Livre, par.
[10, 121]	εἶναι. Καὶ τὴν ὑγίειαν τισὶ	μὲν	ἀγαθόν, τισὶ δὲ ἀδιάφορον. Τὴν
[10, 130]	κρίνειν καθήκει· χρώμεθα γὰρ τῷ	μὲν	ἀγαθῷ κατά τινας χρόνους ὡς
[10, 6]	τοῖς ἐπιγραφομένοις Εὐφραντοῖς ὁ Μητροδώρου	μὲν	ἀδελφός, μαθητὴς δὲ αὐτοῦ τῆς
[10, 140]	ἐν τῇ σαρκί, ἀλλὰ τὸ	μὲν	ἄκρον τὸν ἐλάχιστον χρόνον πάρεστι,
[10, 127]	κεναί. Καὶ τῶν φυσικῶν αἱ	μὲν	ἀναγκαῖαι, αἱ δὲ φυσικαὶ μόνον·
[10, 133]	παρ' ἡμᾶς διὰ τὸ τὴν	μὲν	ἀνάγκην ἀνυπεύθυνον εἶναι, τὴν δὲ
[10, 60]	μὴν καὶ τοῦ ἀπείρου ὡς	μὲν	ἀνωτάτω καὶ κατωτάτω οὐ δεῖ
[10, 87]	καταλίπῃ· ὅταν δέ τις τὸ	μὲν	ἀπολίπῃ τὸ δὲ ἐκβάλῃ ὁμοίως
[10, 141]	οὕτω νομίζοντες περιποιήσεσθαι. Ὥστ' εἰ	μὲν	ἀσφαλὴς ὁ τῶν τοιούτων βίος,
[10, 122]	τὴν εὐδαιμονίαν, εἴ περ παρούσης	μὲν	αὐτῆς πάντα ἔχομεν, ἀπούσης δὲ
[10, 112]	ἢ καὶ διὰ τὸ ἑξῆς	μὲν	αὐτοῖς ὕλην ἐπιτηδείαν μὴ εἶναι,
[10, 134]	οὔτε ἀβέβαιον αἰτίαν (οὐκ> οἴεται	μὲν	γὰρ ἀγαθὸν ἢ κακὸν ἐκ
[10, 136]	Περὶ αἱρέσεων οὕτω λέγει· ἡ	μὲν	γὰρ ἀταραξία καὶ ἀπονία καταστηματικαί
[10, 123]	μακαριότητα περὶ αὐτὸν δόξαζε. Θεοὶ	μὲν	γὰρ εἰσίν· ἐναργὴς γὰρ αὐτῶν
[10, 134]	τῶν φυσικῶν εἱμαρμένῃ δουλεύειν· ὁ	μὲν	γὰρ ἐλπίδα παραιτήσεως ὑπογράφει θεῶν
[10, 34]	τέ φασι καὶ ψευδῆ· ἂν	μὲν	γὰρ ἐπιμαρτυρῆται ἢ μὴ ἀντιμαρτυρῆται,
[10, 127]	ὤκιστα πύλας Ἀΐδαο περῆσαι. ~εἰ	μὲν	γὰρ πεποιθὼς τοῦτό φησι, πῶς
[10, 10]	πρὸς πάντας αὐτοῦ φιλανθρωπία. Τῆς	μὲν	γὰρ πρὸς θεοὺς ὁσιότητος καὶ
[10, 26]	πάντας ὑπερβαλλόμενος πλήθει βιβλίων· κύλινδροι	μὲν	γὰρ πρὸς τοὺς τριακοσίους εἰσί.
