HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ι = 90 formes différentes pour 196 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[9, 33]   ἐόντα Ἠλεῖον καὶ γένεος τοῦ Ἰαμιδέων (Κλυτιάδην) Λακεδαιμόνιοι ἐποιήσαντο λεωσφέτερον. (Τισαμενῷ

[9, 64]   ἀναιρέεται καλλίστην ἁπασέων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν Παυσανίης ὁ Κλεομβρότου τοῦ Ἀναξανδρίδεω·

[9, 37]   ἀνδρηιότατον ἔργον πάντων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν· σταθμησάμενος γὰρ ὅκως ἐξελεύσεταί οἱ

[9, 78]   καταθέσθαι μέγιστον Ἑλλήνων τῶν ἡμεῖς ἴδμεν. σὺ δὲ καὶ τὰ λοιπὰ

[9, 51]   δευτέρη φυλακή, ὡς ἂν μὴ ἰδοίατο οἱ Πέρσαι ἐξορμωμένους καί σφεας

[9, 82]   ἐποίευν ταῦτα, ἐνθαῦτα τὸν Παυσανίην ἰδόντα κλίνας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας

[9, 23]   ὡς ἂν τὸν νεκρὸν ἀνελοίατο. ~ἰδόντες δὲ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκέτι κατὰ

[9, 57]   οἷον καὶ ἐώθεσαν ποιέειν αἰεί, ἰδόντες δὲ τὸν χῶρον κεινὸν ἐν

[9, 103]   ἐθέλοντες τοῖσι Ἕλλησι. Σαμίους δὲ ἰδόντες οἱ ἄλλοι Ἴωνες ἄρξαντας οὕτω

[9, 57]   Ἀμομφαρέτου λόχον, περὶ ποταμὸν Μολόεντα ἱδρυμένον Ἀργιόπιόν τε χῶρον καλεόμενον, τῇ

[9, 97]   ἱρόν, τὸ Φίλιστος ὁ Πασικλέος ἱδρύσατο Νείλεῳ τῷ Κόδρου ἐπισπόμενος ἐπὶ

[9, 113]   ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς τὰ οἰκία. ἰδὼν δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα

[9, 90]   καὶ παντοῖα, ὡς ἢν μοῦνον ἴδωνται αὐτοὺς οἱ Ἴωνες ἀποστήσονται ἀπὸ

[9, 60]   πιεζομένην μάλιστα τῶν μοιρέων ἀμυνέοντες ἰέναι. (εἰ δ᾽ ἄρα αὐτοὺς ὑμέας

[9, 2]   ἐπιτηδεότερος ἐνστρατοπεδεύεσθαι ἐκείνου, οὐδὲ ἔων ἰέναι ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἱζόμενον ποιέειν

[9, 58]   χρεὸν εἴη ἀναζεύξαντας τὸ στρατόπεδον ἰέναι ἐς τὸ Θηβαίων ἄστυ πολιορκησομένους·

[9, 41]   τὴν ταχίστην πάντα τὸν στρατὸν ἰέναι ἐς τὸ τεῖχος τὸ Θηβαίων,

[9, 53]   νομίσας αὐτοὺς ἐς τὸν χῶρον ἰέναι ἐς τὸν συνεθήκαντο. (ἐνθαῦτα οἱ

[9, 51]   συμβολὴν ποιεύμενοι, ἐς τὴν νῆσον ἰέναι. ἣ δὲ ἐστὶ ἀπὸ τοῦ

[9, 53]   τοῖσι Λακεδαιμονίοισι ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα ἰέναι κατὰ τοὺς ἄλλους τοὺς προϊόντας,

[9, 66]   ἦγε κατηρτημένως, παραγγείλας κατὰ τὠυτὸ ἰέναι πάντας τῇ ἂν αὐτὸς ἐξηγέηται,

[9, 21]   εἴ τινες ἐθέλοιεν ἄλλοι ἐθελονταὶ ἰέναι τε ἐς τὸν χῶρον τοῦτον

[9, 46]   ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι ἰέναι ὑμέας ἐς τόδε τὸ κέρας,

[9, 16]   Πέρσην τὸν ὁμόκλινον Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱέντα εἰρέσθαι αὐτὸν ὁποδαπός ἐστι, αὐτὸς

[9, 33]   ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα, Ἱερωνύμῳ τῷ Ἀνδρίῳ ἐλθὼν ἐς ἔριν.

[9, 78]   πρῶτα· ὃς ἀνοσιώτατον ἔχων λόγον ἵετο πρὸς Παυσανίην, ἀπικόμενος δὲ σπουδῇ

[9, 17]   ἐπ᾽ ἑωυτῶν ἐν τῷ πεδίῳ ἵζεσθαι. (ἐπεὶ δὲ ἐποίησαν ταῦτα, αὐτίκα

[9, 26]   Πελοποννήσῳ ἐκβοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἱζόμεθα ἀντίοι τοῖσι κατιοῦσι, τότε ὦν

[9, 2]   ἔων ἰέναι ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἱζόμενον ποιέειν ὅκως ἀμαχητὶ τὴν πᾶσαν

[9, 41]   τοῖσι ὑποζυγίοισι, κατ᾽ ἡσυχίην τε ἱζομένους διαπρήσσεσθαι ποιεῦντας τάδε· (ἔχειν γὰρ

[9, 102]   δὲ τελευτῶσι· Ἀρταΰντης μὲν καὶ Ἰθαμίτρης τοῦ ναυτικοῦ στρατηγέοντες ἀποφεύγουσι, Μαρδόντης

[9, 57]   τῶν σὺν Παυσανίῃ, καταδόξας αὐτοὺς ἰθέῃ τέχνῃ ἀπολείπειν αὐτόν, ἀναλαβόντα τὸν

[9, 37]   ξύλινον πόδα κατεστήκεε ἐκ τῆς ἰθέης Λακεδαιμονίοισι πολέμιος. οὐ μέντοι ἔς

[9, 89]   διὰ Θεσσαλίης τε καὶ Μακεδονίης ἰθὺ τῆς Θρηίκης, ὡς ἀληθέως ἐπειγόμενος,

[9, 69]   τῶν κολωνῶν τὴν φέρουσαν ἄνω ἰθὺ τοῦ ἱροῦ τῆς Δήμητρος, οἱ

[9, 35]   δὲ ὁ Μεσσηνίων ὁ πρὸς Ἰθώμῃ, ὕστατος δὲ ὁ ἐν Τανάγρῃ

[9, 76]   βασιλεῦ Σπάρτης, ῥῦσαί με τὴν ἱκέτιν αἰχμαλώτου δουλοσύνης. σὺ γὰρ καὶ

[9, 76]   τοῖσιδε. (γύναι, θάρσεε καὶ ὡς ἱκέτις καὶ εἰ δὴ πρὸς τούτῳ

[9, 26]   τοῦ δὲ ἑτέρου φαμὲν ἡμέας ἱκνέεσθαι ἡγεμονεύειν κατά περ ἐν τῷ

[9, 43]   εἶπε ἐς Πέρσας ἔχειν, ἐς Ἰλλυριούς τε καὶ τὸν Ἐγχελέων στρατὸν

[9, 42]   τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ἐπιστάμενοι οὔτε ἴμεν ἐπὶ τὸ ἱρὸν τοῦτο οὔτε

[9, 3]   ἐπείθετο, ἀλλά οἱ δεινὸς ἐνέστακτο ἵμερος τὰς Ἀθήνας δεύτερα ἑλεῖν, ἅμα

[9, 74]   πελάσειε ἀπικνεόμενος τοῖσι πολεμίοισι βαλλέσκετο, ἵνα δή μιν οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες

[9, 27]   εἰμὲν πείθεσθαι ὑμῖν ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἵνα δοκέει ἐπιτηδεότατον ἡμέας εἶναι ἑστάναι

[9, 99]   ἐποίευν δὲ τοῦτο τοῦδε εἵνεκεν, ἵνα ἐκτὸς τοῦ στρατοπέδου ἔωσι. τούτους

[9, 54]   τοιάδε· εἶχον ἀτρέμας σφέας αὐτοὺς ἵνα ἐτάχθησαν, ἐπιστάμενοι τὰ Λακεδαιμονίων φρονήματα

[9, 57]   ἧσται. ἀνέμενε δὲ τοῦδε εἵνεκα, ἵνα ἢν μὴ ἀπολείπῃ τὸν χῶρον

[9, 16]   γνώμης τῆς ἐμῆς καταλιπέσθαι θέλω, ἵνα καὶ προειδὼς αὐτὸς περὶ σεωυτοῦ

[9, 116]   τούτου μοι δὸς τὸν οἶκον, ἵνα καί τις μάθῃ ἐπὶ γῆν

[9, 51]   δὴ τὸν χῶρον ἐβουλεύσαντο μεταναστῆναι, ἵνα καὶ ὕδατι ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ

[9, 45]   δηλῶσαι τὴν διάνοιαν τὴν Μαρδονίου, ἵνα μὴ ἐπιπέσωσι ὑμῖν ἐξαίφνης οἱ

[9, 104]   Μιλήσιοι τούτου τε εἵνεκεν καὶ ἵνα μὴ παρεόντες ἐν τῷ στρατοπέδῳ

[9, 73]   ἀνίστασαν τοὺς δήμους, οὐκ εἰδότες ἵνα ὑπεξέκειτο ἡ Ἑλένη, τότε λέγουσι

[9, 31]   Φλειασίους. (μετὰ δὲ Βακτρίους ἔστησε Ἰνδούς· οὗτοι δὲ ἐπέσχον Ἑρμιονέας τε

[9, 31]   καὶ Στυρέας τε καὶ Χαλκιδέας. Ἰνδῶν δὲ ἐχομένους Σάκας ἔταξε, οἳ

[9, 93]   Ἀπολλωνίης δὲ τῆς ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ. τούτου τὸν πατέρα Εὐήνιον

[9, 100]   Ἕλλησι, προσήισαν πρὸς τοὺς βαρβάρους· ἰοῦσι δέ σφι φήμη τε ἐσέπτατο

[9, 69]   ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἵππους, τῶν ἱππάρχεε Ἀσωπόδωρος ὁ Τιμάνδρου, ἐσπεσόντες δὲ

[9, 20]   αὐτοὺς πᾶσαν τὴν ἵππον, τῆς ἱππάρχεε Μασίστιος εὐδοκιμέων παρὰ Πέρσῃσι, τὸν

[9, 13]   δὲ τῶνδε εἵνεκεν, ὅτι οὔτε ἱππασίμη ἡ χώρη ἦν ἡ Ἀττική,

[9, 13]   πόλι τε φιλίῃ καὶ χώρῃ ἱππασίμῳ. ~Μαρδόνιος μὲν δὴ ὑπεξεχώρεε, ἤδη

[9, 60]   ἵππος, πέμψας πρὸς τοὺς Ἀθηναίους ἱππέα λέγει τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀγῶνος

[9, 54]   ἐκινήθη τὸ στρατόπεδον, ἔπεμπον σφέων ἱππέα ὀψόμενόν τε εἰ πορεύεσθαι ἐπιχειρέοιεν

[9, 23]   οὐκέτι κατὰ τέλεα προσελαύνοντας τοὺς ἱππέας ἀλλὰ πάντας, τὴν ἄλλην στρατιὴν

[9, 17]   ἐς Θήβας, πέμψας ὁ Μαρδόνιος ἱππέας ἐκέλευσε σφέας ἐπ᾽ ἑωυτῶν ἐν

[9, 22]   κως γινόμενα ἐλελήθεε τοὺς ἄλλους ἱππέας· οὔτε γὰρ πεσόντα μιν εἶδον

[9, 18]   μὲν ταῦτα παραίνεε· οἱ δὲ ἱππέες ἐπεί σφεας ἐκυκλώσαντο, ἐπήλαυνον ὡς

[9, 52]   τε ἡμέρη ἔληγε καὶ οἱ ἱππέες ἐπέπαυντο, νυκτὸς δὴ γινομένης καὶ

[9, 51]   ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ καὶ οἱ ἱππέες σφέας μὴ σινοίατο ὥσπερ κατιθὺ

[9, 23]   πρὸς ἐκείνῳ ἄλλους προσαπώλεσαν τῶν ἱππέων. ἀποστήσαντες ὦν ὅσον τε δύο

[9, 49]   ὕδωρ φορέεσθαι ὑπό τε τῶν ἱππέων καὶ τοξευμάτων. ~τούτου δὲ τοιούτου

[9, 81]   ἐξαιρέθη τε καὶ ἐδόθη, γυναῖκες ἵπποι τάλαντα κάμηλοι, ὣς δὲ αὕτως

[9, 38]   καὶ οὗτοι ἐπ᾽ ἑωυτῶν μάντιν Ἱππόμαχον Λευκάδιον ἄνδρα) ἐπιρρεόντων δὲ τῶν

[9, 56]   ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος φοβεόμενοι τὴν ἵππον, Ἀθηναῖοι δὲ κάτω τραφθέντες ἐς

[9, 22]   αὐτίκα ἐπεκέατο. τόν τε δὴ ἵππον αὐτοῦ λαμβάνουσι καὶ αὐτὸν ἀμυνόμενον

[9, 21]   οὐ δυνατοί εἰμεν τὴν Περσέων ἵππον δέκεσθαι μοῦνοι, ἔχοντες στάσιν ταύτην

[9, 25]   οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς τὴν ἵππον ἐδέξαντο προσβάλλουσαν καὶ δεξάμενοι ὤσαντο,

[9, 49]   ἐπαερθεὶς ψυχρῇ νίκῃ ἐπῆκε τὴν ἵππον ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (ὡς δὲ

[9, 39]   ὡς εὐφρόνη ἐγένετο, πέμπει τὴν ἵππον ἐς τὰς ἐκβολὰς τὰς Κιθαιρωνίδας

[9, 20]   Πέρσῃσι, τὸν Ἕλληνες Μακίστιον καλέουσι, ἵππον ἔχων Νησαῖον χρυσοχάλινον καὶ ἄλλως

[9, 52]   ὡς ἐκινήθησαν ἔφευγον ἄσμενοι τὴν ἵππον πρὸς τὴν Πλαταιέων πόλιν, φεύγοντες

[9, 20]   πέμπει ἐς αὐτοὺς πᾶσαν τὴν ἵππον, τῆς ἱππάρχεε Μασίστιος εὐδοκιμέων παρὰ

[9, 22]   ὁ Μασιστίου προέχων τῶν ἄλλων ἵππος βάλλεται τοξεύματι τὰ πλευρά, ἀλγήσας

[9, 71]   βαρβάρων πεζὸς μὲν ὁ Περσέων, ἵππος δὲ ἡ Σακέων, ἀνὴρ δὲ

[9, 17]   δὲ ἐποίησαν ταῦτα, αὐτίκα παρῆν ἵππος ἡ ἅπασα. μετὰ δὲ ταῦτα

[9, 40]   διέβαινον δὲ οὐδέτεροι. ἡ μέντοι ἵππος ἡ Μαρδονίου αἰεὶ προσέκειτό τε

[9, 57]   Ἀμομφάρετός παρεγίνοντό σφι καὶ ἡ ἵππος ἡ τῶν βαρβάρων προσέκειτο πᾶσα.

[9, 60]   Παυσανίης δέ, ὡς προσέκειτο ἡ ἵππος, πέμψας πρὸς τοὺς Ἀθηναίους ἱππέα

[9, 14]   ἐπὶ τὰ Μέγαρα· ἡ δὲ ἵππος προελθοῦσα κατιππάσατο χώρην τὴν Μεγαρίδα.

[9, 60]   ἐς ὑμέας ὅρμησε ἀρχὴν ἡ ἵππος, χρῆν δὴ ἡμέας τε καὶ

[9, 32]   παραταχθέντες πεζοὶ ἦσαν, ἡ δὲ ἵππος χωρὶς ἐτέτακτο. ~ὡς δὲ ἄρα

[9, 51]   καί σφεας ἑπόμενοι ταράσσοιεν οἱ ἱππόται. (ἀπικομένων δὲ ἐς τὸν χῶρον

[9, 69]   ἀπιδόντες σφέας οἱ τῶν Θηβαίων ἱππόται ἐπειγομένους οὐδένα κόσμον ἤλαυνον ἐπ᾽

[9, 57]   βαρβάρων προσέκειτο πᾶσα. οἱ γὰρ ἱππόται ἐποίευν οἷον καὶ ἐώθεσαν ποιέειν

[9, 49]   Ἕλληνας. (ὡς δὲ ἐπήλασαν οἱ ἱππόται, ἐσίνοντο πᾶσαν τὴν στρατιὴν τὴν

[9, 39]   Δρυὸς κεφαλάς. πεμφθέντες δὲ οἱ ἱππόται οὐ μάτην ἀπίκοντο· (ἐσβάλλοντα γὰρ

[9, 18]   (ὡς δὲ ὀπίσω ἀπήλασαν οἱ ἱππόται, πέμψας Μαρδόνιος κήρυκα ἔλεγε τάδε.

