HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 83 formes différentes pour 198 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, chapitre

[9, 7]   τὸν χρόνον καί σφι ἦν Ὑακίνθια, περὶ πλείστου δ᾽ ἦγον τὰ

[9, 11]   ὦ Λακεδαιμόνιοι αὐτοῦ τῇδε μένοντες Ὑακίνθιά τε ἄγετε καὶ παίζετε, καταπροδόντες

[9, 73]   Δέκελον ἀχθόμενόν τε τῇ Θησέος ὕβρι καὶ δειμαίνοντα περὶ πάσῃ τῇ

[9, 27]   Μυκηναίων, μοῦνοι ὑποδεξάμενοι τὴν Εὐρυσθέος ὕβριν κατείλομεν, σὺν ἐκείνοισι μάχῃ νικήσαντες

[9, 37]   ἀρθμίην Λακεδαιμονίοισι τοῦτον τὸν χρόνον· ὑγιὴς δὲ γενόμενος καὶ προσποιησάμενος ξύλινον

[9, 51]   χῶρον ἐβουλεύσαντο μεταναστῆναι, ἵνα καὶ ὕδατι ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ καὶ οἱ

[9, 50]   Ἑλλήνων στρατηγοί, ἅτε τοῦ τε ὕδατος στερηθείσης τῆς στρατιῆς καὶ ὑπὸ

[9, 49]   κρήνην τὴν Γαργαφίην, ἀπ᾽ ἧς ὑδρεύετο πᾶν τὸ στράτευμα τὸ Ἑλληνικόν,

[9, 49]   ποταμοῦ γάρ σφι οὐκ ἐξῆν ὕδωρ φορέεσθαι ὑπό τε τῶν ἱππέων

[9, 113]   Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ υἱοῖσι καὶ δή κου τισὶ καὶ

[9, 37]   τὰς δὲ ἡμέρας καταδύνων ἐς ὕλην καὶ αὐλιζόμενος, οὕτω ὡς Λακεδαιμονίων

[9, 26]   τοῖσι κατιοῦσι, τότε ὦν λόγος Ὕλλον ἀγορεύσασθαι ὡς χρεὸν εἴη τὸν

[9, 26]   καὶ ἐμουνομάχησέ τε καὶ ἀπέκτεινε Ὕλλον. ἐκ τούτου τοῦ ἔργου εὑρόμεθα

[9, 26]   ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε, ἢν μὲν Ὕλλος νικήσῃ τὸν Πελοποννησίων ἡγεμόνα, κατιέναι

[9, 45]   ἀπόρρητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν ὑμέας ἄλλον ἢ Παυσανίην, μή με

[9, 48]   δὴ φεύγοντας καὶ στάσιν ἐκλείποντας ὑμέας εἴδομεν, ἐν Ἀθηναίοισί τε τὴν

[9, 7]   τάχος στρατιὴν ἅμα ἡμῖν ἐκέλευσαν ὑμέας ἐκπέμπειν, ὡς ἂν τὸν βάρβαρον

[9, 46]   τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι ἰέναι ὑμέας ἐς τόδε τὸ κέρας, ἡμέας

[9, 48]   ποιέειν ταῦτα οὐδὲν τοιοῦτο λέγοντας ὑμέας εὕρομεν ἀλλὰ πτώσσοντας μᾶλλον. νῦν

[9, 26]   γὰρ καὶ εὖ ἔχοντες πρὸς ὑμέας ἡμῖν, ἄνδρες Σπαρτιῆται, ἀγῶνες ἀγωνίδαται,

[9, 60]   ἰέναι. (εἰ δ᾽ ἄρα αὐτοὺς ὑμέας καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βοηθέειν, ὑμεῖς

[9, 46]   ἐς ἠῶ ἡ συμβολὴ γίνεται, ὑμέας μὲν χρεόν ἐστι τοὺς Ἀθηναίους

[9, 27]   ἀναγκαίως ἡμῖν ἔχει δηλῶσαι πρὸς ὑμέας ὅθεν ἡμῖν πατρώιον ἐστὶ ἐοῦσι

[9, 60]   ἀλλήλους. εἰ μέν νυν ἐς ὑμέας ὅρμησε ἀρχὴν ἡ ἵππος, χρῆν

[9, 82]   ἄνδρες Ἕλληνες, τῶνδε εἵνεκα ἐγὼ ὑμέας συνήγαγον, βουλόμενος ὑμῖν τοῦδε τοῦ

[9, 46]   ἀπ᾽ ἀρχῆς, ἐπείτε εἴδομεν κατ᾽ ὑμέας τασσομένους τοὺς Πέρσας, ἐν νόῳ

[9, 46]   Βοιωτούς τε καὶ τοὺς κατ᾽ ὑμέας τεταγμένους Ἑλλήνων, τῶνδε εἵνεκα· ὑμεῖς

[9, 58]   τί λέξετε τάδε ὁρῶντες ἔρημα; ὑμεῖς γὰρ οἱ πλησιόχωροι ἐλέγετε Λακεδαιμονίους

[9, 60]   ὑμέας καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βοηθέειν, ὑμεῖς δ᾽ ἡμῖν τοὺς τοξότας ἀποπέμψαντες

[9, 7]   ἀκίβδηλον νέμεται ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας· (ὑμεῖς δὲ ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην τότε

[9, 11]   ἐπ᾽ ἣν ἂν ἐκεῖνοι ἐξηγέωνται. ὑμεῖς δὲ τὸ ἐνθεῦτεν μαθήσεσθε ὁκοῖον

[9, 48]   Σπαρτιήτας ἔλεγε τάδε. ὦ Λακεδαιμόνιοι, ὑμεῖς δὴ λέγεσθε εἶναι ἄνδρες ἄριστοι

[9, 48]   οὐ πρὸ μὲν τῶν Ἑλλήνων ὑμεῖς, ἐπείτε δεδόξωσθε εἶναι ἄριστοι, πρὸ

[9, 46]   ὑμέας τεταγμένους Ἑλλήνων, τῶνδε εἵνεκα· ὑμεῖς ἐπίστασθε τοὺς Μήδους καὶ τὴν

[9, 42]   αὐτὸς Μαρδόνιος ἔλεγε ἐπεὶ τοίνυν ὑμεῖς ἢ ἴστε οὐδὲν ἢ οὐ

[9, 48]   μᾶλλον. νῦν ὦν ἐπειδὴ οὐκ ὑμεῖς ἤρξατε τούτου τοῦ λόγου, ἀλλ᾽

[9, 11]   ἕκαστος· ἐπελθόντες δὲ ἔλεγον τάδε. ὑμεῖς μὲν, ὦ Λακεδαιμόνιοι αὐτοῦ τῇδε

[9, 60]   ἡμεῖς τε οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑμεῖς οἱ Ἀθηναῖοι ὑπὸ τὴν παροιχομένην

[9, 60]   γὰρ ἅπασα κεχώρηκε, δίκαιοι ἐστὲ ὑμεῖς πρὸς τὴν πιεζομένην μάλιστα τῶν

[9, 46]   ἐγένετο εἰπεῖν ταῦτα τά περ ὑμεῖς φθάντες προφέρετε· ἀλλὰ ἀρρωδέομεν μὴ

[9, 42]   τῆς αἰτίης οὐκ ἀπολεόμεθα. (ὥστε ὑμέων ὅσοι τυγχάνουσι εὔνοοι ἐόντες Πέρσῃσι,

[9, 98]   ἴστω καὶ ὁ μὴ ἀκούσας ὑμέων πρὸς τοῦ „ἀκούσαντος„ (ὡυτὸς δὲ

[9, 98]   Ἴωσι λέγων (ἄνδρες Ἴωνες, οἳ ὑμέων τυγχάνουσι ἐπακούοντες, μάθετε τὰ λέγω·

[9, 11]   Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ἀδικεόμενοι ὑπὸ ὑμέων χήτεΐ τε συμμάχων καταλύσονται τῷ

[9, 17]   εἰκάζω· νῦν ἄνδρα πάντα τινὰ ὑμέων χρεόν ἐστι γενέσθαι ἀγαθόν· κρέσσον

[9, 45]   παράβολον ἔργασμαι ὑπὸ προθυμίης, ἐθέλων ὑμῖν δηλῶσαι τὴν διάνοιαν τὴν Μαρδονίου,

[9, 7]   τὴν Ἑλλάδα, καὶ διότι τεῖχος ὑμῖν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐλαυνόμενον ἐν

[9, 98]   οὐδὲν συνήσουσι Πέρσαι τῶν ἐγὼ ὑμῖν ἐντέλλομαι. ἐπεὰν συμμίσγωμεν, μεμνῆσθαι τινὰ

[9, 11]   ἐνθεῦτεν μαθήσεσθε ὁκοῖον ἄν τι ὑμῖν ἐξ αὐτοῦ „ἐκβαίνῃ„ ταῦτα λεγόντων

[9, 45]   τὴν Μαρδονίου, ἵνα μὴ ἐπιπέσωσι ὑμῖν ἐξαίφνης οἱ βάρβαροι μὴ προσδεκομένοισί

[9, 89]   εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε· οὐ γὰρ ὑμῖν ἐς χρόνον ταῦτα ποιεῦσι „μεταμελήσει„

[9, 48]   ἔργα, ἀλλὰ πλεῖστον δὴ ἐν ὑμῖν ἐψεύσθημεν. προσδεκόμενοι γὰρ κατὰ κλέος

[9, 89]   στρατοπέδου μετὰ τῶνδε· αὐτὸς δὲ ὑμῖν Μαρδόνιος καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ,

[9, 58]   οὐδαμοῖσι ἐοῦσι Ἕλλησι ἐναπεδεικνύατο. (καὶ ὑμῖν μὲν ἐοῦσι Περσέων ἀπείροισι πολλὴ

[9, 26]   αἰεὶ ἡγεμονεύειν κοινῆς ἐξόδου γινομένης. (ὑμῖν μέν νυν ὦ Λακεδαιμόνιοι οὐκ

[9, 7]   μέν νυν τὸ παρεὸν Ἀθηναῖοι ὑμῖν μηνίουσι· οὐ γὰρ ἐποιήσατε ἐπιτηδέως.

