Livre, Chap.
[13, 72]	ἐπὶ τῶν τειχῶν ἐφεστῶτας καὶ	κατὰ	ἄνδρα γνωριζόμενοι, πᾶν ὑπέμενον ὑπὲρ
[13, 110]	Γελῷοι μέχρι τινὸς ἐπεξιόντες ἐπεβοήθουν	κατὰ	βραχὺν τόπον τοῖς Ιταλιώταις, εὐλαβούμενοι
[13, 109]	αὐτοῦ τόπου τὴν ὁρμὴν ποιούμενος	κατὰ	γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν
[13, 52]	κατὰ θάλατταν πράγμασι, τήν γε	κατὰ	γῆν ἡγεμονίαν ὁμολογουμένως ἔχομεν· οὐδὲ
[13, 64]	τὸ φρούριον ἐπόρθουν ἅμα καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Ἃ
[13, 69]	αὐτὸν στρατηγὸν καταστήσαντες αὐτοκράτορα καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, ἁπάσας
[13, 78]	ὅπως πανταχόθεν ᾖ πεφραγμένος καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Αὐτὸς
[13, 13]	ἐξαγαγόντες προσέβαλον τοῖς πολεμίοις καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Οἱ
[13, 10]	τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν προσβάλλοντες
[13, 11]	ταῖς ἐλπίσι διὰ τὸ καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν τοὺς
[13, 106]	δὲ στρατιωτῶν οἱ πλεῖστοι μὲν	κατὰ	γῆν φυγόντες εἰς Σηστὸν διεσώθησαν.
[13, 114]	μὲν τὴν Ελλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ,	κατὰ	δὲ τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις
[13, 68]	κατὰ μὲν τὴν στρατηγίαν ἄριστος,	κατὰ	δὲ τὴν τόλμαν πρακτικώτατος· ἦν
[13, 85]	λόφον, τὸν Αθήναιον μὲν ὀνομαζόμενον,	κατὰ	δὲ τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον.
[13, 35]	μὲν Τιμολέοντα νομοθετήσαντος αὐτοῖς Κεφάλου,	κατὰ	δὲ τὸν Ιέρωνα τὸν βασιλέα
[13, 64]	Εφεσον· ἐκβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν	κατὰ	δύο τόπους προσβολὰς ἐποιήσατο. Τῶν
[13, 64]	ἅμα καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν. (Ἃ δὴ πυθόμενος ὁ
[13, 109]	ποιούμενος κατὰ γῆν ἅμα καὶ	κατὰ	θάλατταν ἀγωνίζεσθαι· τοῖς μὲν γὰρ
[13, 8]	οἱ Συρακόσιοι βουλόμενοι καὶ τῶν	κατὰ	θάλατταν ἀγώνων ἀντιποιεῖσθαι, τάς τε
[13, 69]	αὐτοκράτορα καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν, ἁπάσας τὰς δυνάμεις ἐνεχείρισαν
[13, 107]	τροφῆς διὰ τὸ ταύτην ἀεὶ	κατὰ	θάλατταν αὐτοῖς κομίζεσθαι. Ἐπιτείνοντος δὲ
[13, 78]	πεφραγμένος καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν. (Αὐτὸς μὲν οὖν ὁ