[10, 74]	Περὶ φύσεως> αὐτός φησιν· οὓς	μὲν	γὰρ σφαιροειδεῖς, καὶ ᾠοειδεῖς ἄλλους,
[10, 136]	Κυρηναϊκοὺς περὶ τῆς ἡδονῆς· οἱ	μὲν	γὰρ τὴν καταστηματικὴν οὐκ ἐγκρίνουσι,
[10, 137]	~Ἔτι πρὸς τοὺς Κυρηναϊκούς· οἱ	μὲν	γὰρ χείρους τὰς σωματικὰς ἀλγηδόνας
[10, 39]	ἐστι σώματα καὶ κενόν> σώματα	μὲν	γὰρ ὡς ἔστιν, αὐτὴ ἡ
[10, 105]	τοῦ ἀέρος πίλησιν. ~Καὶ ἕως	μὲν	γῆς τοῦ πρηστῆρος καθιεμένου στρόβιλοι
[10, 95]	τοῦ προσώπου ἐν αὐτῇ δύναται	μὲν	γίνεσθαι καὶ κατὰ παραλλαγὴν μερῶν
[10, 96]	Ἔκλειψις ἡλίου καὶ σελήνης δύναται	μὲν	γίνεσθαι καὶ κατὰ σβέσιν, καθάπερ
[10, 93]	Τροπὰς ἡλίου καὶ σελήνης ἐνδέχεται	μὲν	γίνεσθαι κατὰ λόξωσιν οὐρανοῦ οὕτω
[10, 92]	τε κινήσεις αὐτῶν οὐκ ἀδύνατον	μὲν	γίνεσθαι κατὰ τὴν τοῦ ὅλου
[10, 114]	καὶ παρὰ τὸ περιφέρεσθαι τὰ	μὲν	διὰ πλείονος τόπου, τὰ δὲ
[10, 154]	ἔξωθεν ἄριστα συστησάμενος οὗτος τὰ	μὲν	δυνατὰ ὁμόφυλα κατεσκευάσατο· τὰ δὲ
[10, 43]	βαρυτάτῃ. Τὸν αἰῶνα, καὶ αἱ	μὲν	εἰς μακρὰν ἀπ' ἀλλήλων διιστάμεναι,
[10, 69]	ὡς τὸ ὅλον σῶμα καθόλου	μὲν	ἐκ> τούτων πάντων τὴν ἑαυτοῦ
[10, 25]	καὶ αὐτοὶ Λαμψακηνοί. Καὶ οὗτοι	μὲν	ἐλλόγιμοι, ὧν ἦν καὶ Πολύστρατος
[10, 1]	δ' ἐλθεῖν εἰς Ἀθήνας, Ξενοκράτους	μὲν	ἐν Ἀκαδημείᾳ, Ἀριστοτέλους δ' ἐν
[10, 95]	γὰρ παρ' ἡμῖν θεωρεῖται πολλὰ	μὲν	ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα, πολλὰ δὲ
[10, 27]	παρὰ Ἀριστοτέλει. Καὶ τὰ συγγράμματα	μὲν	Ἐπικούρῳ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα, ὧν
[10, 152]	τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι. ~Τὸ	μὲν	ἐπιμαρτυρούμενον ὅτι συμφέρει ἐν ταῖς
[10, 58]	οἰηθῶμεν διαλήψεσθαί τι αὐτοῦ, τὸ	μὲν	ἐπιτάδε, τὸ δὲ ἐπέκεινα, τὸ
[10, 137]	ζῷα ἅμα τῷ γεννηθῆναι τῇ	μὲν	εὐαρεστεῖσθαι, τῷ δὲ πόνῳ προσκρούειν
[10, 107]	~Ἡ δὲ περιφέρεια οὐκ ἀδυνάτως	μὲν	ἔχει γίνεσθαι πάντοθεν τῶν ἄκρων
[10, 69]	φύσιν ἔχον ἀίδιον. Καὶ ἐπιβολὰς	μὲν	ἔχοντα ἰδίας πάντα ταῦτά ἐστι
[10, 117]	βιωτικῶν καὶ ὅπως χρὴ τὰ	μὲν	ἡμᾶς αἱρεῖσθαι, τὰ δ' ἐκφεύγειν,
[10, 125]	πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδή περ ὅταν	μὲν	ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ
[10, 153]	δίκαια κείμενα, ἐνταῦθα δὲ τότε	μὲν	ἦν δίκαια, ὅτε συνέφερεν εἰς
[10, 73]	καὶ πάλιν διαλύεσθαι πάντα, τὰ	μὲν	θᾶττον, τὰ δὲ βραδύτερον, καὶ
[10, 99]	Ἤδη δ' ἀπ' αὐτῶν ᾗ	μὲν	θλιβομένων, ᾗ δὲ μεταβαλλόντων ὕδατα
[10, 113]	δὲ μὴ οὕτω> κινεῖσθαι ἐνδέχεται	μὲν	καὶ παρὰ τὸ κύκλῳ κινούμενα
[10, 133]	ἐγγελῶντος εἱμαρμένην καὶ μᾶλλον ἃ	μὲν	κατ' ἀνάγκην γίνεσθαι λέγοντος> ἃ
[10, 139]	τοὺς θεοὺς λόγῳ θεωρητούς, οὓς	μὲν	κατ' ἀριθμὸν ὑφεστῶτας, οὓς δὲ
[10, 113]	ἀρχῆς οὕτω κατηναγκάσθαι, ὥστε τὰ	μὲν	κατὰ τὴν αὐτὴν δίνην φέρεσθαι
[10, 151]	ἐπὶ τοῦ παρόντος λανθάνῃ. Μέχρι	μὲν	καταστροφῆς ἄδηλον εἰ καὶ λήσει.
