Livre, Chap.
[13, 87]	ἐκκλησίαν τὰ πλήθη συνῆλθεν· πάντων	δ'	ἀγανακτούντων ἐπὶ τῷ παρεῖσθαι τὸν
[13, 31]	παρὰ τῶν εὖ παθόντων, τῶν	δ'	ἀδικημάτων ἐπὶ τοὺς ῥήτορας μεταφέρειν
[13, 46]	τόπος ἦν βελῶν πλήρης· οἱ	δ'	ἀεὶ προσιόντες ἐγγυτέρω τὰς λόγχας
[13, 100]	δ' εἰς Κύμην διεσώθησαν. ~Οἱ	δ'	Αθηναῖοι διώξαντες ἐφ' ἱκανὸν τοὺς
[13, 72]	τῶν ἡττημένων φανῆναι καταδεέστεροι· οἱ	δ'	Αθηναῖοι θεατὰς ἔχοντες τῆς ἀρετῆς
[13, 14]	τοῖς ἔργοις ἐπέθηκαν (συντέλειαν) (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι θεωροῦντες αὑτοῖς πάντοθεν τὴν
[13, 79]	τὸ δεινὸν τῶν προηττημένων. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι καὶ Μιτυληναῖοι μίαν ὁρῶντες
[13, 45]	τῆς γῆς εὐκαίρως ἔταξεν. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι κατὰ πολλὴν σπουδὴν καταπλεύσαντες
[13, 8]	Επιπολῆς τὸ τεῖχος κατέσκαψαν· οἱ	δ'	Αθηναῖοι καταλιπόντες τὸν πρὸς ταῖς
[13, 72]	συνεδίωξεν ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι μαθόντες τὸ γεγενημένον, ἅπασι
[13, 8]	καὶ ταῦτ' ἀσθενῶς διακείμενον. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι μετ' Εὐρυμέδοντος μὲν τοῦ
[13, 51]	καταπλαγέντες εἰς φυγὴν ὥρμησαν. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι μέχρι μέν τινος ἐπεδίωξαν
[13, 98]	ἀνέβαινον εἰς τὰς ναῦς· οἱ	δ'	Αθηναῖοι, παρακληθέντες ὑπὸ τῶν στρατηγῶν
[13, 33]	ἀνῃρέθησαν καὶ οἱ σύμμαχοι, οἱ	δ'	Αθηναῖοι παρεδόθησαν εἰς τὰς λατομίας,
[13, 76]	νεῶν, καὶ πολιορκεῖν ἐπεχείρησεν. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι περὶ πεντακοσίους ὄντες κατεπλάγησαν
[13, 12]	μὲν Συρακόσιοι μᾶλλον ἐθάρρουν, οἱ	δ'	Αθηναῖοι περιδεεῖς ἐγίνοντο. τῆς δὲ
[13, 36]	ὀλιγωρότερον περὶ αὐτοῦ διειλέχθαι. ~Οἱ	δ'	Αθηναῖοι πυθόμενοι τὴν ἐν Σικελίᾳ
[13, 39]	δευτεραῖος εἰς Σίγειον κατέπλευσεν. Οἱ	δ'	Αθηναῖοι πυθόμενοι τὸν παράπλουν, οὐκ
[13, 18]	ἀνελόμενοι δημοσίας ταφῆς ἠξίωσαν. ~Οἱ	δ'	Αθηναῖοι συνδραμόντες ἐπὶ τὰς τῶν
[13, 107]	εἰς τὸν Πειραιέα κατέπλευσεν. Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τηλικούτοις περιεχόμενοι κακοῖς ὅμως
[13, 46]	πεζὸν τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον, οἱ	δ'	Αθηναῖοι τὸ μὲν πρῶτον ἐπεχείρησαν
[13, 39]	μέρους ἔστησαν τὰς ναῦς, οἱ	δ'	Αθηναῖοι τὸ πρὸς τὴν Εὐρώπην
[13, 67]	ἐν τοῖς ἱεροῖς βωμούς. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τοῖς μὲν Βυζαντίοις ἀπέδωκαν
[13, 97]	τῆς ἄκρας τῆς Κανίδος. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τὸν μὲν κατάπλουν τῶν
[13, 6]	ἔσεσθαι τὴν πολιορκίαν ὑπελάμβανον. Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τριακόσια τάλαντα καὶ τῶν
[13, 13]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τριήρεις πληρώσαντες ἓξ πρὸς
[13, 6]	ἔφυγεν ἐκ τῆς Αττικῆς· οἱ	δ'	Αθηναῖοι τῷ ἀνελόντι Διαγόραν ἀργυρίου
[13, 7]	ἱππομαχίας συχνοὺς ἀποβαλόντες ἐτράπησαν. Οἱ	δ'	Αθηναῖοι τῷ μέρει τῆς δυνάμεως
[13, 46]	μὲν Λακεδαιμόνιοι καταπλαγέντες ἐτράπησαν, οἱ	δ'	Αθηναῖοι τῷ προτερήματι μετεωρισθέντες μετὰ
[13, 46]	Λακεδαιμονίοις οὐδὲν ἐφαίνετο σύσσημον, τοῖς	δ'	Αθηναίοις Αλκιβιάδης μετέωρον ἐποίησεν ἐπίσημον
[13, 19]	συμμαχήσαντας τοῖς Αθηναίοις λαφυροπωλῆσαι, τοὺς	δ'	Αθηναίους ἐργαζομένους ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ
[13, 106]	τὴν μὲν πόλιν εἷλε, τοὺς	δ'	Αθηναίους ὑποσπόνδους ἀφῆκεν. Εὐθὺς δὲ
[13, 13]	τῶν μὲν Συρακοσίων ὀλίγοι, τῶν	δ'	Αθηναίων ἄνδρες μὲν οὐκ ἐλάττους
[13, 73]	περὶ τοῦ τροπαίου διαγωνίσασθαι. (Τῶν	δ'	Αθηναίων ἐξαγαγόντων τοὺς στρατιώτας καὶ
[13, 39]	Μινδάρου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντος. Τῶν	δ'	Αθηναίων ἐπὶ μὲν τὸ δεξιὸν
[13, 65]	λόφοις τοῖς Κέρασι καλουμένοις· (τῶν	δ'	Αθηναίων λαμπρῶς ἀγωνισαμένων, καὶ πολλαπλασίους
[13, 97]	ἀδοξοτέραν ποιήσει τὴν Σπάρτην. (Τῶν	δ'	Αθηναίων ὁ στρατηγὸς Θρασύβουλος, ὃς
[13, 45]	αὐτὸς εἶχε τὴν ἡγεμονίαν· τῶν	δ'	Αθηναίων τοῦ μὲν δεξιοῦ μέρους
[13, 34]	τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος	δ'	Αθήνησι Καλλίου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ
[13, 7]	τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος	δ'	Αθήνησι Τισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ
[13, 88]	ταχέως λυθήσεσθαι τὴν πολιορκίαν· ἐπεὶ	δ'	αἱ τῶν βαρβάρων ἐλπίδες ἀνέκυψαν
[13, 44]	μὲν Σελινούντιοι πρὸς Συρακοσίους, οἱ	δ'	Αἰγεσταῖοι πρὸς Καρχηδονίους, περὶ βοηθείας.
[13, 4]	μένουσαι τὸ συμβησόμενον ἐκαραδόκουν. (Τῶν	δ'	Αἰγεσταίων οὐχ ὁμολογούντων δώσειν πλέον
[13, 94]	ἡντινοῦν ποιοῦνται φροντίδα. (Δι' ἣν	δ'	αἰτίαν ταῦτα πράττουσιν, εἰδέναι μὲν
[13, 75]	αὐτῷ περὶ τῆς καθόδου, δοκῶν	δ'	αἴτιος εἶναι τοῦ περιεωρᾶσθαι τοὺς
[13, 31]	ἔχομεν, φασὶ δεῖν τιμωρεῖσθαι, τοὺς	δ'	αἰχμαλώτους ἀγομένους ἐπὶ τὴν προσήκουσαν
[13, 62]	οἰκισθεῖσαν ἔτη διακόσια τεσσαράκοντα· τῶν	δ'	αἰχμαλώτων γυναῖκας καὶ παῖδας διαδοὺς
[13, 52]	τὰ παρ' ἀλλήλοις καταλῦσαι, τῶν	δ'	αἰχμαλώτων λυτροῦντες ἀνθ' ἑνὸς Αθηναίου
[13, 4]	μετὰ τῶν ἄλλων Ιταλιωτῶν. ~Συρακόσιοι	δ'	ἀκούσαντες ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ τὰς
[13, 4]	Συρακοσίους ἐνίστασθαι τὸν πόλεμον, τῇ	δ'	ἀληθείᾳ καταστρέψασθαι βουλομένους ὅλην τὴν
[13, 43]	μὲν λόγῳ προσποιούμενος δικαιοπραγεῖν, τῇ	δ'	ἀληθείᾳ νομίζων ἐκ τοῦ μὴ
[13, 5]	δίκην ἐρήμην κατεδίκασαν θανάτου. Ὁ	δ'	Αλκιβιάδης ἐκ τῆς Ιταλίας διαπλεύσας
[13, 69]	ἤθελεν, Αδείμαντον καὶ Θρασύβουλον. (Ὁ	δ'	Αλκιβιάδης ἑκατὸν ναῦς πληρώσας ἐξέπλευσεν
[13, 73]	καταφυγεῖν ἐπὶ τὰς ναῦς. (Ὁ	δ'	Αλκιβιάδης ἐπὶ τοῖς ἐλαττώμασι περιαλγὴς
[13, 69]	ἐντὸς τῶν τειχῶν συνέφυγον. (Αὐτὸς	δ'	Αλκιβιάδης προσβολὰς ποιησάμενος τῇ πόλει,
[13, 80]	τῶν Φοινισσῶν νεῶν διεφθάρησαν, αἱ	δ'	ἄλλαι νυκτὸς ἐπιγενομένης ἔφυγον εἰς
[13, 104]	μὲν ἔδοξεν αὐτοῦ καταλιπεῖν, ταῖς	δ'	ἄλλαις ἁπάσαις ἀνήχθησαν εἰς Ελλήσποντον,
[13, 50]	(καὶ) μόνας ὁρῶν προσφερομένας, τὰς	δ'	ἄλλας ἀγνοῶν, κατεφρόνησε, καὶ ναυσὶν
[13, 88]	τῶν μακρῶν νεῶν ὀκτώ, τὰς	δ'	ἄλλας εἰς τὸν αἰγιαλὸν κατεδίωξεν·
[13, 71]	Αντίοχος ἦν ἀντιτεταγμένος, κατέδυσε, τὰς	δ'	ἄλλας τρεψάμενος ἐδίωξε, μέχρις οὗ
[13, 59]	ἐπί τινων λόφων κατεστρατοπέδευσε, τῇ	δ'	ἄλλῃ δυνάμει πάσῃ περιεστρατοπέδευσε τὴν
[13, 85]	Λιβύων ἔταξαν εἰς τετρακισμυρίους· τὴν	δ'	ἄλλην οὐκ ἄπωθεν τῆς πόλεως
[13, 90]	Φαλάριδος συνέβη κομισθῆναι ταῦρον, τὴν	δ'	ἄλλην ὠφέλειαν ἐλαφυροπώλησεν. (Τοῦτον δὲ
[13, 108]	ὅπλοις ὄντες διετέλουν μαχόμενοι, τὸ	δ'	ἄλλο πλῆθος τοῖς ἔργοις καὶ
[13, 2]	μὲν καὶ Συρακοσίους ἀνδραποδίσασθαι, τοῖς	δ'	ἄλλοις ἁπλῶς τάξαι φόρους, οὓς
[13, 19]	Αθηναίων μετ' αἰκίας ἀνελεῖν, τοὺς	δ'	ἄλλους αἰχμαλώτους ἐν μὲν τῷ
[13, 110]	συχνοὺς μὲν αὐτῶν ἀνεῖλον, τοὺς	δ'	ἄλλους εἰς τὴν στρατοπεδείαν συνεδίωξαν·
[13, 101]	τούτῳ τὰς δυνάμεις παραδίδοσθαι, τοὺς	δ'	ἄλλους ἐψηφίσατο τὴν ταχίστην ἥκειν.
[13, 72]	συχνοὺς μὲν αὐτῶν ἀνεῖλον, τοὺς	δ'	ἄλλους κατεδίωξαν μέχρι τῆς τῶν
[13, 64]	μὲν τῶν Αθηναίων ἔπεσον, τοὺς	δ'	ἄλλους ὁ Θρασύβουλος ἀναλαβὼν εἰς
[13, 41]	σώματα γῇ πέλασαν δώδεκα, τοὺς	δ'	ἄλλους ὄλεσεν μέγα λαῖτμα θαλάσσης,
[13, 98]	πολλάκις ἦν ἀφηγημένος δυνάμεων· τοὺς	δ'	ἄλλους στρατηγοὺς παρ' ὅλην τὴν
[13, 60]	τῶν τειχῶν φύλακας κατέταττον, τοὺς	δ'	ἄλλους στρατιώτας δὺν τοῖς παραγεγονόσι
[13, 63]	κρατήσας πολλοὺς μὲν ἀνεῖλε, τοὺς	δ'	ἄλλους συνεδίωξεν ἐντὸς τοῦ τείχους.
[13, 72]	παράδοξον, ὀλίγους μὲν ἀνεῖλε, τοὺς	δ'	ἄλλους συνεδίωξεν ἐντὸς τῶν τειχῶν.
[13, 63]	πεντακοσίους μὲν αὐτῶν ἀνεῖλε, τοὺς	δ'	ἄλλους συνέκλεισεν ἐντὸς τῶν τειχῶν.
[13, 82]	γε προαίρεσις ὑπάρχει φανερά. (Τῶν	δ'	ἄλλων ἢ μετὰ περιτειχῶν τοὺς
[13, 2]	αὑτὸν ἐξελέγξας κατεψευσμένος ἠπιστήθη, τῶν	δ'	ἄλλων οὐδ' ἴχνος οὐδεὶς τῆς
[13, 88]	εἰς τὸν αἰγιαλὸν κατεδίωξεν· τῶν	δ'	ἄλλων πλοίων ἁπάντων κυριεύσας, τοσοῦτον
[13, 99]	ἐξ ἐφόδου τρώσας, κατέδυσε· τῶν	δ'	ἄλλων τὰς μὲν τοῖς ἐμβόλοις
[13, 78]	ἐπὶ τὴν πόλιν διέπλει, Κόνων	δ'	ἅμα τῷ καταπλεῦσαι προσδεχόμενος τὴν
[13, 20]	πικρῶς ἂν αὐτοῖς προσηνέχθην· ἐπεὶ	δ'	ἅμα τῷ πρὸς τοὺς ἠτυχηκότας
[13, 75]	τῶν τετελευτηκότων ὀστᾶ συνήθροιζε, παρασκευάσας	δ'	ἁμάξας πολυτελῶς κεκοσμημένας, ἐπὶ τούτων
[13, 56]	ὑπὲρ τῶν ὅλων διαγωνιζομένους. (Πολλῶν	δ'	ἀναιρουμένων παρ' ἀμφοτέροις, τοῖς μὲν
[13, 108]	τὰ περιττοτέρως εἰργασμένα περιέκοψεν· αὐτόθε	δ'	ἀναλαβὼν ἅπασαν τὴν δύναμιν ἐνέβαλεν
[13, 15]	ἀξίους φανῆναι τῶν στεφάνων, ἅπαντας	δ'	ἀναμνησθέντας τῶν ἐν Σαλαμῖνι τροπαίων
[13, 77]	ἀντιπαρατάττειν τὰς ναῦς, τοῦ καιροῦ	δ'	ἀναστροφὴν οὐ διδόντος οὗτοι μὲν
[13, 62]	εἰς τὸ στρατόπεδον παρεφύλαττε, τῶν	δ'	ἀνδρῶν τοὺς ἁλόντας εἰς τρισχιλίους
[13, 76]	τὰς μὲν κτήσεις διήρπασε, τῶν	δ'	ἀνδρῶν φεισάμενος ἀπέδωκε τοῖς Μηθυμναίοις
[13, 61]	τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ συμμαχίαν, τότε	δ'	ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας. (Διεδόθη
[13, 62]	ἐφόνευον τοὺς καταλαμβανομένους ἀσυμπαθῶς. Τοῦ	δ'	Αννίβα ζωγρεῖν παραγγείλαντος ὁ μὲν
[13, 59]	θεῶν τοὺς ναοὺς ἐᾶσαι. (Ὁ	δ'	Αννίβας ἀπεκρίθη, τοὺς μὲν Σελινουντίους
[13, 62]	χάριτας εἰληφότες τῶν πεπραγμένων· (Ὁ	δ'	Αννίβας εἰς τὰς μακρὰς ναῦς
[13, 54]	Συρακοσίους ἀπέστειλαν, δεόμενοι βοηθεῖν· (Ό	δ'	Αννίβας ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν κατεστρατοπέδευσεν,
[13, 55]	παρὰ τῶν γυναικῶν βοηθείας. Ὁ	δ'	Αννίβας ἐπαγγειλάμενος τοῖς στρατιώταις εἰς
[13, 60]	δ' Εφορός φησι, δισμυρίων. (Ο	δ'	Αννίβας ὁρῶν τοὺς ἰδίους καταπονουμένους,
[13, 62]	τῶν οἰκιῶν εὐδαιμονία διεφορεῖτο. (Ὁ	δ'	Αννίβας τὰ μὲν ἱερὰ συλήσας
[13, 20]	ὑπὲρ τῆς πατρίδος κίνδυνον, ὑπεδεξάμην	δ'	ἀντ' αὐτῶν ἀγγελίαν, ἣ τὸν
[13, 71]	λιμέσι τῶν πολεμίων· οὐ τολμῶντος	δ'	ἀνταναχθῆναι τοῦ Λυσάνδρου τὸν πλοῦν
[13, 38]	Αθήνησι μὲν ἦρχε Θεόπομπος, Ρωμαῖοι	δ'	ἀντὶ τῶν ὑπάτων τέτταρας χιλιάρχους
[13, 9]	ἄρχων Αθηναίων ἦν, ἐν Ρώμῃ	δ'	ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τέτταρες
[13, 71]	ὑπό τινων φυγάδων πορθουμένη. (Ὁ	δ'	Αντίοχος ὢν τῇ φύσει πρόχειρος,
[13, 97]	ὑποκρίνεσθαι τραγῳδίαν Εὐριπίδου Φοινίσσας· τῶν	δ'	ἀντιπάλων ὑποκρινομένων τὰς Ικέτιδας δόξαι
[13, 64]	προδοσίαν, μετέστησεν εἰς κρίσιν· ὁ	δ'	Ανυτος ἰσχυρῶς κινδυνεύων ἐρρύσατο χρήμασι
[13, 22]	ἐκεῖνοι μὲν δικαίως ἐσφάλησαν, ἡμεῖς	δ'	ἀξίως ηὐτυχήσαμεν, εἴπερ οἱ μὲν
[13, 42]	συνεβούλευσε κατάγειν τὸν Αλκιβιάδην. τούτων	δ'	ἀπαγγελθέντων εἰς Σάμον, Αλκιβιάδης πρὸς
[13, 32]	μὲν λόγον τῶν ἔργων, τὴν	δ'	ἀπαγγελίαν τῆς πείρας, τὰ δ'
[13, 3]	τοὺς παροίκους τῶν συμμάχων. Ἐπεὶ	δ'	ἅπαντες ἠθροίσθησαν, διαπλεύσαντες τὸν Ιόνιον
[13, 29]	δὲ τὴν τύχην ἐσχηκόσιν. (Οὗτοι	δ'	ἁπάντων τῶν ἀδικημάτων πλήρη τὸν
[13, 56]	Χαλκιδεῖς πόλεμον ἔχοντες διελύσαντο, τὰς	δ'	ἀπὸ τῆς χώρας δυνάμεις ἀθροίζοντες,
[13, 103]	τὸν δῆμον ἐξηπατηκώς· οὐκ ἀξιωθεὶς	δ'	ἀπολογίας ἐδέθη, καὶ καταβληθεὶς εἰς
[13, 101]	πρὸς χάριν δημηγορούντων ἤκουον, τοὺς	δ'	ἀπολογουμένους συνθορυβοῦντες οὐκ ἠνείχοντο τῶν
[13, 68]	ἀντιτάξασθαι τῷ δήμῳ δυνάμενον, οἱ	δ'	ἄποροι ὑπειλήφεισαν συναγωνιστὴν ἕξειν ἄριστον
[13, 67]	μὲν συντριβόντων ταῖς ἐμβολαῖς, τὰ	δ'	ἀποσπᾶν πειρωμένων ταῖς σιδηραῖς χερσίν,
[13, 12]	διακείμενος, συνεκάλεσε τοὺς μάντεις. τούτων	δ'	ἀποφηναμένων ἀναγκαῖον εἶναι τὰς εἰθισμένας
[13, 91]	χειρὸς ἐπιθεῖναι τὴν δίκην. (Τῶν	δ'	ἀρχόντων ζημιούντων τὸν Διονύσιον κατὰ
[13, 69]	καὶ τῇ καθόδῳ συγχαίροντες. Ὁ	δ'	ἀσπασάμενος τὰ πλήθη φιλανθρώπως ἐκκλησίαν
[13, 58]	μέλλουσαν αὑταῖς ἔσεσθαι δουλείαν, θεωροῦσαι	δ'	αὑτὰς ἅμα τοῖς τέκνοις ἐν
[13, 40]	Κλέαρχον τὸν Λακεδαιμονίων ἡγεμόνα. εὑρόντες	δ'	αὐτὴν ἀτείχιστον ῥᾳδίως τῆς ἐπιβολῆς
[13, 54]	μέρη διεῖλε τὴν δύναμιν· περιστρατοπεδεύσας	δ'	αὐτὴν καὶ τὰς μηχανὰς ἐπιστήσας
[13, 88]	τὴν παρεμβολὴν τῶν Καρχηδονίων, πολυτελῶς	δ'	αὐτὴν ὁρῶντες ὠχυρωμένην ταύτης μὲν
[13, 99]	Καλλικρατίδα νηὶ σιδηρᾶν χεῖρα, προσαφθείσης	δ'	αὐτῆς οἱ μὲν Αθηναῖοι περιστάντες
[13, 7]	περὶ τῶν ὅλων κινδυνεύοντας. (Συνηγορήσαντος	δ'	αὐτοῖς Αλκιβιάδου Λακεδαιμόνιοι μὲν ψηφισάμενοι
[13, 26]	τὸ τῆς πόλεως ἀξίωμα, χάριν	δ'	αὐτοῖς ἀπομερίσαι τῶν εἰς ἄνθρωπον
[13, 10]	ναυσὶν ἐξήπτοντο τῆς μάχης. (Συμβουλεύσαντος	δ'	αὐτοῖς Αρίστωνος τοῦ Κορινθίου κυβερνήτου
[13, 85]	τὰς τῶν καταπονουμένων διαδοχάς. Συνεμάχει	δ'	αὐτοῖς Δέξιππός τε ὁ Λακεδαιμόνιος
[13, 34]	ἐκ τοῦ πολέμου λαφύροις, συναπέστειλαν	δ'	αὐτοῖς εἰς Λακεδαίμονα συμμαχίαν εἰς
[13, 59]	μέρος τοῦ τείχους ἀνῳκοδόμησαν. Παρεγενήθησαν	δ'	αὐτοῖς εἰς τὴν βοήθειαν οἵ
[13, 41]	ναυσὶ βοηθεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις. (Φιλοφρόνως	δ'	αὐτὸν ἀποδεξαμένων τῶν ἐν τῇ
[13, 45]	κέρας ἔταξε Συρακοσίους, τοῦ δεξιοῦ	δ'	αὐτὸς εἶχε τὴν ἡγεμονίαν· τῶν
[13, 92]	μόνῳ περιστήσειν τὴν στρατηγίαν. (Ταῦτα	δ'	αὐτοῦ πράττοντος οἱ μὲν χαριέστατοι
[13, 35]	τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἀπολείπων ἀναθεώρησιν. (Ἐμαρτύρησε	δ'	αὐτοῦ τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν
[13, 101]	ἠνείχοντο τῶν λόγων. Οὐκ ἐλάχιστα	δ'	αὐτοὺς ἔβλαψαν οἱ συγγενεῖς τῶν
[13, 72]	περὶ διακοσίους αὐτῶν ἀνεῖλεν· ἐγκλείσας	δ'	αὐτοὺς εἰς πολιορκίαν ἠνάγκασε τοὺς
[13, 4]	τῆς Σικελίας εἰς Νάξον. Δεξαμένων	δ'	αὐτοὺς τῶν ἐν τῇ πόλει
[13, 32]	ὄντες ὑποκριθήσονται τὴν εὔνοιαν, ἀναλαβόντες	δ'	αὑτοὺς τὴν ἀρχαίαν προαίρεσιν εἰς
[13, 52]	ὧν ἦν ἀρχιπρεσβευτὴς Ενδιος. Ἐξουσίας	δ'	αὐτῷ δοθείσης παρελθὼν συντόμως καὶ
[13, 49]	δυνάμει τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. Παρεβοήθησε	δ'	αὐτῷ καὶ Θηραμένης ἔχων στόλον·
[13, 51]	πρὸς τοὺς περὶ Θρασύβουλον· συναπέστειλε	δ'	αὐτῷ καὶ τοὺς παρὰ Φαρναβάζῳ
[13, 72]	οἱ δ' ἡμίσεις ψιλοί· κατηκολούθουν	δ'	αὐτῷ καὶ τῶν ἱππέων εἰς
[13, 59]	συμβεβουλευκὼς μὴ πολεμεῖν Καρχηδονίους· ἐχαρίσατο	δ'	αὐτῷ τοὺς συγγενεῖς τοὺς ὄντας
[13, 82]	τὴν πόλιν ἐφ' ἅρματος· συνεπόμπευον	δ'	αὐτῷ χωρὶς τῶν ἄλλων συνωρίδες
[13, 60]	εἰς τὴν κοινὴν σωτηρίαν. (Λαμπρῶς	δ'	αὐτῶν ἀγωνιζομένων οἱ βάρβαροι τάς
[13, 80]	συνήγαγον πλείω τῶν χιλίων· (προαποστειλάντων	δ'	αὐτῶν εἰς Σικελίαν τεσσαράκοντα τριήρεις,
[13, 79]	ἀντιπέραν ἐστὶ Λέσβου· ἀνὰ μέσον	δ'	αὐτῶν ἐστιν εὔριπος στενὸς καὶ
[13, 110]	παρεμβολῇ τῶν πολεμίων ἐπιπλεῦσαι. ~Εὐκαίρως	δ'	αὐτῶν ποιησάντων τὸ παραγγελθέν, οἱ
[13, 5]	κατὰ τοῦ δήμου πεποιημένον. Συνελάβετο	δ'	αὐτῶν ταῖς διαβολαῖς τὸ πραχθὲν
[13, 12]	ὡς ἀπολειφθησόμενον τὸν βραδύνοντα. (Μελλόντων	δ'	αὐτῶν τῇ ὑστεραίᾳ πλεῖν, ἐξέλιπεν
[13, 60]	Ιμεραίων πρὸς φυγὴν ὥρμησε, τρισχίλιοι	δ'	αὐτῶν ὑποστάντες τὴν τῶν Καρχηδονίων
[13, 32]	δ' ἀπαγγελίαν τῆς πείρας, τὰ	δ'	ἀφανῆ τῶν ὑπὸ πάντων ἑωραμένων.