[9, 60]   Ἑλλάδα οὐ προδιδόντας Τεγεήτας βοηθέειν ὑμῖν· νῦν δέ, ἐς ἡμέας γὰρ

[9, 45]   ἡμερέων λείπεται σιτία. (ἢν δὲ ὑμῖν ὁ πόλεμος ὅδε κατὰ νόον

[9, 46]   φθάντες προφέρετε· ἀλλὰ ἀρρωδέομεν μὴ ὑμῖν οὐκ ἡδέες γένωνται οἱ λόγοι.

[9, 45]   Ἀλέξανδρος τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραθήκην ὑμῖν τὰ ἔπεα τάδε τίθεμαι, ἀπόρρητα

[9, 82]   εἵνεκα ἐγὼ ὑμέας συνήγαγον, βουλόμενος ὑμῖν τοῦδε τοῦ Μήδων ἡγεμόνος τὴν

[9, 60]   ἀποπέμψαντες χάριν θέσθε. συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον

[9, 27]   στασιάζειν πρέπει, ἄρτιοι εἰμὲν πείθεσθαι ὑμῖν ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἵνα δοκέει ἐπιτηδεότατον

[9, 3]   Ἀθήνας δεύτερα ἑλεῖν, ἅμα μὲν ὑπ᾽ ἀγνωμοσύνης, ἅμα δὲ πυρσοῖσι διὰ

[9, 17]   καὶ οὗτοι) οὐκ ἑκόντες ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης. (ἡμέρῃσι δὲ οὐ πολλῇσι

[9, 15]   οὔτι κατὰ ἔχθος αὐτῶν ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἀναγκαίης μεγάλης ἐχόμενος ἔρυμά τε

[9, 37]   πεπονθότες πολλά τε καὶ ἀνάρσια ὑπ᾽ αὐτοῦ. (ὁ δὲ ἐν τούτῳ

[9, 37]   ἥλω γὰρ μαντευόμενος ἐν Ζακύνθῳ ὑπ᾽ αὐτῶν καὶ ἀπέθανε. ~ὁ μέντοι

[9, 7]   καταινέσαμεν ἀλλ᾽ ἀπειπάμεθα, καίπερ ἀδικεόμενοι ὑπ᾽ Ἑλλήνων καὶ καταπροδιδόμενοι, ἐπιστάμενοί τε

[9, 4]   τῆς Ἀττικῆς χώρης καὶ ἐούσης ὑπ᾽ ἑωυτῷ. ~τούτων μὲν εἵνεκα ἀπέπεμψε

[9, 93]   ταῦτα γενόμενα, ἀλλ᾽ ὡς ἐπύθοντο, ὑπαγαγόντες μιν ὑπὸ δικαστήριον κατέκριναν, ὡς

[9, 94]   συλλυπεύμενοι τῷ πάθεϊ· ταύτῃ δὲ ὑπάγοντες εἰρώτων τίνα δίκην ἂν ἕλοιτο,

[9, 91]   δὲ εἶπε „Ἡγησίστρατος„ (ὁ δὲ ὑπαρπάσας τὸν ἐπίλοιπον λόγον, εἴ τινα

[9, 78]   ὕστερον φυλάσσηται τῶν βαρβάρων μὴ ὑπάρχειν ἔργα ἀτάσθαλα ποιέων ἐς τοὺς

[9, 116]   δὲ τούτου τοῦ νομοῦ Ξέρξεω ὕπαρχος Ἀρταΰκτης, ἀνὴρ μὲν Πέρσης, δεινὸς

[9, 113]   γὰρ ἔστεργόν μιν καὶ ἦν ὕπαρχος τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ Ξέρξης

[9, 21]   βουλομένων δὲ τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι ὑπεδέξαντο καὶ Ἀθηναίων οἱ τριηκόσιοι λογάδες,

[9, 27]   ἔλεγον, Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς ταῦτα ὑπεκρίναντο τάδε. ἐπιστάμεθα μὲν σύνοδον τήνδε

[9, 49]   χρόνον, ὥς οἱ οὐδεὶς οὐδὲν ὑπεκρίνατο, ἀπαλλάσσετο ὀπίσω, ἀπελθὼν δὲ ἐσήμαινε

[9, 116]   τοῦ Ἰφίκλου χρήματα ἐξ Ἐλαιοῦντος ὑπελόμενος. (ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου

[9, 84]   (ὅστις μέντοι ἦν αὐτῶν ὁ ὑπελόμενός τε καὶ θάψας τὸν νεκρὸν

[9, 23]   οὕτω δὴ οὐκέτι οἱ ἱππόται ὑπέμενον οὐδέ σφι ἐξεγένετο τὸν νεκρὸν

[9, 73]   τοὺς δήμους, οὐκ εἰδότες ἵνα ὑπεξέκειτο ἡ Ἑλένη, τότε λέγουσι τοὺς

[9, 6]   Βοιωτίῃ ἐλέγετο εἶναι, οὕτω δὴ ὑπεξεκομίσαντό τε πάντα καὶ αὐτοὶ διέβησαν

[9, 13]   Παυσανίεω ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐσβαλεῖν, ὑπεξεχώρεε ἐμπρήσας τε τὰς Ἀθήνας, καὶ

[9, 14]   χώρῃ ἱππασίμῳ. ~Μαρδόνιος μὲν δὴ ὑπεξεχώρεε, ἤδη δὲ ἐν τῇ ὁδῷ

[9, 119]   καὶ ὡς κατελαμβάνοντο ὀλίγον ἐόντες ὑπὲρ Αἰγὸς ποταμῶν, ἀλεξόμενοι χρόνον ἐπὶ

[9, 43]   βαρβαρόφωνον ἰυγήν, τῇ πολλοὶ πεσέονται ὑπὲρ λάχεσίν τε μόρον τε τοξοφόρων

[9, 120]   λέγουσι ἐπὶ τὸν κολωνὸν τὸν ὑπὲρ Μαδύτου πόλιος, πρὸς σανίδας προσπασσαλεύσαντες

[9, 45]   ταῦτα ἑτοιμάζεσθε. ἢν δὲ ἄρα ὑπερβάληται τὴν συμβολὴν Μαρδόνιος καὶ μὴ

[9, 51]   δὲ τοῖσι στρατηγοῖσι ἔδοξε, ἣν ὑπερβάλωνται ἐκείνην τὴν ἡμέρην οἱ Πέρσαι

[9, 71]   γενομένων καὶ Τεγεητέων καὶ Ἀθηναίων, ὑπερεβάλοντο ἀρετῇ Λακεδαιμόνιοι. (ἄλλῳ μὲν οὐδενὶ

[9, 28]   δὴ ἔσχον οἱ Ἀθηναῖοι καὶ ὑπερεβάλοντο τοὺς Τεγεήτας. (μετὰ δὲ ταῦτα

[9, 96]   αὐτοῦ Τιγράνης κάλλεϊ καὶ μεγάθεϊ ὑπερφέρων Περσέων. (ὑπὸ τοῦτον μὲν δὴ

[9, 78]   παῖ Κλεομβρότου, ἔργον ἔργασταί τοι ὑπερφυὲς μέγαθός τε καὶ κάλλος, καί

[9, 18]   ὡς μάλιστα. ἐνθαῦτα οἱ ἱππόται ὑπέστρεφον καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω. (οὐκ ἔχω

[9, 6]   ἅμα δὲ ὑπομνήσοντας ὅσα σφι ὑπέσχετο ὁ Πέρσης μεταβαλοῦσι δώσειν, προεῖπαί

[9, 4]   φιλίας γνώμας, ἐλπίζων δὲ σφέας ὑπήσειν τῆς ἀγνωμοσύνης, ὡς δοριαλώτου ἐούσης

[9, 109]   πᾶν μᾶλλον δοκέων κείνην αἰτῆσαι ὑπισχνέετο καὶ ὤμοσε. ἣ δὲ ὡς

[9, 120]   τάλαντα διηκόσια Ἀθηναίοισι „περιγενόμενος„ (ταῦτα ὑπισχόμενος τὸν στρατηγὸν Ξάνθιππον οὐκ ἔπειθε·

[9, 44]   μάλιστα οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐν ὕπνῳ, τηνικαῦτα προσελάσας ἵππῳ πρὸς τὰς

[9, 64]   τυγχάνουσι ἐόντες. ἀποθνήσκει δὲ Μαρδόνιος ὑπὸ Ἀειμνήστου ἀνδρὸς ἐν Σπάρτῃ λογίμου,