[10, 17]	δόσιν, ~ἐφ' ᾧ τε τὸν	μὲν	κῆπον καὶ τὰ προσόντα αὐτῷ
[10, 5]	Ἔν τε ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς	μὲν	Λεόντιον Παιὰν ἄναξ, φίλον Λεοντάριον,
[10, 51]	ἐπιβολῇ, διάληψιν δὲ ἔχουσαν} ἐὰν	μὲν	μὴ ἐπιμαρτυρηθῇ ἢ ἀντιμαρτυρηθῇ, τὸ
[10, 126]	χείρων καὶ ὁ λέγων καλὸν	μὲν	μὴ φῦναι, φύντα δ' ὅπως
[10, 126]	καρπίζεται. Ὁ δὲ παραγγέλλων τὸν	μὲν	νέον καλῶς ζῆν, τὸν δὲ
[10, 16]	εἶτ' Ἀΐδην ψυχρὸν ἐπεσπάσατο. Οὗτος	μὲν	ὁ βίος τἀνδρός, ἥδε δὲ
[10, 34]	περὶ πᾶν ζῷον, καὶ τὴν	μὲν	οἰκεῖον, τὴν δὲ ἀλλότριον· δι'
[10, 122]	καὶ νέῳ καὶ γέροντι, τῷ	μὲν	ὅπως γηράσκων νεάζῃ τοῖς ἀγαθοῖς
[10, 38]	ἤδη περὶ τῶν ἀδήλων· πρῶτον	μὲν	ὅτι οὐθὲν γίνεται ἐκ τοῦ
[10, 118]	καλῶς. Συνουσίη δέ, φασίν, ὤνησε	μὲν	οὐδέποτε, ἀγαπητὸν δὲ εἰ μὴ
[10, 125]	τετελευτηκότας, ἐπειδή περ περὶ οὓς	μὲν	οὐκ ἔστιν, οἱ δ' οὐκέτι
[10, 87]	τοῦ ἀθορύβως ἡμᾶς ζῆν. Πάντα	μὲν	οὖν γίνεται ἀσείστως κατὰ πάντων
[10, 36]	κατὰ μέρος οὐχ ὁμοίως. ~Βαδιστέον	μὲν	οὖν καὶ ἐπ' ἐκεῖνα συνεχῶς,
[10, 30]	καὶ φυσικὸν καὶ ἠθικόν. ~Τὸ	μὲν	οὖν κανονικὸν ἐφόδους ἐπὶ τὴν
[10, 85]	ἐπιτομῇ πρὸς Ἡρόδοτον ἀπεστείλαμεν. Πρῶτον	μὲν	οὖν μὴ ἄλλο τι τέλος
[10, 29]	ἄνδρα κἂν κρίνειν εἰδέναι. Τὴν	μὲν	οὖν πρώτην ἐπιστολὴν γράφει πρὸς
[10, 37]	στοιχείωσιν τῶν ὅλων δοξῶν. Πρῶτον	μὲν	οὖν τὰ ὑποτεταγμένα τοῖς φθόγγοις,
[10, 113]	καθ' οὓς τόπους φέρεται οὗ	μὲν	παρεκτάσεις ἀέρος εἶναι ὁμαλὰς ἐπὶ
[10, 24]	Ἕρμαρχος Ἀγεμόρτου Μυτιληναῖος, ἀνὴρ πατρὸς	μὲν	πένητος, τὰς δ' ἀρχὰς προσέχων
[10, 34]	Τῶν τε ζητήσεων εἶναι τὰς	μὲν	περὶ τῶν πραγμάτων, τὰς δὲ
[10, 103]	ἑξῆς, τῷ πίλησιν γίνεσθαι τὸ	μὲν	πολὺ πρὸς ὄρος τι ὑψηλόν,
