Discours, paragraphes
[2, 70]	ἐποίησαν, ὀρφανοὺς δὲ τοὺς αὑτῶν	παῖδας	ἀπέ λιπον, ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς
[2, 70]	καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς μὲν	παῖδας	αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί εἰσιν
[2, 30]	δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ	παῖδας	καὶ γυναῖκας καὶ μητέρας εἰς
[2, 75]	περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς δὲ	παῖδας	οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες
[2, 15]	τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ	παῖδες	αὐτοῦ διὰ τήνδε τὴν πόλιν
[2, 10]	ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ δὲ	παῖδες	αὐτοῦ ἔφευγον μὲν Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο
[2, 15]	κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι	παῖδες	ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός: ὁ
[2, 65]	καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί,	παιδευθέντες	μὲν ἐν τοῖς τῶν προγόνων
[2, 0]	ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις,	παιδεύοντας	δ' ἐν τοῖς τῶν τεθνεώτων
[2, 35]	ἢ θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός τε	παίδων	καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός τε
[2, 15]	ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ τῶν Ἡρακλέους	παίδων	τὰ μὲν σώματα εἰς ἄδειαν
[2, 35]	ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ	παιῶνος,	παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς
[2, 75]	θνητοί: ὥστε τί δεῖ, ἃ	πάλαι	προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν
[2, 25]	ἐλευθερίας ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν,	πάλαι	τῶν ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν
[2, 60]	φύσεως πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις τὴν	παλαιὰν	ἀρετὴν τῶν προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς
[2, 0]	Ἀμαζόνες γὰρ Ἄρεως μὲν τὸ	παλαιὸν	ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ παρὰ
[2, 0]	ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς	παλαιοὺς	κινδύνους τῶν προγό νων δίειμι,
[2, 65]	νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις ὑπὸ	παλαιῶν	φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι,
[2, 50]	τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ μὲν	πάλιν	ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ περὶ τῶν
[2, 45]	ἄξειν τὸ στρατόπεδον, ἐξελθόν τες	πανδημεὶ	Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν
[2, 70]	καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ	πάντα	περὶ ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι
[2, 20]	ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα καὶ	παντα	χοῦ οἱ ἐξ ἐκείνων γεγονότες
[2, 60]	καὶ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες	πάντας	πολεμίους κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ
[2, 45]	ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Πλαταιεῖς	πάντας	τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι τοὺς
[2, 0]	γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς,	πανταχῇ	δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις
[2, 35]	τῶν ἐν Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον	πανταχόθεν	περιειστήκει πλῆθος πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον
[2, 15]	οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί,	πανταχόθεν	συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους ἐκβαλόντες τὴν
[2, 20]	ἄλλους Ἕλληνας. ταῦτα μιᾷ γνώμῃ	πάντες	γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι πρὸς πολλούς:
[2, 75]	αἱ μνῆμαι, ζηλωταὶ δὲ ὑπὸ	πάντων	ἀνθρώπων αἱ τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται
[2, 65]	τοὺς ἐν Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ	πάντων	ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον δὲ καὶ
[2, 25]	νῦν τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ	πάντων	ἀνθρώπων ζηλοῦσθαι. Μετὰ ταῦτα δὲ
[2, 15]	δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν	πάντων	ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς
[2, 0]	περὶ αὐτάς, πρῶται δὲ τῶν	πάντων	ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως
[2, 45]	καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ	πάντων	ἠξιώθησαν, καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον
[2, 20]	γὰρ ἀποθανεῖν μὲν αὐτοῖς μετὰ	πάντων	προσήκειν, ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ'
[2, 10]	μὲν Εὐρυσθέα, ἐξηλαύνοντο δὲ ὑπὸ	πάντων	τῶν Ἑλλήνων, αἰσχυνομένων μὲν τοῖς
[2, 25]	οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς	παρ'	αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν
[2, 15]	οἱ μὲν μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν	παρ'	ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ
[2, 10]	ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες μείζονος	παρὰ	Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις
[2, 0]	θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ	παρὰ	πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν
[2, 15]	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ ἐκβαλόντες τὰς	παρὰ	σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο,
[2, 40]	ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα τῆς ναυμαχίας ἔλαβον	παρὰ	τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ τὴν
[2, 0]	τῶν προγό νων δίειμι, μνήμην	παρὰ	τῆς φήμης λαβών: ἄξιον γὰρ
