Alphabétiquement     [«   »]
κατ 34
Κατ 1
κατά 4
κατὰ 155
Κατὰ 4
καταβιβρωσκόμενος 1
καταβιῶναι 1
Fréquences     [«    »]
116
144 τὰ
140 τε
155 κατὰ
172 τοῦ
218 ἐν
221 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre X (Épicure)

κατὰ


Livre, par.
[10, 93]   χρόνοις κατηναγκασμένου· ὁμοίως δὲ καὶ  κατὰ   ἀέρος ἀντέξωσιν καὶ ὕλης
[10, 106]   κατὰ μέρη συνίστασθαι πηγνύμενα καὶ  κατὰ   ἀθροότητα. ~Ἡ δὲ περιφέρεια οὐκ
[10, 92]   καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων καὶ  κατὰ   ἄναψιν γενέσθαι δύνασθαι καὶ κατὰ
[10, 86]   αἰσθήσεσι σύμφωνον κατηγορίαν. Οὐ γὰρ  κατὰ   ἀξιώματα κενὰ καὶ νομοθεσίας φυσιολογητέον,
[10, 100]   δύναται συντελεῖσθαι, ~ἔτι τε ῥευμάτων  κατὰ   ἀποφορὰν ἀπὸ ἐπιτηδείων τόπων καὶ
[10, 50]   ἐκεῖθεν σύμμετρον ἐπερεισμὸν ἐκ τῆς  κατὰ   βάθος ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν
[10, 48]   ὀξεῖαι διὰ τὸ μὴ δεῖν  κατὰ   βάθος τὸ συμπλήρωμα γίνεσθαι, καὶ
[10, 77]   ὄντα συνεστραμμένον τὴν μακαριότητα κεκτημένα  κατὰ   βούλησιν τὰς κινήσεις ταύτας λαμβάνειν·
[10, 51]   φανταστικῇ ἐπιβολῇ, διάληψιν δὲ ἔχουσαν·  κατὰ   δὲ ταύτην {τὴν συνημμένην τῇ
[10, 82]   μὲν τὸ κοινὸν ταῖς κοιναῖς,  κατὰ   δὲ τὸ ἴδιον ταῖς ἰδίαις,
[10, 151]   ἐν τῇ πρὸς ἀλλήλους κοινωνίᾳ·  κατὰ   δὲ τὸ ἴδιον χώρας καὶ
[10, 101]   διεκπίπτοντος διὰ τῶν νεφῶν·  κατὰ   διήθησιν διὰ> τῶν νεφῶν τοῦ
[10, 104]   σημειῶται. Πρηστῆρας ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ  κατὰ   κάθεσιν νέφους εἰς τοὺς κάτω
[10, 136]   δὲ χαρὰ καὶ εὐφροσύνη  κατὰ   κίνησιν ἐνεργείᾳ βλέπονται. ~Ἔτι πρὸς
[10, 136]   νοουμένης δὲ ἡδονῆς τῆς τε  κατὰ   κίνησιν καὶ τῆς καταστηματικῆς.
