Livre, Chap.
[13, 23]	φιλανθρωπίας, ἄλλους τε πράξαντας δεινὰ	παθεῖν	εὐγνώμονα, καὶ παρὰ τοὺς τῶν
[13, 24]	ἐκ μεταβολῆς ἱκέτης γενόμενος ὑπομένῃ	παθεῖν	ὅ, τι ἂν δοκῇ τοῖς
[13, 52]	πολέμῳ φιλονεικίας πολλὰ καὶ δεινὰ	πάθη	ποιούσας, οἰόμεθα δεῖν φανερὸν ποιῆσαι
[13, 42]	τὰς ὠφελείας ταχὺ τοὺς εὖ	παθόντας	εὔνους ἑαυτῷ κατεσκεύασεν. (Περὶ δὲ
[13, 93]	αὐτοὺς τὰ αὐτὰ τοῖς Ακραγαντίνοις	παθόντας.	Οἷς ἐπαγγειλάμενος ὁ Διονύσιος συντόμως
[13, 21]	τιμωρίας τεύξονται τηλικαύτης, οἱ μὲν	παθόντες	ἀναδέξονται τὴν συμφοράν, οἱ δὲ
[13, 51]	καταλειφθέντες καὶ πολλὰ δράσαντες καὶ	παθόντες	ἐξεώσθησαν. (ούτων δὲ καταπεπονημένων οἱ
[13, 25]	δὲ παρὰ μὲν τῶν εὖ	παθόντων	τὴν χάριν ἕξομεν, παρὰ δὲ
[13, 31]	τὰς χάριτας παρὰ τῶν εὖ	παθόντων,	τῶν δ' ἀδικημάτων ἐπὶ τοὺς
[13, 102]	μέλλοντα τοῦ μὲν καθ' αὑτὸν	πάθους	μηδ' ἡντινοῦν ποιεῖσθαι μνείαν, ὑπὲρδὲ
[13, 98]	ἀναδεικνύω ναύαρχον, ἂν ἐγώ τι	πάθω,	τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον, ἄνδρα πεῖραν
[13, 59]	τῶν δὲ φοβουμένων μὴ ταὐτὰ	πάθωσι	τοῖς Σελινουντίοις. (Διὸ καὶ τὸν
[13, 15]	οἱ δ' ἐν ταῖς ναυσὶ	παιανίσαντες	ἔπλεον, καὶ φθάσαντες τοὺς πολεμίους
[13, 86]	πάτριον ἔθος τῷ μὲν Κρόνῳ	παῖδα	σφαγιάσας, τῷ δὲ Ποσειδῶνι πλῆθος
[13, 104]	μὲν ἡβῶντας ὀκτακοσίους ὄντας ἀπέσφαξε,	παῖδας	δὲ καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας κατέσκαψε
[13, 62]	τῶν δ' αἰχμαλώτων γυναῖκας καὶ	παῖδας	διαδοὺς εἰς τὸ στρατόπεδον παρεφύλαττε,
[13, 111]	τῶν ἀκληρούντων τύχας· (ἑώρων γὰρ	παῖδας	ἐλευθέρους καὶ παρθένους ἐπιγάμους ἀναξίως
[13, 60]	ἀπὸ τῶν τειχῶν γονεῖς καὶ	παῖδας,	ἔτι δὲ τοὺς οἰκείους ἅπαντας,
[13, 15]	τῶν ἀγώνων ἔχοντες γονεῖς καὶ	παῖδας	ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους, ἑκάστου βουλομένου
[13, 57]	φύσιν οὔθ' ἡλικίαν, ἀλλ' ὁμοίως	παῖδας	νηπίους, γυναῖκας, πρεσβύτας ἐφόνευον, οὐδεμίαν
[13, 27]	τόπος τοῖς ξένοις βάσιμος εἰς	παιδείαν	ἐλευθέριον τῆς Αθηναίων πόλεως ἀνῃρημένης;
[13, 27]	~Ὅσοι μὲν γὰρ λόγου καὶ	παιδείας	ἐν τῇ πόλει μετεσχήκατε, δότε
[13, 33]	ὕστερον οἱ μὲν ἐπὶ πλεῖον	παιδείας	μετεσχηκότες ὑπὸ τῶν νεωτέρων ἐξαρπαγέντες
[13, 14]	τε τὰς ὑπηρετικὰς ἔχοντες ναῦς	παῖδες	ἐλεύθεροι, τοῖς τε ἔτεσιν ὄντες
[13, 55]	πολεμίοις γινομένους· γυναῖκες δὲ καὶ	παῖδες	τάς τε τροφὰς καὶ (τὰ
[13, 27]	ἔλεον τοῖς τὴν πατρίδα κοινὸν	παιδευτήριον	παρεχομένοις πᾶσιν ἀνθρώποις· ὅσοι δὲ
[13, 89]	χώρας μέρη ἔγεμε γυναικῶν καὶ	παίδων	ἀναμὶξ παρθένοις, αἳ τὴν συνήθη
[13, 89]	~Τοσούτου δὲ πλήθους ἀνδρῶν γυναικῶν	παίδων	ἐκλιπόντων τὴν πόλιν ἄφνω πολὺς
[13, 58]	(Ἡ γὰρ βαρβάρων ὠμότης οὔτε	παίδων	ἐλευθέρων οὔτε παρθένων φειδομένη δεινὰς
[13, 82]	τοῖς ὑπὸ τῶν παρθένων καὶ	παίδων	ἐν οἴκῳ τρεφομένοις ὀρνιθαρίοις, ἃ
[13, 82]	καὶ τὰς ἀγωγὰς εὐθὺς ἐκ	παίδων	ἐποιοῦντο τρυφεράς, τήν τ' ἐσθῆτα
[13, 61]	σπουδὴν ἀναμὶξ γυναικῶν τε καὶ	παίδων,	ἔτι δὲ τῶν ἄλλων σωμάτων,
[13, 56]	τὰ πλήθη τῶν γυναικῶν καὶ	παίδων	ἔφευγον ἐπὶ τὰς οἰκίας, καὶ
[13, 68]	καὶ τῶν ξένων, ἔτι δὲ	παίδων	καὶ γυναικῶν. (Εἶχε γὰρ πολλὴν
[13, 111]	ἔγεμεν ἡ χώρα γυναικῶν καὶ	παίδων	καὶ τῶν ἄλλων ὄχλων· ἃ
[13, 108]	ἀνῳκοδόμουν, συνυπηρετουσῶν τῶν γυναικῶν καὶ	παίδων·	οἱ μὲν γὰρ ἀκμάζοντες ταῖς
[13, 23]	διαφορὰν αἰώνιον διαφυλάττοντας παραδιδόναι παισὶ	παίδων	οὔτ' εὔγνωμον οὔτε ἀσφαλές· ἐνίοτε
[13, 23]	δὲ διαφορὰν αἰώνιον διαφυλάττοντας παραδιδόναι	παισὶ	παίδων οὔτ' εὔγνωμον οὔτε ἀσφαλές·
[13, 72]	τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τοῖς μεγίστοις	παισὶν	ἀπαντᾶν μετὰ τῶν ὅπλων· ὧν
[13, 74]	μετὰ δὲ τριήρους μιᾶς εἰς	Πακτύην	τῆς Θρᾴκης ἀπεχώρησε· χωρὶς γὰρ
[13, 22]	γὰρ τὴν ἡμετέραν πόλιν οὐ	πάλαι	Γέλων ἐξ ἰδιώτου τῆς Σικελίας
[13, 86]	Ιμεραίοις τύχωσιν οἱ πολιορκούμενοι τύχης,	πάλαι	μὲν ἔσπευδον ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν,
[13, 92]	θυμόν· ὁ γὰρ δῆμος καὶ	πάλαι	μισῶν τοὺς στρατηγοὺς διὰ τὸ
[13, 41]	τοὺς ἐν Σάμῳ διατρίβοντας, οἳ	πάλαι	προακηκοότες ἦσαν, ὅτι πεπεικὼς εἴη
[13, 24]	τοῦ τοιούτου σκληρότητα τὰς τῶν	πάλαι	σοφῶν ἀποφάσεις, ἄνθρωπε, μὴ μέγα
[13, 12]	πάντες μετεμέλοντο διὰ τὸ μὴ	πάλαι	τὸν ἀπόπλουν πεποιῆσθαι. (Διὸ καὶ
[13, 61]	δ' ἡμίσεσι τηρεῖν, ἕως ἂν	πάλιν	αἱ τριήρεις ἐπιστρέψωσιν. (Τῶν δ'
[13, 17]	οἱ πρὸς τοὺς αἰγιαλοὺς ἀποφεύγοντες	πάλιν	ἀνέστρεφον, καίπερ συντετριμμένας ἔχοντες τὰς
[13, 75]	ὁρῶν εὔθετον εἰς τὸ βιάσασθαι,	πάλιν	ἀνεχώρησεν εἰς Σελινοῦντα. Μετὰ δέ
[13, 6]	τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν κατασκευάσασθαι,	πάλιν	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κατάνην. πέμψαντες
[13, 38]	πυθόμενός τινων, ὅτι πεισθεὶς Αλκιβιάδῃ	πάλιν	ἀπέστειλε τὸν στόλον εἰς Φοινίκην,
[13, 48]	ἡ τύχη, τὴν πρὸς ἀλλήλους	πάλιν	αὐξήσασα διαφοράν. Οἱ μὲν γὰρ
[13, 38]	μόνος συνεβούλευσε κατάγειν, δι' ὃν	πάλιν	ἑαυτοὺς ἀνέλαβον, καὶ πολλῶν ἄλλων
[13, 45]	ταῖς ἐμπειρίαις ἐκκρούσειαν τὰς ἐπιφοράς,	πάλιν	ἐγίνοντο περιχαρεῖς καὶ μετέωροι ταῖς
[13, 7]	Ιμέραν καταπεπλευκέναι καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν,	πάλιν	ἐθάρρησαν. (Ὁ γὰρ Γύλιππος μετὰ
[13, 22]	ἀντιπραττούσης ἔχειν τοὺς συναλγήσοντας καὶ	πάλιν	ἐν τοῖς κατορθώμασι τοὺς ἡδομένους.
[13, 51]	τὰς τῆς σωτηρίας ἐλπίδας ἀπεγνωκότες	πάλιν	ἐξαίφνης ταῖς ψυχαῖς διηγείροντο τηλικαύτης
[13, 15]	οὖν Νικίας τοιούτοις χρησάμενος λόγοις	πάλιν	ἐπὶ τὴν ἰδίαν τάξιν ἐπανῆλθεν·
[13, 11]	Δι' ἣν αἰτίαν οἱ Συρακόσιοι	πάλιν	ἐταπεινοῦντο ταῖς ἐλπίσι, νομίζοντες μηκέτι
[13, 32]	μὴ ἐγκαταλιπεῖν τοὺς συμμάχους, μὴ	πάλιν	ἕτερον ἐπάγειν τῇ πατρίδι κίνδυνον.
[13, 47]	καὶ πρὸς τῷ προτέρῳ τροπαίῳ	πάλιν	ἕτερον ἔστησαν. (Μίνδαρος δὲ νυκτὸς
[13, 37]	τὰ τῶν Αθηναίων πράγματα πεσόντα	πάλιν	ἤγειρεν. (Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[13, 32]	δυνάμενοι ταπεινῶσαι, τοσούτους στρατιώτας ἀποδόντες	πάλιν	ἰσχυροὺς κατασκευάσετε. Οὐ γὰρ ἄν
[13, 68]	τούτου συναγωνιζομένου προετέρουν, οὕτως ἑαυτοὺς	πάλιν	κατορθώσειν ἤλπιζον σύμμαχον ἔχοντες τὸν
[13, 24]	λαβόντες αἰχμαλώτους ἀπελύτρωσαν τοῖς Σπαρτιάταις.	(Πάλιν	Λακεδαιμόνιοι πολλοὺς τῶν Αθηναίων καὶ
[13, 101]	δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν	πάλιν	μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς. (Διόπερ
[13, 9]	φρουρίων κυριεύειν, ἠναγκάσθησαν ἐξ ὑποστροφῆς	πάλιν	ναυμαχῆσαι. (Τῶν δὲ Συρακοσίων λελυκότων
[13, 79]	διαναπαῦσαι. (Μετὰ δέ τινα καιρὸν	πάλιν	πληρώσας τὰς ναῦς, καὶ πολὺν
[13, 37]	διαλαβὼν εὖ λέγειν τὸν Αλκιβιάδην,	πάλιν	τὸν στόλον ἀπέστειλεν εἰς Φοινίκην.
[13, 67]	ἀπαγαγόντες, ὡς ἐπέλαβεν ἡ νύξ,	πάλιν	ὑπέστρεψαν καὶ περὶ μέσας (τὰς)
[13, 25]	συνθήκας ἀσχήμονας ποιεῖν ἠνάγκασε, καὶ	πάλιν	ὑπὸ Ξέρξου τῆς πόλεως κατασκαφείσης
[13, 19]	ἀπεῖργον εὐθυπορεῖν πρὸστὴν σύμμαχον Κατάνην,	παλινοδίαν	δὲ καταναγκάσαντες ποιήσασθαι διὰ τοῦ
[13, 65]	δὲ τοὺς Μεγαρεῖς χαλεπῶς διακείμενοι	παμπληθεῖς	ἀνεῖλον. (Λακεδαιμόνιοι δὲ Κρατησιππίδαν ἑλόμενοι
[13, 114]	κατὰ Λιβύην διαμείναντος τοῦ λοιμοῦ,	παμπληθεῖς	αὐτῶν τε τῶν Καρχηδονίων, ἔτι
[13, 90]	κατασκευασμάτων πολυτέλειαν· (καὶ γὰρ γραφαὶ	παμπληθεῖς	ηὑρέθησαν εἰς ἄκρον ἐκπεπονημέναι καὶ
[13, 2]	ἑρμᾶς τοὺς κατὰ τὴν πόλιν	παμπληθεῖς	ὄντας συνέβη ἐν μιᾷ νυκτὶ
[13, 81]	χώρας ἐλαίαις κατάφυτον, ἐξ ἧς	παμπληθῆ	κομιζόμενοι καρπὸν ἐπώλουν εἰς Καρχηδόνα·
[13, 45]	τὴν πόλιν προσλαβόμενος, βέλη τε	παμπληθῆ	ταχέως παρεκόμισε καὶ τῶν στρατιωτῶν
[13, 55]	περιεστῶτος κινδύνου. (Οὐ μὴν κατὰ	πᾶν	γε τὴν σωτηρίαν ἀπεγίνωσκον, ἀλλὰ
[13, 110]	καιρὸν παρὰ τὴν θάλατταν τὸ	πᾶν	διανύσαντες ἐπέθεντο τῇ παρεμβολῇ τῶν
[13, 35]	δὲ καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ	πᾶν	ἔγκλημα καὶ πρᾶγμα δημόσιόν τε
[13, 92]	(Διὸ καὶ μετεωρισθεὶς ταῖς ἐλπίσι	πᾶν	ἐμηχανήσατο πρὸς τὸ γενέσθαι τῆς
[13, 55]	ἐσήμαινον καὶ πρὸς ἓν παράγγελμα	πᾶν	ἐπηλάλαξε τὸ τῶν Καρχηδονίων στράτευμα,
[13, 72]	ἐφεστῶτας καὶ κατὰ ἄνδρα γνωριζόμενοι,	πᾶν	ὑπέμενον ὑπὲρ τῆς νίκης. (Τέλος
[13, 64]	ἐπεξελθόντων καρτερὰν συνέβη μάχην συστῆναι·	πανδημεὶ	δὲ τῶν Εφεσίων ἀγωνισαμένων τετρακόσιοι
[13, 52]	εὐημερήμασι, καὶ τοῖς μὲν θεοῖς	πανδημεὶ	θυσίας καὶ πανηγύρεις ἐποιήσατο, εἰς
[13, 66]	δὲ καὶ τοὺς Χερρόνησον οἰκοῦντας	πανδημεί,	καὶ μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως
[13, 65]	Μεγαρεῖς ἀπαντήσαντες μετὰ τῶν ὅπλων	πανδημεὶ	καὶ παραλαβόντες τινὰς τῶν ἐκ
[13, 73]	δὲ τῶν ἐκ τῆς πόλεως	πανδημεὶ	καὶ προσπεσόντων ἀπροσδοκήτως, χρόνον μέν
[13, 69]	ἐτείχισεν. Ἐξελθόντων δὲ τῶν Ανδρίων	πανδημεὶ	μετὰ τῶν παραφυλαττόντων τὴν πόλιν
[13, 61]	τὴν πόλιν, ὅτι Συρακόσιοι μὲν	πανδημεὶ	μετὰ τῶν συμμάχων πορεύονται τοῖς
[13, 63]	λείας ἐκυρίευσε, τῶν δὲ Πανορμιτῶν	πανδημεὶ	παραταξαμένων πρὸ τῆς πόλεως εἰς
[13, 47]	γὰρ μόνον τοῖς πολίταις ἐξιέναι	πανδημεὶ	προσέταξαν, ἀλλὰ καὶ τοῖς παροικοῦσι
[13, 19]	μὲν οὖν τοῖς θεοῖς ἔθυσαν	πανδημεί,	τῇ δ' ὑστεραίᾳ συναχθείσης ἐκκλησίας
[13, 75]	τὰ λείψανα τῶν τετελευτηκότων καὶ	πανδημεὶ	τὴν ἐκφορὰν ἐτίμησαν. Καὶ ὁ
[13, 55]	Συρακοσίους καὶ τοὺς ἄλλους συμμάχους,	πανδημεὶ	τοὺς πολεμίους ἀπὸ τῶν τειχῶν
[13, 52]	μὲν θεοῖς πανδημεὶ θυσίας καὶ	πανηγύρεις	ἐποιήσατο, εἰς δὲ τὸν πόλεμον
[13, 63]	ἀναριθμήτου λείας ἐκυρίευσε, τῶν δὲ	Πανορμιτῶν	πανδημεὶ παραταξαμένων πρὸ τῆς πόλεως
[13, 63]	μετὰ δὲ ταῦτα τὴν τῶν	Πανορμιτῶν	χώραν λεηλατήσας ἀναριθμήτου λείας ἐκυρίευσε,
[13, 88]	ποτήρια. (Καὶ αὐτὸς μὲν ἐκ	Πανόρμου	καὶ Μοτύης μεταπεμψάμενος τεσσαράκοντα τριήρεις
[13, 92]	δεδιότας τὴν περὶ αὑτοὺς ἀσθένειαν.	~Πάντα	δὲ πρὸς τὴν τῶν ἀκουόντων
[13, 37]	ἔσχεν ἀκόλουθον, ἀλλ' εἰς τοὐναντίον	πάντα	διὰ τὰς τῶν διαπολεμούντων ὑπεροχὰς
[13, 74]	ἀπέδωκε τῷ πιστεύσαντι. (Ταῦτα δὴ	πάντα	διανοούμενος ἐφοβεῖτο, μήποτε καιρὸν λαβόντες
[13, 37]	εἰς τὴν πατρίδα τυχεῖν καθόδου,	πάντα	ἐμηχανᾶτο πρὸς τὸ τοῖς Αθηναίοις
[13, 44]	τοῦ μεγέθους τῆς δυνάμεως, καὶ	πάντα	προθύμως ὑπηρέτουν. (Ὁ δὲ Αννίβας
[13, 89]	Γέλαν· ἡ δ' ὁδὸς καὶ	πάντα	τὰ πρὸς τὴν Γελῴαν ἀποκεκλιμένα
[13, 6]	τε Ολυμπίου κύριοι κατέστησαν καὶ	πάντα	τὸν περικείμενον τόπον καταλαβόμενοι παρεμβολὴν
[13, 100]	διώξαντες ἐφ' ἱκανὸν τοὺς ἡττημένους	πάντα	τὸν σύνεγγυς τόπον τῆς θαλάττης
[13, 16]	θεωροῦντες τεταραγμένην τὴν μάχην, καὶ	πάντα	τόπον ὄντα πλήρη θορύβου, καὶ
[13, 22]	δήμοις προσηνέχθη. (Τοιγαροῦν διαδοθείσης εἰς	πάντα	τόπον τῆς ἡμερότητος ἅπαντες οἱ
[13, 112]	τῆς ἀποστάσεως καθάπερ θεῶν προνοίᾳ	πάντα	ὑπουργεῖν πρὸς τὴν κατάλυσιν τῆς
[13, 62]	αὐτοῦ ὑπὸ Γέλωνος ἀνῃρέθη, καὶ	πάντας	αἰκισάμενος κατέσφαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 22]	προσεκαλεῖτο γὰρ ἡ τἀνδρὸς ἐπιείκεια	πάντας	ἀνθρώπους, τὴν εἰς τοὺς ἠτυχηκότας
[13, 99]	καὶ περιχυθέντες τοὺς ἐν αὐτῇ	πάντας	ἀπέσφαξαν. (Τότε δή φασι τὸν
[13, 97]	Καδμείαν νίκην αὐτοῖς περιγενέσθαι, καὶ	πάντας	ἀποθανεῖν μιμουμένους τὰ πράγματα τῶν
[13, 83]	Τίμαιος ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ βίβλῳ,	πάντας	αὐτὸς ὑπεδέξατο, καὶ παραχρῆμα πᾶσιν
[13, 95]	ἔγραψε τοὺς μισθοὺς διπλασίους εἶναι·	πάντας	γὰρ ἔφησε τούτου γενομένου προθυμοτέρους
[13, 18]	μὲν τραυματίας εἶναι τῶν στρατιωτῶν,	πάντας	δ' ὑπὸ τῆς μάχης κατακόπους
[13, 19]	ἐν μὲν τῷ παρόντι τεθῆναι	πάντας	εἰς τὰς λατομίας, μετὰ δὲ
[13, 62]	ἐπὶ πολὺν χρόνον οἱ βάρβαροι	πάντας	ἐφόνευον τοὺς καταλαμβανομένους ἀσυμπαθῶς. Τοῦ
[13, 95]	οὖν παρήγγειλε τοὺς ἐν ἡλικίᾳ	πάντας	ἕως ἐτῶν τεσσαράκοντα λαβόντας ἐπισιτισμὸν
[13, 85]	οὖν Ακραγαντῖνοι τοὺς ἐν ἡλικίᾳ	πάντας	καθώπλισαν, καὶ καταστήσαντες εἰς τάξιν
[13, 7]	διακοσίων πεντήκοντα, συνήγαγον ἱππεῖς τοὺς	πάντας	ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες δὲ περὶ τὸ
[13, 87]	κατηγόρησε τῶν Ακραγαντίνων στρατηγῶν καὶ	πάντας	οὕτω παρώξυνεν, ὥστε τῶν κατηγορουμένων
[13, 86]	νεῶν τριάκοντα. Εἶχον δὲ τοὺς	πάντας	πεζοὺς μὲν πλείους τῶν τρισμυρίων,
[13, 69]	τοὺς ὄχλους ἤγαγεν, ὥστε ὁμολογεῖν	πάντας	τὴν πόλιν αἰτίαν γεγονέναι τῶν
[13, 32]	Ζεῦ καὶ πάντες θεοί, μαρτύρομαι	πάντας	ὑμᾶς μὴ σώζειν τοὺς πολεμίους,
[13, 50]	καθειστήκεισαν. Τέλος δὲ τῶν Αθηναίων	πανταχόθεν	ἐπιφαινομένων καὶ τῆς εἰς τὴν
[13, 78]	χηλὰς τοῦ λιμένος παρέπεμψεν, ὅπως	πανταχόθεν	ᾖ πεφραγμένος καὶ κατὰ γῆν
[13, 63]	τῆς πόλεως μέρος ἐτείχισε καὶ	πανταχόθεν	κατεκάλει τοὺς διασωζομένους τῶν Σελινουντίων.
[13, 56]	τῆς νυκτὸς διελθούσης ἅμα ἡμέρᾳ	πανταχόθεν	μὲν προσέβαλε, τὸ δὲ κατὰ
[13, 10]	ταῖς ναυσὶ συνίσταντο. (Θλιβόμενοι δὲ	πανταχόθεν	οἱ Αθηναῖοι πρὸς φυγὴν ὥρμησαν·
[13, 8]	στόλον ἀποστέλλειν. Διόπερ στρατιώτας τε	πανταχόθεν	παρὰ τῶν συμμάχων κατέγραφον καὶ
[13, 19]	τρεῖς δ' ἡμέρας ἐπακολουθοῦντες καὶ	πανταχόθεν	περιλαμβάνοντες ἀπεῖργον εὐθυπορεῖν πρὸστὴν σύμμαχον
[13, 51]	τοὺς Αθηναίους καὶ τῷ πλήθει	πανταχόθεν	περιχεομένων, ἐπεφάνη Θηραμένης τούς τε
[13, 79]	δύναμιν περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, καὶ	πανταχόθεν	προσβολὰς ἐποιεῖτο. Καὶ τὰ μὲν
[13, 11]	τείχους κατέβαλον. (Τῶν δὲ Συρακοσίων	πανταχόθεν	συνδραμόντων ἐπὶ τὸν τόπον, ἔτι
[13, 96]	τοὺς ἐν Γέλᾳ μισθοφόρους, καὶ	πανταχόθεν	συνῆγε τοὺς φυγάδας καὶ ἀσεβεῖς,
[13, 45]	γὰρ ἐν Αβύδῳ διατρίβων συνῆγε	πανταχόθεν	τὰς συμμαχούσας ναῦς τοῖς Πελοποννησίοις.
[13, 99]	τὸ τελευταῖον ὑπὸ τοῦ πλήθους	πανταχόθεν	τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς δὲ τὸ
[13, 49]	τοῦ χειμῶνος λήγοντος, συνήγαγε τὰς	πανταχόθεν	τριήρεις· ἔκ τε γὰρ τῆς
[13, 105]	δυνάμει πολιορκεῖν Λάμψακον, συνήγαγόν τε	πανταχόθεν	τριήρεις καὶ κατὰ σπουδὴν ἀνήχθησαν
[13, 16]	ἀποληφθείη ναῦς ὑπὸ πλειόνων τριήρων,	πανταχόθεν	τυπτομένη τοῖς χαλκώμασι, τοῦ ῥεύματος
[13, 45]	ἐνεχείρησαν ἀποσπᾶν τὰς ναῦς, καὶ	πανταχόθεν	τῷ πλήθει περιχυθέντες κατεπόνουν τοὺς
[13, 76]	Οὗτος δὲ νέος μὲν ἦν	παντελῶς,	ἄκακος δὲ καὶ τὴν ψυχὴν
[13, 68]	συνέδραμον ἐπὶ τοὺς λιμένας, ὥστε	παντελῶς	ἐρημωθῆναι τὴν πόλιν, συμφιλοτιμουμένων τοῖς
[13, 113]	εὐθὺς δ' ἐξεβοήθουν ὄντες ὀλίγοι	παντελῶς	ἦσαν δὲ περὶ τὴν ἀγοράν
[13, 97]	Κύμης, ἀπέχουσαι τῆς ἠπείρου βραχὺ	παντελῶς	καὶ τῆς ἄκρας τῆς Κανίδος.
[13, 88]	τῇ πόλει σῖτον· ὃν εὑρόντες	παντελῶς	ὀλίγον ἐθεώρουν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν ἐκλιπεῖν
[13, 87]	Αργεῖον καλούμενον, τὴν δ' ἡλικίαν	παντελῶς	ὄντα νεώτερον, ἀφεθῆναι· βλασφημίας δὲ
[13, 83]	Τελλίαν τὸ μὲν εἶδος εὐτελῆ	παντελῶς,	τὸ δὲ ἦθος θαυμαστόν. ἀποσταλέντος
[13, 9]	ἃ δὴ καταλαβόντες οἱ Συρακόσιοι	παντελῶς	ὑπ' ὀλίγων τηρούμενα καὶ τῶν
[13, 57]	Σελινουντίων, οὗτοι μὲν ἐνταῦθα μαχόμενοι	πάντες	ἀνῃρέθησαν· οἱ δὲ βάρβαροι σκεδασθέντες
[13, 99]	ὑπὲρ τῶν ὅλων ἀγῶνα συνηθροῖσθαι·	πάντες	γὰρ ὑπελάμβανον τοὺς ταύτῃ τῇ
[13, 24]	δὲ προπετείας τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν;	~Πάντες	δὲ ἀνατείνονται μὲν πρὸς τοὺς
[13, 99]	ἐναλλὰξ ἐπαλαλάζον ἐξαίσιον ἐποίει βοήν·	πάντες	δὲ μετὰ σπουδῆς ἐλαύνοντες τὸ
[13, 62]	μετὰ πολλῶν λαφύρων, ἀπήντων αὐτῷ	πάντες	δεξιούμενοι καὶ τιμῶντες ὡς ἐν
[13, 69]	ἐξ ἧς ἐκβάντα τὸν ἄνδρα	πάντες	ἐδεξιοῦντο, τοῖς εὐημερήμασιν ἅμα καὶ
[13, 98]	σπουδὴν ἐπλήρουν τὰς τριήρεις καὶ	πάντες	εἰς τάξιν καθίσταντο. (Τοῦ μὲν
[13, 59]	τινες τῶν ἄλλων συμμάχων, οἱ	πάντες	εἰς τετρακισχιλίους, ὧν Διοκλῆς ὁ
[13, 32]	μὲν οὖν, ὦ Ζεῦ καὶ	πάντες	θεοί, μαρτύρομαι πάντας ὑμᾶς μὴ
[13, 12]	πολλοὶ τῶν στρατιωτῶν ἀπέθνησκον, καὶ	πάντες	μετεμέλοντο διὰ τὸ μὴ πάλαι
[13, 9]	τῆς ναυμαχίας ἐνεργοῦ γενομένης ἤδη,	πάντες	οἱ ἀπὸ τῶν φρουρίων Αθηναῖοι
[13, 51]	ἐν τῇ πόλει Πελοποννήσιοι καὶ	πάντες	οἱ διαφυγόντες ἐκ τῆς μάχης
[13, 35]	τοῖς τούτου νόμοις, μέχρι ὅτου	πάντες	οἱ Σικελιῶται τῆς Ρωμαίων πολιτείας
[13, 51]	πεπτωκότος οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ	πάντες	οἱ σύμμαχοι συνέδραμον καὶ καταπλαγέντες
[13, 67]	τὴν πόλιν ὄντες Πελοποννήσιοι καὶ	πάντες	οἱ τὴν ἀπάτην ἀγνοοῦντες ἐξεβοήθουν
[13, 47]	δὲ καὶ σχεδὸν οἱ λοιποὶ	πάντες	οἱ τὴν Εὔβοιαν κατοικοῦντες ἀφεστηκότες
[13, 99]	καὶ οἱ συγκινδυνεύοντες Εὐβοεῖς καὶ	πάντες	οἱ τῶν Αθηναίων ἀφεστηκότες, μήποτε
[13, 18]	πρὸς τὰς συμμαχίδας πόλεις ἀναχωρεῖν.	πάντες	ὁμογνώμονες γενόμενοι τῶν νεῶν τινας
[13, 28]	τῶν δι' Αθηναίους δυστυχούντων; Οὗτοι	πάντες	οὐδὲν εἰς ἐκείνους ἁμαρτάνοντες τῶν
[13, 48]	περὶ χιλίους καὶ πεντακοσίους, καὶ	πάντες	οὗτοι πρωτεύοντες τῶν πολιτῶν. (Τούτων
[13, 80]	εἰς Καρχηδόνα συνήχθησαν αὐτοῖς οἱ	πάντες	σὺν ἱππεῦσιν οὐ πολλῷ πλείους,
[13, 5]	καταλῦσαι τὴν ἐν Αργει δημοκρατίαν	πάντες	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀνῃρέθησαν. (Πιστεύσας
[13, 13]	θρασέως ἀγωνιζομένων, βιασθέντες οἱ Αθηναῖοι	πάντες	φυγεῖν ἠναγκάσθησαν. (Γενομένου δὲ τοῦ
[13, 96]	ὥραν παρεσκευάζοντο μηχανήματα καὶ βέλη	παντοδαπά,	διανοούμενοι πρώτην πολιορκῆσαι τὴν τῶν
[13, 19]	τῶν στρατιωτῶν. (Οἱ γὰρ Αθηναῖοι	πάντοθεν	ἀποκλειομένης τῆς σωτηρίας ἠναγκάσθησαν τὰ
[13, 14]	(Οἱ δ' Αθηναῖοι θεωροῦντες αὑτοῖς	πάντοθεν	τὴν σωτηρίαν ἀποκεκλεισμένην, ἔκριναν ἁπάσας
[13, 108]	Καμαριναίαν, πλῆρες ἐποίησε τὸ στράτευμα	παντοίας	ὠφελείας. Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ
[13, 90]	ηὑρέθησαν εἰς ἄκρον ἐκπεπονημέναι καὶ	παντοίων	ἀνδριάντων φιλοτέχνως δεδημιουργημένων ὑπεράγων ἀριθμός.
[13, 82]	πλῆθος ἰχθύων ἐν αὐτῇ ποιῆσαι	παντοίων	εἰς τὰς δημοσίας ἑστιάσεις, μεθ'
[13, 90]	τῶν ἐν αὐτῇ φιλοκαλησάντων εἰς	παντοίων	κατασκευασμάτων πολυτέλειαν· (καὶ γὰρ γραφαὶ
[13, 45]	ναύαρχος, εὐθέως ἐξ Αβύδου μετὰ	παντὸς	ἀνήχθη τοῦ στόλου, καὶ κατέπλει
[13, 39]	ναύαρχος νυκτὸς μετὰ τοῦ στόλου	παντὸς	ἐκπλεύσας εἰς Ελλήσποντον ἐκομίζετο κατὰ
[13, 49]	Θρασύβουλον τὸν ἀφηγούμενον τοῦ στόλου	παντός.	(Ὁ μὲν οὖν Αρχέλαος φιλοτιμότερον
[13, 14]	χρείαν παρέχεσθαι μὴ δυνάμενοι, τοῦ	παντὸς	πολέμου τὴν κρίσιν λαμβάνοντος, μετὰ
[13, 16]	γῆς συμφιλοτιμουμένων. (Τοῦ γὰρ αἰγιαλοῦ	παντὸς	τὸ μὲν ὑπὸ τῶν πεζῶν
[13, 40]	Αθήνας ἔπεμψαν, αὐτοὶ δὲ μετὰ	παντὸς	τοῦ στόλου τὸν πλοῦν ἐπὶ
[13, 51]	ἡρωικὴν συστησάμενος μάχην, καὶ πρὸ	πάντων	αὐτὸς κινδυνεύων, πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε
[13, 87]	εἰς ἐκκλησίαν τὰ πλήθη συνῆλθεν·	πάντων	δ' ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ παρεῖσθαι
[13, 111]	συνέδριον ἐβουλεύετο περὶ τοῦ πολέμου.	Πάντων	δὲ λεγόντων ἀνεπιτήδειον εἶναι τὸν
[13, 15]	καὶ τὰς χεῖρας ἐκτείνων ἐδεῖτο	πάντων,	εἰ καὶ πρότερον, (ἢ) τὸ
[13, 102]	ἀρεταῖς δοκῶν διαφέρειν. (Σιωπησάντων δὲ	πάντων	εἶπεν· ἄνδρες Αθηναῖοι, τὰ μὲν
[13, 23]	φανέντας ἕτοιμον ἔχειν τὸν παρὰ	πάντων	ἔλεον, ἐάν τι συμβαίνῃ τῶν
[13, 12]	πλήθους θορυβοῦντος, καὶ τῶν ἄλλων	πάντων	ἐπὶ τὰς ναῦς ὁρμώντων, ὁ
[13, 52]	καὶ ἀνθρώποις, ὅτι τούτων ἥκιστα	πάντων	ἐσμὲν αἴτιοι. ~Τοιαῦτα δὲ καὶ
[13, 31]	τὴν ἀπολογίαν παρεξόμεθα. Ἁπλῶς δὲ	πάντων	ἐστὶν ἀδικώτατον τῶν μὲν εὐεργεσιῶν
[13, 3]	παρέπλευσαν· εἰς δὲ Θουρίους κατενεχθέντες	πάντων	ἔτυχον τῶν φιλανθρώπων. ἐκεῖθεν δὲ
[13, 58]	δισχιλίοις, διεσώθησαν εἰς Ακράγαντα καὶ	πάντων	ἔτυχον τῶν φιλανθρώπων· οἱ γὰρ
[13, 32]	τὰ δ' ἀφανῆ τῶν ὑπὸ	πάντων	ἑωραμένων. (Νὴ Δί' ἀλλὰ καλὸν
[13, 20]	τὸν ἐμαυτοῦ δὲ βίον ἐλεῶ,	πάντων	ἡγούμενος εἶναι δυστυχέστατος. (Ἐκεῖνοι μὲν
[13, 38]	τῶν πολιτῶν συνεστήσαντο. (Τούτων δὲ	πάντων	ἦν εἰσηγητὴς Θηραμένης, ἀνὴρ καὶ
[13, 111]	γενομένη συμφορὰ τοὺς ἀνθρώπους ἐξέπληττε,	πάντων	καθάπερ ὑπὸ τὴν ὅρασιν λαμβανόντων
[13, 35]	δόξῃ, ὥστε τῆς νομοθεσίας ὑπὸ	πάντων	κοινῇ γραφείσης ὀνομασθῆναι τοὺς νόμους
[13, 23]	βίου μεταβολαῖς ἐπιβοᾶσθαι τὰ κοινὰ	πάντων	νόμιμα. (Τίς γὰρ Ελλήνων τοὺς
[13, 91]	τοῦ πολέμου συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων δὲ	πάντων	παρελθὼν Διονύσιος ὁ Ερμοκράτους τῶν
[13, 84]	δημόσιαι κατὰ τὸ ἑξῆς ὁδοί,	πάντων	συμφιλοτιμουμένων τῇ τἀνδρὸς μεγαλοπρεπείᾳ. Κατ'
[13, 35]	νομοθετῶν πικρότατα πρόστιμα θεῖναι κατὰ	πάντων	τῶν ἀδικούντων, δίκαιος δ' ἐκ
[13, 104]	τελεῖν συνέταξεν. Ὁ δὲ Λύσανδρος	πάντων	τῶν εἰς πόλεμον εὐπορήσας εἰς
[13, 70]	ταχὺ παραδόξως εὐπορεῖν τὸν Λύσανδρον	πάντων	τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων. ~Αλκιβιάδης
[13, 24]	Τίνος γὰρ χάριν οἱ πρόγονοι	πάντων	τῶν Ελλήνων ἐν ταῖς κατὰ
[13, 35]	μισοπόνηρος μὲν φαίνεται διὰ τὸ	πάντων	τῶν νομοθετῶν πικρότατα πρόστιμα θεῖναι
[13, 74]	λαβόντες Αθηναῖοι τιμωρίαν ἐπιθῶσι περὶ	πάντων	ὧν εἰς αὐτοὺς ἐξήμαρτεν· αὐτὸς
[13, 68]	Ρωμαῖοι δ' ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον	Παπίριον	καὶ Σπόριον Ναύτιον, Ολυμπιὰς δ'
[13, 2]	χιλιάρχους τρεῖς, Λεύκιον Σέργιον, Μάρκον	Παπίριον,	Μάρκον Σερουίλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[13, 9]	ὑπῆρχον, Αὖλος Σεμπρώνιος καὶ Μάρκος	Παπίριος,	Κόιντος Φάβιος, Σπόριος Ναύτιος. (Ἐπὶ
[13, 62]	ἐν ᾧ πρότερον Αμίλκας ὁ	πάππος	αὐτοῦ ὑπὸ Γέλωνος ἀνῃρέθη, καὶ
[13, 48]	τὴν πόλιν ἐγχειρίζειν Λακεδαιμονίοις, μετεπέμψαντο	παρ'	Αθηναίων δύναμιν τὴν παραφυλάξουσαν τὴν
[13, 27]	ἅμα καὶ παρ' ἡμῶν καὶ	παρ'	Αθηναίων ἐκφυγεῖν τὴν τιμωρίαν, τὸν
[13, 76]	Μηθύμνῃ προσέβαλε μετὰ τῆς δυνάμεως	παρ'	Αθηναίων ἐχούσῃ φρουράν. Ποιησάμενος δὲ
[13, 64]	δὲ τὴν Ελλάδα Θρασύβουλος πεμφθεὶς	παρ'	Αθηναίων μετὰ νεῶν τριάκοντα καὶ
[13, 54]	ἐπὶ Συρακούσας· (παραλαβὼν δὲ τοὺς	παρ'	Αἰγεσταίων στρατιώτας καὶ τοὺς παρὰ
[13, 74]	τούτων προκρίνας Κόνωνα ταχέως ἐξέπεμψε	παρ'	Αλκιβιάδου τὸ ναυτικὸν παραληψόμενον. (Αλκιβιάδης
[13, 108]	πραχθέντα χρόνοις, οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμεθα	παρ'	ἄλληλα θεῖναι διὰ τὸ παράδοξον.
[13, 52]	κρατοῦμεν, τὰ δὲ φρούρια τὰ	παρ'	ἀλλήλοις καταλῦσαι, τῶν δ' αἰχμαλώτων
[13, 79]	πολὺν χρόνον γενομένης, καὶ πολλῶν	παρ'	ἀμφοτέροις ἀπολλυμένων, ὁ Καλλικρατίδας ἀνεκαλέσατο
[13, 56]	ὅλων διαγωνιζομένους. (Πολλῶν δ' ἀναιρουμένων	παρ'	ἀμφοτέροις, τοῖς μὲν Καρχηδονίοις νεαλεῖς
[13, 46]	μάχη διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς	παρ'	ἀμφοτέροις φιλοτιμίας· μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 8]	στρατηγὸς μαχόμενος ἐτελεύτησε· πολλῶν δὲ	παρ'	ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν Αθηναῖοι. (Μετὰ
[13, 21]	ὑπερηφανοῦντας (καὶ) παρὰ θεοῖς καὶ	παρ'	ἀνθρώποις μισουμένους, προσκυνοῦντες τὴν τύχην
[13, 29]	τῆς ἱκεσίας ὄνομα. Τοῦτο γὰρ	παρ'	ἀνθρώποις φυλάττεται τοῖς καθαρὰν μὲν
[13, 103]	ἐνιαυτὸν τελευτῆσαι· τινὲς δὲ λέγουσι	παρ'	Αρχελάῳ τῷ βασιλεῖ Μακεδόνων κατὰ
[13, 81]	ἐκέκτηντο. Πολλὰ δὲ τοῦ πλούτου	παρ'	αὐτοῖς διαμένει σημεῖα, περὶ ὧν
[13, 34]	ταῦτα τῶν δημαγωγῶν ὁ πλεῖστον	παρ'	αὐτοῖς ἰσχύσας Διοκλῆς ἔπεισε τὸν
[13, 43]	(Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ	παρ'	αὐτοῖς πρωτεύοντος παραλαβεῖν τὴν πόλιν,
[13, 83]	ἑκατὸν ἀμφορεῖς χωροῦντα· κολυμβήθραν δὲ	παρ'	αὐτοῖς ὑπάρχειν κεκονιαμένην, χωροῦσαν ἀμφορεῖς
[13, 111]	Καρχηδονίων δεινότητα. Οὐδεμία γὰρ ἦν	παρ'	αὐτοῖς φειδὼ τῶν ἁλισκομένων, ἀλλ'
[13, 54]	Μάζαρον ποταμὸν παρεγενήθη, τὸ μὲν	παρ'	αὐτὸν ἐμπόριον κείμενον εἷλεν ἐξ
[13, 109]	δεξιᾷ τὴν πόλιν ἔχοντας ἐπείγεσθαι	παρ'	αὐτὸν τὸν αἰγιαλόν· αὐτὸς δ'
[13, 63]	τὸν τῶν Περσῶν σατράπην ἔλαβε	παρ'	αὐτοῦ πολλὰ χρήματα, μεθ' ὧν
[13, 76]	χρήμασι χαλεπῶς ἔφερε καὶ δίκην	παρ'	αὐτῶν ἐλάμβανεν. (Οὗτος καταπλεύσας εἰς
[13, 99]	Αθηναῖοι τὴν ἀρχὴν ἀνακτησάμενοι τιμωρίαν	παρ'	αὐτῶν λάβωσιν ὑπὲρ τῆς ἀποστάσεως·
[13, 87]	τῶν βαρβάρων τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν	παρ'	αὐτῶν μὴ λαβεῖν, ἀλλὰ δυναμένους
[13, 66]	ἐποιήσαντο πρὸς Χαλκηδονίους φόρον λαμβάνειν	παρ'	αὐτῶν ὅσον καὶ πρότερον. ἐντεῦθεν
[13, 82]	συνωρίδες τριακόσιαι λευκῶν ἵππων, πᾶσαι	παρ'	αὐτῶν τῶν Ακραγαντίνων. (Καθόλου δὲ
[13, 99]	σαλπιγκταῖς παρεκελεύοντο σημαίνειν καὶ τὸ	παρ'	ἑκατέροις πλῆθος ἐναλλὰξ ἐπαλαλάζον ἐξαίσιον
[13, 23]	τοὺς ἄλλοις ἀνημέρως χρησαμένους αὐτοὺς	παρ'	ἑτέρων τυχεῖν ποτε φιλανθρωπίας, ἄλλους
[13, 34]	Γάιον Φάβιον, ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη	παρ'	Ηλείοις δευτέρα πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα,
[13, 22]	ἄλλων ὑπερέχειν ἡμερότητι σεμνυνόμενοι τῇ	παρ'	ἡμῶν εὐγνωμοσύνῃ πολυωρούμενοι, καὶ οἱ
[13, 27]	ἐπὶ Συρακοσίους Αλκιβιάδην ἅμα καὶ	παρ'	ἡμῶν καὶ παρ' Αθηναίων ἐκφυγεῖν
[13, 21]	παρὰ θεῶν, μετὰ δὲ ταῦτα	παρ'	ἡμῶν τῶν ἀδικηθέντων. (Ἀγαθὸν γάρ
[13, 98]	δυνάμεων· τοὺς δ' ἄλλους στρατηγοὺς	παρ'	ὅλην τὴν φάλαγγα διέταξε, καὶ
[13, 103]	Ελλησι δακτυλοδεικτουμένην ἔχῃ τὴν πονηρίαν	παρ'	ὅλον τὸν βίον. (Τὰ μὲν
[13, 3]	προπέμποντος. (Αἱ μὲν οὖν τριήρεις	παρ'	ὅλον τὸν λιμένα παρώρμουν κεκοσμημέναι
[13, 46]	βοῆς παραβοηθούντων, κραυγὴ σύμμικτος ἐγίνετο	παρ'	ὅλον τὸν τῆς ναυμαχίας τόπον.
[13, 55]	τὴν ἐπὶ τῆς εἰρήνης αἰσχύνην	παρ'	οὐδὲν ἡγούμεναι. (Τοσαύτη κατάπληξις καθειστήκει,
[13, 32]	διόπερ ἔγωγε νομίζω μὴ δεῖν	παρ'	ὑμῖν πλέον ἰσχῦσαι τὸν μὲν
[13, 57]	ἦν ὀδυρμοὺς καὶ δάκρυα θεωρεῖν,	παρὰ	δὲ τοῖς βαρβάροις ἀλαλαγμὸς ἦν
[13, 13]	παρὰ μὲν τοῖς Αθηναίοις Μένανδρος,	παρὰ	δὲ τοῖς Συρακοσίοις Πύθης ὁ
[13, 21]	τοῦ δήμου πολλαπλασίαν εἰλήφατε τιμωρίαν,	παρὰ	δὲ τῶν αἰχμαλώτων ἱκανὴν ἔχετε
[13, 25]	εὖ παθόντων τὴν χάριν ἕξομεν,	παρὰ	δὲ τῶν ἄλλων ἁπάντων τὴν
[13, 47]	μὲν δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησε,	παρὰ	δὲ τῶν ἁψαμένων τῆς ὀλιγαρχίας
[13, 7]	ἐξ Αἰγέστης τριακοσίων μὲν ἱππέων,	παρὰ	δὲ τῶν Σικελῶν ἱππέων διακοσίων
[13, 17]	Αττικῶν μὲν νεῶν ἀπολομένων ἑξήκοντα,	παρὰ	δὲ τῶν Συρακοσίων ὀκτὼ μὲν
[13, 21]	ἄνδρες Συρακόσιοι, τοὺς ὑπερηφανοῦντας (καὶ)	παρὰ	θεοῖς καὶ παρ' ἀνθρώποις μισουμένους,
[13, 26]	τοῖς Ελλησι μεταδόντες, ἣν ἰδίᾳ	παρὰ	θεῶν λαβόντες τῇ χρείᾳ κοινὴν
[13, 21]	ἀξίαν κεκόμισται τιμωρίαν, πρῶτον μὲν	παρὰ	θεῶν, μετὰ δὲ ταῦτα παρ'
[13, 11]	πολλῆς, ἐν δὲ τῷ παράπλῳ	παρὰ	Θουρίων καὶ Μεσσαπίων προσειληφότες συμμαχίαν.
[13, 43]	βουλομένων, πολλὰ δὲ πρὸς τοὺς	παρὰ	Καρχηδονίων καὶ τῶν Αἰγεσταίων πρέσβεις
[13, 75]	κατὰ τὴν αὐτὴν Ολυμπιάδα, καὶ	παρὰ	Λακεδαιμονίοις Πλειστῶναξ ὁ βασιλεὺς ἐτελεύτησεν
[13, 42]	χρόνον Αντάνδριοι, φρουρὰν ἔχοντες, μετεπέμψαντο	παρὰ	Λακεδαιμονίων στρατιώτας, μεθ' ὧν ἐκβαλόντες
[13, 76]	ναῦς τὰς πάσας σὺν ταῖς	παρὰ	Λυσάνδρου παρέλαβεν ἑκατὸν τεσσαράκοντα. Ἐν
[13, 13]	μέσης τάξεως εἶχε τὴν ἡγεμονίαν	παρὰ	μὲν τοῖς Αθηναίοις Μένανδρος, παρὰ
[13, 57]	~Διὸ καὶ τῆς πόλεως καταλαμβανομένης	παρὰ	μὲν τοῖς Ελλησιν ἦν ὀδυρμοὺς
[13, 21]	τιμωρίας ἔχομεν τὴν ἐξουσίαν. (Οὐκοῦν	παρὰ	μὲν τοῦ δήμου πολλαπλασίαν εἰλήφατε
[13, 25]	ἄκαρπον ἐπιθυμίαν ἐκπληροῦντες, φυλάξαντες δὲ	παρὰ	μὲν τῶν εὖ παθόντων τὴν
[13, 23]	ἡμέρους φανέντας ἕτοιμον ἔχειν τὸν	παρὰ	πάντων ἔλεον, ἐάν τι συμβαίνῃ
[13, 26]	τοὺς περὶ τῶν ἱκετῶν νόμους	παρὰ	πᾶσιν ἀνθρώποις ἰσχῦσαι παρεσκεύασαν· ὧν
[13, 22]	φθονήσητε τῇ πατρίδι περιβόητον γενέσθαι	παρὰ	πᾶσιν ἀνθρώποις, ὅτι τοὺς Αθηναίους
[13, 29]	ἐβιάσατο πολεμεῖν Συρακοσίοις καὶ τὴν	παρὰ	πᾶσιν ἐπαινουμένην εἰρήνην ἀφέντας ἐπὶ
[13, 106]	τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, ὅτι δόξας	παρὰ	Περικλέους λαβεῖν χρήματα περὶ τοῦ
[13, 26]	τῆς δόξης πεφροντικότας· εἰ δὲ	παρὰ	πρώτων ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας, μηδὲ
[13, 59]	τὸν Ακράγαντα κατήντησαν στρατιῶται τρισχίλιοι	παρὰ	Συρακοσίων ἐπίλεκτοι, προαπεσταλμένοι κατὰ σπουδὴν
[13, 26]	Αθηναίων δῆμον· ἐὰν δὲ ἀκούσωσι	παρὰ	τὰ κοινὰ νόμιμα τοὺς αἰχμαλώτους
[13, 16]	εἰ τύχοι, τῶν Συρακοσίων τριήρων	παρὰ	τὰ τείχη διαφθείρεσθαί τινας συνέβαινε,
[13, 12]	(Τοῖς δὲ Συρακοσίοις παραγενομένης συμμαχίας	παρά	τε Σικελῶν καὶ Σελινουντίων, ἔτι
[13, 59]	περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, προσγενομένων ἄλλων	παρά	τε Σικελῶν καὶ Σικανῶν δισμυρίων
[13, 7]	Ιμεραίους πείσας συμμαχεῖν τοῖς Συρακοσίοις,	παρά	τε τούτων καὶ Γελῴων, ἔτι
[13, 8]	προετρέπετο συμμαχεῖν, καὶ λαβὼν στρατιώτας	παρά	τε τῶν Ιμεραίων καὶ Σικανῶν
[13, 87]	Καὶ γὰρ τοὺς Ιμεραίους ἐγίνωσκε	παρὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν τοῖς ὅλοις
[13, 16]	τῶν Συρακοσίων, ὥστ' ἐνίοτε τοὺς	παρὰ	τὴν γῆν ναυμαχοῦντας συμμάχους ἔχειν
[13, 109]	ὡς ἤγγισε τῆς πόλεως, κατεστρατοπέδευσε	παρὰ	τὴν θάλατταν. (Ἔσπευδε γὰρ μὴ
[13, 110]	Ιταλιῶται κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	παρὰ	τὴν θάλατταν τὸ πᾶν διανύσαντες
[13, 17]	τῶν τραυμάτων καταβαρούμενοι. (Τῶν δὲ	παρὰ	τὴν πόλιν κινδυνευόντων Αθηναίων ἐκβιασθέντων
[13, 86]	τῶν ἔργων, ἀλλὰ χώσας τὸν	παρὰ	τὴν πόλιν ποταμὸν μέχρι τῶν
[13, 42]	μετὰ τούτων ἐκπλεύσας εἰς Αλικαρνασσὸν	παρὰ	τῆς πόλεως εἰσεπράξατο χρήματα. (Μετὰ
[13, 13]	θεῖον εὐλάβειαν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	παρά	τινων αὐτομόλων πυθόμενοι τὴν αἰτίαν
[13, 106]	τάχιον ἐξέπλευσεν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος	παρά	τινων αὐτομόλων ταῦτ' ἀκούσας, μετὰ
[13, 71]	ναυμαχίαν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος πεπυσμένος	παρά	τινων αὐτομόλων τὴν ἄφοδον Αλκιβιάδου
[13, 73]	Αθηναίων ἐξαγαγόντων τοὺς στρατιώτας καὶ	παρὰ	τὸ τεῖχος παραταττομένων, τὸ μὲν
[13, 88]	ἐλπίδας μεταπεσεῖν ἐποίησεν, ὥστε τοὺς	παρὰ	τοῖς Ακραγαντίνοις Καμπανοὺς καταγνόντας τῆς
[13, 84]	εὐπορίας τοσαύτην συνέβαινε τρυφὴν εἶναι	παρὰ	τοῖς Ακραγαντίνοις, ὥστε μετ' ὀλίγον
[13, 103]	μὴ μόνον Αθήνησιν, ἀλλὰ καὶ	παρὰ	τοῖς ἄλλοις Ελλησι δακτυλοδεικτουμένην ἔχῃ
[13, 35]	δὲ ὁ ἀνὴρ οὗτος καὶ	παρὰ	τοῖς ἄλλοις Σικελιώταις· (πολλαὶ γοῦν
[13, 5]	αὐτῶν ταῖς διαβολαῖς τὸ πραχθὲν	παρὰ	τοῖς Αργείοις· οἱ γὰρ ἰδιόξενοι
[13, 42]	πρακτικὸν τῆς τόλμης καὶ τὴν	παρὰ	τοῖς Ελλησι δόξαν, ὑπελάμβανον, ὅπερ
[13, 90]	μετὰ τῶν ἄλλων τῶν διαμεινάντων	παρὰ	τοῖς Καρχηδονίοις ἀποκατέστησε τὸν ταῦρον,
[13, 80]	ἔπεμψάν τινας τῶν ἐν ἀξιώματι	παρὰ	τοῖς Καρχηδονίοις ὄντων μετὰ πολλῶν
[13, 63]	ὑπὸ Καρχηδονίους οὖσαν πορθῶν ἐπαίνου	παρὰ	τοῖς Σικελιώταις ἐτύγχανεν. Εὐθὺ δὲ
[13, 92]	ἀνδρείᾳ δόξας διενηνοχέναι περίβλεπτος ἦν	παρὰ	τοῖς Συρακοσίοις. (Διὸ καὶ μετεωρισθεὶς
[13, 63]	πατρίδι χρήσιμος γενόμενος πλεῖστον ἴσχυσε	παρὰ	τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 97]	ἡ τοῦ θύματος κεφαλὴ κειμένη	παρὰ	τὸν αἰγιαλὸν ἀφανὴς ἐγεγόνει, προσκλύζοντος
[13, 13]	τὰ δὲ πεζὰ στρατόπεδα παρεβοήθει	παρὰ	τὸν αἰγιαλόν, ἐφ' ὃν αἱ
[13, 110]	τὸ μέρος εἶχον, ἅπαν τὸ	παρὰ	τὸν αἰγιαλὸν· (οἱ δ' Ιταλιῶται
[13, 14]	λοιποὺς ἐπὶ τῆς γῆς ἔταξαν	παρὰ	τὸν αἰγιαλόν. Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 108]	δὲ ταῦτα ἐπὶ Γέλαν πορευθεὶς	παρὰ	τὸν ὁμώνυμον ποταμὸν τῇ πόλει
[13, 84]	ἀγροῦ μείζονος, οὐ δυνάμενον δὲ	παρὰ	τοῦ γείτονος προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα
[13, 43]	πεμφθέντων, καὶ τῇ γερουσίᾳ τὰς	παρὰ	τοῦ δήμου δεδομένας ἐντολὰς εἰπόντων,
[13, 70]	μηδὲν ὑποστελλόμενον· ἐντολὰς γὰρ ἔχειν	παρὰ	τοῦ πατρός, ὅπως ὅσα ἂν
[13, 23]	πράξαντας δεινὰ παθεῖν εὐγνώμονα, καὶ	παρὰ	τοὺς τῶν Ελλήνων ἐθισμοὺς τοσούτους
[13, 64]	μέχρι μέν τινος ἀντεῖχον, προσδοκῶντες	παρὰ	τῶν Αθηναίων βοήθειαν· ὡς δ'
[13, 6]	κομισάμενοι δὲ καὶ τριάκοντα τάλαντα	παρὰ	τῶν Αἰγεσταίων κατέπλευσαν εἰς Κατάνην.
[13, 92]	Ιταλίας καὶ Πελοποννήσου μεταπέμπεσθαι βοήθειαν	παρὰ	τῶν ἀλλοτρίων, τοὺς δὲ πολίτας
[13, 54]	παρ' Αἰγεσταίων στρατιώτας καὶ τοὺς	παρὰ	τῶν ἄλλων συμμάχων ἀνέζευξεν ἀπὸ
[13, 109]	Ιταλίας Ελλήνων βοήθειαν ἐξῆγε καὶ	παρὰ	τῶν ἄλλων συμμάχων δύναμιν· ἐπέλεξε
[13, 49]	τῆς Πελοποννήσου πολλαὶ παρεγενήθησαν καὶ	παρὰ	τῶν ἄλλων συμμάχων ὁμοίως. Οἱ
[13, 55]	τῆς περιστάσεως δεῖσθαι καὶ τῆς	παρὰ	τῶν γυναικῶν βοηθείας. Ὁ δ'
[13, 104]	τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἐκ Πελοποννήσου	παρὰ	τῶν ἐγγὺς συμμάχων τριάκοντα πέντε
[13, 88]	ἐπισχεῖν ἡμέρας, ἐνέχυρα δοὺς τὰ	παρὰ	τῶν ἐκ Καρχηδόνος στρατευομένων ποτήρια.
[13, 65]	λόγου πράξας· μετὰ δὲ ταῦτα	παρὰ	τῶν ἐκ Χίου φυγάδων λαβὼν
[13, 67]	τοῖς τείχεσιν ἐτήρουν τὸ συντεταγμένον	παρὰ	τῶν ἐνδιδόντων σύσσημον. (Τῶν δ'
[13, 109]	ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννος μεταπεμψάμενος	παρὰ	τῶν ἐξ Ιταλίας Ελλήνων βοήθειαν
[13, 38]	ἐκ Πελοποννήσου ναῦς καὶ τὰς	παρὰ	τῶν ἔξωθεν συμμάχων, Δωριέα μὲν
[13, 31]	τὸν δῆμον ἀπολαμβάνειν τὰς χάριτας	παρὰ	τῶν εὖ παθόντων, τῶν δ'
[13, 92]	τὴν ἀπέχθειαν, ἐκείνῳ δὲ τὴν	παρὰ	τῶν εὐεργετηθέντων χάριν. (Τοῦτο δ'
[13, 3]	εἰς Κρότωνα, καὶ λαβόντες ἀγορὰν	παρὰ	τῶν Κροτωνιατῶν, τῆς τε Λακινίας
[13, 29]	ὑμᾶς δὲ ὑπὲρ ἐκείνων μηδὲ	παρὰ	τῶν πολεμιωτάτων λαβεῖν τιμωρίαν, καὶ
[13, 95]	καὶ διὰ τοῦτο φυλακὴν λαβεῖν	παρὰ	τῶν πολιτῶν, ᾗ χρησάμενον τὴν
[13, 61]	πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσι τριήρεις	παρὰ	τῶν Σικελιωτῶν, ἃς πρότερον μὲν
[13, 80]	τοὺς κρατίστους. Μετεπέμποντο δὲ καὶ	παρὰ	τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς ἐθνῶν καὶ
[13, 38]	στρατηγοῖς προσπλεῦσαι τῇ Λέσβῳ, κἀκεῖ	παρὰ	τῶν συμμάχων ἀθροῖσαι τριήρεις, ὅπως
[13, 40]	τινος ἄκρας ναῦς εἴκοσι πέντε	παρὰ	τῶν συμμάχων ἀπεσταλμέναι τοῖς Αθηναίοις.
[13, 8]	ἀποστέλλειν. Διόπερ στρατιώτας τε πανταχόθεν	παρὰ	τῶν συμμάχων κατέγραφον καὶ χρήματα
[13, 65]	δὲ Κρατησιππίδαν ἑλόμενοι ναύαρχον, καὶ	παρὰ	τῶν συμμάχων ναῦς αὑτῶν πληρώσαντες
[13, 76]	ναῦς, μεταπεμψάμενος δὲ καὶ τὰς	παρὰ	τῶν συμμάχων ναῦς τὰς πάσας
[13, 100]	ἔκ τε τῆς Πελοποννήσου καὶ	παρὰ	τῶν συμμάχων τριήρεις ἤθροιζον ὅσας
[13, 39]	παράπλουν, οὐκ ἀνέμειναν ἁπάσας τὰς	παρὰ	τῶν συμμάχων τριήρεις, τριῶν δὲ
[13, 38]	τὴν Μίλητον διέτριβε, προσδοκῶν τὴν	παρὰ	Φαρναβάζου βοήθειαν· τριακοσίας γὰρ τριήρεις
[13, 38]	στόλον εἰς Φοινίκην, τὰς μὲν	παρὰ	Φαρναβάζου ἐλπίδας ἀπέγνω, αὐτὸς δὲ
[13, 51]	συναπέστειλε δ' αὐτῷ καὶ τοὺς	παρὰ	Φαρναβάζῳ στρατευομένους μισθοφόρους. (Ό δὲ
[13, 111]	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις συνήλγουν, βλέποντες	παρὰ	φύσιν ἀναγκαζομένους ἅμα τοῖς ἀκμάζουσιν
[13, 37]	χρόνοις ἀκριβέστερον ἐροῦμεν, ἵνα μὴ	παρὰ	φύσιν προλαμβάνωμεν τῇ γραφῇ τοὺς
[13, 110]	τῶν Καρχηδονίων, τοὺς πλείστους εὑρόντες	παραβεβοηθηκότας	ἐπὶ τὰς ναῦς· τοὺς δ'
[13, 65]	αὑτῶν πληρώσαντες εἴκοσι πέντε, προσέταξαν	παραβοηθεῖν	τοῖς συμμάχοις. Οὗτος δὲ χρόνον
[13, 110]	καὶ Καμπανῶν, ἔτι δὲ Καρχηδονίων,	παραβοηθησάντων	τοῖς Λίβυσι, περὶ ἑξακοσίους ἀποβαλόντες
[13, 60]	ἐπὶ τῶν λόφων κατεστρατοπεδευκότας, καὶ	παραβοηθήσας	τοῖς ἐλαττουμένοις κατέλαβε τοὺς Ιμεραίους
[13, 62]	βαρβάρων οἱ μὲν ἠμύνοντο τοὺς	παραβοηθοῦντας	τῶν Ιμεραίων, οἱ δὲ καταλαμβανόμενοι
[13, 50]	ἀποσπᾶν ἀπὸ τῆς γῆς ἐπειρᾶτο.	(Παραβοηθούντων	δὲ τῶν πεζῶν ἀπὸ τῆς
[13, 46]	καὶ τῶν ἄλλων μετὰ βοῆς	παραβοηθούντων,	κραυγὴ σύμμικτος ἐγίνετο παρ' ὅλον
[13, 15]	κατ' ὀλίγους ναυμαχούντων. (Ἔνθα δὴ	παραβόλως	ἀμφοτέρων περὶ τῆς νίκης ἀγωνιζομένων,
[13, 46]	ναῦς ἀπὸ τῆς γῆς καὶ	παραβόλως	διεκινδύνευον, ὑπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ
[13, 62]	ἀσυμπαθῶς. Τοῦ δ' Αννίβα ζωγρεῖν	παραγγείλαντος	ὁ μὲν φόνος ἔληξεν, ἡ
[13, 71]	καὶ τὰς ἄλλας τοῖς τριηράρχοις	παραγγείλας	ἑτοίμας ἔχειν, ἂν ἦ χρεία
[13, 84]	ἐργαστηρίων ἔδωκε σχίδακας καὶ κληματίδας,	παραγγείλας,	ὅταν ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως ἀναφθῇ
[13, 110]	~Εὐκαίρως δ' αὐτῶν ποιησάντων τὸ	παραγγελθέν,	οἱ μὲν Καρχηδόνιοι πρὸς ἐκεῖνο
[13, 16]	τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς δὲ τῶν	παραγγελλομένων	οὐδεὶς οὐδὲν ἤκουε, τῶν σκαφῶν
[13, 55]	πολεμικὸν ἐσήμαινον καὶ πρὸς ἓν	παράγγελμα	πᾶν ἐπηλάλαξε τὸ τῶν Καρχηδονίων
[13, 45]	οἱ σαλπικταὶ δὲ ἀφ' ἑνὸς	παραγγέλματος	ἤρξαντο σημαίνειν τὸ πολεμικόν· καὶ
[13, 51]	ταῖς ψυχαῖς διηγείροντο τηλικαύτης βοηθείας	παραγεγενημένης.	(Ἑπὶ πολὺν δὲ χρόνον καρτερᾶς
[13, 28]	ἐπὶ κατασκαφῇ τῆς πατρίδος ὑμῶν	παραγεγενημένους	ἀνεῖσθε τοῖς θυμοῖς, τί χρὴ
[13, 60]	δ' ἄλλους στρατιώτας δὺν τοῖς	παραγεγονόσι	συμμάχοις ἐξήγαγον, ὄντας περὶ μυρίους.
