HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τυχὸν 1
τυχόντων 1
τύχωσι 1
τῷ 94
Τῷ 1
τῷδε 1
τῶν 263

Fréquences [« »]
89 εἰς
92 μὲν
83 τοῖς
94 τῷ
98 πρὸς
107 μὴ
110 τῆς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre X (Épicure)

τῷ

Livre, par.

[10, 110]   σύνωσιν τοιαύτην λαμβανουσῶν τῶν ἐν τῷ ἀέρι ἀ> τόμων ἢ ἐν

[10, 73]   Καὶ ἐν ἄλλοις τὴν γῆν τῷ ἀέρι ἐποχεῖσθαι. ~Ἔτι δὲ καὶ

[10, 81]   πράξεις καὶ αἰτίας, καὶ ἐν τῷ αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν

[10, 47]   πόρον σύμμετρον ἔχοντα πρὸς τῷ τῷ> ἀπείρῳ αὐτῶν μηθὲν ἀντικόπτειν ἢ

[10, 143]   γῆς καὶ ἁπλῶς τῶν ἐν τῷ ἀπείρῳ. Τῆς ἀσφαλείας τῆς ἐξ

[10, 58]   πρώτου καταρχόμενοι καὶ οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ, οὐδὲ μέρεσι μερῶν ἁπτόμενα,

[10, 37]   φυσιολογίᾳ καὶ τοιούτῳ μάλιστα ἐγγαληνίζων τῷ βίῳ ἐποίησά σοι καὶ τοιαύτην

[10, 137]   ἡδονὴν τῷ τὰ ζῷα ἅμα τῷ γεννηθῆναι τῇ μὲν εὐαρεστεῖσθαι, τῷ

[10, 122]   διὰ τὴν χάριν τῶν γεγονότων, τῷ δ' ὅπως νέος ἅμα καὶ

[10, 130]   κατά τινας χρόνους ὡς κακῷ, τῷ δὲ κακῷ τοὔμπαλιν ὡς ἀγαθῷ.

[10, 137]   τῷ γεννηθῆναι τῇ μὲν εὐαρεστεῖσθαι, τῷ δὲ πόνῳ προσκρούειν φυσικῶς καὶ

[10, 3]   φησι Φιλόδημος ὁ Ἐπικούρειος ἐν τῷ δεκάτῳ τῆς τῶν φιλοσόφων συντάξεως·

[10, 112]   καθάπερ τινές φασιν, ἀλλὰ καὶ τῷ δίνην ἀέρος ἔγκυκλον αὐτῷ περιεστάναι,

[10, 121]   θεραπεύσειν. Καὶ ἐπιχαρήσεσθαί τινι ἐπὶ τῷ διορθώματι· καὶ σχολὴν κατασκευάσειν, ἀλλ'

[10, 107]   ἀποτελεῖ, ὃ μάλιστα γίνεται ἐν τῷ ἔαρι. ~Καὶ κατὰ τρῖψιν δὲ

[10, 81]   ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν τῷ εἰ καὶ ἐδόξαζον ταῦτα· ~ἡ

[10, 27]   τὸ ἐπελθόν, καὶ ἀδιόρθωτα εἴακε τῷ ἐπείγεσθαι· καὶ τὰ μαρτύρια τοσαῦτά

[10, 30]   ἔχει, καὶ ἔστιν ἐν ἑνὶ τῷ ἐπιγραφομένῳ Κανών· τὸ δὲ φυσικὸν

[10, 14]   ζῆν. Ἀρίστων δέ φησιν ἐν τῷ Ἐπικούρου βίῳ τὸν Κανόνα γράψαι

[10, 62]   ρηθήσεται τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν, τῷ ἐφ' ἕνα τόπον φέρεσθαι τὰς

