 50]	στήσαντες καλλίστου μὲν αὐτοῖς ἔργου,	αἰσχίστου	δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν
[2, 60]	δουλείας, οὐχ ἧττον ταῖς συμφοραῖς	αἰσχυνόμενοι	ἢ τοῖς ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον
[2, 25]	μᾶλλον τοὺς παρ' αὑτοῖς νόμους	αἰσχυνόμενοι	ἢ τὸν πρὸς τοὺς πολεμίους
[2, 20]	αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ	αἰσχυνόμενοι	ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν
[2, 10]	δὲ ὑπὸ πάντων τῶν Ἑλλήνων,	αἰσχυνομένων	μὲν τοῖς ἔργοις, φοβουμένων δὲ
[2, 70]	~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ καλῶν	αἴτιοι	γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν
[2, 25]	τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς	αἰτίοις,	ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν καὶ
[2, 15]	γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν πολλῶν	αἴτιος	ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ φιλόνικον
[2, 45]	ὠφελήσειν τὸ ἐν Ἰσθμῷ τεῖχος:	ἀκινδύνως	γὰρ ἔσεσθαι τὴν τῆς θαλάττης
[2, 25]	τὰ ἔθνη τὰ μετ' αὐτοῦ	ἀκολουθήσαντα	πολὺ ἂν ἔργον εἴη κα
[2, 10]	μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν ποιεῖν	ἄκοντας,	δικαιοσύνης δὲ τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν,
[2, 25]	ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν μὲν	ἀκόντων	ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων προδιδόντων.
[2, 35]	ἐγγὺς ὄν των τῶν δεινῶν,	ἀκούοντες	δ' ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ
[2, 5]	δὲ περὶ τῆσδε τῆς χώρας	ἀκούουσαι	κλέος μέγα, πολλῆς δόξης καὶ
[2, 35]	ὧν οὐκ εἶδον, πολλὰ δ'	ἀκοῦσαι	ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι δ'
[2, 20]	ἢ ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο ἢ	ἄκουσαν	καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν πολλῶν Ἑλλήνων
[2, 25]	ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος κινδύνου, ἀλλ'	ἀκούσαντες	ὑπὲρ τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας ἥσθησαν.
[2, 0]	μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ τῶν	ἀκουσάντων	τυγχάνειν. ὅμως δὲ ὁ μὲν
[2, 55]	ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι καὶ τοῖς	ἄλ	λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν οὐ πολλῷ
[2, 25]	ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος κινδύνου,	ἀλλ'	ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας
[2, 30]	διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων,	ἀλλ'	ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά χθησαν μάχεσθαι:
[2, 15]	ἑτέρους ἐκβαλόντες τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν,	ἀλλ'	αὐτόχθονες ὄντες τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο
[2, 55]	βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει,	ἀλλ'	ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ καὶ περὶ
[2, 10]	μείζονος παρὰ Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν,	ἀλλ'	ἐκείνοις μὲν ἀντὶ τῆς ἀσεβείας
[2, 75]	οὐδ' ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον,	ἀλλ'	ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ
[2, 20]	οὐκ ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς,	ἀλλ'	ἐλπίζων καὶ τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι,
[2, 70]	εἰκὸς καὶ τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι.	ἀλλ'	ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς κοιναῖς;
[2, 70]	ζώντων ἀπολαυόντων τῆς τούτων ἀρετῆς.	ἀλλ'	ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν
[2, 60]	τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων φοβηθέντες,	ἀλλ'	ἐν τοῖς σώμασι τοῖς ἑαυτῶν
[2, 60]	οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν	ἀλλ'	ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο,
[2, 70]	ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς κοιναῖς;	ἀλλ'	ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν μὲν σφετέρων
[2, 75]	ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει,	ἀλλ'	ἴσον ἑαυτὸν παρέχει πᾶσιν. εἰ
[2, 60]	καὶ τοὺς πολίτας τοὺς ἑαυτῶν.	ἀλλ'	ὅμως οὐ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 25]	τὴν διατριβὴν αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι:	ἀλλ'	ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει πεφυκότα
[2, 60]	κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες,	ἀλλ'	ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες, καινοῖς
[2, 75]	μόνοι γνησίως τῆς δυστυχίας μετέχουσιν;	Ἀλλὰ	γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι
[2, 65]	ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν,	ἀλλὰ	καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν πολεμίων
[2, 55]	οὐδὲ τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες,	ἀλλὰ	κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν
[2, 30]	ἵν' ἐν μέρει πρὸς ἑκατέραν	ἀλλὰ	μὴ πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα τὰς
[2, 20]	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους,	ἀλλὰ	νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον
[2, 0]	οὐ πρὸς τὰ τούτων ἔργα	ἀλλὰ	πρὸς τοὺς πρότερον ἐπ' αὐτοῖς
[2, 20]	ἑτέροις τῆς σωτηρίας χάριν εἰδέναι,	ἀλλὰ	σφίσιν αὐτοῖς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας.
[2, 60]	ἐγγίγνεται τῆς τῶν προγόνων διανοίας.	Ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης
[2, 20]	ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων,	ἀλλὰ	τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν.