[9, 116]   γυναιξὶ ἐμίσγετο. τότε δὲ ἐπολιορκέετο ὑπὸ Ἀθηναίων οὔτε παρεσκευασμένος ἐς πολιορκίην

[9, 67]   πρῶτοι καὶ ἄριστοι ἐνθαῦτα ἔπεσον ὑπὸ Ἀθηναίων. ὡς δὲ ἐτράποντο καὶ

[9, 114]   πρῶτον μὲν περὶ Λεκτὸν ὅρμεον, ὑπὸ ἀνέμων ἀπολαμφθέντες, ἐνθεῦτεν δὲ ἀπίκοντο

[9, 16]   ὁ Θέρσανδρος κληθῆναι καὶ αὐτὸς ὑπὸ Ἀτταγίνου ἐπὶ τὸ δεῖπνον τοῦτο,

[9, 93]   ἀλλ᾽ ὡς ἐπύθοντο, ὑπαγαγόντες μιν ὑπὸ δικαστήριον κατέκριναν, ὡς τὴν φυλακὴν

[9, 75]   ἅμα Λεάγρῳ τῷ Γλαύκωνος, ἀποθανεῖν ὑπὸ Ἠδωνῶν ἐν Δάτῳ περὶ τῶν

[9, 17]   μέλλουσι προόπτῳ θανάτῳ δώσειν, διαβεβλημένους ὑπὸ Θεσσαλῶν, ὡς ἐγὼ εἰκάζω· νῦν

[9, 89]   τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ συχνοὺς ὑπὸ Θρηίκων κατακοπέντας κατ᾽ ὁδὸν καὶ

[9, 98]   τῷ αἰγιαλῷ τὰ μάλιστα, Λευτυχίδης ὑπὸ κήρυκος προηγόρευε τοῖσι Ἴωσι λέγων

[9, 31]   ῥέοντα. ἀπικόμενοι δὲ ἀντετάσσοντο ὧδε ὑπὸ Μαρδονίου. κατὰ μὲν Λακεδαιμονίους ἔστησε

[9, 32]   ἐθνέων τὰ μέγιστα ὠνόμασται τῶν ὑπὸ Μαρδονίου ταχθέντων, τά περ ἐπιφανέστατά

[9, 58]   ὡς ἐπύθετο τοὺς Ἕλληνας ἀποιχομένους ὑπὸ νύκτα εἶδέ τε τὸν χῶρον

[9, 118]   ταῦτα ἔτι εἶχον, οὕτω δὴ ὑπὸ νύκτα οἴχοντο ἀποδράντες οἵ τε

[9, 84]   δευτέρῃ ἡμέρῃ ὁ νεκρὸς ἠφάνιστο, ὑπὸ ὅτευ μὲν ἀνθρώπων τὸ ἀτρεκὲς

[9, 27]   τοῦτο μὲν τούτους, πρότερον ἐξελαυνομένους ὑπὸ πάντων Ἑλλήνων ἐς τοὺς ἀπικοίατο

[9, 78]   ἀποδιδοὺς ἔπαινον ἕξεις πρῶτα μὲν ὑπὸ πάντων Σπαρτιητέων, αὖτις δὲ καὶ

[9, 45]   εἵνεκα οὕτω ἔργον παράβολον ἔργασμαι ὑπὸ προθυμίης, ἐθέλων ὑμῖν δηλῶσαι τὴν

[9, 90]   Ἀρχεστρατίδεω καὶ Ἡγησίστρατος Ἀρισταγόρεω, πεμφθέντες ὑπὸ Σαμίων λάθρῃ τῶν τε Περσέων

[9, 49]   σφι οὐκ ἐξῆν ὕδωρ φορέεσθαι ὑπό τε τῶν ἱππέων καὶ τοξευμάτων.

[9, 51]   περισχίζεται ῥέουσα ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος, ὑπὸ τὴν νύκτα ταύτην ἐδόκεε τοὺς

[9, 60]   Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑμεῖς οἱ Ἀθηναῖοι ὑπὸ τὴν παροιχομένην νύκτα διαδράντων. (νῦν

[9, 58]   τῆς τάξιος εἴδετε, νῦν τε ὑπὸ τὴν παροιχομένην νύκτα καὶ οἱ

[9, 85]   Μεγαρέες τε καὶ Φλειάσιοι τοὺς ὑπὸ τῆς ἵππου διαφθαρέντας. (τούτων μὲν

[9, 50]   ἐς Πελοπόννησον ὡς ἐπισιτιεύμενοι ἀπεκεκληίατο ὑπὸ τῆς ἵππου, οὐ δυνάμενοι ἀπικέσθαι

[9, 50]   ὕδατος στερηθείσης τῆς στρατιῆς καὶ ὑπὸ τῆς ἵππου ταρασσομένης, συνελέχθησαν περὶ

[9, 60]   χάριν θέσθε. συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον ἐοῦσι

[9, 96]   τὴν ἤπειρον ἀπέπλεον, ὅκως ἔωσι ὑπὸ τὸν πεζὸν στρατὸν τὸν σφέτερον

[9, 111]   μέντοι ἐκείνης τε λιπαρεούσης καὶ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐξεργόμενος, ὅτι ἀτυχῆσαι

[9, 96]   κάλλεϊ καὶ μεγάθεϊ ὑπερφέρων Περσέων. (ὑπὸ τοῦτον μὲν δὴ τὸν στρατὸν

[9, 65]   Πλαταιῇσι οἱ Πέρσαι ὡς ἐτράποντο ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, ἔφευγον οὐδένα κόσμον

[9, 59]   γὰρ τραπομένους ἐς τὸ πεδίον ὑπὸ τῶν ὄχθων οὐ κατώρα. (Πέρσας

[9, 60]   ἢ δεδουλωμένην τὴν Ἑλλάδα, προδεδόμεθα ὑπὸ τῶν συμμάχων ἡμεῖς τε οἱ

[9, 48]   δὴ λέγεσθε εἶναι ἄνδρες ἄριστοι ὑπὸ τῶν τῇδε ἀνθρώπων, ἐκπαγλεομένων ὡς

[9, 11]   συμμάχους· Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ἀδικεόμενοι ὑπὸ ὑμέων χήτεΐ τε συμμάχων καταλύσονται

[9, 37]   (ταῦτα δὲ ποιήσας, ὡς φυλασσόμενος ὑπὸ φυλάκων, διορύξας τὸν τοῖχον ἀπέδρη

[9, 120]   ~καί τεῳ τῶν φυλασσόντων λέγεται ὑπὸ Χερσονησιτέων ταρίχους ὀπτῶντι τέρας γενέσθαι

[9, 22]   Λάμπωνος. ~οὗτοι ἦσαν οἵ τε ὑποδεξάμενοι καὶ οἱ πρὸ τῶν ἄλλων

[9, 12]   τὴν Ἀττικήν, πρότερον αὐτοὶ Μαρδονίῳ ὑποδεξάμενοι σχήσειν τὸν Σπαρτιήτην μὴ ἐξιέναι·

[9, 27]   φεύγοντες δουλοσύνην πρὸς Μυκηναίων, μοῦνοι ὑποδεξάμενοι τὴν Εὐρυσθέος ὕβριν κατείλομεν, σὺν

[9, 24]   καὶ τοὺς ἵππους καὶ τὰ ὑποζύγια οἰμωγῇ τε χρεώμενοι ἀπλέτῳ· ἅπασαν

[9, 81]   καὶ ἄλλα χρήματα τε καὶ ὑποζύγια. (ὃσα μέν νυν ἐξαίρετα τοῖσι

[9, 39]   γὰρ ἐς τὸ πεδίον λαμβάνουσι ὑποζύγιά τε πεντακόσια, σιτία ἄγοντα ἀπὸ

[9, 41]   ἐσενηνεῖχθαι πολλὸν καὶ χόρτον τοῖσι ὑποζυγίοισι, κατ᾽ ἡσυχίην τε ἱζομένους διαπρήσσεσθαι

[9, 39]   ἀφειδέως ἐφόνευον, οὐ φειδόμενοι οὔτε ὑποζυγίου οὐδενὸς οὔτε ἀνθρώπου. ὡς δὲ

[9, 99]   τοῖσι Ἕλλησι. ~Λευτυχίδεω δὲ ταῦτα ὑποθεμένου δεύτερα δὴ τάδε ἐποίευν οἱ

[9, 8]   ταῦτα, ἀνεβάλλοντο ἐς τὴν ὑστεραίην ὑποκρίνασθαι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐς τὴν

[9, 16]   αὐτὸν ὁποδαπός ἐστι, αὐτὸς δὲ ὑποκρίνασθαι ὡς εἴη Ὀρχομένιος. τὸν δὲ

[9, 9]   Πέρσας. ~τέλος δὲ τῆς τε ὑποκρίσιος καὶ ἐξόδου τῶν Σπαρτιητέων ἐγένετο

[9, 94]   ἔλεγε, οἳ δὲ πάρεδροι εἶπαν ὑπολαβόντες Εὐήνιε, ταύτην δίκην Ἀπολλωνιῆται τῆς

[9, 122]   Πέρσῃσι ἐξηγησάμενος λόγον τὸν ἐκεῖνοι ὑπολαβόντες Κύρῳ προσήνεικαν λέγοντα τάδε. (ἐπεὶ

