HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours II : Oraison funèbre

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ο = 80 formes différentes pour 245 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, paragraphes

[2, 65]   Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος

[2, 20]   πολλὰς μυριάδας τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν. ὁ γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ

[2, 0]   μὲν λόγος μοι περὶ τούτων, ὁ δ' ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ

[2, 65]   διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ

[2, 75]   τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις

[2, 55]   αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ μέγας βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων

[2, 15]   παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός: ὁ μὲν γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν

[2, 0]   τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ ὁ μὲν λόγος μοι περὶ τούτων,

[2, 0]   λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ πᾶς χρόνος οὐχ ἱκανὸς λόγον

[2, 75]   καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος.

[2, 60]   ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων

[2, 25]   ζηλοῦσθαι. Μετὰ ταῦτα δὲ Ξέρξης ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν

[2, 75]   καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν

[2, 75]   μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ

[2, 25]   ἂν ἔργον εἴη κα ταλέξαι: ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ πλήθους:

[2, 30]   τὸ ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ τίς οὐκ ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη,

[2, 25]   πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν διὰ τῆς θαλάττης ἐποιήσατο,

[2, 25]   ταχέων τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν

[2, 20]   ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ,

[2, 50]   πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς ἡλικίας

[2, 50]   μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι, οἱ δ' ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν μὲν

[2, 20]   οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ

[2, 30]   ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν, οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι μὲν

[2, 50]   οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ δ' οὔπω δυνάμενοι, ταῖς δὲ

[2, 25]   γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι, οἱ δ' ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα

[2, 65]   γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν, οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ

[2, 60]   ἀντὶ τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ

[2, 55]   μὲν μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν, οἱ δὲ μετὰ τὴν νίκην τῶν

[2, 65]   τὰς αὐτὰς τιμὰς τοῖς ἀστοῖς. Οἱ δὲ νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις

[2, 15]   οὐχ οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ διὰ τήνδε

[2, 10]   Ἡρακλῆς μὲν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη, οἱ δὲ παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον μὲν

[2, 50]   ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο.

[2, 50]   οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ

[2, 45]   τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι ἢ εἰς

[2, 20]   καὶ μεγάλα καὶ παντα χοῦ οἱ ἐξ ἐκείνων γεγονότες τρόπαια διὰ

[2, 35]   ~ποίαν δὲ γνώμην εἶχον ἢ οἱ θεώμενοι τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶν

[2, 35]   καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ τῆς φιλότητος,

[2, 50]   οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι,

[2, 25]   ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων προδιδόντων. οἱ μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν

[2, 65]   τὴν αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες οἱ μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς

[2, 50]   μόνοι τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν, οἱ

[2, 30]   τῶν δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν

[2, 15]   ~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ' οἱ μὲν μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ'

[2, 55]   τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν, οἱ μὲν μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν,

[2, 50]   ἔργου, αἰσχίστου δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ

[2, 50]   δόξης εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ

[2, 20]   πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ

[2, 0]   οἷόν τε εἶναι, ὦ ἄνδρες οἱ παρόντες ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ,

[2, 15]   βίου δικαία: οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους

[2, 20]   πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο,

[2, 55]   ἐνίκησαν μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας οἱ πρότερον εἰς τὴν θάλατταν οὐδ'

[2, 0]   δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς

[2, 50]   ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν

[2, 70]   ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα περὶ ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς

[2, 80]   ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί: ~οἳ πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν

[2, 75]   ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας, οἳ τῆς μὲν τούτων ἀρετῆς τὸ

[2, 65]   ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ

[2, 60]   καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ περὶ

[2, 75]   δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι:

[2, 5]   τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν

[2, 60]   ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας

[2, 0]   μὲν τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες, οἰκοῦσαι δὲ παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν,

[2, 70]   ἐξ ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι

[2, 35]   τε παίδων καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός τε πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς

[2, 65]   οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι

[2, 80]   ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ

[2, 30]   τῶν χω ρίων τὴν πάροδον οἷοί τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ

[2, 65]   ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι

[2, 75]   τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρέχοιμεν, οἷοίπερ ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν. τίνας γὰρ

[2, 0]   ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν ἡγούμην οἷόν τε εἶναι, ὦ ἄνδρες οἱ

[2, 75]   παρέχει πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ οἷόν τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν

[2, 15]   καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ

[2, 0]   τῶν πάντων ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι, οἷς ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων

[2, 35]   τῶν ἄθλων τῶν ἐν Σαλαμῖνι; οἷς τοσοῦτον πανταχόθεν περιειστήκει πλῆθος πολεμίων,

[2, 80]   ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον

[2, 75]   ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες

[2, 70]   νεώτεροί εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι οἵων πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν δ'

[2, 40]   ἐμβάντες, τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ

[2, 35]   εἰδότες μὲν τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς

[2, 20]   μιᾷ γνώμῃ πάντες γνόντες ἀπήντων ὀλίγοι πρὸς πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν

[2, 55]   παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ

[2, 0]   προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως

[2, 20]   συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες

[2, 0]   τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς ἐξ ὀλίγων ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν

[2, 20]   προσήκειν, ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας

[2, 40]   τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ

[2, 60]   ταῦτα μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης ὀλοφύρασθαι τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ τῶν

[2, 70]   τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν

[2, 75]   οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς

[2, 80]   καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.