[2, 10]	ἐγγὺς τῶν δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν,	ἀλλὰ	τὴν αὐτὴν εἶχον γνώμην ἥνπερ
[2, 10]	Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι,	ἀλλὰ	τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο
[2, 65]	οὐ τῆς προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι,	ἀλλὰ	τὴν παροῦσαν φιλίαν περὶ πολλοῦ
[2, 55]	ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες,	ἀλλὰ	τὸ ἴσον ἔχειν ἅπαντας ἀναγκάσαντες,
[2, 70]	ἐν ταῖς τῆς πόλεως συμφοραῖς;	ἀλλὰ	τότε αὐτῶν εἰκὸς καὶ τοὺς
[2, 30]	οὐ ταῖς ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι,	ἀλλὰ	τοῦ πλήθους ψευσθέντες καὶ οὓς
[2, 5]	οὐδὲ τοῖς ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι,	ἀλλὰ	τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ
[2, 25]	δὲ τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός,	ἀλλὰ	τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν
[2, 15]	ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ'	ἀλλήλοις	τὰς ἐκ τῶν κινδύνων ἐλπίδας
[2, 65]	πόλις: εἰ γὰρ στασιάσαντες πρὸς	ἀλλήλους	βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων καὶ τῶν
[2, 35]	ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις μὲν ἐδεξιώσαντο	ἀλλήλους,	εἰκότως δὲ σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο,
[2, 15]	θηρίων μὲν ἔργον εἶναι ὑπ'	ἀλλήλων	βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις δὲ προσήκειν
[2, 20]	ὡς εἰ μὲν πρότερον ἐπ'	ἄλλην	πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις καὶ Ἀθηναίοις
[2, 75]	τούτων ἀρετῆς τὸ ἴσον τοῖς	ἄλλοις	ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων δὲ μόνοι γνησίως
[2, 25]	ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς	ἄλλοις	ἀπήγγειλαν τήν τ' ἐνθάδε ἄφιξιν
[2, 40]	κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς	ἄλλοις	ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων
[2, 60]	κοινὴν τὴν πόλιν καὶ τοῖς	ἄλλοις	κτησόμενοι, θάνατον μετ' ἐλευθερίας αἱρούμενοι
[2, 50]	σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας, εἰς τὴν	ἀλλοτρίαν	ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον δὲ στήσαντες
[2, 25]	αὑτῶν, ὑπὲρ χρημάτων εἰς τὴν	ἀλλοτρίαν	ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς ὅρους τῆς
[2, 60]	αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν	ἀλλοτρίαν	οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ
[2, 15]	συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους ἐκβαλόντες τὴν	ἀλλοτρίαν	ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες τὴν
[2, 5]	κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς	ἀλλοτρίας	ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν δικαίως
[2, 20]	ὀλίγων, καὶ τὰς μὲν ψυχὰς	ἀλλοτρίας	διὰ τὸν θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν
[2, 55]	ὁ μέγας βασιλεὺς οὐκέτι τῶν	ἀλλοτρίων	ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ
[2, 15]	καταστήσας τὸν βίον τοὺς μὲν	ἄλλους	ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ
[2, 20]	νι κήσαντες δὲ καὶ τοὺς	ἄλλους	ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι,
[2, 40]	θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς	ἄλλους	Ἕλληνας περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς βαρβάροις
[2, 20]	εἰδέναι, ἀλλὰ σφίσιν αὐτοῖς τοὺς	ἄλλους	Ἕλληνας. ταῦτα μιᾷ γνώμῃ πάντες
[2, 70]	τότε αὐτῶν εἰκὸς καὶ τοὺς	ἄλλους	μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν ταῖς εὐτυχίαις
[2, 20]	δ' ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας	ἄλλους	τῶν Ἑλλήνων τολμήσειν ἑτέρους σῴζοντας
[2, 60]	στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε, τῷ δ'	ἄλλων	ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς τῶν
[2, 25]	καὶ γάρ τοι οὐδεὶς τῶν	ἄλλων	ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος κινδύνου,
[2, 40]	γὰρ τίνες ἂν τούτοις τῶν	ἄλλων	Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει
[2, 65]	βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων καὶ τῶν	ἄλλων	ἐχθρῶν εἰς τὴν αὑτῶν οἷοί
[2, 20]	καὶ ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν	ἄλλων	προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ καὶ
[2, 40]	πρᾶξαι, ναῦς δὲ πλείους τῶν	ἄλλων	συμμάχων, ἄνδρας δ' ἐμπει ροτάτους.
[2, 30]	Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ τὸ τῶν	ἄλλων	συμμάχων ναυτικόν. οὐ πολλαῖς δ'
[2, 30]	ἐμβήσονται, ὑπὸ τῆς πεζῆς στρατιᾶς	ἁλώσονται,	ἀμφότερα δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί
[2, 30]	ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ πρὸς ἀμφοτέρας	ἅμα	τὰς δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι
[2, 0]	τῶν τεθνεώτων ἔργοις τοὺς ζῶντας.	Ἀμαζόνες	γὰρ Ἄρεως μὲν τὸ παλαιὸν
[2, 5]	ἡμαρτημένων μαθούσαις περὶ τῶν λοιπῶν	ἄμεινον	βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι
[2, 70]	τοῦ βίου; ὅσῳ γὰρ ἄνδρες	ἀμείνους	ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις τὸ
[2, 25]	μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν	ἀμύνασθαι,	οἱ δ' ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι:
[2, 30]	ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ οὐ δυνήσονται,	ἀμύνασθαί	τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν,
[2, 20]	τινι χρὴ τρόπῳ τοὺς ἐπιόντας	ἀμύνασθαι,	τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι δ'
[2, 25]	οἱ δ' ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι:	ἀμφότερα	δ' ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα,
[2, 30]	ὑπὸ τῆς πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται,	ἀμφότερα	δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε
[2, 30]	πρὸς ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ πρὸς	ἀμφοτέρας	ἅμα τὰς δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν:
[2, 50]	οὔπω δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς	ἀμφότεροι	κρείττους γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης
[2, 15]	μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν	ἀμφότεροι,	ὥσθ' οἱ μὲν μετ' Εὐρυσθέως
[2, 10]	βοηθεῖν, εὐψυχίας δ' ὑπὲρ τούτων	ἀμφοτέρων,	εἰ δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν. ~τοσοῦτον
[2, 5]	τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ	ἀμφοτέρων	ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ μὲν τῶν, ἵνα
[2, 35]	καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ'	ἀμφοτέρων	καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ
[2, 75]	δυστυχίαις ταῖς τούτων; ~Μόνην δ'	ἄν	μοι δοκοῦμεν ταύτην τοῖς ἐνθάδε
[2, 40]	κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων οὐκ	ἂν	ἐδάκρυσεν; ἢ τίς τῆς τόλμης
[2, 75]	ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν. τίνας γὰρ	ἂν	εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε
[2, 65]	ἐλευθερίας ἐμάχοντο. νικήσαντες μὲν γὰρ	ἂν	ἐκείνους τῶν αὐτῶν ἠξίουν, δυστυχήσαντες
[2, 25]	τὰ μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ	ἂν	ἔργον εἴη κα ταλέξαι: ὃ
[2, 20]	ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως	ἂν	ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τοὺς Ἕλληνας,
[2, 50]	μιᾷ ἡμέρᾳ δηλωθῆναι. τίς γὰρ	ἂν	ἢ λόγος ἢ χρόνος ἢ
[2, 40]	τίς τῆς τόλμης αὐτοὺς οὐκ	ἂν	ἠγάσθη; ἦ πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι
[2, 15]	ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ'	ἂν	ἠξίουν Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα τοὺς
