HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ξ = 16 formes différentes pour 52 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[9, 120]   „περιγενόμενος„ (ταῦτα ὑπισχόμενος τὸν στρατηγὸν Ξάνθιππον οὐκ ἔπειθε· οἱ γὰρ Ἐλαιούσιοι

[9, 114]   τὴν Ἑλλάδα, Ἀθηναίοισι δὲ καὶ Ξανθίππῳ τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ ὑπομείναντας πειρᾶσθαι

[9, 107]   καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἔργον Ξειναγόρης Κιλικίης πάσης ἦρξε δόντος βασιλέος.

[9, 107]   θέλων. καί μιν ἐπιθέοντα φρασθεὶς Ξειναγόρης ὁ Πρηξίλεω ἀνὴρ Ἁλικαρνησσεὺς ὄπισθε

[9, 107]   οἱ Μασίστεω προέστησαν. (ὁ δὲ Ξειναγόρης ταῦτα ἐργάσατο χάριτα αὐτῷ τε

[9, 120]   τὸν ὀπτῶντα τοὺς ταρίχους ἔφη ξεῖνε Ἀθηναῖε, μηδὲν φοβέο τὸ τέρας

[9, 79]   ὃ δ᾽ ἀνταμείβετο τοῖσιδε. ὦ ξεῖνε Αἰγινῆτα, τὸ μὲν εὐνοέειν τε

[9, 16]   „τὸν δὲ μετὰ ταῦτα εἰπεῖν ξεῖνε, ὅ τι δεῖ γενέσθαι ἐκ

[9, 91]   τὸν οἰωνὸν τὸν Ἡγησιστράτου, ὦ ξεῖνε Σάμιε. σὺ δὲ ἡμῖν ποίεε

[9, 91]   κατὰ συντυχίην θεοῦ ποιεῦντος, ὦ ξεῖνε Σάμιε, τί τοι τὸ οὔνομα;

[9, 16]   Θηβαῖος παρασκευασάμενος μεγάλως ἐκάλεε ἐπὶ ξείνια αὐτόν τε Μαρδόνιον καὶ πεντήκοντα

[9, 89]   Θεσσαλοὶ παρὰ σφέας ἐπί τε ξείνια ἐκάλεον καὶ ἀνειρώτων περὶ τῆς

[9, 89]   ἐλαύνων προσδόκιμος ἐστί. τοῦτον καὶ ξεινίζετε καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε· οὐ

[9, 76]   Ἡγητορίδεω τοῦ Κῴου, ὃς ἐμοὶ ξεῖνος μάλιστα τυγχάνει ἐὼν τῶν περὶ

[9, 91]   δὲ πολλὸς ἦν λισσόμενος ὁ ξεῖνος ὁ Σάμιος, εἴρετο Λευτυχίδης, εἴτε

[9, 11]   Ὀρεσθείῳ στείχοντας ἐπὶ τοὺς ξείνους. ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους. (οἳ

[9, 55]   ψηφίζεσθαι ἔφη μὴ φεύγειν τοὺς ξείνους, λέγων τοὺς βαρβάρους. ὁ δὲ

[9, 11]   ἐν Ὀρεσθείῳ στείχοντας ἐπὶ τοὺς ξείνους. ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους.

[9, 53]   Πιτανητέων λόχου οὐκ ἔφη τοὺς ξείνους φεύξεσθαι οὐδὲ ἑκὼν εἶναι αἰσχυνέειν

[9, 9]   Τεγεήτης, δυνάμενος ἐν Λακεδαίμονι μέγιστον ξείνων, τῶν ἐφόρων ἐπύθετο πάντα λόγον

[9, 109]   τρόπῳ τοιῷδε. ἐξυφήνασα Ἄμηστρις ἡ Ξέρξεω γυνὴ φᾶρος μέγα τε καὶ

[9, 112]   Ἄμηστρις μεταπεμψαμένη τοὺς δορυφόρους τοῦ Ξέρξεω διαλυμαίνεται τὴν γυναῖκα τοῦ Μασίστεω·

[9, 69]   μὲν δὴ νικῶντες εἵποντο τοὺς Ξέρξεω διώκοντές τε καὶ φονεύοντες. ἐν

[9, 110]   φυλάξασα ἡ Ἄμηστρις χρηίζει τοῦ Ξέρξεω δοθῆναί οἱ τὴν Μασίστεω γυναῖκα.