[13, 111]	ἠτυχηκότων οὓς μὲν ἀνεσταύρουν, οἷς	δ'	ἀφορήτους ἐπῆγον ὕβρεις. (Οὐ μὴν
[13, 21]	ἔχθραν φυλάττοντες μαχόμενοι τετελευτήκασιν, οἱ	δ'	ἑαυτοὺς ἡμῖν ἐγχειρίσαντες ἀντὶ πολεμίων
[13, 45]	Φαρναβάζου, βοηθοῦν τοῖς Λακεδαιμονίοις. (Ὡς	δ'	ἐγγὺς ἀλλήλων ἐγενήθησαν οἱ στόλοι,
[13, 72]	δὲ λοιποὺς Πελοποννήσιοι συνεξέπεμψαν. Ὡς	δ'	ἐγγὺς ἐγενήθη τῆς πόλεως, ἔλαθε
[13, 68]	μεγάλα κατειργασμένοι τῇ πατρίδι. Ὡς	δ'	ἐγγὺς ἦσαν, ὁ δῆμος ἅπας
[13, 68]	Παπίριον καὶ Σπόριον Ναύτιον, Ολυμπιὰς	δ'	ἐγένετο τρίτη πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα,
[13, 24]	τὰ τῆς ἔχθρας ὑπομνήματα; Καθόλου	δ'	εἰ μὲν αἰώνιον ἵστασθαι τὴν
[13, 31]	πλῆθος ὑπὲρ ὧν ἠδίκησθε. καθόλου	δ'	εἰ μὲν ἐπιστάμενοι σαφῶς ἠδίκησαν,
[13, 9]	θεάσασθαι τὴν μάχην ἐπεθύμουν, οἱ	δ'	εἴ τι πταίσειαν ἐν τῇ
[13, 31]	τὴν προαίρεσιν ἄξιοι τιμωρίας, εἰ	δ'	εἰκῇ βουλευσάμενοι τὸν πόλεμον ἐξήνεγκαν,
[13, 92]	μὲν ἔλυσε τῆς ἀρχῆς, ἑτέρους	δ'	εἵλατο στρατηγούς, ἐν οἷς καὶ
[13, 6]	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν Κατάνην. πέμψαντες	δ'	εἰς Αθήνας τινὰς ἔγραψαν πρὸς
[13, 56]	τοὺς μὲν εἰς Ακράγαντα, τοὺς	δ'	εἰς Γέλαν καὶ Συρακούσας, δεόμενοι
[13, 5]	μετὰ τῆς Σαλαμινίας ἐξέπλευσεν. (Ἐπεὶ	δ'	εἰς Θουρίους κατέπλευσεν, εἴτε καὶ
[13, 62]	ἐξέπλευσεν ἐκ τῆς Σικελίας. Ἐπεὶ	δ'	εἰς Καρχηδόνα κατέπλευσε μετὰ πολλῶν
[13, 99]	οἱ μὲν εἰς Χίον, οἱ	δ'	εἰς Κύμην διεσώθησαν. ~Οἱ δ'
[13, 15]	μὲν ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν, τῶν	δ'	εἰς μέσον τὸν λιμένα, τινῶν
[13, 47]	αὐταῖς νεωτερίζοντας εἰσεπράττετο χρήματα. (Καταπλεύσας	δ'	εἰς Πάρον καὶ καταλαβὼν ὀλιγαρχίαν
[13, 13]	δὲ τῶν Συρακοσίων κατεχόμενον. (Κατακλεισθεὶς	δ'	εἰς στενὸν τόπον καὶ βιασθεὶς
[13, 80]	τοὺς μὲν εἰς Ιβηρίαν, τοὺς	δ'	εἰς τὰς Βαλιαρίδας νήσους, παρακελευσάμενοι
[13, 57]	(ἐν) ταῖς οἰκίαις συγκατέκαιον, τῶν	δ'	εἰς τὰς ὁδοὺς βιαζομένων οὐ
[13, 101]	ἕξειν ἐν τῇ κρίσει. (Ὡς	δ'	εἰς τὴν ἐκκλησίαν τὰ πλήθη
[13, 16]	καὶ τοὺς μὲν ἀποκτείνοντες, τοὺς	δ'	εἰς τὴν θάλατταν προωθοῦντες, ἐκυρίευον
[13, 77]	ἀναστροφὴν εἰς τὸ διώκειν, ἡττώμενος	δ'	εἰς τὸν λιμένα καταφεύξεσθαι. (Ἐμβιβάσας
[13, 68]	περιχαρὴς ἐπὶ τοῖς εὐημερήμασι· συνέδραμον	δ'	εἰς τὸν Πειραιέα πολλοὶ καὶ
[13, 50]	στρατόπεδον ἐπὶ τὴν πόλιν. ~Αὐτοὶ	δ'	εἰς τρία μέρη διείλαντο τὸ
[13, 87]	τὴν τῶν πολεμίων δύναμιν. (Οἱ	δ'	εἴτε χρήμασιν ἐφθαρμένοι, καθάπερ ἦν
[13, 113]	ὧν τοὺς μὲν ἀπέκτεινε, τοὺς	δ'	ἐκ τῆς πόλεως ἐξέβαλε. Τὸ
[13, 69]	καθ' ἣν ἐνίκησαν Αθηναῖοι· τῶν	δ'	ἐκ τῆς πόλεως πολλοὶ μὲν
[13, 64]	ἐκ τῶν τραυμάτων ἀπέθνησκον, οἱ	δ'	ἐκ τῆς σιτοδείας κακῶς ἀπήλλαττον,
[13, 63]	ἐπὶ τὴν διαδοχὴν ἀποσταλεῖσιν. (Αὐτὸς	δ'	ἐκ τῆς στρατείας φιλίαν ἔχων
[13, 35]	κατὰ πάντων τῶν ἀδικούντων, δίκαιος	δ'	ἐκ τοῦ περιττότερον τῶν πρὸ
[13, 62]	ὁ μὲν φόνος ἔληξεν, ἡ	δ'	ἐκ τῶν οἰκιῶν εὐδαιμονία διεφορεῖτο.
[13, 19]	κατήγαγον εἰς τὴν πόλιν, ἐκβιβάσαντες	δ'	ἐκ τῶν τριήρων ἅπαντας καὶ
[13, 52]	τῶν ὁπλιτῶν τοὺς κρατίστους, ἱππεῖς	δ'	ἑκατόν, πρὸς δὲ τούτοις τριάκοντα
[13, 16]	τοὺς ἰδίους εὐημεροῦντας, ἐπαιάνιζον, ὅτε	δ'	ἐλαττουμένους, ἔστενον καὶ μετὰ δακρύων
[13, 37]	Λακεδαιμονίοις ἐπὶ τὴν βοήθειαν. ~Τοιούτων	δ'	ἐλαττωμάτων τοῖς Αθηναίοις εἰς ἕνα
[13, 109]	προτεροῦντας, συνεπιλαμβάνεσθαι τῆς μάχης, ἂν	δ'	ἐλαττωμένους, δέχεσθαι τοὺς θλιβομένους· τοῖς
[13, 29]	φιλανθρώποις παραιτείσθων τὴν τιμωρίαν. (Εἰ	δ'	ἐλέγχονται διὰ πονηρίαν καὶ πλεονεξίαν
[13, 108]	ὡς συναγωνιζόμενον τοῖς πολεμίοις· Αλεξάνδρου	δ'	ἑλόντος τὴν πόλιν, ὡς Τίμαιός
[13, 46]	σκάφη τοῖς οἴαξιν ἠπείθει, τὰς	δ'	ἐμβολὰς ἀπράκτους συνέβαινε γίνεσθαι, τῶν
[13, 63]	πέντε μὲν ἐναυπήγησε τριήρεις, χιλίους	δ'	ἐμισθώσατο στρατιώτας. (Παραλαβὼν δὲ καὶ
[13, 39]	τῷ μὲν πλήθει λειπόμενοι, ταῖς	δ'	ἐμπειρίαις ὑπερέχοντες. (Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν
[13, 108]	ἀπέστελλον ἐπὶ τὴν χώραν· οὗτοι	δ'	ἐμπειρίαν ἔχοντες ἐπετίθεντο τοῖς πλανωμένοις
[13, 40]	ἐνέσειον καὶ πολλὰς κατετίτρωσκον. (Φιλοτιμίας	δ'	ἐμπεσούσης εἰς ἀμφοτέρους, οὐ μόνον
[13, 71]	δύο πρὸς ταῖς εἴκοσι· τῶν	δ'	ἐν αὐταῖς ἀνδρῶν ὀλίγοι μὲν
[13, 83]	στρατευομένου ἐν Ακράγαντι τεθεωρηκότος· εἶναι	δ'	ἐν αὐτῷ τριακοσίους μὲν πίθους
[13, 4]	εὐνοίᾳ πρὸς Συρακοσίους ἔρρεπον, ὅμως	δ'	ἐν ἡσυχίᾳ μένουσαι τὸ συμβησόμενον
[13, 63]	κατέπλευσεν Ερμοκράτης ὁ Συρακόσιος. Οὗτος	δ'	ἐν μὲν τῷ πρὸς Αθηναίους
[13, 49]	τῶν ἄλλων συμμάχων ὁμοίως. Οἱ	δ'	ἐν Σηστῷ τῶν Αθηναίων στρατηγοί,
[13, 80]	χρείαν αὐτῶν μεγάλα συμβαλλομένην, τοὺς	δ'	ἐν Σικελίᾳ καταλελειμμένους Καμπανοὺς διὰ
[13, 6]	παρώξυνεν ἐπιθέσθαι τοῖς Αθηναίοις. ~Οἱ	δ'	ἐν Σικελίᾳ στρατηγοὶ μετὰ τῆς
[13, 22]	καὶ καιρῷ κρίνεται πολλάκις, ἡ	δ'	ἐν ταῖς εὐπραξίαις ἡμερότης ἴδιόν
[13, 15]	τὴν ἰδίαν τάξιν ἐπανῆλθεν· οἱ	δ'	ἐν ταῖς ναυσὶ παιανίσαντες ἔπλεον,
[13, 109]	ἐλαττωμένους, δέχεσθαι τοὺς θλιβομένους· τοῖς	δ'	ἐν ταῖς ναυσὶ παρήγγειλε πρὸς
[13, 110]	αὐτῶν πλείους τῶν χιλίων. Τῶν	δ'	ἐν ταῖς ναυσὶν ἀνειργόντων τοξεύμασι
[13, 67]	παρὰ τῶν ἐνδιδόντων σύσσημον. (Τῶν	δ'	ἐν ταῖς τριήρεσι ποιησάντων τὸ
[13, 66]	εἰς θάλατταν ξυλίνῳ τείχει. (Ὁ	δ'	ἐν τῇ πόλει καθεσταμένος ὑπὸ
[13, 62]	τῶν τριήρων τὸν ὄχλον. ~Οἱ	δ'	ἐν τῇ πόλει καταλειφθέντες διενυκτέρευον
[13, 64]	Αθηναίων δοκεῖ δικαστήριον δωροδοκῆσαι. (Οἱ	δ'	ἐν τῇ Πύλῳ Μεσσήνιοι μέχρι
[13, 5]	συνδιαβεβλημένων διαδρὰς ἐκποδὼν ἐχωρίσθη. Οἱ	δ'	ἐν τῇ Σαλαμινίᾳ νηὶ παραγενόμενοι
[13, 75]	προαστείοις τῆς ἀνατετραμμένης πόλεως. Διαπυθόμενος	δ'	ἐν ᾧ τόπῳ παρετάχθησαν οἱ
[13, 64]	δύο τόπους προσβολὰς ἐποιήσατο. Τῶν	δ'	ἔνδον ἐπεξελθόντων καρτερὰν συνέβη μάχην
[13, 21]	σεμνὸν φονεῦσαι τὸν ὑποπεπτωκότα; Τί	δ'	ἔνδοξον τιμωρίᾳ περιβαλεῖν; Ὁ γὰρ
[13, 15]	πατέρας τῶν υἱῶν ὑπομιμνήσκων, τοὺς	δ'	ἐνδόξων γεγονότας πατέρων παρακαλῶν τὰς
[13, 26]	ταῦτα μὲν πρὸς ἅπαντας· ἰδίᾳ	δ'	ἐνίους ὑπομνήσω τῶν φιλανθρώπων. ~Ὅσοι
[13, 32]	ἐκεῖ γεγενημένον λόγον ἀκούομεν, τὰ	δ'	ἐνταῦθα πεπραγμένα τεθεωρήκαμεν. (Ὁ γὰρ
[13, 82]	δύναται ἀνθρώπινον ἐναρμόζεσθαι σῶμα, τὸ	δ'	ἐντὸς ποδῶν δώδεκα. (Τῶν δὲ
[13, 82]	κίονες, ἔξωθεν μὲν στρογγύλοι, τὸ	δ'	ἐντὸς τοῦ νεὼ ἔχοντες τετράγωνον·
[13, 69]	κατὰ τὴν χώραν διεσκεδάσθησαν, οἱ	δ'	ἐντὸς τῶν τειχῶν συνέφυγον. (Αὐτὸς
[13, 8]	μὲν καὶ Σικυωνίων χιλίους, Σπαρτιᾶται	δ'	ἑξακοσίους· (Γύλιππος δὲ περιπορευόμενος τὰς
[13, 103]	δεσπότου μόνον, ἀλλὰ τριάκοντα· (Ὁ	δ'	ἐξαπατήσας καὶ τὴν γνώμην εἰπὼν
[13, 113]	μὲν πλῆθος οὐκ ἀνέμενον, εὐθὺς	δ'	ἐξεβοήθουν ὄντες ὀλίγοι παντελῶς ἦσαν
[13, 27]	περίβλεπτος κατὰ πᾶσαν πόλιν· (νυνὶ	δ'	ἐξηγκωνισμένος καὶ ἐν ἀσχήμονί χιτῶνι
[13, 73]	τοὺς Κυμαίους εἰς μάχην· οὐδενὸς	δ'	ἐξιόντος δῃώσας τὴν χώραν ἀπέπλευσεν
[13, 65]	ὑπ' Αθηναίους οὖσαν εἷλον, Αθηναῖοι	δ'	ἐπ' αὐτοὺς ἀπέστειλαν Λεωτροφίδην καὶ
[13, 46]	ἐπὶ τοὺς ἀμυνομένους ἐπιβάτας, οἱ	δ'	ἐπ' αὐτοὺς βαλεῖν φιλοτιμούμενοι τοὺς
[13, 44]	πρὸς Καρχηδονίους, περὶ βοηθείας. (Ἑκατέρων	δ'	ἐπαγγειλαμένων συμμαχήσειν, ὁ μὲν Καρχηδονιακὸς
[13, 80]	παρακελευσάμενοι ξενολογεῖν ὡς πλείστους. (Αὐτοὶ	δ'	ἐπῄεσαν τὴν Λιβύην καταγράφοντες στρατιώτας
[13, 78]	τὸν διέκπλουν ἀντιπρῴρους κατέστησε, τοὺς	δ'	ἐπὶ τὰ μεγάλα πλοῖα διέταξε,
[13, 78]	ἀπὸ τῶν κεραιῶν λίθους· οἱ	δ'	ἐπὶ ταῖς χηλαῖς τοῦ λιμένος
[13, 78]	τὰ μεγάλα πλοῖα διέταξε, τινὰς	δ'	ἐπὶ τὰς χηλὰς τοῦ λιμένος
[13, 68]	ἄλλοις ἅπασιν ἐπιμελῶς κεκοσμημένας. Πλεῖστοι	δ'	ἐπὶ τὴν Αλκιβιάδου θέαν συνέδραμον
[13, 1]	τῆς ἐπὶ Συρακοσίους στρατείας, καταλήξομεν	δ'	ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ δευτέρου
[13, 45]	ἐπὶ τὰς πρῴρας ἐπέστησεν, οὓς	δ'	ἐπὶ τῆς γῆς εὐκαίρως ἔταξεν.
[13, 20]	ἀθάνατον ἑαυτῶν δόξαν καταλελοίπασιν, ἐγὼ	δ'	ἐπὶ τῆς ἐσχάτης ἡλικίας ἔρημος
[13, 54]	πορείαν ποιούμενος ἐπὶ Σελινοῦντος. Ὡς	δ'	ἐπὶ τὸν Μάζαρον ποταμὸν παρεγενήθη,
[13, 110]	παραβεβοηθηκότας ἐπὶ τὰς ναῦς· τοὺς	δ'	ἐπὶ τούτου τοῦ μέρους ὑπολελειμμένους
[13, 64]	ἱκανὴν αὐτῷ κατέλιπον δύναμιν· τοῖς	δ'	ἐπὶ τούτων κατασταθεῖσι προσέταξαν δεκάτην
[13, 78]	μεταξὺ τόπον τῶν διαφραγμάτων· οἱ	δ'	ἐπὶ τῶν μεγάλων πλοίων ἐφεστῶτες
[13, 16]	ἐπὶ τῆς χέρσου στρατοπεδεύοντας. (Οἱ	δ'	ἐπὶ τῶν τειχῶν ὅτε μὲν
[13, 28]	(οὖν) τῶν καθημένων ἐθορύβησαν. (Ὁ	δ'	ἐπιβαλών, Ορᾷς, φησί, τοὺς τῷ
[13, 48]	οὗτοι πρωτεύοντες τῶν πολιτῶν. (Τούτων	δ'	ἐπιγεγενημένων τῶν ἀτυχημάτων ἑτέραν αὐτοῖς
[13, 55]	δυσχωρίας ἐμπίπτοντες ῥᾳδίως ἠλαττοῦντο. νυκτὸς	δ'	ἐπιγενομένης οἱ μὲν Καρχηδόνιοι τὴν
[13, 84]	μέχρι μέν τινος ἐπιπλήττειν, τῆς	δ'	ἐπιθυμίας ἐπίτασιν λαμβανούσης, φῆσαι δεῖν
[13, 105]	ἑαυτοῖς τὴν μέμψιν ἀκολουθήσειν, τὰ	δ'	ἐπιτεύγματα προσάψειν ἅπαντας Αλκιβιάδῃ, ταχέως
[13, 57]	ταύταις μόναις πίστιν ἔδοσαν. (Τοῦτο	δ'	ἔπραξαν οὐ τοὺς ἀκληροῦντας ἐλεοῦντες,
[13, 96]	τῆς Ερμοκράτους γυναικὸς ἀδελφῷ· τοῦτο	δ'	ἔπραξε βουλόμενος οἰκίαν ἐπίσημον εἰς
[13, 92]	παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων χάριν. (Τοῦτο	δ'	ἔπραξεν ὁ Διονύσιος ἐλπίζων ἰδίους
[13, 75]	ὁ μὲν Διοκλῆς ἐφυγαδεύθη, τὸν	δ'	Ερμοκράτην οὐδ' ὣς προσεδέξαντο· ὑπώπτευον
[13, 63]	βουλόμενος καταδέχεσθαι τὸν ἄνδρα, ὁ	δ'	Ερμοκράτης ἀκούων τὴν περὶ αὑτοῦ
[13, 75]	παρεκόμισαν εἰς τὰς Συρακούσας. (Ό	δ'	Ερμοκράτης ταῦτα ἔπραττεν, ὅπως ὁ
[13, 109]	χάρακα τῶν ἐναντίων πορεύεσθαι· τὸ	δ'	ἕτερον τάγμα συμμάχων καταστήσας ἐκέλευσεν
[13, 45]	δεξιοῦ μέρους Θρασύβουλος ἡγεῖτο, τοῦ	δ'	ἑτέρου Θράσυλλος. (Τοῦτον δὲ τὸν
[13, 106]	πληρώσαντας τὰς τριήρεις ἀκολουθεῖν, αὐτὸς	δ'	ἑτοίμας ἔχων ναῦς τριάκοντα τάχιον
[13, 68]	τῷ δήμῳ περὶ αὐτῶν. ~Τοῦ	δ'	ἔτους διελθόντος Αθηναῖοι μὲν Εὐκτήμονι
[13, 104]	πρόσθεν τούτων τῶν χρόνων. ~Τοῦ	δ'	ἔτους τούτου διελθόντος Αθήνησι μὲν
[13, 37]	πολὺ προέχων τῶν πολιτῶν, ἔτι	δ'	εὐγενείᾳ καὶ πλούτῳ πρῶτος Αθηναίων.
[13, 32]	δίκην ὧν ἔπραξαν ἀφεθήσονται, λόγῳ	δ'	εὐσχήμονι καθ' ὃν ἂν χρόνον
[13, 39]	Συρακοσίους, ὧν Ερμοκράτης ἀφηγεῖτο, τὸ	δ'	εὐώνυμον αὐτοὶ συνεπλήρουν Πελοποννήσιοι, Μινδάρου
[13, 98]	δεξιὸν μέρος αὐτὸς ἔχων, τὸ	δ'	εὐώνυμον παρέδωκε Βοιωτοῖς, ὧν Θρασώνδας
[13, 100]	ἀτάφους περιορῶσι τοὺς τετελευτηκότας, οἱ	δ'	ἔφασαν δεῖν ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην
[13, 43]	ἐπεθύμουν παραλαβεῖν πόλιν εὔκαιρον, ἅμα	δ'	ἐφοβοῦντο τοὺς Συρακοσίους, ἑωρακότες προσφάτως
[13, 48]	πληθούσης οὓς μὲν συνελάμβανον, οὓς	δ'	ἐφόνευον, πλείους δὲ τῶν χιλίων
[13, 80]	Τίμαιος, τῶν δώδεκα μυριάδων, ὡς	δ'	Εφορος, τριάκοντα μυριάδες. Καρχηδόνιοι μὲν
[13, 60]	τῶν ἑξακισχιλίων, ὡς Τίμαιος, ὡς	δ'	Εφορός φησι, δισμυρίων. (Ο δ'
[13, 103]	τραγῳδιῶν, ἔτη βιώσας ἐνενήκοντα, νίκας	δ'	ἔχων ὀκτωκαίδεκα. Φασὶ δὲ τὸν
[13, 109]	παρ' αὐτὸν τὸν αἰγιαλόν· αὐτὸς	δ'	ἔχων τὸ τῶν μισθοφόρων σύνταγμα
[13, 95]	τῶν ὅπλων εἰς Λεοντίνους. Αὕτη	δ'	ἡ πόλις τότε φρούριον ἦν
[13, 108]	βασιλεύς, ἄρξας ἔτη ἐννεακαίδεκα, τὴν	δ'	ἡγεμονίαν διεδέξατο τῶν υἱῶν ὁ
[13, 46]	προθυμότερον ταῖς τόλμαις διεκινδύνευον· ἐπεὶ	δ'	ἤδη σύνεγγυς ἦν ὁ στόλος,
[13, 7]	οἱ κατὰ τὴν πόλιν· ὡς	δ'	ἤκουσαν Γύλιππον εἰς Ιμέραν καταπεπλευκέναι
[13, 49]	νεῶν ὑπὸ τῶν πολεμίων. (Ἐπεὶ	δ'	ἦλθον εἰς Προικόννησον, τὴν μὲν
[13, 39]	αὐτοῖς, ἐδίωκον τοὺς Λακεδαιμονίους. (Ἐπεὶ	δ'	ἦλθον εἰς Σίγειον, εὗρον τὸν
[13, 87]	δὲ πέμπτον, Αργεῖον καλούμενον, τὴν	δ'	ἡλικίαν παντελῶς ὄντα νεώτερον, ἀφεθῆναι·
[13, 77]	νήσῳ τῶν Εκατὸν καλουμένων, ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ κατανοήσας τὰς τῶν πολεμίων
[13, 47]	ἀπέπλευσαν ἤδη νυκτὸς οὔσης, ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τά τε ναυάγια συνήγαγον
[13, 113]	τὴν νῦν καλουμένην Αἴτνην. (Ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τὸ μὲν πλῆθος τῶν
[13, 60]	φιλονεικίαν ἔλυσαν τὴν πολιορκίαν· Ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τοῖς Ιμεραίοις ἔδοξε μὴ
[13, 95]	γνωριμωτάτους τῶν στρατιωτῶν μεταπεμπόμενος. (Ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τοῦ πλήθους ἀθροισθέντος εἰς
[13, 62]	ὅπλοις ἐπὶ τῶν τειχῶν· ἅμα	δ'	ἡμέρᾳ τῶν Καρχηδονίων περιστρατοπεδευσάντων τὴν
[13, 19]	εἰς τοὔμπροσθεν διακωλύοντες. (Ἐπὶ τρεῖς	δ'	ἡμέρας ἐπακολουθοῦντες καὶ πανταχόθεν περιλαμβάνοντες
[13, 51]	ἡμίσεσιν ἀπήντα τοῖς ἐπιοῦσι, τοὺς	δ'	ἡμίσεις αὐτὸς ἔχων, καὶ δεόμενος
[13, 72]	ἡμίσεις ὁπλῖται κατ' ἐκλογήν, οἱ	δ'	ἡμίσεις ψιλοί· κατηκολούθουν δ' αὐτῷ
[13, 61]	τῆς Ιμεραίας γένωνται χώρας τοῖς	δ'	ἡμίσεσι τηρεῖν, ἕως ἂν πάλιν
[13, 111]	τῶν ψιλῶν περὶ δισχιλίους. (Τούτοις	δ'	ἦν παρηγγελμένον πυρὰ καίειν δι'
[13, 74]	φερόμενον ἐπενηνόχεισαν ἐγκλήματα πολλά· μέγιστον	δ'	ἦν τὸ περὶ τῶν ἵππων,
[13, 57]	κατεκαύθησαν, αἱ δὲ κατεσκάφησαν, πᾶς	δ'	ἦν τόπος αἵματος καὶ νεκρῶν
[13, 47]	τοῖς μὲν ἄλλοις νῆσον, ἑαυτοῖς	δ'	ἤπειρον· διόπερ αἱ πόλεις ἅπασαι
[13, 44]	καὶ τῶν Καμπανῶν ὀκτακοσίους. (Οὗτοι	δ'	ἦσαν ὑπὸ τῶν Χαλκιδέων τοῖς
[13, 114]	ἀποβαλόντες ὑπὸ τῆς νόσου· οὐδὲν	δ'	ἧττον καὶ κατὰ Λιβύην διαμείναντος
[13, 34]	Κορνήλιον καὶ Γάιον Φάβιον, ὀλυμπιὰς	δ'	ἤχθη παρ' Ηλείοις δευτέρα πρὸς
[13, 62]	πεσεῖν ὑπὸ τῶν μηχανῶν, τοὺς	δ'	Ιβηρας ἀθρόους παρεισπεσεῖν εἰς τὴν
[13, 96]	πολυτελέστατα μετήνεγκαν εἰς Καρχηδόνα, τὰ	δ'	ἱερὰ κατακαύσαντες καὶ τὴν πόλιν
[13, 108]	τῶν Ακραγαντίνων πόλιν κατέσκαψε, τῶν	δ'	ἱερῶν, ὅσα μηδ' ἱκανῶς ὑπὸ
[13, 97]	ἑπτὰ τῶν στρατηγῶν ἀναιρεθήσεσθαι. Τῶν	δ'	ἱερῶν φερόντων νίκην, οἱ στρατηγοὶ
[13, 60]	ἤπερ ὑπὸ τῶν πολεμίων. (Οἱ	δ'	Ιμεραῖοι θεατὰς ἔχοντες ἀπὸ τῶν
[13, 7]	τὰς μὲν ναῦς ἐνεώλκησε, τοὺς	δ'	Ιμεραίους πείσας συμμαχεῖν τοῖς Συρακοσίοις,
[13, 114]	Σελινουντίους δὲ καὶ Ακραγαντίνους, ἔτι	δ'	Ιμεραίους, πρὸς δὲ τούτοις Γελῴους
[13, 61]	πάλιν αἱ τριήρεις ἐπιστρέψωσιν. (Τῶν	δ'	Ιμεραίων σχετλιαζόντων μὲν ἐπὶ τοῖς
[13, 90]	τὴν πόλιν ταύτην οἰκητήριον. ~Ὁ	δ'	Ιμίλκας ἅμα τῷ φωτὶ τὴν
[13, 88]	μεταβάλλεσθαι πρὸς τοὺς πολεμίους. (Ὁ	δ'	Ιμίλκας ἦν ἀκηκοώς τινος, ὅτι
[13, 7]	ἅπαντας τρισχιλίους μὲν πεζούς, διακοσίους	δ'	ἱππεῖς, διὰ τῆς μεσογείου παρῆγεν
[13, 72]	σταδίους ἀπεῖχε τοῦ τείχους, οἱ	δ'	ἱππεῖς συμπλακέντες ἀλλήλοις πρὸς αὐτοῖς
[13, 110]	πρὸς τὴν πόλιν ἀπεχώρησαν. (Οἱ	δ'	ἱππεῖς ὡς εἶδον τοὺς ἰδίους
[13, 109]	χώραν οὐκ εἴα προνομεύεσθαι, τοῖς	δ'	ἱππεῦσι καὶ ταῖς ναυσὶν ἐπειρᾶτο
[13, 113]	εἰσήλαυνε διὰ τῆς Αχραδινῆς, τῶν	δ'	ἱππέων οἱ δυνατώτατοι τὸ γεγονὸς
[13, 7]	τοὺς οἰκοδομοῦντας τὸ τεῖχος· γενομένης	δ'	ἱππομαχίας συχνοὺς ἀποβαλόντες ἐτράπησαν. Οἱ
[13, 110]	τὸ παρὰ τὸν αἰγιαλὸν· (οἱ	δ'	Ιταλιῶται κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν
[13, 102]	κατὰ τῶν πολεμίων ἑστακότας. (Οὕτως	δ'	ὁ δῆμος τότε παρεφρόνησε, καὶ
[13, 28]	συμπαθεῖς ποιήσας τοὺς ἀκούοντας. Γύλιππος	δ'	ὁ Λάκων ἀπαραίτητον τὸ πρὸς
[13, 106]	μέρος κατελάβετο τῆς παρεμβολῆς· αὐτὸς	δ'	ὁ Λύσανδρος ἁπάσαις ταῖς τριήρεσιν
[13, 97]	ἐπὶ τὰς Θήβας στρατευσάντων. (Ἀκούσας	δ'	ὁ μάντις ταῦτα διεσάφει τοὺς
[13, 98]	καθ' ὅλην τὴν δύναμιν. ~Καλλικρατίδας	δ'	ὁ ναύαρχος συναγαγὼν τὰ πλήθη
[13, 23]	πρότερον ὑποπεπτωκότων ἀσθενέστεροι γίνονται. (Μαρτυρεῖ	δ'	ὁ νῦν γενόμενος πόλεμος· οἱ
[13, 48]	τὴν παραφυλάξουσαν τὴν πόλιν. (Κόνων	δ'	ὁ στρατηγὸς τῶν Αθηναίων πλεύσας