[13, 13]	τῆς γῆς ἐτράπησαν οἱ Συρακόσιοι,	κατὰ	θάλατταν δὲ προτερήσαντες ἀπέπλευσαν εἰς
[13, 88]	πλῆθος σίτου παρακομίζοιεν εἰς Ακράγαντα	κατὰ	θάλατταν. Διόπερ ταύτην μόνην ἔχων
[13, 10]	ταχυναυτούσας ἔχοντες τριήρεις, καὶ ταῖς	κατὰ	θάλατταν ἐμπειρίαις, ἔτι δὲ ταῖς
[13, 13]	πολεμίοις καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι τριήρεις
[13, 52]	τὰς δαπάνας. (Ἔπειθ' ἡμεῖς μὲν	κατὰ	θάλατταν πολεμοῦντες σκάφεσι πολιτικοῖς μόνον
[13, 52]	μὲν κἂν κρατηθῶμεν ἐν τοῖς	κατὰ	θάλατταν πράγμασι, τήν γε κατὰ
[13, 10]	πολεμίων καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν προσβάλλοντες οὐδὲν ἤνυον, τῶν
[13, 11]	τὸ καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν τοὺς πολεμίους νενικηκέναι, παρῆν
[13, 61]	εἰς Συρακούσας, ἵνα μὴ συμβῇ	κατὰ	κράτος ἁλῶναι τὴν πόλιν, ἀπόντων
[13, 104]	ἐπὶ Ιασον τῆς Καρίας πλεύσας,	κατὰ	κράτος αὐτὴν εἷλεν Αθηναίοις συμμαχοῦσαν,
[13, 49]	πολιορκήσας Μίνδαρος εἷλε τὴν Κύζικον	κατὰ	κράτος. (Οἱ δὲ (μετὰ) τῶν
[13, 114]	νόσου· οὐδὲν δ' ἧττον καὶ	κατὰ	Λιβύην διαμείναντος τοῦ λοιμοῦ, παμπληθεῖς
[13, 64]	Πύλον, ἣν Μεσσήνιοι φρουρᾷ κατεῖχον,	κατὰ	μὲν θάλατταν ἕνδεκα ναυσίν, ὧν
[13, 1]	πράξεις, τοῦτο μόνον προειπόντας, ὅτι	κατὰ	μὲν τὰς προηγουμένας ἓξ βίβλους
[13, 114]	ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν πολέμων,	κατὰ	μὲν τὴν Ελλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ,
[13, 68]	καὶ δεινότατος ἦν εἰπεῖν, καὶ	κατὰ	μὲν τὴν στρατηγίαν ἄριστος, κατὰ
[13, 35]	Συρακόσιοι κατὰ τοὺς νεωτέρους χρόνους	κατὰ	μὲν Τιμολέοντα νομοθετήσαντος αὐτοῖς Κεφάλου,
[13, 96]	λείποντα τῶν τεσσαράκοντα. Τὰς δὲ	κατὰ	μέρος αὐτοῦ πράξεις καὶ τὴν
[13, 108]	δὲ ταῦτα τάξεις ποιησάμενοι πλείστας,	κατὰ	μέρος τοὺς στρατιώτας ἀπέστελλον ἐπὶ
[13, 40]	ἐμβολῶν βίαν, κατ' ὀλίγας καὶ	κατὰ	μίαν ἐκέλευσε συμπλέκεσθαι. Οὐ μὴν
[13, 43]	πολεμεῖν, στρατηγὸν κατέστησαν τὸν Αννίβαν,	κατὰ	νόμους τότε βασιλεύοντα. Οὗτος δὲ
[13, 95]	δ' οὖν αὐτῷ τὰ πράγματα	κατὰ	νοῦν ἠκολούθει, ψήφισμα ἔγραψε τοὺς
[13, 55]	τοῦ περιεστῶτος κινδύνου. (Οὐ μὴν	κατὰ	πᾶν γε τὴν σωτηρίαν ἀπεγίνωσκον,
[13, 35]	τῶν νομοθετῶν πικρότατα πρόστιμα θεῖναι	κατὰ	πάντων τῶν ἀδικούντων, δίκαιος δ'