[2, 40]	μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς οὐκ	ἂν	θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ
[2, 30]	τῶν βαρβάρων, ὃ τίς οὐκ	ἂν	ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας καὶ
[2, 0]	τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως	ἂν	μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ τῶν
[2, 20]	οὓς μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ'	ἂν	μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι: καὶ
[2, 65]	ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως	ἂν	ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι
[2, 0]	ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην	ἂν	τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς ἐξ
[2, 40]	ἐμπει ροτάτους. καὶ γὰρ τίνες	ἂν	τούτοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν
[2, 70]	δυστυχίας τῆς ἑαυτῶν. τί γὰρ	ἂν	τούτων ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ τεκεῖν
[2, 75]	τῶν ἐνθάδε κειμένων; τίνας δ'	ἂν	τῶν ζώντων δικαιότερον περὶ πολλοῦ
[2, 0]	δὲ τῶν πάντων ἐφ' ἵππους	ἀναβᾶσαι,	οἷς ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν τῶν
[2, 55]	ἀλλὰ τὸ ἴσον ἔχειν ἅπαντας	ἀναγκάσαντες,	οὐδὲ τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες,
[2, 60]	Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου	ἀναγκασθέντες,	ἀλλ' ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες,
[2, 80]	ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ'	ἀνάγκη	τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ
[2, 5]	ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν	ἀναίρεσιν,	νομίζοντες ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν εἶναι
[2, 75]	περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ'	ἀναμείναντες	τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι
[2, 35]	ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο ἢ θυσιῶν	ἀναμνήσεις,	ἔλεός τε παίδων καὶ γυναικῶν
[2, 40]	καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως μὲν	ἀναμφισβήτητα	τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ
[2, 40]	δὲ πλείους τῶν ἄλλων συμμάχων,	ἄνδρας	δ' ἐμπει ροτάτους. καὶ γὰρ
[2, 70]	θάνατον τοῦ βίου; ὅσῳ γὰρ	ἄνδρες	ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις
[2, 25]	δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν.	~ἄνδρες	δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ τῶν
[2, 65]	ἐν τοῖς τῶν προγόνων ἀγαθοῖς,	ἄνδρες	δὲ γενόμενοι τήν τε ἐκείνων
[2, 10]	τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες	ἄνδρες	ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον δὲ νομίζοντες
[2, 0]	δὲ διὰ τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον	ἄνδρες	ἢ διὰ τὴν φύσιν γυναῖκες:
[2, 0]	ἡγούμην οἷόν τε εἶναι, ὦ	ἄνδρες	οἱ παρόντες ἐπὶ τῷδε τῷ
[2, 25]	δ' ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος	ἀνδρῶν	ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις
[2, 60]	τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ τῶν	ἀνδρῶν	ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ
[2, 0]	δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων	ἀνδρῶν	ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν
[2, 50]	μηνῦσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων	ἀνδρῶν	ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ πόνων
[2, 70]	αὐτοῖς ἔτι ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων	ἀνδρῶν	θαπτομένων, οἳ πάντα περὶ ἐλάττονος
[2, 5]	δοῦναι τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες	ἀνδρῶν	μὲν ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας τοὺς
[2, 5]	τὴν πόλιν. τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	ὁμοίας ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς τῇ
[2, 60]	δυστυχὴς μὲν ἡ Ἑλλὰς τοιούτων	ἀνδρῶν	ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ
[2, 0]	γυναῖκες: πλέον γὰρ ἐδόκουν τῶν	ἀνδρῶν	ταῖς ψυχαῖς διαφέρειν ἢ ταῖς
[2, 60]	τείχη δὲ ἀντὶ τῶν καθῃρημένων	ἀνέ	στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες αὐτῶν,
[2, 0]	πάντων ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς	ἀνελπίστως	δι' ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων ᾕρουν
[2, 20]	αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ	ἀνέμειναν	πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους,
[2, 65]	τοιαύτην τοῦ βίου τελευτὴν ἐποιήσαντο:	ἀνθ'	ὧν ἡ πόλις αὐτοὺς καὶ
[2, 25]	τὰ θεῖα πράγματα καὶ τὰς	ἀνθρωπίνας	διανοίας ὁδὸν μὲν διὰ τῆς
[2, 15]	εἶναι ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι,	ἀνθρώποις	δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν ὁρίσαι
[2, 15]	ὢν ἀγαθῶν πολλῶν αἴτιος ἅπασιν	ἀνθρώποις,	ἐπίπονον καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον
[2, 0]	φήμης λαβών: ἄξιον γὰρ πᾶσιν	ἀνθρώποις	κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν ἐν
[2, 40]	τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν	ἀνθρώποις,	νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον
[2, 0]	ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν	ἀνθρώποις	ὁ πᾶς χρόνος οὐχ ἱκανὸς
[2, 0]	πανταχῇ δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν	ἀνθρώποις	οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ
[2, 55]	δέος ἡ τούτων ἀρετὴ πᾶσιν	ἀνθρώποις	παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα δεῖ μόνους
[2, 65]	φιλίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενοι πᾶσιν	ἀνθρώποις	φανερὰν τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο.
[2, 75]	μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ πάντων	ἀνθρώπων	αἱ τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται μὲν
[2, 40]	ἐκεῖνοι κατὰ τὴν ἀρετὴν ἁπάντων	ἀνθρώπων	διήνεγκαν καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι
[2, 65]	ἐν Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ πάντων	ἀνθρώπων	ζηλοῦνται: ἄξιον δὲ καὶ τοὺς
[2, 25]	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ πάντων	ἀνθρώπων	ζηλοῦσθαι. Μετὰ ταῦτα δὲ Ξέρξης
[2, 10]	χρόνῳ, ἐπειδὴ Ἡρακλῆς μὲν ἐξ	ἀνθρώπων	ἠφανίσθη, οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ
[2, 10]	τῷ πολέμῳ τύχας κοινὰς ἁπάντων	ἀνθρώπων	νομίζοντες, πολλοὺς μὲν πολεμίους κτώμενοι,
[2, 80]	καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις	ἀνθρώπων	οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες,
[2, 40]	μεγέθους τοῦ κινδύνου; ἢ τίς	ἀνθρώπων	οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ τίς
[2, 70]	ἑαυτῶν. τί γὰρ ἂν τούτων	ἀνιαρότερον	γένοιτο, ἢ τεκεῖν μὲν καὶ
[2, 5]	ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι δίκην τῆς	ἀνοίας,	τῆσδε μὲν τῆς πόλεως διὰ
[2, 60]	καὶ γάρ τοι μεγάλην μὲν	ἀντὶ	μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν
[2, 60]	ἀπέδειξαν τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ	ἀντὶ	στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη δὲ ἀντὶ
[2, 10]	τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις μὲν	ἀντὶ	τῆς ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν
[2, 60]	ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη δὲ	ἀντὶ	τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ
[2, 35]	καὶ φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων,	ἀντιπάλου	δὲ πολὺν χρόνον οὔσης τῆς
[2, 40]	δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας	ἀντιτάξαντες	τῷ πλήθει τῷ τῆς Ἀσίας.