[13, 93]	μισθούς· τοῖς δὲ μετ' αὐτοῦ	παραγεγονόσιν	ἐκ Συρακουσῶν ἐπηγγείλατο διπλοῦς ποιήσειν
[13, 46]	οὐσῶν, ἑκάτεροι σφίσι βοήθειαν ἐλπίζοντες	παραγενέσθαι,	μετέωροι ταῖς ἐλπίσιν ἐγίνοντο καὶ
[13, 54]	ἐφόδου, πρὸς δὲ τὴν πόλιν	παραγενηθεὶς	εἰς δύο μέρη διεῖλε τὴν
[13, 87]	δὲ Δαφναῖος μετὰ τῆς δυνάμεως	παραγενηθεὶς	εἰς τὴν ὑπὸ τῶν βαρβάρων
[13, 91]	δὲ διαφυγόντες τὴν αἰχμαλωσίαν Ακραγαντῖνοι	παραγενηθέντες	εἰς Συρακούσας κατηγόρουν τῶν στρατηγῶν,
[13, 114]	τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. (Ἡμεῖς δὲ	παραγενηθέντες	ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν πολέμων,
[13, 33]	ὅπλον ἔχων εἰς τὴν ἀγορὰν	παραγένηται,	θάνατον εἶναι πρόστιμον, οὔτε ἀγνοίᾳ
[13, 10]	ἕως ἂν ἡ δύναμις ἐκείνη	παραγένηται,	οἱ δὲ Συρακόσιοι τοὐναντίον βουλόμενοι
[13, 71]	μὴ ναυμαχεῖν, ἕως ἂν αὐτὸς	παραγένηται,	τὰς δὲ στρατιώτιδας ναῦς ἀνέλαβε
[13, 5]	ἥκειν Αλκιβιάδην ἐπὶ τὴν κρίσιν.	παραγενομένης	οὖν τῆς νεὼς εἰς τὴν
[13, 12]	ἡσυχίας ἔμενον. (Τοῖς δὲ Συρακοσίοις	παραγενομένης	συμμαχίας παρά τε Σικελῶν καὶ
[13, 23]	πόλεμος· οἱ γὰρ ἐπὶ πολιορκίᾳ	παραγενόμενοι	καὶ διὰ τὴν ὑπεροχὴν ἀποτειχίσαντες
[13, 5]	δ' ἐν τῇ Σαλαμινίᾳ νηὶ	παραγενόμενοι	τὸ μὲν πρῶτον ἐζήτουν τοὺς
[13, 96]	τὴν τυραννίδα. Οὐ μὴν ἀλλὰ	παραγενόμενος	εἰς Συρακούσας κατεσκήνωσεν ἐν τῷ
[13, 111]	τὰς οἰκίας διήρπασαν. (Διονύσιος δὲ	παραγενόμενος	εἰς τὴν Καμάριναν, ἠνάγκασε καὶ
[13, 75]	στρατεύοντας ὥρμησεν ἐκ Σελινοῦντος, καὶ	παραγενόμενος	πρὸς τὴν Ιμέραν κατεστρατοπέδευσεν ἐν
[13, 7]	Λάμαχος οἱ τῶν Αθηναίων στρατηγοί,	παραγενομένων	αὐτοῖς ἐξ Αθηνῶν ἱππέων μὲν
[13, 83]	(Καὶ δή ποτε πεντακοσίων ἱππέων	παραγενομένων	ἐκ Γέλας χειμερίου περιστάσεως οὔσης,
[13, 22]	ἑκουσίως εἰς τὴν ἐξουσίαν ἐκείνου	παραγενομένων·	προσεκαλεῖτο γὰρ ἡ τἀνδρὸς ἐπιείκεια
[13, 7]	πόλιν συνεδιώχθησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα	παραγενομένων	τοῖς Αθηναίοις ἐξ Αἰγέστης τριακοσίων
[13, 8]	Αθηναῖοι. (Μετὰ δὲ τὴν μάχην	παραγενομένων	τρισκαίδεκα τριήρων ἐκ Κορίνθου, τοὺς
[13, 86]	ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν, τότε δὲ	παραγενομένων	τῶν ἐξ Ιταλίας καὶ Μεσσήνης
[13, 23]	(Τὴν δὲ διαφορὰν αἰώνιον διαφυλάττοντας	παραδιδόναι	παισὶ παίδων οὔτ' εὔγνωμον οὔτε
[13, 101]	αἰτίας προσέταξε τούτῳ τὰς δυνάμεις	παραδίδοσθαι,	τοὺς δ' ἄλλους ἐψηφίσατο τὴν
[13, 96]	τάξεις, τοῖς πιστοτάτοις τὰς ἡγεμονίας	παραδιδούς,	καὶ Δέξιππον τὸν Λακεδαιμόνιον ἀπέλυσεν
[13, 75]	μὴ τῇ τοῦ πλήθους ὀργῇ	παραδοθῶσιν,	ὧν ἦν καὶ Διονύσιος ὁ
[13, 26]	εἰς τὴν ἡμετέραν πίστιν ἑαυτοὺς	παραδόντας,	ἅπαντες καταμέμψονται δικαίως τὸν Αθηναίων
[13, 23]	νόμιμα. (Τίς γὰρ Ελλήνων τοὺς	παραδόντας	ἑαυτοὺς καὶ τῇ τῶν κρατούντων
[13, 5]	πεπραγμένα. (Οἱ μὲν οὖν Αθηναῖοι	παραδόντες	δικαστηρίῳ τοῦ τε Αλκιβιάδου καὶ
[13, 104]	Φιλοκλέα, καὶ τὸ ναυτικὸν αὐτῷ	παραδόντες	ἐξέπεμψαν πρὸς Κόνωνα, προστάξαντες κοινῶς
[13, 23]	Πολλὰ γὰρ ὁ βίος ἔχει	παράδοξα,	στάσεις πολιτικάς, λῃστείας, πολέμους, ἐν
[13, 106]	γῇ ναῦς. (Αθηναῖοι δὲ τὸ	παράδοξον	ἐκπεπληγμένοι, καὶ μήτ' ἀναχθῆναι ταῖς
[13, 60]	τάς τε τόλμας καὶ τὸ	παράδοξον	καταπλαγέντες πρὸς φυγὴν ἐτράπησαν. Τούτων
[13, 108]	παρ' ἄλληλα θεῖναι διὰ τὸ	παράδοξον.	Οἱ δ' οὖν Καρχηδόνιοι δενδροτομοῦντες
[13, 72]	ῥᾳδίως αὐτοὺς τρεψάμενος διὰ τὸ	παράδοξον,	ὀλίγους μὲν ἀνεῖλε, τοὺς δ'
[13, 33]	ἀνέγραψε τοῖς Συρακοσίοις, καὶ συνέβη	παράδοξον	περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον γενέσθαι
[13, 112]	σπεύδοι· ὅπερ ἐποίησεν. Εἰ γὰρ	παραδοξότερον	ἐκείνων ποιήσαιτο τὴν ἄφιξιν, ἤλπιζε
[13, 46]	δὲ ταῦτα Αλκιβιάδης ἐκ Σάμου	παραδόξως	ἐπεφάνη μετὰ νεῶν εἴκοσι, πλέων
[13, 70]	πλείονα τῶν ἐπιταττομένων, καὶ ταχὺ	παραδόξως	εὐπορεῖν τὸν Λύσανδρον πάντων τῶν
[13, 19]	ἠναγκάσθησαν τὰ ὅπλα καὶ ἑαυτοὺς	παραδοῦναι	τοῖς πολεμίοις. Τούτων δὲ πραχθέντων
[13, 15]	δόξαν, μηδὲ αὑτοὺς ἀνδραπόδων τρόπον	παραδοῦναι	τοῖς Συρακοσίοις. (Ὁ μὲν οὖν
[13, 71]	τὸ Νότιον, τὴν ἡγεμονίαν αὐτῶν	παραδοὺς	Αντιόχῳ τῷ ἰδίῳ κυβερνήτῃ, διακελευσάμενος
[13, 76]	μὲν ὁπλίτας Θώρακι τῷ Λακεδαιμονίῳ	παραδοὺς	ἐκέλευσε πεζῇ κατὰ σπουδὴν ἐπείγεσθαι,
[13, 74]	τῷ Κόνωνι καὶ τὰς δυνάμεις	παραδούς,	τὴν μὲν εἰς Αθήνας ἐπάνοδον
[13, 84]	Περὶ μὲν οὖν τούτων οὔτε	παραδραμεῖν	ἠθελήσαμεν οὔτ' ἐπὶ πλεῖον μακρολογεῖν,
[13, 100]	τῆς Κυμαίων καὶ Φωκαέων ἡ	παραθαλάττιος	χώρα νεκρῶν καὶ ναυαγίων. (Ὁ
[13, 98]	ναύαρχος συναγαγὼν τὰ πλήθη καὶ	παραθαρσύνας	τοῖς οἰκείοις λόγοις, τὸ τελευταῖον
[13, 27]	οἱ δὲ μέλλοντες μεταλήψεσθαι μὴ	παραιρούμενοι	τῷ θυμῷ τὴν ἐλπίδα. (Ποῖος
[13, 29]	δέ, τοῖς τῆς ἱκεσίας φιλανθρώποις	παραιτείσθων	τὴν τιμωρίαν. (Εἰ δ' ἐλέγχονται
[13, 80]	κατὰ τὸν πόλεμον ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν.	(Παραιτουμένου	δὲ διὰ τὸ γῆρας, προσκατέστησαν
[13, 94]	πρόφασιν μὲν ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων,	παρακαλεῖν	δὲ πλῆθος τῶν συναρχόντων περιποιησάμενον
[13, 52]	ἐν τῷ πολεμεῖν εἰρήνην ἄγειν	παρακαλοῦμεν.	Ἐγὼ δ' ὠφελεῖσθαι μὲν ἐκ
[13, 98]	τὴν μάχην. Καὶ Λακεδαιμόνιοι μὲν	παρακαλοῦντες	ἀλλήλους ἀνέβαινον εἰς τὰς ναῦς·
[13, 49]	Θρασύβουλον καὶ Θηραμένην ἔπεμψαν τριήρεις,	παρακαλοῦντες	μετὰ τοῦ στόλου τὴν ταχίστην
[13, 59]	τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, πρέσβεις ἀπέστειλαν,	παρακαλοῦντες	τὸν Αννίβαν τούς τε αἰχμαλώτους
[13, 91]	παρώξυνε πρὸς τὴν αὐτῶν τιμωρίαν,	παρακαλῶν	μὴ περιμεῖναι τὸν κατὰ τοὺς
[13, 15]	τοὺς δ' ἐνδόξων γεγονότας πατέρων	παρακαλῶν	τὰς τῶν προγόνων ἀρετὰς μὴ
[13, 114]	Ιμίλκας ἔπεμψεν εἰς Συρακούσας κήρυκα,	παρακαλῶν	τοὺς ἡττημένους διαλύσασθαι. Ἀσμένως δ'
[13, 43]	χωρὶς τῆς ἀμφισβητησίμου πολλὴν τῆς	παρακειμένης	ἀπετέμοντο, τηνικαῦθ' οἱ τὴν Αἴγεσταν
[13, 60]	τῶν λόφων στρατοπεδεύοντας, ἐπηκολούθουν ἀλλήλοις	παρακελευόμενοι	μηδένα ζωγρεῖν, καὶ πλείους ἀνεῖλον
[13, 80]	δ' εἰς τὰς Βαλιαρίδας νήσους,	παρακελευσάμενοι	ξενολογεῖν ὡς πλείστους. (Αὐτοὶ δ'
[13, 58]	δημοσίᾳ διέδωκαν κατὰ τὰς οἰκίας,	παρακελευσάμενοι	τοῖς ἰδιώταις καὶ αὐτοῖς προθύμοις
[13, 78]	κρατίστας τῶν νεῶν ἐπιλέξας, καὶ	παρακελευσάμενος	μὴ ἀπολείπεσθαι τῆς ἰδίας νεώς,
[13, 88]	χρόνον τῶν βαρβάρων τῆς θαλάττης	παρακεχωρηκότων	καὶ τοῦ χειμῶνος ἐνεστηκότος ἤδη,
[13, 98]	τὰς ναῦς· οἱ δ' Αθηναῖοι,	παρακληθέντες	ὑπὸ τῶν στρατηγῶν εἰς τὸν
[13, 88]	τινος, ὅτι Συρακόσιοι πλῆθος σίτου	παρακομίζοιεν	εἰς Ακράγαντα κατὰ θάλατταν. Διόπερ
[13, 88]	τριήρεις ἐπέθετο τοῖς τὴν ἀγορὰν	παρακομίζουσιν·	οἱ δὲ Συρακόσιοι, τὸν ἔμπροσθεν
[13, 75]	προτέραν εὔνοιαν. (Τῶν οὖν ὀστῶν	παρακομισθέντων	ἐνέπεσεν εἰς τὰ πλήθη στάσις,
[13, 107]	μακρὰν ἐφεδρεύειν, ὅπως αὐτοῖς μὴ	παρακομισθῇ	σῖτος. (Οὗ συντελεσθέντος, οἱ μὲν
[13, 43]	Καρχηδόνιοι· ἅμα μὲν γὰρ ἐπεθύμουν	παραλαβεῖν	πόλιν εὔκαιρον, ἅμα δ' ἐφοβοῦντο
[13, 67]	ὁμολογίας ἔθεντο, τὰ μὲν ὅπλα	παραλαβεῖν,	τὰ δὲ σώματα εἰς Αθήνας
[13, 43]	καὶ τοῦ παρ' αὐτοῖς πρωτεύοντος	παραλαβεῖν	τὴν πόλιν, τοῖς μὲν πρεσβευταῖς
[13, 100]	Κόνωνα μετὰ τῶν τεσσαράκοντα νεῶν	παραλαβόντες	εἰς Σάμον κατέπλευσαν, κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι
[13, 65]	μετὰ τῶν ὅπλων πανδημεὶ καὶ	παραλαβόντες	τινὰς τῶν ἐκ Σικελίας, παρετάξαντο
[13, 104]	Σερουίλιος. Τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν	παραλαβόντων	Αθηναῖοι μετὰ τὴν ἀναίρεσιν τῶν
[13, 106]	(Λύσανδρος δὲ τὰς λοιπὰς ναῦς	παραλαβὼν	αἰχμαλώτους, καὶ ζωγρήσας Φιλοκλέα τὸν
[13, 63]	τριήρεις, χιλίους δ' ἐμισθώσατο στρατιώτας.	(Παραλαβὼν	δὲ καὶ τῶν ἐκπεπτωκότων Ιμεραίων
[13, 54]	ναυτικῇ δυνάμει παραπλεύσων ἐπὶ Συρακούσας·	(παραλαβὼν	δὲ τοὺς παρ' Αἰγεσταίων στρατιώτας
[13, 76]	Καλλικρατίδας δὲ τὸ μὲν φρούριον	παραλαβὼν	κατέσκαψεν, ἐπὶ δὲ Τηίους πλεύσας,
[13, 70]	ἔχοντα πρὸς πᾶσαν περίστασιν· ὃς	παραλαβὼν	τὴν ἀρχὴν ἐκ τῆς Πελοποννήσου
[13, 30]	τύχην καταψηφίζεσθαι τιμωρίαν· οὐδὲ τοῦτο	παραλελοίπασι.	πρὸ τοῦ γὰρ ἐπιβῆναι τῆς
[13, 92]	πατρίδος τύραννος. Μετὰ γὰρ τὴν	παράληψιν	τῆς ἀρχῆς οὔτε συνήδρευσεν ἅμα
[13, 74]	ἐξέπεμψε παρ' Αλκιβιάδου τὸ ναυτικὸν	παραληψόμενον.	(Αλκιβιάδης δὲ τῆς ἀρχῆς ἐκχωρήσας
[13, 25]	Ελλάδα νήσων ἁπασῶν, καὶ τῆς	παραλίου	τῆς τε κατὰ τὴν Εὐρώπην
[13, 52]	λακωνικῶς διελέχθη· διόπερ ἔκρινα μὴ	παραλιπεῖν	τοὺς ῥηθέντας λόγους. (Βουλόμεθα πρὸς
[13, 3]	κατηνέχθησαν εἰς Κόρκυραν· ἐνταῦθα γὰρ	παραμένειν	παρήγγελτο καὶ προσαναλαμβάνειν τοὺς παροίκους
[13, 58]	καθ' ἕκαστον τῶν εἰς ταῦτα	παρανομημάτων	οἱονεὶ νυγμοὺς εἰς τὴν ψυχὴν
[13, 90]	ἱερόν, νομίζοντα τῆς εἰς θεοὺς	παρανομίας	ἀφέξεσθαι τοὺς Καρχηδονίους· θεωροῦντα δὲ
[13, 1]	τὸν πολὺν λόγον τῶν προοιμίων	παραπέμψαντας	ἐπ' αὐτὰς ἔρχεσθαι τὰς πράξεις,
[13, 52]	βλαβερόν, πολὺ δὲ μᾶλλον ὑμῖν.	(Παραπέμψαντες	δὲ τὸν ἐμὸν λόγον ἐκ
[13, 88]	τὰς τριήρεις. (Διόπερ ὀλιγώρως αὐτῶν	παραπεμψάντων	τὴν ἀγοράν, Ιμίλκας ἐκπλεύσας τεσσαράκοντα
[13, 38]	οἱ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντες	παραπλέοντας,	ἀνήχθησαν ἐπ' αὐτοὺς μετὰ νεῶν
[13, 49]	νυκτὸς τὴν τῶν Αβυδηνῶν πόλιν	παραπλεῦσαι	πρὸς τὸ μὴ κατανοηθῆναι τὸ
[13, 6]	μετὰ τῆς τῶν Αθηναίων δυνάμεως	παραπλεύσαντες	εἰς Αἴγεσταν, Υκκαρα μὲν Σικελικὸν
[13, 6]	τὴν Κατάνην, οἱ δὲ Αθηναῖοι	παραπλεύσαντες	εἰς τὸν μέγαν λιμένα τῶν
[13, 54]	ἐκείνοις πολεμήσων οὐδὲ ναυτικῇ δυνάμει	παραπλεύσων	ἐπὶ Συρακούσας· (παραλαβὼν δὲ τοὺς
[13, 95]	περιπεποιῆσθαι. Καὶ τότε Διονύσιος τῇ	παραπλησίᾳ	μηχανῇ τὸ πλῆθος ἐξαπατήσας ἐνήργει
[13, 53]	αἴτιοι. ~Τοιαῦτα δὲ καὶ τούτοις	παραπλήσια	τοῦ Λάκωνος διαλεχθέντος, οἱ μὲν
[13, 80]	οἱ Συρακόσιοι κατὰ τάχος ταῖς	παραπλησίαις	ναυσὶν ἐπεφάνησαν ἐν τοῖς περὶ
[13, 30]	πρὸς τοὺς ἄλλους πράξαντες αὐτοὶ	παραπλησίας	τεύξονται τιμωρίας· δικαιότατον γάρ ἐστιν,
[13, 83]	τῶν ἄλλων Ακραγαντίνων ἐποίουν τὸ	παραπλήσιον,	ἀρχαϊκῶς καὶ φιλανθρώπως ὁμιλοῦντες· διόπερ
[13, 84]	ἀναφθῇ πῦρ, ἅπαντας ἐπιτελεῖν τὸ	παραπλήσιον·	(ὧν ποιησάντων τὸ προσταχθέν, καθ'
[13, 72]	ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστειλαν, ὄντας	παραπλησίους	τὸν ἀριθμὸν τοῖς ἐναντίοις· ὧν
[13, 63]	ἄλλους συνέκλεισεν ἐντὸς τῶν τειχῶν.	(Παραπλησίως	δὲ καὶ τὴν ἄλλην χώραν
[13, 22]	ὅπως ἠδίκησεν, ἀλλὰ καὶ προσευηργέτησεν·	παραπλησίως	δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσί
[13, 111]	ἀλλοτρίους ἐντροπὴν ὁ καιρὸς ἀφῃρεῖτο.	Παραπλησίως	δὲ καὶ τοῖς πρεσβυτέροις συνήλγουν,
[13, 106]	ἐφόρων, ἔφυγε καὶ κατεδικάσθη θανάτῳ.	(Παραπλησίως	δὲ καὶ τὸν πατέρα τοῦ
[13, 24]	Αθηναίων καὶ τῶν συμμάχων αἰχμαλωτισάμενοι	παραπλησίως	ἐχρήσαντο. Καὶ καλῶς ἀμφότεροι ταῦτ'
[13, 45]	Σηστὸν ὄντες Αθηναῖοι πυθόμενοι τὸν	παράπλουν	ἀνήχθησαν ἐπ' αὐτοὺς πάσαις ταῖς
[13, 39]	Οἱ δ' Αθηναῖοι πυθόμενοι τὸν	παράπλουν,	οὐκ ἀνέμειναν ἁπάσας τὰς παρὰ
[13, 11]	δυνάμεως πολλῆς, ἐν δὲ τῷ	παράπλῳ	παρὰ Θουρίων καὶ Μεσσαπίων προσειληφότες
[13, 79]	ἀφειδῶς τὰ σώματα τοῖς κινδύνοις	παραρριπτόντων.	(Οἱ μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν
[13, 82]	πολὺ πλῆθος, ὥστε μεγάλην τέρψιν	παρασκευάζειν	τοῖς θεωμένοις. (Δηλοῖ δὲ τὴν
[13, 80]	νήσου κυριεῦσαι, μεγάλας δυνάμεις ἐψηφίσαντο	παρασκευάζεσθαι·	ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν Αννίβαν τὸν
[13, 108]	τοῖς ἔργοις καὶ ταῖς ἄλλαις	παρασκευαῖς	προσήδρευε μετὰ πάσης προθυμίας· (τὸ
[13, 55]	δὲ πρεσβύτεροι περί τε τὰς	παρασκευὰς	ἦσαν καὶ περιπορευόμενοι τὸ τεῖχος
[13, 94]	ποιουμένων τὰς εἰς τὸν πόλεμον	παρασκευὰς	καὶ μελλόντων ἐπὶ Συρακούσας τὴν
[13, 80]	ταῖς δὲ ἰδίαις δυνάμεσιν ἀσφαλῆ	παρασκευάσαι	τὸν κατάπλουν. ~Διαβοηθείσης δὲ τῆς
[13, 75]	τὰ τῶν τετελευτηκότων ὀστᾶ συνήθροιζε,	παρασκευάσας	δ' ἁμάξας πολυτελῶς κεκοσμημένας, ἐπὶ
[13, 54]	καὶ βέλη καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευὴν	ἅπασαν. Περαιωθεὶς δὲ μετὰ τοῦ
[13, 11]	πολιορκίαν ὄργανα καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευὴν	ἐν στρογγύλοις πλοίοις ἐκόμιζον. Δι'
[13, 56]	χώρας δυνάμεις ἀθροίζοντες, μεγάλην ποιούμενοι	παρασκευὴν	ἐχρόνιζον, νομίζοντες ἐκπολιορκηθήσεσθαι τὴν πόλιν,
[13, 2]	τὸν σῖτον καὶ τὴν ἄλλην	παρασκευὴν	κομιζόντων πολύς τις ἀριθμὸς ἦν·
[13, 81]	δὲ πόλεις τὸ μέγεθος τῆς	παρασκευῆς	ἀκούουσαι, καὶ συλλογιζόμεναι τὸν ἀγῶνα
[13, 92]	περὶ τῆς εἰς τὸν πόλεμον	παρασκευῆς,	θεωρήσας τοὺς Συρακοσίους καταπεπληγμένους τὸν
[13, 21]	περιπεσεῖσθαι; Ἀπὸ γὰρ τῆς τηλικαύτης	παρασκευῆς	οὔτε ναῦς οὔτ' ἀνὴρ οὐθεὶς
[13, 9]	σκευῶν, ἔτι δὲ τῆς ἄλλης	παρασκευῆς	ὑπάρχοντα πλήρη· ἃ δὴ καταλαβόντες
[13, 102]	ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν πολὺν οἶκτον	παραστήσας	καὶ δάκρυα· τὸν γὰρ ἀδίκως
[13, 16]	ἤκουε, τῶν σκαφῶν θραυομένων καὶ	παρασυρομένων	τῶν ταρσῶν, ἅμα δὲ καὶ
[13, 99]	ἐποίει, τῶν δὲ τοὺς ταρσοὺς	παρασύρων	ἀχρήστους ἀπετέλει πρὸς τὴν μάχην.
[13, 78]	τιτρώσκων, ὧν δὲ τοὺς ταρσοὺς	παρασύρων.	Τῶν μὲν οὖν κατὰ τὸν
[13, 4]	δὲ στρατηγοὺς ἐασάντων εἰσελθεῖν καὶ	παρασχομένων	ἐκκλησίαν, οἱ στρατηγοὶ τῶν Αθηναίων
[13, 22]	καὶ ἀπαραιτήτους πρὸς ἀνθρωπίνην ἀτυχίαν	παράσχωμεν.	Οὐ γὰρ προσήκει δοῦναι τῷ
[13, 63]	ἐκυρίευσε, τῶν δὲ Πανορμιτῶν πανδημεὶ	παραταξαμένων	πρὸ τῆς πόλεως εἰς πεντακοσίους
[13, 87]	διαβεβηκότων ἀπήντησαν οἱ βάρβαροι, καὶ	παρατάξεως	γενομένης ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐνίκησαν
[13, 78]	χρησάμενος εὐθὺς ἐνέκειτο, καὶ τὴν	παράταξιν	αὐτῶν διεκώλυεν, ἃς μὲν τιτρώσκων,
[13, 88]	ἀπορίαν ἦγον. (Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	παρατάττεσθαι	μὲν οὐ τολμῶντες, τῇ δὲ
[13, 73]	στρατιώτας καὶ παρὰ τὸ τεῖχος	παραταττομένων,	τὸ μὲν πρῶτον οἱ Λακεδαιμόνιοι
[13, 44]	(Οἱ δὲ τῶν Αἰγεσταίων στρατηγοὶ	παρατηρήσαντες	αὐτοὺς ἐπέθεντο μετὰ τῶν Καρχηδονίων
[13, 76]	τῶν νεῶν ἐξηρτύετο καὶ τὰς	παρὰτῶν	συμμάχων ἤθροιζε, σπεύδων ἐφάμιλλον κατασκευάσαι
[13, 92]	τότε διὰ τῶν λόγων παροξυνθεὶς	παραυτίκα	τοὺς μὲν ἔλυσε τῆς ἀρχῆς,
[13, 48]	μετεπέμψαντο παρ' Αθηναίων δύναμιν τὴν	παραφυλάξουσαν	τὴν πόλιν. (Κόνων δ' ὁ
[13, 69]	τῶν Ανδρίων πανδημεὶ μετὰ τῶν	παραφυλαττόντων	τὴν πόλιν Πελοποννησίων ἐγενήθη μάχη,
[13, 91]	αἱ δυνάμεις ἐν ταῖς οἰκίαις	παραχειμάσωσιν.	Τῆς δὲ περὶ τὸν Ακράγαντα
[13, 33]	ἐκύρωσεν. Διόπερ οἱ μὲν στρατηγοὶ	παραχρῆμα	ἀνῃρέθησαν καὶ οἱ σύμμαχοι, οἱ
[13, 70]	Αθηναίων πόλεμον μυρίους μὲν δαρεικοὺς	παραχρῆμα	ἔλαβεν εἰς τὸν τῶν στρατιωτῶν
[13, 83]	βίβλῳ, πάντας αὐτὸς ὑπεδέξατο, καὶ	παραχρῆμα	πᾶσιν ἱμάτια καὶ χιτῶνας ἔνδοθεν
[13, 54]	οἱ μὲν Σελινούντιοι τοὺς βιβλιαφόρους	παραχρῆμα	πρὸς τοὺς Συρακοσίους ἀπέστειλαν, δεόμενοι
[13, 43]	τοὺς Σελινουντίους οὐκ ἀρκουμένους τῇ	παραχωρήσει	τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας, πρέσβεις ἀπέστειλε
[13, 13]	σωτηρίαν· τὰ δὲ πεζὰ στρατόπεδα	παρεβοήθει	παρὰ τὸν αἰγιαλόν, ἐφ' ὃν
[13, 50]	γὰρ τὸ τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον	παρεβοήθει	τοῖς Λακεδαιμονίοις, καὶ τὴν μάχην
[13, 71]	πληρώσαντες οἱ τριήραρχοι τῶν Αθηναίων	παρεβοήθησαν	ἐν οὐδεμιᾷ τάξει. (Γενομένης δὲ
[13, 49]	πολλῇ δυνάμει τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν.	Παρεβοήθησε	δ' αὐτῷ καὶ Θηραμένης ἔχων
[13, 110]	Καρχηδόνιοι πρὸς ἐκεῖνο τὸ μέρος	παρεβοήθουν,	ἀνείργοντες τοὺς ἐκ τῶν νεῶν
[13, 49]	ἐξεβίβασε καὶ τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν.	παρεγενήθη	δὲ καὶ Φαρνάβαζος μετὰ πολλῆς
[13, 54]	δ' ἐπὶ τὸν Μάζαρον ποταμὸν	παρεγενήθη,	τὸ μὲν παρ' αὐτὸν ἐμπόριον
[13, 59]	τὸ μέρος τοῦ τείχους ἀνῳκοδόμησαν.	Παρεγενήθησαν	δ' αὐτοῖς εἰς τὴν βοήθειαν
[13, 49]	τε γὰρ τῆς Πελοποννήσου πολλαὶ	παρεγενήθησαν	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων
[13, 31]	προείλοντο; πρὸς ἀνθρώπους, οὓς δουλωσόμενοι	παρεγένοντο;	Δήμητρα καὶ Κόρην καὶ τὰ
[13, 49]	Καὶ πρῶτον μὲν εἰς Ελεοῦντα	παρεγένοντο·	μετὰ δὲ ταῦτα ἐφιλοτιμήθησαν νυκτὸς
[13, 22]	εἰς τὴν τοῦ βασιλέως συμμαχίαν	παρεγίνοντο.	(Τί λέγω τὰ μακρὰν καὶ
[13, 62]	οἱ δὲ καταλαμβανόμενοι τὰ τείχη	παρεδέχοντο	τοὺς ἰδίους. (Κατὰ κράτος οὖν
[13, 67]	σύσσημον ἀπὸ τοῦ τείχους, καὶ	παρεδέχοντο	τοὺς περὶ τὸν Αλκιβιάδην διὰ
[13, 33]	οἱ σύμμαχοι, οἱ δ' Αθηναῖοι	παρεδόθησαν	εἰς τὰς λατομίας, ὧν ὕστερον
[13, 75]	ὡς τετελευτηκότες ὑπὸ τῶν συγγενῶν	παρεδόθησαν,	ὅπως μὴ τῇ τοῦ πλήθους
[13, 21]	τῶν αἰχμαλώτων ἱκανὴν ἔχετε κόλασιν;	Παρέδωκαν	γὰρ ἑαυτοὺς μετὰ τῶν ὅπλων
[13, 13]	ὀγδοήκοντα, τὸ μὲν δεξιὸν κέρας	παρέδωκαν	Εὐρυμέδοντι τῷ στρατηγῷ, καθ' ὃ
[13, 68]	ἔτους διελθόντος Αθηναῖοι μὲν Εὐκτήμονι	παρέδωκαν	τὴν ἀρχήν, Ρωμαῖοι δ' ὑπάτους
[13, 98]	αὐτὸς ἔχων, τὸ δ' εὐώνυμον	παρέδωκε	Βοιωτοῖς, ὧν Θρασώνδας ὁ Θηβαῖος
[13, 104]	ὑφ' αὑτὸν πόλεων τὴν ἐπιστασίαν	παρέδωκε	καὶ τοὺς φόρους τούτῳ τελεῖν
[13, 63]	ἐγενήθη κατάδικος, τὸν δὲ στόλον	παρέδωκεν	ἐν Πελοποννήσῳ τοῖς ἐπὶ τὴν
[13, 37]	οὖν τηλικαύτην τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν	παρείλατο·	μετὰ δέ τινα χρόνον τυχὼν
[13, 12]	(Τῶν δὲ εἰς τὸ συμβούλιον	παρειλημμένων	οἱ μὲν τῷ Δημοσθένει συγκατέθεντο
[13, 94]	(Μηκέτ' οὖν βούλεσθαι στρατηγεῖν, ἀλλὰ	παρεῖναι	τὴν ἀρχὴν ἀποθησόμενος· οὐ γὰρ
[13, 29]	ἐπαινουμένην εἰρήνην ἀφέντας ἐπὶ κατασκαφῇ	παρεῖναι	τῆς ὑμετέρας πόλεως; (Διόπερ ἑκουσίως
[13, 90]	τὴν δύναμιν ἐντὸς τῶν τειχῶν	παρεισαγαγὼν	σχεδὸν ἅπαντας τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἀνεῖλεν·
[13, 76]	τινων ἐνδόντων αὐτῷ τὴν πόλιν	παρεισέπεσεν	ἐντὸς τῶν τειχῶν, καὶ τὰς
[13, 4]	τῶν στρατιωτῶν τινες διελόντες πυλίδα	παρεισέπεσον	εἰς τὴν πόλιν· δι' ἣν
[13, 110]	τούτου τοῦ μέρους ὑπολελειμμένους τρεψάμενοι	παρεισέπεσον	εἰς τὴν στρατοπεδείαν. (Οὗ γενηθέντος
[13, 87]	πάντων δ' ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ	παρεῖσθαι	τὸν καιρὸν καὶ κεκρατηκότας τῶν
[13, 8]	ἐν αἷς ἐδήλου ὅτι πολλοὶ	πάρεισι	σύμμαχοι τοῖς Συρακοσίοις, καὶ διότι
[13, 67]	πάσης τῆς δυνάμεως τῶν Αθηναίων	παρεισπεπτωκυίας,	ὅμως οὐ κατεπλάγησαν, ἀλλὰ πολὺν
[13, 62]	μηχανῶν, τοὺς δ' Ιβηρας ἀθρόους	παρεισπεσεῖν	εἰς τὴν πόλιν. Τῶν δὲ
[13, 59]	μὲν βιαζομένων ἐντὸς τοῦ τείχους	παρεισπεσεῖν,	τῶν δὲ φοβουμένων μὴ ταὐτὰ
[13, 11]	φρουρίων τέ τινων ἐκράτησαν καὶ	παρεισπεσόντες	ἐντὸς τοῦ τειχίσματος τῆς Επιπολῆς
[13, 76]	δὲ Τηίους πλεύσας, καὶ νυκτὸς	παρεισπεσὼν	ἐντὸς τῶν τειχῶν, διήρπασε τὴν
[13, 98]	μέρος δίχα διηγωνίζετο. (Διὸ καὶ	παρείχετο	μεγάλην κατάπληξιν πολλαχῇ τοῖς θεωμένοις,
[13, 72]	διακοσίους, ὧν ἐννακοσίους μὲν Βοιωτοὶ	παρείχοντο,	τοὺς δὲ λοιποὺς Πελοποννήσιοι συνεξέπεμψαν.
[13, 95]	ἀγῶνα, καὶ περὶ τῶν χρημάτων	παρεκάλει	μηθὲν ἀγωνιᾶν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτῶν
[13, 7]	εἴς τε Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα	παρεκάλουν	βοηθῆσαι καὶ μὴ περιορᾶν αὐτοὺς
[13, 91]	τὰ πρόστιμα, καὶ τῷ Διονυσίῳ	παρεκελεύετο	λέγειν ὅσα προῄρητο. Καὶ προσεπειπόντος
[13, 57]	δὲ τοῖς εὐημερήμασιν ἐπηρμένοι σφάττειν	παρεκελεύοντο.	(Εἰς δὲ τὴν ἀγορὰν συνδραμόντων
[13, 57]	εἰς τοὺς ναοὺς συμπεφευγυίας κατελάμβανον,	παρεκελεύοντο	μὴ φονεύειν, καὶ ταύταις μόναις
[13, 99]	οἵ τε ναύαρχοι τοῖς σαλπιγκταῖς	παρεκελεύοντο	σημαίνειν καὶ τὸ παρ' ἑκατέροις
[13, 50]	τὸν Αλκιβιάδην· τῷ δὲ Θηραμένει	παρεκελεύσατο	τοῖς περὶ Χαιρέαν πεζοῖς συνάψαντα
[13, 55]	τοῖς ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀγωνιζομένοις	παρεκόμιζον,	τὴν αἰδῶ καὶ τὴν ἐπὶ
[13, 75]	τινας ἀπέστειλεν, οἳ τὰς ἁμάξας	παρεκόμισαν	εἰς τὰς Συρακούσας. (Ό δ'
[13, 45]	προσλαβόμενος, βέλη τε παμπληθῆ ταχέως	παρεκόμισε	καὶ τῶν στρατιωτῶν οὓς μὲν
[13, 75]	ἁμάξας πολυτελῶς κεκοσμημένας, ἐπὶ τούτων	παρεκόμισεν	αὐτὰ ἐπὶ τὴν Συράκουσαν. (Αὐτὸς
[13, 18]	ἀπαλλαγὴν ὑπερέθεντο· ᾧπερ εἰ μὴ	παρεκρούσθησαν,	ἀσφαλῶς ἂν ἐχωρίσθησαν. (Οἱ μὲν
[13, 98]	τῇ τάξει, σπεύδων ὅτι πλεῖστον	παρεκτεῖναι	τὰς ναῦς. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας
[13, 56]	ἀλλὰ τοῦ κινδύνου μέχρι δείλης	παρεκτείνοντος,	τοῖς μὲν ἀπὸ τῶν οἰκιῶν
[13, 66]	αὑτῷ τῶν Θρᾳκῶν ἔπεισε συστρατεῦσαι,	παρέλαβε	δὲ καὶ τοὺς Χερρόνησον οἰκοῦντας
[13, 104]	βασιλέως υἱόν, καὶ χρήματα πολλὰ	παρέλαβε	πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς.
[13, 76]	Αθήνησι μὲν Αντιγένης τὴν ἀρχὴν	παρέλαβε,	Ρωμαῖοι δ' ὑπάτους κατέστησαν Γάιον
[13, 76]	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγός, ἐπειδὴ	παρέλαβε	τὰς δυνάμεις ἐν Σάμῳ, τάς
[13, 76]	ἐλάμβανεν. (Οὗτος καταπλεύσας εἰς Εφεσον	παρέλαβε	τὰς ναῦς, μεταπεμψάμενος δὲ καὶ
[13, 54]	πράξεων τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν	παρέλαβε	τὴν ἀρχὴν Διοκλῆς, ἐν Ρώμῃ
[13, 80]	πράξεων τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν	παρέλαβε	τὴν ἀρχὴν Καλλίας, ἐν δὲ
[13, 76]	πάσας σὺν ταῖς παρὰ Λυσάνδρου	παρέλαβεν	ἑκατὸν τεσσαράκοντα. Ἐν δὲ τῇ
[13, 51]	ναῦς, καὶ τὴν μὲν πόλιν	παρέλαβον,	δύο δὲ τρόπαια κατέστησαν ἀφ'
[13, 86]	εἵλαντο. (Τὴν δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες	παρέλαβον	κατὰ τὴν ὁδὸν Καμαριναίους καὶ
[13, 3]	ἄκραν Ιαπυγίαν κατηνέχθησαν, κἀκεῖθεν ἤδη	παρελέγοντο	τὴν Ιταλίαν. (Ὑπὸ μὲν οὖν
[13, 83]	πρὸς Κεντοριπίνους κατὰ πρεσβείαν, καὶ	παρεληλυθότος	εἰς τὴν ἐκκλησίαν, τὸ μὲν
[13, 101]	ἔβλαψαν οἱ συγγενεῖς τῶν τετελευτηκότων,	παρελθόντες	μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐν
[13, 91]	πολέμου συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων δὲ πάντων	παρελθὼν	Διονύσιος ὁ Ερμοκράτους τῶν μὲν
[13, 19]	(Ἀναγνωσθέντος δὲ τοῦ ψηφίσματος Ερμοκράτης	παρελθὼν	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐνεχείρει λέγειν,
[13, 53]	μέγιστος ὢν τότε δημαγωγός. Ὃς	παρελθὼν	καὶ πολλὰ πρὸς τὴν ὑπόθεσιν
[13, 87]	πολλῆς κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν ἐκκλησίαν,	παρελθὼν	Μένης ὁ Καμαριναῖος ἐφ' ἡγεμονίας
[13, 52]	Ενδιος. Ἐξουσίας δ' αὐτῷ δοθείσης	παρελθὼν	συντόμως καὶ λακωνικῶς διελέχθη· διόπερ
[13, 106]	ὁ Γύλιππος τὰ μὲν σακία	παρέλυσεν,	ἐξελόμενος δὲ τάλαντα τριακόσια, καὶ
[13, 85]	πόλιν τῶν Ακραγαντίνων, καὶ δύο	παρεμβολὰς	ἐποιήσαντο, μίαν μὲν ἐπί τινων
[13, 6]	ἀπάτην, ταχέως ἀναστρέψαντες προσέβαλον τῇ	παρεμβολῇ	τῶν Αθηναίων. ἐπεξελθόντων οὖν τῶν
[13, 110]	τὸ πᾶν διανύσαντες ἐπέθεντο τῇ	παρεμβολῇ	τῶν Καρχηδονίων, τοὺς πλείστους εὑρόντες
[13, 109]	τὴν τῶν Ιταλιωτῶν ἔφοδον τῇ	παρεμβολῇ	τῶν πολεμίων ἐπιπλεῦσαι. ~Εὐκαίρως δ'
[13, 10]	συχνὰς ἡμέρας οἱ Συρακόσιοι τῇ	παρεμβολῇ	τῶν πολεμίων καὶ κατὰ γῆν
[13, 8]	μετὰ τῶν Συρακοσίων προσέβαλε τῇ	παρεμβολῇ	τῶν πολεμίων, καὶ τὰς Επιπολὰς
[13, 106]	τὰς ναῦς, οἱ δὲ τὴν	παρεμβολὴν	ἐκλιπόντες ἔφυγον, ὅπου ποθ' ἕκαστος
[13, 6]	πάντα τὸν περικείμενον τόπον καταλαβόμενοι	παρεμβολὴν	ἐποιήσαντο. (Οἱ δὲ στρατηγοὶ τῶν
[13, 78]	πλησίον τῆς πόλεως αἰγιαλὸν ἐποιήσατο	παρεμβολήν,	καὶ τρόπαιον ἀπὸ τῆς ναυμαχίας
[13, 8]	τὴν δύναμιν εἰς τὴν ἄλλην	παρεμβολὴν	μετήγαγον. (Τούτων δὲ πραχθέντων οἱ
[13, 87]	εἰς τὴν πρὸς τῇ πόλει	παρεμβολήν.	Ὁ δὲ Δαφναῖος μετὰ τῆς
[13, 87]	φευγόντων εἰς τὴν πρὸς Ακράγαντι	παρεμβολήν,	οἱ κατὰ τὴν πόλιν στρατιῶται
[13, 9]	περὶ τὰ φρούρια καὶ τὴν	παρεμβολήν,	οἱ ναυμαχοῦντες Αθηναῖοι καταπλαγέντες ἐτράπησαν
[13, 18]	τινας τῶν ἱππέων ἐπὶ τὴν	παρεμβολὴν	τῶν Αθηναίων τοὺς ἐροῦντας, ὅτι
[13, 88]	δυνάμεις ἐπεχείρουν μὲν πολιορκεῖν τὴν	παρεμβολὴν	τῶν Καρχηδονίων, πολυτελῶς δ' αὐτὴν
[13, 106]	ῥοπῇ χρησάμενος μέρος κατελάβετο τῆς	παρεμβολῆς·	αὐτὸς δ' ὁ Λύσανδρος ἁπάσαις
[13, 87]	βαρβάρων ἐκλελειμμένην στρατοπεδείαν, ἐν ταύτῃ	παρενέβαλεν.	(Εὐθὺ δὲ καὶ τῶν ἐκ
[13, 31]	εὐχερῆ τοῖς πονηροῖς τὴν ἀπολογίαν	παρεξόμεθα.	Ἁπλῶς δὲ πάντων ἐστὶν ἀδικώτατον
[13, 89]	οἱ στρατιῶται μετὰ τῶν ὅπλων	παρέπεμπον	εἰς τὴν Γέλαν· ἡ δ'
[13, 78]	ἐπὶ τὰς χηλὰς τοῦ λιμένος	παρέπεμψεν,	ὅπως πανταχόθεν ᾖ πεφραγμένος καὶ
[13, 27]	Σικελίαν στρατείας, ἀεὶ δὲ τῶν	παρεπιδημούντων	Συρακοσίων φροντίζων καὶ πρόξενος ὢν
[13, 15]	ἐπί τινα ναῦν ἀνέβη καὶ	παρέπλει	τὰς τριήρεις τῶν Αθηναίων. ἕκαστον
[13, 3]	προσεδέχθησαν, Μεταποντίνους δὲ καὶ Ηρακλειώτας	παρέπλευσαν·	εἰς δὲ Θουρίους κατενεχθέντες πάντων
[13, 4]	τῶν ἐν τῇ πόλει φιλοφρόνως,	παρέπλευσαν	ἐκεῖθεν εἰς Κατάνην. (Τῶν δὲ
[13, 3]	τε Λακινίας Ηρας τὸ ἱερὸν	παρέπλευσαν	καὶ τὴν Διοσκουριάδα καλουμένην ἄκραν
[13, 48]	αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν νεῶν	παρέπλευσε,	καὶ καθωρμίσθη πρὸς τῷ τῆς
[13, 76]	ἐπείγεσθαι, ταῖς δὲ ναυσὶν αὐτὸς	παρέπλευσεν.	~Κόνων δ' ὁ τῶν Αθηναίων
[13, 51]	τὸ συνεχὲς ἀεὶ τῆς τάξεως	παρερρήγνυτο·	τέλος δὲ οἱ Πελοποννήσιοι μετὰ
[13, 111]	φίλων ὑπελείποντο, προσδοκωμένων ὅσον οὔπω	παρέσεσθαι	τῶν Καρχηδονίων· (ἡ γὰρ περὶ
[13, 44]	πόλεως τοὺς κρατίστους, καὶ ναῦς	παρεσκευάζετο,	διανοούμενος τῆς ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης
[13, 63]	αὑτοῦ φήμην ἐν ταῖς Συρακούσαις	παρεσκευάζετο	πρὸς τὴν αὑτοῦ κάθοδον ἐπιμελῶς,
[13, 79]	ἐν μὲν τῇ Λιβύῃ μεγάλας	παρεσκευάζοντο	δυνάμεις, ἐπιθυμοῦντες ἁπάσας τὰς ἐν
[13, 2]	ἅπαντα τὰ πρὸς τὴν στρατείαν	παρεσκευάζοντο.	ᾑρημένοι δὲ τρεῖς στρατηγούς, Αλκιβιάδην,
[13, 39]	καταπλεύσαντες τὰ περὶ τὴν ναυμαχίαν	παρεσκευάζοντο.	(Λακεδαιμόνιοι δὲ θεωροῦντες τοὺς πολεμίους
[13, 8]	περὶ δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν	παρεσκευάζοντο	μέγαν στόλον ἀποστέλλειν. Διόπερ στρατιώτας
[13, 96]	Ἐπὶ δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν	παρεσκευάζοντο	μηχανήματα καὶ βέλη παντοδαπά, διανοούμενοι
[13, 7]	Κορίνθιοι δὲ πλείονας μὲν τριήρεις	παρεσκευάζοντο	πέμπειν, τότε δὲ μετὰ Γυλίππου
[13, 18]	καὶ τὰ πρὸς τὴν ἀπαλλαγὴν	παρεσκευάζοντο.	(Φανεροῦ δ' ὄντος ὅτι τῆς
[13, 26]	νόμους παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἰσχῦσαι	παρεσκεύασαν·	ὧν ἀρχηγοὺς γενομένους οὐκ ἄξιον
[13, 97]	τοὺς εὐθέτους εἰς τὴν στρατείαν.	Παρεσκευάσαντο	δὲ ναῦς ἑξήκοντα, καὶ ταύτας
[13, 54]	φορτηγὰ πλοῖα περὶ χίλια πεντακόσια	παρεσκευάσατο.	(Ἐν τούτοις τήν τε δύναμιν
[13, 2]	Σικελίαν. (Ἤδη δὲ τοῦ στόλου	παρεσκευασμένου,	τοὺς ἑρμᾶς τοὺς κατὰ τὴν
[13, 26]	τὰ κοινὰ νόμιμα τοὺς αἰχμαλώτους	παρεσπονδημένους,	ἐφ' ἡμᾶς μετοίσουσι τὴν κατηγορίαν.
[13, 54]	διδόναι τοῖς Συρακοσίοις, ὡς οὐ	πάρεστιν	ἐκείνοις πολεμήσων οὐδὲ ναυτικῇ δυνάμει
[13, 37]	μεγάλας ἐν τῷ πολέμῳ χρείας	παρέσχετο·	ἦν γὰρ καὶ λόγῳ δυνατώτατος
[13, 65]	παραλαβόντες τινὰς τῶν ἐκ Σικελίας,	παρετάξαντο	πρὸς τοῖς λόφοις τοῖς Κέρασι
[13, 75]	Διαπυθόμενος δ' ἐν ᾧ τόπῳ	παρετάχθησαν	οἱ Συρακόσιοι, τὰ τῶν τετελευτηκότων
[13, 102]	(Οὕτως δ' ὁ δῆμος τότε	παρεφρόνησε,	καὶ παροξυνθεὶς ἀδίκως ὑπὸ τῶν
[13, 93]	πόλιν τῶν Γελῴων, ἣν τότε	παρεφύλαττε	Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος, κατασταθεὶς ὑπὸ
[13, 62]	παῖδας διαδοὺς εἰς τὸ στρατόπεδον	παρεφύλαττε,	τῶν δ' ἀνδρῶν τοὺς ἁλόντας
[13, 107]	ἀντεῖχον, καὶ ῥᾳδίως τὴν πόλιν	παρεφύλαττον	ἐπί τινα χρόνον. (Τοῖς δὲ
[13, 96]	καὶ τὴν πόλιν διαρπάσαντες αὐτοῦ	παρεχείμασαν.	Ἐπὶ δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν
[13, 14]	τὴν ἐν τῷ πολέμῳ χρείαν	παρέχεσθαι	μὴ δυνάμενοι, τοῦ παντὸς πολέμου
[13, 21]	κατασκευάζειν, ὡς τοῖς τρόποις ἐπιεικεῖς	παρέχεσθαι.	~Οἱ γὰρ ὑποτεταγμένοι τοὺς μὲν
[13, 27]	τοῖς τὴν πατρίδα κοινὸν παιδευτήριον	παρεχομένοις	πᾶσιν ἀνθρώποις· ὅσοι δὲ τῶν
[13, 62]	τοὺς ἁλόντας εἰς τρισχιλίους ὄντας	παρήγαγεν	ἐπὶ τὸν τόπον, ἐν ᾧ
[13, 64]	τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ δὲ	παρήγαγον	ἱκανὴν δύναμιν, καὶ περιστρατοπεδεύσαντες τὸ
[13, 88]	Εὐθὺς οὖν ἐπιγινομένης τῆς νυκτὸς	παρήγγειλαν	ἀναζευγνύειν ἅπαντας. ~Τοσούτου δὲ πλήθους
[13, 12]	πληρώσαντες ᾖρον τὰς κεραίας· καὶ	παρήγγειλαν	οἱ στρατηγοὶ τοῖς πλήθεσιν, ὅταν
[13, 72]	Αθηναῖοι μαθόντες τὸ γεγενημένον, ἅπασι	παρήγγειλαν	τοῖς πρεσβυτέροις καὶ τοῖς μεγίστοις
[13, 86]	πλείονα μέρη τὰς προσβολὰς ποιεῖσθαι,	παρήγγειλαν	τοῖς στρατιώταις καθαιρεῖν τὰ μνήματα
[13, 109]	τοῖς δ' ἐν ταῖς ναυσὶ	παρήγγειλε	πρὸς τὴν τῶν Ιταλιωτῶν ἔφοδον
[13, 95]	κυριεύσειν τῆς τυραννίδος. Εὐθὺς οὖν	παρήγγειλε	τοὺς ἐν ἡλικίᾳ πάντας ἕως
[13, 109]	ἦν. (Καὶ τοῖς μὲν ἱππεῦσι	παρήγγειλεν,	ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς πεζοὺς ὡρμημένους,
[13, 83]	ταῖς πύλαις ἔταττεν οἰκέτας, οἷς	παρηγγελμένον	ἦν ἅπαντας τοὺς ξένους καλεῖν
[13, 50]	μὲν Αθηναῖοι, καθάπερ ἦν αὐτοῖς	παρηγγελμένον,	προσεποιοῦντο φεύγειν, οἱ δὲ Πελοποννήσιοι
[13, 111]	περὶ δισχιλίους. (Τούτοις δ' ἦν	παρηγγελμένον	πυρὰ καίειν δι' ὅλης τῆς
[13, 3]	εἰς Κόρκυραν· ἐνταῦθα γὰρ παραμένειν	παρήγγελτο	καὶ προσαναλαμβάνειν τοὺς παροίκους τῶν
[13, 7]	δ' ἱππεῖς, διὰ τῆς μεσογείου	παρῆγεν	εἰς Συρακούσας. ~Καὶ μετ' ὀλίγας
[13, 102]	ἄγεσθαι, Διομέδων εἷς τῶν στρατηγῶν	παρῆλθεν	εἰς τὸ μέσον, ἀνὴρ καὶ
[13, 3]	καλούμενόν τε Σκυλήτιον καὶ Λοκροὺς	παρήλλαξαν,	καὶ τοῦ Ρηγίου καθορμισθέντες ἐγγὺς
[13, 33]	γενομένης, ἀγνοήσας μετὰ τοῦ ξίφους	παρῆν	εἰς τὴν ἀγοράν. Τῶν δὲ
[13, 94]	ἀπαλλαγῆς τῶν ἐκ τοῦ θεάτρου	παρῆν	εἰς τὴν πόλιν. Συνδραμόντων δὲ
[13, 11]	κατὰ θάλατταν τοὺς πολεμίους νενικηκέναι,	παρῆν	Εὐρυμέδων καὶ Δημοσθένης, καταπεπλευκότες μὲν
[13, 89]	δὲ τῆς τοιαύτης πόλεως εὐδαιμονίαν	παρῆν	ὁρᾶν ἀπολειπομένην, ἀλλὰ καὶ σωμάτων
[13, 113]	δὲ διανύσας σταδίους περὶ τετρακοσίους	παρῆν	περὶ μέσας νύκτας πρὸς τὴν
[13, 14]	σωμάτων· γυναῖκές τε γὰρ καὶ	παρθένοι	καὶ οἱ ταῖς ἡλικίαις τὴν
[13, 89]	ἔγεμε γυναικῶν καὶ παίδων ἀναμὶξ	παρθένοις,	αἳ τὴν συνήθη τρυφὴν εἰς
[13, 111]	(ἑώρων γὰρ παῖδας ἐλευθέρους καὶ	παρθένους	ἐπιγάμους ἀναξίως τῆς ἡλικίας ὡς
[13, 82]	τινὰ δὲ τοῖς ὑπὸ τῶν	παρθένων	καὶ παίδων ἐν οἴκῳ τρεφομένοις
[13, 58]	ὠμότης οὔτε παίδων ἐλευθέρων οὔτε	παρθένων	φειδομένη δεινὰς τοῖς ἠτυχηκόσι παρίστα
[13, 58]	παρθένων φειδομένη δεινὰς τοῖς ἠτυχηκόσι	παρίστα	συμφοράς. Διόπερ αἱ γυναῖκες ἀναλογιζόμεναι
[13, 28]	τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν πεποιήκασι, καὶ	παριὼν	εἰς ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι πενθίμῃ
[13, 3]	παραμένειν παρήγγελτο καὶ προσαναλαμβάνειν τοὺς	παροίκους	τῶν συμμάχων. Ἐπεὶ δ' ἅπαντες
[13, 47]	πανδημεὶ προσέταξαν, ἀλλὰ καὶ τοῖς	παροικοῦσι	ξένοις, ὥστε διὰ τὸ πλῆθος
[13, 90]	ὄντας καὶ τῆς ἐν τοῖς	παροιχομένοις	χρόνοις ἀληθείας οὔσης δυσευρέτου, τοὺς
[13, 47]	εἰσεπράττετο χρήματα. (Καταπλεύσας δ' εἰς	Πάρον	καὶ καταλαβὼν ὀλιγαρχίαν ἐν τῇ
[13, 52]	δὲ εὐδοκεῖν συνατυχοῦντας τοῖς πολεμίοις,	παρὸν	μηδ' ὅλως ἀτυχίας λαβεῖν πεῖραν·
[13, 19]	ἄλλους αἰχμαλώτους ἐν μὲν τῷ	παρόντι	τεθῆναι πάντας εἰς τὰς λατομίας,
[13, 70]	εἰς Σάρδεις πρὸς αὐτόν, καὶ	παροξύνας	τὸν νεανίσκον εἰς τὸν κατὰ
[13, 102]	ὁ δῆμος τότε παρεφρόνησε, καὶ	παροξυνθεὶς	ἀδίκως ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν τὴν
[13, 5]	καὶ δεινῶς ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν	παροξυνθείς,	ἀπέστειλε τὴν Σαλαμινίαν ναῦν εἰς
[13, 92]	πολέμου, τότε διὰ τῶν λόγων	παροξυνθεὶς	παραυτίκα τοὺς μὲν ἔλυσε τῆς
[13, 8]	δὲ τὴν Πελοπόννησον οἱ Λακεδαιμόνιοι	παροξυνθέντες	ὑπὸ Αλκιβιάδου τὰς σπονδὰς ἔλυσαν
[13, 81]	τὰς ἐν Σικελίᾳ πόλεις τοὺς	παρορμήσοντας	τὰ πλήθη πρὸς τὸν ὑπὲρ
[13, 20]	ἑώρων, ὦ ἄνδρες Συρακόσιοι, τὴν	παροῦσαν	ἐνεστηκέναι βουλὴν ὑπὲρ Αθηναίων, εἰκότως
[13, 76]	δυνάμεις ἐν Σάμῳ, τάς τε	παρούσας	τῶν νεῶν ἐξηρτύετο καὶ τὰς
[13, 8]	Πυθόμενοι δὲ οἱ Αθηναῖοι τὴν	παρουσίαν	αὐτῶν, ἐπιθέμενοι τοὺς ἡμίσεις ἀνεῖλον·
[13, 54]	τοῖς πολίταις τὴν τῶν πολεμίων	παρουσίαν	ἐδήλωσαν. Καὶ οἱ μὲν Σελινούντιοι
[13, 62]	ἠγωνίζοντο, προσδοκῶντες τὴν τῶν νεῶν	παρουσίαν.	(Ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν
[13, 28]	συγγνώμην τὴν συμβουλίαν ἐκτιθεμένῳ μετὰ	παρρησίας·	Σπαρτιάτης γὰρ ὢν καὶ τὸν
[13, 85]	ὁ Λακεδαιμόνιος προσφάτως ἐκ Γέλας	παρὼν	μετὰ ξένων χιλίων πεντακοσίων· οὗτος
[13, 91]	τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ δὲ πλήθη	παρώξυνε	πρὸς τὴν αὐτῶν τιμωρίαν, παρακαλῶν
[13, 94]	δὲ δῆμον κατὰ τῶν στρατηγῶν	παρώξυνε.	(Τέλος δὲ τῶν καθημένων τινὲς
[13, 5]	εἰς Σπάρτην, καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους	παρώξυνεν	ἐπιθέσθαι τοῖς Αθηναίοις. ~Οἱ δ'
[13, 87]	Ακραγαντίνων στρατηγῶν καὶ πάντας οὕτω	παρώξυνεν,	ὥστε τῶν κατηγορουμένων ἐγχειρούντων ἀπολογεῖσθαι
[13, 3]	τριήρεις παρ' ὅλον τὸν λιμένα	παρώρμουν	κεκοσμημέναι τοῖς ἐπὶ ταῖς πρῴραις
[13, 57]	μὲν κατεκαύθησαν, αἱ δὲ κατεσκάφησαν,	πᾶς	δ' ἦν τόπος αἵματος καὶ
[13, 3]	εἰς τὸν Πειραιέα, καὶ συνηκολούθει	πᾶς	ὁ κατὰ τὴν πόλιν ὄχλος
[13, 49]	ὧν εἶχε νεῶν, καὶ συνήχθη	πᾶς	ὁ στόλος εἰς ἕνα τόπον,
[13, 14]	περὶ τὸν λιμένα τείχη καὶ	πᾶς	ὁ τῆς πόλεως ὑπερκείμενος τόπος
[13, 91]	αἱροῦνται, δι' οὓς ἀπολέσθαι κινδυνεύει	πᾶσα	Σικελία. (Οὐ μὴν ἀλλὰ συναχθείσης
[13, 82]	ἄλλων συνωρίδες τριακόσιαι λευκῶν ἵππων,	πᾶσαι	παρ' αὐτῶν τῶν Ακραγαντίνων. (Καθόλου
[13, 67]	εἰς Ιωνίαν δείλης ταῖς ναυσὶ	πάσαις	ἐξέπλευσαν, καὶ τὸ πεζὸν στράτευμα
[13, 78]	ἐβιάσαντο. Ἐπικειμένων δὲ τῶν Πελοποννησίων	πάσαις	ταῖς ναυσίν, Αθηναῖοι θεωροῦντες μηδεμίαν
[13, 71]	τι τῆς Σπάρτης ἄξιον. Διόπερ	πάσαις	ταῖς ναυσὶν ἀνταναχθεὶς μίαν μὲν
[13, 45]	τὸν παράπλουν ἀνήχθησαν ἐπ' αὐτοὺς	πάσαις	ταῖς ναυσίν, οὔσαις ἑβδομήκοντα καὶ
[13, 49]	πολεμίοις στόλου, περιδεεῖς ἦσαν, μήποτε	πάσαις	ταῖς τριήρεσιν ἐπιπλεύσαντες οἱ πολέμιοι
[13, 108]	Γελῴων χώραν. (Ἐπελθὼν δὲ ταύτην	πᾶσαν	καὶ τὴν Καμαριναίαν, πλῆρες ἐποίησε
[13, 70]	καὶ τόλμαν ἔμπρακτον ἔχοντα πρὸς	πᾶσαν	περίστασιν· ὃς παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν
[13, 27]	μακαριστὸς ἦν καὶ περίβλεπτος κατὰ	πᾶσαν	πόλιν· (νυνὶ δ' ἐξηγκωνισμένος καὶ
[13, 8]	τὸν πρὸς ταῖς Επιπολαῖς τόπον	πᾶσαν	τὴν δύναμιν εἰς τὴν ἄλλην
[13, 49]	Λακεδαιμονίων ναύαρχος πλεύσας εἰς Κύζικον	πᾶσαν	τὴν δύναμιν ἐξεβίβασε καὶ τὴν
[13, 44]	μετὰ δὲ ταῦτα καταφρονήσαντες κατὰ	πᾶσαν	τὴν χώραν ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ δὲ
[13, 38]	ναῦς· αὐτὸς δὲ τὰς ἄλλας	πάσας	ἀναλαβών, οὔσας ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς,
[13, 40]	δὲ πέντε ναῦς ἀπέβαλον, ἃς	πάσας	βυθισθῆναι συνέβη. (Μετὰ δὲ ταῦθ'
[13, 68]	ἐν αὐτῷ πόλεις πλὴν Αβύδου	πάσας	εἷλον. (Μετὰ δὲ ταῦτα Διόδωρον
[13, 54]	ἐν τῷ περὶ Μοτύην κόλπῳ	πάσας	ἐνεώλκησε, βουλόμενος ἔννοιαν διδόναι τοῖς
[13, 13]	τὸν ἀπόπλουν, τάς τε τριήρεις	πάσας	ἐπλήρωσαν, οὔσας ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρας,
[13, 80]	διάβασιν ἑτοιμάζοντες τάς τε τριήρεις	πάσας	κατήρτιζον καὶ φορτηγὰ πλοῖς συνήγαγον
[13, 76]	παρὰ τῶν συμμάχων ναῦς τὰς	πάσας	σὺν ταῖς παρὰ Λυσάνδρου παρέλαβεν
[13, 86]	ποταμὸν μέχρι τῶν τειχῶν ἐπέστησε	πάσας	τὰς μηχανὰς καὶ καθ' ἡμέραν
[13, 92]	ὑπώπτευον τὸ γινόμενον, καὶ κατὰ	πάσας	τὰς συνόδους ἐβλασφήμουν αὐτόν, ὁ
[13, 71]	ἀνέκαμψεν εἰς τὸ Νότιον, καὶ	πάσας	τὰς τριήρεις πληρώσας ἐπέπλευσε τοῖς
[13, 59]	κατεστρατοπέδευσε, τῇ δ' ἄλλῃ δυνάμει	πάσῃ	περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, προσγενομένων ἄλλων
[13, 105]	Αθηναίων στρατηγοὶ πυθόμενοι τοὺς Λακεδαιμονίους	πάσῃ	τῇ δυνάμει πολιορκεῖν Λάμψακον, συνήγαγόν
[13, 87]	Οἱ μὲν οὖν φεύγοντες μετὰ	πάσης	ἀσφαλείας διεσώθησαν εἰς τὴν πρὸς
[13, 44]	περὶ χιλίους, τῆς δὲ λείας	πάσης	ἐκυρίευσαν. μετὰ δὲ τὴν μάχην
[13, 108]	ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς προσήδρευε μετὰ	πάσης	προθυμίας· (τὸ δὲ σύνολον οὕτως
[13, 54]	καὶ τὰς μηχανὰς ἐπιστήσας μετὰ	πάσης	σπουδῆς τὰς προσβολὰς ἐποιεῖτο. (Ἔξ
[13, 66]	Χερρόνησον οἰκοῦντας πανδημεί, καὶ μετὰ	πάσης	τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας πρῶτον μὲν
[13, 93]	πυνθανόμενοι τοὺς Καρχηδονίους μέλλειν μετὰ	πάσης	τῆς δυνάμεως ἐπὶ πρώτην στρατεύειν
[13, 59]	τείχη τῆς Σελινοῦντος ἀνέζευξε μετὰ	πάσης	τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν Ιμέραν,
[13, 19]	τριήρων ἅπαντας καὶ καθοπλίσαντες, μετὰ	πάσης	τῆς δυνάμεως ἠκολούθουν τοῖς Αθηναίοις,
[13, 94]	ῥηθεῖσι καὶ τοῦ λόγου διὰ	πάσης	τῆς δυνάμεως ῥυέντος, τότε μὲν
[13, 67]	κατειλημμένα τείχη. (Ἤδη δὲ σχεδὸν	πάσης	τῆς δυνάμεως τῶν Αθηναίων παρεισπεπτωκυίας,
[13, 52]	ποιούσας, οἰόμεθα δεῖν φανερὸν ποιῆσαι	πᾶσι	καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις, ὅτι
[13, 59]	καὶ γονέων καὶ τῆς περιμαχήτου	πᾶσι	πατρίδος, ἐξεώσθησαν οἱ βάρβαροι, καὶ
[13, 84]	τε γὰρ βωμοὺς τοὺς ἐν	πᾶσι	τοῖς ἱεροῖς καὶ τοὺς ἐν
[13, 26]	περὶ τῶν ἱκετῶν νόμους παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις ἰσχῦσαι παρεσκεύασαν· ὧν ἀρχηγοὺς
[13, 27]	τὴν πατρίδα κοινὸν παιδευτήριον παρεχομένοις	πᾶσιν	ἀνθρώποις· ὅσοι δὲ τῶν ἁγνοτάτων
[13, 22]	τῇ πατρίδι περιβόητον γενέσθαι παρὰ	πᾶσιν	ἀνθρώποις, ὅτι τοὺς Αθηναίους ἐνίκησεν
[13, 17]	αἰγιαλόν, καὶ τοῦ τελευτᾶν ὀφειλομένου	πᾶσιν	ἀνθρώποις ποῖον ζητοῦσι καλλίω θάνατον
[13, 31]	τὴν προσήκουσαν τιμωρίαν ἀφεῖναι, καὶ	πᾶσιν	ἐνδείξασθαι, διότι τὴν δικαίαν μισοπονηρίαν
[13, 29]	πολεμεῖν Συρακοσίοις καὶ τὴν παρὰ	πᾶσιν	ἐπαινουμένην εἰρήνην ἀφέντας ἐπὶ κατασκαφῇ
[13, 22]	τῶν Συρακοσίων εὑρήσουσιν. (Ἐξ ὧν	πᾶσιν	ἔσται φανερόν, ὡς ἐκεῖνοι μὲν
[13, 83]	πάντας αὐτὸς ὑπεδέξατο, καὶ παραχρῆμα	πᾶσιν	ἱμάτια καὶ χιτῶνας ἔνδοθεν προενέγκας
[13, 44]	τοὺς μισθοδοτήσοντας· οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	πᾶσιν	ἵππους ἀγοράσαντες καὶ μισθοὺς ἀξιολόγους
[13, 60]	βαρβάρους ἀλλήλοις ἐμπίπτειν καὶ πλείονα	πάσχειν	ὑφ' ἑαυτῶν ἤπερ ὑπὸ τῶν
[13, 58]	ἔνιαι θυγατέρας ἐπιγάμους ὁρᾶν ἠναγκάζοντο	πασχούσας	οὐκ οἰκεῖα τῆς ἡλικίας. (Ἡ
[13, 107]	ἔχειν δέκα, τῶν δὲ πόλεων	πασῶν	ἐκχωρῆσαι καὶ Λακεδαιμονίοις ἡγεμόσι χρῆσθαι.
[13, 106]	τινων αὐτομόλων ταῦτ' ἀκούσας, μετὰ	πασῶν	τῶν νεῶν ἀναχθεὶς καὶ τὸν
[13, 71]	ἐξαρτύειν τὸν στόλον, ἀνήχθη μετὰ	πασῶν	τῶν νεῶν εἰς Εφεσον. ἐπιπλεύσας
[13, 76]	Αθηναίων, ἐπὶ τούτους ἔπλευσε μετὰ	πασῶν	τῶν νεῶν, καὶ πολιορκεῖν ἐπεχείρησεν.
[13, 49]	ἐπὶ Κύζικον πλεῖν, ἀνήχθησαν μετὰ	πασῶν	τῶν νεῶν καὶ τὴν Χερρόνησον
[13, 73]	(Αλκιβιάδης δὲ ἐκ Σάμου μετὰ	πασῶν	τῶν νεῶν πλεύσας εἰς Κύμην
[13, 78]	πολὺν χρόνον διώκοντες. Ἤδη δὲ	πασῶν	τῶν νεῶν τοῖς Πελοποννησίοις ἠθροισμένων,
[13, 10]	τῷ μεγάλῳ λιμένι, (καὶ) συνέστη	πασῶν	τῶν τριήρων ναυμαχία. (Οἱ μὲν
[13, 106]	θανάτῳ. (Παραπλησίως δὲ καὶ τὸν	πατέρα	τοῦ Γυλίππου Κλέαρχον συνέβη φυγεῖν
[13, 58]	ἑαυτῶν τύχην κατωδύροντο· τοὺς δὲ	πατέρας,	ἔτι δὲ ἀδελφούς, οἳ διαγωνιζόμενοι
[13, 15]	(Καὶ τοὺς μὲν τέκνων ὄντας	πατέρας	τῶν υἱῶν ὑπομιμνήσκων, τοὺς δ'
[13, 15]	ὑπομιμνήσκων, τοὺς δ' ἐνδόξων γεγονότας	πατέρων	παρακαλῶν τὰς τῶν προγόνων ἀρετὰς
[13, 14]	ἡλικίαν καὶ συναγωνιζόμενοι μετὰ τῶν	πατέρων.	(Τὰ δὲ περὶ τὸν λιμένα
[13, 59]	(Διὰ ταύτην γὰρ ὁ μὲν	πατὴρ	αὐτοῦ φυγὰς ἦν, ὁ δὲ
[13, 20]	μετέσχηκα· δυεῖν γὰρ υἱῶν γενόμενος	πατὴρ	ἐξέπεμψα μὲν αὐτοὺς εἰς τὸν
[13, 85]	διέτριβεν, ἔχων ἀξίωμα διὰ τὴν	πατρίδα.	(Διόπερ ἠξίωσαν αὐτὸν οἱ Ακραγαντῖνοι
[13, 43]	καὶ κινδυνεύσωσιν ἄρδην ἀπολέσαι τὴν	πατρίδα.	(Ἐπεὶ δ' οἱ Σελινούντιοι χωρὶς
[13, 48]	φιλονεικίας παυσάμενοι κοινῶς ᾤκουν τὴν	πατρίδα.	Ἡ μὲν οὖν ἐν Κορκύρᾳ
[13, 17]	αὐτοὺς μάχεσθαι νῦν προδιδόασι τὴν	πατρίδα,	καὶ εἰ διὰ τοῦτο ἔφραξαν
[13, 92]	οὗτοι μὲν εὐθὺς εἰς τὴν	πατρίδα	κατῆλθον· ~Ἐκ δὲ τῆς Γέλας
[13, 12]	τοὺς Συρακοσίους ἀποπλεύσωσιν εἰς τὴν	πατρίδα,	κίνδυνον αὐτοῖς ἐπακολουθήσειν ἀπὸ τῶν
[13, 27]	δότε τὸν ἔλεον τοῖς τὴν	πατρίδα	κοινὸν παιδευτήριον παρεχομένοις πᾶσιν ἀνθρώποις·
[13, 94]	εἶναι, τῶν ἄλλων πωλούντων τὴν	πατρίδα,	μόνον κινδυνεύειν μετὰ τῶν πολιτῶν
[13, 42]	τὴν φυλακὴν ἐλευθέραν ᾤκουν τὴν	πατρίδα·	οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι περὶ τῆς
[13, 91]	τὴν ἐκείνων προδοσίαν ἀπολωλέναι τὴν	πατρίδα.	Συνέβαινε δὲ καὶ ὑπὸ τῶν
[13, 37]	οὖν ἐπιθυμῶν τῆς εἰς τὴν	πατρίδα	τυχεῖν καθόδου, πάντα ἐμηχανᾶτο πρὸς
[13, 62]	Σικελίας συμμάχους ἀπέστειλεν εἰς τὰς	πατρίδας,	μεθ' ὧν καὶ Καμπανοὶ συνηκολούθησαν,
[13, 90]	πλούτῳ καὶ καλοκἀγαθίᾳ συνατυχῆσαι τῇ	πατρίδι,	βουληθέντα καταφυγεῖν σύν τισιν ἑτέροις
[13, 15]	ἑαυτοῦ τὴν νίκην περιγενέσθαι τῇ	πατρίδι.	~Διὸ καὶ πολλοὶ ταῖς τῶν
[13, 43]	ἑαυτοῦ τι κατασκευάσαι χρήσιμον τῇ	πατρίδι.	Θεωρῶν οὖν τοὺς Σελινουντίους οὐκ
[13, 32]	μὴ πάλιν ἕτερον ἐπάγειν τῇ	πατρίδι	κίνδυνον. ὑμεῖς δέ, ὦ ἄνδρες
[13, 105]	ἔπραττεν ἐπιθυμῶν δι' ἑαυτοῦ τῇ	πατρίδι	μέγα τι κατεργάσασθαι καὶ διὰ
[13, 41]	πολλὰ κατεπαγγελλόμενος χρήσιμος ἔσεσθαι τῇ	πατρίδι,	ὁμοίως καὶ τὰ καθ' ἑαυτὸν
[13, 22]	ἀρετῆς. Διὸ μὴ φθονήσητε τῇ	πατρίδι	περιβόητον γενέσθαι παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις,
[13, 63]	πολέμῳ στρατηγήσας καὶ πολλὰ τῇ	πατρίδι	χρήσιμος γενόμενος πλεῖστον ἴσχυσε παρὰ
[13, 68]	πολλὰ καὶ μεγάλα κατειργασμένοι τῇ	πατρίδι.	Ὡς δ' ἐγγὺς ἦσαν, ὁ
[13, 55]	(τὰ βέλη τοῖς ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	ἀγωνιζομένοις παρεκόμιζον, τὴν αἰδῶ καὶ
[13, 51]	τὸ δὲ τελευταῖον ἀξίως τῆς	πατρίδος	ἀγωνισάμενος ὑπὸ τῶν περὶ τὸν
[13, 92]	ἤπερ ἀλλότριόν τι κατὰ τῆς	πατρίδος	βουλεύσασθαι. (Καὶ γὰρ διὰ τὰς
[13, 48]	μὲν οὖν ἐκπεσόντες ἐκ τῆς	πατρίδος	εἰς τὴν καταντίον ἤπειρον ἔφυγον·
[13, 41]	τῶν ἐχθρῶν ἠνάγκασται κατὰ τῆς	πατρίδος	ἐνδείξασθαι. ~Τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀσμένως
[13, 59]	γονέων καὶ τῆς περιμαχήτου πᾶσι	πατρίδος,	ἐξεώσθησαν οἱ βάρβαροι, καὶ ταχὺ
[13, 58]	ἀδελφούς, οἳ διαγωνιζόμενοι περὶ τῆς	πατρίδος	ἐτετελευτήκεισαν, ἐμακάριζον, οὐθὲν ἀνάξιον ἑωρακότας
[13, 17]	θάνατον ἢ τὸν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος,	ἣν ἔχοντες μάρτυρα τῶν ἀγώνων
[13, 89]	δὲ καὶ τὴν ἀλλαγὴν τῆς	πατρίδος	θανάτου τιμώμενοι τὰς χεῖρας ἑαυτοῖς
[13, 95]	ἐλευθερίαν ἔλαθον ἑαυτοὺς δεσπότην τῆς	πατρίδος	καθεστακότες· (ὁ δὲ Διονύσιος τὴν
[13, 15]	καὶ ἑαυτῶν ἁπάντων καὶ τῆς	πατρίδος	κεῖσθαι τὴν σωτηρίαν. (Καὶ τοὺς
[13, 12]	εἶναι πρὸς Λακεδαιμονίους ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	κινδυνεύειν ἢ καθημένους εἰς Σικελίαν
[13, 98]	εἶπεν· εἰς τὸν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	κίνδυνον οὕτως εἰμὶ πρόθυμος αὐτός,
[13, 20]	αὐτοὺς εἰς τὸν ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	κίνδυνον, ὑπεδεξάμην δ' ἀντ' αὐτῶν
[13, 38]	εἰσηγητὴς γενόμενος ἐπ' ἀγαθῷ τῆς	πατρίδος	οὐ μετρίας ἀποδοχῆς ἐτύγχανεν. (Ἀλλὰ
[13, 101]	περιεωρακότας ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ τῆς	πατρίδος	προθύμως τετελευτηκότας. (Τέλος δ' οἵ
[13, 91]	τῶν πολλῶν, καὶ τὰς τῆς	πατρίδος	συμφορὰς ἰδίας ἡγεῖσθαι προσόδους, τοὺς
[13, 20]	καὶ διὰ τὰς κοινὰς τῆς	πατρίδος	συμφορὰς καὶ διὰ τὰς ἰδίας
[13, 20]	ὀφειλόμενον τῇ φύσει θάνατον εἰς	πατρίδος	σωτηρίαν ἀναλώσαντες ἀθάνατον ἑαυτῶν δόξαν
[13, 15]	τροπαίων ἠξίου μὴ καταρρῖψαι τῆς	πατρίδος	τὴν περιβόητον δόξαν, μηδὲ αὑτοὺς
[13, 92]	ἐμηχανήσατο πρὸς τὸ γενέσθαι τῆς	πατρίδος	τύραννος. Μετὰ γὰρ τὴν παράληψιν
[13, 28]	πρὸς τοὺς ἐπὶ κατασκαφῇ τῆς	πατρίδος	ὑμῶν παραγεγενημένους ἀνεῖσθε τοῖς θυμοῖς,
[13, 57]	καὶ τοὺς νεκροὺς κατὰ τὸ	πάτριον	ἔθος, καὶ τινὲς μὲν χεῖρας
[13, 100]	αὐτὸν μὴ πέμπειν, καὶ τὸ	πάτριον	ἔθος μὴ θέλοντες καταλύειν, Αρακον
[13, 52]	διαλυθῆναι σπεύδομεν, ἀλλὰ καὶ τὸ	πάτριον	ἔθος τηροῦντες· θεωροῦντες γὰρ τὰς
[13, 86]	ἱκέτευε τοὺς θεοὺς κατὰ τὸ	πάτριον	ἔθος τῷ μὲν Κρόνῳ παῖδα
[13, 31]	καταφυγεῖν; πρὸς θεούς, ὧν τὰς	πατρίους	τιμὰς ἀφελέσθαι προείλοντο; πρὸς ἀνθρώπους,
[13, 70]	τοῦ βασιλέως υἱὸν ὑπὸ τοῦ	πατρὸς	ἀπεσταλμένον συμπολεμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἧκεν
[13, 104]	(Ὁ δὲ Κῦρος, μεταπεμπομένου τοῦ	πατρὸς	αὐτὸν εἰς Πέρσας, τῷ Λυσάνδρῳ
[13, 43]	Γέσκωνος, ὃς διὰ τὴν τοῦ	πατρὸς	ἧτταν ἐφυγαδεύθη καὶ κατεβίωσεν ἐν
[13, 70]	ἐντολὰς γὰρ ἔχειν παρὰ τοῦ	πατρός,	ὅπως ὅσα ἂν προαιρῶνται Λακεδαιμόνιοι
[13, 89]	χεῖρας ἑαυτοῖς προσήνεγκαν, ὅπως ταῖς	πατρῴαις	οἰκίαις ἐναποπνεύσωσιν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ
[13, 48]	πρὸς ἀλλήλους, καὶ τῆς φιλονεικίας	παυσάμενοι	κοινῶς ᾤκουν τὴν πατρίδα. Ἡ
[13, 75]	πεντήκοντα, διαδεξάμενος δὲ τὴν ἀρχὴν	Παυσανίας	ἦρξεν ἔτη τετταρακαίδεκα. Οἱ δὲ
[13, 107]	τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεῖς Αγις καὶ	Παυσανίας	μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντες εἰς
[13, 79]	κατεμέμφοντο καὶ τὸ λοιπὸν ἠξίουν	παύσασθαι	τῆς διαφορᾶς. Οἷς οἱ Καρχηδόνιοι
[13, 25]	~Εἰ δ' ὅπερ εἰκός ἐστι,	παύσεσθε	πολεμοῦντες, τίνα καλλίω καιρὸν εὑρήσετε
[13, 109]	διαβῆναι τὸν ποταμὸν καὶ τὸ	πεδίον	καθιππάζεσθαι, κἂν μὲν ὁρῶσι τοὺς
[13, 110]	τε γὰρ Σικελιῶται διὰ τοῦ	πεδίου	πορευόμενοι καθυστέρουν τῶν καιρῶν, οἵ
[13, 19]	καταναγκάσαντες ποιήσασθαι διὰ τοῦ Ελωρίου	πεδίου,	πρὸς τῷ Ασινάρῳ ποταμῷ περικυκλώσαντες
[13, 13]	οὐδεμίαν εὑρίσκοντες σωτηρίαν· τὰ δὲ	πεζὰ	στρατόπεδα παρεβοήθει παρὰ τὸν αἰγιαλόν,
[13, 13]	ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρας, καὶ τὰς	πεζὰς	δυνάμεις ἐξαγαγόντες προσέβαλον τοῖς πολεμίοις
[13, 64]	δὲ ἐκ τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι·	πεζῇ	δὲ παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν, καὶ
[13, 78]	ναυτικὸν ἐθεώρει τῶν πολεμίων καταλελυμένον,	πεζῇ	δὲ τοὺς ἀγῶνας ἤλπιζεν ὑπολείπεσθαι.
[13, 106]	ταῖς ναυσὶν ἀναστροφὴν ἔχοντες μήτε	πεζῇ	διαγωνίζεσθαι δυνάμενοι, βραχὺν ἀντισχόντες χρόνον
[13, 50]	συνάψαντα τὴν ταχίστην ἥκειν, ὅπως	πεζῇ	διαγωνίσωνται. ~Τῶν δὲ Αθηναίων περὶ
[13, 76]	Θώρακι τῷ Λακεδαιμονίῳ παραδοὺς ἐκέλευσε	πεζῇ	κατὰ σπουδὴν ἐπείγεσθαι, ταῖς δὲ
[13, 106]	Ετεόνικον μὲν μετὰ τῶν εἰωθότων	πεζῇ	μάχεσθαι ταχέως ἀπεβίβασεν· ὁ δὲ
[13, 105]	ναυμαχεῖν τοὺς πολεμίους ἀναγκάσειν ἢ	πεζῇ	μετὰ Θρᾳκῶν πρὸς αὐτοὺς διαγωνιεῖσθαι.
