Livre, chapitre
[9, 70]	ἀπώλοντο· οἱ δὲ Πέρσαι καὶ	ὁ	ἄλλος ὅμιλος, ὡς κατέφυγον ἐς
[9, 55]	παρίστατό σφι ἀπιγμένος. (νεικέων δὲ	ὁ	Ἀμομφάρετος λαμβάνει πέτρον ἀμφοτέρῃσι τῇσι
[9, 57]	τὸν χῶρον ἐν τῷ ἐτετάχατο	ὁ	Ἀμομφάρετός τε καὶ ὁ λόχος,
[9, 44]	τὰς φυλακὰς τὰς Ἀθηναίων Ἀλέξανδρος	ὁ	Ἀμύντεω, στρατηγός τε ἐὼν καὶ
[9, 66]	ἐκ Μαρδονίου ποιευμένοισι. (τῶν ἐστρατήγεε	ὁ	Ἀρτάβαζος (εἶχε δὲ δύναμιν οὐκ
[9, 118]	ἀποδράντες οἵ τε Πέρσαι καὶ	ὁ	Ἀρταΰκτης καὶ ὁ Οἰόβαζος, ὄπισθε
[9, 25]	ἔδοξέ σφι ἐπικαταβῆναι ἐς Πλαταιάς·	ὁ	γὰρ χῶρος ἐφαίνετο πολλῷ ἐὼν
[9, 41]	ἐς λόγους ἦλθον Μαρδόνιός τε	ὁ	Γοβρύεω καὶ Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος,
[9, 74]	διώκειν. (οὗτος μὲν οὕτω λέγεται,	ὁ	δ᾽ ἕτερος τῶν λόγων τῷ
[9, 107]	πορευομένων δὲ κατ᾽ ὁδὸν Μασίστης	ὁ	Δαρείου παρατυχὼν τῷ πάθεϊ τῷ
[9, 76]	ἐν Κῷ εἶχε ὁ „Πέρσης„	ὁ	δὲ ἀμείβεται τοῖσιδε. (γύναι, θάρσεε
[9, 5]	εἵνεκα ἀπέπεμψε Μουρυχίδην ἐς Σαλαμῖνα,	ὁ	δὲ ἀπικόμενος ἐπὶ τὴν βουλὴν
[9, 89]	ἐπιστάμενοι τῶν ἐν Πλαταιῇσι γενομένων.	(ὁ	δὲ Ἀρτάβαζος γνοὺς ὅτι εἰ
[9, 120]	(καὶ οἳ μὲν περιχυθέντες ἐθώμαζον,	ὁ	δὲ Ἀρταΰκτης ὡς εἶδε τὸ
[9, 49]	ἐγίνετο, ὡς ἕκαστοι ἔτυχον τεταγμένοι,	ὁ	δὲ Ἀσωπὸς ἀγχοῦ· ἐρυκόμενοι δὲ
[9, 33]	Περσικοῦ τούτου στρατεύματος καταίνεον μετιόντες.	ὁ	δὲ γνοὺς τετραμμένους σφέας οὐδ᾽
[9, 110]	δοθῆναί οἱ τὴν Μασίστεω γυναῖκα.	(ὁ	δὲ δεινόν τε καὶ ἀνάρσιον
[9, 108]	τῆς Μασίστεω μὲν γυναικὸς ἐπέπαυτο,	ὁ	δὲ διαμειψάμενος ἤρα τε καὶ
[9, 91]	Σάμιε, τί τοι τὸ οὔνομα;	„ὁ	δὲ εἶπε „Ἡγησίστρατος„ (ὁ δὲ
[9, 37]	τε καὶ ἀνάρσια ὑπ᾽ αὐτοῦ.	(ὁ	δὲ ἐν τούτῳ τῷ κακῷ
[9, 34]	προετείνατο ἤισαν δώσοντές οἱ ταῦτα.	ὁ	δὲ ἐνθαῦτα δὴ ἐπορέγεται ὁρέων
[9, 107]	κακίω ἀκοῦσαι δέννος μέγιστος ἐστι.	(ὁ	δὲ ἐπεὶ πολλὰ ἤκουσε, δεινὰ
[9, 6]	μὲν μακρότερα καὶ σχολαίτερα ἐποίεον,	ὁ	δὲ ἐπιὼν καὶ δὴ ἐν
[9, 109]	καὶ θέης ἄξιον διδοῖ Ξέρξῃ.	ὁ	δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεταί τε καὶ
[9, 43]	Μουσαίῳ ἔχοντα οἶδα ἐς Πέρσας.	ὁ	δὲ Θερμώδων ποταμὸς ῥέει μεταξὺ
[9, 39]	ὅτε ταῦτα ἐκεῖνος συνεβούλευε Μαρδονίῳ.	ὁ	δὲ μαθὼν τὴν παραίνεσιν εὖ
[9, 55]	τοὺς ξείνους, λέγων τοὺς βαρβάρους.	ὁ	δὲ μαινόμενον καὶ οὐ φρενήρεα
[9, 111]	δοκέει ἐμοί, μὴ ἔχε „γυναῖκα„	(ὁ	δὲ Μασίστης ἀποθωμάσας τὰ λεγόμενα
[9, 113]	ἐς οἶκόν μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην.	~ὁ	δὲ Μασίστης οὐδέν κω ἀκηκοὼς
[9, 111]	μὲν κελεύει ποιέειν τὰ βούλεται,	ὁ	δὲ μεταπεμψάμενος τὸν ἀδελφεὸν λέγει
[9, 25]	νεκρὸν παρὰ τὰς τάξις ἐκόμιζον·	ὁ	δὲ νεκρὸς ἦν θέης ἄξιος
[9, 107]	οἱ δορυφόροι οἱ Μασίστεω προέστησαν.	(ὁ	δὲ Ξειναγόρης ταῦτα ἐργάσατο χάριτα
[9, 33]	τοῖσι βασιλεῦσι ἡγεμόνα τῶν πολέμων.	(ὁ	δὲ ὁρέων περὶ πολλοῦ ποιευμένους
[9, 94]	δίκας ὑποστῆναι δώσειν τῶν ἐποίησαν.	(ὁ	δὲ οὐκ ἀκηκοὼς τὸ θεοπρόπιον
[9, 3]	„καταστρέψεαι„ ~οἳ μὲν ταῦτα συνεβούλευον,	ὁ	δὲ οὐκ ἐπείθετο, ἀλλά οἱ
[9, 109]	μοι τὸ ἄν σε αἰτήσω;	„ὁ	δὲ πᾶν μᾶλλον δοκέων κείνην
[9, 53]	οὐ παραγενόμενος τῷ προτέρῳ λόγῳ.	(ὁ	δὲ Παυσανίης τε καὶ ὁ
[9, 49]	δὲ ἐσήμαινε Μαρδονίῳ τὰ καταλαβόντα.	ὁ	δὲ περιχαρὴς γενόμενος καὶ ἐπαερθεὶς
[9, 10]	ὃ μὲν ἦν ἔτι παῖς,	ὁ	δὲ τούτου ἐπίτροπός τε καὶ
[9, 46]	Παυσανίῃ τά περ ἤκουσαν Ἀλεξάνδρου.	ὁ	δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ καταρρωδήσας
[9, 91]	οὔνομα; „ὁ δὲ εἶπε „Ἡγησίστρατος„	(ὁ	δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον,
[9, 93]	διέφθειραν τῶν προβάτων ὡς ἑξήκοντα.	ὁ	δὲ ὡς ἐπήισε, εἶχε σιγῇ
[9, 88]	καὶ δὴ χρήμασι ἐπεποίθεσαν διωθέεσθαι·	ὁ	δὲ ὡς παρέλαβε, αὐτὰ ταῦτα
[9, 111]	ὡς μάθῃς τὰ διδόμενα „δέκεσθαι„	ὁ	δὲ ὡς ταῦτα ἤκουσε, εἴπας
[9, 95]	δὲ καὶ τόδε ἤκουσα, ὡς	ὁ	Δηίφονος ἐπιβατεύων τοῦ Εὐηνίου οὐνόματος
[9, 95]	καὶ ὀνομαστὸς γενέσθαι. ~τούτου δὴ	ὁ	Δηίφονος ἐὼν παῖς τοῦ Εὐηνίου
[9, 101]	σφι καί αἱ νῆσοι καὶ	ὁ	Ἑλλήσποντος ἄεθλα προέκειτο. ~τοῖσι μέν
[9, 35]	καὶ Ἀργείους γενόμενος, μετὰ δὲ	ὁ	ἐν Διπαιεῦσι πρὸς Ἀρκάδας πάντας
[9, 120]	σοὶ πέφηνε, ἀλλ᾽ ἐμοὶ σημαίνει	ὁ	ἐν Ἐλαιοῦντι Πρωτεσίλεως ὅτι καὶ
[9, 35]	εἷς μὲν καὶ πρῶτος οὗτος	ὁ	ἐν Πλαταιῇσι, ἐπὶ δὲ ὁ
[9, 35]	ὁ πρὸς Ἰθώμῃ, ὕστατος δὲ	ὁ	ἐν Τανάγρῃ πρὸς Ἀθηναίους τε
[9, 35]	ὁ ἐν Πλαταιῇσι, ἐπὶ δὲ	ὁ	ἐν Τεγέῃ πρὸς Τεγεήτας τε
[9, 98]	τοῦ πρήγματος καὶ ὁ Θεμιστοκλέος	ὁ	ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· ἢ γὰρ δὴ
[9, 81]	ὁ τρίπους ὁ χρύσεος ἀνετέθη	ὁ	ἐπὶ τοῦ τρικαρήνου ὄφιος τοῦ
[9, 38]	Ἑλλήνων καὶ γινομένων πλεύνων, Τιμηγενίδης	ὁ	Ἕρπυος ἀνὴρ Θηβαῖος συνεβούλευσε Μαρδονίῳ
[9, 93]	πόλιος ἑκάς. (ἔνθα δὴ τότε	ὁ	Εὐήνιος οὗτος ἀραιρημένος ἐφύλασσε. καὶ
[9, 105]	ἠρίστευσαν Ἀθηναῖοι καὶ Ἀθηναίων Ἑρμόλυκος	ὁ	Εὐθοίνου, ἀνὴρ παγκράτιον ἐπασκήσας. τοῦτον
[9, 53]	(ὁ δὲ Παυσανίης τε καὶ	ὁ	Εὐρυάναξ δεινὸν μὲν ἐποιεῦντο τὸ
[9, 73]	~Ἀθηναίων δὲ λέγεται εὐδοκιμῆσαι Σωφάνης	ὁ	Εὐτυχίδεω, ἐκ δήμου Δεκελεῆθεν, Δεκελέων
[9, 91]	λόγον, εἴ τινα ὅρμητο λέγειν	ὁ	Ἡγησίστρατος, εἶπε δέκομαι τὸν οἰωνὸν
[9, 38]	καὶ ἀπέθανε. ~ὁ μέντοι θάνατος	ὁ	Ἡγησιστράτου ὕστερον ἐγένετο τῶν Πλαταιικῶν,
[9, 26]	πάντων τῶν συμμάχων ἐθελοντὴς Ἔχεμος	ὁ	Ἠερόπου τοῦ Φηγέος στρατηγός τε
[9, 35]	μαντευόμενος ἀγῶνας τοὺς μεγίστους Τισαμενὸς	ὁ	Ἠλεῖος, γενόμενος Σπαρτιήτης, συγκαταιρέει. μοῦνοι
[9, 10]	θυομένῳ οἱ ἐπὶ τῷ Πέρσῃ	ὁ	ἥλιος ἀμαυρώθη ἐν τῷ οὐρανῷ.
[9, 98]	τυγχάνει νόος τοῦ πρήγματος καὶ	ὁ	Θεμιστοκλέος ὁ ἐπ᾽ Ἀρτεμισίῳ· ἢ
[9, 16]	πρῶτα ἐν Ὀρχομενῷ. ἔφη δὲ	ὁ	Θέρσανδρος κληθῆναι καὶ αὐτὸς ὑπὸ
[9, 33]	Ἕλλησι μὲν Τισαμενὸς Ἀντιόχου ἦν	ὁ	θυόμενος· οὗτος γὰρ δὴ εἵπετο
[9, 8]	οὐδεμίαν, ἄλλο γε ἢ ὅτι	ὁ	Ἰσθμός σφι ἐτετείχιστο καὶ ἐδόκεον
[9, 55]	εἴη ποιέειν. ~ὡς δὲ ἀπίκετο	ὁ	κῆρυξ ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους, ὥρα
[9, 21]	τῶν Ἑλλήνων κήρυκα, ἀπικόμενος δὲ	ὁ	κῆρυξ πρὸς αὐτοὺς ἔλεγε τάδε.
[9, 55]	νείκεά τε συμπεσόντες ἀπίκατο καὶ	ὁ	κῆρυξ τῶν Ἀθηναίων παρίστατό σφι
[9, 10]	ἀπέθανε. (ἀπῆγε δὲ τὴν στρατιὴν	ὁ	Κλεόμβροτος ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ διὰ
[9, 64]	ἁπασέων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Παυσανίης	ὁ	Κλεομβρότου τοῦ Ἀναξανδρίδεω· (τῶν δὲ
[9, 21]	τριηκόσιοι λογάδες, τῶν ἐλοχήγεε Ὀλυμπιόδωρος	ὁ	Λάμπωνος. ~οὗτοι ἦσαν οἵ τε
[9, 1]	Πέρσην, καὶ συμπροέπεμψέ τε Θώρηξ	ὁ	Ληρισαῖος Ξέρξην φεύγοντα καὶ τότε
[9, 57]	ἐτετάχατο ὁ Ἀμομφάρετός τε καὶ	ὁ	λόχος, ἀλλ᾽ αὐτοῦ μένωσι, βοηθέοι
[9, 28]	ὀκτακισχίλιοι· ἐστρατήγεε δ᾽ αὐτῶν Ἀριστείδης	ὁ	Λυσιμάχου. ~οὗτοι, πλὴν τῶν ἑπτὰ
[9, 45]	προσδεκομένοισί κω. εἰμὶ δὲ Ἀλέξανδρος	ὁ	„Μακεδών„ ὃ μὲν ταῦτα εἴπας
[9, 4]	αὐτοὺς λόγους τοὺς καὶ Ἀλέξανδρος	ὁ	Μακεδὼν τοῖσι Ἀθηναίοισι διεπόρθμευσε. (ταῦτα
[9, 47]	κέρας· ὣς δὲ οὕτως καὶ	ὁ	Μαρδόνιος ἐπὶ τοῦ εὐωνύμου. ~ἐπεὶ
[9, 17]	καὶ οὗτοι ἐς Θήβας, πέμψας	ὁ	Μαρδόνιος ἱππέας ἐκέλευσε σφέας ἐπ᾽
[9, 48]	ἐς τὰς ἀρχαίας τάξις, πέμψας	ὁ	Μαρδόνιος κήρυκα ἐς τοὺς Σπαρτιήτας
[9, 4]	~ἐπεὶ δὲ ἐν Ἀθήνῃσι ἐγένετο	ὁ	Μαρδόνιος, πέμπει ἐς Σαλαμῖνα Μουρυχίδην
[9, 22]	προσβαλλούσης τῆς ἵππου κατὰ τέλεα,	ὁ	Μασιστίου προέχων τῶν ἄλλων ἵππος
[9, 34]	γυναικῶν, οὕτω δὴ ὑποστάντες τὰ	ὁ	Μελάμπους προετείνατο ἤισαν δώσοντές οἱ
[9, 38]	Ζακύνθῳ ὑπ᾽ αὐτῶν καὶ ἀπέθανε.	~ὁ	μέντοι θάνατος ὁ Ἡγησιστράτου ὕστερον
[9, 35]	πάντας πλὴν Μαντινέων, ἐπὶ δὲ	ὁ	Μεσσηνίων ὁ πρὸς Ἰθώμῃ, ὕστατος
[9, 89]	αὐτός τε κινδυνεύσει ἀπολέσθαι καὶ	ὁ	μετ᾽ αὐτοῦ στρατός· ἐπιθήσεσθαι γάρ
[9, 98]	Ἥβης. καὶ τάδε ἴστω καὶ	ὁ	μὴ ἀκούσας ὑμέων πρὸς τοῦ
[9, 7]	Ἀθηναῖοι λέγοντες ὅτι ἡμῖν βασιλεὺς	ὁ	Μήδων τοῦτο μὲν τὴν χώρην
[9, 84]	~ἐπείτε δὲ Μαρδονίου δευτέρῃ ἡμέρῃ	ὁ	νεκρὸς ἠφάνιστο, ὑπὸ ὅτευ μὲν
[9, 91]	~ὡς δὲ πολλὸς ἦν λισσόμενος	ὁ	ξεῖνος ὁ Σάμιος, εἴρετο Λευτυχίδης,
[9, 118]	Πέρσαι καὶ ὁ Ἀρταΰκτης καὶ	ὁ	Οἰόβαζος, ὄπισθε τοῦ τείχεος καταβάντες,
[9, 67]	Πέρσαι καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων	ὁ	πᾶς ὅμιλος, οὔτε διαμαχεσάμενος οὐδενὶ
[9, 97]	Δήμητρος Ἐλευσινίης ἱρόν, τὸ Φίλιστος	ὁ	Πασικλέος ἱδρύσατο Νείλεῳ τῷ Κόδρου
[9, 10]	τε καὶ ἀνεψιός. Κλεόμβροτος γὰρ	ὁ	Παυσανίεω μὲν πατὴρ Ἀναξανδρίδεω δὲ
[9, 47]	δὲ ἔμαθε τοῦτο τοιοῦτο γινόμενον	ὁ	Παυσανίης, γνοὺς ὅτι οὐ λανθάνει,
[9, 55]	κήρυκα ἐπειρωτῶντα τὰ ἐντεταλμένα λέγειν	ὁ	Παυσανίης ἐκέλευε τὰ παρεόντα σφι
[9, 55]	Ἀμομφάρετον ὅ τε Εὐρυάναξ καὶ	ὁ	Παυσανίης μὴ κινδυνεύειν μένοντας μούνους
[9, 56]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ κατήμενος	ὁ	Παυσανίης, οὐ δοκέων τὸν Ἀμομφάρετον
[9, 23]	στρατιὴν ἐπεβώσαντο. ἐν ᾧ δὲ	ὁ	πεζὸς ἅπας ἐβοήθεε, ἐν τούτῳ
[9, 71]	δὲ τῶν βαρβάρων πεζὸς μὲν	ὁ	Περσέων, ἵππος δὲ ἡ Σακέων,
[9, 6]	δὲ ὑπομνήσοντας ὅσα σφι ὑπέσχετο	ὁ	Πέρσης μεταβαλοῦσι δώσειν, προεῖπαί τε
[9, 76]	με λαβὼν ἐν Κῷ εἶχε	ὁ	„Πέρσης„ ὁ δὲ ἀμείβεται τοῖσιδε.
[9, 122]	τοῦ ἀνακρεμασθέντος προπάτωρ Ἀρτεμβάρης ἐστὶ	ὁ	Πέρσῃσι ἐξηγησάμενος λόγον τὸν ἐκεῖνοι
[9, 25]	πολλῷ ἐὼν ἐπιτηδεότερός σφι ἐνστρατοπεδεύεσθαι	ὁ	Πλαταιικὸς τοῦ Ἐρυθραίου τά τε
[9, 45]	λείπεται σιτία. (ἢν δὲ ὑμῖν	ὁ	πόλεμος ὅδε κατὰ νόον τελευτήσῃ,
[9, 53]	ταξιάρχων πείθεσθαι Παυσανίῃ, Ἀμομφάρετος δὲ	ὁ	Πολιάδεω λοχηγέων τοῦ Πιτανητέων λόχου
[9, 51]	ἂν εἴη ἐν ἠπείρῳ· σχιζόμενος	ὁ	ποταμὸς ἄνωθεν ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος
[9, 107]	καί μιν ἐπιθέοντα φρασθεὶς Ξειναγόρης	ὁ	Πρηξίλεω ἀνὴρ Ἁλικαρνησσεὺς ὄπισθε ἑστεὼς
[9, 35]	Μαντινέων, ἐπὶ δὲ ὁ Μεσσηνίων	ὁ	πρὸς Ἰθώμῃ, ὕστατος δὲ ὁ
[9, 91]	πολλὸς ἦν λισσόμενος ὁ ξεῖνος	ὁ	Σάμιος, εἴρετο Λευτυχίδης, εἴτε κληδόνος
[9, 71]	τε καὶ Φιλοκύων καὶ Ἀμομφάρετος	ὁ	Σπαρτιήτης. (καίτοι γενομένης λέσχης ὃς
[9, 17]	τὠυτὸ τοῦτο. (ἔνθα δή σφι	ὁ	στρατηγὸς Ἁρμοκύδης παραίνεε λέγων τοιάδε.
[9, 89]	αὐτὸς δὲ ὑμῖν Μαρδόνιος καὶ	ὁ	στρατὸς αὐτοῦ, οὗτος κατὰ πόδας
[9, 109]	ἢ ἐκείνη. Περσικὸν δὲ κάρτα	ὁ	στρατὸς δῶρον. ἀλλ᾽ οὐ γὰρ
[9, 2]	Ἑλλάδα. ~ἐπεὶ δὲ πορευόμενος γίνεται	ὁ	στρατὸς ἐν Βοιωτοῖσι, οἱ Θηβαῖοι
[9, 102]	τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν προσεχέων	ὁ	στρατός, ὅκως ἑωυτῶν γένηται τὸ
[9, 74]	ἀπέχεσθαι. ~τούτου τοῦ δήμου ἐὼν	ὁ	Σωφάνης καὶ ἀριστεύσας τότε Ἀθηναίων
[9, 22]	ἐπόθεσαν, ὥς σφεας οὐδεὶς ἦν	ὁ	τάσσων μαθόντες δὲ τὸ γεγονός,
[9, 27]	ἀλλ᾽ οὐ λόγων· ἐπεὶ δὲ	ὁ	Τεγεήτης προέθηκε παλαιὰ καὶ καινὰ
[9, 69]	τοὺς ἵππους, τῶν ἱππάρχεε Ἀσωπόδωρος	ὁ	Τιμάνδρου, ἐσπεσόντες δὲ κατεστόρεσαν αὐτῶν
[9, 36]	~οὗτος δὴ τότε τοῖσι Ἕλλησι	ὁ	Τισαμενός, ἀγόντων τῶν Σπαρτιητέων, ἐμαντεύετο
[9, 102]	στρατηγέοντες ἀποφεύγουσι, Μαρδόντης δὲ καὶ	ὁ	τοῦ πεζοῦ στρατηγὸς Τιγράνης μαχόμενοι
[9, 81]	ἐν Δελφοῖσι θεῷ, ἀπ᾽ ἧς	ὁ	τρίπους ὁ χρύσεος ἀνετέθη ὁ
[9, 84]	ἔργον· (ὅστις μέντοι ἦν αὐτῶν	ὁ	ὑπελόμενός τε καὶ θάψας τὸν
[9, 66]	ἐπὶ τοσοῦτο ἐγένετο. Ἀρτάβαζος δὲ	ὁ	Φαρνάκεος αὐτίκα τε οὐκ ἠρέσκετο
[9, 41]	τε ὁ Γοβρύεω καὶ Ἀρτάβαζος	ὁ	Φαρνάκεος, ὃς ἐν ὀλίγοισι Περσέων
[9, 89]	καὶ Θήβῃσι γενόμενα. ~Ἀρτάβαζος δὲ	ὁ	Φαρνάκεος φεύγων ἐκ Πλαταιέων καὶ
[9, 16]	πόνον τοῦτον τῶν βαρβάρων, Ἀτταγῖνος	ὁ	Φρύνωνος ἀνὴρ Θηβαῖος παρασκευασάμενος μεγάλως
[9, 9]	οἱ Ἀθηναῖοι ἔλεγον· ἀκούσας δὲ	ὁ	Χίλεος ἔλεγε ἄρα σφι τάδε.
