Livre, Chap.
[13, 84]	ἀγρογειτόνων πένητα καὶ βιαζόμενον ἑαυτῷ	τὸ	ἀγρίδιον πωλῆσαι, μέχρι μέν τινος
[13, 97]	ἡτοιμάζοντο τὰ πρὸς τὴν ναυμαχίαν,	τὸ	αὐτὸ ποιούντων καὶ τῶν Λακεδαιμονίων,
[13, 87]	καὶ τὸ πλῆθος ὁρμῆσαν ἐπὶ	τὸ	βάλλειν τοῖς λίθοις τέσσαρας αὐτῶν
[13, 66]	τηνικαῦτά τινες τῶν Βυζαντίων, μισοῦντες	τὸ	βάρος τῆς ἐπιστασίας- ἦν γὰρ
[13, 19]	πολέμῳ δυεῖν υἱῶν, ἀνέβαινεν ἐπὶ	τὸ	βῆμα κατεχόμενος ὑπὸ τῶν οἰκετῶν
[13, 28]	Αθηναίους μῖσος διαφυλάττων, ἀναβὰς ἐπὶ	τὸ	βῆμα τῶν λόγων τὴν ἀρχὴν
[13, 75]	καιρὸν οὐχ ὁρῶν εὔθετον εἰς	τὸ	βιάσασθαι, πάλιν ἀνεχώρησεν εἰς Σελινοῦντα.
[13, 56]	τοῖς δὲ Σελινουντίοις οὐκ ἦν	τὸ	βοηθῆσον. Τῆς δὲ πολιορκίας ἐφ'
[13, 75]	τοὺς ἀφυστεροῦντας· (οἱ δὲ Συρακόσιοι	τὸ	γεγενημένον ἀκούσαντες σὺν τοῖς ὅπλοις
[13, 72]	τειχῶν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι μαθόντες	τὸ	γεγενημένον, ἅπασι παρήγγειλαν τοῖς πρεσβυτέροις
[13, 71]	γῆν διενήξαντο. Αλκιβιάδης δὲ πυθόμενος	τὸ	γεγενημένον διὰ σπουδῆς ἀνέκαμψεν εἰς
[13, 113]	τῶν δ' ἱππέων οἱ δυνατώτατοι	τὸ	γεγονὸς ἀκούσαντες, τὸ μὲν πλῆθος
[13, 13]	τῶν Συρακοσίων ἐπικειμένων καὶ διὰ	τὸ	γεγονὸς εὐημέρημα θρασέως ἀγωνιζομένων, βιασθέντες
[13, 112]	δὲ Διονύσιος κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν	τὸ	γεγονὸς καταστοχαζόμενος, ἐπέλεξε τῶν ἱππέων
[13, 111]	Διονύσιον, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι διαισθόμενοι	τὸ	γεγονὸς μετεστρατοπέδευσαν εἰς τὴν πόλιν
[13, 67]	συνδεδραμηκότος. (Οἱ δὲ Πελοποννήσιοι πυθόμενοι	τὸ	γεγονός, τὸ μὲν πρῶτον τοὺς
[13, 92]	ταῖς ἐλπίσι πᾶν ἐμηχανήσατο πρὸς	τὸ	γενέσθαι τῆς πατρίδος τύραννος. Μετὰ
[13, 28]	ἐλεῆσαί φησι τοὺς Αθηναίους, οἳ	τὸ	γῆρας αὐτοῦ διὰ τὴν ἀπαιδίαν
[13, 20]	ἡλικίας ἔρημος ὢν τῶν θεραπευσόντων	τὸ	γῆρας διπλοῦν ἔχω τὸ πένθος,
[13, 19]	κατεχόμενος ὑπὸ τῶν οἰκετῶν διὰ	τὸ	γῆρας· ὃν ὡς εἶδεν ὁ
[13, 80]	ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου δὲ διὰ	τὸ	γῆρας, προσκατέστησαν καὶ ἄλλον στρατηγὸν
[13, 9]	δὲ τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ προϊδόμενοι	τὸ	γινόμενον ἀπεστάλκεισαν τοὺς κατὰ τὴν
[13, 45]	Δωριεὺς μέχρι μέν τινος ἀγνοήσας	τὸ	γινόμενον ἔπλει μετέωρος· κατανοήσας δὲ
[13, 92]	μὲν χαριέστατοι τῶν πολιτῶν ὑπώπτευον	τὸ	γινόμενον, καὶ κατὰ πάσας τὰς
[13, 108]	τοῖς ὅπλοις ὄντες διετέλουν μαχόμενοι,	τὸ	δ' ἄλλο πλῆθος τοῖς ἔργοις
[13, 82]	διαξύσματα δύναται ἀνθρώπινον ἐναρμόζεσθαι σῶμα,	τὸ	δ' ἐντὸς ποδῶν δώδεκα. (Τῶν
[13, 82]	οἱ κίονες, ἔξωθεν μὲν στρογγύλοι,	τὸ	δ' ἐντὸς τοῦ νεὼ ἔχοντες
[13, 109]	τὸν χάρακα τῶν ἐναντίων πορεύεσθαι·	τὸ	δ' ἕτερον τάγμα συμμάχων καταστήσας
[13, 39]	τοὺς Συρακοσίους, ὧν Ερμοκράτης ἀφηγεῖτο,	τὸ	δ' εὐώνυμον αὐτοὶ συνεπλήρουν Πελοποννήσιοι,
[13, 98]	μὲν δεξιὸν μέρος αὐτὸς ἔχων,	τὸ	δ' εὐώνυμον παρέδωκε Βοιωτοῖς, ὧν
[13, 82]	τὸ πολλάκις ἡλωκέναι τὴν πόλιν,	τὸ	δ' Ολύμπιον μέλλον λαμβάνειν τὴν
[13, 16]	τῶν πεζῶν τῶν Αθηναίων κατείχετο,	τὸ	δ' ὑπὸ τῶν Συρακοσίων, ὥστ'
[13, 57]	ἕνεκα τοῦ μηδὲν ἀσεβεῖν εἰς	τὸ	δαιμόνιον διασωζόντων τοὺς εἰς τὰ
[13, 45]	τοῦ στόλου, καὶ κατέπλει πρὸς	τὸ	Δαρδάνειον μετὰ νεῶν τεσσάρων πρὸς
[13, 82]	ἔχουσα τὴν περίμετρον σταδίων ἑπτά,	τὸ	δὲ βάθος εἴκοσι πηχῶν· εἰς
[13, 83]	τὸ μὲν εἶδος εὐτελῆ παντελῶς,	τὸ	δὲ ἦθος θαυμαστόν. ἀποσταλέντος οὖν
[13, 56]	ἅμα ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν προσέβαλε,	τὸ	δὲ κατὰ τὴν πόλιν πεπτωκὸς
[13, 112]	ἁδροῦ πταίσματος γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγως,	τὸ	δὲ μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν
[13, 72]	μὲν βάθος εἰς τέτταρας ἄνδρας,	τὸ	δὲ μῆκος ἐπὶ σταδίους ὀκτώ,
[13, 82]	μὲν μῆκος πόδας τριακοσίους τεσσαράκοντα,	τὸ	δὲ πλάτος ἑξήκοντα, τὸ δὲ
[13, 106]	μὲν πολέμιοι ναυμαχεῖν οὐκ ἤθελον,	τὸ	δὲ στρατόπεδον σιτοδεία κατεῖχε, Φιλοκλῆς