[13, 47]	κατὰ τὸν στόλον ἕτοιμα ἐγίνετο,	πεζῇ	μετὰ Φαρναβάζου τὰς συμμαχούσας κατὰ
[13, 100]	εἰς Χίον ἔπεμψε, τὴν δὲ	πεζὴν	δύναμιν αὐτὸς ἔχων εἰς τὴν
[13, 79]	τάξαντες, τὴν ναυμαχίαν ἅμα καὶ	πεζὴν	ἐποιοῦντο μάχην· βιαζόμενοι γὰρ εἰς
[13, 52]	τῆς θαλάττης οὐχ ὑπὲρ ἡγεμονίας	πεζῆς,	ἀλλ' ὑπὲρ ἀναστάσεως ἀγωνιᾶτε. (Καταλείπεταί
[13, 97]	πολιορκίας κατέλιπεν Ετεόνικον μετὰ τῆς	πεζῆς	δυνάμεως, αὐτὸς δὲ πληρώσας ναῦς
[13, 47]	πρὸς Λακεδαιμονίους διεπέμψατο περὶ βοηθείας	πεζῆς	τε καὶ ναυτικῆς· διενοεῖτο γὰρ
[13, 17]	Αθήνας πλεῦσαι νομίζουσιν, οἱ δὲ	πεζοὶ	τῶν Συρακοσίων τοὺς προσπλέοντας ἀνέκρινον,
[13, 50]	Θηραμένει παρεκελεύσατο τοῖς περὶ Χαιρέαν	πεζοῖς	συνάψαντα τὴν ταχίστην ἥκειν, ὅπως
[13, 16]	τοὺς ἀντιταττομένους ἐπὶ τῶν νεῶν	πεζομαχεῖν.	(Πολλάκις δὲ τὰς ἰδίας ἔχοντες
[13, 10]	τὰς τῶν ἐναντίων ναῦς εἰσαλλόμενοι	πεζομαχίαν	ἐν ταῖς ναυσὶ συνίσταντο. (Θλιβόμενοι
[13, 51]	Πολυδώρου καλουμένῃ, τὸ δὲ τῆς	πεζομαχίας	οὗ τὴν τροπὴν ἐποιήσαντο τὴν
[13, 51]	τῆς Σπάρτης ἀξίωμα, καὶ ταῦτα	πεζομαχοῦντας,	ἀντετάχθησαν τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην.
[13, 67]	ναυσὶ πάσαις ἐξέπλευσαν, καὶ τὸ	πεζὸν	στράτευμα μέχρι τινὸς ἀπαγαγόντες, ὡς
[13, 14]	Οἱ δὲ Συρακόσιοι τὸ μὲν	πεζὸν	στράτευμα πρὸ τῆς πόλεως ἔστησαν,
[13, 45]	Δωριέως· συμπαρῆν δὲ καὶ τὸ	πεζὸν	στράτευμα τοῦ Φαρναβάζου, βοηθοῦν τοῖς
[13, 17]	ἐκ τῶν νεῶν εἰς τὸ	πεζὸν	στρατόπεδον ἔφευγον. (Ὁ δὲ λιμὴν
[13, 46]	γῆν κατενεχθέντες ἔφυγον πρὸς τὸ	πεζὸν	τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον, οἱ δ'
[13, 52]	οὐδὲ γὰρ οἶδε τὸ φυγεῖν	πεζὸς	Σπαρτιάτης· ὑμεῖς δὲ τῆς θαλάττης
[13, 67]	οὔσης, αὐτοὶ δὲ μετὰ τοῦ	πεζοῦ	στρατεύματος πρὸς τοῖς τείχεσιν ἐτήρουν
[13, 7]	δὲ τοὺς ἅπαντας τρισχιλίους μὲν	πεζούς,	διακοσίους δ' ἱππεῖς, διὰ τῆς
[13, 72]	ἐπὶ τὰς Αθήνας. (Εἶχε δὲ	πεζοὺς	δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ὧν ἦσαν οἱ
[13, 109]	μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος τοὺς	πεζοὺς	εἰς τρία μέρη διεῖλεν, ἓν
[13, 15]	γῇ τάξεως, ἀλλὰ καταλιπὼν τοὺς	πεζοὺς	ἐπί τινα ναῦν ἀνέβη καὶ
[13, 86]	τριάκοντα. Εἶχον δὲ τοὺς πάντας	πεζοὺς	μὲν πλείους τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖς
[13, 109]	πεντακισμυρίους, ὡς δὲ Τίμαιος ἀνέγραψε,	πεζοὺς	μὲν τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους,
[13, 51]	καὶ τοὺς μετὰ Χαιρέου ἄγων	πεζούς.	(Οἱ δὲ μετὰ τοῦ Θρασυβούλου
[13, 50]	ἀσφαλεστέραν. (Θρασύβουλος δὲ θεωρῶν τοὺς	πεζοὺς	τοῖς πολεμίοις βοηθοῦντας, καὶ τοὺς
[13, 109]	ἱππεῦσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς	πεζοὺς	ὡρμημένους, διαβῆναι τὸν ποταμὸν καὶ
[13, 72]	ταῦτα οὗτοι μὲν ἐπιπορευομένων τῶν	πεζῶν	ἀνεχώρησαν εἰς τὴν πόλιν, ~Αγις
[13, 50]	γῆς ἐπειρᾶτο. (Παραβοηθούντων δὲ τῶν	πεζῶν	ἀπὸ τῆς γῆς τοῖς Πελοποννησίοις
[13, 113]	Αχραδινῆς μεθ' ἱππέων ἑκατὸν καὶ	πεζῶν	ἑξακοσίων· ἣν καταλαβὼν κεκλεισμένην, προσέθηκεν
[13, 93]	προαιρέσεως. Ἀποσταλεὶς γὰρ μετὰ στρατιωτῶν	πεζῶν	μὲν δισχιλίων, ἱππέων δὲ τετρακοσίων,
[13, 54]	Αννίβας, ὡς μὲν Εφορος ἀνέγραψε,	πεζῶν	μυριάδας εἴκοσι, ἱππεῖς δὲ τετρακισχιλίους,
[13, 14]	τὰς τριήρεις πληροῦν καὶ τῶν	πεζῶν	τοὺς κρατίστους ἐμβιβάσαι, τῷ τε
[13, 112]	ἐπέλεξε τῶν ἱππέων καὶ τῶν	πεζῶν	τοὺς πιστοτάτους, μεθ' ὧν ἠπείγετο
[13, 16]	παντὸς τὸ μὲν ὑπὸ τῶν	πεζῶν	τῶν Αθηναίων κατείχετο, τὸ δ'
[13, 72]	ἄλλους κατεδίωξαν μέχρι τῆς τῶν	πεζῶν	φάλαγγος. Μετὰ δὲ ταῦτα οὗτοι
[13, 65]	Λεωτροφίδην καὶ Τίμαρχον μετὰ μὲν	πεζῶν	χιλίων, ἱππέων δὲ τετρακοσίων. ἷς
[13, 93]	Διονύσιος ἐπεβάλετο μὲν τὸν Δέξιππον	πείθειν	κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβολῆς· ἐπεὶ δ'
[13, 18]	τὰς ὁδοὺς ἁπάσας προκαταλαβέσθαι. (Οὐ	πειθομένων	δὲ τῶν στρατηγῶν διὰ τὸ
[13, 3]	μετὰ τῶν στρατιωτῶν εἰς τὸν	Πειραιέα,	καὶ συνηκολούθει πᾶς ὁ κατὰ
[13, 107]	ἢ διακοσίαις τριήρεσιν εἰς τὸν	Πειραιέα	κατέπλευσεν. Οἱ δ' Αθηναῖοι τηλικούτοις
[13, 68]	εὐημερήμασι· συνέδραμον δ' εἰς τὸν	Πειραιέα	πολλοὶ καὶ τῶν ξένων, ἔτι
[13, 107]	σκέλη καὶ τὰ τείχη τοῦ	Πειραιέως	περιελεῖν, καὶ μακρὰς ναῦς μὴ
[13, 3]	στρατείας. (Ἀναχθέντες οὖν ἐκ τοῦ	Πειραιέως	περιέπλευσαν τὴν Πελοπόννησον καὶ κατηνέχθησαν
[13, 98]	πάθω, τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον, ἄνδρα	πεῖραν	δεδωκότα τῶν κατὰ τὸν πόλεμον
[13, 52]	παρὸν μηδ' ὅλως ἀτυχίας λαβεῖν	πεῖραν·	οὐ τοσαύτην γὰρ ἡ τῶν
[13, 59]	μὴ δυναμένους τηρεῖν τὴν ἐλευθερίαν	πεῖραν	τῆς δουλείας λήψεσθαι, τοὺς δὲ
[13, 32]	ἔργων, τὴν δ' ἀπαγγελίαν τῆς	πείρας,	τὰ δ' ἀφανῆ τῶν ὑπὸ
[13, 67]	ταῖς ἐμβολαῖς, τὰ δ' ἀποσπᾶν	πειρωμένων	ταῖς σιδηραῖς χερσίν, ἔτι δὲ
[13, 7]	ναῦς ἐνεώλκησε, τοὺς δ' Ιμεραίους	πείσας	συμμαχεῖν τοῖς Συρακοσίοις, παρά τε
[13, 11]	τοῖς πολεμίοις δυνήσεσθαι. (Δημοσθένης δὲ	πείσας	τοὺς συνάρχοντας ἐπιθέσθαι ταῖς Επιπολαῖς
[13, 103]	ἀξίους. ~Ταχὺ δὲ καὶ τοῖς	πείσασι	καὶ τοῖς πεισθεῖσι μετεμέλησεν, οἱονεὶ
[13, 38]	ὀλίγον δὲ πυθόμενός τινων, ὅτι	πεισθεὶς	Αλκιβιάδῃ πάλιν ἀπέστειλε τὸν στόλον
[13, 103]	καὶ τοῖς πείσασι καὶ τοῖς	πεισθεῖσι	μετεμέλησεν, οἱονεὶ νεμεσήσαντος τοῦ δαιμονίου·
[13, 91]	διέβαλλε τοὺς στρατηγούς, ὅτι χρήμασι	πεισθέντες	ἐγκατέλιπον τὴν τῶν Ακραγαντίνων σωτηρίαν.
[13, 10]	νεῶν ποιῆσαι βραχυτέρας καὶ ταπεινοτέρας,	πεισθέντες	οἱ Συρακόσιοι πολλὰ διὰ ταύτην
[13, 95]	τοῦτο πρᾶξαι τὸν Διονύσιον ἀπομιμούμενον	Πεισίστρατον	τὸν Αθηναῖον· (καὶ γὰρ ἐκεῖνόν
[13, 30]	βαρὺ φορτίον οὐ φέροντες, τὴν	πελάγει	τηλικούτῳ διειργομένην Σικελίαν ἐπεθύμησαν κατακληρουχῆσαι,
[13, 80]	νυκτὸς ἐπιγενομένης ἔφυγον εἰς τὸ	πέλαγος.	(Ἀπαγγελθείσης δὲ τῆς ἥττης τοῖς
[13, 54]	μετὰ τοῦ στόλου τὸ Λιβυκὸν	πέλαγος,	κατέπλευσε τῆς Σικελίας ἐπὶ τὴν
[13, 41]	πρὸς σκοπέλοισιν Αθω σώματα γῇ	πέλασαν	δώδεκα, τοὺς δ' ἄλλους ὄλεσεν
[13, 40]	δὲ δύο, Συρακοσίων δὲ καὶ	Πελληνέων	καὶ Λευκαδίων μίαν ἐξ ἑκάστων·
[13, 24]	ὁμοπάθειαν. Αθηναῖοι γὰρ κατὰ τὸν	Πελοποννησιακὸν	πόλεμον εἰς τὴν Σφακτηρίαν νῆσον
[13, 107]	ἡγεμόσι χρῆσθαι. (Ὁ μὲν οὖν	Πελοποννησιακὸς	πόλεμος, μακρότατος γενόμενος ὧν ἴσμεν,
[13, 114]	κατὰ μὲν τὴν Ελλάδα τοῦ	Πελοποννησιακοῦ,	κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ
[13, 51]	μὲν οὖν ἐν τῇ πόλει	Πελοποννήσιοι	καὶ πάντες οἱ διαφυγόντες ἐκ
[13, 51]	ούτου δὲ πεπτωκότος οἵ τε	Πελοποννήσιοι	καὶ πάντες οἱ σύμμαχοι συνέδραμον
[13, 67]	μὲν κατὰ τὴν πόλιν ὄντες	Πελοποννήσιοι	καὶ πάντες οἱ τὴν ἀπάτην
[13, 40]	ἐναντίων ἐποίει. Ὁπότε γὰρ οἱ	Πελοποννήσιοι	κατὰ σπουδὴν ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν
[13, 77]	τὸ πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	καταπλαγέντες ἐπὶ τῷ γεγονότι ταχέως
[13, 51]	τάξεως παρερρήγνυτο· τέλος δὲ οἱ	Πελοποννήσιοι	μετὰ Κλεάρχου καταλειφθέντες καὶ πολλὰ
[13, 39]	τὸ δ' εὐώνυμον αὐτοὶ συνεπλήρουν	Πελοποννήσιοι,	Μινδάρου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος. Τῶν
[13, 50]	παρηγγελμένον, προσεποιοῦντο φεύγειν, οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	περιχαρεῖς ὄντες ἠκολούθουν κατὰ σπουδὴν
[13, 40]	τοῖς Αθηναίοις. φοβηθέντες δὲ οἱ	Πελοποννήσιοι	πρὸς τὴν Αβυδον ἔφυγον, ἐξαπτομένων
[13, 67]	τὸν λιμένα συνδεδραμηκότος. (Οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	πυθόμενοι τὸ γεγονός, τὸ μὲν
[13, 72]	Βοιωτοὶ παρείχοντο, τοὺς δὲ λοιποὺς	Πελοποννήσιοι	συνεξέπεμψαν. Ὡς δ' ἐγγὺς ἐγενήθη
[13, 79]	τὴν γῆν ἀποβαίνειν. ~Οἱ δὲ	Πελοποννήσιοι	τῆς τῶν Αθηναίων φιλοτιμίας ἐλείποντο
[13, 107]	ἐπί τινα χρόνον. (Τοῖς δὲ	Πελοποννησίοις	ἔδοξεν, ἐπείπερ δυσχερὴς ἦν ἡ
[13, 45]	πανταχόθεν τὰς συμμαχούσας ναῦς τοῖς	Πελοποννησίοις.	(Ἤδη δὲ τοῦ Δωριέως ὄντος
[13, 78]	δὲ πασῶν τῶν νεῶν τοῖς	Πελοποννησίοις	ἠθροισμένων, ὁ μὲν Κόνων εὐλαβηθεὶς
[13, 50]	πεζῶν ἀπὸ τῆς γῆς τοῖς	Πελοποννησίοις	πολὺς ἐγένετο φόνος, ὡς ἂν
[13, 50]	εἰς τὴν πόλιν ἐφόδου τοὺς	Πελοποννησίους	ἀποκλεισάντων, ὁ Μίνδαρος ἠναγκάσθη καταφυγεῖν
[13, 99]	ἐλάττωμα συμφανὲς ἐγένετο, συνέβη τοὺς	Πελοποννησίους	δείσαντας ἐγκλῖναι. (Τοῦ δὲ δεξιοῦ
[13, 36]	εἰς Ωρωπὸν ἀπαράσκευοι πρὸς τοὺς	Πελοποννησίους	ἐναυμάχησαν· κακῶς δὲ καὶ τὴν
[13, 67]	γὰρ οἱ πολιτικοὶ μεταβαλλόμενοι τοὺς	Πελοποννησίους	ἠμύνοντο. (Ὅθεν οἱ πλεῖστοι μὲν
[13, 51]	περὶ Θηραμένην, ἀλλὰ διελόμενος τοὺς	Πελοποννησίους	τοῖς μὲν ἡμίσεσιν ἀπήντα τοῖς
[13, 51]	τὸν Σπαρτιάτην μετὰ μέρους τῶν	Πελοποννησίων	ἀπέστειλε πρὸς τοὺς περὶ Θρασύβουλον·
[13, 77]	εἰρεσίαις χρώμενος, ὅπως αἱ τῶν	Πελοποννησίων	ἐγγίσωσιν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι προσιόντες
[13, 69]	μετὰ τῶν παραφυλαττόντων τὴν πόλιν	Πελοποννησίων	ἐγενήθη μάχη, καθ' ἣν ἐνίκησαν
[13, 100]	αὐταῖς οἱ πλεῖστοι, τῶν δὲ	Πελοποννησίων	ἑπτὰ πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα· (διόπερ
[13, 100]	Ετεόνικος πυθόμενός τινος τὴν τῶν	Πελοποννησίων	ἧτταν, τὰς μὲν ναῦς εἰς
[13, 66]	πολλοὺς ἐν τῇ πόλει τῶν	Πελοποννησίων	καὶ μισθοφόρους. (Μέχρι μὲν οὖν
[13, 77]	τὰς ἀρίστας ἔχοντες ναῦς τῶν	Πελοποννησίων	κατὰ σπουδὴν ἐδίωκον, καὶ τοὺς
[13, 45]	δὴ πυθόμενος Μίνδαρος ὁ τῶν	Πελοποννησίων	ναύαρχος, εὐθέως ἐξ Αβύδου μετὰ
[13, 78]	δὲ διώξαντας Αθηναίους αἱ τῶν	Πελοποννησίων	ναῦς ἅπασαι περιχυθεῖσαι κατεπλήξαντο, καὶ
[13, 105]	προεκαλοῦντο. Οὐκ ἀνταναγομένων δὲ τῶν	Πελοποννησίων,	οἱ μὲν Αθηναῖοι διηπόρουν ὅ,
[13, 99]	ἠναγκάσθησαν φυγεῖν. Τῶν μὲν οὖν	Πελοποννησίων	οἱ μὲν εἰς Χίον, οἱ
[13, 78]	γῆν ἐβιάσαντο. Ἐπικειμένων δὲ τῶν	Πελοποννησίων	πάσαις ταῖς ναυσίν, Αθηναῖοι θεωροῦντες
[13, 50]	ἢ συμφορώτερον ἀγωνιζομένων, τῶν δὲ	Πελοποννησίων	πολὺ τοῖς πλήθεσιν ὑπεραγόντων· καὶ
[13, 40]	τὴν νίκην συνεβάλοντο. ~Τῶν γὰρ	Πελοποννησίων	ὑπερεχόντων τῷ πλήθει τῶν νεῶν
[13, 99]	(Τοῦ δὲ δεξιοῦ μέρους τῶν	Πελοποννησίων	φυγόντος, οἱ τὸ λαιὸν ἔχοντες
[13, 73]	λοιπὸν τῆς Αττικῆς δῃώσαντες εἰς	Πελοπόννησον	ἀπηλλάγησαν. (Αλκιβιάδης δὲ ἐκ Σάμου
[13, 52]	μάθετε. Ἡμεῖς μὲν ἅπασαν τὴν	Πελοπόννησον	γεωργοῦμεν, ὑμεῖς δὲ βραχὺ μέρος
[13, 5]	ἐκ τῆς Ιταλίας διαπλεύσας ἐπὶ	Πελοπόννησον	ἔφυγεν εἰς Σπάρτην, καὶ τοὺς
[13, 3]	ἐκ τοῦ Πειραιέως περιέπλευσαν τὴν	Πελοπόννησον	καὶ κατηνέχθησαν εἰς Κόρκυραν· ἐνταῦθα
[13, 8]	χρήματα συνήθροιζον. (Κατὰ δὲ τὴν	Πελοπόννησον	οἱ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες ὑπὸ Αλκιβιάδου
[13, 100]	τὴν ἡγεμονίαν ἔκ τε τῆς	Πελοποννήσου	καὶ παρὰ τῶν συμμάχων τριήρεις
[13, 92]	ὑπάρχειν ἐκ μὲν Ιταλίας καὶ	Πελοποννήσου	μεταπέμπεσθαι βοήθειαν παρὰ τῶν ἀλλοτρίων,
[13, 38]	δὲ καταρτίσας τάς τ' ἐκ	Πελοποννήσου	ναῦς καὶ τὰς παρὰ τῶν
[13, 104]	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἐκ	Πελοποννήσου	παρὰ τῶν ἐγγὺς συμμάχων τριάκοντα
[13, 49]	τριήρεις· ἔκ τε γὰρ τῆς	Πελοποννήσου	πολλαὶ παρεγενήθησαν καὶ παρὰ τῶν
[13, 70]	παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν ἐκ τῆς	Πελοποννήσου	στρατιώτας τε κατέγραφε τοὺς ἱκανοὺς
[13, 63]	τὸν δὲ στόλον παρέδωκεν ἐν	Πελοποννήσῳ	τοῖς ἐπὶ τὴν διαδοχὴν ἀποσταλεῖσιν.
[13, 6]	καὶ τῶν ἱππέων τινὰς ἐψηφίσαντο	πέμπειν	εἰς τὴν Σικελίαν. (Τούτων δὲ
[13, 100]	ἔχοντες δὶς τὸν αὐτὸν μὴ	πέμπειν,	καὶ τὸ πάτριον ἔθος μὴ
[13, 8]	τάχος οὖν ἠξίου τριήρεις τε	πέμπειν	καὶ χρήματα καὶ στρατηγοὺς τοὺς
[13, 9]	εἰς δὲ τὴν Σικελίαν ἐψηφίσαντο	πέμπειν	ὀγδοήκοντα μὲν τριήρεις, ὁπλίτας δὲ
[13, 7]	δὲ πλείονας μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο	πέμπειν,	τότε δὲ μετὰ Γυλίππου Πύθην
[13, 6]	λιμένι τόπον Συρακοσίων ἀκινδύνως καταλαβέσθαι,	πέμπουσιν	ἄνδρα Καταναῖον, ἑαυτοῖς μὲν πιστόν,
[13, 87]	τέσσαρας αὐτῶν καταλεῦσαι, τὸν δὲ	πέμπτον,	Αργεῖον καλούμενον, τὴν δ' ἡλικίαν
[13, 64]	~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα Θρασύβουλος	πεμφθεὶς	παρ' Αθηναίων μετὰ νεῶν τριάκοντα
[13, 63]	Συρακοσίοις, μετὰ δὲ ταῦτα ναύαρχος	πεμφθεὶς	σὺν τριάκοντα πέντε τριήρεσι Λακεδαιμονίοις
[13, 64]	Βυζάντιον, Θρασύβουλος δὲ περὶ Θρᾴκην	πεμφθεὶς	τὰς ἐν τούτοις τοῖς τόποις
[13, 43]	αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες. (Καταπλευσάντων δὲ τῶν	πεμφθέντων,	καὶ τῇ γερουσίᾳ τὰς παρὰ
[13, 6]	πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κατάνην.	πέμψαντες	δ' εἰς Αθήνας τινὰς ἔγραψαν
[13, 79]	ἦν. (Κατὰ δὲ Σικελίαν Συρακόσιοι	πέμψαντες	εἰς Καρχηδόνα πρέσβεις περί τε
[13, 73]	ἀπέπλευσεν ἐπὶ Μιτυλήνην. (Κυμαίων δὲ	πεμψάντων	εἰς Αθήνας πρεσβείαν καὶ κατηγορούντων
[13, 84]	ἑώρα πολεμοῦντά τινα τῶν ἀγρογειτόνων	πένητα	καὶ βιαζόμενον ἑαυτῷ τὸ ἀγρίδιον
[13, 39]	τὴν μάχην ἑτοιμαζομένους, καὶ αὐτοὶ	πένθ'	ἡμέρας ἀναπείρας ποιούμενοι καὶ γυμνάσαντες
[13, 28]	παριὼν εἰς ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι	πενθίμῃ	δακρύει καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν
[13, 101]	μὲν εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐν	πενθίμοις,	δεόμενοι δὲ τοῦ δήμου τιμωρήσασθαι
[13, 20]	τὸ γῆρας διπλοῦν ἔχω τὸ	πένθος,	τὴν συγγένειαν ἅμα καὶ ἀρετὴν
[13, 68]	πόλιν καὶ τὴν ἑαυτῶν ἐπανορθώσοντα	πενίαν.	(Θράσει γὰρ πολὺ διέφερε τῶν
[13, 52]	τοῦ πολέμου, ὑμῖν δὲ οἱ	πενιχρότατοι	τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην· (διόπερ
[13, 109]	τοὺς ἅπαντας, ὡς μέν τινες,	πεντακισμυρίους,	ὡς δὲ Τίμαιος ἀνέγραψε, πεζοὺς
[13, 66]	μὲν ἔχων ἑβδομήκοντα, στρατιώτας δὲ	πεντακισχιλίους.	Ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν δυνάμεων εἰς
[13, 44]	τοῖς Αἰγεσταίοις ἀπέστειλαν Λίβυάς τε	πεντακισχιλίους	καὶ τῶν Καμπανῶν ὀκτακοσίους. (Οὗτοι
[13, 9]	ὀγδοήκοντα μὲν τριήρεις, ὁπλίτας δὲ	πεντακισχιλίους.	(Οἱ δὲ Συρακόσιοι κρίναντες ναυμαχεῖν,
[13, 11]	χωρὶς τῶν ἐν τοῖς πληρώμασι	πεντακισχιλίους·	ὅπλα δὲ καὶ χρήματα, πρὸς
[13, 57]	χωρὶς αἰχμάλωτα συνήχθη πλείω τῶν	πεντακισχιλίων·	~θεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ βίου
[13, 86]	ἱππεῖς δ' οὐκ ἐλάττους τῶν	πεντακισχιλίων.	~Ιμίλκων δὲ πυθόμενος τὴν τῶν
[13, 106]	τούτων ἀργυρίου τάλαντα χίλια καὶ	πεντακόσια.	(Ὄντος δὲ τοῦ χρήματος ἐν
[13, 54]	δὲ φορτηγὰ πλοῖα περὶ χίλια	πεντακόσια	παρεσκευάσατο. (Ἐν τούτοις τήν τε
[13, 48]	στάσεως γεγονέναι περὶ χιλίους καὶ	πεντακοσίους,	καὶ πάντες οὗτοι πρωτεύοντες τῶν
[13, 67]	ἀγωνισάμενοι, οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς	πεντακοσίους	κατέφυγον πρὸς τοὺς ἐν τοῖς
[13, 63]	παραταξαμένων πρὸ τῆς πόλεως εἰς	πεντακοσίους	μὲν αὐτῶν ἀνεῖλε, τοὺς δ'
[13, 76]	ἐπεχείρησεν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι περὶ	πεντακοσίους	ὄντες κατεπλάγησαν τὸ μέγεθος τῆς
[13, 11]	συμμάχων καταδιώξαντες, δισχιλίους μὲν καὶ	πεντακοσίους	τῶν πολεμίων ἀποκτείναντες, οὐκ ὀλίγους
[13, 83]	κακότητος ἄπειροι. (Καὶ δή ποτε	πεντακοσίων	ἱππέων παραγενομένων ἐκ Γέλας χειμερίου
[13, 85]	Γέλας παρὼν μετὰ ξένων χιλίων	πεντακοσίων·	οὗτος γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[13, 40]	ναῦς ἔλαβον ὀκτὼ μὲν Χίων,	πέντε	δὲ Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο,
[13, 64]	ἦσαν αἱ μὲν ἀπὸ Σικελίας	πέντε,	ἓξ δὲ ἐκ τῶν πολιτῶν
[13, 100]	τῶν μὲν Αθηναίων ναῦς εἴκοσι	πέντε	καὶ τῶν ἐν αὐταῖς οἱ
[13, 14]	στρατεύματος ἐμβιβάσαντες τριήρεις μὲν ἐπλήρωσαν	πέντε	λειπούσας τῶν ἑκατὸν εἴκοσι, τοὺς
[13, 63]	μεθ' ὧν εἰς Μεσσήνην καταπλεύσας	πέντε	μὲν ἐναυπήγησε τριήρεις, χιλίους δ'
[13, 104]	παρὰ τῶν ἐγγὺς συμμάχων τριάκοντα	πέντε	ναῦς ἀθροίσας κατέπλευσεν εἰς Εφεσον.
[13, 40]	μίαν ἐξ ἑκάστων· αὐτοὶ δὲ	πέντε	ναῦς ἀπέβαλον, ἃς πάσας βυθισθῆναι
[13, 40]	ὑπέρ τινος ἄκρας ναῦς εἴκοσι	πέντε	παρὰ τῶν συμμάχων ἀπεσταλμέναι τοῖς
[13, 61]	ἐχούσης κατέπλευσαν πρὸς τὴν Ιμέραν	πέντε	πρὸς ταῖς εἴκοσι τριήρεις παρὰ
[13, 65]	συμμάχων ναῦς αὑτῶν πληρώσαντες εἴκοσι	πέντε,	προσέταξαν παραβοηθεῖν τοῖς συμμάχοις. Οὗτος
[13, 72]	ἡ μὲν γὰρ φάλαγξ περὶ	πέντε	σταδίους ἀπεῖχε τοῦ τείχους, οἱ
[13, 34]	πρὸς Αθηναίους πόλεμον τριάκοντα καὶ	πέντε	τριήρεις, ὧν ἦρχεν Ερμοκράτης ὁ
[13, 63]	ταῦτα ναύαρχος πεμφθεὶς σὺν τριάκοντα	πέντε	τριήρεσι Λακεδαιμονίοις συμμαχήσων ὑπὸ τῶν
[13, 64]	οὖν ἐγκρατεῖς ἐγένοντο τῆς Πύλου,	πεντεκαίδεκα	ἔτη τῶν Αθηναίων αὐτὴν κατεσχηκότων,
[13, 80]	δὲ ναυμαχίας ἐπὶ πολὺν χρόνον	πεντεκαίδεκα	μὲν τῶν Φοινισσῶν νεῶν διεφθάρησαν,
[13, 59]	Γέλωνος ἀνῃρέθη, καὶ μετ' αὐτοῦ	πεντεκαίδεκα	μυριάδες στρατιωτῶν ἀνῃρέθησαν, ἄλλαι δὲ
[13, 72]	τῶν Αθηναίων στρατηγὸς μετὰ νεῶν	πεντεκαίδεκα	πλεύσας ἐπὶ Θάσον ἐνίκησε μάχῃ
[13, 88]	δὲ καὶ Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος	πεντεκαίδεκα	ταλάντοις διαφθαρῆναι· εὐθὺ γὰρ ἀπεκρίνατο
[13, 88]	καταγνόντας τῆς τῶν Ελλήνων ὑποθέσεως	πεντεκαίδεκα	ταλάντοις φθαρῆναι καὶ μεταβαλέσθαι πρὸς
[13, 83]	καθάπερ φησὶ Τίμαιος ἐν τῇ	πεντεκαιδεκάτῃ	βίβλῳ, πάντας αὐτὸς ὑπεδέξατο, καὶ
[13, 7]	ἐξ Αθηνῶν ἱππέων μὲν διακοσίων	πεντήκοντα,	ἀργυρίου δὲ ταλάντων τριακοσίων, ἀναλαβόντες
[13, 75]	ὁ βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη	πεντήκοντα,	διαδεξάμενος δὲ τὴν ἀρχὴν Παυσανίας
[13, 80]	ὁ στρατηγὸς ἐξέπλευσε μετὰ νεῶν	πεντήκοντα·	ἔσπευδε γὰρ τοὺς μὲν Συρακοσίους
[13, 97]	ἁπάσαις ταῖς ναυσὶν οὔσαις ἑκατὸν	πεντήκοντα,	καὶ κατέπλευσαν εἰς τὰς Αργινούσας
[13, 41]	Εὔβοιαν, ἀθροίσας τὰς ναῦς οὔσας	πεντήκοντα	κατὰ σπουδὴν ἀνήχθη· καὶ κατὰ
[13, 19]	Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι	πεντήκοντα	μὲν τὰς καταλειφθείσας ναῦς ἀναψάμενοι
[13, 109]	δὲ χιλίους, ναῦς δὲ καταφράκτους	πεντήκοντα.	Μετὰ δὲ τοσαύτης δυνάμεως ἐξορμήσας
[13, 41]	ἐπιγραφὴν ἔχον ταύτην· οἵδ' ἀπὸ	πεντήκοντα	νεῶν θάνατον προφυγόντες πρὸς σκοπέλοισιν
[13, 64]	τὰς δυνάμεις, Θηραμένης μὲν μετὰ	πεντήκοντα	νεῶν κατελείφθη πολιορκήσων Χαλκηδόνα καὶ
[13, 7]	δὲ τῶν Σικελῶν ἱππέων διακοσίων	πεντήκοντα,	συνήγαγον ἱππεῖς τοὺς πάντας ὀκτακοσίους.
[13, 41]	οἳ πάλαι προακηκοότες ἦσαν, ὅτι	πεπεικὼς	εἴη τὸν Φαρνάβαζον μηκέτι ταῖς
[13, 76]	ἁπλοῦς, οὔπω τῶν ξενικῶν ἠθῶν	πεπειραμένος,	δικαιότατος δὲ Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως δὲ
[13, 27]	προσόψει τῶν τῆς αἰχμαλωσίας οἰκτρῶν	πεπείραται,	καθαπερεὶ τῆς τύχης ἐν τῷ
[13, 64]	ἓξ δὲ ἐκ τῶν πολιτῶν	πεπληρωμέναι·	πεζῇ δὲ παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν,
[13, 106]	δὲ τῶν τριήρων τοῖς Αθηναίοις	πεπληρωμένων	θόρυβος κατεῖχεν ἅπαντας διὰ τὴν
[13, 28]	αὐτοῦ διὰ τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν	πεποιήκασι,	καὶ παριὼν εἰς ἐκκλησίαν ἐν
[13, 94]	τὰ δημόσια τοὺς στρατιώτας ἀμίσθους	πεποιήκασι,	καὶ τῶν πολεμίων ἀνυπερβλήτους ποιουμένων
[13, 112]	ὑπελάμβανον αὐτὸν ἐκ συνθέσεως τοῦτο	πεποιηκέναι	πρὸς τὸ τῷ Καρχηδονίων φόβῳ
[13, 55]	τῶν τειχῶν οὐδ' ἡντινοῦν ἐπιμέλειαν	πεποιημένοι	ῥᾳδίως κατεπονοῦντο, τῶν ξυλίνων πύργων
[13, 5]	ὡς συνωμοσίαν κατὰ τοῦ δήμου	πεποιημένον.	Συνελάβετο δ' αὐτῶν ταῖς διαβολαῖς
[13, 42]	ὧν ἀπέλιπε Θουκυδίδης τὴν ἀρχὴν	πεποίηνται,	καὶ Ξενοφῶν μὲν περιέλαβε χρόνον
[13, 12]	τὸ μὴ πάλαι τὸν ἀπόπλουν	πεποιῆσθαι.	(Διὸ καὶ τοῦ πλήθους θορυβοῦντος,
[13, 103]	ἀπὸ τῆς τῆς προτέρας τελευτῆς	πεποίηται,	γέγραφε δὲ βύβλους τέσσαρας. (Περὶ
[13, 27]	κολάζεσθαι τὸν ὑπὲρ ἡμῶν Αθήνησι	πεπολιτευμένον,	καὶ διὰ μὲν τὴν εἰς
[13, 47]	εἰς Αβυδον ἀναχθεὶς τάς τε	πεπονηκυίας	ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους
[13, 41]	φυγὼν εἰς Αβυδον τάς τε	πεπονηκυίας	ναῦς ἐπεσκεύασε καὶ πρὸς τὰς
[13, 28]	ταχέως, περὶ ὧν ἔργῳ κακῶς	πεπόνθατε,	περὶ τούτων τῷ λόγῳ μεταδιδασκομένους.
[13, 26]	μὲν γὰρ τοῦ μηδὲν ἀνήκεστον	πεπονθέναι	τοὺς εἰς τὴν ἡμετέραν πίστιν
[13, 31]	μυστήρια, τὴν ἱερὰν αὐτῶν νῆσον	πεπορθηκότες;	(Ναί, ἀλλ' οὐκ αἴτιον τὸ
[13, 5]	Αθήνας ἀπήγγειλαν τῷ δήμῳ τὰ	πεπραγμένα.	(Οἱ μὲν οὖν Αθηναῖοι παραδόντες
[13, 32]	λόγον ἀκούομεν, τὰ δ' ἐνταῦθα	πεπραγμένα	τεθεωρήκαμεν. (Ὁ γὰρ ἀντειπὼν ἐκεῖ
[13, 30]	(Ὠμόν τε καὶ βάρβαρον τὸ	πεπραγμένον.	Καὶ ταῦτα ἐξήμαρτον εἰς Ελληνας,
[13, 62]	ἀξίας δὲ χάριτας εἰληφότες τῶν	πεπραγμένων·	(Ὁ δ' Αννίβας εἰς τὰς
[13, 112]	βραδυτῆτα τῆς βοηθείας, τὸ μηδένα	πεπτωκέναι	τῶν μισθοφόρων, τὸ μηδενὸς ἁδροῦ
[13, 56]	τὸ δὲ κατὰ τὴν πόλιν	πεπτωκὸς	μέρος τοῦ τείχους καὶ τὸ
[13, 56]	δρᾶσαι δεινά. (Κατὰ δὲ τὸ	πεπτωκὸς	τεῖχος ἀναβάντων τῶν Ιβήρων, αἱ
[13, 57]	πρὸς τοῖς μυρίοις εὑρέθη σώματα	πεπτωκότα,	καὶ χωρὶς αἰχμάλωτα συνήχθη πλείω
[13, 51]	τὸν Αλκιβιάδην ἀνῃρέθη. ούτου δὲ	πεπτωκότος	οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ πάντες
[13, 71]	εἰς ναυμαχίαν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος	πεπυσμένος	παρά τινων αὐτομόλων τὴν ἄφοδον
[13, 96]	ἡσυχίαν ἔχειν· οὐδὲν γὰρ ἔτι	περαίνειν	ἠδύναντο· ἥ τε γὰρ πόλις
[13, 24]	κρατῆσαι τῶν ἐναντίων. (Ὁ δὲ	περαιτέρω	τὸν ὑποπεσόντα καὶ πρὸς τὴν
[13, 54]	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἅπασαν.	Περαιωθεὶς	δὲ μετὰ τοῦ στόλου τὸ
[13, 14]	γεφύρας ἐκ σανίδων κατεσκεύασαν καὶ	πέρας	ἐν ἡμέραις τρισὶ τοῖς ἔργοις
[13, 99]	τοὺς ταύτῃ τῇ μάχῃ νικήσαντας	πέρας	ἐπιθήσειν τῷ πολέμῳ. (Οὐ μὴν
[13, 67]	ἠμύνοντο συναγωνιζομένων τῶν Βυζαντίων. Καὶ	πέρας	οὐκ ἂν ἐκράτησαν Αθηναῖοι τῆς
[13, 74]	πιστεύοντος ταῖς διαβολαῖς, ἡ μὲν	περὶ	Αλκιβιάδην ἐθραύετο δόξα διὰ τὸ
[13, 99]	Καλλικρατίδας ἀκηκοὼς τοῦ μάντεως τὴν	περὶ	αὐτὸν ἐσομένην τελευτήν, ἔσπευδεν ἐπιφανέστατον
[13, 102]	ἔργον καὶ μεγαλοψύχου καὶ τῆς	περὶ	αὐτὸν τύχης ἀναξίου. (Τούτους μὲν
[13, 35]	τοὺς πλείους τῶν συγγραφέων ὀλιγωρότερον	περὶ	αὐτοῦ διειλέχθαι. ~Οἱ δ' Αθηναῖοι
[13, 83]	ἄκαιρον γέλωτα, θεωροῦν καταδεέστερον τῆς	περὶ	αὐτοῦ δόξης· ὁ δ' ὑπολαβὼν
[13, 63]	πεφυγαδευμένον τὸν Ερμοκράτην. (Διὸ καὶ	περὶ	αὐτοῦ πολλῶν λόγων γινομένων ἐν
[13, 63]	ὁ δ' Ερμοκράτης ἀκούων τὴν	περὶ	αὑτοῦ φήμην ἐν ταῖς Συρακούσαις
[13, 91]	πράξειν τῶν τοιούτων, δεδιότας τὴν	περὶ	αὑτοὺς ἀσθένειαν. ~Πάντα δὲ πρὸς
[13, 83]	ὁμιλοῦντες· διόπερ καὶ Εμπεδοκλῆς λέγει	περὶ	αὐτῶν, Ξείνων αἰδοῖοι λιμένες, κακότητος
[13, 67]	Αθήνας κομίσαντες ἐπιτρέψαι τῷ δήμῳ	περὶ	αὐτῶν. ~Τοῦ δ' ἔτους διελθόντος
[13, 44]	οἱ δ' Αἰγεσταῖοι πρὸς Καρχηδονίους,	περὶ	βοηθείας. (Ἑκατέρων δ' ἐπαγγειλαμένων συμμαχήσειν,
[13, 8]	ἀπέστειλαν εἰς Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα	περὶ	βοηθείας· οἷς ἀπέστειλαν Κορίνθιοι μετὰ
[13, 47]	ἐπεσκεύαζε καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους διεπέμψατο	περὶ	βοηθείας πεζῆς τε καὶ ναυτικῆς·
[13, 108]	ἐν ᾗ Καρχηδόνιοι τὸν Απόλλωνα	περὶ	Γέλαν ἐσύλησαν, συνέβη τιμηθῆναι θυσίαις
[13, 8]	τεσσαράκοντα περὶ τὰς χειμερινὰς τροπάς·	περὶ	δὲ τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρεσκευάζοντο
[13, 107]	μὲν ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης ἀπέστησαν,	περὶ	δὲ τὴν τῶν τειχῶν κατασκευὴν
[13, 97]	ἑαυτῶν ἀπωλείας ἐκώλυον ἑτέροις ἀπαγγέλλειν,	περὶ	δὲ τῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς
[13, 41]	νῆάς τε στυγεροῖς πνεύμασι χρησαμένας.	(Περὶ	δὲ τὸν αὐτὸν καιρὸν Αλκιβιάδης
[13, 42]	εὖ παθόντας εὔνους ἑαυτῷ κατεσκεύασεν.	(Περὶ	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον Αντάνδριοι,
[13, 103]	πεποίηται, γέγραφε δὲ βύβλους τέσσαρας.	(Περὶ	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐτελεύτησε
[13, 90]	ἱστοριῶν γραφομένων ἦν ἐν Ακράγαντι.	(Περὶ	δὲ τούτου φιλοτιμότερον εἰπεῖν προήχθην,
[13, 54]	Κόιντος Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος.	Περὶ	δὲ τούτους τοὺς καιροὺς Αννίβας
[13, 38]	Γάιον Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα Φάβιον.	Περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Αθηναῖοι
[13, 43]	Μάρκος Κορνήλιος καὶ Λεύκιος Φούριος.	περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Αἰγεσταῖοι
[13, 80]	Λεύκιος Φούριος καὶ Γναῖος Πομπήιος.	Περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Καρχηδόνιοι
[13, 76]	Μάνιον Αἰμίλιον καὶ Γάιον Οὐαλέριον.	Περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Κόνων
[13, 68]	ἣν ἐνίκα στάδιον Εὔβατος Κυρηναῖος.	περὶ	δὲ τούτους τοὺς χρόνους οἱ
[13, 51]	ἀντετάχθησαν τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην.	(Περὶ	δὲ τῶν νεῶν ἡρωικὴν συστησάμενος
[13, 72]	τοὺς ἐκ τῆς πόλεως καὶ	περὶ	διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλεν· ἐγκλείσας δ'
[13, 111]	νύκτας ἀφώρμησε, καταλιπὼν τῶν ψιλῶν	περὶ	δισχιλίους. (Τούτοις δ' ἦν παρηγγελμένον
[13, 110]	δὲ Καρχηδονίων, παραβοηθησάντων τοῖς Λίβυσι,	περὶ	ἑξακοσίους ἀποβαλόντες πρὸς τὴν πόλιν
[13, 102]	εἶπεν· ἄνδρες Αθηναῖοι, τὰ μὲν	περὶ	ἡμῶν κυρωθέντα συνενέγκαι τῇ πόλει·
[13, 81]	Ακραγαντίνων συνέβαινεν εὐδαιμονίας ὑπάρχειν πλήρη·	περὶ	ἧς οὐκ ἀνάρμοστόν μοι φαίνεται
[13, 97]	κατὰ σπουδὴν ἀνήχθη τῶν Αργινουσῶν	περὶ	θάτερα μέρη· αἳ νῆσοι τότ'
[13, 51]	οὐ κατεπλάγη τὴν ἔφοδον τῶν	περὶ	Θηραμένην, ἀλλὰ διελόμενος τοὺς Πελοποννησίους
[13, 101]	συναγωνιστὰς εἰς τὴν κρίσιν τοὺς	περὶ	Θηραμένην, ἄνδρας καὶ λόγῳ δυνατοὺς
[13, 66]	διὰ τάχους ἧκε πρὸς τοὺς	περὶ	Θηραμένην εἰς Βυζάντιον. (Ἀθροισθεισῶν δὲ
[13, 101]	τούτων φίλοι καὶ οἱ τοῖς	περὶ	Θηραμένην συναγωνιζόμενοι πολλοὶ καθεστῶτες ἐνίσχυσαν,
[13, 101]	τῶν ἐπιστολῶν εὐθὺς μὲν τοῖς	περὶ	Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη, τούτων
[13, 64]	Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον, Θρασύβουλος δὲ	περὶ	Θρᾴκην πεμφθεὶς τὰς ἐν τούτοις
[13, 51]	τῶν Πελοποννησίων ἀπέστειλε πρὸς τοὺς	περὶ	Θρασύβουλον· συναπέστειλε δ' αὐτῷ καὶ
[13, 42]	καταλήγει τὴν ἱστορίαν εἰς τὴν	περὶ	Κνίδον ναυμαχίαν ἐν βύβλοις δώδεκα.
[13, 41]	τούτων ἀνάθημα κείμενον ἐν τῷ	περὶ	Κορώνειαν νεῷ, καθάπερ φησὶν Εφορος,
[13, 52]	δὲ Λακεδαιμόνιοι ὡς ἤκουσαν τὴν	περὶ	Κύζικον αὐτοῖς γενομένην συμφοράν, πρέσβεις
[13, 64]	ἐξέπλευσεν εἰς Λέσβον. (Οἱ δὲ	περὶ	Κύζικον ὄντες τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ
[13, 52]	περὶ τὸν Αλκιβιάδην, ὅπως τὰς	περὶ	Λακεδαιμονίους πόλεις ἀδεῶς πορθῶσι κρατοῦντες
[13, 84]	κατὰ τὸν λοιπὸν βίον τρυφήν.	Περὶ	μὲν οὖν τούτων οὔτε παραδραμεῖν
[13, 9]	τοῦτον Δεκελεικὸν προσαγορευθῆναι. Αθηναῖοι δὲ	περὶ	μὲν τὴν Λακωνικὴν τριάκοντα τριήρεις
[13, 97]	ἱερῶν φερόντων νίκην, οἱ στρατηγοὶ	περὶ	μὲν τῆς ἑαυτῶν ἀπωλείας ἐκώλυον
[13, 37]	πράγματα πεσόντα πάλιν ἤγειρεν. (Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν τοῖς οἰκείοις
[13, 111]	τῆς νυκτὸς ἐξαπέστειλεν, αὐτὸς δὲ	περὶ	μέσας νύκτας ἀφώρμησε, καταλιπὼν τῶν
[13, 2]	μετοίκου τινὰς ἑωρακέναι τῇ νουμηνίᾳ	περὶ	μέσας νύκτας εἰσιόντας, ἐν οἷς
[13, 113]	διανύσας σταδίους περὶ τετρακοσίους παρῆν	περὶ	μέσας νύκτας πρὸς τὴν πύλην
[13, 67]	ἡ νύξ, πάλιν ὑπέστρεψαν καὶ	περὶ	μέσας (τὰς) νύκτας προσέμιξαν τῇ
[13, 54]	μὲν οὖν ναῦς ἐν τῷ	περὶ	Μοτύην κόλπῳ πάσας ἐνεώλκησε, βουλόμενος
[13, 60]	τοῖς παραγεγονόσι συμμάχοις ἐξήγαγον, ὄντας	περὶ	μυρίους. (Ἀπροσδοκήτως δὲ τοῖς πολεμίοις
[13, 85]	οἱ πρότερον Αννίβᾳ συμμαχήσαντες Καμπανοί,	περὶ	ὀκτακοσίους ὄντες. Οὗτοι δὲ κατέσχον
[13, 74]	καιρὸν λαβόντες Αθηναῖοι τιμωρίαν ἐπιθῶσι	περὶ	πάντων ὧν εἰς αὐτοὺς ἐξήμαρτεν·
[13, 76]	πολιορκεῖν ἐπεχείρησεν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι	περὶ	πεντακοσίους ὄντες κατεπλάγησαν τὸ μέγεθος
[13, 72]	μάχη. ἡ μὲν γὰρ φάλαγξ	περὶ	πέντε σταδίους ἀπεῖχε τοῦ τείχους,
[13, 29]	ἐλευθερίας τοὺς ἰδίους ἀναλώσαντας βίους,	περὶ	πλείονος δὲ τὴν τῶν φονέων
[13, 84]	τοῦ πλούτου μεγαλοπρέπειαν, ἀλλὰ καὶ	περὶ	πολλοὺς ἄλλους Ακραγαντίνους. Αντισθένης γοῦν
[13, 47]	ἕτερον ἔστησαν. (Μίνδαρος δὲ νυκτὸς	περὶ	πρώτην φυλακὴν εἰς Αβυδον ἀναχθεὶς
[13, 111]	μὲν ἐκ τῆς πόλεως ὄχλον	περὶ	πρώτην φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἐξαπέστειλεν,
[13, 111]	παρέσεσθαι τῶν Καρχηδονίων· (ἡ γὰρ	περὶ	Σελινοῦντα καὶ Ιμέραν, ἔτι δὲ
[13, 45]	τὸ Σίγειον τῆς Τρῳάδος, οἱ	περὶ	Σηστὸν ὄντες Αθηναῖοι πυθόμενοι τὸν
[13, 36]	τῶν Αθηναίων διά τε τὰς	περὶ	Σικελίαν ἀτυχίας καὶ διὰ τὰς
[13, 34]	Ακραγαντῖνος. ἐπὶ δὲ τούτων Αθηναίων	περὶ	Σικελίαν ἐπταικότων συνέβη τὴν ἡγεμονίαν
[13, 80]	τούτους τοὺς χρόνους Καρχηδόνιοι τοῖς	περὶ	Σικελίαν εὐτυχήμασι μετεωριζόμενοι, καὶ σπεύδοντες
[13, 4]	ἐκκλησίαν, οἱ στρατηγοὶ τῶν Αθηναίων	περὶ	συμμαχίας διελέγοντο. (Δημηγοροῦντος δὲ τοῦ
[13, 81]	Ιταλίαν Ελληνας καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους	περὶ	συμμαχίας διεπέμποντο· ἀπέστελλον δὲ καὶ
[13, 45]	τῶν πολεμίων τριήρεσι, περιδεεῖς ἐγίνοντο,	περὶ	σφῶν ἀγωνιῶντες· ὁπότε δ' οἱ
[13, 69]	καθ' ὃν καιρὸν ἔδοξεν ἀσεβεῖν	περὶ	τὰ μυστήρια. (Τὸ δὲ τελευταῖον
[13, 9]	ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς δὲ πολλῆς γενομένης	περὶ	τὰ φρούρια καὶ τὴν παρεμβολήν,
[13, 8]	καὶ ἀργυρίου τάλαντα ἑκατὸν τεσσαράκοντα	περὶ	τὰς χειμερινὰς τροπάς· περὶ δὲ
[13, 51]	πεζῇ διαγωνίσωνται. ~Τῶν δὲ Αθηναίων	περὶ	ταῦτα γινομένων Μίνδαρος ὁ τῶν
[13, 39]	τῶν νεῶν. ~Οὗτοι μὲν οὖν	περὶ	ταῦτα διέτριβον. Μίνδαρος δ' ὁ
[13, 55]	ὄντες διεκινδύνευον, οἱ δὲ πρεσβύτεροι	περί	τε τὰς παρασκευὰς ἦσαν καὶ
[13, 79]	Συρακόσιοι πέμψαντες εἰς Καρχηδόνα πρέσβεις	περί	τε τοῦ πολέμου κατεμέμφοντο καὶ
[13, 104]	τοὺς μάλιστα ἀντιπράττοντας συνήρπασαν καὶ	περὶ	τεσσαράκοντα ὄντας ἀπέσφαξαν, μετὰ δέ,
[13, 113]	Συρακοσίους. ~Διονύσιος δὲ διανύσας σταδίους	περὶ	τετρακοσίους παρῆν περὶ μέσας νύκτας
[13, 113]	ὄντες ὀλίγοι παντελῶς ἦσαν δὲ	περὶ	τὴν ἀγοράν καὶ κυκλωθέντες ὑπὸ
[13, 25]	τὴν ἡγεμονίαν. (Καὶ γὰρ πρότερον	περὶ	τὴν Αἴγυπτον τριακοσίας τριήρεις αὐτάνδρους
[13, 100]	ἐπόρθουν. (Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ	περὶ	τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν Ιωνίαν
[13, 112]	ἐν τοῖς νεωρίοις ἀγνοοῦντας τὰ	περὶ	τὴν Γέλαν, εἰσῆλθον οὐδενὸς κωλύσαντος,
[13, 94]	δὲ Καρχηδονίων τὰς τριάκοντα μυριάδας	περὶ	τὴν Ιμέραν νενικῆσθαι στρατηγοῦντος Γέλωνος
[13, 65]	Οὗτος δὲ χρόνον μέν τινα	περὶ	τὴν Ιωνίαν διέτριψεν οὐθὲν ἄξιον
[13, 74]	τὴν ναυμαχίαν ἐλάττωμα καὶ τὰ	περὶ	τὴν Κύμην ἡμαρτημένα, ὁ δὲ
[13, 38]	Λακεδαιμονίων ναύαρχος χρόνον μέν τινα	περὶ	τὴν Μίλητον διέτριβε, προσδοκῶν τὴν
[13, 74]	Αλκιβιάδην ἐθραύετο δόξα διὰ τὸ	περὶ	τὴν ναυμαχίαν ἐλάττωμα καὶ τὰ
[13, 39]	ταῦτ' εἰς Ελεοῦντα καταπλεύσαντες τὰ	περὶ	τὴν ναυμαχίαν παρεσκευάζοντο. (Λακεδαιμόνιοι δὲ
[13, 27]	αὐτοῖς εἰργασμένα. Χωρὶς δὲ τῆς	περὶ	τὴν πόλιν ἐντροπῆς καὶ κατ'
[13, 56]	οἱ δὲ Συρακόσιοι πυθόμενοι τὰ	περὶ	τὴν πολιορκίαν, πρὸς μὲν Χαλκιδεῖς
[13, 10]	αἱ δὲ τῶν Συρακοσίων τὸν	περὶ	τὴν πρῴραν τόπον ἰσχυρὸν ἔχουσαι
[13, 35]	τὴν σκληρότητα τῆς ψυχῆς ἡ	περὶ	τὴν τελευτὴν περιπέτεια. Ταῦτα μὲν
[13, 84]	(Περιττότατον δέ φασι γενέσθαι τὸ	περὶ	τὴν τοῦ φωτὸς κατασκευήν· τούς
[13, 43]	αὐτοὺς ἐξήμαρτον. (Τῶν δὲ Σελινουντίων	περὶ	τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας πολεμούντων αὐτούς,
[13, 12]	οἱ μὲν τῷ Δημοσθένει συγκατέθεντο	περὶ	τῆς ἀναγωγῆς, οἱ δὲ τῷ
[13, 111]	πρὸς τὴν ἑσπέραν ἀπέστειλε κήρυκα	περὶ	τῆς εἰς αὔριον ἀναιρέσεως τῶν
[13, 12]	ὁρμώντων, ὁ Νικίας ἠναγκάσθη συγχωρῆσαι	περὶ	τῆς εἰς οἶκον ἀναγωγῆς. Ὁμογνωμόνων
[13, 92]	μὴν ἀλλὰ πολλάκις ἐκκλησίας συναγομένης	περὶ	τῆς εἰς τὸν πόλεμον παρασκευῆς,
[13, 42]	τὴν πατρίδα· οἱ γὰρ Λακεδαιμόνιοι	περὶ	τῆς εἰς Φοινίκην ἀποστολῆς τῶν
[13, 36]	διὰ τοῦτο τῆς (Λακεδαιμονίων) φιλοτιμίας	περὶ	τῆς ἡγεμονίας, ἀλλὰ ναῦς τε
[13, 48]	διαφερούσας τὰς σπουδὰς εἶχον οἱ	περὶ	τῆς ἡγεμονίας διαγωνιζόμενοι δῆμοι· Λακεδαιμόνιοι
[13, 75]	ὁ μὲν Διοκλῆς ἀντιπράττων αὐτῷ	περὶ	τῆς καθόδου, δοκῶν δ' αἴτιος
[13, 41]	τῇ Σάμῳ, διελέγετο πρὸς αὐτοὺς	περὶ	τῆς καθόδου, πολλὰ κατεπαγγελλόμενος χρήσιμος
[13, 15]	ναυμαχούντων. (Ἔνθα δὴ παραβόλως ἀμφοτέρων	περὶ	τῆς νίκης ἀγωνιζομένων, οἱ μὲν
[13, 58]	ἔτι δὲ ἀδελφούς, οἳ διαγωνιζόμενοι	περὶ	τῆς πατρίδος ἐτετελευτήκεισαν, ἐμακάριζον, οὐθὲν
[13, 14]	νομίζοντες μηκέτι τὸν κίνδυνον εἶναι	περὶ	τῆς πόλεως, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[13, 39]	περιέπλεον, διακλείοντες τὰ στενὰ καὶ	περὶ	τῆς στάσεως τοπομαχοῦντες· μεταξὺ γὰρ
[13, 32]	τεθεωρήκαμεν. (Ὁ γὰρ ἀντειπὼν ἐκεῖ	περὶ	τῆς στρατείας, ἐνταῦθα στρατηγὸς ἦν
[13, 1]	σχεδὸν ἦν ἐν τῷ προοιμίῳ	περί	τινων διαλεχθέντας ἐφ' ὅσον ἦν
[13, 7]	τοὺς πάντας ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες δὲ	περὶ	τὸ Λάβδαλον ὀχύρωμα, τὴν πόλιν
[13, 71]	τὰς μὲν πολλὰς ναῦς καθώρμισε	περὶ	τὸ Νότιον, τὴν ἡγεμονίαν αὐτῶν
[13, 45]	(Ἤδη δὲ τοῦ Δωριέως ὄντος	περὶ	τὸ Σίγειον τῆς Τρῳάδος, οἱ
[13, 91]	ταῖς οἰκίαις παραχειμάσωσιν. Τῆς δὲ	περὶ	τὸν Ακράγαντα συμφορᾶς διαγγελθείσης, τοσοῦτος
[13, 51]	τῆς πατρίδος ἀγωνισάμενος ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην ἀνῃρέθη. ούτου δὲ
[13, 67]	τοῦ τείχους, καὶ παρεδέχοντο τοὺς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην διὰ τῶν κλιμάκων
[13, 66]	δὲ καρτερᾶς μάχης, καὶ τῶν	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην ἐρρωμένως ἀγωνισαμένων, ὅ
[13, 73]	χρόνον μέν τινα διεκαρτέρουν οἱ	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην, μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 50]	Ὡς δὲ πλησίον ἐγένετο τῶν	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην, οἱ μὲν Αθηναῖοι,
[13, 52]	τούτοις τριάκοντα τριήρεις ἀπέστειλε τοῖς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην, ὅπως τὰς περὶ
[13, 66]	χαλεπός προύδωκαν τὴν πόλιν τοῖς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην. ~Οὗτοι δὲ ὡς
[13, 51]	καὶ ταῦτα πεζομαχοῦντας, ἀντετάχθησαν τοῖς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην. (Περὶ δὲ τῶν
[13, 50]	τὴν γῆν, σπεύδων βοηθῆσαι τοῖς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην· τῷ δὲ Θηραμένει
[13, 5]	τὸ μὲν πρῶτον ἐζήτουν τοὺς	περὶ	τὸν Αλκιβιάδην· ὡς δ' οὐχ
[13, 33]	τοῖς Συρακοσίοις, καὶ συνέβη παράδοξον	περὶ	τὸν ἄνδρα τοῦτον γενέσθαι περιπέτειαν.
[13, 86]	ἐνεπύρισαν τὰς μηχανάς. ~Οἱ δὲ	περὶ	τὸν Αννίβαν σπεύδοντες κατὰ πλείονα
[13, 88]	~Μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν οἱ	περὶ	τὸν Δαφναῖον προαγαγόντες τὰς δυνάμεις
[13, 12]	τὸν ἔκπλουν, ἠναγκάσθησαν καὶ οἱ	περὶ	τὸν Δημοσθένην συγκαταθέσθαι διὰ τὴν
[13, 61]	καὶ γυναικῶν ἐξώρμησαν σὺν τοῖς	περὶ	τὸν Διοκλῆν, μὴ δυναμένων χωρῆσαι
[13, 111]	ἡμέρας ὑποφωσκούσης ἀφώρμησαν πρὸς τοὺς	περὶ	τὸν Διονύσιον, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[13, 46]	ἐπιγενομένου καὶ πνευμάτων μεγάλων πολλὰ	περὶ	τὸν διωγμὸν αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι συνέβαινε·
[13, 78]	καταπλεῦσαι προσδεχόμενος τὴν πολιορκίαν, τὰ	περὶ	τὸν εἴσπλουν τοῦ λιμένος κατεσκεύαζεν·
[13, 64]	τῶν εἰσφορῶν. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πυνθανόμενοι	περὶ	τὸν Ελλήσποντον ὑπάρχειν ἁπάσας τὰς
[13, 80]	παραπλησίαις ναυσὶν ἐπεφάνησαν ἐν τοῖς	περὶ	τὸν Ερυκα τόποις. Γενομένης δὲ
[13, 66]	βουλόμενος ἀθροῖσαι χρήματα, οἱ δὲ	περὶ	τὸν Θηραμένην ὁμολογίαν ἐποιήσαντο πρὸς
[13, 51]	ἐξεώσθησαν. (ούτων δὲ καταπεπονημένων οἱ	περὶ	τὸν Θηραμένην ὥρμησαν τοῖς μετ'
[13, 40]	συνέβη. (Μετὰ δὲ ταῦθ' οἱ	περὶ	τὸν Θρασύβουλον ἔστησαν τρόπαιον ἐπὶ
[13, 14]	μετὰ τῶν πατέρων. (Τὰ δὲ	περὶ	τὸν λιμένα τείχη καὶ πᾶς
[13, 99]	τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς δὲ τὸ	περὶ	τὸν ναύαρχον ἐλάττωμα συμφανὲς ἐγένετο,
[13, 102]	τὸ μέσον, ἀνὴρ καὶ τὰ	περὶ	τὸν πόλεμον ἔμπρακτος καὶ δικαιοσύνῃ
[13, 84]	εὐτελεῖς ὁμοίους. ~Οὐ μόνον δὲ	περὶ	τὸν Τελλίαν συνέβαινεν εἶναι τοῦ
[13, 83]	Πολύκλειτος ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐξηγεῖται	περὶ	τοῦ κατὰ τὴν οἰκίαν πιθεῶνος
[13, 14]	πολὺ μᾶλλον ἐνεστηκέναι τὸν ἀγῶνα	περὶ	τοῦ λαβεῖν τὸ στρατόπεδον μετὰ
[13, 44]	ἐπιτροπὴν ἔδωκαν Αννίβᾳ τῷ στρατηγῷ	περὶ	τοῦ μεγέθους τῆς δυνάμεως, καὶ
[13, 111]	τῶν φίλων συναγαγὼν συνέδριον ἐβουλεύετο	περὶ	τοῦ πολέμου. Πάντων δὲ λεγόντων
[13, 91]	μεγάλων φόβων ἐπικρεμαμένων, οὐθεὶς ἐτόλμα	περὶ	τοῦ πολέμου συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων δὲ
[13, 106]	δόξας παρὰ Περικλέους λαβεῖν χρήματα	περὶ	τοῦ τὴν εἰσβολὴν εἰς τὴν
[13, 39]	μὲν πρῶτον ἔσπευδον ἀμφότεροι φιλοτιμούμενοι	περὶ	τοῦ τόπου, ὅπως μὴ τὸν
[13, 73]	προεκαλεῖτο τοὺς ἐν τῇ πόλει	περὶ	τοῦ τροπαίου διαγωνίσασθαι. (Τῶν δ'
[13, 36]	ἔχοντας πρὸς ἀλλήλους. Τῶν δὲ	περὶ	τοὺς Αθηναίους πραγμάτων τεταπεινωμένων ὁ
[13, 30]	διδόναι φόρους ἀναγκάζειν. Ὅταν οὖν	περὶ	τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους ὑπάρχῃ πλεονεξία,
[13, 7]	Συρακούσας ἐπολιόρκουν. (Τοιούτων δὲ ἐλαττωμάτων	περὶ	τοὺς Συρακοσίους γενομένων ἠθύμουν οἱ
[13, 54]	χρόνον τῶν Σελινουντίων τινὲς ἱππέων	περὶ	τοὺς τόπους διατρίβοντες, καὶ τὸ
[13, 48]	χρημάτων πλῆθος εἰσεπράξατο. ~Συνέβη δὲ	περὶ	τοῦτον τὸν χρόνον ἐν τῇ
[13, 41]	μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ δὲ τὰ	περὶ	τούτων ἀνάθημα κείμενον ἐν τῷ
[13, 92]	γὰρ τῶν συναρχόντων οὐδεὶς ἐτόλμα	περὶ	τούτων ἀντειπεῖν διά τε τὴν
[13, 42]	ἀσμένως τοὺς λόγους προσδεξαμένων, καὶ	περὶ	τούτων διαπεμψαμένων εἰς Αθήνας, ἔδοξε
[13, 29]	Οἱ γὰρ ἀπ' ἀρχῆς τὰ	περὶ	τούτων νόμιμα διατάξαντες τοῖς μὲν
[13, 6]	καὶ δηλώσαντος τὰ προειρημένα, πιστεύσαντες	περὶ	τούτων οἱ στρατηγοὶ συνετάξαντο νύκτα
[13, 28]	περὶ ὧν ἔργῳ κακῶς πεπόνθατε,	περὶ	τούτων τῷ λόγῳ μεταδιδασκομένους. Εἰ
[13, 21]	Ὁ γὰρ ἀμετάθετον ἔχων τὴν	περὶ	τῶν ἀτυχημάτων ὠμότητα συναδικεῖ τὴν
[13, 46]	τοὺς Αθηναίους· ἅμα δὲ καὶ	περὶ	τῶν εἰς Φοινίκην ἀποσταλεισῶν νεῶν
[13, 84]	τῆς πολιορκίας γινομένης ποιῆσαι ψήφισμα	περὶ	τῶν ἐν τοῖς φυλακείοις διανυκτερευόντων,
[13, 26]	πρῶτοι τοὺς καταφυγόντας διασώσαντες τοὺς	περὶ	τῶν ἱκετῶν νόμους παρὰ πᾶσιν
[13, 74]	πολλά· μέγιστον δ' ἦν τὸ	περὶ	τῶν ἵππων, τετιμημένον ταλάντων ὀκτώ.
[13, 94]	ὄχλων ἐπ' αὐτὸν καὶ πυνθανομένων	περὶ	τῶν Καρχηδονίων, ἀγνοεῖν αὐτοὺς ἔφη,
[13, 49]	ἕνα τόπον, σπευδόντων τῶν στρατηγῶν	περὶ	τῶν ὅλων διακινδυνεῦσαι. (Μίνδαρος δ'
[13, 10]	ἐλθεῖν τὴν μετὰ Δημοσθένους στρατιὰν	περὶ	τῶν ὅλων διακριθῆναι, καθ' ἡμέραν
[13, 111]	λεγόντων ἀνεπιτήδειον εἶναι τὸν τόπον	περὶ	τῶν ὅλων διακρίνεσθαι τοῖς πολεμίοις,
[13, 48]	ἀγοράν, καὶ μεταπεμψάμενοι τοὺς φυγάδας	περὶ	τῶν ὅλων διηγωνίζοντο. Τέλος δὲ
[13, 81]	ἀκούουσαι, καὶ συλλογιζόμεναι τὸν ἀγῶνα	περὶ	τῶν ὅλων ἐσόμενον, οὐ μετρίως
[13, 7]	βοηθῆσαι καὶ μὴ περιορᾶν αὐτοὺς	περὶ	τῶν ὅλων κινδυνεύοντας. (Συνηγορήσαντος δ'
[13, 94]	εὐπορεῖν τοῖς πράγμασιν· τὰ δὲ	περὶ	τῶν προδοτῶν ἐν ἐκκλησίᾳ ἑτέρᾳ
[13, 101]	τοὺς διαβαλόντας πρὸς τὰ πλήθη	περὶ	τῶν τελευτησάντων, ἀπέστειλαν κατ' αὐτῶν
[13, 92]	χρήματα. Καὶ τέλος κυρωθείσης τῆς	περὶ	τῶν φυγάδων γνώμης, οὗτοι μὲν
[13, 95]	ἔσεσθαι πρὸς τὸν ἀγῶνα, καὶ	περὶ	τῶν χρημάτων παρεκάλει μηθὲν ἀγωνιᾶν·
[13, 46]	τὸν τῶν Αἰγυπτίων ἐπιβουλεύειν τοῖς	περὶ	Φοινίκην πράγμασιν. ~Τῆς δὲ ναυμαχίας
[13, 50]	τῷ δὲ Θηραμένει παρεκελεύσατο τοῖς	περὶ	Χαιρέαν πεζοῖς συνάψαντα τὴν ταχίστην
[13, 54]	ἐπλήρωσε, τὰ δὲ φορτηγὰ πλοῖα	περὶ	χίλια πεντακόσια παρεσκευάσατο. (Ἐν τούτοις
[13, 48]	πρὸ ταύτης τῆς στάσεως γεγονέναι	περὶ	χιλίους καὶ πεντακοσίους, καὶ πάντες
[13, 44]	καὶ τῶν μὲν στρατιωτῶν ἀνεῖλον	περὶ	χιλίους, τῆς δὲ λείας πάσης
[13, 28]	Συρακόσιοι, θεωρῶν ὑμᾶς οὕτως ταχέως,	περὶ	ὧν ἔργῳ κακῶς πεπόνθατε, περὶ
[13, 81]	πλούτου παρ' αὐτοῖς διαμένει σημεῖα,	περὶ	ὧν οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι βραχέα
[13, 92]	γὰρ μάλιστ' ἤλπιζεν ἐκείνων μὲν	περιαιρήσεσθαι	τὴν ἐξουσίαν, ἑαυτῷ δὲ μόνῳ
[13, 73]	δ' Αλκιβιάδης ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι	περιαλγὴς	γενόμενος ἐκ Μιτυλήνης μετεπέμψατο τοὺς
[13, 21]	ὑποπεπτωκότα; Τί δ' ἔνδοξον τιμωρίᾳ	περιβαλεῖν;	Ὁ γὰρ ἀμετάθετον ἔχων τὴν
[13, 21]	ὑπεροχὴν οὐκ ἐνεγκόντας ἀνθρωπίνως ἀνελπίστοις	περιβαλεῖν	συμφοραῖς. (Τίς γὰρ ἂν ἤλπισεν
[13, 92]	Καρχηδονίους μάχαις ἀνδρείᾳ δόξας διενηνοχέναι	περίβλεπτος	ἦν παρὰ τοῖς Συρακοσίοις. (Διὸ
[13, 27]	καλοκἀγαθίαν ἐπαινούμενος μακαριστὸς ἦν καὶ	περίβλεπτος	κατὰ πᾶσαν πόλιν· (νυνὶ δ'
[13, 22]	Διὸ μὴ φθονήσητε τῇ πατρίδι	περιβόητον	γενέσθαι παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις, ὅτι
[13, 15]	μὴ καταρρῖψαι τῆς πατρίδος τὴν	περιβόητον	δόξαν, μηδὲ αὑτοὺς ἀνδραπόδων τρόπον
[13, 97]	δόξαι τὴν Καδμείαν νίκην αὐτοῖς	περιγενέσθαι,	καὶ πάντας ἀποθανεῖν μιμουμένους τὰ
[13, 15]	βουλομένου δι' ἑαυτοῦ τὴν νίκην	περιγενέσθαι	τῇ πατρίδι. ~Διὸ καὶ πολλοὶ
[13, 47]	ἦσαν Αθηναίων, καὶ διὰ τοῦτο	περιδεεῖς	ἐγίνοντο, μήποτε νῆσον οἰκοῦντες ἐκπολιορκηθῶσιν
[13, 45]	συνεπιφερομένας ταῖς τῶν πολεμίων τριήρεσι,	περιδεεῖς	ἐγίνοντο, περὶ σφῶν ἀγωνιῶντες· ὁπότε
[13, 12]	μᾶλλον ἐθάρρουν, οἱ δ' Αθηναῖοι	περιδεεῖς	ἐγίνοντο. τῆς δὲ νόσου μεγάλην
[13, 55]	καὶ τὰ πλήθη τῶν πολεμίων,	περιδεεῖς	ἦσαν καὶ κατεπλήττοντο τὸ μέγεθος
[13, 49]	τοῦ συναγομένου τοῖς πολεμίοις στόλου,	περιδεεῖς	ἦσαν, μήποτε πάσαις ταῖς τριήρεσιν
[13, 57]	περιεστώσης συμφορᾶς ἐν ὀφθαλμοῖς ἔχοντες	περιδεεῖς	ἦσαν, οἱ δὲ τοῖς εὐημερήμασιν
[13, 43]	κατὰ Συρακοσίων, καταλυθέντος τοῦ πολέμου	περιδεεῖς	καθειστήκεισαν· ἤλπιζον γάρ, ὅπερ ἦν
[13, 7]	τό τε τοῦ Διὸς ἱερὸν	περιεβάλοντο	καὶ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν
[13, 108]	Καρχηδόνιοι δενδροτομοῦντες τὴν χώραν τάφρον	περιεβάλοντο	τῇ στρατοπεδείᾳ· προσεδέχοντο γὰρ τὸν
[13, 72]	τοῦ τείχους ὑπὸ τῶν πολεμίων	περιειλημμένα.	(Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς ἱππεῖς
[13, 108]	γλυφὰς καὶ τὰ περιττοτέρως εἰργασμένα	περιέκοψεν·	αὐτόθε δ' ἀναλαβὼν ἅπασαν τὴν
[13, 42]	ἀρχὴν πεποίηνται, καὶ Ξενοφῶν μὲν	περιέλαβε	χρόνον ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτώ,
[13, 85]	ποιησάμενοι τάφρῳ βαθείᾳ καὶ χάρακι	περιέλαβον.	(Καὶ πρῶτον μὲν ἀπέστειλαν πρέσβεις
[13, 107]	καὶ τὰ τείχη τοῦ Πειραιέως	περιελεῖν,	καὶ μακρὰς ναῦς μὴ πλεῖον
[13, 59]	δύο ἑάλω. Ὁ δὲ Αννίβας	περιελὼν	τὰ τείχη τῆς Σελινοῦντος ἀνέζευξε
[13, 56]	μὲν οὖν Ακραγαντῖνοι καὶ Γελῷοι	περιέμενον	τοὺς Συρακοσίους, βουλόμενοι τὴν δύναμιν
[13, 86]	δὲ στρέβλαις καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις	περιέπιπτον.	(Ἀπέθανε δὲ καὶ Αννίβας ὁ
[13, 88]	σιτοδείᾳ δεινῶς πιεζούμενοι, μεγάλοις ἀτυχήμασι	περιέπιπτον.	Τῶν μὲν γὰρ στρατιωτῶν πολλοὶ
[13, 39]	(Διὸ καὶ πολὺν χρόνον ἀλλήλους	περιέπλεον,	διακλείοντες τὰ στενὰ καὶ περὶ
[13, 49]	τῶν νεῶν καὶ τὴν Χερρόνησον	περιέπλεον.	Καὶ πρῶτον μὲν εἰς Ελεοῦντα
[13, 3]	(Ἀναχθέντες οὖν ἐκ τοῦ Πειραιέως	περιέπλευσαν	τὴν Πελοπόννησον καὶ κατηνέχθησαν εἰς
[13, 49]	τὰς οὔσας ἐν Σηστῷ ναῦς	περιέπλευσαν	τὴν Χερρόνησον καὶ καθωρμίσθησαν εἰς
[13, 92]	διὰ τὸ θεωρεῖν ἑαυτῷ μὲν	περιεσομένην	τὴν ἀπέχθειαν, ἐκείνῳ δὲ τὴν
[13, 79]	δὲ Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν	περιεστρατοπέδευσε	τὴν πόλιν, καὶ πανταχόθεν προσβολὰς
[13, 59]	τῇ δ' ἄλλῃ δυνάμει πάσῃ	περιεστρατοπέδευσε	τὴν πόλιν, προσγενομένων ἄλλων παρά
[13, 49]	ἀπειθούντων, πολλῇ δυνάμει τὴν πόλιν	περιεστρατοπέδευσεν.	Παρεβοήθησε δ' αὐτῷ καὶ Θηραμένης
[13, 49]	δύναμιν ἐξεβίβασε καὶ τὴν πόλιν	περιεστρατοπέδευσεν.	παρεγενήθη δὲ καὶ Φαρνάβαζος μετὰ
[13, 57]	μὲν γὰρ τὸ μέγεθος τῆς	περιεστώσης	συμφορᾶς ἐν ὀφθαλμοῖς ἔχοντες περιδεεῖς
[13, 108]	πλείονας τόπους, οὐ κατεπλάγησαν τὸν	περιεστῶτα	κίνδυνον. ~Διονύσιος δ' ὁ τῶν
[13, 55]	καὶ κατεπλήττοντο τὸ μέγεθος τοῦ	περιεστῶτος	κινδύνου. (Οὐ μὴν κατὰ πᾶν
[13, 57]	καὶ τινὲς μὲν χεῖρας ἀθρόας	περιέφερον	τοῖς σώμασι, τινὲς δὲ κεφαλὰς
[13, 107]	κατέπλευσεν. Οἱ δ' Αθηναῖοι τηλικούτοις	περιεχόμενοι	κακοῖς ὅμως ἀντεῖχον, καὶ ῥᾳδίως
[13, 101]	δὲ τοῦ δήμου τιμωρήσασθαι τοὺς	περιεωρακότας	ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος
[13, 75]	δοκῶν δ' αἴτιος εἶναι τοῦ	περιεωρᾶσθαι	τοὺς τετελευτηκότας ἀτάφους, προσκόψαι τοῖς
[13, 89]	ἐν ἀρρωστίαις ὑπὸ τῶν οἰκείων	περιεωρῶντο,	τῆς καθ' ἑαυτὸν σωτηρίας ἑκάστου
[13, 101]	στρατηγοὺς ἐπῄνουν, ἐπὶ δὲ τῷ	περιιδεῖν	ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας
[13, 93]	τοῦ Διονυσίου μεῖναι καὶ μὴ	περιιδεῖν	αὐτοὺς τὰ αὐτὰ τοῖς Ακραγαντίνοις
[13, 55]	τεῖχος ἐδέοντο τῶν νέων μὴ	περιιδεῖν	αὐτοὺς ὑποχειρίους τοῖς πολεμίοις γινομένους·
[13, 6]	κύριοι κατέστησαν καὶ πάντα τὸν	περικείμενον	τόπον καταλαβόμενοι παρεμβολὴν ἐποιήσαντο. (Οἱ
[13, 12]	ἐκβάντων καὶ διὰ τὸ τὸν	περικείμενον	τόπον ὑπάρχειν ἑλώδη λοιμικῆς καταστάσεως
[13, 74]	στρατηγοὺς εἵλατο, Κόνωνα, Λυσίαν, Διομέδοντα,	Περικλέα,	πρὸς δὲ τούτοις Ερασινίδην, Αριστοκράτην,
[13, 106]	ἔμπροσθεν χρόνοις, ὅτι δόξας παρὰ	Περικλέους	λαβεῖν χρήματα περὶ τοῦ τὴν
[13, 98]	Θράσυλλος ἡγεῖτο καὶ Περικλῆς ὁ	Περικλέους	τοῦ προσαγορευθέντος κατὰ τὴν δύναμιν
[13, 99]	τελευταῖον δοὺς ἐμβολὴν τῇ τοῦ	Περικλέους	τριήρει βιαιότερον, τῆς μὲν τριήρους
[13, 101]	Καλλιάδης, ἔτι δὲ Λυσίας καὶ	Περικλῆς	καὶ Αριστοκράτης μετὰ τῶν πλείστων
[13, 99]	καὶ μὴ δυναμένων αὐτῶν ἀνακρούσασθαι,	Περικλῆς	μὲν ἐπέβαλε τῇ τοῦ Καλλικρατίδα
[13, 98]	δεξιοῦ κέρατος Θράσυλλος ἡγεῖτο καὶ	Περικλῆς	ὁ Περικλέους τοῦ προσαγορευθέντος κατὰ
[13, 5]	πρόφασιν ἔχοντες τὴν τῶν ἀγαλμάτων	περικοπήν,	διέβαλον αὐτὸν ἐν ταῖς δημηγορίαις
[13, 2]	ὄντας συνέβη ἐν μιᾷ νυκτὶ	περικοπῆναι.	Ὁ μὲν οὖν δῆμος, οὐχ
[13, 19]	πεδίου, πρὸς τῷ Ασινάρῳ ποταμῷ	περικυκλώσαντες	ἀπέκτειναν μὲν μυρίους ὀκτακισχιλίους, ἐζώγρησαν
[13, 42]	Θουκυδίδης μὲν τὴν ἱστορίαν κατέστροφε,	περιλαβὼν	χρόνον ἐτῶν εἴκοσι καὶ δυοῖν
[13, 19]	δ' ἡμέρας ἐπακολουθοῦντες καὶ πανταχόθεν	περιλαμβάνοντες	ἀπεῖργον εὐθυπορεῖν πρὸστὴν σύμμαχον Κατάνην,
[13, 82]	ἢ κύκλῳ κίοσι τοὺς σηκοὺς	περιλαμβανόντων,	οὗτος ἑκατέρας τούτων μετέχει τῶν
[13, 111]	εἰς τὴν πόλιν καὶ τὰ	περιλειφθέντα	κατὰ τὰς οἰκίας διήρπασαν. (Διονύσιος
[13, 8]	τοὺς ἡμίσεις ἀνεῖλον· οἱ δὲ	περιλειφθέντες	διεσώθησαν εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων δὲ
[13, 67]	ἀνῃρέθησαν εὐγενῶς ἀγωνισάμενοι, οἱ δὲ	περιλειφθέντες	εἰς πεντακοσίους κατέφυγον πρὸς τοὺς
[13, 21]	τὸν ἀγγελοῦντα αὐτοῖς τὴν συμφορὰν	περιλειφθῆναι.	(Εἰδότες οὖν, ἄνδρες Συρακόσιοι, τοὺς
[13, 1]	ἂν δυνώμεθα γράψειν, ἀλλὰ καὶ	περιλήψεσθαι	χρόνον πλείονα τῶν χιλίων καὶ
[13, 59]	τέκνων καὶ γονέων καὶ τῆς	περιμαχήτου	πᾶσι πατρίδος, ἐξεώσθησαν οἱ βάρβαροι,
[13, 91]	τὴν αὐτῶν τιμωρίαν, παρακαλῶν μὴ	περιμεῖναι	τὸν κατὰ τοὺς νόμους λῆρον,
[13, 94]	αὐτὸν αὐτοκράτορα καθιστάναι καὶ μὴ	περιμένειν,	ἄχρις ἂν οἱ πολέμιοι τοῖς
[13, 82]	τῆς πόλεως χειροποίητος, ἔχουσα τὴν	περίμετρον	σταδίων ἑπτά, τὸ δὲ βάθος
[13, 7]	Λακεδαίμονα παρεκάλουν βοηθῆσαι καὶ μὴ	περιορᾶν	αὐτοὺς περὶ τῶν ὅλων κινδυνεύοντας.