[2, 0]	παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ	παρὰ	τὸν Θερμώδοντα ποταμόν, μόναι μὲν
[2, 25]	χρημάτων εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων,	παρὰ	τοὺς ὅρους τῆς χώρας οὕτω
[2, 0]	οὕτως ἂν μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς	παρὰ	τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ
[2, 45]	λέγειν καὶ τὰ βέλτιστα αὐτοῖς	παραινεῖν,	ἐβοήθησαν εἰς Πλαταιάς: ἀποδράντων δὲ
[2, 35]	συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος,	παρακελευσμοῦ	δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν
[2, 5]	δόξης καὶ μεγάλης ἐλπίδος χάριν	παραλαβοῦσαι	τὰ μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν ἐστράτευσαν
[2, 0]	εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ καὶ ἐκείνοις	παραλελεῖφθαι,	ἱκανὰ δὲ καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις
[2, 0]	χρόνος οὐχ ἱκανὸς λόγον ἴσον	παρασκευάσαι	τοῖς τούτων ἔργοις, διὰ τοῦτο
[2, 25]	ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει	παρασκευασάμενος	διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν
[2, 40]	οὖν τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς	παρασχόντες	καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων
[2, 55]	θαλάττης ἄρ ξαντες, ἀστασιάστους δὲ	παρασχόντες	τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις
[2, 15]	ἱκετεύοντα τοὺς ἱκέτας αὐτῶν ἐξελεῖν.	παραταξάμενοι	δ' ἰδίᾳ δυνάμει τὴν ἐξ
[2, 20]	περὶ τῆς πόλεως τοιαύτη δόξα	παρειστήκει,	ὡς εἰ μὲν πρότερον ἐπ'
[2, 55]	ἡ τούτων ἀρετὴ πᾶσιν ἀνθρώποις	παρεῖχεν.	ὧν ἕνεκα δεῖ μόνους καὶ
[2, 0]	αὐτοῖς εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ ἀφθονίαν	παρεσκεύασεν	ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς
[2, 75]	ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν	παρέχει	πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ οἷόν
[2, 75]	εἰ τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς	παρέχοιμεν,	οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν. τίνας
[2, 60]	τοῦ μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους	παρέχονται.	καὶ γάρ τοι μεγάλην μὲν
[2, 30]	στενότητα τῶν χω ρίων τὴν	πάροδον	οἷοί τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου
[2, 30]	μὲν δυστυχησάντων, τῶν δὲ τῆς	παρόδου	κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ
[2, 35]	ἀπολωλέναι. ἦ που διὰ τὸν	παρόντα	φόβον πολλὰ μὲν ᾠήθησαν ἰδεῖν
[2, 0]	τε εἶναι, ὦ ἄνδρες οἱ	παρόντες	ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ, λόγῳ
[2, 35]	ἐλάχιστον μὲν αὐτοῖς εἶναι τῶν	παρόντων	κακῶν τὸ θάνατον τὸν αὑτῶν
[2, 65]	γὰρ στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους βίᾳ	παρόντων	Πελοποννησίων καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν
[2, 65]	προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ τὴν	παροῦσαν	φιλίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενοι πᾶσιν
[2, 0]	ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ	πᾶς	χρόνος οὐχ ἱκανὸς λόγον ἴσον
[2, 60]	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ	πάσης	ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ
[2, 0]	τῆς φήμης λαβών: ἄξιον γὰρ	πᾶσιν	ἀνθρώποις κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν
[2, 40]	τῷ τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ	πᾶσιν	ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι
[2, 0]	ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ δὲ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ὁ πᾶς χρόνος οὐχ
[2, 0]	οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες
[2, 55]	καὶ δέος ἡ τούτων ἀρετὴ	πᾶσιν	ἀνθρώποις παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα δεῖ
[2, 65]	παροῦσαν φιλίαν περὶ πολλοῦ ποιούμενοι	πᾶσιν	ἀνθρώποις φανερὰν τὴν αὑτῶν ἀρετὴν
[2, 75]	θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον ἑαυτὸν παρέχει	πᾶσιν.	εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε
[2, 70]	ἀδυνάτους μὲν εἶναι τῷ σώματι,	πασῶν	δ' ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων ἀφίλους
[2, 70]	λιπον, ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς καὶ	πατέρας	καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν
[2, 75]	παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ	πατέρες	ὄντες, ταῖς δὲ γυναιξὶν εἰ
[2, 70]	εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι οἵων	πατέρων	ἐστέρηνται, ἐξ ὧν δ' οὗτοι
[2, 35]	καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός τε	πατέρων	καὶ μητέρων, λογισμὸς δ' εἰ
[2, 5]	μνήμην ἐποίησαν, τὴν δὲ ἑαυτῶν	πατρίδα	διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον
[2, 55]	μεγίστην δ' ἀπέδειξαν τὴν ἑαυτῶν	πατρίδα,	ἑβδομήκοντα μὲν ἔτη τῆς θαλάττης
[2, 30]	δὲ προκειμένοιν, πότερον χρὴ τὴν	πατρίδα	ἐκλιπεῖν ἢ μετὰ τῶν βαρβάρων
[2, 15]	αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα καὶ	πατρίδα.	πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι ἐν
[2, 65]	περὶ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι,	πατρίδα	τὴν ἀρετὴν ἡγησάμενοι, τοιαύτην τοῦ
[2, 70]	καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν	πατρίδι,	ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ ὑφ' ἑτέρων
[2, 70]	ἀγαθοὺς ἀποθνῄσκειν, τῇ μὲν γὰρ	πατρίδι	τὰ τροφεῖα ἀποδόντες, τοῖς δὲ
[2, 30]	ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν τῆς	πατρίδος,	ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τὴν
[2, 80]	ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν	πάτριον	νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.
