Livre, Chap.
[13, 3]	τὸν Ιόνιον πόρον πρὸς ἄκραν	Ιαπυγίαν	κατηνέχθησαν, κἀκεῖθεν ἤδη παρελέγοντο τὴν
[13, 104]	μετὰ τῶν πλείστων νεῶν ἐπὶ	Ιασον	τῆς Καρίας πλεύσας, κατὰ κράτος
[13, 62]	ὑπὸ τῶν μηχανῶν, τοὺς δ'	Ιβηρας	ἀθρόους παρεισπεσεῖν εἰς τὴν πόλιν.
[13, 87]	ἀπέστειλεν αὐτοῖς ἀπαντᾶν τούς τε	Ιβηρας	καὶ Καμπανοὺς καὶ τῶν ἄλλων
[13, 85]	λόφων, ἐφ' ὧν τούς τε	Ιβηρας	καί τινας τῶν Λιβύων ἔταξαν
[13, 110]	ὑστέρουν τῆς βοηθείας. (Οἱ δὲ	Ιβηρες	καὶ Καμπανοὶ μετὰ τῶν Καρχηδονίων
[13, 80]	πολλῶν χρημάτων, τοὺς μὲν εἰς	Ιβηρίαν,	τοὺς δ' εἰς τὰς Βαλιαρίδας
[13, 44]	συνάπτοντα χειμῶνα πολλοὺς μὲν ἐξ	Ιβηρίας	ἐξενολόγησεν, οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ
[13, 54]	Καρχηδονίων στρατηγὸς τούς τ' ἐξ	Ιβηρίας	ξενολογηθέντας καὶ τοὺς ἐκ τῆς
[13, 56]	τὸ πεπτωκὸς τεῖχος ἀναβάντων τῶν	Ιβήρων,	αἱ μὲν ἐπὶ τῶν οἰκιῶν
[13, 110]	τὴν στρατοπεδείαν συνεδίωξαν· τῶν δὲ	Ιβήρων	καὶ Καμπανῶν, ἔτι δὲ Καρχηδονίων,
[13, 24]	μὴ μέγα φρόνει, γνῶθι σαυτόν,	ἰδὲ	τὴν τύχην ἁπάντων οὖσαν κυρίαν.
[13, 82]	ἐν ᾗ τῶν ἡρώων ἕκαστον	ἰδεῖν	ἔστιν οἰκείως τῆς περιστάσεως δεδημιουργημένον.
[13, 26]	καὶ ταῦτα μὲν πρὸς ἅπαντας·	ἰδίᾳ	δ' ἐνίους ὑπομνήσω τῶν φιλανθρώπων.
[13, 26]	ἡμέρου τοῖς Ελλησι μεταδόντες, ἣν	ἰδίᾳ	παρὰ θεῶν λαβόντες τῇ χρείᾳ
[13, 34]	πολιτείαν διατάξαι καὶ νόμους καινοὺς	ἰδίᾳ	συγγράψαι. ~Διόπερ οἱ Συρακόσιοι τοὺς
[13, 80]	χρήσασθαι τῷ προτερήματι, ταῖς δὲ	ἰδίαις	δυνάμεσιν ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν κατάπλουν.
[13, 30]	Πλεονεξίας ἴδιόν ἐστι τὸ ταῖς	ἰδίαις	εὐτυχίαις οὐκ ἀρκούμενον τῶν πόρρω
[13, 42]	Σάμον, Αλκιβιάδης πρὸς αἷς εἶχεν	ἰδίαις	ναυσὶ τρισκαίδεκα ἐννέα προσέλαβε, καὶ
[13, 27]	τὴν πόλιν ἐντροπῆς καὶ κατ'	ἰδίαν	ἄν τις τοὺς αἰχμαλώτους ἐξετάζων
[13, 41]	ἑαυτοῦ δακρύσας τύχην, ὅτι τὴν	ἰδίαν	ἀρετὴν ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἠνάγκασται
[13, 92]	τῶν ἀκουόντων προαίρεσιν καὶ τὴν	ἰδίαν	ἐπιβολὴν δημηγορήσας οὐ μετρίως ἐξῆρε
[13, 5]	δὲ πραττομένων οἱ κατὰ τὴν	ἰδίαν	ἔχθραν μισοῦντες τὸν Αλκιβιάδην ἐν
[13, 110]	ὁδούς, οὐ δυνάμενοι κατὰ τὴν	ἰδίαν	προαίρεσιν ἐπισπεῦσαι. Οἱ δὲ Γελῷοι
[13, 15]	χρησάμενος λόγοις πάλιν ἐπὶ τὴν	ἰδίαν	τάξιν ἐπανῆλθεν· οἱ δ' ἐν
[13, 5]	τοὺς συνδιαβεβλημένους ἀναλαβὼν εἰς τὴν	ἰδίαν	τριήρη μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐξέπλευσεν.
[13, 64]	ἰσχυρῶς κινδυνεύων ἐρρύσατο χρήμασι τὴν	ἰδίαν	ψυχήν, καὶ πρῶτος Αθηναίων δοκεῖ
[13, 21]	οὖν δῆμος τῶν Αθηναίων τῆς	ἰδίας	ἀνοίας ἀξίαν κεκόμισται τιμωρίαν, πρῶτον
[13, 102]	λαμπρῶς ἠγωνισμένους, καὶ διὰ τὰς	ἰδίας	ἀρετὰς τρόπαια κατὰ τῶν πολεμίων
[13, 58]	ἐμακάριζον, οὐθὲν ἀνάξιον ἑωρακότας τῆς	ἰδίας	ἀρετῆς. (Οἱ δὲ τὴν αἰχμαλωσίαν
[13, 63]	οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν, ἀναξίως τῆς	ἰδίας	ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ερμοκράτην.
[13, 20]	πατρίδος συμφορὰς καὶ διὰ τὰς	ἰδίας	ἀτυχίας πικρῶς ἂν αὐτοῖς προσηνέχθην·
[13, 109]	κομιζομένας τοῖς Καρχηδονίοις ἐκ τῆς	ἰδίας	ἐπικρατείας. (Ἐφ' ἡμέρας μὲν οὖν
[13, 16]	νεῶν πεζομαχεῖν. (Πολλάκις δὲ τὰς	ἰδίας	ἔχοντες ναῦς συντετριμμένας, εἰς τὰς
[13, 91]	καὶ τὰς τῆς πατρίδος συμφορὰς	ἰδίας	ἡγεῖσθαι προσόδους, τοὺς δὲ ταπεινοτέρους
[13, 78]	καὶ παρακελευσάμενος μὴ ἀπολείπεσθαι τῆς	ἰδίας	νεώς, ἀνήχθη, σπεύδων εἰς τὸν
[13, 46]	ἐποίησεν ἐπίσημον φοινικοῦν ἀπὸ τῆς	ἰδίας	νεώς, ὅπερ ἦν σύσσημον αὐτοῖς
[13, 77]	Μιτυλήνης ἤγγιζον, ἦρεν ἀπὸ τῆς	ἰδίας	νεὼς φοινικίδα· τοῦτο γὰρ σύσσημον
[13, 53]	εἰωθότες καὶ τὰς δημοσίας ταραχὰς	ἰδίας	ποιούμενοι προσόδους ᾑροῦντο τὸν πόλεμον.
