Discours, paragraphes
[2, 20]	πόλιν: ἢ ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο	ἢ	ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν πολλῶν
[2, 60]	κτησόμενοι, θάνατον μετ' ἐλευθερίας αἱρούμενοι	ἢ	βίον μετὰ δουλείας, οὐχ ἧττον
[2, 0]	διὰ τὴν εὐψυχίαν μᾶλλον ἄνδρες	ἢ	διὰ τὴν φύσιν γυναῖκες: πλέον
[2, 45]	καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι	ἢ	εἰς ἔρημον τὴν χώραν ἐμβαλεῖν
[2, 5]	λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ τῶν κινδύνων	ἢ	ἐκ τῶν σωμάτων ἔδοξαν εἶναι
[2, 20]	δέ, εἰ τήνδε τὴν πόλιν:	ἢ	ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο ἢ ἄκουσαν
[2, 45]	εἰς ἔρημον τὴν χώραν ἐμβαλεῖν	ἢ	ἐξ Αἰγίνης ἄξειν τὸ στρατόπεδον,
[2, 60]	βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν	ἢ	ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους
[2, 35]	δ' οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο	ἢ	θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός τε παίδων
[2, 75]	πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι,	ἢ	λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ
[2, 50]	ἡμέρᾳ δηλωθῆναι. τίς γὰρ ἂν	ἢ	λόγος ἢ χρόνος ἢ ῥήτωρ
[2, 30]	καὶ πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν	ἢ	μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν
[2, 40]	ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν	ἢ	μετὰ πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς
[2, 30]	πότερον χρὴ τὴν πατρίδα ἐκλιπεῖν	ἢ	μετὰ τῶν βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι
[2, 35]	ἠγωνίσθη; ~ποίαν δὲ γνώμην εἶχον	ἢ	οἱ θεώμενοι τοὺς ἐν ταῖς
[2, 35]	ἀπίστου καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου,	ἢ	οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ τῆς
[2, 50]	ἂν ἢ λόγος ἢ χρόνος	ἢ	ῥήτωρ ἱκανὸς γένοιτο μηνῦσαι τὴν
[2, 0]	τῶν ἀνδρῶν ταῖς ψυχαῖς διαφέρειν	ἢ	ταῖς ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ
[2, 70]	γὰρ ἂν τούτων ἀνιαρότερον γένοιτο,	ἢ	τεκεῖν μὲν καὶ θρέψαι καὶ
[2, 40]	ὑπὲρ τοῦ μεγέθους τοῦ κινδύνου;	ἢ	τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν;
[2, 40]	τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν;	ἢ	τίς τῆς τόλμης αὐτοὺς οὐκ
[2, 10]	μετὰ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι μᾶλλον	ἢ	τοῖς δυναμένοις χαριζόμενοι τοὺς ὑπ'
[2, 60]	οὐχ ἧττον ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι	ἢ	τοῖς ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες
[2, 10]	τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο	ἢ	τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο,
[2, 25]	τοὺς παρ' αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι	ἢ	τὸν πρὸς τοὺς πολεμίους κίνδυνον
[2, 75]	ζώντων δικαιότερον περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα	ἢ	τοὺς τούτοις προσήκοντας, οἳ τῆς
[2, 50]	τίς γὰρ ἂν ἢ λόγος	ἢ	χρόνος ἢ ῥήτωρ ἱκανὸς γένοιτο
[2, 70]	αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί εἰσιν	ἢ	ὥστε εἰδέναι οἵων πατέρων ἐστέρηνται,
[2, 70]	οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι	ἢ	ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς δυστυχίας τῆς
[2, 40]	τόλμης αὐτοὺς οὐκ ἂν ἠγάσθη;	ἦ	πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ τὴν
[2, 35]	εὐτυχησάντων τοὺς ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον πείσεσθαι.	ἦ	που διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν
[2, 35]	τοτὲ δ' ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι.	ἦ	που διὰ τὸν παρόντα φόβον
[2, 60]	τούτων ἀρετῇ: ὡς δυστυχὴς μὲν	ἡ	Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη,
[2, 30]	δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε καὶ	ἡ	πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ ναυτικὸν
[2, 65]	βίου τελευτὴν ἐποιήσαντο: ἀνθ' ὧν	ἡ	πόλις αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ
[2, 65]	τῇ τῶν πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν	ἡ	πόλις: εἰ γὰρ στασιάσαντες πρὸς
[2, 0]	τούτων ἔργοις, διὰ τοῦτο καὶ	ἡ	πόλις μοι δοκεῖ, προνοουμένη τῶν
[2, 55]	οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι	ἡ	τῆς πόλεως δύναμις τῆς Ἑλλάδος
[2, 0]	εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν παρεσκεύασεν	ἡ	τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν
[2, 55]	ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην σωφροσύνην καὶ δέος	ἡ	τούτων ἀρετὴ πᾶσιν ἀνθρώποις παρεῖχεν.