[2, 5]	πρότερον εἰς τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι	πατρίου	τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου
[2, 15]	ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ τὴν τοῦ	πατρὸς	ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς αὑτῶν κινδύνοις
[2, 10]	μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ
[2, 15]	εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ	πατρός:	ὁ μὲν γάρ, καίπερ ὢν
[2, 30]	ὕστερον ἡμέραις ἦλθε καὶ ἡ	πεζὴ	στρατιὰ καὶ τὸ ναυτικὸν τὸ
[2, 25]	τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν	πεζὴν	στρατιὰν ἐκ τῆς Ἀσίας εἰς
[2, 30]	τὰς τριήρεις ἐμβήσονται, ὑπὸ τῆς	πεζῆς	στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ οὐ
[2, 25]	χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τῆς δὲ	πεζῆς	στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον τὸ πλῆθος
[2, 45]	μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ	πεζομαχοῦντες	καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς
[2, 45]	ταῖς ναυσὶ καὶ ἐν τῷ	πεζῷ	στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ ἐκείνων
[2, 25]	ἀμφότερα δ' ἦν αὐτοὺς τὰ	πείθοντα,	κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ'
[2, 60]	πάντας πολεμίους κεκτημένοι εἰς τὸν	Πειραιᾶ	κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες,
[2, 65]	μὲν οὖν διὰ τοὺς ἐν	Πειραιεῖ	κινδύνους ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται:
[2, 15]	ὁρίσαι τὸ δίκαιον, λόγῳ δὲ	πεῖσαι,	ἔργῳ δὲ τούτοις ὑπηρετεῖν, ὑπὸ
[2, 35]	βαρβάρων εὐτυχησάντων τοὺς ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον	πείσεσθαι.	ἦ που διὰ τὴν ὑπάρχουσαν
[2, 75]	τί δεῖ, ἃ πάλαι προσεδοκῶμεν	πείσεσθαι,	ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ
[2, 60]	ἀναγκασθέντες, ἀλλ' ὑπὸ τῆς φύσεως	πεισθέντες,	καινοῖς κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν
[2, 40]	τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ	Πελοποννησίων	διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων
[2, 65]	στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους βίᾳ παρόντων	Πελοποννησίων	καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν εἰς
[2, 10]	τῶν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ	Πελοπόννησον	ἐχόντων, οὐκ ἐγγὺς τῶν δεινῶν
[2, 45]	γνώμην ἕξουσι, περὶ ἅπασαν τὴν	Πελοπόννησον	τεῖχος περιβαλεῖν: εἰ γὰρ αὐτοὶ
[2, 15]	ἰδίᾳ δυνάμει τὴν ἐξ ἁπάσης	Πελοποννήσου	στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ
[2, 65]	τὴν δουλείαν τοῖς ἐν τῇ	Πελοποννήσῳ	κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω
[2, 5]	θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν πρῶτον	πέμψαντες	κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν
[2, 75]	τοῖς ζῶσι τὸν ἅπαντα χρόνον	πενθεῖν	τοὺς τεθνεῶτας: νῦν δὲ ἥ
[2, 60]	τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ	πενθῆσαι	τοὺς ἐνθάδε κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης
[2, 70]	ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις τὸ	πένθος	μεῖζον. πῶς δ' αὐτοὺς χρὴ
[2, 80]	πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί: ~οἳ	πενθοῦνται	μὲν διὰ τὴν φύσιν ὡς
[2, 0]	πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν	πενθοῦντες	κακὰ τὰς τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι.
[2, 30]	κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ	πενίας	καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ'
[2, 20]	καὶ τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε	πεντήκοντα	μυριάδας στρατιάν. ἡγησάμενοι δέ, εἰ
[2, 10]	ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῶν	πεπονθότες,	ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί
[2, 45]	τῶν γεγενημένων καὶ φθόνον τῶν	πεπραγμένων,	μέγα μὲν ἅπαντες φρονοῦντες, μικρῶν
[2, 45]	εἰ ταύτην τὴν γνώμην ἕξουσι,	περὶ	ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον τεῖχος περιβαλεῖν:
[2, 5]	ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ μὲν τοὺς	περὶ	αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ περὶ
[2, 0]	μόναι μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν	περὶ	αὐτάς, πρῶται δὲ τῶν πάντων
[2, 0]	καλὰ μὲν πολλὰ τοῖς προτέροις	περὶ	αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ καὶ
[2, 75]	τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες	περὶ	αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες
[2, 70]	τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα	περὶ	ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς ἡγούμενοι αὑτοὺς
[2, 10]	ἔθαψαν ἐν τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι.	περὶ	μὲν οὖν τοὺς ἀποθανόντας τῶν
[2, 75]	δ' ἂν τῶν ζώντων δικαιότερον	περὶ	πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις
[2, 75]	τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι	περὶ	πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς δὲ παῖδας
[2, 65]	μεμνημένοι, ἀλλὰ τὴν παροῦσαν φιλίαν	περὶ	πολλοῦ ποιούμενοι πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν
[2, 65]	ἀποθνῄσκειν: τοῖς γὰρ Λακεδαιμονίων συμμάχοις	περὶ	τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας ἐμάχοντο. νικήσαντες
[2, 65]	οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ	περὶ	τῆς ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι, πατρίδα
