Discours, paragraphes
[2, 25]	αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν	τ'	ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων καὶ
[2, 30]	χω ρίων τὴν πάροδον οἷοί	τ'	ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ
[2, 10]	τοῦ πατρὸς αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους	τ'	οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες ἄνδρες
[2, 10]	ἀρετὴν ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ δὲ λαβόντες	τὰ	ἆθλα ὧνπερ ἕνεκα ἀφίκοντο, τοὺς
[2, 5]	τὴν μεγίστην, τοὺς δὲ κάτω	τὰ	αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ
[2, 0]	καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ	τὰ	αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς τούτων
[2, 45]	δὲ δίκαιά τε λέγειν καὶ	τὰ	βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν εἰς
[2, 60]	οἱ δὲ κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ	τὰ	βουλεύματα τοῖς ἔργοις τῶν ἐνθάδε
[2, 25]	τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε καὶ	τὰ	ἔθνη τὰ μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα
[2, 50]	κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ	τὰ	ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ πραχθέντα
[2, 25]	καὶ τὰ φύσει πεφυκότα καὶ	τὰ	θεῖα πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας
[2, 5]	καὶ μεγάλης ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι	τὰ	μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ
[2, 15]	μαχόμενοι, καὶ τῶν Ἡρακλέους παίδων	τὰ	μὲν σώματα εἰς ἄδειαν κατέστησαν,
[2, 25]	ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ ἔθνη	τὰ	μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν
[2, 25]	διεφθαρμένοι: ἀμφότερα δ' ἦν αὐτοὺς	τὰ	πείθοντα, κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι
[2, 0]	ὁ δ' ἀγὼν οὐ πρὸς	τὰ	τούτων ἔργα ἀλλὰ πρὸς τοὺς
[2, 70]	ἀποθνῄσκειν, τῇ μὲν γὰρ πατρίδι	τὰ	τροφεῖα ἀποδόντες, τοῖς δὲ θρέψασι
[2, 50]	ἕκαστον μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον	τὰ	ὑπὸ πολλῶν κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς
[2, 70]	τῇ ἑαυτῶν πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν δὲ	τὰ	ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα, πόρρω δ'
[2, 25]	πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ	τὰ	φύσει πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα
[2, 80]	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας	ταῖς	αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους
[2, 60]	παλαιὰν ἀρετὴν τῶν προγόνων μιμησάμενοι,	ταῖς	αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν
[2, 50]	ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι:	ταῖς	δ' αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ
[2, 75]	ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες,	ταῖς	δὲ γυναιξὶν εἰ τοιούτους βοηθοὺς
[2, 50]	σώμασιν, οἱ δ' οὔπω δυνάμενοι,	ταῖς	δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι,
[2, 70]	δ' ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας ἐπὶ	ταῖς	δυστυχίαις ταῖς τούτων; ~Μόνην δ'
[2, 55]	γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ καὶ ἐν	ταῖς	δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν. ἀπολομένων
[2, 70]	τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν	ταῖς	εὐτυχίαις ταῖς κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν
[2, 0]	ἀνδρῶν ταῖς ψυχαῖς διαφέρειν ἢ	ταῖς	ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν
[2, 70]	μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν ταῖς εὐτυχίαις	ταῖς	κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν
[2, 45]	τῆς ἡλικίας ἀπούσης ἔν τε	ταῖς	ναυσὶ καὶ ἐν τῷ πεζῷ
[2, 35]	ἢ οἱ θεώμενοι τοὺς ἐν	ταῖς	ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ τῆς
[2, 60]	βίον μετὰ δουλείας, οὐχ ἧττον	ταῖς	συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ τοῖς ἐχθροῖς
[2, 70]	λῆξαι τῆς λύπης; πότερον ἐν	ταῖς	τῆς πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε
[2, 75]	λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ	ταῖς	τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι
[2, 70]	μέγα φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς δυστυχίαις	ταῖς	τούτων; ~Μόνην δ' ἄν μοι
[2, 0]	πλέον γὰρ ἐδόκουν τῶν ἀνδρῶν	ταῖς	ψυχαῖς διαφέρειν ἢ ταῖς ἰδέαις
[2, 30]	τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ	ταῖς	ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι, ἀλλὰ τοῦ
[2, 15]	τῶν κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις	ταῖς	ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο, νόμῳ τοὺς
[2, 0]	κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν ἐν	ταῖς	ᾠδαῖς, λέγοντας δ' ἐν τοῖς
[2, 25]	πολὺ ἂν ἔργον εἴη κα	ταλέξαι:	ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ
[2, 45]	τῶν πλείστων συμμάχων ἐκ τῶν	τάξεων	διὰ τὸ πλῆθος τῶν πολεμίων,
[2, 40]	ἀρετῇ; ὥστε δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα	τἀριστεῖα	τῆς ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ τῆς
[2, 25]	καὶ τὰ θεῖα πράγματα καὶ	τὰς	ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν διὰ
[2, 65]	ἔχειν αὐτοῖς τὸν ἅπαντα χρόνον	τὰς	αὐτὰς τιμὰς τοῖς ἀστοῖς. Οἱ
[2, 40]	εἰς τὰς ναῦς δ' ἐμβάντες,	τὰς	δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας
[2, 30]	ἀλλὰ μὴ πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα	τὰς	δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ
[2, 15]	εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις	τὰς	ἐκ τῶν κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες
[2, 10]	ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ	τὰς	ἐν τῷ πολέμῳ τύχας κοινὰς
[2, 20]	δ' εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ	τὰς	μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ τὸν
[2, 40]	ἐκλιπόντες μὲν τὴν πόλιν, εἰς	τὰς	ναῦς δ' ἐμβάντες, τὰς δ'
[2, 30]	τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν εἰς	τὰς	ναῦς ἐμβάντες ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν,
[2, 15]	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκβαλόντες	τὰς	παρὰ σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν
[2, 35]	σφᾶς αὐτοὺς ὠλοφύραντο, εἰδότες μὲν	τὰς	σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες
[2, 0]	οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ	τὰς	τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν
[2, 30]	πόλιν λήψονται, εἰ δὲ εἰς	τὰς	τριήρεις ἐμβήσονται, ὑπὸ τῆς πεζῆς
[2, 35]	ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς	τὰς	τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ τὴν
[2, 15]	ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους καὶ	τὰς	ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ τὴν
[2, 5]	δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο	τὰς	ψυχὰς τῇ φύσει, καὶ ἐναντίαν
[2, 25]	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι. Μετὰ	ταῦτα	δὲ Ξέρξης ὁ τῆς Ἀσίας
[2, 10]	καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες.	~ταῦτα	διανοηθέντες, καὶ τὰς ἐν τῷ
[2, 20]	αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ μὲν τοίνυν	ταῦτα	διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι
[2, 60]	τῆς τῶν προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι
[2, 20]	σφίσιν αὐτοῖς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας.	ταῦτα	μιᾷ γνώμῃ πάντες γνόντες ἀπήντων
[2, 45]	~ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ	ταύτην	τὴν γνώμην ἕξουσι, περὶ ἅπασαν
[2, 75]	~Μόνην δ' ἄν μοι δοκοῦμεν	ταύτην	τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν,
[2, 35]	τῶν δεινῶν, ἀκούοντες δ' ἐν	ταὐτῷ	συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος,
[2, 60]	τοῦδε τοῦ μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων	τάφους	παρέχονται. καὶ γάρ τοι μεγάλην
[2, 0]	οἱ παρόντες ἐπὶ τῷδε τῷ	τάφῳ,	λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε
[2, 60]	ἄξιον ἦν ἐπὶ τῷδε τῷ	τάφῳ	τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ
[2, 25]	τῆς χώρας οὕτω δὲ διὰ	ταχέων	τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ
[2, 15]	περὶ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι. ἥ	τε	γὰρ ἀρχὴ τοῦ βίου δικαία:
[2, 75]	νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ	τε	δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν
[2, 65]	ἐχθρῶν εἰς τὴν αὑτῶν οἷοί	τε	ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως
[2, 0]	ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν ἡγούμην οἷόν	τε	εἶναι, ὦ ἄνδρες οἱ παρόντες
[2, 65]	ἀγαθοῖς, ἄνδρες δὲ γενόμενοι τήν	τε	ἐκείνων δόξαν διασώσαν τες καὶ
[2, 15]	εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός	τε	ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ παῖδες
[2, 75]	πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ οἷόν	τε	ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ
[2, 45]	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν	τε	καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας
[2, 30]	ἀμφότερα δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί	τε	καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν
[2, 45]	κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ δίκαιά	τε	λέγειν καὶ τὰ βέλτιστα αὐτοῖς
[2, 35]	ἐγένοντο ἢ θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός	τε	παίδων καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός
[2, 35]	παίδων καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός	τε	πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς δ'
[2, 45]	καὶ νομίζοντες αὐτοὶ μὲν ἄδικά	τε	ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους
[2, 5]	οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν	τε	σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ τὴν
[2, 45]	καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης ἔν	τε	ταῖς ναυσὶ καὶ ἐν τῷ
[2, 75]	τοὺς τεθνεῶτας: νῦν δὲ ἥ	τε	φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ
[2, 45]	τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ	Τεγεᾶται	τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ
[2, 5]	ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ τοὺς	τεθνεῶτας	ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν
[2, 5]	τῶν, ἵνα μηκέτι εἰς τοὺς	τεθνεῶτας	ἐξαμαρτάνοντες πλείω περὶ τοὺς θεοὺς
[2, 75]	τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς	τεθνεῶτας:	νῦν δὲ ἥ τε φύσις
[2, 0]	παιδεύοντας δ' ἐν τοῖς τῶν	τεθνεώτων	ἔργοις τοὺς ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ
[2, 5]	σφίσιν αὐτοῖς ἐν τοῖς τῶν	τεθνεώτων	σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ
[2, 60]	ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν,	τείχη	δὲ ἀντὶ τῶν καθῃρημένων ἀνέ
[2, 45]	τούτους ὠφελήσειν τὸ ἐν Ἰσθμῷ	τεῖχος:	ἀκινδύνως γὰρ ἔσεσθαι τὴν τῆς
[2, 45]	ἕξουσι, περὶ ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον	τεῖχος	περιβαλεῖν: εἰ γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ
[2, 70]	ἂν τούτων ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ	τεκεῖν	μὲν καὶ θρέψαι καὶ θάψαι
[2, 70]	ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν μὲν σφετέρων	τέκνων	τετελευτηκότων, τῶν δὲ ζώντων ἀπολαυόντων
[2, 65]	ἀρετὴν ἡγησάμενοι, τοιαύτην τοῦ βίου	τελευτὴν	ἐποιήσαντο: ἀνθ' ὧν ἡ πόλις
[2, 45]	ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην	τελευτὴν	τοῖς προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον
[2, 15]	ὄντες τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη	τέρα	καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ
[2, 65]	τήν τε ἐκείνων δόξαν διασώσαν	τες	καὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες.