[13, 27]	ἐπαινούμενος μακαριστὸς ἦν καὶ περίβλεπτος	κατὰ	πᾶσαν πόλιν· (νυνὶ δ' ἐξηγκωνισμένος
[13, 44]	δυνάμεσι, μετὰ δὲ ταῦτα καταφρονήσαντες	κατὰ	πᾶσαν τὴν χώραν ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ
[13, 92]	πολιτῶν ὑπώπτευον τὸ γινόμενον, καὶ	κατὰ	πάσας τὰς συνόδους ἐβλασφήμουν αὐτόν,
[13, 86]	δὲ περὶ τὸν Αννίβαν σπεύδοντες	κατὰ	πλείονα μέρη τὰς προσβολὰς ποιεῖσθαι,
[13, 59]	(Στήσας δὲ μηχανὰς τὸ τεῖχος	κατὰ	πλείονας τόπους ἐσάλευε, καὶ πολλῷ
[13, 108]	τούτοις τὰ τείχη θεωροῦντες πίπτοντα	κατὰ	πλείονας τόπους, οὐ κατεπλάγησαν τὸν
[13, 24]	πάντων τῶν Ελλήνων ἐν ταῖς	κατὰ	πόλεμον νίκαις κατέδειξαν οὐ διὰ
[13, 53]	οὐκ ἐναλλὰξ εἰθισμένης βραβεύειν τὰ	κατὰ	πόλεμον προτερήματα. (Αθηναῖοι μὲν οὖν
[13, 67]	τὸν Αλκιβιάδην διὰ τῶν κλιμάκων	κατὰ	πολλὴν ἀσφάλειαν, ὡς ἂν τοῦ
[13, 45]	εὐκαίρως ἔταξεν. (Οἱ δ' Αθηναῖοι	κατὰ	πολλὴν σπουδὴν καταπλεύσαντες ἐνεχείρησαν ἀποσπᾶν
[13, 83]	ἀποσταλέντος οὖν αὐτοῦ πρὸς Κεντοριπίνους	κατὰ	πρεσβείαν, καὶ παρεληλυθότος εἰς τὴν
[13, 90]	οὔσης δυσευρέτου, τοὺς μέντοι γε	κατὰ	προαίρεσιν οὐ τυγχάνοντας τοῦ ἀκριβοῦς
[13, 63]	ἀντιπολιτευομένους ἀντιπράξοντας. καὶ τὰ μὲν	κατὰ	Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[13, 22]	ἐκείνων οὖν τῶν χρόνων τῆς	κατὰ	Σικελίαν ἡγεμονίας ἀντιποιουμένης τῆς πόλεως,
[13, 4]	κατέγραφον καὶ πρέσβεις ἐπὶ τὰς	κατὰ	Σικελίαν πόλεις ἀπέστελλον, δεόμενοι τῆς
[13, 8]	ἑξακοσίους· (Γύλιππος δὲ περιπορευόμενος τὰς	κατὰ	Σικελίαν πόλεις πολλοὺς προετρέπετο συμμαχεῖν,
[13, 40]	ἐποίει. Ὁπότε γὰρ οἱ Πελοποννήσιοι	κατὰ	σπουδὴν ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν εἰς
[13, 61]	αἱ μὲν τριήρεις νυκτὸς ἐπληροῦντο	κατὰ	σπουδὴν ἀναμὶξ γυναικῶν τε καὶ
[13, 41]	ἀθροίσας τὰς ναῦς οὔσας πεντήκοντα	κατὰ	σπουδὴν ἀνήχθη· καὶ κατὰ τὸν
[13, 97]	δὲ πληρώσας ναῦς ἑκατὸν τεσσαράκοντα	κατὰ	σπουδὴν ἀνήχθη τῶν Αργινουσῶν περὶ
[13, 105]	συνήγαγόν τε πανταχόθεν τριήρεις καὶ	κατὰ	σπουδὴν ἀνήχθησαν ἐπ' αὐτοὺς ναυσὶν
[13, 50]	εἶχε τὴν δύναμιν. (Αλκιβιάδης δὲ	κατὰ	σπουδὴν διώκων ἃς μὲν κατέδυεν,
[13, 77]	ἀρίστας ἔχοντες ναῦς τῶν Πελοποννησίων	κατὰ	σπουδὴν ἐδίωκον, καὶ τοὺς μὲν
[13, 67]	λιμένος ἀπέλιπον, τοῖς δὲ λοιποῖς	κατὰ	σπουδὴν ἐξεβοήθουν ἐπὶ τὰ κατειλημμένα
