Livre, chapitre |
[9, 106] |
ὁρκίοισι
ἔπλεον
τὰς
γεφύρας
λύσοντες·
|
ἔτι |
γὰρ
ἐδόκεον
ἐντεταμένας
εὑρήσειν.
οὗτοι |
[9, 103] |
πεζοῦ
στρατηγὸς
Τιγράνης
μαχόμενοι
τελευτῶσι.
|
~ἔτι |
δὲ
μαχομένων
τῶν
Περσέων
ἀπίκοντο |
[9, 8] |
σφι
ἐτετείχιστο
καὶ
ἐδόκεον
Ἀθηναίων
|
ἔτι |
δεῖσθαι
οὐδέν·
ὅτε
δὲ
Ἀλέξανδρος |
[9, 118] |
ἐσιτέοντο.
ἐπείτε
δὲ
οὐδὲ
ταῦτα
|
ἔτι |
εἶχον,
οὕτω
δὴ
ὑπὸ
νύκτα |
[9, 10] |
ἀπιγμένοισι
ἀπὸ
τῶν
πολίων,
νυκτὸς
|
ἔτι |
ἐκπέμπουσι
πεντακισχιλίους
Σπαρτιητέων
καὶ
ἑπτὰ |
[9, 76] |
ἁρμαμάξης
ἐχώρεε
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
|
ἔτι |
ἐν
τῇσι
φονῇσι
ἐόντας,
ὁρῶσα |
[9, 32] |
Αἰγυπτίων
μοῦνοι
μάχιμοι.
(τούτους
δὲ
|
ἔτι |
ἐν
Φαλήρῳ
ἐὼν
ἀπὸ
τῶν |
[9, 114] |
εὗρον
διαλελυμένας,
τὰς
ἐδόκεον
εὑρήσειν
|
ἔτι |
ἐντεταμένας,
καὶ
τούτων
οὐκ
ἥκιστα |
[9, 73] |
προεδρίη
διατελέει
ἐς
τόδε
αἰεὶ
|
ἔτι |
ἐοῦσα,
οὕτω
ὥστε
καὶ
ἐς |
[9, 33] |
γνοὺς
τετραμμένους
σφέας
οὐδ᾽
οὕτω
|
ἔτι |
ἔφη
ἀρκέεσθαι
τούτοισι
μούνοισι,
ἀλλὰ |
[9, 79] |
ἐν
Θερμοπύλῃσι
τελευτήσαντες.
σὺ
μέντοι
|
ἔτι |
ἔχων
λόγον
τοιόνδε
μήτε
προσέλθῃς |
[9, 102] |
οἱ
ἐπὶ
τῷ
ἑτέρῳ
κέρεϊ
|
ἔτι |
καὶ
δὴ
ἐμάχοντο.
(ἕως
μέν |
[9, 53] |
πείθεσθαι
ἐκεῖνον
σφίσι,
δεινότερον
δὲ
|
ἔτι, |
κείνου
ταῦτ᾽
ἀναινομένου,
ἀπολιπεῖν
τὸν |
[9, 78] |
ὅκως
λόγος
τε
σὲ
ἔχῃ
|
ἔτι |
μέζων
καί
τις
ὕστερον
φυλάσσηται |
[9, 50] |
ἐλύπεε·
οὔτε
γὰρ
σιτία
εἶχον
|
ἔτι, |
οἵ
τε
σφέων
ὀπέωνες
ἀποπεμφθέντες |
[9, 10] |
Λεωνίδεω·
ἀλλ᾽
ὃ
μὲν
ἦν
|
ἔτι |
παῖς,
ὁ
δὲ
τούτου
ἐπίτροπός |
[9, 41] |
τὴν
ταχίστην
μηδὲ
περιορᾶν
συλλεγομένους
|
ἔτι |
πλεῦνας
τῶν
συλλελεγμένων,
τά
τε |
[9, 13] |
ἀπαλλάσσετο
ὀπίσω,
Μαρδόνιος
δὲ
οὐδαμῶς
|
ἔτι |
πρόθυμος
ἦν
μένειν
ἐν
τῇ |
[9, 102] |
καὶ
τὸ
τεῖχος
ἀραίρητο,
οὔτ᾽
|
ἔτι |
πρὸς
ἀλκὴν
ἐτράποντο
οἱ
βάρβαροι |
[9, 58] |
τὸ
Θηβαίων
ἄστυ
πολιορκησομένους·
τὴν
|
ἔτι |
πρὸς
ἐμεῦ
βασιλεὺς
πεύσεται.
(καὶ |
[9, 70] |
Ἕλλησι.
(οἱ
δὲ
βάρβαροι
οὐδὲν
|
ἔτι |
στῖφος
ἐποιήσαντο
πεσόντος
τοῦ
τείχεος, |
[9, 101] |
μὲν
γὰρ
ἐν
Πλαταιῇσι
πρωὶ
|
ἔτι |
τῆς
ἡμέρης
ἐγίνετο,
τὸ
δὲ |
[9, 58] |
Θρασυδήιον
ἔλεγε
(ὦ
παῖδες
Ἀλεύεω,
|
ἔτι |
τί
λέξετε
τάδε
ὁρῶντες
ἔρημα; |
[9, 33] |
ἀρκέεσθαι
τούτοισι
μούνοισι,
ἀλλὰ
δεῖν
|
ἔτι |
τὸν
ἀδελφεὸν
ἑωυτοῦ
Ἡγίην
γίνεσθαι |
[9, 111] |
καὶ
ἐμὸς
ἀδελφεός,
πρὸς
δ᾽
|
ἔτι |
τούτοισι
καὶ
εἶς
ἀνὴρ
ἀγαθός· |
[9, 62] |
ψευσθῆναι
τῆς
ἐλπίδος.
~ταῦτα
δ᾽
|
ἔτι |
τούτου
ἐπικαλεομένου
προεξαναστάντες
πρότεροι
οἱ |