[2, 15]	χρωμένοις περὶ τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι.	ἥ	τε γὰρ ἀρχὴ τοῦ βίου
[2, 75]	πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας: νῦν δὲ	ἥ	τε φύσις καὶ νόσων ἥττων
[2, 40]	τῆς τόλμης αὐτοὺς οὐκ ἂν	ἠγάσθη;	ἦ πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ
[2, 75]	ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους	ἡγεῖσθαι,	οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων
[2, 55]	καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ	ἡγεμόνας	τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ
[2, 45]	ἐκινδύνευον καὶ πρὸς οὓς ἐπολέμουν,	ἡγεμόνες	γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ δὲ
[2, 55]	τῶν νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε	ἡγεμόνος	κακίᾳ εἴτε θεῶν διανοίᾳ, καὶ
[2, 55]	Ἑλλάδος ἦν σωτηρία. ἑτέρων γὰρ	ἡγεμόνων	γενομένων ἐνίκησαν μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς
[2, 60]	ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων	ἡγεμόνων	λαβόμενος: τῇ μὲν γὰρ τούτων
[2, 25]	στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον τὸ πλῆθος	ἦγεν,	ὥστε καὶ τὰ ἔθνη τὰ
[2, 20]	δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα μυριάδας στρατιάν.	ἡγησάμενοι	δέ, εἰ τήνδε τὴν πόλιν:
[2, 5]	Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι	ἡγησάμενοι	ἐκείνους μέν, εἴ τι ἠδίκουν,
[2, 15]	τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες,	ἡγησάμενοι	θηρίων μὲν ἔργον εἶναι ὑπ'
[2, 30]	βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας,	ἡγησάμενοι	κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ
[2, 65]	σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα τὴν ἀρετὴν	ἡγησάμενοι,	τοιαύτην τοῦ βίου τελευτὴν ἐποιήσαντο:
[2, 0]	ἐξ ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι,	ἡγουμένη	οὕτως ἂν μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς
[2, 70]	πάντα περὶ ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς	ἡγούμενοι	αὑτοὺς μὲν ἀπεστέρησαν βίου, χήρας
[2, 30]	συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας ἀπήντησαν,	ἡγούμενοι	διὰ τὴν στενότητα τῶν χω
[2, 10]	ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες,	ἡγούμενοι	ἐλευθερίας μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν
[2, 45]	Κορίνθιοι καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι,	ἡγούμενοι	ἢ εἰς ἔρημον τὴν χώραν
[2, 15]	σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο,	ἡγούμενοι	τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι
[2, 25]	εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν,	ἡγούμενος	τὴν διατριβὴν αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι:
[2, 0]	ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν	ἡγούμην	οἷόν τε εἶναι, ὦ ἄνδρες
[2, 30]	ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας	ἠγωνίσθη;	~ποίαν δὲ γνώμην εἶχον ἢ
[2, 50]	τὴν δύναμιν τὴν ἐκείνων τοῖς	ἤδη	ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις,
[2, 5]	ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν, εἴ τι	ἠδίκουν,	ἀποθανόντας δίκην ἔχειν τὴν μεγίστην,
[2, 70]	βίου. τίς γὰρ αὐτοῖς ἔτι	ἡδονὴ	καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ
[2, 10]	ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν μᾶλλον	ᾐδοῦντο	ἢ τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν
[2, 10]	δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ	ἠθέλησαν	ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους ἀρετὴν
[2, 25]	Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ	ἠθέλησεν,	ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτῷ πολλὴν