[2, 20]	αὐτοῖς ἐκ τῶν προτέρων ἔργων	περὶ	τῆς πόλεως τοιαύτη δόξα παρειστήκει,
[2, 5]	περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ	περὶ	τῆσδε τῆς χώρας ἀκούουσαι κλέος
[2, 15]	ἡμετέροις προγόνοις μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις	περὶ	τοῦ δικαίου διαμάχεσθαι. ἥ τε
[2, 60]	οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ	περὶ	τοῦ δικαίου μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ
[2, 5]	εἰς τοὺς τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες πλείω	περὶ	τοὺς θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ δὲ
[2, 0]	δὲ ὁ μὲν λόγος μοι	περὶ	τούτων, ὁ δ' ἀγὼν οὐ
[2, 20]	νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον	περὶ	τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ
[2, 5]	ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις	περὶ	τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ'
[2, 50]	μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ	περὶ	τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον
[2, 55]	ἀλλ' ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ καὶ	περὶ	τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε
[2, 45]	περὶ ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον τεῖχος	περιβαλεῖν:	εἰ γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν
[2, 35]	ἐν Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν	περιειστήκει	πλῆθος πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον μὲν
[2, 60]	μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία	περιέστηκε,	τῷ δ' ἄλλων ἀρξάντων ζῆλος
[2, 30]	Λακεδαιμονίοις συμφοράν, ἀποροῦντες δὲ τοῖς	περιεστηκόσι	πράγμασιν, εἰδότες δ' ὅτι, εἰ
[2, 40]	καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας	περιιδεῖν	ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους, ~ὀργισθέντες
[2, 25]	ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει	πεφυκότα	καὶ τὰ θεῖα πράγματα καὶ
[2, 50]	μεταπέμψασθαι: ταῖς δ' αὑτῶν ψυχαῖς	πιστεύσαντες	καὶ τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ
[2, 45]	βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν εἰς	Πλαταιάς:	ἀποδράντων δὲ ὑπὸ νύκτα τῶν
[2, 45]	βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ	Πλαταιεῖς	πάντας τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων μαχόμενοι
[2, 40]	γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς δὲ	πλείους	τῶν ἄλλων συμμάχων, ἄνδρας δ'
[2, 40]	βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς αὑτῶν δουλείας.	πλεῖστα	δὲ καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ
[2, 40]	οὐκ ἂν ἠγάσθη; ἦ πολὺ	πλεῖστον	ἐκεῖνοι κατὰ τὴν ἀρετὴν ἁπάντων
[2, 40]	τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες καὶ πολὺ	πλεῖστον	τῶν κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ
[2, 55]	ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ	πλείστων	γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων
[2, 45]	ἀποδράντων δὲ ὑπὸ νύκτα τῶν	πλείστων	συμμάχων ἐκ τῶν τάξεων διὰ
[2, 5]	μηκέτι εἰς τοὺς τεθνεῶτας ἐξαμαρτάνοντες	πλείω	περὶ τοὺς θεοὺς ἐξυβρίσωσιν, ὑπὲρ
[2, 0]	ἢ διὰ τὴν φύσιν γυναῖκες:	πλέον	γὰρ ἐδόκουν τῶν ἀνδρῶν ταῖς
[2, 60]	οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ	πλέον	ἔχειν δεόμενοι τῆς μὲν αὑτῶν
[2, 65]	ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ τῷ	πλήθει	βοηθήσαντες καὶ περὶ τῆς ἡμετέρας
[2, 40]	ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ	πλήθει	καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως μὲν
[2, 40]	ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ	πλήθει	τῷ τῆς Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ
[2, 25]	πεζῆς στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον τὸ	πλῆθος	ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ ἔθνη
[2, 35]	Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν περιειστήκει	πλῆθος	πολεμίων, ὥστε ἐλάχιστον μὲν αὐτοῖς
[2, 20]	καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ	πλῆθος	τῶν ἐναντίων, ἀλλὰ τῇ αὑτῶν
[2, 60]	ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ	πλῆθος	τῶν ἐναντίων φοβηθέντες, ἀλλ' ἐν
[2, 45]	ἐκ τῶν τάξεων διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ
[2, 25]	ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ	πλήθους:	ἐξὸν γὰρ αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ
[2, 30]	ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι, ἀλλὰ τοῦ	πλήθους	ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο
[2, 10]	πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους προκειμένου	πλὴν	δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ
[2, 25]	μὲν διὰ τῆς θαλάττης ἐποιήσατο,	πλοῦν	δὲ διὰ τῆς γῆς ἠνάγκασε
[2, 30]	ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους καὶ	πλούτου	δουλείαν τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον ὑπὲρ
[2, 80]	αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ	πλούτου,	ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν
[2, 70]	ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι τούτους	ποθεῖν	καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ
[2, 70]	πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι,	ποθεινότερον	δ' αὐτοῖς εἶναι τὸν θάνατον
[2, 35]	ἔλεός τε παίδων καὶ γυναικῶν	πόθος	οἶκτός τε πατέρων καὶ μητέρων,
[2, 35]	δ' ἀκοῦσαι ὧν οὐκ ἤκουσαν.	ποῖαι	δ' οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο
[2, 35]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἠγωνίσθη;	~ποίαν	δὲ γνώμην εἶχον ἢ οἱ
[2, 10]	ἐλευθερίας μὲν σημεῖον εἶναι μηδὲν	ποιεῖν	ἄκοντας, δικαιοσύνης δὲ τοῖς ἀδικουμένοις
[2, 0]	ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς	ποιεῖν	δυναμένοις καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν,
[2, 50]	τῶν δὲ νεωτέρων τὸ ἐπιταττόμενον	ποιεῖν	δυναμένων, Μυρωνίδου στρατηγοῦντος ἀπαντήσαντες αὐτοὶ
[2, 45]	νομίζοντες αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε	ποιεῖν	καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ
[2, 0]	λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν πρόσταξιν	ποιεῖσθαι,	ἡγουμένη οὕτως ἂν μάλιστα συγγνώμης
[2, 50]	ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι τὸν κίνδυνον	ποιήσα῎	σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν
[2, 20]	τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον	ποιήσαιντο.	ἔτι δ' αὐτοῖς ἐκ τῶν
[2, 20]	τὴν πόλιν: ἢ ἑκοῦσαν φίλην	ποιήσαιντο	ἢ ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν
[2, 15]	τὰς ἐκ τῶν κινδύνων ἐλπίδας	ποιήσαντες	ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο,
[2, 75]	τῶν ζώντων δικαιότερον περὶ πολλοῦ	ποιοίμεθα	ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας, οἳ
[2, 75]	ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ	ποιοίμεθα,	τοὺς δὲ παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα
[2, 65]	τὴν παροῦσαν φιλίαν περὶ πολλοῦ	ποιούμενοι	πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν τὴν αὑτῶν
[2, 55]	ἀναγκάσαντες, οὐδὲ τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς	ποιοῦντες,	ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ
[2, 65]	ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. ἐτόλμησαν γὰρ μεγάλην	ποιοῦντες	τὴν Ἑλλάδα οὐ μόνον ὑπὲρ
[2, 30]	μέγας καὶ δεινὸς τῇδε τῇ	πόλει	κίνδυ νος ὑπὲρ τῆς τῶν
[2, 55]	εἰς τὴν Εὐρώπην, δουλεύουσι δὲ	πόλεις	τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν,
[2, 65]	δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες	πολεμεῖν	αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν
[2, 20]	πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις καὶ Ἀθηναίοις	πολεμήσουσι:	προθύμως γὰρ τοῖς ἀδικουμένοις ἥξουσι
[2, 50]	αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου δὲ τοῖς	πολεμίοις,	οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν,
[2, 60]	μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες,	πολεμίους	δὲ τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας καὶ
[2, 60]	ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας	πολεμίους	κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον,
[2, 25]	αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν πρὸς τοὺς	πολεμίους	κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν τρόπαιον
[2, 10]	ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν	πολεμίους	κτώμενοι, τὸ δὲ δίκαιον ἔχοντες
[2, 65]	ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν	πολεμίων	ἐλευθερίας ἀποθνῄσκειν: τοῖς γὰρ Λακεδαιμονίων
[2, 35]	ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς τῶν	πολεμίων,	ἐπιστάμενοι δὲ τὴν μὲν πόλιν
[2, 60]	ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν τῶν	πολεμίων	ἔστησαν, μάρτυρας δὲ τῆς αὑτῶν
[2, 45]	τάξεων διὰ τὸ πλῆθος τῶν	πολεμίων,	Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Τεγεᾶται τοὺς
[2, 35]	μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ	πολεμίων	ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ πολὺν χρόνον
[2, 65]	αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν	πολεμίων	πρότερον ἐδυστύχησεν ἡ πόλις: εἰ
[2, 35]	οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν περιειστήκει πλῆθος	πολεμίων,	ὥστε ἐλάχιστον μὲν αὐτοῖς εἶναι
[2, 70]	δ' ἀπὸ τῆς αὑτῶν τὸν	πόλεμον	κατέστησαν. ἐτελεύτησαν δὲ τὸν βίον,
[2, 45]	Ἑλλάδος. Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ	πολέμου	καταστάντος διὰ ζῆλον τῶν γεγενημένων
[2, 40]	βουλεύμασι καὶ ἐν τοῖς τοῦ	πολέμου	κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν τὴν πόλιν,
[2, 5]	ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ	πολέμῳ	ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς
[2, 20]	λογισμῷ δόντες τοὺς ἐν τῷ	πολέμῳ	κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ
[2, 75]	ἦν τοῖς τοὺς ἐν τῷ	πολέμῳ	κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν
[2, 80]	ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ	πολέμῳ	τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ
[2, 10]	διανοηθέντες, καὶ τὰς ἐν τῷ	πολέμῳ	τύχας κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες,
[2, 55]	τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας τῶν	πόλεων	γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ καὶ ἐν
[2, 5]	τῆς ἀνοίας, τῆσδε μὲν τῆς	πόλεως	διὰ τὴν ἀρετὴν ἀθάνατον τὴν
[2, 55]	χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ τῆς	πόλεως	δύναμις τῆς Ἑλλάδος ἦν σωτηρία.