[9, 20]   καλῶς. ἐνθαῦτα ὡς προσήλασαν οἱ ἱππόται πρὸς τοὺς Ἕλληνας, προσέβαλλον κατὰ

[9, 23]   ἐπεβοήθησε, οὕτω δὴ οὐκέτι οἱ ἱππόται ὑπέμενον οὐδέ σφι ἐξεγένετο τὸν

[9, 18]   πυκνώσαντες ὡς μάλιστα. ἐνθαῦτα οἱ ἱππόται ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω. (οὐκ

[9, 49]   ἐσακοντίζοντές τε καὶ τοξεύοντες ὥστε ἱπποτοξόται τε ἐόντες καὶ προσφέρεσθαι ἄποροι·

[9, 85]   καὶ Φλειάσιοι τοὺς ὑπὸ τῆς ἵππου διαφθαρέντας. (τούτων μὲν δὴ πάντων

[9, 52]   τὴν ἡμέρην πᾶσαν προσκειμένης τῆς ἵππου εἶχον πόνον ἄτρυτον· ὡς δὲ

[9, 44]   ἔλεγον ὡς ἄνθρωπος ἥκοι ἐπ᾽ ἵππου ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Μήδων,

[9, 24]   παρὰ Μαρδόνιον. ~ἀπικομένης δὲ τῆς ἵππου ἐς τὸ στρατόπεδον πένθος ἐποιήσαντο

[9, 22]   ἐγένετο τῆς μάχης. προσβαλλούσης τῆς ἵππου κατὰ τέλεα, ὁ Μασιστίου προέχων

[9, 21]   τῇ ἵππῳ. προσβαλλούσης ὦν τῆς ἵππου οἱ Μεγαρέες πιεζόμενοι ἔπεμπον ἐπὶ

[9, 50]   ὡς ἐπισιτιεύμενοι ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς ἵππου, οὐ δυνάμενοι ἀπικέσθαι ἐς τὸ

[9, 22]   πεσόντα μιν εἶδον ἀπὸ τοῦ ἵππου οὔτε ἀποθνήσκοντα, ἀναχωρήσιός τε γινομένης

[9, 50]   τῆς στρατιῆς καὶ ὑπὸ τῆς ἵππου ταρασσομένης, συνελέχθησαν περὶ αὐτῶν τε

[9, 63]   ἐτύγχανε αὐτὸς ἐὼν Μαρδόνιος, ἀπ᾽ ἵππου τε μαχόμενος λευκοῦ ἔχων τε

[9, 68]   τε πάντες ἔφευγον πλὴν τῆς ἵππου τῆς τε ἄλλης καὶ τῆς

[9, 57]   τῇσι προτέρῃσι ἡμέρῃσι, ἤλαυνον τοὺς ἵππους αἰεὶ τὸ πρόσω καὶ ἅμα

[9, 24]   τε αὐτοὺς κείροντες καὶ τοὺς ἵππους καὶ τὰ ὑποζύγια οἰμωγῇ τε

[9, 22]   τὸ γεγονός, διακελευσάμενοι ἤλαυνον τοὺς ἵππους πάντες, ὡς ἂν τὸν νεκρὸν

[9, 69]   κόσμον ἤλαυνον ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἵππους, τῶν ἱππάρχεε Ἀσωπόδωρος ὁ Τιμάνδρου,

[9, 44]   εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα προσελάσας ἵππῳ πρὸς τὰς φυλακὰς τὰς Ἀθηναίων

[9, 21]   πρόσοδος μάλιστα ταύτῃ ἐγίνετο τῇ ἵππῳ. προσβαλλούσης ὦν τῆς ἵππου οἱ

[9, 70]   αὐτῆς καὶ τὴν φάτνην τῶν ἵππων ἐοῦσαν χαλκέην πᾶσαν καὶ θέης

[9, 36]   νυν Ἕλλησι καλὰ ἐγίνετο τὰ ἱρὰ ἀμυνομένοισι, διαβᾶσι δὲ τὸν Ἀσωπὸν

[9, 37]   ἄρχειν οὐκ ἐπιτήδεα ἐγίνετο τὰ ἱρά, ἀμυνομένῳ δὲ καὶ τούτῳ καλά.

[9, 93]   ἔστι ἐν τῇ Ἀπολλωνίῃ ταύτῃ ἱρὰ ἡλίου πρόβατα, τὰ τὰς μὲν

[9, 121]   γεφυρέων ὡς ἀναθήσοντες ἐς τὰ ἱρά. καὶ κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο

[9, 19]   Ἐλευσῖνα· ποιήσαντες δὲ καὶ ἐνθαῦτα ἱρά, ὥς σφι ἐκαλλιέρεε, τὸ πρόσω

[9, 85]   ἐποιήσαντο θήκας· ἔνθα μὲν τοὺς ἰρένας ἔθαψαν, τῶν καὶ Ποσειδώνιος καὶ

[9, 85]   ἑνὶ τῶν τάφων ἦσαν οἱ ἰρένες, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ οἱ

[9, 37]   καλά. καὶ γὰρ οὗτος Ἑλληνικοῖσι ἱροῖσι ἐχρᾶτο, μάντιν ἔχων Ἡγησίστρατον ἄνδρα

[9, 57]   καλεόμενον, τῇ καὶ Δήμητρος Ἐλευσινίης ἱρὸν ἧσται. ἀνέμενε δὲ τοῦδε εἵνεκα,

[9, 65]   οὔτε ἐναποθανών, περί τε τὸ ἱρὸν οἱ πλεῖστοι ἐν τῷ βεβήλῳ

[9, 97]   δὲ παρὰ τὸ τῶν Ποτνιέων ἱρὸν τῆς Μυκάλης ἐς Γαίσωνά τε

[9, 42]   ἐς τὴν Ἑλλάδα διαρπάσαι τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Δελφοῖσι, μετὰ δὲ

[9, 65]   σφεας οὐκ ἐδέκετο ἐμπρήσαντας τὸ ἱρὸν τὸ ἐν Ἐλευσῖνι ἀνάκτορον. ~αὕτη

[9, 97]   καὶ Σκολοπόεντα, τῇ Δήμητρος Ἐλευσινίης ἱρόν, τὸ Φίλιστος ὁ Πασικλέος ἱδρύσατο

[9, 42]   ἐπιστάμενοι οὔτε ἴμεν ἐπὶ τὸ ἱρὸν τοῦτο οὔτε ἐπιχειρήσομεν διαρπάζειν, ταύτης

[9, 120]   χρημάτων τῶν ἔλαβον ἐκ τοῦ ἱροῦ ἑκατὸν τάλαντα καταθεῖναι τῷ θεῷ,

[9, 52]   ἀπικόμενοι δὲ ἔθεντο πρὸ τοῦ ἱροῦ τὰ ὅπλα. ~καὶ οἳ μὲν

[9, 69]   τὴν φέρουσαν ἄνω ἰθὺ τοῦ ἱροῦ τῆς Δήμητρος, οἱ δὲ ἀμφὶ

[9, 19]   ὦν τοῦ Ἰσθμοῦ καλλιερησάντων τῶν ἱρῶν ἐπορεύοντο πάντες καὶ ἀπικνέονται ἐς

[9, 13]   ἢ τῶν οἰκημάτων ἢ τῶν ἱρῶν, πάντα καταβαλὼν καὶ συγχώσας. (ἐξήλαυνε

[9, 93]   ὅτι ἀδίκως τὸν φύλακον τῶν ἱρῶν προβάτων Εὐήνιον τῆς ὄψιος ἐστέρησαν·

[9, 7]   τοῦτο δὲ συμμάχους ἐθέλει ἐπ᾽ ἴσῃ τε καὶ ὁμοίῃ ποιήσασθαι ἄνευ

[9, 79]   ἔμοιγε μήτε συμβουλεύσῃς, χάριν τε ἴσθι ἐὼν „ἀπαθής„ ~ὃ μὲν ταῦτα

[9, 13]   τοὺς μετὰ Παυσανίεω ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐσβαλεῖν, ὑπεξεχώρεε ἐμπρήσας τε τὰς

[9, 8]   δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ τὸν Ἰσθμὸν ἐτείχεον σπουδὴν ἔχοντες πολλὴν πάντες

[9, 19]   ~Λακεδαιμόνιοι δὲ ὡς ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἦλθον, ἐν τούτῳ ἐστρατοπεδεύοντο. πυνθανόμενοι

[9, 12]   ~οἳ μὲν δὴ ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἠπείγοντο· Ἀργεῖοι δὲ ἐπείτε τάχιστα

[9, 26]   ἐν Πελοποννήσῳ ἐκβοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἱζόμεθα ἀντίοι τοῖσι κατιοῦσι, τότε

[9, 8]   ἄλλο γε ἢ ὅτι ὁ Ἰσθμός σφι ἐτετείχιστο καὶ ἐδόκεον Ἀθηναίων

[9, 10]   στρατιὴν ὁ Κλεόμβροτος ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ διὰ τόδε· θυομένῳ οἱ ἐπὶ

[9, 7]   διότι τεῖχος ὑμῖν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐλαυνόμενον ἐν τέλεϊ ἐστί, καὶ

[9, 9]   συμμάχων, καίπερ τείχεος διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐληλαμένου καρτεροῦ, μεγάλαι κλισιάδες ἀναπεπτέαται

[9, 19]   Λακεδαιμονίων. (ἐκ δὴ ὦν τοῦ Ἰσθμοῦ καλλιερησάντων τῶν ἱρῶν ἐπορεύοντο πάντες

[9, 10]   περιῆν, ἀλλ᾽ ἀπαγαγὼν ἐκ τοῦ Ἰσθμοῦ τὴν στρατιὴν τὴν τὸ τεῖχος

[9, 7]   τεῖχός σφι, τὸ ἐν τῷ Ἰσθμῷ ἐτείχεον, καὶ ἤδη ἐπάλξις ἐλάμβανε.