[13, 93]	ὁ Διονύσιος οἰκείαν ἔφοδον τῆς	ἰδίας	προαιρέσεως. Ἀποσταλεὶς γὰρ μετὰ στρατιωτῶν
[13, 2]	δήμου χαρίζεσθαι βουλόμενοι τινὲς μὲν	ἰδίας	τριήρεις κατεσκεύασαν, τινὲς δὲ χρήματα
[13, 68]	λαφύρων πλῆθος· εἶχον δὲ τὰς	ἰδίας	τριήρεις ὅπλοις ἐπιχρύσοις καὶ στεφάνοις,
[13, 60]	οἰκείους ἅπαντας, ἀφειδῶς ἐχρῶντο τοῖς	ἰδίοις	σώμασιν εἰς τὴν κοινὴν σωτηρίαν.
[13, 22]	δ' ἐν ταῖς εὐπραξίαις ἡμερότης	ἴδιόν	ἐστι σημεῖον τῆς τῶν εὐτυχούντων
[13, 30]	τῶν δεινοτάτων οὐκ ἔπραξαν; Πλεονεξίας	ἴδιόν	ἐστι τὸ ταῖς ἰδίαις εὐτυχίαις
[13, 5]	παρὰ τοῖς Αργείοις· οἱ γὰρ	ἰδιόξενοι	συνθέμενοι καταλῦσαι τὴν ἐν Αργει
[13, 29]	ὑπὲρ τῆς κοινῆς ἐλευθερίας τοὺς	ἰδίους	ἀναλώσαντας βίους, περὶ πλείονος δὲ
[13, 74]	τὴν εἰωθυῖαν γίνεσθαι τοὺς ἵππους	ἰδίους	ἀπεγράψατο, καὶ νικήσας τὸ τέθριππον
[13, 33]	κατανοήσαντος καὶ εἰπόντος, ὅτι τοὺς	ἰδίους	αὐτὸς καταλύει νόμους, ἀνεβόησε, Μὰ
[13, 16]	διαφθείρεσθαί τινας συνέβαινε, καὶ τοὺς	ἰδίους	ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν συγγενῶν ἀναιρεῖσθαι,
[13, 92]	δ' ἔπραξεν ὁ Διονύσιος ἐλπίζων	ἰδίους	ἕξειν τοὺς φυγάδας, ἀνθρώπους μεταβολῆς
[13, 16]	τειχῶν ὅτε μὲν ἴδοιεν τοὺς	ἰδίους	εὐημεροῦντας, ἐπαιάνιζον, ὅτε δ' ἐλαττουμένους,
[13, 28]	τοὺς Αθηναίους ὀφείλουσιν, ὅσον τοὺς	ἰδίους	ἠγαπήκασι. ~Πῶς οὖν οὐκ ἄτοπον,
[13, 110]	δ' ἱππεῖς ὡς εἶδον τοὺς	ἰδίους	ἡττημένους, καὶ αὐτοὶ πρὸς τὴν
[13, 51]	περιχεομένων, ἐπεφάνη Θηραμένης τούς τε	ἰδίους	καὶ τοὺς μετὰ Χαιρέου ἄγων
[13, 62]	καταλαμβανόμενοι τὰ τείχη παρεδέχοντο τοὺς	ἰδίους.	(Κατὰ κράτος οὖν ἁλούσης τῆς
[13, 60]	(Ο δ' Αννίβας ὁρῶν τοὺς	ἰδίους	καταπονουμένους, κατεβίβασε τοὺς ἐπὶ τῶν
[13, 96]	ἀνακαλούμενος καὶ φιλανθρώποις λόγοις χρώμενος	ἰδίους	κατεσκεύαζεν. μετετίθει δὲ καὶ τὰς
[13, 93]	τοὺς μετ' αὐτοῦ ταῖς εὐνοίαις	ἰδίους	κατεσκεύασεν. ἐπῃνεῖτο δὲ καὶ ὑπὸ
[13, 92]	πολίτας μὴ βούλεσθαι πρὸς τοὺς	ἰδίους	κινδύνους συμπαραλαμβάνειν, οὕς τῶν πολεμίων
[13, 109]	καθιππάζεσθαι, κἂν μὲν ὁρῶσι τοὺς	ἰδίους	προτεροῦντας, συνεπιλαμβάνεσθαι τῆς μάχης, ἂν
[13, 61]	ἐπὶ Μεσσήνην· (Διοκλῆς δὲ τοὺς	ἰδίους	στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ τοὺς πεσόντας
[13, 66]	Λάκωνες ἁρμοστὴν ἐκάλουν, τούς τ'	ἰδίους	στρατιώτας προσήγαγε καὶ τοὺς Χαλκηδονίους
[13, 3]	τε καὶ ξένων, ἑκάστου τοὺς	ἰδίους	συγγενεῖς τε καὶ φίλους προπέμποντος.
