Discours, paragraphes |
[2, 10] |
μὲν
ἀδικουμένους
ἐλεοῦντες,
τοὺς
δ'
|
ὑβρίζοντας |
μισοῦντες,
καὶ
τοὺς
μὲν
κωλύειν |
[2, 80] |
διὰ
τὴν
φύσιν
ὡς
θνητοί,
|
ὑμνοῦνται |
δὲ
ὡς
ἀθάνατοι
διὰ
τὴν |
[2, 0] |
γὰρ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
κἀκείνων
μεμνῆσθαι,
|
ὑμνοῦντας |
μὲν
ἐν
ταῖς
ᾠδαῖς,
λέγοντας |
[2, 0] |
πενθοῦντες
κακὰ
τὰς
τούτων
ἀρετὰς
|
ὑμνοῦσι. |
Πρῶτον
μὲν
οὖν
τοὺς
παλαιοὺς |
[2, 15] |
ἡγησάμενοι
θηρίων
μὲν
ἔργον
εἶναι
|
ὑπ' |
ἀλλήλων
βίᾳ
κρατεῖσθαι,
ἀνθρώποις
δὲ |
[2, 10] |
ἢ
τοῖς
δυναμένοις
χαριζόμενοι
τοὺς
|
ὑπ' |
ἐκείνων
ἀδικουμένους
ἐκδοῦναι.
ἐπιστρατεύσαντος
δ' |
[2, 25] |
οὐδενός,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
ἀκόντων
|
ὑπακουόντων, |
τῶν
δὲ
ἑκόντων
προδιδόντων.
οἱ |
[2, 60] |
ἔχοντες,
πολεμίους
δὲ
τοὺς
πρότερον
|
ὑπάρχοντας |
καὶ
τοὺς
πολίτας
τοὺς
ἑαυτῶν. |
[2, 70] |
έστησαν;
Πολλῶν
δὲ
καὶ
δεινῶν
|
ὑπαρχόντων |
τοὺς
μὲν
παῖδας
αὐτῶν
ζηλῶ, |
[2, 35] |
πείσεσθαι.
ἦ
που
διὰ
τὴν
|
ὑπάρχουσαν |
ἀπορίαν
πολλάκις
μὲν
ἐδεξιώσαντο
ἀλλήλους, |
[2, 5] |
οὐδεμιᾶς
διαφορᾶς
πρότερον
πρὸς
Καδμείους
|
ὑπαρχούσης, |
οὐδὲ
τοῖς
ζῶσιν
Ἀργείων
χαριζόμενοι, |
[2, 10] |
νομίζοντες
εἶναι,
οὐ
προτέρας
ἔχθρας
|
ὑπαρχούσης |
πρὸς
Εὐρυσθέα,
οὐδὲ
κέρδους
προκειμένου |
[2, 20] |
Ἀσίας
βασιλεὺς
οὐκ
ἀγαπῶν
τοῖς
|
ὑπάρχουσιν |
ἀγαθοῖς,
ἀλλ'
ἐλπίζων
καὶ
τὴν |
[2, 30] |
ἅμα
τὰς
δυνάμεις
κινδυ
νεύσωσιν:
|
ὑπεκθέμενοι |
δὲ
παῖδας
καὶ
γυναῖκας
καὶ |
[2, 35] |
ὑπὸ
τῶν
βαρβάρων
εὐτυχησάντων
τοὺς
|
ὑπεκτεθέντας |
ἤλπιζον
πείσεσθαι.
ἦ
που
διὰ |
[2, 5] |
νομιζομένων
τυγχάνειν
πρὸς
τοὺς
ἑτέρους
|
ὑπὲρ |
ἀμφοτέρων
ἐκινδύνευσαν,
ὑπὲρ
μὲν
τῶν, |
[2, 20] |
αὑτῶν
ἀρετὴν
κατέλιπον.
μόνοι
γὰρ
|
ὑπὲρ |
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
πρὸς
πολλὰς |
[2, 10] |
πλὴν
δόξης
ἀγαθῆς,
τοσοῦτον
κίνδυνον
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
ἤραντο,
τοὺς
μὲν
ἀδικουμένους |
[2, 20] |
σῴζοντας
φανερὰν
ἔχθραν
πρὸς
ἐκείνους
|
ὑπὲρ |
αὐτῶν
καταθέσθαι.