[10, 125]   πόθον. ~Οὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως

[10, 132]   ἡδέως· συμπεφύκασι γὰρ αἱ ἀρεταὶ τῷ ζῆν ἡδέως, καὶ τὸ ζῆν

[10, 125]   δὲ ὡς ἀνάπαυσιν τῶν ἐν τῷ ζῆν κακῶν αἱροῦνται. ~Ὁ δὲ

[10, 20]   ἕκαστα γίνηται. Τὴν δὲ προῖκα τῷ θήλει παιδίῳ, ἐπειδὰν εἰς ἡλικίαν

[10, 66]   σώματι· τὸ δὲ λογικὸν ἐν τῷ θώρακι, ὡς δῆλον ἔκ τε

[10, 72]   ὡς τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχοντος τῷ ἰδιώματι τούτῳκαὶ γὰρ τοῦτο ποιοῦσί

[10, 97]   εἰς δὲ τὸ μάταιον ἐκπεσοῦσι τῷ καθ' ἕνα τρόπον μόνον οἴεσθαι

[10, 31]   τῶν πραγμάτων φθόγγους. Ἐν τοίνυν τῷ Κανόνι λέγων ἐστὶν ὁ Ἐπίκουρος

[10, 151]   καθ' ἑαυτὴν κακόν, ἀλλ' ἐν τῷ κατὰ τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ

[10, 125]   ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως τὸ μηθὲν ὑπάρχειν

[10, 17]   κατὰ τὸ δυνατόν, τὴν ἐν τῷ κήπῳ διατριβὴν παρακατατίθεμαι τοῖς τ'

[10, 10]   ἀφικνοῦντο καὶ συνεβίουν αὐτῷ ἐν τῷ κήπῳ καθά φησι καὶ Ἀπολλόδωρος·

[10, 88]   φαινομένων οὐδὲν ἀντιμαρτυρεῖ ἐν> τῷδε τῷ κόσμῳ, ἐν ᾧ λῆγον οὐκ

[10, 122]   παρεληλυθέναι τὴν ὥραν ὅμοιός ἐστι τῷ λέγοντι πρὸς εὐδαιμονίαν ἢ μὴ

[10, 76]   τοὺς ἀναγκασθέντας ἀναφωνῆσαι, τοὺς δὲ τῷ λογισμῷ ἑλομένους κατὰ τὴν πλείστην

[10, 145]   τις αὐτῆς τὰ πέρατα καταμετρήσῃ τῷ λογισμῷ. Ἡ μὲν σὰρξ ἀπέλαβε

[10, 39]   καθ' ἣν ἀναγκαῖον τὸ ἄδηλον τῷ λογισμῷ τεκμαίρεσθαι, ὥσπερ προεῖπον τὸ

[10, 63]   συμπαθὲς δὲ τούτῳ μᾶλλον καὶ τῷ λοιπῷ ἀθροίσματι· τοῦτο δὲ πᾶν

[10, 66]   μέν τι ἄλογον αὐτῆς, ὃ τῷ λοιπῷ παρεσπάρθαι σώματι· τὸ δὲ

[10, 41]   ἄπειρόν ἐστι τὸ πᾶν καὶ τῷ μεγέθει τοῦ κενοῦ. ~Εἴ τε

[10, 130]   πάντα κρίνειν καθήκει· χρώμεθα γὰρ τῷ μὲν ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους

[10, 122]   φιλοσοφητέον καὶ νέῳ καὶ γέροντι, τῷ μὲν ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς

[10, 55]   δὲ ποιότητες οὐκ ἐνυπάρχουσαι ἐν τῷ μεταβάλλοντι, ὥσπερ ἐκεῖνο καταλείπεται, ἀλλ'

[10, 81]   οὖσαν κατ' αὐτούς, καὶ ἐν τῷ μὴ δόξαις ταῦτα πάσχειν ἀλλ'

[10, 125]   γνησίως τὸ μηθὲν ὑπάρχειν ἐν τῷ μὴ ζῆν δεινόν· ὥστε μάταιος

[10, 16]   Δημητρίου Ποταμίῳ κατὰ τὴν ἐν τῷ Μητρῴῳ ἀναγεγραμμένην ἑκατέρῳ δόσιν, ~ἐφ'

[10, 124]   ἀλλότριον νομίζοντες. Συνέθιζε δὲ ἐν τῷ νομίζειν μηθὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι

[10, 70]   κατὰ τὴν πλείστην φορὰν τούτῳ τῷ ὀνόματι χρώμενοι φανερὰ ποιοῦμεν τὰ

[10, 118]   ἔρωτα, ὡς ὁ Διογένης ἐν τῷ Οὐδὲ ῥητορεύσειν καλῶς. Συνουσίη δέ,

[10, 128]   ἐπὶ ταύτην καταντῶμεν ὡς κανόνι τῷ πάθει πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντες. ~καὶ

[10, 4]   οἰκίδια καθαρμοὺς ἀναγινώσκειν, καὶ σὺν τῷ πατρὶ γράμματα διδάσκειν λυπροῦ τινος

[10, 136]   καταστηματικῆς. Ὁ δ' Ἐπίκουρος ἐν τῷ Περὶ αἱρέσεων οὕτω λέγει· ἡ

[10, 136]   καὶ σώματος, ὥς φησιν ἐν τῷ Περὶ αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ

[10, 4]   Τιμοκράτης φησὶ καὶ Ἡρόδοτος ἐν τῷ Περὶ Ἐπικούρου ἐφηβείας. Μιθρῆν τε

[10, 1]   Φιλαϊδῶν, ὥς φησι Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ εὐγενείας. Τοῦτόν φασιν ἄλλοι

[10, 134]   παρακολουθεῖν πέφυκεν ~(ἐπεὶ κρεῖττον ἦν τῷ περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ

[10, 13]   ἦν οὕτως, ὡς καὶ ἐν τῷ Περὶ ῥητορικῆς ἀξιοῖ μηδὲν ἄλλο

[10, 6]   καὶ Μητρόδωρον ἐρασθῆναι. Ἔν τε τῷ Περὶ τέλους γράφειν οὕτως· Οὐ

[10, 30]   βίων βίβλοις καὶ ἐπιστολαῖς καὶ τῷ Περὶ τέλους. Εἰώθασι μέντοι τὸ

[10, 136]   αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ ἐν τῷ Περὶ τέλους καὶ ἐν τῷ

[10, 46]   Οὔτε γὰρ ἀποστάσεις ἀδυνατοῦσιν ἐν τῷ περιέχοντι γίνεσθαι τοιαῦται οὔτ' ἐπιτηδειότητες

[10, 48]   συγχεομένη ὑπάρχει, καὶ συστάσεις ἐν τῷ περιέχοντι ὀξεῖαι διὰ τὸ μὴ

[10, 103]   δύνασθαι ὑποχωρεῖν εἰς τὰ ἑξῆς, τῷ πίλησιν γίνεσθαι τὸ μὲν πολὺ

[10, 41]   οὐ πεπερασμένον. Καὶ μὴν καὶ τῷ πλήθει τῶν σωμάτων ἄπειρόν ἐστι

[10, 50]   ψεῦδος καὶ τὸ διημαρτημένον ἐν τῷ προσδοξαζομένῳ ἀεί ἐστιν ἐπὶ τοῦ

[10, 23]   τὸν θάνατον, ὡς Ἐπίκουρος ἐν τῷ πρώτῳ Μητροδώρῳ φησί. Φασὶ δὲ

[10, 136]   τῷ Περὶ τέλους καὶ ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ βίων καὶ ἐν

[10, 2]   Ἀπολλόδωρος δ' ὁ Ἐπικούρειος ἐν τῷ πρώτῳ περὶ τοῦ Ἐπικούρου βίου

[10, 34]   τὸ προσμεῖναι καὶ ἐγγὺς γενέσθαι τῷ πύργῳ καὶ μαθεῖν ὁποῖος ἐγγὺς

[10, 33]   Τοιοῦτόν ἐστιν ἄνθρωπος· ἅμα γὰρ τῷ ῥηθῆναι ἄνθρωπος εὐθὺς κατὰ πρόληψιν

[10, 77]   μηδ' ὑπεναντίαι ἐξ αὐτῶν γένωνται> τῷ σεμνώματι δόξαι· εἰ δὲ μή,

[10, 50]   ἐκ τῆς κατὰ βάθος ἐν τῷ στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πάλσεως. Καὶ