[13, 84]	ἡ μὲν πόλις ἔγεμε φωτός,	τὸ	δὲ συνακολουθοῦν πλῆθος οὐκ ἐχώρουν
[13, 108]	παρασκευαῖς προσήδρευε μετὰ πάσης προθυμίας·	(τὸ	δὲ σύνολον οὕτως ἐδέξαντο τὴν
[13, 51]	πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε τῶν ἀντιτεταγμένων,	τὸ	δὲ τελευταῖον ἀξίως τῆς πατρίδος
[13, 104]	ταῦτα μὲν οὐκ ἀναγράφειν ἐσπουδάσαμεν·	τὸ	δὲ τελευταῖον Λάμψακον ἑλὼν τὴν
[13, 51]	τῇ νήσῳ τῇ Πολυδώρου καλουμένῃ,	τὸ	δὲ τῆς πεζομαχίας οὗ τὴν
[13, 82]	τεσσαράκοντα, τὸ δὲ πλάτος ἑξήκοντα,	τὸ	δὲ ὕψος ἑκατὸν εἴκοσι χωρὶς
[13, 79]	ἐπέβαινον τετολμηκότως, ὡς οὐχ ὑποστησομένων	τὸ	δεινὸν τῶν προηττημένων. (Οἱ δ'
[13, 39]	Τῶν δ' Αθηναίων ἐπὶ μὲν	τὸ	δεξιὸν ἐτάχθη Θράσυλλος, ἐπὶ δὲ
[13, 98]	συμπαρέλαβε δὲ καὶ Θηραμένην εἰς	τὸ	δεξιὸν κέρας, ἐφ' ἡγεμονίας τάξας·
[13, 103]	φυλακὴν ἔλαθε μετά τινων διορύξας	τὸ	δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς πρὸς τοὺς
[13, 27]	τῆς Αθηναίων πόλεως ἀνῃρημένης; Βραχὺ	τὸ	διὰ τὴν ἁμαρτίαν μῖσος, μεγάλα
[13, 78]	τὸν λιμένα πλεῦσαι καὶ λῦσαι	τὸ	διάφραγμα τῶν πολεμίων. (Ὁ δὲ
[13, 77]	νικῶν μὲν ἕξειν ἀναστροφὴν εἰς	τὸ	διώκειν, ἡττώμενος δ' εἰς τὸν
[13, 92]	πάλαι μισῶν τοὺς στρατηγοὺς διὰ	τὸ	δοκεῖν κακῶς προΐστασθαι τοῦ πολέμου,
[13, 111]	τῆς νυκτὸς καὶ θορυβοποιεῖν πρὸς	τὸ	δόξαν ἐμποιῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις ὡς
[13, 84]	οὐκ ἐχώρουν αἱ δημόσιαι κατὰ	τὸ	ἑξῆς ὁδοί, πάντων συμφιλοτιμουμένων τῇ
[13, 35]	πρὸ αὐτοῦ κατ' ἀξίαν ἑκάστῳ	τὸ	ἐπιτίμιον ὑπάρξαι, πραγματικὸς δὲ καὶ
[13, 39]	δεξιὸν ἐτάχθη Θράσυλλος, ἐπὶ δὲ	τὸ	εὐώνυμον Θρασύβουλος. Καὶ τὸ μὲν
[13, 15]	καὶ φθάσαντες τοὺς πολεμίους διέλυον	τὸ	ζεῦγμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι ταχέως
[13, 58]	προθύμοις οὖσι χορηγεῖν τὰ πρὸς	τὸ	ζῆν ἅπαντα. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[13, 114]	εἰς Λιβύην ἐξέπλευσαν, πλεῖον ἢ	τὸ	ἥμισυ μέρος τῶν στρατιωτῶν ἀποβαλόντες
[13, 12]	Δημοσθένην συγκαταθέσθαι διὰ τὴν πρὸς	τὸ	θεῖον εὐλάβειαν. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 3]	ἐκπώμασι χρυσοῖς ἔσπενδον οἱ τιμῶντες	τὸ	θεῖον καὶ προσευχόμενοι κατατυχεῖν τῆς
[13, 21]	τῶν ἀδικηθέντων. (Ἀγαθὸν γάρ ἐστι	τὸ	θεῖον τοὺς ἀδίκου πολέμου καταρχομένους
[13, 92]	τοῦ πλήθους ὁρμὴν καὶ διὰ	τὸ	θεωρεῖν ἑαυτῷ μὲν περιεσομένην τὴν
[13, 3]	Κροτωνιατῶν, τῆς τε Λακινίας Ηρας	τὸ	ἱερὸν παρέπλευσαν καὶ τὴν Διοσκουριάδα
[13, 11]	Συρακοσίων ἐπηρμένων ταῖς ἐλπίσι διὰ	τὸ	καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[13, 47]	(Συγκαταθεμένων δὲ τῶν Βοιωτῶν διὰ	τὸ	κἀκείνοις συμφέρειν τὴν Εὔβοιαν εἶναι
[13, 3]	ἄκραν ὑπερέθεντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα	τὸ	καλούμενόν τε Σκυλήτιον καὶ Λοκροὺς
[13, 112]	ἀκμάζουσιν ἐπισπεύδειν. ~Ἐφ' οἷς ἐξεκάετο	τὸ	κατὰ τοῦ Διονυσίου μῖσος· καὶ
[13, 13]	Ὁ γὰρ Εὐρυμέδων ἐπιχειρήσας περιπλεῖν	τὸ	κέρας τῶν ἐναντίων, ὡς ἀπεσπάσθη
[13, 34]	δῆμον μεταστῆσαι τὴν πολιτείαν εἰς	τὸ	κλήρῳ τὰς ἀρχὰς διοικεῖσθαι, ἑλέσθαι
[13, 50]	δὲ καὶ Θρασύβουλος ἐφιλοτέχνουν εἰς	τὸ	κυκλώσασθαι καὶ τῆς εἰς τὴν
[13, 75]	ἐπὶ τῶν ὅρων κατέμεινε διὰ	τὸ	κωλύεσθαι τοὺς φυγάδας ὑπὸ τῶν
[13, 7]	πάντας ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες δὲ περὶ	τὸ	Λάβδαλον ὀχύρωμα, τὴν πόλιν τῶν
[13, 99]	μέρους τῶν Πελοποννησίων φυγόντος, οἱ	τὸ	λαιὸν ἔχοντες Βοιωτοὶ χρόνον μέν
[13, 45]	ταῖς ἐνενήκοντα ναυσὶν ἐπὶ μὲν	τὸ	λαιὸν κέρας ἔταξε Συρακοσίους, τοῦ
[13, 9]	Αθηναῖοι καταπλαγέντες ἐτράπησαν καὶ πρὸς	τὸ	λειπόμενον τῶν φρουρίων ἔφυγον. Τῶν
[13, 54]	Περαιωθεὶς δὲ μετὰ τοῦ στόλου	τὸ	Λιβυκὸν πέλαγος, κατέπλευσε τῆς Σικελίας
[13, 70]	τῶν στρατιωτῶν μισθόν, καὶ εἰς	τὸ	λοιπὸν δὲ ὁ Κῦρος ἐκέλευσεν
[13, 65]	τῇ φύσει καθεστηκὸς ὀχυρόν, καὶ	τὸ	λοιπὸν ἐκ τούτου τὰς ἀφορμὰς
[13, 79]	τε τοῦ πολέμου κατεμέμφοντο καὶ	τὸ	λοιπὸν ἠξίουν παύσασθαι τῆς διαφορᾶς.