[10, 115]   εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι, καὶ  {κατὰ}   κίνησιν οὗ ἂν ὁρμὴ
[10, 121]   γῆν σπείρομεν) συνίστασθαι δὲ αὐτὴν  κατὰ   κοινωνίαν ἐν τοῖς ταῖς ἡδοναῖς
[10, 93]   καὶ σελήνης ἐνδέχεται μὲν γίνεσθαι  κατὰ   λόξωσιν οὐρανοῦ οὕτω τοῖς χρόνοις
[10, 82]   τοῖς παροῦσι καὶ ταῖς αἰσθήσεσι,  κατὰ   μὲν τὸ κοινὸν ταῖς κοιναῖς,
[10, 91]   τε καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων  κατὰ   μὲν τὸ πρὸς ἡμᾶς τηλικοῦτόν
[10, 107]   τῇ συστάσει πάντοθεν, ὡς λέγεται,  κατὰ   μέρη ὁμαλῶς περιισταμένων εἴτε ὑδατοειδῶν
[10, 106]   καὶ τὴν διάρρηξιν πρὸς τὸ  κατὰ   μέρη συνίστασθαι πηγνύμενα καὶ κατὰ
[10, 111]   καὶ παχυμερὲς περιστῆσαι. ~Ὃ γίνεται  κατὰ   μέρη τινὰ ἤτοι ἔξωθεν βιασαμένου
[10, 116]   συνθεωρούμενα ῥᾳδίως τὰς περὶ τῶν  κατὰ   μέρος αἰτίας συνορᾶν ποιήσει. Οἱ
[10, 36]   ἔσται καὶ δὴ καὶ τὸ  κατὰ   μέρος ἀκρίβωμα πᾶν ἐξευρήσεται, τῶν
[10, 83]   πρὸς ἅπαντα βαδίσῃ τις τῶν  κατὰ   μέρος ἀκριβωμάτων, ἀσύμβλητον αὐτὸν πρὸς
[10, 36]   ἐμπεριλαβεῖν ἐν αὑτῷ τὸ καὶ  κατὰ   μέρος ἂν ἐξακριβωθέν. ~Ὅθεν δὴ
[10, 68]   τοῖς τύποις ἐμπεριειλημμένα εἰς τὸ  κατὰ   μέρος ἀπὸ τούτων ἐξακριβοῦσθαι βεβαίως.
[10, 79]   τοιουτοτρόπων, ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς  κατὰ   μέρος γινομένοις ἦν, ~οὐ δεῖ
[10, 83]   ἀφ' ἑαυτοῦ ποιήσει πολλὰ τῶν  κατὰ   μέρος ἐξακριβουμένων κατὰ τὴν ὅλην
[10, 83]   γάρ ἐστιν, ὥστε καὶ τοὺς  κατὰ   μέρος ἤδη ἐξακριβοῦντας ἱκανῶς
[10, 65]   ἄθροισμα διαμένον καὶ ὅλον καὶ  κατὰ   μέρος οὐκ ἔχει τὴν αἴσθησιν
[10, 35]   ἐπιβολῆς πυκνὸν δεόμεθα, τῆς δὲ  κατὰ   μέρος οὐχ ὁμοίως. ~Βαδιστέον μὲν
[10, 54]   ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, ἀλλὰ  κατὰ   μεταθέσεις ἐν πολλοῖς, τινῶν δὲ
[10, 46]   διὰ τοῦ κενοῦ φορὰ  κατὰ   μηδεμίαν ἀπάντησιν τῶν ἀντικοψόντων γινομένη
[10, 106]   χρόνον ἀλλοφυλίας τινὸς ἀεὶ καὶ  κατὰ   μικρὸν παρεισδυομένης, καὶ καθ' ὕδατος
[10, 89]   μετακοσμίου καὶ ἀπὸ πλειόνων  κατὰ   μικρὸν προσθέσεις τε καὶ διαρθρώσεις
[10, 77]   ἀλλὰ πᾶν τὸ σέμνωμα τηρεῖν,  κατὰ   πάντα ὀνόματα φερόμενα ἐπὶ τὰς
[10, 86]   ἀδύνατον καὶ παραβιάζεσθαι μήτε ὁμοίαν  κατὰ   πάντα τὴν θεωρίαν ἔχειν
[10, 94]   τε καὶ κατὰ προσθετήσεις καὶ  κατὰ   πάντας τρόπους, καθ' οὓς καὶ
[10, 110]   περὶ τὴν σελήνην γίνεται καὶ  {κατὰ}   πάντοθεν ἀέρος προσφερομένου πρὸς τὴν
[10, 87]   Πάντα μὲν οὖν γίνεται ἀσείστως  κατὰ   πάντων κατὰ πλεοναχὸν τρόπον ἐκκαθαιρομένων,