[13, 53]	πραχθέντα τεύξεται λόγου κατὰ τοὺς	ἰδίους	χρόνους· τότε δὲ οἱ Αθηναῖοι
[13, 71]	ἡγεμονίαν αὐτῶν παραδοὺς Αντιόχῳ τῷ	ἰδίῳ	κυβερνήτῃ, διακελευσάμενος αὐτῷ μὴ ναυμαχεῖν,
[13, 31]	αὐτοὶ γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τῶν	ἰδίων	ἀκληρημάτων ἀνῃρήκασι. ποῦ γὰρ ἄξιον
[13, 52]	ὑμέτεροι, τὰς εἰσφορὰς ἀπὸ τῶν	ἰδίων	διδόντες οὐσιῶν, ἅμα καὶ τὰς
[13, 53]	τῷ τὸν Αλκιβιάδην ἀφηγεῖσθαι τῶν	ἰδίων	δυνάμεων, ταχέως ᾤοντο τὴν ἡγεμονίαν
[13, 51]	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ τῶν	ἰδίων	ἑώρα πίπτοντας· τῶν δὲ μετὰ
[13, 64]	ἐκ διαδοχῆς ἐποιοῦντο, τῶν δὲ	ἰδίων	οἱ μὲν ἐκ τῶν τραυμάτων
[13, 95]	ἐποίησε καὶ θόρυβον διὰ τῶν	ἰδίων	οἰκετῶν· τοῦτο δὲ πράξας συνέφυγεν
[13, 93]	δ' οὐ συγκατετίθετο, μετὰ τῶν	ἰδίων	στρατιωτῶν ἕτοιμος ἦν ἀνακάμπτειν εἰς
[13, 93]	ἐκ τῆς Γέλας μετὰ τῶν	ἰδίων	στρατιωτῶν. ~Θέας δ' οὔσης ἐν
[13, 52]	ἡλίκην ἔχει λύπην ἡ τῶν	ἰδίων	ταλαιπωρία. (Οὐ μόνον δὲ τούτων
[13, 28]	δεῖν οἰκτείρειν τοὺς φονεῖς τῶν	ἰδίων	τέκνων. (ὐκέτι γὰρ ἐπιεικής ἐστιν
[13, 58]	κατὰ τὰς οἰκίας, παρακελευσάμενοι τοῖς	ἰδιώταις	καὶ αὐτοῖς προθύμοις οὖσι χορηγεῖν
[13, 76]	οὔτ' εἰς πόλιν οὔτ' εἰς	ἰδιώτην,	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐπιχειροῦσιν αὐτὸν
[13, 100]	εἵλοντο ναύαρχον, τὸν δὲ Λύσανδρον	ἰδιώτην	αὐτῷ συνεξέπεμψαν, προστάξαντες ἀκούειν ἅπαντα
[13, 98]	κέρας, ἐφ' ἡγεμονίας τάξας· ὃς	ἰδιώτης	ὢν μὲν συνεστράτευε τότε, πρότερον
[13, 35]	καὶ πρᾶγμα δημόσιόν τε καὶ	ἰδιωτικὸν	ἀμφισβητούμενον ὡρισμένης ἀξιῶσαι τιμωρίας· ἔστι
[13, 22]	συνεπέθετο. Πῶς γὰρ Κῦρος ἐξ	ἰδιώτου	τῆς Ασίας ὅλης ἐβασίλευσε; Τῇ
[13, 96]	ἐκ γραμματέως καὶ τοῦ τυχόντος	ἰδιώτου	τῆς μεγίστης πόλεως τῶν Ελληνίδων
[13, 22]	πόλιν οὐ πάλαι Γέλων ἐξ	ἰδιώτου	τῆς Σικελίας ὅλης ἡγεμὼν ἐγένετο,
[13, 2]	δέ τις τῇ βουλῇ τῶν	ἰδιωτῶν	ἔφησεν εἰς οἰκίαν μετοίκου τινὰς
[13, 2]	κατὰ τὸν πόλεμον. (ῶν δὲ	ἰδιωτῶν	οἱ ταῖς οὐσίαις εὐποροῦντες τῇ
[13, 33]	εἰς τὴν ἀγοράν. Τῶν δὲ	ἰδιωτῶν	τινος κατανοήσαντος καὶ εἰπόντος, ὅτι
[13, 16]	ἐπὶ τῶν τειχῶν ὅτε μὲν	ἴδοιεν	τοὺς ἰδίους εὐημεροῦντας, ἐπαιάνιζον, ὅτε
[13, 109]	τοῖς μὲν ἱππεῦσι παρήγγειλεν, ἐπειδὰν	ἴδωσι	τοὺς πεζοὺς ὡρμημένους, διαβῆναι τὸν
[13, 90]	ὕβριν. (Ὁ δὲ Ιμίλκας τὰ	ἱερὰ	καὶ τὰς οἰκίας συλήσας καὶ
[13, 96]	μετήνεγκαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ δ'	ἱερὰ	κατακαύσαντες καὶ τὴν πόλιν διαρπάσαντες
[13, 57]	δαιμόνιον διασωζόντων τοὺς εἰς τὰ	ἱερὰ	καταπεφευγότας Καρχηδόνιοι τοὐναντίον ἀπέσχοντο τῶν
[13, 62]	(Ὁ δ' Αννίβας τὰ μὲν	ἱερὰ	συλήσας καὶ τοὺς καταφυγόντας ἱκέτας
[13, 31]	τὰ τούτων ἐπικαλοῦνται μυστήρια, τὴν	ἱερὰν	αὐτῶν νῆσον πεπορθηκότες; (Ναί, ἀλλ'
[13, 86]	σφαγιάσας, τῷ δὲ Ποσειδῶνι πλῆθος	ἱερείων	καταποντίσας. Οὐ μὴν ἀπέστη γε
[13, 98]	τοῦ μάντεως λέγοντος διὰ τῶν	ἱερείων	ὑμῖν μὲν προσημαίνεσθαι νίκην, ἐμοὶ
[13, 67]	κατέφυγον πρὸς τοὺς ἐν τοῖς	ἱεροῖς	βωμούς. (Οἱ δ' Αθηναῖοι τοῖς
[13, 84]	βωμοὺς τοὺς ἐν πᾶσι τοῖς	ἱεροῖς	καὶ τοὺς ἐν τοῖς στενωποῖς
[13, 97]	περὶ δὲ τῆς ἐν τοῖς	ἱεροῖς	νίκης ἀνήγγειλαν καθ' ὅλην τὴν
[13, 90]	ἑτέροις εἰς τὸ τῆς Αθηνᾶς	ἱερόν,	νομίζοντα τῆς εἰς θεοὺς παρανομίας
[13, 3]	τῆς τε Λακινίας Ηρας τὸ	ἱερὸν	παρέπλευσαν καὶ τὴν Διοσκουριάδα καλουμένην
[13, 7]	τειχίσαντες τό τε τοῦ Διὸς	ἱερὸν	περιεβάλοντο καὶ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν
[13, 82]	διελθεῖν. ~Ἥ τε γὰρ τῶν	ἱερῶν	κατασκευὴ καὶ μάλιστα ὁ τοῦ
[13, 108]	Ακραγαντίνων πόλιν κατέσκαψε, τῶν δ'	ἱερῶν,	ὅσα μηδ' ἱκανῶς ὑπὸ τοῦ
[13, 82]	ἀνθρώπων· τῶν μὲν οὖν ἄλλων	ἱερῶν	τὰ μὲν κατεκαύθη, τὰ δὲ
[13, 97]	τῶν στρατηγῶν ἀναιρεθήσεσθαι. Τῶν δ'	ἱερῶν	φερόντων νίκην, οἱ στρατηγοὶ περὶ
[13, 35]	αὐτοῖς Κεφάλου, κατὰ δὲ τὸν	Ιέρωνα	τὸν βασιλέα Πολυδώρου, οὐδέτερον αὐτῶν