[2, 20]   καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ

[2, 5]   πόλιν. τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὁμοίας ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς τῇ φύσει,

[2, 75]   εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν ὁμοίως ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα,

[2, 15]   κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις

[2, 65]   κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν

[2, 60]   ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν πόλιν, ὁμονοοῦσαν δὲ ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη

[2, 40]   Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ

[2, 80]   διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι

[2, 0]   αὐτοὺς παρὰ τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ ὁ μὲν λόγος μοι

[2, 60]   τοὺς πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων

[2, 35]   δὲ καομένων, ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν των τῶν δεινῶν, ἀκούοντες δ'

[2, 30]   καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν τῆς πατρίδος,

[2, 15]   ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ

[2, 60]   δὲ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς ὄντας τοῦδε τοῦ μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων

[2, 80]   σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας

[2, 70]   ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον ὄντας φίλους φεύγοντας τὴν αὑτῶν ἀπορίαν,

[2, 15]   ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός: ὁ μὲν

[2, 75]   οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες θνητοί: ὥστε τί δεῖ, ἃ

[2, 75]   οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες, ταῖς δὲ γυναιξὶν εἰ τοιούτους

[2, 15]   τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες ὄντες τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα

[2, 25]   τῶν ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι καὶ νῦν τὴν ἀρετὴν

[2, 50]   μὲν ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς δ'

[2, 10]   πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον

[2, 60]   συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ τοῖς ἐχθροῖς ὀργιζόμενοι, μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν

[2, 25]   γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ τῇ συμφορᾷ, ὀργιζόμενος δὲ τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ'

[2, 45]   περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους, ~ὀργισθέντες Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ ταύτην

[2, 15]   ἀνθρώποις δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν ὁρίσαι τὸ δίκαιον, λόγῳ δὲ πεῖσαι,

[2, 60]   τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ

[2, 25]   τὴν ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς ὅρους τῆς χώρας οὕτω δὲ διὰ

[2, 60]   μὲν ἡ Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ τῆς

[2, 70]   βίου, χήρας δὲ γυναῖκας ἐποίησαν, ὀρφανοὺς δὲ τοὺς αὑτῶν παῖδας ἀπέ

[2, 35]   τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς τῶν πολεμίων,

[2, 70]   ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον ὄντας φίλους

[2, 70]   εἶναι τὸν θάνατον τοῦ βίου; ὅσῳ γὰρ ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ

[2, 70]   ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον ὄντας

[2, 30]   τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες δ' ὅτι, εἰ μὲν κατὰ γῆν τοῖς

[2, 55]   ἐδήλωσεν οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ τῆς πόλεως δύναμις τῆς

[2, 20]   ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν

[2, 40]   πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς

[2, 70]   τοὺς μὲν παῖδας αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι νεώτεροί εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι

[2, 75]   ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς

[2, 65]   δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ'

[2, 70]   ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς

[2, 65]   οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς

[2, 75]   ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες

[2, 15]   γὰρ ἀρχὴ τοῦ βίου δικαία: οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί, πανταχόθεν

[2, 5]   τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι: οὐ δυνάμενοι δὲ τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν

[2, 30]   πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν

[2, 65]   μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ

[2, 5]   τοὺς δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺς

[2, 20]   διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ δόντες τοὺς ἐν τῷ

[2, 65]   γὰρ μεγάλην ποιοῦντες τὴν Ἑλλάδα οὐ μόνον ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας

[2, 30]   τὸ τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν. οὐ πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε

[2, 55]   τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ

[2, 0]   περὶ τούτων, ὁ δ' ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ τούτων ἔργα ἀλλὰ

[2, 10]   γενόμενοι: δίκαιον δὲ νομίζοντες εἶναι, οὐ προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα,

[2, 50]   ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν κινδυνευθέντα

[2, 30]   ἐνίκων τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ ταῖς ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι, ἀλλὰ

[2, 65]   φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες

[2, 65]   οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ τῆς προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ

[2, 60]   πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως οὐ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων φοβηθέντες,

[2, 55]   ἀστασιάστους δὲ παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν

[2, 25]   ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ τῆς ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς παρ'

[2, 15]   ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ οὐδ' ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα

[2, 20]   δέ, οὓς μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι:

[2, 75]   ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ οὐδ' ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ'

[2, 65]   ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων πρότερον

[2, 55]   οἱ πρότερον εἰς τὴν θάλατταν οὐδ' ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ' εἰς τὴν

[2, 5]   περὶ τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ' οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν τε

[2, 20]   πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν δεῖν ἑτέροις τῆς σωτηρίας

[2, 20]   τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν

[2, 10]   προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς,

[2, 50]   πολλῶν κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ

[2, 5]   διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ

[2, 55]   τὸ ἴσον ἔχειν ἅπαντας ἀναγκάσαντες, οὐδὲ τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ

[2, 25]   τῶν προγόνων. καὶ γάρ τοι οὐδεὶς τῶν ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ

[2, 5]   τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης,

[2, 0]   γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν

[2, 25]   τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας ἥσθησαν. ὥστε οὐδὲν θαυμαστόν, πάλαι τῶν ἔργων γεγενημένων,

[2, 10]   γνώμην ἥνπερ πρότερον, ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῶν

[2, 15]   ὥσθ' οἱ μὲν μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ' ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι

[2, 50]   ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων, οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς δ' αὑτῶν

[2, 20]   εἰ δ' ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται, οὐδένας ἄλλους τῶν Ἑλλήνων τολμήσειν ἑτέρους

[2, 25]   διορύξας δὲ τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου οὐδενός, ἀλλὰ τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων,

[2, 20]   ὁ γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ'

[2, 40]   τοῦ κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ τίς τῆς

[2, 40]   ἢ τίς τῆς τόλμης αὐτοὺς οὐκ ἂν ἠγάσθη; ἦ πολὺ πλεῖστον

[2, 40]   τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς οὐκ ἂν θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ

[2, 30]   τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ τίς οὐκ ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας

[2, 20]   βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς

[2, 10]   ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων, οὐκ ἐγγὺς τῶν δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν,

[2, 35]   πολλὰ μὲν ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν οὐκ εἶδον, πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν

[2, 10]   πατρὸς αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες ὁποῖοί τινες ἄνδρες ἔσονται

[2, 5]   εἶναι γυναῖκες. μόναις δ' αὐταῖς οὐκ ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις

[2, 60]   ἔργοις τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν ἀλλ'

[2, 75]   κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ

[2, 20]   περὶ τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων,

[2, 5]   Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς,

[2, 10]   ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι οὐκ ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους

[2, 25]   τῆς Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην, οὐκ ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτῷ

[2, 35]   εἶδον, πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι δ' οὐχ ἱκετεῖαι

[2, 60]   δ' ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ μετέχειν οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ

[2, 75]   τῆς δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα

[2, 50]   δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ δ' οὔπω

[2, 55]   ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ μέγας βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου

[2, 80]   τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου

[2, 65]   πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν οὖν διὰ τοὺς ἐν Πειραιεῖ κινδύνους

[2, 50]   λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν

[2, 65]   τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς

[2, 40]   αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν οὖν τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες

[2, 5]   συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν

[2, 10]   τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν οὖν τοὺς ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ ἐπὶ

[2, 0]   τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό

[2, 15]   τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν οὖν ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις προγόνοις μιᾷ

[2, 30]   ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες οὗπερ ἐτά χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ δὲ

[2, 50]   οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ δ' οὔπω δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι

[2, 50]   τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς εἰς τὴν σφετέραν

[2, 45]   μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος.

[2, 30]   οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες

[2, 20]   μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ, οὓς μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν

[2, 30]   ἀλλὰ τοῦ πλήθους ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς

[2, 40]   τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ τῆς

[2, 35]   μὲν τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς τῶν

[2, 35]   τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου

[2, 35]   ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ πολὺν χρόνον οὔσης τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν

[2, 60]   ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον ἔχειν δεόμενοι τῆς

[2, 45]   προδιδόμενοι μετὰ τῶν βαρβάρων ἔσονται, οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν οὔτε

[2, 0]   καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης

[2, 75]   τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε

[2, 60]   σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον

[2, 55]   τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ τῶν βαρβάρων

[2, 0]   εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ

[2, 75]   οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον

[2, 45]   οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν οὔτε τούτους ὠφελήσειν τὸ ἐν Ἰσθμῷ

[2, 55]   περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε τριήρεις ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ

[2, 55]   χρόνῳ ἐκ τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν, οὔτε τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη,

[2, 70]   πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι ἢ

[2, 65]   οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες

[2, 75]   τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς

[2, 25]   παρὰ τοὺς ὅρους τῆς χώρας οὕτω δὲ διὰ ταχέων τὸν κίνδυνον

[2, 30]   κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν

[2, 65]   Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ

[2, 75]   ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες

[2, 20]   ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες οὕτως ἂν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τοὺς

[2, 0]   ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως ἂν μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ

[2, 25]   ἀφίκετο, τῆς δὲ πεζῆς στρατιᾶς οὕτως ἄπειρον τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε

[2, 75]   πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς δὲ παῖδας οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες,

[2, 30]   πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες

[2, 60]   αἱρούμενοι ἢ βίον μετὰ δουλείας, οὐχ ἧττον ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ

[2, 25]   ἑκόντων προδιδόντων. οἱ μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι, οἱ δ'

[2, 0]   πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ πᾶς χρόνος οὐχ ἱκανὸς λόγον ἴσον παρασκευάσαι τοῖς

[2, 35]   ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι δ' οὐχ ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο ἢ θυσιῶν