[10, 127]	μόνον· τῶν δ' ἀναγκαίων αἱ	μὲν	πρὸς εὐδαιμονίαν εἰσὶν ἀναγκαῖαι, αἱ
[10, 145]	πέρατα καταμετρήσῃ τῷ λογισμῷ. Ἡ	μὲν	σὰρξ ἀπέλαβε τὰ πέρατα τῆς
[10, 92]	ὅλου οὐρανοῦ δίνην, ἢ τούτου	μὲν	στάσιν, αὐτῶν δὲ δίνην κατὰ
[10, 6]	ἔχω τί νοήσω τἀγαθόν, ἀφαιρῶν	μὲν	τὰς διὰ χυλῶν ἡδονάς, ἀφαιρῶν
[10, 51]	κίνησιν ἐν ἡμῖν αὐτοῖς συνημμένην	μὲν	τῇ φανταστικῇ ἐπιβολῇ, διάληψιν δὲ
[10, 75]	ὕστερον ἐπακριβοῦν καὶ προσεξευρίσκειν ἐν	μὲν	τισὶ θᾶττον, ἐν δὲ τισὶ
[10, 75]	δὲ τισὶ βραδύτερον καὶ ἐν	μὲν	τισὶ περιόδοις καὶ χρόνοις {ἀπὸ
[10, 151]	ἄδηλον εἰ καὶ λήσει. Κατὰ	μὲν	τὸ> κοινὸν πᾶσι τὸ δίκαιον
[10, 82]	παροῦσι καὶ ταῖς αἰσθήσεσι, κατὰ	μὲν	τὸ κοινὸν ταῖς κοιναῖς, κατὰ
[10, 91]	καὶ τῶν λοιπῶν ἄστρων κατὰ	μὲν	τὸ πρὸς ἡμᾶς τηλικοῦτόν ἐστιν
[10, 53]	τοῦτο τὸ αἰσθητήριον κινεῖν, οἱ	μὲν	τοῖοι τεταραγμένως καὶ ἀλλοτρίως, οἱ
[10, 123]	ζῆν ταῦτ' εἶναι διαλαμβάνων. Πρῶτον	μὲν	τὸν θεὸν ζῷον ἄφθαρτον καὶ
[10, 109]	Κρύσταλλος συντελεῖται καὶ κατ' ἔκθλιψιν	μὲν	τοῦ περιφεροῦς σχηματισμοῦ ἐκ τοῦ
[10, 63]	τινα κρᾶσιν ἔχοντι καὶ πῇ	μὲν	τούτῳ προσεμφερές, πῇ δὲ τούτῳ·
[10, 74]	ἂν ἀποδείξειεν οὐδεὶς ὡς ἐν>	μὲν	τῷ τοιούτῳ καὶ οὐκ ἂν
[10, 133]	φύσεως ἐπιλελογισμένου τέλος, καὶ τὸ	μὲν	τῶν ἀγαθῶν πέρας ὡς ἔστιν
[10, 73]	τὰ δὲ βραδύτερον, καὶ τὰ	μὲν	ὑπὸ τῶν τοιῶνδε, τὰ δὲ
[10, 130]	ταύτης δεόμενοι, καὶ ὅτι τὸ	μὲν	φυσικὸν πᾶν εὐπόριστόν ἐστι, τὸ
[10, 22]	παίδων Μητροδώρου. Καὶ δι> έθετο	μὲν	ὧδε. Μαθητὰς δὲ ἔσχε πολλοὺς
[10, 125]	οἱ πολλοὶ τὸν θάνατον ὁτὲ	μὲν	ὡς μέγιστον τῶν κακῶν φεύγουσιν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/10/2007