[2, 60]	ἐχθρῶν ἀλλ' ἐπὶ σωτηρίαν τῆς	πόλεως	ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι
[2, 70]	λύπης; πότερον ἐν ταῖς τῆς	πόλεως	συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε αὐτῶν εἰκὸς
[2, 20]	τῶν προτέρων ἔργων περὶ τῆς	πόλεως	τοιαύτη δόξα παρειστήκει, ὡς εἰ
[2, 40]	πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν τὴν	πόλιν,	εἰς τὰς ναῦς δ' ἐμβάντες,
[2, 20]	ἡγησάμενοι δέ, εἰ τήνδε τὴν	πόλιν:	ἢ ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο ἢ
[2, 35]	πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ τὴν μὲν	πόλιν	ἠρημωμένην, τὴν δὲ χώραν πορθουμένην
[2, 20]	εἰ μὲν πρότερον ἐπ' ἄλλην	πόλιν	ἴασιν, ἐκείνοις καὶ Ἀθηναίοις πολεμήσουσι:
[2, 10]	δύναμιν, ἀφικόμενοι εἰς τήνδε τὴν	πόλιν	ἱκέται ἐπὶ τῶν βωμῶν ἐκαθ
[2, 30]	ἐξέλιπον ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος τὴν	πόλιν,	ἵν' ἐν μέρει πρὸς ἑκατέραν
[2, 60]	ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν	πόλιν	καὶ τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον
[2, 30]	ἐπιπλεύσαντες χιλίαις ναυσὶν ἐρήμην τὴν	πόλιν	λήψονται, εἰ δὲ εἰς τὰς
[2, 30]	μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν	πόλιν,	οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι
[2, 60]	μὲν ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν	πόλιν,	ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν,
[2, 15]	παῖδες αὐτοῦ διὰ τήνδε τὴν	πόλιν	τῇ αὐτῇ εἶδον ἡμέρᾳ τήν
[2, 5]	ἐθνῶν ἐστράτευσαν ἐπὶ τήνδε τὴν	πόλιν.	τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας
[2, 45]	γενομένης ἑβδομήκοντα τριήρεις αὐτῶν ἐλάμβανον.	πολιορκούντων	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον
[2, 65]	τελευτὴν ἐποιήσαντο: ἀνθ' ὧν ἡ	πόλις	αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε
[2, 65]	τῶν πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν ἡ	πόλις:	εἰ γὰρ στασιάσαντες πρὸς ἀλλήλους
[2, 0]	ἔργοις, διὰ τοῦτο καὶ ἡ	πόλις	μοι δοκεῖ, προνοουμένη τῶν ἐνθάδε
[2, 55]	τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς	πόλις	ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην
[2, 60]	τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας καὶ τοὺς	πολίτας	τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ
[2, 35]	ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν οὐκ εἶδον,	πολλὰ	δ' ἀκοῦσαι ὧν οὐκ ἤκουσαν.
[2, 0]	τοῖς προτέροις περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι,	πολλὰ	δὲ καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ
[2, 20]	φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια,	πολλὰ	μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ
[2, 15]	καὶ τὴν τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν.	Πολλὰ	μὲν οὖν ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις
[2, 35]	που διὰ τὸν παρόντα φόβον	πολλὰ	μὲν ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν οὐκ
[2, 0]	εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ μὲν	πολλὰ	τοῖς προτέροις περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι,
[2, 30]	τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν. οὐ	πολλαῖς	δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε καὶ
[2, 35]	που διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν	πολλάκις	μὲν ἐδεξιώσαντο ἀλλήλους, εἰκότως δὲ
[2, 20]	ὑπὲρ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος πρὸς	πολλὰς	μυριάδας τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ
[2, 35]	ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ	πολλὰς	τὰς τῶν πολεμίων, ἐπιστάμενοι δὲ
[2, 50]	κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ	πολλαχοῦ	ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ δ' ἐκείνους
[2, 25]	ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτῷ	πολλὴν	ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ τὰ
[2, 5]	τῆς χώρας ἀκούουσαι κλέος μέγα,	πολλῆς	δόξης καὶ μεγάλης ἐλπίδος χάριν
[2, 15]	δικαία: οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ	πολλοί,	πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους ἐκβαλόντες
[2, 75]	ἂν τῶν ζώντων δικαιότερον περὶ	πολλοῦ	ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας,
[2, 75]	αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ	πολλοῦ	ποιοίμεθα, τοὺς δὲ παῖδας οὕτως
[2, 65]	ἀλλὰ τὴν παροῦσαν φιλίαν περὶ	πολλοῦ	ποιούμενοι πᾶσιν ἀνθρώποις φανερὰν τὴν
[2, 55]	συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις τοὺς	πολλοὺς	δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ τὸ ἴσον
[2, 20]	πάντες γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι πρὸς	πολλούς:	ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν μὲν αὐτοῖς
[2, 10]	τύχας κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες,	πολλοὺς	μὲν πολεμίους κτώμενοι, τὸ δὲ
[2, 55]	ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν οὐ	πολλῷ	χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ τῆς
[2, 15]	μὲν γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν	πολλῶν	αἴτιος ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ
[2, 40]	τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ μετὰ	πολλῶν	βασιλευομένων ὑπὲρ τῆς αὑτῶν δουλείας.