[2, 45]	Αἰγίνης ἄξειν τὸ στρατόπεδον, ἐξελθόν	τες	πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ
[2, 5]	στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό	τες.	~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ τὰς ἐν
[2, 70]	τοῖς δὲ θρέψασι λύπας καταλιπόν	τες.	ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι τούτους
[2, 80]	ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ	τετελευτηκότας	ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς
[2, 70]	λυπῆσαι, τῶν μὲν σφετέρων τέκνων	τετελευτηκότων,	τῶν δὲ ζώντων ἀπολαυόντων τῆς
[2, 15]	ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς ἐπολι	τεύοντο,	νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ
[2, 15]	αὐτοῦ διὰ τήνδε τὴν πόλιν	τῇ	αὐτῇ εἶδον ἡμέρᾳ τήν θ'
[2, 60]	ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες ἐν	τῇ	αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν
[2, 20]	τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ	τῇ	αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ
[2, 10]	τοὺς Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν ἐν	τῇ	αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν οὖν
[2, 65]	καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ	τῇ	αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν
[2, 25]	τῆς Ἑλλάδος τῶν βαρβάρων ἐν	τῇ	αὑτῶν, ὑπὲρ χρημάτων εἰς τὴν
[2, 70]	γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται	τῇ	ἑαυτῶν πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ
[2, 60]	τῷδε τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι	τῇ	Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε
[2, 45]	ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν τὴν ἐλευθερίαν	τῇ	Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ
[2, 45]	τὴν δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ δὲ	τῇ	ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις
[2, 40]	πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων μετασχόντες	τῇ	ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν
[2, 70]	ὥσπερ χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς ἀποθνῄσκειν,	τῇ	μὲν γὰρ πατρίδι τὰ τροφεῖα
[2, 60]	Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος:	τῇ	μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία
[2, 30]	αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν ἐνίκων	τῇ	ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ ταῖς
[2, 40]	ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες	τῇ	ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων
[2, 40]	ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν οὖν	τῇ	ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες καὶ
[2, 65]	βέβαιον τὴν δουλείαν τοῖς ἐν	τῇ	Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν
[2, 30]	ὡς μέγας καὶ δεινὸς τῇδε	τῇ	πόλει κίνδυ νος ὑπὲρ τῆς
[2, 25]	δὲ τῷ γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ	τῇ	συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς αἰτίοις,
[2, 40]	τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων μὲν	τῇ	σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ
[2, 60]	ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας	τῇ	τούτων ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς μὲν
[2, 75]	ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν	τῇ	τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον
[2, 65]	κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ	τῇ	τῶν πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν ἡ
[2, 5]	ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς	τῇ	φύσει, καὶ ἐναντίαν τὴν δόξαν
[2, 20]	ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν	τῇ	χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ
[2, 30]	ἐφοβήθη, ὡς μέγας καὶ δεινὸς	τῇδε	τῇ πόλει κίνδυ νος ὑπὲρ
[2, 50]	τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας, εἰς	τὴν	ἀλλοτρίαν ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον δὲ
[2, 25]	τῇ αὑτῶν, ὑπὲρ χρημάτων εἰς	τὴν	ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς ὅρους
[2, 60]	τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν	τὴν	ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους
[2, 15]	πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους ἐκβαλόντες	τὴν	ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες
[2, 5]	τῆσδε μὲν τῆς πόλεως διὰ	τὴν	ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν μνήμην ἐποίησαν,
[2, 40]	ἦ πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ	τὴν	ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ
[2, 25]	καινῶν ὄντων ἔτι καὶ νῦν	τὴν	ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων
[2, 80]	σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον μνήμην διὰ	τὴν	ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ'
[2, 65]	τῆς ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα	τὴν	ἀρετὴν ἡγησάμενοι, τοιαύτην τοῦ βίου
[2, 80]	ὑμνοῦνται δὲ ὡς ἀθάνατοι διὰ	τὴν	ἀρετήν. καὶ γάρ τοι θάπτονται
[2, 50]	ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ	τὴν	ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι:
[2, 65]	ἀδικουμένοις καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ	τὴν	αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες οἱ
[2, 10]	τῶν δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ	τὴν	αὐτὴν εἶχον γνώμην ἥνπερ πρότερον,
[2, 15]	ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες	τὴν	αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα καὶ
[2, 50]	γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης εἰς	τὴν	αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν
[2, 5]	ἑτέρων, ἵνα μὴ πρότερον εἰς	τὴν	αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες
[2, 70]	μὲν πρότερον ὄντας φίλους φεύγοντας	τὴν	αὑτῶν ἀπορίαν, τοὺς δ' ἐχθροὺς
[2, 40]	τοῖς ἐκ τῆς Ἀσίας βαρβάροις	τὴν	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν
[2, 65]	πολλοῦ ποιούμενοι πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν	τὴν	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ
[2, 65]	ἐκείνων δόξαν διασώσαν τες καὶ	τὴν	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν
[2, 20]	ἐξ ἐκείνων γεγονότες τρόπαια διὰ	τὴν	αὑτῶν ἀρετὴν κατέλιπον. μόνοι γὰρ
[2, 55]	ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ	τὴν	αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ'
[2, 65]	καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν εἰς	τὴν	αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν,
[2, 30]	δ' ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι μὲν	τὴν	γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν, ἀποροῦντες δὲ
[2, 45]	Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ ταύτην	τὴν	γνώμην ἕξουσι, περὶ ἅπασαν τὴν
[2, 20]	ἀλλοτρίας διὰ τὸν θάνατον κεκτῆσθαι,	τὴν	δ' ἐκ τῶν κινδύνων μνήμην
[2, 5]	ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν μνήμην ἐποίησαν,	τὴν	δὲ ἑαυτῶν πατρίδα διὰ τὴν
[2, 35]	δὲ τὴν μὲν πόλιν ἠρημωμένην,	τὴν	δὲ χώραν πορθουμένην καὶ μεστὴν
[2, 25]	τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος	τὴν	διατριβὴν αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ'
[2, 5]	ψυχὰς τῇ φύσει, καὶ ἐναντίαν	τὴν	δόξαν τῆς προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον
[2, 45]	ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας	τὴν	δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ
[2, 60]	καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες	τὴν	δουλείαν καὶ περὶ τοῦ δικαίου
[2, 65]	αὐτῶν ἠξίουν, δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον	τὴν	δουλείαν τοῖς ἐν τῇ Πελοποννήσῳ
[2, 50]	τὴν Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν	τὴν	δύναμιν τὴν ἐκείνων τοῖς ἤδη
[2, 55]	δὲ καὶ ἐν ταῖς δυστυχίαις	τὴν	ἑαυτῶν ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ τῶν
[2, 10]	ἐκείνοις μὲν ἀντὶ τῆς ἀσεβείας	τὴν	ἑαυτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο, αὐτοὶ δὲ
[2, 5]	οὖν τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι	τὴν	ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ
[2, 55]	τὴν Ἑλλάδα, μεγίστην δ' ἀπέδειξαν	τὴν	ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα μὲν ἔτη
[2, 50]	ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν τὴν δύναμιν	τὴν	ἐκείνων τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ
[2, 40]	μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν	τὴν	ἐλευθερίαν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο:
[2, 45]	προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν	τὴν	ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν
[2, 55]	καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν	τὴν	Ἑλλάδα, μεγίστην δ' ἀπέδειξαν τὴν
[2, 65]	ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην ποιοῦντες	τὴν	Ἑλλάδα οὐ μόνον ὑπὲρ τῆς
[2, 5]	τὴν δὲ ἑαυτῶν πατρίδα διὰ	τὴν	ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι
[2, 15]	ἐξελεῖν. παραταξάμενοι δ' ἰδίᾳ δυνάμει	τὴν	ἐξ ἁπάσης Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν
[2, 10]	μὲν τοῖς ἔργοις, φοβουμένων δὲ	τὴν	Εὐρυσθέως δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς τήνδε
[2, 55]	οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ' εἰς	τὴν	Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ πόλεις τῶν
[2, 20]	ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων καὶ	τὴν	Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα μυριάδας
[2, 25]	στρατιὰν ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς	τὴν	Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν
[2, 40]	παρὰ τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ	τὴν	εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο,
[2, 5]	ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων σώμασι	τὴν	εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι δὲ
[2, 0]	τοὺς διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ διὰ	τὴν	εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες ἢ διὰ
[2, 75]	γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ	τὴν	ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε
[2, 55]	δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν μετὰ	τὴν	ἡμετέραν συμφοράν, οἱ δὲ μετὰ
[2, 10]	Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ	τὴν	Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ
[2, 15]	πόλιν τῇ αὐτῇ εἶδον ἡμέρᾳ	τήν	θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ τὴν
[2, 55]	τοὺς Ἕλληνας οἱ πρότερον εἰς	τὴν	θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ'
[2, 50]	Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ εἰς	τὴν	Μεγαρικὴν ἐνίκων μαχόμενοι ἅπασαν τὴν
[2, 5]	τι ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην ἔχειν	τὴν	μεγίστην, τοὺς δὲ κάτω τὰ
[2, 35]	τὰς τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ	τὴν	μὲν πόλιν ἠρημωμένην, τὴν δὲ
[2, 5]	πόλεως διὰ τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον	τὴν	μνήμην ἐποίησαν, τὴν δὲ ἑαυτῶν
[2, 55]	ἡμετέραν συμφοράν, οἱ δὲ μετὰ	τὴν	νίκην τῶν βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον
[2, 25]	ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων καὶ	τὴν	νίκην τῶν προγόνων. καὶ γάρ
[2, 60]	τῆς φύσεως πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις	τὴν	παλαιὰν ἀρετὴν τῶν προγόνων μιμησάμενοι,
[2, 15]	αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι	τὴν	πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην,
[2, 30]	τὴν στενότητα τῶν χω ρίων	τὴν	πάροδον οἷοί τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι.