[13, 75]	τὴν νῦν καλουμένην Ρόδον. (Ερμοκράτης	δ'	ὁ Συρακόσιος ἀναλαβὼν τοὺς μετ'
[13, 103]	δι' ἣν καὶ τελευτῆσαι. (Απολλόδωρος	δ'	ὁ τὴν χρονικὴν σύνταξιν πραγματευσάμενός
[13, 66]	δρῶντες τοὺς ἔνδον διετέλουν· ἐπεὶ	δ'	ὁ τῆς πόλεως ἐπιστάτης ἀπῆλθε
[13, 77]	δὲ ναυσὶν αὐτὸς παρέπλευσεν. ~Κόνων	δ'	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς εἶχε
[13, 72]	μετὰ τὸν οἴκοθεν ἔκπλουν. (Αγις	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἔτυχε
[13, 41]	Κυζικηνοὺς ἀπέπλευσαν εἰς Σηστόν. ~Μίνδαρος	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἀπὸ
[13, 104]	ἡγουμένου Κόνωνος καὶ Φιλοκλέους. (Λύσανδρος	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος ἐκ
[13, 39]	οὖν περὶ ταῦτα διέτριβον. Μίνδαρος	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος νυκτὸς
[13, 49]	περὶ τῶν ὅλων διακινδυνεῦσαι. (Μίνδαρος	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος πλεύσας
[13, 38]	καθ' ἡμέραν ἀναπείρας ποιούμενοι. (Μίνδαρος	δ'	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος χρόνον
[13, 49]	τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος. ~Αρχέλαος	δ'	ὁ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, τῶν
[13, 109]	κατεπλάγησαν τὸν περιεστῶτα κίνδυνον. ~Διονύσιος	δ'	ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννος μεταπεμψάμενος
[13, 89]	παρέπεμπον εἰς τὴν Γέλαν· ἡ	δ'	ὁδὸς καὶ πάντα τὰ πρὸς
[13, 88]	μὲν τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστησαν, τὰς	δ'	ὁδοὺς ἱππαζόμενοι τούς τ' ἐν
[13, 45]	ἐγίνοντο, περὶ σφῶν ἀγωνιῶντες· ὁπότε	δ'	οἱ κυβερνῆται ταῖς ἐμπειρίαις ἐκκρούσειαν
[13, 46]	τῶν τυπτομένων νεῶν ὑποχωρουσῶν. (Τέλος	δ'	οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι πρὸς τὴν
[13, 106]	μηκέτι προσεγγίζειν τῷ στρατοπέδῳ. ~Ἐπεὶ	δ'	οἱ μὲν πολέμιοι ναυμαχεῖν οὐκ
[13, 64]	παρὰ τῶν Αθηναίων βοήθειαν· ὡς	δ'	οἱ μὲν πολέμιοι τὰς προσβολὰς
[13, 106]	βραχὺν ἀντισχόντες χρόνον ἐτράπησαν, εὐθὺ	δ'	οἱ μὲν τὰς ναῦς, οἱ
[13, 43]	ἄρδην ἀπολέσαι τὴν πατρίδα. (Ἐπεὶ	δ'	οἱ Σελινούντιοι χωρὶς τῆς ἀμφισβητησίμου
[13, 75]	τῶν δὲ πολλῶν συγκατατιθεμένων. Τέλος	δ'	οἱ Συρακόσιοι ἔθαψάν τε τὰ
[13, 7]	Συρακοσίους καταλαβόμενοι τὰς Επιπολάς. αἰσθόμενοι	δ'	οἱ Συρακόσιοι κατὰ τάχος ἐβοήθουν,
[13, 99]	γεγενημένη Ελλησι πρὸς Ελληνας. ~Ἅμα	δ'	οἵ τε ναύαρχοι τοῖς σαλπιγκταῖς
[13, 101]	τῆς πατρίδος προθύμως τετελευτηκότας. (Τέλος	δ'	οἵ τε τούτων φίλοι καὶ
[13, 57]	ἡ μὲν πόλις διήρπαστο, τῶν	δ'	οἰκιῶν αἱ μὲν κατεκαύθησαν, αἱ
[13, 24]	ἂν δοκῇ τοῖς κρατοῦσιν. (Ἁλίσκονται	δ'	οἶμαι, τῶν ἡμέρων ἀνδρῶν αἱ
[13, 13]	μὲν οὐκ ἐλάττους δισχιλίων, τριήρεις	δ'	ὀκτωκαίδεκα. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι νομίζοντες
[13, 82]	πολλάκις ἡλωκέναι τὴν πόλιν, τὸ	δ'	Ολύμπιον μέλλον λαμβάνειν τὴν ὀροφὴν
[13, 27]	Αθηναίων ἐκφυγεῖν τὴν τιμωρίαν, τὸν	δ'	ὁμολογουμένως φιλανθρωπότατον Αθηναίων γεγενημένον μηδὲ
[13, 18]	πρὸς τὴν ἀπαλλαγὴν παρεσκευάζοντο. (Φανεροῦ	δ'	ὄντος ὅτι τῆς νυκτὸς ἀναζεύξουσιν,
[13, 36]	καχεξίας μεθίσταντο πρὸς Λακεδαιμονίους. συμμάχου	δ'	ὄντος τοῖς Λακεδαιμονίοις Δαρείου τοῦ
[13, 25]	ταπεινοῖ πολλάκις τοὺς ὑπερηφάνους. ~Εἰ	δ'	ὅπερ εἰκός ἐστι, παύσεσθε πολεμοῦντες,
[13, 63]	δύναμιν ἐπιλέκτων ἀνδρῶν ἑξακισχιλίων. ἐντεῦθεν	δ'	ὁρμώμενος πρῶτον μὲν τὴν τῶν
[13, 58]	προπηλακισμῷ δεσποτῶν ἀναγκαζομένας ὑπακούειν, τούτους	δ'	ὁρῶσαι ἀσύνετον μὲν τὴν φωνήν,
[13, 93]	πείθειν κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβολῆς· ἐπεὶ	δ'	οὐ συγκατετίθετο, μετὰ τῶν ἰδίων
[13, 111]	εἰς Συρακούσας ἀπιέναι. τοῦ φόβου	δ'	οὐδεμίαν ἀναβολὴν διδόντος τινὲς μὲν
[13, 60]	καταπλαγέντες πρὸς φυγὴν ἐτράπησαν. Τούτων	δ'	οὐδενὶ κόσμῳ φευγόντων πρὸς τοὺς
[13, 79]	ἔπιπτον εἰς τὴν θάλατταν, τινὲς	δ'	οὐκ αἰσθανόμενοι θερμῶν ἔτι τῶν
[13, 86]	μὲν πλείους τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖς	δ'	οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων. ~Ιμίλκων
[13, 43]	κατεβίωσεν ἐν τῇ Σελινοῦντι. (Ὁ	δ'	οὖν Αννίβας, ὢν μὲν καὶ
[13, 95]	Διονύσιος ἀπεδείχθη στρατηγὸς αὐτοκράτωρ. Ἐπεὶ	δ'	οὖν αὐτῷ τὰ πράγματα κατὰ
[13, 96]	ἐδεδοίκεισαν τηλικαύτας ἔχοντας δυνάμεις. (Ὁ	δ'	οὖν Διονύσιος εὐθέως ἔγημε τὴν
[13, 93]	Λακεδαιμόνιος, κατασταθεὶς ὑπὸ Συρακοσίων. (Ὁ	δ'	οὖν Διονύσιος καταλαβὼν τοὺς εὐπορωτάτους
[13, 108]	θεῖναι διὰ τὸ παράδοξον. Οἱ	δ'	οὖν Καρχηδόνιοι δενδροτομοῦντες τὴν χώραν
[13, 69]	ἔχοντες τὸν ἄνδρα τοῦτον. ~Ἐπεὶ	δ'	οὖν κατέπλευσεν ὁ στόλος, ἐπέστρεψε
[13, 48]	ἐν ταῖς πόλεσι καθίστανον. (Οἱ	δ'	οὖν Κορκυραῖοι θεωροῦντες τοὺς δυνατωτάτους
[13, 35]	τῆς Ρωμαίων πολιτείας ἠξιώθησαν. Οἱ	δ'	οὖν Συρακόσιοι κατὰ τοὺς νεωτέρους
[13, 94]	μετὰ τῶν ἰδίων στρατιωτῶν. ~Θέας	δ'	οὔσης ἐν ταῖς Συρακούσαις, κατὰ
[13, 93]	κατακρίνας, αὐτοὺς μὲν ἀπέκτεινε, τὰς	δ'	οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν, ἐκ δὲ
[13, 5]	τοὺς περὶ τὸν Αλκιβιάδην· ὡς	δ'	οὐχ εὕρισκον, ἀποπλεύσαντες εἰς Αθήνας
[13, 47]	τοῖς διάρροις ἐπέστησαν γεφύρας. (Θηραμένης	δ'	ὑπ' Αθηναίων ἀποσταλεὶς μετὰ νεῶν
[13, 114]	παρακαλῶν τοὺς ἡττημένους διαλύσασθαι. Ἀσμένως	δ'	ὑπακούσαντος τοῦ Διονυσίου τὴν εἰρήνην
[13, 76]	Αντιγένης τὴν ἀρχὴν παρέλαβε, Ρωμαῖοι	δ'	ὑπάτους κατέστησαν Γάιον Μάνιον Αἰμίλιον
[13, 68]	Εὐκτήμονι παρέδωκαν τὴν ἀρχήν, Ρωμαῖοι	δ'	ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Παπίριον καὶ
[13, 4]	μὲν εἰρήνην ἄξειν ὡμολόγησαν, τὰς	δ'	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἀποκρίσεις ἀνεβάλοντο·
[13, 2]	οἷς καὶ τὸν Αλκιβιάδην. Ἀνακρινόμενος	δ'	ὑπὸ τῆς βουλῆς, πῶς νυκτὸς
[13, 18]	τραυματίας εἶναι τῶν στρατιωτῶν, πάντας	δ'	ὑπὸ τῆς μάχης κατακόπους ὑπάρχειν
[13, 40]	συμπλεκόμενοι τοῖς ἐπιβάταις διηγωνίζοντο. Πολλὰ	δ'	ὑπὸ τῆς τοῦ ῥοῦ βίας
[13, 15]	προγόνων ἀρετὰς μὴ καταισχῦναι, τοὺς	δ'	ὑπὸ τοῦ δήμου τετιμημένους προτρεπόμενος
[13, 79]	τῶν πληγῶν οὐσῶν διηγωνίζοντο· πλεῖστοι	δ'	ὑπὸ τῶν λιθοφόρων κεραιῶν ἔπιπτον,
[13, 16]	πεζῶν τῶν Αθηναίων κατείχετο, τὸ	δ'	ὑπὸ τῶν Συρακοσίων, ὥστ' ἐνίοτε
[13, 83]	τῆς περὶ αὐτοῦ δόξης· ὁ	δ'	ὑπολαβὼν εἶπε μὴ θαυμάζειν· ἐν
[13, 3]	κατ' ἐνιαυτὸν οἴσουσιν Αθηναίοις. ~Τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ κατέβαινον οἱ στρατηγοὶ μετὰ
[13, 19]	τοῖς θεοῖς ἔθυσαν πανδημεί, τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ συναχθείσης ἐκκλησίας ἐβουλεύοντο, πῶς
[13, 94]	ἀγωνιῶν εἰς οἶκον ἐχωρίσθη· τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ συναχθείσης ἐκκλησίας, ἐν ᾗ
[13, 78]	ἀπὸ τῆς ναυμαχίας ἔστησεν. Τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τὰς κρατίστας τῶν νεῶν
[13, 49]	νύκτα κατηυλίσθησαν ἐν ταύτῃ, τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν ἐπιβεβηκότας στρατιώτας
[13, 73]	πολιορκεῖν ἐν Ακαδημίᾳ κατεστρατοπέδευσε, τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τῶν Αθηναίων στησάντων τρόπαιον
[13, 62]	οὖν τὴν ἡμέραν διεκαρτέρησαν, τῇ	δ'	ὑστεραίᾳ τῶν τριήρων ἐπιφαινομένων ἤδη
[13, 79]	πόλις μικρὰ νῆσός ἐστιν, ἡ	δ'	ὕστερον προσοικισθεῖσα τῆς ἀντιπέραν ἐστὶ
[13, 55]	κριῶν ἐσαλεύετο τὰ τείχη, τῷ	δ'	ὕψει τῶν πύργων οἱ μαχόμενοι
[13, 82]	εἴκοσι χωρὶς τοῦ κρηπιδώματος. Μέγιστος	δ'	ὢν τῶν ἐν Σικελίᾳ καὶ
[13, 52]	πολεμεῖν εἰρήνην ἄγειν παρακαλοῦμεν. Ἐγὼ	δ'	ὠφελεῖσθαι μὲν ἐκ τοῦ πολεμεῖν
[13, 84]	νύμφη, προηγουμένων πολλῶν τῶν τὰς	δᾷδας	φερόντων, ἡ μὲν πόλις ἔγεμε
[13, 13]	στρατηγὸς ταχέως ὁλκάδα κληματίδων καὶ	δᾴδων,	ἔτι δὲ πίττης πληρώσας, ἐνέπρησε
[13, 57]	τοῦ μηδὲν ἀσεβεῖν εἰς τὸ	δαιμόνιον	διασωζόντων τοὺς εἰς τὰ ἱερὰ
[13, 103]	πεισθεῖσι μετεμέλησεν, οἱονεὶ νεμεσήσαντος τοῦ	δαιμονίου·	οἱ μὲν γὰρ ἐξαπατηθέντες ἐπίχειρα
[13, 57]	τοῖς Ελλησιν ἦν ὀδυρμοὺς καὶ	δάκρυα	θεωρεῖν, παρὰ δὲ τοῖς βαρβάροις
[13, 89]	πόλιν ἄφνω πολὺς οἶκτος καὶ	δάκρυα	κατεῖχε τὰς οἰκίας. Ἅμα γὰρ
[13, 102]	πολιτῶν πολὺν οἶκτον παραστήσας καὶ	δάκρυα·	τὸν γὰρ ἀδίκως τελευτᾶν μέλλοντα
[13, 28]	εἰς ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι πενθίμῃ	δακρύει	καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν τοὺς
[13, 41]	ἀπολογησάμενος, καὶ πολλὰ τὴν ἑαυτοῦ	δακρύσας	τύχην, ὅτι τὴν ἰδίαν ἀρετὴν
[13, 16]	δ' ἐλαττουμένους, ἔστενον καὶ μετὰ	δακρύων	τοῖς θεοῖς προσηύχοντο. Ἐνίοτε γάρ,
[13, 103]	καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις Ελλησι	δακτυλοδεικτουμένην	ἔχῃ τὴν πονηρίαν παρ' ὅλον
[13, 52]	τὰς κακοπαθείας φεύγουσι καὶ τὰς	δαπάνας.	(Ἔπειθ' ἡμεῖς μὲν κατὰ θάλατταν
[13, 45]	στόλου, καὶ κατέπλει πρὸς τὸ	Δαρδάνειον	μετὰ νεῶν τεσσάρων πρὸς ταῖς
[13, 45]	ἄλλην οὐδεμίαν ὁρῶν κατέφυγεν εἰς	Δάρδανον.	(Ἐκβιβάσας δὲ τοὺς στρατιώτας καὶ
[13, 70]	τῶν Αθηναίων πόλεμον μυρίους μὲν	δαρεικοὺς	παραχρῆμα ἔλαβεν εἰς τὸν τῶν
[13, 108]	δὲ τῆς εἰρήνης ὕστερον ἐτελεύτησε	Δαρεῖος	ὁ τῆς Ασίας βασιλεύς, ἄρξας
[13, 37]	οὖν φιλίαν πρὸς Φαρνάβαζον τὸν	Δαρείου	σατράπην, καὶ θεωρῶν αὐτὸν μέλλοντα
[13, 40]	ἦν ἀφεστηκυῖα πρὸς Φαρνάβαζον τὸν	Δαρείου	στρατηγὸν καὶ Κλέαρχον τὸν Λακεδαιμονίων
[13, 104]	δὲ καὶ πρὸς Κῦρον τὸν	Δαρείου	τοῦ βασιλέως υἱόν, καὶ χρήματα
[13, 70]	ἑβδομήκοντα. (Ἀκούσας δὲ Κῦρον τὸν	Δαρείου	τοῦ βασιλέως υἱὸν ὑπὸ τοῦ
[13, 36]	συμμάχου δ' ὄντος τοῖς Λακεδαιμονίοις	Δαρείου	τοῦ Περσῶν βασιλέως, Φαρνάβαζος ὁ
[13, 13]	ἀπελήφθη πρὸς τὸν κόλπον τὸν	Δάσκωνα	μὲν καλούμενον, ὑπὸ δὲ τῶν
[13, 96]	ἀντιπραξάντων αὐτῷ τοὺς δυνατωτάτους ὄντας,	Δαφναῖον	καὶ Δήμαρχον, ἀνεῖλεν. (Διονύσιος μὲν
[13, 88]	τὴν ἐκκλησίαν οἱ περὶ τὸν	Δαφναῖον	προαγαγόντες τὰς δυνάμεις ἐπεχείρουν μὲν
[13, 87]	τῇ πόλει παρεμβολήν. Ὁ δὲ	Δαφναῖος	μετὰ τῆς δυνάμεως παραγενηθεὶς εἰς
[13, 28]	θορύβῳ τὴν συμφορὰν ἐμφανίζοντας; Πόσοι	δὲ	ἀδελφοὺς ἢ συγγενεῖς ἢ φίλους
[13, 58]	κατωδύροντο· τοὺς δὲ πατέρας, ἔτι	δὲ	ἀδελφούς, οἳ διαγωνιζόμενοι περὶ τῆς
[13, 6]	στρατόπεδον ἐπὶ τὴν Κατάνην, οἱ	δὲ	Αθηναῖοι παραπλεύσαντες εἰς τὸν μέγαν
[13, 9]	τριήρεις, ἐπέπλεον τοῖς πολεμίοις. Τῶν	δὲ	Αθηναίων ἑξήκοντα ναυσὶν ἀνταναχθέντων, καὶ
[13, 17]	ναῦς ἐπὶ τὴν γῆν· τῶν	δὲ	Αθηναίων ὅσοι μὴ μετέωροι διεφθάρησαν,
[13, 51]	ἥκειν, ὅπως πεζῇ διαγωνίσωνται. ~Τῶν	δὲ	Αθηναίων περὶ ταῦτα γινομένων Μίνδαρος
[13, 66]	πολλῆς σπουδῆς ἀποτειχίζειν ἐπεχείρησαν. (Αλκιβιάδης	δὲ	ἀθροίσας χρήματα πολλοὺς αὑτῷ τῶν
[13, 55]	διαδοχῆς προσέβαλλε τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ	δὲ	αἵ τε σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν
[13, 114]	μὲν ὑπὸ Διονύσιον τετάχθαι, τὰ	δὲ	αἰχμάλωτα καὶ τὰς ναῦς ἀποδοῦναι
[13, 26]	δικαίως τὸν Αθηναίων δῆμον· ἐὰν	δὲ	ἀκούσωσι παρὰ τὰ κοινὰ νόμιμα
[13, 111]	περὶ Σελινοῦντα καὶ Ιμέραν, ἔτι	δὲ	Ακράγαντα, γενομένη συμφορὰ τοὺς ἀνθρώπους
[13, 88]	μεταβαλέσθαι πρὸς τοὺς Καρχηδονίους. (Οἱ	δὲ	Ακραγαντῖνοι τὸ μὲν πρῶτον κακῶς
[13, 50]	κατὰ σπουδὴν ὡς νικῶντες. (Ὁ	δὲ	Αλκιβιάδης ἐπειδὴ τῆς πόλεως αὐτοὺς
[13, 24]	προπετείας τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν; ~Πάντες	δὲ	ἀνατείνονται μὲν πρὸς τοὺς ἀντιταττομένους,
[13, 34]	ἐξεχώρησεν ἑκουσίως τῆς δημοκρατίας, ἑλόμενος	δὲ	ἄνδρας τετρακοσίους, τούτοις τὴν διοίκησιν
[13, 41]	μὲν ναῦς ἁπάσας ἀπολέσθαι, τῶν	δὲ	ἀνδρῶν δώδεκα μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ
[13, 68]	νεῶν οὐκ ἐλάττους διακοσίων, αἰχμαλώτων	δὲ	ἀνδρῶν καὶ λαφύρων πλῆθος· εἶχον
[13, 108]	ἡμέραν ἀνῆγον ζῶντας, οὐκ ὀλίγους	δὲ	ἀνῄρουν. (Τῶν δὲ Καρχηδονίων ἀπὸ
[13, 59]	διακοσίων τεσσαράκοντα δύο ἑάλω. Ὁ	δὲ	Αννίβας περιελὼν τὰ τείχη τῆς
[13, 44]	καὶ πάντα προθύμως ὑπηρέτουν. (Ὁ	δὲ	Αννίβας τό τε θέρος ἐκεῖνο
[13, 75]	τὸν συντεταγμένον τόπον. (Οὐ δυνηθέντων	δὲ	ἁπάντων ἀκολουθῆσαι τῶν στρατιωτῶν, ὁ
[13, 3]	ἔπειθον τοὺς Ρηγίνους συμμαχεῖν· οἱ	δὲ	ἀπεκρίναντο βουλεύσεσθαι μετὰ τῶν ἄλλων
[13, 90]	ὑπὸ ἀνδρῶν εἴκοσι μυριάδων, ἀπόρθητον	δὲ	ἀπὸ τῆς κτίσεως γεγενημένην, πλουσιωτάτην
[13, 75]	αὐτῷ τοὺς πλείστους ἀπέκτειναν. Τοὺς	δὲ	ἀπὸ τῆς μάχης διασωθέντας μεθιστάντες
[13, 101]	Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη, τούτων	δὲ	ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν
[13, 77]	τὴν βοήθειαν τῆς Μηθύμνης· (εὑρὼν	δὲ	αὐτὴν ἡλωκυῖαν τότε μὲν ηὐλίσθη
[13, 90]	παρανομίας ἀφέξεσθαι τοὺς Καρχηδονίους· θεωροῦντα	δὲ	αὐτῶν τὴν ἀσέβειαν, ἐμπρῆσαι τὸν
[13, 45]	σύσσημον τῆς μάχης, οἱ σαλπικταὶ	δὲ	ἀφ' ἑνὸς παραγγέλματος ἤρξαντο σημαίνειν
[13, 10]	ἑπτὰ μὲν τριήρεις κατέδυσαν, πολλὰς	δὲ	ἀχρήστους ἐποίησαν. ~Τῶν δὲ Συρακοσίων
[13, 82]	τὴν περίμετρον σταδίων ἑπτά, τὸ	δὲ	βάθος εἴκοσι πηχῶν· εἰς ἣν
[13, 57]	ἐνταῦθα μαχόμενοι πάντες ἀνῃρέθησαν· οἱ	δὲ	βάρβαροι σκεδασθέντες καθ' ὅλην τὴν
[13, 62]	παρεισπεσεῖν εἰς τὴν πόλιν. Τῶν	δὲ	βαρβάρων οἱ μὲν ἠμύνοντο τοὺς
[13, 72]	ὑπέμενον ὑπὲρ τῆς νίκης. (Τέλος	δὲ	βιασάμενοι τοὺς ἀντιτεταγμένους, συχνοὺς μὲν
[13, 20]	ἐκείνους μὲν μακαρίζω, τὸν ἐμαυτοῦ	δὲ	βίον ἐλεῶ, πάντων ἡγούμενος εἶναι
[13, 67]	πειρωμένων ταῖς σιδηραῖς χερσίν, ἔτι	δὲ	βοὴν ἐξαίσιον ποιούντων, οἱ μὲν
[13, 47]	χῶμα κατὰ τὴν Χαλκίδα, τῆς	δὲ	Βοιωτίας πλησίον Αὐλίδος· ἐνταῦθα γὰρ
[13, 52]	ἅπασαν τὴν Πελοπόννησον γεωργοῦμεν, ὑμεῖς	δὲ	βραχὺ μέρος τῆς Αττικῆς· καὶ
[13, 103]	τῆς προτέρας τελευτῆς πεποίηται, γέγραφε	δὲ	βύβλους τέσσαρας. (Περὶ δὲ τὸν
[13, 111]	οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν χρημάτων ποιούμενοι· ἔνιοι	δὲ	γεγηρακότες ἢ νόσῳ βαρυνόμενοι δι'
[13, 110]	τὴν ἰδίαν προαίρεσιν ἐπισπεῦσαι. Οἱ	δὲ	Γελῷοι μέχρι τινὸς ἐπεξιόντες ἐπεβοήθουν
[13, 93]	ἦν ἀνακάμπτειν εἰς Συρακούσας. (Οἱ	δὲ	Γελῷοι πυνθανόμενοι τοὺς Καρχηδονίους μέλλειν
[13, 108]	πολλῆς βοηθήσοντα τοῖς κινδυνεύουσιν. (Οἱ	δὲ	Γελῷοι τὸ μὲν πρῶτον ἐψηφίσαντο
[13, 12]	τε Σικελῶν καὶ Σελινουντίων, ἔτι	δὲ	Γελῴων, πρὸς δὲ τούτοις Ιμεραίων
[13, 11]	νυκτὸς ἐπέθετο τοῖς Συρακοσίοις. Ἀπροσδοκήτου	δὲ	γενομένης τῆς ἐφόδου φρουρίων τέ
[13, 114]	ἔχοντας τοῖς ἀποβαλοῦσι. (Τῶν συνθηκῶν	δὲ	γενομένων Καρχηδόνιοι μὲν εἰς Λιβύην
[13, 43]	καὶ πρὸς Ιμέρᾳ τελευτήσαντος, υἱὸς	δὲ	Γέσκωνος, ὃς διὰ τὴν τοῦ
[13, 111]	ῥᾳδίως φέρεσθαι δυνάμενα συνεσκευάζοντο, τινὲς	δὲ	γονεῖς καὶ τέκνα τὰ νήπια
[13, 112]	τῆς ἄλλης πολυτελείας ἁπάσης, τὴν	δὲ	γυναῖκα συλλαβόντες οὕτω διέθεσαν κακῶς,
[13, 108]	μέγεθος τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου· τῶν	δὲ	γυναικῶν ἐπὶ τοὺς κατὰ τὴν
[13, 87]	πρὸς τῇ πόλει παρεμβολήν. Ὁ	δὲ	Δαφναῖος μετὰ τῆς δυνάμεως παραγενηθεὶς
[13, 99]	τοὺς Πελοποννησίους δείσαντας ἐγκλῖναι. (Τοῦ	δὲ	δεξιοῦ μέρους τῶν Πελοποννησίων φυγόντος,
[13, 103]	ἐτῶν πλείω τῶν ὀκτακοσίων, τῆς	δὲ	δευτέρας συντάξεως τὴν μὲν ἀρχὴν
[13, 48]	τῆς διοικήσεως τῶν κοινῶν, Αθηναῖοι	δὲ	δημοκρατίας ἐν ταῖς πόλεσι καθίστανον.
[13, 94]	κατηγορήσας οὐ μετρίως εὐδοκίμησε, τὸν	δὲ	δῆμον κατὰ τῶν στρατηγῶν παρώξυνε.
[13, 92]	τὰς συνόδους ἐβλασφήμουν αὐτόν, ὁ	δὲ	δημοτικὸς ὄχλος, ἀγνοῶν τὴν ἐπιβουλήν,
[13, 48]	ὀλιγαρχίας ἐφρόνουν τὰ Λακεδαιμονίων, ὁ	δὲ	δημοτικὸς ὄχλος ἔσπευδε τοῖς Αθηναίοις
[13, 29]	μὲν δυστυχοῦσι τὸν ἔλεον, τοῖς	δὲ	διὰ πονηρίαν ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν.