[10, 119]   μέθῃ φησὶν ὁ Ἐπίκουρος ἐν τῷ Συμποσίῳ. Οὐδὲ πολιτεύσεται, ὡς ἐν

[10, 66]   αὐτὸ αἰσθανόμενον μὴ ἐν τούτῳ τῷ συστήματι καὶ ταῖς κινήσεσι ταύταις

[10, 137]   τοῦ τέλος εἶναι τὴν ἡδονὴν τῷ τὰ ζῷα ἅμα τῷ γεννηθῆναι

[10, 81]   ταῖς ἀνθρωπίναις ψυχαῖς γίνεται ἐν τῷ ταῦτα μακάριά τε δοξάζειν εἶναι>

[10, 102]   κατ' ἔμπτωσιν δὲ ἀμφοτέρων ἅμα, τῷ τάχει συντονωτέρῳ κεχρῆσθαι πρὸς ἡμᾶς

[10, 18]   σκοπούμενοι εἴς τε τὰ ἐναγίσματα τῷ τε πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ

[10, 81]   αὐτὴν τὴν ἀναισθησίαν τὴν ἐν τῷ τεθνάναι φοβουμένους ὥσπερ οὖσαν κατ'

[10, 5]   παραινεῖν, καθά φησι Θεόδωρος ἐν τῷ τετάρτῳ τῶν Πρὸς Ἐπίκουρον. ~Καὶ

[10, 136]   τῶν Ἐπιλέκτων καὶ Μητρόδωρος ἐν τῷ Τιμοκράτει λέγουσιν οὕτω· νοουμένης δὲ

[10, 78]   γνώσει ἐνταῦθα πεπτωκέναι καὶ ἐν τῷ τίνες φύσεις αἱ θεωρούμεναι κατὰ

[10, 112]   αὐτοῦ ὃ συμβαίνει οὐ μόνον τῷ τὸ μέρος τοῦτο τοῦ κόσμου

[10, 102]   νεφῶν καὶ διὰ τὸ ἅμα τῷ τὸ πνεῦμα ἐμπίπτειν ἐξωθεῖσθαι τὸν

[10, 74]   ἀποδείξειεν οὐδεὶς ὡς ἐν> μὲν τῷ τοιούτῳ καὶ οὐκ ἂν ἐμπεριελήφθη

[10, 74]   τὰ> θεωρούμενα συνίσταται, ἐν δὲ τῷ τοιούτῳ οὐκ ἂν ἐδυνήθη. Ὡσαύτως

[10, 112]   μὴ εἶναι, ἐν δὲ τούτῳ τῷ τόπῳ ἐν ᾧ κείμενα θεωρεῖται.

[10, 23]   προηγουμέναις γραφαῖς μαρτυρεῖ καὶ ἐν τῷ τρίτῳ Τιμοκράτους. Τοιοῦτος δ' ὢν

[10, 47]   πάντα πόρον σύμμετρον ἔχοντα πρὸς τῷ τῷ> ἀπείρῳ αὐτῶν μηθὲν ἀντικόπτειν

[10, 109]   τοιούτων πρόσκρισιν, ἃ συνελασθέντα πῆξιν τῷ ὕδατι παρεσκεύασε, ποσὰ τῶν περιφερῶν