[2, 15]   ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ

[2, 60]   κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες, ἀλλ' ὑπὸ

[2, 10]   ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες μείζονος

Discours, paragraphes
[2, 65]	Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις	ὁ	βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος
[2, 20]	πολλὰς μυριάδας τῶν βαρβάρων διεκινδύνευσαν.	ὁ	γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς οὐκ
[2, 0]	μὲν λόγος μοι περὶ τούτων,	ὁ	δ' ἀγὼν οὐ πρὸς τὰ
[2, 65]	διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ	ὁ	θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ
[2, 75]	τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι	ὁ	θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις
[2, 55]	αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες, ὥσθ'	ὁ	μέγας βασιλεὺς οὐκέτι τῶν ἀλλοτρίων
[2, 15]	παῖδες ὄντες ἐγένοντο τοῦ πατρός:	ὁ	μὲν γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν
[2, 0]	τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν. ὅμως δὲ	ὁ	μὲν λόγος μοι περὶ τούτων,
[2, 0]	λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις	ὁ	πᾶς χρόνος οὐχ ἱκανὸς λόγον
[2, 75]	καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων	ὁ	τὴν ἡμετέραν μοῖραν εἰληχὼς ἀπαραίτητος.
[2, 60]	ἀνδρῶν ὀρφανὴ γενομένη, εὐτυχὴς δ'	ὁ	τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων
[2, 25]	ζηλοῦσθαι. Μετὰ ταῦτα δὲ Ξέρξης	ὁ	τῆς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν
[2, 75]	καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως,	ὅ	τε δαίμων ὁ τὴν ἡμετέραν
[2, 75]	μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἶδ'	ὅ	τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι: οὐ
[2, 25]	ἂν ἔργον εἴη κα ταλέξαι:	ὃ	δὲ μέγιστον σημεῖον τοῦ πλήθους:
[2, 30]	τὸ ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων,	ὃ	τίς οὐκ ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη,
[2, 25]	πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας	ὁδὸν	μὲν διὰ τῆς θαλάττης ἐποιήσατο,
[2, 25]	ταχέων τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε	οἱ	αὐτοὶ τοῖς ἄλλοις ἀπήγγειλαν τήν
[2, 20]	ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν	οἱ	βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ,
[2, 50]	πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες	οἱ	γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς ἡλικίας
[2, 50]	μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι,	οἱ	δ' ἐκείνους μιμούμενοι, τῶν μὲν
[2, 20]	οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο:	οἱ	δ' ἡμέτεροι πρόγονοι οὐ λογισμῷ
[2, 30]	ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν πόλιν,	οἱ	δ' ἡμέτεροι πρόγονοι πυθόμενοι μὲν
[2, 50]	οἱ μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν,	οἱ	δ' οὔπω δυνάμενοι, ταῖς δὲ
[2, 25]	γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι,	οἱ	δ' ὑπὸ χρημάτων διεφθαρμένοι: ἀμφότερα
[2, 65]	γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐφθόνουν,	οἱ	δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν, οὐ
[2, 60]	ἀντὶ τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν.	οἱ	δὲ κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ
[2, 55]	μὲν μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν,	οἱ	δὲ μετὰ τὴν νίκην τῶν
[2, 65]	τὰς αὐτὰς τιμὰς τοῖς ἀστοῖς.	Οἱ	δὲ νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις
[2, 15]	οὐχ οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι:	οἱ	δὲ παῖδες αὐτοῦ διὰ τήνδε
[2, 10]	Ἡρακλῆς μὲν ἐξ ἀνθρώπων ἠφανίσθη,	οἱ	δὲ παῖδες αὐτοῦ ἔφευγον μὲν
[2, 50]	ἀπελθόντες οἱ μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο,	οἱ	δὲ περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο.
[2, 50]	οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν,	οἱ	δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ
[2, 45]	τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ	οἱ	ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι ἢ εἰς
[2, 20]	καὶ μεγάλα καὶ παντα χοῦ	οἱ	ἐξ ἐκείνων γεγονότες τρόπαια διὰ
[2, 35]	~ποίαν δὲ γνώμην εἶχον ἢ	οἱ	θεώμενοι τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶν
[2, 35]	καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ	οἱ	μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ τῆς φιλότητος,
[2, 50]	οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ	οἱ	μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ γεγενημένοι,
[2, 25]	ὑπακουόντων, τῶν δὲ ἑκόντων προδιδόντων.	οἱ	μὲν γὰρ οὐχ ἱκανοὶ ἦσαν
[2, 65]	τὴν αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες	οἱ	μὲν γὰρ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῖς
[2, 50]	μόνοι τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι,	οἱ	μὲν ἐμπειρίᾳ τὴν ἀρετήν, οἱ
[2, 30]	τῶν δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων,	οἱ	μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε τὴν
[2, 15]	~τοσοῦτον δ' ἐφρόνουν ἀμφότεροι, ὥσθ'	οἱ	μὲν μετ' Εὐρυσθέως οὐδὲν παρ'
[2, 55]	τῶν Ἑλλήνων, τύραννοι δ' ἐγκαθεστᾶσιν,	οἱ	μὲν μετὰ τὴν ἡμετέραν συμφοράν,
[2, 50]	ἔργου, αἰσχίστου δὲ τοῖς πολεμίοις,	οἱ	μὲν οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ
[2, 50]	δόξης εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες	οἱ	μὲν πάλιν ἐπαιδεύοντο, οἱ δὲ
[2, 20]	πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι.	οἱ	μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο: οἱ
