Livre, par. |
[10, 93] |
χρόνοις
κατηναγκασμένου·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
κατὰ |
ἀέρος
ἀντέξωσιν
ἢ
καὶ
ὕλης |
[10, 106] |
κατὰ
μέρη
συνίστασθαι
πηγνύμενα
καὶ
|
κατὰ |
ἀθροότητα.
~Ἡ
δὲ
περιφέρεια
οὐκ |
[10, 92] |
καὶ
τῶν
λοιπῶν
ἄστρων
καὶ
|
κατὰ |
ἄναψιν
γενέσθαι
δύνασθαι
καὶ
κατὰ |
[10, 86] |
αἰσθήσεσι
σύμφωνον
κατηγορίαν.
Οὐ
γὰρ
|
κατὰ |
ἀξιώματα
κενὰ
καὶ
νομοθεσίας
φυσιολογητέον, |
[10, 100] |
δύναται
συντελεῖσθαι,
~ἔτι
τε
ῥευμάτων
|
κατὰ |
ἀποφορὰν
ἀπὸ
ἐπιτηδείων
τόπων
καὶ |
[10, 50] |
ἐκεῖθεν
σύμμετρον
ἐπερεισμὸν
ἐκ
τῆς
|
κατὰ |
βάθος
ἐν
τῷ
στερεμνίῳ
τῶν |
[10, 48] |
ὀξεῖαι
διὰ
τὸ
μὴ
δεῖν
|
κατὰ |
βάθος
τὸ
συμπλήρωμα
γίνεσθαι,
καὶ |
[10, 77] |
ὄντα
συνεστραμμένον
τὴν
μακαριότητα
κεκτημένα
|
κατὰ |
βούλησιν
τὰς
κινήσεις
ταύτας
λαμβάνειν· |
[10, 51] |
φανταστικῇ
ἐπιβολῇ,
διάληψιν
δὲ
ἔχουσαν·
|
κατὰ |
δὲ
ταύτην
{τὴν
συνημμένην
τῇ |
[10, 82] |
μὲν
τὸ
κοινὸν
ταῖς
κοιναῖς,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ἴδιον
ταῖς
ἰδίαις, |
[10, 151] |
ἐν
τῇ
πρὸς
ἀλλήλους
κοινωνίᾳ·
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ἴδιον
χώρας
καὶ |
[10, 101] |
διεκπίπτοντος
διὰ
τῶν
νεφῶν·
ἢ
|
κατὰ |
διήθησιν
διὰ>
τῶν
νεφῶν
τοῦ |
[10, 104] |
σημειῶται.
Πρηστῆρας
ἐνδέχεται
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
κάθεσιν
νέφους
εἰς
τοὺς
κάτω |
[10, 136] |
δὲ
χαρὰ
καὶ
ἡ
εὐφροσύνη
|
κατὰ |
κίνησιν
ἐνεργείᾳ
βλέπονται.
~Ἔτι
πρὸς |
[10, 136] |
νοουμένης
δὲ
ἡδονῆς
τῆς
τε
|
κατὰ |
κίνησιν
καὶ
τῆς
καταστηματικῆς.
Ὁ |
[10, 115] |
εἰς
τὸ
τοῦτο
τελέσαι,
καὶ
|
{κατὰ} |
κίνησιν
οὗ
ἂν
ἡ
ὁρμὴ |
[10, 121] |
γῆν
σπείρομεν)
συνίστασθαι
δὲ
αὐτὴν
|
κατὰ |
κοινωνίαν
ἐν
τοῖς
ταῖς
ἡδοναῖς |
[10, 93] |
καὶ
σελήνης
ἐνδέχεται
μὲν
γίνεσθαι
|
κατὰ |
λόξωσιν
οὐρανοῦ
οὕτω
τοῖς
χρόνοις |
[10, 82] |
τοῖς
παροῦσι
καὶ
ταῖς
αἰσθήσεσι,
|
κατὰ |
μὲν
τὸ
κοινὸν
ταῖς
κοιναῖς, |
[10, 91] |
τε
καὶ
τῶν
λοιπῶν
ἄστρων
|
κατὰ |
μὲν
τὸ
πρὸς
ἡμᾶς
τηλικοῦτόν |
[10, 107] |
τῇ
συστάσει
πάντοθεν,
ὡς
λέγεται,
|
κατὰ |
μέρη
ὁμαλῶς
περιισταμένων
εἴτε
ὑδατοειδῶν |
[10, 106] |
καὶ
τὴν
διάρρηξιν
πρὸς
τὸ
|
κατὰ |
μέρη
συνίστασθαι
πηγνύμενα
καὶ
κατὰ |
[10, 111] |
καὶ
παχυμερὲς
περιστῆσαι.