[10, 109]   σκαληνῶν καὶ ὀξυγωνίων τῶν ἐν τῷ ὕδατι ὑπαρχόντων· καὶ κατὰ τὴν>

[10, 87]   δὲ ἐκβάλῃ ὁμοίως σύμφωνον ὂν τῷ φαινομένῳ, δῆλον ὅτι καὶ ἐκ

[10, 30]   Εἰώθασι μέντοι τὸ κανονικὸν ὁμοῦ τῷ φυσικῷ τάττειν· καλοῦσι δ' αὐτὸ

[10, 56]   τούτοις οὐ δεῖ νομίζειν ἐν τῷ ὡρισμένῳ σώματι ἀπείρους ὄγκους εἶναι

Livre, par.
[10, 110]	σύνωσιν τοιαύτην λαμβανουσῶν τῶν ἐν	τῷ	ἀέρι ἀ> τόμων ἢ ἐν
[10, 73]	Καὶ ἐν ἄλλοις τὴν γῆν	τῷ	ἀέρι ἐποχεῖσθαι. ~Ἔτι δὲ καὶ
[10, 81]	πράξεις καὶ αἰτίας, καὶ ἐν	τῷ	αἰώνιόν τι δεινὸν ἀεὶ προσδοκᾶν
[10, 47]	πόρον σύμμετρον ἔχοντα πρὸς τῷ	τῷ>	ἀπείρῳ αὐτῶν μηθὲν ἀντικόπτειν ἢ
[10, 143]	γῆς καὶ ἁπλῶς τῶν ἐν	τῷ	ἀπείρῳ. Τῆς ἀσφαλείας τῆς ἐξ
[10, 58]	πρώτου καταρχόμενοι καὶ οὐκ ἐν	τῷ	αὐτῷ, οὐδὲ μέρεσι μερῶν ἁπτόμενα,
[10, 37]	φυσιολογίᾳ καὶ τοιούτῳ μάλιστα ἐγγαληνίζων	τῷ	βίῳ ἐποίησά σοι καὶ τοιαύτην
[10, 137]	ἡδονὴν τῷ τὰ ζῷα ἅμα	τῷ	γεννηθῆναι τῇ μὲν εὐαρεστεῖσθαι, τῷ
[10, 122]	διὰ τὴν χάριν τῶν γεγονότων,	τῷ	δ' ὅπως νέος ἅμα καὶ
[10, 130]	κατά τινας χρόνους ὡς κακῷ,	τῷ	δὲ κακῷ τοὔμπαλιν ὡς ἀγαθῷ.
[10, 137]	τῷ γεννηθῆναι τῇ μὲν εὐαρεστεῖσθαι,	τῷ	δὲ πόνῳ προσκρούειν φυσικῶς καὶ
[10, 3]	φησι Φιλόδημος ὁ Ἐπικούρειος ἐν	τῷ	δεκάτῳ τῆς τῶν φιλοσόφων συντάξεως·
[10, 112]	καθάπερ τινές φασιν, ἀλλὰ καὶ	τῷ	δίνην ἀέρος ἔγκυκλον αὐτῷ περιεστάναι,
[10, 121]	θεραπεύσειν. Καὶ ἐπιχαρήσεσθαί τινι ἐπὶ	τῷ	διορθώματι· καὶ σχολὴν κατασκευάσειν, ἀλλ'
[10, 107]	ἀποτελεῖ, ὃ μάλιστα γίνεται ἐν	τῷ	ἔαρι. ~Καὶ κατὰ τρῖψιν δὲ
[10, 81]	ἢ καὶ ἐπιτεταμένην ταραχὴν λαμβάνειν	τῷ	εἰ καὶ ἐδόξαζον ταῦτα· ~ἡ
[10, 27]	τὸ ἐπελθόν, καὶ ἀδιόρθωτα εἴακε	τῷ	ἐπείγεσθαι· καὶ τὰ μαρτύρια τοσαῦτά
[10, 30]	ἔχει, καὶ ἔστιν ἐν ἑνὶ	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Κανών· τὸ δὲ φυσικὸν
[10, 14]	ζῆν. Ἀρίστων δέ φησιν ἐν	τῷ	Ἐπικούρου βίῳ τὸν Κανόνα γράψαι
[10, 62]	ρηθήσεται τῶν ἀτόμων ἰσοταχῶν οὐσῶν,	τῷ	ἐφ' ἕνα τόπον φέρεσθαι τὰς
[10, 125]	πόθον. ~Οὐθὲν γάρ ἐστιν ἐν	τῷ	ζῆν δεινὸν τῷ κατειληφότι γνησίως