[2, 5]	κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺς	ἄνω	θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν πρῶτον
[2, 5]	πατρίδα διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν	ἀνώνυμον	κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς
[2, 45]	χώραν ἐμβαλεῖν ἢ ἐξ Αἰγίνης	ἄξειν	τὸ στρατόπεδον, ἐξελθόν τες πανδημεὶ
[2, 0]	μνήμην παρὰ τῆς φήμης λαβών:	ἄξιον	γὰρ πᾶσιν ἀνθρώποις κἀκείνων μεμνῆσθαι,
[2, 65]	κινδύνους ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται:	ἄξιον	δὲ καὶ τοὺς ξένους τοὺς
[2, 60]	τὴν νίκην τῶν βαρβάρων. ~ὥστ'	ἄξιον	ἦν ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ
[2, 75]	ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον,	ἄξιον	ἦν τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα
[2, 60]	Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ τῶν ἀνδρῶν	ἄξιον	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι,
[2, 70]	θρέψασι λύπας καταλιπόν τες. ὥστε	ἄξιον	τοῖς ζῶσι τούτους ποθεῖν καὶ
[2, 10]	κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ' ἐπικουρεῖν	ἀξιοῦντες,	ἡγούμενοι ἐλευθερίας μὲν σημεῖον εἶναι
[2, 5]	τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ	ἀξιοῦντες	τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς
[2, 80]	καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς	ἀξίους	ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ
[2, 50]	τοὺς εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν	ἀξιώσαντας,	εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν τήσαντες,
[2, 55]	τοῖς ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν	ἀξιώσαντες,	ἀλλὰ τὸ ἴσον ἔχειν ἅπαντας
[2, 5]	ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις	ἀπαγγεῖλαι	τήν τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν
[2, 25]	συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς αἰτίοις,	ἀπαθὴς	δ' ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος
[2, 15]	μὲν σώματα εἰς ἄδειαν κατέστησαν,	ἀπαλλάξαντες	δὲ τοῦ δέους καὶ τὰς
[2, 50]	ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας, εἰς τὴν ἀλλοτρίαν	ἀπαν	τήσαντες, τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου
[2, 75]	ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσι τὸν	ἅπαντα	χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας: νῦν
[2, 65]	καὶ ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς τὸν	ἅπαντα	χρόνον τὰς αὐτὰς τιμὰς τοῖς
[2, 55]	ἀξιώσαντες, ἀλλὰ τὸ ἴσον ἔχειν	ἅπαντας	ἀναγκάσαντες, οὐδὲ τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς
[2, 45]	φθόνον τῶν πεπραγμένων, μέγα μὲν	ἅπαντες	φρονοῦντες, μικρῶν δ' ἐγκλημάτων ἕκαστοι
[2, 50]	ἐπιταττόμενον ποιεῖν δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος	ἀπαντήσαντες	αὐτοὶ εἰς τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων
[2, 30]	μὲν κατὰ γῆν τοῖς βαρβάροις	ἀπαντήσονται,	ἐπιπλεύσαντες χιλίαις ναυσὶν ἐρήμην τὴν
[2, 50]	ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ ἐν	ἅπαντι	τῷ χρόνῳ πραχθέντα ἐν μιᾷ
[2, 40]	πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ τὴν ἀρετὴν	ἁπάντων	ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ ἐν τοῖς
[2, 10]	ἐν τῷ πολέμῳ τύχας κοινὰς	ἁπάντων	ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν πολεμίους
[2, 35]	τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ καομένων,	ἁπάντων	δ' ἐγγὺς ὄν των τῶν
[2, 75]	ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς	ἀπαραίτητος.	ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι,
[2, 50]	εἰς τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι	ἅπασαν	τὴν δύναμιν τὴν ἐκείνων τοῖς
[2, 45]	ταύτην τὴν γνώμην ἕξουσι, περὶ	ἅπασαν	τὴν Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν: εἰ
[2, 15]	δ' ἰδίᾳ δυνάμει τὴν ἐξ	ἁπάσης	Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι,
[2, 20]	ἀρετὴν κατέλιπον. μόνοι γὰρ ὑπὲρ	ἁπάσης	τῆς Ἑλλάδος πρὸς πολλὰς μυριάδας
[2, 45]	ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν	ἅπασι	δὲ τοῖς κινδύνοις δόντες ἔλεγχον
[2, 15]	καίπερ ὢν ἀγαθῶν πολλῶν αἴτιος	ἅπασιν	ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ φιλόνικον καὶ
[2, 70]	ὀρφανοὺς δὲ τοὺς αὑτῶν παῖδας	ἀπέ	λιπον, ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς καὶ
[2, 20]	ῥᾳδίως τῶν πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν,	ἀπέβησαν	εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως ἂν
[2, 55]	ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην δ'	ἀπέδειξαν	τὴν ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα μὲν
[2, 60]	τοι μεγάλην μὲν ἀντὶ μικρᾶς	ἀπέδειξαν	τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ
[2, 50]	δύναμιν τὴν ἐκείνων τοῖς ἤδη	ἀπειρηκόσι	καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς
[2, 0]	ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως δι'	ἀπειρίαν	τῶν ἐναντίων ᾕρουν μὲν τοὺς
[2, 0]	ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς	ἄπειροι	οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ
[2, 25]	τῆς δὲ πεζῆς στρατιᾶς οὕτως	ἄπειρον	τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε καὶ
[2, 25]	ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν καὶ	ἄπειρος	ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος
[2, 75]	ἀρετῆς τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις	ἀπέλαυσαν,	ἀποθανόντων δὲ μόνοι γνησίως τῆς
[2, 0]	ἐναντίων ᾕρουν μὲν τοὺς φεύγοντας,	ἀπέλειπον	δὲ τοὺς διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ
[2, 50]	καλλίστης δόξης εἰς τὴν αὑτῶν	ἀπελθόντες	οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ
[2, 5]	λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε	ἀπελθούσαις	ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν αὐτῶν
[2, 5]	μὴ πρότερον εἰς τὴν αὑτῶν	ἀπέλθωσι	πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ
[2, 65]	~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις	ἀπελογήσαντο,	ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν
[2, 70]	εἶναι τῷ σώματι, πασῶν δ'	ἀπεστερημένους	τῶν ἐλπίδων ἀφίλους καὶ ἀπόρους
[2, 70]	τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι αὑτοὺς μὲν	ἀπεστέρησαν	βίου, χήρας δὲ γυναῖκας ἐποίησαν,
[2, 60]	πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ στασιαζούσης	ἀπέφηναν,	τείχη δὲ ἀντὶ τῶν καθῃρημένων
[2, 25]	ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις	ἀπήγγειλαν	τήν τ' ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν
[2, 40]	μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ'	ἀπηλλάχθαι	τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ
[2, 30]	τῶν συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας	ἀπήντησαν,	ἡγούμενοι διὰ τὴν στενότητα τῶν
[2, 20]	ταῦτα μιᾷ γνώμῃ πάντες γνόντες	ἀπήντων	ὀλίγοι πρὸς πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ
[2, 35]	οὔσης καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας	ἀπίστου	καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ
[2, 5]	εἶναι ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι,	ἀπιστούντων	δὲ σφίσιν αὐτοῖς ἐν τοῖς
[2, 70]	ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα, πόρρω δ'	ἀπὸ	τῆς αὑτῶν τὸν πόλεμον κατέστησαν.
