Livre, par. |
[10, 51] |
ἢ
καθ'
ὕπνους
γινομένων
ἢ
|
κατ' |
ἄλλας
τινὰς
ἐπιβολὰς
τῆς
διανοίας |
[10, 112] |
ἐν
ᾧ
κείμενα
θεωρεῖται.
Καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
πλείονας
τρόπους
τοῦτο |
[10, 102] |
τῆς
ἀστραπῆς
φάντασμα
ἀποτελουσῶν.
Καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
πλείους
τρόπους
ῥᾳδίως |
[10, 106] |
ἀπαντήσῃ,
ἐνδέχεται
σεισμοὺς
ἀποτελεῖσθαι.
~Καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
πλείους
τρόπους
τὰς |
[10, 108] |
τῆς
χιόνος
τοῦτο
ἄθροισμα.
Καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
τρόπους
ἐνδέχεται
χιόνα |
[10, 104] |
πίπτουσιν
ἀεὶ
πρὸς
ἄλληλα.
~Καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
τρόπους
πλείονας
ἐνδέχεται |
[10, 99] |
τε
γῆς
καὶ
ὑδάτων·
καὶ
|
κατ' |
ἄλλους
δὲ
τρόπους
πλείους
αἱ |
[10, 133] |
εἱμαρμένην
καὶ
μᾶλλον
ἃ
μὲν
|
κατ' |
ἀνάγκην
γίνεσθαι
λέγοντος>
ἃ
δὲ |
[10, 108] |
τοιαύτης
ὑγρασίας
ἀποτελεστικὰ
γίνεται·
καὶ
|
κατ' |
ἀναφορὰν
δὲ
ἢ
ἀπὸ
νοτερῶν |
[10, 96] |
τῆς
γῆς
σκιάσματος,
ἀλλὰ
καὶ
|
κατ' |
ἀναχώρησιν.
~Τοῦτο
δὲ
καὶ
Διογένης |
[10, 143] |
ἀπολαμβάνειν.
Οὐθὲν
ὄφελος
ἦν
τὴν
|
κατ' |
ἀνθρώπους
ἀσφάλειαν
κατασκευάζεσθαι
τῶν
ἄνωθεν |
[10, 139] |
θεοὺς
λόγῳ
θεωρητούς,
οὓς
μὲν
|
κατ' |
ἀριθμὸν
ὑφεστῶτας,
οὓς
δὲ
καθ' |
[10, 39] |
ἐν
τῇ
Μεγάλῃ
ἐπιτομῇ
φησι
|
κατ' |
ἀρχὴν
καὶ
ἐν
τῇ
αʹ |
[10, 105] |
ἐκπνευματοῦντα
τὸν
ἐπειλημμένον
ἀέρα.
Καὶ>
|
κατ' |
αὐτὴν
δὲ
τὴν
διάδοσιν
τῆς |
[10, 103] |
εἶναι
διὰ
πίλησιν
νεφῶν·
καὶ
|
κατ' |
αὐτὴν
δὲ
τὴν
τοῦ
πυρὸς |
[10, 29] |
προειπόντα
περὶ
τῆς
διαιρέσεως
τῆς
|
κατ' |
αὐτὸν
φιλοσοφίας.
Διαιρεῖται
τοίνυν
εἰς |
[10, 72] |
αὐτοῦ
χρηστέον,
οὔτε
ἄλλο
τι
|
κατ' |
αὐτοῦ
κατηγορητέον
ὡς
τὴν
αὐτὴν |
[10, 72] |
μεταληπτέον,
ἀλλ'
αὐταῖς
ταῖς
ὑπαρχούσαις
|
κατ' |
αὐτοῦ
χρηστέον,
οὔτε
ἄλλο
τι |
[10, 81] |
τῷ
τεθνάναι
φοβουμένους
ὥσπερ
οὖσαν
|
κατ' |
αὐτούς,
καὶ
ἐν
τῷ
μὴ |
[10, 109] |
ἀέρος
ψυχροῦ.
Κρύσταλλος
συντελεῖται
καὶ
|
κατ' |
ἔκθλιψιν
μὲν
τοῦ
περιφεροῦς
σχηματισμοῦ |
[10, 101] |
τὴν
λαμπηδόνα
ταύτην
παρασκευάζει,
καὶ
|
κατ' |
ἐκπιασμόν,
θλίψεως
τῶν
νεφῶν
γινομένης, |
[10, 101] |
σχηματισμὸς
ἐξολισθαίνων
ἀστραπὴν
γεννᾷ·
καὶ
|
κατ' |
ἐκριπισμὸν
ἐκ
τῶν
νεφῶν
ὑπὸ |
[10, 92] |
γὰρ
τῶν
φαινομένων
ἀντιμαρτυρεῖ.
Καὶ>
|
κατ' |
ἐκφάνειάν
τε
ὑπὲρ
γῆς
καὶ |
[10, 101] |
ἀλλήλων
εἴθ'
ὑπὸ
πνευμάτων·
καὶ
|
κατ' |
ἐμπερίληψιν
δὲ
τοῦ
ἀπὸ
τῶν |
[10, 102] |
τὸν
βόμβον
ἀποτελεῖν
τοῦτον·
καὶ
|
κατ' |
ἔμπτωσιν
δὲ
ἀμφοτέρων
ἅμα,
τῷ |
[10, 144] |
ἡ
ἡδονὴ
ἐπειδὰν
ἅπαξ
τὸ
|
κατ' |
ἔνδειαν
ἀλγοῦν
ἐξαιρεθῇ,
ἀλλὰ
μόνον |
[10, 130] |
ἐπιφέρουσιν
ὅταν
ἅπαν
τὸ
ἀλγοῦν
|
κατ' |
ἔνδειαν
ἐξαιρεθῇ·
~καὶ
μᾶζα
καὶ |
[10, 146] |
εὐπόριστόν
ἐστι
τὸ
τὸ>
ἀλγοῦν
|
κατ' |
ἔνδειαν
ἐξαιροῦν
καὶ
τὸ
τὸν |
[10, 19] |
τούτοις,
ὅ
τι
ἂν
αὐτοῖς
|
κατ' |
ἐνιαυτὸν
ἐπιδέχεσθαι
δοκῇ
σκοπουμένοις
μεθ' |
[10, 62] |
τό
γε
θεωρούμενον
πᾶν
ἢ
|
κατ' |
ἐπιβολὴν
λαμβανόμενον
τῇ
διανοίᾳ
ἀληθές |
[10, 2] |
Ἀναξικράτους·
καὶ
μέχρι
μέν
τινος
|
κατ' |
ἐπιμιξίαν
τοῖς
ἄλλοις
φιλοσοφεῖν,
ἔπειτα |
[10, 96] |
τοῦτο
θεωρεῖται
γινόμενον·
καὶ
ἤδη
|
κατ' |
ἐπιπροσθέτησιν
ἄλλων
τινῶν,
ἢ
γῆς |
[10, 95] |
καὶ
κατὰ
παραλλαγὴν
μερῶν
καὶ
|
κατ' |
ἐπιπροσθέτησιν,
καὶ
ὅσοι
ποτ'
ἂν |
[10, 32] |
τῶν
μαινομένων
φαντάσματα
καὶ
τὰ>
|
κατ' |
ὄναρ
ἀληθῆ,
κινεῖ
γάρ·
τὸ |