[13, 91]	θέλωσιν, ἐκτίσει τἀργύριον ὑπὲρ αὐτοῦ,	τὸ	λοιπὸν θαρρήσας ἀνέσειε τὰ πλήθη,
[13, 73]	τῆς πόλεως· μετὰ δὲ ταῦτα	τὸ	λοιπὸν τῆς Αττικῆς δῃώσαντες εἰς
[13, 82]	ποδῶν δώδεκα. (Τῶν δὲ στοῶν	τὸ	μέγεθος καὶ τὸ ὕψος ἐξαίσιον
[13, 76]	Αθηναῖοι περὶ πεντακοσίους ὄντες κατεπλάγησαν	τὸ	μέγεθος τῆς δυνάμεως, καὶ διεξελθόντες
[13, 84]	τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν. (Διὰ δὲ	τὸ	μέγεθος τῆς κατὰ τὴν πόλιν
[13, 81]	εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι. Αἱ δὲ πόλεις	τὸ	μέγεθος τῆς παρασκευῆς ἀκούουσαι, καὶ
[13, 57]	βοὴ σύμμικτος· οἱ μὲν γὰρ	τὸ	μέγεθος τῆς περιεστώσης συμφορᾶς ἐν
[13, 55]	ἡγούμεναι. (Τοσαύτη κατάπληξις καθειστήκει, ὥστε	τὸ	μέγεθος τῆς περιστάσεως δεῖσθαι καὶ
[13, 82]	οὐκ ἀλόγως ἂν συγκρίνοιτο κατὰ	τὸ	μέγεθος τῆς ὑποστάσεως· καὶ γὰρ
[13, 54]	περὶ τοὺς τόπους διατρίβοντες, καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ καταπλέοντος στόλου θεασάμενοι,
[13, 15]	στρατηγὸς ἐπιβλέψας τὰς ναῦς καὶ	τὸ	μέγεθος τοῦ κινδύνου λογισάμενος, οὐκ
[13, 5]	ὁ Αλκιβιάδης εἴτε καὶ φοβηθεὶς	τὸ	μέγεθος τοῦ κινδύνου, μετὰ τῶν
[13, 55]	πολεμίων, περιδεεῖς ἦσαν καὶ κατεπλήττοντο	τὸ	μέγεθος τοῦ περιεστῶτος κινδύνου. (Οὐ
[13, 44]	ἀρχήν· οἱ δὲ Καρχηδόνιοι προορώμενοι	τὸ	μέγεθος τοῦ πολέμου, τὴν ἐπιτροπὴν
[13, 94]	τείχεσιν ἐπεισίωσι· χρείαν γὰρ ἔχειν	τὸ	μέγεθος τοῦ πολέμου τοιούτου στρατηγοῦ,
[13, 108]	γυναῖκας εἰς Συρακούσας ὑπεκθέσθαι διὰ	τὸ	μέγεθος τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου· τῶν
[13, 45]	γινόμενον ἔπλει μετέωρος· κατανοήσας δὲ	τὸ	μέγεθος τοῦ στόλου κατεπλάγη, καὶ
[13, 49]	Σηστῷ τῶν Αθηναίων στρατηγοί, πυνθανόμενοι	τὸ	μέγεθος τοῦ συναγομένου τοῖς πολεμίοις
[13, 53]	οἰκείως διαλεχθεὶς ἐμετεώρισε τὸν δῆμον,	τὸ	μέγεθος τῶν εὐημερημάτων προφερόμενος, ὥσπερ
[13, 100]	τῆς μάχης κακοπάθειαν καὶ διὰ	τὸ	μέγεθος τῶν κυμάτων ἀντιλέγειν πρὸς
[13, 46]	αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι συνέβαινε· διὰ γὰρ	τὸ	μέγεθος τῶν κυμάτων τὰ μὲν
[13, 52]	(διόπερ οἱ μὲν ἡμέτεροι κατὰ	τὸ	μέγεθος τῶν μισθῶν προθύμως στρατεύονται,
[13, 97]	οὐ μακρὰν ὁρμοῦντες, διὰ δὲ	τὸ	μέγεθος τῶν πνευμάτων τὸ μὲν
[13, 60]	ὑπερέχοντες καὶ ταῖς εὐχειρίαις, καὶ	τὸ	μέγιστον, μιᾶς ἐλπίδος εἰς σωτηρίαν
[13, 101]	καὶ φίλους πολλοὺς ἔχοντας, καὶ	τὸ	μέγιστον, συμπαραγεγονότας τοῖς εἰς τὴν
[13, 77]	τὰς τῶν πολεμίων ναῦς προσπλεούσας,	τὸ	μὲν αὐτοῦ διαναυμαχεῖν ἔκρινεν ἐπισφαλὲς
[13, 72]	τῶν πολεμίων δύναμιν εἰς φάλαγγα	τὸ	μὲν βάθος εἰς τέτταρας ἄνδρας,
[13, 13]	πληρώσαντες ἓξ πρὸς ταῖς ὀγδοήκοντα,	τὸ	μὲν δεξιὸν κέρας παρέδωκαν Εὐρυμέδοντι
[13, 98]	ναῦς. (Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἀνήχθη	τὸ	μὲν δεξιὸν μέρος αὐτὸς ἔχων,
[13, 83]	(Γεγονέναι δέ φασι τὸν Τελλίαν	τὸ	μὲν εἶδος εὐτελῆ παντελῶς, τὸ
[13, 89]	οἰκίαις ἐναποπνεύσωσιν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ	τὸ	μὲν ἐκ τῆς πόλεως ἐξιὸν
[13, 82]	(Ἔστι δὲ ὁ νεὼς ἔχων	τὸ	μὲν μῆκος πόδας τριακοσίους τεσσαράκοντα,
[13, 97]	δὲ τὸ μέγεθος τῶν πνευμάτων	τὸ	μὲν ναυμαχεῖν ἀπέγνωσαν, εἰς δὲ