[2, 45]	τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς	ἀπογνόντας	τῆς ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας τὴν
[2, 70]	μὲν γὰρ πατρίδι τὰ τροφεῖα	ἀποδόντες,	τοῖς δὲ θρέψασι λύπας καταλιπόν
[2, 75]	δοκοῦμεν ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις	ἀποδοῦναι	χάριν, εἰ τοὺς μὲν τοκέας
[2, 45]	αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν εἰς Πλαταιάς:	ἀποδράντων	δὲ ὑπὸ νύκτα τῶν πλείστων
[2, 20]	ὀλίγοι πρὸς πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ	ἀποθανεῖν	μὲν αὐτοῖς μετὰ πάντων προσήκειν,
[2, 5]	ἐκείνους μέν, εἴ τι ἠδίκουν,	ἀποθανόντας	δίκην ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺς
[2, 10]	Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν οὖν τοὺς	ἀποθανόντας	τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτοι
[2, 65]	οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες καὶ	ἀποθανόντες	ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν ἐν τοῖς
[2, 30]	οὐχ ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ'	ἀποθανόντες	οὗπερ ἐτά χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ
[2, 75]	τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις ἀπέλαυσαν,	ἀποθανόντων	δὲ μόνοι γνησίως τῆς δυστυχίας
[2, 5]	ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ	ἀποθανοῦσαι,	καὶ δοῦσαι δίκην τῆς ἀνοίας,
[2, 60]	μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν	ἀποθνῄσκειν	ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες,
[2, 70]	βίον, ὥσπερ χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς	ἀποθνῄσκειν,	τῇ μὲν γὰρ πατρίδι τὰ
[2, 65]	ὑπὲρ τῆς τῶν πολεμίων ἐλευθερίας	ἀποθνῄσκειν:	τοῖς γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις περὶ
[2, 10]	τούτων ἀμφοτέρων, εἰ δέοι, μαχομένους	ἀποθνῄσκειν.	~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ'
[2, 70]	τέκνων τετελευτηκότων, τῶν δὲ ζώντων	ἀπολαυόντων	τῆς τούτων ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν
[2, 55]	ταῖς δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν.	ἀπολομένων	γὰρ τῶν νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ
[2, 35]	σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι καὶ	ἀπολωλέναι.	ἦ που διὰ τὸν παρόντα
[2, 50]	κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν μὲν	ἀπόντων,	τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα
[2, 35]	ἦ που διὰ τὴν ὑπάρχουσαν	ἀπορίαν	πολλάκις μὲν ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους, εἰκότως
[2, 70]	ὄντας φίλους φεύγοντας τὴν αὑτῶν	ἀπορίαν,	τοὺς δ' ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας
[2, 30]	μὲν τὴν γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν,	ἀποροῦντες	δὲ τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες
[2, 70]	ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων ἀφίλους καὶ	ἀπόρους	γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ τῶν αὐτῶν
[2, 45]	καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας	ἀπούσης	ἔν τε ταῖς ναυσὶ καὶ
[2, 5]	ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν δικαίως	ἀπώλεσαν.	Ἀδράστου δὲ καὶ Πολυνείκους ἐπὶ
[2, 55]	ἑβδομήκοντα μὲν ἔτη τῆς θαλάττης	ἄρ	ξαντες, ἀστασιάστους δὲ παρασχόντες τοὺς
[2, 10]	ἆθλα ὧνπερ ἕνεκα ἀφίκοντο, τοὺς	Ἀργείων	νεκρούς, ἔθαψαν ἐν τῇ αὑτῶν
[2, 5]	Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς ζῶσιν	Ἀργείων	χαριζόμενοι, ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν
[2, 0]	αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς τούτων	ἀρετὰς	ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς
[2, 0]	γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ τούτων	ἀρετὴ	καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ
[2, 40]	τῶν κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ	ἀρετῇ	κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς
[2, 20]	τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν	ἀρετῇ	μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι
[2, 55]	σωφροσύνην καὶ δέος ἡ τούτων	ἀρετὴ	πᾶσιν ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα
[2, 65]	οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ'	ἀρετῇ	τῇ τῶν πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν
[2, 60]	τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας τῇ τούτων	ἀρετῇ:	ὡς δυστυχὴς μὲν ἡ Ἑλλὰς
[2, 40]	ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει καὶ	ἀρετῇ;	ὥστε δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα
[2, 5]	μὲν τῆς πόλεως διὰ τὴν	ἀρετὴν	ἀθάνατον τὴν μνήμην ἐποίησαν, τὴν
[2, 40]	πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ τὴν	ἀρετὴν	ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ ἐν
[2, 55]	ἐν ταῖς δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν	ἀρετήν.	ἀπολομένων γὰρ τῶν νεῶν ἐν
[2, 5]	καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων	ἀρετήν:	αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι
[2, 25]	ὄντων ἔτι καὶ νῦν τὴν	ἀρετὴν	αὐτῶν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι.
[2, 80]	ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν	ἀρετὴν	αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη
[2, 15]	διὰ δὲ τὴν τοῦ πατρὸς	ἀρετὴν	ἐκείνους τοῖς αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν.