[9, 81]	θεῷ, ἀπ᾽ ἧς ὁ τρίπους	ὁ	χρύσεος ἀνετέθη ὁ ἐπὶ τοῦ
[9, 55]	γὰρ δὴ παρηγορέοντο τὸν Ἀμομφάρετον	ὅ	τε Εὐρυάναξ καὶ ὁ Παυσανίης
[9, 16]	δὲ μετὰ ταῦτα εἰπεῖν ξεῖνε,	ὅ	τι δεῖ γενέσθαι ἐκ τοῦ
[9, 31]	τοὺς Τεγεήτας. ἔταξε δὲ οὕτω·	ὅ	τι μὲν ἦν αὐτῶν δυνατώτατον
[9, 98]	ὡς ἐκπεφευγότων ἀπορίῃ τε εἴχοντο	ὅ	τι ποιέωσι, εἴτε ἀπαλλάσσωνται ὀπίσω
[9, 23]	ὅσον τε δύο στάδια ἐβουλεύοντο	ὅ	τι χρεὸν εἴη ποιέειν· ἐδόκεε
[9, 62]	καὶ χρόνον ἐπὶ πολλόν, ἐς	ὃ	ἀπίκοντο ἐς ὠθισμόν· τὰ γὰρ
[9, 79]	μὲν δοκέων χαρίζεσθαι ἔλεγε τάδε,	ὃ	δ᾽ ἀνταμείβετο τοῖσιδε. ὦ ξεῖνε
[9, 72]	(καὶ δὴ οἳ μὲν ἐμάχοντο,	ὃ	δ᾽ ἐξενηνειγμένος ἐδυσθανάτεέ τε καὶ
[9, 47]	Βοιωτοὶ τὸ ποιεύμενον ἐξαγορεύουσι Μαρδονίῳ.	ὃ	δ᾽ ἐπείτε ἤκουσε, αὐτίκα μετιστάναι
[9, 55]	Λακεδαιμονίων, οὔ κως ἔπειθον, ἐς	ὃ	ἐς νείκεά τε συμπεσόντες ἀπίκατο
[9, 58]	ἐστί, ἀλλὰ διωκτέοι εἰσὶ ἐς	ὃ	καταλαμφθέντες δώσουσι ἡμῖν τῶν δὴ
[9, 94]	καὶ λόγους ἄλλους ἐποιεῦντο, ἐς	ὃ	κατέβαινον συλλυπεύμενοι τῷ πάθεϊ· ταύτῃ
[9, 56]	περ ἂν καὶ σφεῖς. ~καὶ	ὃ	μὲν ἀπαλλάσσετο ἐς τοὺς Ἀθηναίους·
[9, 33]	ἀγῶνας τοὺς μεγίστους ἀναιρήσεσθαι πέντε.	ὃ	μὲν δὴ ἁμαρτὼν τοῦ χρηστηρίου
[9, 13]	πρὸς ταῦτα τύγχανε εὖ „βουλευόμενος„	~ὃ	μὲν δὴ εἴπας ταῦτα ἀπαλλάσσετο
[9, 94]	τοι κατὰ θεοπρόπια τὰ „γενόμενα„	ὃ	μὲν δὴ πρὸς ταῦτα δεινὰ
[9, 21]	ἴστε ἡμέας ἐκλείψοντας τὴν „τάξιν„	(ὃ	μὲν δή σφι ταῦτα ἀπήγγελλε,
[9, 5]	προφέρει, ἐξενεῖκαι ἐς τὸν δῆμον.	(ὃ	μὲν δὴ ταύτην τὴν γνώμην
[9, 111]	ἔα γυναικὶ τῇ ἐμῇ „συνοικέειν„	(ὃ	μὲν δὴ τοιούτοισι ἀμείβεται, Ξέρξης
[9, 79]	ἐς πάτρων τὸν σὸν „Λεωνίδην„	~ὃ	μὲν δοκέων χαρίζεσθαι ἔλεγε τάδε,
[9, 10]	ἡγεμονίη Πλειστάρχου τοῦ Λεωνίδεω· ἀλλ᾽	ὃ	μὲν ἦν ἔτι παῖς, ὁ
[9, 10]	δόξαι σφάλμα φέρον τῇ „Ἑλλάδι„	~ὃ	μέν σφι ταῦτα συνεβούλευε· οἳ
[9, 80]	χάριν τε ἴσθι ἐὼν „ἀπαθής„	~ὃ	μὲν ταῦτα ἀκούσας ἀπαλλάσσετο. Παυσανίης
[9, 45]	εἰμὶ δὲ Ἀλέξανδρος ὁ „Μακεδών„	ὃ	μὲν ταῦτα εἴπας ἀπήλαυνε ὀπίσω
[9, 49]	τούτους τῷ ἅπαντι στρατοπέδῳ „νικᾶν„	~ὃ	μὲν ταῦτα εἴπας τε καὶ
[9, 94]	οἱ ταύτην ἀποχρᾶν γενομένην. (καὶ	ὃ	μὲν ταῦτα ἔλεγε, οἳ δὲ
[9, 18]	ἐπ᾽ Ἕλλησι ἀνδράσι φόνον „ἔρραψαν„	~ὃ	μὲν ταῦτα παραίνεε· οἱ δὲ
[9, 84]	ἀνὴρ Ἐφέσιος θάψαι Μαρδόνιον. ἀλλ᾽	ὃ	μὲν τρόπῳ τοιούτῳ ἐτάφη. ~οἱ
[9, 109]	καὶ ταύτῃ ἐκέλευσε αὐτὴν αἰτῆσαι	ὃ	τι βούλεταί οἱ γενέσθαι ἀντὶ
[9, 45]	(ἢν δὲ ὑμῖν ὁ πόλεμος	ὅδε	κατὰ νόον τελευτήσῃ, μνησθῆναι τινὰ
[9, 15]	Ἀσωπίων, οὗτοι δὲ αὐτῷ τὴν	ὁδὸν	ἡγέοντο ἐς Σφενδαλέας, ἐνθεῦτεν δὲ
[9, 89]	συχνοὺς ὑπὸ Θρηίκων κατακοπέντας κατ᾽	ὁδὸν	καὶ λιμῷ συστάντας καὶ καμάτῳ·
[9, 107]	ἐς Σάρδις. πορευομένων δὲ κατ᾽	ὁδὸν	Μασίστης ὁ Δαρείου παρατυχὼν τῷ
[9, 107]	δόντος βασιλέος. τῶν δὲ κατ᾽	ὁδὸν	πορευομένων οὐδὲν ἐπὶ πλέον τούτων
[9, 83]	τὸ ἄνω τῆς γνάθου ἔχουσα	ὀδόντας	μουνοφυέας ἐξ ἑνὸς ὀστέου πάντας
[9, 102]	μέχρι κου τῶν ἡμισέων, ἡ	ὁδὸς	ἐγίνετο κατ᾽ αἰγιαλόν τε καὶ
[9, 89]	καὶ τὴν μεσόγαιαν τάμνων τῆς	ὁδοῦ.	καὶ ἀπικνέεται ἐς Βυζάντιον, καταλιπὼν
[9, 66]	τὸν στρατόν. προτερέων δὲ τῆς	ὁδοῦ	ὥρα καὶ δὴ φεύγοντας τοὺς
[9, 104]	ἐποίεον, ἄλλας τε κατηγεόμενοί σφι	ὁδοὺς	φεύγουσι, αἳ δὴ ἔφερον ἐς
[9, 16]	ἑπόμεθα ἀναγκαίῃ ἐνδεδεμένοι, ἐχθίστη δὲ	ὀδύνη	ἐστὶ τῶν ἐν ἀνθρώποισι αὕτη,
[9, 14]	ὑπεξεχώρεε, ἤδη δὲ ἐν τῇ	ὁδῷ	ἐόντι αὐτῷ ἦλθε ἀγγελίη πρόδρομον
[9, 113]	ἐπ᾽ αὐτὸν στρατιὴν ἐν τῇ	ὁδῷ	κατέκτεινε αὐτόν τε ἐκεῖνον καὶ
[9, 69]	τοῦ πεδίου τὴν λειοτάτην τῶν	ὁδῶν.	(ἐπείτε δὲ ἀγχοῦ τῶν πολεμίων
[9, 27]	ἡμῖν ἔχει δηλῶσαι πρὸς ὑμέας	ὅθεν	ἡμῖν πατρώιον ἐστὶ ἐοῦσι χρηστοῖσι
[9, 7]	δὲ ἀπίκοντο ἐς τὴν Λακεδαίμονα	οἱ	ἄγγελοι οἱ ἀπ᾽ Ἀθηνέων, ἅμα
[9, 117]	σφι φθινόπωρον ἐπεγίνετο, καὶ ἤσχαλλον	οἱ	Ἀθηναῖοι ἀπό τε τῆς ἑωυτῶν
[9, 22]	τὸν Μασίστιον· (πεσόντι δὲ αὐτῷ	οἱ	Ἀθηναῖοι αὐτίκα ἐπεκέατο. τόν τε
[9, 9]	ἐπύθετο πάντα λόγον τὸν δὴ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἔλεγον· ἀκούσας δὲ ὁ
[9, 28]	περ Ἀρκάδας. οὕτω δὴ ἔσχον	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ ὑπερεβάλοντο τοὺς Τεγεήτας.
[9, 70]	ἐρρωμενεστέρη. (ἕως μὲν γὰρ ἀπῆσαν	οἱ	Ἀθηναῖοι, οἳ δ᾽ ἠμύνοντο καὶ
[9, 23]	τὸν νεκρὸν ἀνελοίατο. ~ἰδόντες δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐκέτι κατὰ τέλεα προσελαύνοντας
[9, 46]	„εὐώνυμον„ πρὸς δὲ ταῦτα εἶπαν	οἱ	Ἀθηναῖοι τάδε. καὶ αὐτοῖσι ἡμῖν
[9, 60]	τε οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑμεῖς	οἱ	Ἀθηναῖοι ὑπὸ τὴν παροιχομένην νύκτα
[9, 6]	~ἐς δὲ τὴν Σαλαμῖνα διέβησαν	οἱ	Ἀθηναῖοι ὧδε. ἕως μὲν προσεδέκοντο
[9, 61]	ὥστε καὶ ταῦτα „ἐσακούειν„ ~ταῦτα	οἱ	Ἀθηναῖοι ὡς ἐπύθοντο, ὁρμέατο βοηθέειν
[9, 71]	φανερῶς ἀποθανεῖν ἐκ τῆς παρεούσης	οἱ	αἰτίης, λυσσῶντά τε καὶ ἐκλείποντα
[9, 63]	ἰσχυρότατον ἔπεσε, οὕτω δὴ καὶ	οἱ	ἄλλοι ἐτράποντο καὶ εἶξαν τοῖσι
[9, 103]	τοῖσι Ἕλλησι. Σαμίους δὲ ἰδόντες	οἱ	ἄλλοι Ἴωνες ἄρξαντας οὕτω δὴ
[9, 79]	ἀναριθμήτοισι τετίμηται αὐτός τε καὶ	οἱ	ἄλλοι οἱ ἐν Θερμοπύλῃσι τελευτήσαντες.
[9, 102]	βάρβαροι πρὸς φυγήν τε ὁρμέατο	οἱ	ἄλλοι πλὴν Περσέων· (οὗτοι δὲ
[9, 85]	ἰρένες, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ	οἱ	ἄλλοι Σπαρτιῆται, ἐν δὲ τῷ
[9, 44]	ἀνὰ τὰ στρατόπεδα καὶ μάλιστα	οἱ	ἄνθρωποι εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα
[9, 17]	πρόδηλα γὰρ ὅτι ἡμέας οὗτοι	οἱ	ἄνθρωποι μέλλουσι προόπτῳ θανάτῳ δώσειν,
[9, 61]	καί σφι ἤδη στείχουσι ἐπιτίθενται	οἱ	ἀντιταχθέντες Ἑλλήνων τῶν μετὰ βασιλέος
[9, 7]	ἐς τὴν Λακεδαίμονα οἱ ἄγγελοι	οἱ	ἀπ᾽ Ἀθηνέων, ἅμα ἀγόμενοι ἔκ
[9, 72]	χειρὶ καὶ ὅτι οὐδέν ἐστί	οἱ	ἀποδεδεγμένον ἔργον ἑωυτοῦ ἄξιον προθυμευμένου
[9, 1]	ἐπιγραφομένη Καλλιόπη ~Μαρδόνιος δέ, ὥς	οἱ	ἀπονοστήσας Ἀλέξανδρος τὰ παρὰ Ἀθηναίων
[9, 34]	Ἄργεϊ γυναικῶν μανεισέων, ὥς μιν	οἱ	Ἀργεῖοι ἐμισθοῦντο ἐκ Πύλου παῦσαι
[9, 28]	ὧδε οἱ ἐπιφοιτῶντές τε καὶ	οἱ	ἀρχὴν ἐλθόντες Ἑλλήνων. τὸ μὲν
[9, 76]	τοῖσι Ἕλλησι ἐν Πλαταιῇσι κατέστρωντο	οἱ	βάρβαροι, ἐνθαῦτά σφι ἐπῆλθε γυνὴ
[9, 101]	οἱ μὲν δὴ Ἕλληνες καὶ	οἱ	βάρβαροι ἔσπευδον ἐς τὴν μάχην,
[9, 62]	τὰ γὰρ δόρατα ἐπιλαμβανόμενοι κατέκλων	οἱ	βάρβαροι. (λήματι μέν νυν καὶ
[9, 45]	ἵνα μὴ ἐπιπέσωσι ὑμῖν ἐξαίφνης	οἱ	βάρβαροι μὴ προσδεκομένοισί κω. εἰμὶ
[9, 90]	ἀποστήσονται ἀπὸ Περσέων, καὶ ὡς	οἱ	βάρβαροι οὐκ ὑπομενέουσι· ἢν δὲ
[9, 40]	μὲν γὰρ τοῦ Ἀσωποῦ ἐπήισαν	οἱ	βάρβαροι πειρώμενοι τῶν Ἑλλήνων, διέβαινον
[9, 102]	οὔτ᾽ ἔτι πρὸς ἀλκὴν ἐτράποντο	οἱ	βάρβαροι πρὸς φυγήν τε ὁρμέατο
[9, 47]	διαλλάσσοντο τὰς τάξις. γνόντες δὲ	οἱ	Βοιωτοὶ τὸ ποιεύμενον ἐξαγορεύουσι Μαρδονίῳ.
[9, 15]	δὴ ὀπίσω ἐπορεύετο διὰ Δεκελέης·	οἱ	γὰρ βοιωτάρχαι μετεπέμψαντο τοὺς προσχώρους
[9, 7]	καὶ αὐτοί τινα ἀλεωρὴν εὑρήσονται.	~οἱ	γὰρ δὴ Λακεδαιμόνιοι ὅρταζόν τε
[9, 120]	τὸν στρατηγὸν Ξάνθιππον οὐκ ἔπειθε·	οἱ	γὰρ Ἐλαιούσιοι τῷ Πρωτεσίλεῳ τιμωρέοντες
[9, 40]	τε καὶ ἐλύπεε τοὺς Ἕλληνας·	οἱ	γὰρ Θηβαῖοι, ἅτε μηδίζοντες μεγάλως,
[9, 57]	ἡ τῶν βαρβάρων προσέκειτο πᾶσα.	οἱ	γὰρ ἱππόται ἐποίευν οἷον καὶ
[9, 67]	Ἀθηναίοισι ἐμαχέσαντο χρόνον ἐπὶ συχνόν.	οἱ	γὰρ μηδίζοντες τῶν Θηβαίων, οὗτοι
[9, 99]	Ἑλλήνων φρονέειν ἀπαιρέονται τὰ ὅπλα.	(οἱ	γὰρ ὦν Σάμιοι ἀπικομένων Ἀθηναίων
[9, 109]	αὐτὴν αἰτῆσαι ὃ τι βούλεταί	οἱ	γενέσθαι ἀντὶ τῶν αὐτῷ ὑπουργημένων·
[9, 48]	δοκέῃ καὶ τοὺς ἄλλους μάχεσθαι,	οἱ	δ᾽ ὦν μετέπειτα μαχέσθων ὕστεροι·
[9, 11]	σὺν Παυσανίῃ ἐξεληλύθεσαν ἔξω Σπάρτης·	οἱ	δὲ ἄγγελοι, ὡς ἡμέρη ἐγεγόνεε,
[9, 31]	ταχθέντες ἐπὶ τῷ Ἀσωπῷ ἐστρατοπεδεύοντο.	~οἱ	δὲ ἀμφὶ Μαρδόνιον βάρβαροι ὡς
[9, 69]	ἰθὺ τοῦ ἱροῦ τῆς Δήμητρος,	οἱ	δὲ ἀμφὶ Μεγαρέας τε καὶ
[9, 119]	μετ᾽ ἐκείνου ἄλλῳ τρόπῳ ἐφόνευσαν.	(οἱ	δὲ ἀμφὶ τὸν Ἀρταΰκτην ὕστεροι
[9, 94]	μὲν χρηστήρια ταῦτά σφι ἐχρήσθη,	οἱ	δὲ Ἀπολλωνιῆται ἀπόρρητα ποιησάμενοι προέθεσαν
[9, 34]	βασιληίης, οὐ ποιήσειν τὰ βούλονται.	οἱ	δὲ Ἀργεῖοι ἀπειληθέντες ἐς στεινὸν
[9, 70]	περ ἔλαβον, ἐσήνεικαν τοῖσι Ἕλλησι.	(οἱ	δὲ βάρβαροι οὐδὲν ἔτι στῖφος
[9, 114]	τὸν Μασίστεω θάνατον τοσαῦτα ἐγένετο.	~οἱ	δὲ ἐκ Μυκάλης ὁρμηθέντες Ἕλληνες
[9, 93]	Ἡγησίστρατον, οἰωνὸν τὸ οὔνομα ποιεύμενος.	~οἱ	δὲ Ἕλληνες ἐπισχόντες ταύτην τὴν
[9, 85]	ὃ μὲν τρόπῳ τοιούτῳ ἐτάφη.	~οἱ	δὲ Ἕλληνες ὡς ἐν Πλαταιῇσι
[9, 98]	ἐπ᾽ ἀμφότερα ἐπιλεγόμενοι γὰρ παρεσκευάζοντο,	~οἱ	δὲ Ἕλληνες ὡς ἐπύθοντο οἰχωκότας
[9, 25]	τῷ σφετέρῳ ἀποθανόντα ἐτίμων Μασίστιον·	οἱ	δὲ Ἕλληνες ὡς τὴν ἵππον
[9, 118]	οὕτω δὴ ἔστεργον τὰ παρεόντα.	~οἱ	δὲ ἐν τῷ τείχεϊ ἐς
[9, 18]	„ἔρραψαν„ ~ὃ μὲν ταῦτα παραίνεε·	οἱ	δὲ ἱππέες ἐπεί σφεας ἐκυκλώσαντο,
[9, 35]	ἀνθρώπων ἐγένοντο οὗτοι Σπαρτιήτῃσι πολιῆται.	(οἱ	δὲ πέντε ἀγῶνες οἵδε ἐγένοντο,
[9, 70]	δὴ ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἀπώλοντο·	οἱ	δὲ Πέρσαι καὶ ὁ ἄλλος
[9, 99]	αἰγιαλόν. καὶ οὗτοι μὲν ἐτάσσοντο,	οἱ	δὲ Πέρσαι ὡς εἶδον τοὺς
[9, 46]	στρατόπεδον καὶ τὴν ἑωυτοῦ τάξιν.	~οἱ	δὲ στρατηγοὶ τῶν Ἀθηναίων ἐλθόντες
[9, 29]	τις παρήρτητο ὡς ἐς πόλεμον·	(οἱ	δὲ τῶν λοιπῶν Λακεδαιμονίων καὶ
[9, 45]	γὰρ ἂν ἐμάχεσθε. νῦν δέ	οἱ	δέδοκται τὰ μὲν σφάγια ἐᾶν
[9, 3]	ὁ δὲ οὐκ ἐπείθετο, ἀλλά	οἱ	δεινὸς ἐνέστακτο ἵμερος τὰς Ἀθήνας
[9, 70]	σκηνὴν τὴν Μαρδονίου οὗτοι ἦσαν	οἱ	διαρπάσαντες, τά τε ἄλλα ἐξ
[9, 94]	θεοπρόπιον εἵλετο εἴπας εἴ τις	οἱ	δοίη ἀγρούς, τῶν ἀστῶν ὀνομάσας
[9, 107]	τὴν γῆν· καὶ ἐν τούτῳ	οἱ	δορυφόροι οἱ Μασίστεω προέστησαν. (ὁ
[9, 5]	παρὰ Μαρδονίου, εἴτε καὶ ταῦτά	οἱ	ἑάνδανε· Ἀθηναῖοι δὲ αὐτίκα δεινὸν
[9, 85]	Σπαρτιῆται, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ	οἱ	εἵλωτες. οὗτοι μὲν οὕτω ἔθαπτον,
[9, 80]	κλέπτοντες ἐπώλεον πρὸς τοὺς Αἰγινήτας	οἱ	εἵλωτες, πολλὰ δὲ καὶ ἀπεδείκνυσαν,
[9, 28]	ἔστησαν, τούτων δὲ ἐχόμενοι Παλέες	οἱ	ἐκ Κεφαλληνίης διηκόσιοι. (μετὰ δὲ
[9, 38]	Κιθαιρῶνος φυλάξαι, λέγων ὡς ἐπιρρέουσι	οἱ	Ἕλληνες αἰεὶ ἀνὰ πᾶσαν ἡμέρην
[9, 86]	ἔθαψαν τοὺς νεκροὺς ἐν Πλαταιῇσι	οἱ	Ἕλληνες, αὐτίκα βουλευομένοισί σφι ἐδόκεε
[9, 106]	ἀπέπλεον. (ἀπικόμενοι δὲ ἐς Σάμον	οἱ	Ἕλληνες ἐβουλεύοντο περὶ ἀναστάσιος τῆς
[9, 15]	ἦλθε ἀγγελίη ὡς ἁλέες εἴησαν	οἱ	Ἕλληνες ἐν τῷ Ἰσθμῷ. οὕτω
[9, 20]	~Μαρδόνιος δέ, ὡς οὐ κατέβαινον	οἱ	Ἕλληνες ἐς τὸ πεδίον, πέμπει
[9, 119]	ζῶντες ἐλάμφθησαν. καὶ συνδήσαντες σφέας	οἱ	Ἕλληνες ἦγον ἐς Σηστόν, μετ᾽
[9, 90]	δὴ ἐν τῇ Δήλῳ κατέατο	οἱ	Ἕλληνες οἱ ἐν τῇσι νηυσὶ
[9, 99]	ὑποθεμένου δεύτερα δὴ τάδε ἐποίευν	οἱ	Ἕλληνες· προσσχόντες τὰς νέας ἀπέβησαν
[9, 70]	καὶ ἤριπον· τῇ δὴ ἐσεχέοντο	οἱ	Ἕλληνες. (πρῶτοι δὲ ἐσῆλθον Τεγεῆται
[9, 100]	φήμη διῆλθέ σφι ὧδε, ὡς	οἱ	Ἕλληνες τὴν Μαρδονίου στρατιὴν νικῷεν
[9, 57]	χῶρον κεινὸν ἐν τῷ ἐτετάχατο	οἱ	Ἕλληνες τῇσι προτέρῃσι ἡμέρῃσι, ἤλαυνον
[9, 106]	Σικυώνιοι ἠρίστευσαν. ~ἐπείτε δὲ κατεργάσαντο	οἱ	Ἕλληνες τοὺς πολλοὺς τοὺς μὲν
[9, 79]	αὐτός τε καὶ οἱ ἄλλοι	οἱ	ἐν Θερμοπύλῃσι τελευτήσαντες. σὺ μέντοι
[9, 90]	τῇ Δήλῳ κατέατο οἱ Ἕλληνες	οἱ	ἐν τῇσι νηυσὶ ἅμα Λευτυχίδῃ
[9, 5]	τε ἐκ τῆς βουλῆς καὶ	οἱ	ἔξωθεν ὡς ἐπύθοντο, περιστάντες Λυκίδην
[9, 102]	δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι περιήισαν, οὗτοι	οἱ	ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ κέρεϊ ἔτι
[9, 10]	τοῦ Ἰσθμοῦ διὰ τόδε· θυομένῳ	οἱ	ἐπὶ τῷ Πέρσῃ ὁ ἥλιος
[9, 28]	(μετὰ δὲ ταῦτα ἐτάσσοντο ὧδε	οἱ	ἐπιφοιτῶντές τε καὶ οἱ ἀρχὴν
[9, 51]	δὲ ταύτην λέγουσι εἶναι Ἀσωποῦ	οἱ	ἐπιχώριοι. ἐς τοῦτον δὴ τὸν
[9, 33]	ἐτέτακτο. ~ὡς δὲ ἄρα πάντες	οἱ	ἐτετάχατο κατὰ ἔθνεα καὶ κατὰ
[9, 11]	„ἐκβαίνῃ„ ταῦτα λεγόντων τῶν ἀγγέλων,	οἱ	ἔφοροι εἶπαν ἐπ᾽ ὅρκου καὶ
[9, 8]	„πεδίον„ ~ὡς δὲ ἄρα ἤκουσαν	οἱ	ἔφοροι ταῦτα, ἀνεβάλλοντο ἐς τὴν
[9, 77]	Μαντινέας ἧκον Ἠλεῖοι, καὶ ὡσαύτως	οἱ	Ἠλεῖοι τοῖσι Μαντινεῦσι συμφορὴν ποιησάμενοι
[9, 89]	πρόσω ἐγίνετο. ἀπικόμενον δὲ μιν	οἱ	Θεσσαλοὶ παρὰ σφέας ἐπί τε
[9, 87]	αὐτίκα τε ἐπεκηρυκεύοντο πρὸς Παυσανίην	οἱ	Θηβαῖοι θέλοντες ἐκδιδόναι τοὺς ἄνδρας.