[9, 81]   Δία ἀνέθηκαν, καὶ τῷ ἐν Ἰσθμῷ θεῷ, ἀπ᾽ ἧς ἑπτάπηχυς χάλκεος

[9, 15]   εἴησαν οἱ Ἕλληνες ἐν τῷ Ἰσθμῷ. οὕτω δὴ ὀπίσω ἐπορεύετο διὰ

[9, 27]   φασὶ ἀποκτεῖναι τὸν ἡγεμόνα ἐν Ἰσθμῷ, τοῦτο μὲν τούτους, πρότερον ἐξελαυνομένους

[9, 48]   πρὸ δὲ τῶν βαρβάρων ἡμεῖς ἴσοι πρὸς ἴσους ἀριθμὸν ἐμαχεσάμεθα; καὶ

[9, 48]   τῶν βαρβάρων ἡμεῖς ἴσοι πρὸς ἴσους ἀριθμὸν ἐμαχεσάμεθα; καὶ ἢν μὲν

[9, 28]   παρεόντας τριηκοσίους. (τούτων δὲ ἐχόμενοι ἵσταντο Ἀρκάδες Ὀρχομένιοι ἑξακόσιοι, τούτων δὲ

[9, 28]   Ἑρμιονέες τριηκόσιοι. (Ἑρμιονέων δὲ ἐχόμενοι ἵσταντο Ἐρετριέων τε καὶ Στυρέων ἑξακόσιοι,

[9, 28]   καὶ πεντακόσιοι. μετὰ δὲ τούτους ἵσταντο Κορινθίων πεντακισχίλιοι, παρὰ δὲ σφίσι

[9, 22]   τοξεύματι τὰ πλευρά, ἀλγήσας δὲ ἵσταταί τε ὀρθὸς καὶ ἀποσείεται τὸν

[9, 21]   ἄλλους πέμψετε διαδόχους τῆς τάξιος, ἴστε ἡμέας ἐκλείψοντας τὴν „τάξιν„ (ὃ

[9, 42]   ἔλεγε ἐπεὶ τοίνυν ὑμεῖς ἢ ἴστε οὐδὲν ἢ οὐ τολμᾶτε λέγειν,

[9, 0]   ~Ἡροδότου Μοῦσαι Ἱστοριῶν ἐνάτη ἐπιγραφομένη Καλλιόπη ~Μαρδόνιος δέ,

[9, 98]   τοῦ συνθήματος Ἥβης. καὶ τάδε ἴστω καὶ ὁ μὴ ἀκούσας ὑμέων

[9, 13]   στεινόν, ὥστε ὀλίγους σφέας ἀνθρώπους ἴσχειν. ἐβουλεύετο ὦν ἐπαναχωρήσας ἐς τὰς

[9, 2]   ἕξεις ἀπόνως πάντα τὰ ἐκείνων ἰσχυρὰ βουλεύματα· (πέμπε χρήματα ἐς τοὺς

[9, 70]   σφι Ἀθηναῖοι προσῆλθον, οὕτω δὴ ἰσχυρὴ ἐγίνετο τειχομαχίη καὶ χρόνον ἐπὶ

[9, 62]   ἐπεπτώκεε, ἤδη ἐγίνετο ἡ μάχη ἰσχυρὴ παρ᾽ αὐτὸ τὸ Δημήτριον καὶ

[9, 2]   καταστρέψεται. (κατὰ μὲν γὰρ τὸ ἰσχυρὸν Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας, οἵ περ καὶ

[9, 63]   τὸ περὶ ἐκεῖνον τεταγμένον ἐὸν ἰσχυρότατον ἔπεσε, οὕτω δὴ καὶ οἱ

[9, 115]   τὴν Σηστὸν ταύτην, ὡς ἐόντος ἰσχυροτάτου τείχεος τῶν ταύτῃ, συνῆλθον, ὡς

[9, 41]   τι καὶ τούτου, Μαρδονίου δὲ ἰσχυροτέρη τε καὶ ἀγνωμονεστέρη καὶ οὐδαμῶς

[9, 71]   ἐνίκων) ὅτι δὲ κατὰ τὸ ἰσχυρότερον προσηνείχθησαν καὶ τούτων ἐκράτησαν. καὶ

[9, 43]   λεχεποίῃ Ἑλλήνων σύνοδον καὶ βαρβαρόφωνον ἰυγήν, τῇ πολλοὶ πεσέονται ὑπὲρ λάχεσίν

[9, 116]   Ἀθήνας ἐξηπάτησε, τὰ Πρωτεσίλεω τοῦ Ἰφίκλου χρήματα ἐξ Ἐλαιοῦντος ὑπελόμενος. (ἐν

[9, 120]   τε καὶ ἤσπαιρον ὅκως περ ἰχθύες νεοάλωτοι. (καὶ οἳ μὲν περιχυθέντες

[9, 106]   χρόνον, καὶ ἑωυτῶν μὴ προκατημένων Ἴωνας οὐδεμίαν ἐλπίδα εἶχον χαίροντας πρὸς

[9, 98]   ῥήματα τοὺς βαρβάρους ἔμελλε τοὺς Ἴωνας πείσειν, ἢ ἔπειτα ἀνενειχθέντα ἐς

[9, 90]   ἢν μοῦνον ἴδωνται αὐτοὺς οἱ Ἴωνες ἀποστήσονται ἀπὸ Περσέων, καὶ ὡς

[9, 103]   Σαμίους δὲ ἰδόντες οἱ ἄλλοι Ἴωνες ἄρξαντας οὕτω δὴ καὶ αὐτοὶ

[9, 98]   προηγόρευε τοῖσι Ἴωσι λέγων (ἄνδρες Ἴωνες, οἳ ὑμέων τυγχάνουσι ἐπακούοντες, μάθετε

[9, 104]   πολεμιώτατοι. οὕτω δὴ τὸ δεύτερον Ἰωνίη ἀπὸ Περσέων ἀπέστη. ~ἐν δὲ

[9, 106]   αὐτοὶ ἐγκρατέες ἦσαν, τὴν δὲ Ἰωνίην ἀπεῖναι τοῖσι βαρβάροισι· ἀδύνατον γὰρ

[9, 106]   Ἀθηναίοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε ἀρχὴν Ἰωνίην γενέσθαι ἀνάστατον οὐδὲ Πελοποννησίοισι περὶ

[9, 96]   Ξέρξεω καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Ἰωνίην ἐφύλασσε· τοῦ πλῆθος μὲν ἦν

[9, 90]   γενέσθαι καὶ ἐν Μυκάλῃ τῆς Ἰωνίης. ἐπεὶ γὰρ δὴ ἐν τῇ

[9, 106]   Ἕλληνες ἐβουλεύοντο περὶ ἀναστάσιος τῆς Ἰωνίης, καὶ ὅκῃ χρεὸν εἴη τῆς

[9, 106]   ἐφαίνετό σφι εἶναι ἑωυτούς τε Ἰώνων προκατῆσθαι φρουρέοντας τὸν πάντα χρόνον,

[9, 99]   τοῦ στρατοπέδου ἔωσι. τούτους μὲν Ἰώνων, τοῖσι καὶ κατεδόκεον νεοχμὸν ἄν

[9, 26]   τοιόνδε. ἐπεὶ μετὰ Ἀχαιῶν καὶ Ἰώνων τῶν τότε ἐόντων ἐν Πελοποννήσῳ

[9, 106]   ἐμπολαῖα ἐξαναστήσαντας δοῦναι τὴν χώρην Ἴωσι ἐνοικῆσαι, Ἀθηναίοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε

[9, 98]   Λευτυχίδης ὑπὸ κήρυκος προηγόρευε τοῖσι Ἴωσι λέγων (ἄνδρες Ἴωνες, οἳ ὑμέων

[9, 99]   παρασκευαζομένους ἐς μάχην καὶ τοῖσι Ἴωσι παραινέσαντας, τοῦτο μὲν ὑπονοήσαντες τοὺς