[13, 76]	τῷ Λακεδαιμονίῳ παραδοὺς ἐκέλευσε πεζῇ	κατὰ	σπουδὴν ἐπείγεσθαι, ταῖς δὲ ναυσὶν
[13, 51]	τὸν Φαρνάβαζον μετὰ πολλῆς ἵππου	κατὰ	σπουδὴν ἐπειγόμενον, ἀνέκαμψαν ἐπὶ τὰς
[13, 59]	τρισχίλιοι παρὰ Συρακοσίων ἐπίλεκτοι, προαπεσταλμένοι	κατὰ	σπουδὴν ἐπὶ τὴν βοήθειαν. Πυθόμενοι
[13, 71]	δὲ στρατιώτιδας ναῦς ἀνέλαβε καὶ	κατὰ	σπουδὴν ἔπλευσεν εἰς Κλαζομενάς· αὕτη
[13, 98]	τῶν στρατηγῶν εἰς τὸν ἀγῶνα,	κατὰ	σπουδὴν ἐπλήρουν τὰς τριήρεις καὶ
[13, 39]	παντὸς ἐκπλεύσας εἰς Ελλήσποντον ἐκομίζετο	κατὰ	σπουδήν, καὶ δευτεραῖος εἰς Σίγειον
[13, 50]	δὲ Πελοποννήσιοι περιχαρεῖς ὄντες ἠκολούθουν	κατὰ	σπουδὴν ὡς νικῶντες. (Ὁ δὲ
[13, 43]	Σικελίαν σύμμαχοι γεγενημένοι τοῖς Αθηναίοις	κατὰ	Συρακοσίων, καταλυθέντος τοῦ πολέμου περιδεεῖς
[13, 56]	κατεπλάγησαν, καὶ τὰ τείχη λιπόντες	κατὰ	τὰς εἰσβολὰς τῶν στενωπῶν ἀθρόοι
[13, 111]	τὴν πόλιν καὶ τὰ περιλειφθέντα	κατὰ	τὰς οἰκίας διήρπασαν. (Διονύσιος δὲ
[13, 58]	Ακραγαντῖνοι σιτομετρήσαντες αὐτοῖς δημοσίᾳ διέδωκαν	κατὰ	τὰς οἰκίας, παρακελευσάμενοι τοῖς ἰδιώταις
[13, 46]	τοῖς τε δόρασιν ἠγωνίζοντο καὶ	κατὰ	τὰς προσαγωγὰς εἰς τὰς τῶν
[13, 10]	τόπον ἰσχυρὸν ἔχουσαι καὶ ταπεινόν,	κατὰ	τὰς τῶν ἐμβολῶν δόσεις μιᾷ
[13, 7]	Επιπολάς. αἰσθόμενοι δ' οἱ Συρακόσιοι	κατὰ	τάχος ἐβοήθουν, καὶ ἀποβαλόντες τῶν
[13, 8]	οὐκ ὀλίγας πληρώσαντες ναυμαχεῖν διέγνωσαν·	κατὰ	τάχος οὖν ἠξίου τριήρεις τε
[13, 18]	ἔφη δεῖν, λελυμένου τοῦ ζεύγματος,	κατὰ	τάχος πληροῦν τὰς τριήρεις, καὶ
[13, 80]	Σικελίαν τεσσαράκοντα τριήρεις, οἱ Συρακόσιοι	κατὰ	τάχος ταῖς παραπλησίαις ναυσὶν ἐπεφάνησαν
[13, 108]	τῶν δὲ γυναικῶν ἐπὶ τοὺς	κατὰ	τὴν ἀγορὰν βωμοὺς καταφυγουσῶν καὶ
[13, 33]	αἰφνιδίου δὲ στάσεως καὶ ταραχῆς	κατὰ	τὴν ἀγορὰν γενομένης, ἀγνοήσας μετὰ
[13, 110]	τῷ πλήθει τῶν βαρβάρων καταπονούμενοι	κατὰ	τὴν ἀναχώρησιν εἰς τὸ τοῦ
[13, 74]	τέθριππον εἰς Ολυμπίαν, ὁ Αλκιβιάδης	κατὰ	τὴν ἀπογραφὴν τὴν εἰωθυῖαν γίνεσθαι
[13, 76]	δὲ Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως δὲ καὶ	κατὰ	τὴν ἀρχὴν οὐδὲν ἔπραξεν ἄδικον
[13, 22]	τόπον τῆς ἡμερότητος ἅπαντες οἱ	κατὰ	τὴν Ασίαν ἀλλήλους φθάνοντες εἰς
[13, 47]	πεζῇ μετὰ Φαρναβάζου τὰς συμμαχούσας	κατὰ	τὴν Ασίαν πόλεις Αθηναίοις πολιορκήσειν.