οἱ
μὲν
τοίνυν |
[2, 25] |
καὶ
τῶν
μὲν
σωμάτων
ἀφειδήσαντες,
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῆς
ἀρετῆς
οὐ
φιλοψυχήσαντες, |
[2, 70] |
ἐλπίδων
ἀφίλους
καὶ
ἀπόρους
γεγονέναι,
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῶν
αὐτῶν
πρότερον
ζηλοῦσθαι |
[2, 5] |
πλείω
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐξυβρίσωσιν,
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῶν
ἑτέρων,
ἵνα
μὴ |
[2, 75] |
προσήκει
τούτους
εὐδαιμονεστάτους
ἡγεῖσθαι,
οἵτινες
|
ὑπὲρ |
μεγίστων
καὶ
καλλίστων
κινδυνεύσαντες
οὕτω |
[2, 5] |
τοὺς
ἑτέρους
ὑπὲρ
ἀμφοτέρων
ἐκινδύνευσαν,
|
ὑπὲρ |
μὲν
τῶν,
ἵνα
μηκέτι
εἰς |
[2, 60] |
διανοίας.
Ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐξήχθην
|
ὑπὲρ |
πάσης
ὀλοφύρασθαι
τῆς
Ἑλλάδος:
ἐκείνων |
[2, 40] |
κινδυνεύειν
ἢ
μετὰ
πολλῶν
βασιλευομένων
|
ὑπὲρ |
τῆς
αὑτῶν
δουλείας.
πλεῖστα
δὲ |
[2, 25] |
τοῦ
μέλλοντος
κινδύνου,
ἀλλ'
ἀκούσαντες
|
ὑπὲρ |
τῆς
αὑτῶν
ἐλευθερίας
ἥσθησαν.
ὥστε |
[2, 65] |
ποιοῦντες
τὴν
Ἑλλάδα
οὐ
μόνον
|
ὑπὲρ |
τῆς
αὑτῶν
σωτηρίας
κινδυνεύειν,
ἀλλὰ |
[2, 60] |
περὶ
τοῦ
δικαίου
μαχόμενοι
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῆς
δημοκρατίας
στασιάσαντες
πάντας
πολεμίους |
[2, 40] |
ναυμαχίᾳ,
ὅτι
κρεῖττον
μετ'
ὀλίγων
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἐλευθερίας
κινδυνεύειν
ἢ
μετὰ |
[2, 30] |
πλούτου
δουλείαν
τῆς
πατρίδος,
ἐξέλιπον
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
πόλιν,
ἵν' |
[2, 25] |
κίνδυνον
φοβούμενοι,
ἔστησαν
μὲν
τρόπαιον
|
ὑπὲρ |
τῆς
Ἑλλάδος
τῶν
βαρβάρων
ἐν |
[2, 30] |
τῇδε
τῇ
πόλει
κίνδυ
νος
|
ὑπὲρ |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
ἐλευθερίας
ἠγωνίσθη; |
[2, 40] |
πλεῖστα
δὲ
καὶ
κάλλιστα
ἐκεῖνοι
|
ὑπὲρ |
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
ἐλευθερίας
συνεβάλοντο, |
[2, 65] |
αὑτῶν
σωτηρίας
κινδυνεύειν,
ἀλλὰ
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῆς
τῶν
πολεμίων
ἐλευθερίας
ἀποθνῄσκειν: |
[2, 35] |
κινδύνου,
ἢ
οἱ
μέλλοντες
ναυμαχήσειν
|
ὑπὲρ |
τῆς
φιλότητος,
ὑπὲρ
τῶν
ἄθλων |
[2, 40] |
οὐκ
ἂν
θεῶν
ἠλέησεν
αὐτοὺς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μεγέθους
τοῦ
κινδύνου;
ἢ |
[2, 25] |
τοι
οὐδεὶς
τῶν
ἄλλων
ἔδεισεν
|