[2, 65]	τῆς προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ	τὴν	παροῦσαν φιλίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενοι
[2, 30]	δυοῖν δὲ προκειμένοιν, πότερον χρὴ	τὴν	πατρίδα ἐκλιπεῖν ἢ μετὰ τῶν
[2, 25]	κατὰ τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου	τὴν	πεζὴν στρατιὰν ἐκ τῆς Ἀσίας
[2, 45]	τὴν γνώμην ἕξουσι, περὶ ἅπασαν	τὴν	Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν: εἰ γὰρ
[2, 40]	τοῦ πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν	τὴν	πόλιν, εἰς τὰς ναῦς δ'
[2, 20]	στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ, εἰ τήνδε	τὴν	πόλιν: ἢ ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο
[2, 10]	Εὐρυσθέως δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς τήνδε	τὴν	πόλιν ἱκέται ἐπὶ τῶν βωμῶν
[2, 30]	πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος	τὴν	πόλιν, ἵν' ἐν μέρει πρὸς
[2, 60]	μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν	τὴν	πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι,
[2, 30]	ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες χιλίαις ναυσὶν ἐρήμην	τὴν	πόλιν λήψονται, εἰ δὲ εἰς
[2, 30]	οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε	τὴν	πόλιν, οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι
[2, 60]	μεγάλην μὲν ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν	τὴν	πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ στασιαζούσης
[2, 15]	δὲ παῖδες αὐτοῦ διὰ τήνδε	τὴν	πόλιν τῇ αὐτῇ εἶδον ἡμέρᾳ
[2, 5]	τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε	τὴν	πόλιν. τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[2, 0]	τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου	τὴν	πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως ἂν
[2, 30]	εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν, ἡγούμενοι διὰ	τὴν	στενότητα τῶν χω ρίων τὴν
[2, 50]	τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς εἰς	τὴν	σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας, εἰς τὴν
[2, 25]	οἱ αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν	τήν	τ' ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων
[2, 65]	προγόνων ἀγαθοῖς, ἄνδρες δὲ γενόμενοι	τήν	τε ἐκείνων δόξαν διασώσαν τες
[2, 5]	βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι	τήν	τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ
[2, 45]	Ἰσθμῷ τεῖχος: ἀκινδύνως γὰρ ἔσεσθαι	τὴν	τῆς θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι
[2, 15]	τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ	τὴν	τοῦ πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς
[2, 0]	τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι	τὴν	τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν,
[2, 50]	ἢ ῥήτωρ ἱκανὸς γένοιτο μηνῦσαι	τὴν	τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν;
[2, 15]	τήν θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ	τὴν	τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν
[2, 5]	τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ	τὴν	τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ
[2, 35]	ἤλπιζον πείσεσθαι. ἦ που διὰ	τὴν	ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις μὲν ἐδεξιώσαντο
[2, 0]	εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες ἢ διὰ	τὴν	φύσιν γυναῖκες: πλέον γὰρ ἐδόκουν
[2, 80]	τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ	τὴν	φύσιν ὡς θνητοί, ὑμνοῦνται δὲ
[2, 45]	σύμμαχοι, ἡγούμενοι ἢ εἰς ἔρημον	τὴν	χώραν ἐμβαλεῖν ἢ ἐξ Αἰγίνης
[2, 20]	μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ, εἰ	τήνδε	τὴν πόλιν: ἢ ἑκοῦσαν φίλην
[2, 10]	τὴν Εὐρυσθέως δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς	τήνδε	τὴν πόλιν ἱκέται ἐπὶ τῶν
[2, 30]	κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ	τήνδε	τὴν πόλιν, οἱ δ' ἡμέτεροι
[2, 15]	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ διὰ	τήνδε	τὴν πόλιν τῇ αὐτῇ εἶδον
[2, 5]	μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ	τήνδε	τὴν πόλιν. τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν
[2, 5]	ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν	τῆς	ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν ἑαυτῶν
[2, 5]	γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι δίκην	τῆς	ἀνοίας, τῆσδε μὲν τῆς πόλεως
[2, 70]	θαπτομένων, οἳ πάντα περὶ ἐλάττονος	τῆς	ἀρετῆς ἡγούμενοι αὑτοὺς μὲν ἀπεστέρησαν
[2, 25]	μὲν σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ	τῆς	ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον
[2, 10]	ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις μὲν ἀντὶ	τῆς	ἀσεβείας τὴν ἑαυτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο,
[2, 40]	δὲ καὶ αὐτόχθονα τοῖς ἐκ	τῆς	Ἀσίας βαρβάροις τὴν αὑτῶν ἀρετὴν
[2, 60]	ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ	τῆς	Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος:
[2, 25]	Μετὰ ταῦτα δὲ Ξέρξης ὁ	τῆς	Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τῆς
[2, 20]	τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ γὰρ	τῆς	Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ ἀγαπῶν τοῖς
[2, 25]	Ἑλλησπόντου τὴν πεζὴν στρατιὰν ἐκ	τῆς	Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ
[2, 40]	οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ	τῆς	Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις,
[2, 55]	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκ	τῆς	Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος ἐν
[2, 60]	τῶν πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας δὲ	τῆς	αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας τοῦδε
[2, 40]	ἢ μετὰ πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ	τῆς	αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ
[2, 25]	μέλλοντος κινδύνου, ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ	τῆς	αὑτῶν ἐλευθερίας ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν
[2, 60]	τοὺς ἐνθάδε κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης	τῆς	αὑτῶν ἐλευθερίας τῇ τούτων ἀρετῇ:
[2, 35]	ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ	τῆς	αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ
[2, 65]	τὴν Ἑλλάδα οὐ μόνον ὑπὲρ	τῆς	αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ
[2, 70]	ἑτέρων δυστυχηθέντα, πόρρω δ' ἀπὸ	τῆς	αὑτῶν τὸν πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν
[2, 25]	θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν δὲ διὰ	τῆς	γῆς ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας μὲν
[2, 60]	καὶ τοῖς βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν,	τῆς	δ' ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ μετέχειν
[2, 25]	μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο,	τῆς	δὲ πεζῆς στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον
[2, 60]	τοῦ δικαίου μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ	τῆς	δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας πολεμίους κεκτημένοι
[2, 75]	ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων δὲ μόνοι γνησίως	τῆς	δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ
[2, 70]	ὅτι πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι	τῆς	δυστυχίας τῆς ἑαυτῶν. τί γὰρ
[2, 45]	δὲ τοῖς κινδύνοις δόντες ἔλεγχον	τῆς	ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ
[2, 70]	ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς δυστυχίας	τῆς	ἑαυτῶν. τί γὰρ ἂν τούτων
[2, 65]	τοῖς γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις περὶ	τῆς	ἐκείνων ἐλευθερίας ἐμάχοντο. νικήσαντες μὲν
[2, 45]	Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας	τῆς	ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας τὴν δουλείαν.