~Ὃ
γίνεται
|
κατὰ |
μέρη
τινὰ
ἤτοι
ἔξωθεν
βιασαμένου |
[10, 116] |
συνθεωρούμενα
ῥᾳδίως
τὰς
περὶ
τῶν
|
κατὰ |
μέρος
αἰτίας
συνορᾶν
ποιήσει.
Οἱ |
[10, 36] |
ἔσται
καὶ
δὴ
καὶ
τὸ
|
κατὰ |
μέρος
ἀκρίβωμα
πᾶν
ἐξευρήσεται,
τῶν |
[10, 83] |
πρὸς
ἅπαντα
βαδίσῃ
τις
τῶν
|
κατὰ |
μέρος
ἀκριβωμάτων,
ἀσύμβλητον
αὐτὸν
πρὸς |
[10, 36] |
ἐμπεριλαβεῖν
ἐν
αὑτῷ
τὸ
καὶ
|
κατὰ |
μέρος
ἂν
ἐξακριβωθέν.
~Ὅθεν
δὴ |
[10, 68] |
τοῖς
τύποις
ἐμπεριειλημμένα
εἰς
τὸ
|
κατὰ |
μέρος
ἀπὸ
τούτων
ἐξακριβοῦσθαι
βεβαίως. |
[10, 79] |
τοιουτοτρόπων,
ὥσπερ
καὶ
ἐν
τοῖς
|
κατὰ |
μέρος
γινομένοις
ἦν,
~οὐ
δεῖ |
[10, 83] |
ἀφ'
ἑαυτοῦ
ποιήσει
πολλὰ
τῶν
|
κατὰ |
μέρος
ἐξακριβουμένων
κατὰ
τὴν
ὅλην |
[10, 83] |
γάρ
ἐστιν,
ὥστε
καὶ
τοὺς
|
κατὰ |
μέρος
ἤδη
ἐξακριβοῦντας
ἱκανῶς
ἢ |
[10, 65] |
ἄθροισμα
διαμένον
καὶ
ὅλον
καὶ
|
κατὰ |
μέρος
οὐκ
ἔχει
τὴν
αἴσθησιν |
[10, 35] |
ἐπιβολῆς
πυκνὸν
δεόμεθα,
τῆς
δὲ
|
κατὰ |
μέρος
οὐχ
ὁμοίως.