[13, 60]	ἡμέρᾳ τοῖς Ιμεραίοις ἔδοξε μὴ	περιορᾶν	αὑτοὺς συγκεκλεισμένους ἀγεννῶς, καθάπερ τοὺς
[13, 32]	αὐτοῖς ἀγαπητῶς ἄγειν εἰρήνην καὶ	περιορᾶν	τὴν Σικελίαν πορθουμένην. (Διόπερ ἐὰν
[13, 37]	συνοίσειν Πέρσαις· κρεῖττον οὖν εἶναι	περιορᾶν	τοὺς διαπολεμοῦντας ἴσους ὄντας, ὅπως
[13, 100]	τοὺς Αθηναίους ἐπὶ τοῖς ἀτάφους	περιορῶσι	τοὺς τετελευτηκότας, οἱ δ' ἔφασαν
[13, 58]	νυγμοὺς εἰς τὴν ψυχὴν λαμβάνουσαι	περιπαθεῖς	ἐγίνοντο καὶ πολλὰ τὴν ἑαυτῶν
[13, 96]	οὗτος μεγίστην τῶν ἱστορουμένων τυραννίδα	περιπεποιῆσθαι	δι' ἑαυτοῦ καὶ πολυχρονιωτάτην. (Οἱ
[13, 95]	πολιτῶν, ᾗ χρησάμενον τὴν τυραννίδα	περιπεποιῆσθαι.	Καὶ τότε Διονύσιος τῇ παραπλησίᾳ
[13, 29]	πονηρίαν καὶ πλεονεξίαν τοιούτοις ἐλαττώμασι	περιπεπτωκότες,	μὴ καταμεμφέσθων τὴν τύχην, μηδ'
[13, 103]	τραγῳδίαν εἰσαγαγόντα καὶ νικήσαντα χαρᾷ	περιπεσεῖν	ἀνυπερβλήτῳ, δι' ἣν καὶ τελευτῆσαι.
[13, 103]	κατὰ τὴν χώραν ἐξελθόντα κυσὶ	περιπεσεῖν	καὶ διασπασθῆναι μικρῷ πρόσθεν τούτων
[13, 27]	ἐν τοῖς κοινοῖς ὑπηρεσίαν ἀπαραιτήτῳ	περιπεσεῖν	τιμωρίᾳ, καὶ τὸν μὲν ἐπαγαγόντα
[13, 21]	τῶν τετρακισμυρίων, οὕτως μεγάλαις συμφοραῖς	περιπεσεῖσθαι;	Ἀπὸ γὰρ τῆς τηλικαύτης παρασκευῆς
[13, 75]	κατεδίκαζον· (διόπερ τινὲς αὐτῶν πολλοῖς	περιπεσόντες	τραύμασιν ὡς τετελευτηκότες ὑπὸ τῶν
[13, 35]	ψυχῆς ἡ περὶ τὴν τελευτὴν	περιπέτεια.	Ταῦτα μὲν οὖν ἀκριβέστερον εἰπεῖν
[13, 33]	περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον γενέσθαι	περιπέτειαν.	Ἀπαραίτητος γὰρ ἐν τοῖς ἐπιτιμίοις
[13, 10]	τοὺς πολεμίους μὴ μεγάλοις ἐλαττώμασι	περιπίπτειν·	αἱ δὲ τῶν Συρακοσίων τὸν
[13, 97]	μὲν κατὰ τὸ συνεχὲς ἐλαττώμασι	περιπίπτοντες,	ἐποιήσαντο πολίτας τοὺς μετοίκους καὶ
[13, 13]	ἠλαττώθησαν. Ὁ γὰρ Εὐρυμέδων ἐπιχειρήσας	περιπλεῖν	τὸ κέρας τῶν ἐναντίων, ὡς
[13, 61]	πληροῦν τῶν κρατίστων ἀνδρῶν καὶ	περιπλεύσας	ἐπὶ Συρακούσας ἔρημον τὴν πόλιν
[13, 94]	παρακαλεῖν δὲ πλῆθος τῶν συναρχόντων	περιποιησάμενον	μηδὲν τῶν πραττομένων πολυπραγμονεῖν μή
[13, 99]	ἐσομένην τελευτήν, ἔσπευδεν ἐπιφανέστατον ἑαυτῷ	περιποιήσασθαι	θάνατον. Διόπερ πρῶτος ἐπὶ τὴν
[13, 55]	τε τὰς παρασκευὰς ἦσαν καὶ	περιπορευόμενοι	τὸ τεῖχος ἐδέοντο τῶν νέων
[13, 8]	Σπαρτιᾶται δ' ἑξακοσίους· (Γύλιππος δὲ	περιπορευόμενος	τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις πολλοὺς
[13, 99]	δ' αὐτῆς οἱ μὲν Αθηναῖοι	περιστάντες	τὴν ναῦν εἰσήλλοντο, καὶ περιχυθέντες
[13, 33]	ἀγνοίᾳ δοὺς οὔτε ἄλλῃ τινὶ	περιστάσει	συγγνώμην. (Προσαγγελθέντων δὲ πολεμίων ἐπὶ
[13, 36]	τῆς δημοκρατίας ἐν ταῖς τοιαύταις	περιστάσεσιν.	(Οὐ μὴν (καὶ) τὰ πράγματά
[13, 82]	ἕκαστον ἰδεῖν ἔστιν οἰκείως τῆς	περιστάσεως	δεδημιουργημένον. (Ἦν δὲ καὶ λίμνη
[13, 55]	καθειστήκει, ὥστε τὸ μέγεθος τῆς	περιστάσεως	δεῖσθαι καὶ τῆς παρὰ τῶν
[13, 83]	ἱππέων παραγενομένων ἐκ Γέλας χειμερίου	περιστάσεως	οὔσης, καθάπερ φησὶ Τίμαιος ἐν
[13, 104]	οὐκ ἐλάττους χιλίων, φοβηθέντες τὴν	περίστασιν	ἔφυγον πρὸς Φαρνάβαζον τὸν σατράπην·
[13, 70]	τόλμαν ἔμπρακτον ἔχοντα πρὸς πᾶσαν	περίστασιν·	ὃς παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν ἐκ
[13, 56]	οἱ Καρχηδόνιοι κακῶς ἀπήλλαττον, οὔτε	περιστῆναι	δυνάμενοι τοὺς ἐν τοῖς στενωποῖς
[13, 92]	τὴν ἐξουσίαν, ἑαυτῷ δὲ μόνῳ	περιστήσειν	τὴν στρατηγίαν. (Ταῦτα δ' αὐτοῦ
[13, 42]	τὴν χώραν μετὰ πολλῆς δυνάμεως·	περιστρατοπεδεύσαντες	δὲ πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν.
[13, 64]	δὲ παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν, καὶ	περιστρατοπεδεύσαντες	τὸ φρούριον ἐπόρθουν ἅμα καὶ
[13, 62]	ἅμα δ' ἡμέρᾳ τῶν Καρχηδονίων	περιστρατοπεδευσάντων	τὴν πόλιν καὶ πυκνὰς προσβολὰς
[13, 54]	δύο μέρη διεῖλε τὴν δύναμιν·	περιστρατοπεδεύσας	δ' αὐτὴν καὶ τὰς μηχανὰς
[13, 84]	τις ἔχῃ πλεῖον τύλης καὶ	περιστρώματος	καὶ κωδίου καὶ δυεῖν προσκεφαλαίων.
[13, 82]	(Τῶν δ' ἄλλων ἢ μετὰ	περιτειχῶν	τοὺς νεὼς οἰκοδομούντων ἢ κύκλῳ
[13, 84]	τὸν γάμον συμπροέπεμψαν τὴν νύμφην.	(Περιττότατον	δέ φασι γενέσθαι τὸ περὶ
[13, 35]	ἀδικούντων, δίκαιος δ' ἐκ τοῦ	περιττότερον	τῶν πρὸ αὐτοῦ κατ' ἀξίαν
[13, 108]	διεφθάρθαι, τὰς γλυφὰς καὶ τὰ	περιττοτέρως	εἰργασμένα περιέκοψεν· αὐτόθε δ' ἀναλαβὼν
[13, 82]	ἐκτὸς μέρους ἐστὶν αὐτῶν ἡ	περιφέρεια	ποδῶν εἴκοσι, καθ' ἣν εἰς
[13, 50]	νεῶν, καὶ μαθόντες ἑαυτοὺς κατεστρατηγημένους,	περίφοβοι	καθειστήκεισαν. Τέλος δὲ τῶν Αθηναίων
[13, 45]	ἐκκρούσειαν τὰς ἐπιφοράς, πάλιν ἐγίνοντο	περιχαρεῖς	καὶ μετέωροι ταῖς ἐλπίσιν. ~Οὐ
[13, 50]	προσεποιοῦντο φεύγειν, οἱ δὲ Πελοποννήσιοι	περιχαρεῖς	ὄντες ἠκολούθουν κατὰ σπουδὴν ὡς
[13, 68]	ἦσαν, ὁ δῆμος ἅπας ἀπήντα	περιχαρὴς	ἐπὶ τοῖς εὐημερήμασι· συνέδραμον δ'
[13, 51]	Αθηναίους καὶ τῷ πλήθει πανταχόθεν	περιχεομένων,	ἐπεφάνη Θηραμένης τούς τε ἰδίους
[13, 78]	αἱ τῶν Πελοποννησίων ναῦς ἅπασαι	περιχυθεῖσαι	κατεπλήξαντο, καὶ τῆς ἐπὶ τὴν
[13, 45]	ναῦς, καὶ πανταχόθεν τῷ πλήθει	περιχυθέντες	κατεπόνουν τοὺς ἐναντίους. (Ἅ δὴ
[13, 99]	περιστάντες τὴν ναῦν εἰσήλλοντο, καὶ	περιχυθέντες	τοὺς ἐν αὐτῇ πάντας ἀπέσφαξαν.
[13, 37]	ἄγαν ἰσχυρούς· οὐ γὰρ συνοίσειν	Πέρσαις·	κρεῖττον οὖν εἶναι περιορᾶν τοὺς
[13, 104]	μεταπεμπομένου τοῦ πατρὸς αὐτὸν εἰς	Πέρσας,	τῷ Λυσάνδρῳ τῶν ὑφ' αὑτὸν
[13, 46]	παραβόλως διεκινδύνευον, ὑπὸ δὲ τοῦ	Περσικοῦ	στρατεύματος ἀνακοπέντες ἀπέπλευσαν εἰς Σηστόν.
[13, 36]	ὄντος τοῖς Λακεδαιμονίοις Δαρείου τοῦ	Περσῶν	βασιλέως, Φαρνάβαζος ὁ τῶν ἐπὶ
[13, 22]	τοὺς ταπεινοτέρους ὠμότης. (Ἀποστάντων γὰρ	Περσῶν	καὶ τὰ πλεῖστα τῶν ἐθνῶν
[13, 63]	ἔχων πρὸς Φαρνάβαζον τὸν τῶν	Περσῶν	σατράπην ἔλαβε παρ' αὐτοῦ πολλὰ
[13, 62]	ἤδη συνέβαινε τὸ μὲν τεῖχος	πεσεῖν	ὑπὸ τῶν μηχανῶν, τοὺς δ'
[13, 37]	τελέως τὰ τῶν Αθηναίων πράγματα	πεσόντα	πάλιν ἤγειρεν. (Ἀλλὰ περὶ μὲν
[13, 56]	ταῖς μηχαναῖς. (Ἀνακαθάρας δὲ τὸν	πεσόντα	τόπον τοῦ τείχους, καὶ τοῖς
[13, 61]	ἰδίους στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ τοὺς	πεσόντας	ἐν τῇ μάχῃ καταλιπών, ὥρμησεν
[13, 55]	πύργων πολὺ τοῖς ὕψεσιν ὑπερεχόντων.	Πεσόντος	δὲ τοῦ τείχους οἱ μὲν
[13, 83]	μὲν πίθους ἐξ αὐτῆς τῆς	πέτρας	τετμημένους, ἕκαστον ἑκατὸν ἀμφορεῖς χωροῦντα·
[13, 8]	τὸν πόλεμον· Αλκιβιάδου μὲν γὰρ	πεφευγότος,	Λαμάχου δὲ τετελευτηκότος αὐτὸν μόνον
[13, 59]	τοῖς ἐνοικοῦσιν. (Ὅμως δὲ τῶν	πεφευγότων	Εμπεδίωνα πρεσβευτὴν ἀποστειλάντων, τούτῳ μὲν
[13, 78]	λιμένος παρέπεμψεν, ὅπως πανταχόθεν ᾖ	πεφραγμένος	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[13, 59]	ἀεὶ γὰρ τὰ Καρχηδονίων ἦν	πεφρονηκὼς	καὶ πρὸ τῆς πολιορκίας τοῖς
[13, 26]	τυγχάνουσι, μιμησώμεθα τοὺς τῆς δόξης	πεφροντικότας·	εἰ δὲ παρὰ πρώτων ἡμῶν
[13, 69]	τῇ πόλει, ἐν μὲν τῷ	πεφρουρημένῳ	τείχει τὴν ἱκανὴν φυλακὴν κατέλιπε
[13, 63]	ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες	πεφυγαδευμένον	τὸν Ερμοκράτην. (Διὸ καὶ περὶ
[13, 81]	ἐκείνους τοὺς χρόνους τῆς Λιβύης	πεφυτευμένης	οἱ τὴν Ακραγαντίνην νεμόμενοι τὸν
[13, 82]	ἑπτά, τὸ δὲ βάθος εἴκοσι	πηχῶν·	εἰς ἣν ἐπαγομένων ὑδάτων ἐφιλοτέχνησαν
[13, 88]	τολμῶντες, τῇ δὲ σιτοδείᾳ δεινῶς	πιεζούμενοι,	μεγάλοις ἀτυχήμασι περιέπιπτον. Τῶν μὲν
[13, 95]	πρὸς τὴν τῆς ἐπιβολῆς ὑπόθεσιν	πιθανολογήσας	ἔπεισε τοὺς ὄχλους δοῦναι φύλακας
[13, 6]	πιστόν, τοῖς δὲ Συρακοσίων στρατηγοῖς	πιθανόν,	διακελευσάμενοι λέγειν τοῖς ἡγεμόσι τῶν
[13, 83]	περὶ τοῦ κατὰ τὴν οἰκίαν	πιθεῶνος	λέγων ὡς διαμείναντος αὐτοῦ τε
[13, 83]	ἧς τὴν ῥύσιν εἰς τοὺς	πίθους	γίνεσθαι. (Γεγονέναι δέ φασι τὸν
[13, 83]	δ' ἐν αὐτῷ τριακοσίους μὲν	πίθους	ἐξ αὐτῆς τῆς πέτρας τετμημένους,
[13, 23]	πρὸς τοὺς ὑποπεπτωκότας ἔλεον ἀποκόψομεν,	πικρὸν	καθ' ἑαυτῶν νόμον θήσομεν εἰς
[13, 90]	τῶν πρό γε αὐτοῦ συγγραφέων	πικρότατα	κατηγορήσας καὶ συγγνώμην οὐδεμίαν τοῖς
[13, 35]	διὰ τὸ πάντων τῶν νομοθετῶν	πικρότατα	πρόστιμα θεῖναι κατὰ πάντων τῶν
[13, 90]	κολακεύοντές τινας ἢ δι' ἔχθραν	πικρότερον	προσβάλλοντες ἀποσφάλλωνται τῆς ἀληθείας. ~Ιμίλκας
[13, 101]	τῶν ἐναντίων ἔσχον ἀντιδίκους καὶ	πικροὺς	κατηγόρους. (Ἀναγνωσθεισῶν γὰρ ἐν τῷ
[13, 20]	καὶ διὰ τὰς ἰδίας ἀτυχίας	πικρῶς	ἂν αὐτοῖς προσηνέχθην· ἐπεὶ δ'
[13, 108]	δὲ τούτοις τὰ τείχη θεωροῦντες	πίπτοντα	κατὰ πλείονας τόπους, οὐ κατεπλάγησαν
[13, 108]	τά τε γὰρ ἐφ' ἡμέρας	πίπτοντα	τῶν τειχῶν νυκτὸς ἀνῳκοδόμουν, συνυπηρετουσῶν
[13, 51]	δὲ καὶ τῶν ἰδίων ἑώρα	πίπτοντας·	τῶν δὲ μετὰ τοῦ Φαρναβάζου
[13, 94]	προεστῶτας, οἷς οἱ μὲν πολῖται	πιστεύοντες	ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ δὲ διαφοροῦντες τὰ
[13, 74]	πολιτῶν. ~Ταχὺ δὲ τοῦ πλήθους	πιστεύοντος	ταῖς διαβολαῖς, ἡ μὲν περὶ
[13, 32]	Οὐ γὰρ ἄν ποτ' ἔγωγε	πιστεύσαιμι,	ὡς Αθηναῖοι τηλικαύτην ἔχθραν ἐπανῃρημένοι
[13, 23]	καὶ τῇ τῶν κρατούντων εὐγνωμοσύνῃ	πιστεύσαντας	ἀπαραιτήτου τιμωρίας ἠξίωκεν, ἢ τίς
[13, 6]	Συρακοσίων καὶ δηλώσαντος τὰ προειρημένα,	πιστεύσαντες	περὶ τούτων οἱ στρατηγοὶ συνετάξαντο
[13, 21]	γὰρ ἑαυτοὺς μετὰ τῶν ὅπλων	πιστεύσαντες	τῇ τῶν κρατούντων εὐγνωμοσύνῃ· διόπερ
[13, 21]	σωτηρίας τοῦτο πράττουσιν· εἰ δὲ	πιστεύσαντες	τιμωρίας τεύξονται τηλικαύτης, οἱ μὲν
[13, 74]	τοὺς ἵππους οὐκ ἀπέδωκε τῷ	πιστεύσαντι.	(Ταῦτα δὴ πάντα διανοούμενος ἐφοβεῖτο,
[13, 5]	πάντες ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀνῃρέθησαν.	(Πιστεύσας	οὖν ὁ δῆμος ταῖς κατηγορίαις,
[13, 26]	πεπονθέναι τοὺς εἰς τὴν ἡμετέραν	πίστιν	ἑαυτοὺς παραδόντας, ἅπαντες καταμέμψονται δικαίως
[13, 57]	μὴ φονεύειν, καὶ ταύταις μόναις	πίστιν	ἔδοσαν. (Τοῦτο δ' ἔπραξαν οὐ
[13, 112]	τὴν ταύτης τιμωρίαν μεγίστην εἶναι	πίστιν	τῆς πρὸς ἀλλήλους κοινωνίας κατὰ
[13, 6]	πέμπουσιν ἄνδρα Καταναῖον, ἑαυτοῖς μὲν	πιστόν,	τοῖς δὲ Συρακοσίων στρατηγοῖς πιθανόν,
[13, 96]	δὲ καὶ τὰς τάξεις, τοῖς	πιστοτάτοις	τὰς ἡγεμονίας παραδιδούς, καὶ Δέξιππον
[13, 112]	ἱππέων καὶ τῶν πεζῶν τοὺς	πιστοτάτους,	μεθ' ὧν ἠπείγετο πρὸς τὴν
[13, 13]	κληματίδων καὶ δᾴδων, ἔτι δὲ	πίττης	πληρώσας, ἐνέπρησε τὰς ἐν τοῖς
[13, 40]	τὰς τῶν νεῶν ἐπιφερομένας ἐμβολὰς	πλαγίαις	ἐνέσειον καὶ πολλὰς κατετίτρωσκον. (Φιλοτιμίας
[13, 45]	(Οἱ μὲν οὖν ἐπιβάται θεωροῦντες	πλαγίας	τὰς ἑαυτῶν ναῦς συνεπιφερομένας ταῖς
[13, 108]	δ' ἐμπειρίαν ἔχοντες ἐπετίθεντο τοῖς	πλανωμένοις	τῶν πολεμίων, καὶ πολλοὺς μὲν
[13, 82]	πόδας τριακοσίους τεσσαράκοντα, τὸ δὲ	πλάτος	ἑξήκοντα, τὸ δὲ ὕψος ἑκατὸν
[13, 49]	Αθηναίων στρατηγοὶ κρίναντες ἐπὶ Κύζικον	πλεῖν,	ἀνήχθησαν μετὰ πασῶν τῶν νεῶν
[13, 12]	(Μελλόντων δ' αὐτῶν τῇ ὑστεραίᾳ	πλεῖν,	ἐξέλιπεν ἡ σελήνη τῆς ἐπιούσης
[13, 100]	ἔφασαν δεῖν ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην	πλεῖν	καὶ τὴν ταχίστην λῦσαι τὴν
[13, 107]	περιελεῖν, καὶ μακρὰς ναῦς μὴ	πλεῖον	ἔχειν δέκα, τῶν δὲ πόλεων
[13, 114]	Καρχηδόνιοι μὲν εἰς Λιβύην ἐξέπλευσαν,	πλεῖον	ἢ τὸ ἥμισυ μέρος τῶν
[13, 84]	οὔτε παραδραμεῖν ἠθελήσαμεν οὔτ' ἐπὶ	πλεῖον	μακρολογεῖν, ἵνα μὴ τῶν ἀναγκαιοτέρων
[13, 33]	ὧν ὕστερον οἱ μὲν ἐπὶ	πλεῖον	παιδείας μετεσχηκότες ὑπὸ τῶν νεωτέρων
[13, 84]	διανυκτερευόντων, ὅπως μή τις ἔχῃ	πλεῖον	τύλης καὶ περιστρώματος καὶ κωδίου
[13, 86]	περὶ τὸν Αννίβαν σπεύδοντες κατὰ	πλείονα	μέρη τὰς προσβολὰς ποιεῖσθαι, παρήγγειλαν
[13, 60]	τοὺς βαρβάρους ἀλλήλοις ἐμπίπτειν καὶ	πλείονα	πάσχειν ὑφ' ἑαυτῶν ἤπερ ὑπὸ
[13, 70]	τούτους πρὸς ἀλλήλους ἁμιλλωμένους ὑπηρετεῖν	πλείονα	τῶν ἐπιταττομένων, καὶ ταχὺ παραδόξως
[13, 1]	γράψειν, ἀλλὰ καὶ περιλήψεσθαι χρόνον	πλείονα	τῶν χιλίων καὶ ἑκατὸν ἐτῶν,
[13, 7]	στρατηγὸν εἵλοντο Γύλιππον, Κορίνθιοι δὲ	πλείονας	μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν, τότε
[13, 59]	δὲ μηχανὰς τὸ τεῖχος κατὰ	πλείονας	τόπους ἐσάλευε, καὶ πολλῷ πλήθει
[13, 108]	τὰ τείχη θεωροῦντες πίπτοντα κατὰ	πλείονας	τόπους, οὐ κατεπλάγησαν τὸν περιεστῶτα
[13, 29]	τοὺς ἰδίους ἀναλώσαντας βίους, περὶ	πλείονος	δὲ τὴν τῶν φονέων ποιεῖσθαι
[13, 93]	ὁ Διονύσιος συντόμως ἥξειν μετὰ	πλείονος	δυνάμεως, ἐξώρμησεν ἐκ τῆς Γέλας
[13, 56]	λαμβανούσης, τῶν δὲ πολεμίων ἀεὶ	πλειόνων	εἰς τὴν πόλιν ἐμπιπτόντων, ἐξεώσθησαν
[13, 16]	(Ὅτε γὰρ ἀποληφθείη ναῦς ὑπὸ	πλειόνων	τριήρων, πανταχόθεν τυπτομένη τοῖς χαλκώμασι,
[13, 13]	τῶν Αθηναίων φάλαγγος διὰ τὸ	πλείοσιν	αὐτοὺς ἀγωνίζεσθαι τριήρεσιν, οὐχ ἥκιστα
[13, 60]	ἀλλήλοις παρακελευόμενοι μηδένα ζωγρεῖν, καὶ	πλείους	ἀνεῖλον τῶν ἑξακισχιλίων, ὡς Τίμαιος,
[13, 48]	μὲν συνελάμβανον, οὓς δ' ἐφόνευον,	πλείους	δὲ τῶν χιλίων ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο
[13, 93]	ἐνεχθέντων γραμμάτων, ὅπως ἀποσταλῶσι στρατιῶται	πλείους,	ἔλαβεν ὁ Διονύσιος οἰκείαν ἔφοδον
[13, 28]	φίλους ἀπολωλεκότες ἐπιζητεῖτε; (καὶ) πολλῷ	πλείους	ἐπεσημήναντο. (Καὶ ὁ Γύλιππος, θεωρεῖς,
[13, 16]	καὶ πολλάκις ἐπὶ μίαν ναῦν	πλείους	ἐπιφερομένας, οὔθ' ὅ, τι σημαίνοιεν
[13, 36]	ἡγεμονίας, ἀλλὰ ναῦς τε κατεσκεύαζον	πλείους	καὶ χρήματα ἐπορίζοντο, ὅπως φιλονικῶσι
[13, 83]	κατὰ τὴν οἰκίαν ξενῶνας ἔχων	πλείους	πρὸς ταῖς πύλαις ἔταττεν οἰκέτας,
[13, 23]	συμβήσεται τοὺς μὲν συμμάχους γίνεσθαι	πλείους,	τοὺς δὲ πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν
[13, 34]	δὲ τῆς ὀλιγαρχίας προεστῶτες ναυπηγησάμενοι	πλείους	τριήρεις ἀπέστειλαν τεσσαράκοντα καὶ στρατηγούς.
[13, 54]	δὲ Τίμαιός φησιν, οὐ πολλῷ	πλείους	τῶν δέκα μυριάδων. Τὰς μὲν
[13, 84]	τὸν χρόνον Ακραγαντῖνοι μὲν ἦσαν	πλείους	τῶν δισμυρίων, σὺν δὲ τοῖς
[13, 87]	χρόνον ἐνίκησαν οἱ Συρακόσιοι καὶ	πλείους	τῶν ἑξακισχιλίων ἀνεῖλον. (Τελέως δὲ
[13, 2]	τούτοις ἱππεῖς καὶ τῶν συμμάχων	πλείους	τῶν ἑπτακισχιλίων ἐκτὸς τῶν ἐν
[13, 11]	προσειληφότες συμμαχίαν. (Ἦγον δὲ τριήρεις	πλείους	τῶν ὀγδοήκοντα, στρατιωτῶν δὲ χωρὶς
[13, 35]	εἰπεῖν προήχθην διὰ τὸ τοὺς	πλείους	τῶν συγγραφέων ὀλιγωρότερον περὶ αὐτοῦ
[13, 21]	ἀπεσταλκότας καὶ τοὺς ἀγωνισομένους ἄνδρας	πλείους	τῶν τετρακισμυρίων, οὕτως μεγάλαις συμφοραῖς
[13, 86]	δὲ τοὺς πάντας πεζοὺς μὲν	πλείους	τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖς δ' οὐκ
[13, 110]	τῆς Ιταλίας Ελλησι, κατέβαλον αὐτῶν	πλείους	τῶν χιλίων. Τῶν δ' ἐν
[13, 80]	πάντες σὺν ἱππεῦσιν οὐ πολλῷ	πλείους,	ὡς μὲν Τίμαιος, τῶν δώδεκα
[13, 22]	(Ἀποστάντων γὰρ Περσῶν καὶ τὰ	πλεῖστα	τῶν ἐθνῶν συνεπέθετο. Πῶς γὰρ
[13, 100]	συμμάχων τριήρεις ἤθροιζον ὅσας ἠδύναντο	πλείστας.	~Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν ἐν
[13, 70]	καὶ ναῦς ἐπλήρωσεν ὅσας ἐδύνατο	πλείστας.	(Ἐκπλεύσας δὲ εἰς Ρόδον, καὶ
[13, 108]	(Μετὰ δὲ ταῦτα τάξεις ποιησάμενοι	πλείστας,	κατὰ μέρος τοὺς στρατιώτας ἀπέστελλον
[13, 99]	τῆς ἀποστάσεως· ἐπειδὴ δὲ τὰς	πλείστας	ναῦς ἑώρων τετρωμένας καὶ τὸ
[13, 50]	κατατιτρώσκων ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς δὲ	πλείστας	πρὸς αὐτῇ τῇ γῇ καθωρμισμένας
[13, 68]	τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐπιμελῶς κεκοσμημένας.	Πλεῖστοι	δ' ἐπὶ τὴν Αλκιβιάδου θέαν
[13, 79]	ἔτι τῶν πληγῶν οὐσῶν διηγωνίζοντο·	πλεῖστοι	δ' ὑπὸ τῶν λιθοφόρων κεραιῶν
[13, 99]	γὰρ ἦσαν τῶν κινδύνων οἱ	πλεῖστοι	διὰ τὸ μῆκος τοῦ πολέμου
[13, 67]	τοὺς Πελοποννησίους ἠμύνοντο. (Ὅθεν οἱ	πλεῖστοι	μὲν αὐτῶν ἀνῃρέθησαν εὐγενῶς ἀγωνισάμενοι,
[13, 106]	φιλίαν· τῶν δὲ στρατιωτῶν οἱ	πλεῖστοι	μὲν κατὰ γῆν φυγόντες εἰς
[13, 63]	δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ	πλεῖστοι	μετεμελήθησαν, ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς
[13, 100]	καὶ τῶν ἐν αὐταῖς οἱ	πλεῖστοι,	τῶν δὲ Πελοποννησίων ἑπτὰ πρὸς
[13, 63]	πολλὰ τῇ πατρίδι χρήσιμος γενόμενος	πλεῖστον	ἴσχυσε παρὰ τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ
[13, 34]	δὲ ταῦτα τῶν δημαγωγῶν ὁ	πλεῖστον	παρ' αὐτοῖς ἰσχύσας Διοκλῆς ἔπεισε
[13, 98]	συμπεριέλαβε τῇ τάξει, σπεύδων ὅτι	πλεῖστον	παρεκτεῖναι τὰς ναῦς. (Ὁ δὲ
[13, 31]	εὑρήσομεν τοὺς συμβούλους κατὰ τὸ	πλεῖστον	στοχαζομένους τῆς τῶν ἀκουόντων βουλήσεως,
[13, 81]	τῷ κάλλει διαφέροντες, καὶ τὸ	πλεῖστον	τῆς χώρας ἐλαίαις κατάφυτον, ἐξ
[13, 37]	ὄντας, ὅπως πρὸς ἀλλήλους ὡς	πλεῖστον	χρόνον διαφέρωνται. (Ὅθεν ὁ Φαρνάβαζος
[13, 75]	καὶ τῶν συμπραττόντων αὐτῷ τοὺς	πλείστους	ἀπέκτειναν. Τοὺς δὲ ἀπὸ τῆς
[13, 80]	Βαλιαρίδας νήσους, παρακελευσάμενοι ξενολογεῖν ὡς	πλείστους.	(Αὐτοὶ δ' ἐπῄεσαν τὴν Λιβύην
[13, 85]	οἱ Ακραγαντῖνοι μισθωσάμενον στρατιώτας ὡς	πλείστους	ἐλθεῖν εἰς Ακράγαντα· ἅμα δὲ
[13, 52]	ὑμεῖς δὲ πολίτας ἔχετε τοὺς	πλείστους	ἐν ταῖς ναυσίν. Τὸ δὲ
[13, 110]	τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων, τοὺς	πλείστους	εὑρόντες παραβεβοηθηκότας ἐπὶ τὰς ναῦς·
[13, 95]	μεταβολῆς, τῶν δὲ Συρακοσίων τοὺς	πλείστους	οὐδ' ἥξειν εἰς Λεοντίνους. (Οὐ
[13, 109]	δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς	πλείστους	τῶν ἐν ἡλικίᾳ καὶ τοὺς
[13, 110]	(Οὗ γενηθέντος οἱ Καρχηδόνιοι τῷ	πλείστῳ	μέρει τῆς δυνάμεως ἐπιστρέψαντες καὶ
[13, 104]	Λυδίας. (Λύσανδρος δὲ μετὰ τῶν	πλείστων	νεῶν ἐπὶ Ιασον τῆς Καρίας
[13, 101]	Περικλῆς καὶ Αριστοκράτης μετὰ τῶν	πλείστων	νεῶν κατέπλευσαν εἰς τὰς Αθήνας,
[13, 75]	αὐτὴν Ολυμπιάδα, καὶ παρὰ Λακεδαιμονίοις	Πλειστῶναξ	ὁ βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη
[13, 84]	καὶ ζεύγη τῇ νύμφῃ συνηκολούθησε	πλείω	τῶν ὀκτακοσίων· πρὸς δὲ τούτοις
[13, 103]	βύβλοις ἑπτὰ διελθὼν χρόνον ἐτῶν	πλείω	τῶν ὀκτακοσίων, τῆς δὲ δευτέρας
[13, 57]	πεπτωκότα, καὶ χωρὶς αἰχμάλωτα συνήχθη	πλείω	τῶν πεντακισχιλίων· ~θεωροῦντες δὲ τὴν
[13, 80]	κατήρτιζον καὶ φορτηγὰ πλοῖς συνήγαγον	πλείω	τῶν χιλίων· (προαποστειλάντων δ' αὐτῶν
[13, 105]	τοῖς πράγμασιν, οὐ δυνάμενοι τὸν	πλείω	χρόνον ἐκεῖ διατρέφειν τὰς δυνάμεις.
[13, 56]	ταχίστην βοηθεῖν, ὡς οὐ δυναμένης	πλείω	χρόνον τῆς πόλεως ὑποστῆναι τῶν
[13, 107]	τοῖς τείχεσιν ἐστρατοπέδευον, Λύσανδρος δὲ	πλέον	ἢ διακοσίαις τριήρεσιν εἰς τὸν
[13, 32]	νομίζω μὴ δεῖν παρ' ὑμῖν	πλέον	ἰσχῦσαι τὸν μὲν λόγον τῶν
[13, 4]	δ' Αἰγεσταίων οὐχ ὁμολογούντων δώσειν	πλέον	τῶν τριάκοντα ταλάντων, οἱ στρατηγοὶ
[13, 60]	νυκτὸς ἀφελομένης τὴν ἐπὶ τὸ	πλέον	φιλονεικίαν ἔλυσαν τὴν πολιορκίαν· Ἅμα
[13, 13]	τριήρεσιν, οὐχ ἥκιστα καθ' ὃ	πλεονεκτεῖν	ἐδόκουν κατὰ τοῦτο ἠλαττώθησαν. Ὁ
[13, 22]	μὲν οὖν ἐν τοῖς ὅπλοις	πλεονεκτήματα	τύχῃ καὶ καιρῷ κρίνεται πολλάκις,
[13, 52]	διδάξαι, πῶς τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα	πλεονεκτοῦντες	ἐν τῷ πολεμεῖν εἰρήνην ἄγειν
[13, 30]	περὶ τοὺς αὐτοὺς ἀνθρώπους ὑπάρχῃ	πλεονεξία,	ἐπιβουλή, ὑπερηφανία, τίς ἂν νοῦν
[13, 29]	δ' ἐλέγχονται διὰ πονηρίαν καὶ	πλεονεξίαν	τοιούτοις ἐλαττώμασι περιπεπτωκότες, μὴ καταμεμφέσθων
[13, 30]	δὲ τῶν δεινοτάτων οὐκ ἔπραξαν;	Πλεονεξίας	ἴδιόν ἐστι τὸ ταῖς ἰδίαις
[13, 64]	πράττεσθαι τοὺς ἐκ τοῦ Πόντου	πλέοντας.	(Μετὰ δὲ ταῦτα διελομένων αὐτῶν
[13, 99]	ἐπιπλεύσας, καὶ σὺν ταῖς ἅμα	πλεούσαις	τριήρεσιν ἐξ ἐφόδου τρώσας, κατέδυσε·
[13, 78]	ἀνήχθη, σπεύδων εἰς τὸν λιμένα	πλεῦσαι	καὶ λῦσαι τὸ διάφραγμα τῶν
[13, 17]	διὰ τῆς γῆς εἰς Αθήνας	πλεῦσαι	νομίζουσιν, οἱ δὲ πεζοὶ τῶν
[13, 100]	(Οἱ δὲ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ	πλεύσαντες	εἰς Μιτυλήνην καὶ τὸν Κόνωνα
[13, 64]	Κύζικον ὄντες τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ	πλεύσαντες	ἐπὶ Χαλκηδόνα, Χρυσόπολιν ᾤκισαν φρούριον
[13, 100]	ἐδεδοίκει γάρ, μήποτε τῷ στόλῳ	πλευσάντων	τῶν Αθηναίων ἐπ' αὐτοὺς καὶ
[13, 72]	Αθηναίων εἶναι. (Μετὰ δὲ ταῦτα	πλεύσας	εἰς Αβδηρα προσηγάγετο πόλιν ἐν
[13, 48]	δ' ὁ στρατηγὸς τῶν Αθηναίων	πλεύσας	εἰς Κόρκυραν, ἑξακοσίους μὲν τῶν
[13, 49]	δ' ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος	πλεύσας	εἰς Κύζικον πᾶσαν τὴν δύναμιν
[13, 73]	Σάμου μετὰ πασῶν τῶν νεῶν	πλεύσας	εἰς Κύμην ψευδεῖς αἰτίας ἐπέρριψε
[13, 76]	τὴν πόλιν. (Μετὰ δὲ ταῦτα	πλεύσας	εἰς Λέσβον, τῇ Μηθύμνῃ προσέβαλε
[13, 72]	Αθηναίων στρατηγὸς μετὰ νεῶν πεντεκαίδεκα	πλεύσας	ἐπὶ Θάσον ἐνίκησε μάχῃ τοὺς
[13, 106]	ἀφῆκεν. Εὐθὺς δὲ τῇ δυνάμει	πλεύσας	ἐπὶ Σάμον αὐτὸς μὲν ταύτην
[13, 76]	παραλαβὼν κατέσκαψεν, ἐπὶ δὲ Τηίους	πλεύσας,	καὶ νυκτὸς παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν
[13, 104]	νεῶν ἐπὶ Ιασον τῆς Καρίας	πλεύσας,	κατὰ κράτος αὐτὴν εἷλεν Αθηναίοις
[13, 104]	τὴν Αττικὴν καὶ πολλοὺς τόπους	πλεύσας	μέγα μὲν οὐδὲν οὐδ' ἄξιον
[13, 46]	παραδόξως ἐπεφάνη μετὰ νεῶν εἴκοσι,	πλέων	κατὰ τύχην εἰς Ελλήσποντον. (Τούτων
[13, 77]	διπλασίας τριήρεις, διενοεῖτο δὲ ἔξω	πλέων	φυγεῖν καὶ προσεπισπασάμενός τινας τῶν
[13, 45]	τὰς ναῦς πραγματικῶς, ὥστε τὰς	πληγὰς	γίνεσθαι κατ' ἐμβολήν. (Οἱ μὲν
[13, 79]	κατετιτρώσκοντο, καὶ τινὲς μὲν ἐπικαίρως	πληγέντες	ἔπιπτον εἰς τὴν θάλατταν, τινὲς
[13, 10]	τῶν ἐμβολῶν δόσεις μιᾷ πολλάκις	πληγῇ	κατέδυον τὰς τῶν Αθηναίων τριήρεις.
[13, 13]	μὲν ὑπό τινος τρωθεὶς καιρίᾳ	πληγῇ	τὸν βίον μετήλλαξεν, ἑπτὰ δὲ
[13, 79]	οὐκ αἰσθανόμενοι θερμῶν ἔτι τῶν	πληγῶν	οὐσῶν διηγωνίζοντο· πλεῖστοι δ' ὑπὸ
[13, 59]	πλείονας τόπους ἐσάλευε, καὶ πολλῷ	πλήθει	διαγωνιζόμενος ἐκ διαδοχῆς κατεπόνει τοὺς
[13, 39]	Εὐρώπην ἔχοντες ἀντανήγοντο, τῷ μὲν	πλήθει	λειπόμενοι, ταῖς δ' ἐμπειρίαις ὑπερέχοντες.
[13, 51]	κυκλούντων τοὺς Αθηναίους καὶ τῷ	πλήθει	πανταχόθεν περιχεομένων, ἐπεφάνη Θηραμένης τούς
[13, 45]	τὰς ναῦς, καὶ πανταχόθεν τῷ	πλήθει	περιχυθέντες κατεπόνουν τοὺς ἐναντίους. (Ἅ
[13, 110]	βιασαμένους. Οἱ δὲ Ιταλιῶται τῷ	πλήθει	τῶν βαρβάρων καταπονούμενοι κατὰ τὴν
[13, 15]	οἱ μὲν Αθηναῖοι τῷ τε	πλήθει	τῶν νεῶν θαρροῦντες καὶ σωτηρίαν
[13, 40]	~Τῶν γὰρ Πελοποννησίων ὑπερεχόντων τῷ	πλήθει	τῶν νεῶν καὶ ταῖς τῶν
[13, 79]	διαγωνισάμενος χρόνον, μόγις τῷ τε	πλήθει	τῶν νεῶν καὶ τῇ ῥώμῃ
[13, 14]	τοὺς κρατίστους ἐμβιβάσαι, τῷ τε	πλήθει	τῶν νεῶν καὶ τῇ τῶν
[13, 38]	συμβαίνῃ τοὺς πολεμίους ὑπερέχειν τῷ	πλήθει	τῶν νεῶν. ~Οὗτοι μὲν οὖν
[13, 75]	τοὺς τετελευτηκότας ἀτάφους, προσκόψαι τοῖς	πλήθεσιν,	αὐτὸς δὲ φιλανθρώπως τούτοις προσενεχθεὶς
[13, 12]	καὶ παρήγγειλαν οἱ στρατηγοὶ τοῖς	πλήθεσιν,	ὅταν σημήνῃ, μηδένα τῶν κατὰ
[13, 50]	τῶν δὲ Πελοποννησίων πολὺ τοῖς	πλήθεσιν	ὑπεραγόντων· καὶ γὰρ τὸ τοῦ
[13, 86]	τετελευτηκότων. Ιμίλκας δὲ θεωρῶν τὰ	πλήθη	δεισιδαιμονοῦντα πρῶτον μὲν ἐπαύσατο καθαιρῶν
[13, 98]	δ' ὁ ναύαρχος συναγαγὼν τὰ	πλήθη	καὶ παραθαρσύνας τοῖς οἰκείοις λόγοις,
[13, 91]	τὸ λοιπὸν θαρρήσας ἀνέσειε τὰ	πλήθη,	καὶ τὴν ἐκκλησίαν συνταράττων διέβαλλε
[13, 91]	πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ δὲ	πλήθη	παρώξυνε πρὸς τὴν αὐτῶν τιμωρίαν,
[13, 101]	εἶναι τοὺς διαβαλόντας πρὸς τὰ	πλήθη	περὶ τῶν τελευτησάντων, ἀπέστειλαν κατ'
[13, 81]	Σικελίᾳ πόλεις τοὺς παρορμήσοντας τὰ	πλήθη	πρὸς τὸν ὑπὲρ τῆς κοινῆς
[13, 75]	ὀστῶν παρακομισθέντων ἐνέπεσεν εἰς τὰ	πλήθη	στάσις, τοῦ μὲν Διοκλέους κωλύοντος
[13, 87]	ἀπὸ συνδρομῆς εἰς ἐκκλησίαν τὰ	πλήθη	συνῆλθεν· πάντων δ' ἀγανακτούντων ἐπὶ
[13, 101]	δ' εἰς τὴν ἐκκλησίαν τὰ	πλήθη	συνῆλθον, τῆς μὲν κατηγορίας καὶ
[13, 101]	τοῖς περὶ Θηραμένην ὠργίζετο τὰ	πλήθη,	τούτων δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν
[13, 56]	(Βιαζομένων δὲ τῶν Καρχηδονίων, τὰ	πλήθη	τῶν γυναικῶν καὶ παίδων ἔφευγον
[13, 55]	μεγέθη τῶν μηχανημάτων καὶ τὰ	πλήθη	τῶν πολεμίων, περιδεεῖς ἦσαν καὶ
[13, 69]	συγχαίροντες. Ὁ δ' ἀσπασάμενος τὰ	πλήθη	φιλανθρώπως ἐκκλησίαν συνήγαγε, καὶ πολλὰ
[13, 97]	ὄψιν· ἔδοξεν Αθήνησι τοῦ θεάτρου	πλήθοντος	αὐτός τε καὶ τῶν ἄλλων
[13, 75]	φιλανθρώπως τούτοις προσενεχθεὶς ἐπαγάγοι τὸ	πλῆθος	εἰς τὴν προτέραν εὔνοιαν. (Τῶν
[13, 47]	τῶν ἁψαμένων τῆς ὀλιγαρχίας χρημάτων	πλῆθος	εἰσεπράξατο. ~Συνέβη δὲ περὶ τοῦτον
[13, 68]	αἰχμαλώτων δὲ ἀνδρῶν καὶ λαφύρων	πλῆθος·	εἶχον δὲ τὰς ἰδίας τριήρεις
[13, 99]	σημαίνειν καὶ τὸ παρ' ἑκατέροις	πλῆθος	ἐναλλὰξ ἐπαλαλάζον ἐξαίσιον ἐποίει βοήν·
[13, 95]	Διονύσιος τῇ παραπλησίᾳ μηχανῇ τὸ	πλῆθος	ἐξαπατήσας ἐνήργει τὰ τῆς τυραννίδος.
[13, 77]	καιρὸν ἐπέστρεψαν, καὶ τὸ μὲν	πλῆθος	ἐπαιάνισεν, οἱ δὲ σαλπικταὶ τὸ
[13, 69]	κατέπλευσεν ὁ στόλος, ἐπέστρεψε τὸ	πλῆθος	ἐπὶ τὴν Αλκιβιάδου ναῦν, ἐξ
[13, 86]	παῖδα σφαγιάσας, τῷ δὲ Ποσειδῶνι	πλῆθος	ἱερείων καταποντίσας. Οὐ μὴν ἀπέστη
[13, 82]	εἰς ἣν ἐπαγομένων ὑδάτων ἐφιλοτέχνησαν	πλῆθος	ἰχθύων ἐν αὐτῇ ποιῆσαι παντοίων
[13, 33]	διαλεχθέντος τοῦ Λάκωνος μετέπεσε τὸ	πλῆθος	καὶ τὴν Διοκλέους γνώμην ἐκύρωσεν.
[13, 48]	ξένους πολίτας, εὐλαβούμενοι τό τε	πλῆθος	καὶ τὴν δύναμιν τῶν φυγάδων.
[13, 51]	πολλοὺς μὲν αἰχμαλώτους, ἀναρίθμητον δὲ	πλῆθος	λαφύρων ἤθροισαν, ὡς ἂν δύο
[13, 89]	ὁρᾶν ἀπολειπομένην, ἀλλὰ καὶ σωμάτων	πλῆθος.	Οἱ μὲν γὰρ ἐν ἀρρωστίαις
[13, 89]	μὲν ἐκ τῆς πόλεως ἐξιὸν	πλῆθος	οἱ στρατιῶται μετὰ τῶν ὅπλων
[13, 87]	προσδέχεσθαι τοὺς λόγους, καὶ τὸ	πλῆθος	ὁρμῆσαν ἐπὶ τὸ βάλλειν τοῖς
[13, 113]	τὸ γεγονὸς ἀκούσαντες, τὸ μὲν	πλῆθος	οὐκ ἀνέμενον, εὐθὺς δ' ἐξεβοήθουν
[13, 84]	ἔγεμε φωτός, τὸ δὲ συνακολουθοῦν	πλῆθος	οὐκ ἐχώρουν αἱ δημόσιαι κατὰ
[13, 83]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν, τὸ μὲν	πλῆθος	προέπεσεν εἰς ἄκαιρον γέλωτα, θεωροῦν
[13, 88]	ἦν ἀκηκοώς τινος, ὅτι Συρακόσιοι	πλῆθος	σίτου παρακομίζοιεν εἰς Ακράγαντα κατὰ
[13, 36]	ἄρδην ἀνῃρημένην, βαρέως ἔφερον τὸ	πλῆθος	τῆς συμφορᾶς. Οὐ μὴν ἔληγόν
[13, 108]	διετέλουν μαχόμενοι, τὸ δ' ἄλλο	πλῆθος	τοῖς ἔργοις καὶ ταῖς ἄλλαις
[13, 31]	τοῦ πολέμου, μεμφέσθω τὸ μὲν	πλῆθος	τοῖς ῥήτορσιν ὑπὲρ ὧν ἐξηπάτησαν,
[13, 106]	σκυτάλην ἔχουσαν τὴν ἐπιγραφὴν τὸ	πλῆθος	τοῦ χρήματος δηλοῦσαν, ταύτην ἀγνοήσας
[13, 31]	(Ναί, ἀλλ' οὐκ αἴτιον τὸ	πλῆθος	τῶν Αθηναίων, ἀλλ' Αλκιβιάδης ὁ
[13, 16]	τοὺς ἐνεδέχετο βλέπειν διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς δὲ τῶν
[13, 28]	ὁ Γύλιππος, θεωρεῖς, ἔφη, τὸ	πλῆθος	τῶν δι' Αθηναίους δυστυχούντων; Οὗτοι
[13, 60]	δὲ μάχης καρτερᾶς, τὸ μὲν	πλῆθος	τῶν Ιμεραίων πρὸς φυγὴν ὥρμησε,
[13, 113]	πόλεως ἐξέβαλε. Τὸ δὲ λοιπὸν	πλῆθος	τῶν ἱππέων ἐκπεσὸν ἐκ τῆς
[13, 113]	(Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τὸ μὲν	πλῆθος	τῶν μισθοφόρων καὶ τὸ στράτευμα
[13, 49]	πρὸς τὸ μὴ κατανοηθῆναι τὸ	πλῆθος	τῶν νεῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων.
[13, 99]	ναῦς ἑώρων τετρωμένας καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν νικώντων ἐπ' αὐτοὺς ἐπιστραφέν,
[13, 50]	τοῦ Μινδάρου καθορῶντες ἤδη τὸ	πλῆθος	τῶν πολεμίων νεῶν, καὶ μαθόντες
[13, 78]	ὁ μὲν Κόνων εὐλαβηθεὶς τὸ	πλῆθος	τῶν πολεμίων τοῦ μὲν διώκειν
[13, 94]	ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων, παρακαλεῖν δὲ	πλῆθος	τῶν συναρχόντων περιποιησάμενον μηδὲν τῶν
[13, 47]	παροικοῦσι ξένοις, ὥστε διὰ τὸ	πλῆθος	τῶν τοῖς ἔργοις προσιόντων τὴν
[13, 31]	ὑμεῖς δὲ δικαίως μετελεύσεσθε τὸ	πλῆθος	ὑπὲρ ὧν ἠδίκησθε. καθόλου δ'
[13, 82]	καὶ τῶν ἄλλων ὀρνέων πολὺ	πλῆθος,	ὥστε μεγάλην τέρψιν παρασκευάζειν τοῖς
[13, 95]	μεταπεμπόμενος. (Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τοῦ	πλήθους	ἀθροισθέντος εἰς Λεοντίνους, πολλὰ πρὸς
[13, 31]	γὰρ ὁ λέγων κύριος τοῦ	πλήθους,	ἀλλ' ὁ δῆμος ἐθίζει τὸν
[13, 89]	παρήγγειλαν ἀναζευγνύειν ἅπαντας. ~Τοσούτου δὲ	πλήθους	ἀνδρῶν γυναικῶν παίδων ἐκλιπόντων τὴν
[13, 73]	ἀπὸ δὲ τῶν τειχῶν πολλοῦ	πλήθους	βελῶν ἐπ' αὐτοὺς ῥιφέντος ἀπήγαγον
[13, 67]	πολλὴν ἀσφάλειαν, ὡς ἂν τοῦ	πλήθους	ἐπὶ τὸν λιμένα συνδεδραμηκότος. (Οἱ
[13, 75]	ἀγοράν, καθ' ἣν μετὰ πολλοῦ	πλήθους	ἐπιφανέντες τόν τε Ερμοκράτην καὶ
[13, 101]	Πρωτόμαχος φοβηθέντες τὴν ὀργὴν τοῦ	πλήθους	ἔφυγον, Θράσυλλος δὲ καὶ Καλλιάδης,
[13, 12]	ἀπόπλουν πεποιῆσθαι. (Διὸ καὶ τοῦ	πλήθους	θορυβοῦντος, καὶ τῶν ἄλλων πάντων
[13, 103]	γνώμην εἰπὼν Καλλίξενος εὐθὺ τοῦ	πλήθους	μεταμεληθέντος εἰς αἰτίαν ἦλθεν ὡς
[13, 75]	παρεδόθησαν, ὅπως μὴ τῇ τοῦ	πλήθους	ὀργῇ παραδοθῶσιν, ὧν ἦν καὶ
[13, 74]	ἀπεχώρησε· χωρὶς γὰρ τῆς τοῦ	πλήθους	ὀργῆς καὶ τὰς ἐπενηνεγμένας αὐτῷ
[13, 92]	ἀντειπεῖν διά τε τὴν τοῦ	πλήθους	ὁρμὴν καὶ διὰ τὸ θεωρεῖν
[13, 99]	χρόνον, τὸ τελευταῖον ὑπὸ τοῦ	πλήθους	πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς δὲ
[13, 74]	τῶν πολιτῶν. ~Ταχὺ δὲ τοῦ	πλήθους	πιστεύοντος ταῖς διαβολαῖς, ἡ μὲν
[13, 97]	βουλομένους συναγωνίσασθαι· ταχὺ δὲ πολλοῦ	πλήθους	πολιτογραφηθέντος, οἱ στρατηγοὶ κατέγραφον τοὺς
[13, 47]	ἐπὶ τῶν ἔργων, πολλοῦ δὲ	πλήθους	στρατιωτῶν συμπαρόντος τοῖς κατασκευάζουσι τὰ
[13, 60]	πρώτους ὑποστάντας ἀνεῖλον. (Τοῦ δὲ	πλήθους	τῶν βαρβάρων συντρέχοντος ἐν ἀταξίᾳ
[13, 79]	ἐπὶ τῶν καταστρωμάτων ὑπὸ τοῦ	πλήθους	τῶν εἰς αὐτοὺς φερομένων βελῶν
[13, 48]	τὰ Λακεδαιμονίων φρονοῦντας ἐξαίφνης ἀγορᾶς	πληθούσης	οὓς μὲν συνελάμβανον, οὓς δ'
[13, 104]	ἀπέσφαξαν, μετὰ δέ, τῆς ἀγορᾶς	πληθούσης,	τριακοσίους ἐπιλέξαντες τοὺς εὐπορωτάτους ἀνεῖλον.
[13, 68]	καὶ τὰς ἐν αὐτῷ πόλεις	πλὴν	Αβύδου πάσας εἷλον. (Μετὰ δὲ
[13, 108]	ταύτην πᾶσαν καὶ τὴν Καμαριναίαν,	πλῆρες	ἐποίησε τὸ στράτευμα παντοίας ὠφελείας.
[13, 95]	τότε φρούριον ἦν τῶν Συρακοσίων,	πλῆρες	ὑπάρχον φυγάδων καὶ ξένων ἀνθρώπων.
[13, 9]	δὲ τῆς ἄλλης παρασκευῆς ὑπάρχοντα	πλήρη·	ἃ δὴ καταλαβόντες οἱ Συρακόσιοι
[13, 16]	μάχην, καὶ πάντα τόπον ὄντα	πλήρη	θορύβου, καὶ πολλάκις ἐπὶ μίαν
[13, 81]	τῶν Ακραγαντίνων συνέβαινεν εὐδαιμονίας ὑπάρχειν	πλήρη·	περὶ ἧς οὐκ ἀνάρμοστόν μοι
[13, 29]	(Οὗτοι δ' ἁπάντων τῶν ἀδικημάτων	πλήρη	τὸν βίον ἔχοντες οὐδένα τόπον
[13, 72]	ὁ μὲν κύκλος τοῦ τείχους	πλήρης	ἐγένετο τῶν ἐπὶ τὸν κοινὸν
[13, 57]	ἦν τόπος αἵματος καὶ νεκρῶν	πλήρης.	Ἑξακισχίλια μὲν πρὸς τοῖς μυρίοις
[13, 15]	καὶ χωρισθέντων ἀπὸ τῶν κλείθρων	πλήρης	ἦν ὁ λιμὴν τῶν κατ'
[13, 17]	στρατόπεδον ἔφευγον. (Ὁ δὲ λιμὴν	πλήρης	ἦν ὅπλων τε καὶ ναυαγίων,
[13, 46]	ταχὺ ὁ τόπος ἦν βελῶν	πλήρης·	οἱ δ' ἀεὶ προσιόντες ἐγγυτέρω
[13, 14]	ἀποκεκλεισμένην, ἔκριναν ἁπάσας τὰς τριήρεις	πληροῦν	καὶ τῶν πεζῶν τοὺς κρατίστους
[13, 88]	τῶν Καρχηδονίων, ὡς οὐκέτι τολμησόντων	πληροῦν	τὰς τριήρεις. (Διόπερ ὀλιγώρως αὐτῶν
[13, 18]	λελυμένου τοῦ ζεύγματος, κατὰ τάχος	πληροῦν	τὰς τριήρεις, καὶ ἀπροσδοκήτως ἐπιθεμένους
[13, 61]	μέλλοι τὰς ἐν Μοτύῃ τριήρεις	πληροῦν	τῶν κρατίστων ἀνδρῶν καὶ περιπλεύσας
[13, 11]	δὲ χωρὶς τῶν ἐν τοῖς	πληρώμασι	πεντακισχιλίους· ὅπλα δὲ καὶ χρήματα,
[13, 2]	ἑπτακισχιλίων ἐκτὸς τῶν ἐν τοῖς	πληρώμασι.	(Τότε μὲν οὖν οἱ στρατηγοὶ
[13, 8]	ἐκ Κορίνθου, τοὺς ἐκ τῶν	πληρωμάτων	ἀναλαβὼν ὁ Γύλιππος μετὰ τῶν
[13, 106]	τοῖς μὲν ἄλλοις τριηράρχοις προσέταξε	πληρώσαντας	τὰς τριήρεις ἀκολουθεῖν, αὐτὸς δ'
[13, 65]	παρὰ τῶν συμμάχων ναῦς αὑτῶν	πληρώσαντες	εἴκοσι πέντε, προσέταξαν παραβοηθεῖν τοῖς
[13, 13]	θάλατταν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι τριήρεις	πληρώσαντες	ἓξ πρὸς ταῖς ὀγδοήκοντα, τὸ
[13, 12]	σκεύη ἐνετίθεντο καὶ τὰς τριήρεις	πληρώσαντες	ᾖρον τὰς κεραίας· καὶ παρήγγειλαν
[13, 8]	καὶ διότι ναῦς οὐκ ὀλίγας	πληρώσαντες	ναυμαχεῖν διέγνωσαν· κατὰ τάχος οὖν
[13, 9]	δὲ Συρακόσιοι κρίναντες ναυμαχεῖν, καὶ	πληρώσαντες	ὀγδοήκοντα τριήρεις, ἐπέπλεον τοῖς πολεμίοις.
[13, 71]	ἐδίωξε, μέχρις οὗ τὰς ἄλλας	πληρώσαντες	οἱ τριήραρχοι τῶν Αθηναίων παρεβοήθησαν
[13, 13]	καὶ δᾴδων, ἔτι δὲ πίττης	πληρώσας,	ἐνέπρησε τὰς ἐν τοῖς βράχεσι
[13, 69]	(Ὁ δ' Αλκιβιάδης ἑκατὸν ναῦς	πληρώσας	ἐξέπλευσεν εἰς Ανδρον, καὶ καταλαβόμενος
[13, 71]	Νότιον, καὶ πάσας τὰς τριήρεις	πληρώσας	ἐπέπλευσε τοῖς λιμέσι τῶν πολεμίων·
[13, 71]	δέκα δὲ ναῦς τὰς ἀρίστας	πληρώσας,	καὶ τὰς ἄλλας τοῖς τριηράρχοις
[13, 78]	βράχη τοῦ λιμένος πλοῖα μικρὰ	πληρώσας	λίθων κατεπόντισε, πρὸς δὲ τοῖς
[13, 97]	τῆς πεζῆς δυνάμεως, αὐτὸς δὲ	πληρώσας	ναῦς ἑκατὸν τεσσαράκοντα κατὰ σπουδὴν
[13, 79]	(Μετὰ δέ τινα καιρὸν πάλιν	πληρώσας	τὰς ναῦς, καὶ πολὺν διαγωνισάμενος
[13, 78]	Κόνων τὰς τριήρεις ἔχων ἐναυμάχει,	πληρώσας	τὸν μεταξὺ τόπον τῶν διαφραγμάτων·
[13, 47]	τὴν Χαλκίδα, τῆς δὲ Βοιωτίας	πλησίον	Αὐλίδος· ἐνταῦθα γὰρ ὁ μεταξὺ
[13, 50]	τὸν ἐπίπλουν ἐποιήσατο. Ὡς δὲ	πλησίον	ἐγένετο τῶν περὶ τὸν Αλκιβιάδην,
[13, 78]	ἐκβιβάσας τοὺς στρατιώτας εἰς τὸν	πλησίον	τῆς πόλεως αἰγιαλὸν ἐποιήσατο παρεμβολήν,
[13, 79]	διέπλευσε τὰ διαφράγματα, καὶ καθωρμίσθη	πλησίον	τῆς πόλεως τῶν Μιτυληναίων. (Ὁ
[13, 78]	τοὺς δ' ἐπὶ τὰ μεγάλα	πλοῖα	διέταξε, τινὰς δ' ἐπὶ τὰς
[13, 67]	τριήρεις ἀπέστειλαν προστάξαντες ἀφέλκειν τὰ	πλοῖα	καὶ κραυγὴν ποιεῖν, ὡς ἁπάσης
[13, 78]	γὰρ τὰ βράχη τοῦ λιμένος	πλοῖα	μικρὰ πληρώσας λίθων κατεπόντισε, πρὸς
[13, 54]	ναῦς ἐπλήρωσε, τὰ δὲ φορτηγὰ	πλοῖα	περὶ χίλια πεντακόσια παρεσκευάσατο. (Ἐν
[13, 11]	τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἐν στρογγύλοις	πλοίοις	ἐκόμιζον. Δι' ἣν αἰτίαν οἱ
[13, 80]	τριήρεις πάσας κατήρτιζον καὶ φορτηγὰ	πλοῖς	συνήγαγον πλείω τῶν χιλίων· (προαποστειλάντων
[13, 88]	αἰγιαλὸν κατεδίωξεν· τῶν δ' ἄλλων	πλοίων	ἁπάντων κυριεύσας, τοσοῦτον εἰς τοὐναντίον
[13, 78]	οἱ δ' ἐπὶ τῶν μεγάλων	πλοίων	ἐφεστῶτες ἐπέρριψαν ταῖς τῶν πολεμίων
[13, 67]	ποιησάντων τὸ προσταχθέν, καὶ τῶν	πλοίων	τὰ μὲν συντριβόντων ταῖς ἐμβολαῖς,
[13, 71]	δ' ἀνταναχθῆναι τοῦ Λυσάνδρου τὸν	πλοῦν	εἰς Σάμον ἐποιήσατο. ~Τούτων δὲ
[13, 40]	μετὰ παντὸς τοῦ στόλου τὸν	πλοῦν	ἐπὶ Κύζικον ἐποιήσαντο· αὕτη γὰρ
[13, 47]	τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστη, τὸν δὲ	πλοῦν	ἐπὶ (τῶν) νήσων ἐποιήσατο. (Βουλόμενος
[13, 84]	τὸν γείτονα, ἀλλὰ τοὐναντίον ὅπως	πλούσιος	ὑπάρχῃ· οὕτως γὰρ αὐτὸν ἐπιθυμήσειν
[13, 90]	δὲ ἀπὸ τῆς κτίσεως γεγενημένην,	πλουσιωτάτην	δὲ σχεδὸν τῶν τότε Ελληνίδων
[13, 83]	~Ἦν δὲ τῶν Ακραγαντίνων σχεδὸν	πλουσιώτατος	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον Τελλίας,
[13, 52]	ἔδωκε· καὶ ἡμῖν μὲν ὁ	πλουσιώτατος	τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην βασιλέων
[13, 81]	τὸν ἐκ τῆς Λιβύης ἀντιφορτιζόμενοι	πλοῦτον	οὐσίας ἀπίστους τοῖς μεγέθεσιν ἐκέκτηντο.
[13, 84]	τὸν Τελλίαν συνέβαινεν εἶναι τοῦ	πλούτου	μεγαλοπρέπειαν, ἀλλὰ καὶ περὶ πολλοὺς
[13, 81]	μεγέθεσιν ἐκέκτηντο. Πολλὰ δὲ τοῦ	πλούτου	παρ' αὐτοῖς διαμένει σημεῖα, περὶ
[13, 90]	Τελλίαν τὸν πρωτεύοντα τῶν πολιτῶν	πλούτῳ	καὶ καλοκἀγαθίᾳ συνατυχῆσαι τῇ πατρίδι,
[13, 37]	πολιτῶν, ἔτι δ' εὐγενείᾳ καὶ	πλούτῳ	πρῶτος Αθηναίων. (Οὗτος οὖν ἐπιθυμῶν
[13, 41]	λαῖτμα θαλάσσης, νῆάς τε στυγεροῖς	πνεύμασι	χρησαμένας. (Περὶ δὲ τὸν αὐτὸν
[13, 100]	ἀνείλαντο, βιασθέντες δὲ ὑπὸ τῶν	πνευμάτων	εἰς Αργινούσας κατέπλευσαν. Ἀπώλοντο δὲ
[13, 46]	δὲ ταῦτα χειμῶνος ἐπιγενομένου καὶ	πνευμάτων	μεγάλων πολλὰ περὶ τὸν διωγμὸν
[13, 97]	διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῶν	πνευμάτων	τὸ μὲν ναυμαχεῖν ἀπέγνωσαν, εἰς
[13, 82]	νεὼς ἔχων τὸ μὲν μῆκος	πόδας	τριακοσίους τεσσαράκοντα, τὸ δὲ πλάτος
[13, 82]	ἐναρμόζεσθαι σῶμα, τὸ δ' ἐντὸς	ποδῶν	δώδεκα. (Τῶν δὲ στοῶν τὸ
[13, 82]	μέρους ἐστὶν αὐτῶν ἡ περιφέρεια	ποδῶν	εἴκοσι, καθ' ἣν εἰς τὰ
[13, 106]	τὴν παρεμβολὴν ἐκλιπόντες ἔφυγον, ὅπου	ποθ'	ἕκαστος ἤλπιζε σωθήσεσθαι. (Τῶν μὲν
[13, 20]	(ὅσῳ γὰρ εὐγενέστερον ἐτελεύτησαν, τοσούτῳ	ποθεινοτέραν	τὴν ὑπὲρ αὐτῶν μνήμην καταλελοίπασιν.
[13, 29]	τῶν πολεμίων προσηγορίαν γεγόνασιν ἱκέται·	πόθεν	αὐτοῖς ταύτης τῆς φιλανθρωπίας συγκεχωρημένης;
[13, 21]	ἡδομένη συμφοραῖς ὀξείας τῆς εὐδαιμονίας	ποιεῖ	τὰς μεταβολάς. Ἐροῦσί τινες ἴσως,
[13, 37]	συμφέρει τῷ βασιλεῖ τοὺς Λακεδαιμονίους	ποιεῖν	ἄγαν ἰσχυρούς· οὐ γὰρ συνοίσειν
[13, 25]	δοκοῦντα κρατεῖν βασιλέα συνθήκας ἀσχήμονας	ποιεῖν	ἠνάγκασε, καὶ πάλιν ὑπὸ Ξέρξου
[13, 32]	(Νὴ Δί' ἀλλὰ καλὸν μὴ	ποιεῖν	τὴν ἔχθραν αἰώνιον. Οὐκοῦν μετὰ
[13, 67]	καιρὸν Αλκιβιάδης ἐκήρυξε μηδὲν ἀδίκημα	ποιεῖν	τοῖς Βυζαντίοις· οὕτω γὰρ οἱ
[13, 67]	ἀφέλκειν τὰ πλοῖα καὶ κραυγὴν	ποιεῖν,	ὡς ἁπάσης ἐκεῖ τῆς δυνάμεως
[13, 102]	καθ' αὑτὸν πάθους μηδ' ἡντινοῦν	ποιεῖσθαι	μνείαν, ὑπὲρδὲ τῆς ἀδικούσης πόλεως
[13, 86]	κατὰ πλείονα μέρη τὰς προσβολὰς	ποιεῖσθαι,	παρήγγειλαν τοῖς στρατιώταις καθαιρεῖν τὰ
[13, 29]	πλείονος δὲ τὴν τῶν φονέων	ποιεῖσθαι	σωτηρίαν τῆς ἐκείνων τιμῆς; (Κοσμεῖν
[13, 47]	τόπον εἶναι ῥοῦν καὶ πυκνὰς	ποιεῖσθαι	τροπὰς τὴν θάλατταν, τότε δὲ
[13, 96]	προσλαβέσθαι πρὸς τὸ τὴν τυραννίδα	ποιῆσαι	βεβαίαν. Μετὰ δὲ ταῦτα συναγαγὼν
[13, 10]	κυβερνήτου τὰς πρῴρας τῶν νεῶν	ποιῆσαι	βραχυτέρας καὶ ταπεινοτέρας, πεισθέντες οἱ
[13, 82]	ἐφιλοτέχνησαν πλῆθος ἰχθύων ἐν αὐτῇ	ποιῆσαι	παντοίων εἰς τὰς δημοσίας ἑστιάσεις,
[13, 52]	πάθη ποιούσας, οἰόμεθα δεῖν φανερὸν	ποιῆσαι	πᾶσι καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις,
[13, 84]	μετ' ὀλίγον τῆς πολιορκίας γινομένης	ποιῆσαι	ψήφισμα περὶ τῶν ἐν τοῖς
[13, 112]	ἐποίησεν. Εἰ γὰρ παραδοξότερον ἐκείνων	ποιήσαιτο	τὴν ἄφιξιν, ἤλπιζε ῥᾳδίως κρατήσειν
[13, 108]	συνεχώρησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα τάξεις	ποιησάμενοι	πλείστας, κατὰ μέρος τοὺς στρατιώτας
[13, 67]	ἀπέδωκαν τὴν πόλιν, συμμάχους αὐτοὺς	ποιησάμενοι,	πρὸς δὲ τοὺς ἐπὶ τοῖς
[13, 12]	τῆς τοῦ δήμου γνώμης εἰρήνην	ποιησάμενοι	πρὸς τοὺς Συρακοσίους ἀποπλεύσωσιν εἰς
[13, 85]	ἄλλην οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως	ποιησάμενοι	τάφρῳ βαθείᾳ καὶ χάρακι περιέλαβον.