[10, 95]   αὐτῇ δύναται μὲν γίνεσθαι καὶ  κατὰ   παραλλαγὴν μερῶν καὶ κατ' ἐπιπροσθέτησιν,
[10, 100]   δὲ νεφῶν καὶ διαστάσεις, καὶ  κατὰ   παρατρίψεις νεφῶν καὶ κατάξεις πῆξιν
[10, 114]   ἀστέρες ἐκπίπτειν καὶ παρὰ μέρος  κατὰ   παράτριψιν ἑαυτῶν δύνανται συντελεῖσθαι καὶ
[10, 101]   κατὰ πλείους τρόπους· καὶ γὰρ  κατὰ   παράτριψιν καὶ σύγκρουσιν νεφῶν
[10, 147]   ὡς τετηρηκὼς ἔσῃ πᾶσαν ἀμφισβήτησιν  κατὰ   πᾶσαν κρίσιν τοῦ ὀρθῶς
[10, 104]   ὠθοῦντος τοῦ ἐκτὸς πνεύματος· καὶ  κατὰ   περίστασιν δὲ πνεύματος εἰς κύκλον,
[10, 107]   τῶν νεφῶν ψυχρασίας περίστασιν. Καὶ  κατὰ   πῆξιν δ' ἐν τοῖς νέφεσιν
[10, 106]   τούτων γινομένης. Χάλαζα συντελεῖται καὶ  κατὰ   πῆξιν ἰσχυροτέραν, πάντοθεν δὲ πνευματωδῶν
[10, 106]   περίστασίν τινων καὶ καταμέρισιν· καὶ  κατὰ>   πῆξιν μετριωτέραν ὑδατοειδῶν τινων, καὶ>
[10, 103]   ποιουμένων. Κεραυνοὺς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ  κατὰ   πλείονας πνευμάτων συλλογὰς καὶ κατείλησιν
[10, 101]   ~Καὶ ἀστραπαὶ δ' ὡσαύτως γίνονται  κατὰ   πλείους τρόπους· καὶ γὰρ κατὰ
[10, 87]   οὖν γίνεται ἀσείστως κατὰ πάντων  κατὰ   πλεοναχὸν τρόπον ἐκκαθαιρομένων, συμφώνως τοῖς
[10, 115]   κατὰ τὴν σύνοδον γένηται· καὶ  κατὰ   πνεύματος δὲ συλλογὴν ἐν πυκνώμασί
[10, 105]   ἀποτελοῦνται. Σεισμοὺς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ  κατὰ   πνεύματος ἐν τῇ γῇ ἀπόληψιν
[10, 100]   ἐπιπέμψεις. Βροντὰς ἐνδέχεται γίνεσθαι καὶ  κατὰ   πνεύματος ἐν τοῖς κοιλώμασι τῶν
[10, 116]   Ταῦτα δὴ πάντα, Πυθόκλεις, μνημόνευσον·  κατὰ   πολύ τε γὰρ τοῦ μύθου
[10, 33]   ἐστὶν βοῦς· δεῖ γὰρ  κατὰ   πρόληψιν ἐγνωκέναι ποτὲ ἵππου καὶ
[10, 33]   γὰρ τῷ ῥηθῆναι ἄνθρωπος εὐθὺς  κατὰ   πρόληψιν καὶ τύπος αὐτοῦ
[10, 33]   ὠνομάσαμέν τι μὴ πρότερον αὐτοῦ  κατὰ   πρόληψιν τὸν τύπον μαθόντες. Ἐναργεῖς
[10, 94]   ἀέρος ὁμοίως, ἔτι τε καὶ  κατὰ   προσθετήσεις καὶ κατὰ πάντας τρόπους,
[10, 90]   δὲ καὶ γῆ καὶ θάλαττα}  κατὰ   προσκρίσεις καὶ δινήσεις λεπτομερῶν τινων
[10, 109]   χρῶσιν ταύτην λήψεται οἵαν θεωροῦμεν,  κατὰ   πρόσλαμψιν πρὸς τὰ μέρη. ~Τὸ
[10, 109]   τῶν περιφερῶν ἐκθλίψαντα. Ἶρις γίνεται  κατὰ   πρόσλαμψιν τοῦ ἡλίου πρὸς ἀέρα
[10, 99]   εἰς τὸ τοῦτο τελέσαι καὶ  κατὰ   ῥευμάτων συλλογὴν ἀπό τε γῆς
[10, 100]   πεπνευματωμένου βόμβον ἐν αὐτοῖς, καὶ  κατὰ   ῥήξεις δὲ νεφῶν καὶ διαστάσεις,
[10, 102]   καὶ διὰ σφοδρὰν κατείλησιν· ~καὶ  κατὰ   ῥήξεις δὲ νεφῶν ὑπὸ πνευμάτων
[10, 140]   δὲ μόνον ὑπερτεῖνον τὸ ἡδόμενον  κατὰ   σάρκα οὐ πολλὰς ἡμέρας συμμένει.
