Livre, par. |
[10, 64] |
πλείστην
αἰτίαν
δεῖ
κατέχειν·
~οὐ
|
μὴν |
εἰλήφει
ἂν
ταύτην,
εἰ
μὴ |
[10, 117] |
ἐμποδίσαι
πρὸς
τὴν
σοφίαν.
Οὐδὲ
|
μὴν |
ἐκ
πάσης
σώματος
ἕξεως
σοφὸν |
[10, 76] |
πλείστην
αἰτίαν
οὕτως
ἑρμηνεῦσαι.
Καὶ
|
μὴν |
ἐν
τοῖς
μετεώροις
φορὰν
καὶ |
[10, 119] |
εἰ
μὴ
καὶ
ἔβλαψε.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
γαμήσειν
καὶ
τεκνοποιήσειν
τὸν |
[10, 65] |
τὴν
τῆς
ψυχῆς
φύσιν.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
διαλυομένου
τοῦ
ὅλου
ἀθροίσματος |
[10, 46] |
τοὺς
τύπους
εἴδωλα
προσαγορεύομεν.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
ἡ
διὰ
τοῦ
κενοῦ |
[10, 61] |
ἀντικειμένη
ἐπ'
ἄπειρον
νοεῖται.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
ἰσοταχεῖς
ἀναγκαῖον
τὰς
ἀτόμους |
[10, 62] |
τὴν
τοῦ
πλήξαντος
δύναμιν.
~Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
κατὰ
τὰς
συγκρίσεις
θάττων |
[10, 45] |
τῶν
ὄντων
φύσεως
ἐπινοίαις.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
κόσμοι
ἄπειροί
εἰσιν,
οἵ |
[10, 63] |
καὶ
ὧν
στερόμενοι
θνῄσκομεν.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
ὅτι
ἔχει
ἡ
ψυχὴ |
[10, 68] |
ἀπὸ
τούτων
ἐξακριβοῦσθαι
βεβαίως.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τὰ
σχήματα
καὶ
τὰ |
[10, 54] |
ἀταράχως
καὶ
οἰκείως
ἔχοντες.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὰς
ἀτόμους
νομιστέον
μηδεμίαν |
[10, 53] |
τὸ
ἀκουστικὸν
ἡμῖν
παρασκευάζει.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὴν
ὀσμὴν
νομιστέον
ὥσπερ |
[10, 6] |
καὶ
τὰ
μάλιστα
λοιδορεῖ.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
Τιμοκράτης
ἐν
τοῖς
ἐπιγραφομένοις |
[10, 52] |
ὁμοίως
βεβαιούμενον
πάντα
συνταράττῃ.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τὸ
ἀκούειν
γίνεται
ῥεύματός |
[10, 39] |
ὄντων
εἰς
ἃ
διελύετο.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἀεὶ
τοιοῦτον |
[10, 41] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
σωμάτων
φύσεις.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τὸ
πᾶν
ἄπειρόν
ἐστι. |
[10, 78] |
ταύτην
καὶ
περίοδον
συντελεῖσθαι.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὸ>
τὴν
ὑπὲρ
τῶν |
[10, 67] |
ὅλων
τῶν
σωμάτων
φέρεσθαι.
~Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τόδε
γε
δεῖ
προσκατανοεῖν, |
[10, 72] |
τὴν
ἰδιότητα
ποιεῖ,
θεωρεῖται.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τόδε
γε
δεῖ
προσκατανοῆσαι |
[10, 70] |
τοῦ
σώματος
κατηγορίαν
εἰληφότος.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τοῖς
σώμασι
συμπίπτει
πολλάκις |
[10, 60] |
οὐχ
οἷόν
τε
γενέσθαι.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τοῦ
ἀπείρου
ὡς
μὲν |
[10, 39] |
αὐτὸ
τὴν
μεταβολὴν
ποιήσαιτο.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
καὶ
τοῦτο
καὶ
ἐν
τῇ |
[10, 46] |
τὴν
ἀπειρίαν
τῶν
κόσμων.
~Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τύποι
ὁμοιοσχήμονες
τοῖς
στερεμνίοις |
[10, 41] |
εἴη
καὶ
οὐ
πεπερασμένον.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τῷ
πλήθει
τῶν
σωμάτων |
[10, 40] |
συμπτώματα
ἢ
συμβεβηκότα
λεγόμενα.
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τῶν
τοῦτο
καὶ
ἐν |
[10, 119] |
γαμήσειν.
Καὶ
διατραπήσεσθαί
τινας.
Οὐδὲ
|
μὴν |
ληρήσειν
ἐν
μέθῃ
φησὶν
ὁ |
[10, 32] |
τῶν
αὐτῶν
εἰσι
κριτικαί·
οὔτε
|
μὴν |
λόγος,
πᾶς
γὰρ
λόγος
ἀπὸ |
[10, 47] |
οὐκ
ἀντικοπὴ
ὁμοίωμα
λαμβάνει.
~Οὐ
|
μὴν |
οὐδ'
ἅμα
κατὰ
τοὺς
διὰ |
[10, 55] |
τὸ
μὴ
ὂν
φθείρεσθαι.
Ἀλλὰ
|
μὴν |
οὐδὲ
δεῖ
νομίζειν
πᾶν
μέγεθος |
[10, 75] |
καὶ
ἐπὶ
γῆς
νομιστέον.
~Ἀλλὰ
|
μὴν |
ὑποληπτέον
καὶ
τὴν
φύσιν
πολλὰ |