HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lysias, Discours II : Oraison funèbre

Liste des contextes (ordre alphabétique)

κ = 97 formes différentes pour 322 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Discours, paragraphes

[2, 25]   ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν ἔργον εἴη κα ταλέξαι: ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον

[2, 5]   αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον πρὸς Καδμείους ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς ζῶσιν Ἀργείων

[2, 5]   καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι

[2, 10]   τῆς τύχης ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ Καδμείων τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις μὲν

[2, 50]   δὲ περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο. Καθ' ἕκαστον μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον

[2, 60]   ἀπέφηναν, τείχη δὲ ἀντὶ τῶν καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες

[2, 55]   ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην

[2, 40]   δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν, καὶ ἀγαπώντων μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων

[2, 80]   καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ ἀγῶνες τίθενται ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης

[2, 20]   ἐπ' ἄλλην πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις καὶ Ἀθηναίοις πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ τοῖς

[2, 45]   τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης

[2, 20]   τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν. καὶ αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι

[2, 25]   αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει

[2, 65]   εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν ἐν

[2, 35]   καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι καὶ ἀπολωλέναι. ἦ που διὰ τὸν

[2, 70]   δ' ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων ἀφίλους καὶ ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ τῶν

[2, 40]   Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα

[2, 40]   τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα τοῖς ἐκ τῆς Ἀσίας

[2, 35]   δ' ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ καὶ βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων

[2, 40]   συμμάχων, ἄνδρας δ' ἐμπει ροτάτους. καὶ γὰρ τίνες ἂν τούτοις τῶν

[2, 75]   θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν

[2, 80]   ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν. καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ

[2, 20]   βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου δὲ διδασκομένους. ~Καὶ γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς

[2, 60]   μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται. καὶ γάρ τοι μεγάλην μὲν ἀντὶ

[2, 25]   καὶ τὴν νίκην τῶν προγόνων. καὶ γάρ τοι οὐδεὶς τῶν ἄλλων

[2, 75]   τε φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ

[2, 20]   γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ

[2, 40]   στρατηγὸν μὲν Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον εἰπεῖν καὶ γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς δὲ

[2, 30]   κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ μητέρας εἰς Σαλαμῖνα,

[2, 35]   θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός τε παίδων καὶ γυναικῶν πόθος οἶκτός τε πατέρων

[2, 30]   ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας καὶ δεινὸς τῇδε τῇ πόλει κίνδυ

[2, 70]   μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς μὲν παῖδας

[2, 25]   ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης

[2, 55]   τῶν βαρβάρων ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην σωφροσύνην καὶ δέος ἡ τούτων ἀρετὴ πᾶσιν

[2, 60]   τῶν ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν

[2, 40]   ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν

[2, 5]   προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι, καὶ δοῦσαι δίκην τῆς ἀνοίας, τῆσδε

[2, 65]   καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς τὸν ἅπαντα

[2, 65]   ἡ πόλις αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν

[2, 15]   Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός

[2, 0]   περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ

[2, 5]   αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς

[2, 55]   τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ καὶ ἐν ταῖς δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν

[2, 40]   τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν

[2, 40]   διήνεγκαν καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις,

[2, 45]   ἀπούσης ἔν τε ταῖς ναυσὶ καὶ ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι

[2, 5]   ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς τῇ φύσει, καὶ ἐναντίαν τὴν δόξαν τῆς προτέρας

[2, 65]   ἀνθ' ὧν ἡ πόλις αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ

[2, 5]   ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν ἐθνῶν, καὶ ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ αὐτὰς

[2, 15]   ὥσπερ οἱ πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι καὶ ἑτέρους ἐκβαλόντες τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν,

[2, 15]   ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν

[2, 80]   αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων

[2, 65]   ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες

[2, 30]   πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ

[2, 0]   τοῖς τούτων ἔργοις, διὰ τοῦτο καὶ ἡ πόλις μοι δοκεῖ, προνοουμένη

[2, 55]   μόνους καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν

[2, 55]   καὶ συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι καὶ τοῖς

[2, 10]   τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ

[2, 20]   ἂν μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι: καὶ ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων

[2, 5]   καὶ Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων

[2, 20]   γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε

[2, 70]   ἢ τεκεῖν μὲν καὶ θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς αὑτῶν, ἐν δὲ

[2, 80]   ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι

[2, 70]   ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ τεκεῖν μὲν καὶ θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς αὑτῶν,

[2, 60]   ἐκείνων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ

[2, 45]   αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ δίκαιά

[2, 40]   τῆς αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν

[2, 65]   οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ

[2, 75]   εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον

[2, 55]   γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν

[2, 70]   ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν

[2, 5]   ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα

[2, 35]   βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς

[2, 80]   τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ,

[2, 25]   δὲ τῆς ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες, καὶ μᾶλλον τοὺς παρ' αὑτοῖς νόμους

[2, 20]   ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα καὶ παντα χοῦ οἱ

[2, 5]   ἀκούουσαι κλέος μέγα, πολλῆς δόξης καὶ μεγάλης ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι τὰ

[2, 45]   τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ

[2, 45]   τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν, καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς

[2, 35]   ἠρημωμένην, τὴν δὲ χώραν πορθουμένην καὶ μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ

[2, 30]   ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ μητέρας εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ

[2, 70]   ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ

[2, 35]   γυναικῶν πόθος οἶκτός τε πατέρων καὶ μητέρων, λογισμὸς δ' εἰ δυστυχήσειαν,

[2, 15]   τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ

[2, 45]   δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ

[2, 80]   μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον

[2, 45]   καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους

[2, 45]   θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ καὶ νομίζοντες αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε

[2, 75]   νῦν δὲ ἥ τε φύσις καὶ νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ

[2, 70]   δὲ τῶν αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ' αὐτοῖς

[2, 25]   γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι καὶ νῦν τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ

[2, 65]   οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς καὶ ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ

[2, 45]   ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι ἢ

[2, 50]   ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ

[2, 50]   τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες

[2, 30]   γενόμενοι, ἀλλὰ τοῦ πλήθους ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς

[2, 60]   ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο, καὶ οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ

[2, 55]   καὶ περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ οὔτε τριήρεις ἐν ἐκείνῳ τῷ

[2, 10]   δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι. καὶ οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες

[2, 20]   ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα καὶ παντα χοῦ οἱ ἐξ ἐκείνων

[2, 0]   οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ

[2, 70]   ἀπέ λιπον, ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν;

[2, 15]   τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι

[2, 45]   καὶ μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς

[2, 60]   τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε κειμένους, ὡς

[2, 30]   ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ

[2, 65]   ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες καὶ περὶ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι,

[2, 60]   μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν καὶ περὶ τοῦ δικαίου μαχόμενοι καὶ

[2, 55]   ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ καὶ περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ

[2, 45]   τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Πλαταιεῖς πάντας τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων

[2, 40]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως

[2, 30]   φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους καὶ πλούτου δουλείαν τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον

[2, 80]   ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς

[2, 35]   πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ πολὺν

[2, 35]   τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν, καὶ πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων

[2, 40]   τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων μετασχόντες

[2, 5]   ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ καὶ Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ

[2, 40]   Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον εἰπεῖν καὶ γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς δὲ πλείους τῶν

[2, 45]   ἠξιώθησαν, καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι

[2, 30]   ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν

[2, 45]   ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς

[2, 45]   ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων

[2, 55]   παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα δεῖ μόνους καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας

[2, 35]   ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν νενικηκέναι καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι καὶ

[2, 80]   ἀγῶνες τίθενται ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους

[2, 55]   ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης καὶ

[2, 60]   ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ τοὺς

[2, 70]   ἄξιον τοῖς ζῶσι τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς

[2, 45]   Ἀθηναίους δὲ δίκαιά τε λέγειν καὶ τὰ βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν

[2, 25]   ἄπειρον τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε καὶ τὰ ἔθνη τὰ μετ' αὐτοῦ

[2, 25]   ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα πράγματα καὶ τὰς

[2, 25]   αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει πεφυκότα καὶ τὰ

[2, 25]   πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα πράγματα καὶ τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν

[2, 10]   ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες, καὶ τὰς ἐν τῷ πολέμῳ τύχας

[2, 20]   ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ' ὀλίγων, καὶ τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ

[2, 15]   κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους καὶ τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ

[2, 45]   πλῆθος τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι

[2, 65]   τε ἐκείνων δόξαν διασώσαν τες καὶ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν

[2, 55]   ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες,

[2, 20]   τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων καὶ τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα

[2, 25]   τ' ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων καὶ τὴν νίκην τῶν προγόνων. καὶ

[2, 15]   ἡμέρᾳ τήν θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν καὶ τὴν τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ

[2, 5]   τήν τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν:

[2, 35]   ἐν ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ

[2, 45]   χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης ἔν τε

[2, 35]   ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν,

[2, 30]   ἦλθε καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων,

[2, 30]   καὶ μητέρας εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ τὸ τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν.