[13, 75]	τὴν Ρόδον νῆσον κατοικοῦντες καὶ	Ιηλυσὸν	καὶ Λίνδον καὶ Κάμειρον μετῳκίσθησαν
[13, 64]	Χρυσόπολιν ᾤκισαν φρούριον καὶ τὴν	ἱκανὴν	αὐτῷ κατέλιπον δύναμιν· τοῖς δ'
[13, 64]	πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ δὲ παρήγαγον	ἱκανὴν	δύναμιν, καὶ περιστρατοπεδεύσαντες τὸ φρούριον
[13, 21]	τιμωρίαν, παρὰ δὲ τῶν αἰχμαλώτων	ἱκανὴν	ἔχετε κόλασιν; Παρέδωκαν γὰρ ἑαυτοὺς
[13, 69]	μὲν τῷ πεφρουρημένῳ τείχει τὴν	ἱκανὴν	φυλακὴν κατέλιπε καὶ Θρασύβουλον ἡγεμόνα
[13, 66]	τειχίσαντες, ἐν μὲν ταύτῃ τὴν	ἱκανὴν	φυλακὴν κατέλιπον, αὐτοὶ δὲ μετὰ
[13, 68]	καὶ Μαντίθεον ἐπιμελητὰς μετὰ τῆς	ἱκανῆς	δυνάμεως κατέλιπον, αὐτοὶ δὲ μετὰ
[13, 106]	διέτριβεν. Οὗτοι μὲν οὖν, ἄνδρες	ἱκανοὶ	τἄλλα δόξαντες εἶναι, ταῦτα πράξαντες
[13, 100]	~Οἱ δ' Αθηναῖοι διώξαντες ἐφ'	ἱκανὸν	τοὺς ἡττημένους πάντα τὸν σύνεγγυς
[13, 40]	ῥοῦ βίας διακωλυόμενοι πράττειν ἐφ'	ἱκανὸν	χρόνον διεκινδύνευον, οὐδετέρων δυναμένων τυχεῖν
[13, 70]	Πελοποννήσου στρατιώτας τε κατέγραφε τοὺς	ἱκανοὺς	καὶ ναῦς ἐπλήρωσεν ὅσας ἐδύνατο
[13, 62]	ἐμβιβάσας τὴν δύναμιν, καὶ τοὺς	ἱκανοὺς	τοῖς συμμάχοις ἀπολιπὼν στρατιώτας, ἐξέπλευσεν
[13, 108]	τῶν δ' ἱερῶν, ὅσα μηδ'	ἱκανῶς	ὑπὸ τοῦ πυρὸς ἐδόκει διεφθάρθαι,
[13, 29]	τύχην, μηδ' ἐπικαλείσθων τὸ τῆς	ἱκεσίας	ὄνομα. Τοῦτο γὰρ παρ' ἀνθρώποις
[13, 29]	ὠμότητα, σφαλέντες δέ, τοῖς τῆς	ἱκεσίας	φιλανθρώποις παραιτείσθων τὴν τιμωρίαν. (Εἰ
[13, 21]	ἡμῖν ἐγχειρίσαντες ἀντὶ πολεμίων γεγόνασιν	ἱκέται.	Οἱ γὰρ ἐν ταῖς μάχαις
[13, 29]	τὴν τῶν πολεμίων προσηγορίαν γεγόνασιν	ἱκέται·	πόθεν αὐτοῖς ταύτης τῆς φιλανθρωπίας
[13, 62]	ἱερὰ συλήσας καὶ τοὺς καταφυγόντας	ἱκέτας	ἀποσπάσας ἐνέπρησε, καὶ τὴν πόλιν
[13, 67]	τοὺς ἐπὶ τοῖς βωμοῖς ὄντας	ἱκέτας	ὁμολογίας ἔθεντο, τὰ μὲν ὅπλα
[13, 86]	τὰ μνημεῖα, μετὰ δὲ ταῦτα	ἱκέτευε	τοὺς θεοὺς κατὰ τὸ πάτριον
[13, 24]	πρότερον ἐχθρὸς ὢν ἐκ μεταβολῆς	ἱκέτης	γενόμενος ὑπομένῃ παθεῖν ὅ, τι
[13, 97]	τῶν δ' ἀντιπάλων ὑποκρινομένων τὰς	Ικέτιδας	δόξαι τὴν Καδμείαν νίκην αὐτοῖς
[13, 26]	καταφυγόντας διασώσαντες τοὺς περὶ τῶν	ἱκετῶν	νόμους παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἰσχῦσαι
[13, 83]	αὐτὸς ὑπεδέξατο, καὶ παραχρῆμα πᾶσιν	ἱμάτια	καὶ χιτῶνας ἔνδοθεν προενέγκας ἔδωκεν.
[13, 61]	(Διόπερ Διοκλῆς ὁ τῶν ἐν	Ιμέρᾳ	στρατηγὸς συνεβούλευσε τοῖς ναυάρχοις τὴν
[13, 43]	Γέλωνα πολεμήσαντος Αμίλκου καὶ πρὸς	Ιμέρᾳ	τελευτήσαντος, υἱὸς δὲ Γέσκωνος, ὃς
[13, 61]	αὐτούς, μέχρι ἂν ἐκτὸς τῆς	Ιμεραίας	γένωνται χώρας τοῖς δ' ἡμίσεσι
[13, 4]	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἀποκρίσεις ἀνεβάλοντο·	Ιμεραῖοι	δὲ καὶ Σελινούντιοι, πρὸς δὲ
[13, 60]	ὑπὸ τῶν πολεμίων. (Οἱ δ'	Ιμεραῖοι	θεατὰς ἔχοντες ἀπὸ τῶν τειχῶν
[13, 61]	μετὰ τῶν συμμάχων πορεύονται τοῖς	Ιμεραίοις	βοηθεῖν, Αννίβας δὲ μέλλοι τὰς
[13, 60]	πολιορκίαν· Ἅμα δ' ἡμέρᾳ τοῖς	Ιμεραίοις	ἔδοξε μὴ περιορᾶν αὑτοὺς συγκεκλεισμένους
[13, 86]	αὐτῆς τοῖς Σελινουντίοις καὶ τοῖς	Ιμεραίοις	τύχωσιν οἱ πολιορκούμενοι τύχης, πάλαι
[13, 87]	τὴν ἧτταν. Καὶ γὰρ τοὺς	Ιμεραίους	ἐγίνωσκε παρὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν
[13, 60]	παραβοηθήσας τοῖς ἐλαττουμένοις κατέλαβε τοὺς	Ιμεραίους	ἐν οὐδεμιᾷ τάξει τὸν διωγμὸν
[13, 7]	μὲν ναῦς ἐνεώλκησε, τοὺς δ'	Ιμεραίους	πείσας συμμαχεῖν τοῖς Συρακοσίοις, παρά
[13, 114]	δὲ καὶ Ακραγαντίνους, ἔτι δ'	Ιμεραίους,	πρὸς δὲ τούτοις Γελῴους καὶ
[13, 62]	προσβολὰς ποιουμένων, οἱ καταλειφθέντες τῶν	Ιμεραίων	ἀφειδῶς ἠγωνίζοντο, προσδοκῶντες τὴν τῶν
[13, 12]	δὲ Γελῴων, πρὸς δὲ τούτοις	Ιμεραίων	καὶ Καμαριναίων, οἱ μὲν Συρακόσιοι
[13, 8]	λαβὼν στρατιώτας παρά τε τῶν	Ιμεραίων	καὶ Σικανῶν τρισχιλίους ἦγε διὰ
[13, 61]	πορείαν ποιούμενος. Πολλοὶ δὲ τῶν	Ιμεραίων	μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ἐξώρμησαν
[13, 62]	μὲν ἠμύνοντο τοὺς παραβοηθοῦντας τῶν	Ιμεραίων,	οἱ δὲ καταλαμβανόμενοι τὰ τείχη
