Livre, Chap.
[13, 72]	τῶν τειχῶν ἐφεστῶτας καὶ κατὰ	ἄνδρα	γνωριζόμενοι, πᾶν ὑπέμενον ὑπὲρ τῆς
[13, 6]	τόπον Συρακοσίων ἀκινδύνως καταλαβέσθαι, πέμπουσιν	ἄνδρα	Καταναῖον, ἑαυτοῖς μὲν πιστόν, τοῖς
[13, 63]	φανερὸς ἦν βουλόμενος καταδέχεσθαι τὸν	ἄνδρα,	ὁ δ' Ερμοκράτης ἀκούων τὴν
[13, 69]	ναῦν, ἐξ ἧς ἐκβάντα τὸν	ἄνδρα	πάντες ἐδεξιοῦντο, τοῖς εὐημερήμασιν ἅμα
[13, 98]	τι πάθω, τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον,	ἄνδρα	πεῖραν δεδωκότα τῶν κατὰ τὸν
[13, 68]	Αθηναίων μόγις ἐνόμιζον εὑρηκέναι δυνατὸν	ἄνδρα	τὸν φανερῶς καὶ θρασέως ἀντιτάξασθαι
[13, 33]	καὶ συνέβη παράδοξον περὶ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον γενέσθαι περιπέτειαν. Ἀπαραίτητος γὰρ
[13, 68]	κατορθώσειν ἤλπιζον σύμμαχον ἔχοντες τὸν	ἄνδρα	τοῦτον. ~Ἐπεὶ δ' οὖν κατέπλευσεν
[13, 35]	Διοκλέους. (Οὐ μόνον δὲ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον ζῶντα ἐθαύμασαν οἱ Συρακόσιοι,
[13, 96]	τὴν Ελλάδα· ὑφεωρᾶτο γὰρ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον, μὴ καιροῦ λαμβανόμενος ἀνακτήσηται
[13, 103]	ἔχων ὀκτωκαίδεκα. Φασὶ δὲ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον τὴν ἐσχάτην τραγῳδίαν εἰσαγαγόντα
[13, 68]	χρόνους οὕτω συνέβη θαυμασθῆναι τὸν	ἄνδρα	τοῦτον, ὥσθ' οἱ μὲν ὑπερέχοντες
[13, 42]	Αθήνας, ἔδοξε τῷ δήμῳ τὸν	ἄνδρα	τῶν ἐγκλημάτων ἀπολῦσαι καὶ μεταδοῦναι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/06/2005