[13, 76]	δυνάμεως παρ' Αθηναίων ἐχούσῃ φρουράν.	Ποιησάμενος	δὲ συνεχεῖς προσβολὰς ἐν ἀρχῇ
[13, 69]	συνέφυγον. (Αὐτὸς δ' Αλκιβιάδης προσβολὰς	ποιησάμενος	τῇ πόλει, ἐν μὲν τῷ
[13, 11]	ἀποκτείναντες, οὐκ ὀλίγους δὲ τραυματίας	ποιήσαντες,	πολλῶν ὅπλων ἐκυρίευσαν. (Μετὰ δὲ
[13, 18]	καὶ τοὺς ἐπικαιροτάτους τόπους προκαταληψομένους.	(Ποιησάντων	δὲ τῶν ἱππέων τὸ προσταχθὲν
[13, 72]	ὅπλων· ὧν ταχὺ τὸ προσταχθὲν	ποιησάντων,	ὁ μὲν κύκλος τοῦ τείχους
[13, 110]	πολεμίων ἐπιπλεῦσαι. ~Εὐκαίρως δ' αὐτῶν	ποιησάντων	τὸ παραγγελθέν, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι
[13, 84]	ἅπαντας ἐπιτελεῖν τὸ παραπλήσιον· (ὧν	ποιησάντων	τὸ προσταχθέν, καθ' ὃν καιρὸν
[13, 67]	(Τῶν δ' ἐν ταῖς τριήρεσι	ποιησάντων	τὸ προσταχθέν, καὶ τῶν πλοίων
[13, 98]	διείλατο τὴν δύναμιν, καὶ δύο	ποιήσας	στόλους πρὸς ἑκάτερον μέρος δίχα
[13, 28]	λόγοις κατέπαυσε τὴν δημηγορίαν, συμπαθεῖς	ποιήσας	τοὺς ἀκούοντας. Γύλιππος δ' ὁ
[13, 109]	μέρη διεῖλεν, ἓν μὲν τάγμα	ποιήσας	τῶν Σικελιωτῶν, οἷς προσέταξεν ἐν
[13, 19]	σύμμαχον Κατάνην, παλινοδίαν δὲ καταναγκάσαντες	ποιήσασθαι	διὰ τοῦ Ελωρίου πεδίου, πρὸς
[13, 106]	εἰσβολὴν εἰς τὴν Αττικὴν μὴ	ποιήσασθαι	κατεδικάσθη θανάτῳ, καὶ φυγὼν ἐν
[13, 92]	εὐεργεσίας προθύμως ἀγωνιεῖσθαι, τοῖς εὖ	ποιήσασιν	ἀποδιδόντας χάριτας. Πρὸς δὲ τὴν
[13, 97]	κατὰ τὴν μάχην οὐδὲν ἀδοξοτέραν	ποιήσει	τὴν Σπάρτην. (Τῶν δ' Αθηναίων
[13, 70]	κατορθωθέντων κυρίους ἑκάστους τῶν πόλεων	ποιήσειν.	Δι' ἣν αἰτίαν συνέβη τούτους
[13, 93]	παραγεγονόσιν ἐκ Συρακουσῶν ἐπηγγείλατο διπλοῦς	ποιήσειν	τοὺς μισθούς, ὧν ἡ πόλις
[13, 25]	ἐπταικότας φιλανθρωπίαν ἀφορμὴν τῆς φιλίας	ποιήσεσθε;	Μὴ γὰρ οἴεσθε τὸν τῶν
[13, 84]	δεῖν μὴ σπεύδειν πῶς ἄπορον	ποιήσῃ	τὸν γείτονα, ἀλλὰ τοὐναντίον ὅπως
[13, 20]	τῶν Συρακοσίων ἐξενεχθησομένη δόξα, ἀκέραιον	ποιήσομαι	τὴν τοῦ συμφέροντος συμβουλίαν. ~Ὁ
[13, 33]	μὲν οὖν, ἀλλὰ καὶ κυρίους	ποιήσω.	Καὶ σπασάμενος τὸ ξίφος ἑαυτὸν
[13, 108]	δὴ χρόνον καὶ Αντίμαχον τὸν	ποιητὴν	Απολλόδωρος ὁ Αθηναῖός φησιν ἠνθηκέναι.
[13, 103]	χρόνον ἐτελεύτησε Σοφοκλῆς ὁ Σοφίλου,	ποιητὴς	τραγῳδιῶν, ἔτη βιώσας ἐνενήκοντα, νίκας
[13, 17]	τοῦ τελευτᾶν ὀφειλομένου πᾶσιν ἀνθρώποις	ποῖον	ζητοῦσι καλλίω θάνατον ἢ τὸν
[13, 27]	παραιρούμενοι τῷ θυμῷ τὴν ἐλπίδα.	(Ποῖος	γὰρ τόπος τοῖς ξένοις βάσιμος
[13, 111]	λαβόντες ἔφευγον, οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν χρημάτων	ποιούμενοι·	ἔνιοι δὲ γεγηρακότες ἢ νόσῳ
[13, 39]	καὶ αὐτοὶ πένθ' ἡμέρας ἀναπείρας	ποιούμενοι	καὶ γυμνάσαντες τοὺς ἐρέτας, ἐξέταξαν
[13, 66]	(Μέχρι μὲν οὖν τινος προσβολὰς	ποιούμενοι,	κακὸν οὐδὲν ἀξιόλογον δρῶντες τοὺς
[13, 38]	εἰς ναυμαχίαν καθ' ἡμέραν ἀναπείρας	ποιούμενοι.	(Μίνδαρος δ' ὁ τῶν Λακεδαιμονίων
[13, 56]	τῆς χώρας δυνάμεις ἀθροίζοντες, μεγάλην	ποιούμενοι	παρασκευὴν ἐχρόνιζον, νομίζοντες ἐκπολιορκηθήσεσθαι τὴν
[13, 53]	καὶ τὰς δημοσίας ταραχὰς ἰδίας	ποιούμενοι	προσόδους ᾑροῦντο τὸν πόλεμον. (Συνεπελάβετο
[13, 50]	τὴν μάχην ἐκ τῆς γῆς	ποιούμενον	τὴν στάσιν εἶχεν ἀσφαλεστέραν. (Θρασύβουλος
[13, 54]	ἀπὸ τοῦ Λιλυβαίου τὴν πορείαν	ποιούμενος	ἐπὶ Σελινοῦντος. Ὡς δ' ἐπὶ
[13, 109]	τοῦ αὐτοῦ τόπου τὴν ὁρμὴν	ποιούμενος	κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ
[13, 61]	ὥρμησεν ἐπ' οἴκου τὴν πορείαν	ποιούμενος.	Πολλοὶ δὲ τῶν Ιμεραίων μετὰ
[13, 60]	ἐν οὐδεμιᾷ τάξει τὸν διωγμὸν	ποιουμένους.	(Γενομένης δὲ μάχης καρτερᾶς, τὸ
[13, 15]	ἀπὸ τοῦ ζεύγματος καὶ διαμάχεσθαι.	(Ποιουμένων	δὲ τὰς ἀνακρούσεις τῶν μὲν
[13, 62]	τὴν πόλιν καὶ πυκνὰς προσβολὰς	ποιουμένων,	οἱ καταλειφθέντες τῶν Ιμεραίων ἀφειδῶς
[13, 94]	πεποιήκασι, καὶ τῶν πολεμίων ἀνυπερβλήτους	ποιουμένων	τὰς εἰς τὸν πόλεμον παρασκευὰς
[13, 94]	δύναμιν ἄγειν, τούτων οὐδ' ἡντινοῦν	ποιοῦνται	φροντίδα. (Δι' ἣν δ' αἰτίαν
[13, 97]	πρὸς τὴν ναυμαχίαν, τὸ αὐτὸ	ποιούντων	καὶ τῶν Λακεδαιμονίων, καίπερ ἀμφοτέροις
[13, 67]	χερσίν, ἔτι δὲ βοὴν ἐξαίσιον	ποιούντων,	οἱ μὲν κατὰ τὴν πόλιν
[13, 52]	φιλονεικίας πολλὰ καὶ δεινὰ πάθη	ποιούσας,	οἰόμεθα δεῖν φανερὸν ποιῆσαι πᾶσι
[13, 79]	αὐτῶν ἐστιν εὔριπος στενὸς καὶ	ποιῶν	τὴν πόλιν ὀχυράν. (Ὁ δὲ
[13, 48]	Ναυπάκτου Μεσσηνίων κατέλιπεν ἐν τῇ	πόλει,	αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν νεῶν
[13, 69]	δ' Αλκιβιάδης προσβολὰς ποιησάμενος τῇ	πόλει,	ἐν μὲν τῷ πεφρουρημένῳ τείχει
[13, 66]	τείχει. (Ὁ δ' ἐν τῇ	πόλει	καθεσταμένος ὑπὸ Λακεδαιμονίων Ιπποκράτης ἡγεμών,
[13, 67]	μέσας (τὰς) νύκτας προσέμιξαν τῇ	πόλει,	καὶ τὰς μὲν τριήρεις ἀπέστειλαν
[13, 108]	Καρχηδονίων ἀπὸ μέρους προσβαλλόντων τῇ	πόλει	καὶ τοῖς κριοῖς καταβαλλόντων τὰ
[13, 62]	ὄχλον. ~Οἱ δ' ἐν τῇ	πόλει	καταλειφθέντες διενυκτέρευον μὲν ἐν τοῖς
[13, 30]	ἐλευθερίας, ἐψηφίσαντο τοὺς ἐν τῇ	πόλει	κατασφάξαι. (Ὠμόν τε καὶ βάρβαρον
[13, 108]	παρὰ τὸν ὁμώνυμον ποταμὸν τῇ	πόλει	κατεστρατοπέδευσεν. (Ἐχόντων δὲ τῶν Γελῴων
[13, 79]	συμφυγόντων εἰς τὸν ἐν τῇ	πόλει	λιμένα, διέπλευσε τὰ διαφράγματα, καὶ
[13, 27]	λόγου καὶ παιδείας ἐν τῇ	πόλει	μετεσχήκατε, δότε τὸν ἔλεον τοῖς
[13, 6]	ἀπὸ τῶν ὅπλων ἐν τῇ	πόλει	νυκτὸς ἄφνω συλλαβόντες τὰς ἐν
[13, 7]	εἰς Συρακούσας. Καὶ προσενεχθέντες τῇ	πόλει	νυκτὸς ἔλαθον τοὺς Συρακοσίους καταλαβόμενοι
[13, 111]	Καρχηδονίοις ὡς μένοντος ἐν τῇ	πόλει.	Οὗτοι μὲν οὖν ἤδη τῆς
[13, 87]	διεσώθησαν εἰς τὴν πρὸς τῇ	πόλει	παρεμβολήν. Ὁ δὲ Δαφναῖος μετὰ
[13, 51]	(Οἱ μὲν οὖν ἐν τῇ	πόλει	Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ διαφυγόντες
[13, 73]	καὶ προεκαλεῖτο τοὺς ἐν τῇ	πόλει	περὶ τοῦ τροπαίου διαγωνίσασθαι. (Τῶν
[13, 52]	συμφορῶν ἀνελπίστους εὐτυχίας ὁρῶν τῇ	πόλει	προσγεγενημένας μετέωρος ἦν ἐπὶ τοῖς
[13, 88]	διέγνωσαν ἐξετάσαι τὸν ἐν τῇ	πόλει	σῖτον· ὃν εὑρόντες παντελῶς ὀλίγον
[13, 92]	διὰ τὰς γεγενημένας ἐν τῇ	πόλει	στάσεις φυγόντας, νῦν γε τυχόντας
[13, 102]	περὶ ἡμῶν κυρωθέντα συνενέγκαι τῇ	πόλει·	τὰς δὲ ὑπὲρ τῆς νίκης
[13, 54]	κτισθείσης πόλεως αἴτιον ἐγενήθη τῇ	πόλει	τῆς ἐπωνυμίας. (Εἶχε δὲ τοὺς
[13, 48]	τινας ἡμέρας τῶν ἐν τῇ	πόλει	τινες φρονοῦντες τὰ τῶν φυγάδων
[13, 48]	ἔχθραν. (Ἐν οὐδεμιᾷ γάρ ποτε	πόλει	τοιοῦτοι πολιτῶν φόνοι συνετελέσθησαν οὐδὲ
[13, 85]	προσδεξαμένων δὲ τῶν ἐν τῇ	πόλει	τοὺς λόγους, εὐθὺς τὰ τῆς
[13, 47]	καὶ καταλαβὼν ὀλιγαρχίαν ἐν τῇ	πόλει,	τῷ μὲν δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν
[13, 66]	ἁρμοστὴς εἶχε πολλοὺς ἐν τῇ	πόλει	τῶν Πελοποννησίων καὶ μισθοφόρους. (Μέχρι
[13, 22]	ἐλέου καθιδρυσάμενοι τοῦτον ἐν τῇ	πόλει	τῶν Συρακοσίων εὑρήσουσιν. (Ἐξ ὧν
[13, 4]	δ' αὐτοὺς τῶν ἐν τῇ	πόλει	φιλοφρόνως, παρέπλευσαν ἐκεῖθεν εἰς Κατάνην.
[13, 52]	Αλκιβιάδην, ὅπως τὰς περὶ Λακεδαιμονίους	πόλεις	ἀδεῶς πορθῶσι κρατοῦντες τῆς θαλάττης.
[13, 47]	τὰς συμμαχούσας κατὰ τὴν Ασίαν	πόλεις	Αθηναίοις πολιορκήσειν. (Χαλκιδεῖς δὲ καὶ
[13, 18]	μεσογείου (χώρας) πρὸς τὰς συμμαχίδας	πόλεις	ἀναχωρεῖν. πάντες ὁμογνώμονες γενόμενοι τῶν
[13, 47]	ἑαυτοῖς δ' ἤπειρον· διόπερ αἱ	πόλεις	ἅπασαι πρὸς τὴν διάχωσιν ἐπερρώσθησαν
[13, 4]	πρέσβεις ἐπὶ τὰς κατὰ Σικελίαν	πόλεις	ἀπέστελλον, δεόμενοι τῆς κοινῆς σωτηρίας
[13, 83]	Ακραγαντίνοις πρὸς μὲν τὰς ἐπιδόξους	πόλεις	ἀποστέλλειν τοὺς κρατίστους τῷ κάλλει,
[13, 30]	φιλανθρωπίᾳ διαφέρειν δῆμος ψηφίσμασι τὰς	πόλεις	ἄρδην ἀνῄρηκεν. Ἤδη λογίζεσθε, τί
[13, 70]	ἐκεῖθεν ναῦς ὅσας εἶχον αἱ	πόλεις,	ἔπλευσεν εἰς Εφεσον καὶ Μίλητον.
[13, 52]	ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ τὰς μὲν	πόλεις	ἔχειν ἃς ἑκάτεροι κρατοῦμεν, τὰ
[13, 47]	Ἐπῄει δὲ καὶ τὰς συμμαχίδας	πόλεις,	καὶ τοὺς ἐν αὐταῖς νεωτερίζοντας
[13, 79]	ἁπάσας τὰς ἐν τῇ νήσῳ	πόλεις	καταδουλώσασθαι· πρὶν ἢ δὲ τὰ
[13, 68]	Ελλήσποντον, καὶ τὰς ἐν αὐτῷ	πόλεις	πλὴν Αβύδου πάσας εἷλον. (Μετὰ
[13, 8]	δὲ περιπορευόμενος τὰς κατὰ Σικελίαν	πόλεις	πολλοὺς προετρέπετο συμμαχεῖν, καὶ λαβὼν
[13, 64]	τὰς ἐν τούτοις τοῖς τόποις	πόλεις	προσηγάγετο. (Αλκιβιάδης δὲ τὸν Θρασύβουλον
[13, 4]	ἐπηγγείλαντο. Αἱ δὲ τῶν Σικελῶν	πόλεις	τῇ μὲν εὐνοίᾳ πρὸς Συρακοσίους
[13, 11]	τριήρων ἀπέστειλαν εἰς τὰς ἄλλας	πόλεις,	τήν τε νίκην ἀπαγγελοῦντα τοῖς
[13, 81]	δυνάμεις εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι. Αἱ δὲ	πόλεις	τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς ἀκούουσαι,
[13, 81]	καὶ πρὸς τὰς ἐν Σικελίᾳ	πόλεις	τοὺς παρορμήσοντας τὰ πλήθη πρὸς
[13, 32]	πολιορκίαν, μόνος ἐβιάσατο μένειν καὶ	πολεμεῖν.	διόπερ ἔγωγε νομίζω μὴ δεῖν
[13, 52]	καὶ τηλικαῦτα πλεονεκτοῦντες ἐν τῷ	πολεμεῖν	εἰρήνην ἄγειν παρακαλοῦμεν. Ἐγὼ δ'
[13, 59]	πολιορκίας τοῖς πολίταις συμβεβουλευκὼς μὴ	πολεμεῖν	Καρχηδονίους· ἐχαρίσατο δ' αὐτῷ τοὺς
[13, 52]	δ' ὠφελεῖσθαι μὲν ἐκ τοῦ	πολεμεῖν	οὔ φημι τὴν Σπάρτην, βλάπτεσθαι
[13, 43]	τούτων διοίκησιν, ἂν ᾖ χρεία	πολεμεῖν,	στρατηγὸν κατέστησαν τὸν Αννίβαν, κατὰ
[13, 29]	αὐτοὺς τύχη μὴ προαδικηθέντας ἐβιάσατο	πολεμεῖν	Συρακοσίοις καὶ τὴν παρὰ πᾶσιν
[13, 32]	ἐπολιτεύσατο καὶ μόνος συνεβούλευσε μὴ	πολεμεῖν.	τὸν μὲν ἐκεῖ γεγενημένον λόγον
[13, 43]	υἱωνὸς μὲν τοῦ πρὸς Γέλωνα	πολεμήσαντος	Αμίλκου καὶ πρὸς Ιμέρᾳ τελευτήσαντος,
[13, 54]	Συρακοσίοις, ὡς οὐ πάρεστιν ἐκείνοις	πολεμήσων	οὐδὲ ναυτικῇ δυνάμει παραπλεύσων ἐπὶ
[13, 55]	δὲ αἵ τε σάλπιγγες τὸ	πολεμικὸν	ἐσήμαινον καὶ πρὸς ἓν παράγγελμα
[13, 77]	ἐπαιάνισεν, οἱ δὲ σαλπικταὶ τὸ	πολεμικὸν	ἐσήμηναν· οἱ δὲ Πελοποννήσιοι καταπλαγέντες
[13, 45]	ἑνὸς παραγγέλματος ἤρξαντο σημαίνειν τὸ	πολεμικόν·	καὶ τῶν μὲν ἐρετῶν οὐθὲν
[13, 87]	ἡγεμονίας καὶ δοκῶν εἶναι τῶν	πολεμικῶν	ἔργων οὐκ ἄπειρος τοῦτ' ἔπραξε
[13, 49]	πάσαις ταῖς τριήρεσιν ἐπιπλεύσαντες οἱ	πολέμιοι	κυριεύσωσι τῶν νεῶν. (Ὅθεν αὐτοὶ
[13, 106]	στρατοπέδῳ. ~Ἐπεὶ δ' οἱ μὲν	πολέμιοι	ναυμαχεῖν οὐκ ἤθελον, τὸ δὲ
[13, 64]	βοήθειαν· ὡς δ' οἱ μὲν	πολέμιοι	τὰς προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς ἐποιοῦντο,
[13, 94]	μὴ περιμένειν, ἄχρις ἂν οἱ	πολέμιοι	τοῖς τείχεσιν ἐπεισίωσι· χρείαν γὰρ
[13, 108]	ἐπολιορκοῦντο, καθύβριζον ὡς συναγωνιζόμενον τοῖς	πολεμίοις·	Αλεξάνδρου δ' ἑλόντος τὴν πόλιν,
[13, 60]	περὶ μυρίους. (Ἀπροσδοκήτως δὲ τοῖς	πολεμίοις	ἀπαντήσαντες εἰς ἔκπληξιν ἤγαγον τοὺς
[13, 16]	ἑτέρας τρωθείσης, ἐν μέσοις τοῖς	πολεμίοις	ἀπελαμβάνοντο. Ἔνιοι δὲ σιδηρᾶς χεῖρας
[13, 50]	δὲ θεωρῶν τοὺς πεζοὺς τοῖς	πολεμίοις	βοηθοῦντας, καὶ τοὺς λοιποὺς τῶν
[13, 55]	μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς ὑποχειρίους τοῖς	πολεμίοις	γινομένους· γυναῖκες δὲ καὶ παῖδες
[13, 98]	δὲ τὴν τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς	πολεμίοις	διὰ τὸ τὰς νήσους πολὺν
[13, 11]	νομίζοντες μηκέτι ῥᾳδίως ἐξισωθῆναι τοῖς	πολεμίοις	δυνήσεσθαι. (Δημοσθένης δὲ πείσας τοὺς
[13, 52]	δὲ τοσούτους ἀφείλατο ὅσους τοῖς	πολεμίοις	ἔδωκε· καὶ ἡμῖν μὲν ὁ
[13, 10]	τῶν Συρακοσίων καταφρόνησιν ἀντανήχθησαν τοῖς	πολεμίοις	ἐν τῷ μεγάλῳ λιμένι, (καὶ)
[13, 50]	ἕνα καιρὸν ἐπέστρεψαν ἀντίπρῳροι τοῖς	πολεμίοις,	Θηραμένης δὲ καὶ Θρασύβουλος ἔπλεον
[13, 105]	μετὰ δὲ ταῦτ' ἐπιπλέοντες τοῖς	πολεμίοις	καθ' ἡμέραν εἰς ναυμαχίαν προεκαλοῦντο.
[13, 13]	πεζὰς δυνάμεις ἐξαγαγόντες προσέβαλον τοῖς	πολεμίοις	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[13, 10]	δὲ Συρακόσιοι συμπλεκόμενοι καὶ τοῖς	πολεμίοις	οὐδεμίαν διδόντες ἀναστροφήν, τούς τε
[13, 52]	ἀποπλήκτων δὲ εὐδοκεῖν συνατυχοῦντας τοῖς	πολεμίοις,	παρὸν μηδ' ὅλως ἀτυχίας λαβεῖν
[13, 71]	ἦ χρεία ναυμαχεῖν, ἐπέπλευσε τοῖς	πολεμίοις,	προκαλεσόμενος εἰς ναυμαχίαν. (Ὁ δὲ
[13, 111]	περὶ τῶν ὅλων διακρίνεσθαι τοῖς	πολεμίοις,	πρὸς τὴν ἑσπέραν ἀπέστειλε κήρυκα
[13, 49]	τὸ μέγεθος τοῦ συναγομένου τοῖς	πολεμίοις	στόλου, περιδεεῖς ἦσαν, μήποτε πάσαις
[13, 19]	ὅπλα καὶ ἑαυτοὺς παραδοῦναι τοῖς	πολεμίοις.	Τούτων δὲ πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι
[13, 9]	πληρώσαντες ὀγδοήκοντα τριήρεις, ἐπέπλεον τοῖς	πολεμίοις.	Τῶν δὲ Αθηναίων ἑξήκοντα ναυσὶν
[13, 105]	δυεῖν θάτερον, ἢ ναυμαχεῖν τοὺς	πολεμίους	ἀναγκάσειν ἢ πεζῇ μετὰ Θρᾳκῶν
[13, 55]	τοὺς ἄλλους συμμάχους, πανδημεὶ τοὺς	πολεμίους	ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνοντο. (Οἱ
[13, 17]	τοῦ λιμένος, ὅπως κωλύσαντες τοὺς	πολεμίους	αὐτοὶ φεύγωσιν ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν,
[13, 15]	παιανίσαντες ἔπλεον, καὶ φθάσαντες τοὺς	πολεμίους	διέλυον τὸ ζεῦγμα. οἱ δὲ
[13, 103]	δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς πρὸς τοὺς	πολεμίους	εἰς Δεκέλειαν, ὅπως διαφυγὼν τὸν
[13, 23]	συμμάχους γίνεσθαι πλείους, τοὺς δὲ	πολεμίους	ἐλάττους. (Τὴν δὲ διαφορὰν αἰώνιον
[13, 56]	τὰς κεραμίδας ἔβαλλον ἐπὶ τοὺς	πολεμίους.	Ὲπὶ πολὺν δὲ χρόνον οἱ
[13, 56]	ὁδοὺς διοικοδομεῖν ἐνεχείρησαν, τοὺς δὲ	πολεμίους	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἠμύνοντο. (Βιαζομένων
[13, 6]	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντες τοὺς	πολεμίους	ἱπποκρατοῦντας, καὶ βουλόμενοι βέλτιον τὰ
[13, 51]	μὲν πρῶτον εὐρώστως ὑπέστη τοὺς	πολεμίους,	καὶ πολλοὺς μὲν ἀνεῖλεν, οὐκ
[13, 102]	ἀπόδοτε· τούτοις γὰρ εὐξάμενοι τοὺς	πολεμίους	κατεναυμαχήσαμεν. (Ὁ μὲν οὖν Διομέδων
[13, 32]	πάντας ὑμᾶς μὴ σώζειν τοὺς	πολεμίους,	μὴ ἐγκαταλιπεῖν τοὺς συμμάχους, μὴ
[13, 10]	τῆς θαλάττης τόπους, ὥστε τοὺς	πολεμίους	μὴ μεγάλοις ἐλαττώμασι περιπίπτειν· αἱ
[13, 11]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν τοὺς	πολεμίους	νενικηκέναι, παρῆν Εὐρυμέδων καὶ Δημοσθένης,
[13, 88]	μή, διηπειλοῦντο μεταβάλλεσθαι πρὸς τοὺς	πολεμίους.	(Ὁ δ' Ιμίλκας ἦν ἀκηκοώς
[13, 92]	ὡς διαπεμπομένων αὐτῶν πρὸς τοὺς	πολεμίους.	Οὕτω γὰρ μάλιστ' ἤλπιζεν ἐκείνων
[13, 51]	μέχρι μέν τινος ἐπεδίωξαν τοὺς	πολεμίους,	πυνθανόμενοι δὲ τὸν Φαρνάβαζον μετὰ
[13, 39]	παρεσκευάζοντο. (Λακεδαιμόνιοι δὲ θεωροῦντες τοὺς	πολεμίους	τὰ πρὸς τὴν μάχην ἑτοιμαζομένους,
[13, 65]	ἀγωνισαμένων, καὶ πολλαπλασίους ὄντας τοὺς	πολεμίους	τρεψαμένων, Μεγαρέων ἔπεσον μὲν πολλοί,
[13, 38]	τριήρεις, ὅπως μὴ συμβαίνῃ τοὺς	πολεμίους	ὑπερέχειν τῷ πλήθει τῶν νεῶν.
[13, 56]	δυνάμεως ἀφαίρεσιν λαμβανούσης, τῶν δὲ	πολεμίων	ἀεὶ πλειόνων εἰς τὴν πόλιν
[13, 14]	λαβεῖν τὸ στρατόπεδον μετὰ τῶν	πολεμίων	αἰχμάλωτον, ἀπέφραττον τὸ στόμα τοῦ
[13, 94]	στρατιώτας ἀμίσθους πεποιήκασι, καὶ τῶν	πολεμίων	ἀνυπερβλήτους ποιουμένων τὰς εἰς τὸν
[13, 11]	δισχιλίους μὲν καὶ πεντακοσίους τῶν	πολεμίων	ἀποκτείναντες, οὐκ ὀλίγους δὲ τραυματίας
[13, 52]	οὐ τοσαύτην γὰρ ἡ τῶν	πολεμίων	ἀπώλεια φέρει χαράν, ἡλίκην ἔχει
[13, 90]	πράξει διελάμβανεν ἀφελέσθαι θεῶν ἀσέβειαν,	πολεμίων	ἁρπαγὰς πολλῶν χρημάτων, μέγιστον ἑαυτοῦ
[13, 21]	δ' ἑαυτοὺς ἡμῖν ἐγχειρίσαντες ἀντὶ	πολεμίων	γεγόνασιν ἱκέται. Οἱ γὰρ ἐν
[13, 110]	πόλιν ἀπῆλθον, ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν	πολεμίων.	Διονύσιος δὲ μόγις διελθὼν τὴν
[13, 87]	ἐπεξελθεῖν καὶ διαφθεῖραι τὴν τῶν	πολεμίων	δύναμιν ἀφεικέναι τοσαύτας μυριάδας· (θορύβου
[13, 72]	ἡμέρᾳ θεωροῦντες ἐκτεταγμένην τὴν τῶν	πολεμίων	δύναμιν εἰς φάλαγγα τὸ μὲν
[13, 87]	φάσκοντες τοῦ φθεῖραι τὴν τῶν	πολεμίων	δύναμιν. (Οἱ δ' εἴτε χρήμασιν
[13, 77]	(Διόπερ αἱ μὲν ναῦς, τῶν	πολεμίων	ἐξαπτομένων, ἐξαίφνης πρὸς ἕνα καιρὸν
[13, 89]	οἰκίας. Ἅμα γὰρ ὁ τῶν	πολεμίων	ἐξέπληττε φόβος, ἅμα δὲ διὰ
[13, 49]	πλῆθος τῶν νεῶν ὑπὸ τῶν	πολεμίων.	(Ἐπεὶ δ' ἦλθον εἰς Προικόννησον,
[13, 112]	δὲ μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν	πολεμίων	ἐπηκολουθηκέναι· ὥστε τοῖς πρότερον ἐπιθυμοῦσι
[13, 33]	τινὶ περιστάσει συγγνώμην. (Προσαγγελθέντων δὲ	πολεμίων	ἐπὶ τῆς χώρας ἐξεπορεύετο ξίφος
[13, 109]	Ιταλιωτῶν ἔφοδον τῇ παρεμβολῇ τῶν	πολεμίων	ἐπιπλεῦσαι. ~Εὐκαίρως δ' αὐτῶν ποιησάντων
[13, 102]	ἰδίας ἀρετὰς τρόπαια κατὰ τῶν	πολεμίων	ἑστακότας. (Οὕτως δ' ὁ δῆμος
[13, 97]	Αθηναῖοι τὸν μὲν κατάπλουν τῶν	πολεμίων	εὐθέως ἔγνωσαν, οὐ μακρὰν ὁρμοῦντες,
[13, 87]	~Ιμίλκων δὲ πυθόμενος τὴν τῶν	πολεμίων	ἔφοδον, ἀπέστειλεν αὐτοῖς ἀπαντᾶν τούς
[13, 10]	οἱ Συρακόσιοι τῇ παρεμβολῇ τῶν	πολεμίων	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[13, 108]	ἔχοντες ἐπετίθεντο τοῖς πλανωμένοις τῶν	πολεμίων,	καὶ πολλοὺς μὲν αὐτῶν καθ'
[13, 8]	Συρακοσίων προσέβαλε τῇ παρεμβολῇ τῶν	πολεμίων,	καὶ τὰς Επιπολὰς ἐπολιόρκει. ἐξελθόντων
[13, 78]	τὸ μὲν ναυτικὸν ἐθεώρει τῶν	πολεμίων	καταλελυμένον, πεζῇ δὲ τοὺς ἀγῶνας
[13, 92]	ἰδίους κινδύνους συμπαραλαμβάνειν, οὕς τῶν	πολεμίων	μεγάλας δωρεὰς ὑπισχνουμένων, ἂν συστρατεύωσιν
[13, 77]	δ' ἡμέρᾳ κατανοήσας τὰς τῶν	πολεμίων	ναῦς προσπλεούσας, τὸ μὲν αὐτοῦ
[13, 78]	πλοίων ἐφεστῶτες ἐπέρριψαν ταῖς τῶν	πολεμίων	ναυσὶ τοὺς ἀπὸ τῶν κεραιῶν
[13, 76]	κατασκευάσαι τὸν στόλον ταῖς τῶν	πολεμίων	ναυσίν. (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται, τῷ
[13, 50]	καθορῶντες ἤδη τὸ πλῆθος τῶν	πολεμίων	νεῶν, καὶ μαθόντες ἑαυτοὺς κατεστρατηγημένους,
[13, 78]	καὶ λῦσαι τὸ διάφραγμα τῶν	πολεμίων.	(Ὁ δὲ Κόνων τοὺς μὲν
[13, 106]	διὰ τὴν ἀπροσδόκητον ἐπιφάνειαν τῶν	πολεμίων.	(ὁ δὲ Λύσανδρος συνιδὼν τὴν
[13, 60]	ὑφ' ἑαυτῶν ἤπερ ὑπὸ τῶν	πολεμίων.	(Οἱ δ' Ιμεραῖοι θεατὰς ἔχοντες
[13, 57]	καταπεφευγότας Καρχηδόνιοι τοὐναντίον ἀπέσχοντο τῶν	πολεμίων,	ὅπως τοὺς τῶν θεῶν ναοὺς
[13, 71]	πληρώσας ἐπέπλευσε τοῖς λιμέσι τῶν	πολεμίων·	οὐ τολμῶντος δ' ἀνταναχθῆναι τοῦ
[13, 54]	ταχέως τοῖς πολίταις τὴν τῶν	πολεμίων	παρουσίαν ἐδήλωσαν. Καὶ οἱ μὲν
[13, 55]	μηχανημάτων καὶ τὰ πλήθη τῶν	πολεμίων,	περιδεεῖς ἦσαν καὶ κατεπλήττοντο τὸ
[13, 72]	σχεδὸν τοῦ τείχους ὑπὸ τῶν	πολεμίων	περιειλημμένα. (Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[13, 29]	μετηλλαχότων. (Ἀλλὰ μεταβαλόντες τὴν τῶν	πολεμίων	προσηγορίαν γεγόνασιν ἱκέται· πόθεν αὐτοῖς
[13, 6]	τῶν Αθηναίων. ἐπεξελθόντων οὖν τῶν	πολεμίων	συνέστη μάχη, καθ' ἣν οἱ
[13, 56]	χρόνον τῆς πόλεως ὑποστῆναι τῶν	πολεμίων	τὴν δύναμιν. (Οἱ μὲν οὖν
[13, 77]	ἐλπίζοντες αἱρήσειν τὰς ἐσχάτας τῶν	πολεμίων.	(Τοῦ δὲ Κόνωνος ὑποχωροῦντος οἱ
[13, 78]	Κόνων εὐλαβηθεὶς τὸ πλῆθος τῶν	πολεμίων	τοῦ μὲν διώκειν ἀπέστη, μετὰ
[13, 34]	ἐκεῖ γὰρ ὥρμουν αἱ τῶν	πολεμίων	τριήρεις. Γενομένης οὖν ναυμαχίας ἐνίκων
[13, 46]	τὰς προσαγωγὰς εἰς τὰς τῶν	πολεμίων	τριήρεις μεθαλλόμενοι τοῖς ξίφεσιν ἀλλήλους
[13, 45]	ἑαυτῶν ναῦς συνεπιφερομένας ταῖς τῶν	πολεμίων	τριήρεσι, περιδεεῖς ἐγίνοντο, περὶ σφῶν
[13, 77]	φυγεῖν καὶ προσεπισπασάμενός τινας τῶν	πολεμίων	τριήρων ναυμαχῆσαι πρὸς τῇ Μιτυλήνῃ·
[13, 58]	ἐστερημέναι τῆς συνήθους τρυφῆς ἐν	πολεμίων	ὕβρει διενυκτέρευον, ὑπομένουσαι δεινὰς ταλαιπωρίας·
[13, 92]	Συρακοσίους καταπεπληγμένους τὸν ἀπὸ τῶν	πολεμίων	φόβον, συνεβούλευε κατάγειν τοὺς φυγάδας·
[13, 47]	τῶν εἰσφορῶν, τήν τε τῶν	πολεμίων	χώραν ἐπόρθησε καὶ πολλὰς ὠφελείας
[13, 100]	κατέπλευσαν, κἀκεῖθεν ὁρμώμενοι τὴν τῶν	πολεμίων	χώραν ἐπόρθουν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 22]	τοιούτους ἐνικήσαμεν οἳ καὶ τοῖς	πολεμιωτάτοις	μερίζουσι τὸν ἔλεον ἐτόλμησαν ἐπιβουλεῦσαι·
[13, 28]	τὴν τελευτὴν ἀμνημονῶν, τοὺς δὲ	πολεμιωτάτους	σῶσαι προαιρούμενος. Ἐπεὶ πόσοι τῶν
[13, 29]	ὑπὲρ ἐκείνων μηδὲ παρὰ τῶν	πολεμιωτάτων	λαβεῖν τιμωρίαν, καὶ ἐπαινεῖν μὲν
[13, 94]	αὐτοὺς ἔφη, διότι τῶν ἔξωθεν	πολεμιωτέρους	ἔχουσι τοὺς ἔνδον τῶν κοινῶν
[13, 29]	ὑμετέρας πόλεως; (Διόπερ ἑκουσίως ἑλόμενοι	πόλεμον	ἄδικον εὐψύχως ὑπομενόντων τὰ τούτου
[13, 38]	ὕστερον ἐγενήθη, εἰς δὲ τὸν	πόλεμον	Αθηναῖοι μὲν στρατηγοὺς κατέστησαν Θράσυλλον
[13, 8]	καὶ στρατηγοὺς τοὺς συνδιοικήσοντας τὸν	πόλεμον·	Αλκιβιάδου μὲν γὰρ πεφευγότος, Λαμάχου
[13, 52]	Λάκωνα. Οὐ γὰρ ἀγνοοῦμεν τὸν	πόλεμον	ἀμφοτέροις μὲν βλαβερόν, πολὺ δὲ
[13, 20]	τῶν λόγων. ~Τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	ἀτυχημάτων, ἄνδρες Συρακόσιοι, μέρος οὐκ
[13, 37]	καιρὸν συνδραμόντων ἅπαντες καταλελύσθαι τὸν	πόλεμον	διειλήφεισαν· οὐκέτι γὰρ τοὺς Αθηναίους
[13, 36]	κρίσιν, ἀλλὰ πολὺ χεῖρον τὸν	πόλεμον	διῴκησαν. Ἀποστείλαντες γὰρ τεσσαράκοντα ναῦς
[13, 24]	Αθηναῖοι γὰρ κατὰ τὸν Πελοποννησιακὸν	πόλεμον	εἰς τὴν Σφακτηρίαν νῆσον πολλοὺς
[13, 102]	ἀνὴρ καὶ τὰ περὶ τὸν	πόλεμον	ἔμπρακτος καὶ δικαιοσύνῃ τε καὶ
[13, 88]	Ιταλιωτῶν στρατηγούς, ὅτι συμφέρει τὸν	πόλεμον	ἐν ἄλλῳ συστήσασθαι τόπῳ· τὴν
[13, 31]	εἰ δ' εἰκῇ βουλευσάμενοι τὸν	πόλεμον	ἐξήνεγκαν, οὐδ' ὣς αὐτοὺς ἀφετέον,
[13, 80]	ἅπασαν αὐτῷ τὴν κατὰ τὸν	πόλεμον	ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου δὲ διὰ
[13, 32]	ἀδικήσετε, ὑμῶν χάριν κἀκεῖ τὸν	πόλεμον	ἐπανῃρημένους καὶ ἐνταῦθα συμμαχίαν ἀποστείλαντας·
[13, 52]	πανηγύρεις ἐποιήσατο, εἰς δὲ τὸν	πόλεμον	ἐπέλεξε χιλίους τῶν ὁπλιτῶν τοὺς
[13, 28]	ἐκκλησιαζόντων υἱοὺς ἀνῃρημένους κατὰ τὸν	πόλεμον	ἐπενθήσατε; Πολλοὶ (οὖν) τῶν καθημένων
[13, 27]	καὶ τὸν μὲν ἐπαγαγόντα τὸν	πόλεμον	ἐπὶ Συρακοσίους Αλκιβιάδην ἅμα καὶ
[13, 1]	τὸν ὑπὸ τῶν Αθηναίων ψηφισθέντα	πόλεμον	ἐπὶ Συρακοσίους, εἰς ὃν ἀπὸ
[13, 30]	ἐξανδραποδισάμενοι. (Δεινόν ἐστι μὴ προαδικηθέντας	πόλεμον	ἐπιφέρειν· καὶ τοῦτ' ἐνήργησαν. Φίλοι
[13, 98]	πεῖραν δεδωκότα τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον	ἔργων. (Ὁ μὲν οὖν Καλλικρατίδας
[13, 104]	δὲ Λύσανδρος πάντων τῶν εἰς	πόλεμον	εὐπορήσας εἰς Εφεσον ἀνέστρεψεν. (Καθ'
[13, 56]	τὴν πολιορκίαν, πρὸς μὲν Χαλκιδεῖς	πόλεμον	ἔχοντες διελύσαντο, τὰς δ' ἀπὸ
[13, 6]	τὴν Ιταλίαν Ρωμαῖοι πρὸς Αἴκους	πόλεμον	ἔχοντες Λαβικοὺς ἐξεπολιόρκησαν. ταῦτα μὲν
[13, 44]	Αθηναίοις εἰς τὸν πρὸς Συρακοσίους	πόλεμον	μεμισθωμένοι, καὶ μετὰ τὴν ἧτταν
[13, 70]	εἰς τὸν κατὰ τῶν Αθηναίων	πόλεμον	μυρίους μὲν δαρεικοὺς παραχρῆμα ἔλαβεν
[13, 24]	τῶν Ελλήνων ἐν ταῖς κατὰ	πόλεμον	νίκαις κατέδειξαν οὐ διὰ λίθων,
[13, 94]	ἀνυπερβλήτους ποιουμένων τὰς εἰς τὸν	πόλεμον	παρασκευὰς καὶ μελλόντων ἐπὶ Συρακούσας
[13, 92]	συναγομένης περὶ τῆς εἰς τὸν	πόλεμον	παρασκευῆς, θεωρήσας τοὺς Συρακοσίους καταπεπληγμένους
[13, 53]	ἐναλλὰξ εἰθισμένης βραβεύειν τὰ κατὰ	πόλεμον	προτερήματα. (Αθηναῖοι μὲν οὖν κακῶς
[13, 78]	ἐκ τῶν ἀγρῶν διὰ τὸν	πόλεμον	συνεληλυθὼς ταχέως κατεσκεύασε τὰ πρὸς
[13, 53]	ἰδίας ποιούμενοι προσόδους ᾑροῦντο τὸν	πόλεμον.	(Συνεπελάβετο δὲ τῆς γνώμης ταύτης
[13, 2]	Αθηναῖοι ψηφισάμενοι τὸν πρὸς Συρακοσίους	πόλεμον	τάς τε ναῦς ἐπεσκεύασαν καὶ
[13, 4]	λόγῳ πρὸς Συρακοσίους ἐνίστασθαι τὸν	πόλεμον,	τῇ δ' ἀληθείᾳ καταστρέψασθαι βουλομένους
[13, 34]	δὲ καταλελυκότες τὸν πρὸς Αθηναίους	πόλεμον,	τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους συμμαχήσαντας, ὧν
[13, 9]	Αττικῆς· διὸ καὶ συνέβη τὸν	πόλεμον	τοῦτον Δεκελεικὸν προσαγορευθῆναι. Αθηναῖοι δὲ
[13, 34]	συμμαχίαν εἰς τὸν πρὸς Αθηναίους	πόλεμον	τριάκοντα καὶ πέντε τριήρεις, ὧν
[13, 36]	αὐτοκράτορα διοικεῖν τὰ κατὰ τὸν	πόλεμον·	ὑπελάμβανον γὰρ τὴν ὀλιγαρχίαν εὐθετωτέραν
[13, 70]	τὸν Λύσανδρον πάντων τῶν εἰς	πόλεμον	χρησίμων. ~Αλκιβιάδης δὲ πυθόμενος ἐν
[13, 2]	κατέστησαν ἁπάντων τῶν κατὰ τὸν	πόλεμον.	(ῶν δὲ ἰδιωτῶν οἱ ταῖς
[13, 53]	πρὸς τὴν εἰρήνην, οἱ δὲ	πολεμοποιεῖν	εἰωθότες καὶ τὰς δημοσίας ταραχὰς
[13, 82]	μέλλον λαμβάνειν τὴν ὀροφὴν ὁ	πόλεμος	ἐκώλυσεν· ἐξ οὗ τῆς πόλεως
[13, 107]	χρῆσθαι. (Ὁ μὲν οὖν Πελοποννησιακὸς	πόλεμος,	μακρότατος γενόμενος ὧν ἴσμεν, τοιοῦτον
[13, 23]	(Μαρτυρεῖ δ' ὁ νῦν γενόμενος	πόλεμος·	οἱ γὰρ ἐπὶ πολιορκίᾳ παραγενόμενοι
[13, 8]	τὰς πρὸς Αθηναίους, καὶ ὁ	πόλεμος	οὗτος διέμεινεν ἔτη δώδεκα. ~Τοῦ
[13, 52]	Αττικῆς· καὶ Λάκωσι μὲν ὁ	πόλεμος	πολλοὺς συνέθηκε συμμάχους, Αθηναίων δὲ
[13, 44]	ἐπαγγειλαμένων συμμαχήσειν, ὁ μὲν Καρχηδονιακὸς	πόλεμος	ταύτην ἔλαβεν ἀρχήν· οἱ δὲ
[13, 81]	αὐτοὺς πρώτους ἥξειν τὸ τοῦ	πολέμου	βάρος. Ἔδοξεν οὖν αὐτοῖς τόν
[13, 34]	(Αὐτοὶ δὲ τὰς ἐκ τοῦ	πολέμου	γενομένας ὠφελείας ἀθροίσαντες τοὺς μὲν
[13, 33]	(Μετὰ δὲ τὴν κατάλυσιν τοῦ	πολέμου	Διοκλῆς τοὺς νόμους ἀνέγραψε τοῖς
[13, 99]	πλεῖστοι διὰ τὸ μῆκος τοῦ	πολέμου	καὶ σπουδὴν ἀνυπέρβλητον εἰσεφέροντο διὰ
[13, 1]	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ δευτέρου	πολέμου	Καρχηδονίοις πρὸς Διονύσιον τὸν Συρακοσίων
[13, 73]	δι' ἧς ἐλπίζει καταλυθέντος τοῦ	πολέμου	καταδυναστεύσειν τῶν πολιτῶν. ~Ταχὺ δὲ
[13, 21]	ἐστι τὸ θεῖον τοὺς ἀδίκου	πολέμου	καταρχομένους καὶ τὴν αὑτῶν ὑπεροχὴν
[13, 79]	Καρχηδόνα πρέσβεις περί τε τοῦ	πολέμου	κατεμέμφοντο καὶ τὸ λοιπὸν ἠξίουν
[13, 34]	Γύλιππος, ἐτίμησαν τοῖς ἐκ τοῦ	πολέμου	λαφύροις, συναπέστειλαν δ' αὐτοῖς εἰς
[13, 31]	αἴτιοι γεγόνασιν οἱ σύμβουλοι τοῦ	πολέμου,	μεμφέσθω τὸ μὲν πλῆθος τοῖς
[13, 111]	συναγαγὼν συνέδριον ἐβουλεύετο περὶ τοῦ	πολέμου.	Πάντων δὲ λεγόντων ἀνεπιτήδειον εἶναι
[13, 43]	Αθηναίοις κατὰ Συρακοσίων, καταλυθέντος τοῦ	πολέμου	περιδεεῖς καθειστήκεισαν· ἤλπιζον γάρ, ὅπερ
[13, 91]	ἐπικρεμαμένων, οὐθεὶς ἐτόλμα περὶ τοῦ	πολέμου	συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων δὲ πάντων παρελθὼν
[13, 44]	Καρχηδόνιοι προορώμενοι τὸ μέγεθος τοῦ	πολέμου,	τὴν ἐπιτροπὴν ἔδωκαν Αννίβᾳ τῷ
[13, 14]	παρέχεσθαι μὴ δυνάμενοι, τοῦ παντὸς	πολέμου	τὴν κρίσιν λαμβάνοντος, μετὰ πολλῆς
[13, 94]	γὰρ ἔχειν τὸ μέγεθος τοῦ	πολέμου	τοιούτου στρατηγοῦ, δι' οὗ δυνατὸν
[13, 43]	πρόφασιν οἱ Συρακόσιοι συνεπιλάβωνται τοῦ	πολέμου	τοῖς Σελινουντίοις, καὶ κινδυνεύσωσιν ἄρδην
[13, 92]	τὸ δοκεῖν κακῶς προΐστασθαι τοῦ	πολέμου,	τότε διὰ τῶν λόγων παροξυνθεὶς
[13, 4]	κοινωνεῖν τοῦ κατὰ τῶν Συρακοσίων	πολέμου.	~Τούτων δὲ πραττομένων οἱ κατὰ
[13, 52]	οἰκουμένην βασιλέων χορηγός ἐστι τοῦ	πολέμου,	ὑμῖν δὲ οἱ πενιχρότατοι τῶν
[13, 84]	Αντισθένην, ἐπειδὴ τὸν υἱὸν ἑώρα	πολεμοῦντά	τινα τῶν ἀγρογειτόνων πένητα καὶ
[13, 52]	(Ἔπειθ' ἡμεῖς μὲν κατὰ θάλατταν	πολεμοῦντες	σκάφεσι πολιτικοῖς μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς
[13, 25]	δ' ὅπερ εἰκός ἐστι, παύσεσθε	πολεμοῦντες,	τίνα καλλίω καιρὸν εὑρήσετε τοῦ
[13, 43]	Σελινουντίων περὶ τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας	πολεμούντων	αὐτούς, ἑκουσίως ἐξεχώρουν, εὐλαβούμενοι, μὴ
[13, 23]	ἔχει παράδοξα, στάσεις πολιτικάς, λῃστείας,	πολέμους,	ἐν οἷς οὐ ῥᾴδιον διαφεύγειν
[13, 19]	Νικόλαός τις, ἐστερημένος ἐν τῷ	πολέμῳ	δυεῖν υἱῶν, ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ
[13, 99]	μάχῃ νικήσαντας πέρας ἐπιθήσειν τῷ	πολέμῳ.	(Οὐ μὴν ἀλλ' ὁ Καλλικρατίδας
[13, 63]	ἐν μὲν τῷ πρὸς Αθηναίους	πολέμῳ	στρατηγήσας καὶ πολλὰ τῇ πατρίδι
[13, 55]	Καρχηδονίοις ἐν τῷ πρὸς Γέλωνα	πολέμῳ	συνηγωνισμένοι μόνοι τῶν Σικελιωτῶν, οὔποτ'
[13, 52]	θεωροῦντες γὰρ τὰς ἐν τῷ	πολέμῳ	φιλονεικίας πολλὰ καὶ δεινὰ πάθη
[13, 14]	ταῖς ἡλικίαις τὴν ἐν τῷ	πολέμῳ	χρείαν παρέχεσθαι μὴ δυνάμενοι, τοῦ
[13, 37]	Λακεδαιμονίοις, καὶ μεγάλας ἐν τῷ	πολέμῳ	χρείας παρέσχετο· ἦν γὰρ καὶ
[13, 114]	παραγενηθέντες ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν	πολέμων,	κατὰ μὲν τὴν Ελλάδα τοῦ
[13, 48]	Αθηναῖοι δὲ δημοκρατίας ἐν ταῖς	πόλεσι	καθίστανον. (Οἱ δ' οὖν Κορκυραῖοι
[13, 70]	καὶ τὰς ἐν ταύταις ταῖς	πόλεσι	τριήρεις, μετεπέμψατο τὰς ἐκ Χίου,
[13, 114]	οἰκεῖν μὲν ἐν ἀτειχίστοις ταῖς	πόλεσι,	φόρον δὲ τελεῖν τοῖς Καρχηδονίοις·
[13, 48]	τοὺς πρωτεύοντας ἐν ταῖς συμμαχίσι	πόλεσιν	ἐποίουν ἐπὶ τῆς διοικήσεως τῶν
[13, 112]	τῷ Καρχηδονίων φόβῳ τῶν ἄλλων	πόλεων	ἀσφαλῶς δυναστεύειν. (Ἀνελογίζοντο γὰρ τὴν
[13, 90]	δὲ σχεδὸν τῶν τότε Ελληνίδων	πόλεων	γεγενημένην, καὶ ταῦτα τῶν ἐν
[13, 22]	Σικελίας ὅλης ἡγεμὼν ἐγένετο, τῶν	πόλεων	ἑκουσίως εἰς τὴν ἐξουσίαν ἐκείνου
[13, 111]	ὕβρεις. (Οὐ μὴν ἀλλὰ δυεῖν	πόλεων	ἐξοριζομένων ἔγεμεν ἡ χώρα γυναικῶν
[13, 70]	δὲ εἰς Εφεσον ἀπὸ τῶν	πόλεων	μετεπέμπετο τοὺς δυνατωτάτους, πρὸς οὓς
[13, 107]	πλεῖον ἔχειν δέκα, τῶν δὲ	πόλεων	πασῶν ἐκχωρῆσαι καὶ Λακεδαιμονίοις ἡγεμόσι
[13, 70]	πραγμάτων κατορθωθέντων κυρίους ἑκάστους τῶν	πόλεων	ποιήσειν. Δι' ἣν αἰτίαν συνέβη
[13, 104]	τῷ Λυσάνδρῳ τῶν ὑφ' αὑτὸν	πόλεων	τὴν ἐπιστασίαν παρέδωκε καὶ τοὺς
[13, 35]	γοῦν τῶν κατὰ τὴν νῆσον	πόλεων	χρώμεναι διετέλεσαν τοῖς τούτου νόμοις,
[13, 78]	στρατιώτας εἰς τὸν πλησίον τῆς	πόλεως	αἰγιαλὸν ἐποιήσατο παρεμβολήν, καὶ τρόπαιον
[13, 54]	πολλοῖς ἔτεσι πρὸς αὐτῷ κτισθείσης	πόλεως	αἴτιον ἐγενήθη τῇ πόλει τῆς
[13, 14]	τὸν κίνδυνον εἶναι περὶ τῆς	πόλεως,	ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐνεστηκέναι τὸν
[13, 27]	εἰς παιδείαν ἐλευθέριον τῆς Αθηναίων	πόλεως	ἀνῃρημένης; Βραχὺ τὸ διὰ τὴν
[13, 102]	ποιεῖσθαι μνείαν, ὑπὲρδὲ τῆς ἀδικούσης	πόλεως	ἀξιοῦν τὰς εὐχὰς ἀποδιδόναι τοῖς
[13, 26]	ἐστιν ἐντραπῆναι μὲν τὸ τῆς	πόλεως	ἀξίωμα, χάριν δ' αὐτοῖς ἀπομερίσαι
[13, 108]	δὲ τῶν Γελῴων ἐκτὸς τῆς	πόλεως	Απόλλωνος ἀνδριάντα χαλκοῦν σφόδρα μέγαν,
[13, 44]	τοὺς χρόνους εὐδαιμονοῦντες, καὶ τῆς	πόλεως	αὐτοῖς πολυανδρούσης, κατεφρόνουν τῶν Αἰγεσταίων.
[13, 50]	(Ὁ δὲ Αλκιβιάδης ἐπειδὴ τῆς	πόλεως	αὐτοὺς ἀπέσπασε πορρωτέρω, τὸ σύσσημον
[13, 67]	οὐκ ἂν ἐκράτησαν Αθηναῖοι τῆς	πόλεως	διὰ μάχης, εἰ μὴ συννοήσας
[13, 75]	ἐν τοῖς προαστείοις τῆς ἀνατετραμμένης	πόλεως.	Διαπυθόμενος δ' ἐν ᾧ τόπῳ
[13, 29]	ἐπὶ κατασκαφῇ παρεῖναι τῆς ὑμετέρας	πόλεως;	(Διόπερ ἑκουσίως ἑλόμενοι πόλεμον ἄδικον
[13, 63]	Πανορμιτῶν πανδημεὶ παραταξαμένων πρὸ τῆς	πόλεως	εἰς πεντακοσίους μὲν αὐτῶν ἀνεῖλε,
[13, 42]	ἐκπλεύσας εἰς Αλικαρνασσὸν παρὰ τῆς	πόλεως	εἰσεπράξατο χρήματα. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 73]	τοὺς ὁπλίτας, καὶ πρὸ τῆς	πόλεως	ἐκτάξας τὴν δύναμιν προεκαλεῖτο τοὺς
[13, 72]	Ὡς δ' ἐγγὺς ἐγενήθη τῆς	πόλεως,	ἔλαθε ταῖς προφυλακαῖς ἐγγίσας, καὶ
[13, 113]	ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐκ τῆς	πόλεως	ἐξέβαλε. Τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος
[13, 89]	ἀλλὰ τὸ μὲν ἐκ τῆς	πόλεως	ἐξιὸν πλῆθος οἱ στρατιῶται μετὰ
[13, 100]	αὐτοὺς καὶ τῶν ἐκ τῆς	πόλεως	ἐπεξελθόντων κινδυνεύσῃ τὴν δύναμιν ἀποβαλεῖν
[13, 7]	ἐπέστησαν. (Διόπερ ἐπεξελθόντες ἐκ τῆς	πόλεως	ἐπεχείρησαν διακωλύειν τοὺς οἰκοδομοῦντας τὸ
[13, 62]	(Κατὰ κράτος οὖν ἁλούσης τῆς	πόλεως,	ἐπὶ πολὺν χρόνον οἱ βάρβαροι
[13, 59]	τέτρασι μυριάσιν οὐκ ἄπωθεν τῆς	πόλεως	ἐπί τινων λόφων κατεστρατοπέδευσε, τῇ
[13, 66]	διετέλουν· ἐπεὶ δ' ὁ τῆς	πόλεως	ἐπιστάτης ἀπῆλθε πρὸς Φαρνάβαζον, ὅπως
[13, 87]	λόγος, εἴτε φοβηθέντες μὴ τῆς	πόλεως	ἐρημωθείσης Ιμίλκων αὐτὴν καταλάβηται, τῆς
[13, 14]	μὲν πεζὸν στράτευμα πρὸ τῆς	πόλεως	ἔστησαν, τριήρεις δὲ συνεπλήρωσαν ἑβδομήκοντα
[13, 79]	εἶχε καλόν, ἐκτὸς δὲ τῆς	πόλεώς	ἐστιν. Ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία
[13, 89]	(Οὐ μόνον δὲ τῆς τοιαύτης	πόλεως	εὐδαιμονίαν παρῆν ὁρᾶν ἀπολειπομένην, ἀλλὰ
[13, 85]	μὲν ὀνομαζόμενον, κατὰ δὲ τῆς	πόλεως	εὐφυῶς κείμενον. (Ιμίλκας δὲ καὶ
[13, 72]	ἐνίκησε μάχῃ τοὺς ἐκ τῆς	πόλεως	καὶ περὶ διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλεν·
[13, 73]	προσγενομένων πολλῶν τῶν ἐκ τῆς	πόλεως	καὶ τῆς χώρας ἠναγκάσθησαν καταλιπόντες
[13, 57]	οἱ Σελινούντιοι. ~Διὸ καὶ τῆς	πόλεως	καταλαμβανομένης παρὰ μὲν τοῖς Ελλησιν
[13, 25]	καὶ πάλιν ὑπὸ Ξέρξου τῆς	πόλεως	κατασκαφείσης μετ' ὀλίγον κἀκεῖνον ἐνίκησε
[13, 82]	πόλεμος ἐκώλυσεν· ἐξ οὗ τῆς	πόλεως	κατασκαφείσης οὐδέποτε ὕστερον ἴσχυσαν Ακραγαντῖνοι
[13, 87]	διέφθειραν ἂν καὶ μέχρι τῆς	πόλεως	κατεδίωξαν, ἀλλὰ τῶν στρατιωτῶν ἀτάκτως
[13, 113]	τῶν ἱππέων ἐκπεσὸν ἐκ τῆς	πόλεως	κατελάβετο τὴν νῦν καλουμένην Αἴτνην.
[13, 109]	τοῖς Γελῴοις, ὡς ἤγγισε τῆς	πόλεως,	κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὴν θάλατταν. (Ἔσπευδε
[13, 85]	δὲ κατέσχον τὸν ὑπὲρ τῆς	πόλεως	λόφον, τὸν Αθήναιον μὲν ὀνομαζόμενον,
[13, 63]	καὶ τοὺς ἐπεξελθόντας ἐκ τῆς	πόλεως	μάχῃ κρατήσας πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε,
[13, 63]	καταλαβόμενος τὸν Σελινοῦντα (καὶ) τῆς	πόλεως	μέρος ἐτείχισε καὶ πανταχόθεν κατεκάλει
[13, 73]	ἀπήγαγον τὴν δύναμιν ἀπὸ τῆς	πόλεως·	μετὰ δὲ ταῦτα τὸ λοιπὸν
[13, 22]	κατὰ Σικελίαν ἡγεμονίας ἀντιποιουμένης τῆς	πόλεως,	μὴ καταρρίψωμεν τὸν ὑπὲρ τῶν
[13, 111]	καὶ τὸν μὲν ἐκ τῆς	πόλεως	ὄχλον περὶ πρώτην φυλακὴν τῆς
[13, 73]	(Ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν ἐκ τῆς	πόλεως	πανδημεὶ καὶ προσπεσόντων ἀπροσδοκήτως, χρόνον
[13, 85]	δ' ἄλλην οὐκ ἄπωθεν τῆς	πόλεως	ποιησάμενοι τάφρῳ βαθείᾳ καὶ χάρακι
[13, 69]	Αθηναῖοι· τῶν δ' ἐκ τῆς	πόλεως	πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, τῶν δὲ
[13, 87]	ἀλλὰ δυναμένους τοὺς ἐκ τῆς	πόλεως	στρατηγοὺς ἐπεξελθεῖν καὶ διαφθεῖραι τὴν
[13, 87]	δὲ καὶ τῶν ἐκ τῆς	πόλεως	στρατιωτῶν ἐπιμιχθέντων καὶ τοῦ Δεξίππου
[13, 72]	τοῖς ἐναντίοις· ὧν πρὸ τῆς	πόλεως	συστησαμένων ἱππομαχίαν ἐπί τινα χρόνον
[13, 96]	Καρχηδόνιοι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς	πόλεως	τὰ μὲν ἀναθήματα καὶ τοὺς
[13, 50]	ναυσὶν ὀγδοήκοντα θρασέως ἐκ τῆς	πόλεως	τὸν ἐπίπλουν ἐποιήσατο. Ὡς δὲ
[13, 44]	τὴν Λιβύην ἐπιλεγόμενος ἐξ ἁπάσης	πόλεως	τοὺς κρατίστους, καὶ ναῦς παρεσκευάζετο,
[13, 96]	τοῦ τυχόντος ἰδιώτου τῆς μεγίστης	πόλεως	τῶν Ελληνίδων ἐγενήθη τύραννος· διετήρησε
[13, 79]	διαφράγματα, καὶ καθωρμίσθη πλησίον τῆς	πόλεως	τῶν Μιτυληναίων. (Ὁ γὰρ εἴσπλους
[13, 14]	τείχη καὶ πᾶς ὁ τῆς	πόλεως	ὑπερκείμενος τόπος ἔγεμε σωμάτων· γυναῖκές
[13, 56]	οὐ δυναμένης πλείω χρόνον τῆς	πόλεως	ὑποστῆναι τῶν πολεμίων τὴν δύναμιν.
[13, 82]	ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐκτὸς τῆς	πόλεως	χειροποίητος, ἔχουσα τὴν περίμετρον σταδίων
[13, 109]	τῶν μισθοφόρων σύνταγμα διὰ τῆς	πόλεως	ὥρμησεν ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ
[13, 72]	τῶν πεζῶν ἀνεχώρησαν εἰς τὴν	πόλιν,	~Αγις δὲ τότε μὲν οὐ
[13, 69]	ἤγαγεν, ὥστε ὁμολογεῖν πάντας τὴν	πόλιν	αἰτίαν γεγονέναι τῶν κατ' ἐκείνου
[13, 56]	παρασκευὴν ἐχρόνιζον, νομίζοντες ἐκπολιορκηθήσεσθαι τὴν	πόλιν,	ἀλλ' οὐκ ἀναρπασθήσεσθαι. (Αννίβας δὲ
[13, 102]	οὐχ οἷον ἠδικηκότας τι τὴν	πόλιν,	ἀλλὰ ναυμαχίαν μεγίστην τῶν Ελλησι
[13, 11]	οὐ δυνατὸν ἦν ἀποτειχίσαι τὴν	πόλιν	ἀναλαβὼν μυρίους μὲν ὁπλίτας, ἄλλους
[13, 108]	τῶν Καρχηδονίων εὐρώστως, ὥστε καὶ	πόλιν	ἀνώχυρον ἔχοντες καὶ συμμάχων ὄντες
[13, 80]	Σελινουντίων καὶ τὴν τῶν Ιμεραίων	πόλιν,	ἅπασαν αὐτῷ τὴν κατὰ τὸν
[13, 110]	περὶ ἑξακοσίους ἀποβαλόντες πρὸς τὴν	πόλιν	ἀπεχώρησαν. (Οἱ δ' ἱππεῖς ὡς
[13, 100]	αὐτὸς ἔχων εἰς τὴν Πυρραίων	πόλιν	ἀπεχώρησεν, οὖσαν σύμμαχον· ἐδεδοίκει γάρ,
[13, 110]	ἡττημένους, καὶ αὐτοὶ πρὸς τὴν	πόλιν	ἀπῆλθον, ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν πολεμίων.
[13, 66]	εἰς ἕνα τόπον ἀπετείχισαν τὴν	πόλιν	ἀπὸ θαλάττης εἰς θάλατταν ξυλίνῳ
[13, 61]	συμβῇ κατὰ κράτος ἁλῶναι τὴν	πόλιν,	ἀπόντων ἐν τῇ μάχῃ τῶν
[13, 13]	δὲ προτερήσαντες ἀπέπλευσαν εἰς τὴν	πόλιν.	ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν Συρακοσίων
[13, 49]	ἄγειν τὸ στρατόπεδον ἐπὶ τὴν	πόλιν.	~Αὐτοὶ δ' εἰς τρία μέρη
[13, 43]	Καρχηδόνα, δεόμενοι βοηθῆσαι καὶ τὴν	πόλιν	αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες. (Καταπλευσάντων δὲ τῶν
[13, 89]	ἀνδρῶν γυναικῶν παίδων ἐκλιπόντων τὴν	πόλιν	ἄφνω πολὺς οἶκτος καὶ δάκρυα
[13, 66]	πολιορκίαν ἡτοιμάζοντο· ἤμελλον γὰρ νικήσειν	πόλιν	βάρος ἔχουσαν καὶ γέμουσαν τῶν
[13, 42]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως· περιστρατοπεδεύσαντες δὲ	πόλιν	Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν δὲ
[13, 4]	διελόντες πυλίδα παρεισέπεσον εἰς τὴν	πόλιν·	δι' ἣν αἰτίαν ἠναγκάσθησαν οἱ
[13, 59]	ἐπιθυμῶν μάλιστα ταύτην κατασκάψαι τὴν	πόλιν.	(Διὰ ταύτην γὰρ ὁ μὲν
[13, 96]	δ' ἱερὰ κατακαύσαντες καὶ τὴν	πόλιν	διαρπάσαντες αὐτοῦ παρεχείμασαν. Ἐπὶ δὲ
[13, 78]	Διόπερ οὗτος μὲν ἐπὶ τὴν	πόλιν	διέπλει, Κόνων δ' ἅμα τῷ
[13, 85]	τόπον θεωροῦντες εὐέφοδον οὖσαν τὴν	πόλιν,	δύο πύργους προσήγαγον τοῖς τείχεσιν
[13, 48]	πολιτῶν ὄντας πρὸς τῷ τὴν	πόλιν	ἐγχειρίζειν Λακεδαιμονίοις, μετεπέμψαντο παρ' Αθηναίων
[13, 106]	καταφυγόντας Αθηναίους στρατεύσας τὴν μὲν	πόλιν	εἷλε, τοὺς δ' Αθηναίους ὑποσπόνδους
[13, 62]	ἱκέτας ἀποσπάσας ἐνέπρησε, καὶ τὴν	πόλιν	εἰς ἔδαφος κατέσκαψεν, οἰκισθεῖσαν ἔτη
[13, 110]	μετ' ἀσφαλείας διεσώθησαν πρὸς τὴν	πόλιν.	(Ἐκ δὲ θατέρου μέρους οἱ
[13, 23]	διὰ τὴν ὑπεροχὴν ἀποτειχίσαντες τὴν	πόλιν	ἐκ μεταβολῆς αἰχμάλωτοι γεγόνασιν, ὡς
[13, 19]	ναῦς ἀναψάμενοι κατήγαγον εἰς τὴν	πόλιν,	ἐκβιβάσαντες δ' ἐκ τῶν τριήρων
[13, 88]	τοσαῦται μυριάδες εἰς μίαν ἠθροίσθησαν	πόλιν,	ἔλαθεν αὐτοὺς ὁ σῖτος ἐξαναλωθείς.
[13, 56]	πολεμίων ἀεὶ πλειόνων εἰς τὴν	πόλιν	ἐμπιπτόντων, ἐξεώσθησαν ἐκ τῶν στενωπῶν
[13, 72]	ταῦτα πλεύσας εἰς Αβδηρα προσηγάγετο	πόλιν	ἐν ταῖς δυνατωτάταις οὖσαν τότε
[13, 27]	Χωρὶς δὲ τῆς περὶ τὴν	πόλιν	ἐντροπῆς καὶ κατ' ἰδίαν ἄν
[13, 30]	ἔπραξαν, εἰ τὴν τῶν Συρακοσίων	πόλιν	ἐξεπόρθησαν· οἱ γὰρ τοῖς οἰκείοις
[13, 78]	κατεπλήξαντο, καὶ τῆς ἐπὶ τὴν	πόλιν	ἐπανόδου διακλείσασαι φυγεῖν πρὸς τὴν
[13, 50]	κυκλώσασθαι καὶ τῆς εἰς τὴν	πόλιν	ἐπανόδου τοὺς ἐκπλεύσαντας εἶρξαι. (Μίνδαρος
[13, 85]	νυκτὸς ἐπιγενομένης οἱ κατὰ τὴν	πόλιν	ἐπεξελθόντες ἐνεπύρισαν τὰς μηχανάς. ~Οἱ
[13, 9]	γινόμενον ἀπεστάλκεισαν τοὺς κατὰ τὴν	πόλιν	ἐπὶ τὰ τῶν Αθηναίων ὀχυρώματα,
[13, 84]	τοῖς στενωποῖς καθ' ὅλην τὴν	πόλιν	ἐπλήρωσε ξύλων, καὶ τοῖς ἐπὶ
[13, 88]	ἐθεώρουν ἀναγκαῖον ὑπάρχειν ἐκλιπεῖν τὴν	πόλιν.	Εὐθὺς οὖν ἐπιγινομένης τῆς νυκτὸς
[13, 43]	ἅμα μὲν γὰρ ἐπεθύμουν παραλαβεῖν	πόλιν	εὔκαιρον, ἅμα δ' ἐφοβοῦντο τοὺς
[13, 84]	τὸ μέγεθος τῆς κατὰ τὴν	πόλιν	εὐπορίας τοσαύτην συνέβαινε τρυφὴν εἶναι
[13, 82]	Ακραγαντίνου, κατήγαγον αὐτὸν εἰς τὴν	πόλιν	ἐφ' ἅρματος· συνεπόμπευον δ' αὐτῷ
[13, 50]	ἐπιφαινομένων καὶ τῆς εἰς τὴν	πόλιν	ἐφόδου τοὺς Πελοποννησίους ἀποκλεισάντων, ὁ
[13, 109]	καταστήσας ἐκέλευσεν ἐν δεξιᾷ τὴν	πόλιν	ἔχοντας ἐπείγεσθαι παρ' αὐτὸν τὸν
[13, 109]	οἷς προσέταξεν ἐν ἀριστερᾷ τὴν	πόλιν	ἔχοντας ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν
[13, 68]	τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν	πόλιν	ἥκειν διελάμβανον. πρὸς δὲ τούτοις,
[13, 59]	τὴν βοήθειαν. Πυθόμενοι δὲ τὴν	πόλιν	ἡλωκυῖαν, πρέσβεις ἀπέστειλαν, παρακαλοῦντες τὸν
[13, 105]	ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. (Εὑρόντες δὲ τὴν	πόλιν	ἡλωκυῖαν, τότε μὲν ἐν Αἰγὸς
[13, 84]	μόνον οἱ κατ' αὐτὴν τὴν	πόλιν	ἱππεῖς, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων
[13, 66]	ἀπαγαγόντες πρὸς Βυζάντιον ἐπολιόρκουν τὴν	πόλιν	καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἀποτειχίζειν
[13, 91]	δὲ ὀκτὼ μῆνας πολιορκήσας τὴν	πόλιν,	καὶ μικρὸν πρὸ τῆς χειμερινῆς
[13, 32]	ὑπὲρ Συρακοσίων, ἀπετείχισεν ὑμῶν τὴν	πόλιν·	καὶ ὁ φιλανθρώπως διακείμενος πρὸς
[13, 79]	ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν περιεστρατοπέδευσε τὴν	πόλιν,	καὶ πανταχόθεν προσβολὰς ἐποιεῖτο. Καὶ
[13, 62]	ἡμέρᾳ τῶν Καρχηδονίων περιστρατοπεδευσάντων τὴν	πόλιν	καὶ πυκνὰς προσβολὰς ποιουμένων, οἱ
[13, 111]	τὸ γεγονὸς μετεστρατοπέδευσαν εἰς τὴν	πόλιν	καὶ τὰ περιλειφθέντα κατὰ τὰς
[13, 68]	ἄριστον τὸν ἀπονενοημένως συνταράξοντα τὴν	πόλιν	καὶ τὴν ἑαυτῶν ἐπανορθώσοντα πενίαν.