[13, 66]	μὲν ταύτῃ φρουρὰν κατέλιπεν, αὐτὸς	δὲ	διὰ τάχους ἧκε πρὸς τοὺς
[13, 89]	τῶν πολεμίων ἐξέπληττε φόβος, ἅμα	δὲ	διὰ τὴν σπουδὴν ἠναγκάζοντο καταλιπεῖν
[13, 48]	μὲν αἰτίας λέγεται γενέσθαι, μάλιστα	δὲ	διὰ τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς πρὸς
[13, 80]	τὸν πόλεμον ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου	δὲ	διὰ τὸ γῆρας, προσκατέστησαν καὶ
[13, 42]	δυοῖν ἐν βύβλοις ὀκτώ· τινὲς	δὲ	διαιροῦσιν εἰς ἐννέα· Ξενοφῶν δὲ
[13, 21]	εἰληφότας ἐκ Δήλου τάλαντα, τριήρεις	δὲ	διακοσίας εἰς Σικελίαν ἀπεσταλκότας καὶ
[13, 113]	ἀληθῶς ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους. ~Διονύσιος	δὲ	διανύσας σταδίους περὶ τετρακοσίους παρῆν
[13, 69]	πόλεως πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, τῶν	δὲ	διασωθέντων οἱ μὲν κατὰ τὴν
[13, 23]	τοὺς δὲ πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν	δὲ	διαφορὰν αἰώνιον διαφυλάττοντας παραδιδόναι παισὶ
[13, 94]	μὲν πολῖται πιστεύοντες ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ	δὲ	διαφοροῦντες τὰ δημόσια τοὺς στρατιώτας
[13, 91]	τὴν ἄλλην κτῆσιν ἀποσκευάζεσθαι. (Οἱ	δὲ	διαφυγόντες τὴν αἰχμαλωσίαν Ακραγαντῖνοι παραγενηθέντες
[13, 31]	ῥήτορσιν ὑπὲρ ὧν ἐξηπάτησαν, ὑμεῖς	δὲ	δικαίως μετελεύσεσθε τὸ πλῆθος ὑπὲρ
[13, 93]	αὐτὸν μεγάλαις δωρεαῖς ἐτίμησαν. Ὁ	δὲ	Διονύσιος ἐπεβάλετο μὲν τὸν Δέξιππον
[13, 113]	τῶν μισθοφόρων ἅπαντες κατηκοντίσθησαν. (Ὁ	δὲ	Διονύσιος ἐπελθὼν τὴν πόλιν τούς
[13, 112]	κοινωνίας κατὰ τὴν ἐπίθεσιν. (Ὁ	δὲ	Διονύσιος κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν τὸ
[13, 95]	δεσπότην τῆς πατρίδος καθεστακότες· (ὁ	δὲ	Διονύσιος τὴν μετάνοιαν τῶν ὄχλων
[13, 78]	νεῶν ἀπέπλευσεν εἰς Μιτυλήνην. (Τοὺς	δὲ	διώξαντας Αθηναίους αἱ τῶν Πελοποννησίων
[13, 18]	ἀρρώστους εἰς μέσον λαβόντες, τοὺς	δὲ	δυναμένους μάχεσθαι προηγεῖσθαι καὶ οὐραγεῖν
[13, 86]	συμμάχων στρατηγὸν Λαφναῖον εἵλαντο. (Τὴν	δὲ	δύναμιν ἀθροίσαντες παρέλαβον κατὰ τὴν
[13, 40]	Χίων, πέντε δὲ Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν	δὲ	δύο, Συρακοσίων δὲ καὶ Πελληνέων
[13, 45]	οὔσαις ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρσιν. (Ὁ	δὲ	Δωριεὺς μέχρι μέν τινος ἀγνοήσας
[13, 57]	ταῖς οἰκίαις εὐδαιμονίαν συνήρπασαν, τῶν	δὲ	ἐγκαταληφθέντων σωμάτων ἃ μὲν (ἐν)
[13, 70]	προαιρῶνται Λακεδαιμόνιοι χορηγήσαι αὐτοῖς. (Ἀνακάμψας	δὲ	εἰς Εφεσον ἀπὸ τῶν πόλεων
[13, 70]	ἐπλήρωσεν ὅσας ἐδύνατο πλείστας. (Ἐκπλεύσας	δὲ	εἰς Ρόδον, καὶ προσλαβόμενος ἐκεῖθεν
[13, 91]	μὲν εἰς Συρακούσας μεθίστασθαι, τοὺς	δὲ	εἰς τὴν Ιταλίαν τέκνα καὶ
[13, 12]	εἰωθότων τοὺς στρατηγοὺς συκοφαντεῖν. (Τῶν	δὲ	εἰς τὸ συμβούλιον παρειλημμένων οἱ
[13, 73]	δῃώσαντες εἰς Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν. (Αλκιβιάδης	δὲ	ἐκ Σάμου μετὰ πασῶν τῶν
[13, 64]	μὲν ἀπὸ Σικελίας πέντε, ἓξ	δὲ	ἐκ τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ
[13, 7]	μερῶν τὰς Συρακούσας ἐπολιόρκουν. (Τοιούτων	δὲ	ἐλαττωμάτων περὶ τοὺς Συρακοσίους γενομένων
[13, 1]	τῶν προοιμίων καρπὸν προσλαμβάνεσθαι· (Ἐπεὶ	δὲ	ἐν ὀλίγαις βίβλοις ἐπηγγειλάμεθα μὴ
[13, 100]	πνευμάτων εἰς Αργινούσας κατέπλευσαν. Ἀπώλοντο	δὲ	ἐν τῇ ναυμαχίᾳ τῶν μὲν
[13, 48]	τῷ τῆς Ηρας τεμένει. (Οἱ	δὲ	ἑξακόσιοι μετὰ τῶν δημοτικῶν ὁρμήσαντες
[13, 77]	εἶναι πρὸς διπλασίας τριήρεις, διενοεῖτο	δὲ	ἔξω πλέων φυγεῖν καὶ προσεπισπασάμενός
[13, 94]	δόξειν μετεσχηκέναι τῆς προδοσίας. (Μαροξυνθέντων	δὲ	ἐπὶ τοῖς ῥηθεῖσι καὶ τοῦ
[13, 19]	ἀπέκτειναν μὲν μυρίους ὀκτακισχιλίους, ἐζώγρησαν	δὲ	ἑπτακισχιλίους, ἐν οἷς καὶ τοὺς
[13, 11]	συνδραμόντων ἐπὶ τὸν τόπον, ἔτι	δὲ	Ερμοκράτους μετὰ τῶν ἐπιλέκτων ἐπιβοηθήσαντος,
[13, 9]	οὗτος διέμεινεν ἔτη δώδεκα. ~Τοῦ	δὲ	ἔτους τούτου διελθόντος Κλεόκριτος μὲν
[13, 52]	γε ἔλαττον τῶν Αθηναίων. ἀποπλήκτων	δὲ	εὐδοκεῖν συνατυχοῦντας τοῖς πολεμίοις, παρὸν
[13, 85]	ἐπὶ τῶν τειχῶν ἔστησαν, τοὺς	δὲ	ἐφέδρους πρὸς τὰς τῶν καταπονουμένων
[13, 112]	ὁδὸν ἀνελεῖν τὸν τύραννον· ὡς	δὲ	ἑώρων οὐκ ἀπολείποντας αὐτὸν τοὺς
[13, 83]	μὲν εἶδος εὐτελῆ παντελῶς, τὸ	δὲ	ἦθος θαυμαστόν. ἀποσταλέντος οὖν αὐτοῦ
[13, 43]	κατὰ νόμους τότε βασιλεύοντα. Οὗτος	δὲ	ἦν υἱωνὸς μὲν τοῦ πρὸς
[13, 98]	ὑμῖν μὲν προσημαίνεσθαι νίκην, ἐμοὶ	δὲ	θάνατον, ὅμως ἕτοιμός εἰμι τελευτᾶν.
[13, 13]	τῶν Συρακοσίων στρατηγὸς Αγάθαρχος· ἐπὶ	δὲ	θατέρου μέρους Εὐθύδημος ἐτέτακτο, καθ'
[13, 110]	διεσώθησαν πρὸς τὴν πόλιν. (Ἐκ	δὲ	θατέρου μέρους οἱ Σικελιῶται πρὸς
[13, 59]	πεῖραν τῆς δουλείας λήψεσθαι, τοὺς	δὲ	θεοὺς ἐκτὸς Σελινοῦντος οἴχεσθαι προσκόψαντας
[13, 39]	περὶ τὴν ναυμαχίαν παρεσκευάζοντο. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	θεωροῦντες τοὺς πολεμίους τὰ πρὸς
[13, 86]	εἴδωλα φαίνεσθαι τῶν τετελευτηκότων. Ιμίλκας	δὲ	θεωρῶν τὰ πλήθη δεισιδαιμονοῦντα πρῶτον
[13, 50]	τὴν στάσιν εἶχεν ἀσφαλεστέραν. (Θρασύβουλος	δὲ	θεωρῶν τοὺς πεζοὺς τοῖς πολεμίοις
[13, 50]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην· τῷ	δὲ	Θηραμένει παρεκελεύσατο τοῖς περὶ Χαιρέαν
[13, 50]	τοῦ μὲν ἦρχεν Αλκιβιάδης, τοῦ	δὲ	Θηραμένης, τοῦ δὲ τρίτου Θρασύβουλος.
[13, 3]	δὲ καὶ Ηρακλειώτας παρέπλευσαν· εἰς	δὲ	Θουρίους κατενεχθέντες πάντων ἔτυχον τῶν
[13, 49]	καὶ καθωρμίσθησαν εἰς Καρδίαν· εἰς	δὲ	Θρᾴκην πρὸς Θρασύβουλον καὶ Θηραμένην
[13, 51]	παρὰ Φαρναβάζῳ στρατευομένους μισθοφόρους. (Ό	δὲ	Θρασύβουλος μετὰ τῶν ἐπιβατῶν καὶ
[13, 110]	διόπερ ὑστέρουν τῆς βοηθείας. (Οἱ	δὲ	Ιβηρες καὶ Καμπανοὶ μετὰ τῶν
[13, 110]	εἰς τὴν στρατοπεδείαν συνεδίωξαν· τῶν	δὲ	Ιβήρων καὶ Καμπανῶν, ἔτι δὲ
[13, 80]	κωλῦσαι χρήσασθαι τῷ προτερήματι, ταῖς	δὲ	ἰδίαις δυνάμεσιν ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν
[13, 64]	προσβολὰς ἐκ διαδοχῆς ἐποιοῦντο, τῶν	δὲ	ἰδίων οἱ μὲν ἐκ τῶν
[13, 2]	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον. (ῶν	δὲ	ἰδιωτῶν οἱ ταῖς οὐσίαις εὐποροῦντες
[13, 33]	παρῆν εἰς τὴν ἀγοράν. Τῶν	δὲ	ἰδιωτῶν τινος κατανοήσαντος καὶ εἰπόντος,
[13, 90]	τὸ σῶμα ἐσομένην ὕβριν. (Ὁ	δὲ	Ιμίλκας τὰ ἱερὰ καὶ τὰς
[13, 110]	ἐντὸς τῆς τάφρου βιασαμένους. Οἱ	δὲ	Ιταλιῶται τῷ πλήθει τῶν βαρβάρων
[13, 16]	προωθοῦντες, ἐκυρίευον τῶν τριήρων. Ἁπλῶς	δὲ	καθ' ὅλον τὸν λιμένα τῶν
[13, 114]	ἀποίκων Ελύμους καὶ Σικανούς· Σελινουντίους	δὲ	καὶ Ακραγαντίνους, ἔτι δ' Ιμεραίους,
[13, 73]	πόλιν οὐδὲν ἀδικήσασαν ἐπόρθησεν· ἐγίνοντο	δὲ	καὶ ἄλλαι πολλαὶ διαβολαὶ κατ'
[13, 63]	τοὺς διασωζομένους τῶν Σελινουντίων. (Πολλοὺς	δὲ	καὶ ἄλλους ὑποδεχόμενος εἰς τὸν
[13, 86]	καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις περιέπιπτον. (Ἀπέθανε	δὲ	καὶ Αννίβας ὁ στρατηγός, καὶ
[13, 85]	τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον. (Ιμίλκας	δὲ	καὶ Αννίβας οἱ τῶν Καρχηδονίων
[13, 16]	γονεῖς μὲν τέκνων ἀπώλειαν, ἀδελφὰς	δὲ	καὶ γυναῖκας ἀνδρῶν καὶ ἀδελφῶν
[13, 104]	ἡβῶντας ὀκτακοσίους ὄντας ἀπέσφαξε, παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας λαφυροπωλήσας κατέσκαψε τὴν
[13, 88]	αὐτοὺς ὁ σῖτος ἐξαναλωθείς. (Λέγεται	δὲ	καὶ Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος πεντεκαίδεκα
[13, 3]	οὖν Ταραντίνων οὐ προσεδέχθησαν, Μεταποντίνους	δὲ	καὶ Ηρακλειώτας παρέπλευσαν· εἰς δὲ
[13, 42]	δὲ διαιροῦσιν εἰς ἐννέα· Ξενοφῶν	δὲ	καὶ Θεόπομπος ἀφ' ὧν ἀπέλιπε
[13, 98]	κατὰ τὴν δύναμιν Ολυμπίου· συμπαρέλαβε	δὲ	καὶ Θηραμένην εἰς τὸ δεξιὸν
[13, 50]	ἐπέστρεψαν ἀντίπρῳροι τοῖς πολεμίοις, Θηραμένης	δὲ	καὶ Θρασύβουλος ἔπλεον ἐπὶ τὴν
[13, 50]	τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς ναυμαχίαν· Θηραμένης	δὲ	καὶ Θρασύβουλος ἐφιλοτέχνουν εἰς τὸ
[13, 101]	ἡγεμονίας τετελευτηκότας χαλεπῶς διετέθησαν. (Θηραμένους	δὲ	καὶ Θρασυβούλου προαπεληλυθότων εἰς Αθήνας,
[13, 101]	ὀργὴν τοῦ πλήθους ἔφυγον, Θράσυλλος	δὲ	καὶ Καλλιάδης, ἔτι δὲ Λυσίας
[13, 113]	κατήντησεν εἰς τὰς Συρακούσας, Γελῷοι	δὲ	καὶ Καμαριναῖοι τῷ Διονυσίῳ διαφόρως
[13, 31]	ὁ δῆμος τῶν Συρακοσίων. (Εἰ	δὲ	καὶ κατ' ἀλήθειαν αἴτιοι γεγόνασιν
[13, 76]	πεπειραμένος, δικαιότατος δὲ Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως	δὲ	καὶ κατὰ τὴν ἀρχὴν οὐδὲν
[13, 35]	ἀμφισβητούμενον ὡρισμένης ἀξιῶσαι τιμωρίας· ἔστι	δὲ	καὶ κατὰ τὴν λέξιν σύντομος
[13, 82]	οἰκείως τῆς περιστάσεως δεδημιουργημένον. (Ἦν	δὲ	καὶ λίμνη κατ' ἐκεῖνον τὸν
[13, 86]	μάντεών τινες προνοήσαντες διεκώλυσαν, εὐθὺ	δὲ	καὶ λοιμὸς ἐνέπεσεν εἰς τὸ
[13, 4]	Νάξιοι συμμαχήσειν ἔφησαν Αθηναίοις, Καμαριναῖοι	δὲ	καὶ Μεσσήνιοι τὴν μὲν εἰρήνην
[13, 114]	δὲ τελεῖν τοῖς Καρχηδονίοις· Λεοντίνους	δὲ	καὶ Μεσσηνίους καὶ Σικελοὺς ἅπαντας
[13, 34]	κλήρῳ τὰς ἀρχὰς διοικεῖσθαι, ἑλέσθαι	δὲ	καὶ νομοθέτας εἰς τὸ τὴν
[13, 55]	ὑποχειρίους τοῖς πολεμίοις γινομένους· γυναῖκες	δὲ	καὶ παῖδες τάς τε τροφὰς
[13, 80]	τῶν πολιτικῶν τοὺς κρατίστους. Μετεπέμποντο	δὲ	καὶ παρὰ τῶν συμμαχούντων αὐτοῖς
[13, 40]	Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο, Συρακοσίων	δὲ	καὶ Πελληνέων καὶ Λευκαδίων μίαν
[13, 46]	διηγωνίζετο πρὸς τοὺς Αθηναίους· ἅμα	δὲ	καὶ περὶ τῶν εἰς Φοινίκην
[13, 27]	διὰ τὴν ἁμαρτίαν μῖσος, μεγάλα	δὲ	καὶ πολλὰ τὰ πρὸς εὔνοιαν
[13, 87]	δύναμιν ἀφεικέναι τοσαύτας μυριάδας· (θορύβου	δὲ	καὶ πολλῆς κραυγῆς ἐπεχούσης τὴν
[13, 35]	ἑκάστῳ τὸ ἐπιτίμιον ὑπάρξαι, πραγματικὸς	δὲ	καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ πᾶν
[13, 104]	ἐκ Χίου στόλον ἐξήρτυεν· ἀνέβη	δὲ	καὶ πρὸς Κῦρον τὸν Δαρείου
[13, 81]	Λακεδαιμονίους περὶ συμμαχίας διεπέμποντο· ἀπέστελλον	δὲ	καὶ πρὸς τὰς ἐν Σικελίᾳ
[13, 47]	διέκπλους ἀπελείφθη μιᾷ νηί. ᾠκοδόμησαν	δὲ	καὶ πύργους ὑψηλοὺς ἐπ' ἀμφοτέρων
[13, 4]	τῆς συμμαχίας ἀποκρίσεις ἀνεβάλοντο· Ιμεραῖοι	δὲ	καὶ Σελινούντιοι, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 43]	συμμαχήσειν αὐτοῖς τοὺς Συρακοσίους. (Ἀποστειλάντων	δὲ	καὶ Σελινουντίων πρέσβεις, διακριθῆναι μὲν
[13, 69]	τὰς δυνάμεις ἐνεχείρισαν αὐτῷ. εἵλαντο	δὲ	καὶ στρατηγοὺς ἑτέρους οὓς ἐκεῖνος
[13, 75]	οὖν αὑτοῦ κατέγνω φυγήν. ~Προσετέθη	δὲ	καὶ συνωρὶς κατὰ τὴν αὐτὴν
[13, 2]	πολύς τις ἀριθμὸς ἦν· ὁπλῖται	δὲ	καὶ σφενδονῆται, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 47]	Ασίαν πόλεις Αθηναίοις πολιορκήσειν. (Χαλκιδεῖς	δὲ	καὶ σχεδὸν οἱ λοιποὶ πάντες
[13, 59]	στρατιωτῶν ἐπηρμένων ταῖς εὐτυχίαις. (Ὑπώρυττε	δὲ	καὶ τὰ τείχη, καὶ ξύλοις
[13, 82]	παρ' αὐτῶν τῶν Ακραγαντίνων. (Καθόλου	δὲ	καὶ τὰς ἀγωγὰς εὐθὺς ἐκ
[13, 36]	ἐχορήγει χρήματα τοῖς Λακεδαιμονίοις· μετεπέμψατο	δὲ	καὶ τὰς ἐκ Φοινίκης τριήρεις
[13, 70]	εἰς Εφεσον καὶ Μίλητον. Καταρτίσας	δὲ	καὶ τὰς ἐν ταύταις ταῖς
[13, 76]	Εφεσον παρέλαβε τὰς ναῦς, μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ τὰς παρὰ τῶν συμμάχων
[13, 47]	καὶ πολλὰς ὠφελείας ἤθροισεν. Ἐπῄει	δὲ	καὶ τὰς συμμαχίδας πόλεις, καὶ
[13, 96]	λόγοις χρώμενος ἰδίους κατεσκεύαζεν. μετετίθει	δὲ	καὶ τὰς τάξεις, τοῖς πιστοτάτοις
[13, 16]	καὶ παρασυρομένων τῶν ταρσῶν, ἅμα	δὲ	καὶ τῇ κραυγῇ τῶν ναυμαχούντων
[13, 89]	τοῦ γήρως ἀσθενείας κατελείποντο· πολλοὶ	δὲ	καὶ τὴν ἀλλαγὴν τῆς πατρίδος
[13, 63]	συνέκλεισεν ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Παραπλησίως	δὲ	καὶ τὴν ἄλλην χώραν ἅπασαν
[13, 44]	καὶ τῶν πολιτῶν κατέγραφεν· ἐπῄει	δὲ	καὶ τὴν Λιβύην ἐπιλεγόμενος ἐξ
[13, 36]	πρὸς τοὺς Πελοποννησίους ἐναυμάχησαν· κακῶς	δὲ	καὶ τὴν μάχην ἐνστησάμενοι καὶ
[13, 68]	δὲ τὴν τόλμαν πρακτικώτατος· ἦν	δὲ	καὶ τὴν ὄψιν καθ' ὑπερβολὴν
[13, 76]	νέος μὲν ἦν παντελῶς, ἄκακος	δὲ	καὶ τὴν ψυχὴν ἁπλοῦς, οὔπω
[13, 45]	τοῖς μετὰ τοῦ Δωριέως· συμπαρῆν	δὲ	καὶ τὸ πεζὸν στράτευμα τοῦ
[13, 22]	ἠδίκησεν, ἀλλὰ καὶ προσευηργέτησεν· παραπλησίως	δὲ	καὶ τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσί τε
[13, 103]	ἐπαίνων καὶ στεφάνων ἀξίους. ~Ταχὺ	δὲ	καὶ τοῖς πείσασι καὶ τοῖς
[13, 111]	ἐντροπὴν ὁ καιρὸς ἀφῃρεῖτο. Παραπλησίως	δὲ	καὶ τοῖς πρεσβυτέροις συνήλγουν, βλέποντες
[13, 49]	στόλου τὴν ταχίστην ἥκειν· μετεπέμψαντο	δὲ	καὶ τὸν Αλκιβιάδην ἐκ Λέσβου
[13, 104]	ἀθροίσας κατέπλευσεν εἰς Εφεσον. μεταπεμψάμενος	δὲ	καὶ τὸν ἐκ Χίου στόλον
[13, 106]	ἔφυγε καὶ κατεδικάσθη θανάτῳ. (Παραπλησίως	δὲ	καὶ τὸν πατέρα τοῦ Γυλίππου
[13, 96]	τοῖς Συρακοσίοις τὴν ἐλευθερίαν. (Μετεπέμψατο	δὲ	καὶ τοὺς ἐν Γέλᾳ μισθοφόρους,
[13, 69]	τὰ κατ' ἐκείνου κυρωθέντα· ἐψηφίσαντο	δὲ	καὶ τοὺς Εὐμολπίδας ἆραι τὴν
[13, 57]	ἐφόνευον, οὐδεμίαν συμπάθειαν λαμβάνοντες. (Ἠκρωτηρίαζον	δὲ	καὶ τοὺς νεκροὺς κατὰ τὸ
[13, 66]	τῶν Θρᾳκῶν ἔπεισε συστρατεῦσαι, παρέλαβε	δὲ	καὶ τοὺς Χερρόνησον οἰκοῦντας πανδημεί,
[13, 53]	ἥκιστα πάντων ἐσμὲν αἴτιοι. ~Τοιαῦτα	δὲ	καὶ τούτοις παραπλήσια τοῦ Λάκωνος
[13, 6]	λαφύρων συνήγαγον ἑκατὸν τάλαντα· κομισάμενοι	δὲ	καὶ τριάκοντα τάλαντα παρὰ τῶν
[13, 83]	ξένους καλεῖν ἐπὶ ξενίᾳ. Πολλοὶ	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων Ακραγαντίνων ἐποίουν
[13, 91]	τὴν τῶν Ακραγαντίνων σωτηρίαν. Συγκατηγόρησε	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἐπισημοτάτων
[13, 2]	τροφὰς τῆς δυνάμεως ἐπηγγέλλοντο· πολλοὶ	δὲ	καὶ τῶν δημοτικῶν πολιτῶν καὶ
[13, 87]	στρατοπεδείαν, ἐν ταύτῃ παρενέβαλεν. (Εὐθὺ	δὲ	καὶ τῶν ἐκ τῆς πόλεως
[13, 63]	χιλίους δ' ἐμισθώσατο στρατιώτας. (Παραλαβὼν	δὲ	καὶ τῶν ἐκπεπτωκότων Ιμεραίων ὡς
[13, 51]	πολλοὺς μὲν ἀνεῖλεν, οὐκ ὀλίγους	δὲ	καὶ τῶν ἰδίων ἑώρα πίπτοντας·
[13, 2]	μὲν ἑκατὸν τεσσαράκοντα ἑτοιμασμένων, ὁλκάδων	δὲ	καὶ τῶν ἱππαγωγῶν, ἔτι δὲ
[13, 44]	ἐξ Ιβηρίας ἐξενολόγησεν, οὐκ ὀλίγους	δὲ	καὶ τῶν πολιτῶν κατέγραφεν· ἐπῄει
[13, 97]	νήσων ὀγδοήκοντα τριήρεις ἠθροικότας. (Δεηθέντες	δὲ	καὶ τῶν Σαμίων προσπληρῶσαι δέκα
[13, 63]	παρὰ τοῖς Σικελιώταις ἐτύγχανεν. Εὐθὺ	δὲ	καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι
[13, 109]	τῶν ἄλλων συμμάχων δύναμιν· ἐπέλεξε	δὲ	καὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς πλείστους
[13, 93]	ταῖς εὐνοίαις ἰδίους κατεσκεύασεν. ἐπῃνεῖτο	δὲ	καὶ ὑπὸ τοῦ δήμου τῶν
[13, 91]	προδοσίαν ἀπολωλέναι τὴν πατρίδα. Συνέβαινε	δὲ	καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων Σικελιωτῶν
[13, 49]	καὶ τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. παρεγενήθη	δὲ	καὶ Φαρνάβαζος μετὰ πολλῆς στρατιᾶς,
[13, 61]	ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας. (Διεδόθη	δὲ	καὶ φήμη τις κατὰ τὴν
[13, 100]	ταχίστην λῦσαι τὴν πολιορκίαν. (Ἐπεγενήθη	δὲ	καὶ χειμὼν μέγας, ὥστε σαλεύεσθαι
[13, 11]	ἐν τοῖς πληρώμασι πεντακισχιλίους· ὅπλα	δὲ	καὶ χρήματα, πρὸς δὲ τούτοις
[13, 98]	πλεῖστον παρεκτεῖναι τὰς ναῦς. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἀνήχθη τὸ μὲν δεξιὸν
[13, 79]	ποιῶν τὴν πόλιν ὀχυράν. (Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τὴν δύναμιν περιεστρατοπέδευσε
[13, 78]	τὰ πρὸς τὴν πολιορκίαν. Ὁ	δὲ	Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τοὺς στρατιώτας εἰς
[13, 88]	διὰ τὴν σπάνιν ἀπέθνησκον, οἱ	δὲ	Καμπανοὶ μετὰ τῶν ἄλλων μισθοφόρων
[13, 66]	καὶ τοὺς Χαλκηδονίους ἅπαντας. Γενομένης	δὲ	καρτερᾶς μάχης, καὶ τῶν περὶ
[13, 13]	ὃν αἱ ναῦς ἐξεπεπτώκεισαν. (Ἁπάντων	δὲ	καρτερῶς ὑπομενόντων τὸν κίνδυνον, ἐπὶ
[13, 111]	τοὺς περὶ τὸν Διονύσιον, οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι διαισθόμενοι τὸ γεγονὸς μετεστρατοπέδευσαν
[13, 96]	δι' ἑαυτοῦ καὶ πολυχρονιωτάτην. (Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς
[13, 88]	εἰς πολλὴν ἀπορίαν ἦγον. (Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι παρατάττεσθαι μὲν οὐ τολμῶντες,
[13, 44]	οὐκ εἶχον τοὺς μισθοδοτήσοντας· οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι πᾶσιν ἵππους ἀγοράσαντες καὶ
[13, 44]	πόλεμος ταύτην ἔλαβεν ἀρχήν· οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι προορώμενοι τὸ μέγεθος τοῦ
[13, 85]	μὴ τῶν ἀναγκαιοτέρων ἀποπίπτωμεν. ~Οἱ	δὲ	Καρχηδόνιοι τὰς δυνάμεις διαβιβάσαντες εἰς
[13, 56]	ἀγωνιζομένοις ἐνέλιπε τὰ βέλη, τοῖς	δὲ	Καρχηδονίοις οἱ διαδεχόμενοι τοὺς κακοπαθοῦντας
[13, 43]	μὲν Σελινουντίους τὴν συμμαχίαν, πρὸς	δὲ	Καρχηδονίους τὴν εἰρήνην. ~Μετὰ δὲ
[13, 108]	οὐκ ὀλίγους δὲ ἀνῄρουν. (Τῶν	δὲ	Καρχηδονίων ἀπὸ μέρους προσβαλλόντων τῇ
[13, 110]	δὲ Ιβήρων καὶ Καμπανῶν, ἔτι	δὲ	Καρχηδονίων, παραβοηθησάντων τοῖς Λίβυσι, περὶ
[13, 94]	καιρῶν ἀλλότριον εἶναι· καὶ πρότερον	δὲ	Καρχηδονίων τὰς τριάκοντα μυριάδας περὶ
[13, 96]	δύο λείποντα τῶν τεσσαράκοντα. Τὰς	δὲ	κατὰ μέρος αὐτοῦ πράξεις καὶ
[13, 50]	Φαρνάβαζος εἶχε τὴν δύναμιν. (Αλκιβιάδης	δὲ	κατὰ σπουδὴν διώκων ἃς μὲν
[13, 56]	ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν προσέβαλε, τὸ	δὲ	κατὰ τὴν πόλιν πεπτωκὸς μέρος
[13, 76]	ταῦτα τῶν Συρακοσίων τυραννήσας. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων
[13, 43]	πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τοῦτον πράξεων
[13, 54]	ᾤοντο τὴν ἡγεμονίαν ἀνακτήσασθαι. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων
[13, 80]	ὕδασι πόλιν, ὀνομάσαντες Θέρμα. ~Τῶν	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πράξεων
[13, 16]	ὑπὸ τῆς θαλάττης κατεπίνετο. Ἔνιοι	δὲ	καταδυομένων τῶν νεῶν ἀποκολυμβῶντες τοῖς
[13, 62]	τοὺς παραβοηθοῦντας τῶν Ιμεραίων, οἱ	δὲ	καταλαμβανόμενοι τὰ τείχη παρεδέχοντο τοὺς
[13, 34]	εἴκοσι καὶ δυεῖν ἐκυρίευσαν. (Συρακόσιοι	δὲ	καταλελυκότες τὸν πρὸς Αθηναίους πόλεμον,
[13, 19]	εὐθυπορεῖν πρὸστὴν σύμμαχον Κατάνην, παλινοδίαν	δὲ	καταναγκάσαντες ποιήσασθαι διὰ τοῦ Ελωρίου
[13, 4]	παρέπλευσαν ἐκεῖθεν εἰς Κατάνην. (Τῶν	δὲ	Καταναίων εἰς μὲν τὴν πόλιν
[13, 51]	δράσαντες καὶ παθόντες ἐξεώσθησαν. (ούτων	δὲ	καταπεπονημένων οἱ περὶ τὸν Θηραμένην
[13, 3]	πάντων ἔτυχον τῶν φιλανθρώπων. ἐκεῖθεν	δὲ	καταπλεύσαντες εἰς Κρότωνα, καὶ λαβόντες
[13, 38]	παρὰ Φαρναβάζου ἐλπίδας ἀπέγνω, αὐτὸς	δὲ	καταρτίσας τάς τ' ἐκ Πελοποννήσου
[13, 50]	διώκων ἃς μὲν κατέδυεν, ἃς	δὲ	κατατιτρώσκων ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς δὲ
[13, 66]	λοιπῶν οἱ μὲν ἀνῃρέθησαν, οἱ	δὲ	κατατρωθέντες συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν.