[9, 53]   συνεθήκαντο τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι, ἀπόληται ὑπολειφθεὶς αὐτός τε Ἀμομφάρετος καὶ οἱ

[9, 114]   καὶ Ξανθίππῳ τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ ὑπομείναντας πειρᾶσθαι τῆς Χερσονήσου. οἳ μὲν

[9, 90]   ὑπομενέουσι· ἢν δὲ καὶ ἂρα ὑπομείνωσι, οὐκ ἑτέρην ἄγρην τοιαύτην εὑρεῖν

[9, 90]   καὶ ὡς οἱ βάρβαροι οὐκ ὑπομενέουσι· ἢν δὲ καὶ ἂρα ὑπομείνωσι,

[9, 6]   ἐς τὴν Βοιωτίην, ἅμα δὲ ὑπομνήσοντας ὅσα σφι ὑπέσχετο ὁ Πέρσης

[9, 88]   δὲ ὡς παρέλαβε, αὐτὰ ταῦτα ὑπονοέων τὴν στρατιὴν τὴν τῶν συμμάχων

[9, 99]   τοῖσι Ἴωσι παραινέσαντας, τοῦτο μὲν ὑπονοήσαντες τοὺς Σαμίους τὰ Ἑλλήνων φρονέειν

[9, 90]   εἶναι. αὐτοί τε, εἴ τι ὑποπτεύουσι μὴ δόλῳ αὐτοὺς προάγοιεν, ἕτοιμοι

[9, 34]   πλεῦνες τῶν γυναικῶν, οὕτω δὴ ὑποστάντες τὰ ὁ Μελάμπους προετείνατο ἤισαν

[9, 94]   ἕλοιτο, εἰ ἐθέλοιεν Ἀπολλωνιῆται δίκας ὑποστῆναι δώσειν τῶν ἐποίησαν. (ὁ δὲ

[9, 14]   εἴ κως τούτους πρῶτον ἕλοι. ὑποστρέψας δὲ τὴν στρατιὴν ἦγε ἐπὶ

[9, 22]   ἀποθνήσκοντα, ἀναχωρήσιός τε γινομένης καὶ ὑποστροφῆς οὐκ ἔμαθον τὸ γινόμενον. ἐπείτε

[9, 116]   Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον, οὐδὲν ὑποτοπηθέντα τῶν ἐκεῖνος ἐφρόνεε. ἐπὶ γῆν

[9, 109]   οἱ γενέσθαι ἀντὶ τῶν αὐτῷ ὑπουργημένων· πάντα γὰρ τεύξεσθαι αἰτήσασαν. τῇ

[9, 99]   Ἀθήνας· τῶν εἵνεκεν οὐκ ἥκιστα ὑποψίην εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν Ξέρξεω

[9, 69]   ἀμφὶ Κορινθίους ἐτράποντο διὰ τῆς ὑπωρέης καὶ τῶν κολωνῶν τὴν φέρουσαν

[9, 19]   δὲ τοῦτο ἀντετάσσοντο ἐπὶ τῆς ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος. ~Μαρδόνιος δέ, ὡς

[9, 25]   τὰ ὅπλα ἤισαν διὰ τῆς ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος παρὰ Ὑσιὰς ἐς

[9, 56]   τε ὄχθων ἀντείχοντο καὶ τῆς ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος φοβεόμενοι τὴν ἵππον,

[9, 25]   τῆς ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος παρὰ Ὑσιὰς ἐς τὴν Πλαταιίδα γῆν, ἀπικόμενοι

[9, 15]   στρατόπεδον ἀρξάμενον ἀπὸ Ἐρυθρέων παρὰ Ὑσιάς, κατέτεινε δὲ ἐς τὴν Πλαταιίδα

[9, 9]   τρόπος τοιόσδε. τῇ προτεραίῃ τῆς ὑστάτης καταστάσιος μελλούσης ἔσεσθαι Χίλεος ἀνὴρ

[9, 35]   ὁ Μεσσηνίων ὁ πρὸς Ἰθώμῃ, ὕστατος δὲ ὁ ἐν Τανάγρῃ πρὸς

[9, 35]   καὶ Ἀργείους γενόμενος· οὗτος δὲ ὕστατος κατεργάσθη τῶν πέντε ἀγώνων. ~οὗτος

[9, 93]   ἐπισχόντες ταύτην τὴν ἡμέρην τῇ ὑστεραίῃ ἐκαλλιερέοντο, μαντευομένου σφι Δηιφόνου τοῦ

[9, 15]   νύκτα ἐναυλισάμενος, καὶ τραπόμενος τῇ ὑστεραίῃ ἐς Σκῶλον ἐν γῇ τῇ

[9, 8]   τὴν ὑστεραίην ὑποκρίνασθαι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐς τὴν ἑτέρην· τοῦτο καὶ

[9, 8]   ἔφοροι ταῦτα, ἀνεβάλλοντο ἐς τὴν ὑστεραίην ὑποκρίνασθαι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐς

[9, 3]   δὲ βασιλέος αἵρεσις ἐς τὴν ὑστέρην τὴν Μαρδονίου ἐπιστρατηίην δεκάμηνος ἐγένετο.

[9, 48]   οἱ δ᾽ ὦν μετέπειτα μαχέσθων ὕστεροι· εἰ δὲ καὶ μὴ δοκέοι

[9, 77]   ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι· μαθόντες δὲ ὅτι ὕστεροι ἥκουσι τῆς συμβολῆς, συμφορὴν ἐποιεῦντο

[9, 119]   (οἱ δὲ ἀμφὶ τὸν Ἀρταΰκτην ὕστεροι ὁρμηθέντες φεύγειν, καὶ ὡς κατελαμβάνοντο

[9, 76]   ἐπέτρεψε τῶν ἐφόρων τοῖσι παρεοῦσι, ὕστερον δὲ ἀπέπεμψε ἐς Αἴγιναν, ἐς

[9, 101]   αὐτοῦ, χρόνῳ οὐ πολλῷ σφι ὕστερον δῆλα ἀναμανθάνουσι ἐγίνετο. (ἦν δὲ

[9, 38]   ~ὁ μέντοι θάνατος ὁ Ἡγησιστράτου ὕστερον ἐγένετο τῶν Πλαταιικῶν, τότε δὲ

[9, 17]   τὴν ἄπιξιν τὴν ἐς Θήβας ὕστερον ἦλθον αὐτῶν ὁπλῖται χίλιοι, ἦγε

[9, 64]   ἐν Σπάρτῃ λογίμου, ὃς χρόνῳ ὕστερον μετὰ τὰ Μηδικὰ ἔχων ἄνδρας

[9, 85]   ἐγὼ ἀκούω καὶ δέκα ἔτεσι ὕστερον μετὰ ταῦτα δεηθέντων τῶν Αἰγινητέων

[9, 73]   καὶ ἐς τὸν πόλεμον τὸν ὕστερον πολλοῖσι ἔτεσι τούτων γενόμενον Ἀθηναίοισί

[9, 83]   χρημάτων. (ἐφάνη δὲ καὶ τόδε ὕστερον τούτων ἐπὶ τῶν νεκρῶν περιψιλωθέντων

[9, 75]   ἐφόνευσε. αὐτὸν δὲ Σωφάνεα χρόνῳ ὕστερον τούτων κατέλαβε ἄνδρα γενόμενον ἀγαθόν,

[9, 105]   τοῦτον δὲ τὸν Ἑρμόλυκον κατέλαβε ὕστερον τούτων, πολέμου ἐόντος Ἀθηναίοισί τε

[9, 78]   ἔχῃ ἔτι μέζων καί τις ὕστερον φυλάσσηται τῶν βαρβάρων μὴ ὑπάρχειν

[9, 83]   πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν Ἑλλήνων. ~ὑστέρῳ μέντοι χρόνῳ μετὰ ταῦτα καὶ