[9, 2]	γίνεται ὁ στρατὸς ἐν Βοιωτοῖσι,	οἱ	Θηβαῖοι κατελάμβανον τὸν Μαρδόνιον καὶ
[9, 88]	δὲ ἄλλους ἄνδρας τοὺς ἐξέδοσαν	οἱ	Θηβαῖοι, οἳ μὲν ἐδόκεον ἀντιλογίης
[9, 52]	ἥ τε ἡμέρη ἔληγε καὶ	οἱ	ἱππέες ἐπέπαυντο, νυκτὸς δὴ γινομένης
[9, 51]	ὕδατι ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ καὶ	οἱ	ἱππέες σφέας μὴ σινοίατο ὥσπερ
[9, 51]	ἐξορμωμένους καί σφεας ἑπόμενοι ταράσσοιεν	οἱ	ἱππόται. (ἀπικομένων δὲ ἐς τὸν
[9, 49]	τοὺς Ἕλληνας. (ὡς δὲ ἐπήλασαν	οἱ	ἱππόται, ἐσίνοντο πᾶσαν τὴν στρατιὴν
[9, 39]	δὲ Δρυὸς κεφαλάς. πεμφθέντες δὲ	οἱ	ἱππόται οὐ μάτην ἀπίκοντο· (ἐσβάλλοντα
[9, 18]	μετέχουσι. (ὡς δὲ ὀπίσω ἀπήλασαν	οἱ	ἱππόται, πέμψας Μαρδόνιος κήρυκα ἔλεγε
[9, 20]	κεκοσμημένον καλῶς. ἐνθαῦτα ὡς προσήλασαν	οἱ	ἱππόται πρὸς τοὺς Ἕλληνας, προσέβαλλον
[9, 23]	πλῆθος ἐπεβοήθησε, οὕτω δὴ οὐκέτι	οἱ	ἱππόται ὑπέμενον οὐδέ σφι ἐξεγένετο
[9, 18]	καὶ πυκνώσαντες ὡς μάλιστα. ἐνθαῦτα	οἱ	ἱππόται ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω.
[9, 85]	δὴ ἑνὶ τῶν τάφων ἦσαν	οἱ	ἰρένες, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ
[9, 90]	ὡς ἢν μοῦνον ἴδωνται αὐτοὺς	οἱ	Ἴωνες ἀποστήσονται ἀπὸ Περσέων, καὶ
[9, 113]	ἀκηκοὼς τούτων, ἐλπόμενος δέ τί	οἱ	κακὸν εἶναι, ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς
[9, 32]	Αἰγυπτίων οἵ τε Ἑρμοτύβιες καὶ	οἱ	Καλασίριες καλεόμενοι μαχαιροφόροι, οἵ περ
[9, 60]	ὑπὸ τῶν συμμάχων ἡμεῖς τε	οἱ	Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑμεῖς οἱ Ἀθηναῖοι
[9, 102]	καὶ ὄρεα. ἐν ᾧ δὲ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι περιήισαν, οὗτοι οἱ ἐπὶ
[9, 46]	αὐτοὶ ἐμνήσθητε, καὶ ἡδομένοισι ἡμῖν	οἱ	λόγοι γεγόνασι καὶ ἕτοιμοι εἰμὲν
[9, 46]	μὴ ὑμῖν οὐκ ἡδέες γένωνται	οἱ	λόγοι. ἐπεὶ δ᾽ ὦν αὐτοὶ
[9, 19]	τούτῳ ἐστρατοπεδεύοντο. πυνθανόμενοι δὲ ταῦτα	οἱ	λοιποὶ Πελοποννήσιοι τοῖσι τὰ ἀμείνω
[9, 59]	ὁρῶντες ὁρμημένους διώκειν τοὺς Ἕλληνας	οἱ	λοιποὶ τῶν βαρβαρικῶν τελέων ἄρχοντες
[9, 107]	καὶ ἐν τούτῳ οἱ δορυφόροι	οἱ	Μασίστεω προέστησαν. (ὁ δὲ Ξειναγόρης
[9, 80]	τε ἦν κρύψαι· ὥστε Αἰγινήτῃσι	οἱ	μεγάλοι πλοῦτοι ἀρχὴν ἐνθεῦτεν ἐγένοντο,
[9, 69]	δὲ ἀγχοῦ τῶν πολεμίων ἐγίνοντο	οἱ	Μεγαρέες καὶ Φλειάσιοι, ἀπιδόντες σφέας
[9, 21]	ἵππῳ. προσβαλλούσης ὦν τῆς ἵππου	οἱ	Μεγαρέες πιεζόμενοι ἔπεμπον ἐπὶ τοὺς
[9, 53]	ἰέναι ἐς τὸν συνεθήκαντο. (ἐνθαῦτα	οἱ	μὲν ἄλλοι ἄρτιοι ἦσαν τῶν
[9, 17]	δὲ ἐν τῇ Βοιωτίῃ στρατοπεδευομένου	οἱ	μὲν ἄλλοι παρείχοντο ἅπαντες στρατιὴν
[9, 69]	ἀκούσαντες ταῦτα, οὐδένα κόσμον ταχθέντες,	οἱ	μὲν ἀμφὶ Κορινθίους ἐτράποντο διὰ
[9, 101]	καὶ ταχύτερον τὴν πρόσοδον ἐποιεῦντο.	οἱ	μὲν δὴ Ἕλληνες καὶ οἱ
[9, 25]	παρά τε Πέρσῃσι καὶ βασιλέι.	~οἱ	μέν νυν βάρβαροι τρόπῳ τῷ
[9, 118]	τὰς πύλας ἄνοιξαν. τῶν δὲ	οἱ	μὲν πλεῦνες ἐδίωκον, οἳ δὲ
[9, 44]	λόγους ἐλθεῖν. (τῶν δὲ φυλάκων	οἱ	μὲν πλεῦνες παρέμενον, οἳ δ᾽
[9, 28]	χρηστοί. ἐξηγέεσθε δὲ ὡς „πεισομένων„	~οἱ	μὲν ταῦτα ἀμείβοντο, Λακεδαιμονίων δὲ
[9, 53]	ὑπολειφθεὶς αὐτός τε Ἀμομφάρετος καὶ	οἱ	μετ᾽ αὐτοῦ. (ταῦτα λογιζόμενοι ἀτρέμας
[9, 103]	τῶν Περσέων ἀπίκοντο Λακεδαιμόνιοι καὶ	οἱ	μετ᾽ αὐτῶν, καὶ τὰ λοιπὰ
[9, 69]	μάχη τε γέγονε καὶ νικῷεν	οἱ	μετὰ Παυσανίεω· οἳ δὲ ἀκούσαντες
[9, 15]	στρατῷ ποιήσασθαι, καὶ ἢν συμβαλόντι	οἱ	μὴ ἐκβαίνῃ ὁκοῖόν τι ἐθέλοι,
[9, 104]	νυν ἐπὶ τοῦτο τὸ πρῆγμα	οἱ	Μιλήσιοι τούτου τε εἵνεκεν καὶ
[9, 26]	αὐτῶν κρίνωσι εἶναι ἄριστον, τοῦτόν	οἱ	μουνομαχῆσαι ἐπὶ διακειμένοισι. (ἔδοξέ τε
[9, 99]	ἔλαβον ἀνὰ τὴν Ἀττικὴν λελειμμένους	οἱ	Ξέρξεω, τούτους λυσάμενοι πάντας ἀποπέμπουσι
[9, 72]	Ἀρίμνηστον ἄνδρα Πλαταιέα οὐ μέλειν	οἱ	ὅτι πρὸ τῆς Ἑλλάδος ἀποθνήσκει,
[9, 49]	τε καὶ ἐπισχὼν χρόνον, ὥς	οἱ	οὐδεὶς οὐδὲν ὑπεκρίνατο, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω,
[9, 89]	μετ᾽ αὐτοῦ στρατός· ἐπιθήσεσθαι γάρ	οἱ	πάντα τινὰ οἴετο πυνθανόμενον τὰ
[9, 70]	δὲ τῶν ἐκ Σπάρτης ἀπέθανον	οἱ	πάντες ἐν τῇ συμβολῇ εἷς
[9, 58]	ὑπὸ τὴν παροιχομένην νύκτα καὶ	οἱ	πάντες ὁρῶμεν διαδράντας· διέδεξάν τε,
[9, 29]	καὶ ἑκατοντάδες ἑπτά. ὁπλῖται μὲν	οἱ	πάντες συλλεγέντες ἐπὶ τὸν βάρβαρον
[9, 71]	ὃς γένοιτο αὐτῶν ἄριστος, ἔγνωσαν	οἱ	παραγενόμενοι Σπαρτιητέων Ἀριστόδημον μὲν βουλόμενον
[9, 32]	πέντε μυριάδας συλλεγῆναι εἰκάζω. οὗτοι	οἱ	παραταχθέντες πεζοὶ ἦσαν, ἡ δὲ
[9, 94]	κατημένου Εὐηνίου ἐν θώκῳ ἐλθόντες	οἱ	παρίζοντο καὶ λόγους ἄλλους ἐποιεῦντο,
[9, 106]	ἀντιτεινόντων δὲ τούτων προθύμως, εἶξαν	οἱ	Πελοποννήσιοι. (καὶ οὕτω δὴ Σαμίους
[9, 30]	καὶ Θεσπιέων ἐν τῷ στρατοπέδῳ	οἱ	περιεόντες, ἀριθμὸν ἐς ὀκτακοσίους καὶ
[9, 62]	καὶ ῥώμῃ οὐκ ἥσσονες ἦσαν	οἱ	Πέρσαι, ἄνοπλοι δὲ ἐόντες καὶ
[9, 62]	οὗτοι ἐπὶ τοὺς Πέρσας, καὶ	οἱ	Πέρσαι ἀντίοι τὰ τόξα μετέντες.
[9, 61]	ἐτρωματίζοντο· φράξαντες γὰρ τὰ γέρρα	οἱ	Πέρσαι ἀπίεσαν τῶν τοξευμάτων πολλὰ
[9, 99]	δυνάμιος ἐπιλαβομένοισι, τρόποισι τοιούτοισι προεφυλάσσοντο	οἱ	Πέρσαι, αὐτοὶ δὲ συνεφόρησαν τὰ
[9, 39]	ἑλόντες δὲ ταύτην τὴν ἄγρην	οἱ	Πέρσαι ἀφειδέως ἐφόνευον, οὐ φειδόμενοι
[9, 51]	φυλακή, ὡς ἂν μὴ ἰδοίατο	οἱ	Πέρσαι ἐξορμωμένους καί σφεας ἑπόμενοι
[9, 90]	Ἀνδροδάμαντος, τὸν κατέστησαν Σάμου τύραννον	οἱ	Πέρσαι. (ἐπελθόντων δὲ σφέων ἐπὶ
[9, 31]	δὴ πολλὸν γὰρ περιῆσαν πλήθεϊ	οἱ	Πέρσαι, ἐπί τε τάξις πλεῦνας
[9, 67]	τὰς Θήβας, οὐ τῇ περ	οἱ	Πέρσαι καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων
[9, 51]	ἣν ὑπερβάλωνται ἐκείνην τὴν ἡμέρην	οἱ	Πέρσαι συμβολὴν ποιεύμενοι, ἐς τὴν
[9, 65]	οἱ τριηκόσιοι. ~ἐν δὲ Πλαταιῇσι	οἱ	Πέρσαι ὡς ἐτράποντο ὑπὸ τῶν
[9, 83]	σάρκας· συνεφόρεον γὰρ τὰ ὀστέα	οἱ	Πλαταιέες ἐς ἕνα χῶρον· εὑρέθη
[9, 65]	ἐναποθανών, περί τε τὸ ἱρὸν	οἱ	πλεῖστοι ἐν τῷ βεβήλῳ ἔπεσον.
[9, 58]	τάδε ὁρῶντες ἔρημα; ὑμεῖς γὰρ	οἱ	πλησιόχωροι ἐλέγετε Λακεδαιμονίους οὐ φεύγειν
[9, 93]	τὰς δὲ νύκτας ἀραιρημένοι ἄνδρες	οἱ	πλούτῳ τε καὶ γένεϊ δοκιμώτατοι
[9, 74]	πολεμίοισι βαλλέσκετο, ἵνα δή μιν	οἱ	πολέμιοι ἐκπίπτοντες ἐκ τῆς τάξιος
[9, 52]	συνέκειτό σφι ἀπαλλάσσεσθαι, ἐνθαῦτα ἀερθέντες	οἱ	πολλοὶ ἀπαλλάσσοντο, ἐς μὲν τὸν
[9, 22]	ἦσαν οἵ τε ὑποδεξάμενοι καὶ	οἱ	πρὸ τῶν ἄλλων τῶν παρεόντων
[9, 64]	τοῦ Ἀναξανδρίδεω· (τῶν δὲ κατύπερθέ	οἱ	προγόνων τὰ οὐνόματα εἴρηται ἐς
[9, 108]	καὶ ταύτης ἐνθαῦτα. ὡς δέ	οἱ	προσπέμποντι οὐκ ἐδύνατο κατεργασθῆναι, οὐδὲ
[9, 67]	ἐθελοκακέοντες, οὕτω ὥστε τριηκόσιοι αὐτῶν	οἱ	πρῶτοι καὶ ἄριστοι ἐνθαῦτα ἔπεσον
[9, 92]	τὸ ἔργον προσῆγε. αὐτίκα γὰρ	οἱ	Σάμιοι πίστιν τε καὶ ὅρκια
[9, 54]	ὀψόμενόν τε εἰ πορεύεσθαι ἐπιχειρέοιεν	οἱ	Σπαρτιῆται, εἴτε καὶ τὸ παράπαν
[9, 28]	(προσεχέας δὲ σφίσι εἵλοντο ἑστάναι	οἱ	Σπαρτιῆται τοὺς Τεγεήτας καὶ τιμῆς
[9, 103]	στρατηγὸς Περίλεως· (τῶν τε Σαμίων	οἱ	στρατευόμενοι ἐόντες τε ἐν τῷ
[9, 35]	δεινῶς τοῦ Τισαμενοῦ, πάντως συνεχώρεόν	οἱ.	συγχωρησάντων δὲ καὶ ταῦτα τῶν
[9, 91]	τε δοὺς πίστιν ἀποπλεύσεαι καὶ	οἱ	σὺν σοὶ ἐόντες οἵδε, ἦ
[9, 37]	οὐ μέντοι ἔς γε τέλος	οἱ	συνήνεικε τὸ ἔχθος τὸ ἐς
[9, 94]	πριάμενοι παρὰ τῶν ἐκτημένων διδοῦσί	οἱ	τὰ εἵλετο. καὶ μετὰ ταῦτα
[9, 120]	ταρίχους ὀπτῶντι τέρας γενέσθαι τοιόνδε·	οἱ	τάριχοι ἐπὶ τῷ πυρὶ κείμενοι
[9, 34]	ὁ Μελάμπους προετείνατο ἤισαν δώσοντές	οἱ	ταῦτα. ὁ δὲ ἐνθαῦτα δὴ
[9, 94]	λοιποῦ ἀμήνιτος εἶναι, καὶ δίκην	οἱ	ταύτην ἀποχρᾶν γενομένην. (καὶ ὃ
[9, 85]	μὲν δὴ πάντων πλήρεες ἐγένοντο	οἱ	τάφοι· τῶν δὲ ἄλλων ὅσοι
[9, 26]	παλαιὰ παραφέροντες ἔργα. τοῦτο μὲν	οἱ	Τεγεῆται ἔλεγον τάδε. (ἡμεῖς αἰεί
[9, 62]	ἔτι τούτου ἐπικαλεομένου προεξαναστάντες πρότεροι	οἱ	Τεγεῆται ἐχώρεον ἐς τοὺς βαρβάρους,
[9, 110]	Ἄμηστρις χρηίζει τοῦ Ξέρξεω δοθῆναί	οἱ	τὴν Μασίστεω γυναῖκα. (ὁ δὲ
[9, 37]	ἴδμεν· σταθμησάμενος γὰρ ὅκως ἐξελεύσεταί	οἱ	τὸ λοιπὸν τοῦ ποδός, ἀπέταμε
[9, 96]	δὴ τὸν στρατὸν ἐβουλεύσαντο καταφυγόντες	οἱ	τοῦ ναυτικοῦ στρατηγοὶ ἀνειρύσαι τὰς
[9, 64]	καὶ αὐτός τε ἀπέθανε καὶ	οἱ	τριηκόσιοι. ~ἐν δὲ Πλαταιῇσι οἱ
[9, 23]	(ἕως μέν νυν μοῦνοι ἦσαν	οἱ	τριηκόσιοι, ἑσσοῦντό τε πολλὸν καὶ
[9, 21]	ἄλλων Ἀθηναῖοι ὑπεδέξαντο καὶ Ἀθηναίων	οἱ	τριηκόσιοι λογάδες, τῶν ἐλοχήγεε Ὀλυμπιόδωρος
[9, 50]	τοξευμάτων. ~τούτου δὲ τοιούτου γινομένου	οἱ	τῶν Ἑλλήνων στρατηγοί, ἅτε τοῦ
[9, 69]	Μεγαρέες καὶ Φλειάσιοι, ἀπιδόντες σφέας	οἱ	τῶν Θηβαίων ἱππόται ἐπειγομένους οὐδένα
[9, 31]	χιλίους· οὐ γὰρ ὦν ἅπαντες	οἱ	Φωκέες ἐμήδισαν, ἀλλὰ τινὲς αὐτῶν
[9, 118]	πολεμίων. (ὡς δὲ ἡμέρη ἐγένετο,	οἱ	Χερσονησῖται ἀπὸ τῶν πύργων ἐσήμηναν
[9, 51]	συμμίσγει ἐς τὠυτό. οὔνομα δέ	οἱ	Ὠερόη· (θυγατέρα δὲ ταύτην λέγουσι
[9, 32]	καὶ οἱ Καλασίριες καλεόμενοι μαχαιροφόροι,	οἵ	περ εἰσὶ Αἰγυπτίων μοῦνοι μάχιμοι.
[9, 2]	γὰρ τὸ ἰσχυρὸν Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας,	οἵ	περ καὶ πάρος ταὐτὰ ἐγίνωσκον,
[9, 57]	βοηθέοι ὀπίσω παρ᾽ ἐκείνους. (καὶ	οἵ	τε ἀμφὶ τὸν Ἀμομφάρετός παρεγίνοντό
[9, 41]	ἐγεγόνεε ἡμέρη ἀντικατημένοισι ἐν Πλαταιῇσι,	οἵ	τε δὴ Ἕλληνες πολλῷ πλεῦνες
[9, 5]	Ἀθηναῖοι δὲ αὐτίκα δεινὸν ποιησάμενοι	οἵ	τε ἐκ τῆς βουλῆς καὶ
[9, 32]	καὶ Αἰθιόπων τε καὶ Αἰγυπτίων	οἵ	τε Ἑρμοτύβιες καὶ οἱ Καλασίριες
[9, 118]	δὴ ὑπὸ νύκτα οἴχοντο ἀποδράντες	οἵ	τε Πέρσαι καὶ ὁ Ἀρταΰκτης
[9, 50]	οὔτε γὰρ σιτία εἶχον ἔτι,	οἵ	τε σφέων ὀπέωνες ἀποπεμφθέντες ἐς
[9, 22]	Ὀλυμπιόδωρος ὁ Λάμπωνος. ~οὗτοι ἦσαν	οἵ	τε ὑποδεξάμενοι καὶ οἱ πρὸ
[9, 18]	κού τις καὶ ἀπῆκε. καὶ	οἳ	ἀντίοι ἔστησαν πάντῃ συστρέψαντες ἑωυτοὺς
[9, 40]	τε καὶ Μῆδοι μάλα ἔσκον	οἳ	ἀπεδείκνυντο ἀρετάς. ~μέχρι μέν νυν
[9, 86]	δὲ αὐτῶν Τιμηγενίδην καὶ Ἀτταγῖνον,	οἳ	ἀρχηγέται ἀνὰ πρώτους ἦσαν· ἢν
[9, 44]	φυλάκων οἱ μὲν πλεῦνες παρέμενον,	οἳ	δ᾽ ἔθεον ἐπὶ τοὺς στρατηγούς,
[9, 70]	μὲν γὰρ ἀπῆσαν οἱ Ἀθηναῖοι,	οἳ	δ᾽ ἠμύνοντο καὶ πολλῷ πλέον
[9, 69]	καὶ νικῷεν οἱ μετὰ Παυσανίεω·	οἳ	δὲ ἀκούσαντες ταῦτα, οὐδένα κόσμον
[9, 80]	ἐκέλευε τοὺς εἵλωτας τὰ χρήματα.	οἳ	δὲ ἀνὰ τὸ στρατόπεδον σκιδνάμενοι
[9, 77]	δὲ οὐκ ἔων φεύγοντας διώκειν.	οἳ	δὲ ἀναχωρήσαντες ἐς τὴν ἑωυτῶν
[9, 63]	μέν νυν χρόνον Μαρδόνιος περιῆν,	οἳ	δὲ ἀντεῖχον καὶ ἀμυνόμενοι κατέβαλλον
[9, 93]	τὸ αἴτιον τοῦ παρεόντος κακοῦ,	οἳ	δὲ αὐτοῖσι ἔφραζον ὅτι ἀδίκως
[9, 73]	Ἑλένη, τότε λέγουσι τοὺς Δεκελέας,	οἳ	δὲ αὐτὸν Δέκελον ἀχθόμενόν τε
[9, 102]	ἐσέπεσον ἁλέες ἐς τοὺς Πέρσας,	οἳ	δὲ δεξάμενοι καὶ χρόνον συχνὸν
[9, 6]	Πελοποννήσου στρατὸν ἥξειν τιμωρήσοντά σφι,	οἳ	δὲ ἔμενον ἐν τῇ Ἀττικῇ·
[9, 45]	ἐθέλειν φησὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν.	~οἳ	δὲ ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσαν, αὐτίκα
[9, 119]	ἐπὶ συχνὸν οἳ μὲν ἀπέθανον	οἳ	δὲ ζῶντες ἐλάμφθησαν. καὶ συνδήσαντες
[9, 19]	Πελοποννήσιοι τοῖσι τὰ ἀμείνω ἑάνδανε,	οἳ	δὲ καὶ ὁρῶντες ἐξιόντας Σπαρτιήτας,
[9, 120]	τὴν Ξέρξης ἔζευξε τὸν πόρον,	οἳ	δὲ λέγουσι ἐπὶ τὸν κολωνὸν
[9, 117]	στρατηγῶν ὅκως ἀπάγοιεν σφέας ὀπίσω,	οἳ	δὲ οὐκ ἔφασαν πρὶν ἢ
[9, 104]	τῷ στρατοπέδῳ τι νεοχμὸν ποιέοιεν·	οἳ	δὲ πᾶν τοὐναντίον τοῦ προστεταγμένου
[9, 94]	(καὶ ὃ μὲν ταῦτα ἔλεγε,	οἳ	δὲ πάρεδροι εἶπαν ὑπολαβόντες Εὐήνιε,
[9, 96]	τὸ ταύτῃ παρεσκευάζοντο ἐς ναυμαχίην,	οἳ	δὲ Πέρσαι πυθόμενοι σφέας προσπλέειν
[9, 94]	τὸν πάντα λόγον, ὡς ἐξαπατηθείς·	οἳ	δὲ πριάμενοι παρὰ τῶν ἐκτημένων
[9, 94]	προέθεσαν τῶν ἀστῶν ἀνδράσι διαπρῆξαι.	οἳ	δέ σφι διέπρηξαν ὧδε· κατημένου
[9, 118]	δὲ οἱ μὲν πλεῦνες ἐδίωκον,	οἳ	δὲ τὴν πόλιν εἶχον. ~Ὀιόβαζον
[9, 10]	~ὃ μέν σφι ταῦτα συνεβούλευε·	οἳ	δὲ φρενὶ λαβόντες τὸν λόγον
[9, 52]	συνέκειτο οὐκ ἐν νόῳ ἔχοντες,	οἳ	δὲ ὡς ἐκινήθησαν ἔφευγον ἄσμενοι
[9, 11]	ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους.	(οἳ	δὲ ὡς οὐκ εἰδότες ἐπειρώτων
[9, 39]	ἐς τὸ στρατόπεδον, καὶ ἀνθρώπους	οἳ	εἵποντο τοῖσι ζεύγεσι. ἑλόντες δὲ
[9, 31]	Ἰνδῶν δὲ ἐχομένους Σάκας ἔταξε,	οἳ	ἐπέσχον Ἀμπρακιήτας τε καὶ Ἀνακτορίους
[9, 106]	Λεσβίους καὶ τοὺς ἄλλους νησιώτας,	οἳ	ἔτυχον συστρατευόμενοι τοῖσι Ἕλλησι, ἐς
[9, 119]	ποταμῶν, ἀλεξόμενοι χρόνον ἐπὶ συχνὸν	οἳ	μὲν ἀπέθανον οἳ δὲ ζῶντες
[9, 92]	τοὺς Ἕλληνας. (ταῦτα δὲ ποιήσαντες	οἳ	μὲν ἀπέπλεον· μετὰ σφέων γὰρ
[9, 96]	ἐγένοντο τῆς Σαμίης πρὸς Καλαμίσοισι,	οἳ	μὲν αὐτοῦ ὁρμισάμενοι κατὰ τὸ
[9, 56]	ἤισαν τὰ ἔμπαλιν ἢ Λακεδαιμόνιοι·	οἳ	μὲν γὰρ τῶν τε ὄχθων
[9, 114]	αὐτοῦ ὑπομείναντας πειρᾶσθαι τῆς Χερσονήσου.	οἳ	μὲν δὴ ἀπέπλεον, Ἀθηναῖοι δὲ
[9, 12]	πεντακισχίλιοι ὁπλῖται τὠυτὸ τοῦτο ἐποίεον.	~οἳ	μὲν δὴ ἐς τὸν Ἰσθμὸν
[9, 69]	φιλίους φεύγοντας ἀπὸ τῶν Ἑλλήνων.	~οἳ	μὲν δὴ νικῶντες εἵποντο τοὺς
[9, 11]	ἄνδρα οἰκίης ἐόντα τῆς αὐτῆς.	~οἳ	μὲν δὴ σὺν Παυσανίῃ ἐξεληλύθεσαν
[9, 88]	ἄνδρας τοὺς ἐξέδοσαν οἱ Θηβαῖοι,	οἳ	μὲν ἐδόκεον ἀντιλογίης τε κυρήσειν
[9, 72]	τοξεύματι τὰ πλευρά. (καὶ δὴ	οἳ	μὲν ἐμάχοντο, ὃ δ᾽ ἐξενηνειγμένος
[9, 6]	ἐν τῇ Ἀττικῇ· ἐπεὶ δὲ	οἳ	μὲν μακρότερα καὶ σχολαίτερα ἐποίεον,
[9, 54]	χρεὸν εἴη ταῦτα ποιέειν. ~καὶ	οἳ	μὲν παρηγόρεον Ἀμομφάρετον μοῦνον Λακεδαιμονίων
[9, 61]	Τεγεῆται, ἐόντες σὺν ψιλοῖσι ἀριθμὸν	οἳ	μὲν πεντακισμύριοι Τεγεῆται δὲ τρισχίλιοι
[9, 53]	τοῦ ἱροῦ τὰ ὅπλα. ~καὶ	οἳ	μὲν περὶ τὸ Ἥραιον ἐστρατοπεδεύοντο,
[9, 120]	ὅκως περ ἰχθύες νεοάλωτοι. (καὶ	οἳ	μὲν περιχυθέντες ἐθώμαζον, ὁ δὲ
[9, 27]	οὔτ᾽ ὦν καινὰ οὔτε „παλαιά„	~οἳ	μὲν ταῦτα ἔλεγον, Ἀθηναῖοι δὲ
[9, 3]	ῥηιδίως μετὰ τῶν στασιωτέων „καταστρέψεαι„	~οἳ	μὲν ταῦτα συνεβούλευον, ὁ δὲ
[9, 80]	μεγάλοι πλοῦτοι ἀρχὴν ἐνθεῦτεν ἐγένοντο,	οἳ	τὸν χρυσὸν ἅτε ἐόντα χαλκὸν
[9, 98]	τοῖσι Ἴωσι λέγων (ἄνδρες Ἴωνες,	οἳ	ὑμέων τυγχάνουσι ἐπακούοντες, μάθετε τὰ
[9, 70]	αὐτῶν ἀλκῆς ἐμέμνητο, ἀλύκταζόν τε	οἷα	ἐν ὀλίγῳ χώρῳ πεφοβημένοι τε
[9, 26]	οὐ γάρ σφι ἐστὶ ἔργα	οἷά	περ ἡμῖν κατεργασμένα, οὔτ᾽ ὦν
[9, 104]	ὡς ἢν ἄρα σφέας καταλαμβάνῃ	οἷά	περ κατέλαβε, ἔχοντες ἡγεμόνας σώζωνται
[9, 80]	καὶ ἀπεδείκνυσαν, ὅσα αὐτῶν οὐκ	οἷά	τε ἦν κρύψαι· ὥστε Αἰγινήτῃσι
[9, 43]	παραπλήσια τούτοισι ἄλλα Μουσαίῳ ἔχοντα	οἶδα	ἐς Πέρσας. ὁ δὲ Θερμώδων
[9, 84]	θάψαι Μαρδόνιον, καὶ δῶρα μεγάλα	οἶδα	λαβόντας πολλοὺς παρὰ Ἀρτόντεω τοῦ
[9, 43]	τε καὶ τὸν Ἐγχελέων στρατὸν	οἶδα	πεποιημένον, ἀλλ᾽ οὐκ ἐς Πέρσας.