[10, 132]	ἡδέως· συμπεφύκασι γὰρ αἱ ἀρεταὶ	τῷ	ζῆν ἡδέως, καὶ τὸ ζῆν
[10, 125]	δὲ ὡς ἀνάπαυσιν τῶν ἐν	τῷ	ζῆν κακῶν αἱροῦνται. ~Ὁ δὲ
[10, 20]	ἕκαστα γίνηται. Τὴν δὲ προῖκα	τῷ	θήλει παιδίῳ, ἐπειδὰν εἰς ἡλικίαν
[10, 66]	σώματι· τὸ δὲ λογικὸν ἐν	τῷ	θώρακι, ὡς δῆλον ἔκ τε
[10, 72]	ὡς τὴν αὐτὴν οὐσίαν ἔχοντος	τῷ	ἰδιώματι τούτῳκαὶ γὰρ τοῦτο ποιοῦσί
[10, 97]	εἰς δὲ τὸ μάταιον ἐκπεσοῦσι	τῷ	καθ' ἕνα τρόπον μόνον οἴεσθαι
[10, 31]	τῶν πραγμάτων φθόγγους. Ἐν τοίνυν	τῷ	Κανόνι λέγων ἐστὶν ὁ Ἐπίκουρος
[10, 151]	καθ' ἑαυτὴν κακόν, ἀλλ' ἐν	τῷ	κατὰ τὴν ὑποψίαν φόβῳ εἰ
[10, 125]	ἐστιν ἐν τῷ ζῆν δεινὸν	τῷ	κατειληφότι γνησίως τὸ μηθὲν ὑπάρχειν
[10, 17]	κατὰ τὸ δυνατόν, τὴν ἐν	τῷ	κήπῳ διατριβὴν παρακατατίθεμαι τοῖς τ'
[10, 10]	ἀφικνοῦντο καὶ συνεβίουν αὐτῷ ἐν	τῷ	κήπῳ καθά φησι καὶ Ἀπολλόδωρος·
[10, 88]	φαινομένων οὐδὲν ἀντιμαρτυρεῖ ἐν> τῷδε	τῷ	κόσμῳ, ἐν ᾧ λῆγον οὐκ
[10, 122]	παρεληλυθέναι τὴν ὥραν ὅμοιός ἐστι	τῷ	λέγοντι πρὸς εὐδαιμονίαν ἢ μὴ
[10, 76]	τοὺς ἀναγκασθέντας ἀναφωνῆσαι, τοὺς δὲ	τῷ	λογισμῷ ἑλομένους κατὰ τὴν πλείστην
[10, 145]	τις αὐτῆς τὰ πέρατα καταμετρήσῃ	τῷ	λογισμῷ. Ἡ μὲν σὰρξ ἀπέλαβε
[10, 39]	καθ' ἣν ἀναγκαῖον τὸ ἄδηλον	τῷ	λογισμῷ τεκμαίρεσθαι, ὥσπερ προεῖπον τὸ
[10, 63]	συμπαθὲς δὲ τούτῳ μᾶλλον καὶ	τῷ	λοιπῷ ἀθροίσματι· τοῦτο δὲ πᾶν
[10, 66]	μέν τι ἄλογον αὐτῆς, ὃ	τῷ	λοιπῷ παρεσπάρθαι σώματι· τὸ δὲ
[10, 41]	ἄπειρόν ἐστι τὸ πᾶν καὶ	τῷ	μεγέθει τοῦ κενοῦ. ~Εἴ τε
[10, 130]	πάντα κρίνειν καθήκει· χρώμεθα γὰρ	τῷ	μὲν ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους
[10, 122]	φιλοσοφητέον καὶ νέῳ καὶ γέροντι,	τῷ	μὲν ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς
[10, 55]	δὲ ποιότητες οὐκ ἐνυπάρχουσαι ἐν	τῷ	μεταβάλλοντι, ὥσπερ ἐκεῖνο καταλείπεται, ἀλλ'
[10, 81]	οὖσαν κατ' αὐτούς, καὶ ἐν	τῷ	μὴ δόξαις ταῦτα πάσχειν ἀλλ'
[10, 125]	γνησίως τὸ μηθὲν ὑπάρχειν ἐν	τῷ	μὴ ζῆν δεινόν· ὥστε μάταιος
[10, 16]	Δημητρίου Ποταμίῳ κατὰ τὴν ἐν	τῷ	Μητρῴῳ ἀναγεγραμμένην ἑκατέρῳ δόσιν, ~ἐφ'