[2, 0]	τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν	ἀρετήν,	ἐμεμψάμην ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ'
[2, 10]	ἀντὶ τῆς ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν	ἀρετὴν	ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ δὲ λαβόντες τὰ
[2, 40]	τῆς Ἀσίας βαρβάροις τὴν αὑτῶν	ἀρετὴν	ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν οὖν τῇ
[2, 65]	πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν τὴν αὑτῶν	ἀρετὴν	ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην ποιοῦντες
[2, 65]	διασώσαν τες καὶ τὴν αὑτῶν	ἀρετὴν	ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ
[2, 65]	ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα τὴν	ἀρετὴν	ἡγησάμενοι, τοιαύτην τοῦ βίου τελευτὴν
[2, 80]	δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν	ἀρετήν.	καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ,
[2, 20]	γεγονότες τρόπαια διὰ τὴν αὑτῶν	ἀρετὴν	κατέλιπον. μόνοι γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης
[2, 10]	ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους	ἀρετὴν	μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν κίνδυνον
[2, 50]	τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν	ἀρετήν;	~μετὰ πλείστων γὰρ πόνων καὶ
[2, 50]	σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν	ἀρετήν,	οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ
[2, 60]	πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις τὴν παλαιὰν	ἀρετὴν	τῶν προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν
[2, 70]	δὲ ζώντων ἀπολαυόντων τῆς τούτων	ἀρετῆς.	ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις,
[2, 60]	ἔστησαν, μάρτυρας δὲ τῆς αὑτῶν	ἀρετῆς	ἐγγὺς ὄντας τοῦδε τοῦ μνήματος
[2, 70]	οἳ πάντα περὶ ἐλάττονος τῆς	ἀρετῆς	ἡγούμενοι αὑτοὺς μὲν ἀπεστέρησαν βίου,
[2, 45]	κινδύνοις δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν	ἀρετῆς,	καὶ μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων,
[2, 30]	Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ'	ἀρετῆς	καὶ πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν
[2, 25]	σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ τῆς	ἀρετῆς	οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς
[2, 75]	προσήκοντας, οἳ τῆς μὲν τούτων	ἀρετῆς	τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις ἀπέλαυσαν,
[2, 0]	ἔργοις τοὺς ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ	Ἄρεως	μὲν τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες,
[2, 60]	δουλεία περιέστηκε, τῷ δ' ἄλλων	ἀρξάντων	ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς τῶν προγόνων
[2, 20]	καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν πολλῶν Ἑλλήνων	ἄρξειν,	ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως
[2, 30]	εἰς τὰς ναῦς ἐμβάντες ἐπ'	Ἀρτεμίσιον	ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ τῶν
[2, 80]	κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς	ἀρχαίοις	ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν
[2, 50]	ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν μὲν πρεσβυτέρων	ἄρχειν	ἐπισταμένων, τῶν δὲ νεωτέρων τὸ
[2, 15]	δικαίου διαμάχεσθαι. ἥ τε γὰρ	ἀρχὴ	τοῦ βίου δικαία: οὐ γάρ,
[2, 45]	γὰρ ἔσεσθαι τὴν τῆς θαλάττης	ἀρχὴν	βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ καὶ νομίζοντες
[2, 5]	διαφέρειν ἢ ταῖς ἰδέαις ἐλλείπειν.	~ἄρχουσαι	δὲ πολλῶν ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ
[2, 10]	ἀλλ' ἐκείνοις μὲν ἀντὶ τῆς	ἀσεβείας	τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ
[2, 5]	δὲ μιαινομένων τοὺς ἄνω θεοὺς	ἀσεβεῖσθαι,	τὸ μὲν πρῶτον πέμψαντες κήρυκας
[2, 55]	ἅπαντας ἀναγκάσαντες, οὐδὲ τοὺς συμμάχους	ἀσθενεῖς	ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες,
[2, 10]	ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν	ἀσθενεστέρων	μετὰ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον
[2, 40]	καὶ αὐτόχθονα τοῖς ἐκ τῆς	Ἀσίας	βαρβάροις τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο.
[2, 60]	γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ τῆς	Ἀσίας	βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος: τῇ
[2, 25]	ταῦτα δὲ Ξέρξης ὁ τῆς	Ἀσίας	βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τῆς Ἑλλάδος,
[2, 20]	βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ γὰρ τῆς	Ἀσίας	βασιλεὺς οὐκ ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν
[2, 25]	τὴν πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς	Ἀσίας	εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν,
[2, 40]	ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ τῆς	Ἀσίας.	ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες
[2, 55]	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκ τῆς	Ἀσίας	ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος ἐν τοῖς
[2, 75]	ποιοίμεθα, τοὺς δὲ παῖδας οὕτως	ἀσπαζοίμεθα	ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες, ταῖς
[2, 55]	ἔτη τῆς θαλάττης ἄρ ξαντες,	ἀστασιάστους	δὲ παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ
[2, 65]	χρόνον τὰς αὐτὰς τιμὰς τοῖς	ἀστοῖς.	Οἱ δὲ νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες
[2, 25]	Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ τῆς ἐλπίδος,	ἀτιμαζόμενος	δὲ τῷ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ
[2, 5]	τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς	ἀτυχήσαντες	καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ
[2, 5]	ἔδοξαν εἶναι γυναῖκες. μόναις δ'	αὐταῖς	οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων
[2, 80]	ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς	αὐταῖς	τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι.
[2, 5]	καὶ ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ	αὐτὰς	καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ περὶ τῆσδε
[2, 0]	μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν περὶ	αὐτάς,	πρῶται δὲ τῶν πάντων ἐφ'
[2, 65]	αὐτοῖς τὸν ἅπαντα χρόνον τὰς	αὐτὰς	τιμὰς τοῖς ἀστοῖς. Οἱ δὲ
[2, 15]	διὰ τήνδε τὴν πόλιν τῇ	αὐτῇ	εἶδον ἡμέρᾳ τήν θ' ἑαυτῶν
[2, 65]	καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ τὴν	αὐτὴν	γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες οἱ μὲν
[2, 10]	δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ τὴν	αὐτὴν	εἶχον γνώμην ἥνπερ πρότερον, ἀγαθὸν
[2, 15]	ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες τὴν	αὐτὴν	ἐκέκτηντο μη τέρα καὶ πατρίδα.