[2, 40]	ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ	τῆς	ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ μετὰ πολλῶν
[2, 30]	δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης	τῆς	Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν εἰς τὰς
[2, 40]	τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ	τῆς	Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ τὴν εὐτυχίαν
[2, 60]	μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι	τῆς	Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ τῶν ἀνδρῶν
[2, 25]	τῆς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν	τῆς	Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ τῆς ἐλπίδος,
[2, 55]	ὅτι ἡ τῆς πόλεως δύναμις	τῆς	Ἑλλάδος ἦν σωτηρία. ἑτέρων γὰρ
[2, 20]	κατέλιπον. μόνοι γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης	τῆς	Ἑλλάδος πρὸς πολλὰς μυριάδας τῶν
[2, 30]	δουλείαν τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ	τῆς	Ἑλλάδος τὴν πόλιν, ἵν' ἐν
[2, 25]	φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν τρόπαιον ὑπὲρ	τῆς	Ἑλλάδος τῶν βαρβάρων ἐν τῇ
[2, 45]	πρὸς οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι	τῆς	Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ
[2, 20]	τοὺς Ἕλληνας, εἰ ἔτι στασιαζούσης	τῆς	Ἑλλάδος ᾧ τινι χρὴ τρόπῳ
[2, 25]	μὲν τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ	τῆς	ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ τῷ γεγενημένῳ,
[2, 45]	Αἴγυπτόν τε καὶ Αἴγιναν, καὶ	τῆς	ἡλικίας ἀπούσης ἔν τε ταῖς
[2, 50]	καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ	τῆς	ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ
[2, 65]	τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ	τῆς	ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα τὴν
[2, 55]	ἑαυτῶν πατρίδα, ἑβδομήκοντα μὲν ἔτη	τῆς	θαλάττης ἄρ ξαντες, ἀστασιάστους δὲ
[2, 45]	τεῖχος: ἀκινδύνως γὰρ ἔσεσθαι τὴν	τῆς	θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ
[2, 25]	ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν διὰ	τῆς	θαλάττης ἐποιήσατο, πλοῦν δὲ διὰ
[2, 35]	καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ	τῆς	θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν, καὶ
[2, 70]	πῶς δ' αὐτοὺς χρὴ λῆξαι	τῆς	λύπης; πότερον ἐν ταῖς τῆς
[2, 60]	οὔτ' αὐτοὶ πλέον ἔχειν δεόμενοι	τῆς	μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ τοῖς
[2, 75]	ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας, οἳ	τῆς	μὲν τούτων ἀρετῆς τὸ ἴσον
[2, 35]	ἀντιπάλου δὲ πολὺν χρόνον οὔσης	τῆς	ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν νενικηκέναι
[2, 40]	ὥστε δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα	τῆς	ναυμαχίας ἔλαβον παρὰ τῆς Ἑλλάδος,
[2, 30]	τῶν μὲν δυστυχησάντων, τῶν δὲ	τῆς	παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο
[2, 30]	μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν	τῆς	πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος
[2, 30]	εἰς τὰς τριήρεις ἐμβήσονται, ὑπὸ	τῆς	πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ
[2, 5]	δίκην τῆς ἀνοίας, τῆσδε μὲν	τῆς	πόλεως διὰ τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον
[2, 55]	πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ	τῆς	πόλεως δύναμις τῆς Ἑλλάδος ἦν
[2, 60]	τῶν ἐχθρῶν ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν	τῆς	πόλεως ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι
[2, 70]	τῆς λύπης; πότερον ἐν ταῖς	τῆς	πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε αὐτῶν
[2, 20]	ἐκ τῶν προτέρων ἔργων περὶ	τῆς	πόλεως τοιαύτη δόξα παρειστήκει, ὡς
[2, 65]	δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ	τῆς	προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ τὴν
[2, 5]	φύσει, καὶ ἐναντίαν τὴν δόξαν	τῆς	προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ τῶν
[2, 20]	συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν δεῖν ἑτέροις	τῆς	σωτηρίας χάριν εἰδέναι, ἀλλὰ σφίσιν
[2, 40]	οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ τίς	τῆς	τόλμης αὐτοὺς οὐκ ἂν ἠγάσθη;
[2, 70]	τετελευτηκότων, τῶν δὲ ζώντων ἀπολαυόντων	τῆς	τούτων ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν τοῖς
[2, 10]	ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ οὐχ ὑπὸ	τῆς	τύχης ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ Καδμείων
[2, 30]	τῇ πόλει κίνδυ νος ὑπὲρ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἠγωνίσθη; ~ποίαν
[2, 40]	δὲ καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας συνεβάλοντο, στρατηγὸν
[2, 65]	σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ	τῆς	τῶν πολεμίων ἐλευθερίας ἀποθνῄσκειν: τοῖς
[2, 60]	δ' ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται	τῆς	τῶν προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ ταῦτα
[2, 0]	προγό νων δίειμι, μνήμην παρὰ	τῆς	φήμης λαβών: ἄξιον γὰρ πᾶσιν
[2, 35]	ἢ οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ	τῆς	φιλότητος, ὑπὲρ τῶν ἄθλων τῶν
[2, 60]	ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες, ἀλλ' ὑπὸ	τῆς	φύσεως πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις τὴν
[2, 75]	οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς	τῆς	φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ
[2, 5]	καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ περὶ τῆσδε	τῆς	χώρας ἀκούουσαι κλέος μέγα, πολλῆς
[2, 25]	ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς ὅρους	τῆς	χώρας οὕτω δὲ διὰ ταχέων
[2, 50]	ἀξιώσαντας, εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν	τήσαντες,	τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν
[2, 5]	καὶ δοῦσαι δίκην τῆς ἀνοίας,	τῆσδε	μὲν τῆς πόλεως διὰ τὴν
[2, 5]	αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ περὶ	τῆσδε	τῆς χώρας ἀκούουσαι κλέος μέγα,
[2, 70]	ἐπιλαθέσθαι τῆς δυστυχίας τῆς ἑαυτῶν.	τί	γὰρ ἂν τούτων ἀνιαρότερον γένοιτο,
[2, 75]	ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε	τί	δεῖ, ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι,
[2, 75]	Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ	τι	δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ
[2, 5]	Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν, εἴ	τι	ἠδίκουν, ἀποθανόντας δίκην ἔχειν τὴν
[2, 80]	τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες	τίθενται	ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας
[2, 75]	δὲ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ	τιμαί:	~οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν
[2, 80]	τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς	τιμαῖς	καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ
[2, 65]	τὸν ἅπαντα χρόνον τὰς αὐτὰς	τιμὰς	τοῖς ἀστοῖς. Οἱ δὲ νῦν
[2, 80]	αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους	τιμᾶσθαι.	ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ
[2, 5]	εἰς τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου	τιμῆς	ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες
[2, 75]	τίνας γὰρ ἂν εἰκότως μᾶλλον	τιμῷμεν	τῶν ἐνθάδε κειμένων; τίνας δ'
[2, 0]	ἐν τοῖς τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις,	τιμῶντας	δ' ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς
[2, 15]	ἐπολι τεύοντο, νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς	τιμῶντες	καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι
[2, 5]	ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας τοὺς ἐχθροὺς	τιμωρήσασθαι,	ἀπιστούντων δὲ σφίσιν αὐτοῖς ἐν
[2, 15]	ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε ἦν	τιμωρήσασθαι:	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ διὰ
[2, 15]	σωτηρίαν καὶ τὴν τῶν ἐχθρῶν	τιμωρίαν.	Πολλὰ μὲν οὖν ὑπῆρχε τοῖς
[2, 60]	ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ	τιμωρίαν	τῶν ἐχθρῶν ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν
[2, 10]	τύχης ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ Καδμείων	τιμωρίας	ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις μὲν ἀντὶ
[2, 75]	παρέχοιμεν, οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν.	τίνας	γὰρ ἂν εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν
[2, 75]	μᾶλλον τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε κειμένων;	τίνας	δ' ἂν τῶν ζώντων δικαιότερον
[2, 40]	δ' ἐμπει ροτάτους. καὶ γὰρ	τίνες	ἂν τούτοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[2, 10]	ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί	τινες	ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον δὲ
[2, 20]	ἔτι στασιαζούσης τῆς Ἑλλάδος ᾧ	τινι	χρὴ τρόπῳ τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι,
[2, 40]	τοῦ μεγέθους τοῦ κινδύνου; ἢ	τίς	ἀνθρώπων οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ
[2, 50]	πραχθέντα ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ δηλωθῆναι.	τίς	γὰρ ἂν ἢ λόγος ἢ
[2, 70]	αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ ἐπιλοίπου βίου.	τίς	γὰρ αὐτοῖς ἔτι ἡδονὴ καταλείπεται
[2, 40]	δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν;	~τίς	οὐκ ἂν θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς
[2, 30]	ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ	τίς	οὐκ ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς
[2, 40]	ἀνθρώπων οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ	τίς	τῆς τόλμης αὐτοὺς οὐκ ἂν
[2, 10]	νομίζοντες, πολλοὺς μὲν πολεμίους κτώμενοι,	τὸ	δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων
[2, 15]	δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν ὁρίσαι	τὸ	δίκαιον, λόγῳ δὲ πεῖσαι, ἔργῳ
[2, 45]	χιλίων νεῶν οὔτε τούτους ὠφελήσειν	τὸ	ἐν Ἰσθμῷ τεῖχος: ἀκινδύνως γὰρ
[2, 50]	ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν δὲ νεωτέρων	τὸ	ἐπιταττόμενον ποιεῖν δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος
[2, 35]	αὐτοῖς εἶναι τῶν παρόντων κακῶν	τὸ	θάνατον τὸν αὑτῶν προειδέναι, μεγίστην
[2, 55]	τοὺς πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ	τὸ	ἴσον ἔχειν ἅπαντας ἀναγκάσαντες, οὐδὲ
[2, 75]	οἳ τῆς μὲν τούτων ἀρετῆς	τὸ	ἴσον τοῖς ἄλλοις ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων
[2, 5]	μιαινομένων τοὺς ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι,	τὸ	μὲν πρῶτον πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο
[2, 30]	καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ	τὸ	ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ
[2, 0]	ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρεως μὲν	τὸ	παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ
[2, 70]	ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις	τὸ	πένθος μεῖζον. πῶς δ' αὐτοὺς
[2, 25]	δὲ πεζῆς στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον	τὸ	πλῆθος ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ
[2, 20]	ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν	τὸ	πλῆθος τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ
[2, 60]	τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ	τὸ	πλῆθος τῶν ἐναντίων φοβηθέντες, ἀλλ'
[2, 45]	συμμάχων ἐκ τῶν τάξεων διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν
[2, 25]	αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι κατὰ	τὸ	στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν πεζὴν
[2, 45]	ἐμβαλεῖν ἢ ἐξ Αἰγίνης ἄξειν	τὸ	στρατόπεδον, ἐξελθόν τες πανδημεὶ Γεράνειαν
[2, 30]	μητέρας εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ	τὸ	τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν. οὐ
[2, 30]	πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ ναυτικὸν	τὸ	τῶν βαρβάρων, ὃ τίς οὐκ
[2, 75]	ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ	τοι	ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν αἱ μνῆμαι,
[2, 80]	διὰ τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ	τοι	θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται
[2, 20]	λόγου δὲ διδασκομένους. ~Καὶ γάρ	τοι	καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες
[2, 60]	Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται. καὶ γάρ	τοι	μεγάλην μὲν ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν
[2, 25]	νίκην τῶν προγόνων. καὶ γάρ	τοι	οὐδεὶς τῶν ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ
[2, 75]	οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ	τοιαῦτα	ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς
[2, 20]	προτέρων ἔργων περὶ τῆς πόλεως	τοιαύτη	δόξα παρειστήκει, ὡς εἰ μὲν
[2, 65]	μαχόμενοι, πατρίδα τὴν ἀρετὴν ἡγησάμενοι,	τοιαύτην	τοῦ βίου τελευτὴν ἐποιήσαντο: ἀνθ'
[2, 20]	ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ μὲν	τοίνυν	ταῦτα διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι
[2, 10]	ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας	τοιοῦτοι	γεγόνασιν. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ, ἐπειδὴ
[2, 0]	δ' ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς	τοιούτοις,	παιδεύοντας δ' ἐν τοῖς τῶν
[2, 40]	Ἐν μὲν οὖν τῇ ναυμαχίᾳ	τοιούτους	αὑτοὺς παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον
[2, 75]	ὄντες, ταῖς δὲ γυναιξὶν εἰ	τοιούτους	βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρέχοιμεν, οἷοίπερ
[2, 70]	γὰρ αὐτοῖς ἔτι ἡδονὴ καταλείπεται	τοιούτων	ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα περὶ
[2, 60]	ὡς δυστυχὴς μὲν ἡ Ἑλλὰς	τοιούτων	ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ'
[2, 10]	μηδὲν ποιεῖν ἄκοντας, δικαιοσύνης δὲ	τοῖς	ἀδικουμένοις βοηθεῖν, εὐψυχίας δ' ὑπὲρ
[2, 20]	καὶ Ἀθηναίοις πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ	τοῖς	ἀδικουμένοις ἥξουσι βοηθήσοντες: εἰ δ'
[2, 25]	δὲ τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ	τοῖς	αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν
[2, 55]	καὶ ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι καὶ	τοῖς	ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν οὐ
[2, 75]	μὲν τούτων ἀρετῆς τὸ ἴσον	τοῖς	ἄλλοις ἀπέλαυσαν, ἀποθανόντων δὲ μόνοι
[2, 25]	κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ	τοῖς	ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν τ' ἐνθάδε
[2, 40]	ἀρετῇ κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν καὶ	τοῖς	ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ Πελοποννησίων
[2, 60]	ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν καὶ	τοῖς	ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ' ἐλευθερίας
[2, 80]	αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη	τοῖς	ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας
[2, 65]	ἅπαντα χρόνον τὰς αὐτὰς τιμὰς	τοῖς	ἀστοῖς. Οἱ δὲ νῦν θαπτόμενοι,
[2, 15]	τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους	τοῖς	αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ
[2, 30]	ὅτι, εἰ μὲν κατὰ γῆν	τοῖς	βαρβάροις ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες χιλίαις ναυσὶν
[2, 40]	τοὺς ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν ὑπὸ	τοῖς	βαρβάροις γενομένους, ~ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον
[2, 75]	κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ	τοῖς	βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς
[2, 40]	ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ ἐν	τοῖς	βουλεύμασι καὶ ἐν τοῖς τοῦ
[2, 60]	τῆς μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ	τοῖς	βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς δ'
[2, 65]	τῆς τῶν πολεμίων ἐλευθερίας ἀποθνῄσκειν:	τοῖς	γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις περὶ τῆς
[2, 10]	καὶ τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες,	τοῖς	δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες, ἡγούμενοι ἐλευθερίας
[2, 70]	γὰρ πατρίδι τὰ τροφεῖα ἀποδόντες,	τοῖς	δὲ θρέψασι λύπας καταλιπόν τες.