[9, 113]   κατὰ μὲν τὸν ἔρωτα τὸν Ξέρξεω καὶ τὸν Μασίστεω θάνατον τοσαῦτα

[9, 96]   ἐν τῇ Μυκάλῃ, ὃς κελεύσαντος Ξέρξεω καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Ἰωνίην

[9, 99]   ὑποψίην εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν Ξέρξεω πολεμίων λυσάμενοι. (τοῦτο δὲ τὰς

[9, 99]   ἀνὰ τὴν Ἀττικὴν λελειμμένους οἱ Ξέρξεω, τούτους λυσάμενοι πάντας ἀποπέμπουσι ἐποδιάσαντες

[9, 116]   ~ἐτυράννευε δὲ τούτου τοῦ νομοῦ Ξέρξεω ὕπαρχος Ἀρταΰκτης, ἀνὴρ μὲν Πέρσης,

[9, 32]   ἐς τὸν πεζὸν τὸν ἅμα Ξέρξῃ ἀπικόμενον ἐς Ἀθήνας Αἰγύπτιοι. τῶν

[9, 41]   Περσέων ἦν ἀνὴρ δόκιμος παρὰ Ξέρξῃ. (βουλευομένων δὲ αἵδε ἦσαν αἱ

[9, 109]   πανοικίῃ γενέσθαι, πρὸς ταῦτα εἶπε Ξέρξῃ δώσεις μοι τὸ ἄν σε

[9, 107]   αὐτῷ τε Μασίστῃ τιθέμενος καὶ Ξέρξῃ. ἐκσώζων τὸν ἀδελφεὸν τὸν ἐκείνου·

[9, 109]   ποικίλον καὶ θέης ἄξιον διδοῖ Ξέρξῃ. ὁ δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεταί τε

[9, 110]   δὲ τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς Ξέρξην βασιλήιον δεῖπνον προτιθέμενον· τοῦτο δὲ

[9, 116]   βασιλέος δόντος. λέγων δὲ τοιάδε Ξέρξην διεβάλετο. (δέσποτα, ἔστι οἶκος ἀνδρὸς

[9, 116]   ταῦτα λέγων εὐπετέως ἔμελλε ἀναπείσειν Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον, οὐδὲν ὑποτοπηθέντα

[9, 1]   συμπροέπεμψέ τε Θώρηξ ὁ Ληρισαῖος Ξέρξην φεύγοντα καὶ τότε ἐκ τοῦ

[9, 78]   ἐν Θερμοπύλῃσι Μαρδόνιός τε καὶ Ξέρξης ἀποταμόντες τὴν κεφαλὴν ἀνεσταύρωσαν· τῷ

[9, 111]   (ὃ μὲν δὴ τοιούτοισι ἀμείβεται, Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς λέγει τάδε. οὕτω

[9, 109]   ὤμοσε ἀδεῶς αἰτέει τὸ φᾶρος. (Ξέρξης δὲ παντοῖος ἐγίνετο οὐ βουλόμενος

[9, 120]   ἀπαγαγόντες δὲ αὐτὸν ἐς τὴν Ξέρξης ἔζευξε τὸν πόρον, οἳ δὲ

[9, 108]   βίης οὐ τευξομένη· ἐνθαῦτα δὴ Ξέρξης ἐργόμενος τῶν ἄλλων πρήσσει τὸν

[9, 113]   ὕπαρχος τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ Ξέρξης πυθόμενος ταῦτα ἐκεῖνον πρήσσοντα, πέμψας

[9, 112]   διὰ μέσου χρόνῳ, ἐν τῷ Ξέρξης τῷ ἀδελφεῷ διελέγετο, ἡ Ἄμηστρις

[9, 82]   δὲ καὶ τάδε γενέσθαι, ὡς Ξέρξης φεύγων ἐκ τῆς Ἑλλάδος Μαρδονίῳ

[9, 66]   ἐτρόχαζε φεύγων οὔτε ἐς τὸ ξύλινον οὔτε ἐς τὸ Θηβαίων τεῖχος

[9, 37]   ὑγιὴς δὲ γενόμενος καὶ προσποιησάμενος ξύλινον πόδα κατεστήκεε ἐκ τῆς ἰθέης

[9, 70]   ὅμιλος, ὡς κατέφυγον ἐς τὸ ξύλινον τεῖχος, ἔφθησαν ἐπὶ τοὺς πύργους

[9, 65]   καὶ ἐς τὸ τεῖχος τὸ ξύλινον τὸ ἐποιήσαντο ἐν μοίρῃ τῇ

[9, 37]   ὡς γὰρ δὴ ἐδέδετο ἐν ξύλῳ σιδηροδέτῳ, ἐσενειχθέντος κως σιδηρίου ἐκράτησε,

[9, 97]   περιεβάλοντο ἕρκος καὶ λίθων καὶ ξύλων, δένδρεα ἐκκόψαντες ἥμερα, καὶ σκόλοπας