Livre, chapitre
[9, 33]	ἐόντα Ἠλεῖον καὶ γένεος τοῦ	Ἰαμιδέων	(Κλυτιάδην) Λακεδαιμόνιοι ἐποιήσαντο λεωσφέτερον. (Τισαμενῷ
[9, 64]	ἀναιρέεται καλλίστην ἁπασέων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν	Παυσανίης ὁ Κλεομβρότου τοῦ Ἀναξανδρίδεω·
[9, 37]	ἀνδρηιότατον ἔργον πάντων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν·	σταθμησάμενος γὰρ ὅκως ἐξελεύσεταί οἱ
[9, 78]	καταθέσθαι μέγιστον Ἑλλήνων τῶν ἡμεῖς	ἴδμεν.	σὺ δὲ καὶ τὰ λοιπὰ
[9, 51]	δευτέρη φυλακή, ὡς ἂν μὴ	ἰδοίατο	οἱ Πέρσαι ἐξορμωμένους καί σφεας
[9, 82]	ἐποίευν ταῦτα, ἐνθαῦτα τὸν Παυσανίην	ἰδόντα	κλίνας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας
[9, 23]	ὡς ἂν τὸν νεκρὸν ἀνελοίατο.	~ἰδόντες	δὲ οἱ Ἀθηναῖοι οὐκέτι κατὰ
[9, 57]	οἷον καὶ ἐώθεσαν ποιέειν αἰεί,	ἰδόντες	δὲ τὸν χῶρον κεινὸν ἐν
[9, 103]	ἐθέλοντες τοῖσι Ἕλλησι. Σαμίους δὲ	ἰδόντες	οἱ ἄλλοι Ἴωνες ἄρξαντας οὕτω
[9, 57]	Ἀμομφαρέτου λόχον, περὶ ποταμὸν Μολόεντα	ἱδρυμένον	Ἀργιόπιόν τε χῶρον καλεόμενον, τῇ
[9, 97]	ἱρόν, τὸ Φίλιστος ὁ Πασικλέος	ἱδρύσατο	Νείλεῳ τῷ Κόδρου ἐπισπόμενος ἐπὶ
[9, 113]	ἐσπίπτει δρόμῳ ἐς τὰ οἰκία.	ἰδὼν	δὲ διεφθαρμένην τὴν γυναῖκα, αὐτίκα
[9, 90]	καὶ παντοῖα, ὡς ἢν μοῦνον	ἴδωνται	αὐτοὺς οἱ Ἴωνες ἀποστήσονται ἀπὸ
[9, 60]	πιεζομένην μάλιστα τῶν μοιρέων ἀμυνέοντες	ἰέναι.	(εἰ δ᾽ ἄρα αὐτοὺς ὑμέας
[9, 2]	ἐπιτηδεότερος ἐνστρατοπεδεύεσθαι ἐκείνου, οὐδὲ ἔων	ἰέναι	ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ ἱζόμενον ποιέειν
[9, 58]	χρεὸν εἴη ἀναζεύξαντας τὸ στρατόπεδον	ἰέναι	ἐς τὸ Θηβαίων ἄστυ πολιορκησομένους·
[9, 41]	τὴν ταχίστην πάντα τὸν στρατὸν	ἰέναι	ἐς τὸ τεῖχος τὸ Θηβαίων,
[9, 53]	νομίσας αὐτοὺς ἐς τὸν χῶρον	ἰέναι	ἐς τὸν συνεθήκαντο. (ἐνθαῦτα οἱ
[9, 51]	συμβολὴν ποιεύμενοι, ἐς τὴν νῆσον	ἰέναι.	ἣ δὲ ἐστὶ ἀπὸ τοῦ
[9, 53]	τοῖσι Λακεδαιμονίοισι ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα	ἰέναι	κατὰ τοὺς ἄλλους τοὺς προϊόντας,
[9, 66]	ἦγε κατηρτημένως, παραγγείλας κατὰ τὠυτὸ	ἰέναι	πάντας τῇ ἂν αὐτὸς ἐξηγέηται,
[9, 21]	εἴ τινες ἐθέλοιεν ἄλλοι ἐθελονταὶ	ἰέναι	τε ἐς τὸν χῶρον τοῦτον
[9, 46]	ἀναλαβόντας τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι	ἰέναι	ὑμέας ἐς τόδε τὸ κέρας,
[9, 16]	Πέρσην τὸν ὁμόκλινον Ἑλλάδα γλῶσσαν	ἱέντα	εἰρέσθαι αὐτὸν ὁποδαπός ἐστι, αὐτὸς
[9, 33]	ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Ὀλυμπιάδα,	Ἱερωνύμῳ	τῷ Ἀνδρίῳ ἐλθὼν ἐς ἔριν.
[9, 78]	πρῶτα· ὃς ἀνοσιώτατον ἔχων λόγον	ἵετο	πρὸς Παυσανίην, ἀπικόμενος δὲ σπουδῇ
[9, 17]	ἐπ᾽ ἑωυτῶν ἐν τῷ πεδίῳ	ἵζεσθαι.	(ἐπεὶ δὲ ἐποίησαν ταῦτα, αὐτίκα
[9, 26]	Πελοποννήσῳ ἐκβοηθήσαντες ἐς τὸν Ἰσθμὸν	ἱζόμεθα	ἀντίοι τοῖσι κατιοῦσι, τότε ὦν
[9, 2]	ἔων ἰέναι ἑκαστέρω, ἀλλ᾽ αὐτοῦ	ἱζόμενον	ποιέειν ὅκως ἀμαχητὶ τὴν πᾶσαν
[9, 41]	τοῖσι ὑποζυγίοισι, κατ᾽ ἡσυχίην τε	ἱζομένους	διαπρήσσεσθαι ποιεῦντας τάδε· (ἔχειν γὰρ
[9, 102]	δὲ τελευτῶσι· Ἀρταΰντης μὲν καὶ	Ἰθαμίτρης	τοῦ ναυτικοῦ στρατηγέοντες ἀποφεύγουσι, Μαρδόντης
[9, 57]	τῶν σὺν Παυσανίῃ, καταδόξας αὐτοὺς	ἰθέῃ	τέχνῃ ἀπολείπειν αὐτόν, ἀναλαβόντα τὸν
[9, 37]	ξύλινον πόδα κατεστήκεε ἐκ τῆς	ἰθέης	Λακεδαιμονίοισι πολέμιος. οὐ μέντοι ἔς
[9, 89]	διὰ Θεσσαλίης τε καὶ Μακεδονίης	ἰθὺ	τῆς Θρηίκης, ὡς ἀληθέως ἐπειγόμενος,
[9, 69]	τῶν κολωνῶν τὴν φέρουσαν ἄνω	ἰθὺ	τοῦ ἱροῦ τῆς Δήμητρος, οἱ
[9, 35]	δὲ ὁ Μεσσηνίων ὁ πρὸς	Ἰθώμῃ,	ὕστατος δὲ ὁ ἐν Τανάγρῃ
[9, 76]	βασιλεῦ Σπάρτης, ῥῦσαί με τὴν	ἱκέτιν	αἰχμαλώτου δουλοσύνης. σὺ γὰρ καὶ
[9, 76]	τοῖσιδε. (γύναι, θάρσεε καὶ ὡς	ἱκέτις	καὶ εἰ δὴ πρὸς τούτῳ
[9, 26]	τοῦ δὲ ἑτέρου φαμὲν ἡμέας	ἱκνέεσθαι	ἡγεμονεύειν κατά περ ἐν τῷ
[9, 43]	εἶπε ἐς Πέρσας ἔχειν, ἐς	Ἰλλυριούς	τε καὶ τὸν Ἐγχελέων στρατὸν
[9, 42]	τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ἐπιστάμενοι οὔτε	ἴμεν	ἐπὶ τὸ ἱρὸν τοῦτο οὔτε
[9, 3]	ἐπείθετο, ἀλλά οἱ δεινὸς ἐνέστακτο	ἵμερος	τὰς Ἀθήνας δεύτερα ἑλεῖν, ἅμα
[9, 74]	πελάσειε ἀπικνεόμενος τοῖσι πολεμίοισι βαλλέσκετο,	ἵνα	δή μιν οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες
[9, 27]	εἰμὲν πείθεσθαι ὑμῖν ὦ Λακεδαιμόνιοι,	ἵνα	δοκέει ἐπιτηδεότατον ἡμέας εἶναι ἑστάναι
[9, 99]	ἐποίευν δὲ τοῦτο τοῦδε εἵνεκεν,	ἵνα	ἐκτὸς τοῦ στρατοπέδου ἔωσι. τούτους
[9, 54]	τοιάδε· εἶχον ἀτρέμας σφέας αὐτοὺς	ἵνα	ἐτάχθησαν, ἐπιστάμενοι τὰ Λακεδαιμονίων φρονήματα
[9, 57]	ἧσται. ἀνέμενε δὲ τοῦδε εἵνεκα,	ἵνα	ἢν μὴ ἀπολείπῃ τὸν χῶρον