[10, 96]   σελήνης δύναται μὲν γίνεσθαι καὶ  κατὰ   σβέσιν, καθάπερ καὶ παρ' ἡμῖν
[10, 92]   κατὰ ἄναψιν γενέσθαι δύνασθαι καὶ  κατὰ   σβέσιν, τοιαύτης οὔσης περιστάσεως καὶ
[10, 30]   καὶ τριάκοντα καὶ ταῖς ἐπιστολαῖς  κατὰ   στοιχεῖον· τὸ δὲ ἠθικὸν τὰ
[10, 94]   σελήνης καὶ πάλιν πλήρωσις καὶ  κατὰ   στροφὴν τοῦ σώματος τούτου δύναιτ'
[10, 115]   αἱ γινόμεναι ἐπί τισι ζῴοις  κατὰ   συγκύρημα γίνονται τοῦ καιροῦ· οὐ
[10, 98]   διαπεπτώκασιν. Ἐπισημασίαι δύνανται γίνεσθαι καὶ  κατὰ   συγκυρήσεις καιρῶν, καθάπερ ἐν τοῖς
[10, 109]   ἡλίου πρὸς ἀέρα ὑδατοειδῆ·  κατὰ   σύμφυσιν ἰδίαν τοῦ τε φωτὸς
[10, 85]   τῆς περὶ μετεώρων γνώσεως εἴτε  κατὰ   συναφὴν λεγομένων εἴτε αὐτοτελῶς νομίζειν
[10, 115]   ἐπὶ τῶν ἀστραπῶν ἐλέγομεν· ~καὶ  κατὰ   σύνοδον δὲ ἀτόμων πυρὸς ἀποτελεστικῶν,
[10, 108]   χιόνα συντελεῖσθαι. Δρόσος συντελεῖται καὶ  κατὰ   σύνοδον πρὸς ἄλληλα ἐκ τοῦ
[10, 94]   τούτου δύναιτ' ἂν γίνεσθαι καὶ  κατὰ   σχηματισμοὺς ἀέρος ὁμοίως, ἔτι τε
[10, 131]   νομίζουσιν, ἀλλὰ τὸ μήτε ἀλγεῖν  κατὰ   σῶμα μήτε ταράττεσθαι κατὰ ψυχήν.
[10, 78]   τῷ τίνες φύσεις αἱ θεωρούμεναι  κατὰ   τὰ μετέωρα ταυτί, καὶ ὅσα
[10, 56]   γὰρ καὶ τούτου προσόντος τὰ  κατὰ   τὰ πάθη καὶ τὰς αἰσθήσεις
[10, 71]   ὅπερ καὶ φαίνεται, συμπτώματα πάντα  κατὰ>   τὰ σώματα νομιστέον, καὶ οὐκ
[10, 38]   ἐφ' ἀνάξομεν. Ἔτι τε  κατὰ   τὰς αἰσθήσεις δεῖ πάντα τηρεῖν
[10, 42]   ἔχοντα τὰ ὑπερείδοντα καὶ στέλλοντα  κατὰ   τὰς ἀνακοπάς· εἴ τε τὸ
[10, 52]   μήτε τὰ κριτήρια ἀναιρῆται τὰ  κατὰ   τὰς ἐναργείας μήτε τὸ διημαρτημένον
[10, 77]   ὑπεναντιότης παρασκευάσει. Ὅθεν δὴ  κατὰ   τὰς ἐξ ἀρχῆς ἐναπολήψεις τῶν
[10, 62]   πλήξαντος δύναμιν. ~Ἀλλὰ μὴν καὶ  κατὰ   τὰς συγκρίσεις θάττων ἑτέρα ἑτέρας
[10, 69]   ἀθρόου καὶ οὐθαμῇ ἀποσχιζομένου, ἀλλὰ  κατὰ   τὴν ἀθρόαν ἔννοιαν τοῦ σώματος