[13, 109]	τρισμυρίους, ἱππεῖς δὲ χιλίους, ναῦς	δὲ	καταφράκτους πεντήκοντα. Μετὰ δὲ τοσαύτης
[13, 65]	ἀκρόπολιν τῶν Χίων κατελάβετο. (Οἱ	δὲ	κατελθόντες τῶν Χίων τῶν ἀντιπολιτευομένων
[13, 57]	οἰκιῶν αἱ μὲν κατεκαύθησαν, αἱ	δὲ	κατεσκάφησαν, πᾶς δ' ἦν τόπος
[13, 85]	Καμπανοί, περὶ ὀκτακοσίους ὄντες. Οὗτοι	δὲ	κατέσχον τὸν ὑπὲρ τῆς πόλεως
[13, 57]	ἀθρόας περιέφερον τοῖς σώμασι, τινὲς	δὲ	κεφαλὰς ἐπὶ τῶν γαίσων καὶ
[13, 80]	τῆς αὐτῆς ὄντα συγγενείας. Οὗτοι	δὲ	κοινῇ συνεδρεύσαντες ἔπεμψάν τινας τῶν
[13, 78]	τὴν εἰθισμένην λελοιπέναι τάξιν. ~Ὁ	δὲ	Κόνων δεξιῶς τῷ καιρῷ χρησάμενος
[13, 78]	τὸ διάφραγμα τῶν πολεμίων. (Ὁ	δὲ	Κόνων τοὺς μὲν εἰς τὰς
[13, 77]	τὰς ἐσχάτας τῶν πολεμίων. (Τοῦ	δὲ	Κόνωνος ὑποχωροῦντος οἱ τὰς ἀρίστας
[13, 40]	ἔλαβον ὀκτὼ μὲν Χίων, πέντε	δὲ	Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ δύο, Συρακοσίων
[13, 32]	δούλοις χρῆσθαι τοῖς ἡλωκόσιν, ὅταν	δὲ	κρατηθῶσιν, ὡς οὐδὲν ἠδικηκότας συγγνώμης
[13, 65]	χαλεπῶς διακείμενοι παμπληθεῖς ἀνεῖλον. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	Κρατησιππίδαν ἑλόμενοι ναύαρχον, καὶ παρὰ
[13, 54]	τοῖς μεγέθεσιν ἐπέστησε, τοὺς ἴσους	δὲ	κριοὺς κατασεσιδηρωμένους προσήρεισε τοῖς τείχεσι·
[13, 104]	Αθηναίων φρουρὰν ἀφῆκεν ὑπόσπονδον, τὰς	δὲ	κτήσεις ἁρπάσας τοῖς Λαμψακηνοῖς ἀπέδωκε
[13, 16]	τοῖς δόρασι τυπτόμενοι διεφθείροντο. (Οἱ	δὲ	κυβερνῆται θεωροῦντες τεταραγμένην τὴν μάχην,
[13, 45]	ἐρετῶν οὐθὲν ἐλλειπόντων προθυμίας, τῶν	δὲ	κυβερνητῶν ἐντέχνως τοῖς οἴαξι χρωμένων,
[13, 3]	τῇ λαμπρότητι τῶν ὅπλων· ὁ	δὲ	κύκλος ἅπας τοῦ λιμένος ἔγεμε
[13, 70]	νεῶν ὑπάρχοντα σχεδὸν ἑβδομήκοντα. (Ἀκούσας	δὲ	Κῦρον τὸν Δαρείου τοῦ βασιλέως
[13, 104]	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. (Ὁ	δὲ	Κῦρος, μεταπεμπομένου τοῦ πατρὸς αὐτὸν
[13, 102]	καὶ δημεύσει τῶν οὐσιῶν. ~Τούτων	δὲ	κυρωθέντων, καὶ μελλόντων αὐτῶν ὑπὸ
[13, 100]	διαφέρειν στρατηγίᾳ τῶν ἄλλων. (Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι νόμον ἔχοντες δὶς τὸν
[13, 77]	αἱ τῶν Πελοποννησίων ἐγγίσωσιν. Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι προσιόντες ἀεὶ μᾶλλον ἤλαυνον
[13, 52]	πορθῶσι κρατοῦντες τῆς θαλάττης. (Οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι ὡς ἤκουσαν τὴν περὶ
[13, 65]	Μεγαρέων ἔπεσον μὲν πολλοί, τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων εἴκοσι μόνον· οἱ γὰρ
[13, 38]	αὐτοὺς μετὰ νεῶν ἑξήκοντα. τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων κατενεχθέντων εἰς Χίον ἔδοξε
[13, 68]	ὅπλοις ἐπιχρύσοις καὶ στεφάνοις, ἔτι	δὲ	λαφύροις καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[13, 111]	ἐβουλεύετο περὶ τοῦ πολέμου. Πάντων	δὲ	λεγόντων ἀνεπιτήδειον εἶναι τὸν τόπον
[13, 103]	τὸν αὐτὸν ἐνιαυτὸν τελευτῆσαι· τινὲς	δὲ	λέγουσι παρ' Αρχελάῳ τῷ βασιλεῖ
[13, 44]	στρατιωτῶν ἀνεῖλον περὶ χιλίους, τῆς	δὲ	λείας πάσης ἐκυρίευσαν. μετὰ δὲ
[13, 17]	τὸ πεζὸν στρατόπεδον ἔφευγον. (Ὁ	δὲ	λιμὴν πλήρης ἦν ὅπλων τε
[13, 9]	ἐπιπλεύσαντες ἕνδεκα μὲν κατέδυσαν, τὰς	δὲ	λοιπὰς ἕως τῆς Νήσου κατεδίωξαν.
[13, 36]	δύο πρὸς ταῖς εἴκοσι, τὰς	δὲ	λοιπὰς μόγις διέσωσαν εἰς Ερέτριαν.
[13, 107]	μὲν πόλις ἔγεμε νεκρῶν, οἱ	δὲ	λοιποὶ διαπρεσβευσάμενοι πρὸς Λακεδαιμονίους συνέθεντο
[13, 19]	στρατηγοὺς Δημοσθένην καὶ Νικίαν· οἱ	δὲ	λοιποὶ διηρπάσθησαν ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν.
[13, 71]	ἀνδρῶν ὀλίγοι μὲν ἐζωγρήθησαν, οἱ	δὲ	λοιποὶ πρὸς τὴν γῆν διενήξαντο.
[13, 33]	τῶν νεωτέρων ἐξαρπαγέντες διεσώθησαν, οἱ	δὲ	λοιποὶ σχεδὸν ἅπαντες ἐν τῷ
[13, 67]	ἐπὶ τοῦ λιμένος ἀπέλιπον, τοῖς	δὲ	λοιποῖς κατὰ σπουδὴν ἐξεβοήθουν ἐπὶ
[13, 113]	ἐκ τῆς πόλεως ἐξέβαλε. Τὸ	δὲ	λοιπὸν πλῆθος τῶν ἱππέων ἐκπεσὸν
[13, 30]	μὲν καὶ Σελινουντίους ἐξανδραποδίσασθαι, τοὺς	δὲ	λοιποὺς διδόναι φόρους ἀναγκάζειν. Ὅταν
[13, 14]	λειπούσας τῶν ἑκατὸν εἴκοσι, τοὺς	δὲ	λοιποὺς ἐπὶ τῆς γῆς ἔταξαν
[13, 72]	ἐννακοσίους μὲν Βοιωτοὶ παρείχοντο, τοὺς	δὲ	λοιποὺς Πελοποννήσιοι συνεξέπεμψαν. Ὡς δ'
[13, 100]	Αρακον μὲν εἵλοντο ναύαρχον, τὸν	δὲ	Λύσανδρον ἰδιώτην αὐτῷ συνεξέπεμψαν, προστάξαντες
[13, 104]	φόρους τούτῳ τελεῖν συνέταξεν. Ὁ	δὲ	Λύσανδρος πάντων τῶν εἰς πόλεμον
[13, 106]	ναῦς τριάκοντα τάχιον ἐξέπλευσεν. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος παρά τινων αὐτομόλων ταῦτ'
[13, 71]	πολεμίοις, προκαλεσόμενος εἰς ναυμαχίαν. (Ὁ	δὲ	Λύσανδρος πεπυσμένος παρά τινων αὐτομόλων
[13, 106]	ἀπροσδόκητον ἐπιφάνειαν τῶν πολεμίων. (ὁ	δὲ	Λύσανδρος συνιδὼν τὴν τῶν ἐναντίων
[13, 101]	Θράσυλλος δὲ καὶ Καλλιάδης, ἔτι	δὲ	Λυσίας καὶ Περικλῆς καὶ Αριστοκράτης
[13, 24]	οὐκέτι τὸν ἐχθρὸν κολάζει, πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἀδικεῖ τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν.
[13, 52]	πόλεμον ἀμφοτέροις μὲν βλαβερόν, πολὺ	δὲ	μᾶλλον ὑμῖν. (Παραπέμψαντες δὲ τὸν
[13, 8]	δύναμιν ἐπὶ τοὺς Αθηναίους. γενομένης	δὲ	μάχης ἰσχυρᾶς Λάμαχος ὁ τῶν
[13, 60]	τάξει τὸν διωγμὸν ποιουμένους. (Γενομένης	δὲ	μάχης καρτερᾶς, τὸ μὲν πλῆθος
[13, 61]	πολλὰ δράσαντες, ἅπαντες ἀνῃρέθησαν. ~Τῆς	δὲ	μάχης ταύτης ἤδη τέλος ἐχούσης
[13, 52]	πλείστους ἐν ταῖς ναυσίν. Τὸ	δὲ	μέγιστον, ἡμεῖς μὲν κἂν κρατηθῶμεν
[13, 112]	πταίσματος γεγενημένου φυγεῖν ἀλόγως, τὸ	δὲ	μέγιστον, τὸ μηδένα τῶν πολεμίων
[13, 61]	πορεύονται τοῖς Ιμεραίοις βοηθεῖν, Αννίβας	δὲ	μέλλοι τὰς ἐν Μοτύῃ τριήρεις
[13, 27]	χάριν διδόντες τῆς εὐεργεσίας, οἱ	δὲ	μέλλοντες μεταλήψεσθαι μὴ παραιρούμενοι τῷ
[13, 13]	Σικανὸς τῶν Συρακοσίων ἡγούμενος· τῆς	δὲ	μέσης τάξεως εἶχε τὴν ἡγεμονίαν
[13, 93]	ἀπέδωκε τοὺς ὀφειλομένους μισθούς· τοῖς	δὲ	μετ' αὐτοῦ παραγεγονόσιν ἐκ Συρακουσῶν
[13, 75]	ὑπὸ τῶν νόμων συνιέναι, τῶν	δὲ	μετ' αὐτοῦ τινας ἀπέστειλεν, οἳ
[13, 7]	μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν, τότε	δὲ	μετὰ Γυλίππου Πύθην μετὰ δύο
[13, 40]	νίκην εἰς Αθήνας ἔπεμψαν, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ παντὸς τοῦ στόλου τὸν
[13, 99]	ἐπαλαλάζον ἐξαίσιον ἐποίει βοήν· πάντες	δὲ	μετὰ σπουδῆς ἐλαύνοντες τὸ ῥόθιον
[13, 69]	καὶ Θρασύβουλον ἡγεμόνα κατέστησεν, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐκπλεύσας τήν
[13, 66]	τὴν ἱκανὴν φυλακὴν κατέλιπον, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐξέπλευσαν πρὸς
[13, 51]	μετὰ Χαιρέου ἄγων πεζούς. (Οἱ	δὲ	μετὰ τοῦ Θρασυβούλου καταπεπονημένοι καὶ
[13, 50]	ἀπόπλουν τῶν Λακεδαιμονίων ὑπετέμοντο. (Οἱ	δὲ	μετὰ τοῦ Μινδάρου καθορῶντες ἤδη
[13, 67]	ἐκεῖ τῆς δυνάμεως οὔσης, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τοῦ πεζοῦ στρατεύματος πρὸς
[13, 54]	τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἅπασαν. Περαιωθεὶς	δὲ	μετὰ τοῦ στόλου τὸ Λιβυκὸν
[13, 51]	τῶν ἰδίων ἑώρα πίπτοντας· τῶν	δὲ	μετὰ τοῦ Φαρναβάζου μισθοφόρων κυκλούντων
[13, 49]	τὴν Κύζικον κατὰ κράτος. (Οἱ	δὲ	(μετὰ) τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ κρίναντες
[13, 68]	τῆς ἱκανῆς δυνάμεως κατέλιπον, αὐτοὶ	δὲ	μετὰ τῶν νεῶν καὶ τῶν
[13, 48]	κατέλιπεν ἐν τῇ πόλει, αὐτὸς	δὲ	μετὰ τῶν νεῶν παρέπλευσε, καὶ
[13, 104]	φρούριόν τι τῆς Λυδίας. (Λύσανδρος	δὲ	μετὰ τῶν πλείστων νεῶν ἐπὶ
[13, 85]	μάλιστα μὲν συμμαχεῖν αὐτοῖς, εἰ	δὲ	μή γε, ἡσυχίαν ἔχειν καὶ
[13, 88]	σιτομετρίας τὰς προτεταγμένας ᾔτουν· εἰ	δὲ	μή, διηπειλοῦντο μεταβάλλεσθαι πρὸς τοὺς
[13, 72]	βάθος εἰς τέτταρας ἄνδρας, τὸ	δὲ	μῆκος ἐπὶ σταδίους ὀκτώ, τότε
[13, 59]	καὶ Σικανῶν δισμυρίων στρατιωτῶν. (Στήσας	δὲ	μηχανὰς τὸ τεῖχος κατὰ πλείονας
[13, 49]	θαλάττης ὡς εἴκοσι στάδια. Ὁ	δὲ	Μίνδαρος, ἤδη τοῦ χειμῶνος λήγοντος,
[13, 96]	ταῖς μεγίσταις ἐπαγγελίαις ἐμετεώρισε, τοὺς	δὲ	μισθοφόρους ἀνακαλούμενος καὶ φιλανθρώποις λόγοις
[13, 110]	ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν πολεμίων. Διονύσιος	δὲ	μόγις διελθὼν τὴν πόλιν, ὡς
[13, 28]	διατείνεσθαι τοὺς μηδὲν ἠδικημένους; (Δότε	δέ	μοι πρὸς θεῶν, ἄνδρες Συρακόσιοι,
[13, 39]	παρὰ τῶν συμμάχων τριήρεις, τριῶν	δὲ	μόνον προσγενομένων αὐτοῖς, ἐδίωκον τοὺς
[13, 92]	μὲν περιαιρήσεσθαι τὴν ἐξουσίαν, ἑαυτῷ	δὲ	μόνῳ περιστήσειν τὴν στρατηγίαν. (Ταῦτα
[13, 71]	παρεβοήθησαν ἐν οὐδεμιᾷ τάξει. (Γενομένης	δὲ	ναυμαχίας ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν οὐ
[13, 80]	περὶ τὸν Ερυκα τόποις. Γενομένης	δὲ	ναυμαχίας ἐπὶ πολὺν χρόνον πεντεκαίδεκα
[13, 13]	τούτῳ τῷ τόπῳ διεφθάρησαν. (Τῆς	δὲ	ναυμαχίας ἤδη γινομένης ὅλοις τοῖς
[13, 10]	ἐπὶ τῆς γῆς κατωρθωμένων. ~Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτο τέλος λαβούσης, οἱ
[13, 40]	Αθηναίων καὶ φιλοτιμότερον διωξάντων. (Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτον τέλος λαβούσης, Αθηναῖοι
[13, 47]	τοῖς περὶ Φοινίκην πράγμασιν. ~Τῆς	δὲ	ναυμαχίας τοιοῦτον τὸ τέλος λαβούσης
[13, 13]	πληγῇ τὸν βίον μετήλλαξεν, ἑπτὰ	δὲ	ναῦς ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ
[13, 97]	εὐθέτους εἰς τὴν στρατείαν. Παρεσκευάσαντο	δὲ	ναῦς ἑξήκοντα, καὶ ταύτας πολυτελῶς
[13, 71]	μὲν Αλκιβιάδου λόγων ἠμέλησε, δέκα	δὲ	ναῦς τὰς ἀρίστας πληρώσας, καὶ
[13, 39]	τὸν μὲν στόλον ἐκπεπλευκότα, τρεῖς	δὲ	ναῦς ὑπολελειμμένας, ὧν εὐθέως ἐκυρίευσαν·
[13, 107]	ἀπαγαγεῖν ἐκ τῆς Αττικῆς, ταῖς	δὲ	ναυσὶ μακρὰν ἐφεδρεύειν, ὅπως αὐτοῖς
[13, 76]	πεζῇ κατὰ σπουδὴν ἐπείγεσθαι, ταῖς	δὲ	ναυσὶν αὐτὸς παρέπλευσεν. ~Κόνων δ'
[13, 76]	ἐπὶ τὴν διαδοχὴν ἀπέστειλαν. Οὗτος	δὲ	νέος μὲν ἦν παντελῶς, ἄκακος
[13, 78]	μὲν διώκειν ἀπέστη, μετὰ τεσσαράκοντα	δὲ	νεῶν ἀπέπλευσεν εἰς Μιτυλήνην. (Τοὺς
[13, 98]	τεττάρων μὲν στόλων ναυμαχούντων, τῶν	δὲ	νεῶν συνηθροισμένων εἰς ἕνα τόπον
[13, 12]	μηδὲν τῶν χρησίμων ἐπιτελεῖν· ὁ	δὲ	Νικίας οὐκ ἔφη δεῖν αἰσχρῶς
[13, 18]	Κατάνης, ὧν μὲν Δημοσθένους, ὧν	δὲ	Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 12]	δ' Αθηναῖοι περιδεεῖς ἐγίνοντο. τῆς	δὲ	νόσου μεγάλην ἐπίτασιν λαμβανούσης πολλοὶ
[13, 85]	τῇ σάλπιγγι τοὺς μαχομένους· τῆς	δὲ	νυκτὸς ἐπιγενομένης οἱ κατὰ τὴν
[13, 48]	περὶ τῶν ὅλων διηγωνίζοντο. Τέλος	δὲ	νυκτὸς καταλαβούσης εἰς ὁμολογίας ἦλθον
[13, 57]	τῶν θεῶν ναοὺς συλήσειαν. (Ἤδη	δὲ	νυκτὸς οὔσης ἡ μὲν πόλις
[13, 47]	τροπαίῳ πάλιν ἕτερον ἔστησαν. (Μίνδαρος	δὲ	νυκτὸς περὶ πρώτην φυλακὴν εἰς
[13, 48]	τοὺς μὲν δούλους ἐλευθέρους, τοὺς	δὲ	ξένους πολίτας, εὐλαβούμενοι τό τε
[13, 105]	Θρᾳκῶν πρὸς αὐτοὺς διαγωνιεῖσθαι. (Ταῦτα	δὲ	ὁ Αλκιβιάδης ἔπραττεν ἐπιθυμῶν δι'
[13, 35]	κατὰ τὴν τειχοποιίαν καθαιρεθέντα. Ἐθαυμάσθη	δὲ	ὁ ἀνὴρ οὗτος καὶ παρὰ
[13, 70]	μισθόν, καὶ εἰς τὸ λοιπὸν	δὲ	ὁ Κῦρος ἐκέλευσεν αἰτεῖν μηδὲν
[13, 82]	τέλος ἐπιθεῖναι τοῖς οἰκοδομήμασιν. (Ἔστι	δὲ	ὁ νεὼς ἔχων τὸ μὲν
[13, 8]	λιμένι τὰς ἀναπείρας ἐποιοῦντο. (Νικίας	δὲ	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς ἀπέστειλεν
[13, 61]	ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, οὐκ ἐχόντων	δὲ	ὃ πράξειαν ἕτερον, αἱ μὲν
[13, 8]	ἦγε διὰ τῆς μεσογείου. Πυθόμενοι	δὲ	οἱ Αθηναῖοι τὴν παρουσίαν αὐτῶν,
[13, 53]	κατὰ τοὺς ἰδίους χρόνους· τότε	δὲ	οἱ Αθηναῖοι τοῖς τε εὐημερήμασιν
[13, 51]	ἀεὶ τῆς τάξεως παρερρήγνυτο· τέλος	δὲ	οἱ Πελοποννήσιοι μετὰ Κλεάρχου καταλειφθέντες
[13, 40]	συμμάχων ἀπεσταλμέναι τοῖς Αθηναίοις. φοβηθέντες	δὲ	οἱ Πελοποννήσιοι πρὸς τὴν Αβυδον
[13, 52]	χορηγός ἐστι τοῦ πολέμου, ὑμῖν	δὲ	οἱ πενιχρότατοι τῶν κατὰ τὴν
[13, 91]	προσβάλλοντες ἀποσφάλλωνται τῆς ἀληθείας. ~Ιμίλκας	δὲ	ὀκτὼ μῆνας πολιορκήσας τὴν πόλιν,
[13, 87]	πλείους τῶν ἑξακισχιλίων ἀνεῖλον. (Τελέως	δὲ	ὅλον τὸ στρατόπεδον διέφθειραν ἂν
[13, 81]	τῆς κοινῆς ἐλευθερίας κίνδυνον. (Ακραγαντῖνοι	δέ,	ὁμοροῦντες τῇ τῶν Καρχηδονίων ἐπικρατείᾳ,
[13, 12]	τῆς εἰς οἶκον ἀναγωγῆς. Ὁμογνωμόνων	δὲ	ὄντων τῶν στρατηγῶν, οἱ στρατιῶται
[13, 106]	πεζῇ μάχεσθαι ταχέως ἀπεβίβασεν· ὁ	δὲ	ὀξέως τῇ τοῦ καιροῦ ῥοπῇ
[13, 59]	πεντεκαίδεκα μυριάδες στρατιωτῶν ἀνῃρέθησαν, ἄλλαι	δὲ	οὐκ ἐλάττους τούτων ᾐχμαλωτίσθησαν. (Ὑπὲρ
[13, 35]	διαλέκτῳ δοκεῖν εἶναι δυσκατανοήτους. (Μεγάλης	δὲ	οὔσης κατὰ τὴν νομοθεσίαν ἀναθεωρήσεως,
[13, 68]	πολλοὶ καὶ τῶν ξένων, ἔτι	δὲ	παίδων καὶ γυναικῶν. (Εἶχε γὰρ
[13, 63]	λεηλατήσας ἀναριθμήτου λείας ἐκυρίευσε, τῶν	δὲ	Πανορμιτῶν πανδημεὶ παραταξαμένων πρὸ τῆς
[13, 10]	ἐν ταῖς ναυσὶ συνίσταντο. (Θλιβόμενοι	δὲ	πανταχόθεν οἱ Αθηναῖοι πρὸς φυγὴν
[13, 102]	ἄλλαις ἀρεταῖς δοκῶν διαφέρειν. (Σιωπησάντων	δὲ	πάντων εἶπεν· ἄνδρες Αθηναῖοι, τὰ
[13, 31]	πονηροῖς τὴν ἀπολογίαν παρεξόμεθα. Ἁπλῶς	δὲ	πάντων ἐστὶν ἀδικώτατον τῶν μὲν
[13, 38]	ἐκ τῶν πολιτῶν συνεστήσαντο. (Τούτων	δὲ	πάντων ἦν εἰσηγητὴς Θηραμένης, ἀνὴρ
[13, 91]	περὶ τοῦ πολέμου συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων	δὲ	πάντων παρελθὼν Διονύσιος ὁ Ερμοκράτους
[13, 8]	Αθηναίων στρατηγὸς μαχόμενος ἐτελεύτησε· πολλῶν	δὲ	παρ' ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν Αθηναῖοι.
[13, 83]	ἕκαστον ἑκατὸν ἀμφορεῖς χωροῦντα· κολυμβήθραν	δὲ	παρ' αὐτοῖς ὑπάρχειν κεκονιαμένην, χωροῦσαν
[13, 25]	τὴν ἄκαρπον ἐπιθυμίαν ἐκπληροῦντες, φυλάξαντες	δὲ	παρὰ μὲν τῶν εὖ παθόντων
[13, 26]	τοὺς τῆς δόξης πεφροντικότας· εἰ	δὲ	παρὰ πρώτων ἡμῶν τυγχάνουσι κατηγορίας,
[13, 17]	ὑπὸ τῶν τραυμάτων καταβαρούμενοι. (Τῶν	δὲ	παρὰ τὴν πόλιν κινδυνευόντων Αθηναίων
[13, 84]	μὲν ἀγροῦ μείζονος, οὐ δυνάμενον	δὲ	παρὰ τοῦ γείτονος προσαγοράσαι τὸν
[13, 114]	δὲ τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. (Ἡμεῖς	δὲ	παραγενηθέντες ἐπὶ τὴν κατάλυσιν τῶν
[13, 111]	κατὰ τὰς οἰκίας διήρπασαν. (Διονύσιος	δὲ	παραγενόμενος εἰς τὴν Καμάριναν, ἠνάγκασε
[13, 86]	ἔσπευδον ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν, τότε	δὲ	παραγενομένων τῶν ἐξ Ιταλίας καὶ
[13, 64]	ἐκ τῶν πολιτῶν πεπληρωμέναι· πεζῇ	δὲ	παρήγαγον ἱκανὴν δύναμιν, καὶ περιστρατοπεδεύσαντες
[13, 78]	ἐπὶ πολὺν χρόνον διώκοντες. Ἤδη	δὲ	πασῶν τῶν νεῶν τοῖς Πελοποννησίοις
[13, 58]	τὴν ἑαυτῶν τύχην κατωδύροντο· τοὺς	δὲ	πατέρας, ἔτι δὲ ἀδελφούς, οἳ
[13, 13]	ἄλλην οὐδεμίαν εὑρίσκοντες σωτηρίαν· τὰ	δὲ	πεζὰ στρατόπεδα παρεβοήθει παρὰ τὸν
[13, 100]	ναῦς εἰς Χίον ἔπεμψε, τὴν	δὲ	πεζὴν δύναμιν αὐτὸς ἔχων εἰς
[13, 17]	εἰς Αθήνας πλεῦσαι νομίζουσιν, οἱ	δὲ	πεζοὶ τῶν Συρακοσίων τοὺς προσπλέοντας
[13, 72]	ἤγαγεν ἐπὶ τὰς Αθήνας. (Εἶχε	δὲ	πεζοὺς δισμυρίους ὀκτακισχιλίους, ὧν ἦσαν
[13, 11]	ἐξισωθῆναι τοῖς πολεμίοις δυνήσεσθαι. (Δημοσθένης	δὲ	πείσας τοὺς συνάρχοντας ἐπιθέσθαι ταῖς
[13, 77]	σαλπικταὶ τὸ πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι καταπλαγέντες ἐπὶ τῷ γεγονότι
[13, 50]	αὐτοῖς παρηγγελμένον, προσεποιοῦντο φεύγειν, οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι περιχαρεῖς ὄντες ἠκολούθουν κατὰ
[13, 67]	ἐπὶ τὸν λιμένα συνδεδραμηκότος. (Οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι πυθόμενοι τὸ γεγονός, τὸ
[13, 79]	εἰς τὴν γῆν ἀποβαίνειν. ~Οἱ	δὲ	Πελοποννήσιοι τῆς τῶν Αθηναίων φιλοτιμίας
[13, 107]	παρεφύλαττον ἐπί τινα χρόνον. (Τοῖς	δὲ	Πελοποννησίοις ἔδοξεν, ἐπείπερ δυσχερὴς ἦν
[13, 100]	ἐν αὐταῖς οἱ πλεῖστοι, τῶν	δὲ	Πελοποννησίων ἑπτὰ πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα·
[13, 50]	θρασύτερον ἢ συμφορώτερον ἀγωνιζομένων, τῶν	δὲ	Πελοποννησίων πολὺ τοῖς πλήθεσιν ὑπεραγόντων·
[13, 87]	λίθοις τέσσαρας αὐτῶν καταλεῦσαι, τὸν	δὲ	πέμπτον, Αργεῖον καλούμενον, τὴν δ'
[13, 73]	χώραν ἀπέπλευσεν ἐπὶ Μιτυλήνην. (Κυμαίων	δὲ	πεμψάντων εἰς Αθήνας πρεσβείαν καὶ
[13, 66]	ναῦς μὲν ἔχων ἑβδομήκοντα, στρατιώτας	δὲ	πεντακισχιλίους. Ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν δυνάμεων
[13, 9]	πέμπειν ὀγδοήκοντα μὲν τριήρεις, ὁπλίτας	δὲ	πεντακισχιλίους. (Οἱ δὲ Συρακόσιοι κρίναντες
[13, 40]	Λευκαδίων μίαν ἐξ ἑκάστων· αὐτοὶ	δὲ	πέντε ναῦς ἀπέβαλον, ἃς πάσας
[13, 51]	περὶ τὸν Αλκιβιάδην ἀνῃρέθη. ούτου	δὲ	πεπτωκότος οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ
[13, 24]	τοῦ κρατῆσαι τῶν ἐναντίων. (Ὁ	δὲ	περαιτέρω τὸν ὑποπεσόντα καὶ πρὸς
[13, 64]	πολιορκήσων Χαλκηδόνα καὶ Βυζάντιον, Θρασύβουλος	δὲ	περὶ Θρᾴκην πεμφθεὶς τὰς ἐν
[13, 64]	ναῦς ἐξέπλευσεν εἰς Λέσβον. (Οἱ	δὲ	περὶ Κύζικον ὄντες τῶν Αθηναίων
[13, 9]	πόλεμον τοῦτον Δεκελεικὸν προσαγορευθῆναι. Αθηναῖοι	δὲ	περὶ μὲν τὴν Λακωνικὴν τριάκοντα
[13, 111]	φυλακὴν τῆς νυκτὸς ἐξαπέστειλεν, αὐτὸς	δὲ	περὶ μέσας νύκτας ἀφώρμησε, καταλιπὼν
[13, 113]	ἐξεβοήθουν ὄντες ὀλίγοι παντελῶς ἦσαν	δὲ	περὶ τὴν ἀγοράν καὶ κυκλωθέντες
[13, 7]	ἱππεῖς τοὺς πάντας ὀκτακοσίους. κατασκευάσαντες	δὲ	περὶ τὸ Λάβδαλον ὀχύρωμα, τὴν
[13, 91]	ἐν ταῖς οἰκίαις παραχειμάσωσιν. Τῆς	δὲ	περὶ τὸν Ακράγαντα συμφορᾶς διαγγελθείσης,
[13, 86]	ἐπεξελθόντες ἐνεπύρισαν τὰς μηχανάς. ~Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Αννίβαν σπεύδοντες κατὰ
[13, 66]	ἐξέπλευσε, βουλόμενος ἀθροῖσαι χρήματα, οἱ	δὲ	περὶ τὸν Θηραμένην ὁμολογίαν ἐποιήσαντο
[13, 14]	συναγωνιζόμενοι μετὰ τῶν πατέρων. (Τὰ	δὲ	περὶ τὸν λιμένα τείχη καὶ
[13, 84]	λίαν εὐτελεῖς ὁμοίους. ~Οὐ μόνον	δὲ	περὶ τὸν Τελλίαν συνέβαινεν εἶναι
[13, 36]	ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς ἀλλήλους. Τῶν	δὲ	περὶ τοὺς Αθηναίους πραγμάτων τεταπεινωμένων
[13, 48]	ὀλιγαρχίας χρημάτων πλῆθος εἰσεπράξατο. ~Συνέβη	δὲ	περὶ τοῦτον τὸν χρόνον ἐν
[13, 94]	εἶναι εὐπορεῖν τοῖς πράγμασιν· τὰ	δὲ	περὶ τῶν προδοτῶν ἐν ἐκκλησίᾳ
[13, 8]	ἐπιθέμενοι τοὺς ἡμίσεις ἀνεῖλον· οἱ	δὲ	περιλειφθέντες διεσώθησαν εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων
[13, 67]	αὐτῶν ἀνῃρέθησαν εὐγενῶς ἀγωνισάμενοι, οἱ	δὲ	περιλειφθέντες εἰς πεντακοσίους κατέφυγον πρὸς
[13, 8]	χιλίους, Σπαρτιᾶται δ' ἑξακοσίους· (Γύλιππος	δὲ	περιπορευόμενος τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις
[13, 21]	ἐλπίδι σωτηρίας τοῦτο πράττουσιν· εἰ	δὲ	πιστεύσαντες τιμωρίας τεύξονται τηλικαύτης, οἱ
[13, 13]	ὁλκάδα κληματίδων καὶ δᾴδων, ἔτι	δὲ	πίττης πληρώσας, ἐνέπρησε τὰς ἐν
[13, 82]	μῆκος πόδας τριακοσίους τεσσαράκοντα, τὸ	δὲ	πλάτος ἑξήκοντα, τὸ δὲ ὕψος
[13, 7]	Συρακοσίοις στρατηγὸν εἵλοντο Γύλιππον, Κορίνθιοι	δὲ	πλείονας μὲν τριήρεις παρεσκευάζοντο πέμπειν,
[13, 50]	δὲ κατατιτρώσκων ὑποχειρίους ἐλάμβανε, τὰς	δὲ	πλείστας πρὸς αὐτῇ τῇ γῇ
[13, 107]	πρὸς τοῖς τείχεσιν ἐστρατοπέδευον, Λύσανδρος	δὲ	πλέον ἢ διακοσίαις τριήρεσιν εἰς
[13, 91]	τὰ πράγματα τοῖς Καρχηδονίοις, τὰ	δὲ	πλήθη παρώξυνε πρὸς τὴν αὐτῶν
[13, 51]	καὶ πολλοὺς μὲν αἰχμαλώτους, ἀναρίθμητον	δὲ	πλῆθος λαφύρων ἤθροισαν, ὡς ἂν
[13, 94]	μὲν ὑπὲρ τῶν αἰχμαλώτων, παρακαλεῖν	δὲ	πλῆθος τῶν συναρχόντων περιποιησάμενον μηδὲν
[13, 89]	νυκτὸς παρήγγειλαν ἀναζευγνύειν ἅπαντας. ~Τοσούτου	δὲ	πλήθους ἀνδρῶν γυναικῶν παίδων ἐκλιπόντων
[13, 47]	τοὺς ἐπὶ τῶν ἔργων, πολλοῦ	δὲ	πλήθους στρατιωτῶν συμπαρόντος τοῖς κατασκευάζουσι
[13, 60]	τοὺς πρώτους ὑποστάντας ἀνεῖλον. (Τοῦ	δὲ	πλήθους τῶν βαρβάρων συντρέχοντος ἐν
[13, 97]	μετὰ τῆς πεζῆς δυνάμεως, αὐτὸς	δὲ	πληρώσας ναῦς ἑκατὸν τεσσαράκοντα κατὰ
[13, 50]	πόλεως τὸν ἐπίπλουν ἐποιήσατο. Ὡς	δὲ	πλησίον ἐγένετο τῶν περὶ τὸν
[13, 47]	μὲν τῆς ἐπιβολῆς ἀπέστη, τὸν	δὲ	πλοῦν ἐπὶ (τῶν) νήσων ἐποιήσατο.