[13, 75]	φυγήν. ~Προσετέθη δὲ καὶ συνωρὶς	κατὰ	τὴν αὐτὴν Ολυμπιάδα, καὶ παρὰ
[13, 75]	Ερμοκράτης μετ' ὀλίγων προσελθὼν τῷ	κατὰ	τὴν Αχραδινὴν πυλῶνι, καὶ τῶν
[13, 98]	Περικλῆς ὁ Περικλέους τοῦ προσαγορευθέντος	κατὰ	τὴν δύναμιν Ολυμπίου· συμπαρέλαβε δὲ
[13, 36]	μὴν (καὶ) τὰ πράγματά γε	κατὰ	τὴν ἐκείνων ἠκολούθησε κρίσιν, ἀλλὰ
[13, 42]	βύβλοις δώδεκα. (Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν Ελλάδα καὶ τὴν Ασίαν
[13, 25]	ὃς κρατεῖ σχεδὸν τῶν τε	κατὰ	τὴν Ελλάδα νήσων ἁπασῶν, καὶ
[13, 112]	πίστιν τῆς πρὸς ἀλλήλους κοινωνίας	κατὰ	τὴν ἐπίθεσιν. (Ὁ δὲ Διονύσιος
[13, 25]	καὶ τῆς παραλίου τῆς τε	κατὰ	τὴν Εὐρώπην καὶ τὴν Ασίαν
[13, 55]	ἀνακεκαθαρμένου τοῦ τείχους βιασάμενοι καὶ	κατὰ	τὴν ἔφοδον εἰς δυσχωρίας ἐμπίπτοντες
[13, 5]	πολέμου. ~Τούτων δὲ πραττομένων οἱ	κατὰ	τὴν ἰδίαν ἔχθραν μισοῦντες τὸν
[13, 110]	τὴν πόλιν ὁδούς, οὐ δυνάμενοι	κατὰ	τὴν ἰδίαν προαίρεσιν ἐπισπεῦσαι. Οἱ
[13, 35]	ἀξιῶσαι τιμωρίας· ἔστι δὲ καὶ	κατὰ	τὴν λέξιν σύντομος καὶ πολλὴν
[13, 97]	τὸν Καλλικρατίδαν εἰπεῖν, ὅτι τελευτήσας	κατὰ	τὴν μάχην οὐδὲν ἀδοξοτέραν ποιήσει
[13, 79]	προσβολὰς ἐποιεῖτο. Καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Μιτυλήνην ἐν τούτοις ἦν.
[13, 81]	~Διαβοηθείσης δὲ τῆς Αννίβα βοηθείας	κατὰ	τὴν νῆσον, ἅπαντες προσεδόκων καὶ
[13, 35]	ἄλλοις Σικελιώταις· (πολλαὶ γοῦν τῶν	κατὰ	τὴν νῆσον πόλεων χρώμεναι διετέλεσαν
[13, 35]	εἶναι δυσκατανοήτους. (Μεγάλης δὲ οὔσης	κατὰ	τὴν νομοθεσίαν ἀναθεωρήσεως, μισοπόνηρος μὲν
[13, 97]	ἡγεμονίας ἐκείνην τὴν ἡμέραν, εἶδε	κατὰ	τὴν νύκτα τοιαύτην ὄψιν· ἔδοξεν
[13, 112]	τὴν ἐπίθεσιν. (Ὁ δὲ Διονύσιος	κατὰ	τὴν ὁδοιπορίαν τὸ γεγονὸς καταστοχαζόμενος,
[13, 112]	μὲν πρῶτον ἐπετήρουν, εἰ δύναιντο	κατὰ	τὴν ὁδὸν ἀνελεῖν τὸν τύραννον·
[13, 86]	(Τὴν δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες παρέλαβον	κατὰ	τὴν ὁδὸν Καμαριναίους καὶ Γελῴους·
[13, 111]	ἀναξίως τῆς ἡλικίας ὡς ἔτυχε	κατὰ	τὴν ὁδὸν ὡρμημένας, ἐπειδὴ τὴν
[13, 83]	ἐκεῖνον τὸν χρόνον Τελλίας, ὃς	κατὰ	τὴν οἰκίαν ξενῶνας ἔχων πλείους
[13, 83]	ταῖς ἱστορίαις ἐξηγεῖται περὶ τοῦ	κατὰ	τὴν οἰκίαν πιθεῶνος λέγων ὡς
[13, 52]	ἡμῖν μὲν ὁ πλουσιώτατος τῶν	κατὰ	τὴν οἰκουμένην βασιλέων χορηγός ἐστι