[9, 32]	δὲ Ἑλλήνων τῶν Μαρδονίου συμμάχων	οἶδε	μὲν οὐδεὶς ἀριθμόν· οὐ γὰρ
[9, 35]	πολιῆται. (οἱ δὲ πέντε ἀγῶνες	οἵδε	ἐγένοντο, εἷς μὲν καὶ πρῶτος
[9, 91]	καὶ οἱ σὺν σοὶ ἐόντες	οἵδε,	ἦ μὲν Σαμίους ἡμῖν προθύμους
[9, 89]	ἐπιθήσεσθαι γάρ οἱ πάντα τινὰ	οἴετο	πυνθανόμενον τὰ γεγονότα. ταῦτα ἐκλογιζόμενος
[9, 82]	ἔχων ἦλθε ἐς ἡμέας οὕτω	ὀϊζυρὴν	ἔχοντας „ἀπαιρησόμενος„ ταῦτα μὲν Παυσανίην
[9, 122]	Κύρου, ἄρχειν τε εἵλοντο λυπρὴν	οἰκέοντες	μᾶλλον ἢ πεδιάδα σπείροντες ἄλλοισι
[9, 13]	ἦν τῶν τειχέων ἢ τῶν	οἰκημάτων	ἢ τῶν ἱρῶν, πάντα καταβαλὼν
[9, 31]	τε καὶ τοὺς περὶ Θεσσαλίην	οἰκημένους	κατὰ τοὺς Ἀθηναίους. ~ταῦτα μὲν
[9, 17]	περ ἐμήδιζον Ἑλλήνων τῶν ταύτῃ	οἰκημένων,	μοῦνοι δὲ Φωκέες οὐ συνεσέβαλον
[9, 76]	τῶν περὶ ἐκείνους τοὺς χώρους	„οἰκημένων„	ταῦτα δὲ εἴπας τότε μὲν
[9, 94]	τῶν ἐν τῇ Ἀπολλωνίῃ, καὶ	οἴκησιν	πρὸς τούτοισι τὴν ᾔδεε καλλίστην
[9, 113]	εἶναι, ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς τὰ	οἰκία.	ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα,
[9, 5]	καὶ παραλαβοῦσα ἐπὶ τὴν Λυκίδεω	οἰκίην	ἤισαν αὐτοκελέες, καὶ κατὰ μὲν
[9, 10]	Παυσανίης Εὐρυάνακτα τὸν Δωριέος, ἄνδρα	οἰκίης	ἐόντα τῆς αὐτῆς. ~οἳ μὲν
[9, 116]	ἀπέθανε· τούτου μοι δὸς τὸν	οἶκον,	ἵνα καί τις μάθῃ ἐπὶ
[9, 107]	εἶναι παντὸς κακοῦ τὸν βασιλέος	οἶκον	κακώσαντα. παρὰ δὲ τοῖσι Πέρσῃσι
[9, 112]	χείλεα καὶ γλῶσσαν ἐκταμοῦσα ἐς	οἶκόν	μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην. ~ὁ δὲ
[9, 116]	ἔμελλε ἀναπείσειν Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς	οἶκον,	οὐδὲν ὑποτοπηθέντα τῶν ἐκεῖνος ἐφρόνεε.
[9, 122]	μίαν σχόντες πλέοσι ἐσόμεθα θωμαστότεροι.	οἰκὸς	δὲ ἄνδρας ἄρχοντας τοιαῦτα ποιέειν·
[9, 116]	τοιάδε Ξέρξην διεβάλετο. (δέσποτα, ἔστι	οἶκος	ἀνδρὸς Ἕλληνος ἐνθαῦτα, ὃς ἐπὶ
[9, 24]	τοὺς ἵππους καὶ τὰ ὑποζύγια	οἰμωγῇ	τε χρεώμενοι ἀπλέτῳ· ἅπασαν γὰρ
[9, 119]	οἳ δὲ τὴν πόλιν εἶχον.	~Ὀιόβαζον	μέν νυν ἐκφεύγοντα ἐς τὴν
[9, 115]	δὴ καὶ ἐκ Καρδίης πόλιος	Οἰόβαζος	ἀνὴρ Πέρσης, ὃς τὰ ἐκ
[9, 118]	καὶ ὁ Ἀρταΰκτης καὶ ὁ	Οἰόβαζος,	ὄπισθε τοῦ τείχεος καταβάντες, τῇ
[9, 57]	πᾶσα. οἱ γὰρ ἱππόται ἐποίευν	οἷον	καὶ ἐώθεσαν ποιέειν αἰεί, ἰδόντες
[9, 27]	ἔχειν καὶ ἄλλα πρὸς τούτῳ,	οἵτινες	μοῦνοι Ἑλλήνων δὴ μουνομαχήσαντες τῷ
[9, 51]	ὀπέωνας τοὺς ἐπὶ τὰ σιτία	οἰχομένους·	ἦσαν γὰρ ἐν τῷ Κιθαιρῶνι
[9, 118]	εἶχον, οὕτω δὴ ὑπὸ νύκτα	οἴχοντο	ἀποδράντες οἵ τε Πέρσαι καὶ
[9, 122]	τὰ πολέμια. (ὥστε συγγνόντες Πέρσαι	οἴχοντο	ἀποστάντες, ἑσσωθέντες τῇ γνώμῃ πρὸς
[9, 98]	~οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς ἐπύθοντο	οἰχωκότας	τοὺς βαρβάρους ἐς τὴν ἤπειρον,
[9, 92]	γὰρ ἐκέλευε πλέειν τὸν Ἡγησίστρατον,	οἰωνὸν	τὸ οὔνομα ποιεύμενος. ~οἱ δὲ
[9, 91]	ὁ Ἡγησίστρατος, εἶπε δέκομαι τὸν	οἰωνὸν	τὸν Ἡγησιστράτου, ὦ ξεῖνε Σάμιε.
[9, 106]	περὶ ἀναστάσιος τῆς Ἰωνίης, καὶ	ὅκῃ	χρεὸν εἴη τῆς Ἑλλάδος κατοικίσαι
[9, 11]	ὑμεῖς δὲ τὸ ἐνθεῦτεν μαθήσεσθε	ὁκοῖον	ἄν τι ὑμῖν ἐξ αὐτοῦ
[9, 15]	ἢν συμβαλόντι οἱ μὴ ἐκβαίνῃ	ὁκοῖόν	τι ἐθέλοι, κρησφύγετον τοῦτο ἐποιέετο.
[9, 13]	θέλων εἰδέναι τὸ παρ᾽ Ἀθηναίων,	ὁκοῖόν	τι ποιήσουσι, καὶ οὔτε ἐπήμαινε
[9, 48]	μούνους ἀποχρᾶν, ἡμεῖς δὲ διαμαχεσώμεθα·	ὁκότεροι	δ᾽ ἂν ἡμέων νικήσωσι, τούτους
[9, 26]	οὐκ ἀντιεύμεθα, ἀλλὰ διδόντες αἵρεσιν	ὁκοτέρου	βούλεσθε κέρεος ἄρχειν παρίεμεν· τοῦ
[9, 1]	στρατιὴν σπουδῇ ἐπὶ τὰς Ἀθήνας.	ὅκου	δὲ ἑκάστοτε γίνοιτο, τούτους παρελάμβανε.
[9, 28]	ἐτάσσοντο, κέρας ἔχοντες τὸ εὐώνυμον,	ὀκτακισχίλιοι·	ἐστρατήγεε δ᾽ αὐτῶν Ἀριστείδης ὁ
[9, 28]	δὲ τούτους Λευκαδίων καὶ Ἀνακτορίων	ὀκτακόσιοι	ἔστησαν, τούτων δὲ ἐχόμενοι Παλέες
[9, 28]	τρισχίλιοι. τούτων δὲ εἴχοντο Ἐπιδαυρίων	ὀκτακόσιοι.	παρὰ δὲ τούτους Τροιζηνίων ἐτάσσοντο
[9, 30]	στρατοπέδῳ οἱ περιεόντες, ἀριθμὸν ἐς	ὀκτακοσίους	καὶ χιλίους· ὅπλα δὲ οὐδ᾽
[9, 30]	ἦσαν, μιῆς χιλιάδος, πρὸς δὲ	ὀκτακοσίων	ἀνδρῶν καταδέουσαι. σὺν δὲ Θεσπιέων
[9, 39]	δέ σφι ἀντικατημένοισι ἤδη ἐγεγόνεσαν	ὀκτώ,	ὅτε ταῦτα ἐκεῖνος συνεβούλευε Μαρδονίῳ.
[9, 29]	ἀριθμὸν τρεῖς τε μυριάδες καὶ	ὀκτὼ	χιλιάδες καὶ ἑκατοντάδες ἑπτά. ὁπλῖται
[9, 2]	ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἱζόμενον ποιέειν	ὅκως	ἀμαχητὶ τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα καταστρέψεται.
[9, 11]	συμμάχων καταλύσονται τῷ Πέρσῃ οὕτω	ὅκως	ἄν δύνωνται· (καταλυσάμενοι δέ, δῆλα
[9, 66]	πάντας τῇ ἂν αὐτὸς ἐξηγέηται,	ὅκως	ἂν αὐτὸν ὁρῶσι σπουδῆς ἔχοντα.
[9, 117]	τεῖχος, ἐδέοντό τε τῶν στρατηγῶν	ὅκως	ἀπάγοιεν σφέας ὀπίσω, οἳ δὲ
[9, 116]	ἔσπειρε καὶ ἐνέμετο, αὐτός τε	ὅκως	ἀπίκοιτο ἐς Ἐλαιοῦντα ἐν τῷ
[9, 91]	Σάμιε. σὺ δὲ ἡμῖν ποίεε	ὅκως	αὐτός τε δοὺς πίστιν ἀποπλεύσεαι
[9, 37]	τῶν ἡμεῖς ἴδμεν· σταθμησάμενος γὰρ	ὅκως	ἐξελεύσεταί οἱ τὸ λοιπὸν τοῦ
[9, 96]	ἐς δὲ τὴν ἤπειρον ἀπέπλεον,	ὅκως	ἔωσι ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατὸν
[9, 102]	καὶ τῶν προσεχέων ὁ στρατός,	ὅκως	ἑωυτῶν γένηται τὸ ἔργον καὶ
[9, 66]	μυριάδας ἀνθρώπων περὶ ἑωυτόν) τούτους,	ὅκως	ἡ συμβολὴ ἐγίνετο, εὖ ἐξεπιστάμενος
[9, 78]	λοιπὰ τὰ ἐπὶ τούτοισι ποίησον,	ὅκως	λόγος τε σὲ ἔχῃ ἔτι
[9, 65]	τῇ Θηβαΐδι. (θῶμα δέ μοι	ὅκως	παρὰ τῆς Δήμητρος τὸ ἄλσος
[9, 74]	ἁλύσι δεδεμένην ἄγκυραν σιδηρέην, τὴν	ὅκως	πελάσειε ἀπικνεόμενος τοῖσι πολεμίοισι βαλλέσκετο,
[9, 120]	κείμενοι ἐπάλλοντό τε καὶ ἤσπαιρον	ὅκως	περ ἰχθύες νεοάλωτοι. (καὶ οἳ
[9, 110]	πρήσσειν, τῇ Μασίστεω γυναικὶ ἐβούλευε	ὄλεθρον.	(φυλάξασα δὲ τὸν ἄνδρα τὸν
[9, 45]	καὶ μὴ ποιέηται, λιπαρέετε μένοντες·	ὀλιγέων	γάρ σφι ἡμερέων λείπεται σιτία.
[9, 66]	Ἀρτάβαζος (εἶχε δὲ δύναμιν οὐκ	ὀλίγην	ἀλλὰ καὶ ἐς τέσσερας μυριάδας
[9, 122]	Ἀστυάγην, φέρε, γῆν γὰρ ἐκτήμεθα	ὀλίγην	καὶ ταύτην τρηχέαν, μεταναστάντες ἐκ
[9, 67]	Θηβαίων, οὗτοι εἶχον προθυμίην οὐκ	ὀλίγην	μαχόμενοί τε καὶ οὐκ ἐθελοκακέοντες,
[9, 41]	Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος, ὃς ἐν	ὀλίγοισι	Περσέων ἦν ἀνὴρ δόκιμος παρὰ
[9, 119]	ὁρμηθέντες φεύγειν, καὶ ὡς κατελαμβάνοντο	ὀλίγον	ἐόντες ὑπὲρ Αἰγὸς ποταμῶν, ἀλεξόμενοι
[9, 38]	τῷ Ἀσωπῷ Μαρδονίῳ μεμισθωμένος οὐκ	ὀλίγου	ἐθύετό τε καὶ προεθυμέετο κατά
[9, 16]	ποταμῷ στρατοπεδευόμενον· τούτων πάντων ὄψεαι	ὀλίγου	τινὸς χρόνου διελθόντος ὀλίγους τινὰς
[9, 102]	πλὴν Περσέων· (οὗτοι δὲ κατ᾽	ὀλίγους	γινόμενοι ἐμάχοντο τοῖσι αἰεὶ ἐς
[9, 13]	ὅτι μὴ κατὰ στεινόν, ὥστε	ὀλίγους	σφέας ἀνθρώπους ἴσχειν. ἐβουλεύετο ὦν
[9, 16]	ὄψεαι ὀλίγου τινὸς χρόνου διελθόντος	ὀλίγους	τινὰς τοὺς „περιγενομένους„ ταῦτα ἅμα
[9, 70]	ἐμέμνητο, ἀλύκταζόν τε οἷα ἐν	ὀλίγῳ	χώρῳ πεφοβημένοι τε καὶ πολλαὶ
[9, 33]	παρὰ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν	Ὀλυμπιάδα,	Ἱερωνύμῳ τῷ Ἀνδρίῳ ἐλθὼν ἐς
[9, 81]	τοῦ βωμοῦ, καὶ τῷ ἐν	Ὀλυμπίῃ	θεῷ ἐξελόντες, ἀπ᾽ ἧς δεκάπηχυν
[9, 21]	οἱ τριηκόσιοι λογάδες, τῶν ἐλοχήγεε	Ὀλυμπιόδωρος	ὁ Λάμπωνος. ~οὗτοι ἦσαν οἵ
[9, 90]	τῇσι νηυσὶ τῇσι ἐκείνων ἀγόμενοι	ὅμηροι	εἶναι. ~ὡς δὲ πολλὸς ἦν
[9, 115]	καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων συχνὸς	ὅμιλος.	~ἐτυράννευε δὲ τούτου τοῦ νομοῦ
[9, 67]	τῶν ἄλλων συμμάχων ὁ πᾶς	ὅμιλος,	οὔτε διαμαχεσάμενος οὐδενὶ οὔτε τι
[9, 70]	δὲ Πέρσαι καὶ ὁ ἄλλος	ὅμιλος,	ὡς κατέφυγον ἐς τὸ ξύλινον
[9, 60]	οὗτοι μὲν βοῇ τε καὶ	ὁμίλῳ	ἐπήισαν ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Ἕλληνας·
[9, 7]	ἐθέλει ἐπ᾽ ἴσῃ τε καὶ	ὁμοίῃ	ποιήσασθαι ἄνευ τε δόλου καὶ
[9, 78]	κεφαλὴν ἀνεσταύρωσαν· τῷ σὺ τὴν	ὁμοίην	ἀποδιδοὺς ἔπαινον ἕξεις πρῶτα μὲν
[9, 96]	ποιέεσθαι· (οὐ γὰρ ὦν ἐδόκεον	ὅμοιοι	εἶναι. ἐς δὲ τὴν ἤπειρον
[9, 62]	πρὸς ἀνεπιστήμονες ἦσαν καὶ οὐκ	ὅμοιοι	τοῖσι ἐναντίοισι σοφίην, προεξαΐσσοντες δὲ
[9, 93]	σφι ἔτικτε οὔτε γῆ ἔφερε	ὁμοίως	καρπόν. (πρόφαντα δέ σφι ἔν
[9, 16]	ἦσαν, διαπινόντων τὸν Πέρσην τὸν	ὁμόκλινον	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱέντα εἰρέσθαι αὐτὸν
[9, 7]	ἐπιστάμενοί τε ὅτι κερδαλεώτερον ἐστὶ	ὁμολογέειν	τῷ Πέρσῃ μᾶλλον ἤ περ
[9, 13]	ἐλπίζων διὰ παντὸς τοῦ χρόνου	ὁμολογήσειν	σφέας· (ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔπειθε,
[9, 7]	περ πολεμέειν· οὐ μὲν οὐδὲ	ὁμολογήσομεν	ἑκόντες εἶναι. καὶ τὸ μὲν
[9, 7]	πᾶσαν ἀρρωδίην τότε ἀπικόμενοι μὴ	ὁμολογήσωμεν	τῷ Πέρσῃ, ἐπείτε ἐξεμάθετε τὸ
[9, 16]	νῦν ὁμοτράπεζός τέ μοι καὶ	ὁμόσπονδος	ἐγένεο, μνημόσυνά τοι γνώμης τῆς
[9, 16]	τὸν δὲ εἰπεῖν ἐπεὶ νῦν	ὁμοτράπεζός	τέ μοι καὶ ὁμόσπονδος ἐγένεο,
[9, 85]	ἁλέας, καὶ Ἀθηναῖοι τοὺς ἑωυτῶν	ὁμοῦ,	καὶ Μεγαρέες τε καὶ Φλειάσιοι
[9, 2]	μὲν γὰρ τὸ ἰσχυρὸν Ἕλληνας	ὁμοφρονέοντας,	οἵ περ καὶ πάρος ταὐτὰ
[9, 71]	μοῦνος τῶν τριηκοσίων σωθεὶς εἶχε	ὄνειδος	καὶ ἀτιμίην. μετὰ δὲ τοῦτον
[9, 44]	οὐδὲν παραγυμνοῖ ἔπος, στρατηγοὺς δὲ	ὀνομάζων	ἐθέλειν φησὶ ἐς λόγους ἐλθεῖν.