[13, 80]	τῶν Σελινουντίων καὶ τὴν τῶν	Ιμεραίων	πόλιν, ἅπασαν αὐτῷ τὴν κατὰ
[13, 60]	καρτερᾶς, τὸ μὲν πλῆθος τῶν	Ιμεραίων	πρὸς φυγὴν ὥρμησε, τρισχίλιοι δ'
[13, 61]	αἱ τριήρεις ἐπιστρέψωσιν. (Τῶν δ'	Ιμεραίων	σχετλιαζόντων μὲν ἐπὶ τοῖς λεγομένοις,
[13, 63]	(Παραλαβὼν δὲ καὶ τῶν ἐκπεπτωκότων	Ιμεραίων	ὡς χιλίους, ἐπεχείρησε μὲν εἰς
[13, 59]	πάσης τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὴν	Ιμέραν,	ἐπιθυμῶν μάλιστα ταύτην κατασκάψαι τὴν
[13, 111]	(ἡ γὰρ περὶ Σελινοῦντα καὶ	Ιμέραν,	ἔτι δὲ Ακράγαντα, γενομένη συμφορὰ
[13, 7]	ὡς δ' ἤκουσαν Γύλιππον εἰς	Ιμέραν	καταπεπλευκέναι καὶ στρατιώτας ἀθροίζειν, πάλιν
[13, 75]	Σελινοῦντος, καὶ παραγενόμενος πρὸς τὴν	Ιμέραν	κατεστρατοπέδευσεν ἐν τοῖς προαστείοις τῆς
[13, 94]	τὰς τριάκοντα μυριάδας περὶ τὴν	Ιμέραν	νενικῆσθαι στρατηγοῦντος Γέλωνος αὐτοκράτορος. ~Ταχὺ
[13, 61]	τέλος ἐχούσης κατέπλευσαν πρὸς τὴν	Ιμέραν	πέντε πρὸς ταῖς εἴκοσι τριήρεις
[13, 87]	Ἤδη δὲ τῶν Συρακοσίων τὸν	Ιμέραν	ποταμὸν διαβεβηκότων ἀπήντησαν οἱ βάρβαροι,
[13, 7]	μετὰ τεττάρων τριήρων καταπλεύσας εἰς	Ιμέραν	τὰς μὲν ναῦς ἐνεώλκησε, τοὺς
[13, 88]	μισθοφόρων σχεδὸν ἅπαντες ἐπὶ τὴν	Ιμίλκα	σκηνὴν ὠθούμενοι τὰς σιτομετρίας τὰς
[13, 90]	πόλιν ταύτην οἰκητήριον. ~Ὁ δ'	Ιμίλκας	ἅμα τῷ φωτὶ τὴν δύναμιν
[13, 86]	νυκτὸς εἴδωλα φαίνεσθαι τῶν τετελευτηκότων.	Ιμίλκας	δὲ θεωρῶν τὰ πλήθη δεισιδαιμονοῦντα
[13, 85]	δὲ τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον.	(Ιμίλκας	δὲ καὶ Αννίβας οἱ τῶν
[13, 91]	πικρότερον προσβάλλοντες ἀποσφάλλωνται τῆς ἀληθείας.	~Ιμίλκας	δὲ ὀκτὼ μῆνας πολιορκήσας τὴν
[13, 88]	ὀλιγώρως αὐτῶν παραπεμψάντων τὴν ἀγοράν,	Ιμίλκας	ἐκπλεύσας τεσσαράκοντα τριήρεσιν ἄφνω κατέδυσε
[13, 114]	~Διόπερ ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἀναγκαζόμενος	Ιμίλκας	ἔπεμψεν εἰς Συρακούσας κήρυκα, παρακαλῶν
[13, 87]	μήποτε μετὰ τοῦ λοιποῦ στρατεύματος	Ιμίλκας	ἐπιφανεὶς ἀναλάβῃ τὴν ἧτταν. Καὶ
[13, 88]	πρὸς τοὺς πολεμίους. (Ὁ δ'	Ιμίλκας	ἦν ἀκηκοώς τινος, ὅτι Συρακόσιοι
[13, 90]	σῶμα ἐσομένην ὕβριν. (Ὁ δὲ	Ιμίλκας	τὰ ἱερὰ καὶ τὰς οἰκίας
[13, 87]	φοβηθέντες μὴ τῆς πόλεως ἐρημωθείσης	Ιμίλκων	αὐτὴν καταλάβηται, τῆς ὁρμῆς ἐπέσχον
[13, 87]	δ' οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων.	~Ιμίλκων	δὲ πυθόμενος τὴν τῶν πολεμίων
[13, 108]	ἠνθηκέναι. (Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν	Ιμίλκων	ὁ τῶν Καρχηδονίων ἀφηγούμενος ἀρχομένου
[13, 94]	πρότερον, νῦν δὲ σαφέστερον ἀνεγνωκέναι·	Ιμίλκωνα	γὰρ πρὸς αὐτὸν ἀπεσταλκέναι κήρυκα,
[13, 80]	γῆρας, προσκατέστησαν καὶ ἄλλον στρατηγὸν	Ιμίλκωνα	τὸν Αννωνος, ἐκ τῆς αὐτῆς
[13, 37]	τοῖς οἰκείοις χρόνοις ἀκριβέστερον ἐροῦμεν,	ἵνα	μὴ παρὰ φύσιν προλαμβάνωμεν τῇ
[13, 61]	τὴν ταχίστην ἐκπλεῖν εἰς Συρακούσας,	ἵνα	μὴ συμβῇ κατὰ κράτος ἁλῶναι
[13, 31]	ἐξήνεγκαν, οὐδ' ὣς αὐτοὺς ἀφετέον,	ἵνα	μὴ σχεδιάζειν ἐν τοῖς τῶν
[13, 84]	ἠθελήσαμεν οὔτ' ἐπὶ πλεῖον μακρολογεῖν,	ἵνα	μὴ τῶν ἀναγκαιοτέρων ἀποπίπτωμεν. ~Οἱ
[13, 3]	δ' ἅπαντες ἠθροίσθησαν, διαπλεύσαντες τὸν	Ιόνιον	πόρον πρὸς ἄκραν Ιαπυγίαν κατηνέχθησαν,
[13, 104]	ὑπάτων τρεῖς χιλίαρχοι κατεστάθησαν, Γάιος	Ιούλιος,	Πούπλιος Κορνήλιος, Γάιος Σερουίλιος. Τούτων
[13, 2]	ἑτοιμασμένων, ὁλκάδων δὲ καὶ τῶν	ἱππαγωγῶν,	ἔτι δὲ τῶν τὸν σῖτον
[13, 88]	ἐπιβολῆς ἀπέστησαν, τὰς δ' ὁδοὺς	ἱππαζόμενοι	τούς τ' ἐν ταῖς προνομαῖς
[13, 84]	οἱ κατ' αὐτὴν τὴν πόλιν	ἱππεῖς,	ἀλλὰ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων πολλοὶ
[13, 6]	δῆμον ἐπιστολάς, ἐν αἷς ἠξίουν	ἱππεῖς	ἀποστεῖλαι καὶ χρήματα· πολυχρόνιον γὰρ
[13, 52]	χιλίους τῶν ὁπλιτῶν τοὺς κρατίστους,	ἱππεῖς	δ' ἑκατόν, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 86]	πεζοὺς μὲν πλείους τῶν τρισμυρίων,	ἱππεῖς	δ' οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων.