[10, 68]   πᾶσιν τοῖς ὁρατοῖς καὶ  κατὰ   τὴν αἴσθησιν αὐτὴν γνωστά, οὔθ'
[10, 91]   ἡμῖν πυρὰ ἐξ ἀποστήματος θεωρούμενα  κατὰ   τὴν αἴσθησιν θεωρεῖται. Καὶ πᾶν
[10, 59]   ἐκεῖνο δῆλον ὡς διαφέρει τοῦ  κατὰ   τὴν αἴσθησιν θεωρουμένου, ἀναλογίᾳ δὲ
[10, 147]   προσμένον καὶ τὸ παρὸν ἤδη  κατὰ   τὴν αἴσθησιν καὶ τὰ πάθη
[10, 113]   φέρεσθαι ὁμαλὴν οὖσαν, τὰ δὲ  κατὰ   τὴν ἅμα τισὶν ἀνωμαλίαις χρωμένην·
[10, 113]   οὕτω κατηναγκάσθαι, ὥστε τὰ μὲν  κατὰ   τὴν αὐτὴν δίνην φέρεσθαι ὁμαλὴν
[10, 16]   Βατῆθεν καὶ Τιμοκράτει Δημητρίου Ποταμίῳ  κατὰ   τὴν ἐν τῷ Μητρῴῳ ἀναγεγραμμένην
[10, 59]   ὅτι μέγεθος ἔχει ἄτομος  κατὰ   τὴν ἐνταῦθα ἀναλογίαν κατηγορήσαμεν, μικρόν
[10, 92]   μὲν στάσιν, αὐτῶν δὲ δίνην  κατὰ   τὴν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῇ
[10, 109]   ἐν τῷ ὕδατι ὑπαρχόντων· καὶ  κατὰ   τὴν> ἔξωθεν δὲ τῶν τοιούτων
[10, 144]   δὲ διανοίας τὸ πέρας τὸ  κατὰ   τὴν ἡδονὴν ἀπεγέννησεν τε
[10, 64]   τῆς συντελεσθείσης περὶ αὐτὸ δυνάμεως  κατὰ   τὴν κίνησιν σύμπτωμα αἰσθητικὸν εὐθὺς
[10, 105]   ὡς ἂν καὶ ἀπογέννησις  κατὰ   τὴν κίνησιν τοῦ πνεύματος γίνηται·
[10, 83]   πολλὰ τῶν κατὰ μέρος ἐξακριβουμένων  κατὰ   τὴν ὅλην πραγματείαν ἡμῖν, καὶ
[10, 64]   αἰσθητικὸν εὐθὺς ἀποτελοῦν ἑαυτῷ ἀπεδίδου  κατὰ   τὴν ὁμούρησιν καὶ συμπάθειαν καὶ
[10, 55]   ἐν τοῖς παρ' ἡμῖν μετασχηματιζόμενοις  κατὰ   τὴν περιαίρεσιν τὸ σχῆμα ἐνυπάρχον
[10, 76]   τοὺς δὲ τῷ λογισμῷ ἑλομένους  κατὰ   τὴν πλείστην αἰτίαν οὕτως ἑρμηνεῦσαι.
[10, 67]   τι τὸ ἀσώματον λέγομεν  κατὰ   τὴν πλείστην ὁμιλίαν τοῦ ὀνόματος
[10, 70]   καὶ οὔτε ἀσώματα. Ὥστε δὴ  κατὰ   τὴν πλείστην φορὰν τούτῳ τῷ
[10, 121]   ἐπίτασιν οὐκ ἔχουσαν· καὶ τὴν  κατὰ   τὴν> προσθήκην καὶ ἀφαίρεσιν ἡδονῶν.