ὑπὲρ |
τοῦ
μέλλοντος
κινδύνου,
ἀλλ'
ἀκούσαντες |
[2, 10] |
τοῖς
ἀδικουμένοις
βοηθεῖν,
εὐψυχίας
δ'
|
ὑπὲρ |
τούτων
ἀμφοτέρων,
εἰ
δέοι,
μαχομένους |
[2, 75] |
δεῖ,
ἃ
πάλαι
προσεδοκῶμεν
πείσεσθαι,
|
ὑπὲρ |
τούτων
νῦν
ἄχθεσθαι,
ἢ
λίαν |
[2, 35] |
μέλλοντες
ναυμαχήσειν
ὑπὲρ
τῆς
φιλότητος,
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἄθλων
τῶν
ἐν
Σαλαμῖνι; |
[2, 10] |
τὸν
ἑαυτῶν
ἐφοβοῦντο,
καὶ
ἠξίουν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀσθενεστέρων
μετὰ
τοῦ
δικαίου |
[2, 25] |
τῶν
βαρβάρων
ἐν
τῇ
αὑτῶν,
|
ὑπὲρ |
χρημάτων
εἰς
τὴν
ἀλλοτρίαν
ἐμβαλόντων, |
[2, 25] |
διατριβὴν
αὑτῷ
πολλὴν
ἔσεσθαι:
ἀλλ'
|
ὑπεριδὼν |
καὶ
τὰ
φύσει
πεφυκότα
καὶ |
[2, 75] |
βελτίστοις;
οὔτε
γὰρ
τοὺς
πονηροὺς
|
ὑπερορᾷ |
οὔτε
τοὺς
ἀγαθοὺς
θαυμάζει,
ἀλλ' |
[2, 15] |
δὲ
πεῖσαι,
ἔργῳ
δὲ
τούτοις
|
ὑπηρετεῖν, |
ὑπὸ
νόμου
μὲν
βασιλευομένους,
ὑπὸ |
[2, 15] |
ἐχθρῶν
τιμωρίαν.
Πολλὰ
μὲν
οὖν
|
ὑπῆρχε |
τοῖς
ἡμετέροις
προγόνοις
μιᾷ
γνώμῃ |
[2, 15] |
ὑπηρετεῖν,
ὑπὸ
νόμου
μὲν
βασιλευομένους,
|
ὑπὸ |
λόγου
δὲ
διδασκομένους.
~Καὶ
γάρ |
[2, 60] |
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ
κατῆλθον,
οὐχ
|
ὑπὸ |
νόμου
ἀναγκασθέντες,
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς |
[2, 15] |
πεῖσαι,
ἔργῳ
δὲ
τούτοις
ὑπηρετεῖν,
|
ὑπὸ |
νόμου
μὲν
βασιλευομένους,
ὑπὸ
λόγου |
[2, 45] |
ἐβοήθησαν
εἰς
Πλαταιάς:
ἀποδράντων
δὲ
|
ὑπὸ |
νύκτα
τῶν
πλείστων
συμμάχων
ἐκ |
[2, 65] |
δὲ
νῦν
θαπτόμενοι,
βοηθήσαντες
Κορινθίοις
|
ὑπὸ |
παλαιῶν
φίλων
ἀδικουμένοις
καινοὶ
σύμμαχοι |
[2, 75] |
αὐτῶν
αἱ
μνῆμαι,
ζηλωταὶ
δὲ
|
ὑπὸ |
πάντων
ἀνθρώπων
αἱ
τιμαί:
~οἳ |
[2, 65] |
διὰ
τοὺς
ἐν
Πειραιεῖ
κινδύνους
|
ὑπὸ |
πάντων
ἀνθρώπων
ζηλοῦνται:
ἄξιον
δὲ |
[2, 25] |
καὶ
νῦν
τὴν
ἀρετὴν
αὐτῶν
|
ὑπὸ |
πάντων
ἀνθρώπων
ζηλοῦσθαι.
Μετὰ
ταῦτα |
[2, 45] |
βαρβάρους
καὶ
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας,
|
ὑπὸ |
πάντων
ἠξιώθησαν,
καὶ
μεθ'
ὧν |
[2, 10] |
ἔφευγον
μὲν
Εὐρυσθέα,
ἐξηλαύνοντο
δὲ
|
ὑπὸ |
πάντων
τῶν
Ἑλλήνων,
αἰσχυνομένων
μὲν |
[2, 50] |
μὲν
οὖν
οὐ
ῥᾴδιον
τὰ
|
ὑπὸ |
πολλῶν
κινδυνευθέντα
ὑφ'
ἑνὸς
ῥηθῆναι, |
[2, 30] |
δὲ
εἰς
τὰς
τριήρεις
ἐμβήσονται,
|
ὑπὸ |
τῆς
πεζῆς
στρατιᾶς
ἁλώσονται,
ἀμφότερα |
[2, 10] |
σύμμαχον
ἐνίκων
μαχόμενοι.
