Discours, paragraphes
[2, 35]	συμπιπτόντων καὶ φιλίων καὶ πολεμίων	ναυαγίων,	ἀντιπάλου δὲ πολὺν χρόνον οὔσης
[2, 35]	προσιόντος κινδύνου, ἢ οἱ μέλλοντες	ναυμαχήσειν	ὑπὲρ τῆς φιλότητος, ὑπὲρ τῶν
[2, 30]	χρόνον Ἀθηναῖοι μὲν ἐνίκων τῇ	ναυμαχίᾳ,	Λακεδαιμόνιοι δέ, οὐ ταῖς ψυχαῖς
[2, 40]	δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις, νικήσαντες τῇ	ναυμαχίᾳ,	ὅτι κρεῖττον μετ' ὀλίγων ὑπὲρ
[2, 40]	ἐπεδείξαντο. Ἐν μὲν οὖν τῇ	ναυμαχίᾳ	τοιούτους αὑτοὺς παρασχόντες καὶ πολὺ
[2, 45]	μικρῶν δ' ἐγκλημάτων ἕκαστοι δεόμενοι,	ναυμαχίας	Ἀθηναίοις πρὸς Αἰγινήτας καὶ τοὺς
[2, 35]	δὲ πολὺν χρόνον οὔσης τῆς	ναυμαχίας	δοκοῦντες τοτὲ μὲν νενικηκέναι καὶ
[2, 40]	δικαίως μὲν ἀναμφισβήτητα τἀριστεῖα τῆς	ναυμαχίας	ἔλαβον παρὰ τῆς Ἑλλάδος, εἰκότως
[2, 45]	μεθ' ἑτέρων, καὶ πεζομαχοῦντες καὶ	ναυμαχοῦντες,	καὶ πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ
[2, 55]	γὰρ ἡγεμόνων γενομένων ἐνίκησαν μὲν	ναυμαχοῦντες	τοὺς Ἕλληνας οἱ πρότερον εἰς
[2, 40]	μὲν τὴν πόλιν, εἰς τὰς	ναῦς	δ' ἐμβάντες, τὰς δ' αὑτῶν
[2, 40]	εἰπεῖν καὶ γνῶναι καὶ πρᾶξαι,	ναῦς	δὲ πλείους τῶν ἄλλων συμμάχων,
[2, 30]	Ἑλλάδος αὐτοὶ μὲν εἰς τὰς	ναῦς	ἐμβάντες ἐπ' Ἀρτεμίσιον ἐβοήθησαν, Λακεδαιμόνιοι
[2, 35]	ὠλοφύραντο, εἰδότες μὲν τὰς σφετέρας	ναῦς	ὀλίγας οὔσας, ὁρῶντες δὲ πολλὰς
[2, 25]	πλήθους: ἐξὸν γὰρ αὐτῷ χιλίαις	ναυσὶ	διαβιβάσαι κατὰ τὸ στενότατον τοῦ
[2, 45]	ἡλικίας ἀπούσης ἔν τε ταῖς	ναυσὶ	καὶ ἐν τῷ πεζῷ στρατεύματι,
[2, 25]	παρασκευασάμενος διακοσίαις μὲν καὶ χιλίαις	ναυσὶν	ἀφίκετο, τῆς δὲ πεζῆς στρατιᾶς
[2, 35]	οἱ θεώμενοι τοὺς ἐν ταῖς	ναυσὶν	ἐκείναις, οὔσης καὶ τῆς αὑτῶν
[2, 30]	τοῖς βαρβάροις ἀπαντήσονται, ἐπιπλεύσαντες χιλίαις	ναυσὶν	ἐρήμην τὴν πόλιν λήψονται, εἰ
[2, 30]	καὶ τὸ τῶν ἄλλων συμμάχων	ναυτικόν.	οὐ πολλαῖς δ' ὕστερον ἡμέραις
[2, 30]	ἡ πεζὴ στρατιὰ καὶ τὸ	ναυτικὸν	τὸ τῶν βαρβάρων, ὃ τίς
[2, 5]	οὐκ ἐώντων Καδμείων θάπτειν τοὺς	νεκρούς,	Ἀθηναῖοι ἡγησάμενοι ἐκείνους μέν, εἴ
[2, 10]	ὧνπερ ἕνεκα ἀφίκοντο, τοὺς Ἀργείων	νεκρούς,	ἔθαψαν ἐν τῇ αὑτῶν Ἐλευσῖνι.