Livre, chapitre
[9, 120]	„περιγενόμενος„ (ταῦτα ὑπισχόμενος τὸν στρατηγὸν	Ξάνθιππον	οὐκ ἔπειθε· οἱ γὰρ Ἐλαιούσιοι
[9, 114]	τὴν Ἑλλάδα, Ἀθηναίοισι δὲ καὶ	Ξανθίππῳ	τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ ὑπομείναντας πειρᾶσθαι
[9, 107]	καὶ διὰ τοῦτο τὸ ἔργον	Ξειναγόρης	Κιλικίης πάσης ἦρξε δόντος βασιλέος.
[9, 107]	θέλων. καί μιν ἐπιθέοντα φρασθεὶς	Ξειναγόρης	ὁ Πρηξίλεω ἀνὴρ Ἁλικαρνησσεὺς ὄπισθε
[9, 107]	οἱ Μασίστεω προέστησαν. (ὁ δὲ	Ξειναγόρης	ταῦτα ἐργάσατο χάριτα αὐτῷ τε
[9, 120]	τὸν ὀπτῶντα τοὺς ταρίχους ἔφη	ξεῖνε	Ἀθηναῖε, μηδὲν φοβέο τὸ τέρας
[9, 79]	ὃ δ᾽ ἀνταμείβετο τοῖσιδε. ὦ	ξεῖνε	Αἰγινῆτα, τὸ μὲν εὐνοέειν τε
[9, 16]	„τὸν δὲ μετὰ ταῦτα εἰπεῖν	ξεῖνε,	ὅ τι δεῖ γενέσθαι ἐκ
[9, 91]	τὸν οἰωνὸν τὸν Ἡγησιστράτου, ὦ	ξεῖνε	Σάμιε. σὺ δὲ ἡμῖν ποίεε
[9, 91]	κατὰ συντυχίην θεοῦ ποιεῦντος, ὦ	ξεῖνε	Σάμιε, τί τοι τὸ οὔνομα;
[9, 16]	Θηβαῖος παρασκευασάμενος μεγάλως ἐκάλεε ἐπὶ	ξείνια	αὐτόν τε Μαρδόνιον καὶ πεντήκοντα
[9, 89]	Θεσσαλοὶ παρὰ σφέας ἐπί τε	ξείνια	ἐκάλεον καὶ ἀνειρώτων περὶ τῆς
[9, 89]	ἐλαύνων προσδόκιμος ἐστί. τοῦτον καὶ	ξεινίζετε	καὶ εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε· οὐ
[9, 76]	Ἡγητορίδεω τοῦ Κῴου, ὃς ἐμοὶ	ξεῖνος	μάλιστα τυγχάνει ἐὼν τῶν περὶ
[9, 91]	δὲ πολλὸς ἦν λισσόμενος ὁ	ξεῖνος	ὁ Σάμιος, εἴρετο Λευτυχίδης, εἴτε
[9, 11]	Ὀρεσθείῳ στείχοντας ἐπὶ τοὺς ξείνους.	ξείνους	γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους. (οἳ
[9, 55]	ψηφίζεσθαι ἔφη μὴ φεύγειν τοὺς	ξείνους,	λέγων τοὺς βαρβάρους. ὁ δὲ
[9, 11]	ἐν Ὀρεσθείῳ στείχοντας ἐπὶ τοὺς	ξείνους.	ξείνους γὰρ ἐκάλεον τοὺς βαρβάρους.
[9, 53]	Πιτανητέων λόχου οὐκ ἔφη τοὺς	ξείνους	φεύξεσθαι οὐδὲ ἑκὼν εἶναι αἰσχυνέειν
[9, 9]	Τεγεήτης, δυνάμενος ἐν Λακεδαίμονι μέγιστον	ξείνων,	τῶν ἐφόρων ἐπύθετο πάντα λόγον
[9, 109]	τρόπῳ τοιῷδε. ἐξυφήνασα Ἄμηστρις ἡ	Ξέρξεω	γυνὴ φᾶρος μέγα τε καὶ
[9, 112]	Ἄμηστρις μεταπεμψαμένη τοὺς δορυφόρους τοῦ	Ξέρξεω	διαλυμαίνεται τὴν γυναῖκα τοῦ Μασίστεω·
[9, 69]	μὲν δὴ νικῶντες εἵποντο τοὺς	Ξέρξεω	διώκοντές τε καὶ φονεύοντες. ἐν
[9, 110]	φυλάξασα ἡ Ἄμηστρις χρηίζει τοῦ	Ξέρξεω	δοθῆναί οἱ τὴν Μασίστεω γυναῖκα.
[9, 113]	κατὰ μὲν τὸν ἔρωτα τὸν	Ξέρξεω	καὶ τὸν Μασίστεω θάνατον τοσαῦτα
[9, 96]	ἐν τῇ Μυκάλῃ, ὃς κελεύσαντος	Ξέρξεω	καταλελειμμένος τοῦ ἄλλου στρατοῦ Ἰωνίην