[9, 16]	γνώμης τῆς ἐμῆς καταλιπέσθαι θέλω,	ἵνα	καὶ προειδὼς αὐτὸς περὶ σεωυτοῦ
[9, 116]	τούτου μοι δὸς τὸν οἶκον,	ἵνα	καί τις μάθῃ ἐπὶ γῆν
[9, 51]	δὴ τὸν χῶρον ἐβουλεύσαντο μεταναστῆναι,	ἵνα	καὶ ὕδατι ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ
[9, 45]	δηλῶσαι τὴν διάνοιαν τὴν Μαρδονίου,	ἵνα	μὴ ἐπιπέσωσι ὑμῖν ἐξαίφνης οἱ
[9, 104]	Μιλήσιοι τούτου τε εἵνεκεν καὶ	ἵνα	μὴ παρεόντες ἐν τῷ στρατοπέδῳ
[9, 73]	ἀνίστασαν τοὺς δήμους, οὐκ εἰδότες	ἵνα	ὑπεξέκειτο ἡ Ἑλένη, τότε λέγουσι
[9, 31]	Φλειασίους. (μετὰ δὲ Βακτρίους ἔστησε	Ἰνδούς·	οὗτοι δὲ ἐπέσχον Ἑρμιονέας τε
[9, 31]	καὶ Στυρέας τε καὶ Χαλκιδέας.	Ἰνδῶν	δὲ ἐχομένους Σάκας ἔταξε, οἳ
[9, 93]	Ἀπολλωνίης δὲ τῆς ἐν τῷ	Ἰονίῳ	κόλπῳ. τούτου τὸν πατέρα Εὐήνιον
[9, 100]	Ἕλλησι, προσήισαν πρὸς τοὺς βαρβάρους·	ἰοῦσι	δέ σφι φήμη τε ἐσέπτατο
[9, 69]	ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς ἵππους, τῶν	ἱππάρχεε	Ἀσωπόδωρος ὁ Τιμάνδρου, ἐσπεσόντες δὲ
[9, 20]	αὐτοὺς πᾶσαν τὴν ἵππον, τῆς	ἱππάρχεε	Μασίστιος εὐδοκιμέων παρὰ Πέρσῃσι, τὸν
[9, 13]	δὲ τῶνδε εἵνεκεν, ὅτι οὔτε	ἱππασίμη	ἡ χώρη ἦν ἡ Ἀττική,
[9, 13]	πόλι τε φιλίῃ καὶ χώρῃ	ἱππασίμῳ.	~Μαρδόνιος μὲν δὴ ὑπεξεχώρεε, ἤδη
[9, 60]	ἵππος, πέμψας πρὸς τοὺς Ἀθηναίους	ἱππέα	λέγει τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀγῶνος
[9, 54]	ἐκινήθη τὸ στρατόπεδον, ἔπεμπον σφέων	ἱππέα	ὀψόμενόν τε εἰ πορεύεσθαι ἐπιχειρέοιεν
[9, 23]	οὐκέτι κατὰ τέλεα προσελαύνοντας τοὺς	ἱππέας	ἀλλὰ πάντας, τὴν ἄλλην στρατιὴν
[9, 17]	ἐς Θήβας, πέμψας ὁ Μαρδόνιος	ἱππέας	ἐκέλευσε σφέας ἐπ᾽ ἑωυτῶν ἐν
[9, 22]	κως γινόμενα ἐλελήθεε τοὺς ἄλλους	ἱππέας·	οὔτε γὰρ πεσόντα μιν εἶδον
[9, 18]	μὲν ταῦτα παραίνεε· οἱ δὲ	ἱππέες	ἐπεί σφεας ἐκυκλώσαντο, ἐπήλαυνον ὡς
[9, 52]	τε ἡμέρη ἔληγε καὶ οἱ	ἱππέες	ἐπέπαυντο, νυκτὸς δὴ γινομένης καὶ
[9, 51]	ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ καὶ οἱ	ἱππέες	σφέας μὴ σινοίατο ὥσπερ κατιθὺ
[9, 23]	πρὸς ἐκείνῳ ἄλλους προσαπώλεσαν τῶν	ἱππέων.	ἀποστήσαντες ὦν ὅσον τε δύο
[9, 49]	ὕδωρ φορέεσθαι ὑπό τε τῶν	ἱππέων	καὶ τοξευμάτων. ~τούτου δὲ τοιούτου
[9, 81]	ἐξαιρέθη τε καὶ ἐδόθη, γυναῖκες	ἵπποι	τάλαντα κάμηλοι, ὣς δὲ αὕτως
[9, 38]	καὶ οὗτοι ἐπ᾽ ἑωυτῶν μάντιν	Ἱππόμαχον	Λευκάδιον ἄνδρα) ἐπιρρεόντων δὲ τῶν
[9, 56]	ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος φοβεόμενοι τὴν	ἵππον,	Ἀθηναῖοι δὲ κάτω τραφθέντες ἐς
[9, 22]	αὐτίκα ἐπεκέατο. τόν τε δὴ	ἵππον	αὐτοῦ λαμβάνουσι καὶ αὐτὸν ἀμυνόμενον
[9, 21]	οὐ δυνατοί εἰμεν τὴν Περσέων	ἵππον	δέκεσθαι μοῦνοι, ἔχοντες στάσιν ταύτην
[9, 25]	οἱ δὲ Ἕλληνες ὡς τὴν	ἵππον	ἐδέξαντο προσβάλλουσαν καὶ δεξάμενοι ὤσαντο,
[9, 49]	ἐπαερθεὶς ψυχρῇ νίκῃ ἐπῆκε τὴν	ἵππον	ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας. (ὡς δὲ
[9, 39]	ὡς εὐφρόνη ἐγένετο, πέμπει τὴν	ἵππον	ἐς τὰς ἐκβολὰς τὰς Κιθαιρωνίδας
[9, 20]	Πέρσῃσι, τὸν Ἕλληνες Μακίστιον καλέουσι,	ἵππον	ἔχων Νησαῖον χρυσοχάλινον καὶ ἄλλως
[9, 52]	ὡς ἐκινήθησαν ἔφευγον ἄσμενοι τὴν	ἵππον	πρὸς τὴν Πλαταιέων πόλιν, φεύγοντες
[9, 20]	πέμπει ἐς αὐτοὺς πᾶσαν τὴν	ἵππον,	τῆς ἱππάρχεε Μασίστιος εὐδοκιμέων παρὰ
[9, 22]	ὁ Μασιστίου προέχων τῶν ἄλλων	ἵππος	βάλλεται τοξεύματι τὰ πλευρά, ἀλγήσας
[9, 71]	βαρβάρων πεζὸς μὲν ὁ Περσέων,	ἵππος	δὲ ἡ Σακέων, ἀνὴρ δὲ
[9, 17]	δὲ ἐποίησαν ταῦτα, αὐτίκα παρῆν	ἵππος	ἡ ἅπασα. μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 40]	διέβαινον δὲ οὐδέτεροι. ἡ μέντοι	ἵππος	ἡ Μαρδονίου αἰεὶ προσέκειτό τε
[9, 57]	Ἀμομφάρετός παρεγίνοντό σφι καὶ ἡ	ἵππος	ἡ τῶν βαρβάρων προσέκειτο πᾶσα.
[9, 60]	Παυσανίης δέ, ὡς προσέκειτο ἡ	ἵππος,	πέμψας πρὸς τοὺς Ἀθηναίους ἱππέα
[9, 14]	ἐπὶ τὰ Μέγαρα· ἡ δὲ	ἵππος	προελθοῦσα κατιππάσατο χώρην τὴν Μεγαρίδα.
[9, 60]	ἐς ὑμέας ὅρμησε ἀρχὴν ἡ	ἵππος,	χρῆν δὴ ἡμέας τε καὶ
[9, 32]	παραταχθέντες πεζοὶ ἦσαν, ἡ δὲ	ἵππος	χωρὶς ἐτέτακτο. ~ὡς δὲ ἄρα
[9, 51]	καί σφεας ἑπόμενοι ταράσσοιεν οἱ	ἱππόται.	(ἀπικομένων δὲ ἐς τὸν χῶρον
[9, 69]	ἀπιδόντες σφέας οἱ τῶν Θηβαίων	ἱππόται	ἐπειγομένους οὐδένα κόσμον ἤλαυνον ἐπ᾽
[9, 57]	βαρβάρων προσέκειτο πᾶσα. οἱ γὰρ	ἱππόται	ἐποίευν οἷον καὶ ἐώθεσαν ποιέειν
[9, 49]	Ἕλληνας. (ὡς δὲ ἐπήλασαν οἱ	ἱππόται,	ἐσίνοντο πᾶσαν τὴν στρατιὴν τὴν
[9, 39]	Δρυὸς κεφαλάς. πεμφθέντες δὲ οἱ	ἱππόται	οὐ μάτην ἀπίκοντο· (ἐσβάλλοντα γὰρ
[9, 18]	(ὡς δὲ ὀπίσω ἀπήλασαν οἱ	ἱππόται,	πέμψας Μαρδόνιος κήρυκα ἔλεγε τάδε.