~Βαδιστέον
μὲν |
[10, 54] |
ἐκ
τοῦ
μὴ
ὄντος,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
μεταθέσεις
ἐν
πολλοῖς,
τινῶν
δὲ |
[10, 46] |
ἡ
διὰ
τοῦ
κενοῦ
φορὰ
|
κατὰ |
μηδεμίαν
ἀπάντησιν
τῶν
ἀντικοψόντων
γινομένη |
[10, 106] |
χρόνον
ἀλλοφυλίας
τινὸς
ἀεὶ
καὶ
|
κατὰ |
μικρὸν
παρεισδυομένης,
καὶ
καθ'
ὕδατος |
[10, 89] |
μετακοσμίου
ἢ
καὶ
ἀπὸ
πλειόνων
|
κατὰ |
μικρὸν
προσθέσεις
τε
καὶ
διαρθρώσεις |
[10, 77] |
ἀλλὰ
πᾶν
τὸ
σέμνωμα
τηρεῖν,
|
κατὰ |
πάντα
ὀνόματα
φερόμενα
ἐπὶ
τὰς |
[10, 86] |
ἀδύνατον
καὶ
παραβιάζεσθαι
μήτε
ὁμοίαν
|
κατὰ |
πάντα
τὴν
θεωρίαν
ἔχειν
ἢ |
[10, 94] |
τε
καὶ
κατὰ
προσθετήσεις
καὶ
|
κατὰ |
πάντας
τρόπους,
καθ'
οὓς
καὶ |
[10, 110] |
περὶ
τὴν
σελήνην
γίνεται
καὶ
|
{κατὰ} |
πάντοθεν
ἀέρος
προσφερομένου
πρὸς
τὴν |
[10, 87] |
Πάντα
μὲν
οὖν
γίνεται
ἀσείστως
|
κατὰ |
πάντων
κατὰ
πλεοναχὸν
τρόπον
ἐκκαθαιρομένων, |
[10, 95] |
αὐτῇ
δύναται
μὲν
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
παραλλαγὴν
μερῶν
καὶ
κατ'
ἐπιπροσθέτησιν, |
[10, 100] |
δὲ
νεφῶν
καὶ
διαστάσεις,
καὶ
|
κατὰ |
παρατρίψεις
νεφῶν
καὶ
κατάξεις
πῆξιν |
[10, 114] |
ἀστέρες
ἐκπίπτειν
καὶ
παρὰ
μέρος
|
κατὰ |
παράτριψιν
ἑαυτῶν
δύνανται
συντελεῖσθαι
καὶ |
[10, 101] |
κατὰ
πλείους
τρόπους·
καὶ
γὰρ
|
κατὰ |
παράτριψιν
καὶ
σύγκρουσιν
νεφῶν
ὁ |
[10, 147] |
ὡς
τετηρηκὼς
ἔσῃ
πᾶσαν
ἀμφισβήτησιν
|
κατὰ |
πᾶσαν
κρίσιν
τοῦ
ὀρθῶς
ἢ |
[10, 104] |
ὠθοῦντος
τοῦ
ἐκτὸς
πνεύματος·
καὶ
|
κατὰ |
περίστασιν
δὲ
πνεύματος
εἰς
κύκλον, |
[10, 107] |
τῶν
νεφῶν
ψυχρασίας
περίστασιν.
Καὶ
|
κατὰ |
πῆξιν
δ'
ἐν
τοῖς
νέφεσιν |
[10, 106] |
τούτων
γινομένης.
Χάλαζα
συντελεῖται
καὶ
|
κατὰ |
πῆξιν
ἰσχυροτέραν,
πάντοθεν
δὲ
πνευματωδῶν |
[10, 106] |
περίστασίν
τινων
καὶ
καταμέρισιν·
καὶ
|
κατὰ> |
πῆξιν
μετριωτέραν
ὑδατοειδῶν
τινων,
καὶ> |
[10, 103] |
ποιουμένων.
Κεραυνοὺς
ἐνδέχεται
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
πλείονας
πνευμάτων
συλλογὰς
καὶ
κατείλησιν |
[10, 101] |
~Καὶ
ἀστραπαὶ
δ'
ὡσαύτως
γίνονται
|
κατὰ |
πλείους
τρόπους·
καὶ
γὰρ
κατὰ |
[10, 87] |
οὖν
γίνεται
ἀσείστως
κατὰ
πάντων
|
κατὰ |
πλεοναχὸν
τρόπον
ἐκκαθαιρομένων,
συμφώνως
τοῖς |
[10, 115] |
κατὰ
τὴν
σύνοδον
γένηται·
καὶ
|
κατὰ |
πνεύματος
δὲ
συλλογὴν
ἐν
πυκνώμασί |
[10, 105] |
ἀποτελοῦνται.
Σεισμοὺς
ἐνδέχεται
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
πνεύματος
ἐν
τῇ
γῇ
ἀπόληψιν |
[10, 100] |
ἐπιπέμψεις.