[13, 78]	(Καλλικρατίδας δὲ τριάκοντα νεῶν κυριεύσας	τὸ	μὲν ναυτικὸν ἐθεώρει τῶν πολεμίων
[13, 54]	ἐπὶ τὸν Μάζαρον ποταμὸν παρεγενήθη,	τὸ	μὲν παρ' αὐτὸν ἐμπόριον κείμενον
[13, 14]	τὸν αἰγιαλόν. Οἱ δὲ Συρακόσιοι	τὸ	μὲν πεζὸν στράτευμα πρὸ τῆς
[13, 77]	πρὸς ἕνα καιρὸν ἐπέστρεψαν, καὶ	τὸ	μὲν πλῆθος ἐπαιάνισεν, οἱ δὲ
[13, 113]	οἱ δυνατώτατοι τὸ γεγονὸς ἀκούσαντες,	τὸ	μὲν πλῆθος οὐκ ἀνέμενον, εὐθὺς
[13, 83]	καὶ παρεληλυθότος εἰς τὴν ἐκκλησίαν,	τὸ	μὲν πλῆθος προέπεσεν εἰς ἄκαιρον
[13, 31]	οἱ σύμβουλοι τοῦ πολέμου, μεμφέσθω	τὸ	μὲν πλῆθος τοῖς ῥήτορσιν ὑπὲρ
[13, 60]	ποιουμένους. (Γενομένης δὲ μάχης καρτερᾶς,	τὸ	μὲν πλῆθος τῶν Ιμεραίων πρὸς
[13, 113]	καλουμένην Αἴτνην. (Ἅμα δ' ἡμέρᾳ	τὸ	μὲν πλῆθος τῶν μισθοφόρων καὶ
[13, 13]	ἀνῃρῆσθαι καί τινας ναῦς ἀπολωλέναι,	τὸ	μὲν πρῶτον αἱ μάλιστα συνεγγίζουσαι
[13, 104]	δῆμον, συμπραξάντων αὐτοῖς Λακεδαιμονίων. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον Διονυσίων ὄντων ἐν
[13, 5]	ἐν τῇ Σαλαμινίᾳ νηὶ παραγενόμενοι	τὸ	μὲν πρῶτον ἐζήτουν τοὺς περὶ
[13, 44]	πολυανδρούσης, κατεφρόνουν τῶν Αἰγεσταίων. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἐν τάξει τὴν
[13, 112]	οἱ δὲ τῶν Συρακοσίων ἱππεῖς	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπετήρουν, εἰ δύναιντο
[13, 46]	Φαρναβάζου στρατόπεδον, οἱ δ' Αθηναῖοι	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπεχείρησαν ἀποσπᾶν τὰς
[13, 47]	Αθηναίων ἀποσταλεὶς μετὰ νεῶν τριάκοντα	τὸ	μὲν πρῶτον ἐπεχείρησε κωλύειν τοὺς
[13, 39]	δὲ τὸ εὐώνυμον Θρασύβουλος. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον ἔσπευδον ἀμφότεροι φιλοτιμούμενοι
[13, 51]	τῶν ἐπιβατῶν καὶ τῶν τοξοτῶν	τὸ	μὲν πρῶτον εὐρώστως ὑπέστη τοὺς
[13, 108]	τοῖς κινδυνεύουσιν. (Οἱ δὲ Γελῷοι	τὸ	μὲν πρῶτον ἐψηφίσαντο τέκνα καὶ
[13, 88]	τοὺς Καρχηδονίους. (Οἱ δὲ Ακραγαντῖνοι	τὸ	μὲν πρῶτον κακῶς ἀπαλλαττόντων τῶν
[13, 73]	καὶ παρὰ τὸ τεῖχος παραταττομένων,	τὸ	μὲν πρῶτον οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸς
[13, 51]	δὲ χρόνον καρτερᾶς μάχης γενομένης,	τὸ	μὲν πρῶτον οἱ τοῦ Φαρναβάζου
[13, 73]	προφάσεως διαρπάσαι τὴν χώραν. Καὶ	τὸ	μὲν πρῶτον πολλῶν αἰχμαλώτων σωμάτων
[13, 67]	δὲ Πελοποννήσιοι πυθόμενοι τὸ γεγονός,	τὸ	μὲν πρῶτον τοὺς ἡμίσεις ἐπὶ
[13, 62]	τῶν τριήρων ἐπιφαινομένων ἤδη συνέβαινε	τὸ	μὲν τεῖχος πεσεῖν ὑπὸ τῶν
[13, 51]	τρόπαια κατέστησαν ἀφ' ἑκατέρας νίκης,	τὸ	μὲν τῆς ναυμαχίας ἐν τῇ
[13, 16]	συμφιλοτιμουμένων. (Τοῦ γὰρ αἰγιαλοῦ παντὸς	τὸ	μὲν ὑπὸ τῶν πεζῶν τῶν
[13, 76]	τὸ χωρίον ὑπόσπονδοι. Καλλικρατίδας δὲ	τὸ	μὲν φρούριον παραλαβὼν κατέσκαψεν, ἐπὶ
[13, 110]	ἀποβαίνοντας· καὶ γὰρ οὐδ' ὠχυρωμένον	τὸ	μέρος εἶχον, ἅπαν τὸ παρὰ
[13, 110]	οἱ μὲν Καρχηδόνιοι πρὸς ἐκεῖνο	τὸ	μέρος παρεβοήθουν, ἀνείργοντες τοὺς ἐκ
[13, 59]	ἐξεώσθησαν οἱ βάρβαροι, καὶ ταχὺ	τὸ	μέρος τοῦ τείχους ἀνῳκοδόμησαν. Παρεγενήθησαν
[13, 102]	εἷς τῶν στρατηγῶν παρῆλθεν εἰς	τὸ	μέσον, ἀνὴρ καὶ τὰ περὶ
[13, 49]	τῶν Αβυδηνῶν πόλιν παραπλεῦσαι πρὸς	τὸ	μὴ κατανοηθῆναι τὸ πλῆθος τῶν
[13, 12]	ἀπέθνησκον, καὶ πάντες μετεμέλοντο διὰ	τὸ	μὴ πάλαι τὸν ἀπόπλουν πεποιῆσθαι.