[9, 20]	καλῶς. ἐνθαῦτα ὡς προσήλασαν οἱ	ἱππόται	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, προσέβαλλον κατὰ
[9, 23]	ἐπεβοήθησε, οὕτω δὴ οὐκέτι οἱ	ἱππόται	ὑπέμενον οὐδέ σφι ἐξεγένετο τὸν
[9, 18]	πυκνώσαντες ὡς μάλιστα. ἐνθαῦτα οἱ	ἱππόται	ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω. (οὐκ
[9, 49]	ἐσακοντίζοντές τε καὶ τοξεύοντες ὥστε	ἱπποτοξόται	τε ἐόντες καὶ προσφέρεσθαι ἄποροι·
[9, 85]	καὶ Φλειάσιοι τοὺς ὑπὸ τῆς	ἵππου	διαφθαρέντας. (τούτων μὲν δὴ πάντων
[9, 52]	τὴν ἡμέρην πᾶσαν προσκειμένης τῆς	ἵππου	εἶχον πόνον ἄτρυτον· ὡς δὲ
[9, 44]	ἔλεγον ὡς ἄνθρωπος ἥκοι ἐπ᾽	ἵππου	ἐκ τοῦ στρατοπέδου τοῦ Μήδων,
[9, 24]	παρὰ Μαρδόνιον. ~ἀπικομένης δὲ τῆς	ἵππου	ἐς τὸ στρατόπεδον πένθος ἐποιήσαντο
[9, 22]	ἐγένετο τῆς μάχης. προσβαλλούσης τῆς	ἵππου	κατὰ τέλεα, ὁ Μασιστίου προέχων
[9, 21]	τῇ ἵππῳ. προσβαλλούσης ὦν τῆς	ἵππου	οἱ Μεγαρέες πιεζόμενοι ἔπεμπον ἐπὶ
[9, 50]	ὡς ἐπισιτιεύμενοι ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς	ἵππου,	οὐ δυνάμενοι ἀπικέσθαι ἐς τὸ
[9, 22]	πεσόντα μιν εἶδον ἀπὸ τοῦ	ἵππου	οὔτε ἀποθνήσκοντα, ἀναχωρήσιός τε γινομένης
[9, 50]	τῆς στρατιῆς καὶ ὑπὸ τῆς	ἵππου	ταρασσομένης, συνελέχθησαν περὶ αὐτῶν τε
[9, 63]	ἐτύγχανε αὐτὸς ἐὼν Μαρδόνιος, ἀπ᾽	ἵππου	τε μαχόμενος λευκοῦ ἔχων τε
[9, 68]	τε πάντες ἔφευγον πλὴν τῆς	ἵππου	τῆς τε ἄλλης καὶ τῆς
[9, 57]	τῇσι προτέρῃσι ἡμέρῃσι, ἤλαυνον τοὺς	ἵππους	αἰεὶ τὸ πρόσω καὶ ἅμα
[9, 24]	τε αὐτοὺς κείροντες καὶ τοὺς	ἵππους	καὶ τὰ ὑποζύγια οἰμωγῇ τε
[9, 22]	τὸ γεγονός, διακελευσάμενοι ἤλαυνον τοὺς	ἵππους	πάντες, ὡς ἂν τὸν νεκρὸν
[9, 69]	κόσμον ἤλαυνον ἐπ᾽ αὐτοὺς τοὺς	ἵππους,	τῶν ἱππάρχεε Ἀσωπόδωρος ὁ Τιμάνδρου,
[9, 44]	εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα προσελάσας	ἵππῳ	πρὸς τὰς φυλακὰς τὰς Ἀθηναίων
[9, 21]	πρόσοδος μάλιστα ταύτῃ ἐγίνετο τῇ	ἵππῳ.	προσβαλλούσης ὦν τῆς ἵππου οἱ
[9, 70]	αὐτῆς καὶ τὴν φάτνην τῶν	ἵππων	ἐοῦσαν χαλκέην πᾶσαν καὶ θέης
[9, 36]	νυν Ἕλλησι καλὰ ἐγίνετο τὰ	ἱρὰ	ἀμυνομένοισι, διαβᾶσι δὲ τὸν Ἀσωπὸν
[9, 37]	ἄρχειν οὐκ ἐπιτήδεα ἐγίνετο τὰ	ἱρά,	ἀμυνομένῳ δὲ καὶ τούτῳ καλά.
[9, 93]	ἔστι ἐν τῇ Ἀπολλωνίῃ ταύτῃ	ἱρὰ	ἡλίου πρόβατα, τὰ τὰς μὲν
[9, 121]	γεφυρέων ὡς ἀναθήσοντες ἐς τὰ	ἱρά.	καὶ κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο
[9, 19]	Ἐλευσῖνα· ποιήσαντες δὲ καὶ ἐνθαῦτα	ἱρά,	ὥς σφι ἐκαλλιέρεε, τὸ πρόσω
[9, 85]	ἐποιήσαντο θήκας· ἔνθα μὲν τοὺς	ἰρένας	ἔθαψαν, τῶν καὶ Ποσειδώνιος καὶ
[9, 85]	ἑνὶ τῶν τάφων ἦσαν οἱ	ἰρένες,	ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ οἱ
[9, 37]	καλά. καὶ γὰρ οὗτος Ἑλληνικοῖσι	ἱροῖσι	ἐχρᾶτο, μάντιν ἔχων Ἡγησίστρατον ἄνδρα
[9, 57]	καλεόμενον, τῇ καὶ Δήμητρος Ἐλευσινίης	ἱρὸν	ἧσται. ἀνέμενε δὲ τοῦδε εἵνεκα,
[9, 65]	οὔτε ἐναποθανών, περί τε τὸ	ἱρὸν	οἱ πλεῖστοι ἐν τῷ βεβήλῳ
[9, 97]	δὲ παρὰ τὸ τῶν Ποτνιέων	ἱρὸν	τῆς Μυκάλης ἐς Γαίσωνά τε
[9, 42]	ἐς τὴν Ἑλλάδα διαρπάσαι τὸ	ἱρὸν	τὸ ἐν Δελφοῖσι, μετὰ δὲ
[9, 65]	σφεας οὐκ ἐδέκετο ἐμπρήσαντας τὸ	ἱρὸν	τὸ ἐν Ἐλευσῖνι ἀνάκτορον. ~αὕτη
[9, 97]	καὶ Σκολοπόεντα, τῇ Δήμητρος Ἐλευσινίης	ἱρόν,	τὸ Φίλιστος ὁ Πασικλέος ἱδρύσατο
[9, 42]	ἐπιστάμενοι οὔτε ἴμεν ἐπὶ τὸ	ἱρὸν	τοῦτο οὔτε ἐπιχειρήσομεν διαρπάζειν, ταύτης
[9, 120]	χρημάτων τῶν ἔλαβον ἐκ τοῦ	ἱροῦ	ἑκατὸν τάλαντα καταθεῖναι τῷ θεῷ,
[9, 52]	ἀπικόμενοι δὲ ἔθεντο πρὸ τοῦ	ἱροῦ	τὰ ὅπλα. ~καὶ οἳ μὲν
[9, 69]	τὴν φέρουσαν ἄνω ἰθὺ τοῦ	ἱροῦ	τῆς Δήμητρος, οἱ δὲ ἀμφὶ
[9, 19]	ὦν τοῦ Ἰσθμοῦ καλλιερησάντων τῶν	ἱρῶν	ἐπορεύοντο πάντες καὶ ἀπικνέονται ἐς
[9, 13]	ἢ τῶν οἰκημάτων ἢ τῶν	ἱρῶν,	πάντα καταβαλὼν καὶ συγχώσας. (ἐξήλαυνε
[9, 93]	ὅτι ἀδίκως τὸν φύλακον τῶν	ἱρῶν	προβάτων Εὐήνιον τῆς ὄψιος ἐστέρησαν·
[9, 7]	τοῦτο δὲ συμμάχους ἐθέλει ἐπ᾽	ἴσῃ	τε καὶ ὁμοίῃ ποιήσασθαι ἄνευ
[9, 79]	ἔμοιγε μήτε συμβουλεύσῃς, χάριν τε	ἴσθι	ἐὼν „ἀπαθής„ ~ὃ μὲν ταῦτα
[9, 13]	τοὺς μετὰ Παυσανίεω ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἐσβαλεῖν, ὑπεξεχώρεε ἐμπρήσας τε τὰς
[9, 8]	δὲ τούτῳ τῷ χρόνῳ τὸν	Ἰσθμὸν	ἐτείχεον σπουδὴν ἔχοντες πολλὴν πάντες
[9, 19]	~Λακεδαιμόνιοι δὲ ὡς ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἦλθον, ἐν τούτῳ ἐστρατοπεδεύοντο. πυνθανόμενοι
[9, 12]	~οἳ μὲν δὴ ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἠπείγοντο· Ἀργεῖοι δὲ ἐπείτε τάχιστα