[9, 94]	οἱ δοίη ἀγρούς, τῶν ἀστῶν	ὀνομάσας	τοῖσι ἠπίστατο εἶναι καλλίστους δύο
[9, 94]	ἔμφυτον μαντικὴν εἶχε, ὥστε καὶ	ὀνομαστὸς	γενέσθαι. ~τούτου δὴ ὁ Δηίφονος
[9, 72]	~οὗτοι μὲν τῶν ἐν Πλαταιῇσι	ὀνομαστότατοι	ἐγένοντο. Καλλικράτης γὰρ ἔξω τῆς
[9, 23]	ἅπας ἐβοήθεε, ἐν τούτῳ μάχη	ὀξέα	περὶ τοῦ νεκροῦ γίνεται. (ἕως
[9, 51]	τὸν Κιθαιρῶνα, ὡς ἀναλάβοιεν τοὺς	ὀπέωνας	τοὺς ἐπὶ τὰ σιτία οἰχομένους·
[9, 50]	εἶχον ἔτι, οἵ τε σφέων	ὀπέωνες	ἀποπεμφθέντες ἐς Πελοπόννησον ὡς ἐπισιτιεύμενοι
[9, 76]	τοὺς οὔτε δαιμόνων οὔτε θεῶν	ὄπιν	ἔχοντας. εἰμὶ δὲ γένος μὲν
[9, 107]	Ξειναγόρης ὁ Πρηξίλεω ἀνὴρ Ἁλικαρνησσεὺς	ὄπισθε	ἑστεὼς αὐτοῦ Ἀρταΰντεω ἁρπάζει μέσον
[9, 118]	ὁ Ἀρταΰκτης καὶ ὁ Οἰόβαζος,	ὄπισθε	τοῦ τείχεος καταβάντες, τῇ ἦν
[9, 49]	οἱ οὐδεὶς οὐδὲν ὑπεκρίνατο, ἀπαλλάσσετο	ὀπίσω,	ἀπελθὼν δὲ ἐσήμαινε Μαρδονίῳ τὰ
[9, 18]	τι ἀλκῆς μετέχουσι. (ὡς δὲ	ὀπίσω	ἀπήλασαν οἱ ἱππόται, πέμψας Μαρδόνιος
[9, 98]	ὅ τι ποιέωσι, εἴτε ἀπαλλάσσωνται	ὀπίσω	εἴτε καταπλέωσι ἐπ᾽ Ἑλλησπόντου. τέλος
[9, 15]	ἐν τῷ Ἰσθμῷ. οὕτω δὴ	ὀπίσω	ἐπορεύετο διὰ Δεκελέης· οἱ γὰρ
[9, 45]	ὃ μὲν ταῦτα εἴπας ἀπήλαυνε	ὀπίσω	ἐς τὸ στρατόπεδον καὶ τὴν
[9, 47]	Παυσανίης, γνοὺς ὅτι οὐ λανθάνει,	ὀπίσω	ἦγε τοὺς Σπαρτιήτας ἐπὶ τὸ
[9, 13]	μὲν δὴ εἴπας ταῦτα ἀπαλλάσσετο	ὀπίσω,	Μαρδόνιος δὲ οὐδαμῶς ἔτι πρόθυμος
[9, 117]	τῶν στρατηγῶν ὅκως ἀπάγοιεν σφέας	ὀπίσω,	οἳ δὲ οὐκ ἔφασαν πρὶν
[9, 18]	οἱ ἱππόται ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον	ὀπίσω.	(οὐκ ἔχω δ᾽ ἀτρεκέως εἰπεῖν
[9, 57]	λόχος, ἀλλ᾽ αὐτοῦ μένωσι, βοηθέοι	ὀπίσω	παρ᾽ ἐκείνους. (καὶ οἵ τε
[9, 18]	γένηται τρώματα, οὕτω δὴ ἀπήλαυνον	ὀπίσω·	ὣς γάρ σφι ἐνετείλατο Μαρδόνιος·
[9, 30]	ἀριθμὸν ἐς ὀκτακοσίους καὶ χιλίους·	ὅπλα	δὲ οὐδ᾽ οὗτοι εἶχον. οὗτοι
[9, 115]	ὃς τὰ ἐκ τῶν γεφυρέων	ὅπλα	ἐνθαῦτα ἦν κεκομικώς. εἶχον δὲ
[9, 57]	αὐτόν, ἀναλαβόντα τὸν λόχον τὰ	ὅπλα	ἦγε βάδην πρὸς τὸ ἄλλο
[9, 25]	διαταχθέντας στρατοπεδεύεσθαι. (ἀναλαβόντες δὲ τὰ	ὅπλα	ἤισαν διὰ τῆς ὑπωρέης τοῦ
[9, 53]	καὶ τοῖσι Λακεδαιμονίοισι ἀναλαβόντας τὰ	ὅπλα	ἰέναι κατὰ τοὺς ἄλλους τοὺς
[9, 52]	ἔθεντο πρὸ τοῦ ἱροῦ τὰ	ὅπλα.	~καὶ οἳ μὲν περὶ τὸ
[9, 99]	τὰ Ἑλλήνων φρονέειν ἀπαιρέονται τὰ	ὅπλα.	(οἱ γὰρ ὦν Σάμιοι ἀπικομένων
[9, 121]	ἄγοντες καὶ δὴ καὶ τὰ	ὅπλα	τῶν γεφυρέων ὡς ἀναθήσοντες ἐς
[9, 46]	ἔμπειροι εἰμέν. (ἀλλ᾽ ἀναλαβόντας τὰ	ὅπλα	χρεόν ἐστι ἰέναι ὑμέας ἐς
[9, 103]	τῷ Μηδικῷ καὶ ἀπαραιρημένοι τὰ	ὅπλα,	ὡς εἶδον αὐτίκα κατ᾽ ἀρχὰς
[9, 29]	ὀκτὼ χιλιάδες καὶ ἑκατοντάδες ἑπτά.	ὁπλῖται	μὲν οἱ πάντες συλλεγέντες ἐπὶ
[9, 29]	περὶ ἕκαστον τεταγμένων Σπαρτιήτῃσι, ἦσαν	ὁπλῖται,	σύμπαντες ἐόντες ἀριθμὸν τρεῖς τε
[9, 11]	τῶν περιοίκων Λακεδαιμονίων λογάδες πεντακισχίλιοι	ὁπλῖται	τὠυτὸ τοῦτο ἐποίεον. ~οἳ μὲν
[9, 17]	ἐς Θήβας ὕστερον ἦλθον αὐτῶν	ὁπλῖται	χίλιοι, ἦγε δὲ αὐτοὺς Ἁρμοκύδης
[9, 28]	καὶ ἀρετῆς· τούτων δ᾽ ἦσαν	ὁπλῖται	χίλιοι καὶ πεντακόσιοι. μετὰ δὲ
[9, 63]	ἔρημος ἐοῦσα ὅπλων· πρὸς γὰρ	ὁπλίτας	ἐόντες γυμνῆτες ἀγῶνα ἐποιεῦντο. ~ἐνθαῦτα
[9, 30]	συνελθόντος ἐς Πλαταιὰς σύν τε	ὁπλίτῃσι	καὶ ψιλοῖσι τοῖσι μαχίμοισι ἕνδεκα
[9, 63]	ἐδηλέετο ἡ ἐσθὴς ἔρημος ἐοῦσα	ὅπλων·	πρὸς γὰρ ὁπλίτας ἐόντες γυμνῆτες
[9, 16]	Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱέντα εἰρέσθαι αὐτὸν	ὁποδαπός	ἐστι, αὐτὸς δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς
[9, 120]	εἶδε τὸ τέρας, καλέσας τὸν	ὀπτῶντα	τοὺς ταρίχους ἔφη ξεῖνε Ἀθηναῖε,
[9, 120]	φυλασσόντων λέγεται ὑπὸ Χερσονησιτέων ταρίχους	ὀπτῶντι	τέρας γενέσθαι τοιόνδε· οἱ τάριχοι
[9, 45]	ἐλευθέρης δεδουλωμένην οὐκ ἂν ἐθέλοιμι	ὁρᾶν	τὴν Ἑλλάδα. λέγω δὲ ὦν
[9, 16]	σεωυτοῦ βουλεύεσθαι ἔχῃς τὰ συμφέροντα.	(ὁρᾷς	τούτους τοὺς δαινυμένους Πέρσας καὶ
[9, 89]	μὲν ὦ ἄνδρες Θεσσαλοί, ὡς	ὁρᾶτε,	ἐπείγομαί τε κατὰ τάχος ἐλῶν
[9, 102]	τεταγμένοισι κατά τε χαράδραν καὶ	ὄρεα.	ἐν ᾧ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[9, 93]	Χῶνα ποταμόν, ὃς ἐκ Λάκμονος	ὄρεος	ῥέει διὰ τῆς Ἀπολλωνίης χώρης
[9, 11]	καὶ δὴ δοκέειν εἶναι ἐν	Ὀρεσθείῳ	στείχοντας ἐπὶ τοὺς ξείνους. ξείνους
[9, 34]	ὁ δὲ ἐνθαῦτα δὴ ἐπορέγεται	ὁρέων	αὐτοὺς τετραμμένους, φάς, ἢν μὴ
[9, 33]	ἡγεμόνα τῶν πολέμων. (ὁ δὲ	ὁρέων	περὶ πολλοῦ ποιευμένους Σπαρτιήτας φίλον
[9, 53]	αἰσχυνέειν τὴν Σπάρτην, ἐθώμαζέ τε	ὁρέων	τὸ ποιεύμενον ἅτε οὐ παραγενόμενος
[9, 102]	(ἕως μέν νυν τοῖσι Πέρσῃσι	ὀρθὰ	ἦν τὰ γέρρα, ἠμύνοντό τε
[9, 13]	Ἀθήνας, καὶ εἴ κού τι	ὀρθὸν	ἦν τῶν τειχέων ἢ τῶν
[9, 22]	πλευρά, ἀλγήσας δὲ ἵσταταί τε	ὀρθὸς	καὶ ἀποσείεται τὸν Μασίστιον· (πεσόντι
[9, 101]	νίκην τῶν μετὰ Παυσανίεω Ἑλλήνων	ὀρθῶς	σφι ἡ φήμη συνέβαινε ἐλθοῦσα·
[9, 92]	οἱ Σάμιοι πίστιν τε καὶ	ὅρκια	ἐποιεῦντο συμμαχίης πέρι πρὸς τοὺς
[9, 106]	ἐποιήσαντο, πίστι τε καταλαβόντες καὶ	ὁρκίοισι	ἐμμενέειν τε καὶ μὴ ἀποστήσεσθαι.
[9, 106]	μὴ ἀποστήσεσθαι. τούτους δὲ καταλαβόντες	ὁρκίοισι	ἔπλεον τὰς γεφύρας λύσοντες· ἔτι
[9, 26]	ταῦτα εἶναι ποιητέα καὶ ἔταμον	ὅρκιον	ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε, ἢν μὲν
[9, 11]	ἀγγέλων, οἱ ἔφοροι εἶπαν ἐπ᾽	ὅρκου	καὶ δὴ δοκέειν εἶναι ἐν
[9, 61]	~ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐπύθοντο,	ὁρμέατο	βοηθέειν καὶ τὰ μάλιστα ἐπαμύνειν·
[9, 102]	οἱ βάρβαροι πρὸς φυγήν τε	ὁρμέατο	οἱ ἄλλοι πλὴν Περσέων· (οὗτοι
[9, 114]	Ἑλλησπόντου πρῶτον μὲν περὶ Λεκτὸν	ὅρμεον,	ὑπὸ ἀνέμων ἀπολαμφθέντες, ἐνθεῦτεν δὲ
[9, 1]	Ἀλέξανδρος τὰ παρὰ Ἀθηναίων ἐσήμηνε,	ὁρμηθεὶς	ἐκ Θεσσαλίης ἦγε τὴν στρατιὴν
[9, 114]	ἐγένετο. ~οἱ δὲ ἐκ Μυκάλης	ὁρμηθέντες	Ἕλληνες ἐπ᾽ Ἑλλησπόντου πρῶτον μὲν
[9, 119]	δὲ ἀμφὶ τὸν Ἀρταΰκτην ὕστεροι	ὁρμηθέντες	φεύγειν, καὶ ὡς κατελαμβάνοντο ὀλίγον
[9, 59]	οὐ κατώρα. (Πέρσας δὲ ὁρῶντες	ὁρμημένους	διώκειν τοὺς Ἕλληνας οἱ λοιποὶ
[9, 60]	εἰ μέν νυν ἐς ὑμέας	ὅρμησε	ἀρχὴν ἡ ἵππος, χρῆν δὴ
[9, 91]	τὸν ἐπίλοιπον λόγον, εἴ τινα	ὅρμητο	λέγειν ὁ Ἡγησίστρατος, εἶπε δέκομαι
[9, 96]	πρὸς Καλαμίσοισι, οἳ μὲν αὐτοῦ	ὁρμισάμενοι	κατὰ τὸ Ἥραιον τὸ ταύτῃ
[9, 31]	τὸν Παρνησσὸν κατειλημένοι, καὶ ἐνθεῦτεν	ὁρμώμενοι	ἔφερόν τε καὶ ἦγον τήν
[9, 7]	εὑρήσονται. ~οἱ γὰρ δὴ Λακεδαιμόνιοι	ὅρταζόν	τε τοῦτον τὸν χρόνον καί
[9, 28]	(τούτων δὲ ἐχόμενοι ἵσταντο Ἀρκάδες	Ὀρχομένιοι	ἑξακόσιοι, τούτων δὲ Σικυώνιοι τρισχίλιοι.
[9, 16]	αὐτὸς δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς εἴη	Ὀρχομένιος.	τὸν δὲ εἰπεῖν ἐπεὶ νῦν
[9, 16]	φρονέοντα μηδενὸς „κρατέειν„ ταῦτα μὲν	Ὀρχομενίου	Θερσάνδρου ἤκουον, καὶ τάδε πρὸς
[9, 16]	ἐπίλοιπα ἤκουον Θερσάνδρου ἀνδρὸς μὲν	Ὀρχομενίου,	λογίμου δὲ ἐς τὰ πρῶτα
[9, 31]	Κορινθίους τε καὶ Ποτιδαιήτας καὶ	Ὀρχομενίους	τε καὶ Σικυωνίους. Μήδων δὲ
[9, 16]	δὲ ἐς τὰ πρῶτα ἐν	Ὀρχομενῷ.	ἔφη δὲ ὁ Θέρσανδρος κληθῆναι
[9, 58]	παροιχομένην νύκτα καὶ οἱ πάντες	ὁρῶμεν	διαδράντας· διέδεξάν τε, ἐπεί σφεας
[9, 53]	τὸ Ἥραιον ἐστρατοπεδεύοντο, Παυσανίης δὲ	ὁρῶν	σφεας ἀπαλλασσομένους ἐκ τοῦ στρατοπέδου
[9, 82]	καταλίποι τὴν ἑωυτοῦ· Παυσανίην ὦν	ὁρῶντα	τὴν Μαρδονίου κατασκευὴν χρυσῷ τε
[9, 37]	μεγάλῳ ἐνέχεσθαι τῆς τε τόλμης,	ὁρῶντας	τὸ ἡμίτομον τοῦ ποδὸς κείμενον,
[9, 19]	ἀμείνω ἑάνδανε, οἳ δὲ καὶ	ὁρῶντες	ἐξιόντας Σπαρτιήτας, οὐκ ἐδικαίευν λείπεσθαι
[9, 58]	Ἀλεύεω, ἔτι τί λέξετε τάδε	ὁρῶντες	ἔρημα; ὑμεῖς γὰρ οἱ πλησιόχωροι
[9, 59]	ὄχθων οὐ κατώρα. (Πέρσας δὲ	ὁρῶντες	ὁρμημένους διώκειν τοὺς Ἕλληνας οἱ
[9, 76]	ἔτι ἐν τῇσι φονῇσι ἐόντας,	ὁρῶσα	δὲ πάντα ἐκεῖνα διέποντα Παυσανίην,
[9, 66]	αὐτὸς ἐξηγέηται, ὅκως ἂν αὐτὸν	ὁρῶσι	σπουδῆς ἔχοντα. (ταῦτα παραγγείλας ὡς
[9, 72]	ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων·	ὅς,	ἐπειδὴ ἐσφαγιάζετο Παυσανίης, κατήμενος ἐν
[9, 44]	ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Μήδων,	ὃς	ἄλλο μὲν οὐδὲν παραγυμνοῖ ἔπος,
[9, 78]	Πυθέω, Αἰγινητέων ἐὼν τὰ πρῶτα·	ὃς	ἀνοσιώτατον ἔχων λόγον ἵετο πρὸς
[9, 71]	ὁ Σπαρτιήτης. (καίτοι γενομένης λέσχης	ὃς	γένοιτο αὐτῶν ἄριστος, ἔγνωσαν οἱ
[9, 71]	Ἀριστόδημος κατὰ γνώμας τὰς ἡμετέρας,	ὃς	ἐκ Θερμοπυλέων μοῦνος τῶν τριηκοσίων
[9, 93]	ἡμέρας βόσκεται παρὰ Χῶνα ποταμόν,	ὃς	ἐκ Λάκμονος ὄρεος ῥέει διὰ
[9, 45]	χρὴ καὶ ἐμεῦ ἐλευθερώσιος πέρι,	ὃς	Ἑλλήνων εἵνεκα οὕτω ἔργον παράβολον
[9, 76]	εἶς θυγάτηρ Ἡγητορίδεω τοῦ Κῴου,	ὃς	ἐμοὶ ξεῖνος μάλιστα τυγχάνει ἐὼν
[9, 41]	Γοβρύεω καὶ Ἀρτάβαζος ὁ Φαρνάκεος,	ὃς	ἐν ὀλίγοισι Περσέων ἦν ἀνὴρ
[9, 12]	σχήσειν τὸν Σπαρτιήτην μὴ ἐξιέναι·	(ὃς	ἐπείτε ἀπίκετο ἐς τὰς Ἀθήνας
[9, 116]	ἔστι οἶκος ἀνδρὸς Ἕλληνος ἐνθαῦτα,	ὃς	ἐπὶ γῆν σὴν στρατευσάμενος δίκης
[9, 116]	Πέρσης, δεινὸς δὲ καὶ ἀτάσθαλος,	ὃς	καὶ βασιλέα ἐλαύνοντα ἐπ᾽ Ἀθήνας
[9, 96]	σφέτερον ἐόντα ἐν τῇ Μυκάλῃ,	ὃς	κελεύσαντος Ξέρξεω καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου
[9, 3]	ἐν Σάρδισι ὅτι ἔχοι Ἀθήνας·	(ὃς	οὐδὲ τότε ἀπικόμενος ἐς τὴν
[9, 115]	Καρδίης πόλιος Οἰόβαζος ἀνὴρ Πέρσης,	ὃς	τὰ ἐκ τῶν γεφυρέων ὅπλα
[9, 82]	Μήδων ἡγεμόνος τὴν ἀφροσύνην δέξαι,	ὃς	τοιήνδε δίαιταν ἔχων ἦλθε ἐς
[9, 64]	Ἀειμνήστου ἀνδρὸς ἐν Σπάρτῃ λογίμου,	ὃς	χρόνῳ ὕστερον μετὰ τὰ Μηδικὰ
[9, 80]	εἵλωτες, πολλὰ δὲ καὶ ἀπεδείκνυσαν,	ὅσα	αὐτῶν οὐκ οἷά τε ἦν
[9, 70]	τὰ δὲ ἄλλα ἐς τὠυτό,	ὅσα	περ ἔλαβον, ἐσήνεικαν τοῖσι Ἕλλησι.
[9, 6]	τὴν Βοιωτίην, ἅμα δὲ ὑπομνήσοντας	ὅσα	σφι ὑπέσχετο ὁ Πέρσης μεταβαλοῦσι
[9, 81]	ἄλλα χρήματα τε καὶ ὑποζύγια.	(ὃσα	μέν νυν ἐξαίρετα τοῖσι ἀριστεύσασι
[9, 26]	τάξιος ἐκ τῶν συμμάχων ἁπάντων,	ὅσαι	ἤδη ἔξοδοι κοιναὶ ἐγένοντο Πελοποννησίοισι
[9, 79]	Σπαρτιήτῃσι ἀρεσκόμενον ὅσια μὲν ποιέειν,	ὅσια	δὲ καὶ λέγειν. Λεωνίδῃ δέ,
[9, 79]	ἀποχρᾷ δέ μοι Σπαρτιήτῃσι ἀρεσκόμενον	ὅσια	μὲν ποιέειν, ὅσια δὲ καὶ
[9, 85]	οἱ τάφοι· τῶν δὲ ἄλλων	ὅσοι	καὶ φαίνονται ἐν Πλαταιῇσι ἐόντες
[9, 17]	στρατιὴν καὶ συνεσέβαλον ἐς Ἀθήνας,	ὅσοι	περ ἐμήδιζον Ἑλλήνων τῶν ταύτῃ
[9, 42]	αἰτίης οὐκ ἀπολεόμεθα. (ὥστε ὑμέων	ὅσοι	τυγχάνουσι εὔνοοι ἐόντες Πέρσῃσι, ἥδεσθε
[9, 103]	γινομένην ἑτεραλκέα τὴν μάχην, ἔρδον	ὅσον	ἐδυνέατο προσωφελέειν ἐθέλοντες τοῖσι Ἕλλησι.
[9, 63]	καὶ μάλιστα τοὺς ἐναντίους ἐπίεσαν.	ὅσον	μέν νυν χρόνον Μαρδόνιος περιῆν,
[9, 51]	διέχων ἀπ᾽ ἀλλήλων τὰ ῥέεθρα	ὅσον	περ τρία στάδια, καὶ ἔπειτα
[9, 57]	ἄλλο στῖφος· (τὸ δὲ ἀπελθὸν	ὅσον	τε δέκα στάδια ἀνέμενε τὸν
[9, 23]	προσαπώλεσαν τῶν ἱππέων. ἀποστήσαντες ὦν	ὅσον	τε δύο στάδια ἐβουλεύοντο ὅ
[9, 83]	καὶ γομφίους, καὶ πενταπήχεος ἀνδρὸς	ὀστέα	ἐφάνη. ~ἐπείτε δὲ Μαρδονίου δευτέρῃ
[9, 83]	τὰς σάρκας· συνεφόρεον γὰρ τὰ	ὀστέα	οἱ Πλαταιέες ἐς ἕνα χῶρον·
[9, 83]	οὐδεμίαν ἀλλ᾽ ἐξ ἑνὸς ἐοῦσα	ὀστέου,	ἐφάνη δὲ καὶ γνάθος κατὰ
[9, 83]	ἔχουσα ὀδόντας μουνοφυέας ἐξ ἑνὸς	ὀστέου	πάντας τούς τε προσθίους καὶ
[9, 84]	παιδὸς διὰ τοῦτο τὸ ἔργον·	(ὅστις	μέντοι ἦν αὐτῶν ὁ ὑπελόμενός
[9, 98]	ναυμαχίην καὶ ἀποβάθρας καὶ ἄλλα	ὅσων	ἔδεε, ἔπλεον ἐπὶ τῆς Μυκάλης.