[2, 55]   γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι καὶ τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν

[2, 40]   ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ

[2, 60]   αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ'

[2, 75]   θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς

[2, 60]   δεόμενοι τῆς μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας καὶ τοῖς βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς

[2, 0]   ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ

[2, 0]   καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε

[2, 50]   τὴν ἐκείνων τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι καὶ τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς εἰς

[2, 0]   ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ τούτων ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς

[2, 75]   ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις;

[2, 35]   καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ

[2, 80]   πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καὶ τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν

[2, 20]   ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ'

[2, 70]   συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε αὐτῶν εἰκὸς καὶ τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν

[2, 45]   δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας καὶ τοὺς ἐκείνων συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα

[2, 15]   τεύοντο, νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων

[2, 10]   ἐλεοῦντες, τοὺς δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς

[2, 65]   πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον δὲ καὶ τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους

[2, 60]   πολεμίους δὲ τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας καὶ τοὺς πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ'

[2, 70]   ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ

[2, 65]   πρὸς ἀλλήλους βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων καὶ τῶν ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν

[2, 50]   ταῖς δ' αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι

[2, 15]   Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι, καὶ τῶν Ἡρακλέους παίδων τὰ μὲν

[2, 25]   ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι, καὶ τῶν μὲν σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ

[2, 30]   ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ τῶν συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας

[2, 60]   καὶ περὶ τοῦ δικαίου μαχόμενοι καὶ ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας

[2, 65]   τῆς αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν πολεμίων ἐλευθερίας

[2, 45]   μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας καὶ ὑπομείναντας τὴν δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ

[2, 55]   ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων

[2, 45]   καταστάντος διὰ ζῆλον τῶν γεγενημένων καὶ φθόνον τῶν πεπραγμένων, μέγα μὲν

[2, 35]   νεκρῶν, καὶ πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου

[2, 15]   πολλῶν αἴτιος ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας

[2, 15]   ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας τὸν βίον

[2, 30]   εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους

[2, 30]   δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν δὲ

[2, 20]   δὲ διδασκομένους. ~Καὶ γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια,

[2, 25]   δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τῆς δὲ

[2, 65]   Κορινθίοις ὑπὸ παλαιῶν φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ τὴν αὐτὴν

[2, 60]   ἀλλ' ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν

[2, 25]   πάλαι τῶν ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι καὶ νῦν τὴν

[2, 15]   τοῦ πατρός: ὁ μὲν γάρ, καίπερ ὢν ἀγαθῶν πολλῶν αἴτιος ἅπασιν

[2, 0]   ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ' ἐν τοῖς καιροῖς τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας δ' ἐν

[2, 0]   ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες κακὰ τὰς τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον

[2, 55]   τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν

[2, 0]   λαβών: ἄξιον γὰρ πᾶσιν ἀνθρώποις κἀκείνων μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν ἐν ταῖς

[2, 55]   νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς

[2, 65]   καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ

[2, 15]   τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν ἔργον

[2, 25]   τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ

[2, 35]   εἰ δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων ἔσεσθαι κακῶν; ~τίς οὐκ ἂν θεῶν ἠλέησεν

[2, 35]   μὲν αὐτοῖς εἶναι τῶν παρόντων κακῶν τὸ θάνατον τὸν αὑτῶν προειδέναι,

[2, 45]   μὲν ἄδικά τε ποιεῖν καὶ κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ δίκαιά τε

[2, 20]   καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν

[2, 0]   καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ μὲν πολλὰ τοῖς προτέροις περὶ

[2, 40]   αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων

[2, 45]   ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες,

[2, 50]   ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες

[2, 65]   ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ

[2, 75]   αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον. καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν

[2, 50]   ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου δὲ

[2, 75]   ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν,

[2, 55]   πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν

[2, 70]   ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι,

[2, 20]   ~Καὶ γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν

[2, 35]   μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ καομένων, ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν των

[2, 70]   ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν

[2, 30]   εἰδότες δ' ὅτι, εἰ μὲν κατὰ γῆν τοῖς βαρβάροις ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες

[2, 40]   σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς

[2, 40]   ἠγάσθη; ἦ πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι κατὰ τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν

[2, 25]   γὰρ αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι κατὰ τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν

[2, 30]   διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν

[2, 45]   τριήρεις αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε

[2, 5]   ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ αὐτὰς καταδεδουλωμέναι, λόγῳ δὲ περὶ τῆσδε τῆς

[2, 30]   ἢ μετὰ τῶν βαρβάρων γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι

[2, 20]   ἔχθραν πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν καταθέσθαι. οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο:

[2, 20]   θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν ἀγαθῶν καταλείπειν λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος

[2, 70]   τίς γὰρ αὐτοῖς ἔτι ἡδονὴ καταλείπεται τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα

[2, 70]   ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς καταλειπομένοις τὸ πένθος μεῖζον. πῶς δ'

[2, 20]   ἐκ τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ, οὓς μὴ μόνοι

[2, 30]   ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν δὲ προκειμένοιν, πότερον χρὴ

[2, 70]   ἀποδόντες, τοῖς δὲ θρέψασι λύπας καταλιπόν τες. ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι

[2, 45]   Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ πολέμου καταστάντος διὰ ζῆλον τῶν γεγενημένων καὶ

[2, 15]   καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας τὸν βίον τοὺς μὲν ἄλλους

[2, 20]   ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο ἢ ἄκουσαν καταστρέψαιντο, ῥᾳδίως τῶν πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν,

[2, 50]   ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς

[2, 25]   Ξέρξης ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεύς, καταφρονήσας μὲν τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ

[2, 45]   στρατόπεδον, ἐξελθόν τες πανδημεὶ Γεράνειαν κατέλαβον: ~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν μὲν ἀπόντων,

[2, 65]   τὴν αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο κατελθεῖν, δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες

[2, 60]   καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα τοῖς

[2, 65]   δουλείαν τοῖς ἐν τῇ Πελοποννήσῳ κατέλιπον. Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις

[2, 20]   τρόπαια διὰ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν κατέλιπον. μόνοι γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς

[2, 80]   μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν κατέλιπον: ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις

[2, 55]   οὔτε τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι κατέστη, οὔτε Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ τῶν

[2, 15]   τὰ μὲν σώματα εἰς ἄδειαν κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους καὶ

[2, 5]   διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον κατέστησαν. ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας

[2, 70]   ἀπὸ τῆς αὑτῶν τὸν πόλεμον κατέστησαν. ἐτελεύτησαν δὲ τὸν βίον, ὥσπερ

[2, 15]   παρὰ σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν κατεστήσαντο, ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν

[2, 60]   πολεμίους κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες, ἀλλ'

[2, 45]   μὲν τὴν ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις

[2, 5]   ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺς δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν

[2, 75]   μοι δοκοῦμεν ταύτην τοῖς ἐνθάδε κειμένοις ἀποδοῦναι χάριν, εἰ τοὺς μὲν

[2, 65]   καὶ τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες

[2, 60]   Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε κειμένους, ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας

[2, 0]   λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖς

[2, 50]   γένοιτο μηνῦσαι τὴν τῶν ἐνθάδε κειμένων ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ

[2, 60]   βουλεύματα τοῖς ἔργοις τῶν ἐνθάδε κειμένων ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν

[2, 20]   θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα

[2, 75]   εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε κειμένων; τίνας δ' ἂν τῶν ζώντων

[2, 60]   ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς

[2, 60]   τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας πολεμίους κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ

[2, 50]   τὴν ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι: καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ

[2, 20]   ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ τὸν θάνατον κεκτῆσθαι, τὴν δ' ἐκ τῶν κινδύνων

[2, 25]   δ' ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω

[2, 10]   ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ κέρδους προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον

[2, 5]   ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν πρῶτον πέμψαντες κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν

[2, 20]   ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν.