[13, 81]	δὲ τοὺς καιροὺς τήν τε	πόλιν	καὶ τὴν χώραν τῶν Ακραγαντίνων
[13, 50]	καὶ Θρασύβουλος ἔπλεον ἐπὶ τὴν	πόλιν	καὶ τὸν ἀπόπλουν τῶν Λακεδαιμονίων
[13, 61]	ἐφαίνετο συμφέρειν αὐτοῖς ἐκλιπεῖν τὴν	πόλιν	καὶ τοὺς μὲν ἡμίσεις εἰς
[13, 56]	δὲ Σελινούντιοι νομίζοντες ἁλίσκεσθαι τὴν	πόλιν	κατεπλάγησαν, καὶ τὰ τείχη λιπόντες
[13, 108]	θέρους τὴν μὲν τῶν Ακραγαντίνων	πόλιν	κατέσκαψε, τῶν δ' ἱερῶν, ὅσα
[13, 17]	καταβαρούμενοι. (Τῶν δὲ παρὰ τὴν	πόλιν	κινδυνευόντων Αθηναίων ἐκβιασθέντων καὶ πρὸς
[13, 48]	Αθηναίων δύναμιν τὴν παραφυλάξουσαν τὴν	πόλιν.	(Κόνων δ' ὁ στρατηγὸς τῶν
[13, 104]	καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας κατέσκαψε τὴν	πόλιν.	(Μετὰ δὲ ταῦτ' ἐπὶ τὴν
[13, 66]	δὲ κατατρωθέντες συνέφυγον εἰς τὴν	πόλιν.	(Μετὰ δὲ ταῦτα Αλκιβιάδης μὲν
[13, 76]	ἐντὸς τῶν τειχῶν, διήρπασε τὴν	πόλιν.	(Μετὰ δὲ ταῦτα πλεύσας εἰς
[13, 27]	ἦν καὶ περίβλεπτος κατὰ πᾶσαν	πόλιν·	(νυνὶ δ' ἐξηγκωνισμένος καὶ ἐν
[13, 110]	μόγις διεπορεύοντο τὰς κατὰ τὴν	πόλιν	ὁδούς, οὐ δυνάμενοι κατὰ τὴν
[13, 104]	ἁρπάσας τοῖς Λαμψακηνοῖς ἀπέδωκε τὴν	πόλιν.	~Οἱ δὲ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ
[13, 59]	ἐκπεφευγόσι Σελινουντίοις ἔδωκεν ἐξουσίαν τὴν	πόλιν	οἰκεῖν καὶ τὴν χώραν γεωργεῖν
[13, 90]	συνήθροισεν ὅσην εἰκός ἐστιν ἐσχηκέναι	πόλιν	οἰκουμένην ὑπὸ ἀνδρῶν εἴκοσι μυριάδων,
[13, 79]	πρὸς αὐτοῖς τοῖς θερμοῖς ὕδασι	πόλιν,	ὀνομάσαντες Θέρμα. ~Τῶν δὲ κατὰ
[13, 67]	ποιούντων, οἱ μὲν κατὰ τὴν	πόλιν	ὄντες Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ
[13, 61]	καὶ φήμη τις κατὰ τὴν	πόλιν,	ὅτι Συρακόσιοι μὲν πανδημεὶ μετὰ
[13, 4]	δὲ Καταναίων εἰς μὲν τὴν	πόλιν	οὐ δεχομένων τοὺς στρατιώτας, τοὺς
[13, 22]	ἀφεστηκότα; Κατὰ γὰρ τὴν ἡμετέραν	πόλιν	οὐ πάλαι Γέλων ἐξ ἰδιώτου
[13, 73]	καὶ κατηγορούντων Αλκιβιάδου, διότι σύμμαχον	πόλιν	οὐδὲν ἀδικήσασαν ἐπόρθησεν· ἐγίνοντο δὲ
[13, 76]	οὐδὲν ἔπραξεν ἄδικον οὔτ' εἰς	πόλιν	οὔτ' εἰς ἰδιώτην, ἀλλὰ καὶ
[13, 3]	συνηκολούθει πᾶς ὁ κατὰ τὴν	πόλιν	ὄχλος ἀναμὶξ ἀστῶν τε καὶ
[13, 79]	εὔριπος στενὸς καὶ ποιῶν τὴν	πόλιν	ὀχυράν. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας
[13, 2]	τοὺς ἑρμᾶς τοὺς κατὰ τὴν	πόλιν	παμπληθεῖς ὄντας συνέβη ἐν μιᾷ
[13, 54]	ἐξ ἐφόδου, πρὸς δὲ τὴν	πόλιν	παραγενηθεὶς εἰς δύο μέρη διεῖλε
[13, 49]	ἐφιλοτιμήθησαν νυκτὸς τὴν τῶν Αβυδηνῶν	πόλιν	παραπλεῦσαι πρὸς τὸ μὴ κατανοηθῆναι
[13, 76]	δέ τινων ἐνδόντων αὐτῷ τὴν	πόλιν	παρεισέπεσεν ἐντὸς τῶν τειχῶν, καὶ
[13, 51]	τὰς ναῦς, καὶ τὴν μὲν	πόλιν	παρέλαβον, δύο δὲ τρόπαια κατέστησαν
[13, 107]	ὅμως ἀντεῖχον, καὶ ῥᾳδίως τὴν	πόλιν	παρεφύλαττον ἐπί τινα χρόνον. (Τοῖς
[13, 69]	πανδημεὶ μετὰ τῶν παραφυλαττόντων τὴν	πόλιν	Πελοποννησίων ἐγενήθη μάχη, καθ' ἣν
[13, 56]	προσέβαλε, τὸ δὲ κατὰ τὴν	πόλιν	πεπτωκὸς μέρος τοῦ τείχους καὶ
[13, 49]	Πυδναίων ἀπειθούντων, πολλῇ δυνάμει τὴν	πόλιν	περιεστρατοπέδευσεν. Παρεβοήθησε δ' αὐτῷ καὶ
[13, 49]	τὴν δύναμιν ἐξεβίβασε καὶ τὴν	πόλιν	περιεστρατοπέδευσεν. παρεγενήθη δὲ καὶ Φαρνάβαζος
[13, 86]	ἀλλὰ χώσας τὸν παρὰ τὴν	πόλιν	ποταμὸν μέχρι τῶν τειχῶν ἐπέστησε
[13, 67]	τοὺς λιμένας. (Διόπερ οἱ τὴν	πόλιν	προδιδόντες ἦραν τὸ σύσσημον ἀπὸ
[13, 59]	ἄλλῃ δυνάμει πάσῃ περιεστρατοπέδευσε τὴν	πόλιν,	προσγενομένων ἄλλων παρά τε Σικελῶν
[13, 45]	στρατιώτας καὶ τοὺς φρουροῦντας τὴν	πόλιν	προσλαβόμενος, βέλη τε παμπληθῆ ταχέως
[13, 92]	ἐπῄνει καὶ μόγις ἔφασκε τὴν	πόλιν	προστάτην εὑρηκέναι βέβαιον. (Οὐ μὴν
[13, 112]	μεθ' ὧν ἠπείγετο πρὸς τὴν	πόλιν	σπουδῆς οὐδὲν ἐλλείπων· ἐλογίζετο γὰρ
[13, 87]	Ακράγαντι παρεμβολήν, οἱ κατὰ τὴν	πόλιν	στρατιῶται θεωροῦντες τὴν τῶν Καρχηδονίων
[13, 67]	τοῖς μὲν Βυζαντίοις ἀπέδωκαν τὴν	πόλιν,	συμμάχους αὐτοὺς ποιησάμενοι, πρὸς δὲ
[13, 68]	λιμένας, ὥστε παντελῶς ἐρημωθῆναι τὴν	πόλιν,	συμφιλοτιμουμένων τοῖς ἐλευθέροις τῶν δούλων.
[13, 94]	τοῦ θεάτρου παρῆν εἰς τὴν	πόλιν.	Συνδραμόντων δὲ τῶν ὄχλων ἐπ'
[13, 7]	τῶν στρατιωτῶν τριακοσίους εἰς τὴν	πόλιν	συνεδιώχθησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα παραγενομένων
[13, 55]	στρατιώταις εἰς διαρπαγὴν δώσειν τὴν	πόλιν,	τάς τε μηχανὰς προσήρεισε καὶ
[13, 89]	κατῴκησαν, Συρακοσίων αὐτοῖς δόντων τὴν	πόλιν	ταύτην οἰκητήριον. ~Ὁ δ' Ιμίλκας
[13, 57]	βάρβαροι σκεδασθέντες καθ' ὅλην τὴν	πόλιν	τὴν μὲν ἐν ταῖς οἰκίαις
[13, 75]	καὶ Κάμειρον μετῳκίσθησαν εἰς μίαν	πόλιν	τὴν νῦν καλουμένην Ρόδον. (Ερμοκράτης
[13, 82]	διὰ τὸ πολλάκις ἡλωκέναι τὴν	πόλιν,	τὸ δ' Ολύμπιον μέλλον λαμβάνειν
[13, 55]	πρᾶξαι, ταχέως εἰσέπεσον εἰς τὴν	πόλιν.	(Τὸ μὲν οὖν πρῶτον κατεπλήξαντο
[13, 43]	παρ' αὐτοῖς πρωτεύοντος παραλαβεῖν τὴν	πόλιν,	τοῖς μὲν πρεσβευταῖς ἀπεκρίθησαν βοηθήσειν,
[13, 66]	ὁ Κλέαρχος χαλεπός προύδωκαν τὴν	πόλιν	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην. ~Οὗτοι
[13, 19]	ἑκάτερον προσηλώσαντες, ἀνέστρεψαν εἰς τὴν	πόλιν.	(Τότε μὲν οὖν τοῖς θεοῖς
[13, 113]	(Ὁ δὲ Διονύσιος ἐπελθὼν τὴν	πόλιν	τούς τε σποράδην ἐκβοηθοῦντας ἀνεῖλε,
[13, 96]	πρώτην πολιορκῆσαι τὴν τῶν Γελῴων	πόλιν.	~Τούτων δὲ πραττομένων Αθηναῖοι μὲν
[13, 76]	φεισάμενος ἀπέδωκε τοῖς Μηθυμναίοις τὴν	πόλιν.	(Τούτων δὲ πραχθέντων ἐπὶ τὴν
[13, 85]	τὴν Σικελίαν ἀνέζευξαν ἐπὶ τὴν	πόλιν	τῶν Ακραγαντίνων, καὶ δύο παρεμβολὰς
[13, 61]	περιπλεύσας ἐπὶ Συρακούσας ἔρημον τὴν	πόλιν	τῶν ἀμυνομένων καταλαβέσθαι. (Διόπερ Διοκλῆς
[13, 93]	τετρακοσίων, ἦλθε συντόμως εἰς τὴν	πόλιν	τῶν Γελῴων, ἣν τότε παρεφύλαττε
[13, 62]	Ιβηρας ἀθρόους παρεισπεσεῖν εἰς τὴν	πόλιν.	Τῶν δὲ βαρβάρων οἱ μὲν
[13, 7]	περὶ τὸ Λάβδαλον ὀχύρωμα, τὴν	πόλιν	τῶν Συρακοσίων ἀπετείχιζον καὶ πολὺν
[13, 93]	τούτων τοῖς μὲν φρουροῦσι τὴν	πόλιν,	ὧν ἡγεῖτο Δέξιππος, ἀπέδωκε τοὺς
[13, 7]	γενομένων ἠθύμουν οἱ κατὰ τὴν	πόλιν·	ὡς δ' ἤκουσαν Γύλιππον εἰς
[13, 110]	Διονύσιος δὲ μόγις διελθὼν τὴν	πόλιν,	ὡς κατέλαβε τὸ στρατόπεδον ἠλαττωμένον,
[13, 108]	πολεμίοις· Αλεξάνδρου δ' ἑλόντος τὴν	πόλιν,	ὡς Τίμαιός φησι, κατὰ τὴν
[13, 73]	δὲ τότε μὲν οὐ κρίνας	πολιορκεῖν	ἐν Ακαδημίᾳ κατεστρατοπέδευσε, τῇ δ'
[13, 76]	μετὰ πασῶν τῶν νεῶν, καὶ	πολιορκεῖν	ἐπεχείρησεν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι περὶ
[13, 105]	τοὺς Λακεδαιμονίους πάσῃ τῇ δυνάμει	πολιορκεῖν	Λάμψακον, συνήγαγόν τε πανταχόθεν τριήρεις
[13, 88]	προαγαγόντες τὰς δυνάμεις ἐπεχείρουν μὲν	πολιορκεῖν	τὴν παρεμβολὴν τῶν Καρχηδονίων, πολυτελῶς
[13, 96]	καὶ βέλη παντοδαπά, διανοούμενοι πρώτην	πολιορκῆσαι	τὴν τῶν Γελῴων πόλιν. ~Τούτων
[13, 49]	μετὰ πολλῆς στρατιᾶς, μεθ' οὗ	πολιορκήσας	Μίνδαρος εἷλε τὴν Κύζικον κατὰ
[13, 91]	ἀληθείας. ~Ιμίλκας δὲ ὀκτὼ μῆνας	πολιορκήσας	τὴν πόλιν, καὶ μικρὸν πρὸ
[13, 49]	(Ὁ μὲν οὖν Αρχέλαος φιλοτιμότερον	πολιορκήσας	τὴν Πύδναν καὶ κρατήσας μετῴκισεν
[13, 47]	κατὰ τὴν Ασίαν πόλεις Αθηναίοις	πολιορκήσειν.	(Χαλκιδεῖς δὲ καὶ σχεδὸν οἱ
[13, 64]	μὲν μετὰ πεντήκοντα νεῶν κατελείφθη	πολιορκήσων	Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον, Θρασύβουλος δὲ
[13, 23]	γενόμενος πόλεμος· οἱ γὰρ ἐπὶ	πολιορκίᾳ	παραγενόμενοι καὶ διὰ τὴν ὑπεροχὴν
[13, 107]	ἔδοξεν, ἐπείπερ δυσχερὴς ἦν ἡ	πολιορκία,	τὰς μὲν δυνάμεις ἀπαγαγεῖν ἐκ
[13, 60]	τὸ πλέον φιλονεικίαν ἔλυσαν τὴν	πολιορκίαν·	Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τοῖς Ιμεραίοις
[13, 55]	ἐπιγενομένης οἱ μὲν Καρχηδόνιοι τὴν	πολιορκίαν	ἔλυσαν. ~Οἱ δὲ Σελινούντιοι τῶν
[13, 100]	καὶ τὴν ταχίστην λῦσαι τὴν	πολιορκίαν.	(Ἐπεγενήθη δὲ καὶ χειμὼν μέγας,
[13, 88]	ἀεὶ προσδοκῶντες ταχέως λυθήσεσθαι τὴν	πολιορκίαν·	ἐπεὶ δ' αἱ τῶν βαρβάρων
[13, 72]	ἀνεῖλεν· ἐγκλείσας δ' αὐτοὺς εἰς	πολιορκίαν	ἠνάγκασε τοὺς φυγάδας τοὺς τὰ
[13, 66]	δυνάμεων, οὗτοι μὲν τὰ πρὸς	πολιορκίαν	ἡτοιμάζοντο· ἤμελλον γὰρ νικήσειν πόλιν
[13, 67]	~Οὗτοι δὲ ὡς λύσοντες τὴν	πολιορκίαν	καὶ τὰς δυνάμεις ἀπάξοντες εἰς
[13, 12]	δεῖν αἰσχρῶς οὕτως ἐγκαταλιπεῖν τὴν	πολιορκίαν,	καὶ τριήρων καὶ στρατιωτῶν, ἔτι
[13, 86]	δὲ Συρακόσιοι θεωροῦντες τὴν Ακράγαντος	πολιορκίαν,	καὶ φοβούμενοι μὴ τῆς αὐτῆς
[13, 6]	βουλόμενοι βέλτιον τὰ πρὸς τὴν	πολιορκίαν	κατασκευάσασθαι, πάλιν ἀπέπλευσαν εἰς τὴν
[13, 107]	ἐλπίζοντες, ὅπερ ἦν εἰκός, εἰς	πολιορκίαν	καταστήσεσθαι. (Εὐθὺ γὰρ οἱ μὲν
[13, 32]	ἄλλων ἁπάντων βουλομένων λῦσαι τὴν	πολιορκίαν,	μόνος ἐβιάσατο μένειν καὶ πολεμεῖν.
[13, 78]	ταχέως κατεσκεύασε τὰ πρὸς τὴν	πολιορκίαν.	Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τοὺς
[13, 97]	νήσους, σπεύδοντες λῦσαι τὴν Μιτυλήνης	πολιορκίαν.	(Ὁ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος
[13, 11]	πρὸς δὲ τούτοις τὰ πρὸς	πολιορκίαν	ὄργανα καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν
[13, 56]	Συρακόσιοι πυθόμενοι τὰ περὶ τὴν	πολιορκίαν,	πρὸς μὲν Χαλκιδεῖς πόλεμον ἔχοντες
[13, 78]	ἅμα τῷ καταπλεῦσαι προσδεχόμενος τὴν	πολιορκίαν,	τὰ περὶ τὸν εἴσπλουν τοῦ
[13, 6]	χρήματα· πολυχρόνιον γὰρ ἔσεσθαι τὴν	πολιορκίαν	ὑπελάμβανον. Οἱ δ' Αθηναῖοι τριακόσια
[13, 49]	ἔχων στόλον· ὃς χρονιζούσης τῆς	πολιορκίας	ἀπέπλευσεν εἰς Θρᾴκην πρὸς Θρασύβουλον
[13, 84]	Ακραγαντίνοις, ὥστε μετ' ὀλίγον τῆς	πολιορκίας	γινομένης ποιῆσαι ψήφισμα περὶ τῶν
[13, 85]	τοὺς λόγους, εὐθὺς τὰ τῆς	πολιορκίας	ἐνηργεῖτο. (Οἱ μὲν οὖν Ακραγαντῖνοι
[13, 56]	ἦν τὸ βοηθῆσον. Τῆς δὲ	πολιορκίας	ἐφ' ἡμέρας ἐννέα γενομένης μετὰ
[13, 55]	Σελινούντιοι ἐκ πολλῶν ὄντες ἄπειροι	πολιορκίας,	καὶ Καρχηδονίοις ἐν τῷ πρὸς
[13, 97]	τῶν νεῶν, ἐπὶ μὲν τῆς	πολιορκίας	κατέλιπεν Ετεόνικον μετὰ τῆς πεζῆς
[13, 54]	διεκόμιζε καὶ τὰ πρὸς τὰς	πολιορκίας	μηχανήματα καὶ βέλη καὶ τὴν
[13, 59]	ἦν πεφρονηκὼς καὶ πρὸ τῆς	πολιορκίας	τοῖς πολίταις συμβεβουλευκὼς μὴ πολεμεῖν
[13, 86]	καὶ τοῖς Ιμεραίοις τύχωσιν οἱ	πολιορκούμενοι	τύχης, πάλαι μὲν ἔσπευδον ἐκπέμψαι
[13, 64]	τῶν Αθηναίων δῆμος ἐξαπέστειλε τοῖς	πολιορκουμένοις	εἰς βοήθειαν ναῦς τριάκοντα καὶ
[13, 60]	νομίζοντας ἥκειν τοὺς συμμάχους τοῖς	πολιορκουμένοις.	Πολὺ δὲ ταῖς τόλμαις ὑπερέχοντες
[13, 59]	διαγωνιζόμενος ἐκ διαδοχῆς κατεπόνει τοὺς	πολιορκουμένους,	ἅτε καὶ τῶν στρατιωτῶν ἐπηρμένων
[13, 100]	ναυαγίων. (Ὁ δὲ τὴν Μιτυλήνην	πολιορκῶν	Ετεόνικος πυθόμενός τινος τὴν τῶν
[13, 59]	Καρχηδονίοις. (Αὕτη μὲν οὖν ἡ	πόλις	ἀπὸ τῆς κτίσεως οἰκηθεῖσα χρόνον
[13, 57]	δὲ νυκτὸς οὔσης ἡ μὲν	πόλις	διήρπαστο, τῶν δ' οἰκιῶν αἱ
[13, 107]	δεινοῦ καθ' ἡμέραν, ἡ μὲν	πόλις	ἔγεμε νεκρῶν, οἱ δὲ λοιποὶ
[13, 84]	τὰς δᾷδας φερόντων, ἡ μὲν	πόλις	ἔγεμε φωτός, τὸ δὲ συνακολουθοῦν
[13, 96]	περαίνειν ἠδύναντο· ἥ τε γὰρ	πόλις	ἔγεμεν ὅπλων ξενικῶν, τούς τε
[13, 25]	ἡγεμονίαν ἐκτήσατο. (Ἀγαθὴ γὰρ ἡ	πόλις	ἐν τοῖς μεγίστοις ἀτυχήμασι μεγίστην
[13, 93]	ποιήσειν τοὺς μισθούς, ὧν ἡ	πόλις	ἔταξε. (Διὰ δὲ τούτου τοῦ
[13, 79]	ἐστιν. Ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία	πόλις	μικρὰ νῆσός ἐστιν, ἡ δ'
[13, 71]	εἰς Κλαζομενάς· αὕτη γὰρ ἡ	πόλις	σύμμαχος Αθηναίων οὖσα κακῶς ἔπασχεν
[13, 95]	εἰς Λεοντίνους. Αὕτη δ' ἡ	πόλις	τότε φρούριον ἦν τῶν Συρακοσίων,
[13, 97]	νῆσοι τότ' ἦσαν οἰκούμεναι καὶ	πολισμάτιον	Αἰολικὸν ἔχουσαι, κείμεναι μεταξὺ Μιτυλήνης
[13, 6]	εἰς Αἴγεσταν, Υκκαρα μὲν Σικελικὸν	πολισμάτιον	ἑλόντες ἐκ τῶν λαφύρων συνήγαγον
[13, 94]	κοινῶν προεστῶτας, οἷς οἱ μὲν	πολῖται	πιστεύοντες ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ δὲ διαφοροῦντες
[13, 47]	ἡμιλλῶντο· οὐ γὰρ μόνον τοῖς	πολίταις	ἐξιέναι πανδημεὶ προσέταξαν, ἀλλὰ καὶ
[13, 59]	καὶ πρὸ τῆς πολιορκίας τοῖς	πολίταις	συμβεβουλευκὼς μὴ πολεμεῖν Καρχηδονίους· ἐχαρίσατο
[13, 54]	καταπλέοντος στόλου θεασάμενοι, ταχέως τοῖς	πολίταις	τὴν τῶν πολεμίων παρουσίαν ἐδήλωσαν.
[13, 84]	ἐπιτελῶν τῆς θυγατρὸς εἱστίασε τοὺς	πολίτας	ἐπὶ τῶν στενωπῶν ὧν ᾤκουν
[13, 48]	δούλους ἐλευθέρους, τοὺς δὲ ξένους	πολίτας,	εὐλαβούμενοι τό τε πλῆθος καὶ
[13, 52]	πολιτικοῖς μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς δὲ	πολίτας	ἔχετε τοὺς πλείστους ἐν ταῖς
[13, 47]	ἐποιήσατο. (Βουλόμενος δὲ τούς τε	πολίτας	καὶ συμμάχους ἀναπαῦσαι τῶν εἰσφορῶν,
[13, 92]	παρὰ τῶν ἀλλοτρίων, τοὺς δὲ	πολίτας	μὴ βούλεσθαι πρὸς τοὺς ἰδίους
[13, 17]	τὴν γῆν, καὶ τοὺς τετελευτηκότας	πολίτας	τε καὶ συμμάχους ἀνελόμενοι δημοσίας
[13, 97]	τὸ συνεχὲς ἐλαττώμασι περιπίπτοντες, ἐποιήσαντο	πολίτας	τοὺς μετοίκους καὶ τῶν ἄλλων
[13, 34]	καὶ νομοθέτας εἰς τὸ τὴν	πολιτείαν	διατάξαι καὶ νόμους καινοὺς ἰδίᾳ
[13, 34]	ἔπεισε τὸν δῆμον μεταστῆσαι τὴν	πολιτείαν	εἰς τὸ κλήρῳ τὰς ἀρχὰς
[13, 27]	Νικίαν, ὃς ἀπ' ἀρχῆς τὴν	πολιτείαν	ὑπὲρ Συρακοσίων ἐνστησάμενος μόνος ἀντεῖπεν
[13, 42]	προσγενομένου. (Καὶ γὰρ ὁ τῆς	πολιτείας	ἀφηγούμενος τότε Θηραμένης, ἀνὴρ εἰ
[13, 38]	κατέλυσαν καὶ τὸ σύστημα τῆς	πολιτείας	ἐκ τῶν πολιτῶν συνεστήσαντο. (Τούτων
[13, 35]	πάντες οἱ Σικελιῶται τῆς Ρωμαίων	πολιτείας	ἠξιώθησαν. Οἱ δ' οὖν Συρακόσιοι
[13, 32]	ἦν τῆς δυνάμεως· καὶ ὁ	πολιτευόμενος	ὑπὲρ Συρακοσίων, ἀπετείχισεν ὑμῶν τὴν
[13, 23]	ὁ βίος ἔχει παράδοξα, στάσεις	πολιτικάς,	λῃστείας, πολέμους, ἐν οἷς οὐ
[13, 67]	τοῖς Βυζαντίοις· οὕτω γὰρ οἱ	πολιτικοὶ	μεταβαλλόμενοι τοὺς Πελοποννησίους ἠμύνοντο. (Ὅθεν
[13, 52]	μὲν κατὰ θάλατταν πολεμοῦντες σκάφεσι	πολιτικοῖς	μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς δὲ πολίτας
[13, 80]	Λίβυας καὶ Φοίνικας καὶ τῶν	πολιτικῶν	τοὺς κρατίστους. Μετεπέμποντο δὲ καὶ
[13, 97]	συναγωνίσασθαι· ταχὺ δὲ πολλοῦ πλήθους	πολιτογραφηθέντος,	οἱ στρατηγοὶ κατέγραφον τοὺς εὐθέτους
[13, 29]	αὐτόχειρας; Εἰ μὴ νὴ Δία	πολιτογραφήσαντες	αὐτοὺς βούλεσθε καταλιπεῖν ἔμψυχα τρόπαια
[13, 94]	πατρίδα, μόνον κινδυνεύειν μετὰ τῶν	πολιτῶν	ἅμα καὶ δόξειν μετεσχηκέναι τῆς
[13, 5]	Αργει δημοκρατίαν πάντες ὑπὸ τῶν	πολιτῶν	ἀνῃρέθησαν. (Πιστεύσας οὖν ὁ δῆμος
[13, 34]	ἦρχεν Ερμοκράτης ὁ πρωτεύων τῶν	πολιτῶν.	(Αὐτοὶ δὲ τὰς ἐκ τοῦ
[13, 35]	Συρακόσιοι τοὺς φρονήσει διαφέροντας τῶν	πολιτῶν	εἵλοντο νομοθέτας, ὧν ἦν ἐπιφανέστατος
[13, 37]	καὶ τόλμῃ πολὺ προέχων τῶν	πολιτῶν,	ἔτι δ' εὐγενείᾳ καὶ πλούτῳ
[13, 95]	τοῦτο φυλακὴν λαβεῖν παρὰ τῶν	πολιτῶν,	ᾗ χρησάμενον τὴν τυραννίδα περιπεποιῆσθαι.
[13, 2]	πολλοὶ δὲ καὶ τῶν δημοτικῶν	πολιτῶν	καὶ ξένων, ἔτι δὲ συμμάχων,
[13, 91]	μὲν γὰρ δεσποτικῶς ἄρχοντας τῶν	πολιτῶν	καταφρονεῖν τῶν πολλῶν, καὶ τὰς
[13, 44]	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ τῶν	πολιτῶν	κατέγραφεν· ἐπῄει δὲ καὶ τὴν
[13, 48]	Κορκυραῖοι θεωροῦντες τοὺς δυνατωτάτους τῶν	πολιτῶν	ὄντας πρὸς τῷ τὴν πόλιν
[13, 64]	πέντε, ἓξ δὲ ἐκ τῶν	πολιτῶν	πεπληρωμέναι· πεζῇ δὲ παρήγαγον ἱκανὴν
[13, 90]	τὸν Τελλίαν τὸν πρωτεύοντα τῶν	πολιτῶν	πλούτῳ καὶ καλοκἀγαθίᾳ συνατυχῆσαι τῇ
[13, 102]	ἄλλων στρατηγῶν, τοῖς ἀγαθοῖς τῶν	πολιτῶν	πολὺν οἶκτον παραστήσας καὶ δάκρυα·
[13, 38]	σύστημα τῆς πολιτείας ἐκ τῶν	πολιτῶν	συνεστήσαντο. (Τούτων δὲ πάντων ἦν
[13, 91]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπισημοτάτων	πολιτῶν,	συνιστὰς αὐτοὺς οἰκείους ὄντας ὀλιγαρχίας.
[13, 73]	καταλυθέντος τοῦ πολέμου καταδυναστεύσειν τῶν	πολιτῶν.	~Ταχὺ δὲ τοῦ πλήθους πιστεύοντος
[13, 79]	τὰ στρατόπεδα διαβιβάζειν, καταλέξαντες τῶν	πολιτῶν	τινας καὶ τῶν ἄλλων Λιβύων
[13, 48]	καὶ πάντες οὗτοι πρωτεύοντες τῶν	πολιτῶν.	(Τούτων δ' ἐπιγεγενημένων τῶν ἀτυχημάτων
[13, 92]	πράττοντος οἱ μὲν χαριέστατοι τῶν	πολιτῶν	ὑπώπτευον τὸ γινόμενον, καὶ κατὰ
[13, 48]	οὐδεμιᾷ γάρ ποτε πόλει τοιοῦτοι	πολιτῶν	φόνοι συνετελέσθησαν οὐδὲ μείζων ἔρις
[13, 7]	τόπον κατελάβοντο, καὶ τὴν καλουμένην	Πολίχνην	τειχίσαντες τό τε τοῦ Διὸς
[13, 23]	ἐάν τι συμβαίνῃ τῶν ἀνθρωπίνων.	Πολλὰ	γὰρ ὁ βίος ἔχει παράδοξα,
[13, 40]	ἀλλὰ συμπλεκόμενοι τοῖς ἐπιβάταις διηγωνίζοντο.	Πολλὰ	δ' ὑπὸ τῆς τοῦ ῥοῦ
[13, 43]	πρέσβεις, διακριθῆναι μὲν μὴ βουλομένων,	πολλὰ	δὲ πρὸς τοὺς παρὰ Καρχηδονίων
[13, 81]	οὐσίας ἀπίστους τοῖς μεγέθεσιν ἐκέκτηντο.	Πολλὰ	δὲ τοῦ πλούτου παρ' αὐτοῖς
[13, 10]	καὶ ταπεινοτέρας, πεισθέντες οἱ Συρακόσιοι	πολλὰ	διὰ ταύτην τὴν αἰτίαν ἐν
[13, 92]	Πρὸς δὲ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην	πολλὰ	διαλεχθεὶς οἰκεῖα τοῖς πράγμασι συμψήφους
[13, 60]	τὴν τῶν Καρχηδονίων δύναμιν, καὶ	πολλὰ	δράσαντες, ἅπαντες ἀνῃρέθησαν. ~Τῆς δὲ
[13, 51]	Πελοποννήσιοι μετὰ Κλεάρχου καταλειφθέντες καὶ	πολλὰ	δράσαντες καὶ παθόντες ἐξεώσθησαν. (ούτων
[13, 52]	τὰς ἐν τῷ πολέμῳ φιλονεικίας	πολλὰ	καὶ δεινὰ πάθη ποιούσας, οἰόμεθα
[13, 100]	τῆς ναυαρχίας χρόνῳ κατωρθωκὼς ἦν	πολλὰ	καὶ ἐδόκει διαφέρειν στρατηγίᾳ τῶν
[13, 68]	τῶν λαφύρων ἔπλεον εἰς Αθήνας,	πολλὰ	καὶ μεγάλα κατειργασμένοι τῇ πατρίδι.
[13, 41]	πρὸς αὐτοὺς περὶ τῆς καθόδου,	πολλὰ	κατεπαγγελλόμενος χρήσιμος ἔσεσθαι τῇ πατρίδι,
[13, 94]	ἐκκλησίας, ἐν ᾗ τῶν ἀρχόντων	πολλὰ	κατηγορήσας οὐ μετρίως εὐδοκίμησε, τὸν
[13, 74]	αὐτὸν κακῶς φερόμενον ἐπενηνόχεισαν ἐγκλήματα	πολλά·	μέγιστον δ' ἦν τὸ περὶ
[13, 104]	τοῦ βασιλέως υἱόν, καὶ χρήματα	πολλὰ	παρέλαβε πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν
[13, 46]	χειμῶνος ἐπιγενομένου καὶ πνευμάτων μεγάλων	πολλὰ	περὶ τὸν διωγμὸν αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι
[13, 39]	κυβερνῆται πολὺ ταῖς ἐμπειρίαις προέχοντες	πολλὰ	πρὸς τὴν νίκην συνεβάλοντο. ~Τῶν
[13, 95]	τοῦ πλήθους ἀθροισθέντος εἰς Λεοντίνους,	πολλὰ	πρὸς τὴν τῆς ἐπιβολῆς ὑπόθεσιν
[13, 53]	τότε δημαγωγός. Ὃς παρελθὼν καὶ	πολλὰ	πρὸς τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς
[13, 56]	ἐννέα γενομένης μετὰ φιλοτιμίας ἀνυπερβλήτου,	πολλὰ	συνέβη τοὺς Καρχηδονίους κακοπαθεῖν καὶ
[13, 27]	ἁμαρτίαν μῖσος, μεγάλα δὲ καὶ	πολλὰ	τὰ πρὸς εὔνοιαν αὐτοῖς εἰργασμένα.
[13, 63]	πρὸς Αθηναίους πολέμῳ στρατηγήσας καὶ	πολλὰ	τῇ πατρίδι χρήσιμος γενόμενος πλεῖστον
[13, 41]	τὰ καθ' ἑαυτὸν ἀπολογησάμενος, καὶ	πολλὰ	τὴν ἑαυτοῦ δακρύσας τύχην, ὅτι
[13, 58]	ψυχὴν λαμβάνουσαι περιπαθεῖς ἐγίνοντο καὶ	πολλὰ	τὴν ἑαυτῶν τύχην κατωδύροντο· τοὺς
[13, 69]	πλήθη φιλανθρώπως ἐκκλησίαν συνήγαγε, καὶ	πολλὰ	τῶν καθ' ἑαυτὸν ἀπολογησάμενος εἰς
[13, 63]	Περσῶν σατράπην ἔλαβε παρ' αὐτοῦ	πολλὰ	χρήματα, μεθ' ὧν εἰς Μεσσήνην
[13, 66]	διὰ προδοσίας εἷλεν, ἐξ ἧς	πολλὰ	χρήματα πραξάμενος ἐν μὲν ταύτῃ
[13, 35]	καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις Σικελιώταις·	(πολλαὶ	γοῦν τῶν κατὰ τὴν νῆσον
[13, 73]	ἐπόρθησεν· ἐγίνοντο δὲ καὶ ἄλλαι	πολλαὶ	διαβολαὶ κατ' αὐτοῦ· τῶν γὰρ
[13, 49]	ἔκ τε γὰρ τῆς Πελοποννήσου	πολλαὶ	παρεγενήθησαν καὶ παρὰ τῶν ἄλλων
[13, 98]	συνηθροισμένων εἰς ἕνα τόπον οὐ	πολλαῖς	ἐλάττω τῶν τριακοσίων· μεγίστη γὰρ
[13, 37]	τῆς καθόδου, καὶ δυνάμεως ἡγησάμενος,	πολλαῖς	μὲν μάχαις ἐνίκησε Λακεδαιμονίους, καὶ
[13, 10]	ἠνάγκαζον τὰς πρῴρας, ἁπλῶς δὲ	πολλαῖς	τῶν ἐμπιπτουσῶν νεῶν ἐμβολὰς διδόντες
[13, 30]	Ελληνας, εἰς συμμάχους, εἰς εὐεργέτας	πολλάκις	γεγενημένους. Μὴ δὴ νῦν ἀγανακτούντων,
[13, 16]	ἀντιταττομένους ἐπὶ τῶν νεῶν πεζομαχεῖν.	(Πολλάκις	δὲ τὰς ἰδίας ἔχοντες ναῦς
[13, 92]	εὑρηκέναι βέβαιον. (Οὐ μὴν ἀλλὰ	πολλάκις	ἐκκλησίας συναγομένης περὶ τῆς εἰς
[13, 16]	τόπον ὄντα πλήρη θορύβου, καὶ	πολλάκις	ἐπὶ μίαν ναῦν πλείους ἐπιφερομένας,
[13, 22]	πλεονεκτήματα τύχῃ καὶ καιρῷ κρίνεται	πολλάκις,	ἡ δ' ἐν ταῖς εὐπραξίαις
[13, 82]	δὲ τελείως κατεσκάφη διὰ τὸ	πολλάκις	ἡλωκέναι τὴν πόλιν, τὸ δ'
[13, 98]	μὲν συνεστράτευε τότε, πρότερον δὲ	πολλάκις	ἦν ἀφηγημένος δυνάμεων· τοὺς δ'
[13, 10]	τὰς τῶν ἐμβολῶν δόσεις μιᾷ	πολλάκις	πληγῇ κατέδυον τὰς τῶν Αθηναίων
[13, 24]	καὶ βραχεῖα ῥοπὴ τύχης ταπεινοῖ	πολλάκις	τοὺς ὑπερηφάνους. ~Εἰ δ' ὅπερ
[13, 21]	(Οὐκοῦν παρὰ μὲν τοῦ δήμου	πολλαπλασίαν	εἰλήφατε τιμωρίαν, παρὰ δὲ τῶν
[13, 65]	δ' Αθηναίων λαμπρῶς ἀγωνισαμένων, καὶ	πολλαπλασίους	ὄντας τοὺς πολεμίους τρεψαμένων, Μεγαρέων
[13, 10]	διώξαντες ἑπτὰ μὲν τριήρεις κατέδυσαν,	πολλὰς	δὲ ἀχρήστους ἐποίησαν. ~Τῶν δὲ
[13, 53]	τοῖς τε εὐημερήμασιν ἐπαρθέντες καὶ	πολλὰς	καὶ μεγάλας ἐλπίδας ἔχοντες ἐν
[13, 40]	ἐπιφερομένας ἐμβολὰς πλαγίαις ἐνέσειον καὶ	πολλὰς	κατετίτρωσκον. (Φιλοτιμίας δ' ἐμπεσούσης εἰς
[13, 71]	ὡς οὐδεὶς ἀντανήγετο, τὰς μὲν	πολλὰς	ναῦς καθώρμισε περὶ τὸ Νότιον,
[13, 47]	τῶν πολεμίων χώραν ἐπόρθησε καὶ	πολλὰς	ὠφελείας ἤθροισεν. Ἐπῄει δὲ καὶ
[13, 98]	(Διὸ καὶ παρείχετο μεγάλην κατάπληξιν	πολλαχῇ	τοῖς θεωμένοις, ὡς ἂν τεττάρων
[13, 86]	συντελουμένων ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον	πολλὴ	δεισιδαιμονία. (Τὸν γὰρ τοῦ Θήρωνος
[13, 60]	τῶν βαρβάρων συντρέχοντος ἐν ἀταξίᾳ	πολλῇ	διὰ τὸ μηδέποτ' ἂν ἐλπίσαι
[13, 49]	Μακεδόνων βασιλεύς, τῶν Πυδναίων ἀπειθούντων,	πολλῇ	δυνάμει τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. Παρεβοήθησε
[13, 88]	καὶ τῶν σιτοπομπιῶν ἀποκλείοντες εἰς	πολλὴν	ἀπορίαν ἦγον. (Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι
[13, 67]	Αλκιβιάδην διὰ τῶν κλιμάκων κατὰ	πολλὴν	ἀσφάλειαν, ὡς ἂν τοῦ πλήθους
[13, 64]	ὑπὸ Φαρνάβαζον χώραν, καὶ κοινῇ	πολλὴν	αὐτῆς πορθήσαντες τούς τε στρατιώτας
[13, 68]	παίδων καὶ γυναικῶν. (Εἶχε γὰρ	πολλὴν	κατάπληξιν τῶν στρατηγῶν ὁ κατάπλους·
[13, 45]	ἔταξεν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι κατὰ	πολλὴν	σπουδὴν καταπλεύσαντες ἐνεχείρησαν ἀποσπᾶν τὰς
[13, 43]	οἱ Σελινούντιοι χωρὶς τῆς ἀμφισβητησίμου	πολλὴν	τῆς παρακειμένης ἀπετέμοντο, τηνικαῦθ' οἱ
[13, 35]	κατὰ τὴν λέξιν σύντομος καὶ	πολλὴν	τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἀπολείπων ἀναθεώρησιν. (Ἐμαρτύρησε
[13, 105]	εἰσιν αὐτῷ φίλοι, καὶ δύναμιν	πολλὴν	ὡμολόγησαν δώσειν, ἐὰν βούληται διαπολεμεῖν
[13, 14]	πολέμου τὴν κρίσιν λαμβάνοντος, μετὰ	πολλῆς	ἀγωνίας ἐπεθεώρουν τὴν μάχην. ~Καθ'
[13, 108]	τὸν Διονύσιον ἥξειν μετὰ δυνάμεως	πολλῆς	βοηθήσοντα τοῖς κινδυνεύουσιν. (Οἱ δὲ
[13, 9]	προσβοηθούντων πολλοὺς ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς δὲ	πολλῆς	γενομένης περὶ τὰ φρούρια καὶ
[13, 107]	βασιλεῖς Αγις καὶ Παυσανίας μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως ἐμβαλόντες εἰς τὴν Αττικὴν
[13, 42]	αὐτῶν εἰς τὴν χώραν μετὰ	πολλῆς	δυνάμεως· περιστρατοπεδεύσαντες δὲ πόλιν Βώλας
[13, 11]	μὲν ἐξ Αθηνῶν μετὰ δυνάμεως	πολλῆς,	ἐν δὲ τῷ παράπλῳ παρὰ
[13, 6]	μέγαν λιμένα τῶν Συρακοσίων μετὰ	πολλῆς	ἡσυχίας τοῦ τε Ολυμπίου κύριοι
[13, 51]	πυνθανόμενοι δὲ τὸν Φαρνάβαζον μετὰ	πολλῆς	ἵππου κατὰ σπουδὴν ἐπειγόμενον, ἀνέκαμψαν
[13, 87]	τοσαύτας μυριάδας· (θορύβου δὲ καὶ	πολλῆς	κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν ἐκκλησίαν, παρελθὼν
[13, 17]	(Οἱ μὲν οὖν Συρακόσιοι μετὰ	πολλῆς	κραυγῆς κατεδίωκον τὰς ναῦς ἐπὶ
[13, 42]	ταῦτα τὴν Μεροπίδα πορθήσας μετὰ	πολλῆς	λείας ἀνέπλευσεν εἰς Σάμον. πολλῶν
[13, 36]	τεταπεινωμένων ὁ μὲν καιρὸς προσεδεῖτο	πολλῆς	ὁμονοίας, οἱ δὲ στρατηγοὶ πρὸς
[13, 2]	ἐπεσκεύασαν καὶ χρήματα συναγαγόντες μετὰ	πολλῆς	σπουδῆς ἅπαντα τὰ πρὸς τὴν
[13, 66]	ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν καὶ μετὰ	πολλῆς	σπουδῆς ἀποτειχίζειν ἐπεχείρησαν. (Αλκιβιάδης δὲ
[13, 49]	παρεγενήθη δὲ καὶ Φαρνάβαζος μετὰ	πολλῆς	στρατιᾶς, μεθ' οὗ πολιορκήσας Μίνδαρος
[13, 74]	τὰς ἐπενηνεγμένας αὐτῷ δίκας εὐλαβεῖτο.	(Πολλοὶ	γὰρ θεωροῦντες αὐτὸν κακῶς φερόμενον
[13, 89]	τῆς τοῦ γήρως ἀσθενείας κατελείποντο·	πολλοὶ	δὲ καὶ τὴν ἀλλαγὴν τῆς
[13, 83]	τοὺς ξένους καλεῖν ἐπὶ ξενίᾳ.	Πολλοὶ	δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ακραγαντίνων
[13, 2]	τὰς τροφὰς τῆς δυνάμεως ἐπηγγέλλοντο·	πολλοὶ	δὲ καὶ τῶν δημοτικῶν πολιτῶν
[13, 61]	ἐπ' οἴκου τὴν πορείαν ποιούμενος.	Πολλοὶ	δὲ τῶν Ιμεραίων μετὰ τέκνων
[13, 88]	περιέπιπτον. Τῶν μὲν γὰρ στρατιωτῶν	πολλοὶ	διὰ τὴν σπάνιν ἀπέθνησκον, οἱ
[13, 101]	οἱ τοῖς περὶ Θηραμένην συναγωνιζόμενοι	πολλοὶ	καθεστῶτες ἐνίσχυσαν, καὶ συνέβη καταδικασθῆναι
[13, 68]	συνέδραμον δ' εἰς τὸν Πειραιέα	πολλοὶ	καὶ τῶν ξένων, ἔτι δὲ
[13, 84]	ἱππεῖς, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων	πολλοὶ	κληθέντες ἐπὶ τὸν γάμον συμπροέπεμψαν
[13, 69]	τῶν δ' ἐκ τῆς πόλεως	πολλοὶ	μὲν ἀνῃρέθησαν, τῶν δὲ διασωθέντων
[13, 86]	ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον, καὶ	πολλοὶ	μὲν ἐτελεύτων, οὐκ ὀλίγοι δὲ
[13, 28]	ἀνῃρημένους κατὰ τὸν πόλεμον ἐπενθήσατε;	Πολλοὶ	(οὖν) τῶν καθημένων ἐθορύβησαν. (Ὁ
[13, 8]	ἐπιστολάς, ἐν αἷς ἐδήλου ὅτι	πολλοὶ	πάρεισι σύμμαχοι τοῖς Συρακοσίοις, καὶ
[13, 16]	περιγενέσθαι τῇ πατρίδι. ~Διὸ καὶ	πολλοὶ	ταῖς τῶν ἐναντίων πρῴραις ἐπιβάντες,
[13, 65]	πολεμίους τρεψαμένων, Μεγαρέων ἔπεσον μὲν	πολλοί,	τῶν δὲ Λακεδαιμονίων εἴκοσι μόνον·
[13, 12]	δὲ νόσου μεγάλην ἐπίτασιν λαμβανούσης	πολλοὶ	τῶν στρατιωτῶν ἀπέθνησκον, καὶ πάντες
[13, 34]	καὶ Σάμιοι καὶ Βυζάντιοι καὶ	πολλοὶ	τῶν συμμάχων ἀπέστησαν πρὸς τοὺς
[13, 32]	γὰρ ὅτι τοῦτο πράξαντες σὺν	πολλοῖς	ἄλλοις καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους ἀδικήσετε,
[13, 54]	ὠνομάζετο Λιλύβαιον, μετὰ δὲ ταῦτα	πολλοῖς	ἔτεσι πρὸς αὐτῷ κτισθείσης πόλεως
[13, 75]	φυγῇ κατεδίκαζον· (διόπερ τινὲς αὐτῶν	πολλοῖς	περιπεσόντες τραύμασιν ὡς τετελευτηκότες ὑπὸ
[13, 54]	τούτων τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις	πολλοῖς	χρώμενος ἀνέστελλε τοὺς ἐπὶ τῶν
[13, 47]	κωλύειν τοὺς ἐπὶ τῶν ἔργων,	πολλοῦ	δὲ πλήθους στρατιωτῶν συμπαρόντος τοῖς
[13, 46]	φιλοτιμίαν, ἀλλ' οἱ μὲν ἐκ	πολλοῦ	διαστήματος ἐφεστηκότες ἐτόξευον κατὰ τὸ
[13, 73]	ὥρμησαν, ἀπὸ δὲ τῶν τειχῶν	πολλοῦ	πλήθους βελῶν ἐπ' αὐτοὺς ῥιφέντος
[13, 75]	τὴν ἀγοράν, καθ' ἣν μετὰ	πολλοῦ	πλήθους ἐπιφανέντες τόν τε Ερμοκράτην
[13, 97]	τοὺς βουλομένους συναγωνίσασθαι· ταχὺ δὲ	πολλοῦ	πλήθους πολιτογραφηθέντος, οἱ στρατηγοὶ κατέγραφον
[13, 84]	πλούτου μεγαλοπρέπειαν, ἀλλὰ καὶ περὶ	πολλοὺς	ἄλλους Ακραγαντίνους. Αντισθένης γοῦν ὁ
[13, 9]	τῶν ἀπὸ τῆς θαλάττης προσβοηθούντων	πολλοὺς	ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς δὲ πολλῆς γενομένης
[13, 66]	ἐπεχείρησαν. (Αλκιβιάδης δὲ ἀθροίσας χρήματα	πολλοὺς	αὑτῷ τῶν Θρᾳκῶν ἔπεισε συστρατεῦσαι,
[13, 63]	κατεκάλει τοὺς διασωζομένους τῶν Σελινουντίων.	(Πολλοὺς	δὲ καὶ ἄλλους ὑποδεχόμενος εἰς
[13, 66]	Κλέαρχος ὁ Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς εἶχε	πολλοὺς	ἐν τῇ πόλει τῶν Πελοποννησίων
[13, 101]	καὶ λόγῳ δυνατοὺς καὶ φίλους	πολλοὺς	ἔχοντας, καὶ τὸ μέγιστον, συμπαραγεγονότας
[13, 51]	νεῶν ἁπασῶν ἐγκρατεῖς ἐγενήθησαν καὶ	πολλοὺς	μὲν αἰχμαλώτους, ἀναρίθμητον δὲ πλῆθος
[13, 63]	ἐκ τῆς πόλεως μάχῃ κρατήσας	πολλοὺς	μὲν ἀνεῖλε, τοὺς δ' ἄλλους
[13, 51]	καὶ πρὸ πάντων αὐτὸς κινδυνεύων,	πολλοὺς	μὲν ἀνεῖλε τῶν ἀντιτεταγμένων, τὸ
[13, 51]	εὐρώστως ὑπέστη τοὺς πολεμίους, καὶ	πολλοὺς	μὲν ἀνεῖλεν, οὐκ ὀλίγους δὲ
[13, 108]	τοῖς πλανωμένοις τῶν πολεμίων, καὶ	πολλοὺς	μὲν αὐτῶν καθ' ἡμέραν ἀνῆγον
[13, 44]	ἐκεῖνο καὶ τὸν συνάπτοντα χειμῶνα	πολλοὺς	μὲν ἐξ Ιβηρίας ἐξενολόγησεν, οὐκ
[13, 18]	δὲ τῶν στρατηγῶν διὰ τὸ	πολλοὺς	μὲν τραυματίας εἶναι τῶν στρατιωτῶν,
[13, 101]	ἐλπίζοντες τοὺς ἐν ταῖς ναυσὶ	πολλοὺς	ὄντας βοηθοὺς ἕξειν ἐν τῇ
[13, 8]	περιπορευόμενος τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις	πολλοὺς	προετρέπετο συμμαχεῖν, καὶ λαβὼν στρατιώτας
[13, 52]	καὶ Λάκωσι μὲν ὁ πόλεμος	πολλοὺς	συνέθηκε συμμάχους, Αθηναίων δὲ τοσούτους
[13, 104]	ταῦτ' ἐπὶ τὴν Αττικὴν καὶ	πολλοὺς	τόπους πλεύσας μέγα μὲν οὐδὲν
[13, 8]	συνῆψαν μάχην οἱ Συρακόσιοι, καὶ	πολλοὺς	τῶν Αθηναίων ἀποκτείναντες ἐνίκησαν, καὶ
[13, 24]	ἀπελύτρωσαν τοῖς Σπαρτιάταις. (Πάλιν Λακεδαιμόνιοι	πολλοὺς	τῶν Αθηναίων καὶ τῶν συμμάχων
[13, 24]	πόλεμον εἰς τὴν Σφακτηρίαν νῆσον	πολλοὺς	τῶν Λακεδαιμονίων κατακλείσαντες καὶ λαβόντες
[13, 55]	ὕψει τῶν πύργων οἱ μαχόμενοι	πολλοὺς	τῶν Σελινουντίων ἀνῄρουν· (ἐν πολυχρονίῳ
[13, 77]	οὐ διδόντος οὗτοι μὲν ἐν	πολλῷ	θορύβῳ καθειστήκεισαν διὰ τὸ τὰς
[13, 28]	ἢ φίλους ἀπολωλεκότες ἐπιζητεῖτε; (καὶ)	πολλῷ	πλείους ἐπεσημήναντο. (Καὶ ὁ Γύλιππος,
[13, 54]	ὡς δὲ Τίμαιός φησιν, οὐ	πολλῷ	πλείους τῶν δέκα μυριάδων. Τὰς
[13, 80]	οἱ πάντες σὺν ἱππεῦσιν οὐ	πολλῷ	πλείους, ὡς μὲν Τίμαιος, τῶν
[13, 59]	κατὰ πλείονας τόπους ἐσάλευε, καὶ	πολλῷ	πλήθει διαγωνιζόμενος ἐκ διαδοχῆς κατεπόνει
[13, 73]	χώραν. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον	πολλῶν	αἰχμαλώτων σωμάτων κυριεύσας ἀπῆγεν ἐπὶ
[13, 38]	ὃν πάλιν ἑαυτοὺς ἀνέλαβον, καὶ	πολλῶν	ἄλλων εἰσηγητὴς γενόμενος ἐπ' ἀγαθῷ
[13, 17]	καταστροφήν. ~Ἐπὶ πολὺν δὲ χρόνον	πολλῶν	ἀπολλυμένων ἡ μάχη τέλος οὐκ
[13, 56]	τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων διαγωνιζομένους.	(Πολλῶν	δ' ἀναιρουμένων παρ' ἀμφοτέροις, τοῖς
[13, 8]	τῶν Αθηναίων στρατηγὸς μαχόμενος ἐτελεύτησε·	πολλῶν	δὲ παρ' ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν
[13, 42]	πολλῆς λείας ἀνέπλευσεν εἰς Σάμον.	πολλῶν	δὲ συναχθέντων λαφύρων, τοῖς τ'
[13, 102]	εἰς ἄνδρας οὐ τιμωρίας, ἀλλὰ	πολλῶν	ἐπαίνων καὶ στεφάνων ἀξίους. ~Ταχὺ
[13, 91]	ἄρχοντας τῶν πολιτῶν καταφρονεῖν τῶν	πολλῶν,	καὶ τὰς τῆς πατρίδος συμφορὰς
[13, 62]	δ' εἰς Καρχηδόνα κατέπλευσε μετὰ	πολλῶν	λαφύρων, ἀπήντων αὐτῷ πάντες δεξιούμενοι
[13, 63]	Ερμοκράτην. (Διὸ καὶ περὶ αὐτοῦ	πολλῶν	λόγων γινομένων ἐν ταῖς ἐκκλησίαις,
[13, 55]	μαχομένους. ~Οἱ δὲ Σελινούντιοι ἐκ	πολλῶν	ὄντες ἄπειροι πολιορκίας, καὶ Καρχηδονίοις
[13, 66]	ἀμυνομένων· χωρὶς γὰρ τῶν Βυζαντίων,	πολλῶν	ὄντων, Κλέαρχος ὁ Λακεδαιμόνιος ἁρμοστὴς
[13, 64]	Αθηναίων μετὰ νεῶν τριάκοντα καὶ	πολλῶν	ὁπλιτῶν σὺν ἱππεῦσιν ἑκατὸν κατέπλευσεν
[13, 11]	οὐκ ὀλίγους δὲ τραυματίας ποιήσαντες,	πολλῶν	ὅπλων ἐκυρίευσαν. (Μετὰ δὲ τὴν
[13, 79]	ἐπὶ πολὺν χρόνον γενομένης, καὶ	πολλῶν	παρ' ἀμφοτέροις ἀπολλυμένων, ὁ Καλλικρατίδας
[13, 75]	Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν, τῶν δὲ	πολλῶν	συγκατατιθεμένων. Τέλος δ' οἱ Συρακόσιοι
[13, 55]	ὀλίγους ὄντας· μετὰ δὲ ταῦτα	πολλῶν	συνδραμόντων ἐπὶ τὴν βοήθειαν ἐξεώσθησαν
[13, 73]	δὲ ταῦτα τοῖς Κυμαίοις προσγενομένων	πολλῶν	τῶν ἐκ τῆς πόλεως καὶ
[13, 84]	καιρὸν ἤγετο ἡ νύμφη, προηγουμένων	πολλῶν	τῶν τὰς δᾷδας φερόντων, ἡ
[13, 37]	τὰ πράγματά γε τῇ τῶν	πολλῶν	ὑπολήψει τέλος ἔσχεν ἀκόλουθον, ἀλλ'
[13, 90]	ἀφελέσθαι θεῶν ἀσέβειαν, πολεμίων ἁρπαγὰς	πολλῶν	χρημάτων, μέγιστον ἑαυτοῦ τὴν εἰς
[13, 80]	παρὰ τοῖς Καρχηδονίοις ὄντων μετὰ	πολλῶν	χρημάτων, τοὺς μὲν εἰς Ιβηρίαν,
[13, 95]	Γέλωνος αὐτοκράτορος. ~Ταχὺ δὲ τῶν	πολλῶν,	ὥσπερ εἰώθασιν, ἐπὶ τὸ χεῖρον
[13, 24]	τιμωρούμενος οὐκέτι τὸν ἐχθρὸν κολάζει,	πολὺ	δὲ μᾶλλον ἀδικεῖ τὴν ἀνθρωπίνην
[13, 52]	τὸν πόλεμον ἀμφοτέροις μὲν βλαβερόν,	πολὺ	δὲ μᾶλλον ὑμῖν. (Παραπέμψαντες δὲ
[13, 60]	ἥκειν τοὺς συμμάχους τοῖς πολιορκουμένοις.	Πολὺ	δὲ ταῖς τόλμαις ὑπερέχοντες καὶ
[13, 68]	ἑαυτῶν ἐπανορθώσοντα πενίαν. (Θράσει γὰρ	πολὺ	διέφερε τῶν ἄλλων, καὶ δεινότατος
[13, 14]	εἶναι περὶ τῆς πόλεως, ἀλλὰ	πολὺ	μᾶλλον ἐνεστηκέναι τὸν ἀγῶνα περὶ
[13, 47]	τροπὰς τὴν θάλατταν, τότε δὲ	πολὺ	μᾶλλον ἦν ἐπιτείνοντα τὰ κατὰ
[13, 59]	ξύλοις ὑπήρειδεν, ὧν ἐμπρησθέντων ταχὺ	πολὺ	μέρος τοῦ τείχους ἔπεσεν. Ἔνθα
[13, 82]	κύκνοι καὶ τῶν ἄλλων ὀρνέων	πολὺ	πλῆθος, ὥστε μεγάλην τέρψιν παρασκευάζειν
[13, 50]	μετὰ τοῦ καθ' αὑτὸν μέρους	πολὺ	προέπλευσε τῶν ἄλλων, βουλόμενος προκαλέσασθαι
[13, 44]	τάξει τὴν ὅμορον χώραν ἐπόρθουν,	πολὺ	προέχοντες ταῖς δυνάμεσι, μετὰ δὲ
[13, 37]	καὶ λόγῳ δυνατώτατος καὶ τόλμῃ	πολὺ	προέχων τῶν πολιτῶν, ἔτι δ'
[13, 46]	μετέωροι ταῖς ἐλπίσιν ἐγίνοντο καὶ	πολὺ	προθυμότερον ταῖς τόλμαις διεκινδύνευον· ἐπεὶ
[13, 39]	ἀλλ' οἱ τῶν Αθηναίων κυβερνῆται	πολὺ	ταῖς ἐμπειρίαις προέχοντες πολλὰ πρὸς
[13, 50]	συμφορώτερον ἀγωνιζομένων, τῶν δὲ Πελοποννησίων	πολὺ	τοῖς πλήθεσιν ὑπεραγόντων· καὶ γὰρ
[13, 55]	ῥᾳδίως κατεπονοῦντο, τῶν ξυλίνων πύργων	πολὺ	τοῖς ὕψεσιν ὑπερεχόντων. Πεσόντος δὲ
[13, 77]	τῆς εἰρεσίας ἐξέλυσαν, αὐτοὶ δὲ	πολὺ	τῶν ἄλλων ἀπεσπάσθησαν. Ἂ δὴ
[13, 36]	τὴν ἐκείνων ἠκολούθησε κρίσιν, ἀλλὰ	πολὺ	χεῖρον τὸν πόλεμον διῴκησαν. Ἀποστείλαντες
[13, 44]	εὐδαιμονοῦντες, καὶ τῆς πόλεως αὐτοῖς	πολυανδρούσης,	κατεφρόνουν τῶν Αἰγεσταίων. Καὶ τὸ
[13, 51]	ναυμαχίας ἐν τῇ νήσῳ τῇ	Πολυδώρου	καλουμένῃ, τὸ δὲ τῆς πεζομαχίας
[13, 35]	δὲ τὸν Ιέρωνα τὸν βασιλέα	Πολυδώρου,	οὐδέτερον αὐτῶν ὠνόμασαν νομοθέτην, ἀλλ'
[13, 83]	χιτῶνας ἔνδοθεν προενέγκας ἔδωκεν. (Καὶ	Πολύκλειτος	ἐν ταῖς ἱστορίαις ἐξηγεῖται περὶ
[13, 99]	βιαιότερον, τῆς μὲν τριήρους ἐπὶ	πολὺν	ἀνέρρηξε τόπον, τοῦ δὲ στόματος
[13, 99]	τὸν Καλλικρατίδαν λαμπρῶς ἀγωνισάμενον καὶ	πολὺν	ἀντισχόντα χρόνον, τὸ τελευταῖον ὑπὸ
[13, 51]	διηγείροντο τηλικαύτης βοηθείας παραγεγενημένης. (Ἑπὶ	πολὺν	δὲ χρόνον καρτερᾶς μάχης γενομένης,
[13, 56]	ἔβαλλον ἐπὶ τοὺς πολεμίους. Ὲπὶ	πολὺν	δὲ χρόνον οἱ Καρχηδόνιοι κακῶς
[13, 17]	καὶ ἀδελφῶν οἰκτρὰν καταστροφήν. ~Ἐπὶ	πολὺν	δὲ χρόνον πολλῶν ἀπολλυμένων ἡ
[13, 110]	μέρει τῆς δυνάμεως ἐπιστρέψαντες καὶ	πολὺν	διαγωνισάμενοι χρόνον μόγις ἐξέωσαν τοὺς
[13, 79]	πάλιν πληρώσας τὰς ναῦς, καὶ	πολὺν	διαγωνισάμενος χρόνον, μόγις τῷ τε
[13, 98]	πολεμίοις διὰ τὸ τὰς νήσους	πολὺν	ἐπέχειν τόπον, διείλατο τὴν δύναμιν,
[13, 1]	ἑκατὸν ἐτῶν, ἀναγκαῖόν ἐστι τὸν	πολὺν	λόγον τῶν προοιμίων παραπέμψαντας ἐπ'
[13, 102]	στρατηγῶν, τοῖς ἀγαθοῖς τῶν πολιτῶν	πολὺν	οἶκτον παραστήσας καὶ δάκρυα· τὸν
[13, 46]	τὸν τῆς ναυμαχίας τόπον. Ἐπὶ	πολὺν	οὖν χρόνον ἰσόρροπος ἦν ἡ
[13, 7]	πόλιν τῶν Συρακοσίων ἀπετείχιζον καὶ	πολὺν	φόβον τοῖς Συρακοσίοις ἐπέστησαν. (Διόπερ
[13, 39]	ῥοῦν ἔχωσιν ἐναντίον. (Διὸ καὶ	πολὺν	χρόνον ἀλλήλους περιέπλεον, διακλείοντες τὰ
[13, 67]	παρεισπεπτωκυίας, ὅμως οὐ κατεπλάγησαν, ἀλλὰ	πολὺν	χρόνον ἀντιστάντες εὐρώστως τοὺς Αθηναίους
[13, 79]	μὴν ἀλλὰ τῆς μάχης ἐπὶ	πολὺν	χρόνον γενομένης, καὶ πολλῶν παρ'
[13, 78]	καθ' αὑτοὺς ἐπέκειντο φιλοτιμότερον ἐπὶ	πολὺν	χρόνον διώκοντες. Ἤδη δὲ πασῶν
[13, 87]	βάρβαροι, καὶ παρατάξεως γενομένης ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἐνίκησαν οἱ Συρακόσιοι καὶ
[13, 56]	ἐνεχείρησαν, τοὺς δὲ πολεμίους ἐπὶ	πολὺν	χρόνον ἠμύνοντο. (Βιαζομένων δὲ τῶν
[13, 103]	τῆς ἀγνοίας ἔλαβον μετ' οὐ	πολὺν	χρόνον καταπολεμηθέντες οὐχ ὑφ' ἑνὸς
[13, 62]	οὖν ἁλούσης τῆς πόλεως, ἐπὶ	πολὺν	χρόνον οἱ βάρβαροι πάντας ἐφόνευον
[13, 80]	τόποις. Γενομένης δὲ ναυμαχίας ἐπὶ	πολὺν	χρόνον πεντεκαίδεκα μὲν τῶν Φοινισσῶν
[13, 96]	Αθηναίους, καὶ τὴν ἀδελφὴν ἔδωκε	Πολυξένῳ	τῆς Ερμοκράτους γυναικὸς ἀδελφῷ· τοῦτο
[13, 35]	ἐπιτίμιον ὑπάρξαι, πραγματικὸς δὲ καὶ	πολύπειρος	ἐκ τοῦ πᾶν ἔγκλημα καὶ
[13, 94]	συναρχόντων περιποιησάμενον μηδὲν τῶν πραττομένων	πολυπραγμονεῖν	μή γ' ἀντιπράττειν, ἐπειδὴ συνεργεῖν
[13, 79]	δὲ φιλοτιμίας ἀνυπερβλήτου τὰ στρατόπεδα	πολὺς	ἐγένετο φόνος, ἁπάντων ἀφειδῶς τὰ
[13, 50]	ἀπὸ τῆς γῆς τοῖς Πελοποννησίοις	πολὺς	ἐγένετο φόνος, ὡς ἂν τῶν
[13, 78]	Αθηναῖοι καὶ τῶν Μιτυληναίων ὄχλος	πολὺς	ἐκ τῶν ἀγρῶν διὰ τὸν
[13, 89]	παίδων ἐκλιπόντων τὴν πόλιν ἄφνω	πολὺς	οἶκτος καὶ δάκρυα κατεῖχε τὰς
[13, 2]	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν κομιζόντων	πολύς	τις ἀριθμὸς ἦν· ὁπλῖται δὲ
[13, 82]	τὴν τρυφὴν αὐτῶν καὶ ἡ	πολυτέλεια	τῶν μνημείων, ἃ τινὰ μὲν
[13, 90]	αὐτῇ φιλοκαλησάντων εἰς παντοίων κατασκευασμάτων	πολυτέλειαν·	(καὶ γὰρ γραφαὶ παμπληθεῖς ηὑρέθησαν
[13, 57]	συλῆσαι τὴν ἐν αὐτοῖς καθιερωμένην	πολυτέλειαν.	(Τοσοῦτο γὰρ ὠμότητι διέφερον οἱ
[13, 112]	καὶ χρυσοῦ καὶ τῆς ἄλλης	πολυτελείας	ἁπάσης, τὴν δὲ γυναῖκα συλλαβόντες
[13, 96]	ὑπὲρ τοὺς χιλίους, ὅπλοις τε	πολυτελέσι	καθώπλισε καὶ ταῖς μεγίσταις ἐπαγγελίαις
[13, 96]	τοὺς ἀνδριάντας καὶ τἄλλα τὰ	πολυτελέστατα	μετήνεγκαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ δ'
[13, 90]	ὑπεράγων ἀριθμός. Τὰ μὲν οὖν	πολυτελέστατα	τῶν ἔργων ἀπέστειλεν εἰς Καρχηδόνα,
[13, 106]	τῆς κρατίστης τριήρους, κοσμήσας τοῖς	πολυτελεστάτοις	τὴν ναῦν ὅπλοις καὶ λαφύροις.
[13, 88]	πολιορκεῖν τὴν παρεμβολὴν τῶν Καρχηδονίων,	πολυτελῶς	δ' αὐτὴν ὁρῶντες ὠχυρωμένην ταύτης
[13, 97]	δὲ ναῦς ἑξήκοντα, καὶ ταύτας	πολυτελῶς	καταρτίσαντες ἐξέπλευσαν εἰς Σάμον, ἐν
[13, 75]	ὀστᾶ συνήθροιζε, παρασκευάσας δ' ἁμάξας	πολυτελῶς	κεκοσμημένας, ἐπὶ τούτων παρεκόμισεν αὐτὰ
[13, 86]	δὲ τῶν ἔργων διὰ τὴν	πολυχειρίαν	συντελουμένων ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον
[13, 6]	ἠξίουν ἱππεῖς ἀποστεῖλαι καὶ χρήματα·	πολυχρόνιον	γὰρ ἔσεσθαι τὴν πολιορκίαν ὑπελάμβανον.
[13, 55]	πολλοὺς τῶν Σελινουντίων ἀνῄρουν· (ἐν	πολυχρονίῳ	γὰρ εἰρήνῃ γεγονότες καὶ τῶν
[13, 96]	τυραννίδα περιπεποιῆσθαι δι' ἑαυτοῦ καὶ	πολυχρονιωτάτην.	(Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι μετὰ τὴν
[13, 22]	σεμνυνόμενοι τῇ παρ' ἡμῶν εὐγνωμοσύνῃ	πολυωρούμενοι,	καὶ οἱ πρῶτοι βωμὸν ἐλέου
[13, 80]	ὕπατοι Λεύκιος Φούριος καὶ Γναῖος	Πομπήιος.	Περὶ δὲ τούτους τοὺς χρόνους
[13, 29]	τὸν ἔλεον, τοῖς δὲ διὰ	πονηρίαν	ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν. (Ἐν ποτέρᾳ
[13, 29]	τιμωρίαν. (Εἰ δ' ἐλέγχονται διὰ	πονηρίαν	καὶ πλεονεξίαν τοιούτοις ἐλαττώμασι περιπεπτωκότες,
[13, 103]	ἄλλοις Ελλησι δακτυλοδεικτουμένην ἔχῃ τὴν	πονηρίαν	παρ' ὅλον τὸν βίον. (Τὰ
[13, 31]	τὴν αἰτίαν ἀναφέρωσιν, εὐχερῆ τοῖς	πονηροῖς	τὴν ἀπολογίαν παρεξόμεθα. Ἁπλῶς δὲ
[13, 64]	δεκάτην πράττεσθαι τοὺς ἐκ τοῦ	Πόντου	πλέοντας. (Μετὰ δὲ ταῦτα διελομένων
[13, 34]	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,	Πόπλιον	Κορνήλιον καὶ Γάιον Φάβιον, ὀλυμπιὰς
[13, 7]	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,	Πόπλιον	Λοκρήτιον, Γάιον Σερουίλιον, Αγρίππαν Μενήνιον,
[13, 112]	οἴκου διὰ τῆς μεσογείου τὴν	πορείαν	ἐποιήσαντο, οἱ δὲ τῶν Συρακοσίων
[13, 86]	μεταπεμψάμενοί τινας ἐπ' Ακράγαντος τὴν	πορείαν	ἐποιοῦντο, συμπαραπλεουσῶν αὐτοῖς καὶ τῶν
[13, 54]	ἀνέζευξεν ἀπὸ τοῦ Λιλυβαίου τὴν	πορείαν	ποιούμενος ἐπὶ Σελινοῦντος. Ὡς δ'
[13, 61]	καταλιπών, ὥρμησεν ἐπ' οἴκου τὴν	πορείαν	ποιούμενος. Πολλοὶ δὲ τῶν Ιμεραίων
[13, 109]	ἐπὶ τὸν χάρακα τῶν ἐναντίων	πορεύεσθαι·	τὸ δ' ἕτερον τάγμα συμμάχων
[13, 75]	ὥρμησε μετὰ τρισχιλίων στρατιωτῶν, καὶ	πορευθεὶς	διὰ τῆς Γελῴας ἧκε νυκτὸς
[13, 108]	Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Γέλαν	πορευθεὶς	παρὰ τὸν ὁμώνυμον ποταμὸν τῇ
[13, 110]	γὰρ Σικελιῶται διὰ τοῦ πεδίου	πορευόμενοι	καθυστέρουν τῶν καιρῶν, οἵ τε
[13, 61]	μὲν πανδημεὶ μετὰ τῶν συμμάχων	πορεύονται	τοῖς Ιμεραίοις βοηθεῖν, Αννίβας δὲ
[13, 64]	χώραν, καὶ κοινῇ πολλὴν αὐτῆς	πορθήσαντες	τούς τε στρατιώτας ἐνέπλησαν ὠφελείας
[13, 42]	(Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Μεροπίδα	πορθήσας	μετὰ πολλῆς λείας ἀνέπλευσεν εἰς
[13, 88]	τὰς δυνάμεις ἀπήγαγον ἐπὶ τὸν	πορθμόν.	(Μετὰ δὲ τὴν τούτων ἀπαλλαγὴν
[13, 4]	~Συρακόσιοι δ' ἀκούσαντες ἐπὶ τοῦ	πορθμοῦ	τὰς δυνάμεις εἶναι τῶν Αθηναίων,
[13, 71]	κακῶς ἔπασχεν ὑπό τινων φυγάδων	πορθουμένη.	(Ὁ δ' Αντίοχος ὢν τῇ
[13, 32]	εἰρήνην καὶ περιορᾶν τὴν Σικελίαν	πορθουμένην.	(Διόπερ ἐὰν τοὺς αἰχμαλώτους ἀφέντες
[13, 63]	ἅπασαν τὴν ὑπὸ Καρχηδονίους οὖσαν	πορθῶν	ἐπαίνου παρὰ τοῖς Σικελιώταις ἐτύγχανεν.
[13, 52]	τὰς περὶ Λακεδαιμονίους πόλεις ἀδεῶς	πορθῶσι	κρατοῦντες τῆς θαλάττης. (Οἱ δὲ
[13, 3]	ἅπαντες ἠθροίσθησαν, διαπλεύσαντες τὸν Ιόνιον	πόρον	πρὸς ἄκραν Ιαπυγίαν κατηνέχθησαν, κἀκεῖθεν
[13, 95]	ἀγωνιᾶν· ἔσεσθαι γὰρ αὐτῶν τὸν	πόρον	ῥᾴδιον. (Διαλυθείσης δὲ τῆς ἐκκλησίας
[13, 30]	ἰδίαις εὐτυχίαις οὐκ ἀρκούμενον τῶν	πόρρω	κειμένων καὶ μηδὲν προσηκόντων ἐπιθυμεῖν·
[13, 46]	τύχην εἰς Ελλήσποντον. (Τούτων δὲ	πόρρω	μὲν οὐσῶν, ἑκάτεροι σφίσι βοήθειαν
[13, 50]	ἐπειδὴ τῆς πόλεως αὐτοὺς ἀπέσπασε	πορρωτέρω,	τὸ σύσσημον ἦρεν· οὗ γενηθέντος
[13, 86]	Κρόνῳ παῖδα σφαγιάσας, τῷ δὲ	Ποσειδῶνι	πλῆθος ἱερείων καταποντίσας. Οὐ μὴν
[13, 28]	τῷ θορύβῳ τὴν συμφορὰν ἐμφανίζοντας;	Πόσοι	δὲ ἀδελφοὺς ἢ συγγενεῖς ἢ
[13, 28]	δὲ πολεμιωτάτους σῶσαι προαιρούμενος. Ἐπεὶ	πόσοι	τῶν ἐκκλησιαζόντων υἱοὺς ἀνῃρημένους κατὰ
[13, 38]	ὑπάτων τέτταρας χιλιάρχους κατέστησαν, Τιβέριον	Ποστούμιον	καὶ Γάιον Κορνήλιον, πρὸς δὲ
[13, 32]	ἰσχυροὺς κατασκευάσετε. Οὐ γὰρ ἄν	ποτ'	ἔγωγε πιστεύσαιμι, ὡς Αθηναῖοι τηλικαύτην
[13, 105]	ἡλωκυῖαν, τότε μὲν ἐν Αἰγὸς	ποταμοῖς	καθώρμισαν τὰς ναῦς, μετὰ δὲ
[13, 87]	δὲ τῶν Συρακοσίων τὸν Ιμέραν	ποταμὸν	διαβεβηκότων ἀπήντησαν οἱ βάρβαροι, καὶ
[13, 109]	τοὺς πεζοὺς ὡρμημένους, διαβῆναι τὸν	ποταμὸν	καὶ τὸ πεδίον καθιππάζεσθαι, κἂν
[13, 86]	χώσας τὸν παρὰ τὴν πόλιν	ποταμὸν	μέχρι τῶν τειχῶν ἐπέστησε πάσας
[13, 54]	Ὡς δ' ἐπὶ τὸν Μάζαρον	ποταμὸν	παρεγενήθη, τὸ μὲν παρ' αὐτὸν
[13, 108]	Γέλαν πορευθεὶς παρὰ τὸν ὁμώνυμον	ποταμὸν	τῇ πόλει κατεστρατοπέδευσεν. (Ἐχόντων δὲ
[13, 19]	Ελωρίου πεδίου, πρὸς τῷ Ασινάρῳ	ποταμῷ	περικυκλώσαντες ἀπέκτειναν μὲν μυρίους ὀκτακισχιλίους,
[13, 83]	λιμένες, κακότητος ἄπειροι. (Καὶ δή	ποτε	πεντακοσίων ἱππέων παραγενομένων ἐκ Γέλας
[13, 48]	ἀλλήλους ἔχθραν. (Ἐν οὐδεμιᾷ γάρ	ποτε	πόλει τοιοῦτοι πολιτῶν φόνοι συνετελέσθησαν
[13, 23]	χρησαμένους αὐτοὺς παρ' ἑτέρων τυχεῖν	ποτε	φιλανθρωπίας, ἄλλους τε πράξαντας δεινὰ
[13, 29]	πονηρίαν ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν. (Ἐν	ποτέρᾳ	δὴ τάξει θῶμεν τοὺς αἰχμαλώτους;
[13, 88]	παρὰ τῶν ἐκ Καρχηδόνος στρατευομένων	ποτήρια.	(Καὶ αὐτὸς μὲν ἐκ Πανόρμου
[13, 31]	ἐπὶ τῶν ἰδίων ἀκληρημάτων ἀνῃρήκασι.	ποῦ	γὰρ ἄξιον τούτοις καταφυγεῖν; πρὸς
[13, 104]	τρεῖς χιλίαρχοι κατεστάθησαν, Γάιος Ιούλιος,	Πούπλιος	Κορνήλιος, Γάιος Σερουίλιος. Τούτων δὲ
[13, 35]	ἐκ τοῦ πᾶν ἔγκλημα καὶ	πρᾶγμα	δημόσιόν τε καὶ ἰδιωτικὸν ἀμφισβητούμενον
[13, 92]	ταύτην πολλὰ διαλεχθεὶς οἰκεῖα τοῖς	πράγμασι	συμψήφους ἔλαβε τοὺς Συρακοσίους· οὐδὲ
[13, 52]	κρατηθῶμεν ἐν τοῖς κατὰ θάλατταν	πράγμασι,	τήν γε κατὰ γῆν ἡγεμονίαν
[13, 42]	μικρὰν ῥοπὴν ἔσεσθαι τοῖς σφετέροις	πράγμασι	τούτου προσγενομένου. (Καὶ γὰρ ὁ
[13, 12]	ἐβουλεύοντο, πῶς δεῖ χρῆσθαι τοῖς	πράγμασιν.	(Δημοσθένης μὲν οὖν ᾤετο δεῖν
[13, 101]	συμπαραγεγονότας τοῖς εἰς τὴν ναυμαχίαν	πράγμασιν,	ἐκ τῶν ἐναντίων ἔσχον ἀντιδίκους
[13, 105]	διηπόρουν ὅ, τι χρήσωνται τοῖς	πράγμασιν,	οὐ δυνάμενοι τὸν πλείω χρόνον
[13, 94]	οὗ δυνατὸν εἶναι εὐπορεῖν τοῖς	πράγμασιν·	τὰ δὲ περὶ τῶν προδοτῶν
[13, 46]	Αἰγυπτίων ἐπιβουλεύειν τοῖς περὶ Φοινίκην	πράγμασιν.	~Τῆς δὲ ναυμαχίας τοιοῦτον τὸ
[13, 36]	περιστάσεσιν. (Οὐ μὴν (καὶ) τὰ	πράγματά	γε κατὰ τὴν ἐκείνων ἠκολούθησε
[13, 37]	τοιαῦτα ὑποστήσεσθαι. Οὐ μὴν τὰ	πράγματά	γε τῇ τῶν πολλῶν ὑπολήψει
[13, 95]	Ἐπεὶ δ' οὖν αὐτῷ τὰ	πράγματα	κατὰ νοῦν ἠκολούθει, ψήφισμα ἔγραψε
[13, 37]	καὶ τελέως τὰ τῶν Αθηναίων	πράγματα	πεσόντα πάλιν ἤγειρεν. (Ἀλλὰ περὶ
[13, 91]	στρατηγῶν κατηγόρησεν ὡς προδιδόντων τὰ	πράγματα	τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ δὲ πλήθη
[13, 97]	καὶ πάντας ἀποθανεῖν μιμουμένους τὰ	πράγματα	τῶν ἐπὶ τὰς Θήβας στρατευσάντων.