[9, 25]   ἥρωος, διὰ ὄχθων τε οὐκ ὑψηλῶν καὶ ἀπέδου χώρου. ~ἐνθαῦτα ἐν

[9, 79]   ἡμάρτηκας χρηστῆς· ἐξαείρας γάρ με ὑψοῦ καὶ τὴν πάτρην καὶ τὸ

Livre, chapitre
[9, 7]	τὸν χρόνον καί σφι ἦν	Ὑακίνθια,	περὶ πλείστου δ᾽ ἦγον τὰ
[9, 11]	ὦ Λακεδαιμόνιοι αὐτοῦ τῇδε μένοντες	Ὑακίνθιά	τε ἄγετε καὶ παίζετε, καταπροδόντες
[9, 73]	Δέκελον ἀχθόμενόν τε τῇ Θησέος	ὕβρι	καὶ δειμαίνοντα περὶ πάσῃ τῇ
[9, 27]	Μυκηναίων, μοῦνοι ὑποδεξάμενοι τὴν Εὐρυσθέος	ὕβριν	κατείλομεν, σὺν ἐκείνοισι μάχῃ νικήσαντες
[9, 37]	ἀρθμίην Λακεδαιμονίοισι τοῦτον τὸν χρόνον·	ὑγιὴς	δὲ γενόμενος καὶ προσποιησάμενος ξύλινον
[9, 51]	χῶρον ἐβουλεύσαντο μεταναστῆναι, ἵνα καὶ	ὕδατι	ἔχωσι χρᾶσθαι ἀφθόνῳ καὶ οἱ
[9, 50]	Ἑλλήνων στρατηγοί, ἅτε τοῦ τε	ὕδατος	στερηθείσης τῆς στρατιῆς καὶ ὑπὸ
[9, 49]	κρήνην τὴν Γαργαφίην, ἀπ᾽ ἧς	ὑδρεύετο	πᾶν τὸ στράτευμα τὸ Ἑλληνικόν,
[9, 49]	ποταμοῦ γάρ σφι οὐκ ἐξῆν	ὕδωρ	φορέεσθαι ὑπό τε τῶν ἱππέων
[9, 113]	Βάκτρα σύν τε τοῖσι ἑωυτοῦ	υἱοῖσι	καὶ δή κου τισὶ καὶ
[9, 37]	τὰς δὲ ἡμέρας καταδύνων ἐς	ὕλην	καὶ αὐλιζόμενος, οὕτω ὡς Λακεδαιμονίων
[9, 26]	τοῖσι κατιοῦσι, τότε ὦν λόγος	Ὕλλον	ἀγορεύσασθαι ὡς χρεὸν εἴη τὸν
[9, 26]	καὶ ἐμουνομάχησέ τε καὶ ἀπέκτεινε	Ὕλλον.	ἐκ τούτου τοῦ ἔργου εὑρόμεθα
[9, 26]	ἐπὶ λόγῳ τοιῷδε, ἢν μὲν	Ὕλλος	νικήσῃ τὸν Πελοποννησίων ἡγεμόνα, κατιέναι
[9, 45]	ἀπόρρητα ποιεύμενος πρὸς μηδένα λέγειν	ὑμέας	ἄλλον ἢ Παυσανίην, μή με
[9, 48]	δὴ φεύγοντας καὶ στάσιν ἐκλείποντας	ὑμέας	εἴδομεν, ἐν Ἀθηναίοισί τε τὴν
[9, 7]	τάχος στρατιὴν ἅμα ἡμῖν ἐκέλευσαν	ὑμέας	ἐκπέμπειν, ὡς ἂν τὸν βάρβαρον
[9, 46]	τὰ ὅπλα χρεόν ἐστι ἰέναι	ὑμέας	ἐς τόδε τὸ κέρας, ἡμέας
[9, 48]	ποιέειν ταῦτα οὐδὲν τοιοῦτο λέγοντας	ὑμέας	εὕρομεν ἀλλὰ πτώσσοντας μᾶλλον. νῦν
[9, 26]	γὰρ καὶ εὖ ἔχοντες πρὸς	ὑμέας	ἡμῖν, ἄνδρες Σπαρτιῆται, ἀγῶνες ἀγωνίδαται,
[9, 60]	ἰέναι. (εἰ δ᾽ ἄρα αὐτοὺς	ὑμέας	καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βοηθέειν, ὑμεῖς
[9, 46]	ἐς ἠῶ ἡ συμβολὴ γίνεται,	ὑμέας	μὲν χρεόν ἐστι τοὺς Ἀθηναίους
[9, 27]	ἀναγκαίως ἡμῖν ἔχει δηλῶσαι πρὸς	ὑμέας	ὅθεν ἡμῖν πατρώιον ἐστὶ ἐοῦσι
[9, 60]	ἀλλήλους. εἰ μέν νυν ἐς	ὑμέας	ὅρμησε ἀρχὴν ἡ ἵππος, χρῆν
[9, 82]	ἄνδρες Ἕλληνες, τῶνδε εἵνεκα ἐγὼ	ὑμέας	συνήγαγον, βουλόμενος ὑμῖν τοῦδε τοῦ
[9, 46]	ἀπ᾽ ἀρχῆς, ἐπείτε εἴδομεν κατ᾽	ὑμέας	τασσομένους τοὺς Πέρσας, ἐν νόῳ
[9, 46]	Βοιωτούς τε καὶ τοὺς κατ᾽	ὑμέας	τεταγμένους Ἑλλήνων, τῶνδε εἵνεκα· ὑμεῖς
[9, 58]	τί λέξετε τάδε ὁρῶντες ἔρημα;	ὑμεῖς	γὰρ οἱ πλησιόχωροι ἐλέγετε Λακεδαιμονίους
[9, 60]	ὑμέας καταλελάβηκε ἀδύνατόν τι βοηθέειν,	ὑμεῖς	δ᾽ ἡμῖν τοὺς τοξότας ἀποπέμψαντες
[9, 7]	ἀκίβδηλον νέμεται ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας·	(ὑμεῖς	δὲ ἐς πᾶσαν ἀρρωδίην τότε
[9, 11]	ἐπ᾽ ἣν ἂν ἐκεῖνοι ἐξηγέωνται.	ὑμεῖς	δὲ τὸ ἐνθεῦτεν μαθήσεσθε ὁκοῖον
[9, 48]	Σπαρτιήτας ἔλεγε τάδε. ὦ Λακεδαιμόνιοι,	ὑμεῖς	δὴ λέγεσθε εἶναι ἄνδρες ἄριστοι
[9, 48]	οὐ πρὸ μὲν τῶν Ἑλλήνων	ὑμεῖς,	ἐπείτε δεδόξωσθε εἶναι ἄριστοι, πρὸ
[9, 46]	ὑμέας τεταγμένους Ἑλλήνων, τῶνδε εἵνεκα·	ὑμεῖς	ἐπίστασθε τοὺς Μήδους καὶ τὴν
[9, 42]	αὐτὸς Μαρδόνιος ἔλεγε ἐπεὶ τοίνυν	ὑμεῖς	ἢ ἴστε οὐδὲν ἢ οὐ
[9, 48]	μᾶλλον. νῦν ὦν ἐπειδὴ οὐκ	ὑμεῖς	ἤρξατε τούτου τοῦ λόγου, ἀλλ᾽
[9, 11]	ἕκαστος· ἐπελθόντες δὲ ἔλεγον τάδε.	ὑμεῖς	μὲν, ὦ Λακεδαιμόνιοι αὐτοῦ τῇδε
[9, 60]	ἡμεῖς τε οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ	ὑμεῖς	οἱ Ἀθηναῖοι ὑπὸ τὴν παροιχομένην
[9, 60]	γὰρ ἅπασα κεχώρηκε, δίκαιοι ἐστὲ	ὑμεῖς	πρὸς τὴν πιεζομένην μάλιστα τῶν
[9, 46]	ἐγένετο εἰπεῖν ταῦτα τά περ	ὑμεῖς	φθάντες προφέρετε· ἀλλὰ ἀρρωδέομεν μὴ
[9, 42]	τῆς αἰτίης οὐκ ἀπολεόμεθα. (ὥστε	ὑμέων	ὅσοι τυγχάνουσι εὔνοοι ἐόντες Πέρσῃσι,
[9, 98]	ἴστω καὶ ὁ μὴ ἀκούσας	ὑμέων	πρὸς τοῦ „ἀκούσαντος„ (ὡυτὸς δὲ
[9, 98]	Ἴωσι λέγων (ἄνδρες Ἴωνες, οἳ	ὑμέων	τυγχάνουσι ἐπακούοντες, μάθετε τὰ λέγω·
[9, 11]	Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ἀδικεόμενοι ὑπὸ	ὑμέων	χήτεΐ τε συμμάχων καταλύσονται τῷ
[9, 17]	εἰκάζω· νῦν ἄνδρα πάντα τινὰ	ὑμέων	χρεόν ἐστι γενέσθαι ἀγαθόν· κρέσσον
[9, 45]	παράβολον ἔργασμαι ὑπὸ προθυμίης, ἐθέλων	ὑμῖν	δηλῶσαι τὴν διάνοιαν τὴν Μαρδονίου,
[9, 7]	τὴν Ἑλλάδα, καὶ διότι τεῖχος	ὑμῖν	διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ ἐλαυνόμενον ἐν
[9, 98]	οὐδὲν συνήσουσι Πέρσαι τῶν ἐγὼ	ὑμῖν	ἐντέλλομαι. ἐπεὰν συμμίσγωμεν, μεμνῆσθαι τινὰ
[9, 11]	ἐνθεῦτεν μαθήσεσθε ὁκοῖον ἄν τι	ὑμῖν	ἐξ αὐτοῦ „ἐκβαίνῃ„ ταῦτα λεγόντων