[2, 10]	τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ	τοῖς	δυναμένοις χαριζόμενοι τοὺς ὑπ' ἐκείνων
[2, 55]	ἐκείνης μεγίστης γενομένης καὶ ἡμῖν	τοῖς	δυστυχήσασι καὶ τοῖς ἄλ λοις
[2, 60]	φοβηθέντες, ἀλλ' ἐν τοῖς σώμασι	τοῖς	ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν τῶν
[2, 0]	καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ	τοῖς	εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ μὲν
[2, 40]	ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα	τοῖς	ἐκ τῆς Ἀσίας βαρβάροις τὴν
[2, 55]	Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος ἐν	τοῖς	Ἕλλησι κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς πόλις
[2, 65]	δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον τὴν δουλείαν	τοῖς	ἐν τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις
[2, 75]	δ' ἄν μοι δοκοῦμεν ταύτην	τοῖς	ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν, εἰ
[2, 0]	κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν	τοῖς	ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων
[2, 0]	ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ	τοῖς	ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε γὰρ
[2, 60]	κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα	τοῖς	ἔργοις τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες,
[2, 10]	πάντων τῶν Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων μὲν	τοῖς	ἔργοις, φοβουμένων δὲ τὴν Εὐρυσθέως
[2, 60]	ἧττον ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ	τοῖς	ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες ἐν
[2, 75]	τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον ἦν	τοῖς	ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν
[2, 70]	λύπας καταλιπόν τες. ὥστε ἄξιον	τοῖς	ζῶσι τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς
[2, 5]	πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ	τοῖς	ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ τοὺς
[2, 50]	ἅπασαν τὴν δύναμιν τὴν ἐκείνων	τοῖς	ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω
[2, 15]	τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν οὖν ὑπῆρχε	τοῖς	ἡμετέροις προγόνοις μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις
[2, 70]	τῆς τούτων ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν	τοῖς	ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς
[2, 0]	ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ' ἐν	τοῖς	καιροῖς τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας δ'
[2, 70]	γὰρ ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ	τοῖς	καταλειπομένοις τὸ πένθος μεῖζον. πῶς
[2, 45]	Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ	τοῖς	κινδύνοις δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν
[2, 40]	εἰκότως δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν	τοῖς	κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ
[2, 0]	~ΛΥΣΙΟΥ, ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ	ΤΟΙΣ	ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν
[2, 55]	δὲ παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ	τοῖς	ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες,
[2, 50]	ἐκείνων τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ	τοῖς	οὔπω δυναμένοις, τοὺς εἰς τὴν
[2, 30]	γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν, ἀποροῦντες δὲ	τοῖς	περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες δ' ὅτι,
[2, 0]	παρεσκεύασεν ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ	τοῖς	ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς εἰπεῖν
[2, 50]	μὲν αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου δὲ	τοῖς	πολεμίοις, οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς
[2, 45]	δὲ τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν	τοῖς	προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν
[2, 0]	βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ μὲν πολλὰ	τοῖς	προτέροις περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ
[2, 60]	τῶν ἐναντίων φοβηθέντες, ἀλλ' ἐν	τοῖς	σώμασι τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον
[2, 50]	τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν οὐκέτι	τοῖς	σώμασιν, οἱ δ' οὔπω δυνάμενοι,
[2, 0]	τιμῶντας δ' ἐν τοῖς καιροῖς	τοῖς	τοιούτοις, παιδεύοντας δ' ἐν τοῖς
[2, 40]	ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν	τοῖς	τοῦ πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν
[2, 75]	μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν	τοῖς	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους
[2, 0]	οὐχ ἱκανὸς λόγον ἴσον παρασκευάσαι	τοῖς	τούτων ἔργοις, διὰ τοῦτο καὶ
[2, 0]	ταῖς ᾠδαῖς, λέγοντας δ' ἐν	τοῖς	τῶν ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ'
[2, 65]	ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν ἐν	τοῖς	τῶν προγόνων ἀγαθοῖς, ἄνδρες δὲ
[2, 0]	τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας δ' ἐν	τοῖς	τῶν τεθνεώτων ἔργοις τοὺς ζῶντας.
[2, 5]	ἀπιστούντων δὲ σφίσιν αὐτοῖς ἐν	τοῖς	τῶν τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν
[2, 20]	τῆς Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ ἀγαπῶν	τοῖς	ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων καὶ
[2, 75]	ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ	τοῖς	χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε
[2, 75]	ἀποδοῦναι χάριν, εἰ τοὺς μὲν	τοκέας	αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ
[2, 40]	ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ τίς τῆς	τόλμης	αὐτοὺς οὐκ ἂν ἠγάσθη; ἦ
[2, 20]	ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους τῶν Ἑλλήνων	τολμήσειν	ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν ἔχθραν πρὸς
[2, 25]	μὲν τὸν Ἑλλήσποντον, διορύξας δὲ	τὸν	Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν
[2, 75]	χρόνον, ἄξιον ἦν τοῖς ζῶσι	τὸν	ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας:
[2, 65]	δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς	τὸν	ἅπαντα χρόνον τὰς αὐτὰς τιμὰς
[2, 75]	αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες	τὸν	αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν
[2, 30]	γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου κατὰ	τὸν	αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν ἐνίκων
[2, 45]	αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ κατὰ	τὸν	αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ
[2, 35]	τῶν παρόντων κακῶν τὸ θάνατον	τὸν	αὑτῶν προειδέναι, μεγίστην δὲ συμφοράν,
[2, 75]	μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω	τὸν	βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ
[2, 15]	φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας	τὸν	βίον τοὺς μὲν ἄλλους ἀδικοῦντας
[2, 70]	τὸν πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν δὲ	τὸν	βίον, ὥσπερ χρὴ τοὺς ἀγαθοὺς
[2, 10]	μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν κίνδυνον	τὸν	ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ
[2, 25]	γῆς ἠνάγκασε γενέσθαι, ζεύξας μὲν	τὸν	Ἑλλήσποντον, διορύξας δὲ τὸν Ἄθω,
[2, 20]	τῷ πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες	τὸν	εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν
[2, 20]	τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ	τὸν	θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν δ' ἐκ
[2, 70]	ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ' αὐτοῖς εἶναι	τὸν	θάνατον τοῦ βίου; ὅσῳ γὰρ
[2, 0]	ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ παρὰ	τὸν	Θερμώδοντα ποταμόν, μόναι μὲν ὡπλισμέναι
[2, 40]	ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων	τὸν	Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων μὲν τῇ
[2, 75]	τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι	τὸν	κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι
[2, 25]	χώρας οὕτω δὲ διὰ ταχέων	τὸν	κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ
[2, 50]	ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι	τὸν	κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν
[2, 20]	χρὴ τρόπῳ τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι,	τὸν	κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι δ' αὐτοῖς
[2, 10]	Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ	τὸν	κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ
[2, 75]	πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι	τὸν	λοιπὸν χρόνον, ἄξιον ἦν τοῖς
[2, 35]	καὶ ἀπολωλέναι. ἦ που διὰ	τὸν	παρόντα φόβον πολλὰ μὲν ᾠήθησαν
[2, 80]	ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας	τὸν	πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.
[2, 60]	στασιάσαντες πάντας πολεμίους κεκτημένοι εἰς	τὸν	Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου
[2, 70]	πόρρω δ' ἀπὸ τῆς αὑτῶν	τὸν	πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν δὲ τὸν
[2, 25]	παρ' αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ	τὸν	πρὸς τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι,
[2, 0]	τοὺς πρότερον ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας.	τοσαύτην	γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ τούτων
[2, 55]	καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν δύναμιν	τοσαύτην	ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ μέγας βασιλεὺς
[2, 55]	πόλις ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἠνδραποδίσθη:	τοσαύτην	σωφροσύνην καὶ δέος ἡ τούτων
[2, 15]	ἀμφοτέρων, εἰ δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν.	~τοσοῦτον	δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ
[2, 15]	ἐκείνους τοῖς αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν.	τοσοῦτον	δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες ἐγένοντο
[2, 10]	κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς,	τοσοῦτον	κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺς
[2, 35]	ἄθλων τῶν ἐν Σαλαμῖνι; οἷς	τοσοῦτον	πανταχόθεν περιειστήκει πλῆθος πολεμίων, ὥστε
[2, 70]	ὅσῳ γὰρ ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν,	τοσούτῳ	τοῖς καταλειπομένοις τὸ πένθος μεῖζον.