[2, 0]	οἷόν τε εἶναι, ὦ ἄνδρες	οἱ	παρόντες ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ,
[2, 15]	βίου δικαία: οὐ γάρ, ὥσπερ	οἱ	πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους
[2, 20]	πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ	οἱ	πρόγονοι τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο,
[2, 55]	ἐνίκησαν μὲν ναυμαχοῦντες τοὺς Ἕλληνας	οἱ	πρότερον εἰς τὴν θάλατταν οὐδ'
[2, 0]	δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις	οἱ	τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς
[2, 50]	ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ	οἱ	τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες ἠξίουν
[2, 70]	ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων,	οἳ	πάντα περὶ ἐλάττονος τῆς ἀρετῆς
[2, 80]	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί:	~οἳ	πενθοῦνται μὲν διὰ τὴν φύσιν
[2, 75]	ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας,	οἳ	τῆς μὲν τούτων ἀρετῆς τὸ
[2, 65]	ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι,	οἳ	τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ
[2, 60]	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι,	οἳ	φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ περὶ
[2, 75]	δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ οὐκ	οἶδ'	ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι:
[2, 5]	τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι, οὐδ'	οἴκαδε	ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν τε σφετέραν
[2, 60]	ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν	οἰκοῦντες,	συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας
[2, 0]	μὲν τὸ παλαιὸν ἦσαν θυγατέρες,	οἰκοῦσαι	δὲ παρὰ τὸν Θερμώδοντα ποταμόν,
[2, 70]	ἐξ ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν,	οἰκτίρω,	ὅτι πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι
[2, 35]	τε παίδων καὶ γυναικῶν πόθος	οἶκτός	τε πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς
[2, 65]	οὖν οὕτω διακειμένοις ὁ βίος	οἰκτρὸς	καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι
[2, 80]	ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων	οἶμαι	κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ
[2, 30]	τῶν χω ρίων τὴν πάροδον	οἷοί	τ' ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ
[2, 65]	ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν αὑτῶν	οἷοί	τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι
[2, 75]	τοιούτους βοηθοὺς ἡμᾶς αὐτοὺς παρέχοιμεν,	οἷοίπερ	ἐκεῖνοι ζῶντες ἦσαν. τίνας γὰρ
[2, 0]	ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν ἡγούμην	οἷόν	τε εἶναι, ὦ ἄνδρες οἱ
[2, 75]	παρέχει πᾶσιν. εἰ μὲν γὰρ	οἷόν	τε ἦν τοῖς τοὺς ἐν
[2, 15]	καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ	οἷός	τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ δὲ
[2, 0]	τῶν πάντων ἐφ' ἵππους ἀναβᾶσαι,	οἷς	ἀνελπίστως δι' ἀπειρίαν τῶν ἐναντίων
[2, 35]	τῶν ἄθλων τῶν ἐν Σαλαμῖνι;	οἷς	τοσοῦτον πανταχόθεν περιειστήκει πλῆθος πολεμίων,
[2, 80]	ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι,	οἵτινες,	ἐπειδὴ θνητῶν σωμάτων ἔτυχον, ἀθάνατον
[2, 75]	ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι,	οἵτινες	ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες
[2, 70]	νεώτεροί εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι	οἵων	πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν δ'
[2, 40]	ἐμβάντες, τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς	ὀλίγας	οὔσας ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ
[2, 35]	εἰδότες μὲν τὰς σφετέρας ναῦς	ὀλίγας	οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς
[2, 20]	μιᾷ γνώμῃ πάντες γνόντες ἀπήντων	ὀλίγοι	πρὸς πολλούς: ἐνόμιζον γὰρ ἀποθανεῖν
[2, 55]	παρασχόντες τοὺς συμμάχους, οὐ τοῖς	ὀλίγοις	τοὺς πολλοὺς δουλεύειν ἀξιώσαντες, ἀλλὰ
[2, 0]	προνοουμένη τῶν ἐνθάδε λεγόντων, ἐξ	ὀλίγου	τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη οὕτως
[2, 20]	συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες μὲν	ὀλίγῳ	τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες
[2, 0]	τοῖς ἐπαγγείλασιν ἐπ' αὐτοῖς ἐξ	ὀλίγων	ἡμερῶν λέγειν: ἐπειδὴ δὲ πᾶσιν
[2, 20]	προσήκειν, ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ'	ὀλίγων,	καὶ τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας
[2, 40]	τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ'	ὀλίγων	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ
[2, 60]	ταῦτα μὲν ἐξήχθην ὑπὲρ πάσης	ὀλοφύρασθαι	τῆς Ἑλλάδος: ἐκείνων δὲ τῶν
[2, 70]	τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς	ὀλοφύρεσθαι	καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν
[2, 75]	οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα	ὀλοφύρεσθαι:	οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς
[2, 80]	καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον	ὀλοφύρεσθαι	τοὺς θαπτομένους.
[2, 20]	καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες	ὅμοια,	πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ
[2, 5]	πόλιν. τυχοῦσαι δ' ἀγαθῶν ἀνδρῶν	ὁμοίας	ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς τῇ φύσει,
[2, 75]	εἰ τοὺς μὲν τοκέας αὐτῶν	ὁμοίως	ὥσπερ ἐκεῖνοι περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα,
[2, 15]	κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν	ὁμόνοιαν	εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις
[2, 65]	κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν	ὁμονοοῦντες	πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν
[2, 60]	ἀντὶ μικρᾶς ἀπέδειξαν τὴν πόλιν,	ὁμονοοῦσαν	δὲ ἀντὶ στασιαζούσης ἀπέφηναν, τείχη
[2, 40]	Ἑλλάδος, εἰκότως δὲ τὴν εὐτυχίαν	ὁμονοοῦσαν	τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ
[2, 80]	διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον:	ὅμως	δ' ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι
[2, 0]	αὐτοὺς παρὰ τῶν ἀκουσάντων τυγχάνειν.	ὅμως	δὲ ὁ μὲν λόγος μοι
[2, 60]	τοὺς πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ'	ὅμως	οὐ τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων
[2, 35]	δὲ καομένων, ἁπάντων δ' ἐγγὺς	ὄν	των τῶν δεινῶν, ἀκούοντες δ'
[2, 30]	καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ'	ὀνείδους	καὶ πλούτου δουλείαν τῆς πατρίδος,
[2, 15]	ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν	ὄντα	καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ
[2, 60]	δὲ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἐγγὺς	ὄντας	τοῦδε τοῦ μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων
[2, 80]	σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους	ὄντας	τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας
[2, 70]	ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον	ὄντας	φίλους φεύγοντας τὴν αὑτῶν ἀπορίαν,
[2, 15]	ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες	ὄντες	ἐγένοντο τοῦ πατρός: ὁ μὲν
[2, 75]	οὐ γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς	ὄντες	θνητοί: ὥστε τί δεῖ, ἃ
[2, 75]	οὕτως ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες	ὄντες,	ταῖς δὲ γυναιξὶν εἰ τοιούτους
[2, 15]	τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν, ἀλλ' αὐτόχθονες	ὄντες	τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα
[2, 25]	τῶν ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν	ὄντων	ἔτι καὶ νῦν τὴν ἀρετὴν
[2, 50]	μὲν ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς	ὄντων,	οὐδένα ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς δ'
[2, 10]	πεπονθότες, ἐκείνους τ' οὐκ εἰδότες	ὁποῖοί	τινες ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον
[2, 60]	συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ τοῖς ἐχθροῖς	ὀργιζόμενοι,	μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν
[2, 25]	γεγενημένῳ, ἀχθόμενος δὲ τῇ συμφορᾷ,	ὀργιζόμενος	δὲ τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ'
[2, 45]	περιιδεῖν ὑπὸ τοῖς βαρβάροις γενομένους,	~ὀργισθέντες	Ἀθηναῖοι συνεβούλευον αὐτοῖς, εἰ ταύτην
[2, 15]	ἀνθρώποις δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν	ὁρίσαι	τὸ δίκαιον, λόγῳ δὲ πεῖσαι,
[2, 60]	τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν	ὅρκους	καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ
[2, 25]	τὴν ἀλλοτρίαν ἐμβαλόντων, παρὰ τοὺς	ὅρους	τῆς χώρας οὕτω δὲ διὰ
[2, 60]	μὲν ἡ Ἑλλὰς τοιούτων ἀνδρῶν	ὀρφανὴ	γενομένη, εὐτυχὴς δ' ὁ τῆς
[2, 70]	βίου, χήρας δὲ γυναῖκας ἐποίησαν,	ὀρφανοὺς	δὲ τοὺς αὑτῶν παῖδας ἀπέ
[2, 35]	τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας οὔσας,	ὁρῶντες	δὲ πολλὰς τὰς τῶν πολεμίων,
[2, 70]	ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν	ὁρῶσι	τοὺς μὲν πρότερον ὄντας φίλους
[2, 70]	εἶναι τὸν θάνατον τοῦ βίου;	ὅσῳ	γὰρ ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ
[2, 70]	ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις,	ὅταν	ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον ὄντας
[2, 30]	τοῖς περιεστηκόσι πράγμασιν, εἰδότες δ'	ὅτι,	εἰ μὲν κατὰ γῆν τοῖς
[2, 55]	ἐδήλωσεν οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον	ὅτι	ἡ τῆς πόλεως δύναμις τῆς
[2, 20]	ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι	ὅτι	ἦσαν οἱ βάρβαροι αὐτῶν ἐν
[2, 40]	πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ,	ὅτι	κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς
[2, 70]	τοὺς μὲν παῖδας αὐτῶν ζηλῶ,	ὅτι	νεώτεροί εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι
[2, 75]	ταῖς τῆς φύσεως συμφοραῖς, ἐπισταμένους	ὅτι	ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς
[2, 65]	δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο,	ὅτι	οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ'
[2, 70]	ὧν δ' οὗτοι γεγόνασιν, οἰκτίρω,	ὅτι	πρεσβύτεροι ἢ ὥστε ἐπιλαθέσθαι τῆς
[2, 65]	οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον	ὅτι	ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες πολεμεῖν αὐτοῖς
[2, 75]	ὅ τι δεῖ τοιαῦτα ὀλοφύρεσθαι:	οὐ	γὰρ ἐλανθάνομεν ἡμᾶς αὐτοὺς ὄντες
[2, 15]	γὰρ ἀρχὴ τοῦ βίου δικαία:	οὐ	γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί, πανταχόθεν
[2, 5]	τεθνεώτων σώμασι τὴν εὐψυχίαν ἐπιδείκνυσθαι:	οὐ	δυνάμενοι δὲ τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν
[2, 30]	πεζῆς στρατιᾶς ἁλώσονται, ἀμφότερα δὲ	οὐ	δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν
[2, 65]	μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι	οὐ	κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ
[2, 5]	τοὺς δὲ κάτω τὰ αὑτῶν	οὐ	κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺς
[2, 20]	διενοοῦντο: οἱ δ' ἡμέτεροι πρόγονοι	οὐ	λογισμῷ δόντες τοὺς ἐν τῷ
[2, 65]	γὰρ μεγάλην ποιοῦντες τὴν Ἑλλάδα	οὐ	μόνον ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας
[2, 30]	τὸ τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν.	οὐ	πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε
[2, 55]	τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν	οὐ	πολλῷ χρόνῳ ὕστερον ὅτι ἡ
[2, 0]	περὶ τούτων, ὁ δ' ἀγὼν	οὐ	πρὸς τὰ τούτων ἔργα ἀλλὰ