[2, 10]	ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο,	αὐτοὶ	δὲ λαβόντες τὰ ἆθλα ὧνπερ
[2, 50]	ποιεῖν δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες	αὐτοὶ	εἰς τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι
[2, 45]	βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ καὶ νομίζοντες	αὐτοὶ	μὲν ἄδικά τε ποιεῖν καὶ
[2, 30]	δ' οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος	αὐτοὶ	μὲν εἰς τὰς ναῦς ἐμβάντες
[2, 60]	μετέδοσαν, τῆς δ' ἐκείνων δουλείας	αὐτοὶ	μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ
[2, 50]	τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν	αὐτοὶ	μόνοι τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι,
[2, 75]	δὲ παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ	αὐτοὶ	πατέρες ὄντες, ταῖς δὲ γυναιξὶν
[2, 60]	καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ'	αὐτοὶ	πλέον ἔχειν δεόμενοι τῆς μὲν
[2, 50]	φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν	αὐτοὶ	πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ δ'
[2, 25]	τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ	αὐτοὶ	τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν τ'
[2, 45]	Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν: εἰ γὰρ	αὐτοὶ	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων προδιδόμενοι μετὰ
[2, 15]	χρόνῳ ἐκβαλόντες τὰς παρὰ σφίσιν	αὐτοῖς	δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν
[2, 65]	ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν	αὐτοῖς	ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν διὰ
[2, 45]	βαρβάροις γενομένους, ~ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον	αὐτοῖς,	εἰ ταύτην τὴν γνώμην ἕξουσι,
[2, 70]	καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ'	αὐτοῖς	εἶναι τὸν θάνατον τοῦ βίου;
[2, 35]	πλῆθος πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον μὲν	αὐτοῖς	εἶναι τῶν παρόντων κακῶν τὸ
[2, 0]	ἀλλὰ πρὸς τοὺς πρότερον ἐπ'	αὐτοῖς	εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν
[2, 20]	τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι δ'	αὐτοῖς	ἐκ τῶν προτέρων ἔργων περὶ
[2, 5]	ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων δὲ σφίσιν	αὐτοῖς	ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων σώμασι
[2, 0]	ἐμεμψάμην ἂν τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ'	αὐτοῖς	ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ
[2, 50]	τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν	αὐτοῖς	ἔργου, αἰσχίστου δὲ τοῖς πολεμίοις,
[2, 70]	τοῦ ἐπιλοίπου βίου. τίς γὰρ	αὐτοῖς	ἔτι ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν
[2, 65]	οἱ μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν	αὐτοῖς	ἐφθόνουν, οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς
[2, 20]	πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν μὲν	αὐτοῖς	μετὰ πάντων προσήκειν, ἀγαθοῖς δ'
[2, 45]	τε λέγειν καὶ τὰ βέλτιστα	αὐτοῖς	παραινεῖν, ἐβοήθησαν εἰς Πλαταιάς: ἀποδράντων
[2, 80]	δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ'	αὐτοῖς	ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου,
[2, 65]	ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν	αὐτοῖς	τὸν ἅπαντα χρόνον τὰς αὐτὰς
[2, 20]	σωτηρίας χάριν εἰδέναι, ἀλλὰ σφίσιν	αὐτοῖς	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. ταῦτα μιᾷ
[2, 25]	φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς παρ'	αὑτοῖς	νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν πρὸς
[2, 75]	τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες τὸν	αὐτόματον	θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον.
[2, 15]	καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς	αὐτὸν	ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε ἦν
[2, 15]	δὲ οὐδ' ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα	αὐτὸν	ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας αὐτῶν ἐξελεῖν.
[2, 30]	δὲ τοῦ κινδύνου κατὰ τὸν	αὐτὸν	χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν ἐνίκων τῇ
[2, 45]	ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ κατὰ τὸν	αὐτὸν	χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ Αἴγιναν,
[2, 25]	καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετ'	αὐτοῦ	ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν ἔργον εἴη
[2, 5]	τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν:	αὐτοῦ	γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι δίκην
[2, 15]	ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ παῖδες	αὐτοῦ	διὰ τήνδε τὴν πόλιν τῇ
[2, 10]	ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ δὲ παῖδες	αὐτοῦ	ἔφευγον μὲν Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο δὲ
[2, 10]	βωμῶν ἐκαθ έζοντο: ἐξαιτουμένου δὲ	αὐτοὺς	Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι,
[2, 65]	αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ δὲ ἀδικουμένους	αὐτοὺς	ἠλέουν, οὐ τῆς προτέρας ἔχθρας
[2, 65]	ἐποιήσαντο: ἀνθ' ὧν ἡ πόλις	αὐτοὺς	καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ,
[2, 80]	ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν	αὐτοὺς	καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ
[2, 70]	ζῶσι τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς	αὐτοὺς	ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν
[2, 75]	ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς	αὐτοὺς	ὄντες θνητοί: ὥστε τί δεῖ,
[2, 5]	δὲ τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ'	αὐτούς,	οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους
[2, 40]	ἐδάκρυσεν; ἢ τίς τῆς τόλμης	αὐτοὺς	οὐκ ἂν ἠγάσθη; ἦ πολὺ
[2, 0]	ἡγουμένη οὕτως ἂν μάλιστα συγγνώμης	αὐτοὺς	παρὰ τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως
[2, 75]	γυναιξὶν εἰ τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς	αὐτοὺς	παρέχοιμεν, οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν.
[2, 25]	χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα δ' ἦν	αὐτοὺς	τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ δέος.
[2, 40]	~τίς οὐκ ἂν θεῶν ἠλέησεν	αὐτοὺς	ὑπὲρ τοῦ μεγέθους τοῦ κινδύνου;
[2, 70]	τὸ πένθος μεῖζον. πῶς δ'	αὐτοὺς	χρὴ λῆξαι τῆς λύπης; πότερον
[2, 35]	ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους, εἰκότως δὲ σφᾶς	αὐτοὺς	ὠλοφύραντο, εἰδότες μὲν τὰς σφετέρας
[2, 70]	περὶ ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι	αὑτοὺς	μὲν ἀπεστέρησαν βίου, χήρας δὲ
[2, 40]	μὲν οὖν τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους	αὑτοὺς	παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν
[2, 40]	κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ	αὐτόχθονα	τοῖς ἐκ τῆς Ἀσίας βαρβάροις
[2, 15]	ἐκβαλόντες τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ'	αὐτόχθονες	ὄντες τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη
[2, 25]	σημεῖον τοῦ πλήθους: ἐξὸν γὰρ	αὐτῷ	χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι κατὰ τὸ
[2, 15]	ἐπίπονον καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον	αὑτῷ	καταστήσας τὸν βίον τοὺς μὲν
[2, 25]	οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν	αὑτῷ	πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ
[2, 60]	ἀνέ στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες	αὐτῶν,	ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα τοῖς ἔργοις
[2, 75]	καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν	αὐτῶν	αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ
[2, 5]	μὲν πρῶτον πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο	αὐτῶν	δοῦναι τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες
[2, 5]	ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν	αὐτῶν	δυστυχίαν καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων
[2, 70]	τῆς πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε	αὐτῶν	εἰκὸς καὶ τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι.