[13, 54]	Εφορος ἀνέγραψε, πεζῶν μυριάδας εἴκοσι,	ἱππεῖς	δὲ τετρακισχιλίους, ὡς δὲ Τίμαιός
[13, 109]	Τίμαιος ἀνέγραψε, πεζοὺς μὲν τρισμυρίους,	ἱππεῖς	δὲ χιλίους, ναῦς δὲ καταφράκτους
[13, 7]	τρισχιλίους μὲν πεζούς, διακοσίους δ'	ἱππεῖς,	διὰ τῆς μεσογείου παρῆγεν εἰς
[13, 72]	περιειλημμένα. (Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς	ἱππεῖς	ἐξαπέστειλαν, ὄντας παραπλησίους τὸν ἀριθμὸν
[13, 2]	καὶ σφενδονῆται, πρὸς δὲ τούτοις	ἱππεῖς	καὶ τῶν συμμάχων πλείους τῶν
[13, 112]	ὅπερ καὶ συνέπεσεν. (Οἱ γὰρ	ἱππεῖς	οὔτ' ἂν ἔτ' ἀπελθεῖν οὔτε
[13, 72]	ἀπεῖχε τοῦ τείχους, οἱ δ'	ἱππεῖς	συμπλακέντες ἀλλήλοις πρὸς αὐτοῖς τοῖς
[13, 112]	ἐποιήσαντο, οἱ δὲ τῶν Συρακοσίων	ἱππεῖς	τὸ μὲν πρῶτον ἐπετήρουν, εἰ
[13, 7]	Σικελῶν ἱππέων διακοσίων πεντήκοντα, συνήγαγον	ἱππεῖς	τοὺς πάντας ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες δὲ
[13, 110]	τὴν πόλιν ἀπεχώρησαν. (Οἱ δ'	ἱππεῖς	ὡς εἶδον τοὺς ἰδίους ἡττημένους,
[13, 109]	οὐκ εἴα προνομεύεσθαι, τοῖς δ'	ἱππεῦσι	καὶ ταῖς ναυσὶν ἐπειρᾶτο τὰς
[13, 109]	Καρχηδονίων ἦν. (Καὶ τοῖς μὲν	ἱππεῦσι	παρήγγειλεν, ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς πεζοὺς
[13, 64]	τριάκοντα καὶ πολλῶν ὁπλιτῶν σὺν	ἱππεῦσιν	ἑκατὸν κατέπλευσεν εἰς τὴν Εφεσον·
[13, 80]	συνήχθησαν αὐτοῖς οἱ πάντες σὺν	ἱππεῦσιν	οὐ πολλῷ πλείους, ὡς μὲν
[13, 93]	μετὰ στρατιωτῶν πεζῶν μὲν δισχιλίων,	ἱππέων	δὲ τετρακοσίων, ἦλθε συντόμως εἰς
[13, 65]	Τίμαρχον μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων,	ἱππέων	δὲ τετρακοσίων. ἷς οἱ Μεγαρεῖς
[13, 7]	ἱππέων, παρὰ δὲ τῶν Σικελῶν	ἱππέων	διακοσίων πεντήκοντα, συνήγαγον ἱππεῖς τοὺς
[13, 112]	ἂν ἄλλως δυνατὸν ἐπικρατῆσαι τῶν	ἱππέων,	εἰ μὴ σπεύδοι· ὅπερ ἐποίησεν.