[2, 10]	γενόμενοι: δίκαιον δὲ νομίζοντες εἶναι,	οὐ	προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα,
[2, 50]	ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν	οὐ	ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν κινδυνευθέντα
[2, 30]	ἐνίκων τῇ ναυμαχίᾳ, Λακεδαιμόνιοι δέ,	οὐ	ταῖς ψυχαῖς ἐνδεεῖς γενόμενοι, ἀλλὰ
[2, 65]	φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι,	οὐ	τὴν αὐτὴν γνώμην Λακεδαιμονίοις ἔχοντες
[2, 65]	οἱ δὲ ἀδικουμένους αὐτοὺς ἠλέουν,	οὐ	τῆς προτέρας ἔχθρας μεμνημένοι, ἀλλὰ
[2, 60]	πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ' ὅμως	οὐ	τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων φοβηθέντες,
[2, 55]	ἀστασιάστους δὲ παρασχόντες τοὺς συμμάχους,	οὐ	τοῖς ὀλίγοις τοὺς πολλοὺς δουλεύειν
[2, 25]	ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ δὲ τῆς ἀρετῆς	οὐ	φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς παρ'
[2, 15]	ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι δὲ	οὐδ'	ἂν ἠξίουν Εὐρυσθέα αὐτὸν ἱκετεύοντα
[2, 20]	δέ, οὓς μὴ μόνοι νικῷεν,	οὐδ'	ἂν μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι:
[2, 75]	ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ	οὐδ'	ἀναμείναντες τὸν αὐτόματον θάνατον, ἀλλ'
[2, 65]	ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν	οὐδ'	ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων πρότερον
[2, 55]	οἱ πρότερον εἰς τὴν θάλατταν	οὐδ'	ἐμβαίνοντες, ἔπλευσαν δ' εἰς τὴν
[2, 5]	περὶ τῶν λοιπῶν ἄμεινον βουλεύσασθαι,	οὐδ'	οἴκαδε ἀπελθούσαις ἀπαγγεῖλαι τήν τε
[2, 20]	πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους,	οὐδ'	ᾠήθησαν δεῖν ἑτέροις τῆς σωτηρίας
[2, 20]	τῇ χώρᾳ, οὐκ ἀνέμειναν πυθέσθαι	οὐδὲ	βοηθῆσαι τοὺς συμμάχους, οὐδ' ᾠήθησαν
[2, 10]	προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα,	οὐδὲ	κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς,
[2, 50]	πολλῶν κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι,	οὐδὲ	τὰ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ
[2, 5]	διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης,	οὐδὲ	τοῖς ζῶσιν Ἀργείων χαριζόμενοι, ἀλλὰ
[2, 55]	τὸ ἴσον ἔχειν ἅπαντας ἀναγκάσαντες,	οὐδὲ	τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ
[2, 25]	τῶν προγόνων. καὶ γάρ τοι	οὐδεὶς	τῶν ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ
[2, 5]	τούτων τυχεῖν ἐστράτευσαν ἐπ' αὐτούς,	οὐδεμιᾶς	διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης,
[2, 0]	γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης	οὐδεμιᾶς,	πανταχῇ δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν
[2, 25]	τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας ἥσθησαν. ὥστε	οὐδὲν	θαυμαστόν, πάλαι τῶν ἔργων γεγενημένων,
[2, 10]	γνώμην ἥνπερ πρότερον, ἀγαθὸν μὲν	οὐδὲν	ἰδίᾳ ὑπὸ τοῦ πατρὸς αὐτῶν
[2, 15]	ὥσθ' οἱ μὲν μετ' Εὐρυσθέως	οὐδὲν	παρ' ἑκόντων ἐζήτουν εὑρίσκεσθαι, Ἀθηναῖοι
[2, 50]	ἀπόντων, τῶν δ' ἐγγὺς ὄντων,	οὐδένα	ἐτόλμησαν μεταπέμψασθαι: ταῖς δ' αὑτῶν
[2, 20]	εἰ δ' ἐνθάδε πρῶτον ἀφίξονται,	οὐδένας	ἄλλους τῶν Ἑλλήνων τολμήσειν ἑτέρους
[2, 25]	διορύξας δὲ τὸν Ἄθω, ὑφισταμένου	οὐδενός,	ἀλλὰ τῶν μὲν ἀκόντων ὑπακουόντων,
[2, 20]	ὁ γὰρ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς	οὐκ	ἀγαπῶν τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ'
[2, 40]	τοῦ κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων	οὐκ	ἂν ἐδάκρυσεν; ἢ τίς τῆς
[2, 40]	ἢ τίς τῆς τόλμης αὐτοὺς	οὐκ	ἂν ἠγάσθη; ἦ πολὺ πλεῖστον
[2, 40]	τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς	οὐκ	ἂν θεῶν ἠλέησεν αὐτοὺς ὑπὲρ
[2, 30]	τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ τίς	οὐκ	ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας
[2, 20]	βάρβαροι αὐτῶν ἐν τῇ χώρᾳ,	οὐκ	ἀνέμειναν πυθέσθαι οὐδὲ βοηθῆσαι τοὺς
[2, 10]	ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ Πελοπόννησον ἐχόντων,	οὐκ	ἐγγὺς τῶν δεινῶν γενόμενοι μετέγνωσαν,
[2, 35]	πολλὰ μὲν ᾠήθησαν ἰδεῖν ὧν	οὐκ	εἶδον, πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν
[2, 10]	πατρὸς αὐτῶν πεπονθότες, ἐκείνους τ'	οὐκ	εἰδότες ὁποῖοί τινες ἄνδρες ἔσονται
[2, 5]	εἶναι γυναῖκες. μόναις δ' αὐταῖς	οὐκ	ἐξεγένετο ἐκ τῶν ἡμαρτημένων μαθούσαις
[2, 60]	ἔργοις τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες,	οὐκ	ἐπὶ τιμωρίαν τῶν ἐχθρῶν ἀλλ'
[2, 75]	κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν,	οὐκ	ἐπιτρέψαντες περὶ αὑτῶν τῇ τύχῃ
[2, 20]	περὶ τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον,	οὐκ	ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων,
[2, 5]	Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ,	οὐκ	ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς,
[2, 10]	ἐξαιτουμένου δὲ αὐτοὺς Εὐρυσθέως Ἀθηναῖοι	οὐκ	ἠθέλησαν ἐκδοῦναι, ἀλλὰ τὴν Ἡρακλέους
[2, 25]	τῆς Ἀσίας εἰς τὴν Εὐρώπην,	οὐκ	ἠθέλησεν, ἡγούμενος τὴν διατριβὴν αὑτῷ
[2, 35]	εἶδον, πολλὰ δ' ἀκοῦσαι ὧν	οὐκ	ἤκουσαν. ποῖαι δ' οὐχ ἱκετεῖαι
[2, 60]	δ' ἐκείνων δουλείας αὐτοὶ μετέχειν	οὐκ	ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ
[2, 75]	τῆς δυστυχίας μετέχουσιν; Ἀλλὰ γὰρ	οὐκ	οἶδ' ὅ τι δεῖ τοιαῦτα
[2, 50]	δὲ τοῖς πολεμίοις, οἱ μὲν	οὐκέτι	τοῖς σώμασιν, οἱ δ' οὔπω
[2, 55]	ἐπιδείξαντες, ὥσθ' ὁ μέγας βασιλεὺς	οὐκέτι	τῶν ἀλλοτρίων ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου
[2, 80]	τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν	οὖν	αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου
[2, 65]	πολεμεῖν αὐτοῖς ἐδύναντο. Ἐκεῖνοι μὲν	οὖν	διὰ τοὺς ἐν Πειραιεῖ κινδύνους