[2, 5]	κήρυκας ἐδέοντο αὐτῶν δοῦναι τῶν	νεκρῶν	ἀναίρεσιν, νομίζοντες ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν
[2, 35]	καὶ τῆς θαλάττης μεστῆς τῶν	νεκρῶν,	καὶ πολλῶν μὲν συμπιπτόντων καὶ
[2, 35]	τῆς ναυμαχίας δοκοῦντες τοτὲ μὲν	νενικηκέναι	καὶ σεσῶσθαι, τοτὲ δ' ἡττῆσθαι
[2, 30]	ἀμφοτέρας ἅμα τὰς δυνάμεις κινδυ	νεύσωσιν:	ὑπεκθέμενοι δὲ παῖδας καὶ γυναῖκας
[2, 55]	ἑαυτῶν ἀρετήν. ἀπολομένων γὰρ τῶν	νεῶν	ἐν Ἑλλησπόντῳ εἴτε ἡγεμόνος κακίᾳ
[2, 45]	ἔσονται, οὔτ' ἐκείνοις δεήσειν χιλίων	νεῶν	οὔτε τούτους ὠφελήσειν τὸ ἐν
[2, 70]	μὲν παῖδας αὐτῶν ζηλῶ, ὅτι	νεώτεροί	εἰσιν ἢ ὥστε εἰδέναι οἵων
[2, 50]	πρεσβυτέρων ἄρχειν ἐπισταμένων, τῶν δὲ	νεωτέρων	τὸ ἐπιταττόμενον ποιεῖν δυναμένων, Μυρωνίδου
[2, 20]	μὲν ὀλίγῳ τῶν ἄλλων προαπολεῖσθαι,	νι	κήσαντες δὲ καὶ τοὺς ἄλλους
[2, 55]	συμφοράν, οἱ δὲ μετὰ τὴν	νίκην	τῶν βαρβάρων. ~ὥστ' ἄξιον ἦν
[2, 25]	ἄφιξιν τῶν βαρβάρων καὶ τὴν	νίκην	τῶν προγόνων. καὶ γάρ τοι
[2, 65]	περὶ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας ἐμάχοντο.	νικήσαντες	μὲν γὰρ ἂν ἐκείνους τῶν
[2, 40]	Ἀσίας. ἐπέδειξαν δὲ πᾶσιν ἀνθρώποις,	νικήσαντες	τῇ ναυμαχίᾳ, ὅτι κρεῖττον μετ'
[2, 20]	ἠξίουν δέ, οὓς μὴ μόνοι	νικῷεν,	οὐδ' ἂν μετὰ τῶν συμμάχων
[2, 5]	ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν	νομιζομένων	τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ
[2, 5]	αὐτῶν δοῦναι τῶν νεκρῶν ἀναίρεσιν,	νομίζοντες	ἀνδρῶν μὲν ἀγαθῶν εἶναι ζῶντας
[2, 45]	ἀρχὴν βασιλέως. διδασκόμενοι δὲ καὶ	νομίζοντες	αὐτοὶ μὲν ἄδικά τε ποιεῖν
[2, 10]	ἄνδρες ἔσονται γενόμενοι: δίκαιον δὲ	νομίζοντες	εἶναι, οὐ προτέρας ἔχθρας ὑπαρχούσης
[2, 10]	πολέμῳ τύχας κοινὰς ἁπάντων ἀνθρώπων	νομίζοντες,	πολλοὺς μὲν πολεμίους κτώμενοι, τὸ
[2, 20]	ἐν τῷ πολέμῳ κινδύνους, ἀλλὰ	νομίζοντες	τὸν εὐκλεᾶ θάνατον ἀθάνατον περὶ
[2, 40]	καὶ ἀγαπώντων μὲν τῇ σωτηρίᾳ,	νομιζόντων	δ' ἀπηλλάχθαι τοῦ κατὰ θάλατταν
[2, 20]	Ἑλλήνων ἄρξειν, ἀπέβησαν εἰς Μαραθῶνα,	νομίσαντες	οὕτως ἂν ἐρημοτάτους εἶναι συμμάχων
[2, 80]	χρῆσθαι, καὶ θεραπεύοντας τὸν πάτριον	νόμον	ὀλοφύρεσθαι τοὺς θαπτομένους.
[2, 60]	τὸν Πειραιᾶ κατῆλθον, οὐχ ὑπὸ	νόμου	ἀναγκασθέντες, ἀλλ' ὑπὸ τῆς φύσεως
[2, 15]	ἔργῳ δὲ τούτοις ὑπηρετεῖν, ὑπὸ	νόμου	μὲν βασιλευομένους, ὑπὸ λόγου δὲ
[2, 5]	πατρίου τιμῆς ἀτυχήσαντες καὶ Ἑλληνικοῦ	νόμου	στερηθέντες καὶ κοινῆς ἐλπίδος ἡμαρτηκό
[2, 25]	καὶ μᾶλλον τοὺς παρ' αὑτοῖς	νόμους	αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν πρὸς τοὺς
[2, 15]	βίᾳ κρατεῖσθαι, ἀνθρώποις δὲ προσήκειν	νόμῳ	μὲν ὁρίσαι τὸ δίκαιον, λόγῳ
[2, 15]	ἐλευθέραις ταῖς ψυχαῖς ἐπολι τεύοντο,	νόμῳ	τοὺς ἀγαθοὺς τιμῶντες καὶ τοὺς
[2, 30]	δεινὸς τῇδε τῇ πόλει κίνδυ	νος	ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας
[2, 75]	δὲ ἥ τε φύσις καὶ	νόσων	ἥττων καὶ γήρως, ὅ τε
[2, 45]	εἰς Πλαταιάς: ἀποδράντων δὲ ὑπὸ	νύκτα	τῶν πλείστων συμμάχων ἐκ τῶν
[2, 75]	πάλαι προσεδοκῶμεν πείσεσθαι, ὑπὲρ τούτων	νῦν	ἄχθεσθαι, ἢ λίαν οὕτω βαρέως
[2, 75]	ἅπαντα χρόνον πενθεῖν τοὺς τεθνεῶτας:	νῦν	δὲ ἥ τε φύσις καὶ
[2, 70]	τῶν αὐτῶν πρότερον ζηλοῦσθαι καὶ	νῦν	ἐλεεῖσθαι, ποθεινότερον δ' αὐτοῖς εἶναι
[2, 65]	τιμὰς τοῖς ἀστοῖς. Οἱ δὲ	νῦν	θαπτόμενοι, βοηθήσαντες Κορινθίοις ὑπὸ παλαιῶν
[2, 25]	ὥσπερ καινῶν ὄντων ἔτι καὶ	νῦν	τὴν ἀρετὴν αὐτῶν ὑπὸ πάντων
[2, 0]	τοὺς παλαιοὺς κινδύνους τῶν προγό	νων	δίειμι, μνήμην παρὰ τῆς φήμης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/07/2008