[2, 30]   πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα τὰς δυνάμεις κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ

[2, 30]   καὶ δεινὸς τῇδε τῇ πόλει κίνδυ νος ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων

[2, 65]   μόνον ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν

[2, 40]   μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας κινδυνεύειν ἢ μετὰ πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ

[2, 50]   οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν κινδυνευθέντα ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ

[2, 75]   οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ

[2, 60]   ἐν τοῖς σώμασι τοῖς ἑαυτῶν κινδυνεύσαντες, τρόπαιον μὲν τῶν πολεμίων ἔστησαν,

[2, 30]   φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν

[2, 45]   κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς,

[2, 40]   καὶ ἐν τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις, ἐκλιπόντες μὲν τὴν πόλιν, εἰς

[2, 40]   δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα

[2, 45]   ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν τὴν ἐλευθερίαν

[2, 15]   πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς αὑτῶν κινδύνοις ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες

[2, 70]   ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις κινδύνοις, ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον

[2, 60]   ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες, καινοῖς κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν προγόνων

[2, 25]   οὕτω δὲ διὰ ταχέων τὸν κίνδυνον ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς

[2, 50]   γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι τὸν κίνδυνον ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ

[2, 20]   τρόπῳ τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν κίνδυνον ποιήσαιντο. ἔτι δ' αὐτοῖς ἐκ

[2, 10]   ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν

[2, 10]   προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον κίνδυνον ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺς μὲν

[2, 25]   ἢ τὸν πρὸς τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν τρόπαιον ὑπὲρ

[2, 25]   ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος κινδύνου, ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν

[2, 35]   σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ

[2, 40]   αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ μεγέθους τοῦ κινδύνου; ἢ τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν

[2, 40]   δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας

[2, 30]   ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι

[2, 20]   δόντες τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ θάνατον

[2, 75]   τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν

[2, 0]   Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό νων δίειμι, μνήμην

[2, 65]   οὖν διὰ τοὺς ἐν Πειραιεῖ κινδύνους ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον

[2, 55]   καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα,

[2, 15]   δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν κινδύνων ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς

[2, 5]   προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ τῶν κινδύνων ἢ ἐκ τῶν σωμάτων ἔδοξαν

[2, 40]   παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν

[2, 20]   κεκτῆσθαι, τὴν δ' ἐκ τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ,

[2, 5]   περὶ τῆσδε τῆς χώρας ἀκούουσαι κλέος μέγα, πολλῆς δόξης καὶ μεγάλης

[2, 0]   ~ΛΥΣΙΟΥ, ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΙΣ ΚΟP ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν ἡγούμην

[2, 70]   ἀλλ' ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς κοιναῖς; ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν μὲν

[2, 10]   τὰς ἐν τῷ πολέμῳ τύχας κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν

[2, 15]   πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην, κοινὰς δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν

[2, 40]   κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς ἄλλοις

[2, 60]   προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις

[2, 5]   καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες,

[2, 75]   συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς

[2, 15]   ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν ἔργον εἶναι

[2, 5]   δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺς ἄνω

[2, 45]   καὶ ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι

[2, 65]   Οἱ δὲ νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις ὑπὸ παλαιῶν φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ

[2, 15]   ἔργον εἶναι ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν

[2, 30]   δυστυχησάντων, τῶν δὲ τῆς παρόδου κρατησάντων, οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε

[2, 35]   παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης

[2, 80]   καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν

[2, 30]   γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας

[2, 40]   ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας

[2, 50]   δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης εἰς

[2, 60]   τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ' ἐλευθερίας αἱρούμενοι ἢ

[2, 10]   ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν πολεμίους κτώμενοι, τὸ δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον

[2, 10]   ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες,

Discours, paragraphes
[2, 25]	ἀκολουθήσαντα πολὺ ἂν ἔργον εἴη	κα	ταλέξαι: ὃ δὲ μέγιστον σημεῖον
[2, 5]	αὐτούς, οὐδεμιᾶς διαφορᾶς πρότερον πρὸς	Καδμείους	ὑπαρχούσης, οὐδὲ τοῖς ζῶσιν Ἀργείων
[2, 5]	καὶ ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων	Καδμείων	θάπτειν τοὺς νεκρούς, Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι
[2, 10]	τῆς τύχης ἐπαρθέντες μείζονος παρὰ	Καδμείων	τιμωρίας ἐπεθύμησαν, ἀλλ' ἐκείνοις μὲν
[2, 50]	δὲ περὶ τῶν λοιπῶν ἐβουλεύοντο.	Καθ'	ἕκαστον μὲν οὖν οὐ ῥᾴδιον
[2, 60]	ἀπέφηναν, τείχη δὲ ἀντὶ τῶν	καθῃρημένων	ἀνέ στησαν. οἱ δὲ κατελθόντες
[2, 55]	ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς	καθιστάντες,	καὶ τὴν αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην
[2, 40]	δὲ Πελοποννησίων διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμόν,	καὶ	ἀγαπώντων μὲν τῇ σωτηρίᾳ, νομιζόντων
[2, 80]	καὶ γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ,	καὶ	ἀγῶνες τίθενται ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης
[2, 20]	ἐπ' ἄλλην πόλιν ἴασιν, ἐκείνοις	καὶ	Ἀθηναίοις πολεμήσουσι: προθύμως γὰρ τοῖς
[2, 45]	τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε	καὶ	Αἴγιναν, καὶ τῆς ἡλικίας ἀπούσης
[2, 20]	τῇ αὑτῶν ἀρετῇ μᾶλλον ἐπίστευσαν.	καὶ	αἰσχυνόμενοι ὅτι ἦσαν οἱ βάρβαροι
[2, 25]	αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν κακῶν	καὶ	ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ ἔτει
[2, 65]	εὐκτός: οὗτοι δὲ καὶ ζῶντες	καὶ	ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες μὲν ἐν
[2, 35]	καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι	καὶ	ἀπολωλέναι. ἦ που διὰ τὸν
[2, 70]	δ' ἀπεστερημένους τῶν ἐλπίδων ἀφίλους	καὶ	ἀπόρους γεγονέναι, ὑπὲρ δὲ τῶν
[2, 40]	Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ καὶ πλήθει	καὶ	ἀρετῇ; ὥστε δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα
[2, 40]	τοῖς κινδύνοις ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ	καὶ	αὐτόχθονα τοῖς ἐκ τῆς Ἀσίας
[2, 35]	δ' ἐν ταὐτῷ συμμεμειγμένου Ἑλληνικοῦ	καὶ	βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων
[2, 40]	συμμάχων, ἄνδρας δ' ἐμπει ροτάτους.	καὶ	γὰρ τίνες ἂν τούτοις τῶν
[2, 75]	θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν κάλλιστον.	καὶ	γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν αὐτῶν
[2, 80]	ὡς ἀθάνατοι διὰ τὴν ἀρετήν.	καὶ	γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, καὶ
[2, 20]	βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου δὲ διδασκομένους.	~Καὶ	γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς
[2, 60]	μνήματος τοὺς Λακεδαιμονίων τάφους παρέχονται.	καὶ	γάρ τοι μεγάλην μὲν ἀντὶ
[2, 25]	καὶ τὴν νίκην τῶν προγόνων.	καὶ	γάρ τοι οὐδεὶς τῶν ἄλλων
[2, 75]	τε φύσις καὶ νόσων ἥττων	καὶ	γήρως, ὅ τε δαίμων ὁ
[2, 20]	γάρ τοι καὶ φύντες καλῶς	καὶ	γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ
[2, 40]	στρατηγὸν μὲν Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον εἰπεῖν	καὶ	γνῶναι καὶ πρᾶξαι, ναῦς δὲ
[2, 30]	κινδυ νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας	καὶ	γυναῖκας καὶ μητέρας εἰς Σαλαμῖνα,
[2, 35]	θυσιῶν ἀναμνήσεις, ἔλεός τε παίδων	καὶ	γυναικῶν πόθος οἶκτός τε πατέρων
[2, 30]	ἂν ἰδὼν ἐφοβήθη, ὡς μέγας	καὶ	δεινὸς τῇδε τῇ πόλει κίνδυ
[2, 70]	μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ	καὶ	δεινῶν ὑπαρχόντων τοὺς μὲν παῖδας
[2, 25]	ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα, κέρδος	καὶ	δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω διακειμένης
[2, 55]	τῶν βαρβάρων ἠνδραποδίσθη: τοσαύτην σωφροσύνην	καὶ	δέος ἡ τούτων ἀρετὴ πᾶσιν
[2, 60]	τῶν ἀνδρῶν ἄξιον καὶ ἰδίᾳ	καὶ	δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν
[2, 40]	ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν κινδύνου,	καὶ	διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας περιιδεῖν
[2, 5]	προγόνων ἀρετήν: αὐτοῦ γὰρ ἀποθανοῦσαι,	καὶ	δοῦσαι δίκην τῆς ἀνοίας, τῆσδε
[2, 65]	καὶ ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ,	καὶ	ἔδωκεν ἔχειν αὐτοῖς τὸν ἅπαντα
[2, 65]	ἡ πόλις αὐτοὺς καὶ ἐπένθησε	καὶ	ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ ἔδωκεν ἔχειν
[2, 15]	Εὐρυσθέα δὲ καὶ ἐχθρὸν ὄντα	καὶ	εἰς αὐτὸν ἐξαμαρτάνοντα οὐχ οἷός
[2, 0]	περὶ αὐτῶν εἰρῆσθαι, πολλὰ δὲ	καὶ	ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ καὶ
[2, 5]	αὑτῶν ἀπέλθωσι πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες	καὶ	Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ κοινῆς
[2, 55]	τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν δὲ	καὶ	ἐν ταῖς δυστυχίαις τὴν ἑαυτῶν
[2, 40]	τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν	καὶ	ἐν τοῖς βουλεύμασι καὶ ἐν
[2, 40]	διήνεγκαν καὶ ἐν τοῖς βουλεύμασι	καὶ	ἐν τοῖς τοῦ πολέμου κινδύνοις,
[2, 45]	ἀπούσης ἔν τε ταῖς ναυσὶ	καὶ	ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι
[2, 5]	ἐκτήσαντο τὰς ψυχὰς τῇ φύσει,	καὶ	ἐναντίαν τὴν δόξαν τῆς προτέρας
[2, 65]	ἀνθ' ὧν ἡ πόλις αὐτοὺς	καὶ	ἐπένθησε καὶ ἔθαψε δημοσίᾳ, καὶ
[2, 5]	ἐλλείπειν. ~ἄρχουσαι δὲ πολλῶν ἐθνῶν,	καὶ	ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ αὐτὰς
[2, 15]	ὥσπερ οἱ πολλοί, πανταχόθεν συνειλεγμένοι	καὶ	ἑτέρους ἐκβαλόντες τὴν ἀλλοτρίαν ᾤκησαν,
[2, 15]	ἄλλους ἀδικοῦντας ἐκόλασεν, Εὐρυσθέα δὲ	καὶ	ἐχθρὸν ὄντα καὶ εἰς αὐτὸν
[2, 80]	αὐτοὺς καὶ μακαρίζω τοῦ θανάτου	καὶ	ζηλῶ, καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων
[2, 65]	ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ	καὶ	ζῶντες καὶ ἀποθανόντες ζηλωτοί, παιδευθέντες
[2, 30]	πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις ἦλθε	καὶ	ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ
[2, 0]	τοῖς τούτων ἔργοις, διὰ τοῦτο	καὶ	ἡ πόλις μοι δοκεῖ, προνοουμένη
[2, 55]	μόνους καὶ προστάτας τῶν Ἑλλήνων	καὶ	ἡγεμόνας τῶν πόλεων γίγνεσθαι. Ἐπέδειξαν
[2, 55]	καὶ συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης	καὶ	ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι καὶ τοῖς
[2, 10]	τὸν κίνδυνον τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο,	καὶ	ἠξίουν ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων μετὰ
[2, 20]	ἂν μετὰ τῶν συμμάχων δύνασθαι:	καὶ	ἡττηθέντες μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων
[2, 5]	καὶ Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων	καὶ	ἡττηθέντων μάχῃ, οὐκ ἐώντων Καδμείων
[2, 20]	γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν καλὰ	καὶ	θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε
[2, 70]	ἢ τεκεῖν μὲν καὶ θρέψαι	καὶ	θάψαι τοὺς αὑτῶν, ἐν δὲ