[13, 103]	δ' ὁ τὴν χρονικὴν σύνταξιν	πραγματευσάμενός	φησι καὶ τὸν Εὐριπίδην κατὰ
[13, 35]	ἀξίαν ἑκάστῳ τὸ ἐπιτίμιον ὑπάρξαι,	πραγματικὸς	δὲ καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ
[13, 45]	καιροῦ ῥοπὴν ἐπέστρεφον τὰς ναῦς	πραγματικῶς,	ὥστε τὰς πληγὰς γίνεσθαι κατ'
[13, 114]	Λεοντίνους ἀπηλλάγησαν. ~Διόπερ ὑπὸ τῶν	πραγμάτων	ἀναγκαζόμενος Ιμίλκας ἔπεμψεν εἰς Συρακούσας
[13, 12]	βοηθεῖν ἀξιοῦντα. ~Αθηναῖοι δέ, τῶν	πραγμάτων	αὐτοῖς ἐπὶ τὸ χεῖρον ἐκβάντων
[13, 68]	κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν	πραγμάτων	εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν
[13, 70]	οὓς ἑταιρίας συντιθέμενος ἐπηγγέλλετο τῶν	πραγμάτων	κατορθωθέντων κυρίους ἑκάστους τῶν πόλεων
[13, 52]	τὸν ἐμὸν λόγον ἐκ τῶν	πραγμάτων	μάθετε. Ἡμεῖς μὲν ἅπασαν τὴν
[13, 36]	Τῶν δὲ περὶ τοὺς Αθηναίους	πραγμάτων	τεταπεινωμένων ὁ μὲν καιρὸς προσεδεῖτο
[13, 42]	στρατηγίας· θεωροῦντες γὰρ αὐτοῦ τὸ	πρακτικὸν	τῆς τόλμης καὶ τὴν παρὰ
[13, 68]	ἄριστος, κατὰ δὲ τὴν τόλμαν	πρακτικώτατος·	ἦν δὲ καὶ τὴν ὄψιν
[13, 71]	καὶ σπεύδων δι' ἑαυτοῦ τι	πρᾶξαι	λαμπρόν, τῶν μὲν Αλκιβιάδου λόγων
[13, 55]	μὲν Καμπανοὶ σπεύδοντες ἐπιφανές τι	πρᾶξαι,	ταχέως εἰσέπεσον εἰς τὴν πόλιν.
[13, 71]	αὐτοῦ στρατιωτῶν, καιρὸν εἶναι διέλαβε	πρᾶξαί	τι τῆς Σπάρτης ἄξιον. Διόπερ
[13, 37]	ἐμηχανᾶτο πρὸς τὸ τοῖς Αθηναίοις	πρᾶξαί	τι τῶν χρησίμων, καὶ μάλιστ'
[13, 95]	ἂν προαιρῆται. Λέγεται δὲ τοῦτο	πρᾶξαι	τὸν Διονύσιον ἀπομιμούμενον Πεισίστρατον τὸν
[13, 40]	τῆς ἐπιβολῆς ἐκράτησαν, καὶ χρήματα	πραξάμενοι	τοὺς Κυζικηνοὺς ἀπέπλευσαν εἰς Σηστόν.
[13, 66]	εἷλεν, ἐξ ἧς πολλὰ χρήματα	πραξάμενος	ἐν μὲν ταύτῃ φρουρὰν κατέλιπεν,
[13, 62]	ὡς ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ μείζονα	πράξαντα	τῶν πρότερον στρατηγῶν. ~Εἰς δὲ
[13, 23]	τυχεῖν ποτε φιλανθρωπίας, ἄλλους τε	πράξαντας	δεινὰ παθεῖν εὐγνώμονα, καὶ παρὰ
[13, 2]	τῆς δημοκρατίας, ἐμισοπονήρει καὶ τοὺς	πράξαντας	ἐζήτει μεγάλας δωρεὰς προθεὶς τῷ
[13, 21]	ἀναδέξονται τὴν συμφοράν, οἱ δὲ	πράξαντες	ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν. (Δεῖ δὲ
[13, 30]	εἰ τοιαῦτα πρὸς τοὺς ἄλλους	πράξαντες	αὐτοὶ παραπλησίας τεύξονται τιμωρίας· δικαιότατον
[13, 32]	μνημονεύσουσιν. (Ἐῶ γὰρ ὅτι τοῦτο	πράξαντες	σὺν πολλοῖς ἄλλοις καὶ τοὺς
[13, 106]	ἱκανοὶ τἄλλα δόξαντες εἶναι, ταῦτα	πράξαντες	τὸν ἄλλον βίον αὐτῶν κατῄσχυναν.
[13, 65]	Ιωνίαν διέτριψεν οὐθὲν ἄξιον λόγου	πράξας·	μετὰ δὲ ταῦτα παρὰ τῶν
[13, 95]	τῶν ἰδίων οἰκετῶν· τοῦτο δὲ	πράξας	συνέφυγεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ
[13, 90]	ἀναθημάτων ἑαυτὸν συγκατακαῦσαι. Μιᾷ γὰρ	πράξει	διελάμβανεν ἀφελέσθαι θεῶν ἀσέβειαν, πολεμίων
[13, 61]	λεγομένοις, οὐκ ἐχόντων δὲ ὃ	πράξειαν	ἕτερον, αἱ μὲν τριήρεις νυκτὸς
[13, 91]	προσόδους, τοὺς δὲ ταπεινοτέρους οὐδὲν	πράξειν	τῶν τοιούτων, δεδιότας τὴν περὶ
[13, 42]	ὀκτώ, Θεόπομπος δὲ τὰς Ελληνικὰς	πράξεις	διελθὼν ἐπ' ἔτη ἑπτακαίδεκα καταλήγει
[13, 114]	ἐπιτετελεσμένης τῆς προθέσεως τὰς ἑξῆς	πράξεις	εἰς τὴν ἐχομένην βίβλον καταχωρίσαι.
[13, 1]	βίβλοις ἐπηγγειλάμεθα μὴ μόνον τὰς	πράξεις	ἐφ' ὅσον ἂν δυνώμεθα γράψειν,
[13, 1]	ἀνεγράψαμεν τὰς ἀπὸ τῶν Τρωικῶν	πράξεις	ἕως εἰς τὸν ὑπὸ τῶν
[13, 96]	Τὰς δὲ κατὰ μέρος αὐτοῦ	πράξεις	καὶ τὴν αὔξησιν τῆς ἀρχῆς
[13, 1]	εὔκαιρον, οὕτως ἐπὶ τὰς συνεχεῖς	πράξεις	μεταβιβάζειν τὸν λόγον· ὀλίγον γὰρ
[13, 1]	παραπέμψαντας ἐπ' αὐτὰς ἔρχεσθαι τὰς	πράξεις,	τοῦτο μόνον προειπόντας, ὅτι κατὰ
[13, 76]	δὲ κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον	πράξεων	τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν Αντιγένης
[13, 43]	δὲ κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον	πράξεων	τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν ἦρχε
[13, 80]	δὲ κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν	πράξεων	τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν παρέλαβε
[13, 54]	δὲ κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν	πράξεων	τέλος ἐχουσῶν Αθήνησι μὲν παρέλαβε
[13, 37]	εἰς συμμαχίαν, ἔπεισεν ἀποστῆναι τῆς	πράξεως·	ἐδίδασκε γὰρ ὡς οὐ συμφέρει
[13, 26]	μὲν αὐτοῖς ἐκ ταύτης τῆς	πράξεως	ἔπαινοι τυγχάνουσι, μιμησώμεθα τοὺς τῆς
[13, 2]	ἄλλων οὐδ' ἴχνος οὐδεὶς τῆς	πράξεως	εὑρεῖν ἠδυνήθη. (Τριήρων μὲν ἑκατὸν
[13, 21]	τὴν τύχην μηθὲν ὑπὲρ ἄνθρωπον	πράξητε.	Τί γὰρ σεμνὸν φονεῦσαι τὸν
[13, 2]	τῶν τυχόντων νομίσας γεγενῆσθαι τὴν	πρᾶξιν,	ἀλλ' ὑπὸ τῶν προεχόντων ταῖς
[13, 26]	ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας, μηδὲ αὐτοὶ	πράξωμεν	τὰ αὐτὰ τοῖς ὁμολογουμένως ἡμαρτηκόσι.
[13, 40]	τῆς τοῦ ῥοῦ βίας διακωλυόμενοι	πράττειν	ἐφ' ἱκανὸν χρόνον διεκινδύνευον, οὐδετέρων
[13, 64]	ἐπὶ τούτων κατασταθεῖσι προσέταξαν δεκάτην	πράττεσθαι	τοὺς ἐκ τοῦ Πόντου πλέοντας.
[13, 59]	ζῆν ἅπαντα. ~Ἅμα δὲ τούτοις	πραττομένοις	εἰς τὸν Ακράγαντα κατήντησαν στρατιῶται
[13, 97]	τῶν Γελῴων πόλιν. ~Τούτων δὲ	πραττομένων	Αθηναῖοι μὲν κατὰ τὸ συνεχὲς
[13, 66]	τοῖς Χίον ἔχουσιν. ~Τούτων δὲ	πραττομένων	Αλκιβιάδης καὶ Θρασύβουλος Λάμψακον τειχίσαντες,
[13, 6]	εἰς τὴν Σικελίαν. (Τούτων δὲ	πραττομένων	Διαγόρας ὁ κληθεὶς ἄθεος, διαβολῆς
[13, 72]	εἰς Σάμον ἐποιήσατο. ~Τούτων δὲ	πραττομένων	Θρασύβουλος ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς
[13, 65]	Δημοσθένης αὐτὴν ἐτείχισεν. ~Τούτων δὲ	πραττομένων	Μεγαρεῖς μὲν Νίσαιαν ὑπ' Αθηναίους
[13, 5]	τῶν Συρακοσίων πολέμου. ~Τούτων δὲ	πραττομένων	οἱ κατὰ τὴν ἰδίαν ἔχθραν
[13, 94]	τῶν συναρχόντων περιποιησάμενον μηδὲν τῶν	πραττομένων	πολυπραγμονεῖν μή γ' ἀντιπράττειν, ἐπειδὴ
[13, 109]	εἴκοσι διέτριβον οὐδὲν ἄξιον λόγου	πράττοντες·	μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος τοὺς
[13, 92]	τὴν στρατηγίαν. (Ταῦτα δ' αὐτοῦ	πράττοντος	οἱ μὲν χαριέστατοι τῶν πολιτῶν
[13, 21]	ἐγχειρίζοντες, ἐπ' ἐλπίδι σωτηρίας τοῦτο	πράττουσιν·	εἰ δὲ πιστεύσαντες τιμωρίας τεύξονται
[13, 94]	(Δι' ἣν δ' αἰτίαν ταῦτα	πράττουσιν,	εἰδέναι μὲν καὶ πρότερον, νῦν
[13, 92]	οὔθ' ὅλως συνῆν· ταῦτα δὲ	πράττων	διεδίδου λόγον ὡς διαπεμπομένων αὐτῶν
[13, 31]	ἀπώλειαν, οὐδ' ἐν οἷς τὸ	πραχθὲν	ἀνήκεστόν ἐστιν, ἐν τούτοις ἀπολογίαν
[13, 5]	δ' αὐτῶν ταῖς διαβολαῖς τὸ	πραχθὲν	παρὰ τοῖς Αργείοις· οἱ γὰρ
[13, 103]	οὖν κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν	πραχθέντα	σχεδὸν ταῦτ' ἐστίν. Τῶν δὲ
[13, 53]	ἀναλαβεῖν. (Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον	πραχθέντα	τεύξεται λόγου κατὰ τοὺς ἰδίους
[13, 108]	μὲν οὖν, καίπερ ἐν ἄλλοις	πραχθέντα	χρόνοις, οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡγησάμεθα παρ'
[13, 76]	Μηθυμναίοις τὴν πόλιν. (Τούτων δὲ	πραχθέντων	ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην ὥρμησε, καὶ
[13, 36]	διέσωσαν εἰς Ερέτριαν. (Τούτων δὲ	πραχθέντων	οἱ σύμμαχοι τῶν Αθηναίων διά
[13, 8]	ἄλλην παρεμβολὴν μετήγαγον. (Τούτων δὲ	πραχθέντων	οἱ Συρακόσιοι μὲν πρέσβεις ἀπέστειλαν
[13, 19]	παραδοῦναι τοῖς πολεμίοις. Τούτων δὲ	πραχθέντων	οἱ Συρακόσιοι στήσαντες δύο τρόπαια,
[13, 95]	ὀλίγοι τῶν Συρακοσίων κατηγόρουν τῶν	πραχθέντων,	ὥσπερ οὐκ αὐτοὶ ταῦτα κεκυρωκότες·
[13, 73]	(Κυμαίων δὲ πεμψάντων εἰς Αθήνας	πρεσβείαν	καὶ κατηγορούντων Αλκιβιάδου, διότι σύμμαχον
[13, 83]	οὖν αὐτοῦ πρὸς Κεντοριπίνους κατὰ	πρεσβείαν,	καὶ παρεληλυθότος εἰς τὴν ἐκκλησίαν,
[13, 43]	παρὰ Καρχηδονίων καὶ τῶν Αἰγεσταίων	πρέσβεις	ἀντειπόντων, τέλος ἔδοξε τοῖς Συρακοσίοις
[13, 43]	τηνικαῦθ' οἱ τὴν Αἴγεσταν οἰκοῦντες	πρέσβεις	ἀπέστειλαν εἰς Καρχηδόνα, δεόμενοι βοηθῆσαι
[13, 8]	δὲ πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι μὲν	πρέσβεις	ἀπέστειλαν εἰς Κόρινθον καὶ Λακεδαίμονα
[13, 59]	Πυθόμενοι δὲ τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν,	πρέσβεις	ἀπέστειλαν, παρακαλοῦντες τὸν Αννίβαν τούς
[13, 43]	τῇ παραχωρήσει τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας,	πρέσβεις	ἀπέστειλε μετὰ τῶν Αἰγεσταίων πρὸς
[13, 7]	Οὐετούριον. Ἐπὶ δὲ τούτων Συρακόσιοι	πρέσβεις	ἀποστείλαντες εἴς τε Κόρινθον καὶ
[13, 43]	Συρακοσίους. (Ἀποστειλάντων δὲ καὶ Σελινουντίων	πρέσβεις,	διακριθῆναι μὲν μὴ βουλομένων, πολλὰ
[13, 52]	περὶ Κύζικον αὐτοῖς γενομένην συμφοράν,	πρέσβεις	ἐξέπεμψαν εἰς Αθήνας ὑπὲρ εἰρήνης,
[13, 4]	οἳ τοὺς στρατιώτας κατέγραφον καὶ	πρέσβεις	ἐπὶ τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις
[13, 44]	δὲ τὴν μάχην εὐθέως ἀπέστειλαν	πρέσβεις,	οἱ μὲν Σελινούντιοι πρὸς Συρακοσίους,
[13, 79]	Σικελίαν Συρακόσιοι πέμψαντες εἰς Καρχηδόνα	πρέσβεις	περί τε τοῦ πολέμου κατεμέμφοντο
[13, 85]	περιέλαβον. (Καὶ πρῶτον μὲν ἀπέστειλαν	πρέσβεις	πρὸς τοὺς Ακραγαντίνους, ἀξιοῦντες μάλιστα
[13, 93]	δεσποτείαν αὐτῶν ἀπεκάλουν. (Διόπερ ἐξέπεμψαν	πρέσβεις	τοὺς ἐπαινοῦντας ἐν Συρακούσαις καὶ
[13, 43]	παραλαβεῖν τὴν πόλιν, τοῖς μὲν	πρεσβευταῖς	ἀπεκρίθησαν βοηθήσειν, εἰς δὲ τὴν
[13, 59]	(Ὅμως δὲ τῶν πεφευγότων Εμπεδίωνα	πρεσβευτὴν	ἀποστειλάντων, τούτῳ μὲν ὁ Αννίβας
[13, 44]	~Μετὰ δὲ τὴν ἐπάνοδον τῶν	πρεσβευτῶν	Καρχηδόνιοι μὲν τοῖς Αἰγεσταίοις ἀπέστειλαν
[13, 5]	τὴν Κατάνην, Αλκιβιάδης, ἀκούσας τῶν	πρέσβεων	τὰ δόξαντα τῷ δήμῳ, τοὺς
[13, 57]	ἀλλ' ὁμοίως παῖδας νηπίους, γυναῖκας,	πρεσβύτας	ἐφόνευον, οὐδεμίαν συμπάθειαν λαμβάνοντες. (Ἠκρωτηρίαζον
[13, 108]	ἡγεμονίαν διεδέξατο τῶν υἱῶν ὁ	πρεσβύτατος	Αρταξέρξης καὶ ἦρξεν ἔτη τρία
[13, 55]	ὅπλοις ὄντες διεκινδύνευον, οἱ δὲ	πρεσβύτεροι	περί τε τὰς παρασκευὰς ἦσαν
[13, 72]	τὸ γεγενημένον, ἅπασι παρήγγειλαν τοῖς	πρεσβυτέροις	καὶ τοῖς μεγίστοις παισὶν ἀπαντᾶν
[13, 111]	ἀφῃρεῖτο. Παραπλησίως δὲ καὶ τοῖς	πρεσβυτέροις	συνήλγουν, βλέποντες παρὰ φύσιν ἀναγκαζομένους
[13, 19]	αἰχμαλώτων. Γενομένης οὖν σιωπῆς ὁ	πρεσβύτερος	ἐντεῦθεν ἤρξατο τῶν λόγων. ~Τῶν
[13, 10]	οἱ δὲ Συρακόσιοι τοὐναντίον βουλόμενοι	πρὶν	ἐλθεῖν τὴν μετὰ Δημοσθένους στρατιὰν
[13, 79]	ἐν τῇ νήσῳ πόλεις καταδουλώσασθαι·	πρὶν	ἢ δὲ τὰ στρατόπεδα διαβιβάζειν,
[13, 35]	δ' ἐκ τοῦ περιττότερον τῶν	πρὸ	αὐτοῦ κατ' ἀξίαν ἑκάστῳ τὸ
[13, 90]	προήχθην, διότι Τίμαιος ὁ τῶν	πρό	γε αὐτοῦ συγγραφέων πικρότατα κατηγορήσας
[13, 51]	νεῶν ἡρωικὴν συστησάμενος μάχην, καὶ	πρὸ	πάντων αὐτὸς κινδυνεύων, πολλοὺς μὲν
[13, 48]	οἱ μὲν ἀναιρεθέντες ὑπ' ἀλλήλων	πρὸ	ταύτης τῆς στάσεως γεγονέναι περὶ
[13, 40]	ἐπὶ Κύζικον ἐποιήσαντο· αὕτη γὰρ	πρὸ	τῆς ναυμαχίας ἦν ἀφεστηκυῖα πρὸς
[13, 63]	τῶν δὲ Πανορμιτῶν πανδημεὶ παραταξαμένων	πρὸ	τῆς πόλεως εἰς πεντακοσίους μὲν
[13, 73]	Μιτυλήνης μετεπέμψατο τοὺς ὁπλίτας, καὶ	πρὸ	τῆς πόλεως ἐκτάξας τὴν δύναμιν
[13, 14]	Συρακόσιοι τὸ μὲν πεζὸν στράτευμα	πρὸ	τῆς πόλεως ἔστησαν, τριήρεις δὲ
[13, 72]	τὸν ἀριθμὸν τοῖς ἐναντίοις· ὧν	πρὸ	τῆς πόλεως συστησαμένων ἱππομαχίαν ἐπί
[13, 59]	τὰ Καρχηδονίων ἦν πεφρονηκὼς καὶ	πρὸ	τῆς πολιορκίας τοῖς πολίταις συμβεβουλευκὼς
[13, 91]	πολιορκήσας τὴν πόλιν, καὶ μικρὸν	πρὸ	τῆς χειμερινῆς τροπῆς κυριεύσας αὐτῆς,
[13, 30]	καταψηφίζεσθαι τιμωρίαν· οὐδὲ τοῦτο παραλελοίπασι.	πρὸ	τοῦ γὰρ ἐπιβῆναι τῆς Σικελίας
[13, 88]	ἐκκλησίαν οἱ περὶ τὸν Δαφναῖον	προαγαγόντες	τὰς δυνάμεις ἐπεχείρουν μὲν πολιορκεῖν
[13, 29]	καὶ τίς αὐτοὺς τύχη μὴ	προαδικηθέντας	ἐβιάσατο πολεμεῖν Συρακοσίοις καὶ τὴν
[13, 30]	ἐνοικοῦντας ἐξανδραποδισάμενοι. (Δεινόν ἐστι μὴ	προαδικηθέντας	πόλεμον ἐπιφέρειν· καὶ τοῦτ' ἐνήργησαν.
[13, 92]	μεγάλας δωρεὰς ὑπισχνουμένων, ἂν συστρατεύωσιν	προαιρεῖσθαι	μᾶλλον ἐπὶ ξένης ἀλωμένους ἀποθανεῖν
[13, 94]	γ' ἀντιπράττειν, ἐπειδὴ συνεργεῖν οὐ	προαιρεῖται.	(Μηκέτ' οὖν βούλεσθαι στρατηγεῖν, ἀλλὰ
[13, 93]	Διονύσιος οἰκείαν ἔφοδον τῆς ἰδίας	προαιρέσεως.	Ἀποσταλεὶς γὰρ μετὰ στρατιωτῶν πεζῶν
[13, 31]	λόγον οἰκεῖον ὑποβάλλει τῆς ἑαυτοῦ	προαιρέσεως.	οὐ γὰρ ὁ λέγων κύριος
[13, 31]	σαφῶς ἠδίκησαν, δι' αὐτὴν τὴν	προαίρεσιν	ἄξιοι τιμωρίας, εἰ δ' εἰκῇ
[13, 32]	ἀναλαβόντες δ' αὑτοὺς τὴν ἀρχαίαν	προαίρεσιν	εἰς τέλος ἄξουσιν. (Ἐγὼ μὲν
[13, 110]	οὐ δυνάμενοι κατὰ τὴν ἰδίαν	προαίρεσιν	ἐπισπεῦσαι. Οἱ δὲ Γελῷοι μέχρι
[13, 92]	δὲ πρὸς τὴν τῶν ἀκουόντων	προαίρεσιν	καὶ τὴν ἰδίαν ἐπιβολὴν δημηγορήσας
[13, 90]	δυσευρέτου, τοὺς μέντοι γε κατὰ	προαίρεσιν	οὐ τυγχάνοντας τοῦ ἀκριβοῦς προσηκόντως
[13, 82]	συνέβη τὴν ἐπιβολήν, ἥ γε	προαίρεσις	ὑπάρχει φανερά. (Τῶν δ' ἄλλων
[13, 95]	τῶν στρατιωτῶν ἑξακοσίους, οὓς ἂν	προαιρῆται.	Λέγεται δὲ τοῦτο πρᾶξαι τὸν
[13, 28]	ἀμνημονῶν, τοὺς δὲ πολεμιωτάτους σῶσαι	προαιρούμενος.	Ἐπεὶ πόσοι τῶν ἐκκλησιαζόντων υἱοὺς
[13, 70]	τοῦ πατρός, ὅπως ὅσα ἂν	προαιρῶνται	Λακεδαιμόνιοι χορηγήσαι αὐτοῖς. (Ἀνακάμψας δὲ
[13, 41]	ἐν Σάμῳ διατρίβοντας, οἳ πάλαι	προακηκοότες	ἦσαν, ὅτι πεπεικὼς εἴη τὸν
[13, 101]	διετέθησαν. (Θηραμένους δὲ καὶ Θρασυβούλου	προαπεληλυθότων	εἰς Αθήνας, ὑπολαβόντες οἱ στρατηγοὶ
[13, 18]	τῶν Αθηναίων τοὺς ἐροῦντας, ὅτι	προαπεστάλκασιν	οἱ Συρακόσιοι τοὺς τὰς ὁδοὺς
[13, 59]	στρατιῶται τρισχίλιοι παρὰ Συρακοσίων ἐπίλεκτοι,	προαπεσταλμένοι	κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὴν βοήθειαν.
[13, 7]	Γυλίππου Πύθην μετὰ δύο τριήρων	προαπέστειλαν	εἰς Σικελίαν. (Ἐν δὲ τῇ
[13, 80]	πλοῖς συνήγαγον πλείω τῶν χιλίων·	(προαποστειλάντων	δ' αὐτῶν εἰς Σικελίαν τεσσαράκοντα
[13, 75]	τὴν Ιμέραν κατεστρατοπέδευσεν ἐν τοῖς	προαστείοις	τῆς ἀνατετραμμένης πόλεως. Διαπυθόμενος δ'
[13, 89]	οἱ δὲ ταῖς ἡλικίαις ἤδη	προβεβηκότες	ὑπὸ τῆς τοῦ γήρως ἀσθενείας
[13, 24]	κυρίαν. Τίνος γὰρ χάριν οἱ	πρόγονοι	πάντων τῶν Ελλήνων ἐν ταῖς
[13, 15]	γεγονότας πατέρων παρακαλῶν τὰς τῶν	προγόνων	ἀρετὰς μὴ καταισχῦναι, τοὺς δ'
[13, 43]	μισέλλην, ὁμοῦ δὲ τὰς τῶν	προγόνων	ἀτιμίας διορθώσασθαι βουλόμενος, ἔσπευδε δι'
[13, 22]	μὴ καταρρίψωμεν τὸν ὑπὲρ τῶν	προγόνων	ἔπαινον, μηδ' ἑαυτοὺς θηριώδεις καὶ
[13, 17]	ἐμβαίνειν κωλύσαντες αὐτοὺς μάχεσθαι νῦν	προδιδόασι	τὴν πατρίδα, καὶ εἰ διὰ
[13, 67]	λιμένας. (Διόπερ οἱ τὴν πόλιν	προδιδόντες	ἦραν τὸ σύσσημον ἀπὸ τοῦ
[13, 91]	τῶν μὲν στρατηγῶν κατηγόρησεν ὡς	προδιδόντων	τὰ πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ
[13, 91]	στρατηγῶν, φάσκοντες διὰ τὴν ἐκείνων	προδοσίαν	ἀπολωλέναι τὴν πατρίδα. Συνέβαινε δὲ
[13, 64]	δῆμος ὀργισθείς, καὶ καταιτιασάμενος αὐτοῦ	προδοσίαν,	μετέστησεν εἰς κρίσιν· ὁ δ'
[13, 66]	ἀναζεύξας πρῶτον μὲν Σηλυβρίαν διὰ	προδοσίας	εἷλεν, ἐξ ἧς πολλὰ χρήματα
[13, 87]	ἔργων οὐκ ἄπειρος τοῦτ' ἔπραξε	προδοσίας	ἕνεκα. ~Μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν
[13, 94]	ἅμα καὶ δόξειν μετεσχηκέναι τῆς	προδοσίας.	(Μαροξυνθέντων δὲ ἐπὶ τοῖς ῥηθεῖσι
[13, 32]	τοὺς αἰχμαλώτους ἀφέντες φιλίαν συνάπτησθε,	προδόται	φανήσεσθε τῶν συμμαχησάντων, καὶ τοὺς
[13, 94]	πράγμασιν· τὰ δὲ περὶ τῶν	προδοτῶν	ἐν ἐκκλησίᾳ ἑτέρᾳ βουλεύεσθαι· τῶν
[13, 101]	τοὺς στρατηγούς. (Διόπερ ὁ δῆμος	προέθηκεν	αὐτοῖς κρίσιν, καὶ Κόνωνα μὲν
[13, 31]	ὧν τὰς πατρίους τιμὰς ἀφελέσθαι	προείλοντο;	πρὸς ἀνθρώπους, οὓς δουλωσόμενοι παρεγένοντο;
[13, 1]	ἔρχεσθαι τὰς πράξεις, τοῦτο μόνον	προειπόντας,	ὅτι κατὰ μὲν τὰς προηγουμένας
[13, 6]	τῶν Συρακοσίων καὶ δηλώσαντος τὰ	προειρημένα,	πιστεύσαντες περὶ τούτων οἱ στρατηγοὶ
[13, 38]	Ελλήνων ἀπεστάλκεισαν εἰς συμμαχίαν τὰς	προειρημένας	ναῦς· αὐτὸς δὲ τὰς ἄλλας
[13, 73]	τρόπαιον ἐξέταξε τὴν δύναμιν καὶ	προεκαλεῖτο	τοὺς ἐν τῇ πόλει περὶ
[13, 73]	τῆς πόλεως ἐκτάξας τὴν δύναμιν	προεκαλεῖτο	τοὺς Κυμαίους εἰς μάχην· οὐδενὸς
[13, 105]	πολεμίοις καθ' ἡμέραν εἰς ναυμαχίαν	προεκαλοῦντο.	Οὐκ ἀνταναγομένων δὲ τῶν Πελοποννησίων,
[13, 95]	γὰρ ἐκεῖνόν φασιν ἑαυτὸν κατατραυματίσαντα	προελθεῖν	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ὡς ἐπιβεβουλευμένον,
[13, 83]	πᾶσιν ἱμάτια καὶ χιτῶνας ἔνδοθεν	προενέγκας	ἔδωκεν. (Καὶ Πολύκλειτος ἐν ταῖς
[13, 83]	τὴν ἐκκλησίαν, τὸ μὲν πλῆθος	προέπεσεν	εἰς ἄκαιρον γέλωτα, θεωροῦν καταδεέστερον
[13, 50]	τοῦ καθ' αὑτὸν μέρους πολὺ	προέπλευσε	τῶν ἄλλων, βουλόμενος προκαλέσασθαι τοὺς
[13, 94]	ἔχουσι τοὺς ἔνδον τῶν κοινῶν	προεστῶτας,	οἷς οἱ μὲν πολῖται πιστεύοντες
[13, 34]	κοινῶν. οἱ δὲ τῆς ὀλιγαρχίας	προεστῶτες	ναυπηγησάμενοι πλείους τριήρεις ἀπέστειλαν τεσσαράκοντα
[13, 68]	τούτοις, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι τούτου συναγωνιζομένου	προετέρουν,	οὕτως ἑαυτοὺς πάλιν κατορθώσειν ἤλπιζον
[13, 8]	τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις πολλοὺς	προετρέπετο	συμμαχεῖν, καὶ λαβὼν στρατιώτας παρά
[13, 39]	Αθηναίων κυβερνῆται πολὺ ταῖς ἐμπειρίαις	προέχοντες	πολλὰ πρὸς τὴν νίκην συνεβάλοντο.
[13, 44]	τὴν ὅμορον χώραν ἐπόρθουν, πολὺ	προέχοντες	ταῖς δυνάμεσι, μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 48]	αὐξήσασα διαφοράν. Οἱ μὲν γὰρ	προέχοντες	τοῖς ἀξιώμασι τῶν Κορκυραίων ὀρεγόμενοι
[13, 2]	τὴν πρᾶξιν, ἀλλ' ὑπὸ τῶν	προεχόντων	ταῖς δόξαις ἐπὶ τῇ καταλύσει
[13, 37]	λόγῳ δυνατώτατος καὶ τόλμῃ πολὺ	προέχων	τῶν πολιτῶν, ἔτι δ' εὐγενείᾳ
[13, 18]	λαβόντες, τοὺς δὲ δυναμένους μάχεσθαι	προηγεῖσθαι	καὶ οὐραγεῖν τάξαντες, προῄεσαν ἐπὶ
[13, 1]	προειπόντας, ὅτι κατὰ μὲν τὰς	προηγουμένας	ἓξ βίβλους ἀνεγράψαμεν τὰς ἀπὸ
[13, 84]	ὃν καιρὸν ἤγετο ἡ νύμφη,	προηγουμένων	πολλῶν τῶν τὰς δᾷδας φερόντων,
[13, 18]	μάχεσθαι προηγεῖσθαι καὶ οὐραγεῖν τάξαντες,	προῄεσαν	ἐπὶ Κατάνης, ὧν μὲν Δημοσθένους,
[13, 91]	τῷ Διονυσίῳ παρεκελεύετο λέγειν ὅσα	προῄρητο.	Καὶ προσεπειπόντος ὅτι καθ' ὅλην
[13, 79]	οὐχ ὑποστησομένων τὸ δεινὸν τῶν	προηττημένων.	(Οἱ δ' Αθηναῖοι καὶ Μιτυληναῖοι
[13, 35]	Ταῦτα μὲν οὖν ἀκριβέστερον εἰπεῖν	προήχθην	διὰ τὸ τοὺς πλείους τῶν
[13, 90]	(Περὶ δὲ τούτου φιλοτιμότερον εἰπεῖν	προήχθην,	διότι Τίμαιος ὁ τῶν πρό
[13, 2]	τοὺς πράξαντας ἐζήτει μεγάλας δωρεὰς	προθεὶς	τῷ μηνύσαντι. (Προσελθὼν δέ τις
[13, 114]	συστάντος, ἡγούμεθα δεῖν ἐπιτετελεσμένης τῆς	προθέσεως	τὰς ἑξῆς πράξεις εἰς τὴν
[13, 47]	τῶν τοῖς ἔργοις προσιόντων τὴν	πρόθεσιν	ταχέως λαβεῖν συντέλειαν. (Τῆς μὲν
[13, 2]	οἱ ταῖς οὐσίαις εὐποροῦντες τῇ	προθυμίᾳ	τοῦ δήμου χαρίζεσθαι βουλόμενοι τινὲς
[13, 108]	ἄλλαις παρασκευαῖς προσήδρευε μετὰ πάσης	προθυμίας·	(τὸ δὲ σύνολον οὕτως ἐδέξαντο
[13, 45]	τῶν μὲν ἐρετῶν οὐθὲν ἐλλειπόντων	προθυμίας,	τῶν δὲ κυβερνητῶν ἐντέχνως τοῖς
[13, 58]	παρακελευσάμενοι τοῖς ἰδιώταις καὶ αὐτοῖς	προθύμοις	οὖσι χορηγεῖν τὰ πρὸς τὸ
[13, 98]	τῆς πατρίδος κίνδυνον οὕτως εἰμὶ	πρόθυμος	αὐτός, ὥστε τοῦ μάντεως λέγοντος
[13, 46]	ταῖς ἐλπίσιν ἐγίνοντο καὶ πολὺ	προθυμότερον	ταῖς τόλμαις διεκινδύνευον· ἐπεὶ δ'
[13, 98]	ζηλῶσαι τὴν ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ	προθυμοτέρους	γενέσθαι πρὸς τὴν μάχην. Καὶ
[13, 95]	πάντας γὰρ ἔφησε τούτου γενομένου	προθυμοτέρους	ἔσεσθαι πρὸς τὸν ἀγῶνα, καὶ
[13, 92]	γε τυχόντας ταύτης τῆς εὐεργεσίας	προθύμως	ἀγωνιεῖσθαι, τοῖς εὖ ποιήσασιν ἀποδιδόντας
[13, 52]	κατὰ τὸ μέγεθος τῶν μισθῶν	προθύμως	στρατεύονται, οἱ δὲ ὑμέτεροι, τὰς
[13, 101]	ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ τῆς πατρίδος	προθύμως	τετελευτηκότας. (Τέλος δ' οἵ τε
[13, 44]	μεγέθους τῆς δυνάμεως, καὶ πάντα	προθύμως	ὑπηρέτουν. (Ὁ δὲ Αννίβας τό
[13, 9]	(Οἱ δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ	προϊδόμενοι	τὸ γινόμενον ἀπεστάλκεισαν τοὺς κατὰ
[13, 49]	πολεμίων. (Ἐπεὶ δ' ἦλθον εἰς	Προικόννησον,	τὴν μὲν νύκτα κατηυλίσθησαν ἐν
[13, 92]	στρατηγοὺς διὰ τὸ δοκεῖν κακῶς	προΐστασθαι	τοῦ πολέμου, τότε διὰ τῶν
[13, 50]	πολὺ προέπλευσε τῶν ἄλλων, βουλόμενος	προκαλέσασθαι	τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς ναυμαχίαν· Θηραμένης
[13, 71]	χρεία ναυμαχεῖν, ἐπέπλευσε τοῖς πολεμίοις,	προκαλεσόμενος	εἰς ναυμαχίαν. (Ὁ δὲ Λύσανδρος
[13, 18]	στρατόπεδον καὶ τὰς ὁδοὺς ἁπάσας	προκαταλαβέσθαι.	(Οὐ πειθομένων δὲ τῶν στρατηγῶν
[13, 18]	ὁδοὺς καὶ τοὺς ἐπικαιροτάτους τόπους	προκαταληψομένους.	(Ποιησάντων δὲ τῶν ἱππέων τὸ
[13, 18]	τῆς ἡμέρας ὑποφωσκούσης ἀπέστειλαν τοὺς	προκαταληψομένους	τὰ στενόπορα τῶν ὁδῶν· οἱ
[13, 75]	καὶ τῶν φίλων τινὰς εὑρὼν	προκατειλημμένους	τοὺς τόπους, ἀνελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας·
[13, 74]	Θρασύβουλον, Αριστογένην· ἐκ δὲ τούτων	προκρίνας	Κόνωνα ταχέως ἐξέπεμψε παρ' Αλκιβιάδου
[13, 30]	ἐστὶ τὸ τῶν μήπω κρατηθέντων	προλαμβάνοντας	τὴν τύχην καταψηφίζεσθαι τιμωρίαν· οὐδὲ
[13, 37]	ἐροῦμεν, ἵνα μὴ παρὰ φύσιν	προλαμβάνωμεν	τῇ γραφῇ τοὺς καιρούς. ~Τοῦ
[13, 72]	μὲν οὖν Βοιωτοὶ καθ' αὑτοὺς	προνενικηκότες	ἐπὶ Δηλίῳ τοὺς Αθηναίους, δεινὸν
[13, 86]	καθαιρουμένου τῶν τε μάντεών τινες	προνοήσαντες	διεκώλυσαν, εὐθὺ δὲ καὶ λοιμὸς
[13, 112]	λαβεῖν τῆς ἀποστάσεως καθάπερ θεῶν	προνοίᾳ	πάντα ὑπουργεῖν πρὸς τὴν κατάλυσιν
[13, 88]	ἱππαζόμενοι τούς τ' ἐν ταῖς	προνομαῖς	αὐτῶν κατελάμβανον καὶ τῶν σιτοπομπιῶν
[13, 109]	καὶ τὴν χώραν οὐκ εἴα	προνομεύεσθαι,	τοῖς δ' ἱππεῦσι καὶ ταῖς
[13, 27]	τῶν παρεπιδημούντων Συρακοσίων φροντίζων καὶ	πρόξενος	ὢν διατετέλεκεν; (Ἄτοπον οὖν Νικίαν
[13, 1]	ἐπραγματευόμεθα, σχεδὸν ἦν ἐν τῷ	προοιμίῳ	περί τινων διαλεχθέντας ἐφ' ὅσον
[13, 1]	ἂν εἴχομεν τὸν ἀπὸ τῶν	προοιμίων	καρπὸν προσλαμβάνεσθαι· (Ἐπεὶ δὲ ἐν
[13, 1]	ἐστι τὸν πολὺν λόγον τῶν	προοιμίων	παραπέμψαντας ἐπ' αὐτὰς ἔρχεσθαι τὰς
[13, 44]	ἔλαβεν ἀρχήν· οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	προορώμενοι	τὸ μέγεθος τοῦ πολέμου, τὴν
[13, 59]	αὐτοῦ φυγὰς ἦν, ὁ δὲ	προπάτωρ	Αμίλκας πρὸς ταύτῃ καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ
[13, 86]	καὶ τῶν ἐπὶ τὰς φυλακὰς	προπεμπομένων	ἤγγελλόν τινες διὰ νυκτὸς εἴδωλα
[13, 3]	ἰδίους συγγενεῖς τε καὶ φίλους	προπέμποντος.	(Αἱ μὲν οὖν τριήρεις παρ'
[13, 23]	ὠμοῦ τὸν ἔλεον, τῆς δὲ	προπετείας	τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν; ~Πάντες δὲ
[13, 58]	τοῖς τέκνοις ἐν ἀτιμίᾳ καὶ	προπηλακισμῷ	δεσποτῶν ἀναγκαζομένας ὑπακούειν, τούτους δ'
[13, 71]	ναυσὶν ἀνταναχθεὶς μίαν μὲν τὴν	προπλέουσαν	τῶν δέκα, καθ' ἣν Αντίοχος
[13, 8]	Αλκιβιάδου τὰς σπονδὰς ἔλυσαν τὰς	πρὸς	Αθηναίους, καὶ ὁ πόλεμος οὗτος
[13, 28]	δ' ὁ Λάκων ἀπαραίτητον τὸ	πρὸς	Αθηναίους μῖσος διαφυλάττων, ἀναβὰς ἐπὶ
[13, 34]	ἐκυρίευσαν. (Συρακόσιοι δὲ καταλελυκότες τὸν	πρὸς	Αθηναίους πόλεμον, τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους
[13, 34]	εἰς Λακεδαίμονα συμμαχίαν εἰς τὸν	πρὸς	Αθηναίους πόλεμον τριάκοντα καὶ πέντε
[13, 63]	Οὗτος δ' ἐν μὲν τῷ	πρὸς	Αθηναίους πολέμῳ στρατηγήσας καὶ πολλὰ
[13, 42]	ἐν τούτοις ἦν. Ρωμαῖοι δὲ	πρὸς	Αἴκους διαπολεμοῦντες ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς
[13, 6]	(Κατὰ δὲ τὴν Ιταλίαν Ρωμαῖοι	πρὸς	Αἴκους πόλεμον ἔχοντες Λαβικοὺς ἐξεπολιόρκησαν.
[13, 42]	δ' ἀπαγγελθέντων εἰς Σάμον, Αλκιβιάδης	πρὸς	αἷς εἶχεν ἰδίαις ναυσὶ τρισκαίδεκα
[13, 87]	τῶν βαρβάρων φευγόντων εἰς τὴν	πρὸς	Ακράγαντι παρεμβολήν, οἱ κατὰ τὴν
[13, 3]	ἠθροίσθησαν, διαπλεύσαντες τὸν Ιόνιον πόρον	πρὸς	ἄκραν Ιαπυγίαν κατηνέχθησαν, κἀκεῖθεν ἤδη
[13, 51]	τῶν Λακεδαιμονίων ἀφηγούμενος αὐτὸς μὲν	πρὸς	Αλκιβιάδην ὑπὲρ τῶν ἀφελκομένων νεῶν
[13, 47]	πρὸς τὴν διάχωσιν ἐπερρώσθησαν καὶ	πρὸς	ἀλλήλας ἡμιλλῶντο· οὐ γὰρ μόνον
[13, 70]	Δι' ἣν αἰτίαν συνέβη τούτους	πρὸς	ἀλλήλους ἁμιλλωμένους ὑπηρετεῖν πλείονα τῶν
[13, 34]	καὶ στρατηγούς. (Οὗτοι δὲ στασιάζοντες	πρὸς	ἀλλήλους εἰς Ωρωπὸν ἐξέπλευσαν· ἐκεῖ
[13, 15]	ἔχοντες γονεῖς καὶ παῖδας ἐφιλοτιμοῦντο	πρὸς	ἀλλήλους, ἑκάστου βουλομένου δι' ἑαυτοῦ
[13, 99]	σπουδῆς ἐλαύνοντες τὸ ῥόθιον ἐφιλοτιμοῦντο	πρὸς	ἀλλήλους, ἑκάστου σπεύδοντος πρώτου κατάρξασθαι
[13, 36]	πολλῆς ὁμονοίας, οἱ δὲ στρατηγοὶ	πρὸς	ἀλλήλους ἐστασίαζον. (Καὶ τέλος ἐκπλεύσαντες
[13, 48]	δὲ διὰ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς	πρὸς	ἀλλήλους ἔχθραν. (Ἐν οὐδεμιᾷ γάρ
[13, 48]	νυκτὸς καταλαβούσης εἰς ὁμολογίας ἦλθον	πρὸς	ἀλλήλους, καὶ τῆς φιλονεικίας παυσάμενοι
[13, 112]	τιμωρίαν μεγίστην εἶναι πίστιν τῆς	πρὸς	ἀλλήλους κοινωνίας κατὰ τὴν ἐπίθεσιν.
[13, 48]	συμφορὰν ἐπέστησεν ἡ τύχη, τὴν	πρὸς	ἀλλήλους πάλιν αὐξήσασα διαφοράν. Οἱ
[13, 36]	ἀφηγησομένους δύο στρατηγοὺς ἀλλοτρίως ἔχοντας	πρὸς	ἀλλήλους. Τῶν δὲ περὶ τοὺς
[13, 37]	τοὺς διαπολεμοῦντας ἴσους ὄντας, ὅπως	πρὸς	ἀλλήλους ὡς πλεῖστον χρόνον διαφέρωνται.
[13, 22]	μηδ' ἑαυτοὺς θηριώδεις καὶ ἀπαραιτήτους	πρὸς	ἀνθρωπίνην ἀτυχίαν παράσχωμεν. Οὐ γὰρ
[13, 31]	τὰς πατρίους τιμὰς ἀφελέσθαι προείλοντο;	πρὸς	ἀνθρώπους, οὓς δουλωσόμενοι παρεγένοντο; Δήμητρα
[13, 16]	σημαίνοιεν εἶχον, μὴ τῶν αὐτῶν	πρὸς	ἅπαντα συμφερόντων, οὔτε πρὸς τοὺς
[13, 20]	τε κοινῇ συμφέρον καὶ ἡ	πρὸς	ἅπαντας ἀνθρώπους ὑπὲρ τοῦ δήμου
[13, 26]	αὐτοὺς ἀποστερῆσαι. καὶ ταῦτα μὲν	πρὸς	ἅπαντας· ἰδίᾳ δ' ἐνίους ὑπομνήσω
[13, 53]	ὅτε οὐδὲν ὄφελος, καὶ λόγοις	πρὸς	ἀρέσκειαν εἰρημένοις ἐξαπατηθέντες οὕτως ἔπταισαν
[13, 30]	τύχης ἐκοινώνησαν; Ὥστε δύο δήμους	πρὸς	Αττικὴν ὀργὴν ἐπταικότας οὐδὲ τοὺς
[13, 50]	ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς δὲ πλείστας	πρὸς	αὐτῇ τῇ γῇ καθωρμισμένας καταλαβὼν
[13, 45]	ἐμβολὴν ἐπιφέροιντο, τηνικαῦτα οἱ κυβερνῆται	πρὸς	αὐτὴν τὴν τοῦ καιροῦ ῥοπὴν
[13, 79]	βουλομένους ἔκτισαν ἐν τῇ Σικελίᾳ	πρὸς	αὐτοῖς τοῖς θερμοῖς ὕδασι πόλιν,
[13, 72]	οἱ δ' ἱππεῖς συμπλακέντες ἀλλήλοις	πρὸς	αὐτοῖς τοῖς τείχεσι διηγωνίζοντο. (Οἱ
[13, 94]	δὲ σαφέστερον ἀνεγνωκέναι· Ιμίλκωνα γὰρ	πρὸς	αὐτὸν ἀπεσταλκέναι κήρυκα, πρόφασιν μὲν
[13, 73]	Σάμῳ τινὲς στρατιωτῶν ἀλλοτρίως τὰ	πρὸς	αὐτὸν ἔχοντες ἔπλευσαν εἰς Αθήνας,
[13, 70]	τοῖς Λακεδαιμονίοις, ἧκεν εἰς Σάρδεις	πρὸς	αὐτόν, καὶ παροξύνας τὸν νεανίσκον
[13, 106]	ἀφηγούμενον τῆς Κύπρου κατέφυγεν, ἔχων	πρὸς	αὐτὸν φιλίαν· τῶν δὲ στρατιωτῶν
[13, 105]	ἀναγκάσειν ἢ πεζῇ μετὰ Θρᾳκῶν	πρὸς	αὐτοὺς διαγωνιεῖσθαι. (Ταῦτα δὲ ὁ
[13, 105]	διατρέφειν τὰς δυνάμεις. (Αλκιβιάδου δὲ	πρὸς	αὐτοὺς ἐλθόντος καὶ λέγοντος, ὅτι
[13, 41]	τῶν ἐν τῇ Σάμῳ, διελέγετο	πρὸς	αὐτοὺς περὶ τῆς καθόδου, πολλὰ
[13, 54]	μετὰ δὲ ταῦτα πολλοῖς ἔτεσι	πρὸς	αὐτῷ κτισθείσης πόλεως αἴτιον ἐγενήθη
[13, 66]	ἐντεῦθεν δὲ τὰς δυνάμεις ἀπαγαγόντες	πρὸς	Βυζάντιον ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν καὶ
[13, 43]	δὲ ἦν υἱωνὸς μὲν τοῦ	πρὸς	Γέλωνα πολεμήσαντος Αμίλκου καὶ πρὸς
[13, 55]	πολιορκίας, καὶ Καρχηδονίοις ἐν τῷ	πρὸς	Γέλωνα πολέμῳ συνηγωνισμένοι μόνοι τῶν
[13, 43]	πρὸς μὲν Σελινουντίους τὴν συμμαχίαν,	πρὸς	δὲ Καρχηδονίους τὴν εἰρήνην. ~Μετὰ
[13, 83]	ἀποστέλλειν τοὺς κρατίστους τῷ κάλλει,	πρὸς	δὲ τὰς ταπεινὰς καὶ λίαν
[13, 54]	ἐμπόριον κείμενον εἷλεν ἐξ ἐφόδου,	πρὸς	δὲ τὴν πόλιν παραγενηθεὶς εἰς
[13, 6]	ἐν τῷ λιμένι ναῦς ἐμπρῆσαι·	πρὸς	δὲ τὴν τούτων συντέλειαν ἀξιοῦν
[13, 92]	τοῖς εὖ ποιήσασιν ἀποδιδόντας χάριτας.	Πρὸς	δὲ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην πολλὰ
[13, 78]	πλοῖα μικρὰ πληρώσας λίθων κατεπόντισε,	πρὸς	δὲ τοῖς βάθεσιν ὁλκάδας καθώρμιζεν
[13, 67]	τὴν πόλιν, συμμάχους αὐτοὺς ποιησάμενοι,	πρὸς	δὲ τοὺς ἐπὶ τοῖς βωμοῖς
[13, 65]	τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους οὐκ ἐδίωξαν,	πρὸς	δὲ τοὺς Μεγαρεῖς χαλεπῶς διακείμενοι
[13, 38]	Τιβέριον Ποστούμιον καὶ Γάιον Κορνήλιον,	πρὸς	δὲ τούτοις Γάιον Οὐαλέριον καὶ
[13, 4]	ἀνεβάλοντο· Ιμεραῖοι δὲ καὶ Σελινούντιοι,	πρὸς	δὲ τούτοις Γελῷοι καὶ Καταναῖοι,
[13, 114]	καὶ Ακραγαντίνους, ἔτι δ' Ιμεραίους,	πρὸς	δὲ τούτοις Γελῴους καὶ Καμαριναίους
[13, 12]	στρατιωτῶν, ἔτι δὲ χρημάτων εὐποροῦντας·	πρὸς	δὲ τούτοις, ἐὰν ἄνευ τῆς
[13, 74]	εἵλατο, Κόνωνα, Λυσίαν, Διομέδοντα, Περικλέα,	πρὸς	δὲ τούτοις Ερασινίδην, Αριστοκράτην, Αρχέστρατον,
[13, 12]	καὶ Σελινουντίων, ἔτι δὲ Γελῴων,	πρὸς	δὲ τούτοις Ιμεραίων καὶ Καμαριναίων,
[13, 2]	ἦν· ὁπλῖται δὲ καὶ σφενδονῆται,	πρὸς	δὲ τούτοις ἱππεῖς καὶ τῶν
[13, 84]	νύμφῃ συνηκολούθησε πλείω τῶν ὀκτακοσίων·	πρὸς	δὲ τούτοις οὐ μόνον οἱ
[13, 11]	πεντακισχιλίους· ὅπλα δὲ καὶ χρήματα,	πρὸς	δὲ τούτοις τὰ πρὸς πολιορκίαν
[13, 108]	ἔχοντες καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι,	πρὸς	δὲ τούτοις τὰ τείχη θεωροῦντες
[13, 52]	τοὺς κρατίστους, ἱππεῖς δ' ἑκατόν,	πρὸς	δὲ τούτοις τριάκοντα τριήρεις ἀπέστειλε
[13, 68]	εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον.	πρὸς	δὲ τούτοις, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι τούτου
[13, 114]	δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις	πρὸς	Διονύσιον πρώτου συστάντος, ἡγούμεθα δεῖν
[13, 1]	ἀρχὴν τοῦ δευτέρου πολέμου Καρχηδονίοις	πρὸς	Διονύσιον τὸν Συρακοσίων τύραννον. ~Ἐπ'
[13, 77]	αὐτοῦ διαναυμαχεῖν ἔκρινεν ἐπισφαλὲς εἶναι	πρὸς	διπλασίας τριήρεις, διενοεῖτο δὲ ἔξω
[13, 82]	κάλλει διαφερούσαις, ἐν δὲ τῷ	πρὸς	δυσμὰς τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας,
[13, 98]	δύναμιν, καὶ δύο ποιήσας στόλους	πρὸς	ἑκάτερον μέρος δίχα διηγωνίζετο. (Διὸ
[13, 19]	καὶ τὰ τῶν στρατηγῶν ὅπλα	πρὸς	ἑκάτερον προσηλώσαντες, ἀνέστρεψαν εἰς τὴν
[13, 110]	τὸ παραγγελθέν, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι	πρὸς	ἐκεῖνο τὸ μέρος παρεβοήθουν, ἀνείργοντες
[13, 98]	αὕτη μνημονεύεται ναυμαχία γεγενημένη Ελλησι	πρὸς	Ελληνας. ~Ἅμα δ' οἵ τε
[13, 102]	ἀλλὰ ναυμαχίαν μεγίστην τῶν Ελλησι	πρὸς	Ελληνας γεγενημένων νενικηκότας καὶ ἐν
[13, 55]	σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινον καὶ	πρὸς	ἓν παράγγελμα πᾶν ἐπηλάλαξε τὸ
[13, 50]	αἱ μετ' Αλκιβιάδου τριήρεις ἐξαίφνης	πρὸς	ἕνα καιρὸν ἐπέστρεψαν ἀντίπρῳροι τοῖς
[13, 77]	ναῦς, τῶν πολεμίων ἐξαπτομένων, ἐξαίφνης	πρὸς	ἕνα καιρὸν ἐπέστρεψαν, καὶ τὸ
[13, 106]	φοβηθεὶς τὴν ὀργὴν τοῦ δήμου,	πρὸς	Εὐαγόραν δὲ τὸν ἀφηγούμενον τῆς
[13, 27]	μεγάλα δὲ καὶ πολλὰ τὰ	πρὸς	εὔνοιαν αὐτοῖς εἰργασμένα. Χωρὶς δὲ
[13, 82]	ἐξαίσιον ἐχουσῶν, ἐν μὲν τῷ	πρὸς	ἕω μέρει τὴν γιγαντομαχίαν ἐποιήσαντο
[13, 31]	ποῦ γὰρ ἄξιον τούτοις καταφυγεῖν;	πρὸς	θεούς, ὧν τὰς πατρίους τιμὰς
[13, 28]	μηδὲν ἠδικημένους; (Δότε δέ μοι	πρὸς	θεῶν, ἄνδρες Συρακόσιοι, συγγνώμην τὴν
[13, 66]	δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπλευσαν	πρὸς	Θηραμένην, ὃς ἐπόρθει τὴν Χαλκηδόνα
[13, 49]	εἰς Καρδίαν· εἰς δὲ Θρᾴκην	πρὸς	Θρασύβουλον καὶ Θηραμένην ἔπεμψαν τριήρεις,
[13, 49]	τῆς πολιορκίας ἀπέπλευσεν εἰς Θρᾴκην	πρὸς	Θρασύβουλον τὸν ἀφηγούμενον τοῦ στόλου
[13, 43]	πρὸς Γέλωνα πολεμήσαντος Αμίλκου καὶ	πρὸς	Ιμέρᾳ τελευτήσαντος, υἱὸς δὲ Γέσκωνος,
[13, 92]	τὸν Διονύσιον, ὃς ἐν ταῖς	πρὸς	Καρχηδονίους μάχαις ἀνδρείᾳ δόξας διενηνοχέναι
[13, 44]	πρὸς Συρακοσίους, οἱ δ' Αἰγεσταῖοι	πρὸς	Καρχηδονίους, περὶ βοηθείας. (Ἑκατέρων δ'
[13, 83]	ἦθος θαυμαστόν. ἀποσταλέντος οὖν αὐτοῦ	πρὸς	Κεντοριπίνους κατὰ πρεσβείαν, καὶ παρεληλυθότος
[13, 104]	τῶν δυνάμεων. (Ὃς ἐπεὶ κατέπλευσε	πρὸς	Κόνωνα εἰς Σάμον, τὰς ναῦς
[13, 104]	τὸ ναυτικὸν αὐτῷ παραδόντες ἐξέπεμψαν	πρὸς	Κόνωνα, προστάξαντες κοινῶς ἀφηγεῖσθαι τῶν
[13, 104]	στόλον ἐξήρτυεν· ἀνέβη δὲ καὶ	πρὸς	Κῦρον τὸν Δαρείου τοῦ βασιλέως
[13, 47]	τε πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ	πρὸς	Λακεδαιμονίους διεπέμψατο περὶ βοηθείας πεζῆς
[13, 81]	τοὺς κατ' Ιταλίαν Ελληνας καὶ	πρὸς	Λακεδαιμονίους περὶ συμμαχίας διεπέμποντο· ἀπέστελλον
[13, 36]	τὰς τῶν ἡγεμόνων καχεξίας μεθίσταντο	πρὸς	Λακεδαιμονίους. συμμάχου δ' ὄντος τοῖς
[13, 107]	νεκρῶν, οἱ δὲ λοιποὶ διαπρεσβευσάμενοι	πρὸς	Λακεδαιμονίους συνέθεντο τὴν εἰρήνην, ὥστε
[13, 12]	εἰς Αθήνας φάσκων αἱρετώτερον εἶναι	πρὸς	Λακεδαιμονίους ὑπὲρ τῆς πατρίδος κινδυνεύειν
[13, 73]	τὸ μὲν πρῶτον οἱ Λακεδαιμόνιοι	πρὸς	μάχην ὥρμησαν, ἀπὸ δὲ τῶν
[13, 43]	ἔδοξε τοῖς Συρακοσίοις ψηφίσασθαι τηρεῖν	πρὸς	μὲν Σελινουντίους τὴν συμμαχίαν, πρὸς
[13, 83]	ἔθει γὰρ εἶναι τοῖς Ακραγαντίνοις	πρὸς	μὲν τὰς ἐπιδόξους πόλεις ἀποστέλλειν
[13, 56]	πυθόμενοι τὰ περὶ τὴν πολιορκίαν,	πρὸς	μὲν Χαλκιδεῖς πόλεμον ἔχοντες διελύσαντο,
[13, 77]	ἑβδομήκοντα ναῦς, οὕτως ἐξηρτυμένας τὰ	πρὸς	ναυμαχίαν ὡς οὐδεὶς ἕτερος τῶν
[13, 48]	οὐδὲ μείζων ἔρις καὶ φιλονεικία	πρὸς	ὄλεθρον ἀνήκουσα. Δοκοῦσι γὰρ οἱ
[13, 27]	προσήκει καὶ μὴ βάρβαρον ὠμότητα	πρὸς	ὁμοεθνεῖς ἀνθρώπους ἐνδείξασθαι. ~Νικόλαος μὲν
[13, 70]	τῶν πόλεων μετεπέμπετο τοὺς δυνατωτάτους,	πρὸς	οὓς ἑταιρίας συντιθέμενος ἐπηγγέλλετο τῶν
[13, 70]	ἄλλων καὶ τόλμαν ἔμπρακτον ἔχοντα	πρὸς	πᾶσαν περίστασιν· ὃς παραλαβὼν τὴν
[13, 66]	τῶν δυνάμεων, οὗτοι μὲν τὰ	πρὸς	πολιορκίαν ἡτοιμάζοντο· ἤμελλον γὰρ νικήσειν
[13, 11]	χρήματα, πρὸς δὲ τούτοις τὰ	πρὸς	πολιορκίαν ὄργανα καὶ τὴν ἄλλην
[13, 41]	ἀπὸ πεντήκοντα νεῶν θάνατον προφυγόντες	πρὸς	σκοπέλοισιν Αθω σώματα γῇ πέλασαν
[13, 4]	γὰρ Αθηναίους τῷ μὲν λόγῳ	πρὸς	Συρακοσίους ἐνίστασθαι τὸν πόλεμον, τῇ
[13, 43]	πρέσβεις ἀπέστειλε μετὰ τῶν Αἰγεσταίων	πρὸς	Συρακοσίους, ἐπιτρέπων αὐτοῖς τὴν κρίσιν
[13, 4]	Σικελῶν πόλεις τῇ μὲν εὐνοίᾳ	πρὸς	Συρακοσίους ἔρρεπον, ὅμως δ' ἐν
[13, 44]	ἀπέστειλαν πρέσβεις, οἱ μὲν Σελινούντιοι	πρὸς	Συρακοσίους, οἱ δ' Αἰγεσταῖοι πρὸς
[13, 44]	Χαλκιδέων τοῖς Αθηναίοις εἰς τὸν	πρὸς	Συρακοσίους πόλεμον μεμισθωμένοι, καὶ μετὰ
[13, 2]	δὲ τούτων Αθηναῖοι ψηφισάμενοι τὸν	πρὸς	Συρακοσίους πόλεμον τάς τε ναῦς
[13, 17]	ὅσοι μὴ μετέωροι διεφθάρησαν, ἐπεὶ	πρὸς	τὰ βράχη προσηνέχθησαν, ἐκπηδῶντες ἐκ
[13, 101]	στρατηγοὶ τούτους εἶναι τοὺς διαβαλόντας	πρὸς	τὰ πλήθη περὶ τῶν τελευτησάντων,
[13, 15]	μέσον τὸν λιμένα, τινῶν δὲ	πρὸς	τὰ τείχη, ταχέως ἀπ' ἀλλήλων
[13, 100]	πλεῖστοι, τῶν δὲ Πελοποννησίων ἑπτὰ	πρὸς	ταῖς ἑβδομήκοντα· (διόπερ τοσούτων νεῶν
[13, 36]	ἀγεννῶς ὑπομείναντες, ἀπέβαλον ναῦς δύο	πρὸς	ταῖς εἴκοσι, τὰς δὲ λοιπὰς
[13, 61]	κατέπλευσαν πρὸς τὴν Ιμέραν πέντε	πρὸς	ταῖς εἴκοσι τριήρεις παρὰ τῶν
[13, 71]	ἠλαττώθησαν καὶ ναῦς ἀπέβαλον δύο	πρὸς	ταῖς εἴκοσι· τῶν δ' ἐν
[13, 104]	ναῦς ἁπάσας ἐπλήρωσεν, οὔσας τρεῖς	πρὸς	ταῖς ἑκατὸν ἑβδομήκοντα. Τούτων εἴκοσι
[13, 34]	δ' ἤχθη παρ' Ηλείοις δευτέρα	πρὸς	ταῖς ἐνενήκοντα, καθ' ἣν ἐνίκα
[13, 68]	Ναύτιον, Ολυμπιὰς δ' ἐγένετο τρίτη	πρὸς	ταῖς ἐνενήκοντα, καθ' ἣν ἐνίκα
[13, 45]	καὶ Μίνδαρος μὲν ἔχων ἑπτὰ	πρὸς	ταῖς ἐνενήκοντα ναυσὶν ἐπὶ μὲν
[13, 8]	οἱ δ' Αθηναῖοι καταλιπόντες τὸν	πρὸς	ταῖς Επιπολαῖς τόπον πᾶσαν τὴν
[13, 45]	τὸ Δαρδάνειον μετὰ νεῶν τεσσάρων	πρὸς	ταῖς ὀγδοήκοντα, βοηθήσων τοῖς μετὰ
[13, 13]	δ' Αθηναῖοι τριήρεις πληρώσαντες ἓξ	πρὸς	ταῖς ὀγδοήκοντα, τὸ μὲν δεξιὸν
[13, 83]	τὴν οἰκίαν ξενῶνας ἔχων πλείους	πρὸς	ταῖς πύλαις ἔταττεν οἰκέτας, οἷς
[13, 106]	ἀναχθεὶς καὶ τὸν Φιλοκλέα τρεψάμενος	πρὸς	τὰς ἄλλας ναῦς κατεδίωξεν. (Οὔπω
[13, 41]	τε πεπονηκυίας ναῦς ἐπεσκεύασε καὶ	πρὸς	τὰς ἐν Εὐβοίᾳ τριήρεις ἀπέστειλεν
[13, 81]	συμμαχίας διεπέμποντο· ἀπέστελλον δὲ καὶ	πρὸς	τὰς ἐν Σικελίᾳ πόλεις τοὺς
[13, 54]	τε δύναμιν διεκόμιζε καὶ τὰ	πρὸς	τὰς πολιορκίας μηχανήματα καὶ βέλη
[13, 18]	ναῦς διὰ τῆς μεσογείου (χώρας)	πρὸς	τὰς συμμαχίδας πόλεις ἀναχωρεῖν. πάντες
[13, 85]	τειχῶν ἔστησαν, τοὺς δὲ ἐφέδρους	πρὸς	τὰς τῶν καταπονουμένων διαδοχάς. Συνεμάχει
[13, 69]	ἐδῄωσε, καὶ συχνὰς ὠφελείας ἤθροισε	πρὸς	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. ~Λακεδαιμόνιοι
[13, 104]	υἱόν, καὶ χρήματα πολλὰ παρέλαβε	πρὸς	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. (Ὁ
[13, 59]	ἦν, ὁ δὲ προπάτωρ Αμίλκας	πρὸς	ταύτῃ καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ Γέλωνος ἀνῃρέθη,
[13, 81]	ἠγωνίων. (Οἱ μὲν οὖν Συρακόσιοι	πρός	τε τοὺς κατ' Ιταλίαν Ελληνας
[13, 77]	τινας τῶν πολεμίων τριήρων ναυμαχῆσαι	πρὸς	τῇ Μιτυλήνῃ· οὕτως γὰρ ὑπελάμβανε
[13, 87]	πάσης ἀσφαλείας διεσώθησαν εἰς τὴν	πρὸς	τῇ πόλει παρεμβολήν. Ὁ δὲ
[13, 40]	Αθηναίοις. φοβηθέντες δὲ οἱ Πελοποννήσιοι	πρὸς	τὴν Αβυδον ἔφυγον, ἐξαπτομένων τῶν
[13, 100]	τὸ μέγεθος τῶν κυμάτων ἀντιλέγειν	πρὸς	τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν. (Τέλος
[13, 18]	νεῶν τινας ἐνέπρησαν καὶ τὰ	πρὸς	τὴν ἀπαλλαγὴν παρεσκευάζοντο. (Φανεροῦ δ'
[13, 39]	οὗτοι μὲν οὖν ἐκ τοῦ	πρὸς	τὴν Ασίαν μέρους ἔστησαν τὰς
[13, 63]	φήμην ἐν ταῖς Συρακούσαις παρεσκευάζετο	πρὸς	τὴν αὑτοῦ κάθοδον ἐπιμελῶς, εἰδὼς
[13, 91]	Καρχηδονίοις, τὰ δὲ πλήθη παρώξυνε	πρὸς	τὴν αὐτῶν τιμωρίαν, παρακαλῶν μὴ
[13, 89]	δ' ὁδὸς καὶ πάντα τὰ	πρὸς	τὴν Γελῴαν ἀποκεκλιμένα τῆς χώρας
[13, 71]	μὲν ἐζωγρήθησαν, οἱ δὲ λοιποὶ	πρὸς	τὴν γῆν διενήξαντο. Αλκιβιάδης δὲ
[13, 78]	τὴν πόλιν ἐπανόδου διακλείσασαι φυγεῖν	πρὸς	τὴν γῆν ἐβιάσαντο. Ἐπικειμένων δὲ
[13, 78]	μηδεμίαν σωτηρίαν ἄλλην ὑποκειμένην, κατέφυγον	πρὸς	τὴν γῆν, καὶ καταλιπόντες τὰ
[13, 9]	Συρακοσίων ἀτάκτως διωκόντων οἱ Αθηναῖοι	πρὸς	τὴν γῆν καταφεύγειν οὐ δυνάμενοι
[13, 46]	(Τέλος δ' οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι	πρὸς	τὴν γῆν κατενεχθέντες ἔφυγον πρὸς
[13, 17]	ἐλάμβανεν· οὐδὲ γὰρ οἱ θλιβόμενοι	πρὸς	τὴν γῆν φεύγειν ἐτόλμων. Οἱ
[13, 80]	μυριάδες. Καρχηδόνιοι μὲν οὖν τὰ	πρὸς	τὴν διάβασιν ἑτοιμάζοντες τάς τε
[13, 47]	ἤπειρον· διόπερ αἱ πόλεις ἅπασαι	πρὸς	τὴν διάχωσιν ἐπερρώσθησαν καὶ πρὸς
[13, 53]	τῶν Αθηναίων ἔρρεπον ταῖς γνώμαις	πρὸς	τὴν εἰρήνην, οἱ δὲ πολεμοποιεῖν
[13, 92]	φυγάδας, ἀνθρώπους μεταβολῆς ἐπιθυμοῦντας καὶ	πρὸς	τὴν ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος εὐθέτως
[13, 111]	τῶν ὅλων διακρίνεσθαι τοῖς πολεμίοις,	πρὸς	τὴν ἑσπέραν ἀπέστειλε κήρυκα περὶ
[13, 39]	ναῦς, οἱ δ' Αθηναῖοι τὸ	πρὸς	τὴν Εὐρώπην ἔχοντες ἀντανήγοντο, τῷ
[13, 75]	ὥρμησεν ἐκ Σελινοῦντος, καὶ παραγενόμενος	πρὸς	τὴν Ιμέραν κατεστρατοπέδευσεν ἐν τοῖς
[13, 61]	ταύτης ἤδη τέλος ἐχούσης κατέπλευσαν	πρὸς	τὴν Ιμέραν πέντε πρὸς ταῖς
[13, 112]	καθάπερ θεῶν προνοίᾳ πάντα ὑπουργεῖν	πρὸς	τὴν κατάλυσιν τῆς δυναστείας. (Οἱ
[13, 80]	καί τινας τῶν οἰκούντων τὰ	πρὸς	τὴν Κυρήνην κεκλιμένα μέρη. (Ἐκ
[13, 39]	δὲ θεωροῦντες τοὺς πολεμίους τὰ	πρὸς	τὴν μάχην ἑτοιμαζομένους, καὶ αὐτοὶ
[13, 98]	ἀρετὴν αὐτοῦ καὶ προθυμοτέρους γενέσθαι	πρὸς	τὴν μάχην. Καὶ Λακεδαιμόνιοι μὲν
[13, 99]	τοὺς ταρσοὺς παρασύρων ἀχρήστους ἀπετέλει	πρὸς	τὴν μάχην. (Τὸ δὲ τελευταῖον
[13, 97]	τὴν ἐχομένην ἡμέραν ἡτοιμάζοντο τὰ	πρὸς	τὴν ναυμαχίαν, τὸ αὐτὸ ποιούντων
[13, 39]	πολὺ ταῖς ἐμπειρίαις προέχοντες πολλὰ	πρὸς	τὴν νίκην συνεβάλοντο. ~Τῶν γὰρ
[13, 110]	τοῖς Λίβυσι, περὶ ἑξακοσίους ἀποβαλόντες	πρὸς	τὴν πόλιν ἀπεχώρησαν. (Οἱ δ'
[13, 110]	τοὺς ἰδίους ἡττημένους, καὶ αὐτοὶ	πρὸς	τὴν πόλιν ἀπῆλθον, ἐπικειμένων αὐτοῖς
[13, 110]	οἱ λοιποὶ μετ' ἀσφαλείας διεσώθησαν	πρὸς	τὴν πόλιν. (Ἐκ δὲ θατέρου
[13, 112]	τοὺς πιστοτάτους, μεθ' ὧν ἠπείγετο	πρὸς	τὴν πόλιν σπουδῆς οὐδὲν ἐλλείπων·
[13, 6]	ἱπποκρατοῦντας, καὶ βουλόμενοι βέλτιον τὰ	πρὸς	τὴν πολιορκίαν κατασκευάσασθαι, πάλιν ἀπέπλευσαν
[13, 78]	πόλεμον συνεληλυθὼς ταχέως κατεσκεύασε τὰ	πρὸς	τὴν πολιορκίαν. Ὁ δὲ Καλλικρατίδας
[13, 113]	τετρακοσίους παρῆν περὶ μέσας νύκτας	πρὸς	τὴν πύλην τῆς Αχραδινῆς μεθ'
[13, 2]	μετὰ πολλῆς σπουδῆς ἅπαντα τὰ	πρὸς	τὴν στρατείαν παρεσκευάζοντο. ᾑρημένοι δὲ
[13, 95]	πλήθους ἀθροισθέντος εἰς Λεοντίνους, πολλὰ	πρὸς	τὴν τῆς ἐπιβολῆς ὑπόθεσιν πιθανολογήσας
[13, 113]	ᾧ χρῆσθαι νομίζουσιν οἱ Συρακόσιοι	πρὸς	τὴν τῆς κονίας σύνδεσιν. ἐν
[13, 24]	δὲ περαιτέρω τὸν ὑποπεσόντα καὶ	πρὸς	τὴν τοῦ κρατοῦντος εὐγνωμοσύνην προσφεύγοντα
[13, 24]	ἀσθένειαν. (Εἴποι γὰρ ἄν τις	πρὸς	τὴν τοῦ τοιούτου σκληρότητα τὰς
[13, 92]	περὶ αὑτοὺς ἀσθένειαν. ~Πάντα δὲ	πρὸς	τὴν τῶν ἀκουόντων προαίρεσιν καὶ
[13, 109]	δ' ἐν ταῖς ναυσὶ παρήγγειλε	πρὸς	τὴν τῶν Ιταλιωτῶν ἔφοδον τῇ
[13, 53]	δημαγωγός. Ὃς παρελθὼν καὶ πολλὰ	πρὸς	τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἐμετεώρισε
[13, 77]	αὐτὴν ἡλωκυῖαν τότε μὲν ηὐλίσθη	πρός	τινι νήσῳ τῶν Εκατὸν καλουμένων,
[13, 92]	μετεωρισθεὶς ταῖς ἐλπίσι πᾶν ἐμηχανήσατο	πρὸς	τὸ γενέσθαι τῆς πατρίδος τύραννος.