[2, 70]	ταῖς τῆς πόλεως συμφοραῖς; ἀλλὰ	τότε	αὐτῶν εἰκὸς καὶ τοὺς ἄλλους
[2, 35]	τοτὲ μὲν νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι,	τοτὲ	δ' ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι. ἦ
[2, 60]	ἦν ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ	τότε	κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι
[2, 35]	χρόνον οὔσης τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες	τοτὲ	μὲν νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ
[2, 15]	διαμάχεσθαι. ἥ τε γὰρ ἀρχὴ	τοῦ	βίου δικαία: οὐ γάρ, ὥσπερ
[2, 70]	δ' αὐτοῖς εἶναι τὸν θάνατον	τοῦ	βίου; ὅσῳ γὰρ ἄνδρες ἀμείνους
[2, 65]	πατρίδα τὴν ἀρετὴν ἡγησάμενοι, τοιαύτην	τοῦ	βίου τελευτὴν ἐποιήσαντο: ἀνθ' ὧν
[2, 15]	εἰς ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ	τοῦ	δέους καὶ τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν,
[2, 15]	προγόνοις μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις περὶ	τοῦ	δικαίου διαμάχεσθαι. ἥ τε γὰρ
[2, 10]	ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ	τοῦ	δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς
[2, 60]	φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ περὶ	τοῦ	δικαίου μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ τῆς
[2, 25]	ναυσὶ διαβιβάσαι κατὰ τὸ στενότατον	τοῦ	Ἑλλησπόντου τὴν πεζὴν στρατιὰν ἐκ
[2, 70]	καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν	τοῦ	ἐπιλοίπου βίου. τίς γὰρ αὐτοῖς
[2, 80]	μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω	τοῦ	θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις
[2, 40]	τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ' ἀπηλλάχθαι	τοῦ	κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων
[2, 40]	ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ μεγέθους	τοῦ	κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων οὐκ
[2, 30]	τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ	τοῦ	κινδύνου κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον
[2, 40]	ἂν θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ	τοῦ	μεγέθους τοῦ κινδύνου; ἢ τίς
[2, 25]	οὐδεὶς τῶν ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ	τοῦ	μέλλοντος κινδύνου, ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ
[2, 60]	αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας τοῦδε	τοῦ	μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται.
[2, 15]	ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ τὴν	τοῦ	πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς αὑτῶν
[2, 10]	ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ	τοῦ	πατρὸς αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους τ'
[2, 15]	δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες ἐγένοντο	τοῦ	πατρός: ὁ μὲν γάρ, καίπερ
[2, 25]	ταλέξαι: ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον	τοῦ	πλήθους: ἐξὸν γὰρ αὐτῷ χιλίαις
[2, 30]	ταῖς ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι, ἀλλὰ	τοῦ	πλήθους ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν
[2, 40]	τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν τοῖς	τοῦ	πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν τὴν
[2, 35]	τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ	τοῦ	προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ μέλλοντες
[2, 60]	τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας	τοῦδε	τοῦ μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους
[2, 70]	δὲ τὸν βίον, ὥσπερ χρὴ	τοὺς	ἀγαθοὺς ἀποθνῄσκειν, τῇ μὲν γὰρ
[2, 75]	γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε	τοὺς	ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν
[2, 15]	ταῖς ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο, νόμῳ	τοὺς	ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς
[2, 80]	τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ	τοὺς	ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν
[2, 20]	προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ καὶ	τοὺς	ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ
[2, 40]	κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς
[2, 20]	χάριν εἰδέναι, ἀλλὰ σφίσιν αὐτοῖς	τοὺς	ἄλλους Ἕλληνας. ταῦτα μιᾷ γνώμῃ
[2, 70]	ἀλλὰ τότε αὐτῶν εἰκὸς καὶ	τοὺς	ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν ταῖς
[2, 5]	οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων	τοὺς	ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν
[2, 45]	πάντας τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι	τοὺς	ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας
[2, 10]	αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν οὖν	τοὺς	ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας
[2, 10]	τὰ ἆθλα ὧνπερ ἕνεκα ἀφίκοντο,	τοὺς	Ἀργείων νεκρούς, ἔθαψαν ἐν τῇ
[2, 70]	μὲν καὶ θρέψαι καὶ θάψαι	τοὺς	αὑτῶν, ἐν δὲ τῷ γήρᾳ
[2, 70]	δὲ γυναῖκας ἐποίησαν, ὀρφανοὺς δὲ	τοὺς	αὑτῶν παῖδας ἀπέ λιπον, ἐρήμους
[2, 45]	πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Τεγεᾶται	τοὺς	βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ
[2, 45]	πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς	τοὺς	βαρβάρους καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας,
[2, 70]	φίλους φεύγοντας τὴν αὑτῶν ἀπορίαν,	τοὺς	δ' ἐχθροὺς μέγα φρονοῦντας ἐπὶ
[2, 10]	ἤραντο, τοὺς μὲν ἀδικουμένους ἐλεοῦντες,	τοὺς	δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς
[2, 5]	ἀποθανόντας δίκην ἔχειν τὴν μεγίστην,	τοὺς	δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ
[2, 75]	ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα,	τοὺς	δὲ παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ
[2, 0]	μὲν τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ	τοὺς	διώκοντας: ἐνομίζοντο δὲ διὰ τὴν
[2, 60]	πρότερον ὑπάρχοντας καὶ τοὺς πολίτας	τοὺς	ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ
[2, 50]	ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις,	τοὺς	εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας,
[2, 45]	ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας καὶ	τοὺς	ἐκείνων συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα τριήρεις
[2, 20]	οὕτως ἂν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων	τοὺς	Ἕλληνας, εἰ ἔτι στασιαζούσης τῆς
[2, 45]	Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Πλαταιεῖς πάντας	τοὺς	Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας
[2, 30]	μετὰ τῶν βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι	τοὺς	Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ'
[2, 55]	ἡγεμόνων γενομένων ἐνίκησαν μὲν ναυμαχοῦντες	τοὺς	Ἕλληνας οἱ πρότερον εἰς τὴν
[2, 45]	πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς	τοὺς	Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν, καὶ
[2, 65]	ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν διὰ	τοὺς	ἐν Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ πάντων
[2, 35]	γνώμην εἶχον ἢ οἱ θεώμενοι	τοὺς	ἐν ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης
[2, 20]	ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ δόντες	τοὺς	ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ
[2, 75]	γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς	τοὺς	ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν
[2, 80]	καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας	τοὺς	ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς
[2, 65]	ἄξιον δὲ καὶ τοὺς ξένους	τοὺς	ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ τῷ
[2, 60]	κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι	τοὺς	ἐνθάδε κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς
[2, 20]	Ἑλλάδος ᾧ τινι χρὴ τρόπῳ	τοὺς	ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο.
[2, 5]	ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς	τοὺς	ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ
[2, 5]	ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας	τοὺς	ἐχθροὺς τιμωρήσασθαι, ἀπιστούντων δὲ σφίσιν
[2, 0]	ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων ἔργοις	τοὺς	ζῶντας. Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρεως μὲν
[2, 80]	θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι	τοὺς	θαπτομένους.
[2, 5]	τοὺς τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες πλείω περὶ	τοὺς	θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ δὲ τῶν
[2, 15]	ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα	τοὺς	ἱκέτας αὐτῶν ἐξελεῖν. παραταξάμενοι δ'
[2, 15]	νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ	τοὺς	κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν
[2, 60]	ἐγγὺς ὄντας τοῦδε τοῦ μνήματος	τοὺς	Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται. καὶ γάρ
[2, 10]	τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο,	τοὺς	μὲν ἀδικουμένους ἐλεοῦντες, τοὺς δ'
[2, 15]	φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας τὸν βίον	τοὺς	μὲν ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα
[2, 10]	τοὺς δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ	τοὺς	μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ'
[2, 70]	Πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων	τοὺς	μὲν παῖδας αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι
[2, 70]	τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι	τοὺς	μὲν πρότερον ὄντας φίλους φεύγοντας
[2, 75]	ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν, εἰ	τοὺς	μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ
[2, 5]	μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν	τοὺς	νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν,
[2, 65]	ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον δὲ καὶ	τοὺς	ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι,
[2, 25]	εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ	τοὺς	ὅρους τῆς χώρας οὕτω δὲ
[2, 0]	ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν οὖν	τοὺς	παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό νων
[2, 25]	ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον	τοὺς	παρ' αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ
[2, 5]	πολλῶν ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ μὲν	τοὺς	περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ
[2, 25]	νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν πρὸς	τοὺς	πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν
[2, 60]	δὲ τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας καὶ	τοὺς	πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως
[2, 55]	τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις	τοὺς	πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ τὸ
[2, 75]	καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ	τοὺς	πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς
[2, 70]	καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ	τοὺς	προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ ἐπιλοίπου
[2, 0]	τὰ τούτων ἔργα ἀλλὰ πρὸς	τοὺς	πρότερον ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας. τοσαύτην
[2, 60]	καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ	τοὺς	πρότερον ὑπάρχοντας καὶ τοὺς πολίτας
[2, 55]	ἴσον ἔχειν ἅπαντας ἀναγκάσαντες, οὐδὲ	τοὺς	συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους
[2, 55]	ἄρ ξαντες, ἀστασιάστους δὲ παρασχόντες	τοὺς	συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις τοὺς
[2, 20]	οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι	τοὺς	συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν δεῖν ἑτέροις
[2, 5]	τοῖς ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ	τοὺς	τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες
[2, 5]	μὲν τῶν, ἵνα μηκέτι εἰς	τοὺς	τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες πλείω περὶ τοὺς
[2, 75]	ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον πενθεῖν	τοὺς	τεθνεῶτας: νῦν δὲ ἥ τε
[2, 75]	δικαιότερον περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ	τοὺς	τούτοις προσήκοντας, οἳ τῆς μὲν
[2, 10]	μᾶλλον ἢ τοῖς δυναμένοις χαριζόμενοι	τοὺς	ὑπ' ἐκείνων ἀδικουμένους ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος
[2, 35]	ἃ ὑπὸ τῶν βαρβάρων εὐτυχησάντων	τοὺς	ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον πείσεσθαι. ἦ που
[2, 0]	ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων ᾕρουν μὲν	τοὺς	φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ τοὺς διώκοντας:
[2, 0]	παρασκευάσαι τοῖς τούτων ἔργοις, διὰ	τοῦτο	καὶ ἡ πόλις μοι δοκεῖ,
[2, 80]	θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις	τούτοις	ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι,
[2, 75]	περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ τοὺς	τούτοις	προσήκοντας, οἳ τῆς μὲν τούτων
[2, 40]	ροτάτους. καὶ γὰρ τίνες ἂν	τούτοις	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ
[2, 15]	λόγῳ δὲ πεῖσαι, ἔργῳ δὲ	τούτοις	ὑπηρετεῖν, ὑπὸ νόμου μὲν βασιλευομένους,
[2, 75]	μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει	τούτους	εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων
[2, 70]	τες. ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι	τούτους	ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι
[2, 45]	ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν οὔτε	τούτους	ὠφελήσειν τὸ ἐν Ἰσθμῷ τεῖχος:
[2, 30]	ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά χθησαν μάχεσθαι:	τούτῳ	δὲ τῷ τρόπῳ τῶν μὲν
[2, 10]	ἀδικουμένοις βοηθεῖν, εὐψυχίας δ' ὑπὲρ	τούτων	ἀμφοτέρων, εἰ δέοι, μαχομένους ἀποθνῄσκειν.