[13, 72]	κατηκολούθουν δ' αὐτῷ καὶ τῶν	ἱππέων	εἰς χιλίους διακοσίους, ὧν ἐννακοσίους
[13, 113]	τὴν πύλην τῆς Αχραδινῆς μεθ'	ἱππέων	ἑκατὸν καὶ πεζῶν ἑξακοσίων· ἣν
[13, 113]	Τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος τῶν	ἱππέων	ἐκπεσὸν ἐκ τῆς πόλεως κατελάβετο
[13, 18]	τοῖς σώμασιν, ἀπέστειλέ τινας τῶν	ἱππέων	ἐπὶ τὴν παρεμβολὴν τῶν Αθηναίων
[13, 112]	τὸ γεγονὸς καταστοχαζόμενος, ἐπέλεξε τῶν	ἱππέων	καὶ τῶν πεζῶν τοὺς πιστοτάτους,
[13, 7]	στρατηγοί, παραγενομένων αὐτοῖς ἐξ Αθηνῶν	ἱππέων	μὲν διακοσίων πεντήκοντα, ἀργυρίου δὲ
[13, 113]	διὰ τῆς Αχραδινῆς, τῶν δ'	ἱππέων	οἱ δυνατώτατοι τὸ γεγονὸς ἀκούσαντες,
[13, 7]	Αθηναίοις ἐξ Αἰγέστης τριακοσίων μὲν	ἱππέων,	παρὰ δὲ τῶν Σικελῶν ἱππέων
[13, 83]	ἄπειροι. (Καὶ δή ποτε πεντακοσίων	ἱππέων	παραγενομένων ἐκ Γέλας χειμερίου περιστάσεως
[13, 54]	δὴ χρόνον τῶν Σελινουντίων τινὲς	ἱππέων	περὶ τοὺς τόπους διατρίβοντες, καὶ
[13, 6]	Αθηναῖοι τριακόσια τάλαντα καὶ τῶν	ἱππέων	τινὰς ἐψηφίσαντο πέμπειν εἰς τὴν
[13, 18]	τόπους προκαταληψομένους. (Ποιησάντων δὲ τῶν	ἱππέων	τὸ προσταχθὲν ἤδη νυκτὸς οὔσης,
[13, 56]	ἔλυσαν. ~Οἱ δὲ Σελινούντιοι τῶν	ἱππέων	τοὺς κρατίστους ἐπιλέξαντες διὰ νυκτὸς
[13, 82]	ἃ τινὰ μὲν τοῖς ἀθληταῖς	ἵπποις	κατεσκεύασαν, τινὰ δὲ τοῖς ὑπὸ
[13, 66]	Αλκιβιάδην ἐρρωμένως ἀγωνισαμένων, ὅ τε	Ιπποκράτης	ἔπεσε καὶ τῶν λοιπῶν οἱ
[13, 66]	τῇ πόλει καθεσταμένος ὑπὸ Λακεδαιμονίων	Ιπποκράτης	ἡγεμών, ὃν οἱ Λάκωνες ἁρμοστὴν
[13, 6]	Αθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντες τοὺς πολεμίους	ἱπποκρατοῦντας,	καὶ βουλόμενοι βέλτιον τὰ πρὸς
[13, 72]	ὧν πρὸ τῆς πόλεως συστησαμένων	ἱππομαχίαν	ἐπί τινα χρόνον ἐγένετο καρτερὰ
[13, 7]	οἰκοδομοῦντας τὸ τεῖχος· γενομένης δ'	ἱππομαχίας	συχνοὺς ἀποβαλόντες ἐτράπησαν. Οἱ δ'
[13, 51]	δὲ τὸν Φαρνάβαζον μετὰ πολλῆς	ἵππου	κατὰ σπουδὴν ἐπειγόμενον, ἀνέκαμψαν ἐπὶ
[13, 44]	μισθοδοτήσοντας· οἱ δὲ Καρχηδόνιοι πᾶσιν	ἵππους	ἀγοράσαντες καὶ μισθοὺς ἀξιολόγους δόντες
[13, 74]	ἀπογραφὴν τὴν εἰωθυῖαν γίνεσθαι τοὺς	ἵππους	ἰδίους ἀπεγράψατο, καὶ νικήσας τὸ
[13, 74]	δόξαν αὐτὸς ἀπηνέγκατο καὶ τοὺς	ἵππους	οὐκ ἀπέδωκε τῷ πιστεύσαντι. (Ταῦτα
[13, 82]	τῶν ἄλλων συνωρίδες τριακόσιαι λευκῶν	ἵππων,	πᾶσαι παρ' αὐτῶν τῶν Ακραγαντίνων.
[13, 74]	δ' ἦν τὸ περὶ τῶν	ἵππων,	τετιμημένον ταλάντων ὀκτώ. Διομήδους γάρ
[13, 65]	πεζῶν χιλίων, ἱππέων δὲ τετρακοσίων.	ἷς	οἱ Μεγαρεῖς ἀπαντήσαντες μετὰ τῶν
[13, 56]	τῶν οἰκιῶν τοίχους, οὔτ' ἐπ'	ἴσης	διαγωνίσασθαι διὰ τοὺς ἀπὸ τῶν
[13, 107]	Πελοποννησιακὸς πόλεμος, μακρότατος γενόμενος ὧν	ἴσμεν,	τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος, ἔτη
[13, 46]	τόπον. Ἐπὶ πολὺν οὖν χρόνον	ἰσόρροπος	ἦν ἡ μάχη διὰ τὴν
[13, 40]	οὐδετέρων δυναμένων τυχεῖν τῆς νίκης.	(Ἰσορρόπου	δὲ τῆς μάχης οὔσης, ἐπεφάνησαν
[13, 54]	ὑπερβάλλοντας τοῖς μεγέθεσιν ἐπέστησε, τοὺς	ἴσους	δὲ κριοὺς κατασεσιδηρωμένους προσήρεισε τοῖς
[13, 37]	οὖν εἶναι περιορᾶν τοὺς διαπολεμοῦντας	ἴσους	ὄντας, ὅπως πρὸς ἀλλήλους ὡς
[13, 24]	διὰ δὲ τῶν τυχόντων ξύλων	ἱστάναι	τὰ τρόπαια; (Ἆρ' οὐχ ὅπως
[13, 24]	Καθόλου δ' εἰ μὲν αἰώνιον	ἵστασθαι	τὴν διαφορὰν βούλεσθε, μάθετε τὴν
[13, 90]	ταῦρον ὁ Τίμαιος ἐν ταῖς	ἱστορίαις	διαβεβαιωσάμενος μὴ γεγονέναι τὸ σύνολον,
[13, 83]	ἔδωκεν. (Καὶ Πολύκλειτος ἐν ταῖς	ἱστορίαις	ἐξηγεῖται περὶ τοῦ κατὰ τὴν
[13, 42]	ἐπ' ἔτη ἑπτακαίδεκα καταλήγει τὴν	ἱστορίαν	εἰς τὴν περὶ Κνίδον ναυμαχίαν
[13, 1]	~Εἰ μὲν ὅμοια τοῖς ἄλλοις	ἱστορίαν	ἐπραγματευόμεθα, σχεδὸν ἦν ἐν τῷ
[13, 42]	δὲ συγγραφέων Θουκυδίδης μὲν τὴν	ἱστορίαν	κατέστροφε, περιλαβὼν χρόνον ἐτῶν εἴκοσι
[13, 91]	ὡς θορυβοῦντα, Φίλιστος ὁ τὰς	ἱστορίας	ὕστερον συγγράψας, οὐσίαν ἔχων μεγάλην,
[13, 90]	κατηγορήσας καὶ συγγνώμην οὐδεμίαν τοῖς	ἱστοριογράφοις	ἀπολιπὼν αὐτὸς εὑρίσκεται σχεδιάζων, ἐν
[13, 90]	ταῦρον, ὃς καὶ τῶνδε τῶν	ἱστοριῶν	γραφομένων ἦν ἐν Ακράγαντι. (Περὶ
[13, 96]	δοκεῖ γὰρ οὗτος μεγίστην τῶν	ἱστορουμένων	τυραννίδα περιπεποιῆσθαι δι' ἑαυτοῦ καὶ
[13, 8]	τοὺς Αθηναίους. γενομένης δὲ μάχης	ἰσχυρᾶς	Λάμαχος ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς
[13, 10]	τὸν περὶ τὴν πρῴραν τόπον	ἰσχυρὸν	ἔχουσαι καὶ ταπεινόν, κατὰ τὰς
[13, 21]	μὴ οὕτως τοῖς ὅπλοις ἑαυτοὺς	ἰσχυροὺς	κατασκευάζειν, ὡς τοῖς τρόποις ἐπιεικεῖς
[13, 32]	ταπεινῶσαι, τοσούτους στρατιώτας ἀποδόντες πάλιν	ἰσχυροὺς	κατασκευάσετε. Οὐ γὰρ ἄν ποτ'
[13, 37]	βασιλεῖ τοὺς Λακεδαιμονίους ποιεῖν ἄγαν	ἰσχυρούς·	οὐ γὰρ συνοίσειν Πέρσαις· κρεῖττον
[13, 64]	εἰς κρίσιν· ὁ δ' Ανυτος	ἰσχυρῶς	κινδυνεύων ἐρρύσατο χρήμασι τὴν ἰδίαν
[13, 26]	ἱκετῶν νόμους παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις	ἰσχῦσαι	παρεσκεύασαν· ὧν ἀρχηγοὺς γενομένους οὐκ
[13, 21]	ἐστιν οὕτω φρόνιμος, ὥστε μεῖζον	ἰσχῦσαι	τῆς τύχης, ἣ φύσει ταῖς
[13, 32]	μὴ δεῖν παρ' ὑμῖν πλέον	ἰσχῦσαι	τὸν μὲν λόγον τῶν ἔργων,
[13, 82]	τῆς πόλεως κατασκαφείσης οὐδέποτε ὕστερον	ἴσχυσαν	Ακραγαντῖνοι τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς οἰκοδομήμασιν.