[2, 80]	ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις ἔθεσι χρῆσθαι,	καὶ	θεραπεύοντας τὸν πάτριον νόμον ὀλοφύρεσθαι
[2, 70]	ἀνιαρότερον γένοιτο, ἢ τεκεῖν μὲν	καὶ	θρέψαι καὶ θάψαι τοὺς αὑτῶν,
[2, 60]	ἐκείνων δὲ τῶν ἀνδρῶν ἄξιον	καὶ	ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ μεμνῆσθαι, οἳ
[2, 45]	αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε ποιεῖν	καὶ	κακῶς βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ δίκαιά
[2, 40]	τῆς αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα δὲ	καὶ	κάλλιστα ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν
[2, 65]	οὐκ ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις	καὶ	καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ
[2, 75]	εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων	καὶ	καλλίστων κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον
[2, 55]	γὰρ πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων	καὶ	καλλίστων κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν
[2, 70]	ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ	καὶ	καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν
[2, 5]	ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες	καὶ	κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα
[2, 35]	βαρβαρικοῦ παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων	καὶ	κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς
[2, 80]	τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτοὺς	καὶ	μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ,
[2, 25]	δὲ τῆς ἀρετῆς οὐ φιλοψυχήσαντες,	καὶ	μᾶλλον τοὺς παρ' αὑτοῖς νόμους
[2, 20]	ἐνθάδε κειμένων ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ	καὶ	μεγάλα καὶ παντα χοῦ οἱ
[2, 5]	ἀκούουσαι κλέος μέγα, πολλῆς δόξης	καὶ	μεγάλης ἐλπίδος χάριν παραλαβοῦσαι τὰ
[2, 45]	τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς, καὶ μόνοι	καὶ	μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ
[2, 45]	τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων ἠξιώθησαν,	καὶ	μεθ' ὧν ἐκινδύνευον καὶ πρὸς
[2, 35]	ἠρημωμένην, τὴν δὲ χώραν πορθουμένην	καὶ	μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ
[2, 30]	ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ γυναῖκας	καὶ	μητέρας εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον καὶ
[2, 70]	ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς καὶ πατέρας	καὶ	μητέρας κατ῎ έστησαν; Πολλῶν δὲ
[2, 35]	γυναικῶν πόθος οἶκτός τε πατέρων	καὶ	μητέρων, λογισμὸς δ' εἰ δυστυχήσειαν,
[2, 15]	τέρα καὶ πατρίδα. πρῶτοι δὲ	καὶ	μόνοι ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ
[2, 45]	δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς,	καὶ	μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ
[2, 80]	μακαρίζω τοῦ θανάτου καὶ ζηλῶ,	καὶ	μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον
[2, 45]	καὶ μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες	καὶ	ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους
[2, 45]	θαλάττης ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ	καὶ	νομίζοντες αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε
[2, 75]	νῦν δὲ ἥ τε φύσις	καὶ	νόσων ἥττων καὶ γήρως, ὅ
[2, 70]	δὲ τῶν αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι	καὶ	νῦν ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ' αὐτοῖς
[2, 25]	γεγενημένων, ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι	καὶ	νῦν τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ
[2, 65]	οὕτω διακειμένοις ὁ βίος οἰκτρὸς	καὶ	ὁ θάνατος εὐκτός: οὗτοι δὲ
[2, 45]	ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι, Κορίνθιοι	καὶ	οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι ἢ
[2, 50]	ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει κεκτημένοι:	καὶ	οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ ἀγαθοὶ
[2, 50]	τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι	καὶ	οἱ τῆς ἡλικίας ἐντὸς γεγονότες
[2, 30]	γενόμενοι, ἀλλὰ τοῦ πλήθους ψευσθέντες	καὶ	οὓς φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς
[2, 60]	ἐπὶ σωτηρίαν τῆς πόλεως ἐτράποντο,	καὶ	οὔτε ἐλαττοῦσθαι δυνάμενοι οὔτ' αὐτοὶ
[2, 55]	καὶ περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο,	καὶ	οὔτε τριήρεις ἐν ἐκείνῳ τῷ
[2, 10]	δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον ἐνίκων μαχόμενοι.	καὶ	οὐχ ὑπὸ τῆς τύχης ἐπαρθέντες
[2, 20]	ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα	καὶ	παντα χοῦ οἱ ἐξ ἐκείνων
[2, 0]	οὔτε θαλάττης οὐδεμιᾶς, πανταχῇ δὲ	καὶ	παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις οἱ τὰ
[2, 70]	ἀπέ λιπον, ἐρήμους δ' ἀδελφοὺς	καὶ	πατέρας καὶ μητέρας κατ῎ έστησαν;
[2, 15]	τὴν αὐτὴν ἐκέκτηντο μη τέρα	καὶ	πατρίδα. πρῶτοι δὲ καὶ μόνοι
[2, 45]	καὶ μόνοι καὶ μεθ' ἑτέρων,	καὶ	πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς
[2, 60]	τάφῳ τότε κείρασθαι τῇ Ἑλλάδι	καὶ	πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε κειμένους, ὡς
[2, 30]	ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι μετ' ἀρετῆς	καὶ	πενίας καὶ φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ
[2, 65]	ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες	καὶ	περὶ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας μαχόμενοι,
[2, 60]	μεμνῆσθαι, οἳ φεύγοντες τὴν δουλείαν	καὶ	περὶ τοῦ δικαίου μαχόμενοι καὶ
[2, 55]	ἐπεθύμει, ἀλλ' ἐδίδου τῶν ἑαυτοῦ	καὶ	περὶ τῶν λοιπῶν ἐφοβεῖτο, καὶ
[2, 45]	τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι δὲ	καὶ	Πλαταιεῖς πάντας τοὺς Ἕλληνας ἐνίκων
[2, 40]	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἤρισαν γνώμῃ	καὶ	πλήθει καὶ ἀρετῇ; ὥστε δικαίως
[2, 30]	φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους	καὶ	πλούτου δουλείαν τῆς πατρίδος, ἐξέλιπον
[2, 80]	ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης καὶ σοφίας	καὶ	πλούτου, ὡς ἀξίους ὄντας τοὺς
[2, 35]	πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων	καὶ	πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου δὲ πολὺν
[2, 35]	τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν,	καὶ	πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ φιλίων
[2, 40]	τῇ ναυμαχίᾳ τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες	καὶ	πολὺ πλεῖστον τῶν κινδύνων μετασχόντες
[2, 5]	ἑαυτῶν δικαίως ἀπώλεσαν. Ἀδράστου δὲ	καὶ	Πολυνείκους ἐπὶ Θήβας στρατευσάντων καὶ
[2, 40]	Θεμιστοκλέα, ἱκανώτατον εἰπεῖν καὶ γνῶναι	καὶ	πρᾶξαι, ναῦς δὲ πλείους τῶν
[2, 45]	ἠξιώθησαν, καὶ μεθ' ὧν ἐκινδύνευον	καὶ	πρὸς οὓς ἐπολέμουν, ἡγεμόνες γενέσθαι
[2, 30]	ψευσθέντες καὶ οὓς φυλάξειν ᾤοντο	καὶ	πρὸς οὓς κινδυνεύσειν ἔμελλον, διεφθάρησαν