[2, 70]	πατέρας καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν;	Πολλῶν	δὲ καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς
[2, 5]	ταῖς ἰδέαις ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ	πολλῶν	ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ μὲν τοὺς
[2, 20]	ἢ ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν	πολλῶν	Ἑλλήνων ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα,
[2, 50]	οὖν οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ	πολλῶν	κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ
[2, 70]	καὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες.	~πολλῶν	μὲν γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι
[2, 35]	θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν, καὶ	πολλῶν	μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ
[2, 25]	ἔθνη τὰ μετ' αὐτοῦ ἀκολουθήσαντα	πολὺ	ἂν ἔργον εἴη κα ταλέξαι:
[2, 40]	αὐτοὺς οὐκ ἂν ἠγάσθη; ἦ	πολὺ	πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ τὴν ἀρετὴν
[2, 40]	ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες καὶ	πολὺ	πλεῖστον τῶν κινδύνων μετασχόντες τῇ
[2, 35]	καὶ πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ	πολὺν	χρόνον οὔσης τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες
[2, 5]	δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ καὶ	Πολυνείκους	ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων
[2, 75]	τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς	πονηροὺς	ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει,
[2, 55]	ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ	πόνων	καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων
[2, 35]	πόλιν ἠρημωμένην, τὴν δὲ χώραν	πορθουμένην	καὶ μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν
[2, 70]	δὲ τὰ ὑφ' ἑτέρων δυστυχηθέντα,	πόρρω	δ' ἀπὸ τῆς αὑτῶν τὸν
[2, 0]	οἰκοῦσαι δὲ παρὰ τὸν Θερμώδοντα	ποταμόν,	μόναι μὲν ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν
[2, 70]	αὐτοὺς χρὴ λῆξαι τῆς λύπης;	πότερον	ἐν ταῖς τῆς πόλεως συμφοραῖς;
[2, 30]	ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν δὲ προκειμένοιν,	πότερον	χρὴ τὴν πατρίδα ἐκλιπεῖν ἢ
[2, 35]	τοὺς ὑπεκτεθέντας ἤλπιζον πείσεσθαι. ἦ	που	διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ἀπορίαν πολλάκις
[2, 35]	δ' ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι. ἦ	που	διὰ τὸν παρόντα φόβον πολλὰ
[2, 30]	συμφοράν, ἀποροῦντες δὲ τοῖς περιεστηκόσι	πράγμασιν,	εἰδότες δ' ὅτι, εἰ μὲν
[2, 25]	φύσει πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα	πράγματα	καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν
[2, 40]	ἱκανώτατον εἰπεῖν καὶ γνῶναι καὶ	πρᾶξαι,	ναῦς δὲ πλείους τῶν ἄλλων
[2, 50]	τὰ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ	πραχθέντα	ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ δηλωθῆναι. τίς
[2, 70]	δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι	πρεσβύτεροι	ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς δυστυχίας
[2, 50]	δ' ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν μὲν	πρεσβυτέρων	ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν δὲ νεωτέρων
[2, 20]	ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων	προαπολεῖσθαι,	νι κήσαντες δὲ καὶ τοὺς
[2, 0]	οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν	προγό	νων δίειμι, μνήμην παρὰ τῆς
[2, 20]	ταῦτα διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι	πρόγονοι	οὐ λογισμῷ δόντες τοὺς ἐν
[2, 30]	τὴν πόλιν, οἱ δ' ἡμέτεροι	πρόγονοι	πυθόμενοι μὲν τὴν γεγενημένην Λακεδαιμονίοις
[2, 20]	μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ	πρόγονοι	τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα
[2, 15]	μὲν οὖν ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις	προγόνοις	μιᾷ γνώμῃ χρωμένοις περὶ τοῦ
[2, 65]	παιδευθέντες μὲν ἐν τοῖς τῶν	προγόνων	ἀγαθοῖς, ἄνδρες δὲ γενόμενοι τήν
[2, 5]	δυστυχίαν καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων	προγόνων	ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ
[2, 60]	ἀρξάντων ζῆλος ἐγγίγνεται τῆς τῶν	προγόνων	διανοίας. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐξήχθην
[2, 25]	βαρβάρων καὶ τὴν νίκην τῶν	προγόνων.	καὶ γάρ τοι οὐδεὶς τῶν
[2, 60]	κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν	προγόνων	μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν
[2, 45]	γὰρ αὐτοὶ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων	προδιδόμενοι	μετὰ τῶν βαρβάρων ἔσονται, οὔτ'
[2, 25]	ἀκόντων ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων	προδιδόντων.	οἱ μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ
[2, 35]	κακῶν τὸ θάνατον τὸν αὑτῶν	προειδέναι,	μεγίστην δὲ συμφοράν, ἃ ὑπὸ
[2, 20]	ἴασιν, ἐκείνοις καὶ Ἀθηναίοις πολεμήσουσι:	προθύμως	γὰρ τοῖς ἀδικουμένοις ἥξουσι βοηθήσοντες:
[2, 30]	φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν δὲ	προκειμένοιν,	πότερον χρὴ τὴν πατρίδα ἐκλιπεῖν
[2, 10]	ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους	προκειμένου	πλὴν δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον
[2, 0]	καὶ ἡ πόλις μοι δοκεῖ,	προνοουμένη	τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου
[2, 45]	ἐγκλημάτων ἕκαστοι δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις	πρὸς	Αἰγινήτας καὶ τοὺς ἐκείνων συμμάχους
[2, 65]	ἡ πόλις: εἰ γὰρ στασιάσαντες	πρὸς	ἀλλήλους βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων καὶ
[2, 30]	μέρει πρὸς ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ	πρὸς	ἀμφοτέρας ἅμα τὰς δυνάμεις κινδυ
[2, 30]	τὴν πόλιν, ἵν' ἐν μέρει	πρὸς	ἑκατέραν ἀλλὰ μὴ πρὸς ἀμφοτέρας
[2, 20]	τολμήσειν ἑτέρους σῴζοντας φανερὰν ἔχθραν	πρὸς	ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ
[2, 10]	εἶναι, οὐ προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης	πρὸς	Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν
[2, 5]	ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον	πρὸς	Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς ζῶσιν
[2, 45]	καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ	πρὸς	οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς
[2, 30]	καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ	πρὸς	οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ
[2, 20]	γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς Ἑλλάδος	πρὸς	πολλὰς μυριάδας τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν.