[13, 81]	τὰς δυνάμεις εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι. Αἱ	δὲ	πόλεις τὸ μέγεθος τῆς παρασκευῆς
[13, 23]	μὲν συμμάχους γίνεσθαι πλείους, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν δὲ διαφορὰν
[13, 56]	μὲν ὁδοὺς διοικοδομεῖν ἐνεχείρησαν, τοὺς	δὲ	πολεμίους ἐπὶ πολὺν χρόνον ἠμύνοντο.
[13, 56]	ἔνδον δυνάμεως ἀφαίρεσιν λαμβανούσης, τῶν	δὲ	πολεμίων ἀεὶ πλειόνων εἰς τὴν
[13, 33]	ἄλλῃ τινὶ περιστάσει συγγνώμην. (Προσαγγελθέντων	δὲ	πολεμίων ἐπὶ τῆς χώρας ἐξεπορεύετο
[13, 28]	μετὰ τὴν τελευτὴν ἀμνημονῶν, τοὺς	δὲ	πολεμιωτάτους σῶσαι προαιρούμενος. Ἐπεὶ πόσοι
[13, 53]	γνώμαις πρὸς τὴν εἰρήνην, οἱ	δὲ	πολεμοποιεῖν εἰωθότες καὶ τὰς δημοσίας
[13, 107]	μὴ πλεῖον ἔχειν δέκα, τῶν	δὲ	πόλεων πασῶν ἐκχωρῆσαι καὶ Λακεδαιμονίοις
[13, 42]	χώραν μετὰ πολλῆς δυνάμεως· περιστρατοπεδεύσαντες	δὲ	πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην ἐξεπολιόρκησαν. ~Τῶν
[13, 56]	οὐκ ἦν τὸ βοηθῆσον. Τῆς	δὲ	πολιορκίας ἐφ' ἡμέρας ἐννέα γενομένης
[13, 52]	σκάφεσι πολιτικοῖς μόνον κινδυνεύομεν, ὑμεῖς	δὲ	πολίτας ἔχετε τοὺς πλείστους ἐν
[13, 92]	βοήθειαν παρὰ τῶν ἀλλοτρίων, τοὺς	δὲ	πολίτας μὴ βούλεσθαι πρὸς τοὺς
[13, 10]	λιπεῖν ἠνάγκαζον τὰς πρῴρας, ἁπλῶς	δὲ	πολλαῖς τῶν ἐμπιπτουσῶν νεῶν ἐμβολὰς
[13, 98]	ὢν μὲν συνεστράτευε τότε, πρότερον	δὲ	πολλάκις ἦν ἀφηγημένος δυνάμεων· τοὺς
[13, 9]	θαλάττης προσβοηθούντων πολλοὺς ἀπέκτειναν. (Κραυγῆς	δὲ	πολλῆς γενομένης περὶ τὰ φρούρια
[13, 97]	ξένων τοὺς βουλομένους συναγωνίσασθαι· ταχὺ	δὲ	πολλοῦ πλήθους πολιτογραφηθέντος, οἱ στρατηγοὶ
[13, 75]	μὲν Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν, τῶν	δὲ	πολλῶν συγκατατιθεμένων. Τέλος δ' οἱ
[13, 47]	ποιεῖσθαι τροπὰς τὴν θάλατταν, τότε	δὲ	πολὺ μᾶλλον ἦν ἐπιτείνοντα τὰ
[13, 77]	συνέχειαν τῆς εἰρεσίας ἐξέλυσαν, αὐτοὶ	δὲ	πολὺ τῶν ἄλλων ἀπεσπάσθησαν. Ἂ
[13, 46]	κατὰ τύχην εἰς Ελλήσποντον. (Τούτων	δὲ	πόρρω μὲν οὐσῶν, ἑκάτεροι σφίσι
[13, 86]	μὲν Κρόνῳ παῖδα σφαγιάσας, τῷ	δὲ	Ποσειδῶνι πλῆθος ἱερείων καταποντίσας. Οὐ
[13, 21]	παθόντες ἀναδέξονται τὴν συμφοράν, οἱ	δὲ	πράξαντες ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν. (Δεῖ
[13, 95]	διὰ τῶν ἰδίων οἰκετῶν· τοῦτο	δὲ	πράξας συνέφυγεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
[13, 97]	τὴν τῶν Γελῴων πόλιν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Αθηναῖοι μὲν κατὰ τὸ
[13, 66]	ἐπολέμουν τοῖς Χίον ἔχουσιν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Αλκιβιάδης καὶ Θρασύβουλος Λάμψακον
[13, 6]	πέμπειν εἰς τὴν Σικελίαν. (Τούτων	δὲ	πραττομένων Διαγόρας ὁ κληθεὶς ἄθεος,
[13, 72]	πλοῦν εἰς Σάμον ἐποιήσατο. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Θρασύβουλος ὁ τῶν Αθηναίων
[13, 65]	ὅτου Δημοσθένης αὐτὴν ἐτείχισεν. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων Μεγαρεῖς μὲν Νίσαιαν ὑπ'
[13, 5]	κατὰ τῶν Συρακοσίων πολέμου. ~Τούτων	δὲ	πραττομένων οἱ κατὰ τὴν ἰδίαν
[13, 92]	στρατηγοῖς οὔθ' ὅλως συνῆν· ταῦτα	δὲ	πράττων διεδίδου λόγον ὡς διαπεμπομένων
[13, 76]	τοῖς Μηθυμναίοις τὴν πόλιν. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην ὥρμησε,
[13, 36]	μόγις διέσωσαν εἰς Ερέτριαν. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ σύμμαχοι τῶν Αθηναίων
[13, 8]	τὴν ἄλλην παρεμβολὴν μετήγαγον. (Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι μὲν πρέσβεις
[13, 19]	ἑαυτοὺς παραδοῦναι τοῖς πολεμίοις. Τούτων	δὲ	πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι στήσαντες δύο
[13, 55]	τοῖς ὅπλοις ὄντες διεκινδύνευον, οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι περί τε τὰς παρασκευὰς
[13, 59]	πατὴρ αὐτοῦ φυγὰς ἦν, ὁ	δὲ	προπάτωρ Αμίλκας πρὸς ταύτῃ καταστρατηγηθεὶς
[13, 23]	μὲν ὠμοῦ τὸν ἔλεον, τῆς	δὲ	προπετείας τὴν εὐλάβειαν ἔσχηκεν; ~Πάντες
[13, 42]	Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. Ρωμαῖοι	δὲ	πρὸς Αἴκους διαπολεμοῦντες ἐνέβαλον αὐτῶν
[13, 105]	ἐκεῖ διατρέφειν τὰς δυνάμεις. (Αλκιβιάδου	δὲ	πρὸς αὐτοὺς ἐλθόντος καὶ λέγοντος,
[13, 15]	εἰς μέσον τὸν λιμένα, τινῶν	δὲ	πρὸς τὰ τείχη, ταχέως ἀπ'
[13, 92]	τὴν περὶ αὑτοὺς ἀσθένειαν. ~Πάντα	δὲ	πρὸς τὴν τῶν ἀκουόντων προαίρεσιν
[13, 23]	φίλους εὔνοιαν ἀθάνατον φυλάττειν, τὴν	δὲ	πρὸς τοὺς ἐναντίους ἔχθραν θνητήν·
[13, 43]	διακριθῆναι μὲν μὴ βουλομένων, πολλὰ	δὲ	πρὸς τοὺς παρὰ Καρχηδονίων καὶ
[13, 1]	ἑπτακόσια ἑξήκοντα ὀκτώ· (Ἐν ταύτῃ	δὲ	προσαναπληροῦντες τὸν συνεχῆ χρόνον, ἀρξόμεθα
[13, 13]	ἐτράπησαν οἱ Συρακόσιοι, κατὰ θάλατταν	δὲ	προτερήσαντες ἀπέπλευσαν εἰς τὴν πόλιν.
[13, 101]	ἤθροιζον ὅσας ἠδύναντο πλείστας. ~Αθηναῖοι	δὲ	πυθόμενοι τὴν ἐν ταῖς Αργινούσαις
[13, 71]	τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων. ~Αλκιβιάδης	δὲ	πυθόμενος ἐν Εφέσῳ τὸν Λύσανδρον
[13, 87]	οὐκ ἐλάττους τῶν πεντακισχιλίων. ~Ιμίλκων	δὲ	πυθόμενος τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον,
[13, 38]	τὴν Αθηναίων ἡγεμονίαν· (Μετ' ὀλίγον	δὲ	πυθόμενός τινων, ὅτι πεισθεὶς Αλκιβιάδῃ
[13, 71]	πρὸς τὴν γῆν διενήξαντο. Αλκιβιάδης	δὲ	πυθόμενος τὸ γεγενημένον διὰ σπουδῆς
[13, 64]	τὸν δῆμον τῶν εἰσφορῶν. (Λακεδαιμόνιοι	δὲ	πυνθανόμενοι περὶ τὸν Ελλήσποντον ὑπάρχειν
[13, 77]	τὸ μὲν πλῆθος ἐπαιάνισεν, οἱ	δὲ	σαλπικταὶ τὸ πολεμικὸν ἐσήμηναν· οἱ
[13, 94]	εἰδέναι μὲν καὶ πρότερον, νῦν	δὲ	σαφέστερον ἀνεγνωκέναι· Ιμίλκωνα γὰρ πρὸς
[13, 55]	ἐπὶ τῶν ἐπάλξεων μαχομένους. ~Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι ἐκ πολλῶν ὄντες ἄπειροι
[13, 44]	εἰς τὴν Αἴγεσταν κατέστησαν. (Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι κατ' ἐκείνους τοὺς χρόνους
[13, 56]	οἰκιῶν οὖσαι γυναῖκες ἀνεβόησαν, οἱ	δὲ	Σελινούντιοι νομίζοντες ἁλίσκεσθαι τὴν πόλιν
[13, 56]	Καρχηδόνιοι τὴν πολιορκίαν ἔλυσαν. ~Οἱ	δὲ	Σελινούντιοι τῶν ἱππέων τοὺς κρατίστους
[13, 56]	νεαλεῖς διεδέχοντο τὴν μάχην, τοῖς	δὲ	Σελινουντίοις οὐκ ἦν τὸ βοηθῆσον.
[13, 7]	τε τούτων καὶ Γελῴων, ἔτι	δὲ	Σελινουντίων καὶ Σικανῶν ἤθροιζε στρατιώτας.
[13, 43]	ὧν εἰς αὐτοὺς ἐξήμαρτον. (Τῶν	δὲ	Σελινουντίων περὶ τῆς ἀμφισβητησίμου χώρας
[13, 16]	μέσοις τοῖς πολεμίοις ἀπελαμβάνοντο. Ἔνιοι	δὲ	σιδηρᾶς χεῖρας ἐπιβάλλοντες ἠνάγκαζον τοὺς
[13, 79]	Μιτυλήνην ἐν τούτοις ἦν. (Κατὰ	δὲ	Σικελίαν Συρακόσιοι πέμψαντες εἰς Καρχηδόνα
[13, 88]	παρατάττεσθαι μὲν οὐ τολμῶντες, τῇ	δὲ	σιτοδείᾳ δεινῶς πιεζούμενοι, μεγάλοις ἀτυχήμασι
[13, 76]	ταῖς τῶν πολεμίων ναυσίν. (Οἱ	δὲ	Σπαρτιᾶται, τῷ Λυσάνδρῳ διεληλυθότος ἤδη
[13, 76]	τῶν ξενικῶν ἠθῶν πεπειραμένος, δικαιότατος	δὲ	Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως δὲ καὶ κατὰ
[13, 33]	χώρας ἐξεπορεύετο ξίφος ἔχων· αἰφνιδίου	δὲ	στάσεως καὶ ταραχῆς κατὰ τὴν
[13, 34]	ἀπέστειλαν τεσσαράκοντα καὶ στρατηγούς. (Οὗτοι	δὲ	στασιάζοντες πρὸς ἀλλήλους εἰς Ωρωπὸν
[13, 82]	καθ' ὑπερβολὴν καὶ χρυσοφοροῦντες, ἔτι	δὲ	στλεγγίσι καὶ ληκύθοις ἀργυραῖς τε
[13, 63]	φυγῆς μὲν ἐγενήθη κατάδικος, τὸν	δὲ	στόλον παρέδωκεν ἐν Πελοποννήσῳ τοῖς
[13, 40]	αὐτὰς μὴ δύνασθαι θιγεῖν, τοῖς	δὲ	στόμασι τῶν ἐμβόλων μόνοις ἀναγκάζεσθαι
[13, 99]	ἐπὶ πολὺν ἀνέρρηξε τόπον, τοῦ	δὲ	στόματος ἐναρμοσθέντος εἰς τὴν λακίδα,
[13, 82]	δ' ἐντὸς ποδῶν δώδεκα. (Τῶν	δὲ	στοῶν τὸ μέγεθος καὶ τὸ
[13, 36]	καιρὸς προσεδεῖτο πολλῆς ὁμονοίας, οἱ	δὲ	στρατηγοὶ πρὸς ἀλλήλους ἐστασίαζον. (Καὶ
[13, 72]	τὸν κοινὸν κίνδυνον συνδεδραμηκότων, (Οἱ	δὲ	στρατηγοὶ τῶν Αθηναίων ἅμ' ἡμέρᾳ
[13, 6]	τόπον καταλαβόμενοι παρεμβολὴν ἐποιήσαντο. (Οἱ	δὲ	στρατηγοὶ τῶν Συρακοσίων ὡς ᾔσθοντο
[13, 80]	μεγάλας δυνάμεις ἐψηφίσαντο παρασκευάζεσθαι· ἑλόμενοι	δὲ	στρατηγὸν Αννίβαν τὸν κατασκάψαντα τήν
[13, 4]	οὐ δεχομένων τοὺς στρατιώτας, τοὺς	δὲ	στρατηγοὺς ἐασάντων εἰσελθεῖν καὶ παρασχομένων
[13, 71]	ἕως ἂν αὐτὸς παραγένηται, τὰς	δὲ	στρατιώτιδας ναῦς ἀνέλαβε καὶ κατὰ
[13, 42]	κατὰ τῆς πατρίδος ἐνδείξασθαι. ~Τῶν	δὲ	στρατιωτῶν ἀσμένως τοὺς λόγους προσδεξαμένων,
[13, 106]	ἔχων πρὸς αὐτὸν φιλίαν· τῶν	δὲ	στρατιωτῶν οἱ πλεῖστοι μὲν κατὰ
[13, 34]	ἀναθήμασι καὶ σκύλοις ἐκόσμησαν, τῶν	δὲ	στρατιωτῶν τοὺς ἀριστεύσαντας ταῖς προσηκούσαις
[13, 106]	πολέμιοι ναυμαχεῖν οὐκ ἤθελον, τὸ	δὲ	στρατόπεδον σιτοδεία κατεῖχε, Φιλοκλῆς ἐκείνην
[13, 86]	πολλοὶ μὲν ἐτελεύτων, οὐκ ὀλίγοι	δὲ	στρέβλαις καὶ δειναῖς ταλαιπωρίαις περιέπιπτον.
[13, 14]	τε γὰρ καὶ τριήρεις, ἔτι	δὲ	στρογγύλας ναῦς ἐπ' ἀγκυρῶν ὁρμίσαντες,
[13, 42]	τοῖς Αντανδρον οἰκοῦσι συνεμάχησαν. (Τῶν	δὲ	συγγραφέων Θουκυδίδης μὲν τὴν ἱστορίαν
[13, 103]	πραχθέντα σχεδὸν ταῦτ' ἐστίν. Τῶν	δὲ	συγγραφέων Φίλιστος τὴν πρώτην σύνταξιν
[13, 2]	δημοτικῶν πολιτῶν καὶ ξένων, ἔτι	δὲ	συμμάχων, ἑκουσίως προσιόντες τοῖς στρατηγοῖς
[13, 84]	μὲν πόλις ἔγεμε φωτός, τὸ	δὲ	συνακολουθοῦν πλῆθος οὐκ ἐχώρουν αἱ
[13, 42]	λείας ἀνέπλευσεν εἰς Σάμον. πολλῶν	δὲ	συναχθέντων λαφύρων, τοῖς τ' ἐν
[13, 113]	τῆς κονίας σύνδεσιν. ἐν ὅσῳ	δὲ	συνέβαινε τὰς πύλας κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε
[13, 18]	ῥᾳδίως κρατήσειν τῆς ἐπιβολῆς· (Νικίας	δὲ	συνεβούλευε καταλιπόντας τὰς ναῦς διὰ
[13, 14]	πρὸ τῆς πόλεως ἔστησαν, τριήρεις	δὲ	συνεπλήρωσαν ἑβδομήκοντα τέσσαρας· συμπαρείποντό τε
[13, 46]	βαλεῖν φιλοτιμούμενοι τοὺς κυβερνήτας· ὁπότε	δὲ	συνερείσειαν αἱ ναῦς, τοῖς τε
[13, 76]	παρ' Αθηναίων ἐχούσῃ φρουράν. Ποιησάμενος	δὲ	συνεχεῖς προσβολὰς ἐν ἀρχῇ μὲν
[13, 108]	προσήδρευε μετὰ πάσης προθυμίας· (τὸ	δὲ	σύνολον οὕτως ἐδέξαντο τὴν ἔφοδον
[13, 17]	ὀκτὼ μὲν τελέως διεφθαρμένων, ἑκκαίδεκα	δὲ	συντετριμμένων. Οἱ δὲ Συρακόσιοι τῶν
[13, 96]	φανερῶς αὑτὸν ἀναδείξας τύραννον. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι βαρέως φέροντες ἠναγκάζοντο τὴν
[13, 10]	Αθηναῖοι πρὸς φυγὴν ὥρμησαν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι διώξαντες ἑπτὰ μὲν τριήρεις
[13, 15]	μάχῃ θάνατον εὐγενῶς ὑπέμενον· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι θεατὰς τῶν ἀγώνων ἔχοντες
[13, 86]	καθ' ἡμέραν προσβολὰς ἐποιεῖτο. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι θεωροῦντες τὴν Ακράγαντος πολιορκίαν,
[13, 9]	τριήρεις, ὁπλίτας δὲ πεντακισχιλίους. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι κρίναντες ναυμαχεῖν, καὶ πληρώσαντες
[13, 11]	κατ' ἄλλους τόπους ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι μετὰ τῶν συμμάχων καταδιώξαντες,
[13, 14]	δισχιλίων, τριήρεις δ' ὀκτωκαίδεκα. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι νομίζοντες μηκέτι τὸν κίνδυνον
[13, 13]	πρὸς τὸ θεῖον εὐλάβειαν. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι παρά τινων αὐτομόλων πυθόμενοι
[13, 19]	ὧν δὲ Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι πεντήκοντα μὲν τὰς καταλειφθείσας
[13, 56]	ἄγειν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι πυθόμενοι τὰ περὶ τὴν
[13, 10]	ἐν στενῷ τόπῳ γινομένης· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι συμπλεκόμενοι καὶ τοῖς πολεμίοις
[13, 15]	πολεμίους διέλυον τὸ ζεῦγμα. οἱ	δὲ	Συρακόσιοι ταχέως ἐπαναχθέντες συνετάττοντο ταῖς
[13, 75]	τόπους, ἀνελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας· (οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τὸ γεγενημένον ἀκούσαντες σὺν
[13, 14]	ἔταξαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τὸ μὲν πεζὸν στράτευμα
[13, 88]	τοῖς τὴν ἀγορὰν παρακομίζουσιν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι, τὸν ἔμπροσθεν χρόνον τῶν
[13, 10]	ἡ δύναμις ἐκείνη παραγένηται, οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τοὐναντίον βουλόμενοι πρὶν ἐλθεῖν
[13, 9]	μὲν Αθηναῖοι τῆς ναυμαχίας, οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τῶν ἐπὶ τῆς γῆς
[13, 17]	διεφθαρμένων, ἑκκαίδεκα δὲ συντετριμμένων. Οἱ	δὲ	Συρακόσιοι τῶν τε τριήρων ὅσας
[13, 12]	ἐπικρίναντες ἐφ' ἡσυχίας ἔμενον. (Τοῖς	δὲ	Συρακοσίοις παραγενομένης συμμαχίας παρά τε
[13, 9]	λειπόμενον τῶν φρουρίων ἔφυγον. Τῶν	δὲ	Συρακοσίων ἀτάκτως διωκόντων οἱ Αθηναῖοι
[13, 11]	πολλὰς δὲ ἀχρήστους ἐποίησαν. ~Τῶν	δὲ	Συρακοσίων ἐπηρμένων ταῖς ἐλπίσι διὰ
[13, 9]	ἐξ ὑποστροφῆς πάλιν ναυμαχῆσαι. (Τῶν	δὲ	Συρακοσίων λελυκότων τὰς τάξεις καὶ
[13, 11]	τι τοῦ τείχους κατέβαλον. (Τῶν	δὲ	Συρακοσίων πανταχόθεν συνδραμόντων ἐπὶ τὸν
[13, 6]	Καταναῖον, ἑαυτοῖς μὲν πιστόν, τοῖς	δὲ	Συρακοσίων στρατηγοῖς πιθανόν, διακελευσάμενοι λέγειν
[13, 95]	συναγωνιστὰς ἕξειν, ἐπιθυμοῦντας μεταβολῆς, τῶν	δὲ	Συρακοσίων τοὺς πλείστους οὐδ' ἥξειν
[13, 67]	ἐπὶ τὰ κατειλημμένα τείχη. (Ἤδη	δὲ	σχεδὸν πάσης τῆς δυνάμεως τῶν
[13, 90]	ἀπὸ τῆς κτίσεως γεγενημένην, πλουσιωτάτην	δὲ	σχεδὸν τῶν τότε Ελληνίδων πόλεων
[13, 67]	τὰ μὲν ὅπλα παραλαβεῖν, τὰ	δὲ	σώματα εἰς Αθήνας κομίσαντες ἐπιτρέψαι
[13, 55]	εἰς τοιούτους φόβους συγκλεισθήσεσθαι. (Θεωροῦντες	δὲ	τὰ μεγέθη τῶν μηχανημάτων καὶ
[13, 41]	ἀνδρῶν δώδεκα μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ	δὲ	τὰ περὶ τούτων ἀνάθημα κείμενον
[13, 79]	νήσῳ πόλεις καταδουλώσασθαι· πρὶν ἢ	δὲ	τὰ στρατόπεδα διαβιβάζειν, καταλέξαντες τῶν
[13, 89]	ἑαυτὸν σωτηρίας ἑκάστου φροντίζοντος, οἱ	δὲ	ταῖς ἡλικίαις ἤδη προβεβηκότες ὑπὸ
[13, 60]	τοὺς συμμάχους τοῖς πολιορκουμένοις. Πολὺ	δὲ	ταῖς τόλμαις ὑπερέχοντες καὶ ταῖς
[13, 10]	ταῖς κατὰ θάλατταν ἐμπειρίαις, ἔτι	δὲ	ταῖς τῶν κυβερνητῶν τέχναις προτεροῦντες,
[13, 106]	τὰ μὲν σακία παρέλυσεν, ἐξελόμενος	δὲ	τάλαντα τριακόσια, καὶ διὰ τῆς
[13, 7]	ἱππέων μὲν διακοσίων πεντήκοντα, ἀργυρίου	δὲ	ταλάντων τριακοσίων, ἀναλαβόντες τὴν δύναμιν
[13, 91]	συμφορὰς ἰδίας ἡγεῖσθαι προσόδους, τοὺς	δὲ	ταπεινοτέρους οὐδὲν πράξειν τῶν τοιούτων,
[13, 38]	συμμαχίαν τὰς προειρημένας ναῦς· αὐτὸς	δὲ	τὰς ἄλλας πάσας ἀναλαβών, οὔσας
[13, 15]	τοῦ ζεύγματος καὶ διαμάχεσθαι. (Ποιουμένων	δὲ	τὰς ἀνακρούσεις τῶν μὲν ἐπὶ
[13, 46]	τοῖς ξίφεσιν ἀλλήλους ἠμύνοντο. (Κατὰ	δὲ	τὰς γινομένας ἐλαττώσεις τῶν νικώντων
[13, 66]	αὐτῶν ὅσον καὶ πρότερον. ἐντεῦθεν	δὲ	τὰς δυνάμεις ἀπαγαγόντες πρὸς Βυζάντιον
[13, 34]	ὁ πρωτεύων τῶν πολιτῶν. (Αὐτοὶ	δὲ	τὰς ἐκ τοῦ πολέμου γενομένας
[13, 42]	ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ὀκτώ, Θεόπομπος	δὲ	τὰς Ελληνικὰς πράξεις διελθὼν ἐπ'
[13, 16]	ἐπὶ τῶν νεῶν πεζομαχεῖν. (Πολλάκις	δὲ	τὰς ἰδίας ἔχοντες ναῦς συντετριμμένας,
[13, 68]	ἀνδρῶν καὶ λαφύρων πλῆθος· εἶχον	δὲ	τὰς ἰδίας τριήρεις ὅπλοις ἐπιχρύσοις
[13, 81]	καὶ τοὺς ἄλλους καρπούς, ἔτι	δὲ	τὰς κτήσεις ἁπάσας, ἀπὸ τῆς
[13, 106]	φυγόντες εἰς Σηστὸν διεσώθησαν. (Λύσανδρος	δὲ	τὰς λοιπὰς ναῦς παραλαβὼν αἰχμαλώτους,
[13, 50]	ἐπανόδου τοὺς ἐκπλεύσαντας εἶρξαι. (Μίνδαρος	δὲ	τὰς μὲν Αλκιβιάδου ναῦς (καὶ)
[13, 99]	λάβωσιν ὑπὲρ τῆς ἀποστάσεως· ἐπειδὴ	δὲ	τὰς πλείστας ναῦς ἑώρων τετρωμένας
[13, 69]	οὐσίαν ἀπέδωκαν ἣν ἐδήμευσαν, ἔπειτα	δὲ	τὰς στήλας κατεπόντισαν, ἐν αἷς
[13, 83]	τοὺς κρατίστους τῷ κάλλει, πρὸς	δὲ	τὰς ταπεινὰς καὶ λίαν εὐτελεῖς
[13, 111]	μὲν εἶχον τὸν Διονύσιον, ἠλέουν	δὲ	τὰς τῶν ἀκληρούντων τύχας· (ἑώρων
[13, 43]	μὲν καὶ φύσει μισέλλην, ὁμοῦ	δὲ	τὰς τῶν προγόνων ἀτιμίας διορθώσασθαι
[13, 40]	ἃς πάσας βυθισθῆναι συνέβη. (Μετὰ	δὲ	ταῦθ' οἱ περὶ τὸν Θρασύβουλον
[13, 106]	ἀπαγαγὼν εἰς Λάμψακον ἀπέσφαξεν. Μετὰ	δὲ	ταῦτ' εἰς Λακεδαίμονα τοὺς τὴν
[13, 104]	λαφυροπωλήσας κατέσκαψε τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐπὶ τὴν Αττικὴν καὶ
[13, 105]	ποταμοῖς καθώρμισαν τὰς ναῦς, μετὰ	δὲ	ταῦτ' ἐπιπλέοντες τοῖς πολεμίοις καθ'
[13, 46]	τῆς παρ' ἀμφοτέροις φιλοτιμίας· μετὰ	δὲ	ταῦτα Αλκιβιάδης ἐκ Σάμου παραδόξως
[13, 66]	συνέφυγον εἰς τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Αλκιβιάδης μὲν εἰς Ελλήσποντον
[13, 62]	καὶ πάντας αἰκισάμενος κατέσφαξεν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα διαλύσας τὸ στρατόπεδον, τοὺς
[13, 64]	ἐκ τοῦ Πόντου πλέοντας. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα διελομένων αὐτῶν τὰς δυνάμεις,
[13, 68]	πλὴν Αβύδου πάσας εἷλον. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα Διόδωρον καὶ Μαντίθεον ἐπιμελητὰς
[13, 109]	οὐδὲν ἄξιον λόγου πράττοντες· μετὰ	δὲ	ταῦτα Διονύσιος τοὺς πεζοὺς εἰς
[13, 108]	τὸ στράτευμα παντοίας ὠφελείας. Μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐπὶ Γέλαν πορευθεὶς παρὰ
[13, 49]	μὲν εἰς Ελεοῦντα παρεγένοντο· μετὰ	δὲ	ταῦτα ἐφιλοτιμήθησαν νυκτὸς τὴν τῶν
[13, 86]	ἐπαύσατο καθαιρῶν τὰ μνημεῖα, μετὰ	δὲ	ταῦτα ἱκέτευε τοὺς θεοὺς κατὰ
[13, 44]	πολὺ προέχοντες ταῖς δυνάμεσι, μετὰ	δὲ	ταῦτα καταφρονήσαντες κατὰ πᾶσαν τὴν
[13, 63]	ἴσχυσε παρὰ τοῖς Συρακοσίοις, μετὰ	δὲ	ταῦτα ναύαρχος πεμφθεὶς σὺν τριάκοντα
[13, 100]	τῶν πολεμίων χώραν ἐπόρθουν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα οἱ περὶ τὴν Αἰολίδα
[13, 72]	τῆς τῶν πεζῶν φάλαγγος. Μετὰ	δὲ	ταῦτα οὗτοι μὲν ἐπιπορευομένων τῶν
[13, 21]	πρῶτον μὲν παρὰ θεῶν, μετὰ	δὲ	ταῦτα παρ' ἡμῶν τῶν ἀδικηθέντων.