[9, 45]	τὴν Μαρδονίου, ἵνα μὴ ἐπιπέσωσι	ὑμῖν	ἐξαίφνης οἱ βάρβαροι μὴ προσδεκομένοισί
[9, 89]	εὖ ποιεῦντες φαίνεσθε· οὐ γὰρ	ὑμῖν	ἐς χρόνον ταῦτα ποιεῦσι „μεταμελήσει„
[9, 48]	ἔργα, ἀλλὰ πλεῖστον δὴ ἐν	ὑμῖν	ἐψεύσθημεν. προσδεκόμενοι γὰρ κατὰ κλέος
[9, 89]	στρατοπέδου μετὰ τῶνδε· αὐτὸς δὲ	ὑμῖν	Μαρδόνιος καὶ ὁ στρατὸς αὐτοῦ,
[9, 58]	οὐδαμοῖσι ἐοῦσι Ἕλλησι ἐναπεδεικνύατο. (καὶ	ὑμῖν	μὲν ἐοῦσι Περσέων ἀπείροισι πολλὴ
[9, 26]	αἰεὶ ἡγεμονεύειν κοινῆς ἐξόδου γινομένης.	(ὑμῖν	μέν νυν ὦ Λακεδαιμόνιοι οὐκ
[9, 7]	μέν νυν τὸ παρεὸν Ἀθηναῖοι	ὑμῖν	μηνίουσι· οὐ γὰρ ἐποιήσατε ἐπιτηδέως.
[9, 60]	Ἑλλάδα οὐ προδιδόντας Τεγεήτας βοηθέειν	ὑμῖν·	νῦν δέ, ἐς ἡμέας γὰρ
[9, 45]	ἡμερέων λείπεται σιτία. (ἢν δὲ	ὑμῖν	ὁ πόλεμος ὅδε κατὰ νόον
[9, 46]	φθάντες προφέρετε· ἀλλὰ ἀρρωδέομεν μὴ	ὑμῖν	οὐκ ἡδέες γένωνται οἱ λόγοι.
[9, 45]	Ἀλέξανδρος τάδε. ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παραθήκην	ὑμῖν	τὰ ἔπεα τάδε τίθεμαι, ἀπόρρητα
[9, 82]	εἵνεκα ἐγὼ ὑμέας συνήγαγον, βουλόμενος	ὑμῖν	τοῦδε τοῦ Μήδων ἡγεμόνος τὴν
[9, 60]	ἀποπέμψαντες χάριν θέσθε. συνοίδαμεν δὲ	ὑμῖν	ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον
[9, 27]	στασιάζειν πρέπει, ἄρτιοι εἰμὲν πείθεσθαι	ὑμῖν	ὦ Λακεδαιμόνιοι, ἵνα δοκέει ἐπιτηδεότατον
[9, 3]	Ἀθήνας δεύτερα ἑλεῖν, ἅμα μὲν	ὑπ᾽	ἀγνωμοσύνης, ἅμα δὲ πυρσοῖσι διὰ
[9, 17]	καὶ οὗτοι) οὐκ ἑκόντες ἀλλ᾽	ὑπ᾽	ἀναγκαίης. (ἡμέρῃσι δὲ οὐ πολλῇσι
[9, 15]	οὔτι κατὰ ἔχθος αὐτῶν ἀλλ᾽	ὑπ᾽	ἀναγκαίης μεγάλης ἐχόμενος ἔρυμά τε
[9, 37]	πεπονθότες πολλά τε καὶ ἀνάρσια	ὑπ᾽	αὐτοῦ. (ὁ δὲ ἐν τούτῳ
[9, 37]	ἥλω γὰρ μαντευόμενος ἐν Ζακύνθῳ	ὑπ᾽	αὐτῶν καὶ ἀπέθανε. ~ὁ μέντοι
[9, 7]	καταινέσαμεν ἀλλ᾽ ἀπειπάμεθα, καίπερ ἀδικεόμενοι	ὑπ᾽	Ἑλλήνων καὶ καταπροδιδόμενοι, ἐπιστάμενοί τε
[9, 4]	τῆς Ἀττικῆς χώρης καὶ ἐούσης	ὑπ᾽	ἑωυτῷ. ~τούτων μὲν εἵνεκα ἀπέπεμψε
[9, 93]	ταῦτα γενόμενα, ἀλλ᾽ ὡς ἐπύθοντο,	ὑπαγαγόντες	μιν ὑπὸ δικαστήριον κατέκριναν, ὡς
[9, 94]	συλλυπεύμενοι τῷ πάθεϊ· ταύτῃ δὲ	ὑπάγοντες	εἰρώτων τίνα δίκην ἂν ἕλοιτο,
[9, 91]	δὲ εἶπε „Ἡγησίστρατος„ (ὁ δὲ	ὑπαρπάσας	τὸν ἐπίλοιπον λόγον, εἴ τινα
[9, 78]	ὕστερον φυλάσσηται τῶν βαρβάρων μὴ	ὑπάρχειν	ἔργα ἀτάσθαλα ποιέων ἐς τοὺς
[9, 116]	δὲ τούτου τοῦ νομοῦ Ξέρξεω	ὕπαρχος	Ἀρταΰκτης, ἀνὴρ μὲν Πέρσης, δεινὸς
[9, 113]	γὰρ ἔστεργόν μιν καὶ ἦν	ὕπαρχος	τῶν Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ Ξέρξης
[9, 21]	βουλομένων δὲ τῶν ἄλλων Ἀθηναῖοι	ὑπεδέξαντο	καὶ Ἀθηναίων οἱ τριηκόσιοι λογάδες,
[9, 27]	ἔλεγον, Ἀθηναῖοι δὲ πρὸς ταῦτα	ὑπεκρίναντο	τάδε. ἐπιστάμεθα μὲν σύνοδον τήνδε
[9, 49]	χρόνον, ὥς οἱ οὐδεὶς οὐδὲν	ὑπεκρίνατο,	ἀπαλλάσσετο ὀπίσω, ἀπελθὼν δὲ ἐσήμαινε
[9, 116]	τοῦ Ἰφίκλου χρήματα ἐξ Ἐλαιοῦντος	ὑπελόμενος.	(ἐν γὰρ Ἐλαιοῦντι τῆς Χερσονήσου
[9, 84]	(ὅστις μέντοι ἦν αὐτῶν ὁ	ὑπελόμενός	τε καὶ θάψας τὸν νεκρὸν
[9, 23]	οὕτω δὴ οὐκέτι οἱ ἱππόται	ὑπέμενον	οὐδέ σφι ἐξεγένετο τὸν νεκρὸν
[9, 73]	τοὺς δήμους, οὐκ εἰδότες ἵνα	ὑπεξέκειτο	ἡ Ἑλένη, τότε λέγουσι τοὺς
[9, 6]	Βοιωτίῃ ἐλέγετο εἶναι, οὕτω δὴ	ὑπεξεκομίσαντό	τε πάντα καὶ αὐτοὶ διέβησαν
[9, 13]	Παυσανίεω ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐσβαλεῖν,	ὑπεξεχώρεε	ἐμπρήσας τε τὰς Ἀθήνας, καὶ
[9, 14]	χώρῃ ἱππασίμῳ. ~Μαρδόνιος μὲν δὴ	ὑπεξεχώρεε,	ἤδη δὲ ἐν τῇ ὁδῷ
[9, 119]	καὶ ὡς κατελαμβάνοντο ὀλίγον ἐόντες	ὑπὲρ	Αἰγὸς ποταμῶν, ἀλεξόμενοι χρόνον ἐπὶ
[9, 43]	βαρβαρόφωνον ἰυγήν, τῇ πολλοὶ πεσέονται	ὑπὲρ	λάχεσίν τε μόρον τε τοξοφόρων
[9, 120]	λέγουσι ἐπὶ τὸν κολωνὸν τὸν	ὑπὲρ	Μαδύτου πόλιος, πρὸς σανίδας προσπασσαλεύσαντες
[9, 45]	ταῦτα ἑτοιμάζεσθε. ἢν δὲ ἄρα	ὑπερβάληται	τὴν συμβολὴν Μαρδόνιος καὶ μὴ
[9, 51]	δὲ τοῖσι στρατηγοῖσι ἔδοξε, ἣν	ὑπερβάλωνται	ἐκείνην τὴν ἡμέρην οἱ Πέρσαι
[9, 71]	γενομένων καὶ Τεγεητέων καὶ Ἀθηναίων,	ὑπερεβάλοντο	ἀρετῇ Λακεδαιμόνιοι. (ἄλλῳ μὲν οὐδενὶ
[9, 28]	δὴ ἔσχον οἱ Ἀθηναῖοι καὶ	ὑπερεβάλοντο	τοὺς Τεγεήτας. (μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 96]	αὐτοῦ Τιγράνης κάλλεϊ καὶ μεγάθεϊ	ὑπερφέρων	Περσέων. (ὑπὸ τοῦτον μὲν δὴ
[9, 78]	παῖ Κλεομβρότου, ἔργον ἔργασταί τοι	ὑπερφυὲς	μέγαθός τε καὶ κάλλος, καί
[9, 18]	ὡς μάλιστα. ἐνθαῦτα οἱ ἱππόται	ὑπέστρεφον	καὶ ἀπήλαυνον ὀπίσω. (οὐκ ἔχω
[9, 6]	ἅμα δὲ ὑπομνήσοντας ὅσα σφι	ὑπέσχετο	ὁ Πέρσης μεταβαλοῦσι δώσειν, προεῖπαί
[9, 4]	φιλίας γνώμας, ἐλπίζων δὲ σφέας	ὑπήσειν	τῆς ἀγνωμοσύνης, ὡς δοριαλώτου ἐούσης