Βροντὰς
ἐνδέχεται
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
πνεύματος
ἐν
τοῖς
κοιλώμασι
τῶν |
[10, 116] |
Ταῦτα
δὴ
πάντα,
Πυθόκλεις,
μνημόνευσον·
|
κατὰ |
πολύ
τε
γὰρ
τοῦ
μύθου |
[10, 33] |
ἐστὶν
ἢ
βοῦς·
δεῖ
γὰρ
|
κατὰ |
πρόληψιν
ἐγνωκέναι
ποτὲ
ἵππου
καὶ |
[10, 33] |
γὰρ
τῷ
ῥηθῆναι
ἄνθρωπος
εὐθὺς
|
κατὰ |
πρόληψιν
καὶ
ὁ
τύπος
αὐτοῦ |
[10, 33] |
ὠνομάσαμέν
τι
μὴ
πρότερον
αὐτοῦ
|
κατὰ |
πρόληψιν
τὸν
τύπον
μαθόντες.
Ἐναργεῖς |
[10, 94] |
ἀέρος
ὁμοίως,
ἔτι
τε
καὶ
|
κατὰ |
προσθετήσεις
καὶ
κατὰ
πάντας
τρόπους, |
[10, 90] |
δὲ
καὶ
γῆ
καὶ
θάλαττα}
|
κατὰ |
προσκρίσεις
καὶ
δινήσεις
λεπτομερῶν
τινων |
[10, 109] |
χρῶσιν
ταύτην
λήψεται
οἵαν
θεωροῦμεν,
|
κατὰ |
πρόσλαμψιν
πρὸς
τὰ
μέρη.
~Τὸ |
[10, 109] |
τῶν
περιφερῶν
ἐκθλίψαντα.
Ἶρις
γίνεται
|
κατὰ |
πρόσλαμψιν
τοῦ
ἡλίου
πρὸς
ἀέρα |
[10, 99] |
εἰς
τὸ
τοῦτο
τελέσαι
καὶ
|
κατὰ |
ῥευμάτων
συλλογὴν
ἀπό
τε
γῆς |
[10, 100] |
πεπνευματωμένου
βόμβον
ἐν
αὐτοῖς,
καὶ
|
κατὰ |
ῥήξεις
δὲ
νεφῶν
καὶ
διαστάσεις, |
[10, 102] |
καὶ
διὰ
σφοδρὰν
κατείλησιν·
~καὶ
|
κατὰ |
ῥήξεις
δὲ
νεφῶν
ὑπὸ
πνευμάτων |
[10, 140] |
δὲ
μόνον
ὑπερτεῖνον
τὸ
ἡδόμενον
|
κατὰ |
σάρκα
οὐ
πολλὰς
ἡμέρας
συμμένει. |
[10, 96] |
σελήνης
δύναται
μὲν
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
σβέσιν,
καθάπερ
καὶ
παρ'
ἡμῖν |
[10, 92] |
κατὰ
ἄναψιν
γενέσθαι
δύνασθαι
καὶ
|
κατὰ |
σβέσιν,
τοιαύτης
οὔσης
περιστάσεως
καὶ |
[10, 30] |
καὶ
τριάκοντα
καὶ
ταῖς
ἐπιστολαῖς
|
κατὰ |
στοιχεῖον·
τὸ
δὲ
ἠθικὸν
τὰ |
[10, 94] |
σελήνης
καὶ
πάλιν
πλήρωσις
καὶ
|
κατὰ |
στροφὴν
τοῦ
σώματος
τούτου
δύναιτ' |
[10, 115] |
αἱ
γινόμεναι
ἐπί
τισι
ζῴοις
|
κατὰ |
συγκύρημα
γίνονται
τοῦ
καιροῦ·
οὐ |
[10, 98] |
διαπεπτώκασιν.
Ἐπισημασίαι
δύνανται
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
συγκυρήσεις
καιρῶν,
καθάπερ
ἐν
τοῖς |
[10, 109] |
ἡλίου
πρὸς
ἀέρα
ὑδατοειδῆ·
ἢ
|
κατὰ |
σύμφυσιν
ἰδίαν
τοῦ
τε
φωτὸς |
[10, 85] |
τῆς
περὶ
μετεώρων
γνώσεως
εἴτε
|
κατὰ |
συναφὴν
λεγομένων
εἴτε
αὐτοτελῶς
νομίζειν |
[10, 115] |
ἐπὶ
τῶν
ἀστραπῶν
ἐλέγομεν·
~καὶ
|
κατὰ |
σύνοδον
δὲ
ἀτόμων
πυρὸς
ἀποτελεστικῶν, |
[10, 108] |
χιόνα
συντελεῖσθαι.