καὶ
οὐχ
|
ὑπὸ |
τῆς
τύχης
ἐπαρθέντες
μείζονος
παρὰ |
[2, 60] |
οὐχ
ὑπὸ
νόμου
ἀναγκασθέντες,
ἀλλ'
|
ὑπὸ |
τῆς
φύσεως
πεισθέντες,
καινοῖς
κινδύνοις |
[2, 40] |
διανοουμένων
τοὺς
ἄλλους
Ἕλληνας
περιιδεῖν
|
ὑπὸ |
τοῖς
βαρβάροις
γενομένους,
~ὀργισθέντες
Ἀθηναῖοι |
[2, 10] |
πρότερον,
ἀγαθὸν
μὲν
οὐδὲν
ἰδίᾳ
|
ὑπὸ |
τοῦ
πατρὸς
αὐτῶν
πεπονθότες,
ἐκείνους |
[2, 35] |
προειδέναι,
μεγίστην
δὲ
συμφοράν,
ἃ
|
ὑπὸ |
τῶν
βαρβάρων
εὐτυχησάντων
τοὺς
ὑπεκτεθέντας |
[2, 55] |
Ἕλλησι
κατέστη,
οὔτε
Ἑλληνὶς
πόλις
|
ὑπὸ |
τῶν
βαρβάρων
ἠνδραποδίσθη:
τοσαύτην
σωφροσύνην |
[2, 45] |
τεῖχος
περιβαλεῖν:
εἰ
γὰρ
αὐτοὶ
|
ὑπὸ |
τῶν
Ἑλλήνων
προδιδόμενοι
μετὰ
τῶν |
[2, 25] |
ἱκανοὶ
ἦσαν
ἀμύνασθαι,
οἱ
δ'
|
ὑπὸ |
χρημάτων
διεφθαρμένοι:
ἀμφότερα
δ'
ἦν |
[2, 45] |
τοὺς
ἀπογνόντας
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
|
ὑπομείναντας |
τὴν
δουλείαν.
ἐν
ἐκείνῃ
δὲ |
[2, 40] |
ἐλευθερίαν
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἐκτήσαντο:
|
ὕστερον |
δὲ
Πελοποννησίων
διατειχιζόντων
τὸν
Ἰσθμόν, |
[2, 30] |
συμμάχων
ναυτικόν.
οὐ
πολλαῖς
δ'
|
ὕστερον |
ἡμέραις
ἦλθε
καὶ
ἡ
πεζὴ |
[2, 55] |
Ἕλλησιν,
ἐδήλωσεν
οὐ
πολλῷ
χρόνῳ
|
ὕστερον |
ὅτι
ἡ
τῆς
πόλεως
δύναμις |
[2, 45] |
ἐπολέμουν,
ἡγεμόνες
γενέσθαι
τῆς
Ἑλλάδος.
|
Ὑστέρῳ |
δὲ
χρόνῳ
Ἑλληνικοῦ
πολέμου
καταστάντος |
[2, 10] |
ἑπτὰ
ἐπὶ
Θήβας
τοιοῦτοι
γεγόνασιν.
|
Ὑστέρῳ |
δὲ
χρόνῳ,
ἐπειδὴ
Ἡρακλῆς
μὲν |
[2, 50] |
ῥᾴδιον
τὰ
ὑπὸ
πολλῶν
κινδυνευθέντα
|
ὑφ' |
ἑνὸς
ῥηθῆναι,
οὐδὲ
τὰ
ἐν |
[2, 70] |
ἑαυτῶν
πατρίδι,
ἐπηνώρθωσαν
δὲ
τὰ
|
ὑφ' |
ἑτέρων
δυστυχηθέντα,
πόρρω
δ'
ἀπὸ |
[2, 25] |
Ἑλλήσποντον,
διορύξας
δὲ
τὸν
Ἄθω,
|
ὑφισταμένου |
οὐδενός,
ἀλλὰ
τῶν
μὲν
ἀκόντων |