[9, 109]	πᾶν μᾶλλον δοκέων κείνην αἰτῆσαι	ὑπισχνέετο	καὶ ὤμοσε. ἣ δὲ ὡς
[9, 120]	τάλαντα διηκόσια Ἀθηναίοισι „περιγενόμενος„ (ταῦτα	ὑπισχόμενος	τὸν στρατηγὸν Ξάνθιππον οὐκ ἔπειθε·
[9, 44]	μάλιστα οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐν	ὕπνῳ,	τηνικαῦτα προσελάσας ἵππῳ πρὸς τὰς
[9, 64]	τυγχάνουσι ἐόντες. ἀποθνήσκει δὲ Μαρδόνιος	ὑπὸ	Ἀειμνήστου ἀνδρὸς ἐν Σπάρτῃ λογίμου,
[9, 116]	γυναιξὶ ἐμίσγετο. τότε δὲ ἐπολιορκέετο	ὑπὸ	Ἀθηναίων οὔτε παρεσκευασμένος ἐς πολιορκίην
[9, 67]	πρῶτοι καὶ ἄριστοι ἐνθαῦτα ἔπεσον	ὑπὸ	Ἀθηναίων. ὡς δὲ ἐτράποντο καὶ
[9, 114]	πρῶτον μὲν περὶ Λεκτὸν ὅρμεον,	ὑπὸ	ἀνέμων ἀπολαμφθέντες, ἐνθεῦτεν δὲ ἀπίκοντο
[9, 16]	ὁ Θέρσανδρος κληθῆναι καὶ αὐτὸς	ὑπὸ	Ἀτταγίνου ἐπὶ τὸ δεῖπνον τοῦτο,
[9, 93]	ἀλλ᾽ ὡς ἐπύθοντο, ὑπαγαγόντες μιν	ὑπὸ	δικαστήριον κατέκριναν, ὡς τὴν φυλακὴν
[9, 75]	ἅμα Λεάγρῳ τῷ Γλαύκωνος, ἀποθανεῖν	ὑπὸ	Ἠδωνῶν ἐν Δάτῳ περὶ τῶν
[9, 17]	μέλλουσι προόπτῳ θανάτῳ δώσειν, διαβεβλημένους	ὑπὸ	Θεσσαλῶν, ὡς ἐγὼ εἰκάζω· νῦν
[9, 89]	τοῦ στρατοῦ τοῦ ἑωυτοῦ συχνοὺς	ὑπὸ	Θρηίκων κατακοπέντας κατ᾽ ὁδὸν καὶ
[9, 98]	τῷ αἰγιαλῷ τὰ μάλιστα, Λευτυχίδης	ὑπὸ	κήρυκος προηγόρευε τοῖσι Ἴωσι λέγων
[9, 31]	ῥέοντα. ἀπικόμενοι δὲ ἀντετάσσοντο ὧδε	ὑπὸ	Μαρδονίου. κατὰ μὲν Λακεδαιμονίους ἔστησε
[9, 32]	ἐθνέων τὰ μέγιστα ὠνόμασται τῶν	ὑπὸ	Μαρδονίου ταχθέντων, τά περ ἐπιφανέστατά
[9, 58]	ὡς ἐπύθετο τοὺς Ἕλληνας ἀποιχομένους	ὑπὸ	νύκτα εἶδέ τε τὸν χῶρον
[9, 118]	ταῦτα ἔτι εἶχον, οὕτω δὴ	ὑπὸ	νύκτα οἴχοντο ἀποδράντες οἵ τε
[9, 84]	δευτέρῃ ἡμέρῃ ὁ νεκρὸς ἠφάνιστο,	ὑπὸ	ὅτευ μὲν ἀνθρώπων τὸ ἀτρεκὲς
[9, 27]	τοῦτο μὲν τούτους, πρότερον ἐξελαυνομένους	ὑπὸ	πάντων Ἑλλήνων ἐς τοὺς ἀπικοίατο
[9, 78]	ἀποδιδοὺς ἔπαινον ἕξεις πρῶτα μὲν	ὑπὸ	πάντων Σπαρτιητέων, αὖτις δὲ καὶ
[9, 45]	εἵνεκα οὕτω ἔργον παράβολον ἔργασμαι	ὑπὸ	προθυμίης, ἐθέλων ὑμῖν δηλῶσαι τὴν
[9, 90]	Ἀρχεστρατίδεω καὶ Ἡγησίστρατος Ἀρισταγόρεω, πεμφθέντες	ὑπὸ	Σαμίων λάθρῃ τῶν τε Περσέων
[9, 49]	σφι οὐκ ἐξῆν ὕδωρ φορέεσθαι	ὑπό	τε τῶν ἱππέων καὶ τοξευμάτων.
[9, 51]	περισχίζεται ῥέουσα ἐκ τοῦ Κιθαιρῶνος,	ὑπὸ	τὴν νύκτα ταύτην ἐδόκεε τοὺς
[9, 60]	Λακεδαιμόνιοι καὶ ὑμεῖς οἱ Ἀθηναῖοι	ὑπὸ	τὴν παροιχομένην νύκτα διαδράντων. (νῦν
[9, 58]	τῆς τάξιος εἴδετε, νῦν τε	ὑπὸ	τὴν παροιχομένην νύκτα καὶ οἱ
[9, 85]	Μεγαρέες τε καὶ Φλειάσιοι τοὺς	ὑπὸ	τῆς ἵππου διαφθαρέντας. (τούτων μὲν
[9, 50]	ἐς Πελοπόννησον ὡς ἐπισιτιεύμενοι ἀπεκεκληίατο	ὑπὸ	τῆς ἵππου, οὐ δυνάμενοι ἀπικέσθαι
[9, 50]	ὕδατος στερηθείσης τῆς στρατιῆς καὶ	ὑπὸ	τῆς ἵππου ταρασσομένης, συνελέχθησαν περὶ
[9, 60]	χάριν θέσθε. συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν	ὑπὸ	τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον ἐοῦσι
[9, 96]	τὴν ἤπειρον ἀπέπλεον, ὅκως ἔωσι	ὑπὸ	τὸν πεζὸν στρατὸν τὸν σφέτερον
[9, 111]	μέντοι ἐκείνης τε λιπαρεούσης καὶ	ὑπὸ	τοῦ νόμου ἐξεργόμενος, ὅτι ἀτυχῆσαι
[9, 96]	κάλλεϊ καὶ μεγάθεϊ ὑπερφέρων Περσέων.	(ὑπὸ	τοῦτον μὲν δὴ τὸν στρατὸν
[9, 65]	Πλαταιῇσι οἱ Πέρσαι ὡς ἐτράποντο	ὑπὸ	τῶν Λακεδαιμονίων, ἔφευγον οὐδένα κόσμον
[9, 59]	γὰρ τραπομένους ἐς τὸ πεδίον	ὑπὸ	τῶν ὄχθων οὐ κατώρα. (Πέρσας
[9, 60]	ἢ δεδουλωμένην τὴν Ἑλλάδα, προδεδόμεθα	ὑπὸ	τῶν συμμάχων ἡμεῖς τε οἱ
[9, 48]	δὴ λέγεσθε εἶναι ἄνδρες ἄριστοι	ὑπὸ	τῶν τῇδε ἀνθρώπων, ἐκπαγλεομένων ὡς
[9, 11]	συμμάχους· Ἀθηναῖοι δὲ ὡς ἀδικεόμενοι	ὑπὸ	ὑμέων χήτεΐ τε συμμάχων καταλύσονται
[9, 37]	(ταῦτα δὲ ποιήσας, ὡς φυλασσόμενος	ὑπὸ	φυλάκων, διορύξας τὸν τοῖχον ἀπέδρη
[9, 120]	~καί τεῳ τῶν φυλασσόντων λέγεται	ὑπὸ	Χερσονησιτέων ταρίχους ὀπτῶντι τέρας γενέσθαι
[9, 22]	Λάμπωνος. ~οὗτοι ἦσαν οἵ τε	ὑποδεξάμενοι	καὶ οἱ πρὸ τῶν ἄλλων
[9, 12]	τὴν Ἀττικήν, πρότερον αὐτοὶ Μαρδονίῳ	ὑποδεξάμενοι	σχήσειν τὸν Σπαρτιήτην μὴ ἐξιέναι·
[9, 27]	φεύγοντες δουλοσύνην πρὸς Μυκηναίων, μοῦνοι	ὑποδεξάμενοι	τὴν Εὐρυσθέος ὕβριν κατείλομεν, σὺν
[9, 24]	καὶ τοὺς ἵππους καὶ τὰ	ὑποζύγια	οἰμωγῇ τε χρεώμενοι ἀπλέτῳ· ἅπασαν
[9, 81]	καὶ ἄλλα χρήματα τε καὶ	ὑποζύγια.	(ὃσα μέν νυν ἐξαίρετα τοῖσι
[9, 39]	γὰρ ἐς τὸ πεδίον λαμβάνουσι	ὑποζύγιά	τε πεντακόσια, σιτία ἄγοντα ἀπὸ
[9, 41]	ἐσενηνεῖχθαι πολλὸν καὶ χόρτον τοῖσι	ὑποζυγίοισι,	κατ᾽ ἡσυχίην τε ἱζομένους διαπρήσσεσθαι
[9, 39]	ἀφειδέως ἐφόνευον, οὐ φειδόμενοι οὔτε	ὑποζυγίου	οὐδενὸς οὔτε ἀνθρώπου. ὡς δὲ
[9, 99]	τοῖσι Ἕλλησι. ~Λευτυχίδεω δὲ ταῦτα	ὑποθεμένου	δεύτερα δὴ τάδε ἐποίευν οἱ
[9, 8]	ταῦτα, ἀνεβάλλοντο ἐς τὴν ὑστεραίην	ὑποκρίνασθαι,	τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐς τὴν
