Livre, par.
[10, 133]	ἄστατον ὁρᾶν, τὸ δὲ παρ'	ἡμᾶς	ἀδέσποτον ᾧ καὶ τὸ μεμπτὸν
[10, 142]	ἐστὶ τὸ κακόν. Εἰ μηθὲν	ἡμᾶς	αἱ τῶν μετεώρων ὑποψίαι ἠνώχλουν
[10, 117]	καὶ ὅπως χρὴ τὰ μὲν	ἡμᾶς	αἱρεῖσθαι, τὰ δ' ἐκφεύγειν, οὑτωσὶ
[10, 48]	συμπαθείας ἀπὸ τῶν ἔξωθεν πρὸς	ἡμᾶς	ἀνοίσει. ~Δεῖ δὲ καὶ νομίζειν
[10, 128]	ὅταν δ' ἅπαξ τοῦτο περὶ	ἡμᾶς	γένηται, λύεται πᾶς ὁ τῆς
[10, 133]	ἀπὸ τύχης, ἃ δὲ παρ'	ἡμᾶς	διὰ τὸ τὴν μὲν ἀνάγκην
[10, 131]	πολυτελέσιν ἐκ διαλειμμάτων προσερχομένους κρεῖττον	ἡμᾶς	διατίθησι καὶ πρὸς τὴν τύχην
[10, 84]	ἐν ᾗ φιλοφρονούμενός τε περὶ	ἡμᾶς	διετέλεις ἀξίως τῆς ἡμετέρας περὶ
[10, 124]	ἐν τῷ νομίζειν μηθὲν πρὸς	ἡμᾶς	εἶναι τὸν θάνατον· ἐπεὶ πᾶν
[10, 5]	ἄναξ, φίλον Λεοντάριον, οἵου κροτοθορύβου	ἡμᾶς	ἐνέπλησας ἀναγνόντας σου τὸ ἐπιστόλιον·
[10, 125]	κακῶν ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς	ἡμᾶς,	ἐπειδή περ ὅταν μὲν ἡμεῖς
[10, 87]	ἔχει χρείαν, ἀλλὰ τοῦ ἀθορύβως	ἡμᾶς	ζῆν. Πάντα μὲν οὖν γίνεται
[10, 142]	περὶ θανάτου, μή ποτε πρὸς	ἡμᾶς	ᾖ τι, ἔτι τε τὸ
[10, 135]	εἰ καὶ ὑπαρκτή, οὐθὲν παρ'	ἡμᾶς	ἡγητέα τὰ γινόμενα. Τοσαῦτα καὶ
[10, 32]	Ὑφέστηκε δὲ τό τε ὁρᾶν	ἡμᾶς	καὶ ἀκούειν ὥσπερ τὸ ἀλγεῖν·
[10, 49]	τῶν ἔξωθεν τὰς μορφὰς ὁρᾶν	ἡμᾶς	καὶ διανοεῖσθαι· οὐ γὰρ ἂν
[10, 56]	τε ἅμ' ἔδει καὶ πρὸς	ἡμᾶς	ὁρατὰς ἀτόμους· ὃ οὐ θεωρεῖται
[10, 139]	τὸ δ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς	ἡμᾶς.	Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν
[10, 91]	ἄστρων κατὰ μὲν τὸ πρὸς	ἡμᾶς	τηλικοῦτόν ἐστιν ἡλίκον φαίνεται· τοῦτο
[10, 102]	τῷ τάχει συντονωτέρῳ κεχρῆσθαι πρὸς	ἡμᾶς	τὴν ἀστραπήν, ~ὑστερεῖν δὲ τὴν
[10, 139]	ἀνθρωποειδεῖς. Ὁ θάνατος οὐδὲν πρὸς	ἡμᾶς·	τὸ γὰρ διαλυθὲν ἀναισθητεῖ· τὸ
[10, 124]	ὀρθὴ τοῦ μηθὲν εἶναι πρὸς	ἡμᾶς	τὸν θάνατον ἀπολαυστὸν ποιεῖ τὸ
[10, 111]	περίστασιν καὶ εἰς τοὺς καθ'	ἡμᾶς	τόπους ἐλθεῖν καὶ ἐκφανῆ γενέσθαι·
[10, 111]	χρόνων τοῦ οὐρανοῦ ἴσχοντος ὑπὲρ	ἡμᾶς,	ὥστε τὰ τοιαῦτα ἄστρα ἀναφανῆναι,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/10/2007