[9, 43]	τε μόρον τε τοξοφόρων Μήδων,	ὅταν	αἴσιμον ἦμαρ ἐπέλθῃ, ταῦτα μὲν
[9, 122]	δὴ καὶ παρέξει κάλλιον ἢ	ὅτε	γε ἀνθρώπων τε πολλῶν ἄρχομεν
[9, 8]	ἐδόκεον Ἀθηναίων ἔτι δεῖσθαι οὐδέν·	ὅτε	δὲ Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὴν
[9, 39]	σφι ἀντικατημένοισι ἤδη ἐγεγόνεσαν ὀκτώ,	ὅτε	ταῦτα ἐκεῖνος συνεβούλευε Μαρδονίῳ. ὁ
[9, 84]	ἡμέρῃ ὁ νεκρὸς ἠφάνιστο, ὑπὸ	ὅτευ	μὲν ἀνθρώπων τὸ ἀτρεκὲς οὐκ
[9, 93]	κακοῦ, οἳ δὲ αὐτοῖσι ἔφραζον	ὅτι	ἀδίκως τὸν φύλακον τῶν ἱρῶν
[9, 111]	καὶ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐξεργόμενος,	ὅτι	ἀτυχῆσαι τὸν χρηίζοντα οὔ σφι
[9, 71]	οὗτοι τοὺς κατ᾽ ἑωυτοὺς ἐνίκων)	ὅτι	δὲ κατὰ τὸ ἰσχυρότερον προσηνείχθησαν
[9, 101]	δὲ ἐν Μυκάλῃ περὶ δείλην·	ὅτι	δὲ τῆς αὐτῆς ἡμέρης συνέβαινε
[9, 89]	γενομένων. (ὁ δὲ Ἀρτάβαζος γνοὺς	ὅτι	εἰ ἐθέλει σφι πᾶσαν τὴν
[9, 6]	Πέρσης μεταβαλοῦσι δώσειν, προεῖπαί τε	ὅτι	εἰ μὴ ἀμυνεῦσι Ἀθηναίοισι, ὡς
[9, 12]	ἔπεμψάν με Ἀργεῖοι φράσοντά τοι	ὅτι	ἐκ Λακεδαίμονος ἐξελήλυθε ἡ νεότης,
[9, 17]	μόρῳ. ἀλλὰ μαθέτω τις αὐτῶν	ὅτι	ἐόντες βάρβαροι ἐπ᾽ Ἕλλησι ἀνδράσι
[9, 3]	βασιλέι δηλώσειν ἐόντι ἐν Σάρδισι	ὅτι	ἔχοι Ἀθήνας· (ὃς οὐδὲ τότε
[9, 17]	τοιάδε. ὦ Φωκέες, πρόδηλα γὰρ	ὅτι	ἡμέας οὗτοι οἱ ἄνθρωποι μέλλουσι
[9, 7]	ἐφόρους. (ἔπεμψαν ἡμέας Ἀθηναῖοι λέγοντες	ὅτι	ἡμῖν βασιλεὺς ὁ Μήδων τοῦτο
[9, 120]	σημαίνει ὁ ἐν Ἐλαιοῦντι Πρωτεσίλεως	ὅτι	καὶ τεθνεὼς καὶ τάριχος ἐὼν
[9, 68]	καὶ συμμῖξαι τοῖσι πολεμίοισι ἔφευγον,	ὅτι	καὶ τοὺς Πέρσας ὥρων. οὕτω
[9, 7]	Ἑλλήνων καὶ καταπροδιδόμενοι, ἐπιστάμενοί τε	ὅτι	κερδαλεώτερον ἐστὶ ὁμολογέειν τῷ Πέρσῃ
[9, 45]	τὴν Ἑλλάδα. λέγω δὲ ὦν	ὅτι	Μαρδονίῳ τε καὶ τῇ στρατιῇ
[9, 69]	Ἥραιον καὶ ἀπογενομένοισι τῆς μάχης,	ὅτι	μάχη τε γέγονε καὶ νικῷεν
[9, 13]	νικῷτο συμβαλών, ἀπάλλαξις οὐκ ἦν	ὅτι	μὴ κατὰ στεινόν, ὥστε ὀλίγους
[9, 8]	ἐποιήσαντο οὐδεμίαν, ἄλλο γε ἢ	ὅτι	ὁ Ἰσθμός σφι ἐτετείχιστο καὶ
[9, 47]	τοιοῦτο γινόμενον ὁ Παυσανίης, γνοὺς	ὅτι	οὐ λανθάνει, ὀπίσω ἦγε τοὺς
[9, 7]	ἐξεμάθετε τὸ ἡμέτερον φρόνημα σαφέως,	ὅτι	οὐδαμὰ προδώσομεν τὴν Ἑλλάδα, καὶ
[9, 72]	οὐκ ἐχρήσατο τῇ χειρὶ καὶ	ὅτι	οὐδέν ἐστί οἱ ἀποδεδεγμένον ἔργον
[9, 58]	ἀψευδέως ἀρίστους ἀνθρώπων μάχῃ διακριθῆναι,	ὅτι	οὐδένες ἄρα ἐόντες ἐν οὐδαμοῖσι
[9, 72]	πρὸ τῆς Ἑλλάδος ἀποθνήσκει, ἀλλ᾽	ὅτι	οὐκ ἐχρήσατο τῇ χειρὶ καὶ
[9, 13]	συγχώσας. (ἐξήλαυνε δὲ τῶνδε εἵνεκεν,	ὅτι	οὔτε ἱππασίμη ἡ χώρη ἦν
[9, 68]	ἀποδεξάμενος, ἔφευγον. ~δηλοῖ τέ μοι	ὅτι	πάντα τὰ πρήγματα τῶν βαρβάρων
[9, 6]	ἅμα μὲν μεμψομένους τοῖσι Λακεδαιμονίοισι	ὅτι	περιεῖδον ἐμβαλόντα τὸν βάρβαρον ἐς
[9, 75]	ἕτερον Σωφάνεϊ λαμπρὸν ἔργον ἐξεργασμένον,	ὅτι	περικατημένων Ἀθηναίων Αἴγιναν Εὐρυβάτην τὸν
[9, 72]	ἄνδρα Πλαταιέα οὐ μέλειν οἱ	ὅτι	πρὸ τῆς Ἑλλάδος ἀποθνήσκει, ἀλλ᾽
[9, 11]	δύνωνται· (καταλυσάμενοι δέ, δῆλα γὰρ	ὅτι	σύμμαχοι βασιλέος γινόμεθα, συστρατευσόμεθα ἐπ᾽
[9, 7]	γὰρ ἐποιήσατε ἐπιτηδέως. νῦν δὲ	ὅτι	τάχος στρατιὴν ἅμα ἡμῖν ἐκέλευσαν
[9, 77]	Μαντινέες ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι· μαθόντες δὲ	ὅτι	ὕστεροι ἥκουσι τῆς συμβολῆς, συμφορὴν
[9, 71]	ἔργα ἀποδέξασθαι μεγάλα, Ποσειδώνιον δὲ	οὐ	βουλόμενον ἀποθνήσκειν ἄνδρα γενέσθαι ἀγαθόν·
[9, 109]	φᾶρος. (Ξέρξης δὲ παντοῖος ἐγίνετο	οὐ	βουλόμενος δοῦναι, κατ᾽ ἄλλο μὲν
[9, 21]	τοῦτον καὶ τάσσεσθαι διάδοχοι Μεγαρεῦσι.	οὐ	βουλομένων δὲ τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι
[9, 86]	Θηβαίους, κελεύοντες ἐκδιδόναι τοὺς ἄνδρας·	οὐ	βουλομένων δὲ τῶν Θηβαίων ἐκδιδόναι,
[9, 45]	Παυσανίην, μή με καὶ διαφθείρητε·	οὐ	γὰρ ἂν ἔλεγον, εἰ μὴ
[9, 111]	συνοίκεε· τὴν δὲ νῦν ἔχεις,	οὐ	γὰρ δοκέει ἐμοί, μὴ ἔχε
[9, 93]	ἔχων ἀντικαταστήσειν ἄλλα πριάμενος. (καὶ	οὐ	γὰρ ἔλαθε τοὺς Ἀπολλωνιήτας ταῦτα
[9, 27]	τούτου μούνου τοῦ ἔργου; ἀλλ᾽	οὐ	γὰρ ἐν τῷ τοιῷδε τάξιος
[9, 87]	προσέβαλλον πρὸς τὸ τεῖχος. ~καὶ	οὐ	γὰρ ἐπαύοντο σινόμενοι, εἰκοστῇ ἡμέρῃ
[9, 109]	κάρτα ὁ στρατὸς δῶρον. ἀλλ᾽	οὐ	γὰρ ἔπειθε, διδοῖ τὸ φᾶρος.
[9, 7]	τὸ παρεὸν Ἀθηναῖοι ὑμῖν μηνίουσι·	οὐ	γὰρ ἐποιήσατε ἐπιτηδέως. νῦν δὲ
[9, 32]	τῶν νεῶν ἀπεβιβάσατο ἐόντας ἐπιβάτας·	οὐ	γὰρ ἐτάχθησαν ἐς τὸν πεζὸν
[9, 120]	μηδὲν φοβέο τὸ τέρας τοῦτο·	οὐ	γὰρ σοὶ πέφηνε, ἀλλ᾽ ἐμοὶ
[9, 61]	τῇ στρατιῇ τῇ παρεούσῃ. (καὶ	οὐ	γάρ σφι ἐγίνετο τὰ σφάγια
[9, 26]	ἕτερον κέρας ἤ περ Ἀθηναίους·	οὐ	γάρ σφι ἐστὶ ἔργα οἷά
[9, 27]	Τρωικοῖσι πόνοισι οὐδαμῶν ἐλειπόμεθα. ἀλλ᾽	οὐ	γάρ τι προέχει τούτων ἐπιμεμνῆσθαι·
[9, 122]	τῶν μαλακῶν χώρων μαλακοὺς γίνεσθαι·	οὐ	γὰρ τι τῆς αὐτῆς γῆς
[9, 89]	ξεινίζετε καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε·	οὐ	γὰρ ὑμῖν ἐς χρόνον ταῦτα
[9, 31]	Θεσσαλοὺς καὶ Φωκέων τοὺς χιλίους·	οὐ	γὰρ ὦν ἅπαντες οἱ Φωκέες
[9, 96]	σφι ἐδόκεε ναυμαχίην μὴ ποιέεσθαι·	(οὐ	γὰρ ὦν ἐδόκεον ὅμοιοι εἶναι.
[9, 32]	συμμάχων οἶδε μὲν οὐδεὶς ἀριθμόν·	οὐ	γὰρ ὦν ἠριθμήθησαν· ὡς δὲ
[9, 61]	τῶν Σπαρτιητέων καὶ τῶν σφαγίων	οὐ	γινομένων ἀποβλέψαντα τὸν Παυσανίην πρὸς
[9, 111]	εἴπας τοσόνδε ἐχώρεε ἔξω δέσποτα,	οὐ	δὴ κώ με „ἀπώλεσας„ ~ἐν
[9, 27]	ἕξ τε καὶ τεσσεράκοντα. (ἆρ᾽	οὐ	δίκαιοι εἰμὲν ἔχειν ταύτην τὴν
[9, 56]	τῷ χρόνῳ κατήμενος ὁ Παυσανίης,	οὐ	δοκέων τὸν Ἀμομφάρετον λείψεσθαι τῶν
[9, 84]	θάψας τὸν νεκρὸν τὸν Μαρδονίου,	οὐ	δύναμαι ἀτρεκέως πυθέσθαι, ἔχει δὲ
[9, 50]	ἐπισιτιεύμενοι ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς ἵππου,	οὐ	δυνάμενοι ἀπικέσθαι ἐς τὸ στρατόπεδον.
[9, 22]	αὐτὸν ἀμυνόμενον κτείνουσι, κατ᾽ ἀρχὰς	οὐ	δυνάμενοι. ἐνεσκεύαστο γὰρ οὕτω· ἐντὸς
[9, 117]	τε τῆς ἑωυτῶν ἀποδημέοντες καὶ	οὐ	δυνάμενοι ἐξελεῖν τὸ τεῖχος, ἐδέοντό
[9, 37]	ἡμίτομον τοῦ ποδὸς κείμενον, κἀκεῖνον	οὐ	δυναμένους εὑρεῖν. (τότε μὲν οὕτω
[9, 45]	καὶ τῇ στρατιῇ τὰ σφάγια	οὐ	δύναται καταθύμια γενέσθαι· πάλαι γὰρ
[9, 12]	ἐξελήλυθε ἡ νεότης, καὶ ὡς	οὐ	δυνατοὶ αὐτὴν ἔχειν εἰσὶ Ἀργεῖοι
[9, 21]	(Μεγαρέες λέγουσι· ἡμεῖς, ἄνδρες σύμμαχοι,	οὐ	δυνατοί εἰμεν τὴν Περσέων ἵππον
[9, 122]	(Κῦρος δὲ ταῦτα ἀκούσας καὶ	οὐ	θωμάσας τὸν λόγον ἐκέλευε ποιέειν
[9, 7]	τὴν Ἑλλάδα δεινὸν ποιεύμενοι προδοῦναι	οὐ	καταινέσαμεν ἀλλ᾽ ἀπειπάμεθα, καίπερ ἀδικεόμενοι
[9, 20]	τοῦ Κιθαιρῶνος. ~Μαρδόνιος δέ, ὡς	οὐ	κατέβαινον οἱ Ἕλληνες ἐς τὸ
[9, 59]	τὸ πεδίον ὑπὸ τῶν ὄχθων	οὐ	κατώρα. (Πέρσας δὲ ὁρῶντες ὁρμημένους
[9, 47]	γινόμενον ὁ Παυσανίης, γνοὺς ὅτι	οὐ	λανθάνει, ὀπίσω ἦγε τοὺς Σπαρτιήτας
[9, 81]	ἀριστεύσασι αὐτῶν ἐν Πλαταιῇσι ἐδόθη,	οὐ	λέγεται πρὸς οὐδαμῶν, δοκέω δ᾽
[9, 27]	συλλεγῆναι πρὸς τὸν βάρβαρον, ἀλλ᾽	οὐ	λόγων· ἐπεὶ δὲ ὁ Τεγεήτης
[9, 39]	κεφαλάς. πεμφθέντες δὲ οἱ ἱππόται	οὐ	μάτην ἀπίκοντο· (ἐσβάλλοντα γὰρ ἐς
[9, 72]	ἔλεγε πρὸς Ἀρίμνηστον ἄνδρα Πλαταιέα	οὐ	μέλειν οἱ ὅτι πρὸ τῆς
[9, 7]	Πέρσῃ μᾶλλον ἤ περ πολεμέειν·	οὐ	μὲν οὐδὲ ὁμολογήσομεν ἑκόντες εἶναι.
[9, 37]	ἐκ τῆς ἰθέης Λακεδαιμονίοισι πολέμιος.	οὐ	μέντοι ἔς γε τέλος οἱ
[9, 15]	παρὰ τὸν Ἀσωπὸν ποταμὸν τεταγμένον.	οὐ	μέντοι τό γε τεῖχος τοσοῦτο
[9, 6]	βάρβαρον ἐς τὴν Ἀττικὴν ἀλλ᾽	οὐ	μετὰ σφέων ἠντίασαν ἐς τὴν
[9, 72]	τὸ στρατόπεδον τῶν τότε Ἑλλήνων,	οὐ	μοῦνον αὐτῶν Λακεδαιμονίων ἀλλὰ καὶ
[9, 18]	τὸν πόλεμον τοῦτον· εὐεργεσίῃσι γὰρ	οὐ	νικήσετε οὔτ᾽ ὦν ἐμὲ οὔτε
[9, 53]	τε ὁρέων τὸ ποιεύμενον ἅτε	οὐ	παραγενόμενος τῷ προτέρῳ λόγῳ. (ὁ
[9, 42]	εἰδότων μὲν ἐν ἀδείῃ δὲ	οὐ	ποιευμένων τὸ λέγειν, αὐτὸς Μαρδόνιος
[9, 34]	μεταδῶσι τὸ τριτημόριον τῆς βασιληίης,	οὐ	ποιήσειν τὰ βούλονται. οἱ δὲ
[9, 17]	ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης. (ἡμέρῃσι δὲ	οὐ	πολλῇσι μετὰ τὴν ἄπιξιν τὴν
[9, 10]	τὸ τεῖχος δείμασαν μετὰ ταῦτα	οὐ	πολλὸν χρόνον τινὰ βιοὺς ἀπέθανε.
[9, 101]	μηνός τε τοῦ αὐτοῦ, χρόνῳ	οὐ	πολλῷ σφι ὕστερον δῆλα ἀναμανθάνουσι
[9, 107]	ἄκρα τῆς Μυκάλης κατειληθέντων, ἐόντων	οὐ	πολλῶν, ἐγίνετο κομιδὴ ἐς Σάρδις.
[9, 48]	ἀλλ᾽ ἡμεῖς ἄρχομεν. (τί δὴ	οὐ	πρὸ μὲν τῶν Ἑλλήνων ὑμεῖς,
[9, 60]	τοὺς μετ᾽ ἡμέων τὴν Ἑλλάδα	οὐ	προδιδόντας Τεγεήτας βοηθέειν ὑμῖν· νῦν
[9, 93]	αὐτοὶ γὰρ ἐπορμῆσαι τοὺς λύκους,	οὐ	πρότερόν τε παύσεσθαι τιμωρέοντες ἐκείνῳ
[9, 17]	ταύτῃ οἰκημένων, μοῦνοι δὲ Φωκέες	οὐ	συνεσέβαλον (ἐμήδιζον γὰρ δὴ σφόδρα
[9, 108]	γυναῖκα· εὖ γὰρ ἐπίστατο βίης	οὐ	τευξομένη· ἐνθαῦτα δὴ Ξέρξης ἐργόμενος
[9, 67]	οὗτοι, ἔφευγον ἐς τὰς Θήβας,	οὐ	τῇ περ οἱ Πέρσαι καὶ
[9, 42]	ὑμεῖς ἢ ἴστε οὐδὲν ἢ	οὐ	τολμᾶτε λέγειν, ἀλλ᾽ ἐγὼ ἐρέω
[9, 39]	ἄγρην οἱ Πέρσαι ἀφειδέως ἐφόνευον,	οὐ	φειδόμενοι οὔτε ὑποζυγίου οὐδενὸς οὔτε
[9, 58]	γὰρ οἱ πλησιόχωροι ἐλέγετε Λακεδαιμονίους	οὐ	φεύγειν ἐκ μάχης, ἀλλὰ ἄνδρας
[9, 4]	ἀπέστελλε προέχων μὲν τῶν Ἀθηναίων	οὐ	φιλίας γνώμας, ἐλπίζων δὲ σφέας
[9, 55]	βαρβάρους. ὁ δὲ μαινόμενον καὶ	οὐ	φρενήρεα καλέων ἐκεῖνον, πρὸς τε
[9, 53]	καὶ ἐπειρῶντο πείθοντές μιν ὡς	οὐ	χρεὸν εἴη ταῦτα ποιέειν. ~καὶ
[9, 16]	Θηβαίων ἄνδρας πεντήκοντα, καί σφεων	οὐ	χωρὶς ἑκατέρους κλῖναι, ἀλλὰ Πέρσην
[9, 55]	μὴ κινδυνεύειν μένοντας μούνους Λακεδαιμονίων,	οὔ	κως ἔπειθον, ἐς ὃ ἐς
[9, 36]	τὸν Ἀσωπὸν καὶ μάχης ἄρχουσι	οὔ.	~Μαρδονίῳ δὲ προθυμεομένῳ μάχης ἄρχειν
[9, 33]	ταῦτα, ἐπ᾽ ἄλλῳ μισθῷ δ᾽	οὔ.	(Σπαρτιῆται δὲ πρῶτα μὲν ἀκούσαντες
[9, 111]	ἐξεργόμενος, ὅτι ἀτυχῆσαι τὸν χρηίζοντα	οὔ	σφι δυνατόν ἐστι βασιληίου δείπνου
[9, 8]	(καί σφι ἦν πρὸς τέλεϊ.	οὐδ᾽	ἔχω εἰπεῖν τὸ αἴτιον διότι
[9, 30]	ὀκτακοσίους καὶ χιλίους· ὅπλα δὲ	οὐδ᾽	οὗτοι εἶχον. οὗτοι μέν νυν
[9, 33]	ὁ δὲ γνοὺς τετραμμένους σφέας	οὐδ᾽	οὕτω ἔτι ἔφη ἀρκέεσθαι τούτοισι
[9, 61]	Τεγεῆται δὲ τρισχίλιοι (οὗτοι γὰρ	οὐδαμὰ	ἀπεσχίζοντο ἀπὸ Λακεδαιμονίων) ἐσφαγιάζοντο ὡς
[9, 74]	ἐπ᾽ ἀσπίδος αἰεὶ περιθεούσης καὶ	οὐδαμὰ	ἀτρεμιζούσης ἐφόρεε ἄγκυραν, καὶ οὐκ
[9, 57]	πεδίον. ~Ἀμομφάρετος δὲ ἀρχήν γε	οὐδαμὰ	δοκέων Παυσανίην τολμήσειν σφέας ἀπολιπεῖν,
[9, 7]	τὸ ἡμέτερον φρόνημα σαφέως, ὅτι	οὐδαμὰ	προδώσομεν τὴν Ἑλλάδα, καὶ διότι
[9, 58]	ὅτι οὐδένες ἄρα ἐόντες ἐν	οὐδαμοῖσι	ἐοῦσι Ἕλλησι ἐναπεδεικνύατο. (καὶ ὑμῖν
[9, 81]	Πλαταιῇσι ἐδόθη, οὐ λέγεται πρὸς	οὐδαμῶν,	δοκέω δ᾽ ἔγωγε καὶ τούτοισι
[9, 27]	καὶ ἐν τοῖσι Τρωικοῖσι πόνοισι	οὐδαμῶν	ἐλειπόμεθα. ἀλλ᾽ οὐ γάρ τι
[9, 48]	δούλων τῶν ἡμετέρων τασσομένους. (ταῦτα	οὐδαμῶς	ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργα, ἀλλὰ πλεῖστον
[9, 13]	ταῦτα ἀπαλλάσσετο ὀπίσω, Μαρδόνιος δὲ	οὐδαμῶς	ἔτι πρόθυμος ἦν μένειν ἐν
[9, 41]	ἰσχυροτέρη τε καὶ ἀγνωμονεστέρη καὶ	οὐδαμῶς	συγγινωσκομένη· δοκέειν τε γὰρ πολλῷ
[9, 108]	οἱ προσπέμποντι οὐκ ἐδύνατο κατεργασθῆναι,	οὐδὲ	βίην προσεφέρετο προμηθεόμενος τὸν ἀδελφεὸν
[9, 16]	τοῦ θεοῦ ἀμήχανον ἀποτρέψαι ἀνθρώπῳ·	οὐδὲ	γὰρ πιστὰ λέγουσι ἐθέλει πείθεσθαι
[9, 65]	τῆς Δήμητρος τὸ ἄλσος μαχομένων	οὐδὲ	εἷς ἐφάνη τῶν Περσέων οὔτε
[9, 53]	οὐκ ἔφη τοὺς ξείνους φεύξεσθαι	οὐδὲ	ἑκὼν εἶναι αἰσχυνέειν τὴν Σπάρτην,
[9, 2]	εἴη χῶρος ἐπιτηδεότερος ἐνστρατοπεδεύεσθαι ἐκείνου,	οὐδὲ	ἔων ἰέναι ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ
[9, 87]	γὰρ τῷ κοινῷ καὶ ἐμηδίσαμεν	οὐδὲ	μοῦνοι ἡμεῖς) εἰ δὲ ἡμέων
[9, 7]	ἤ περ πολεμέειν· οὐ μὲν	οὐδὲ	ὁμολογήσομεν ἑκόντες εἶναι. καὶ τὸ
[9, 106]	ἐδόκεε ἀρχὴν Ἰωνίην γενέσθαι ἀνάστατον	οὐδὲ	Πελοποννησίοισι περὶ τῶν σφετερέων ἀποικιέων
[9, 23]	δὴ οὐκέτι οἱ ἱππόται ὑπέμενον	οὐδέ	σφι ἐξεγένετο τὸν νεκρὸν ἀνελέσθαι,
[9, 118]	τῶν κλινέων ἐσιτέοντο. ἐπείτε δὲ	οὐδὲ	ταῦτα ἔτι εἶχον, οὕτω δὴ
[9, 70]	στῖφος ἐποιήσαντο πεσόντος τοῦ τείχεος,	οὐδέ	τις αὐτῶν ἀλκῆς ἐμέμνητο, ἀλύκταζόν
[9, 3]	Σάρδισι ὅτι ἔχοι Ἀθήνας· (ὃς	οὐδὲ	τότε ἀπικόμενος ἐς τὴν Ἀττικὴν
[9, 32]	τῶν Μαρδονίου συμμάχων οἶδε μὲν	οὐδεὶς	ἀριθμόν· οὐ γὰρ ὦν ἠριθμήθησαν·
[9, 109]	ἄπλετον καὶ στρατόν, τοῦ ἔμελλε	οὐδεὶς	ἄρξειν ἀλλ᾽ ἢ ἐκείνη. Περσικὸν
[9, 80]	ἐσθῆτός γε ποικίλης λόγος ἐγίνετο	οὐδείς.	(ἐνθαῦτα πολλὰ μὲν κλέπτοντες ἐπώλεον
[9, 98]	τε ἐγίνοντο τοῦ στρατοπέδου καὶ	οὐδεὶς	ἐφαίνετό σφι ἐπαναγόμενος, ἀλλ᾽ ὥρων
[9, 22]	ἔστησαν, αὐτίκα ἐπόθεσαν, ὥς σφεας	οὐδεὶς	ἦν ὁ τάσσων μαθόντες δὲ
[9, 49]	καὶ ἐπισχὼν χρόνον, ὥς οἱ	οὐδεὶς	οὐδὲν ὑπεκρίνατο, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω, ἀπελθὼν
[9, 46]	τούτων τῶν ἀνδρῶν· Σπαρτιητέων γὰρ	οὐδεὶς	πεπείρηται Μήδων· ἡμεῖς δὲ Βοιωτῶν
[9, 16]	γὰρ πιστὰ λέγουσι ἐθέλει πείθεσθαι	οὐδείς.	(ταῦτα δὲ Περσέων συχνοὶ ἐπιστάμενοι
[9, 42]	~τούτου δὲ οὕτω δικαιεῦντος ἀντέλεγε	οὐδείς,	ὥστε ἐκράτεε τῇ γνώμῃ· τὸ
[9, 83]	εὑρέθη κεφαλὴ οὐκ ἔχουσα ῥαφὴν	οὐδεμίαν	ἀλλ᾽ ἐξ ἑνὸς ἐοῦσα ὀστέου,
[9, 8]	Ἀθηναίους, τότε δὲ ὤρην ἐποιήσαντο	οὐδεμίαν,	ἄλλο γε ἢ ὅτι ὁ
[9, 106]	καὶ ἑωυτῶν μὴ προκατημένων Ἴωνας	οὐδεμίαν	ἐλπίδα εἶχον χαίροντας πρὸς τῶν
[9, 48]	ἀπόλλυσθε. (τῶν δ᾽ ἄρ᾽ ἦν	οὐδὲν	ἀληθές· πρὶν γὰρ ἢ συμμῖξαι
[9, 11]	δὲ ἄγγελοι, ὡς ἡμέρη ἐγεγόνεε,	οὐδὲν	εἰδότες περὶ τῆς ἐξόδου ἐπῆλθον
[9, 88]	αἰτίης, φὰς τοῦ μηδισμοῦ παῖδας	οὐδὲν	εἶναι μεταιτίους. τοὺς δὲ ἄλλους
[9, 102]	τὰ γέρρα, ἠμύνοντό τε καὶ	οὐδὲν	ἔλασσον εἶχον τῇ μάχῃ· ἐπεὶ
[9, 107]	τῶν δὲ κατ᾽ ὁδὸν πορευομένων	οὐδὲν	ἐπὶ πλέον τούτων ἐγένετο, ἀλλ᾽
[9, 121]	καὶ κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο	οὐδὲν	ἐπὶ πλέον τούτων ἐγένετο. ~τούτου
[9, 41]	μέν νυν τῶν δέκα ἡμερέων	οὐδὲν	ἐπὶ πλεῦν ἐγίνετο τούτων· ὡς
[9, 89]	περὶ τῆς στρατιῆς τῆς ἄλλης,	οὐδὲν	ἐπιστάμενοι τῶν ἐν Πλαταιῇσι γενομένων.