Δρόσος
συντελεῖται
καὶ
|
κατὰ |
σύνοδον
πρὸς
ἄλληλα
ἐκ
τοῦ |
[10, 94] |
τούτου
δύναιτ'
ἂν
γίνεσθαι
καὶ
|
κατὰ |
σχηματισμοὺς
ἀέρος
ὁμοίως,
ἔτι
τε |
[10, 131] |
νομίζουσιν,
ἀλλὰ
τὸ
μήτε
ἀλγεῖν
|
κατὰ |
σῶμα
μήτε
ταράττεσθαι
κατὰ
ψυχήν. |
[10, 78] |
τῷ
τίνες
φύσεις
αἱ
θεωρούμεναι
|
κατὰ |
τὰ
μετέωρα
ταυτί,
καὶ
ὅσα |
[10, 56] |
γὰρ
καὶ
τούτου
προσόντος
τὰ
|
κατὰ |
τὰ
πάθη
καὶ
τὰς
αἰσθήσεις |
[10, 71] |
ὅπερ
καὶ
φαίνεται,
συμπτώματα
πάντα
|
κατὰ> |
τὰ
σώματα
νομιστέον,
καὶ
οὐκ |
[10, 38] |
ἐφ'
ὃ
ἀνάξομεν.
Ἔτι
τε
|
κατὰ |
τὰς
αἰσθήσεις
δεῖ
πάντα
τηρεῖν |
[10, 42] |
ἔχοντα
τὰ
ὑπερείδοντα
καὶ
στέλλοντα
|
κατὰ |
τὰς
ἀνακοπάς·
εἴ
τε
τὸ |
[10, 52] |
μήτε
τὰ
κριτήρια
ἀναιρῆται
τὰ
|
κατὰ |
τὰς
ἐναργείας
μήτε
τὸ
διημαρτημένον |
[10, 77] |
ἡ
ὑπεναντιότης
παρασκευάσει.
Ὅθεν
δὴ
|
κατὰ |
τὰς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐναπολήψεις
τῶν |
[10, 62] |
πλήξαντος
δύναμιν.
~Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
κατὰ |
τὰς
συγκρίσεις
θάττων
ἑτέρα
ἑτέρας |
[10, 69] |
ἀθρόου
καὶ
οὐθαμῇ
ἀποσχιζομένου,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
τὴν
ἀθρόαν
ἔννοιαν
τοῦ
σώματος |
[10, 68] |
πᾶσιν
ἢ
τοῖς
ὁρατοῖς
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν
αὐτὴν
γνωστά,
οὔθ' |
[10, 91] |
ἡμῖν
πυρὰ
ἐξ
ἀποστήματος
θεωρούμενα
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν
θεωρεῖται.