[13, 65]	οὐθὲν ἄξιον λόγου πράξας· μετὰ	δὲ	ταῦτα παρὰ τῶν ἐκ Χίου
[13, 7]	εἰς τὴν πόλιν συνεδιώχθησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα παραγενομένων τοῖς Αθηναίοις ἐξ
[13, 72]	λαβόντας συμμάχους Αθηναίων εἶναι. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα πλεύσας εἰς Αβδηρα προσηγάγετο
[13, 76]	τειχῶν, διήρπασε τὴν πόλιν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα πλεύσας εἰς Λέσβον, τῇ
[13, 54]	τοὺς καιροὺς ὠνομάζετο Λιλύβαιον, μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλοῖς ἔτεσι πρὸς αὐτῷ
[13, 55]	τοὺς ὑποστάντας, ὀλίγους ὄντας· μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλῶν συνδραμόντων ἐπὶ τὴν
[13, 96]	τὴν τυραννίδα ποιῆσαι βεβαίαν. Μετὰ	δὲ	ταῦτα συναγαγὼν ἐκκλησίαν τῶν ἀντιπραξάντων
[13, 108]	ἀνδράσι τύχης κοινωνῆσαι, συνεχώρησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τάξεις ποιησάμενοι πλείστας, κατὰ
[13, 42]	τῆς πόλεως εἰσεπράξατο χρήματα. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν Μεροπίδα πορθήσας μετὰ
[13, 63]	συνεδίωξεν ἐντὸς τοῦ τείχους. μετὰ	δὲ	ταῦτα τὴν τῶν Πανορμιτῶν χώραν
[13, 3]	Διοσκουριάδα καλουμένην ἄκραν ὑπερέθεντο. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τὸ καλούμενόν τε Σκυλήτιον
[13, 73]	δύναμιν ἀπὸ τῆς πόλεως· μετὰ	δὲ	ταῦτα τὸ λοιπὸν τῆς Αττικῆς
[13, 73]	οἱ περὶ τὸν Αλκιβιάδην, μετὰ	δὲ	ταῦτα τοῖς Κυμαίοις προσγενομένων πολλῶν
[13, 72]	ὑπὸ τῶν πολεμίων περιειλημμένα. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς ἱππεῖς ἐξαπέστειλαν, ὄντας
[13, 19]	πάντας εἰς τὰς λατομίας, μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς μὲν συμμαχήσαντας τοῖς
[13, 34]	ταῖς προσηκούσαις δωρεαῖς ἐτίμησαν. (Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν δημαγωγῶν ὁ πλεῖστον
[13, 100]	ἐπλήρωσαν νεκρῶν καὶ ναυαγίων. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν στρατηγῶν οἱ μὲν
[13, 13]	ταῖς διεφθαρμέναις ναυσὶν ἐνέκλιναν, μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν Συρακοσίων ἐπικειμένων καὶ
[13, 111]	ἐντὸς τῶν τειχῶν ἀνεχώρησεν. ~Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῶν φίλων συναγαγὼν συνέδριον
[13, 46]	μὲν νεῶν εὐθὺς ἐκυρίευσαν, μετὰ	δὲ	ταῦτα χειμῶνος ἐπιγενομένου καὶ πνευμάτων
[13, 108]	τὴν τῶν Γελῴων χώραν. (Ἐπελθὼν	δὲ	ταύτην πᾶσαν καὶ τὴν Καμαριναίαν,
[13, 82]	διαμένοντα. (Καὶ κατὰ τὴν προτέραν	δὲ	ταύτης Ολυμπιάδα, δευτέραν ἐπὶ ταῖς
[13, 114]	ἐν ἀτειχίστοις ταῖς πόλεσι, φόρον	δὲ	τελεῖν τοῖς Καρχηδονίοις· Λεοντίνους δὲ
[13, 82]	ἱερῶν τὰ μὲν κατεκαύθη, τὰ	δὲ	τελείως κατεσκάφη διὰ τὸ πολλάκις
[13, 51]	μὲν ἀνεῖλε τῶν ἀντιτεταγμένων, τὸ	δὲ	τελευταῖον ἀξίως τῆς πατρίδος ἀγωνισάμενος
[13, 69]	ἀσεβεῖν περὶ τὰ μυστήρια. (Τὸ	δὲ	τελευταῖον αὐτὸν στρατηγὸν καταστήσαντες αὐτοκράτορα
[13, 99]	ἀπετέλει πρὸς τὴν μάχην. (Τὸ	δὲ	τελευταῖον δοὺς ἐμβολὴν τῇ τοῦ
[13, 104]	μὲν οὐκ ἀναγράφειν ἐσπουδάσαμεν· τὸ	δὲ	τελευταῖον Λάμψακον ἑλὼν τὴν μὲν
[13, 8]	Αλκιβιάδου μὲν γὰρ πεφευγότος, Λαμάχου	δὲ	τετελευτηκότος αὐτὸν μόνον ἀπολελεῖφθαι, καὶ
[13, 54]	ἀνέγραψε, πεζῶν μυριάδας εἴκοσι, ἱππεῖς	δὲ	τετρακισχιλίους, ὡς δὲ Τίμαιός φησιν,
[13, 36]	ἐλπίδος ὑπὲρ τῶν πρωτείων. (Ἑλόμενοι	δὲ	τετρακοσίους ἄνδρας, τούτοις ἔδωκαν τὴν
[13, 93]	στρατιωτῶν πεζῶν μὲν δισχιλίων, ἱππέων	δὲ	τετρακοσίων, ἦλθε συντόμως εἰς τὴν
[13, 65]	μετὰ μὲν πεζῶν χιλίων, ἱππέων	δὲ	τετρακοσίων. ἷς οἱ Μεγαρεῖς ἀπαντήσαντες
[13, 106]	δ' Αθηναίους ὑποσπόνδους ἀφῆκεν. Εὐθὺς	δὲ	τῇ δυνάμει πλεύσας ἐπὶ Σάμον
[13, 7]	τριήρων προαπέστειλαν εἰς Σικελίαν. (Ἐν	δὲ	τῇ Κατάνῃ Νικίας καὶ Λάμαχος
[13, 104]	Αθήνησι μὲν ἦρχεν Αλεξίας, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[13, 80]	παρέλαβε τὴν ἀρχὴν Καλλίας, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Λεύκιος
[13, 43]	Αθήνησι μὲν ἦρχε Γλαύκιππος, ἐν	δὲ	τῇ Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Μάρκος
[13, 76]	Λυσάνδρου παρέλαβεν ἑκατὸν τεσσαράκοντα. Ἐν	δὲ	τῇ Χίων χώρᾳ Δελφίνιον κατεχόντων
[13, 76]	μὲν φρούριον παραλαβὼν κατέσκαψεν, ἐπὶ	δὲ	Τηίους πλεύσας, καὶ νυκτὸς παρεισπεσὼν
[13, 68]	ψυχὴν λαμπρὸς καὶ μεγαλεπίβολος. (Καθόλου	δὲ	τηλικαύτην ὑπόληψιν εἶχον ὑπὲρ αὐτοῦ
[13, 57]	εὐημερήμασιν ἐπηρμένοι σφάττειν παρεκελεύοντο. (Εἰς	δὲ	τὴν ἀγορὰν συνδραμόντων τῶν Σελινουντίων,
[13, 58]	ἑωρακότας τῆς ἰδίας ἀρετῆς. (Οἱ	δὲ	τὴν αἰχμαλωσίαν διαφυγόντες Σελινούντιοι, τὸν
[13, 104]	Πούπλιος Κορνήλιος, Γάιος Σερουίλιος. Τούτων	δὲ	τὴν ἀρχὴν παραλαβόντων Αθηναῖοι μετὰ
[13, 75]	ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη πεντήκοντα, διαδεξάμενος	δὲ	τὴν ἀρχὴν Παυσανίας ἦρξεν ἔτη
[13, 24]	μὲν τὴν τόλμαν καταπονοῦντες, ὧν	δὲ	τὴν ἀτυχίαν οἰκτείροντες. Θραύεται γὰρ
[13, 64]	κατέπλευσεν εἰς τὴν Εφεσον· ἐκβιβάσας	δὲ	τὴν δύναμιν κατὰ δύο τόπους
[13, 96]	τῶν Ελληνίδων ἐγενήθη τύραννος· διετήρησε	δὲ	τὴν δυναστείαν ἄχρι τῆς τελευτῆς,
[13, 8]	περὶ τὰς χειμερινὰς τροπάς· περὶ	δὲ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρεσκευάζοντο μέγαν
[13, 96]	πόλιν διαρπάσαντες αὐτοῦ παρεχείμασαν. Ἐπὶ	δὲ	τὴν ἐαρινὴν ὥραν παρεσκευάζοντο μηχανήματα
[13, 88]	τοῦτ' ἔπραξε προδοσίας ἕνεκα. ~Μετὰ	δὲ	τὴν ἐκκλησίαν οἱ περὶ τὸν
[13, 45]	Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ	δὲ	τὴν Ελλάδα Δωριεὺς ὁ Ρόδιος,
[13, 64]	Σικελίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ	δὲ	τὴν Ελλάδα Θρασύβουλος πεμφθεὶς παρ'
[13, 27]	εὔνοιαν μὴ τυχεῖν φιλανθρωπίας, διὰ	δὲ	τὴν ἐν τοῖς κοινοῖς ὑπηρεσίαν
[13, 44]	δὲ Καρχηδονίους τὴν εἰρήνην. ~Μετὰ	δὲ	τὴν ἐπάνοδον τῶν πρεσβευτῶν Καρχηδόνιοι
[13, 78]	διεκαρτέρουν, προσδεχόμεναι τὰς ἀφυστερούσας· (Οἱ	δὲ	τὴν εὐώνυμον ἔχοντες τάξιν Αθηναῖοι
[13, 97]	τὸ μὲν ναυμαχεῖν ἀπέγνωσαν, εἰς	δὲ	τὴν ἐχομένην ἡμέραν ἡτοιμάζοντο τὰ
[13, 6]	Διαγόραν ἀργυρίου τάλαντον ἐπεκήρυξαν. (Κατὰ	δὲ	τὴν Ιταλίαν Ρωμαῖοι πρὸς Αἴκους
[13, 33]	τὸν βίον οἰκτρῶς κατέστρεψαν. (Μετὰ	δὲ	τὴν κατάλυσιν τοῦ πολέμου Διοκλῆς
[13, 44]	δὲ λείας πάσης ἐκυρίευσαν. μετὰ	δὲ	τὴν μάχην εὐθέως ἀπέστειλαν πρέσβεις,
[13, 8]	ἀμφοτέρων ἀναιρεθέντων ἐνίκησαν Αθηναῖοι. (Μετὰ	δὲ	τὴν μάχην παραγενομένων τρισκαίδεκα τριήρων
[13, 11]	ποιήσαντες, πολλῶν ὅπλων ἐκυρίευσαν. (Μετὰ	δὲ	τὴν μάχην Συρακόσιοι μὲν Σικανὸν
[13, 100]	χώρα νεκρῶν καὶ ναυαγίων. (Ὁ	δὲ	τὴν Μιτυλήνην πολιορκῶν Ετεόνικος πυθόμενός
[13, 92]	μὲν περιεσομένην τὴν ἀπέχθειαν, ἐκείνῳ	δὲ	τὴν παρὰ τῶν εὐεργετηθέντων χάριν.
[13, 106]	οἱ μὲν τὰς ναῦς, οἱ	δὲ	τὴν παρεμβολὴν ἐκλιπόντες ἔφυγον, ὅπου
[13, 8]	κατέγραφον καὶ χρήματα συνήθροιζον. (Κατὰ	δὲ	τὴν Πελοπόννησον οἱ Λακεδαιμόνιοι παροξυνθέντες
[13, 59]	σπουδὴν ἐπὶ τὴν βοήθειαν. Πυθόμενοι	δὲ	τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, πρέσβεις ἀπέστειλαν,
[13, 105]	αὐτοὺς ναυσὶν ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. (Εὑρόντες	δὲ	τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, τότε μὲν
[13, 54]	κείμενον εἷλεν ἐξ ἐφόδου, πρὸς	δὲ	τὴν πόλιν παραγενηθεὶς εἰς δύο
[13, 75]	Παυσανίας ἦρξεν ἔτη τετταρακαίδεκα. Οἱ	δὲ	τὴν Ρόδον νῆσον κατοικοῦντες καὶ
[13, 9]	ἀπέστειλαν καὶ Χαρικλέα στρατηγόν, εἰς	δὲ	τὴν Σικελίαν ἐψηφίσαντο πέμπειν ὀγδοήκοντα
[13, 108]	ὁ Αθηναῖός φησιν ἠνθηκέναι. (Κατὰ	δὲ	τὴν Σικελίαν Ιμίλκων ὁ τῶν
[13, 63]	πράξαντα τῶν πρότερον στρατηγῶν. ~Εἰς	δὲ	τὴν Σικελίαν κατέπλευσεν Ερμοκράτης ὁ
[13, 114]	τὴν Ελλάδα τοῦ Πελοποννησιακοῦ, κατὰ	δὲ	τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς
[13, 98]	τὴν ἡγεμονίαν ἔσχεν. Οὐ δυνάμενος	δὲ	τὴν τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς πολεμίοις
[13, 70]	τὰς τῶν στρατιωτῶν διατροφάς. ~Λακεδαιμόνιοι	δὲ	τήν τε ναυτικὴν δύναμιν ἄρδην
[13, 68]	μὲν τὴν στρατηγίαν ἄριστος, κατὰ	δὲ	τὴν τόλμαν πρακτικώτατος· ἦν δὲ
[13, 58]	συνήχθη πλείω τῶν πεντακισχιλίων· ~θεωροῦντες	δὲ	τὴν τοῦ βίου μεταβολὴν οἱ
[13, 88]	ἀπήγαγον ἐπὶ τὸν πορθμόν. (Μετὰ	δὲ	τὴν τούτων ἀπαλλαγὴν συνελθόντες οἱ
[13, 43]	μὲν πρεσβευταῖς ἀπεκρίθησαν βοηθήσειν, εἰς	δὲ	τὴν τούτων διοίκησιν, ἂν ᾖ
[13, 6]	τῷ λιμένι ναῦς ἐμπρῆσαι· πρὸς	δὲ	τὴν τούτων συντέλειαν ἀξιοῦν τοὺς
[13, 82]	τέρψιν παρασκευάζειν τοῖς θεωμένοις. (Δηλοῖ	δὲ	τὴν τρυφὴν αὐτῶν καὶ ἡ
[13, 29]	καθαρὰν μὲν τὴν ψυχήν, ἀγνώμονα	δὲ	τὴν τύχην ἐσχηκόσιν. (Οὗτοι δ'
[13, 107]	ἄλλον βίον αὐτῶν κατῄσχυναν. ~Αθηναῖοι	δὲ	τὴν τῶν δυνάμεων φθορὰν ἀκούσαντες
[13, 107]	ἀντέχεσθαι τῆς θαλάττης ἀπέστησαν, περὶ	δὲ	τὴν τῶν τειχῶν κατασκευὴν ἐγίνοντο
[13, 29]	ἰδίους ἀναλώσαντας βίους, περὶ πλείονος	δὲ	τὴν τῶν φονέων ποιεῖσθαι σωτηρίαν
[13, 54]	τὴν ἀρχὴν Διοκλῆς, ἐν Ρώμῃ	δὲ	τὴν ὕπατον εἶχον ἀρχὴν Κόιντος
[13, 92]	εὖ ποιήσασιν ἀποδιδόντας χάριτας. Πρὸς	δὲ	τὴν ὑπόθεσιν ταύτην πολλὰ διαλεχθεὶς
[13, 104]	περὶ τεσσαράκοντα ὄντας ἀπέσφαξαν, μετὰ	δέ,	τῆς ἀγορᾶς πληθούσης, τριακοσίους ἐπιλέξαντες
[13, 9]	χρημάτων καὶ ναυτικῶν σκευῶν, ἔτι	δὲ	τῆς ἄλλης παρασκευῆς ὑπάρχοντα πλήρη·
[13, 81]	ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν κατάπλουν. ~Διαβοηθείσης	δὲ	τῆς Αννίβα βοηθείας κατὰ τὴν
[13, 65]	τὸν ἀριθμὸν ὄντας ἐφυγάδευσαν. Οὗτοι	δὲ	τῆς ἀντιπέραν ἠπείρου χωρίον Αταρνέα
[13, 74]	Αλκιβιάδου τὸ ναυτικὸν παραληψόμενον. (Αλκιβιάδης	δὲ	τῆς ἀρχῆς ἐκχωρήσας τῷ Κόνωνι
[13, 93]	εἰς τὴν πατρίδα κατῆλθον· ~Ἐκ	δὲ	τῆς Γέλας ἐνεχθέντων γραμμάτων, ὅπως
[13, 53]	προσόδους ᾑροῦντο τὸν πόλεμον. (Συνεπελάβετο	δὲ	τῆς γνώμης ταύτης καὶ Κλεοφῶν,
[13, 108]	ἑπτὰ πρὸς τοῖς εἴκοσι. ~Μικρὸν	δὲ	τῆς εἰρήνης ὕστερον ἐτελεύτησε Δαρεῖος
[13, 95]	αὐτῶν τὸν πόρον ῥᾴδιον. (Διαλυθείσης	δὲ	τῆς ἐκκλησίας οὐκ ὀλίγοι τῶν
[13, 30]	ἀδικῆσαι μὲν οὐδὲν βουλομένων, ἐπιθυμούντων	δὲ	τῆς ἐλευθερίας, ἐψηφίσαντο τοὺς ἐν
[13, 97]	ἀπωλείας ἐκώλυον ἑτέροις ἀπαγγέλλειν, περὶ	δὲ	τῆς ἐν τοῖς ἱεροῖς νίκης
[13, 63]	συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν φίλων, ἀποτυχὼν	δὲ	τῆς ἐπιβολῆς ὥρμησε διὰ τῆς
[13, 44]	Καρχηδονίων καὶ τῶν Καμπανῶν. Ἀπροσδοκήτου	δὲ	τῆς ἐφόδου γενομένης ῥᾳδίως ἐτρέψαντο
[13, 80]	ἔφυγον εἰς τὸ πέλαγος. (Ἀπαγγελθείσης	δὲ	τῆς ἥττης τοῖς Καρχηδονίοις, Αννίβας
[13, 52]	τὸ φυγεῖν πεζὸς Σπαρτιάτης· ὑμεῖς	δὲ	τῆς θαλάττης οὐχ ὑπὲρ ἡγεμονίας
[13, 80]	τὴν Κυρήνην κεκλιμένα μέρη. (Ἐκ	δὲ	τῆς Ιταλίας μισθωσάμενοι Καμπανοὺς διεβίβασαν
[13, 9]	ἕως τῆς Νήσου κατεδίωξαν. Διαλυθείσης	δὲ	τῆς μάχης ἑκάτεροι τρόπαιον ἔστησαν,
[13, 40]	δυναμένων τυχεῖν τῆς νίκης. (Ἰσορρόπου	δὲ	τῆς μάχης οὔσης, ἐπεφάνησαν ὑπέρ
[13, 56]	τοὺς κακοπαθοῦντας ἀκέραιοι διηγωνίζοντο. Τέλος	δὲ	τῆς μὲν ἔνδον δυνάμεως ἀφαίρεσιν
[13, 52]	δυνάμεις ἅμα τηλικαύτας νενικηκότες. ~Ἀπενεχθείσης	δὲ	τῆς νίκης εἰς Αθήνας, ὁ
[13, 56]	πόλιν, ἀλλ' οὐκ ἀναρπασθήσεσθαι. (Αννίβας	δὲ	τῆς νυκτὸς διελθούσης ἅμα ἡμέρᾳ
[13, 34]	διοίκησιν ἐπέτρεψε τῶν κοινῶν. οἱ	δὲ	τῆς ὀλιγαρχίας προεστῶτες ναυπηγησάμενοι πλείους
[13, 51]	νήσῳ τῇ Πολυδώρου καλουμένῃ, τὸ	δὲ	τῆς πεζομαχίας οὗ τὴν τροπὴν
[13, 27]	πρὸς εὔνοιαν αὐτοῖς εἰργασμένα. Χωρὶς	δὲ	τῆς περὶ τὴν πόλιν ἐντροπῆς
[13, 79]	λιμένα μὲν εἶχε καλόν, ἐκτὸς	δὲ	τῆς πόλεώς ἐστιν. Ἡ μὲν
[13, 85]	τὸν Αθήναιον μὲν ὀνομαζόμενον, κατὰ	δὲ	τῆς πόλεως εὐφυῶς κείμενον. (Ιμίλκας
[13, 84]	κωδίου καὶ δυεῖν προσκεφαλαίων. (Τοιαύτης	δὲ	τῆς σκληροτάτης στρωμνῆς ὑπαρχούσης, ἔξεστι
[13, 89]	γοῦν αὑτῶν διασῶσαι. (Οὐ μόνον	δὲ	τῆς τοιαύτης πόλεως εὐδαιμονίαν παρῆν
[13, 13]	Συρακοσίοις Πύθης ὁ Κορίνθιος. (Ὑπερτεινούσης	δὲ	τῆς τῶν Αθηναίων φάλαγγος διὰ
[13, 109]	ὡς μέν τινες, πεντακισμυρίους, ὡς	δὲ	Τίμαιος ἀνέγραψε, πεζοὺς μὲν τρισμυρίους,
[13, 54]	εἴκοσι, ἱππεῖς δὲ τετρακισχιλίους, ὡς	δὲ	Τίμαιός φησιν, οὐ πολλῷ πλείους
[13, 79]	στρατιώτας, βουλόμενος αὐτοὺς διαναπαῦσαι. (Μετὰ	δέ	τινα καιρὸν πάλιν πληρώσας τὰς
[13, 37]	τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν παρείλατο· μετὰ	δέ	τινα χρόνον τυχὼν τῆς καθόδου,
[13, 75]	πάλιν ἀνεχώρησεν εἰς Σελινοῦντα. Μετὰ	δέ	τινα χρόνον τῶν φίλων αὐτὸν
[13, 48]	τὴν καταντίον ἤπειρον ἔφυγον· μετὰ	δέ	τινας ἡμέρας τῶν ἐν τῇ
[13, 10]	τῶν Αθηναίων ἀγόντων ἡσυχίαν· ἐπειδὴ	δέ	τινες τῶν τριηράρχων οὐκέτι δυνάμενοι
[13, 76]	μὲν οὐδὲν ἤνυε, μετ' ὀλίγον	δέ	τινων ἐνδόντων αὐτῷ τὴν πόλιν
[13, 2]	δωρεὰς προθεὶς τῷ μηνύσαντι. (Προσελθὼν	δέ	τις τῇ βουλῇ τῶν ἰδιωτῶν
[13, 19]	πῶς χρήσονται τοῖς αἰχμαλώτοις. Διοκλῆς	δέ	τις, τῶν δημαγωγῶν ἐνδοξότατος ὤν,
[13, 39]	τὸ δεξιὸν ἐτάχθη Θράσυλλος, ἐπὶ	δὲ	τὸ εὐώνυμον Θρασύβουλος. Καὶ τὸ
[13, 84]	προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν. (Διὰ	δὲ	τὸ μέγεθος τῆς κατὰ τὴν
[13, 45]	τὸ γινόμενον ἔπλει μετέωρος· κατανοήσας	δὲ	τὸ μέγεθος τοῦ στόλου κατεπλάγη,
[13, 97]	ἔγνωσαν, οὐ μακρὰν ὁρμοῦντες, διὰ	δὲ	τὸ μέγεθος τῶν πνευμάτων τὸ
[13, 76]	ἐξέλιπον τὸ χωρίον ὑπόσπονδοι. Καλλικρατίδας	δὲ	τὸ μὲν φρούριον παραλαβὼν κατέσκαψεν,
[13, 106]	ἐπὶ τῇ γῇ ναῦς. (Αθηναῖοι	δὲ	τὸ παράδοξον ἐκπεπληγμένοι, καὶ μήτ'
[13, 56]	κακοπαθεῖν καὶ δρᾶσαι δεινά. (Κατὰ	δὲ	τὸ πεπτωκὸς τεῖχος ἀναβάντων τῶν
[13, 99]	πλήθους πανταχόθεν τιτρωσκόμενον καταπονηθῆναι. ὡς	δὲ	τὸ περὶ τὸν ναύαρχον ἐλάττωμα
[13, 113]	κατακαίεσθαι, προσανελάμβανε τοὺς ἀφυστεροῦντας. (Ἐπειδὴ	δὲ	τὸ πῦρ κατέφθειρε τὰς πύλας,
[13, 22]	πρὸς τοὺς ἐχθροὺς εὐγνωμόνησαν, ἡμεῖς	δὲ	τοιούτους ἐνικήσαμεν οἳ καὶ τοῖς
[13, 31]	βέλτιστα λέγειν χρηστὰ βουλευόμενος. (Εἰ	δὲ	τοῖς ἀδικοῦσιν ἀνήκεστα συγγνώμην δώσομεν,
[13, 78]	μικρὰ πληρώσας λίθων κατεπόντισε, πρὸς	δὲ	τοῖς βάθεσιν ὁλκάδας καθώρμιζεν οὔσας
[13, 57]	ὀδυρμοὺς καὶ δάκρυα θεωρεῖν, παρὰ	δὲ	τοῖς βαρβάροις ἀλαλαγμὸς ἦν καὶ
[13, 57]	ὀφθαλμοῖς ἔχοντες περιδεεῖς ἦσαν, οἱ	δὲ	τοῖς εὐημερήμασιν ἐπηρμένοι σφάττειν παρεκελεύοντο.