[2, 70]	τῆς ἑαυτῶν. τί γὰρ ἂν	τούτων	ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ τεκεῖν μὲν
[2, 0]	τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς	τούτων	ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν οὖν
[2, 0]	τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ	τούτων	ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις
[2, 55]	τοσαύτην σωφροσύνην καὶ δέος ἡ	τούτων	ἀρετὴ πᾶσιν ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν
[2, 60]	συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας τῇ	τούτων	ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς μὲν ἡ
[2, 70]	τῶν δὲ ζώντων ἀπολαυόντων τῆς	τούτων	ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις
[2, 75]	τούτοις προσήκοντας, οἳ τῆς μὲν	τούτων	ἀρετῆς τὸ ἴσον τοῖς ἄλλοις
[2, 0]	δ' ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ	τούτων	ἔργα ἀλλὰ πρὸς τοὺς πρότερον
[2, 0]	ἱκανὸς λόγον ἴσον παρασκευάσαι τοῖς	τούτων	ἔργοις, διὰ τοῦτο καὶ ἡ
[2, 70]	φρονοῦντας ἐπὶ ταῖς δυστυχίαις ταῖς	τούτων;	~Μόνην δ' ἄν μοι δοκοῦμεν
[2, 75]	ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ	τούτων	νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω
[2, 0]	ὁ μὲν λόγος μοι περὶ	τούτων,	ὁ δ' ἀγὼν οὐ πρὸς
[2, 60]	ἡγεμόνων λαβόμενος: τῇ μὲν γὰρ	τούτων	στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε, τῷ δ'
[2, 5]	εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι δὲ	τούτων	τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς
[2, 45]	τοὺς ἐκείνων συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα	τριήρεις	αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ κατὰ
[2, 30]	λήψονται, εἰ δὲ εἰς τὰς	τριήρεις	ἐμβήσονται, ὑπὸ τῆς πεζῆς στρατιᾶς
[2, 55]	τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε	τριήρεις	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκ
[2, 20]	χοῦ οἱ ἐξ ἐκείνων γεγονότες	τρόπαια	διὰ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν κατέλιπον.
[2, 50]	εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν τήσαντες,	τρόπαιον	δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν αὐτοῖς
[2, 60]	τοῖς σώμασι τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες,	τρόπαιον	μὲν τῶν πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας
[2, 25]	πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν	τρόπαιον	ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τῶν βαρβάρων
[2, 20]	τῆς Ἑλλάδος ᾧ τινι χρὴ	τρόπῳ	τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον
[2, 30]	χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ δὲ τῷ	τρόπῳ	τῶν μὲν δυστυχησάντων, τῶν δὲ
[2, 70]	τῇ μὲν γὰρ πατρίδι τὰ	τροφεῖα	ἀποδόντες, τοῖς δὲ θρέψασι λύπας
[2, 0]	συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ τῶν ἀκουσάντων	τυγχάνειν.	ὅμως δὲ ὁ μὲν λόγος
[2, 5]	τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων	τυγχάνειν	πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων
[2, 55]	δουλεύουσι δὲ πόλεις τῶν Ἑλλήνων,	τύραννοι	δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν μετὰ
[2, 55]	ἐκ τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε	τύραννος	ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε
[2, 10]	καὶ τὰς ἐν τῷ πολέμῳ	τύχας	κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς
[2, 5]	ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι δὲ τούτων	τυχεῖν	ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς
[2, 75]	οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ	τύχῃ	οὐδ' ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον,
[2, 10]	μαχόμενοι. καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς	τύχης	ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ Καδμείων τιμωρίας
[2, 5]	ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν.	τυχοῦσαι	δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο
[2, 25]	δὲ τῆς ἐλπίδος, ἀτιμαζόμενος δὲ	τῷ	γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ τῇ συμφορᾷ,
[2, 70]	θάψαι τοὺς αὑτῶν, ἐν δὲ	τῷ	γήρᾳ ἀδυνάτους μὲν εἶναι τῷ
[2, 60]	γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε,	τῷ	δ' ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται
[2, 45]	τε ταῖς ναυσὶ καὶ ἐν	τῷ	πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ
[2, 65]	τοὺς ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ	τῷ	πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ τῆς
[2, 40]	αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες	τῷ	πλήθει τῷ τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν
[2, 5]	χαριζόμενοι, ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν	τῷ	πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν
[2, 20]	οὐ λογισμῷ δόντες τοὺς ἐν	τῷ	πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες τὸν
[2, 75]	τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν	τῷ	πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι
[2, 80]	ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν	τῷ	πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς
[2, 10]	~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ τὰς ἐν	τῷ	πολέμῳ τύχας κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων
[2, 70]	τῷ γήρᾳ ἀδυνάτους μὲν εἶναι	τῷ	σώματι, πασῶν δ' ἀπεστερημένους τῶν
[2, 0]	ἄνδρες οἱ παρόντες ἐπὶ τῷδε	τῷ	τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν
[2, 60]	~ὥστ' ἄξιον ἦν ἐπὶ τῷδε	τῷ	τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι
[2, 40]	ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει	τῷ	τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν
[2, 30]	ἐτά χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ δὲ	τῷ	τρόπῳ τῶν μὲν δυστυχησάντων, τῶν
[2, 55]	καὶ οὔτε τριήρεις ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χρόνῳ ἐκ τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν,
[2, 15]	δὲ καὶ μόνοι ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χρόνῳ ἐκβαλόντες τὰς παρὰ σφίσιν
[2, 10]	Εὐρυσθέως μετὰ τῶν ἐν ἐκείνῳ	τῷ	χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ ἐγγὺς
[2, 50]	ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ ἐν ἅπαντι	τῷ	χρόνῳ πραχθέντα ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ
[2, 0]	ὦ ἄνδρες οἱ παρόντες ἐπὶ	τῷδε	τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν
[2, 60]	βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον ἦν ἐπὶ	τῷδε	τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ
[2, 65]	Λακεδαιμονίοις ἔχοντες οἱ μὲν γὰρ	τῶν	ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ δὲ
[2, 0]	ᾠδαῖς, λέγοντας δ' ἐν τοῖς	τῶν	ἀγαθῶν ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ' ἐν
[2, 20]	τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον περὶ	τῶν	ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν
[2, 35]	ναυμαχήσειν ὑπὲρ τῆς φιλότητος, ὑπὲρ	τῶν	ἄθλων τῶν ἐν Σαλαμῖνι; οἷς
[2, 0]	ἂν μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ	τῶν	ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ ὁ
[2, 55]	ὥσθ' ὁ μέγας βασιλεὺς οὐκέτι	τῶν	ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου τῶν
[2, 25]	προγόνων. καὶ γάρ τοι οὐδεὶς	τῶν	ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος
[2, 40]	καὶ γὰρ τίνες ἂν τούτοις	τῶν	ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ
[2, 65]	ἀλλήλους βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων καὶ	τῶν	ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν αὑτῶν
[2, 20]	δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ	τῶν	ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ
[2, 40]	καὶ πρᾶξαι, ναῦς δὲ πλείους	τῶν	ἄλλων συμμάχων, ἄνδρας δ' ἐμπει
[2, 30]	εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ τὸ	τῶν	ἄλλων συμμάχων ναυτικόν. οὐ πολλαῖς
[2, 60]	ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ	τῶν	ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ
[2, 0]	φύσιν γυναῖκες: πλέον γὰρ ἐδόκουν	τῶν	ἀνδρῶν ταῖς ψυχαῖς διαφέρειν ἢ
[2, 10]	ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ	τῶν	ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι
[2, 65]	νικήσαντες μὲν γὰρ ἂν ἐκείνους	τῶν	αὐτῶν ἠξίουν, δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον
[2, 70]	καὶ ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ	τῶν	αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ νῦν
[2, 30]	τὴν πατρίδα ἐκλιπεῖν ἢ μετὰ	τῶν	βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας,
[2, 20]	τῆς Ἑλλάδος πρὸς πολλὰς μυριάδας	τῶν	βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ γὰρ τῆς
[2, 25]	μὲν τρόπαιον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος	τῶν	βαρβάρων ἐν τῇ αὑτῶν, ὑπὲρ
[2, 45]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων προδιδόμενοι μετὰ	τῶν	βαρβάρων ἔσονται, οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν
[2, 35]	μεγίστην δὲ συμφοράν, ἃ ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων εὐτυχησάντων τοὺς ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον
[2, 55]	κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ	τῶν	βαρβάρων ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην σωφροσύνην καὶ
[2, 35]	δὲ χώραν πορθουμένην καὶ μεστὴν	τῶν	βαρβάρων, ἱερῶν δὲ καομένων, ἁπάντων
[2, 25]	ἀπήγγειλαν τήν τ' ἐνθάδε ἄφιξιν	τῶν	βαρβάρων καὶ τὴν νίκην τῶν
[2, 30]	στρατιὰ καὶ τὸ ναυτικὸν τὸ	τῶν	βαρβάρων, ὃ τίς οὐκ ἂν
[2, 55]	οἱ δὲ μετὰ τὴν νίκην	τῶν	βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον ἦν ἐπὶ
[2, 10]	τήνδε τὴν πόλιν ἱκέται ἐπὶ	τῶν	βωμῶν ἐκαθ έζοντο: ἐξαιτουμένου δὲ
[2, 45]	Ἑλληνικοῦ πολέμου καταστάντος διὰ ζῆλον	τῶν	γεγενημένων καὶ φθόνον τῶν πεπραγμένων,
[2, 50]	~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν μὲν ἀπόντων,	τῶν	δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν
[2, 25]	ἀλλὰ τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων,	τῶν	δὲ ἑκόντων προδιδόντων. οἱ μὲν