[9, 72]	ἐχρήσατο τῇ χειρὶ καὶ ὅτι	οὐδέν	ἐστί οἱ ἀποδεδεγμένον ἔργον ἑωυτοῦ
[9, 70]	τοῖσι Ἕλλησι. (οἱ δὲ βάρβαροι	οὐδὲν	ἔτι στῖφος ἐποιήσαντο πεσόντος τοῦ
[9, 42]	ἐπεὶ τοίνυν ὑμεῖς ἢ ἴστε	οὐδὲν	ἢ οὐ τολμᾶτε λέγειν, ἀλλ᾽
[9, 66]	βασιλέος, καὶ τότε πολλὰ ἀπαγορεύων	οὐδὲν	ἤνυε, συμβάλλειν οὐκ ἐῶν· ἐποίησέ
[9, 111]	θυγατρὶ ἀνὴρ ἄλλος φανήσεται ἐμεῦ	οὐδὲν	ἥσσων, ἐμέ τε ἔα γυναικὶ
[9, 113]	ἀποπέμπει διαλελυμασμένην. ~ὁ δὲ Μασίστης	οὐδέν	κω ἀκηκοὼς τούτων, ἐλπόμενος δέ
[9, 8]	καὶ ἐδόκεον Ἀθηναίων ἔτι δεῖσθαι	οὐδέν·	ὅτε δὲ Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς
[9, 44]	τοῦ Μήδων, ὃς ἄλλο μὲν	οὐδὲν	παραγυμνοῖ ἔπος, στρατηγοὺς δὲ ὀνομάζων
[9, 1]	τὰ πρὸ τοῦ πεπρηγμένα μετέμελε	οὐδὲν	πολλῷ τε μᾶλλον ἐπῆγον τὸν
[9, 22]	δὲ ἐς τὸν θώρηκα ἐποίευν	οὐδέν,	πρίν γε δὴ μαθών τις
[9, 89]	οὔτε πρὸς τοὺς Φωκέας ἐξηγόρευε	οὐδὲν	πρός τε τοὺς Θεσσαλοὺς ἔλεγε
[9, 98]	μάθετε τὰ λέγω· πάντως γὰρ	οὐδὲν	συνήσουσι Πέρσαι τῶν ἐγὼ ὑμῖν
[9, 48]	μάχεσθαι, ἄρτιοι ἐόντες ποιέειν ταῦτα	οὐδὲν	τοιοῦτο λέγοντας ὑμέας εὕρομεν ἀλλὰ
[9, 10]	λαβόντες τὸν λόγον αὐτίκα, φράσαντες	οὐδὲν	τοῖσι ἀγγέλοισι τοῖσι ἀπιγμένοισι ἀπὸ
[9, 49]	ἐπισχὼν χρόνον, ὥς οἱ οὐδεὶς	οὐδὲν	ὑπεκρίνατο, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω, ἀπελθὼν δὲ
[9, 116]	ἀναπείσειν Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον,	οὐδὲν	ὑποτοπηθέντα τῶν ἐκεῖνος ἐφρόνεε. ἐπὶ
[9, 109]	βουλόμενος δοῦναι, κατ᾽ ἄλλο μὲν	οὐδέν,	φοβεόμενος δὲ Ἄμηστριν, μὴ καὶ
[9, 65]	ἐτράποντο ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἔφευγον	οὐδένα	κόσμον ἐς τὸ στρατόπεδον τὸ
[9, 69]	οἱ τῶν Θηβαίων ἱππόται ἐπειγομένους	οὐδένα	κόσμον ἤλαυνον ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς
[9, 69]	Παυσανίεω· οἳ δὲ ἀκούσαντες ταῦτα,	οὐδένα	κόσμον ταχθέντες, οἱ μὲν ἀμφὶ
[9, 7]	τέλεϊ ἐστί, καὶ δὴ λόγον	οὐδένα	τῶν Ἀθηναίων ποιέεσθε, συνθέμενοί τε
[9, 58]	ἀρίστους ἀνθρώπων μάχῃ διακριθῆναι, ὅτι	οὐδένες	ἄρα ἐόντες ἐν οὐδαμοῖσι ἐοῦσι
[9, 93]	ἐπήισε, εἶχε σιγῇ καὶ ἔφραζε	οὐδενί,	ἐν νόῳ ἔχων ἀντικαταστήσειν ἄλλα
[9, 71]	ὑπερεβάλοντο ἀρετῇ Λακεδαιμόνιοι. (ἄλλῳ μὲν	οὐδενὶ	ἔχω ἀποσημήνασθαι (ἅπαντες γὰρ οὗτοι
[9, 59]	ποδῶν ἕκαστος εἶχον, οὔτε κόσμῳ	οὐδενὶ	κοσμηθέντες οὔτε τάξι. ~καὶ οὗτοι
[9, 70]	Κιθαιρῶνα. ~οὗτοι μὲν δὴ ἐν	οὐδενὶ	λόγῳ ἀπώλοντο· οἱ δὲ Πέρσαι
[9, 67]	ὁ πᾶς ὅμιλος, οὔτε διαμαχεσάμενος	οὐδενὶ	οὔτε τι ἀποδεξάμενος, ἔφευγον. ~δηλοῖ
[9, 39]	ἐφόνευον, οὐ φειδόμενοι οὔτε ὑποζυγίου	οὐδενὸς	οὔτε ἀνθρώπου. ὡς δὲ ἄδην
[9, 111]	τῆς σῆς, ποιήσω μέντοι τούτων	οὐδέτερα.	σὺ δὲ μηδαμῶς βιῶ πρήγματος
[9, 40]	ἔργον ἑτέρας δύο ἡμέρας διέτριψαν,	οὐδέτεροι	βουλόμενοι μάχης ἄρξαι· μέχρι μὲν
[9, 40]	πειρώμενοι τῶν Ἑλλήνων, διέβαινον δὲ	οὐδέτεροι.	ἡ μέντοι ἵππος ἡ Μαρδονίου
[9, 94]	δώσειν τῶν ἐποίησαν. (ὁ δὲ	οὐκ	ἀκηκοὼς τὸ θεοπρόπιον εἵλετο εἴπας
[9, 45]	τὠρχαῖον καὶ ἀντ᾽ ἐλευθέρης δεδουλωμένην	οὐκ	ἂν ἐθέλοιμι ὁρᾶν τὴν Ἑλλάδα.
[9, 34]	προετείνατο τῆς βασιληίης τὸ ἥμισυ.	(οὐκ	ἀνασχομένων δὲ τῶν Ἀργείων ἀλλ᾽
[9, 26]	(ὑμῖν μέν νυν ὦ Λακεδαιμόνιοι	οὐκ	ἀντιεύμεθα, ἀλλὰ διδόντες αἵρεσιν ὁκοτέρου
[9, 90]	νέας αὐτῶν κακῶς πλέειν καὶ	οὐκ	ἀξιομάχους κείνοισι εἶναι. αὐτοί τε,
[9, 42]	ταύτης τε εἵνεκα τῆς αἰτίης	οὐκ	ἀπολεόμεθα. (ὥστε ὑμέων ὅσοι τυγχάνουσι
[9, 66]	ἐποίησέ τε αὐτὸς τοιάδε ὡς	οὐκ	ἀρεσκόμενος τοῖσι πρήγμασι τοῖσι ἐκ
[9, 37]	Λακεδαιμονίους καταφεύγει ἐς Τεγέην ἐοῦσαν	οὐκ	ἀρθμίην Λακεδαιμονίοισι τοῦτον τὸν χρόνον·
[9, 42]	στρατιῆς οὗτος ἐκ βασιλέος, ἀλλ᾽	οὐκ	Ἀρτάβαζος. μεταπεμψάμενος ὦν τοὺς ταξιάρχους
[9, 65]	δεῖ, ἡ θεὸς αὐτή σφεας	οὐκ	ἐδέκετο ἐμπρήσαντας τὸ ἱρὸν τὸ
[9, 19]	δὲ καὶ ὁρῶντες ἐξιόντας Σπαρτιήτας,	οὐκ	ἐδικαίευν λείπεσθαι τῆς ἐξόδου Λακεδαιμονίων.
[9, 106]	χώρην Ἴωσι ἐνοικῆσαι, Ἀθηναίοισι δὲ	οὐκ	ἐδόκεε ἀρχὴν Ἰωνίην γενέσθαι ἀνάστατον
[9, 108]	ἐνθαῦτα. ὡς δέ οἱ προσπέμποντι	οὐκ	ἐδύνατο κατεργασθῆναι, οὐδὲ βίην προσεφέρετο
[9, 67]	οὐκ ὀλίγην μαχόμενοί τε καὶ	οὐκ	ἐθελοκακέοντες, οὕτω ὥστε τριηκόσιοι αὐτῶν
[9, 11]	τοὺς βαρβάρους. (οἳ δὲ ὡς	οὐκ	εἰδότες ἐπειρώτων τὸ λεγόμενον, ἐπειρόμενοι
[9, 73]	πλήθεϊ καὶ ἀνίστασαν τοὺς δήμους,	οὐκ	εἰδότες ἵνα ὑπεξέκειτο ἡ Ἑλένη,
[9, 42]	δὲ τῶν ἐπικλήτων, τῶν μὲν	οὐκ	εἰδότων τοὺς χρησμούς, τῶν δὲ
[9, 2]	καὶ συνεβούλευον αὐτῷ λέγοντες ὡς	οὐκ	εἴη χῶρος ἐπιτηδεότερος ἐνστρατοπεδεύεσθαι ἐκείνου,
[9, 110]	ποιεύμενον τῇ μὲν γυναικὶ ταύτῃ	οὐκ	εἶχε ἔγκοτον, ἣ δὲ ἐλπίζουσα
[9, 74]	οὐδαμὰ ἀτρεμιζούσης ἐφόρεε ἄγκυραν, καὶ	οὐκ	ἐκ τοῦ θώρηκος δεδεμένην σιδηρέην.
[9, 38]	κατὰ τὸ κέρδος. (ὡς δὲ	οὐκ	ἐκαλλιέρεε ὥστε μάχεσθαι οὔτε αὐτοῖσι
[9, 17]	γὰρ δὴ σφόδρα καὶ οὗτοι)	οὐκ	ἑκόντες ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης. (ἡμέρῃσι
[9, 22]	ἀναχωρήσιός τε γινομένης καὶ ὑποστροφῆς	οὐκ	ἔμαθον τὸ γινόμενον. ἐπείτε δὲ
[9, 52]	τὸν χῶρον ἐς τὸν συνέκειτο	οὐκ	ἐν νόῳ ἔχοντες, οἳ δὲ
[9, 49]	ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ γάρ σφι	οὐκ	ἐξῆν ὕδωρ φορέεσθαι ὑπό τε
[9, 12]	αὐτὴν ἔχειν εἰσὶ Ἀργεῖοι μὴ	οὐκ	ἐξιέναι. πρὸς ταῦτα τύγχανε εὖ
[9, 120]	(ταῦτα ὑπισχόμενος τὸν στρατηγὸν Ξάνθιππον	οὐκ	ἔπειθε· οἱ γὰρ Ἐλαιούσιοι τῷ
[9, 13]	χρόνου ὁμολογήσειν σφέας· (ἐπεὶ δὲ	οὐκ	ἔπειθε, πυθόμενος πάντα λόγον, πρὶν
[9, 3]	μὲν ταῦτα συνεβούλευον, ὁ δὲ	οὐκ	ἐπείθετο, ἀλλά οἱ δεινὸς ἐνέστακτο
[9, 70]	πλέον εἶχον τῶν Λακεδαιμονίων ὥστε	οὐκ	ἐπισταμένων τειχομαχέειν· ὡς δέ σφι
[9, 37]	~Μαρδονίῳ δὲ προθυμεομένῳ μάχης ἄρχειν	οὐκ	ἐπιτήδεα ἐγίνετο τὰ ἱρά, ἀμυνομένῳ
[9, 58]	νῦν δὲ ἐκείνοισι ταῦτα ποιεῦσι	οὐκ	ἐπιτρεπτέα ἐστί, ἀλλὰ διωκτέοι εἰσὶ
[9, 33]	ἐς ἔριν. (Λακεδαιμόνιοι δὲ μαθόντες	οὐκ	ἐς γυμνικοὺς ἀλλ᾽ ἐς ἀρηίους
[9, 43]	Ἐγχελέων στρατὸν οἶδα πεποιημένον, ἀλλ᾽	οὐκ	ἐς Πέρσας. ἀλλὰ τὰ μὲν
[9, 90]	ἢν δὲ καὶ ἂρα ὑπομείνωσι,	οὐκ	ἑτέρην ἄγρην τοιαύτην εὑρεῖν ἂν
[9, 71]	ἀποθανεῖν διὰ τὴν προειρημένην αἰτίην	οὐκ	ἐτιμήθη. ~οὗτοι μὲν τῶν ἐν
[9, 117]	ἀπάγοιεν σφέας ὀπίσω, οἳ δὲ	οὐκ	ἔφασαν πρὶν ἢ ἐξέλωσι ἢ
[9, 53]	Πολιάδεω λοχηγέων τοῦ Πιτανητέων λόχου	οὐκ	ἔφη τοὺς ξείνους φεύξεσθαι οὐδὲ
[9, 83]	ἐς ἕνα χῶρον· εὑρέθη κεφαλὴ	οὐκ	ἔχουσα ῥαφὴν οὐδεμίαν ἀλλ᾽ ἐξ
[9, 72]	τῆς Ἑλλάδος ἀποθνήσκει, ἀλλ᾽ ὅτι	οὐκ	ἐχρήσατο τῇ χειρὶ καὶ ὅτι
[9, 18]	ἱππόται ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω.	(οὐκ	ἔχω δ᾽ ἀτρεκέως εἰπεῖν οὔτε
[9, 84]	ὅτευ μὲν ἀνθρώπων τὸ ἀτρεκὲς	οὐκ	ἔχω εἰπεῖν, πολλοὺς δὲ τινὰς
[9, 66]	πολλὰ ἀπαγορεύων οὐδὲν ἤνυε, συμβάλλειν	οὐκ	ἐῶν· ἐποίησέ τε αὐτὸς τοιάδε
[9, 95]	ἐξελάμβανε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἔργα,	οὐκ	ἐὼν Εὐηνίου παῖς. ~τοῖσι δὲ
[9, 77]	ἐδίωκον μέχρι Θεσσαλίης· Λακεδαιμόνιοι δὲ	οὐκ	ἔων φεύγοντας διώκειν. οἳ δὲ
[9, 46]	προφέρετε· ἀλλὰ ἀρρωδέομεν μὴ ὑμῖν	οὐκ	ἡδέες γένωνται οἱ λόγοι. ἐπεὶ
[9, 114]	εὑρήσειν ἔτι ἐντεταμένας, καὶ τούτων	οὐκ	ἥκιστα εἵνεκεν ἐς τὸν Ἑλλήσποντον
[9, 99]	ἐποδιάσαντες ἐς Ἀθήνας· τῶν εἵνεκεν	οὐκ	ἥκιστα ὑποψίην εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς
[9, 13]	εἴ τε νικῷτο συμβαλών, ἀπάλλαξις	οὐκ	ἦν ὅτι μὴ κατὰ στεινόν,
[9, 66]	δὲ ὁ Φαρνάκεος αὐτίκα τε	οὐκ	ἠρέσκετο κατ᾽ ἀρχὰς λειπομένου Μαρδονίου
[9, 62]	(λήματι μέν νυν καὶ ῥώμῃ	οὐκ	ἥσσονες ἦσαν οἱ Πέρσαι, ἄνοπλοι
[9, 80]	δὲ καὶ ἀπεδείκνυσαν, ὅσα αὐτῶν	οὐκ	οἷά τε ἦν κρύψαι· ὥστε
[9, 66]	ὁ Ἀρτάβαζος (εἶχε δὲ δύναμιν	οὐκ	ὀλίγην ἀλλὰ καὶ ἐς τέσσερας
[9, 67]	τῶν Θηβαίων, οὗτοι εἶχον προθυμίην	οὐκ	ὀλίγην μαχόμενοί τε καὶ οὐκ
[9, 38]	ἐπὶ τῷ Ἀσωπῷ Μαρδονίῳ μεμισθωμένος	οὐκ	ὀλίγου ἐθύετό τε καὶ προεθυμέετο
[9, 62]	καὶ πρὸς ἀνεπιστήμονες ἦσαν καὶ	οὐκ	ὅμοιοι τοῖσι ἐναντίοισι σοφίην, προεξαΐσσοντες
[9, 48]	πτώσσοντας μᾶλλον. νῦν ὦν ἐπειδὴ	οὐκ	ὑμεῖς ἤρξατε τούτου τοῦ λόγου,
[9, 90]	Περσέων, καὶ ὡς οἱ βάρβαροι	οὐκ	ὑπομενέουσι· ἢν δὲ καὶ ἂρα
[9, 25]	τοῦ ἥρωος, διὰ ὄχθων τε	οὐκ	ὑψηλῶν καὶ ἀπέδου χώρου. ~ἐνθαῦτα
[9, 18]	ἄνδρες γὰρ ἐφάνητε ἐόντες ἀγαθοί,	οὐκ	ὡς ἐγὼ ἐπυνθανόμην. καὶ νῦν
[9, 122]	αὐτοῖσι παραίνεε κελεύων παρασκευάζεσθαι ὡς	οὐκέτι	ἄρξοντας ἀλλ᾽ ἀρξομένους· φιλέειν γὰρ
[9, 23]	ἀνελοίατο. ~ἰδόντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι	οὐκέτι	κατὰ τέλεα προσελαύνοντας τοὺς ἱππέας
[9, 23]	τὸ πλῆθος ἐπεβοήθησε, οὕτω δὴ	οὐκέτι	οἱ ἱππόται ὑπέμενον οὐδέ σφι
[9, 10]	μὲν πατὴρ Ἀναξανδρίδεω δὲ παῖς	οὐκέτι	περιῆν, ἀλλ᾽ ἀπαγαγὼν ἐκ τοῦ
[9, 66]	φεύγοντας τοὺς Πέρσας· οὕτω δὴ	οὐκέτι	τὸν αὐτὸν κόσμον κατηγέετο, ἀλλὰ
[9, 8]	Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὴν Ἀττικήν,	οὔκω	ἀπετετείχιστο, ἐργάζοντο δὲ μεγάλως καταρρωδηκότες
[9, 16]	τὸν λόγον εἰπεῖν πρὸς αὐτὸν	οὐκῶν	Μαρδονίῳ τε ταῦτα χρεόν ἐστι
[9, 51]	καὶ ἔπειτα συμμίσγει ἐς τὠυτό.	οὔνομα	δέ οἱ Ὠερόη· (θυγατέρα δὲ
[9, 108]	μὲν γυναικὸς Μασίστεω δὲ θυγατρός·	οὔνομα	δὲ τῇ γυναικὶ ταύτῃ ἦν
[9, 110]	ἐνιαυτοῦ ἡμέρῃ τῇ ἐγένετο βασιλεύς.	οὔνομα	δὲ τῷ δείπνῳ τούτῳ Περσιστὶ
[9, 76]	διέποντα Παυσανίην, πρότερόν τε τὸ	οὔνομα	ἐξεπισταμένη καὶ τὴν πάτρην ὥστε
[9, 91]	ξεῖνε Σάμιε, τί τοι τὸ	οὔνομα;	„ὁ δὲ εἶπε „Ἡγησίστρατος„ (ὁ
[9, 92]	πλέειν τὸν Ἡγησίστρατον, οἰωνὸν τὸ	οὔνομα	ποιεύμενος. ~οἱ δὲ Ἕλληνες ἐπισχόντες
[9, 64]	δὲ κατύπερθέ οἱ προγόνων τὰ	οὐνόματα	εἴρηται ἐς Λεωνίδην· ὡυτοὶ γάρ
[9, 95]	ὁ Δηίφονος ἐπιβατεύων τοῦ Εὐηνίου	οὐνόματος	ἐξελάμβανε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἔργα,
[9, 10]	ὁ ἥλιος ἀμαυρώθη ἐν τῷ	οὐρανῷ.	προσαιρέεται δὲ ἑωυτῷ Παυσανίης Εὐρυάνακτα
[9, 27]	ἡμέας εἶναι ἑστάναι καὶ κατ᾽	οὕστινας·	πάντῃ γὰρ τεταγμένοι πειρησόμεθα εἶναι
[9, 18]	ὣς γάρ σφι ἐνετείλατο Μαρδόνιος·	οὔτ᾽	εἰ αὐτῶν πειρηθῆναι ἠθέλησε εἴ
[9, 102]	δὲ καὶ τὸ τεῖχος ἀραίρητο,	οὔτ᾽	ἔτι πρὸς ἀλκὴν ἐτράποντο οἱ
[9, 18]	τοῦτον· εὐεργεσίῃσι γὰρ οὐ νικήσετε	οὔτ᾽	ὦν ἐμὲ οὔτε „βασιλέα„ τὰ
[9, 26]	ἔργα οἷά περ ἡμῖν κατεργασμένα,	οὔτ᾽	ὦν καινὰ οὔτε „παλαιά„ ~οἳ
[9, 39]	οὐ φειδόμενοι οὔτε ὑποζυγίου οὐδενὸς	οὔτε	ἀνθρώπου. ὡς δὲ ἄδην εἶχον
[9, 22]	μιν εἶδον ἀπὸ τοῦ ἵππου	οὔτε	ἀποθνήσκοντα, ἀναχωρήσιός τε γινομένης καὶ
[9, 38]	δὲ οὐκ ἐκαλλιέρεε ὥστε μάχεσθαι	οὔτε	αὐτοῖσι Πέρσῃσι οὔτε τοῖσι μετ᾽
[9, 18]	οὐ νικήσετε οὔτ᾽ ὦν ἐμὲ	οὔτε	„βασιλέα„ τὰ περὶ Φωκέων μὲν
[9, 111]	τάδε. οὕτω τοι, Μασίστα, πέπρηκται·	οὔτε	γὰρ ἄν τοι δοίην θυγατέρα
[9, 22]	γινόμενα ἐλελήθεε τοὺς ἄλλους ἱππέας·	οὔτε	γὰρ πεσόντα μιν εἶδον ἀπὸ
[9, 50]	τοιούτων ἐόντων μᾶλλον σφέας ἐλύπεε·	οὔτε	γὰρ σιτία εἶχον ἔτι, οἵ
[9, 93]	ταῦτα οὔτε πρόβατά σφι ἔτικτε	οὔτε	γῆ ἔφερε ὁμοίως καρπόν. (πρόφαντα
[9, 76]	τόδε ὤνησας, τούσδε ἀπολέσας τοὺς	οὔτε	δαιμόνων οὔτε θεῶν ὄπιν ἔχοντας.