[13, 52]	ὑμῖν δὲ οἱ πενιχρότατοι τῶν	κατὰ	τὴν οἰκουμένην· (διόπερ οἱ μὲν
[13, 108]	τὴν πόλιν, ὡς Τίμαιός φησι,	κατὰ	τὴν ὁμώνυμον ἡμέραν καὶ τὴν
[13, 85]	τῆς δὲ νυκτὸς ἐπιγενομένης οἱ	κατὰ	τὴν πόλιν ἐπεξελθόντες ἐνεπύρισαν τὰς
[13, 9]	προϊδόμενοι τὸ γινόμενον ἀπεστάλκεισαν τοὺς	κατὰ	τὴν πόλιν ἐπὶ τὰ τῶν
[13, 84]	(Διὰ δὲ τὸ μέγεθος τῆς	κατὰ	τὴν πόλιν εὐπορίας τοσαύτην συνέβαινε
[13, 110]	Διονυσίου μισθοφόροι μόγις διεπορεύοντο τὰς	κατὰ	τὴν πόλιν ὁδούς, οὐ δυνάμενοι
[13, 67]	βοὴν ἐξαίσιον ποιούντων, οἱ μὲν	κατὰ	τὴν πόλιν ὄντες Πελοποννήσιοι καὶ
[13, 61]	(Διεδόθη δὲ καὶ φήμη τις	κατὰ	τὴν πόλιν, ὅτι Συρακόσιοι μὲν
[13, 3]	Πειραιέα, καὶ συνηκολούθει πᾶς ὁ	κατὰ	τὴν πόλιν ὄχλος ἀναμὶξ ἀστῶν
[13, 2]	στόλου παρεσκευασμένου, τοὺς ἑρμᾶς τοὺς	κατὰ	τὴν πόλιν παμπληθεῖς ὄντας συνέβη
[13, 56]	πανταχόθεν μὲν προσέβαλε, τὸ δὲ	κατὰ	τὴν πόλιν πεπτωκὸς μέρος τοῦ
[13, 87]	τὴν πρὸς Ακράγαντι παρεμβολήν, οἱ	κατὰ	τὴν πόλιν στρατιῶται θεωροῦντες τὴν
[13, 7]	τοὺς Συρακοσίους γενομένων ἠθύμουν οἱ	κατὰ	τὴν πόλιν· ὡς δ' ἤκουσαν
[13, 82]	καθ' ἑαυτὸν βίου διαμένοντα. (Καὶ	κατὰ	τὴν προτέραν δὲ ταύτης Ολυμπιάδα,
[13, 2]	ἐβουλεύοντο, πῶς χρὴ διοικῆσαι τὰ	κατὰ	τὴν Σικελίαν, ἐὰν τῆς νήσου
[13, 44]	τὰς δυνάμεις. Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν.
[13, 43]	δὲ τούτους τοὺς χρόνους Αἰγεσταῖοι	κατὰ	τὴν Σικελίαν σύμμαχοι γεγενημένοι τοῖς
[13, 35]	δημοσίᾳ τὸν ὕστερον ὑπὸ Διονυσίου	κατὰ	τὴν τειχοποιίαν καθαιρεθέντα. Ἐθαυμάσθη δὲ
[13, 6]	Κατάνην. (Οἱ μὲν οὖν Συρακόσιοι	κατὰ	τὴν τεταγμένην νύκτα ἦγον τὸ
[13, 47]	οὖν Εὐβοίας κατεσκευάσθη τὸ χῶμα	κατὰ	τὴν Χαλκίδα, τῆς δὲ Βοιωτίας
[13, 69]	τῶν δὲ διασωθέντων οἱ μὲν	κατὰ	τὴν χώραν διεσκεδάσθησαν, οἱ δ'
[13, 103]	παρ' Αρχελάῳ τῷ βασιλεῖ Μακεδόνων	κατὰ	τὴν χώραν ἐξελθόντα κυσὶ περιπεσεῖν
[13, 94]	δ' οὔσης ἐν ταῖς Συρακούσαις,	κατὰ	τὴν ὥραν τῆς ἀπαλλαγῆς τῶν
[13, 9]	χωρίον ὀχυρὸν Δεκέλειαν φρούριον ἐποίησαν	κατὰ	τῆς Αττικῆς· διὸ καὶ συνέβη
[13, 92]	ἀλωμένους ἀποθανεῖν ἤπερ ἀλλότριόν τι	κατὰ	τῆς πατρίδος βουλεύσασθαι. (Καὶ γὰρ
[13, 41]	ἀρετὴν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἠνάγκασται	κατὰ	τῆς πατρίδος ἐνδείξασθαι. ~Τῶν δὲ