[10, 124]	ἀλλότριον νομίζοντες. Συνέθιζε δὲ ἐν	τῷ	νομίζειν μηθὲν πρὸς ἡμᾶς εἶναι
[10, 70]	κατὰ τὴν πλείστην φορὰν τούτῳ	τῷ	ὀνόματι χρώμενοι φανερὰ ποιοῦμεν τὰ
[10, 118]	ἔρωτα, ὡς ὁ Διογένης ἐν	τῷ	Οὐδὲ ῥητορεύσειν καλῶς. Συνουσίη δέ,
[10, 128]	ἐπὶ ταύτην καταντῶμεν ὡς κανόνι	τῷ	πάθει πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντες. ~καὶ
[10, 4]	οἰκίδια καθαρμοὺς ἀναγινώσκειν, καὶ σὺν	τῷ	πατρὶ γράμματα διδάσκειν λυπροῦ τινος
[10, 136]	καταστηματικῆς. Ὁ δ' Ἐπίκουρος ἐν	τῷ	Περὶ αἱρέσεων οὕτω λέγει· ἡ
[10, 136]	καὶ σώματος, ὥς φησιν ἐν	τῷ	Περὶ αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ
[10, 4]	Τιμοκράτης φησὶ καὶ Ἡρόδοτος ἐν	τῷ	Περὶ Ἐπικούρου ἐφηβείας. Μιθρῆν τε
[10, 1]	Φιλαϊδῶν, ὥς φησι Μητρόδωρος ἐν	τῷ	Περὶ εὐγενείας. Τοῦτόν φασιν ἄλλοι
[10, 134]	παρακολουθεῖν πέφυκεν ~(ἐπεὶ κρεῖττον ἦν	τῷ	περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ
[10, 13]	ἦν οὕτως, ὡς καὶ ἐν	τῷ	Περὶ ῥητορικῆς ἀξιοῖ μηδὲν ἄλλο
[10, 6]	καὶ Μητρόδωρον ἐρασθῆναι. Ἔν τε	τῷ	Περὶ τέλους γράφειν οὕτως· Οὐ
[10, 30]	βίων βίβλοις καὶ ἐπιστολαῖς καὶ	τῷ	Περὶ τέλους. Εἰώθασι μέντοι τὸ
[10, 136]	αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ ἐν	τῷ	Περὶ τέλους καὶ ἐν τῷ
[10, 46]	Οὔτε γὰρ ἀποστάσεις ἀδυνατοῦσιν ἐν	τῷ	περιέχοντι γίνεσθαι τοιαῦται οὔτ' ἐπιτηδειότητες
[10, 48]	συγχεομένη ὑπάρχει, καὶ συστάσεις ἐν	τῷ	περιέχοντι ὀξεῖαι διὰ τὸ μὴ
[10, 103]	δύνασθαι ὑποχωρεῖν εἰς τὰ ἑξῆς,	τῷ	πίλησιν γίνεσθαι τὸ μὲν πολὺ
[10, 41]	οὐ πεπερασμένον. Καὶ μὴν καὶ	τῷ	πλήθει τῶν σωμάτων ἄπειρόν ἐστι
[10, 50]	ψεῦδος καὶ τὸ διημαρτημένον ἐν	τῷ	προσδοξαζομένῳ ἀεί ἐστιν ἐπὶ τοῦ
[10, 23]	τὸν θάνατον, ὡς Ἐπίκουρος ἐν	τῷ	πρώτῳ Μητροδώρῳ φησί. Φασὶ δὲ
[10, 136]	τῷ Περὶ τέλους καὶ ἐν	τῷ	πρώτῳ Περὶ βίων καὶ ἐν
[10, 2]	Ἀπολλόδωρος δ' ὁ Ἐπικούρειος ἐν	τῷ	πρώτῳ περὶ τοῦ Ἐπικούρου βίου
[10, 34]	τὸ προσμεῖναι καὶ ἐγγὺς γενέσθαι	τῷ	πύργῳ καὶ μαθεῖν ὁποῖος ἐγγὺς
[10, 33]	Τοιοῦτόν ἐστιν ἄνθρωπος· ἅμα γὰρ	τῷ	ῥηθῆναι ἄνθρωπος εὐθὺς κατὰ πρόληψιν