Καὶ
πᾶν |
[10, 59] |
ἐκεῖνο
δῆλον
ὡς
διαφέρει
τοῦ
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν
θεωρουμένου,
ἀναλογίᾳ
δὲ |
[10, 147] |
προσμένον
καὶ
τὸ
παρὸν
ἤδη
|
κατὰ |
τὴν
αἴσθησιν
καὶ
τὰ
πάθη |
[10, 113] |
φέρεσθαι
ὁμαλὴν
οὖσαν,
τὰ
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ἅμα
τισὶν
ἀνωμαλίαις
χρωμένην· |
[10, 113] |
οὕτω
κατηναγκάσθαι,
ὥστε
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
αὐτὴν
δίνην
φέρεσθαι
ὁμαλὴν |
[10, 16] |
Βατῆθεν
καὶ
Τιμοκράτει
Δημητρίου
Ποταμίῳ
|
κατὰ |
τὴν
ἐν
τῷ
Μητρῴῳ
ἀναγεγραμμένην |
[10, 59] |
ὅτι
μέγεθος
ἔχει
ἡ
ἄτομος
|
κατὰ |
τὴν
ἐνταῦθα
ἀναλογίαν
κατηγορήσαμεν,
μικρόν |
[10, 92] |
μὲν
στάσιν,
αὐτῶν
δὲ
δίνην
|
κατὰ |
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς
ἐν
τῇ |
[10, 109] |
ἐν
τῷ
ὕδατι
ὑπαρχόντων·
καὶ
|
κατὰ |
τὴν>
ἔξωθεν
δὲ
τῶν
τοιούτων |
[10, 144] |
δὲ
διανοίας
τὸ
πέρας
τὸ
|
κατὰ |
τὴν
ἡδονὴν
ἀπεγέννησεν
ἥ
τε |
[10, 64] |
τῆς
συντελεσθείσης
περὶ
αὐτὸ
δυνάμεως
|
κατὰ |
τὴν
κίνησιν
σύμπτωμα
αἰσθητικὸν
εὐθὺς |
[10, 105] |
ὡς
ἂν
καὶ
ἡ
ἀπογέννησις
|
κατὰ |
τὴν
κίνησιν
τοῦ
πνεύματος
γίνηται· |
[10, 83] |
πολλὰ
τῶν
κατὰ
μέρος
ἐξακριβουμένων
|
κατὰ |
τὴν
ὅλην
πραγματείαν
ἡμῖν,
καὶ |
[10, 64] |
αἰσθητικὸν
εὐθὺς
ἀποτελοῦν
ἑαυτῷ
ἀπεδίδου
|
κατὰ |
τὴν
ὁμούρησιν
καὶ
συμπάθειαν
καὶ |
[10, 55] |
ἐν
τοῖς
παρ'
ἡμῖν
μετασχηματιζόμενοις
|
κατὰ |
τὴν
περιαίρεσιν
τὸ
σχῆμα
ἐνυπάρχον |
[10, 76] |
τοὺς
δὲ
τῷ
λογισμῷ
ἑλομένους
|
κατὰ |
τὴν
πλείστην
αἰτίαν
οὕτως
ἑρμηνεῦσαι. |
[10, 67] |
ὅ
τι
τὸ
ἀσώματον
λέγομεν
|
κατὰ |
τὴν
πλείστην
ὁμιλίαν
τοῦ
ὀνόματος |
[10, 70] |
καὶ
οὔτε
ἀσώματα.
Ὥστε
δὴ
|
κατὰ |
τὴν
πλείστην
φορὰν
τούτῳ
τῷ |
[10, 121] |
ἐπίτασιν
οὐκ
ἔχουσαν·
καὶ
τὴν
|
κατὰ |
τὴν>
προσθήκην
καὶ
ἀφαίρεσιν
ἡδονῶν. |
[10, 44] |
τε
στερεότης
ἡ
ὑπάρχουσα
αὐταῖς
|
κατὰ |
τὴν
σύγκρουσιν
τὸν
ἀποπαλμὸν
ποιεῖ, |
[10, 115] |
ἂν
ἡ
ὁρμὴ
ἐξ
ἀρχῆς
|
κατὰ |
τὴν
σύνοδον
γένηται·
καὶ
κατὰ |
[10, 92] |
αὐτῶν
οὐκ
ἀδύνατον
μὲν
γίνεσθαι
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
ὅλου
οὐρανοῦ
δίνην, |
[10, 101] |
κατὰ
τὴν
τούτου
κίνησιν·
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
τοῦ
πνεύματος
ἐκπύρωσιν
τὴν |
[10, 101] |
καὶ
τὰς
βροντὰς
ἀποτελεῖσθαι
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
τούτου
κίνησιν·
καὶ
κατὰ |
[10, 86] |
περὶ
βίων
λόγοις
ἢ
τοῖς
|
κατὰ |
τὴν
τῶν
ἄλλων
φυσικῶν
προβλημάτων |
[10, 151] |
ἑαυτὴν
κακόν,
ἀλλ'
ἐν
τῷ
|
κατὰ |
τὴν
ὑποψίαν
φόβῳ
εἰ
μὴ |
[10, 70] |
ὅλου
φύσιν
ἔχειν,
ὃ
συλλαβόντες
|
κατὰ |
τὸ
ἀθρόον
σῶμα
προσαγορεύομεν,
οὔτε |
[10, 42] |
ἔμενε
τὰ
σώματα,
ἀλλ'
ἐφέρετο
|
κατὰ |
τὸ
ἄπειρον
κενὸν
διεσπαρμένα,
οὐκ |
[10, 15] |
εἰς
Ἀθήνας
μετελθεῖν
καὶ
τελευτῆσαι
|
κατὰ |
τὸ
δεύτερον
ἔτος
τῆς
ἑβδόμης |
[10, 152] |
φύσιν
ἔχει.