[9, 16]	αὐτὸν ὁποδαπός ἐστι, αὐτὸς δὲ	ὑποκρίνασθαι	ὡς εἴη Ὀρχομένιος. τὸν δὲ
[9, 9]	Πέρσας. ~τέλος δὲ τῆς τε	ὑποκρίσιος	καὶ ἐξόδου τῶν Σπαρτιητέων ἐγένετο
[9, 94]	ἔλεγε, οἳ δὲ πάρεδροι εἶπαν	ὑπολαβόντες	Εὐήνιε, ταύτην δίκην Ἀπολλωνιῆται τῆς
[9, 122]	Πέρσῃσι ἐξηγησάμενος λόγον τὸν ἐκεῖνοι	ὑπολαβόντες	Κύρῳ προσήνεικαν λέγοντα τάδε. (ἐπεὶ
[9, 53]	συνεθήκαντο τοῖσι ἄλλοισι Ἕλλησι, ἀπόληται	ὑπολειφθεὶς	αὐτός τε Ἀμομφάρετος καὶ οἱ
[9, 114]	καὶ Ξανθίππῳ τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ	ὑπομείναντας	πειρᾶσθαι τῆς Χερσονήσου. οἳ μὲν
[9, 90]	ὑπομενέουσι· ἢν δὲ καὶ ἂρα	ὑπομείνωσι,	οὐκ ἑτέρην ἄγρην τοιαύτην εὑρεῖν
[9, 90]	καὶ ὡς οἱ βάρβαροι οὐκ	ὑπομενέουσι·	ἢν δὲ καὶ ἂρα ὑπομείνωσι,
[9, 6]	ἐς τὴν Βοιωτίην, ἅμα δὲ	ὑπομνήσοντας	ὅσα σφι ὑπέσχετο ὁ Πέρσης
[9, 88]	δὲ ὡς παρέλαβε, αὐτὰ ταῦτα	ὑπονοέων	τὴν στρατιὴν τὴν τῶν συμμάχων
[9, 99]	τοῖσι Ἴωσι παραινέσαντας, τοῦτο μὲν	ὑπονοήσαντες	τοὺς Σαμίους τὰ Ἑλλήνων φρονέειν
[9, 90]	εἶναι. αὐτοί τε, εἴ τι	ὑποπτεύουσι	μὴ δόλῳ αὐτοὺς προάγοιεν, ἕτοιμοι
[9, 34]	πλεῦνες τῶν γυναικῶν, οὕτω δὴ	ὑποστάντες	τὰ ὁ Μελάμπους προετείνατο ἤισαν
[9, 94]	ἕλοιτο, εἰ ἐθέλοιεν Ἀπολλωνιῆται δίκας	ὑποστῆναι	δώσειν τῶν ἐποίησαν. (ὁ δὲ
[9, 14]	εἴ κως τούτους πρῶτον ἕλοι.	ὑποστρέψας	δὲ τὴν στρατιὴν ἦγε ἐπὶ
[9, 22]	ἀποθνήσκοντα, ἀναχωρήσιός τε γινομένης καὶ	ὑποστροφῆς	οὐκ ἔμαθον τὸ γινόμενον. ἐπείτε
[9, 116]	Ξέρξην δοῦναι ἀνδρὸς οἶκον, οὐδὲν	ὑποτοπηθέντα	τῶν ἐκεῖνος ἐφρόνεε. ἐπὶ γῆν
[9, 109]	οἱ γενέσθαι ἀντὶ τῶν αὐτῷ	ὑπουργημένων·	πάντα γὰρ τεύξεσθαι αἰτήσασαν. τῇ
[9, 99]	Ἀθήνας· τῶν εἵνεκεν οὐκ ἥκιστα	ὑποψίην	εἶχον, πεντακοσίας κεφαλὰς τῶν Ξέρξεω
[9, 69]	ἀμφὶ Κορινθίους ἐτράποντο διὰ τῆς	ὑπωρέης	καὶ τῶν κολωνῶν τὴν φέρουσαν
[9, 19]	δὲ τοῦτο ἀντετάσσοντο ἐπὶ τῆς	ὑπωρέης	τοῦ Κιθαιρῶνος. ~Μαρδόνιος δέ, ὡς
[9, 25]	τὰ ὅπλα ἤισαν διὰ τῆς	ὑπωρέης	τοῦ Κιθαιρῶνος παρὰ Ὑσιὰς ἐς
[9, 56]	τε ὄχθων ἀντείχοντο καὶ τῆς	ὑπωρέης	τοῦ Κιθαιρῶνος φοβεόμενοι τὴν ἵππον,
[9, 25]	τῆς ὑπωρέης τοῦ Κιθαιρῶνος παρὰ	Ὑσιὰς	ἐς τὴν Πλαταιίδα γῆν, ἀπικόμενοι
[9, 15]	στρατόπεδον ἀρξάμενον ἀπὸ Ἐρυθρέων παρὰ	Ὑσιάς,	κατέτεινε δὲ ἐς τὴν Πλαταιίδα
[9, 9]	τρόπος τοιόσδε. τῇ προτεραίῃ τῆς	ὑστάτης	καταστάσιος μελλούσης ἔσεσθαι Χίλεος ἀνὴρ
[9, 35]	ὁ Μεσσηνίων ὁ πρὸς Ἰθώμῃ,	ὕστατος	δὲ ὁ ἐν Τανάγρῃ πρὸς
[9, 35]	καὶ Ἀργείους γενόμενος· οὗτος δὲ	ὕστατος	κατεργάσθη τῶν πέντε ἀγώνων. ~οὗτος
[9, 93]	ἐπισχόντες ταύτην τὴν ἡμέρην τῇ	ὑστεραίῃ	ἐκαλλιερέοντο, μαντευομένου σφι Δηιφόνου τοῦ
[9, 15]	νύκτα ἐναυλισάμενος, καὶ τραπόμενος τῇ	ὑστεραίῃ	ἐς Σκῶλον ἐν γῇ τῇ
[9, 8]	τὴν ὑστεραίην ὑποκρίνασθαι, τῇ δὲ	ὑστεραίῃ	ἐς τὴν ἑτέρην· τοῦτο καὶ
[9, 8]	ἔφοροι ταῦτα, ἀνεβάλλοντο ἐς τὴν	ὑστεραίην	ὑποκρίνασθαι, τῇ δὲ ὑστεραίῃ ἐς
[9, 3]	δὲ βασιλέος αἵρεσις ἐς τὴν	ὑστέρην	τὴν Μαρδονίου ἐπιστρατηίην δεκάμηνος ἐγένετο.
[9, 48]	οἱ δ᾽ ὦν μετέπειτα μαχέσθων	ὕστεροι·	εἰ δὲ καὶ μὴ δοκέοι
[9, 77]	ἐπ᾽ ἐξεργασμένοισι· μαθόντες δὲ ὅτι	ὕστεροι	ἥκουσι τῆς συμβολῆς, συμφορὴν ἐποιεῦντο
[9, 119]	(οἱ δὲ ἀμφὶ τὸν Ἀρταΰκτην	ὕστεροι	ὁρμηθέντες φεύγειν, καὶ ὡς κατελαμβάνοντο
[9, 76]	ἐπέτρεψε τῶν ἐφόρων τοῖσι παρεοῦσι,	ὕστερον	δὲ ἀπέπεμψε ἐς Αἴγιναν, ἐς
[9, 101]	αὐτοῦ, χρόνῳ οὐ πολλῷ σφι	ὕστερον	δῆλα ἀναμανθάνουσι ἐγίνετο. (ἦν δὲ
[9, 38]	~ὁ μέντοι θάνατος ὁ Ἡγησιστράτου	ὕστερον	ἐγένετο τῶν Πλαταιικῶν, τότε δὲ
[9, 17]	τὴν ἄπιξιν τὴν ἐς Θήβας	ὕστερον	ἦλθον αὐτῶν ὁπλῖται χίλιοι, ἦγε
[9, 64]	ἐν Σπάρτῃ λογίμου, ὃς χρόνῳ	ὕστερον	μετὰ τὰ Μηδικὰ ἔχων ἄνδρας
[9, 85]	ἐγὼ ἀκούω καὶ δέκα ἔτεσι	ὕστερον	μετὰ ταῦτα δεηθέντων τῶν Αἰγινητέων
[9, 73]	καὶ ἐς τὸν πόλεμον τὸν	ὕστερον	πολλοῖσι ἔτεσι τούτων γενόμενον Ἀθηναίοισί
[9, 83]	χρημάτων. (ἐφάνη δὲ καὶ τόδε	ὕστερον	τούτων ἐπὶ τῶν νεκρῶν περιψιλωθέντων
[9, 75]	ἐφόνευσε. αὐτὸν δὲ Σωφάνεα χρόνῳ	ὕστερον	τούτων κατέλαβε ἄνδρα γενόμενον ἀγαθόν,
[9, 105]	τοῦτον δὲ τὸν Ἑρμόλυκον κατέλαβε	ὕστερον	τούτων, πολέμου ἐόντος Ἀθηναίοισί τε
[9, 78]	ἔχῃ ἔτι μέζων καί τις	ὕστερον	φυλάσσηται τῶν βαρβάρων μὴ ὑπάρχειν
[9, 83]	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν Ἑλλήνων.	~ὑστέρῳ	μέντοι χρόνῳ μετὰ ταῦτα καὶ
[9, 25]	ἥρωος, διὰ ὄχθων τε οὐκ	ὑψηλῶν	καὶ ἀπέδου χώρου. ~ἐνθαῦτα ἐν
[9, 79]	ἡμάρτηκας χρηστῆς· ἐξαείρας γάρ με	ὑψοῦ	καὶ τὴν πάτρην καὶ τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/02/2006