[13, 84]	πλῆθος οὐκ ἐχώρουν αἱ δημόσιαι	κατὰ	τὸ ἑξῆς ὁδοί, πάντων συμφιλοτιμουμένων
[13, 82]	ἐκτὸς οὐκ ἀλόγως ἂν συγκρίνοιτο	κατὰ	τὸ μέγεθος τῆς ὑποστάσεως· καὶ
[13, 52]	οἰκουμένην· (διόπερ οἱ μὲν ἡμέτεροι	κατὰ	τὸ μέγεθος τῶν μισθῶν προθύμως
[13, 57]	(Ἠκρωτηρίαζον δὲ καὶ τοὺς νεκροὺς	κατὰ	τὸ πάτριον ἔθος, καὶ τινὲς
[13, 86]	δὲ ταῦτα ἱκέτευε τοὺς θεοὺς	κατὰ	τὸ πάτριον ἔθος τῷ μὲν
[13, 31]	συμβουλεύσας. Ἀλλ' εὑρήσομεν τοὺς συμβούλους	κατὰ	τὸ πλεῖστον στοχαζομένους τῆς τῶν
[13, 112]	ἂν ἔτ' ἀπελθεῖν οὔτε μεῖναι	κατὰ	τὸ στρατόπεδον τὸν Διονύσιον ὑπελάμβανον·
[13, 12]	πλήθεσιν, ὅταν σημήνῃ, μηδένα τῶν	κατὰ	τὸ στρατόπεδον ὑστερεῖν, ὡς ἀπολειφθησόμενον
[13, 97]	~Τούτων δὲ πραττομένων Αθηναῖοι μὲν	κατὰ	τὸ συνεχὲς ἐλαττώμασι περιπίπτοντες, ἐποιήσαντο
[13, 46]	ἐκ πολλοῦ διαστήματος ἐφεστηκότες ἐτόξευον	κατὰ	τὸ συνεχές, καὶ ταχὺ ὁ
[13, 41]	πεντήκοντα κατὰ σπουδὴν ἀνήχθη· καὶ	κατὰ	τὸν Αθω γενομένων τῶν τριήρων
[13, 103]	πραγματευσάμενός φησι καὶ τὸν Εὐριπίδην	κατὰ	τὸν αὐτὸν ἐνιαυτὸν τελευτῆσαι· τινὲς
[13, 78]	εἰς τὰς τριήρεις ἐνεβίβασε καὶ	κατὰ	τὸν διέκπλουν ἀντιπρῴρους κατέστησε, τοὺς
[13, 9]	Συρακοσίων λελυκότων τὰς τάξεις καὶ	κατὰ	τὸν διωγμὸν διερριμμένων, ἀθρόαις ταῖς
[13, 76]	τῶν Συρακοσίων τυραννήσας. ~Τῶν δὲ	κατὰ	τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων τέλος
[13, 43]	Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν δὲ	κατὰ	τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων τέλος
[13, 78]	ταρσοὺς παρασύρων. Τῶν μὲν οὖν	κατὰ	τὸν Κόνωνα ταχθεισῶν οὐδεμία πρὸς
[13, 84]	στρωμνῆς ὑπαρχούσης, ἔξεστι λογίζεσθαι τὴν	κατὰ	τὸν λοιπὸν βίον τρυφήν. Περὶ
[13, 24]	τῆς φύσεως ὁμοπάθειαν. Αθηναῖοι γὰρ	κατὰ	τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον εἰς τὴν
[13, 20]	ἐντεῦθεν ἤρξατο τῶν λόγων. ~Τῶν	κατὰ	τὸν πόλεμον ἀτυχημάτων, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[13, 80]	Ιμεραίων πόλιν, ἅπασαν αὐτῷ τὴν	κατὰ	τὸν πόλεμον ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου
[13, 28]	πόσοι τῶν ἐκκλησιαζόντων υἱοὺς ἀνῃρημένους	κατὰ	τὸν πόλεμον ἐπενθήσατε; Πολλοὶ (οὖν)
[13, 98]	Κλέαρχον, ἄνδρα πεῖραν δεδωκότα τῶν	κατὰ	τὸν πόλεμον ἔργων. (Ὁ μὲν