Κἂν
μεταπίπτῃ
τὸ
|
κατὰ |
τὸ
δίκαιον
συμφέρον
χρόνον
δέ |
[10, 90] |
ᾧ
ἐνδέχεται
κόσμον
γίνεσθαι
κενῷ
|
κατὰ |
τὸ
δοξαζόμενον
ἐξ
ἀνάγκης,
αὔξεσθαί |
[10, 21] |
αὐτῶν
ἕκαστα
γίνηται
τῶν
ἀναγκαίων,
|
κατὰ |
τὸ
δυνατὸν
ἀπὸ
τῶν
καταλελειμμένων |
[10, 18] |
ἀφ'
ἡμῶν
Ἀμυνομάχῳ
καὶ
Τιμοκράτει
|
κατὰ |
τὸ
δυνατὸν
μεριζέσθωσαν
μεθ'
Ἑρμάρχου |
[10, 17] |
ἂν
συνδιασώσωσιν
Ἀμυνομάχῳ
καὶ
Τιμοκράτει
|
κατὰ |
τὸ
δυνατόν,
τὴν
ἐν
τῷ |
[10, 49] |
πραγμάτων
ὁμοχρόων
τε
καὶ
ὁμοιομόρφων
|
κατὰ |
τὸ
ἐναρμόττον
μέγεθος
εἰς
τὴν |
[10, 21] |
ὡς
συντετάχαμεν
ἐπιμελείσθωσαν,
ὅπως
ἂν
|
κατὰ |
τὸ
ἐνδεχόμενον
ἕκαστα
γίγνηται.
Ἀφίημι |
[10, 97] |
τοὺς
δ'
ἄλλους
πάντας
τοὺς
|
κατὰ |
τὸ
ἐνδεχόμενον
ἐκβάλλειν
εἴς
τε |
[10, 57] |
τούτου
τοιοῦτον
νοεῖν
καὶ
οὕτω
|
κατὰ |
τὸ
ἑξῆς
εἰς
τοὔμπροσθεν
βαδίζοντα |
[10, 113] |
ὁμαλὰς
ἐπὶ
τὸ
αὐτὸ
συνωθούσας
|
κατὰ |
τὸ
ἑξῆς
ὁμαλῶς
τε
ἐκκαούσας, |
[10, 50] |
ἐστιν
αὕτη
τοῦ
στερεμνίου,
γινομένη
|
κατὰ |
τὸ
ἑξῆς
πύκνωμα
ἢ
ἐγκατάλειμμα |
[10, 147] |
καὶ
μὴ
διαιρήσεις
τὸ
δοξαζόμενον
|
κατὰ |
τὸ
προσμένον
καὶ
τὸ
παρὸν |
[10, 152] |
θῆταί
τις,
μὴ
ἀποβαίνῃ
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
συμφέρον
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους |
[10, 141] |
ἔχουσιν
οὗ
ἕνεκα
ἐξ
ἀρχῆς
|
κατὰ |
τὸ
τῆς
φύσεως
οἰκεῖον
ὠρέχθησαν. |
[10, 57] |
βαδίζοντα
εἰς
τὸ
ἄπειρον
ὑπάρχειν
|
κατὰ |
τὸ>
τοιοῦτον
ἀφικνεῖσθαι
τῇ
ἐννοίᾳ. |
[10, 14] |
δέ,
φησὶν
Ἀπολλόδωρος
ἐν
Χρονικοῖς,
|
κατὰ |
τὸ
τρίτον
ἔτος
τῆς
ἐνάτης |
[10, 83] |
ἀποτελουμένων
εἰσίν,
ἐκ
τούτων
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
ἄνευ
φθόγγων
τρόπον
τὴν |
[10, 7] |
λόγον
ἠγνοηκέναι
καὶ
πολὺ
μᾶλλον
|
κατὰ |
τὸν
βίον,
τό
τε
σῶμα |
[10, 50] |
συμπάθειαν
ἀπὸ
τοῦ
ὑποκειμένου
σῳζόντων
|
κατὰ |
τὸν
ἐκεῖθεν
σύμμετρον
ἐπερεισμὸν
ἐκ |
[10, 62] |
ἐν
τοῖς
ἀθροίσμασιν
ἀτόμους
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
ἐλάχιστον
συνεχῆ
χρόνον,
εἰ |
[10, 7] |
συνδιαγωγήν.