[2, 35]	πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν οὐκ	ἤκουσαν.	ποῖαι δ' οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν
[2, 40]	κακῶν; ~τίς οὐκ ἂν θεῶν	ἠλέησεν	αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ μεγέθους τοῦ
[2, 65]	ἐφθόνουν, οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς	ἠλέουν,	οὐ τῆς προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι,
[2, 15]	τοῦ δέους καὶ τὰς ψυχὰς	ἠλευθέρωσαν,	διὰ δὲ τὴν τοῦ πατρὸς
[2, 30]	οὐ πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις	ἦλθε	καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ
[2, 45]	τε καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς	ἡλικίας	ἀπούσης ἔν τε ταῖς ναυσὶ
[2, 50]	οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς	ἡλικίας	ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι
[2, 35]	τῶν βαρβάρων εὐτυχησάντων τοὺς ὑπεκτεθέντας	ἤλπιζον	πείσεσθαι. ἦ που διὰ τὴν
[2, 5]	νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος	ἡμαρτηκό	τες. ~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ τὰς
[2, 5]	αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν	ἡμαρτημένων	μαθούσαις περὶ τῶν λοιπῶν ἄμεινον
[2, 75]	τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν	ἡμᾶς	αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε τί
[2, 75]	δὲ γυναιξὶν εἰ τοιούτους βοηθοὺς	ἡμᾶς	αὐτοὺς παρέχοιμεν, οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες
[2, 50]	τῷ χρόνῳ πραχθέντα ἐν μιᾷ	ἡμέρᾳ	δηλωθῆναι. τίς γὰρ ἂν ἢ
[2, 45]	δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ	ἡμέρᾳ	καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις κινδύνοις
[2, 15]	τὴν πόλιν τῇ αὐτῇ εἶδον	ἡμέρᾳ	τήν θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ
[2, 30]	ναυτικόν. οὐ πολλαῖς δ' ὕστερον	ἡμέραις	ἦλθε καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ
[2, 0]	ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων	ἡμερῶν	λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις
[2, 75]	ὅ τε δαίμων ὁ τὴν	ἡμετέραν	μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε προσήκει
[2, 55]	ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν μετὰ τὴν	ἡμετέραν	συμφοράν, οἱ δὲ μετὰ τὴν
[2, 65]	πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ τῆς	ἡμετέρας	σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα τὴν ἀρετὴν
[2, 20]	τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ δ'	ἡμέτεροι	πρόγονοι οὐ λογισμῷ δόντες τοὺς
[2, 30]	τήνδε τὴν πόλιν, οἱ δ'	ἡμέτεροι	πρόγονοι πυθόμενοι μὲν τὴν γεγενημένην
[2, 15]	Πολλὰ μὲν οὖν ὑπῆρχε τοῖς	ἡμετέροις	προγόνοις μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις περὶ
[2, 5]	αὐτῶν δυστυχίαν καὶ τὴν τῶν	ἡμετέρων	προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι,
[2, 55]	συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης καὶ	ἡμῖν	τοῖς δυστυχήσασι καὶ τοῖς ἄλ
[2, 25]	ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα δ'	ἦν	αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ
[2, 60]	νίκην τῶν βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον	ἦν	ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ τότε
[2, 55]	τῆς πόλεως δύναμις τῆς Ἑλλάδος	ἦν	σωτηρία. ἑτέρων γὰρ ἡγεμόνων γενομένων
[2, 15]	αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε	ἦν	τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ
[2, 75]	εἶναι τὸν λοιπὸν χρόνον, ἄξιον	ἦν	τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον
[2, 75]	εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε	ἦν	τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ
[2, 25]	πλοῦν δὲ διὰ τῆς γῆς	ἠνάγκασε	γενέσθαι, ζεύξας μὲν τὸν Ἑλλήσποντον,