[13, 34]	δημαγωγῶν ὁ πλεῖστον παρ' αὐτοῖς	ἰσχύσας	Διοκλῆς ἔπεισε τὸν δῆμον μεταστῆσαι
[13, 63]	τῇ πατρίδι χρήσιμος γενόμενος πλεῖστον	ἴσχυσε	παρὰ τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ δὲ
[13, 21]	ποιεῖ τὰς μεταβολάς. Ἐροῦσί τινες	ἴσως,	ἠδίκησαν, καὶ τῆς κατ' αὐτῶν
[13, 81]	Συρακόσιοι πρός τε τοὺς κατ'	Ιταλίαν	Ελληνας καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους περὶ
[13, 6]	τάλαντον ἐπεκήρυξαν. (Κατὰ δὲ τὴν	Ιταλίαν	Ρωμαῖοι πρὸς Αἴκους πόλεμον ἔχοντες
[13, 91]	μεθίστασθαι, τοὺς δὲ εἰς τὴν	Ιταλίαν	τέκνα καὶ γυναῖκας καὶ τὴν
[13, 3]	κατηνέχθησαν, κἀκεῖθεν ἤδη παρελέγοντο τὴν	Ιταλίαν.	(Ὑπὸ μὲν οὖν Ταραντίνων οὐ
[13, 5]	Ὁ δ' Αλκιβιάδης ἐκ τῆς	Ιταλίας	διαπλεύσας ἐπὶ Πελοπόννησον ἔφυγεν εἰς
[13, 106]	καὶ φυγὼν ἐν Θουρίοις τῆς	Ιταλίας	διέτριβεν. Οὗτοι μὲν οὖν, ἄνδρες
[13, 38]	Λακεδαιμονίοις τινὲς τῶν ἀπὸ τῆς	Ιταλίας	Ελλήνων ἀπεστάλκεισαν εἰς συμμαχίαν τὰς
[13, 109]	τύραννος μεταπεμψάμενος παρὰ τῶν ἐξ	Ιταλίας	Ελλήνων βοήθειαν ἐξῆγε καὶ παρὰ
[13, 110]	βαρεῖς ἐπικείμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς	Ιταλίας	Ελλησι, κατέβαλον αὐτῶν πλείους τῶν
[13, 86]	τότε δὲ παραγενομένων τῶν ἐξ	Ιταλίας	καὶ Μεσσήνης συμμάχων στρατηγὸν Λαφναῖον
[13, 92]	(ἄτοπον γὰρ ὑπάρχειν ἐκ μὲν	Ιταλίας	καὶ Πελοποννήσου μεταπέμπεσθαι βοήθειαν παρὰ
[13, 80]	κεκλιμένα μέρη. (Ἐκ δὲ τῆς	Ιταλίας	μισθωσάμενοι Καμπανοὺς διεβίβασαν εἰς Λιβύην·
[13, 45]	Ρόδιος, ναύαρχος ὢν τῶν ἐξ	Ιταλίας	τριήρων, ἐπειδὴ κατέστησε τὴν ἐν
[13, 110]	παρὰ τὸν αἰγιαλὸν· (οἱ δ'	Ιταλιῶται	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν παρὰ
[13, 112]	τῆς δυναστείας. (Οἱ μὲν οὖν	Ιταλιῶται	καταλιπόντες αὐτὸν ἐπ' οἴκου διὰ
[13, 110]	τῆς τάφρου βιασαμένους. Οἱ δὲ	Ιταλιῶται	τῷ πλήθει τῶν βαρβάρων καταπονούμενοι
[13, 110]	ἐπεβοήθουν κατὰ βραχὺν τόπον τοῖς	Ιταλιώταις,	εὐλαβούμενοι λιπεῖν τὴν τῶν τειχῶν
[13, 109]	ναυσὶ παρήγγειλε πρὸς τὴν τῶν	Ιταλιωτῶν	ἔφοδον τῇ παρεμβολῇ τῶν πολεμίων
[13, 88]	γὰρ ἀπεκρίνατο πρὸς τοὺς τῶν	Ιταλιωτῶν	στρατηγούς, ὅτι συμφέρει τὸν πόλεμον
[13, 3]	ἀπεκρίναντο βουλεύσεσθαι μετὰ τῶν ἄλλων	Ιταλιωτῶν.	~Συρακόσιοι δ' ἀκούσαντες ἐπὶ τοῦ
[13, 82]	ἣν ἐπαγομένων ὑδάτων ἐφιλοτέχνησαν πλῆθος	ἰχθύων	ἐν αὐτῇ ποιῆσαι παντοίων εἰς
[13, 2]	ἠπιστήθη, τῶν δ' ἄλλων οὐδ'	ἴχνος	οὐδεὶς τῆς πράξεως εὑρεῖν ἠδυνήθη.
[13, 67]	καὶ τὰς δυνάμεις ἀπάξοντες εἰς	Ιωνίαν	δείλης ταῖς ναυσὶ πάσαις ἐξέπλευσαν,
[13, 65]	χρόνον μέν τινα περὶ τὴν	Ιωνίαν	διέτριψεν οὐθὲν ἄξιον λόγου πράξας·
[13, 100]	περὶ τὴν Αἰολίδα καὶ τὴν	Ιωνίαν	καὶ τὰς νήσους τὰς συμμαχούσας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/06/2005