[13, 112]	γὰρ τὴν βραδυτῆτα τῆς βοηθείας,	τὸ	μηδένα πεπτωκέναι τῶν μισθοφόρων, τὸ
[13, 112]	φυγεῖν ἀλόγως, τὸ δὲ μέγιστον,	τὸ	μηδένα τῶν πολεμίων ἐπηκολουθηκέναι· ὥστε
[13, 112]	τὸ μηδένα πεπτωκέναι τῶν μισθοφόρων,	τὸ	μηδενὸς ἁδροῦ πταίσματος γεγενημένου φυγεῖν
[13, 60]	συντρέχοντος ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ διὰ	τὸ	μηδέποτ' ἂν ἐλπίσαι τοὺς συγκεκλεισμένους
[13, 99]	τῶν κινδύνων οἱ πλεῖστοι διὰ	τὸ	μῆκος τοῦ πολέμου καὶ σπουδὴν
[13, 22]	φόβῳ κατισχύοντας καιροτηρήσαντες ἀμύνονται διὰ	τὸ	μῖσος, τοὺς δὲ φιλανθρώπως ἀφηγουμένους
[13, 104]	τὴν ἡγεμονίαν ἔταξαν Φιλοκλέα, καὶ	τὸ	ναυτικὸν αὐτῷ παραδόντες ἐξέπεμψαν πρὸς
[13, 50]	δ' εἰς τρία μέρη διείλαντο	τὸ	ναυτικόν, καὶ τοῦ μὲν ἦρχεν
[13, 74]	Κόνωνα ταχέως ἐξέπεμψε παρ' Αλκιβιάδου	τὸ	ναυτικὸν παραληψόμενον. (Αλκιβιάδης δὲ τῆς
[13, 71]	γεγενημένον διὰ σπουδῆς ἀνέκαμψεν εἰς	τὸ	Νότιον, καὶ πάσας τὰς τριήρεις
[13, 71]	μὲν πολλὰς ναῦς καθώρμισε περὶ	τὸ	Νότιον, τὴν ἡγεμονίαν αὐτῶν παραδοὺς
[13, 15]	πάντων, εἰ καὶ πρότερον, (ἢ)	τὸ	νῦν ἀντιλαβέσθαι τῆς μόνης καταλελειμμένης
[13, 33]	καὶ κυρίους ποιήσω. Καὶ σπασάμενος	τὸ	ξίφος ἑαυτὸν ἀπέκτεινεν. ταῦτα μὲν
[13, 110]	τὸν καιρὸν παρὰ τὴν θάλατταν	τὸ	πᾶν διανύσαντες ἐπέθεντο τῇ παρεμβολῇ
[13, 35]	ἀναθεωρήσεως, μισοπόνηρος μὲν φαίνεται διὰ	τὸ	πάντων τῶν νομοθετῶν πικρότατα πρόστιμα
[13, 99]	τοῖς σαλπιγκταῖς παρεκελεύοντο σημαίνειν καὶ	τὸ	παρ' ἑκατέροις πλῆθος ἐναλλὰξ ἐπαλαλάζον
[13, 110]	ὠχυρωμένον τὸ μέρος εἶχον, ἅπαν	τὸ	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν· (οἱ δ'
[13, 110]	ἐπιπλεῦσαι. ~Εὐκαίρως δ' αὐτῶν ποιησάντων	τὸ	παραγγελθέν, οἱ μὲν Καρχηδόνιοι πρὸς
[13, 106]	τῇ γῇ ναῦς. (Αθηναῖοι δὲ	τὸ	παράδοξον ἐκπεπληγμένοι, καὶ μήτ' ἀναχθῆναι
[13, 60]	βάρβαροι τάς τε τόλμας καὶ	τὸ	παράδοξον καταπλαγέντες πρὸς φυγὴν ἐτράπησαν.
[13, 108]	ἡγησάμεθα παρ' ἄλληλα θεῖναι διὰ	τὸ	παράδοξον. Οἱ δ' οὖν Καρχηδόνιοι
[13, 72]	καὶ ῥᾳδίως αὐτοὺς τρεψάμενος διὰ	τὸ	παράδοξον, ὀλίγους μὲν ἀνεῖλε, τοὺς
[13, 83]	καὶ τῶν ἄλλων Ακραγαντίνων ἐποίουν	τὸ	παραπλήσιον, ἀρχαϊκῶς καὶ φιλανθρώπως ὁμιλοῦντες·
[13, 84]	ἀκροπόλεως ἀναφθῇ πῦρ, ἅπαντας ἐπιτελεῖν	τὸ	παραπλήσιον· (ὧν ποιησάντων τὸ προσταχθέν,
[13, 57]	δὲ καὶ τοὺς νεκροὺς κατὰ	τὸ	πάτριον ἔθος, καὶ τινὲς μὲν
[13, 100]	τὸν αὐτὸν μὴ πέμπειν, καὶ	τὸ	πάτριον ἔθος μὴ θέλοντες καταλύειν,
[13, 52]	ἕνεκα διαλυθῆναι σπεύδομεν, ἀλλὰ καὶ	τὸ	πάτριον ἔθος τηροῦντες· θεωροῦντες γὰρ
[13, 86]	ταῦτα ἱκέτευε τοὺς θεοὺς κατὰ	τὸ	πάτριον ἔθος τῷ μὲν Κρόνῳ
[13, 109]	ὡρμημένους, διαβῆναι τὸν ποταμὸν καὶ	τὸ	πεδίον καθιππάζεσθαι, κἂν μὲν ὁρῶσι
[13, 67]	ταῖς ναυσὶ πάσαις ἐξέπλευσαν, καὶ	τὸ	πεζὸν στράτευμα μέχρι τινὸς ἀπαγαγόντες,
[13, 45]	τοῦ Δωριέως· συμπαρῆν δὲ καὶ	τὸ	πεζὸν στράτευμα τοῦ Φαρναβάζου, βοηθοῦν
[13, 17]	ἐκπηδῶντες ἐκ τῶν νεῶν εἰς	τὸ	πεζὸν στρατόπεδον ἔφευγον. (Ὁ δὲ
[13, 46]	τὴν γῆν κατενεχθέντες ἔφυγον πρὸς	τὸ	πεζὸν τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον, οἱ
[13, 80]	ἄλλαι νυκτὸς ἐπιγενομένης ἔφυγον εἰς	τὸ	πέλαγος. (Ἀπαγγελθείσης δὲ τῆς ἥττης
[13, 20]	θεραπευσόντων τὸ γῆρας διπλοῦν ἔχω	τὸ	πένθος, τὴν συγγένειαν ἅμα καὶ
[13, 30]	κατασφάξαι. (Ὠμόν τε καὶ βάρβαρον	τὸ	πεπραγμένον. Καὶ ταῦτα ἐξήμαρτον εἰς
[13, 56]	καὶ δρᾶσαι δεινά. (Κατὰ δὲ	τὸ	πεπτωκὸς τεῖχος ἀναβάντων τῶν Ιβήρων,
[13, 74]	περὶ Αλκιβιάδην ἐθραύετο δόξα διὰ	τὸ	περὶ τὴν ναυμαχίαν ἐλάττωμα καὶ
[13, 84]	νύμφην. (Περιττότατον δέ φασι γενέσθαι	τὸ	περὶ τὴν τοῦ φωτὸς κατασκευήν·
[13, 99]	πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς δὲ	τὸ	περὶ τὸν ναύαρχον ἐλάττωμα συμφανὲς
[13, 74]	ἐγκλήματα πολλά· μέγιστον δ' ἦν	τὸ	περὶ τῶν ἵππων, τετιμημένον ταλάντων
[13, 13]	τῆς τῶν Αθηναίων φάλαγγος διὰ	τὸ	πλείοσιν αὐτοὺς ἀγωνίζεσθαι τριήρεσιν, οὐχ
[13, 31]	Ἀλλ' εὑρήσομεν τοὺς συμβούλους κατὰ	τὸ	πλεῖστον στοχαζομένους τῆς τῶν ἀκουόντων
[13, 81]	καὶ τῷ κάλλει διαφέροντες, καὶ	τὸ	πλεῖστον τῆς χώρας ἐλαίαις κατάφυτον,
[13, 60]	οὖν νυκτὸς ἀφελομένης τὴν ἐπὶ	τὸ	πλέον φιλονεικίαν ἔλυσαν τὴν πολιορκίαν·
[13, 75]	δὲ φιλανθρώπως τούτοις προσενεχθεὶς ἐπαγάγοι	τὸ	πλῆθος εἰς τὴν προτέραν εὔνοιαν.