[10, 44]   τε στερεότης ὑπάρχουσα αὐταῖς  κατὰ   τὴν σύγκρουσιν τὸν ἀποπαλμὸν ποιεῖ,
[10, 115]   ἂν ὁρμὴ ἐξ ἀρχῆς  κατὰ   τὴν σύνοδον γένηται· καὶ κατὰ
[10, 92]   αὐτῶν οὐκ ἀδύνατον μὲν γίνεσθαι  κατὰ   τὴν τοῦ ὅλου οὐρανοῦ δίνην,
[10, 101]   κατὰ τὴν τούτου κίνησιν· καὶ  κατὰ   τὴν τοῦ πνεύματος ἐκπύρωσιν τὴν
[10, 101]   καὶ τὰς βροντὰς ἀποτελεῖσθαι καὶ  κατὰ   τὴν τούτου κίνησιν· καὶ κατὰ
[10, 86]   περὶ βίων λόγοις τοῖς  κατὰ   τὴν τῶν ἄλλων φυσικῶν προβλημάτων
[10, 151]   ἑαυτὴν κακόν, ἀλλ' ἐν τῷ  κατὰ   τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ μὴ
[10, 70]   ὅλου φύσιν ἔχειν, συλλαβόντες  κατὰ   τὸ ἀθρόον σῶμα προσαγορεύομεν, οὔτε
[10, 42]   ἔμενε τὰ σώματα, ἀλλ' ἐφέρετο  κατὰ   τὸ ἄπειρον κενὸν διεσπαρμένα, οὐκ
[10, 15]   εἰς Ἀθήνας μετελθεῖν καὶ τελευτῆσαι  κατὰ   τὸ δεύτερον ἔτος τῆς ἑβδόμης
[10, 152]   φύσιν ἔχει. Κἂν μεταπίπτῃ τὸ  κατὰ   τὸ δίκαιον συμφέρον χρόνον δέ
[10, 90]   ἐνδέχεται κόσμον γίνεσθαι κενῷ  κατὰ   τὸ δοξαζόμενον ἐξ ἀνάγκης, αὔξεσθαί
[10, 21]   αὐτῶν ἕκαστα γίνηται τῶν ἀναγκαίων,  κατὰ   τὸ δυνατὸν ἀπὸ τῶν καταλελειμμένων
[10, 18]   ἀφ' ἡμῶν Ἀμυνομάχῳ καὶ Τιμοκράτει  κατὰ   τὸ δυνατὸν μεριζέσθωσαν μεθ' Ἑρμάρχου
[10, 17]   ἂν συνδιασώσωσιν Ἀμυνομάχῳ καὶ Τιμοκράτει  κατὰ   τὸ δυνατόν, τὴν ἐν τῷ
[10, 49]   πραγμάτων ὁμοχρόων τε καὶ ὁμοιομόρφων  κατὰ   τὸ ἐναρμόττον μέγεθος εἰς τὴν
[10, 21]   ὡς συντετάχαμεν ἐπιμελείσθωσαν, ὅπως ἂν  κατὰ   τὸ ἐνδεχόμενον ἕκαστα γίγνηται. Ἀφίημι
[10, 97]   τοὺς δ' ἄλλους πάντας τοὺς  κατὰ   τὸ ἐνδεχόμενον ἐκβάλλειν εἴς τε
[10, 57]   τούτου τοιοῦτον νοεῖν καὶ οὕτω  κατὰ   τὸ ἑξῆς εἰς τοὔμπροσθεν βαδίζοντα
[10, 113]   ὁμαλὰς ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνωθούσας  κατὰ   τὸ ἑξῆς ὁμαλῶς τε ἐκκαούσας,
[10, 50]   ἐστιν αὕτη τοῦ στερεμνίου, γινομένη  κατὰ   τὸ ἑξῆς πύκνωμα ἐγκατάλειμμα
[10, 147]   καὶ μὴ διαιρήσεις τὸ δοξαζόμενον  κατὰ   τὸ προσμένον καὶ τὸ παρὸν
[10, 152]   θῆταί τις, μὴ ἀποβαίνῃ δὲ  κατὰ   τὸ συμφέρον τῆς πρὸς ἀλλήλους
[10, 141]   ἔχουσιν οὗ ἕνεκα ἐξ ἀρχῆς  κατὰ   τὸ τῆς φύσεως οἰκεῖον ὠρέχθησαν.