[10, 77]	μηδ' ὑπεναντίαι ἐξ αὐτῶν γένωνται>	τῷ	σεμνώματι δόξαι· εἰ δὲ μή,
[10, 50]	ἐκ τῆς κατὰ βάθος ἐν	τῷ	στερεμνίῳ τῶν ἀτόμων πάλσεως. Καὶ
[10, 119]	μέθῃ φησὶν ὁ Ἐπίκουρος ἐν	τῷ	Συμποσίῳ. Οὐδὲ πολιτεύσεται, ὡς ἐν
[10, 66]	αὐτὸ αἰσθανόμενον μὴ ἐν τούτῳ	τῷ	συστήματι καὶ ταῖς κινήσεσι ταύταις
[10, 137]	τοῦ τέλος εἶναι τὴν ἡδονὴν	τῷ	τὰ ζῷα ἅμα τῷ γεννηθῆναι
[10, 81]	ταῖς ἀνθρωπίναις ψυχαῖς γίνεται ἐν	τῷ	ταῦτα μακάριά τε δοξάζειν εἶναι>
[10, 102]	κατ' ἔμπτωσιν δὲ ἀμφοτέρων ἅμα,	τῷ	τάχει συντονωτέρῳ κεχρῆσθαι πρὸς ἡμᾶς
[10, 18]	σκοπούμενοι εἴς τε τὰ ἐναγίσματα	τῷ	τε πατρὶ καὶ τῇ μητρὶ
[10, 81]	αὐτὴν τὴν ἀναισθησίαν τὴν ἐν	τῷ	τεθνάναι φοβουμένους ὥσπερ οὖσαν κατ'
[10, 5]	παραινεῖν, καθά φησι Θεόδωρος ἐν	τῷ	τετάρτῳ τῶν Πρὸς Ἐπίκουρον. ~Καὶ
[10, 136]	τῶν Ἐπιλέκτων καὶ Μητρόδωρος ἐν	τῷ	Τιμοκράτει λέγουσιν οὕτω· νοουμένης δὲ
[10, 78]	γνώσει ἐνταῦθα πεπτωκέναι καὶ ἐν	τῷ	τίνες φύσεις αἱ θεωρούμεναι κατὰ
[10, 112]	αὐτοῦ ὃ συμβαίνει οὐ μόνον	τῷ	τὸ μέρος τοῦτο τοῦ κόσμου
[10, 102]	νεφῶν καὶ διὰ τὸ ἅμα	τῷ	τὸ πνεῦμα ἐμπίπτειν ἐξωθεῖσθαι τὸν
[10, 74]	ἀποδείξειεν οὐδεὶς ὡς ἐν> μὲν	τῷ	τοιούτῳ καὶ οὐκ ἂν ἐμπεριελήφθη
[10, 74]	τὰ> θεωρούμενα συνίσταται, ἐν δὲ	τῷ	τοιούτῳ οὐκ ἂν ἐδυνήθη. Ὡσαύτως
[10, 112]	μὴ εἶναι, ἐν δὲ τούτῳ	τῷ	τόπῳ ἐν ᾧ κείμενα θεωρεῖται.
[10, 23]	προηγουμέναις γραφαῖς μαρτυρεῖ καὶ ἐν	τῷ	τρίτῳ Τιμοκράτους. Τοιοῦτος δ' ὢν
[10, 47]	πάντα πόρον σύμμετρον ἔχοντα πρὸς	τῷ	τῷ> ἀπείρῳ αὐτῶν μηθὲν ἀντικόπτειν
[10, 109]	τοιούτων πρόσκρισιν, ἃ συνελασθέντα πῆξιν	τῷ	ὕδατι παρεσκεύασε, ποσὰ τῶν περιφερῶν
[10, 109]	σκαληνῶν καὶ ὀξυγωνίων τῶν ἐν	τῷ	ὕδατι ὑπαρχόντων· καὶ κατὰ τὴν>
[10, 87]	δὲ ἐκβάλῃ ὁμοίως σύμφωνον ὂν	τῷ	φαινομένῳ, δῆλον ὅτι καὶ ἐκ
[10, 30]	Εἰώθασι μέντοι τὸ κανονικὸν ὁμοῦ	τῷ	φυσικῷ τάττειν· καλοῦσι δ' αὐτὸ
[10, 56]	τούτοις οὐ δεῖ νομίζειν ἐν	τῷ	ὡρισμένῳ σώματι ἀπείρους ὄγκους εἶναι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/10/2007