~Τόν
τε
Ἐπίκουρον
πολλὰ
|
κατὰ |
τὸν
λόγον
ἠγνοηκέναι
καὶ
πολὺ |
[10, 144] |
κυριώτατα
ὁ
λογισμὸς
διῴκηκε
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
συνεχῆ
χρόνον
τοῦ
βίου |
[10, 47] |
λαμβάνει.
~Οὐ
μὴν
οὐδ'
ἅμα
|
κατὰ |
τοὺς
διὰ
λόγου
θεωρητοὺς
χρόνους |
[10, 62] |
εἰ
καὶ>
μὴ
ἐφ'
ἕνα
|
κατὰ |
τοὺς
λόγῳ
θεωρητοὺς
χρόνους·
ἀλλὰ |
[10, 81] |
δεινὸν
ἀεὶ
προσδοκᾶν
ἢ
ὑποπτεύειν
|
κατὰ |
τοὺς
μύθους
εἴ
τε
καὶ |
[10, 143] |
φύσις,
ἀλλ'
ὑποπτευόμενόν
τι
τῶν
|
κατὰ |
τοὺς
μύθους·
ὥστε
οὐκ
ἦν |
[10, 31] |
ἀρκεῖν
γὰρ
τοὺς
φυσικοὺς
χωρεῖν
|
κατὰ |
τοὺς
τῶν
πραγμάτων
φθόγγους.
Ἐν |
[10, 108] |
γίνεται
ἐν
τῷ
ἔαρι.
~Καὶ
|
κατὰ |
τρῖψιν
δὲ
νεφῶν
πῆξιν
εἰληφότων |
[10, 13] |
ἀκοῦσαι.
Κέχρηται
δὲ
λέξει
κυρίᾳ
|
κατὰ |
τῶν
πραγμάτων,
ἣν
ὅτι
ἰδιωτάτη |
[10, 17] |
καταλίπῃ
διαδόχοις
τῆς
φιλοσοφίας,
ἐνδιατρίβειν
|
κατὰ |
φιλοσοφίαν·
καὶ
ἀεὶ
δὲ
τοῖς |
[10, 140] |
τοῦ
θαρρεῖν
ἐξ
ἀνθρώπων,
ἦν
|
κατὰ |
φύσιν
{ἀρχῆς
καὶ
βασιλείας}
ἀγαθόν, |
[10, 106] |
Τὰ
δὲ
πνεύματα
συμβαίνει
γίνεσθαι
|
κατὰ |
χρόνον
ἀλλοφυλίας
τινὸς
ἀεὶ
καὶ |
[10, 131] |
ἀλγεῖν
κατὰ
σῶμα
μήτε
ταράττεσθαι
|
κατὰ |
ψυχήν.
~οὐ
γὰρ
πότοι
καὶ |
[10, 122] |
ἐστιν
οὔτε
πάρωρος
πρὸς
τὸ
|
κατὰ |
ψυχὴν
ὑγιαῖνον.
Ὁ
δὲ
λέγων |
[10, 22] |
Ἀντιπαρετάττετο
δὲ
πᾶσι
τούτοις
τὸ
|
κατὰ |
ψυχὴν
χαῖρον
ἐπὶ
τῇ
τῶν |