[2, 55]	Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ τῶν βαρβάρων	ἠνδραποδίσθη:	τοσαύτην σωφροσύνην καὶ δέος ἡ
[2, 10]	ἀλλὰ τὴν αὐτὴν εἶχον γνώμην	ἥνπερ	πρότερον, ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ
[2, 50]	οἱ τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες	ἠξίουν	αὐτοὶ μόνοι τὸν κίνδυνον ποιήσα῎
[2, 20]	τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν.	ἠξίουν	δέ, οὓς μὴ μόνοι νικῷεν,
[2, 65]	γὰρ ἂν ἐκείνους τῶν αὐτῶν	ἠξίουν,	δυστυχήσαντες δὲ βέβαιον τὴν δουλείαν
[2, 15]	εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ' ἂν	ἠξίουν	Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας
[2, 10]	κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ	ἠξίουν	ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ τοῦ
[2, 45]	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων	ἠξιώθησαν,	καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ
[2, 60]	ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ μετέχειν οὐκ	ἠξίωσαν.	~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις
[2, 20]	πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ τοῖς ἀδικουμένοις	ἥξουσι	βοηθήσοντες: εἰ δ' ἐνθάδε πρῶτον
[2, 10]	οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν	Ἡρακλέους	ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν
[2, 15]	ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ τῶν	Ἡρακλέους	παίδων τὰ μὲν σώματα εἰς
[2, 10]	γεγόνασιν. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ, ἐπειδὴ	Ἡρακλῆς	μὲν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ
[2, 10]	ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν	ἤραντο,	τοὺς μὲν ἀδικουμένους ἐλεοῦντες, τοὺς
[2, 20]	οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε κειμένων	ἠργάσαντο,	ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα καὶ
[2, 35]	ἐπιστάμενοι δὲ τὴν μὲν πόλιν	ἠρημωμένην,	τὴν δὲ χώραν πορθουμένην καὶ
[2, 40]	ἂν τούτοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων	ἤρισαν	γνώμῃ καὶ πλήθει καὶ ἀρετῇ;
[2, 0]	ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων	ᾕρουν	μὲν τοὺς φεύγοντας, ἀπέλειπον δὲ
[2, 25]	οἱ μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ	ἦσαν	ἀμύνασθαι, οἱ δ' ὑπὸ χρημάτων
[2, 0]	γὰρ Ἄρεως μὲν τὸ παλαιὸν	ἦσαν	θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ παρὰ τὸν
[2, 20]	μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι	ἦσαν	οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ
[2, 75]	αὐτοὺς παρέχοιμεν, οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες	ἦσαν.	τίνας γὰρ ἂν εἰκότως μᾶλλον
[2, 70]	βίου; ὅσῳ γὰρ ἄνδρες ἀμείνους	ἦσαν,	τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις τὸ πένθος
[2, 25]	ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας	ἥσθησαν.	ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, πάλαι τῶν
[2, 20]	μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι: καὶ	ἡττηθέντες	μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι,
[2, 30]	οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ	ἡττηθέντες	τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ
[2, 5]	Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ	ἡττηθέντων	μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν
[2, 35]	νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ'	ἡττῆσθαι	καὶ ἀπολωλέναι. ἦ που διὰ
[2, 60]	ἢ βίον μετὰ δουλείας, οὐχ	ἧττον	ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ τοῖς
[2, 75]	ἥ τε φύσις καὶ νόσων	ἥττων	καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων
[2, 10]	ἐπειδὴ Ἡρακλῆς μὲν ἐξ ἀνθρώπων	ἠφανίσθη,	οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/07/2008