[2, 0]	μὲν πολλὰ τοῖς προτέροις περὶ	αὐτῶν	εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ καὶ ἐκείνοις
[2, 45]	ἐκείνων συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα τριήρεις	αὐτῶν	ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ κατὰ τὸν
[2, 70]	αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας	αὐτῶν	ἐλεεῖν τοῦ ἐπιλοίπου βίου. τίς
[2, 20]	αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι	αὐτῶν	ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν
[2, 15]	Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας	αὐτῶν	ἐξελεῖν. παραταξάμενοι δ' ἰδίᾳ δυνάμει
[2, 70]	δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς μὲν παῖδας	αὐτῶν	ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί εἰσιν ἢ
[2, 65]	μὲν γὰρ ἂν ἐκείνους τῶν	αὐτῶν	ἠξίουν, δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον τὴν
[2, 10]	δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ	αὐτῶν	ἤραντο, τοὺς μὲν ἀδικουμένους ἐλεοῦντες,
[2, 20]	φανερὰν ἔχθραν πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ	αὐτῶν	καταθέσθαι. οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα
[2, 75]	χάριν, εἰ τοὺς μὲν τοκέας	αὐτῶν	ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ
[2, 10]	οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ πατρὸς	αὐτῶν	πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες
[2, 70]	ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ τῶν	αὐτῶν	πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι,
[2, 25]	ἔτι καὶ νῦν τὴν ἀρετὴν	αὐτῶν	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι. Μετὰ
[2, 50]	μετὰ καλλίστης δόξης εἰς τὴν	αὑτῶν	ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο,
[2, 5]	ἵνα μὴ πρότερον εἰς τὴν	αὑτῶν	ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ
[2, 60]	ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ	αὑτῶν	ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν
[2, 70]	πρότερον ὄντας φίλους φεύγοντας τὴν	αὑτῶν	ἀπορίαν, τοὺς δ' ἐχθροὺς μέγα
[2, 20]	πλῆθος τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ	αὑτῶν	ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι
[2, 40]	ἐκ τῆς Ἀσίας βαρβάροις τὴν	αὑτῶν	ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν οὖν
[2, 65]	ποιούμενοι πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν τὴν	αὑτῶν	ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην
[2, 65]	δόξαν διασώσαν τες καὶ τὴν	αὑτῶν	ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ
[2, 20]	ἐκείνων γεγονότες τρόπαια διὰ τὴν	αὑτῶν	ἀρετὴν κατέλιπον. μόνοι γὰρ ὑπὲρ
[2, 60]	πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας δὲ τῆς	αὑτῶν	ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας τοῦδε τοῦ
[2, 40]	μετὰ πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς	αὑτῶν	δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα
[2, 55]	κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν	αὑτῶν	δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ
[2, 25]	κινδύνου, ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς	αὑτῶν	ἐλευθερίας ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν,
[2, 60]	πλέον ἔχειν δεόμενοι τῆς μὲν	αὑτῶν	ἐλευθερίας καὶ τοῖς βουλομένοις δουλεύειν
[2, 60]	ἐνθάδε κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς	αὑτῶν	ἐλευθερίας τῇ τούτων ἀρετῇ: ὡς
[2, 10]	Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν ἐν τῇ	αὑτῶν	Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν οὖν τοὺς
[2, 70]	καὶ θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς	αὑτῶν,	ἐν δὲ τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους
[2, 80]	ἀθάνατον μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν	αὑτῶν	κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς
[2, 15]	τοῦ πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς	αὑτῶν	κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι
[2, 65]	τῶν ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν	αὑτῶν	οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον
[2, 5]	μεγίστην, τοὺς δὲ κάτω τὰ	αὑτῶν	οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων
[2, 65]	ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ	αὑτῶν	οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων
[2, 70]	γυναῖκας ἐποίησαν, ὀρφανοὺς δὲ τοὺς	αὑτῶν	παῖδας ἀπέ λιπον, ἐρήμους δ'
[2, 0]	παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ	αὑτῶν	πενθοῦντες κακὰ τὰς τούτων ἀρετὰς
[2, 35]	παρόντων κακῶν τὸ θάνατον τὸν	αὑτῶν	προειδέναι, μεγίστην δὲ συμφοράν, ἃ
[2, 35]	ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ τῆς	αὑτῶν	σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ προσιόντος
[2, 65]	Ἑλλάδα οὐ μόνον ὑπὲρ τῆς	αὑτῶν	σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ
[2, 75]	βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ	αὑτῶν	τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες τὸν
[2, 70]	δυστυχηθέντα, πόρρω δ' ἀπὸ τῆς	αὑτῶν	τὸν πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν δὲ
[2, 25]	Ἑλλάδος τῶν βαρβάρων ἐν τῇ	αὑτῶν,	ὑπὲρ χρημάτων εἰς τὴν ἀλλοτρίαν
[2, 60]	ἀρετὴν τῶν προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς	αὑτῶν	ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν καὶ
[2, 50]	οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς δ'	αὑτῶν	ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων
[2, 40]	ναῦς δ' ἐμβάντες, τὰς δ'	αὑτῶν	ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ
[2, 25]	γενόμενοι, καὶ τῶν μὲν σωμάτων	ἀφειδήσαντες,	ὑπὲρ δὲ τῆς ἀρετῆς οὐ
[2, 0]	ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ	ἀφθονίαν	παρεσκεύασεν ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ
[2, 25]	διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν	ἀφίκετο,	τῆς δὲ πεζῆς στρατιᾶς οὕτως
[2, 10]	φοβουμένων δὲ τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν,	ἀφικόμενοι	εἰς τήνδε τὴν πόλιν ἱκέται
[2, 10]	λαβόντες τὰ ἆθλα ὧνπερ ἕνεκα	ἀφίκοντο,	τοὺς Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν ἐν
[2, 70]	πασῶν δ' ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων	ἀφίλους	καὶ ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ
[2, 25]	ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν τ' ἐνθάδε	ἄφιξιν	τῶν βαρβάρων καὶ τὴν νίκην
[2, 20]	βοηθήσοντες: εἰ δ' ἐνθάδε πρῶτον	ἀφίξονται,	οὐδένας ἄλλους τῶν Ἑλλήνων τολμήσειν
[2, 75]	προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν	ἄχθεσθαι,	ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν
[2, 25]	ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ τῷ γεγενημένῳ,	ἀχθόμενος	δὲ τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