[13, 45]	ἀνήχθη τοῦ στόλου, καὶ κατέπλει	πρὸς	τὸ Δαρδάνειον μετὰ νεῶν τεσσάρων
[13, 111]	ὅλης τῆς νυκτὸς καὶ θορυβοποιεῖν	πρὸς	τὸ δόξαν ἐμποιῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις
[13, 58]	αὐτοῖς προθύμοις οὖσι χορηγεῖν τὰ	πρὸς	τὸ ζῆν ἅπαντα. ~Ἅμα δὲ
[13, 12]	τὸν Δημοσθένην συγκαταθέσθαι διὰ τὴν	πρὸς	τὸ θεῖον εὐλάβειαν. ~Οἱ δὲ
[13, 9]	ναυμαχοῦντες Αθηναῖοι καταπλαγέντες ἐτράπησαν καὶ	πρὸς	τὸ λειπόμενον τῶν φρουρίων ἔφυγον.
[13, 49]	τὴν τῶν Αβυδηνῶν πόλιν παραπλεῦσαι	πρὸς	τὸ μὴ κατανοηθῆναι τὸ πλῆθος
[13, 46]	πρὸς τὴν γῆν κατενεχθέντες ἔφυγον	πρὸς	τὸ πεζὸν τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον,
[13, 13]	ἠναγκάσθησαν. (Γενομένου δὲ τοῦ διωγμοῦ	πρὸς	τὸ τεναγῶδες μέρος τοῦ λιμένος,
[13, 96]	οἰκίαν ἐπίσημον εἰς οἰκειότητα προσλαβέσθαι	πρὸς	τὸ τὴν τυραννίδα ποιῆσαι βεβαίαν.
[13, 2]	οὔσης ἐπεγίνωσκε τὰς ὄψεις, ἔφησε	πρὸς	τὸ τῆς σελήνης φῶς ἑωρακέναι.
[13, 37]	πατρίδα τυχεῖν καθόδου, πάντα ἐμηχανᾶτο	πρὸς	τὸ τοῖς Αθηναίοις πρᾶξαί τι
[13, 112]	αὐτὸν ἐκ συνθέσεως τοῦτο πεποιηκέναι	πρὸς	τὸ τῷ Καρχηδονίων φόβῳ τῶν
[13, 58]	Σελινούντιοι, τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑξακόσιοι	πρὸς	τοῖς δισχιλίοις, διεσώθησαν εἰς Ακράγαντα
[13, 107]	τὸ τέλος, ἔτη διαμείνας ἑπτὰ	πρὸς	τοῖς εἴκοσι. ~Μικρὸν δὲ τῆς
[13, 65]	τινὰς τῶν ἐκ Σικελίας, παρετάξαντο	πρὸς	τοῖς λόφοις τοῖς Κέρασι καλουμένοις·
[13, 57]	καὶ νεκρῶν πλήρης. Ἑξακισχίλια μὲν	πρὸς	τοῖς μυρίοις εὑρέθη σώματα πεπτωκότα,
[13, 107]	δυνάμεως ἐμβαλόντες εἰς τὴν Αττικὴν	πρὸς	τοῖς τείχεσιν ἐστρατοπέδευον, Λύσανδρος δὲ
[13, 67]	δὲ μετὰ τοῦ πεζοῦ στρατεύματος	πρὸς	τοῖς τείχεσιν ἐτήρουν τὸ συντεταγμένον
[13, 108]	Αρταξέρξης καὶ ἦρξεν ἔτη τρία	πρὸς	τοῖς τεσσαράκοντα. καθ' ὃν δὴ
[13, 95]	ἔφησε τούτου γενομένου προθυμοτέρους ἔσεσθαι	πρὸς	τὸν ἀγῶνα, καὶ περὶ τῶν
[13, 101]	τελευτησάντων, ἀπέστειλαν κατ' αὐτῶν ἐπιστολὰς	πρὸς	τὸν δῆμον, διασαφοῦντες ὅτι τούτοις
[13, 6]	δ' εἰς Αθήνας τινὰς ἔγραψαν	πρὸς	τὸν δῆμον ἐπιστολάς, ἐν αἷς
[13, 93]	Διονύσιος καταλαβὼν τοὺς εὐπορωτάτους στασιάζοντας	πρὸς	τὸν δῆμον, καὶ κατηγορήσας αὐτῶν
[13, 13]	ἐπ' αὐτὸν τῶν Συρακοσίων ἀπελήφθη	πρὸς	τὸν κόλπον τὸν Δάσκωνα μὲν
[13, 81]	πόλεις τοὺς παρορμήσοντας τὰ πλήθη	πρὸς	τὸν ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας
[13, 46]	ὧν ἐνεκάλουν ἀπολογεῖσθαι, βιαιότερον διηγωνίζετο	πρὸς	τοὺς Αθηναίους· ἅμα δὲ καὶ
[13, 17]	στρατιωτῶν ὀνειδιζόντων τοῖς προσπλέουσιν, οἱ	πρὸς	τοὺς αἰγιαλοὺς ἀποφεύγοντες πάλιν ἀνέστρεφον,
[13, 85]	(Καὶ πρῶτον μὲν ἀπέστειλαν πρέσβεις	πρὸς	τοὺς Ακραγαντίνους, ἀξιοῦντες μάλιστα μὲν
[13, 111]	ἐπειδὴ τὴν σεμνότητα καὶ τὴν	πρὸς	τοὺς ἀλλοτρίους ἐντροπὴν ὁ καιρὸς
[13, 30]	δὴ νῦν ἀγανακτούντων, εἰ τοιαῦτα	πρὸς	τοὺς ἄλλους πράξαντες αὐτοὶ παραπλησίας
[13, 24]	ἔσχηκεν; ~Πάντες δὲ ἀνατείνονται μὲν	πρὸς	τοὺς ἀντιταττομένους, εἴκουσι δὲ τοῖς
[13, 110]	δὲ θατέρου μέρους οἱ Σικελιῶται	πρὸς	τοὺς ἀπαντήσαντας Λίβυας διαγωνισάμενοι συχνοὺς
[13, 41]	Αλκιβιάδης ἔχων τρισκαίδεκα τριήρεις κατέπλευσε	πρὸς	τοὺς ἐν Σάμῳ διατρίβοντας, οἳ
[13, 67]	δὲ περιλειφθέντες εἰς πεντακοσίους κατέφυγον	πρὸς	τοὺς ἐν τοῖς ἱεροῖς βωμούς.
[13, 23]	εὔνοιαν ἀθάνατον φυλάττειν, τὴν δὲ	πρὸς	τοὺς ἐναντίους ἔχθραν θνητήν· οὕτω
[13, 28]	γὰρ ὑμεῖς ὑπὲρ ἀναστάσεως κινδυνεύσαντες	πρὸς	τοὺς ἐπὶ κατασκαφῇ τῆς πατρίδος
[13, 60]	Τούτων δ' οὐδενὶ κόσμῳ φευγόντων	πρὸς	τοὺς ἐπὶ τῶν λόφων στρατοπεδεύοντας,
[13, 25]	νῦν ὑπάρχοντος, ἐν ᾧ τὴν	πρὸς	τοὺς ἐπταικότας φιλανθρωπίαν ἀφορμὴν τῆς
[13, 22]	τοιούτους ἀδικεῖν ἐπεχείρησαν οἳ καὶ	πρὸς	τοὺς ἐχθροὺς εὐγνωμόνησαν, ἡμεῖς δὲ
[13, 6]	ἀποτύχωσιν. (Ἐλθόντος δὲ τοῦ Καταναίου	πρὸς	τοὺς ἡγεμόνας τῶν Συρακοσίων καὶ
[13, 20]	προσηνέχθην· ἐπεὶ δ' ἅμα τῷ	πρὸς	τοὺς ἠτυχηκότας ἐλέῳ κρίνεται τό
[13, 92]	τοὺς δὲ πολίτας μὴ βούλεσθαι	πρὸς	τοὺς ἰδίους κινδύνους συμπαραλαμβάνειν, οὕς
[13, 50]	Μίνδαρος ἠναγκάσθη καταφυγεῖν τῆς χώρας	πρὸς	τοὺς καλουμένους Κλήρους, ὅπου καὶ
[13, 88]	πεντεκαίδεκα ταλάντοις φθαρῆναι καὶ μεταβαλέσθαι	πρὸς	τοὺς Καρχηδονίους. (Οἱ δὲ Ακραγαντῖνοι
[13, 16]	αὐτῶν πρὸς ἅπαντα συμφερόντων, οὔτε	πρὸς	τοὺς κελεύοντας τοὺς ἐνεδέχετο βλέπειν
[13, 22]	τῆς Ασίας ὅλης ἐβασίλευσε; Τῇ	πρὸς	τοὺς κρατηθέντας εὐγνωμοσύνῃ. Κροῖσον γὰρ
[13, 34]	καὶ πολλοὶ τῶν συμμάχων ἀπέστησαν	πρὸς	τοὺς Λακεδαιμονίους. διόπερ ὁ δῆμος
[13, 43]	μὲν μὴ βουλομένων, πολλὰ δὲ	πρὸς	τοὺς παρὰ Καρχηδονίων καὶ τῶν
[13, 36]	τέλος ἐκπλεύσαντες εἰς Ωρωπὸν ἀπαράσκευοι	πρὸς	τοὺς Πελοποννησίους ἐναυμάχησαν· κακῶς δὲ
[13, 66]	αὐτὸς δὲ διὰ τάχους ἧκε	πρὸς	τοὺς περὶ Θηραμένην εἰς Βυζάντιον.
[13, 51]	μετὰ μέρους τῶν Πελοποννησίων ἀπέστειλε	πρὸς	τοὺς περὶ Θρασύβουλον· συναπέστειλε δ'
[13, 111]	ἤδη τῆς ἡμέρας ὑποφωσκούσης ἀφώρμησαν	πρὸς	τοὺς περὶ τὸν Διονύσιον, οἱ
[13, 103]	διορύξας τὸ δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς	πρὸς	τοὺς πολεμίους εἰς Δεκέλειαν, ὅπως
[13, 88]	εἰ δὲ μή, διηπειλοῦντο μεταβάλλεσθαι	πρὸς	τοὺς πολεμίους. (Ὁ δ' Ιμίλκας
[13, 92]	διεδίδου λόγον ὡς διαπεμπομένων αὐτῶν	πρὸς	τοὺς πολεμίους. Οὕτω γὰρ μάλιστ'
[13, 54]	μὲν Σελινούντιοι τοὺς βιβλιαφόρους παραχρῆμα	πρὸς	τοὺς Συρακοσίους ἀπέστειλαν, δεόμενοι βοηθεῖν·
[13, 12]	τοῦ δήμου γνώμης εἰρήνην ποιησάμενοι	πρὸς	τοὺς Συρακοσίους ἀποπλεύσωσιν εἰς τὴν
[13, 28]	ἀνθρώπους ἐνδείξασθαι. ~Νικόλαος μὲν οὖν	πρὸς	τοὺς Συρακοσίους τοιούτοις χρησάμενος λόγοις
[13, 22]	καθεῖλε τὴν Μήδων ἀρχήν; Ἡ	πρὸς	τοὺς ταπεινοτέρους ὠμότης. (Ἀποστάντων γὰρ
[13, 88]	ταλάντοις διαφθαρῆναι· εὐθὺ γὰρ ἀπεκρίνατο	πρὸς	τοὺς τῶν Ιταλιωτῶν στρατηγούς, ὅτι
[13, 23]	ἄνθρωπον ὄντα. (Διόπερ εἰ τὸν	πρὸς	τοὺς ὑποπεπτωκότας ἔλεον ἀποκόψομεν, πικρὸν
[13, 23]	διαφοράν. Δεῖ γὰρ τὴν μὲν	πρὸς	τοὺς φίλους εὔνοιαν ἀθάνατον φυλάττειν,
[13, 19]	ποιήσασθαι διὰ τοῦ Ελωρίου πεδίου,	πρὸς	τῷ Ασινάρῳ ποταμῷ περικυκλώσαντες ἀπέκτειναν
[13, 6]	εἰς Κατάνην. (Βουλόμενοι δὲ τὸν	πρὸς	τῷ μεγάλῳ λιμένι τόπον Συρακοσίων
[13, 47]	τά τε ναυάγια συνήγαγον καὶ	πρὸς	τῷ προτέρῳ τροπαίῳ πάλιν ἕτερον
[13, 48]	τοὺς δυνατωτάτους τῶν πολιτῶν ὄντας	πρὸς	τῷ τὴν πόλιν ἐγχειρίζειν Λακεδαιμονίοις,
[13, 48]	τῶν νεῶν παρέπλευσε, καὶ καθωρμίσθη	πρὸς	τῷ τῆς Ηρας τεμένει. (Οἱ
[13, 52]	παραλιπεῖν τοὺς ῥηθέντας λόγους. (Βουλόμεθα	πρὸς	ὑμᾶς ἄγειν εἰρήνην, ἄνδρες Αθηναῖοι,
[13, 32]	πόλιν· καὶ ὁ φιλανθρώπως διακείμενος	πρὸς	ὑμᾶς, Δημοσθένους καὶ τῶν ἄλλων
[13, 73]	ὅτι τὰ Λακεδαιμονίων φρονεῖ καὶ	πρὸς	Φαρνάβαζον ἔχει φιλίαν, δι' ἧς
[13, 66]	ὁ τῆς πόλεως ἐπιστάτης ἀπῆλθε	πρὸς	Φαρνάβαζον, ὅπως λάβῃ χρήματα, τηνικαῦτά
[13, 37]	ὅλοις ἐλαττοῦσθαι. (Ἔχων οὖν φιλίαν	πρὸς	Φαρνάβαζον τὸν Δαρείου σατράπην, καὶ
[13, 40]	πρὸ τῆς ναυμαχίας ἦν ἀφεστηκυῖα	πρὸς	Φαρνάβαζον τὸν Δαρείου στρατηγὸν καὶ
[13, 104]	χιλίων, φοβηθέντες τὴν περίστασιν ἔφυγον	πρὸς	Φαρνάβαζον τὸν σατράπην· οὗτος δὲ
[13, 63]	ἐκ τῆς στρατείας φιλίαν ἔχων	πρὸς	Φαρνάβαζον τὸν τῶν Περσῶν σατράπην
[13, 78]	κατὰ τὸν Κόνωνα ταχθεισῶν οὐδεμία	πρὸς	φυγὴν ἐπέστρεψεν, ἀλλὰ πρύμναν ἀνακρουόμεναι
[13, 60]	τόλμας καὶ τὸ παράδοξον καταπλαγέντες	πρὸς	φυγὴν ἐτράπησαν. Τούτων δ' οὐδενὶ
[13, 17]	πόλιν κινδυνευόντων Αθηναίων ἐκβιασθέντων καὶ	πρὸς	φυγὴν ὁρμησάντων, οἱ προσεχεῖς ἀεὶ
[13, 10]	(Θλιβόμενοι δὲ πανταχόθεν οἱ Αθηναῖοι	πρὸς	φυγὴν ὥρμησαν· οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 60]	τὸ μὲν πλῆθος τῶν Ιμεραίων	πρὸς	φυγὴν ὥρμησε, τρισχίλιοι δ' αὐτῶν
[13, 66]	περὶ τὸν Θηραμένην ὁμολογίαν ἐποιήσαντο	πρὸς	Χαλκηδονίους φόρον λαμβάνειν παρ' αὐτῶν
[13, 101]	τῆς μὲν κατηγορίας καὶ τῶν	πρὸς	χάριν δημηγορούντων ἤκουον, τοὺς δ'
[13, 33]	οὔτε ἄλλῃ τινὶ περιστάσει συγγνώμην.	(Προσαγγελθέντων	δὲ πολεμίων ἐπὶ τῆς χώρας
[13, 84]	δυνάμενον δὲ παρὰ τοῦ γείτονος	προσαγοράσαι	τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν. (Διὰ δὲ
[13, 98]	καὶ Περικλῆς ὁ Περικλέους τοῦ	προσαγορευθέντος	κατὰ τὴν δύναμιν Ολυμπίου· συμπαρέλαβε
[13, 9]	συνέβη τὸν πόλεμον τοῦτον Δεκελεικὸν	προσαγορευθῆναι.	Αθηναῖοι δὲ περὶ μὲν τὴν
[13, 46]	δόρασιν ἠγωνίζοντο καὶ κατὰ τὰς	προσαγωγὰς	εἰς τὰς τῶν πολεμίων τριήρεις
[13, 3]	ἐνταῦθα γὰρ παραμένειν παρήγγελτο καὶ	προσαναλαμβάνειν	τοὺς παροίκους τῶν συμμάχων. Ἐπεὶ
[13, 1]	ἑξήκοντα ὀκτώ· (Ἐν ταύτῃ δὲ	προσαναπληροῦντες	τὸν συνεχῆ χρόνον, ἀρξόμεθα μὲν
[13, 113]	δὲ συνέβαινε τὰς πύλας κατακαίεσθαι,	προσανελάμβανε	τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ δὲ τὸ
[13, 99]	τοῦ Καλλικρατίδα νηὶ σιδηρᾶν χεῖρα,	προσαφθείσης	δ' αὐτῆς οἱ μὲν Αθηναῖοι
[13, 105]	μέμψιν ἀκολουθήσειν, τὰ δ' ἐπιτεύγματα	προσάψειν	ἅπαντας Αλκιβιάδῃ, ταχέως αὐτὸν ἐκέλευσαν
[13, 90]	τινας ἢ δι' ἔχθραν πικρότερον	προσβάλλοντες	ἀποσφάλλωνται τῆς ἀληθείας. ~Ιμίλκας δὲ
[13, 10]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν	προσβάλλοντες	οὐδὲν ἤνυον, τῶν Αθηναίων ἀγόντων
[13, 108]	(Τῶν δὲ Καρχηδονίων ἀπὸ μέρους	προσβαλλόντων	τῇ πόλει καὶ τοῖς κριοῖς
[13, 9]	καὶ τῶν ἀπὸ τῆς θαλάττης	προσβοηθούντων	πολλοὺς ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς δὲ πολλῆς
[13, 64]	δ' οἱ μὲν πολέμιοι τὰς	προσβολὰς	ἐκ διαδοχῆς ἐποιοῦντο, τῶν δὲ
[13, 76]	ἐχούσῃ φρουράν. Ποιησάμενος δὲ συνεχεῖς	προσβολὰς	ἐν ἀρχῇ μὲν οὐδὲν ἤνυε,
[13, 54]	ἐπιστήσας μετὰ πάσης σπουδῆς τὰς	προσβολὰς	ἐποιεῖτο. (Ἔξ μὲν γὰρ πύργους
[13, 79]	περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, καὶ πανταχόθεν	προσβολὰς	ἐποιεῖτο. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[13, 86]	τὰς μηχανὰς καὶ καθ' ἡμέραν	προσβολὰς	ἐποιεῖτο. (Οἱ δὲ Συρακόσιοι θεωροῦντες
[13, 64]	τὴν δύναμιν κατὰ δύο τόπους	προσβολὰς	ἐποιήσατο. Τῶν δ' ἔνδον ἐπεξελθόντων
[13, 86]	σπεύδοντες κατὰ πλείονα μέρη τὰς	προσβολὰς	ποιεῖσθαι, παρήγγειλαν τοῖς στρατιώταις καθαιρεῖν
[13, 69]	τειχῶν συνέφυγον. (Αὐτὸς δ' Αλκιβιάδης	προσβολὰς	ποιησάμενος τῇ πόλει, ἐν μὲν
[13, 66]	μισθοφόρους. (Μέχρι μὲν οὖν τινος	προσβολὰς	ποιούμενοι, κακὸν οὐδὲν ἀξιόλογον δρῶντες
[13, 62]	περιστρατοπεδευσάντων τὴν πόλιν καὶ πυκνὰς	προσβολὰς	ποιουμένων, οἱ καταλειφθέντες τῶν Ιμεραίων
[13, 52]	ἀνελπίστους εὐτυχίας ὁρῶν τῇ πόλει	προσγεγενημένας	μετέωρος ἦν ἐπὶ τοῖς εὐημερήμασι,
[13, 42]	ἔσεσθαι τοῖς σφετέροις πράγμασι τούτου	προσγενομένου.	(Καὶ γὰρ ὁ τῆς πολιτείας
[13, 59]	δυνάμει πάσῃ περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν,	προσγενομένων	ἄλλων παρά τε Σικελῶν καὶ
[13, 39]	συμμάχων τριήρεις, τριῶν δὲ μόνον	προσγενομένων	αὐτοῖς, ἐδίωκον τοὺς Λακεδαιμονίους. (Ἐπεὶ
[13, 73]	μετὰ δὲ ταῦτα τοῖς Κυμαίοις	προσγενομένων	πολλῶν τῶν ἐκ τῆς πόλεως
[13, 85]	Καρχηδονίοις ἐν εἰρήνῃ μένοντας· οὐ	προσδεξαμένων	δὲ τῶν ἐν τῇ πόλει
[13, 42]	δὲ στρατιωτῶν ἀσμένως τοὺς λόγους	προσδεξαμένων,	καὶ περὶ τούτων διαπεμψαμένων εἰς
[13, 87]	τῶν κατηγορουμένων ἐγχειρούντων ἀπολογεῖσθαι μηδένα	προσδέχεσθαι	τοὺς λόγους, καὶ τὸ πλῆθος
[13, 78]	ἐπέστρεψεν, ἀλλὰ πρύμναν ἀνακρουόμεναι διεκαρτέρουν,	προσδεχόμεναι	τὰς ἀφυστερούσας· (Οἱ δὲ τὴν
[13, 78]	Κόνων δ' ἅμα τῷ καταπλεῦσαι	προσδεχόμενος	τὴν πολιορκίαν, τὰ περὶ τὸν
[13, 108]	ὑπεκθέσθαι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ	προσδοκωμένου	κινδύνου· τῶν δὲ γυναικῶν ἐπὶ
[13, 111]	ἐρημίαν συγγενῶν ἢ φίλων ὑπελείποντο,	προσδοκωμένων	ὅσον οὔπω παρέσεσθαι τῶν Καρχηδονίων·
[13, 38]	τινα περὶ τὴν Μίλητον διέτριβε,	προσδοκῶν	τὴν παρὰ Φαρναβάζου βοήθειαν· τριακοσίας
[13, 64]	Μεσσήνιοι μέχρι μέν τινος ἀντεῖχον,	προσδοκῶντες	παρὰ τῶν Αθηναίων βοήθειαν· ὡς
[13, 55]	γε τὴν σωτηρίαν ἀπεγίνωσκον, ἀλλὰ	προσδοκῶντες	συντόμως ἥξειν τοὺς Συρακοσίους καὶ
[13, 88]	καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων, ἀεὶ	προσδοκῶντες	ταχέως λυθήσεσθαι τὴν πολιορκίαν· ἐπεὶ
[13, 62]	καταλειφθέντες τῶν Ιμεραίων ἀφειδῶς ἠγωνίζοντο,	προσδοκῶντες	τὴν τῶν νεῶν παρουσίαν. (Ἐκείνην
[13, 76]	πλεύσας εἰς Λέσβον, τῇ Μηθύμνῃ	προσέβαλε	μετὰ τῆς δυνάμεως παρ' Αθηναίων
[13, 8]	ὁ Γύλιππος μετὰ τῶν Συρακοσίων	προσέβαλε	τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων, καὶ
[13, 56]	διελθούσης ἅμα ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν	προσέβαλε,	τὸ δὲ κατὰ τὴν πόλιν
[13, 55]	τοῖς κρατίστοις στρατιώταις ἐκ διαδοχῆς	προσέβαλλε	τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ δὲ αἵ
[13, 6]	ᾔσθοντο τὴν ἀπάτην, ταχέως ἀναστρέψαντες	προσέβαλον	τῇ παρεμβολῇ τῶν Αθηναίων. ἐπεξελθόντων
[13, 13]	καὶ τὰς πεζὰς δυνάμεις ἐξαγαγόντες	προσέβαλον	τοῖς πολεμίοις καὶ κατὰ γῆν
[13, 105]	αὐτὸν ἐκέλευσαν ἀπιέναι καὶ μηκέτι	προσεγγίζειν	τῷ στρατοπέδῳ. ~Ἐπεὶ δ' οἱ
[13, 36]	πραγμάτων τεταπεινωμένων ὁ μὲν καιρὸς	προσεδεῖτο	πολλῆς ὁμονοίας, οἱ δὲ στρατηγοὶ
[13, 75]	τὸν δ' Ερμοκράτην οὐδ' ὣς	προσεδέξαντο·	ὑπώπτευον γὰρ τὴν τἀνδρὸς τόλμαν,
[13, 3]	(Ὑπὸ μὲν οὖν Ταραντίνων οὐ	προσεδέχθησαν,	Μεταποντίνους δὲ καὶ Ηρακλειώτας παρέπλευσαν·
[13, 108]	χώραν τάφρον περιεβάλοντο τῇ στρατοπεδείᾳ·	προσεδέχοντο	γὰρ τὸν Διονύσιον ἥξειν μετὰ
[13, 81]	βοηθείας κατὰ τὴν νῆσον, ἅπαντες	προσεδόκων	καὶ τὰς δυνάμεις εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι.
[13, 113]	πεζῶν ἑξακοσίων· ἣν καταλαβὼν κεκλεισμένην,	προσέθηκεν	αὐτῇ τὸν κατακεκομισμένον ἐκ τῶν
[13, 11]	παράπλῳ παρὰ Θουρίων καὶ Μεσσαπίων	προσειληφότες	συμμαχίαν. (Ἦγον δὲ τριήρεις πλείους
[13, 22]	εἰς τὴν ἐξουσίαν ἐκείνου παραγενομένων·	προσεκαλεῖτο	γὰρ ἡ τἀνδρὸς ἐπιείκεια πάντας
[13, 42]	εἶχεν ἰδίαις ναυσὶ τρισκαίδεκα ἐννέα	προσέλαβε,	καὶ μετὰ τούτων ἐκπλεύσας εἰς
[13, 2]	μεγάλας δωρεὰς προθεὶς τῷ μηνύσαντι.	(Προσελθὼν	δέ τις τῇ βουλῇ τῶν
[13, 75]	ὁ μὲν Ερμοκράτης μετ' ὀλίγων	προσελθὼν	τῷ κατὰ τὴν Αχραδινὴν πυλῶνι,
[13, 67]	καὶ περὶ μέσας (τὰς) νύκτας	προσέμιξαν	τῇ πόλει, καὶ τὰς μὲν
[13, 75]	πλήθεσιν, αὐτὸς δὲ φιλανθρώπως τούτοις	προσενεχθεὶς	ἐπαγάγοι τὸ πλῆθος εἰς τὴν
[13, 7]	δύναμιν ἔπλευσαν εἰς Συρακούσας. Καὶ	προσενεχθέντες	τῇ πόλει νυκτὸς ἔλαθον τοὺς
[13, 91]	παρεκελεύετο λέγειν ὅσα προῄρητο. Καὶ	προσεπειπόντος	ὅτι καθ' ὅλην τὴν ἡμέραν,
[13, 77]	δὲ ἔξω πλέων φυγεῖν καὶ	προσεπισπασάμενός	τινας τῶν πολεμίων τριήρων ναυμαχῆσαι
[13, 50]	Αθηναῖοι, καθάπερ ἦν αὐτοῖς παρηγγελμένον,	προσεποιοῦντο	φεύγειν, οἱ δὲ Πελοποννήσιοι περιχαρεῖς
[13, 49]	καὶ τῷ στρατηγοῦντι τούτων Χαιρέᾳ	προσέταξαν	ἄγειν τὸ στρατόπεδον ἐπὶ τὴν
[13, 47]	μόνον τοῖς πολίταις ἐξιέναι πανδημεὶ	προσέταξαν,	ἀλλὰ καὶ τοῖς παροικοῦσι ξένοις,
[13, 64]	τοῖς δ' ἐπὶ τούτων κατασταθεῖσι	προσέταξαν	δεκάτην πράττεσθαι τοὺς ἐκ τοῦ
[13, 65]	ναῦς αὑτῶν πληρώσαντες εἴκοσι πέντε,	προσέταξαν	παραβοηθεῖν τοῖς συμμάχοις. Οὗτος δὲ
[13, 106]	ἀφηγούμενος τοῖς μὲν ἄλλοις τριηράρχοις	προσέταξε	πληρώσαντας τὰς τριήρεις ἀκολουθεῖν, αὐτὸς
[13, 101]	Κόνωνα μὲν ἀπολύσας τῆς αἰτίας	προσέταξε	τούτῳ τὰς δυνάμεις παραδίδοσθαι, τοὺς
[13, 109]	τάγμα ποιήσας τῶν Σικελιωτῶν, οἷς	προσέταξεν	ἐν ἀριστερᾷ τὴν πόλιν ἔχοντας
[13, 75]	αὐτὸς οὖν αὑτοῦ κατέγνω φυγήν.	~Προσετέθη	δὲ καὶ συνωρὶς κατὰ τὴν
[13, 22]	οὐχ ὅπως ἠδίκησεν, ἀλλὰ καὶ	προσευηργέτησεν·	παραπλησίως δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις
[13, 3]	οἱ τιμῶντες τὸ θεῖον καὶ	προσευχόμενοι	κατατυχεῖν τῆς στρατείας. (Ἀναχθέντες οὖν
[13, 17]	καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων, οἱ	προσεχεῖς	ἀεὶ τῶν Αθηναίων ἐνέκλινον, καὶ
[13, 66]	ἐκάλουν, τούς τ' ἰδίους στρατιώτας	προσήγαγε	καὶ τοὺς Χαλκηδονίους ἅπαντας. Γενομένης
[13, 64]	ἐν τούτοις τοῖς τόποις πόλεις	προσηγάγετο.	(Αλκιβιάδης δὲ τὸν Θρασύβουλον μετὰ
[13, 72]	δὲ ταῦτα πλεύσας εἰς Αβδηρα	προσηγάγετο	πόλιν ἐν ταῖς δυνατωτάταις οὖσαν
[13, 85]	οὖσαν τὴν πόλιν, δύο πύργους	προσήγαγον	τοῖς τείχεσιν ὑπερμεγέθεις. τὴν μὲν
[13, 29]	(Ἀλλὰ μεταβαλόντες τὴν τῶν πολεμίων	προσηγορίαν	γεγόνασιν ἱκέται· πόθεν αὐτοῖς ταύτης
[13, 108]	ἔργοις καὶ ταῖς ἄλλαις παρασκευαῖς	προσήδρευε	μετὰ πάσης προθυμίας· (τὸ δὲ
[13, 22]	ἀνθρωπίνην ἀτυχίαν παράσχωμεν. Οὐ γὰρ	προσήκει	δοῦναι τῷ φθόνῳ καθ' ἡμῶν
[13, 27]	τὴν εὐημερίαν ἀνθρωπίνως ἡμᾶς ὑπενεγκεῖν	προσήκει	καὶ μὴ βάρβαρον ὠμότητα πρὸς
[13, 27]	ἐστι τιμωρεῖσθαι, τοὺς ἀκουσίως ἐξαμαρτάνοντας	προσῆκον	ἂν εἴη συγγνώμης ἀξιοῦν. Τί
[13, 30]	τῶν πόρρω κειμένων καὶ μηδὲν	προσηκόντων	ἐπιθυμεῖν· οὗτοι ταῦτ' ἔπραξαν. εὐδαιμονέστατοι
[13, 32]	ἠδικηκότων κόλασιν, ἐὰν ὑμῖν δοκῇ,	προσηκόντως	διαλύσεσθε τὴν ἔχθραν. Οὐ γὰρ
[13, 90]	προαίρεσιν οὐ τυγχάνοντας τοῦ ἀκριβοῦς	προσηκόντως	κατηγορίας τυγχάνειν, ὅταν κολακεύοντές τινας
[13, 34]	δὲ στρατιωτῶν τοὺς ἀριστεύσαντας ταῖς	προσηκούσαις	δωρεαῖς ἐτίμησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 31]	δ' αἰχμαλώτους ἀγομένους ἐπὶ τὴν	προσήκουσαν	τιμωρίαν ἀφεῖναι, καὶ πᾶσιν ἐνδείξασθαι,
[13, 87]	καὶ κεκρατηκότας τῶν βαρβάρων τὴν	προσήκουσαν	τιμωρίαν παρ' αὐτῶν μὴ λαβεῖν,
[13, 30]	οὕτως ὠμῶς χρησάμενοι τοῖς μηδὲν	προσήκουσι	βαρυτέραν ἂν ἐξεῦρον τιμωρίαν. ~Οὐκ
[13, 19]	τῶν στρατηγῶν ὅπλα πρὸς ἑκάτερον	προσηλώσαντες,	ἀνέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν. (Τότε
[13, 98]	διὰ τῶν ἱερείων ὑμῖν μὲν	προσημαίνεσθαι	νίκην, ἐμοὶ δὲ θάνατον, ὅμως
[13, 89]	θανάτου τιμώμενοι τὰς χεῖρας ἑαυτοῖς	προσήνεγκαν,	ὅπως ταῖς πατρῴαις οἰκίαις ἐναποπνεύσωσιν.
[13, 22]	ἄλλοις βασιλεῦσί τε καὶ δήμοις	προσηνέχθη.	(Τοιγαροῦν διαδοθείσης εἰς πάντα τόπον
[13, 20]	ἰδίας ἀτυχίας πικρῶς ἂν αὐτοῖς	προσηνέχθην·	ἐπεὶ δ' ἅμα τῷ πρὸς
[13, 17]	διεφθάρησαν, ἐπεὶ πρὸς τὰ βράχη	προσηνέχθησαν,	ἐκπηδῶντες ἐκ τῶν νεῶν εἰς
[13, 55]	τὴν πόλιν, τάς τε μηχανὰς	προσήρεισε	καὶ τοῖς κρατίστοις στρατιώταις ἐκ
[13, 54]	τοὺς ἴσους δὲ κριοὺς κατασεσιδηρωμένους	προσήρεισε	τοῖς τείχεσι· χωρὶς δὲ τούτων
[13, 16]	καὶ μετὰ δακρύων τοῖς θεοῖς	προσηύχοντο.	Ἐνίοτε γάρ, εἰ τύχοι, τῶν
[13, 103]	κυσὶ περιπεσεῖν καὶ διασπασθῆναι μικρῷ	πρόσθεν	τούτων τῶν χρόνων. ~Τοῦ δ'
[13, 77]	Πελοποννησίων ἐγγίσωσιν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι	προσιόντες	ἀεὶ μᾶλλον ἤλαυνον τὰς ναῦς,
[13, 46]	βελῶν πλήρης· οἱ δ' ἀεὶ	προσιόντες	ἐγγυτέρω τὰς λόγχας ἠκόντιζον, οἱ
[13, 2]	ξένων, ἔτι δὲ συμμάχων, ἑκουσίως	προσιόντες	τοῖς στρατηγοῖς διεκελεύοντο καταγράφειν ἑαυτοὺς
[13, 47]	τὸ πλῆθος τῶν τοῖς ἔργοις	προσιόντων	τὴν πρόθεσιν ταχέως λαβεῖν συντέλειαν.
[13, 8]	προϋπαρχούσας ναῦς καθείλκυσαν καὶ ἄλλας	προσκατασκευάσαντες.	Ἐν τῷ μικρῷ λιμένι τὰς
[13, 80]	(Παραιτουμένου δὲ διὰ τὸ γῆρας,	προσκατέστησαν	καὶ ἄλλον στρατηγὸν Ιμίλκωνα τὸν
[13, 80]	Σικελίᾳ καταλελειμμένους Καμπανοὺς διὰ τὸ	προσκεκοφέναι	τοῖς Καρχηδονίοις μετὰ τῶν Σικελιωτῶν
[13, 84]	περιστρώματος καὶ κωδίου καὶ δυεῖν	προσκεφαλαίων.	(Τοιαύτης δὲ τῆς σκληροτάτης στρωμνῆς
[13, 97]	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν ἀφανὴς ἐγεγόνει,	προσκλύζοντος	τοῦ κύματος· διόπερ ὁ μάντις
[13, 75]	τοῦ περιεωρᾶσθαι τοὺς τετελευτηκότας ἀτάφους,	προσκόψαι	τοῖς πλήθεσιν, αὐτὸς δὲ φιλανθρώπως
[13, 59]	δὲ θεοὺς ἐκτὸς Σελινοῦντος οἴχεσθαι	προσκόψαντας	τοῖς ἐνοικοῦσιν. (Ὅμως δὲ τῶν
[13, 21]	θεοῖς καὶ παρ' ἀνθρώποις μισουμένους,	προσκυνοῦντες	τὴν τύχην μηθὲν ὑπὲρ ἄνθρωπον
[13, 96]	βουλόμενος οἰκίαν ἐπίσημον εἰς οἰκειότητα	προσλαβέσθαι	πρὸς τὸ τὴν τυραννίδα ποιῆσαι
[13, 45]	καὶ τοὺς φρουροῦντας τὴν πόλιν	προσλαβόμενος,	βέλη τε παμπληθῆ ταχέως παρεκόμισε
[13, 70]	(Ἐκπλεύσας δὲ εἰς Ρόδον, καὶ	προσλαβόμενος	ἐκεῖθεν ναῦς ὅσας εἶχον αἱ
[13, 22]	τὴν εἰς τοὺς ἠτυχηκότας συγγνώμην	προσλαβοῦσα.	(Ἀπ' ἐκείνων οὖν τῶν χρόνων
[13, 1]	τὸν ἀπὸ τῶν προοιμίων καρπὸν	προσλαμβάνεσθαι·	(Ἐπεὶ δὲ ἐν ὀλίγαις βίβλοις
[13, 108]	ἐσύλησαν, συνέβη τιμηθῆναι θυσίαις καὶ	προσόδοις	ταῖς μεγίσταις ὑπὸ τῶν Ελλήνων,
[13, 53]	τὰς δημοσίας ταραχὰς ἰδίας ποιούμενοι	προσόδους	ᾑροῦντο τὸν πόλεμον. (Συνεπελάβετο δὲ
[13, 91]	τῆς πατρίδος συμφορὰς ἰδίας ἡγεῖσθαι	προσόδους,	τοὺς δὲ ταπεινοτέρους οὐδὲν πράξειν
[13, 79]	νῆσός ἐστιν, ἡ δ' ὕστερον	προσοικισθεῖσα	τῆς ἀντιπέραν ἐστὶ Λέσβου· ἀνὰ
[13, 27]	ἐξηγκωνισμένος καὶ ἐν ἀσχήμονί χιτῶνι	προσόψει	τῶν τῆς αἰχμαλωσίας οἰκτρῶν πεπείραται,
[13, 73]	ἐκ τῆς πόλεως πανδημεὶ καὶ	προσπεσόντων	ἀπροσδοκήτως, χρόνον μέν τινα διεκαρτέρουν
[13, 17]	δὲ πεζοὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς	προσπλέοντας	ἀνέκρινον, διὰ τί βουλομένων αὐτῶν
[13, 17]	τῆς μάχης καὶ τῇ γῇ	προσπλέοντας	ἠρώτων, εἰ διὰ τῆς γῆς
[13, 77]	κατανοήσας τὰς τῶν πολεμίων ναῦς	προσπλεούσας,	τὸ μὲν αὐτοῦ διαναυμαχεῖν ἔκρινεν
[13, 17]	τῆς γῆς στρατιωτῶν ὀνειδιζόντων τοῖς	προσπλέουσιν,	οἱ πρὸς τοὺς αἰγιαλοὺς ἀποφεύγοντες
[13, 38]	ἔδοξε τοῖς τῶν Αθηναίων στρατηγοῖς	προσπλεῦσαι	τῇ Λέσβῳ, κἀκεῖ παρὰ τῶν
[13, 97]	(Δεηθέντες δὲ καὶ τῶν Σαμίων	προσπληρῶσαι	δέκα τριήρεις, ἀνήχθησαν ἁπάσαις ταῖς
[13, 95]	ἐπὶ τῆς χώρας στρατοπεδεύων, καὶ	προσποιηθεὶς	ἐπιβουλεύεσθαι, κραυγὴν ἐποίησε καὶ θόρυβον
[13, 112]	ἔφασαν αὐτὸν ἐκ μὲν Γέλας	προσποιηθῆναι	τοὺς Φοίνικας ἀποδιδράσκειν, νυνὶ δὲ
[13, 43]	κρίσιν τούτων, τῷ μὲν λόγῳ	προσποιούμενος	δικαιοπραγεῖν, τῇ δ' ἀληθείᾳ νομίζων
[13, 30]	Σκύθαι τοῦτ' ἔπραξαν, ἀλλ' ὁ	προσποιούμενος	φιλανθρωπίᾳ διαφέρειν δῆμος ψηφίσμασι τὰς
[13, 100]	δὲ Λύσανδρον ἰδιώτην αὐτῷ συνεξέπεμψαν,	προστάξαντες	ἀκούειν ἅπαντα τούτου. οὗτοι μὲν
[13, 67]	καὶ τὰς μὲν τριήρεις ἀπέστειλαν	προστάξαντες	ἀφέλκειν τὰ πλοῖα καὶ κραυγὴν
[13, 104]	αὐτῷ παραδόντες ἐξέπεμψαν πρὸς Κόνωνα,	προστάξαντες	κοινῶς ἀφηγεῖσθαι τῶν δυνάμεων. (Ὃς
[13, 41]	τριήρεις ἀπέστειλεν Επικλέα τὸν Σπαρτιάτην,	προστάξας	ἄγειν τὴν ταχίστην. (Ὅς ἐπεὶ
[13, 91]	τυγχάνειν τοὺς Συρακοσίους, ὅτι τοιούτους	προστάτας	αἱροῦνται, δι' οὓς ἀπολέσθαι κινδυνεύει
[13, 92]	καὶ μόγις ἔφασκε τὴν πόλιν	προστάτην	εὑρηκέναι βέβαιον. (Οὐ μὴν ἀλλὰ
[13, 18]	(Ποιησάντων δὲ τῶν ἱππέων τὸ	προσταχθὲν	ἤδη νυκτὸς οὔσης, οἱ μὲν
[13, 84]	τὸ παραπλήσιον· (ὧν ποιησάντων τὸ	προσταχθέν,	καθ' ὃν καιρὸν ἤγετο ἡ
[13, 67]	ἐν ταῖς τριήρεσι ποιησάντων τὸ	προσταχθέν,	καὶ τῶν πλοίων τὰ μὲν
[13, 72]	τῶν ὅπλων· ὧν ταχὺ τὸ	προσταχθὲν	ποιησάντων, ὁ μὲν κύκλος τοῦ
[13, 19]	καὶ πανταχόθεν περιλαμβάνοντες ἀπεῖργον εὐθυπορεῖν	πρὸστὴν	σύμμαχον Κατάνην, παλινοδίαν δὲ καταναγκάσαντες
[13, 35]	τὸ πάντων τῶν νομοθετῶν πικρότατα	πρόστιμα	θεῖναι κατὰ πάντων τῶν ἀδικούντων,
[13, 91]	οὐσίαν ἔχων μεγάλην, ἐξέτισε τὰ	πρόστιμα,	καὶ τῷ Διονυσίῳ παρεκελεύετο λέγειν
[13, 33]	τὴν ἀγορὰν παραγένηται, θάνατον εἶναι	πρόστιμον,	οὔτε ἀγνοίᾳ δοὺς οὔτε ἄλλῃ
[13, 38]	νεωτερισμῷ τινας συνίστασθαι τῶν Ροδίων·	(Προσφάτως	γὰρ τοῖς Λακεδαιμονίοις τινὲς τῶν
[13, 85]	αὐτοῖς Δέξιππός τε ὁ Λακεδαιμόνιος	προσφάτως	ἐκ Γέλας παρὼν μετὰ ξένων
[13, 43]	δ' ἐφοβοῦντο τοὺς Συρακοσίους, ἑωρακότες	προσφάτως	καταπεπολεμημένας τὰς τῶν Αθηναίων δυνάμεις.
[13, 50]	Αλκιβιάδου ναῦς (καὶ) μόνας ὁρῶν	προσφερομένας,	τὰς δ' ἄλλας ἀγνοῶν, κατεφρόνησε,
[13, 24]	πρὸς τὴν τοῦ κρατοῦντος εὐγνωμοσύνην	προσφεύγοντα	τιμωρούμενος οὐκέτι τὸν ἐχθρὸν κολάζει,
[13, 15]	δὲ τῶν τριηράρχων ἐξ ὀνόματος	προσφωνῶν	καὶ τὰς χεῖρας ἐκτείνων ἐδεῖτο
[13, 82]	βίου διαμένοντα. (Καὶ κατὰ τὴν	προτέραν	δὲ ταύτης Ολυμπιάδα, δευτέραν ἐπὶ
[13, 75]	ἐπαγάγοι τὸ πλῆθος εἰς τὴν	προτέραν	εὔνοιαν. (Τῶν οὖν ὀστῶν παρακομισθέντων
[13, 103]	μὲν ἀρχὴν ἀπὸ τῆς τῆς	προτέρας	τελευτῆς πεποίηται, γέγραφε δὲ βύβλους
[13, 50]	τῶν μὲν Αθηναίων διὰ τὸ	προτέρημα	θρασύτερον ἢ συμφορώτερον ἀγωνιζομένων, τῶν
[13, 53]	εἰθισμένης βραβεύειν τὰ κατὰ πόλεμον	προτερήματα.	(Αθηναῖοι μὲν οὖν κακῶς βουλευσάμενοι
[13, 46]	ἐτράπησαν, οἱ δ' Αθηναῖοι τῷ	προτερήματι	μετεωρισθέντες μετὰ σπουδῆς ἐπεδίωκον τὰς
[13, 80]	μὲν Συρακοσίους κωλῦσαι χρήσασθαι τῷ	προτερήματι,	ταῖς δὲ ἰδίαις δυνάμεσιν ἀσφαλῆ
[13, 13]	οἱ Συρακόσιοι, κατὰ θάλατταν δὲ	προτερήσαντες	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν πόλιν. ἀπώλοντο
[13, 47]	στενώτατος. Συνέβαινε μὲν οὖν καὶ	πρότερον	ἀεὶ κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον
[13, 62]	ἐπὶ τὸν τόπον, ἐν ᾧ	πρότερον	Αμίλκας ὁ πάππος αὐτοῦ ὑπὸ
[13, 85]	δὲ τούτοις ἐμισθώθησαν καὶ οἱ	πρότερον	Αννίβᾳ συμμαχήσαντες Καμπανοί, περὶ ὀκτακοσίους
[13, 94]	ἐνεστώτων καιρῶν ἀλλότριον εἶναι· καὶ	πρότερον	δὲ Καρχηδονίων τὰς τριάκοντα μυριάδας
[13, 98]	ἰδιώτης ὢν μὲν συνεστράτευε τότε,	πρότερον	δὲ πολλάκις ἦν ἀφηγημένος δυνάμεων·
[13, 66]	λαμβάνειν παρ' αὐτῶν ὅσον καὶ	πρότερον.	ἐντεῦθεν δὲ τὰς δυνάμεις ἀπαγαγόντες
[13, 112]	τῶν πολεμίων ἐπηκολουθηκέναι· ὥστε τοῖς	πρότερον	ἐπιθυμοῦσι καιρὸν λαβεῖν τῆς ἀποστάσεως
[13, 24]	ἡμῶν ὁ θυμός, ὅταν ὁ	πρότερον	ἐχθρὸς ὢν ἐκ μεταβολῆς ἱκέτης
[13, 15]	ἐκτείνων ἐδεῖτο πάντων, εἰ καὶ	πρότερον,	(ἢ) τὸ νῦν ἀντιλαβέσθαι τῆς
[13, 61]	τριήρεις παρὰ τῶν Σικελιωτῶν, ἃς	πρότερον	μὲν ἀπεστάλκεισαν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ
[13, 27]	μεταβολὴν θεωρῶν ἐλεῶ τὴν τύχην.	Πρότερον	μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐπισημοτάτοις
[13, 94]	ταῦτα πράττουσιν, εἰδέναι μὲν καὶ	πρότερον,	νῦν δὲ σαφέστερον ἀνεγνωκέναι· Ιμίλκωνα
[13, 25]	ἔχει τὴν ἡγεμονίαν. (Καὶ γὰρ	πρότερον	περὶ τὴν Αἴγυπτον τριακοσίας τριήρεις
[13, 62]	ὀλίγῳ χρόνῳ μείζονα πράξαντα τῶν	πρότερον	στρατηγῶν. ~Εἰς δὲ τὴν Σικελίαν
[13, 77]	ναυμαχίαν ὡς οὐδεὶς ἕτερος τῶν	πρότερον	στρατηγῶν ἦν κατεσκευακώς. Ἔτυχε μὲν
[13, 23]	ὑπερέχειν ἐν ῥοπῇ καιροῦ τῶν	πρότερον	ὑποπεπτωκότων ἀσθενέστεροι γίνονται. (Μαρτυρεῖ δ'
[13, 109]	κἂν μὲν ὁρῶσι τοὺς ἰδίους	προτεροῦντας,	συνεπιλαμβάνεσθαι τῆς μάχης, ἂν δ'
[13, 10]	δὲ ταῖς τῶν κυβερνητῶν τέχναις	προτεροῦντες,	ἄπρακτον εἶχον τὴν ἐν τούτοις
[13, 47]	ναυάγια συνήγαγον καὶ πρὸς τῷ	προτέρῳ	τροπαίῳ πάλιν ἕτερον ἔστησαν. (Μίνδαρος
[13, 52]	ὁ μὲν δῆμος ἐκ τῶν	προτέρων	συμφορῶν ἀνελπίστους εὐτυχίας ὁρῶν τῇ
[13, 88]	σκηνὴν ὠθούμενοι τὰς σιτομετρίας τὰς	προτεταγμένας	ᾔτουν· εἰ δὲ μή, διηπειλοῦντο
[13, 15]	δ' ὑπὸ τοῦ δήμου τετιμημένους	προτρεπόμενος	ἀξίους φανῆναι τῶν στεφάνων, ἅπαντας
[13, 66]	ἦν γὰρ ὁ Κλέαρχος χαλεπός	προύδωκαν	τὴν πόλιν τοῖς περὶ τὸν
[13, 97]	τοῦ κύματος· διόπερ ὁ μάντις	προύλεγε,	διότι τελευτήσει ναυμαχῶν ὁ ναύαρχος·
[13, 8]	θάλατταν ἀγώνων ἀντιποιεῖσθαι, τάς τε	προϋπαρχούσας	ναῦς καθείλκυσαν καὶ ἄλλας προσκατασκευάσαντες.
[13, 73]	τοῖς Κυμαίοις, βουλόμενος αὐτῶν μετὰ	προφάσεως	διαρπάσαι τὴν χώραν. Καὶ τὸ
[13, 88]	τροφὴν ἐκλιπεῖν. Διόπερ οἱ στρατηγοὶ	πρόφασιν	ἐνέγκαντες ὡς διεληλύθασιν οἱ ταχθέντες
[13, 5]	μισοῦντες τὸν Αλκιβιάδην ἐν Αθήναις,	πρόφασιν	ἔχοντες τὴν τῶν ἀγαλμάτων περικοπήν,
[13, 94]	γὰρ πρὸς αὐτὸν ἀπεσταλκέναι κήρυκα,	πρόφασιν	μὲν ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων, παρακαλεῖν
[13, 43]	εὐλαβούμενοι, μὴ διὰ ταύτην τὴν	πρόφασιν	οἱ Συρακόσιοι συνεπιλάβωνται τοῦ πολέμου
[13, 53]	δῆμον, τὸ μέγεθος τῶν εὐημερημάτων	προφερόμενος,	ὥσπερ τῆς τύχης οὐκ ἐναλλὰξ
[13, 41]	οἵδ' ἀπὸ πεντήκοντα νεῶν θάνατον	προφυγόντες	πρὸς σκοπέλοισιν Αθω σώματα γῇ
[13, 72]	ἐγενήθη τῆς πόλεως, ἔλαθε ταῖς	προφυλακαῖς	ἐγγίσας, καὶ ῥᾳδίως αὐτοὺς τρεψάμενος
[13, 71]	δ' Αντίοχος ὢν τῇ φύσει	πρόχειρος,	καὶ σπεύδων δι' ἑαυτοῦ τι
[13, 16]	τοὺς δ' εἰς τὴν θάλατταν	προωθοῦντες,	ἐκυρίευον τῶν τριήρων. Ἁπλῶς δὲ
[13, 78]	οὐδεμία πρὸς φυγὴν ἐπέστρεψεν, ἀλλὰ	πρύμναν	ἀνακρουόμεναι διεκαρτέρουν, προσδεχόμεναι τὰς ἀφυστερούσας·
[13, 79]	τὰς τῶν ἀντιτεταγμένων ναῦς ταῖς	πρῴραις	ἐπέβαινον τετολμηκότως, ὡς οὐχ ὑποστησομένων
[13, 16]	καὶ πολλοὶ ταῖς τῶν ἐναντίων	πρῴραις	ἐπιβάντες, τῆς οἰκείας νεὼς ὑφ'
[13, 3]	παρώρμουν κεκοσμημέναι τοῖς ἐπὶ ταῖς	πρῴραις	ἐπισήμασι καὶ τῇ λαμπρότητι τῶν
[13, 10]	τῶν Συρακοσίων τὸν περὶ τὴν	πρῴραν	τόπον ἰσχυρὸν ἔχουσαι καὶ ταπεινόν,
[13, 10]	καὶ λιθοβολοῦντες λιπεῖν ἠνάγκαζον τὰς	πρῴρας,	ἁπλῶς δὲ πολλαῖς τῶν ἐμπιπτουσῶν
[13, 45]	στρατιωτῶν οὓς μὲν ἐπὶ τὰς	πρῴρας	ἐπέστησεν, οὓς δ' ἐπὶ τῆς
[13, 10]	τριήρεις ἦσαν ἀσθενεστέρας ἔχουσαι τὰς	πρῴρας	καὶ μετεώρους· διὸ συνέβαινεν αὐτῶν
[13, 10]	Αρίστωνος τοῦ Κορινθίου κυβερνήτου τὰς	πρῴρας	τῶν νεῶν ποιῆσαι βραχυτέρας καὶ
[13, 36]	τῆς ἐσχάτης ἐλπίδος ὑπὲρ τῶν	πρωτείων.	(Ἑλόμενοι δὲ τετρακοσίους ἄνδρας, τούτοις
[13, 90]	(Λέγεται δὲ τὸν Τελλίαν τὸν	πρωτεύοντα	τῶν πολιτῶν πλούτῳ καὶ καλοκἀγαθίᾳ
[13, 48]	διαγωνιζόμενοι δῆμοι· Λακεδαιμόνιοι γὰρ τοὺς	πρωτεύοντας	ἐν ταῖς συμμαχίσι πόλεσιν ἐποίουν
[13, 48]	καὶ πεντακοσίους, καὶ πάντες οὗτοι	πρωτεύοντες	τῶν πολιτῶν. (Τούτων δ' ἐπιγεγενημένων
[13, 43]	ἀλλὰ καὶ τοῦ παρ' αὐτοῖς	πρωτεύοντος	παραλαβεῖν τὴν πόλιν, τοῖς μὲν
[13, 34]	τριήρεις, ὧν ἦρχεν Ερμοκράτης ὁ	πρωτεύων	τῶν πολιτῶν. (Αὐτοὶ δὲ τὰς
[13, 85]	τείχεσιν ὑπερμεγέθεις. τὴν μὲν οὖν	πρώτην	ἡμέραν ἐπὶ τούτων τειχομαχήσαντες καὶ
[13, 51]	οὗ τὴν τροπὴν ἐποιήσαντο τὴν	πρώτην.	(Οἱ μὲν οὖν ἐν τῇ
[13, 96]	μηχανήματα καὶ βέλη παντοδαπά, διανοούμενοι	πρώτην	πολιορκῆσαι τὴν τῶν Γελῴων πόλιν.
[13, 93]	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἐπὶ	πρώτην	στρατεύειν τὴν Γέλαν, ἐδέοντο τοῦ
[13, 103]	Τῶν δὲ συγγραφέων Φίλιστος τὴν	πρώτην	σύνταξιν τῶν Σικελικῶν εἰς τοῦτον
[13, 47]	ἔστησαν. (Μίνδαρος δὲ νυκτὸς περὶ	πρώτην	φυλακὴν εἰς Αβυδον ἀναχθεὶς τάς
[13, 111]	ἐκ τῆς πόλεως ὄχλον περὶ	πρώτην	φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἐξαπέστειλεν, αὐτὸς
[13, 22]	ἡμῶν εὐγνωμοσύνῃ πολυωρούμενοι, καὶ οἱ	πρῶτοι	βωμὸν ἐλέου καθιδρυσάμενοι τοῦτον ἐν
[13, 26]	καὶ δικαίαν ἐλήλυθε συμβίωσιν· οὗτοι	πρῶτοι	τοὺς καταφυγόντας διασώσαντες τοὺς περὶ
[13, 26]	εὐεργετημάτων. (Οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ	πρῶτοι	τροφῆς ἡμέρου τοῖς Ελλησι μεταδόντες,
[13, 74]	δὲ τούτοις Ερασινίδην, Αριστοκράτην, Αρχέστρατον,	Πρωτόμαχον,	Θρασύβουλον, Αριστογένην· ἐκ δὲ τούτων
[13, 101]	ἥκειν. Ὧν Αριστογένης μὲν καὶ	Πρωτόμαχος	φοβηθέντες τὴν ὀργὴν τοῦ πλήθους
[13, 13]	τινας ναῦς ἀπολωλέναι, τὸ μὲν	πρῶτον	αἱ μάλιστα συνεγγίζουσαι ταῖς διεφθαρμέναις
[13, 28]	τὸν λόγον ἔχω Σπαρτιάτην. Καὶ	πρῶτον	ἄν τις ἐπιζητήσειε, πῶς Νικόλαος
[13, 104]	αὐτοῖς Λακεδαιμονίων. Καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	Διονυσίων ὄντων ἐν ταῖς οἰκίαις
[13, 5]	Σαλαμινίᾳ νηὶ παραγενόμενοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἐζήτουν τοὺς περὶ τὸν Αλκιβιάδην·
[13, 44]	τῶν Αἰγεσταίων. Καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ἐν τάξει τὴν ὅμορον χώραν
[13, 112]	τῶν Συρακοσίων ἱππεῖς τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπετήρουν, εἰ δύναιντο κατὰ τὴν
[13, 46]	οἱ δ' Αθηναῖοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπεχείρησαν ἀποσπᾶν τὰς ναῦς ἀπὸ
[13, 47]	μετὰ νεῶν τριάκοντα τὸ μὲν	πρῶτον	ἐπεχείρησε κωλύειν τοὺς ἐπὶ τῶν
[13, 39]	εὐώνυμον Θρασύβουλος. Καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	ἔσπευδον ἀμφότεροι φιλοτιμούμενοι περὶ τοῦ
[13, 51]	καὶ τῶν τοξοτῶν τὸ μὲν	πρῶτον	εὐρώστως ὑπέστη τοὺς πολεμίους, καὶ
[13, 108]	(Οἱ δὲ Γελῷοι τὸ μὲν	πρῶτον	ἐψηφίσαντο τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς
[13, 88]	(Οἱ δὲ Ακραγαντῖνοι τὸ μὲν	πρῶτον	κακῶς ἀπαλλαττόντων τῶν Καρχηδονίων ἀφθόνως
[13, 72]	μῆκος ἐπὶ σταδίους ὀκτώ, τότε	πρῶτον	κατεπλάγησαν, θεωροῦντες τὰ δύο μέρη
[13, 55]	τὴν πόλιν. (Τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	κατεπλήξαντο τοὺς ὑποστάντας, ὀλίγους ὄντας·
[13, 85]	βαθείᾳ καὶ χάρακι περιέλαβον. (Καὶ	πρῶτον	μὲν ἀπέστειλαν πρέσβεις πρὸς τοὺς
[13, 49]	καὶ τὴν Χερρόνησον περιέπλεον. Καὶ	πρῶτον	μὲν εἰς Ελεοῦντα παρεγένοντο· μετὰ
[13, 86]	δὲ θεωρῶν τὰ πλήθη δεισιδαιμονοῦντα	πρῶτον	μὲν ἐπαύσατο καθαιρῶν τὰ μνημεῖα,
[13, 21]	ἰδίας ἀνοίας ἀξίαν κεκόμισται τιμωρίαν,	πρῶτον	μὲν παρὰ θεῶν, μετὰ δὲ
[13, 66]	μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἀναζεύξας	πρῶτον	μὲν Σηλυβρίαν διὰ προδοσίας εἷλεν,
[13, 63]	ἀνδρῶν ἑξακισχιλίων. ἐντεῦθεν δ' ὁρμώμενος	πρῶτον	μὲν τὴν τῶν Μοτυηνῶν ἐπόρθησε
[13, 73]	τὸ τεῖχος παραταττομένων, τὸ μὲν	πρῶτον	οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸς μάχην ὥρμησαν,
[13, 51]	καρτερᾶς μάχης γενομένης, τὸ μὲν	πρῶτον	οἱ τοῦ Φαρναβάζου μισθοφόροι φεύγειν
[13, 73]	τὴν χώραν. Καὶ τὸ μὲν	πρῶτον	πολλῶν αἰχμαλώτων σωμάτων κυριεύσας ἀπῆγεν
[13, 67]	πυθόμενοι τὸ γεγονός, τὸ μὲν	πρῶτον	τοὺς ἡμίσεις ἐπὶ τοῦ λιμένος
[13, 64]	χρήμασι τὴν ἰδίαν ψυχήν, καὶ	πρῶτος	Αθηναίων δοκεῖ δικαστήριον δωροδοκῆσαι. (Οἱ
[13, 37]	ἔτι δ' εὐγενείᾳ καὶ πλούτῳ	πρῶτος	Αθηναίων. (Οὗτος οὖν ἐπιθυμῶν τῆς
[13, 99]	ἐπιφανέστατον ἑαυτῷ περιποιήσασθαι θάνατον. Διόπερ	πρῶτος	ἐπὶ τὴν Λυσίου τοῦ στρατηγοῦ
[13, 99]	ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους, ἑκάστου σπεύδοντος	πρώτου	κατάρξασθαι τῆς μάχης. (Ἔμπειροί τε
[13, 114]	Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς Διονύσιον	πρώτου	συστάντος, ἡγούμεθα δεῖν ἐπιτετελεσμένης τῆς
[13, 81]	διελάμβανον, ὅπερ ἦν, ἐπ' αὐτοὺς	πρώτους	ἥξειν τὸ τοῦ πολέμου βάρος.
[13, 60]	μάχῃ κρατήσειαν (ἂν) εὐθὺ τοὺς	πρώτους	ὑποστάντας ἀνεῖλον. (Τοῦ δὲ πλήθους
[13, 26]	δόξης πεφροντικότας· εἰ δὲ παρὰ	πρώτων	ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας, μηδὲ αὐτοὶ
[13, 9]	ἐπεθύμουν, οἱ δ' εἴ τι	πταίσειαν	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ, βοηθήσειν τοῖς
[13, 112]	τῶν μισθοφόρων, τὸ μηδενὸς ἁδροῦ	πταίσματος	γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγως, τὸ δὲ
[13, 49]	ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, τῶν	Πυδναίων	ἀπειθούντων, πολλῇ δυνάμει τὴν πόλιν
[13, 49]	οὖν Αρχέλαος φιλοτιμότερον πολιορκήσας τὴν	Πύδναν	καὶ κρατήσας μετῴκισεν αὐτὴν ἀπὸ
[13, 7]	πέμπειν, τότε δὲ μετὰ Γυλίππου	Πύθην	μετὰ δύο τριήρων προαπέστειλαν εἰς
[13, 13]	Μένανδρος, παρὰ δὲ τοῖς Συρακοσίοις	Πύθης	ὁ Κορίνθιος. (Ὑπερτεινούσης δὲ τῆς
[13, 8]	τρισχιλίους ἦγε διὰ τῆς μεσογείου.	Πυθόμενοι	δὲ οἱ Αθηναῖοι τὴν παρουσίαν
[13, 59]	κατὰ σπουδὴν ἐπὶ τὴν βοήθειαν.	Πυθόμενοι	δὲ τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, πρέσβεις
[13, 56]	τοὺς Καρχηδονίους· οἱ δὲ Συρακόσιοι	πυθόμενοι	τὰ περὶ τὴν πολιορκίαν, πρὸς
[13, 13]	δὲ Συρακόσιοι παρά τινων αὐτομόλων	πυθόμενοι	τὴν αἰτίαν τοῦ ὑπερτεθεῖσθαι τὸν
[13, 36]	αὐτοῦ διειλέχθαι. ~Οἱ δ' Αθηναῖοι	πυθόμενοι	τὴν ἐν Σικελίᾳ δύναμιν ἄρδην
[13, 101]	ὅσας ἠδύναντο πλείστας. ~Αθηναῖοι δὲ	πυθόμενοι	τὴν ἐν ταῖς Αργινούσαις εὐημερίαν
[13, 67]	λιμένα συνδεδραμηκότος. (Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι	πυθόμενοι	τὸ γεγονός, τὸ μὲν πρῶτον
[13, 45]	οἱ περὶ Σηστὸν ὄντες Αθηναῖοι	πυθόμενοι	τὸν παράπλουν ἀνήχθησαν ἐπ' αὐτοὺς
[13, 39]	Σίγειον κατέπλευσεν. Οἱ δ' Αθηναῖοι	πυθόμενοι	τὸν παράπλουν, οὐκ ἀνέμειναν ἁπάσας
[13, 105]	~Οἱ δὲ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ	πυθόμενοι	τοὺς Λακεδαιμονίους πάσῃ τῇ δυνάμει
[13, 71]	εἰς πόλεμον χρησίμων. ~Αλκιβιάδης δὲ	πυθόμενος	ἐν Εφέσῳ τὸν Λύσανδρον ἐξαρτύειν
[13, 45]	κατεπόνουν τοὺς ἐναντίους. (Ἅ δὴ	πυθόμενος	Μίνδαρος ὁ τῶν Πελοποννησίων ναύαρχος,
[13, 64]	καὶ κατὰ θάλατταν. (Ἃ δὴ	πυθόμενος	ὁ τῶν Αθηναίων δῆμος ἐξαπέστειλε
[13, 87]	ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων. ~Ιμίλκων δὲ	πυθόμενος	τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον, ἀπέστειλεν
[13, 100]	δὲ τὴν Μιτυλήνην πολιορκῶν Ετεόνικος	πυθόμενός	τινος τὴν τῶν Πελοποννησίων ἧτταν,
[13, 38]	Αθηναίων ἡγεμονίαν· (Μετ' ὀλίγον δὲ	πυθόμενός	τινων, ὅτι πεισθεὶς Αλκιβιάδῃ πάλιν
[13, 71]	τὴν γῆν διενήξαντο. Αλκιβιάδης δὲ	πυθόμενος	τὸ γεγενημένον διὰ σπουδῆς ἀνέκαμψεν
[13, 97]	δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας	πυθόμενος	τὸν κατάπλουν τῶν νεῶν, ἐπὶ
[13, 47]	τὸν τόπον εἶναι ῥοῦν καὶ	πυκνὰς	ποιεῖσθαι τροπὰς τὴν θάλατταν, τότε
[13, 62]	Καρχηδονίων περιστρατοπεδευσάντων τὴν πόλιν καὶ	πυκνὰς	προσβολὰς ποιουμένων, οἱ καταλειφθέντες τῶν
[13, 83]	ξενῶνας ἔχων πλείους πρὸς ταῖς	πύλαις	ἔταττεν οἰκέτας, οἷς παρηγγελμένον ἦν
[13, 113]	ἐν ὅσῳ δὲ συνέβαινε τὰς	πύλας	κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ
[13, 113]	δὲ τὸ πῦρ κατέφθειρε τὰς	πύλας,	οὗτος μὲν μετὰ τῶν ἠκολουθηκότων
[13, 113]	περὶ μέσας νύκτας πρὸς τὴν	πύλην	τῆς Αχραδινῆς μεθ' ἱππέων ἑκατὸν
[13, 4]	Αλκιβιάδου τῶν στρατιωτῶν τινες διελόντες	πυλίδα	παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν· δι'
[13, 64]	τῶν Αθηναίων δυνάμεις, ἐστράτευσαν ἐπὶ	Πύλον,	ἣν Μεσσήνιοι φρουρᾷ κατεῖχον, κατὰ
[13, 64]	μὲν οὖν ἐγκρατεῖς ἐγένοντο τῆς	Πύλου,	πεντεκαίδεκα ἔτη τῶν Αθηναίων αὐτὴν
[13, 64]	δωροδοκῆσαι. (Οἱ δ' ἐν τῇ	Πύλῳ	Μεσσήνιοι μέχρι μέν τινος ἀντεῖχον,
[13, 75]	προσελθὼν τῷ κατὰ τὴν Αχραδινὴν	πυλῶνι,	καὶ τῶν φίλων τινὰς εὑρὼν
[13, 38]	ἀπῆρεν εἰς Ελλήσποντον διὰ τὸ	πυνθάνεσθαι	τὸν τῶν Αθηναίων στόλον ἐν
[13, 51]	μέν τινος ἐπεδίωξαν τοὺς πολεμίους,	πυνθανόμενοι	δὲ τὸν Φαρνάβαζον μετὰ πολλῆς
[13, 64]	δῆμον τῶν εἰσφορῶν. (Λακεδαιμόνιοι δὲ	πυνθανόμενοι	περὶ τὸν Ελλήσποντον ὑπάρχειν ἁπάσας
[13, 49]	ἐν Σηστῷ τῶν Αθηναίων στρατηγοί,	πυνθανόμενοι	τὸ μέγεθος τοῦ συναγομένου τοῖς
[13, 10]	τέλος λαβούσης, οἱ μὲν Αθηναῖοι	πυνθανόμενοι	τὸν μετὰ Δημοσθένους στόλον ἐν
[13, 93]	εἰς Συρακούσας. (Οἱ δὲ Γελῷοι	πυνθανόμενοι	τοὺς Καρχηδονίους μέλλειν μετὰ πάσης
[13, 72]	Δεκελείᾳ διατρίβων μετὰ τῆς δυνάμεως,	πυνθανόμενος	δὲ τοὺς κρατίστους τῶν Αθηναίων
[13, 38]	δέκα νεῶν ἀπέστειλεν εἰς Ρόδον,	πυνθανόμενος	ἐπὶ νεωτερισμῷ τινας συνίστασθαι τῶν
[13, 46]	τριακοσίων ἐδίδαξεν, ὡς τοῦτο ἔπραξε	πυνθανόμενος	τόν τε τῶν Αράβων βασιλέα
[13, 94]	τῶν ὄχλων ἐπ' αὐτὸν καὶ	πυνθανομένων	περὶ τῶν Καρχηδονίων, ἀγνοεῖν αὐτοὺς
[13, 84]	ὅταν ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως ἀναφθῇ	πῦρ,	ἅπαντας ἐπιτελεῖν τὸ παραπλήσιον· (ὧν
[13, 113]	τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ δὲ τὸ	πῦρ	κατέφθειρε τὰς πύλας, οὗτος μὲν
[13, 111]	δισχιλίους. (Τούτοις δ' ἦν παρηγγελμένον	πυρὰ	καίειν δι' ὅλης τῆς νυκτὸς
[13, 95]	εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διενυκτέρευσε	πυρὰ	καίων καὶ τοὺς γνωριμωτάτους τῶν
[13, 85]	εὐέφοδον οὖσαν τὴν πόλιν, δύο	πύργους	προσήγαγον τοῖς τείχεσιν ὑπερμεγέθεις. τὴν
[13, 54]	προσβολὰς ἐποιεῖτο. (Ἔξ μὲν γὰρ	πύργους	ὑπερβάλλοντας τοῖς μεγέθεσιν ἐπέστησε, τοὺς
[13, 47]	μιᾷ νηί. ᾠκοδόμησαν δὲ καὶ	πύργους	ὑψηλοὺς ἐπ' ἀμφοτέρων τῶν ἄκρων,
[13, 55]	τείχη, τῷ δ' ὕψει τῶν	πύργων	οἱ μαχόμενοι πολλοὺς τῶν Σελινουντίων
[13, 55]	πεποιημένοι ῥᾳδίως κατεπονοῦντο, τῶν ξυλίνων	πύργων	πολὺ τοῖς ὕψεσιν ὑπερεχόντων. Πεσόντος
[13, 108]	ὅσα μηδ' ἱκανῶς ὑπὸ τοῦ	πυρὸς	ἐδόκει διεφθάρθαι, τὰς γλυφὰς καὶ
[13, 100]	δύναμιν αὐτὸς ἔχων εἰς τὴν	Πυρραίων	πόλιν ἀπεχώρησεν, οὖσαν σύμμαχον· ἐδεδοίκει
[13, 84]	καὶ βιαζόμενον ἑαυτῷ τὸ ἀγρίδιον	πωλῆσαι,	μέχρι μέν τινος ἐπιπλήττειν, τῆς
[13, 84]	τοῦ γείτονος προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα	πωλήσειν.	(Διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῆς
[13, 94]	γὰρ ἀνεκτὸν εἶναι, τῶν ἄλλων	πωλούντων	τὴν πατρίδα, μόνον κινδυνεύειν μετὰ
[13, 53]	τοῖς ὅλοις, ὥστε μηκέτι δύνασθαι	πώποτε	αὑτοὺς γνησίως ἀναλαβεῖν. (Ἀλλὰ ταῦτα
[13, 84]	λαμβανούσης, φῆσαι δεῖν μὴ σπεύδειν	πῶς	ἄπορον ποιήσῃ τὸν γείτονα, ἀλλὰ
[13, 22]	τὰ πλεῖστα τῶν ἐθνῶν συνεπέθετο.	Πῶς	γὰρ Κῦρος ἐξ ἰδιώτου τῆς
[13, 12]	εἰς τὸ στρατόπεδον ἐμπεσούσης, ἐβουλεύοντο,	πῶς	δεῖ χρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. (Δημοσθένης
[13, 24]	ἡμέρων ἀνδρῶν αἱ ψυχαὶ μάλιστά	πως	ἐλέῳ διὰ τὴν κοινὴν τῆς
[13, 30]	ἐλεήσειεν; (Ἐπεί τοί γε Αθηναῖοι	πῶς	ἐχρήσαντο Μιτυληναίοις; Κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν,
[13, 28]	Καὶ πρῶτον ἄν τις ἐπιζητήσειε,	πῶς	Νικόλαος ἐλεῆσαί φησι τοὺς Αθηναίους,
[13, 2]	Ἀνακρινόμενος δ' ὑπὸ τῆς βουλῆς,	πῶς	νυκτὸς οὔσης ἐπεγίνωσκε τὰς ὄψεις,
[13, 29]	ὀφείλουσιν, ὅσον τοὺς ἰδίους ἠγαπήκασι.	~Πῶς	οὖν οὐκ ἄτοπον, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[13, 52]	ἀναστάσεως ἀγωνιᾶτε. (Καταλείπεταί μοι διδάξαι,	πῶς	τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα πλεονεκτοῦντες ἐν
[13, 2]	βουλῆς ἐν ἀπορρήτῳ συνεδρεύοντες ἐβουλεύοντο,	πῶς	χρὴ διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν
[13, 19]	δ' ὑστεραίᾳ συναχθείσης ἐκκλησίας ἐβουλεύοντο,	πῶς	χρήσονται τοῖς αἰχμαλώτοις. Διοκλῆς δέ