[2, 70]	τῶν μὲν σφετέρων τέκνων τετελευτηκότων,	τῶν	δὲ ζώντων ἀπολαυόντων τῆς τούτων
[2, 50]	τῶν μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων,	τῶν	δὲ νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν
[2, 30]	τῷ τρόπῳ τῶν μὲν δυστυχησάντων,	τῶν	δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ
[2, 35]	ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν των	τῶν	δεινῶν, ἀκούοντες δ' ἐν ταὐτῷ
[2, 10]	χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ ἐγγὺς	τῶν	δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν, ἀλλὰ τὴν
[2, 35]	παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς	τῶν	διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης μεστῆς
[2, 55]	τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου	τῶν	ἑαυτοῦ καὶ περὶ τῶν λοιπῶν
[2, 5]	ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι τὰ μαχιμώτατα	τῶν	ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε τὴν
[2, 10]	Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ πάντων	τῶν	Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων μὲν τοῖς ἔργοις,
[2, 30]	πόλει κίνδυ νος ὑπὲρ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἠγωνίσθη; ~ποίαν δὲ
[2, 40]	καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἐλευθερίας συνεβάλοντο, στρατηγὸν μὲν
[2, 55]	ἕνεκα δεῖ μόνους καὶ προστάτας	τῶν	Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας τῶν πόλεων
[2, 45]	περιβαλεῖν: εἰ γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ	τῶν	Ἑλλήνων προδιδόμενοι μετὰ τῶν βαρβάρων
[2, 20]	ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους	τῶν	Ἑλλήνων τολμήσειν ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν
[2, 55]	τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ πόλεις	τῶν	Ἑλλήνων, τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ
[2, 70]	τῷ σώματι, πασῶν δ' ἀπεστερημένους	τῶν	ἐλπίδων ἀφίλους καὶ ἀπόρους γεγονέναι,
[2, 10]	ἐκδοῦναι. ἐπιστρατεύσαντος δ' Εὐρυσθέως μετὰ	τῶν	ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον
[2, 35]	τῆς φιλότητος, ὑπὲρ τῶν ἄθλων	τῶν	ἐν Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν
[2, 30]	κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες	τῶν	ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά
[2, 20]	λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος	τῶν	ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν ἀρετῇ
[2, 0]	ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν	τῶν	ἐναντίων ᾕρουν μὲν τοὺς φεύγοντας,
[2, 60]	ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ πλῆθος	τῶν	ἐναντίων φοβηθέντες, ἀλλ' ἐν τοῖς
[2, 0]	τῷ τάφῳ, λόγῳ δηλῶσαι τὴν	τῶν	ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην
[2, 50]	ῥήτωρ ἱκανὸς γένοιτο μηνῦσαι τὴν	τῶν	ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ
[2, 60]	ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα τοῖς ἔργοις	τῶν	ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ
[2, 20]	καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι	τῶν	ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ
[2, 75]	γὰρ ἂν εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν	τῶν	ἐνθάδε κειμένων; τίνας δ' ἂν
[2, 0]	ἡ πόλις μοι δοκεῖ, προνοουμένη	τῶν	ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν
[2, 50]	δ' αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ	τῶν	ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ
[2, 10]	περὶ μὲν οὖν τοὺς ἀποθανόντας	τῶν	ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας τοιοῦτοι γεγόνασιν.
[2, 25]	ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, πάλαι	τῶν	ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων
[2, 5]	τοὺς θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ δὲ	τῶν	ἑτέρων, ἵνα μὴ πρότερον εἰς
[2, 60]	κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν	τῶν	ἐχθρῶν ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν τῆς
[2, 15]	θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ τὴν	τῶν	ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν οὖν
[2, 75]	ἐνθάδε κειμένων; τίνας δ' ἂν	τῶν	ζώντων δικαιότερον περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα
[2, 5]	δ' αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο ἐκ	τῶν	ἡμαρτημένων μαθούσαις περὶ τῶν λοιπῶν
[2, 5]	σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ τὴν	τῶν	ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ
[2, 15]	στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ	τῶν	Ἡρακλέους παίδων τὰ μὲν σώματα
[2, 5]	ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν, ὑπὲρ μὲν	τῶν,	ἵνα μηκέτι εἰς τοὺς τεθνεῶτας
[2, 60]	στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη δὲ ἀντὶ	τῶν	καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ δὲ
[2, 15]	κοινὰς δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ	τῶν	κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς
[2, 5]	τῆς προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ	τῶν	κινδύνων ἢ ἐκ τῶν σωμάτων
[2, 40]	αὑτοὺς παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον	τῶν	κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ
[2, 20]	θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν δ' ἐκ	τῶν	κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν
[2, 5]	ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις περὶ	τῶν	λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε
[2, 50]	πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ περὶ	τῶν	λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν
[2, 55]	ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ καὶ περὶ	τῶν	λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε τριήρεις
[2, 35]	μητέρων, λογισμὸς δ' εἰ δυστυχήσειαν,	τῶν	μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς οὐκ
[2, 25]	τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ	τῶν	μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν δὲ
[2, 50]	πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ	τῶν	μὲν ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς
[2, 30]	μάχεσθαι: τούτῳ δὲ τῷ τρόπῳ	τῶν	μὲν δυστυχησάντων, τῶν δὲ τῆς
[2, 50]	γεγενημένοι, οἱ δ' ἐκείνους μιμούμενοι,	τῶν	μὲν πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν
[2, 70]	ταῖς κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι,	τῶν	μὲν σφετέρων τέκνων τετελευτηκότων, τῶν
[2, 25]	~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ	τῶν	μὲν σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ
[2, 5]	πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι	τῶν	νεκρῶν ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν μὲν
[2, 35]	διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης μεστῆς	τῶν	νεκρῶν, καὶ πολλῶν μὲν συμπιπτόντων
[2, 55]	τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ	τῶν	νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος
[2, 5]	τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες	τῶν	νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους
[2, 0]	τῶν περὶ αὐτάς, πρῶται δὲ	τῶν	πάντων ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς
[2, 35]	ὥστε ἐλάχιστον μὲν αὐτοῖς εἶναι	τῶν	παρόντων κακῶν τὸ θάνατον τὸν
[2, 45]	ζῆλον τῶν γεγενημένων καὶ φθόνον	τῶν	πεπραγμένων, μέγα μὲν ἅπαντες φρονοῦντες,
[2, 0]	ποταμόν, μόναι μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ	τῶν	περὶ αὐτάς, πρῶται δὲ τῶν
[2, 45]	Πλαταιάς: ἀποδράντων δὲ ὑπὸ νύκτα	τῶν	πλείστων συμμάχων ἐκ τῶν τάξεων
[2, 65]	κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς	τῶν	πολεμίων ἐλευθερίας ἀποθνῄσκειν: τοῖς γὰρ
[2, 35]	οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς	τῶν	πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ τὴν μὲν
[2, 60]	τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν	τῶν	πολεμίων ἔστησαν, μάρτυρας δὲ τῆς
[2, 45]	τῶν τάξεων διὰ τὸ πλῆθος	τῶν	πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Τεγεᾶται
[2, 65]	τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ	τῶν	πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν ἡ πόλις:
[2, 55]	προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας	τῶν	πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ καὶ
[2, 20]	ποιήσαιντο ἢ ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως	τῶν	πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς
[2, 0]	μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους	τῶν	προγό νων δίειμι, μνήμην παρὰ
[2, 65]	ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν ἐν τοῖς	τῶν	προγόνων ἀγαθοῖς, ἄνδρες δὲ γενόμενοι
[2, 60]	ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς	τῶν	προγόνων διανοίας. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[2, 25]	τῶν βαρβάρων καὶ τὴν νίκην	τῶν	προγόνων. καὶ γάρ τοι οὐδεὶς
[2, 60]	καινοῖς κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν	τῶν	προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς
[2, 20]	ποιήσαιντο. ἔτι δ' αὐτοῖς ἐκ	τῶν	προτέρων ἔργων περὶ τῆς πόλεως
[2, 20]	μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν μετὰ	τῶν	συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες μὲν
[2, 30]	Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ	τῶν	συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν,
[2, 5]	ἐκ τῶν κινδύνων ἢ ἐκ	τῶν	σωμάτων ἔδοξαν εἶναι γυναῖκες. μόναις
[2, 45]	νύκτα τῶν πλείστων συμμάχων ἐκ	τῶν	τάξεων διὰ τὸ πλῆθος τῶν
[2, 0]	τοιούτοις, παιδεύοντας δ' ἐν τοῖς	τῶν	τεθνεώτων ἔργοις τοὺς ζῶντας. Ἀμαζόνες
[2, 5]	δὲ σφίσιν αὐτοῖς ἐν τοῖς	τῶν	τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι:
[2, 35]	καομένων, ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν	των	τῶν δεινῶν, ἀκούοντες δ' ἐν
[2, 30]	ἀπήντησαν, ἡγούμενοι διὰ τὴν στενότητα	τῶν	χω ρίων τὴν πάροδον οἷοί