[9, 26]	ἐν Πελοποννήσῳ ἐκβοηθήσαντες ἐς τὸν	Ἰσθμὸν	ἱζόμεθα ἀντίοι τοῖσι κατιοῦσι, τότε
[9, 8]	ἄλλο γε ἢ ὅτι ὁ	Ἰσθμός	σφι ἐτετείχιστο καὶ ἐδόκεον Ἀθηναίων
[9, 10]	στρατιὴν ὁ Κλεόμβροτος ἐκ τοῦ	Ἰσθμοῦ	διὰ τόδε· θυομένῳ οἱ ἐπὶ
[9, 7]	διότι τεῖχος ὑμῖν διὰ τοῦ	Ἰσθμοῦ	ἐλαυνόμενον ἐν τέλεϊ ἐστί, καὶ
[9, 9]	συμμάχων, καίπερ τείχεος διὰ τοῦ	Ἰσθμοῦ	ἐληλαμένου καρτεροῦ, μεγάλαι κλισιάδες ἀναπεπτέαται
[9, 19]	Λακεδαιμονίων. (ἐκ δὴ ὦν τοῦ	Ἰσθμοῦ	καλλιερησάντων τῶν ἱρῶν ἐπορεύοντο πάντες
[9, 10]	περιῆν, ἀλλ᾽ ἀπαγαγὼν ἐκ τοῦ	Ἰσθμοῦ	τὴν στρατιὴν τὴν τὸ τεῖχος
[9, 7]	τεῖχός σφι, τὸ ἐν τῷ	Ἰσθμῷ	ἐτείχεον, καὶ ἤδη ἐπάλξις ἐλάμβανε.
[9, 81]	Δία ἀνέθηκαν, καὶ τῷ ἐν	Ἰσθμῷ	θεῷ, ἀπ᾽ ἧς ἑπτάπηχυς χάλκεος
[9, 15]	εἴησαν οἱ Ἕλληνες ἐν τῷ	Ἰσθμῷ.	οὕτω δὴ ὀπίσω ἐπορεύετο διὰ
[9, 27]	φασὶ ἀποκτεῖναι τὸν ἡγεμόνα ἐν	Ἰσθμῷ,	τοῦτο μὲν τούτους, πρότερον ἐξελαυνομένους
[9, 48]	πρὸ δὲ τῶν βαρβάρων ἡμεῖς	ἴσοι	πρὸς ἴσους ἀριθμὸν ἐμαχεσάμεθα; καὶ
[9, 48]	τῶν βαρβάρων ἡμεῖς ἴσοι πρὸς	ἴσους	ἀριθμὸν ἐμαχεσάμεθα; καὶ ἢν μὲν
[9, 28]	παρεόντας τριηκοσίους. (τούτων δὲ ἐχόμενοι	ἵσταντο	Ἀρκάδες Ὀρχομένιοι ἑξακόσιοι, τούτων δὲ
[9, 28]	Ἑρμιονέες τριηκόσιοι. (Ἑρμιονέων δὲ ἐχόμενοι	ἵσταντο	Ἐρετριέων τε καὶ Στυρέων ἑξακόσιοι,
[9, 28]	καὶ πεντακόσιοι. μετὰ δὲ τούτους	ἵσταντο	Κορινθίων πεντακισχίλιοι, παρὰ δὲ σφίσι
[9, 22]	τοξεύματι τὰ πλευρά, ἀλγήσας δὲ	ἵσταταί	τε ὀρθὸς καὶ ἀποσείεται τὸν
[9, 21]	ἄλλους πέμψετε διαδόχους τῆς τάξιος,	ἴστε	ἡμέας ἐκλείψοντας τὴν „τάξιν„ (ὃ
[9, 42]	ἔλεγε ἐπεὶ τοίνυν ὑμεῖς ἢ	ἴστε	οὐδὲν ἢ οὐ τολμᾶτε λέγειν,
[9, 0]	~Ἡροδότου Μοῦσαι	Ἱστοριῶν	ἐνάτη ἐπιγραφομένη Καλλιόπη ~Μαρδόνιος δέ,
[9, 98]	τοῦ συνθήματος Ἥβης. καὶ τάδε	ἴστω	καὶ ὁ μὴ ἀκούσας ὑμέων
[9, 13]	στεινόν, ὥστε ὀλίγους σφέας ἀνθρώπους	ἴσχειν.	ἐβουλεύετο ὦν ἐπαναχωρήσας ἐς τὰς
[9, 2]	ἕξεις ἀπόνως πάντα τὰ ἐκείνων	ἰσχυρὰ	βουλεύματα· (πέμπε χρήματα ἐς τοὺς
[9, 70]	σφι Ἀθηναῖοι προσῆλθον, οὕτω δὴ	ἰσχυρὴ	ἐγίνετο τειχομαχίη καὶ χρόνον ἐπὶ
[9, 62]	ἐπεπτώκεε, ἤδη ἐγίνετο ἡ μάχη	ἰσχυρὴ	παρ᾽ αὐτὸ τὸ Δημήτριον καὶ
[9, 2]	καταστρέψεται. (κατὰ μὲν γὰρ τὸ	ἰσχυρὸν	Ἕλληνας ὁμοφρονέοντας, οἵ περ καὶ
[9, 63]	τὸ περὶ ἐκεῖνον τεταγμένον ἐὸν	ἰσχυρότατον	ἔπεσε, οὕτω δὴ καὶ οἱ
[9, 115]	τὴν Σηστὸν ταύτην, ὡς ἐόντος	ἰσχυροτάτου	τείχεος τῶν ταύτῃ, συνῆλθον, ὡς
[9, 41]	τι καὶ τούτου, Μαρδονίου δὲ	ἰσχυροτέρη	τε καὶ ἀγνωμονεστέρη καὶ οὐδαμῶς
[9, 71]	ἐνίκων) ὅτι δὲ κατὰ τὸ	ἰσχυρότερον	προσηνείχθησαν καὶ τούτων ἐκράτησαν. καὶ
[9, 43]	λεχεποίῃ Ἑλλήνων σύνοδον καὶ βαρβαρόφωνον	ἰυγήν,	τῇ πολλοὶ πεσέονται ὑπὲρ λάχεσίν
[9, 116]	Ἀθήνας ἐξηπάτησε, τὰ Πρωτεσίλεω τοῦ	Ἰφίκλου	χρήματα ἐξ Ἐλαιοῦντος ὑπελόμενος. (ἐν
[9, 120]	τε καὶ ἤσπαιρον ὅκως περ	ἰχθύες	νεοάλωτοι. (καὶ οἳ μὲν περιχυθέντες
[9, 106]	χρόνον, καὶ ἑωυτῶν μὴ προκατημένων	Ἴωνας	οὐδεμίαν ἐλπίδα εἶχον χαίροντας πρὸς
[9, 98]	ῥήματα τοὺς βαρβάρους ἔμελλε τοὺς	Ἴωνας	πείσειν, ἢ ἔπειτα ἀνενειχθέντα ἐς
[9, 90]	ἢν μοῦνον ἴδωνται αὐτοὺς οἱ	Ἴωνες	ἀποστήσονται ἀπὸ Περσέων, καὶ ὡς
[9, 103]	Σαμίους δὲ ἰδόντες οἱ ἄλλοι	Ἴωνες	ἄρξαντας οὕτω δὴ καὶ αὐτοὶ
[9, 98]	προηγόρευε τοῖσι Ἴωσι λέγων (ἄνδρες	Ἴωνες,	οἳ ὑμέων τυγχάνουσι ἐπακούοντες, μάθετε
[9, 104]	πολεμιώτατοι. οὕτω δὴ τὸ δεύτερον	Ἰωνίη	ἀπὸ Περσέων ἀπέστη. ~ἐν δὲ
[9, 106]	αὐτοὶ ἐγκρατέες ἦσαν, τὴν δὲ	Ἰωνίην	ἀπεῖναι τοῖσι βαρβάροισι· ἀδύνατον γὰρ
[9, 106]	Ἀθηναίοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε ἀρχὴν	Ἰωνίην	γενέσθαι ἀνάστατον οὐδὲ Πελοποννησίοισι περὶ
[9, 96]	Ξέρξεω καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ	Ἰωνίην	ἐφύλασσε· τοῦ πλῆθος μὲν ἦν
[9, 90]	γενέσθαι καὶ ἐν Μυκάλῃ τῆς	Ἰωνίης.	ἐπεὶ γὰρ δὴ ἐν τῇ
[9, 106]	Ἕλληνες ἐβουλεύοντο περὶ ἀναστάσιος τῆς	Ἰωνίης,	καὶ ὅκῃ χρεὸν εἴη τῆς
[9, 106]	ἐφαίνετό σφι εἶναι ἑωυτούς τε	Ἰώνων	προκατῆσθαι φρουρέοντας τὸν πάντα χρόνον,
[9, 99]	τοῦ στρατοπέδου ἔωσι. τούτους μὲν	Ἰώνων,	τοῖσι καὶ κατεδόκεον νεοχμὸν ἄν
[9, 26]	τοιόνδε. ἐπεὶ μετὰ Ἀχαιῶν καὶ	Ἰώνων	τῶν τότε ἐόντων ἐν Πελοποννήσῳ
[9, 106]	ἐμπολαῖα ἐξαναστήσαντας δοῦναι τὴν χώρην	Ἴωσι	ἐνοικῆσαι, Ἀθηναίοισι δὲ οὐκ ἐδόκεε
[9, 98]	Λευτυχίδης ὑπὸ κήρυκος προηγόρευε τοῖσι	Ἴωσι	λέγων (ἄνδρες Ἴωνες, οἳ ὑμέων
[9, 99]	παρασκευαζομένους ἐς μάχην καὶ τοῖσι	Ἴωσι	παραινέσαντας, τοῦτο μὲν ὑπονοήσαντες τοὺς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/02/2006