[9, 99]	ὑποψίην εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν	Ξέρξεω	πολεμίων λυσάμενοι. (τοῦτο δὲ τὰς
[9, 99]	ἀνὰ τὴν Ἀττικὴν λελειμμένους οἱ	Ξέρξεω,	τούτους λυσάμενοι πάντας ἀποπέμπουσι ἐποδιάσαντες
[9, 116]	~ἐτυράννευε δὲ τούτου τοῦ νομοῦ	Ξέρξεω	ὕπαρχος Ἀρταΰκτης, ἀνὴρ μὲν Πέρσης,
[9, 32]	ἐς τὸν πεζὸν τὸν ἅμα	Ξέρξῃ	ἀπικόμενον ἐς Ἀθήνας Αἰγύπτιοι. τῶν
[9, 41]	Περσέων ἦν ἀνὴρ δόκιμος παρὰ	Ξέρξῃ.	(βουλευομένων δὲ αἵδε ἦσαν αἱ
[9, 109]	πανοικίῃ γενέσθαι, πρὸς ταῦτα εἶπε	Ξέρξῃ	δώσεις μοι τὸ ἄν σε
[9, 107]	αὐτῷ τε Μασίστῃ τιθέμενος καὶ	Ξέρξῃ.	ἐκσώζων τὸν ἀδελφεὸν τὸν ἐκείνου·
[9, 109]	ποικίλον καὶ θέης ἄξιον διδοῖ	Ξέρξῃ.	ὁ δὲ ἡσθεὶς περιβάλλεταί τε
[9, 110]	δὲ τὸν ἄνδρα τὸν ἑωυτῆς	Ξέρξην	βασιλήιον δεῖπνον προτιθέμενον· τοῦτο δὲ
[9, 116]	βασιλέος δόντος. λέγων δὲ τοιάδε	Ξέρξην	διεβάλετο. (δέσποτα, ἔστι οἶκος ἀνδρὸς
[9, 116]	ταῦτα λέγων εὐπετέως ἔμελλε ἀναπείσειν	Ξέρξην	δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον, οὐδὲν ὑποτοπηθέντα
[9, 1]	συμπροέπεμψέ τε Θώρηξ ὁ Ληρισαῖος	Ξέρξην	φεύγοντα καὶ τότε ἐκ τοῦ
[9, 78]	ἐν Θερμοπύλῃσι Μαρδόνιός τε καὶ	Ξέρξης	ἀποταμόντες τὴν κεφαλὴν ἀνεσταύρωσαν· τῷ
[9, 111]	(ὃ μὲν δὴ τοιούτοισι ἀμείβεται,	Ξέρξης	δὲ θυμωθεὶς λέγει τάδε. οὕτω
[9, 109]	ὤμοσε ἀδεῶς αἰτέει τὸ φᾶρος.	(Ξέρξης	δὲ παντοῖος ἐγίνετο οὐ βουλόμενος
[9, 120]	ἀπαγαγόντες δὲ αὐτὸν ἐς τὴν	Ξέρξης	ἔζευξε τὸν πόρον, οἳ δὲ
[9, 108]	βίης οὐ τευξομένη· ἐνθαῦτα δὴ	Ξέρξης	ἐργόμενος τῶν ἄλλων πρήσσει τὸν
[9, 113]	ὕπαρχος τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ	Ξέρξης	πυθόμενος ταῦτα ἐκεῖνον πρήσσοντα, πέμψας
[9, 112]	διὰ μέσου χρόνῳ, ἐν τῷ	Ξέρξης	τῷ ἀδελφεῷ διελέγετο, ἡ Ἄμηστρις
[9, 82]	δὲ καὶ τάδε γενέσθαι, ὡς	Ξέρξης	φεύγων ἐκ τῆς Ἑλλάδος Μαρδονίῳ
[9, 66]	ἐτρόχαζε φεύγων οὔτε ἐς τὸ	ξύλινον	οὔτε ἐς τὸ Θηβαίων τεῖχος
[9, 37]	ὑγιὴς δὲ γενόμενος καὶ προσποιησάμενος	ξύλινον	πόδα κατεστήκεε ἐκ τῆς ἰθέης
[9, 70]	ὅμιλος, ὡς κατέφυγον ἐς τὸ	ξύλινον	τεῖχος, ἔφθησαν ἐπὶ τοὺς πύργους
[9, 65]	καὶ ἐς τὸ τεῖχος τὸ	ξύλινον	τὸ ἐποιήσαντο ἐν μοίρῃ τῇ
[9, 37]	ὡς γὰρ δὴ ἐδέδετο ἐν	ξύλῳ	σιδηροδέτῳ, ἐσενειχθέντος κως σιδηρίου ἐκράτησε,
[9, 97]	περιεβάλοντο ἕρκος καὶ λίθων καὶ	ξύλων,	δένδρεα ἐκκόψαντες ἥμερα, καὶ σκόλοπας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/02/2006