[2, 20]	γνώμῃ πάντες γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι	πρὸς	πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν μὲν
[2, 0]	τούτων, ὁ δ' ἀγὼν οὐ	πρὸς	τὰ τούτων ἔργα ἀλλὰ πρὸς
[2, 45]	καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ	πρὸς	τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς τοὺς
[2, 45]	καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ	πρὸς	τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν,
[2, 5]	πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν	πρὸς	τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν,
[2, 25]	αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν	πρὸς	τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν
[2, 0]	πρὸς τὰ τούτων ἔργα ἀλλὰ	πρὸς	τοὺς πρότερον ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας.
[2, 75]	ὥστε τί δεῖ, ἃ πάλαι	προσεδοκῶμεν	πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων νῦν ἄχθεσθαι,
[2, 75]	ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος. ὥστε	προσήκει	τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ
[2, 20]	ἀποθανεῖν μὲν αὐτοῖς μετὰ πάντων	προσήκειν,	ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ' ὀλίγων,
[2, 15]	ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις δὲ	προσήκειν	νόμῳ μὲν ὁρίσαι τὸ δίκαιον,
[2, 70]	σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς	προσήκοντας	αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ ἐπιλοίπου βίου.
[2, 75]	πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις	προσήκοντας,	οἳ τῆς μὲν τούτων ἀρετῆς
[2, 35]	αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ	προσιόντος	κινδύνου, ἢ οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν
[2, 0]	ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν	πρόσταξιν	ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως ἂν μάλιστα
[2, 55]	ὧν ἕνεκα δεῖ μόνους καὶ	προστάτας	τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας τῶν
[2, 65]	ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ τῆς	προτέρας	ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ τὴν παροῦσαν
[2, 10]	δίκαιον δὲ νομίζοντες εἶναι, οὐ	προτέρας	ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ
[2, 5]	καὶ ἐναντίαν τὴν δόξαν τῆς	προτέρας	λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ τῶν κινδύνων
[2, 45]	τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς	προτέροις	κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν τὴν
[2, 0]	ὥστε καλὰ μὲν πολλὰ τοῖς	προτέροις	περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ
[2, 10]	τὴν αὐτὴν εἶχον γνώμην ἥνπερ	πρότερον,	ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ
[2, 65]	οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων	πρότερον	ἐδυστύχησεν ἡ πόλις: εἰ γὰρ
[2, 5]	δὲ τῶν ἑτέρων, ἵνα μὴ	πρότερον	εἰς τὴν αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου
[2, 55]	μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας οἱ	πρότερον	εἰς τὴν θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες,
[2, 20]	δόξα παρειστήκει, ὡς εἰ μὲν	πρότερον	ἐπ' ἄλλην πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις
[2, 0]	τούτων ἔργα ἀλλὰ πρὸς τοὺς	πρότερον	ἐπ' αὐτοῖς εἰρηκότας. τοσαύτην γὰρ
[2, 70]	γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ τῶν αὐτῶν	πρότερον	ζηλοῦσθαι καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον
[2, 70]	κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν	πρότερον	ὄντας φίλους φεύγοντας τὴν αὑτῶν
[2, 5]	ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς	πρότερον	πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς
[2, 60]	συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ τοὺς	πρότερον	ὑπάρχοντας καὶ τοὺς πολίτας τοὺς
[2, 20]	ἔτι δ' αὐτοῖς ἐκ τῶν	προτέρων	ἔργων περὶ τῆς πόλεως τοιαύτη
[2, 0]	ὡπλισμέναι σιδήρῳ τῶν περὶ αὐτάς,	πρῶται	δὲ τῶν πάντων ἐφ' ἵππους
[2, 15]	ἐκέκτηντο μη τέρα καὶ πατρίδα.	πρῶτοι	δὲ καὶ μόνοι ἐν ἐκείνῳ
[2, 20]	ἥξουσι βοηθήσοντες: εἰ δ' ἐνθάδε	πρῶτον	ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους τῶν Ἑλλήνων
[2, 0]	κακὰ τὰς τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι.	Πρῶτον	μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους
[2, 5]	ἄνω θεοὺς ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν	πρῶτον	πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι
[2, 20]	ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν	πυθέσθαι	οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους, οὐδ'
[2, 30]	πόλιν, οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι	πυθόμενοι	μὲν τὴν γεγενημένην Λακεδαιμονίοις συμφοράν,
[2, 70]	τοῖς καταλειπομένοις τὸ πένθος μεῖζον.	πῶς	δ' αὐτοὺς χρὴ λῆξαι τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/07/2008