Livre, par.
[10, 110]	περιφέρειάν τινα καθίεσθαι τὴν σύγκρισιν	ταύτην.	Ἅλως περὶ τὴν σελήνην γίνεται
[10, 128]	λέγομεν εἶναι τοῦ μακαρίως ζῆν·	{ταύτην	γὰρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενικὸν
[10, 64]	κατέχειν· ~οὐ μὴν εἰλήφει ἂν	ταύτην,	εἰ μὴ ὑπὸ τοῦ λοιποῦ
[10, 64]	Οὐ γὰρ αὐτὸ ἐν ἑαυτῷ	ταύτην	ἐκέκτητο τὴν δύναμιν, ἀλλ' ἕτερον
[10, 122]	δὲ πάντα πράττομεν εἰς τὸ	ταύτην	ἔχειν. ~Ἃ δέ σοι συνεχῶς
[10, 77]	δεῖ δοξάζειν καὶ τὴν ἀνάγκην	ταύτην	καὶ περίοδον συντελεῖσθαι. ~Καὶ μὴν
[10, 128]	αἱρέσεως καὶ φυγῆς καὶ ἐπὶ	ταύτην	καταντῶμεν ὡς κανόνι τῷ πάθει
[10, 109]	τὰ ὁμοροῦντα τοῦ ἀέρος χρῶσιν	ταύτην	λήψεται οἵαν θεωροῦμεν, κατὰ πρόσλαμψιν
[10, 64]	ἄθροισμα παρασκευάσαν ἐκείνῃ τὴν αἰτίαν	ταύτην	μετείληφε καὶ αὐτὸ τοιούτου συμπτώματος
[10, 52]	μὴ ἀντιμαρτυρηθῇ, τὸ ἀληθές. ~Καὶ	ταύτην	οὖν σφόδρα γε δεῖ τὴν
[10, 101]	τοιούτων σωμάτων ἃ τὴν λαμπηδόνα	ταύτην	παρασκευάζει, καὶ κατ' ἐκπιασμόν, θλίψεως
[10, 135]	καλῶς κριθὲν μὴ> ὀρθωθῆναι διὰ	ταύτην.	Ταῦτα οὖν καὶ τὰ τούτοις
[10, 50]	ταῖς φοραῖς χρωμένων, ~εἶτα διὰ	ταύτην	τὴν αἰτίαν τοῦ ἑνὸς καὶ
[10, 71]	οὐκ ἐξελατέον ἐκ τοῦ ὄντος	ταύτην	τὴν ἐνάργειαν, ὅτι οὐκ ἔχει
[10, 51]	διάληψιν δὲ ἔχουσαν· κατὰ δὲ	ταύτην	{τὴν συνημμένην τῇ φανταστικῇ ἐπιβολῇ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/10/2007