[2, 45]	ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ ναυμαχοῦντες,	καὶ	πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ πρὸς
[2, 45]	ναυμαχοῦντες, καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους	καὶ	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, ὑπὸ πάντων
[2, 55]	παρεῖχεν. ὧν ἕνεκα δεῖ μόνους	καὶ	προστάτας τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡγεμόνας
[2, 35]	ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν νενικηκέναι	καὶ	σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι καὶ
[2, 80]	ἀγῶνες τίθενται ἐπ' αὐτοῖς ῥώμης	καὶ	σοφίας καὶ πλούτου, ὡς ἀξίους
[2, 55]	ἡγεμόνος κακίᾳ εἴτε θεῶν διανοίᾳ,	καὶ	συμφορᾶς ἐκείνης μεγίστης γενομένης καὶ
[2, 60]	ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες, συμμάχους μὲν ὅρκους	καὶ	συνθήκας ἔχοντες, πολεμίους δὲ τοὺς
[2, 70]	ἄξιον τοῖς ζῶσι τούτους ποθεῖν	καὶ	σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς
[2, 45]	Ἀθηναίους δὲ δίκαιά τε λέγειν	καὶ	τὰ βέλτιστα αὐτοῖς παραινεῖν, ἐβοήθησαν
[2, 25]	ἄπειρον τὸ πλῆθος ἦγεν, ὥστε	καὶ	τὰ ἔθνη τὰ μετ' αὐτοῦ
[2, 25]	ὑπεριδὼν καὶ τὰ φύσει πεφυκότα	καὶ	τὰ θεῖα πράγματα καὶ τὰς
[2, 25]	αὑτῷ πολλὴν ἔσεσθαι: ἀλλ' ὑπεριδὼν	καὶ	τὰ φύσει πεφυκότα καὶ τὰ
[2, 25]	πεφυκότα καὶ τὰ θεῖα πράγματα	καὶ	τὰς ἀνθρωπίνας διανοίας ὁδὸν μὲν
[2, 10]	ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες,	καὶ	τὰς ἐν τῷ πολέμῳ τύχας
[2, 20]	ἀγαθοῖς δ' εἶναι μετ' ὀλίγων,	καὶ	τὰς μὲν ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ
[2, 15]	κατέστησαν, ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους	καὶ	τὰς ψυχὰς ἠλευθέρωσαν, διὰ δὲ
[2, 45]	πλῆθος τῶν πολεμίων, Λακεδαιμόνιοι μὲν	καὶ	Τεγεᾶται τοὺς βαρβάρους ἐτρέψαντο, Ἀθηναῖοι
[2, 65]	τε ἐκείνων δόξαν διασώσαν τες	καὶ	τὴν αὑτῶν ἀρετὴν ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν
[2, 55]	ποιοῦντες, ἀλλὰ κἀκείνους ἰσχυροὺς καθιστάντες,	καὶ	τὴν αὑτῶν δύναμιν τοσαύτην ἐπιδείξαντες,
[2, 20]	τοῖς ὑπάρχουσιν ἀγαθοῖς, ἀλλ' ἐλπίζων	καὶ	τὴν Εὐρώπην δουλώσεσθαι, ἔστειλε πεντήκοντα
[2, 25]	τ' ἐνθάδε ἄφιξιν τῶν βαρβάρων	καὶ	τὴν νίκην τῶν προγόνων. καὶ
[2, 15]	ἡμέρᾳ τήν θ' ἑαυτῶν σωτηρίαν	καὶ	τὴν τῶν ἐχθρῶν τιμωρίαν. Πολλὰ
[2, 5]	τήν τε σφετέραν αὐτῶν δυστυχίαν	καὶ	τὴν τῶν ἡμετέρων προγόνων ἀρετήν:
[2, 35]	ἐν ταῖς ναυσὶν ἐκείναις, οὔσης	καὶ	τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου καὶ
[2, 45]	χρόνον Αἴγυπτόν τε καὶ Αἴγιναν,	καὶ	τῆς ἡλικίας ἀπούσης ἔν τε
[2, 35]	ἀμφοτέρων καὶ κραυγῆς τῶν διαφθειρομένων,	καὶ	τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν νεκρῶν,
[2, 30]	ἦλθε καὶ ἡ πεζὴ στρατιὰ	καὶ	τὸ ναυτικὸν τὸ τῶν βαρβάρων,
[2, 30]	καὶ μητέρας εἰς Σαλαμῖνα, συνήθροιζον	καὶ	τὸ τῶν ἄλλων συμμάχων ναυτικόν.
[2, 55]	γενομένης καὶ ἡμῖν τοῖς δυστυχήσασι	καὶ	τοῖς ἄλ λοις Ἕλλησιν, ἐδήλωσεν
[2, 40]	ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν τὴν ἐλευθερίαν	καὶ	τοῖς ἄλλοις ἐκτήσαντο: ὕστερον δὲ
[2, 60]	αὑτῶν ψυχαῖς κοινὴν τὴν πόλιν	καὶ	τοῖς ἄλλοις κτησόμενοι, θάνατον μετ'
[2, 75]	θάνατος κοινὸς καὶ τοῖς χειρίστοις	καὶ	τοῖς βελτίστοις; οὔτε γὰρ τοὺς
[2, 60]	δεόμενοι τῆς μὲν αὑτῶν ἐλευθερίας	καὶ	τοῖς βουλομένοις δουλεύειν μετέδοσαν, τῆς
[2, 0]	ἀρετὴ καὶ τοῖς ποιεῖν δυναμένοις	καὶ	τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε καλὰ
[2, 0]	καὶ ἐκείνοις παραλελεῖφθαι, ἱκανὰ δὲ	καὶ	τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἐξεῖναι εἰπεῖν: οὔτε
[2, 50]	τὴν ἐκείνων τοῖς ἤδη ἀπειρηκόσι	καὶ	τοῖς οὔπω δυναμένοις, τοὺς εἰς
[2, 0]	ἀφθονίαν παρεσκεύασεν ἡ τούτων ἀρετὴ	καὶ	τοῖς ποιεῖν δυναμένοις καὶ τοῖς
[2, 75]	ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος κοινὸς	καὶ	τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς βελτίστοις;
[2, 35]	καὶ τῆς αὑτῶν σωτηρίας ἀπίστου	καὶ	τοῦ προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ
[2, 80]	πολέμῳ τετελευτηκότας ταῖς αὐταῖς τιμαῖς	καὶ	τοὺς ἀθανάτους τιμᾶσθαι. ἐγὼ μὲν
[2, 20]	ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι κήσαντες δὲ	καὶ	τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ'
[2, 70]	συμφοραῖς; ἀλλὰ τότε αὐτῶν εἰκὸς	καὶ	τοὺς ἄλλους μεμνῆσθαι. ἀλλ' ἐν
[2, 45]	δεόμενοι, ναυμαχίας Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας	καὶ	τοὺς ἐκείνων συμμάχους γενομένης ἑβδομήκοντα
[2, 15]	τεύοντο, νόμῳ τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες	καὶ	τοὺς κακοὺς κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων
[2, 10]	ἐλεοῦντες, τοὺς δ' ὑβρίζοντας μισοῦντες,	καὶ	τοὺς μὲν κωλύειν ἐπιχειροῦντες, τοῖς
[2, 65]	πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον δὲ	καὶ	τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε κειμένους
[2, 60]	πολεμίους δὲ τοὺς πρότερον ὑπάρχοντας	καὶ	τοὺς πολίτας τοὺς ἑαυτῶν. ἀλλ'
[2, 70]	ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι	καὶ	τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ
[2, 65]	πρὸς ἀλλήλους βίᾳ παρόντων Πελοποννησίων	καὶ	τῶν ἄλλων ἐχθρῶν εἰς τὴν
[2, 50]	ταῖς δ' αὑτῶν ψυχαῖς πιστεύσαντες	καὶ	τῶν ἐπιόντων καταφρονήσαντες οἱ γεραίτεροι
[2, 15]	Πελοποννήσου στρατιὰν ἐλθοῦσαν ἐνίκων μαχόμενοι,	καὶ	τῶν Ἡρακλέους παίδων τὰ μὲν
[2, 25]	ἐλευθερώσειν. ~ἄνδρες δ' ἀγαθοὶ γενόμενοι,	καὶ	τῶν μὲν σωμάτων ἀφειδήσαντες, ὑπὲρ
[2, 30]	ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι δὲ	καὶ	τῶν συμμάχων ἔνιοι εἰς Θερμοπύλας
[2, 60]	καὶ περὶ τοῦ δικαίου μαχόμενοι	καὶ	ὑπὲρ τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας
[2, 65]	τῆς αὑτῶν σωτηρίας κινδυνεύειν, ἀλλὰ	καὶ	ὑπὲρ τῆς τῶν πολεμίων ἐλευθερίας
[2, 45]	μαχόμενοι τοὺς ἀπογνόντας τῆς ἐλευθερίας	καὶ	ὑπομείναντας τὴν δουλείαν. ἐν ἐκείνῃ
[2, 55]	ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ πόνων	καὶ	φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων κινδύνων
[2, 45]	καταστάντος διὰ ζῆλον τῶν γεγενημένων	καὶ	φθόνον τῶν πεπραγμένων, μέγα μὲν
[2, 35]	νεκρῶν, καὶ πολλῶν μὲν συμπιπτόντων	καὶ	φιλίων καὶ πολεμίων ναυαγίων, ἀντιπάλου
[2, 15]	πολλῶν αἴτιος ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον	καὶ	φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας
[2, 15]	ἅπασιν ἀνθρώποις, ἐπίπονον καὶ φιλόνικον	καὶ	φιλότιμον αὑτῷ καταστήσας τὸν βίον
[2, 30]	εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας	καὶ	φυγῆς ἐλευθερίαν ἢ μετ' ὀνείδους
[2, 30]	δὲ οὐ δυνήσονται, ἀμύνασθαί τε	καὶ	φυλακὴν ἱκανὴν καταλιπεῖν, δυοῖν δὲ
[2, 20]	δὲ διδασκομένους. ~Καὶ γάρ τοι	καὶ	φύντες καλῶς καὶ γνόντες ὅμοια,
[2, 25]	δεκάτῳ ἔτει παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν	καὶ	χιλίαις ναυσὶν ἀφίκετο, τῆς δὲ