[13, 95]	τότε Διονύσιος τῇ παραπλησίᾳ μηχανῇ	τὸ	πλῆθος ἐξαπατήσας ἐνήργει τὰ τῆς
[13, 69]	οὖν κατέπλευσεν ὁ στόλος, ἐπέστρεψε	τὸ	πλῆθος ἐπὶ τὴν Αλκιβιάδου ναῦν,
[13, 33]	~Τοιαῦτα διαλεχθέντος τοῦ Λάκωνος μετέπεσε	τὸ	πλῆθος καὶ τὴν Διοκλέους γνώμην
[13, 87]	μηδένα προσδέχεσθαι τοὺς λόγους, καὶ	τὸ	πλῆθος ὁρμῆσαν ἐπὶ τὸ βάλλειν
[13, 36]	δύναμιν ἄρδην ἀνῃρημένην, βαρέως ἔφερον	τὸ	πλῆθος τῆς συμφορᾶς. Οὐ μὴν
[13, 106]	ἑκάστου σκυτάλην ἔχουσαν τὴν ἐπιγραφὴν	τὸ	πλῆθος τοῦ χρήματος δηλοῦσαν, ταύτην
[13, 31]	πεπορθηκότες; (Ναί, ἀλλ' οὐκ αἴτιον	τὸ	πλῆθος τῶν Αθηναίων, ἀλλ' Αλκιβιάδης
[13, 16]	κελεύοντας τοὺς ἐνεδέχετο βλέπειν διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς δὲ
[13, 28]	(Καὶ ὁ Γύλιππος, θεωρεῖς, ἔφη,	τὸ	πλῆθος τῶν δι' Αθηναίους δυστυχούντων;
[13, 49]	παραπλεῦσαι πρὸς τὸ μὴ κατανοηθῆναι	τὸ	πλῆθος τῶν νεῶν ὑπὸ τῶν
[13, 99]	πλείστας ναῦς ἑώρων τετρωμένας καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν νικώντων ἐπ' αὐτοὺς
[13, 50]	μετὰ τοῦ Μινδάρου καθορῶντες ἤδη	τὸ	πλῆθος τῶν πολεμίων νεῶν, καὶ
[13, 78]	ἠθροισμένων, ὁ μὲν Κόνων εὐλαβηθεὶς	τὸ	πλῆθος τῶν πολεμίων τοῦ μὲν
[13, 47]	τοῖς παροικοῦσι ξένοις, ὥστε διὰ	τὸ	πλῆθος τῶν τοῖς ἔργοις προσιόντων
[13, 31]	ἐξηπάτησαν, ὑμεῖς δὲ δικαίως μετελεύσεσθε	τὸ	πλῆθος ὑπὲρ ὧν ἠδίκησθε. καθόλου
[13, 55]	(Ὁμοῦ δὲ αἵ τε σάλπιγγες	τὸ	πολεμικὸν ἐσήμαινον καὶ πρὸς ἓν
[13, 77]	πλῆθος ἐπαιάνισεν, οἱ δὲ σαλπικταὶ	τὸ	πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ δὲ Πελοποννήσιοι
[13, 45]	ἀφ' ἑνὸς παραγγέλματος ἤρξαντο σημαίνειν	τὸ	πολεμικόν· καὶ τῶν μὲν ἐρετῶν
[13, 82]	τὰ δὲ τελείως κατεσκάφη διὰ	τὸ	πολλάκις ἡλωκέναι τὴν πόλιν, τὸ
[13, 18]	πειθομένων δὲ τῶν στρατηγῶν διὰ	τὸ	πολλοὺς μὲν τραυματίας εἶναι τῶν
[13, 42]	τῆς στρατηγίας· θεωροῦντες γὰρ αὐτοῦ	τὸ	πρακτικὸν τῆς τόλμης καὶ τὴν
[13, 31]	φέρειν ἀπώλειαν, οὐδ' ἐν οἷς	τὸ	πραχθὲν ἀνήκεστόν ἐστιν, ἐν τούτοις
[13, 5]	Συνελάβετο δ' αὐτῶν ταῖς διαβολαῖς	τὸ	πραχθὲν παρὰ τοῖς Αργείοις· οἱ
[13, 28]	Γύλιππος δ' ὁ Λάκων ἀπαραίτητον	τὸ	πρὸς Αθηναίους μῖσος διαφυλάττων, ἀναβὰς
[13, 39]	τὰς ναῦς, οἱ δ' Αθηναῖοι	τὸ	πρὸς τὴν Εὐρώπην ἔχοντες ἀντανήγοντο,
[13, 80]	ἐν Σικελίᾳ καταλελειμμένους Καμπανοὺς διὰ	τὸ	προσκεκοφέναι τοῖς Καρχηδονίοις μετὰ τῶν
[13, 18]	προκαταληψομένους. (Ποιησάντων δὲ τῶν ἱππέων	τὸ	προσταχθὲν ἤδη νυκτὸς οὔσης, οἱ
[13, 84]	ἐπιτελεῖν τὸ παραπλήσιον· (ὧν ποιησάντων	τὸ	προσταχθέν, καθ' ὃν καιρὸν ἤγετο
[13, 67]	δ' ἐν ταῖς τριήρεσι ποιησάντων	τὸ	προσταχθέν, καὶ τῶν πλοίων τὰ
[13, 72]	μετὰ τῶν ὅπλων· ὧν ταχὺ	τὸ	προσταχθὲν ποιησάντων, ὁ μὲν κύκλος
[13, 50]	ἂν τῶν μὲν Αθηναίων διὰ	τὸ	προτέρημα θρασύτερον ἢ συμφορώτερον ἀγωνιζομένων,
[13, 38]	τρεῖς, ἀπῆρεν εἰς Ελλήσποντον διὰ	τὸ	πυνθάνεσθαι τὸν τῶν Αθηναίων στόλον
[13, 113]	προσανελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ δὲ	τὸ	πῦρ κατέφθειρε τὰς πύλας, οὗτος
[13, 99]	πάντες δὲ μετὰ σπουδῆς ἐλαύνοντες	τὸ	ῥόθιον ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους, ἑκάστου
[13, 45]	δὲ τοῦ Δωριέως ὄντος περὶ	τὸ	Σίγειον τῆς Τρῳάδος, οἱ περὶ
[13, 14]	μετὰ τῶν πολεμίων αἰχμάλωτον, ἀπέφραττον	τὸ	στόμα τοῦ λιμένος ζεῦγμα κατασκευάζοντες.