[13, 36]	τὴν ἐξουσίαν αὐτοκράτορα διοικεῖν τὰ	κατὰ	τὸν πόλεμον· ὑπελάμβανον γὰρ τὴν
[13, 2]	αὐτοκράτορας αὐτοὺς κατέστησαν ἁπάντων τῶν	κατὰ	τὸν πόλεμον. (ῶν δὲ ἰδιωτῶν
[13, 47]	πολὺ μᾶλλον ἦν ἐπιτείνοντα τὰ	κατὰ	τὸν ῥοῦν, ὡς ἂν εἰς
[13, 47]	διενοεῖτο γὰρ ἐν ὅσῳ τὰ	κατὰ	τὸν στόλον ἕτοιμα ἐγίνετο, πεζῇ
[13, 108]	Τύρον. Τοῦτον μὲν οἱ Γελῷοι	κατὰ	τὸν τοῦ θεοῦ χρησμὸν ἀνέθηκαν,
[13, 5]	ἐν ταῖς δημηγορίαις ὡς συνωμοσίαν	κατὰ	τοῦ δήμου πεποιημένον. Συνελάβετο δ'
[13, 112]	ἐπισπεύδειν. ~Ἐφ' οἷς ἐξεκάετο τὸ	κατὰ	τοῦ Διονυσίου μῖσος· καὶ γὰρ
[13, 53]	μὲν ὕστερον πραχθέντα τεύξεται λόγου	κατὰ	τοὺς ἰδίους χρόνους· τότε δὲ
[13, 35]	ἠξιώθησαν. Οἱ δ' οὖν Συρακόσιοι	κατὰ	τοὺς νεωτέρους χρόνους κατὰ μὲν
[13, 91]	τιμωρίαν, παρακαλῶν μὴ περιμεῖναι τὸν	κατὰ	τοὺς νόμους λῆρον, ἀλλ' ἐκ
[13, 91]	δ' ἀρχόντων ζημιούντων τὸν Διονύσιον	κατὰ	τοὺς νόμους ὡς θορυβοῦντα, Φίλιστος
[13, 13]	ἥκιστα καθ' ὃ πλεονεκτεῖν ἐδόκουν	κατὰ	τοῦτο ἠλαττώθησαν. Ὁ γὰρ Εὐρυμέδων
[13, 33]	ἀπέκτεινεν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη	κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[13, 6]	ἐξεπολιόρκησαν. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη	κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[13, 54]	τὴν ἡγεμονίαν ἀνακτήσασθαι. ~Τῶν δὲ	κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων τέλος
[13, 80]	πόλιν, ὀνομάσαντες Θέρμα. ~Τῶν δὲ	κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων τέλος
[13, 103]	τὸν βίον. (Τὰ μὲν οὖν	κατὰ	τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πραχθέντα σχεδὸν
[13, 110]	τὸν αἰγιαλὸν· (οἱ δ' Ιταλιῶται	κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν παρὰ τὴν
[13, 46]	ἐπεφάνη μετὰ νεῶν εἴκοσι, πλέων	κατὰ	τύχην εἰς Ελλήσποντον. (Τούτων δὲ
[13, 70]	παροξύνας τὸν νεανίσκον εἰς τὸν	κατὰ	τῶν Αθηναίων πόλεμον μυρίους μὲν
[13, 102]	διὰ τὰς ἰδίας ἀρετὰς τρόπαια	κατὰ	τῶν πολεμίων ἑστακότας. (Οὕτως δ'
[13, 94]	μετρίως εὐδοκίμησε, τὸν δὲ δῆμον	κατὰ	τῶν στρατηγῶν παρώξυνε. (Τέλος δὲ
[13, 4]	ἠναγκάσθησαν οἱ Καταναῖοι κοινωνεῖν τοῦ	κατὰ	τῶν Συρακοσίων πολέμου. ~Τούτων δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/06/2005