[10, 57]   βαδίζοντα εἰς τὸ ἄπειρον ὑπάρχειν  κατὰ   τὸ> τοιοῦτον ἀφικνεῖσθαι τῇ ἐννοίᾳ.
[10, 14]   δέ, φησὶν Ἀπολλόδωρος ἐν Χρονικοῖς,  κατὰ   τὸ τρίτον ἔτος τῆς ἐνάτης
[10, 83]   ἀποτελουμένων εἰσίν, ἐκ τούτων καὶ  κατὰ   τὸν ἄνευ φθόγγων τρόπον τὴν
[10, 7]   λόγον ἠγνοηκέναι καὶ πολὺ μᾶλλον  κατὰ   τὸν βίον, τό τε σῶμα
[10, 50]   συμπάθειαν ἀπὸ τοῦ ὑποκειμένου σῳζόντων  κατὰ   τὸν ἐκεῖθεν σύμμετρον ἐπερεισμὸν ἐκ
[10, 62]   ἐν τοῖς ἀθροίσμασιν ἀτόμους καὶ  κατὰ   τὸν ἐλάχιστον συνεχῆ χρόνον, εἰ
[10, 7]   συνδιαγωγήν. ~Τόν τε Ἐπίκουρον πολλὰ  κατὰ   τὸν λόγον ἠγνοηκέναι καὶ πολὺ
[10, 144]   κυριώτατα λογισμὸς διῴκηκε καὶ  κατὰ   τὸν συνεχῆ χρόνον τοῦ βίου
[10, 47]   λαμβάνει. ~Οὐ μὴν οὐδ' ἅμα  κατὰ   τοὺς διὰ λόγου θεωρητοὺς χρόνους
[10, 62]   εἰ καὶ> μὴ ἐφ' ἕνα  κατὰ   τοὺς λόγῳ θεωρητοὺς χρόνους· ἀλλὰ
[10, 81]   δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν ὑποπτεύειν  κατὰ   τοὺς μύθους εἴ τε καὶ
[10, 143]   φύσις, ἀλλ' ὑποπτευόμενόν τι τῶν  κατὰ   τοὺς μύθους· ὥστε οὐκ ἦν
[10, 31]   ἀρκεῖν γὰρ τοὺς φυσικοὺς χωρεῖν  κατὰ   τοὺς τῶν πραγμάτων φθόγγους. Ἐν
[10, 108]   γίνεται ἐν τῷ ἔαρι. ~Καὶ  κατὰ   τρῖψιν δὲ νεφῶν πῆξιν εἰληφότων
[10, 13]   ἀκοῦσαι. Κέχρηται δὲ λέξει κυρίᾳ  κατὰ   τῶν πραγμάτων, ἣν ὅτι ἰδιωτάτη
[10, 17]   καταλίπῃ διαδόχοις τῆς φιλοσοφίας, ἐνδιατρίβειν  κατὰ   φιλοσοφίαν· καὶ ἀεὶ δὲ τοῖς
[10, 140]   τοῦ θαρρεῖν ἐξ ἀνθρώπων, ἦν  κατὰ   φύσιν {ἀρχῆς καὶ βασιλείας} ἀγαθόν,
[10, 106]   Τὰ δὲ πνεύματα συμβαίνει γίνεσθαι  κατὰ   χρόνον ἀλλοφυλίας τινὸς ἀεὶ καὶ
[10, 131]   ἀλγεῖν κατὰ σῶμα μήτε ταράττεσθαι  κατὰ   ψυχήν. ~οὐ γὰρ πότοι καὶ
[10, 122]   ἐστιν οὔτε πάρωρος πρὸς τὸ  κατὰ   ψυχὴν ὑγιαῖνον. δὲ λέγων
[10, 22]   Ἀντιπαρετάττετο δὲ πᾶσι τούτοις τὸ  κατὰ   ψυχὴν χαῖρον ἐπὶ τῇ τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/10/2007