[13, 17]	καὶ εἰ διὰ τοῦτο ἔφραξαν	τὸ	στόμα τοῦ λιμένος, ὅπως κωλύσαντες
[13, 108]	καὶ τὴν Καμαριναίαν, πλῆρες ἐποίησε	τὸ	στράτευμα παντοίας ὠφελείας. Μετὰ δὲ
[13, 113]	μὲν πλῆθος τῶν μισθοφόρων καὶ	τὸ	στράτευμα τῶν Σικελιωτῶν κατήντησεν εἰς
[13, 87]	ἑξακισχιλίων ἀνεῖλον. (Τελέως δὲ ὅλον	τὸ	στρατόπεδον διέφθειραν ἂν καὶ μέχρι
[13, 109]	καὶ τοὺς μισθοφόρους κατέλεξεν εἰς	τὸ	στρατόπεδον. (Εἶχε δὲ τοὺς ἅπαντας,
[13, 12]	ὑπάρχειν ἑλώδη λοιμικῆς καταστάσεως εἰς	τὸ	στρατόπεδον ἐμπεσούσης, ἐβουλεύοντο, πῶς δεῖ
[13, 6]	κατὰ τὴν τεταγμένην νύκτα ἦγον	τὸ	στρατόπεδον ἐπὶ τὴν Κατάνην, οἱ
[13, 49]	στρατηγοῦντι τούτων Χαιρέᾳ προσέταξαν ἄγειν	τὸ	στρατόπεδον ἐπὶ τὴν πόλιν. ~Αὐτοὶ
[13, 72]	μετ' Αλκιβιάδου στρατευομένους, νυκτὸς ἀσελήνου	τὸ	στρατόπεδον ἤγαγεν ἐπὶ τὰς Αθήνας.
[13, 110]	διελθὼν τὴν πόλιν, ὡς κατέλαβε	τὸ	στρατόπεδον ἠλαττωμένον, τότε μὲν ἐντὸς
[13, 86]	δὲ καὶ λοιμὸς ἐνέπεσεν εἰς	τὸ	στρατόπεδον, καὶ πολλοὶ μὲν ἐτελεύτων,
[13, 18]	Συρακοσίοις ἐξάγειν τῆς νυκτὸς ἅπαν	τὸ	στρατόπεδον καὶ τὰς ὁδοὺς ἁπάσας
[13, 14]	τὸν ἀγῶνα περὶ τοῦ λαβεῖν	τὸ	στρατόπεδον μετὰ τῶν πολεμίων αἰχμάλωτον,
[13, 62]	γυναῖκας καὶ παῖδας διαδοὺς εἰς	τὸ	στρατόπεδον παρεφύλαττε, τῶν δ' ἀνδρῶν
[13, 86]	τὴν πολυχειρίαν συντελουμένων ἐνέπεσεν εἰς	τὸ	στρατόπεδον πολλὴ δεισιδαιμονία. (Τὸν γὰρ
[13, 112]	ἔτ' ἀπελθεῖν οὔτε μεῖναι κατὰ	τὸ	στρατόπεδον τὸν Διονύσιον ὑπελάμβανον· διόπερ
[13, 62]	κατέσφαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα διαλύσας	τὸ	στρατόπεδον, τοὺς μὲν ἀπὸ Σικελίας
[13, 12]	ὅταν σημήνῃ, μηδένα τῶν κατὰ	τὸ	στρατόπεδον ὑστερεῖν, ὡς ἀπολειφθησόμενον τὸν
[13, 4]	ὅμως δ' ἐν ἡσυχίᾳ μένουσαι	τὸ	συμβησόμενον ἐκαραδόκουν. (Τῶν δ' Αἰγεσταίων
[13, 12]	στρατηγοὺς συκοφαντεῖν. (Τῶν δὲ εἰς	τὸ	συμβούλιον παρειλημμένων οἱ μὲν τῷ
[13, 56]	πεπτωκὸς μέρος τοῦ τείχους καὶ	τὸ	συνάπτον τούτῳ κατέβαλε ταῖς μηχαναῖς.
[13, 51]	Φαρναβάζου μισθοφόροι φεύγειν ἤρξαντο, καὶ	τὸ	συνεχὲς ἀεὶ τῆς τάξεως παρερρήγνυτο·
[13, 97]	δὲ πραττομένων Αθηναῖοι μὲν κατὰ	τὸ	συνεχὲς ἐλαττώμασι περιπίπτοντες, ἐποιήσαντο πολίτας
[13, 46]	πολλοῦ διαστήματος ἐφεστηκότες ἐτόξευον κατὰ	τὸ	συνεχές, καὶ ταχὺ ὁ τόπος
[13, 90]	ταῖς ἱστορίαις διαβεβαιωσάμενος μὴ γεγονέναι	τὸ	σύνολον, ὑπ' αὐτῆς τῆς τύχης
[13, 67]	στρατεύματος πρὸς τοῖς τείχεσιν ἐτήρουν	τὸ	συντεταγμένον παρὰ τῶν ἐνδιδόντων σύσσημον.
[13, 67]	οἱ τὴν πόλιν προδιδόντες ἦραν	τὸ	σύσσημον ἀπὸ τοῦ τείχους, καὶ
[13, 50]	τῆς πόλεως αὐτοὺς ἀπέσπασε πορρωτέρω,	τὸ	σύσσημον ἦρεν· οὗ γενηθέντος αἱ
[13, 45]	οἱ μὲν ἡγεμόνες αὐτῶν ἦραν	τὸ	σύσσημον τῆς μάχης, οἱ σαλπικταὶ
[13, 38]	τῶν τετρακοσίων ὀλιγαρχίαν κατέλυσαν καὶ	τὸ	σύστημα τῆς πολιτείας ἐκ τῶν
[13, 90]	χρημάτων, μέγιστον ἑαυτοῦ τὴν εἰς	τὸ	σῶμα ἐσομένην ὕβριν. (Ὁ δὲ
[13, 30]	οὐκ ἔπραξαν; Πλεονεξίας ἴδιόν ἐστι	τὸ	ταῖς ἰδίαις εὐτυχίαις οὐκ ἀρκούμενον
[13, 77]	ἐν πολλῷ θορύβῳ καθειστήκεισαν διὰ	τὸ	τὰς ἀφυστερούσας ναῦς τὴν εἰθισμένην
[13, 98]	τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς πολεμίοις διὰ	τὸ	τὰς νήσους πολὺν ἐπέχειν τόπον,
[13, 107]	μέν, μάλιστα δὲ τροφῆς διὰ	τὸ	ταύτην ἀεὶ κατὰ θάλατταν αὐτοῖς
[13, 74]	ἵππους ἰδίους ἀπεγράψατο, καὶ νικήσας	τὸ	τέθριππον τήν τ' ἐκ τῆς
[13, 7]	πόλεως ἐπεχείρησαν διακωλύειν τοὺς οἰκοδομοῦντας	τὸ	τεῖχος· γενομένης δ' ἱππομαχίας συχνοὺς
[13, 55]	τὰς παρασκευὰς ἦσαν καὶ περιπορευόμενοι	τὸ	τεῖχος ἐδέοντο τῶν νέων μὴ
[13, 59]	δισμυρίων στρατιωτῶν. (Στήσας δὲ μηχανὰς	τὸ	τεῖχος κατὰ πλείονας τόπους ἐσάλευε,