[2, 50]	λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν	οὖν	οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν
[2, 65]	τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν	οὖν	οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς
[2, 40]	αὑτῶν ἀρετὴν ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν	οὖν	τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες
[2, 5]	συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν	οὖν	τῆς ἀλλοτρίας ἀδίκως ἐπιθυμήσασαι τὴν
[2, 10]	τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι. περὶ μὲν	οὖν	τοὺς ἀποθανόντας τῶν ἑπτὰ ἐπὶ
[2, 0]	τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον μὲν	οὖν	τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό
[2, 15]	τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ μὲν	οὖν	ὑπῆρχε τοῖς ἡμετέροις προγόνοις μιᾷ
[2, 30]	ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες	οὗπερ	ἐτά χθησαν μάχεσθαι: τούτῳ δὲ
[2, 50]	οὐκέτι τοῖς σώμασιν, οἱ δ'	οὔπω	δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι
[2, 50]	τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς	οὔπω	δυναμένοις, τοὺς εἰς τὴν σφετέραν
[2, 45]	μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς	οὓς	ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι τῆς Ἑλλάδος.
[2, 30]	οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς	οὓς	κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες
[2, 20]	μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ,	οὓς	μὴ μόνοι νικῷεν, οὐδ' ἂν
[2, 30]	ἀλλὰ τοῦ πλήθους ψευσθέντες καὶ	οὓς	φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς
[2, 40]	τὰς δ' αὑτῶν ψυχὰς ὀλίγας	οὔσας	ἀντιτάξαντες τῷ πλήθει τῷ τῆς
[2, 35]	μὲν τὰς σφετέρας ναῦς ὀλίγας	οὔσας,	ὁρῶντες δὲ πολλὰς τὰς τῶν
[2, 35]	τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶν ἐκείναις,	οὔσης	καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου
[2, 35]	ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ πολὺν χρόνον	οὔσης	τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν
[2, 60]	ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι	οὔτ'	αὐτοὶ πλέον ἔχειν δεόμενοι τῆς
[2, 45]	προδιδόμενοι μετὰ τῶν βαρβάρων ἔσονται,	οὔτ'	ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν οὔτε
[2, 0]	καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν:	οὔτε	γὰρ γῆς ἄπειροι οὔτε θαλάττης
[2, 75]	τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις;	οὔτε	γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ οὔτε
[2, 60]	σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο, καὶ	οὔτε	ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ πλέον
[2, 55]	τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη,	οὔτε	Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ τῶν βαρβάρων
[2, 0]	εἰπεῖν: οὔτε γὰρ γῆς ἄπειροι	οὔτε	θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ
[2, 75]	οὔτε γὰρ τοὺς πονηροὺς ὑπερορᾷ	οὔτε	τοὺς ἀγαθοὺς θαυμάζει, ἀλλ' ἴσον
[2, 45]	οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν χιλίων νεῶν	οὔτε	τούτους ὠφελήσειν τὸ ἐν Ἰσθμῷ
[2, 55]	περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ	οὔτε	τριήρεις ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ
[2, 55]	χρόνῳ ἐκ τῆς Ἀσίας ἔπλευσαν,	οὔτε	τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη,
[2, 70]	πατέρων ἐστέρηνται, ἐξ ὧν δ'	οὗτοι	γεγόνασιν, οἰκτίρω, ὅτι πρεσβύτεροι ἢ
[2, 65]	οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος εὐκτός:	οὗτοι	δὲ καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες
[2, 75]	τούτων νῦν ἄχθεσθαι, ἢ λίαν	οὕτω	βαρέως φέρειν ἐπὶ ταῖς τῆς
[2, 25]	παρὰ τοὺς ὅρους τῆς χώρας	οὕτω	δὲ διὰ ταχέων τὸν κίνδυνον
[2, 30]	κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ'	οὕτω	διακειμένης τῆς Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν
[2, 65]	Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν	οὕτω	διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ
[2, 75]	ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες	οὕτω	τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ ἐπιτρέψαντες
[2, 20]	ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα, νομίσαντες	οὕτως	ἂν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων τοὺς
[2, 0]	ὀλίγου τὴν πρόσταξιν ποιεῖσθαι, ἡγουμένη	οὕτως	ἂν μάλιστα συγγνώμης αὐτοὺς παρὰ
[2, 25]	ἀφίκετο, τῆς δὲ πεζῆς στρατιᾶς	οὕτως	ἄπειρον τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε
[2, 75]	πολλοῦ ποιοίμεθα, τοὺς δὲ παῖδας	οὕτως	ἀσπαζοίμεθα ὥσπερ αὐτοὶ πατέρες ὄντες,
[2, 30]	πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν	οὐχ	ἡττηθέντες τῶν ἐναντίων, ἀλλ' ἀποθανόντες
[2, 60]	αἱρούμενοι ἢ βίον μετὰ δουλείας,	οὐχ	ἧττον ταῖς συμφοραῖς αἰσχυνόμενοι ἢ
[2, 25]	ἑκόντων προδιδόντων. οἱ μὲν γὰρ	οὐχ	ἱκανοὶ ἦσαν ἀμύνασθαι, οἱ δ'
[2, 0]	πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ πᾶς χρόνος	οὐχ	ἱκανὸς λόγον ἴσον παρασκευάσαι τοῖς
[2, 35]	ὧν οὐκ ἤκουσαν. ποῖαι δ'	οὐχ	ἱκετεῖαι θεῶν ἐγένοντο ἢ θυσιῶν
[2, 15]	ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα	οὐχ	οἷός τε ἦν τιμωρήσασθαι: οἱ
[2, 60]	κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον,	οὐχ	ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες, ἀλλ' ὑπὸ
[2, 10]	ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ	οὐχ	ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες μείζονος

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/07/2008