[9, 67]	ἄλλων συμμάχων ὁ πᾶς ὅμιλος,	οὔτε	διαμαχεσάμενος οὐδενὶ οὔτε τι ἀποδεξάμενος,
[9, 18]	(οὐκ ἔχω δ᾽ ἀτρεκέως εἰπεῖν	οὔτε	εἰ ἦλθον μὲν ἀπολέοντες τοὺς
[9, 111]	δοίην θυγατέρα τὴν ἐμὴν γῆμαι,	οὔτε	ἐκείνῃ πλεῦνα χρόνον συνοικήσεις, ὡς
[9, 65]	οὔτε ἐσελθὼν ἐς τὸ τέμενος	οὔτε	ἐναποθανών, περί τε τὸ ἱρὸν
[9, 13]	Ἀθηναίων, ὁκοῖόν τι ποιήσουσι, καὶ	οὔτε	ἐπήμαινε οὔτε ἐσίνετο γῆν τὴν
[9, 42]	ἴμεν ἐπὶ τὸ ἱρὸν τοῦτο	οὔτε	ἐπιχειρήσομεν διαρπάζειν, ταύτης τε εἵνεκα
[9, 66]	φεύγων οὔτε ἐς τὸ ξύλινον	οὔτε	ἐς τὸ Θηβαίων τεῖχος ἀλλ᾽
[9, 66]	ἀλλὰ τὴν ταχίστην ἐτρόχαζε φεύγων	οὔτε	ἐς τὸ ξύλινον οὔτε ἐς
[9, 65]	οὐδὲ εἷς ἐφάνη τῶν Περσέων	οὔτε	ἐσελθὼν ἐς τὸ τέμενος οὔτε
[9, 13]	τι ποιήσουσι, καὶ οὔτε ἐπήμαινε	οὔτε	ἐσίνετο γῆν τὴν Ἀττικήν, ἐλπίζων
[9, 76]	τούσδε ἀπολέσας τοὺς οὔτε δαιμόνων	οὔτε	θεῶν ὄπιν ἔχοντας. εἰμὶ δὲ
[9, 42]	ἡμεῖς τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ἐπιστάμενοι	οὔτε	ἴμεν ἐπὶ τὸ ἱρὸν τοῦτο
[9, 13]	(ἐξήλαυνε δὲ τῶνδε εἵνεκεν, ὅτι	οὔτε	ἱππασίμη ἡ χώρη ἦν ἡ
[9, 59]	ἐδίωκον ὡς ποδῶν ἕκαστος εἶχον,	οὔτε	κόσμῳ οὐδενὶ κοσμηθέντες οὔτε τάξι.
[9, 26]	ἡμῖν κατεργασμένα, οὔτ᾽ ὦν καινὰ	οὔτε	„παλαιά„ ~οἳ μὲν ταῦτα ἔλεγον,
[9, 116]	τότε δὲ ἐπολιορκέετο ὑπὸ Ἀθηναίων	οὔτε	παρεσκευασμένος ἐς πολιορκίην οὔτε προσδεκόμενος
[9, 93]	Εὐήνιον ἐξετύφλωσαν, αὐτίκα μετὰ ταῦτα	οὔτε	πρόβατά σφι ἔτικτε οὔτε γῆ
[9, 89]	πυνθανόμενον τὰ γεγονότα. ταῦτα ἐκλογιζόμενος	οὔτε	πρὸς τοὺς Φωκέας ἐξηγόρευε οὐδὲν
[9, 116]	Ἀθηναίων οὔτε παρεσκευασμένος ἐς πολιορκίην	οὔτε	προσδεκόμενος τοὺς Ἕλληνας, ἀφύκτως δέ
[9, 1]	παρελάμβανε. τοῖσι δὲ Θεσσαλίης ἡγεομένοισι	οὔτε	τὰ πρὸ τοῦ πεπρηγμένα μετέμελε
[9, 59]	εἶχον, οὔτε κόσμῳ οὐδενὶ κοσμηθέντες	οὔτε	τάξι. ~καὶ οὗτοι μὲν βοῇ
[9, 48]	ὡς οὔτε φεύγετε ἐκ πολέμου	οὔτε	τάξιν ἐκλείπετε, μένοντές τε ἢ
[9, 67]	πᾶς ὅμιλος, οὔτε διαμαχεσάμενος οὐδενὶ	οὔτε	τι ἀποδεξάμενος, ἔφευγον. ~δηλοῖ τέ
[9, 38]	ὥστε μάχεσθαι οὔτε αὐτοῖσι Πέρσῃσι	οὔτε	τοῖσι μετ᾽ ἐκείνων ἐοῦσι Ἑλλήνων
[9, 39]	Πέρσαι ἀφειδέως ἐφόνευον, οὐ φειδόμενοι	οὔτε	ὑποζυγίου οὐδενὸς οὔτε ἀνθρώπου. ὡς
[9, 48]	τῶν τῇδε ἀνθρώπων, ἐκπαγλεομένων ὡς	οὔτε	φεύγετε ἐκ πολέμου οὔτε τάξιν
[9, 15]	καίπερ μηδιζόντων ἔκειρε τοὺς χώρους,	οὔτι	κατὰ ἔχθος αὐτῶν ἀλλ᾽ ὑπ᾽
[9, 101]	σφι, πρὶν τὴν φήμην ἐσαπικέσθαι,	οὔτι	περὶ σφέων αὐτῶν οὕτω ὡς
[9, 61]	μὲν πεντακισμύριοι Τεγεῆται δὲ τρισχίλιοι	(οὗτοι	γὰρ οὐδαμὰ ἀπεσχίζοντο ἀπὸ Λακεδαιμονίων)
[9, 15]	μετεπέμψαντο τοὺς προσχώρους τῶν Ἀσωπίων,	οὗτοι	δὲ αὐτῷ τὴν ὁδὸν ἡγέοντο
[9, 31]	Μήδων δὲ ἐχομένους ἔταξε Βακτρίους·	οὗτοι	δὲ ἐπέσχον Ἐπιδαυρίους τε καὶ
[9, 31]	(μετὰ δὲ Βακτρίους ἔστησε Ἰνδούς·	οὗτοι	δὲ ἐπέσχον Ἑρμιονέας τε καὶ
[9, 31]	(Περσέων δὲ ἐχομένους ἔταξε Μήδους·	οὗτοι	δὲ ἐπέσχον Κορινθίους τε καὶ
[9, 102]	ὁρμέατο οἱ ἄλλοι πλὴν Περσέων·	(οὗτοι	δὲ κατ᾽ ὀλίγους γινόμενοι ἐμάχοντο
[9, 71]	μὲν καὶ φθόνῳ ἂν εἴποιεν·	οὗτοι	δὲ τοὺς κατέλεξα πάντες, πλὴν
[9, 16]	Περσέων τοὺς λογιμωτάτους, κληθέντες δὲ	οὗτοι	εἵποντο· ἦν δὲ τὸ δεῖπνον
[9, 30]	καὶ χιλίους· ὅπλα δὲ οὐδ᾽	οὗτοι	εἶχον. οὗτοι μέν νυν ταχθέντες
[9, 67]	οἱ γὰρ μηδίζοντες τῶν Θηβαίων,	οὗτοι	εἶχον προθυμίην οὐκ ὀλίγην μαχόμενοί
[9, 38]	ἐοῦσι Ἑλλήνων (εἶχον γὰρ καὶ	οὗτοι	ἐπ᾽ ἑωυτῶν μάντιν Ἱππόμαχον Λευκάδιον
[9, 62]	χρόνῳ κοτὲ ἐγένετο, ἐχώρεον καὶ	οὗτοι	ἐπὶ τοὺς Πέρσας, καὶ οἱ
[9, 82]	δεῖπνον παρασκευάζειν. (ὡς δὲ κελευόμενοι	οὗτοι	ἐποίευν ταῦτα, ἐνθαῦτα τὸν Παυσανίην
[9, 17]	δοκιμώτατος. ἐπεὶ δὲ ἀπίκατο καὶ	οὗτοι	ἐς Θήβας, πέμψας ὁ Μαρδόνιος
[9, 67]	Ἀθηναίων. ὡς δὲ ἐτράποντο καὶ	οὗτοι,	ἔφευγον ἐς τὰς Θήβας, οὐ
[9, 70]	καὶ τὴν σκηνὴν τὴν Μαρδονίου	οὗτοι	ἦσαν οἱ διαρπάσαντες, τά τε
[9, 22]	τῶν ἐλοχήγεε Ὀλυμπιόδωρος ὁ Λάμπωνος.	~οὗτοι	ἦσαν οἵ τε ὑποδεξάμενοι καὶ
[9, 60]	οὐδενὶ κοσμηθέντες οὔτε τάξι. ~καὶ	οὗτοι	μὲν βοῇ τε καὶ ὁμίλῳ
[9, 70]	κατήραξαν διώκοντες ἐς τὸν Κιθαιρῶνα.	~οὗτοι	μὲν δὴ ἐν οὐδενὶ λόγῳ
[9, 106]	ἔτι γὰρ ἐδόκεον ἐντεταμένας εὑρήσειν.	οὗτοι	μὲν δὴ ἐπ᾽ Ἑλλησπόντου ἔπλεον.
[9, 99]	ἀπέβησαν ἐς τὸν αἰγιαλόν. καὶ	οὗτοι	μὲν ἐτάσσοντο, οἱ δὲ Πέρσαι
[9, 30]	ὅπλα δὲ οὐδ᾽ οὗτοι εἶχον.	οὗτοι	μέν νυν ταχθέντες ἐπὶ τῷ
[9, 85]	δὲ τῷ τρίτῳ οἱ εἵλωτες.	οὗτοι	μὲν οὕτω ἔθαπτον, Τεγεῆται δὲ
[9, 67]	τὸν Ἑλλήσποντον ἀπικέσθαι. ~καὶ δὴ	οὗτοι	μὲν ταύτῃ ἐτράποντο· τῶν δὲ
[9, 72]	τὴν προειρημένην αἰτίην οὐκ ἐτιμήθη.	~οὗτοι	μὲν τῶν ἐν Πλαταιῇσι ὀνομαστότατοι
[9, 17]	Φωκέες, πρόδηλα γὰρ ὅτι ἡμέας	οὗτοι	οἱ ἄνθρωποι μέλλουσι προόπτῳ θανάτῳ
[9, 102]	ᾧ δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι περιήισαν,	οὗτοι	οἱ ἐπὶ τῷ ἑτέρῳ κέρεϊ
[9, 32]	ἐς πέντε μυριάδας συλλεγῆναι εἰκάζω.	οὗτοι	οἱ παραταχθέντες πεζοὶ ἦσαν, ἡ
[9, 17]	(ἐμήδιζον γὰρ δὴ σφόδρα καὶ	οὗτοι)	οὐκ ἑκόντες ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης.
[9, 29]	δ᾽ αὐτῶν Ἀριστείδης ὁ Λυσιμάχου.	~οὗτοι,	πλὴν τῶν ἑπτὰ περὶ ἕκαστον
[9, 68]	ἐκ Περσέων, εἰ καὶ τότε	οὗτοι	πρὶν ἢ καὶ συμμῖξαι τοῖσι
[9, 35]	δὲ δὴ πάντων ἀνθρώπων ἐγένοντο	οὗτοι	Σπαρτιήτῃσι πολιῆται. (οἱ δὲ πέντε
[9, 77]	ποιησάμενοι ἀπαλλάσσοντο· ἀπελθόντες δὲ καὶ	οὗτοι	τοὺς ἡγεμόνας ἐδίωξαν. τὰ κατὰ
[9, 71]	οὐδενὶ ἔχω ἀποσημήνασθαι (ἅπαντες γὰρ	οὗτοι	τοὺς κατ᾽ ἑωυτοὺς ἐνίκων) ὅτι
[9, 27]	μᾶλλον ἢ Ἀρκάσι. (Ἡρακλείδας, τῶν	οὗτοι	φασὶ ἀποκτεῖναι τὸν ἡγεμόνα ἐν
[9, 102]	πρῆγμα. (διωσάμενοι γὰρ τὰ γέρρα	οὗτοι	φερόμενοι ἐσέπεσον ἁλέες ἐς τοὺς
[9, 93]	καὶ γένεϊ δοκιμώτατοι τῶν ἀστῶν,	οὗτοι	φυλάσσουσι ἐνιαυτὸν ἕκαστος· περὶ πολλοῦ
[9, 93]	(ἔνθα δὴ τότε ὁ Εὐήνιος	οὗτος	ἀραιρημένος ἐφύλασσε. καὶ κοτὲ αὐτοῦ
[9, 33]	Τισαμενὸς Ἀντιόχου ἦν ὁ θυόμενος·	οὗτος	γὰρ δὴ εἵπετο τῷ στρατεύματι
[9, 35]	Ἀθηναίους τε καὶ Ἀργείους γενόμενος·	οὗτος	δὲ ὕστατος κατεργάσθη τῶν πέντε
[9, 36]	ὕστατος κατεργάσθη τῶν πέντε ἀγώνων.	~οὗτος	δὴ τότε τοῖσι Ἕλλησι ὁ
[9, 42]	γὰρ κράτος εἶχε τῆς στρατιῆς	οὗτος	ἐκ βασιλέος, ἀλλ᾽ οὐκ Ἀρτάβαζος.
[9, 37]	καὶ τούτῳ καλά. καὶ γὰρ	οὗτος	Ἑλληνικοῖσι ἱροῖσι ἐχρᾶτο, μάντιν ἔχων
[9, 34]	αὐτὸς γίνεται. ~ταῦτα δὲ λέγων	οὗτος	ἐμιμέετο Μελάμποδα, ὡς εἰκάσαι βασιληίην
[9, 98]	πρὸς τοῦ „ἀκούσαντος„ (ὡυτὸς δὲ	οὗτος	ἐὼν τυγχάνει νόος τοῦ πρήγματος
[9, 89]	Μαρδόνιος καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ,	οὗτος	κατὰ πόδας ἐμεῦ ἐλαύνων προσδόκιμος
[9, 89]	ἐκ Βυζαντίου δὲ διέβη πλοίοισι.	οὗτος	μὲν οὕτω ἀπενόστησε ἐς τὴν
[9, 74]	τὴν ἄγκυραν ἀναλαβόντα οὕτω διώκειν.	(οὗτος	μὲν οὕτω λέγεται, ὁ δ᾽
[9, 35]	ἐγένοντο, εἷς μὲν καὶ πρῶτος	οὗτος	ὁ ἐν Πλαταιῇσι, ἐπὶ δὲ
[9, 7]	καὶ τὸ μὲν ἀπ᾽ ἡμέων	οὕτω	ἀκίβδηλον νέμεται ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας·
[9, 51]	τῆς Πλαταιέων πόλιος. (νῆσος δὲ	οὕτω	ἂν εἴη ἐν ἠπείρῳ· σχιζόμενος
[9, 89]	δὲ διέβη πλοίοισι. οὗτος μὲν	οὕτω	ἀπενόστησε ἐς τὴν Ἀσίην. ~τῆς
[9, 102]	Κορίνθιοι καὶ Σικυώνιοι καὶ Τροιζήνιοι	(οὕτω	γὰρ ἦσαν ἐπεξῆς τεταγμένοι) συνεπισπόμενοι
[9, 122]	τὸν λόγον ἐκέλευε ποιέειν ταῦτα,	οὕτω	δὲ αὐτοῖσι παραίνεε κελεύων παρασκευάζεσθαι
[9, 87]	Τιμηγενίδης τάδε. ἄνδρες Θηβαῖοι, ἐπειδὴ	οὕτω	δέδοκται τοῖσι Ἕλλησι, μὴ πρότερον
[9, 18]	μὴ καὶ σφίσι γένηται τρώματα,	οὕτω	δὴ ἀπήλαυνον ὀπίσω· ὣς γάρ
[9, 86]	(ὡς δέ σφι ταῦτα ἔδοξε,	οὕτω	δὴ ἑνδεκάτῃ ἡμέρῃ ἀπὸ τῆς
[9, 22]	παίει μιν ἐς τὸν ὀφθαλμόν.	οὕτω	δὴ ἔπεσέ τε καὶ ἀπέθανε.
[9, 49]	ἀγχοῦ· ἐρυκόμενοι δὲ τοῦ Ἀσωποῦ	οὕτω	δὴ ἐπὶ τὴν κρήνην ἐφοίτων·
[9, 117]	τὸ Ἀθηναίων κοινόν σφεας μεταπέμψηται·	οὕτω	δὴ ἔστεργον τὰ παρεόντα. ~οἱ
[9, 28]	τὸ κέρας ἤ περ Ἀρκάδας.	οὕτω	δὴ ἔσχον οἱ Ἀθηναῖοι καὶ
[9, 70]	ὡς δέ σφι Ἀθηναῖοι προσῆλθον,	οὕτω	δὴ ἰσχυρὴ ἐγίνετο τειχομαχίη καὶ
[9, 103]	ἰδόντες οἱ ἄλλοι Ἴωνες ἄρξαντας	οὕτω	δὴ καὶ αὐτοὶ ἀποστάντες ἀπὸ
[9, 63]	ἐκεῖνον τεταγμένον ἐὸν ἰσχυρότατον ἔπεσε,	οὕτω	δὴ καὶ οἱ ἄλλοι ἐτράποντο
[9, 61]	τὸ γὰρ προσκείμενον σφέας ἐλύπεε.	(οὕτω	δὴ μουνωθέντες Λακεδαιμόνιοι καὶ Τεγεῆται,
[9, 15]	οἱ Ἕλληνες ἐν τῷ Ἰσθμῷ.	οὕτω	δὴ ὀπίσω ἐπορεύετο διὰ Δεκελέης·
[9, 23]	δέ σφι τὸ πλῆθος ἐπεβοήθησε,	οὕτω	δὴ οὐκέτι οἱ ἱππόται ὑπέμενον
[9, 66]	καὶ δὴ φεύγοντας τοὺς Πέρσας·	οὕτω	δὴ οὐκέτι τὸν αὐτὸν κόσμον
[9, 35]	δὲ καὶ ταῦτα τῶν Σπαρτιητέων,	οὕτω	δὴ πέντε σφι μαντευόμενος ἀγῶνας
[9, 106]	προθύμως, εἶξαν οἱ Πελοποννήσιοι. (καὶ	οὕτω	δὴ Σαμίους τε καὶ Χίους
[9, 108]	ἐς ἑωυτοῦ Δαρείῳ τὴν γυναῖκα,	οὕτω	δὴ τῆς Μασίστεω μὲν γυναικὸς
[9, 104]	αὐτοί σφι ἐγίνοντο κτείνοντες πολεμιώτατοι.	οὕτω	δὴ τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἀπὸ
[9, 6]	ἐν τῇ Βοιωτίῃ ἐλέγετο εἶναι,	οὕτω	δὴ ὑπεξεκομίσαντό τε πάντα καὶ
[9, 118]	δὲ οὐδὲ ταῦτα ἔτι εἶχον,	οὕτω	δὴ ὑπὸ νύκτα οἴχοντο ἀποδράντες
[9, 34]	ὡς ἐμαίνοντο πλεῦνες τῶν γυναικῶν,	οὕτω	δὴ ὑποστάντες τὰ ὁ Μελάμπους
[9, 37]	οὐ δυναμένους εὑρεῖν. (τότε μὲν	οὕτω	διαφυγὼν Λακεδαιμονίους καταφεύγει ἐς Τεγέην
[9, 42]	Περσέων χρεωμένους συμβάλλειν. ~τούτου δὲ	οὕτω	δικαιεῦντος ἀντέλεγε οὐδείς, ὥστε ἐκράτεε
[9, 74]	ἐναντίων δέδοκτο τὴν ἄγκυραν ἀναλαβόντα	οὕτω	διώκειν. (οὗτος μὲν οὕτω λέγεται,
[9, 85]	τρίτῳ οἱ εἵλωτες. οὗτοι μὲν	οὕτω	ἔθαπτον, Τεγεῆται δὲ χωρὶς πάντας
[9, 22]	ἀρχὰς οὐ δυνάμενοι. ἐνεσκεύαστο γὰρ	οὕτω·	ἐντὸς θώρηκα εἶχε χρύσεον λεπιδωτόν,
[9, 109]	καὶ πρὶν κατεικαζούσῃ τὰ γινόμενα	οὕτω	ἐπευρεθῇ πρήσσων· ἀλλὰ πόλις τε
[9, 45]	ἐλευθερώσιος πέρι, ὃς Ἑλλήνων εἵνεκα	οὕτω	ἔργον παράβολον ἔργασμαι ὑπὸ προθυμίης,
[9, 33]	δὲ γνοὺς τετραμμένους σφέας οὐδ᾽	οὕτω	ἔτι ἔφη ἀρκέεσθαι τούτοισι μούνοισι,
[9, 9]	Χίλεος ἔλεγε ἄρα σφι τάδε.	(οὕτω	ἔχει, ἄνδρες ἔφοροι· Ἀθηναίων ἡμῖν
[9, 74]	ἀναλαβόντα οὕτω διώκειν. (οὗτος μὲν	οὕτω	λέγεται, ὁ δ᾽ ἕτερος τῶν
[9, 31]	ἐπεῖχον τοὺς Τεγεήτας. ἔταξε δὲ	οὕτω·	ὅ τι μὲν ἦν αὐτῶν
[9, 82]	δίαιταν ἔχων ἦλθε ἐς ἡμέας	οὕτω	ὀϊζυρὴν ἔχοντας „ἀπαιρησόμενος„ ταῦτα μὲν
[9, 11]	τε συμμάχων καταλύσονται τῷ Πέρσῃ	οὕτω	ὅκως ἄν δύνωνται· (καταλυσάμενοι δέ,
[9, 68]	ὅτι καὶ τοὺς Πέρσας ὥρων.	οὕτω	τε πάντες ἔφευγον πλὴν τῆς
[9, 111]	Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς λέγει τάδε.	οὕτω	τοι, Μασίστα, πέπρηκται· οὔτε γὰρ
[9, 26]	πολλοὶ δὲ καὶ πρὸς ἄλλους.	οὕτω	ὦν δίκαιον ἡμέας ἔχειν τὸ
[9, 37]	καταδύνων ἐς ὕλην καὶ αὐλιζόμενος,	οὕτω	ὡς Λακεδαιμονίων πανδημεὶ διζημένων τρίτῃ
[9, 101]	ἐσαπικέσθαι, οὔτι περὶ σφέων αὐτῶν	οὕτω	ὡς τῶν Ἑλλήνων, μὴ περὶ
[9, 73]	ἐς τόδε αἰεὶ ἔτι ἐοῦσα,	οὕτω	ὥστε καὶ ἐς τὸν πόλεμον
[9, 61]	ἀπίεσαν τῶν τοξευμάτων πολλὰ ἀφειδέως,	οὕτω	ὥστε πιεζομένων τῶν Σπαρτιητέων καὶ
[9, 118]	πᾶν ἤδη κακοῦ ἀπιγμένοι ἦσαν,	οὕτω	ὥστε τοὺς τόνους ἕψοντες τῶν
[9, 70]	(παρῆν τε τοῖσι Ἕλλησι φονεύειν	οὕτω	ὥστε τριήκοντα μυριάδων στρατοῦ, καταδεουσέων
[9, 67]	μαχόμενοί τε καὶ οὐκ ἐθελοκακέοντες,	οὕτω	ὥστε τριηκόσιοι αὐτῶν οἱ πρῶτοι
[9, 47]	τὸ δεξιὸν κέρας· ὣς δὲ	οὕτως	καὶ ὁ Μαρδόνιος ἐπὶ τοῦ
[9, 120]	ἀνεκρέμασαν· τὸν δὲ παῖδα ἐν	ὀφθαλμοῖσι	τοῦ Ἀρταΰκτεω κατέλευσαν. ~ταῦτα δὲ
[9, 22]	ποιεύμενον παίει μιν ἐς τὸν	ὀφθαλμόν.	οὕτω δὴ ἔπεσέ τε καὶ
[9, 81]	ἀνετέθη ὁ ἐπὶ τοῦ τρικαρήνου	ὄφιος	τοῦ χαλκέου ἐπεστεὼς ἄγχιστα τοῦ
[9, 56]	οἳ μὲν γὰρ τῶν τε	ὄχθων	ἀντείχοντο καὶ τῆς ὑπωρέης τοῦ
[9, 59]	ἐς τὸ πεδίον ὑπὸ τῶν	ὄχθων	οὐ κατώρα. (Πέρσας δὲ ὁρῶντες
[9, 25]	τοῦ Ἀνδροκράτεος τοῦ ἥρωος, διὰ	ὄχθων	τε οὐκ ὑψηλῶν καὶ ἀπέδου
[9, 16]	τῷ ποταμῷ στρατοπεδευόμενον· τούτων πάντων	ὄψεαι	ὀλίγου τινὸς χρόνου διελθόντος ὀλίγους
[9, 93]	τῶν ἱρῶν προβάτων Εὐήνιον τῆς	ὄψιος	ἐστέρησαν· αὐτοὶ γὰρ ἐπορμῆσαι τοὺς
[9, 93]	ὡς τὴν φυλακὴν κατακοιμήσαντα, τῆς	ὄψιος	στερηθῆναι. ἐπείτε δὲ τὸν Εὐήνιον
[9, 54]	τὸ στρατόπεδον, ἔπεμπον σφέων ἱππέα	ὀψόμενόν	τε εἰ πορεύεσθαι ἐπιχειρέοιεν οἱ
[9, 82]	τούς τε ἀρτοκόπους καὶ τοὺς	ὀψοποιοὺς	κατὰ ταὐτὰ καθὼς Μαρδονίῳ δεῖπνον