[2, 65]	Κορινθίοις ὑπὸ παλαιῶν φίλων ἀδικουμένοις	καινοὶ	σύμμαχοι γενόμενοι, οὐ τὴν αὐτὴν
[2, 60]	ἀλλ' ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες,	καινοῖς	κινδύνοις τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν
[2, 25]	πάλαι τῶν ἔργων γεγενημένων, ὥσπερ	καινῶν	ὄντων ἔτι καὶ νῦν τὴν
[2, 15]	τοῦ πατρός: ὁ μὲν γάρ,	καίπερ	ὢν ἀγαθῶν πολλῶν αἴτιος ἅπασιν
[2, 0]	ἐγκωμίοις, τιμῶντας δ' ἐν τοῖς	καιροῖς	τοῖς τοιούτοις, παιδεύοντας δ' ἐν
[2, 0]	ἀνθρώποις οἱ τὰ αὑτῶν πενθοῦντες	κακὰ	τὰς τούτων ἀρετὰς ὑμνοῦσι. Πρῶτον
[2, 55]	τοὺς συμμάχους ἀσθενεῖς ποιοῦντες, ἀλλὰ	κἀκείνους	ἰσχυροὺς καθιστάντες, καὶ τὴν αὑτῶν
[2, 0]	λαβών: ἄξιον γὰρ πᾶσιν ἀνθρώποις	κἀκείνων	μεμνῆσθαι, ὑμνοῦντας μὲν ἐν ταῖς
[2, 55]	νεῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος	κακίᾳ	εἴτε θεῶν διανοίᾳ, καὶ συμφορᾶς
[2, 65]	καὶ καλλίστοις ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ	κακίᾳ	τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ
[2, 15]	τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς	κακοὺς	κολάζοντες, ἡγησάμενοι θηρίων μὲν ἔργον
[2, 25]	τοῖς αἰτίοις, ἀπαθὴς δ' ὢν	κακῶν	καὶ ἄπειρος ἀνδρῶν ἀγαθῶν, δεκάτῳ
[2, 35]	εἰ δυστυχήσειαν, τῶν μελλόντων ἔσεσθαι	κακῶν;	~τίς οὐκ ἂν θεῶν ἠλέησεν
[2, 35]	μὲν αὐτοῖς εἶναι τῶν παρόντων	κακῶν	τὸ θάνατον τὸν αὑτῶν προειδέναι,
[2, 45]	μὲν ἄδικά τε ποιεῖν καὶ	κακῶς	βουλεύεσθαι, Ἀθηναίους δὲ δίκαιά τε
[2, 20]	καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν	καλὰ	καὶ θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν
[2, 0]	καὶ τοῖς εἰπεῖν βουληθεῖσιν, ὥστε	καλὰ	μὲν πολλὰ τοῖς προτέροις περὶ
[2, 40]	αὑτῶν δουλείας. πλεῖστα δὲ καὶ	κάλλιστα	ἐκεῖνοι ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[2, 45]	ἐν ἐκείνῃ δὲ τῇ ἡμέρᾳ	καλλίστην	τελευτὴν τοῖς προτέροις κινδύνοις ἐπιθέντες,
[2, 50]	ψυχαῖς ἀμφότεροι κρείττους γενόμενοι, μετὰ	καλλίστης	δόξης εἰς τὴν αὑτῶν ἀπελθόντες
[2, 65]	ἠξίωσαν. ~ἔργοις δὲ μεγίστοις καὶ	καλλίστοις	ἀπελογήσαντο, ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ
[2, 75]	αὐτόματον θάνατον, ἀλλ' ἐκλεξάμενοι τὸν	κάλλιστον.	καὶ γάρ τοι ἀγήρατοι μὲν
[2, 50]	ἀπαν τήσαντες, τρόπαιον δὲ στήσαντες	καλλίστου	μὲν αὐτοῖς ἔργου, αἰσχίστου δὲ
[2, 75]	ἡγεῖσθαι, οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ	καλλίστων	κινδυνεύσαντες οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν,
[2, 55]	πόνων καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ	καλλίστων	κινδύνων ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν
[2, 70]	ἐπιδείξαντες. ~πολλῶν μὲν γὰρ καὶ	καλῶν	αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι,
[2, 20]	~Καὶ γάρ τοι καὶ φύντες	καλῶς	καὶ γνόντες ὅμοια, πολλὰ μὲν
[2, 35]	μεστὴν τῶν βαρβάρων, ἱερῶν δὲ	καομένων,	ἁπάντων δ' ἐγγὺς ὄν των
[2, 70]	ἀδελφοὺς καὶ πατέρας καὶ μητέρας	κατ῎	έστησαν; Πολλῶν δὲ καὶ δεινῶν
[2, 30]	εἰδότες δ' ὅτι, εἰ μὲν	κατὰ	γῆν τοῖς βαρβάροις ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες
[2, 40]	σωτηρίᾳ, νομιζόντων δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ	κατὰ	θάλατταν κινδύνου, καὶ διανοουμένων τοὺς
[2, 40]	ἠγάσθη; ἦ πολὺ πλεῖστον ἐκεῖνοι	κατὰ	τὴν ἀρετὴν ἁπάντων ἀνθρώπων διήνεγκαν
[2, 25]	γὰρ αὐτῷ χιλίαις ναυσὶ διαβιβάσαι	κατὰ	τὸ στενότατον τοῦ Ἑλλησπόντου τὴν
[2, 30]	διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ κινδύνου	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν
[2, 45]	τριήρεις αὐτῶν ἐλάμβανον. πολιορκούντων δὲ	κατὰ	τὸν αὐτὸν χρόνον Αἴγυπτόν τε
[2, 5]	ἔργῳ μὲν τοὺς περὶ αὐτὰς	καταδεδουλωμέναι,	λόγῳ δὲ περὶ τῆσδε τῆς
[2, 30]	ἢ μετὰ τῶν βαρβάρων γενομένους	καταδουλώσασθαι	τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι κρεῖττον εἶναι
[2, 20]	ἔχθραν πρὸς ἐκείνους ὑπὲρ αὐτῶν	καταθέσθαι.	οἱ μὲν τοίνυν ταῦτα διενοοῦντο:
[2, 20]	θάνατον ἀθάνατον περὶ τῶν ἀγαθῶν	καταλείπειν	λόγον, οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος
[2, 70]	τίς γὰρ αὐτοῖς ἔτι ἡδονὴ	καταλείπεται	τοιούτων ἀνδρῶν θαπτομένων, οἳ πάντα
[2, 70]	ἄνδρες ἀμείνους ἦσαν, τοσούτῳ τοῖς	καταλειπομένοις	τὸ πένθος μεῖζον. πῶς δ'
[2, 20]	ἐκ τῶν κινδύνων μνήμην ἰδίαν	καταλείψειν.	ἠξίουν δέ, οὓς μὴ μόνοι
[2, 30]	ἀμύνασθαί τε καὶ φυλακὴν ἱκανὴν	καταλιπεῖν,	δυοῖν δὲ προκειμένοιν, πότερον χρὴ
[2, 70]	ἀποδόντες, τοῖς δὲ θρέψασι λύπας	καταλιπόν	τες. ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι
[2, 45]	Ὑστέρῳ δὲ χρόνῳ Ἑλληνικοῦ πολέμου	καταστάντος	διὰ ζῆλον τῶν γεγενημένων καὶ
[2, 15]	καὶ φιλόνικον καὶ φιλότιμον αὑτῷ	καταστήσας	τὸν βίον τοὺς μὲν ἄλλους
[2, 20]	ἑκοῦσαν φίλην ποιήσαιντο ἢ ἄκουσαν	καταστρέψαιντο,	ῥᾳδίως τῶν πολλῶν Ἑλλήνων ἄρξειν,
[2, 50]	ψυχαῖς πιστεύσαντες καὶ τῶν ἐπιόντων	καταφρονήσαντες	οἱ γεραίτεροι καὶ οἱ τῆς
[2, 25]	Ξέρξης ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεύς,	καταφρονήσας	μὲν τῆς Ἑλλάδος, ἐψευσμένος δὲ
[2, 45]	στρατόπεδον, ἐξελθόν τες πανδημεὶ Γεράνειαν	κατέλαβον:	~Ἀθηναῖοι δὲ τῶν μὲν ἀπόντων,
[2, 65]	τὴν αὑτῶν οἷοί τε ἐγένοντο	κατελθεῖν,	δῆλον ὅτι ῥᾳδίως ἂν ὁμονοοῦντες
[2, 60]	καθῃρημένων ἀνέ στησαν. οἱ δὲ	κατελθόντες	αὐτῶν, ἀδελφὰ τὰ βουλεύματα τοῖς
[2, 65]	δουλείαν τοῖς ἐν τῇ Πελοποννήσῳ	κατέλιπον.	Ἐκείνοις μὲν οὖν οὕτω διακειμένοις
[2, 20]	τρόπαια διὰ τὴν αὑτῶν ἀρετὴν	κατέλιπον.	μόνοι γὰρ ὑπὲρ ἁπάσης τῆς
[2, 80]	μνήμην διὰ τὴν ἀρετὴν αὑτῶν	κατέλιπον:	ὅμως δ' ἀνάγκη τοῖς ἀρχαίοις
[2, 55]	οὔτε τύραννος ἐν τοῖς Ἕλλησι	κατέστη,	οὔτε Ἑλληνὶς πόλις ὑπὸ τῶν
[2, 15]	τὰ μὲν σώματα εἰς ἄδειαν	κατέστησαν,	ἀπαλλάξαντες δὲ τοῦ δέους καὶ
[2, 5]	διὰ τὴν ἐνθάδε συμφορὰν ἀνώνυμον	κατέστησαν.	ἐκεῖναι μὲν οὖν τῆς ἀλλοτρίας
[2, 70]	ἀπὸ τῆς αὑτῶν τὸν πόλεμον	κατέστησαν.	ἐτελεύτησαν δὲ τὸν βίον, ὥσπερ
[2, 15]	παρὰ σφίσιν αὐτοῖς δυναστείας δημοκρατίαν	κατεστήσαντο,	ἡγούμενοι τὴν πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν
[2, 60]	πολεμίους κεκτημένοι εἰς τὸν Πειραιᾶ	κατῆλθον,	οὐχ ὑπὸ νόμου ἀναγκασθέντες, ἀλλ'
[2, 45]	μὲν τὴν ἐλευθερίαν τῇ Εὐρώπῃ	κατηργάσαντο,	ἐν ἅπασι δὲ τοῖς κινδύνοις
[2, 5]	ἔχειν τὴν μεγίστην, τοὺς δὲ	κάτω	τὰ αὑτῶν οὐ κομίζεσθαι, ἱερῶν
[2, 75]	μοι δοκοῦμεν ταύτην τοῖς ἐνθάδε	κειμένοις	ἀποδοῦναι χάριν, εἰ τοὺς μὲν
[2, 65]	καὶ τοὺς ξένους τοὺς ἐνθάδε	κειμένους	ἐπαινέσαι, οἳ τῷ πλήθει βοηθήσαντες
[2, 60]	Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς ἐνθάδε	κειμένους,	ὡς συγκαταθαπτομένης τῆς αὑτῶν ἐλευθερίας
[2, 0]	λόγῳ δηλῶσαι τὴν τῶν ἐνθάδε	κειμένων	ἀνδρῶν ἀρετήν, ἐμεμψάμην ἂν τοῖς
[2, 50]	γένοιτο μηνῦσαι τὴν τῶν ἐνθάδε	κειμένων	ἀνδρῶν ἀρετήν; ~μετὰ πλείστων γὰρ
[2, 60]	βουλεύματα τοῖς ἔργοις τῶν ἐνθάδε	κειμένων	ἐπιδεικνύντες, οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν
[2, 20]	θαυμαστὰ οἱ πρόγονοι τῶν ἐνθάδε	κειμένων	ἠργάσαντο, ἀείμνηστα δὲ καὶ μεγάλα
[2, 75]	εἰκότως μᾶλλον τιμῷμεν τῶν ἐνθάδε	κειμένων;	τίνας δ' ἂν τῶν ζώντων
[2, 60]	ἐπὶ τῷδε τῷ τάφῳ τότε	κείρασθαι	τῇ Ἑλλάδι καὶ πενθῆσαι τοὺς
[2, 60]	τῆς δημοκρατίας στασιάσαντες πάντας πολεμίους	κεκτημένοι	εἰς τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ
[2, 50]	τὴν ἀρετήν, οἱ δὲ φύσει	κεκτημένοι:	καὶ οἱ μὲν αὐτοὶ πολλαχοῦ
[2, 20]	ψυχὰς ἀλλοτρίας διὰ τὸν θάνατον	κεκτῆσθαι,	τὴν δ' ἐκ τῶν κινδύνων
[2, 25]	δ' ἦν αὐτοὺς τὰ πείθοντα,	κέρδος	καὶ δέος. ~Ἀθηναῖοι δ' οὕτω
[2, 10]	ἔχθρας ὑπαρχούσης πρὸς Εὐρυσθέα, οὐδὲ	κέρδους	προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον
[2, 5]	ἀσεβεῖσθαι, τὸ μὲν πρῶτον πέμψαντες	κήρυκας	ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν
[2, 20]	ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι, νι	κήσαντες	δὲ καὶ τοὺς ἄλλους ἐλευθερώσειν.
[2, 30]	πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα τὰς δυνάμεις	κινδυ	νεύσωσιν: ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ
[2, 30]	καὶ δεινὸς τῇδε τῇ πόλει	κίνδυ	νος ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[2, 65]	μόνον ὑπὲρ τῆς αὑτῶν σωτηρίας	κινδυνεύειν,	ἀλλὰ καὶ ὑπὲρ τῆς τῶν
[2, 40]	μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας	κινδυνεύειν	ἢ μετὰ πολλῶν βασιλευομένων ὑπὲρ
[2, 50]	οὐ ῥᾴδιον τὰ ὑπὸ πολλῶν	κινδυνευθέντα	ὑφ' ἑνὸς ῥηθῆναι, οὐδὲ τὰ
[2, 75]	οἵτινες ὑπὲρ μεγίστων καὶ καλλίστων	κινδυνεύσαντες	οὕτω τὸν βίον ἐτελεύτησαν, οὐκ
[2, 60]	ἐν τοῖς σώμασι τοῖς ἑαυτῶν	κινδυνεύσαντες,	τρόπαιον μὲν τῶν πολεμίων ἔστησαν,
[2, 30]	φυλάξειν ᾤοντο καὶ πρὸς οὓς	κινδυνεύσειν	ἔμελλον, διεφθάρησαν οὐχ ἡττηθέντες τῶν
[2, 45]	κατηργάσαντο, ἐν ἅπασι δὲ τοῖς	κινδύνοις	δόντες ἔλεγχον τῆς ἑαυτῶν ἀρετῆς,
[2, 40]	καὶ ἐν τοῖς τοῦ πολέμου	κινδύνοις,	ἐκλιπόντες μὲν τὴν πόλιν, εἰς
[2, 40]	δὲ τὴν εὐτυχίαν ὁμονοοῦσαν τοῖς	κινδύνοις	ἐκτήσαντο, γνησίαν δὲ καὶ αὐτόχθονα
[2, 45]	ἡμέρᾳ καλλίστην τελευτὴν τοῖς προτέροις	κινδύνοις	ἐπιθέντες, βέβαιον μὲν τὴν ἐλευθερίαν
[2, 15]	πατρὸς ἀρετὴν ἐκείνους τοῖς αὑτῶν	κινδύνοις	ἐστεφάνωσαν. τοσοῦτον δὲ εὐτυχέστεροι παῖδες
[2, 70]	ἀρετῆς. ἀλλ' ἐν τοῖς ἰδίοις	κινδύνοις,	ὅταν ὁρῶσι τοὺς μὲν πρότερον
[2, 60]	ὑπὸ τῆς φύσεως πεισθέντες, καινοῖς	κινδύνοις	τὴν παλαιὰν ἀρετὴν τῶν προγόνων
[2, 25]	οὕτω δὲ διὰ ταχέων τὸν	κίνδυνον	ἐποιήσαντο, ὥστε οἱ αὐτοὶ τοῖς
[2, 50]	γεγονότες ἠξίουν αὐτοὶ μόνοι τὸν	κίνδυνον	ποιήσα῎ σθαι, οἱ μὲν ἐμπειρίᾳ
[2, 20]	τρόπῳ τοὺς ἐπιόντας ἀμύνασθαι, τὸν	κίνδυνον	ποιήσαιντο. ἔτι δ' αὐτοῖς ἐκ
[2, 10]	ἀρετὴν μᾶλλον ᾐδοῦντο ἢ τὸν	κίνδυνον	τὸν ἑαυτῶν ἐφοβοῦντο, καὶ ἠξίουν
[2, 10]	προκειμένου πλὴν δόξης ἀγαθῆς, τοσοῦτον	κίνδυνον	ὑπὲρ αὐτῶν ἤραντο, τοὺς μὲν
[2, 25]	ἢ τὸν πρὸς τοὺς πολεμίους	κίνδυνον	φοβούμενοι, ἔστησαν μὲν τρόπαιον ὑπὲρ
[2, 25]	ἄλλων ἔδεισεν ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος	κινδύνου,	ἀλλ' ἀκούσαντες ὑπὲρ τῆς αὑτῶν
[2, 35]	σωτηρίας ἀπίστου καὶ τοῦ προσιόντος	κινδύνου,	ἢ οἱ μέλλοντες ναυμαχήσειν ὑπὲρ
[2, 40]	αὐτοὺς ὑπὲρ τοῦ μεγέθους τοῦ	κινδύνου;	ἢ τίς ἀνθρώπων οὐκ ἂν
[2, 40]	δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν	κινδύνου,	καὶ διανοουμένων τοὺς ἄλλους Ἕλληνας
[2, 30]	ἔσεσθαι διαφυλάξαι. γενομένου δὲ τοῦ	κινδύνου	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον Ἀθηναῖοι
[2, 20]	δόντες τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ	κινδύνους,	ἀλλὰ νομίζοντες τὸν εὐκλεᾶ θάνατον
[2, 75]	τοῖς τοὺς ἐν τῷ πολέμῳ	κινδύνους	διαφυγοῦσιν ἀθανάτους εἶναι τὸν λοιπὸν
[2, 0]	Πρῶτον μὲν οὖν τοὺς παλαιοὺς	κινδύνους	τῶν προγό νων δίειμι, μνήμην
[2, 65]	οὖν διὰ τοὺς ἐν Πειραιεῖ	κινδύνους	ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ζηλοῦνται: ἄξιον
[2, 55]	καὶ φανερωτάτων ἀγώνων καὶ καλλίστων	κινδύνων	ἐλευθέραν μὲν ἐποίησαν τὴν Ἑλλάδα,
[2, 15]	δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν	κινδύνων	ἐλπίδας ποιήσαντες ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς
[2, 5]	προτέρας λαβοῦσαι μᾶλλον ἐκ τῶν	κινδύνων	ἢ ἐκ τῶν σωμάτων ἔδοξαν
[2, 40]	παρασχόντες καὶ πολὺ πλεῖστον τῶν	κινδύνων	μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ κοινὴν
[2, 20]	κεκτῆσθαι, τὴν δ' ἐκ τῶν	κινδύνων	μνήμην ἰδίαν καταλείψειν. ἠξίουν δέ,
[2, 5]	περὶ τῆσδε τῆς χώρας ἀκούουσαι	κλέος	μέγα, πολλῆς δόξης καὶ μεγάλης
[2, 0]	~ΛΥΣΙΟΥ, ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΤΟΙΣ	ΚΟP	ΙΝΘΙΩΝ ΒΟΗΘΟΙΣ. Εἰ μὲν ἡγούμην
[2, 70]	ἀλλ' ἐν ταῖς εὐτυχίαις ταῖς	κοιναῖς;	ἀλλ' ἱκανὸν λυπῆσαι, τῶν μὲν
[2, 10]	τὰς ἐν τῷ πολέμῳ τύχας	κοινὰς	ἁπάντων ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν
[2, 15]	πάντων ἐλευθερίαν ὁμόνοιαν εἶναι μεγίστην,	κοινὰς	δ' ἀλλήλοις τὰς ἐκ τῶν
[2, 40]	κινδύνων μετασχόντες τῇ ἰδίᾳ ἀρετῇ	κοινὴν	τὴν ἐλευθερίαν καὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 60]	προγόνων μιμησάμενοι, ταῖς αὑτῶν ψυχαῖς	κοινὴν	τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις
[2, 5]	καὶ Ἑλληνικοῦ νόμου στερηθέντες καὶ	κοινῆς	ἐλπίδος ἡμαρτηκό τες. ~ταῦτα διανοηθέντες,
[2, 75]	συμφοραῖς, ἐπισταμένους ὅτι ὁ θάνατος	κοινὸς	καὶ τοῖς χειρίστοις καὶ τοῖς
[2, 15]	ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς κακοὺς	κολάζοντες,	ἡγησάμενοι θηρίων μὲν ἔργον εἶναι
[2, 5]	δὲ κάτω τὰ αὑτῶν οὐ	κομίζεσθαι,	ἱερῶν δὲ μιαινομένων τοὺς ἄνω
[2, 45]	καὶ ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι,	Κορίνθιοι	καὶ οἱ ἐκείνων σύμμαχοι, ἡγούμενοι
[2, 65]	Οἱ δὲ νῦν θαπτόμενοι, βοηθήσαντες	Κορινθίοις	ὑπὸ παλαιῶν φίλων ἀδικουμένοις καινοὶ
[2, 15]	ἔργον εἶναι ὑπ' ἀλλήλων βίᾳ	κρατεῖσθαι,	ἀνθρώποις δὲ προσήκειν νόμῳ μὲν
[2, 30]	δυστυχησάντων, τῶν δὲ τῆς παρόδου	κρατησάντων,	οἱ μὲν ἐπορεύοντο ἐπὶ τήνδε
[2, 35]	παιῶνος, παρακελευσμοῦ δ' ἀμφοτέρων καὶ	κραυγῆς	τῶν διαφθειρομένων, καὶ τῆς θαλάττης
[2, 80]	καὶ μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι	κρεῖττον	εἶναι γενέσθαι, οἵτινες, ἐπειδὴ θνητῶν
[2, 30]	γενομένους καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας, ἡγησάμενοι	κρεῖττον	εἶναι μετ' ἀρετῆς καὶ πενίας
[2, 40]	ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι	κρεῖττον	μετ' ὀλίγων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας
[2, 50]	δυνάμενοι, ταῖς δὲ ψυχαῖς ἀμφότεροι	κρείττους	γενόμενοι, μετὰ καλλίστης δόξης εἰς
[2, 60]	τὴν πόλιν καὶ τοῖς ἄλλοις	κτησόμενοι,	θάνατον μετ' ἐλευθερίας αἱρούμενοι ἢ
[2, 10]	ἀνθρώπων νομίζοντες, πολλοὺς μὲν πολεμίους	κτώμενοι,	τὸ δὲ δίκαιον ἔχοντες σύμμαχον
[2, 10]	ὑβρίζοντας μισοῦντες, καὶ τοὺς μὲν	κωλύειν	ἐπιχειροῦντες, τοῖς δ' ἐπικουρεῖν ἀξιοῦντες,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/07/2008