[13, 8]	καὶ δι' ὅλης τῆς Επιπολῆς	τὸ	τεῖχος κατέσκαψαν· οἱ δ' Αθηναῖοι
[13, 73]	ἐξαγαγόντων τοὺς στρατιώτας καὶ παρὰ	τὸ	τεῖχος παραταττομένων, τὸ μὲν πρῶτον
[13, 98]	καὶ παραθαρσύνας τοῖς οἰκείοις λόγοις,	τὸ	τελευταῖον εἶπεν· εἰς τὸν ὑπὲρ
[13, 99]	ἀγωνισάμενον καὶ πολὺν ἀντισχόντα χρόνον,	τὸ	τελευταῖον ὑπὸ τοῦ πλήθους πανταχόθεν
[13, 48]	ἐν Κορκύρᾳ σφαγὴ τοιοῦτον ἔσχε	τὸ	τέλος. ~Αρχέλαος δ' ὁ τῶν
[13, 107]	γενόμενος ὧν ἴσμεν, τοιοῦτον ἔσχε	τὸ	τέλος, ἔτη διαμείνας ἑπτὰ πρὸς
[13, 47]	πράγμασιν. ~Τῆς δὲ ναυμαχίας τοιοῦτον	τὸ	τέλος λαβούσης Αθηναῖοι τότε μὲν
[13, 13]	(Γενομένου δὲ τοῦ διωγμοῦ πρὸς	τὸ	τεναγῶδες μέρος τοῦ λιμένος, οὐκ
[13, 19]	ὡς κάλλιόν ἐστι τοῦ νικᾶν	τὸ	τὴν νίκην ἐνεγκεῖν ἀνθρωπίνως. (Θορυβοῦντος
[13, 34]	ἑλέσθαι δὲ καὶ νομοθέτας εἰς	τὸ	τὴν πολιτείαν διατάξαι καὶ νόμους
[13, 96]	ἐπίσημον εἰς οἰκειότητα προσλαβέσθαι πρὸς	τὸ	τὴν τυραννίδα ποιῆσαι βεβαίαν. Μετὰ
[13, 90]	καταφυγεῖν σύν τισιν ἑτέροις εἰς	τὸ	τῆς Αθηνᾶς ἱερόν, νομίζοντα τῆς
[13, 40]	τρόπαιον ἐπὶ τῆς ἄκρας, οὗ	τὸ	τῆς Εκάβης ἐστὶ μνημεῖον, καὶ
[13, 29]	καταμεμφέσθων τὴν τύχην, μηδ' ἐπικαλείσθων	τὸ	τῆς ἱκεσίας ὄνομα. Τοῦτο γὰρ
[13, 26]	Αθηναίων ἄξιόν ἐστιν ἐντραπῆναι μὲν	τὸ	τῆς πόλεως ἀξίωμα, χάριν δ'
[13, 2]	ἐπεγίνωσκε τὰς ὄψεις, ἔφησε πρὸς	τὸ	τῆς σελήνης φῶς ἑωρακέναι. οὗτος
[13, 51]	καὶ δεόμενος ἑκάστου μὴ καταισχῦναι	τὸ	τῆς Σπάρτης ἀξίωμα, καὶ ταῦτα
[13, 22]	ἀναξίως εὐτυχοῦμεν· καλὸν γὰρ καὶ	τὸ	τῆς τύχης ἀντιπραττούσης ἔχειν τοὺς
[13, 37]	τυχεῖν καθόδου, πάντα ἐμηχανᾶτο πρὸς	τὸ	τοῖς Αθηναίοις πρᾶξαί τι τῶν
[13, 12]	τὸ χεῖρον ἐκβάντων καὶ διὰ	τὸ	τὸν περικείμενον τόπον ὑπάρχειν ἑλώδη
[13, 81]	ἦν, ἐπ' αὐτοὺς πρώτους ἥξειν	τὸ	τοῦ πολέμου βάρος. Ἔδοξεν οὖν
[13, 51]	ἐκ τῆς μάχης ἔφυγον ἐπὶ	τὸ	τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον· οἱ δὲ
[13, 50]	τοῖς πλήθεσιν ὑπεραγόντων· καὶ γὰρ	τὸ	τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον παρεβοήθει τοῖς
[13, 110]	καταπονούμενοι κατὰ τὴν ἀναχώρησιν εἰς	τὸ	τοῦ χάρακος ἀπωξυμμένον ἐνέπιπτον, οὐκ
[13, 99]	καὶ σπουδὴν ἀνυπέρβλητον εἰσεφέροντο διὰ	τὸ	τοὺς κρατίστους εἰς τὸν ὑπὲρ
[13, 35]	ἢ ἐξηγητὴν τοῦ νομοθέτου, διὰ	τὸ	τοὺς νόμους γεγραμμένους ἀρχαίᾳ διαλέκτῳ
[13, 35]	οὖν ἀκριβέστερον εἰπεῖν προήχθην διὰ	τὸ	τοὺς πλείους τῶν συγγραφέων ὀλιγωρότερον
[13, 9]	γῆν καταφεύγειν οὐ δυνάμενοι διὰ	τὸ	τοὺς Συρακοσίους δυεῖν φρουρίων κυριεύειν,
[13, 112]	ἐκ συνθέσεως τοῦτο πεποιηκέναι πρὸς	τὸ	τῷ Καρχηδονίων φόβῳ τῶν ἄλλων
[13, 55]	πρὸς ἓν παράγγελμα πᾶν ἐπηλάλαξε	τὸ	τῶν Καρχηδονίων στράτευμα, καὶ τῇ
[13, 30]	δυνάμει Συρακοσίους ἐπολιόρκησαν. (Ὑπερηφάνων ἐστὶ	τὸ	τῶν μήπω κρατηθέντων προλαμβάνοντας τὴν
[13, 109]	τὸν αἰγιαλόν· αὐτὸς δ' ἔχων	τὸ	τῶν μισθοφόρων σύνταγμα διὰ τῆς
[13, 82]	δὲ στοῶν τὸ μέγεθος καὶ	τὸ	ὕψος ἐξαίσιον ἐχουσῶν, ἐν μὲν
[13, 64]	παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν, καὶ περιστρατοπεδεύσαντες	τὸ	φρούριον ἐπόρθουν ἅμα καὶ κατὰ
[13, 52]	ὁμολογουμένως ἔχομεν· οὐδὲ γὰρ οἶδε	τὸ	φυγεῖν πεζὸς Σπαρτιάτης· ὑμεῖς δὲ
[13, 100]	δεῖν τοὺς τετελευτηκότας ἀναιρεῖσθαι διὰ	τὸ	χαλεπῶς διατίθεσθαι τοὺς Αθηναίους ἐπὶ
[13, 12]	δέ, τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐπὶ	τὸ	χεῖρον ἐκβάντων καὶ διὰ τὸ
[13, 95]	τῶν πολλῶν, ὥσπερ εἰώθασιν, ἐπὶ	τὸ	χεῖρον ῥεπόντων, ὁ Διονύσιος ἀπεδείχθη
[13, 47]	(Τῆς μὲν οὖν Εὐβοίας κατεσκευάσθη	τὸ	χῶμα κατὰ τὴν Χαλκίδα, τῆς
[13, 76]	τῆς δυνάμεως, καὶ διεξελθόντες ἐξέλιπον	τὸ	χωρίον ὑπόσπονδοι. Καλλικρατίδας δὲ τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/06/2005