[13, 84]	ἦσαν πλείους τῶν δισμυρίων, σὺν	δὲ	τοῖς κατοικοῦσι ξένοις οὐκ ἐλάττους
[13, 71]	τῶν νεῶν εἰς Εφεσον. ἐπιπλεύσας	δὲ	τοῖς λιμέσιν, ὡς οὐδεὶς ἀντανήγετο,
[13, 60]	ἐξήγαγον, ὄντας περὶ μυρίους. (Ἀπροσδοκήτως	δὲ	τοῖς πολεμίοις ἀπαντήσαντες εἰς ἔκπληξιν
[13, 13]	μὲν τοῖς Αθηναίοις Μένανδρος, παρὰ	δὲ	τοῖς Συρακοσίοις Πύθης ὁ Κορίνθιος.
[13, 29]	τὴν καθ' ὑμῶν ὠμότητα, σφαλέντες	δέ,	τοῖς τῆς ἱκεσίας φιλανθρώποις παραιτείσθων
[13, 82]	τοῖς ἀθληταῖς ἵπποις κατεσκεύασαν, τινὰ	δὲ	τοῖς ὑπὸ τῶν παρθένων καὶ
[13, 24]	μὲν πρὸς τοὺς ἀντιταττομένους, εἴκουσι	δὲ	τοῖς ὑποπεπτωκόσιν, ὧν μὲν τὴν
[13, 35]	τοὺς νόμους Διοκλέους. (Οὐ μόνον	δὲ	τὸν ἄνδρα τοῦτον ζῶντα ἐθαύμασαν
[13, 103]	νίκας δ' ἔχων ὀκτωκαίδεκα. Φασὶ	δὲ	τὸν ἄνδρα τοῦτον τὴν ἐσχάτην
[13, 84]	ἐλάττους τῶν εἴκοσι μυριάδων. (Φασὶ	δὲ	τὸν Αντισθένην, ἐπειδὴ τὸν υἱὸν
[13, 41]	τε στυγεροῖς πνεύμασι χρησαμένας. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν καιρὸν Αλκιβιάδης ἔχων
[13, 42]	παθόντας εὔνους ἑαυτῷ κατεσκεύασεν. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν χρόνον Αντάνδριοι, φρουρὰν
[13, 103]	γέγραφε δὲ βύβλους τέσσαρας. (Περὶ	δὲ	τὸν αὐτὸν χρόνον ἐτελεύτησε Σοφοκλῆς
[13, 106]	ὀργὴν τοῦ δήμου, πρὸς Εὐαγόραν	δὲ	τὸν ἀφηγούμενον τῆς Κύπρου κατέφυγεν,
[13, 106]	αὐτὸς μὲν ταύτην ἐπολιόρκει, Γύλιππον	δὲ	τὸν εἰς Σικελίαν τοῖς Συρακοσίοις
[13, 52]	πολὺ δὲ μᾶλλον ὑμῖν. (Παραπέμψαντες	δὲ	τὸν ἐμὸν λόγον ἐκ τῶν
[13, 64]	τοῖς τόποις πόλεις προσηγάγετο. (Αλκιβιάδης	δὲ	τὸν Θρασύβουλον μετὰ τῶν τριάκοντα
[13, 35]	Τιμολέοντα νομοθετήσαντος αὐτοῖς Κεφάλου, κατὰ	δὲ	τὸν Ιέρωνα τὸν βασιλέα Πολυδώρου,
[13, 56]	τούτῳ κατέβαλε ταῖς μηχαναῖς. (Ἀνακαθάρας	δὲ	τὸν πεσόντα τόπον τοῦ τείχους,
[13, 38]	μὲν μικρὸν ὕστερον ἐγενήθη, εἰς	δὲ	τὸν πόλεμον Αθηναῖοι μὲν στρατηγοὺς
[13, 52]	θυσίας καὶ πανηγύρεις ἐποιήσατο, εἰς	δὲ	τὸν πόλεμον ἐπέλεξε χιλίους τῶν
[13, 6]	Αἰγεσταίων κατέπλευσαν εἰς Κατάνην. (Βουλόμενοι	δὲ	τὸν πρὸς τῷ μεγάλῳ λιμένι
[13, 51]	τῶν ἀφελκομένων νεῶν διηγωνίζετο, Κλέαρχον	δὲ	τὸν Σπαρτιάτην μετὰ μέρους τῶν
[13, 90]	δ' ἄλλην ὠφέλειαν ἐλαφυροπώλησεν. (Τοῦτον	δὲ	τὸν ταῦρον ὁ Τίμαιος ἐν
[13, 90]	ἀποσπῶντες οἱ Καρχηδόνιοι ἀνῄρουν. (Λέγεται	δὲ	τὸν Τελλίαν τὸν πρωτεύοντα τῶν
[13, 45]	τοῦ δ' ἑτέρου Θράσυλλος. (Τοῦτον	δὲ	τὸν τρόπον αὐτῶν ἐξηρτυμένων, οἱ
[13, 58]	ἀσύνετον μὲν τὴν φωνήν, θηριώδη	δὲ	τὸν τρόπον ἔχοντας, τὰ μὲν
[13, 51]	τινος ἐπεδίωξαν τοὺς πολεμίους, πυνθανόμενοι	δὲ	τὸν Φαρνάβαζον μετὰ πολλῆς ἵππου
[13, 109]	ναῦς δὲ καταφράκτους πεντήκοντα. Μετὰ	δὲ	τοσαύτης δυνάμεως ἐξορμήσας ἐπὶ τὴν
[13, 52]	πόλεμος πολλοὺς συνέθηκε συμμάχους, Αθηναίων	δὲ	τοσούτους ἀφείλατο ὅσους τοῖς πολεμίοις
[13, 11]	ἀναλαβὼν μυρίους μὲν ὁπλίτας, ἄλλους	δὲ	τοσούτους ψιλούς, νυκτὸς ἐπέθετο τοῖς
[13, 73]	ἀνεχώρησαν εἰς τὴν πόλιν, ~Αγις	δὲ	τότε μὲν οὐ κρίνας πολιορκεῖν
[13, 4]	Αθηναίων περὶ συμμαχίας διελέγοντο. (Δημηγοροῦντος	δὲ	τοῦ Αλκιβιάδου τῶν στρατιωτῶν τινες
[13, 107]	κατὰ θάλατταν αὐτοῖς κομίζεσθαι. Ἐπιτείνοντος	δὲ	τοῦ δεινοῦ καθ' ἡμέραν, ἡ
[13, 19]	τὴν νίκην ἐνεγκεῖν ἀνθρωπίνως. (Θορυβοῦντος	δὲ	τοῦ δήμου καὶ τὴν δημηγορίαν
[13, 101]	τὴν ἐκκλησίαν ἐν πενθίμοις, δεόμενοι	δὲ	τοῦ δήμου τιμωρήσασθαι τοὺς περιεωρακότας
[13, 13]	Αθηναῖοι πάντες φυγεῖν ἠναγκάσθησαν. (Γενομένου	δὲ	τοῦ διωγμοῦ πρὸς τὸ τεναγῶδες
[13, 45]	συμμαχούσας ναῦς τοῖς Πελοποννησίοις. (Ἤδη	δὲ	τοῦ Δωριέως ὄντος περὶ τὸ
[13, 6]	μήποτε τῆς ἐπιβολῆς ἀποτύχωσιν. (Ἐλθόντος	δὲ	τοῦ Καταναίου πρὸς τοὺς ἡγεμόνας
[13, 46]	γῆς καὶ παραβόλως διεκινδύνευον, ὑπὸ	δὲ	τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος ἀνακοπέντες ἀπέπλευσαν
[13, 74]	πολέμου καταδυναστεύσειν τῶν πολιτῶν. ~Ταχὺ	δὲ	τοῦ πλήθους πιστεύοντος ταῖς διαβολαῖς,
[13, 81]	ἀπίστους τοῖς μεγέθεσιν ἐκέκτηντο. Πολλὰ	δὲ	τοῦ πλούτου παρ' αὐτοῖς διαμένει
[13, 2]	κατακληρουχεῖν ἤλπιζον τὴν Σικελίαν. (Ἤδη	δὲ	τοῦ στόλου παρεσκευασμένου, τοὺς ἑρμᾶς
[13, 55]	πολὺ τοῖς ὕψεσιν ὑπερεχόντων. Πεσόντος	δὲ	τοῦ τείχους οἱ μὲν Καμπανοὶ
[13, 100]	τὴν ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν. (Τέλος	δὲ	τοῦ χειμῶνος ἐπιτείνοντος οὔτε ἐπὶ
[13, 106]	τάλαντα χίλια καὶ πεντακόσια. (Ὄντος	δὲ	τοῦ χρήματος ἐν σακίοις, καὶ
[13, 19]	λαμβάνειν ἀλφίτων δύο κοτύλας. (Ἀναγνωσθέντος	δὲ	τοῦ ψηφίσματος Ερμοκράτης παρελθὼν εἰς
[13, 78]	ἐθεώρει τῶν πολεμίων καταλελυμένον, πεζῇ	δὲ	τοὺς ἀγῶνας ἤλπιζεν ὑπολείπεσθαι. Διόπερ
[13, 7]	καὶ Σικανῶν ἤθροιζε στρατιώτας. Συναγαγὼν	δὲ	τοὺς ἅπαντας τρισχιλίους μὲν πεζούς,
[13, 109]	κατέλεξεν εἰς τὸ στρατόπεδον. (Εἶχε	δὲ	τοὺς ἅπαντας, ὡς μέν τινες,
[13, 106]	ναῦν ὅπλοις καὶ λαφύροις. (Ἐπὶ	δὲ	τοὺς εἰς Σηστὸν καταφυγόντας Αθηναίους
[13, 112]	ἀφίππευσαν εἰς τὰς Συρακούσας. (Καταλαβόντες	δὲ	τοὺς ἐν τοῖς νεωρίοις ἀγνοοῦντας
[13, 67]	πόλιν, συμμάχους αὐτοὺς ποιησάμενοι, πρὸς	δὲ	τοὺς ἐπὶ τοῖς βωμοῖς ὄντας
[13, 61]	ἀποπλεόντων ὡς ἐπὶ Μεσσήνην· (Διοκλῆς	δὲ	τοὺς ἰδίους στρατιώτας ἀναλαβὼν καὶ
[13, 81]	ἐντὸς τῶν τειχῶν. (Κατ' ἐκείνους	δὲ	τοὺς καιροὺς τήν τε πόλιν
[13, 72]	διατρίβων μετὰ τῆς δυνάμεως, πυνθανόμενος	δὲ	τοὺς κρατίστους τῶν Αθηναίων μετ'
[13, 65]	μὲν Λακεδαιμονίους οὐκ ἐδίωξαν, πρὸς	δὲ	τοὺς Μεγαρεῖς χαλεπῶς διακείμενοι παμπληθεῖς
[13, 48]	δὲ τῶν χιλίων ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο	δὲ	τοὺς μὲν δούλους ἐλευθέρους, τοὺς
[13, 60]	τειχῶν γονεῖς καὶ παῖδας, ἔτι	δὲ	τοὺς οἰκείους ἅπαντας, ἀφειδῶς ἐχρῶντο
[13, 86]	καὶ τῶν νεῶν τριάκοντα. Εἶχον	δὲ	τοὺς πάντας πεζοὺς μὲν πλείους
[13, 54]	δυνάμει παραπλεύσων ἐπὶ Συρακούσας· (παραλαβὼν	δὲ	τοὺς παρ' Αἰγεσταίων στρατιώτας καὶ
[13, 45]	ὁρῶν κατέφυγεν εἰς Δάρδανον. (Ἐκβιβάσας	δὲ	τοὺς στρατιώτας καὶ τοὺς φρουροῦντας
[13, 54]	τῇ πόλει τῆς ἐπωνυμίας. (Εἶχε	δὲ	τοὺς σύμπαντας Αννίβας, ὡς μὲν
[13, 99]	ἐμβόλοις τύπτων ἄπλους ἐποίει, τῶν	δὲ	τοὺς ταρσοὺς παρασύρων ἀχρήστους ἀπετέλει
[13, 78]	διεκώλυεν, ἃς μὲν τιτρώσκων, ὧν	δὲ	τοὺς ταρσοὺς παρασύρων. Τῶν μὲν
[13, 47]	ἐπὶ (τῶν) νήσων ἐποιήσατο. (Βουλόμενος	δὲ	τούς τε πολίτας καὶ συμμάχους
[13, 21]	πράξαντες ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν. (Δεῖ	δὲ	τοὺς τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιουμένους, ὦ
[13, 95]	ἑξακοσίους, οὓς ἂν προαιρῆται. Λέγεται	δὲ	τοῦτο πρᾶξαι τὸν Διονύσιον ἀπομιμούμενον
[13, 38]	Ποστούμιον καὶ Γάιον Κορνήλιον, πρὸς	δὲ	τούτοις Γάιον Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα
[13, 4]	Ιμεραῖοι δὲ καὶ Σελινούντιοι, πρὸς	δὲ	τούτοις Γελῷοι καὶ Καταναῖοι, συναγωνιεῖσθαι
[13, 114]	Ακραγαντίνους, ἔτι δ' Ιμεραίους, πρὸς	δὲ	τούτοις Γελῴους καὶ Καμαριναίους οἰκεῖν
[13, 12]	ἔτι δὲ χρημάτων εὐποροῦντας· πρὸς	δὲ	τούτοις, ἐὰν ἄνευ τῆς τοῦ
[13, 85]	πλείστους ἐλθεῖν εἰς Ακράγαντα· ἅμα	δὲ	τούτοις ἐμισθώθησαν καὶ οἱ πρότερον
[13, 74]	Κόνωνα, Λυσίαν, Διομέδοντα, Περικλέα, πρὸς	δὲ	τούτοις Ερασινίδην, Αριστοκράτην, Αρχέστρατον, Πρωτόμαχον,
[13, 12]	Σελινουντίων, ἔτι δὲ Γελῴων, πρὸς	δὲ	τούτοις Ιμεραίων καὶ Καμαριναίων, οἱ
[13, 2]	ὁπλῖται δὲ καὶ σφενδονῆται, πρὸς	δὲ	τούτοις ἱππεῖς καὶ τῶν συμμάχων
[13, 84]	συνηκολούθησε πλείω τῶν ὀκτακοσίων· πρὸς	δὲ	τούτοις οὐ μόνον οἱ κατ'
[13, 59]	πρὸς τὸ ζῆν ἅπαντα. ~Ἅμα	δὲ	τούτοις πραττομένοις εἰς τὸν Ακράγαντα
[13, 11]	ὅπλα δὲ καὶ χρήματα, πρὸς	δὲ	τούτοις τὰ πρὸς πολιορκίαν ὄργανα
[13, 108]	καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι, πρὸς	δὲ	τούτοις τὰ τείχη θεωροῦντες πίπτοντα
[13, 52]	κρατίστους, ἱππεῖς δ' ἑκατόν, πρὸς	δὲ	τούτοις τριάκοντα τριήρεις ἀπέστειλε τοῖς
[13, 68]	τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον. πρὸς	δὲ	τούτοις, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι τούτου συναγωνιζομένου
[13, 93]	ὧν ἡ πόλις ἔταξε. (Διὰ	δὲ	τούτου τοῦ τρόπου τούς τ'
[13, 90]	γραφομένων ἦν ἐν Ακράγαντι. (Περὶ	δὲ	τούτου φιλοτιμότερον εἰπεῖν προήχθην, διότι
[13, 54]	Φάβιος καὶ Γάιος Φούριος. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς καιροὺς Αννίβας ὁ
[13, 38]	Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα Φάβιον. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Αθηναῖοι τὴν
[13, 43]	Κορνήλιος καὶ Λεύκιος Φούριος. περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Αἰγεσταῖοι κατὰ
[13, 80]	Φούριος καὶ Γναῖος Πομπήιος. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Καρχηδόνιοι τοῖς
[13, 76]	Αἰμίλιον καὶ Γάιον Οὐαλέριον. Περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους Κόνων ὁ
[13, 68]	ἐνίκα στάδιον Εὔβατος Κυρηναῖος. περὶ	δὲ	τούτους τοὺς χρόνους οἱ τῶν
[13, 2]	Μάρκον Παπίριον, Μάρκον Σερουίλιον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Αθηναῖοι ψηφισάμενοι τὸν πρὸς
[13, 34]	ἐνίκα στάδιον Εξαίνετος Ακραγαντῖνος. ἐπὶ	δὲ	τούτων Αθηναίων περὶ Σικελίαν ἐπταικότων
[13, 52]	τῶν ἰδίων ταλαιπωρία. (Οὐ μόνον	δὲ	τούτων ἕνεκα διαλυθῆναι σπεύδομεν, ἀλλὰ
[13, 9]	Κόιντος Φάβιος, Σπόριος Ναύτιος. (Ἐπὶ	δὲ	τούτων Λακεδαιμόνιοι μετὰ τῶν συμμάχων
[13, 74]	Αρχέστρατον, Πρωτόμαχον, Θρασύβουλον, Αριστογένην· ἐκ	δὲ	τούτων προκρίνας Κόνωνα ταχέως ἐξέπεμψε
[13, 7]	Αγρίππαν Μενήνιον, Σπούριον Οὐετούριον. Ἐπὶ	δὲ	τούτων Συρακόσιοι πρέσβεις ἀποστείλαντες εἴς
[13, 54]	κατασεσιδηρωμένους προσήρεισε τοῖς τείχεσι· χωρὶς	δὲ	τούτων τοῖς τοξόταις καὶ σφενδονήταις
[13, 11]	τῶν πολεμίων ἀποκτείναντες, οὐκ ὀλίγους	δὲ	τραυματίας ποιήσαντες, πολλῶν ὅπλων ἐκυρίευσαν.
[13, 2]	πρὸς τὴν στρατείαν παρεσκευάζοντο. ᾑρημένοι	δὲ	τρεῖς στρατηγούς, Αλκιβιάδην, Νικίαν, Λάμαχον,
[13, 78]	σκάφη διεσώθησαν εἰς Μιτυλήνην. (Καλλικρατίδας	δὲ	τριάκοντα νεῶν κυριεύσας τὸ μὲν
[13, 11]	καὶ Μεσσαπίων προσειληφότες συμμαχίαν. (Ἦγον	δὲ	τριήρεις πλείους τῶν ὀγδοήκοντα, στρατιωτῶν
[13, 74]	εἰς Αθήνας ἐπάνοδον ἀπέγνω, μετὰ	δὲ	τριήρους μιᾶς εἰς Πακτύην τῆς
[13, 50]	Αλκιβιάδης, τοῦ δὲ Θηραμένης, τοῦ	δὲ	τρίτου Θρασύβουλος. Αλκιβιάδης μὲν οὖν
[13, 51]	τὴν μὲν πόλιν παρέλαβον, δύο	δὲ	τρόπαια κατέστησαν ἀφ' ἑκατέρας νίκης,
[13, 107]	σπάνιν ἐνέπεσον ἁπάντων μέν, μάλιστα	δὲ	τροφῆς διὰ τὸ ταύτην ἀεὶ
[13, 87]	παντελῶς ὄντα νεώτερον, ἀφεθῆναι· βλασφημίας	δὲ	τυγχάνειν καὶ τὸν Λακεδαιμόνιον Δέξιππον,
[13, 108]	τοῦ θεοῦ χρησμὸν ἀνέθηκαν, οἱ	δὲ	Τύριοι καθ' ὃν καιρὸν ὕστερον
[13, 12]	συγκατέθεντο περὶ τῆς ἀναγωγῆς, οἱ	δὲ	τῷ Νικίᾳ τὴν αὐτὴν γνώμην
[13, 11]	Αθηνῶν μετὰ δυνάμεως πολλῆς, ἐν	δὲ	τῷ παράπλῳ παρὰ Θουρίων καὶ
[13, 101]	νίκῃ τοὺς στρατηγοὺς ἐπῄνουν, ἐπὶ	δὲ	τῷ περιιδεῖν ἀτάφους τοὺς ὑπὲρ
[13, 82]	καὶ τῷ κάλλει διαφερούσαις, ἐν	δὲ	τῷ πρὸς δυσμὰς τὴν ἅλωσιν
[13, 27]	παιδευτήριον παρεχομένοις πᾶσιν ἀνθρώποις· ὅσοι	δὲ	τῶν ἁγνοτάτων μυστηρίων μετειλήφατε, σώσατε
[13, 74]	περὶ τὴν Κύμην ἡμαρτημένα, ὁ	δὲ	τῶν Αθηναίων δῆμος ὑφορώμενος τὴν
[13, 50]	ἑαυτοὺς κατεστρατηγημένους, περίφοβοι καθειστήκεισαν. Τέλος	δὲ	τῶν Αθηναίων πανταχόθεν ἐπιφαινομένων καὶ
[13, 18]	τὰ στενόπορα τῶν ὁδῶν· οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ διελόμενοι τοὺς
[13, 6]	φυγεῖν ἠνάγκασαν τοὺς Συρακοσίους. (Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντες τοὺς
[13, 105]	εἰς τὴν ἀρχαίαν εὔνοιαν. Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοί, νομίσαντες τῶν
[13, 100]	τὴν δύναμιν ἀποβαλεῖν ἅπασαν. (Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ πλεύσαντες εἰς
[13, 105]	Λαμψακηνοῖς ἀπέδωκε τὴν πόλιν. ~Οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ πυθόμενοι τοὺς
[13, 51]	τὸ τοῦ Φαρναβάζου στρατόπεδον· οἱ	δὲ	τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ τῶν τε
[13, 8]	καὶ τὰς Επιπολὰς ἐπολιόρκει. ἐξελθόντων	δὲ	τῶν Αθηναίων συνῆψαν μάχην οἱ
[13, 44]	πᾶσαν τὴν χώραν ἐσκεδάσθησαν. (Οἱ	δὲ	τῶν Αἰγεσταίων στρατηγοὶ παρατηρήσαντες αὐτοὺς
[13, 21]	δήμου πολλαπλασίαν εἰλήφατε τιμωρίαν, παρὰ	δὲ	τῶν αἰχμαλώτων ἱκανὴν ἔχετε κόλασιν;
[13, 83]	τε καὶ χρυσαῖς χρώμενοι. ~Ἦν	δὲ	τῶν Ακραγαντίνων σχεδὸν πλουσιώτατος κατ'
[13, 25]	παθόντων τὴν χάριν ἕξομεν, παρὰ	δὲ	τῶν ἄλλων ἁπάντων τὴν εὐδοξίαν.
[13, 61]	γυναικῶν τε καὶ παίδων, ἔτι	δὲ	τῶν ἄλλων σωμάτων, (καὶ) ἐπὶ
[13, 69]	καταλαβόμενος Γαύριον φρούριον ἐτείχισεν. Ἐξελθόντων	δὲ	τῶν Ανδρίων πανδημεὶ μετὰ τῶν
[13, 17]	τῶν ἀγώνων αἰσχρῶς ἐγκαταλείπουσιν. (Τοιαῦτα	δὲ	τῶν ἀπὸ τῆς γῆς στρατιωτῶν
[13, 47]	δήμῳ τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησε, παρὰ	δὲ	τῶν ἁψαμένων τῆς ὀλιγαρχίας χρημάτων
[13, 47]	τὴν Εὔβοιαν τῇ Βοιωτίᾳ. (Συγκαταθεμένων	δὲ	τῶν Βοιωτῶν διὰ τὸ κἀκείνοις
[13, 108]	ποταμὸν τῇ πόλει κατεστρατοπέδευσεν. (Ἐχόντων	δὲ	τῶν Γελῴων ἐκτὸς τῆς πόλεως
[13, 57]	τῶν σαυνίων ἀναπείροντες ἔφερον. Ὅσας	δὲ	τῶν γυναικῶν μετὰ τέκνων εἰς
[13, 30]	τῶν αἰσχίστων οὐκ ἐβουλεύσαντο, τί	δὲ	τῶν δεινοτάτων οὐκ ἔπραξαν; Πλεονεξίας
[13, 80]	μετὰ τῶν Σικελιωτῶν ταχθησομένους. (Τέλος	δὲ	τῶν δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς Καρχηδόνα
[13, 66]	ἑβδομήκοντα, στρατιώτας δὲ πεντακισχιλίους. Ἀθροισθεισῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων εἰς ἕνα τόπον
[13, 51]	μετ' Αλκιβιάδου κινδυνεύσασι βοηθῆσαι. συνδραμουσῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων εἰς ἕνα τόπον,
[13, 66]	περὶ Θηραμένην εἰς Βυζάντιον. (Ἀθροισθεισῶν	δὲ	τῶν δυνάμεων, οὗτοι μὲν τὰ
[13, 86]	ὁδὸν Καμαριναίους καὶ Γελῴους· ἔτι	δὲ	τῶν ἐκ τῆς μεσογείου μεταπεμψάμενοί
[13, 73]	ἀπῆγεν ἐπὶ τὰς ναῦς· (Ἐκβοηθησάντων	δὲ	τῶν ἐκ τῆς πόλεως πανδημεὶ
[13, 85]	ἐν εἰρήνῃ μένοντας· οὐ προσδεξαμένων	δὲ	τῶν ἐν τῇ πόλει τοὺς
[13, 86]	κατασκευάζειν μέχρι τῶν τειχῶν. Ταχὺ	δὲ	τῶν ἔργων διὰ τὴν πολυχειρίαν
[13, 64]	καρτερὰν συνέβη μάχην συστῆναι· πανδημεὶ	δὲ	τῶν Εφεσίων ἀγωνισαμένων τετρακόσιοι μὲν
[13, 61]	οἴκου τὴν πορείαν ποιούμενος. Πολλοὶ	δὲ	τῶν Ιμεραίων μετὰ τέκνων καὶ
[13, 18]	τοὺς ἐπικαιροτάτους τόπους προκαταληψομένους. (Ποιησάντων	δὲ	τῶν ἱππέων τὸ προσταχθὲν ἤδη
[13, 94]	κατὰ τῶν στρατηγῶν παρώξυνε. (Τέλος	δὲ	τῶν καθημένων τινὲς ἀνεβόησαν στρατηγὸν
[13, 56]	ἐπὶ πολὺν χρόνον ἠμύνοντο. (Βιαζομένων	δὲ	τῶν Καρχηδονίων, τὰ πλήθη τῶν
[13, 97]	λῦσαι τὴν Μιτυλήνης πολιορκίαν. (Ὁ	δὲ	τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος Καλλικρατίδας πυθόμενος
[13, 13]	ἀπέπλευσαν εἰς τὴν πόλιν. ἀπώλοντο	δὲ	τῶν μὲν Συρακοσίων ὀλίγοι, τῶν
[13, 51]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην. (Περὶ	δὲ	τῶν νεῶν ἡρωικὴν συστησάμενος μάχην,
[13, 94]	παρῆν εἰς τὴν πόλιν. Συνδραμόντων	δὲ	τῶν ὄχλων ἐπ' αὐτὸν καὶ
[13, 16]	τὸ πλῆθος τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς	δὲ	τῶν παραγγελλομένων οὐδεὶς οὐδὲν ἤκουε,
[13, 27]	τῆς εἰς Σικελίαν στρατείας, ἀεὶ	δὲ	τῶν παρεπιδημούντων Συρακοσίων φροντίζων καὶ
[13, 50]	ἀπὸ τῆς γῆς ἐπειρᾶτο. (Παραβοηθούντων	δὲ	τῶν πεζῶν ἀπὸ τῆς γῆς
[13, 105]	εἰς ναυμαχίαν προεκαλοῦντο. Οὐκ ἀνταναγομένων	δὲ	τῶν Πελοποννησίων, οἱ μὲν Αθηναῖοι
[13, 78]	πρὸς τὴν γῆν ἐβιάσαντο. Ἐπικειμένων	δὲ	τῶν Πελοποννησίων πάσαις ταῖς ναυσίν,
[13, 43]	τὴν πόλιν αὐτοῖς ἐγχειρίζοντες. (Καταπλευσάντων	δὲ	τῶν πεμφθέντων, καὶ τῇ γερουσίᾳ
[13, 59]	οἴχεσθαι προσκόψαντας τοῖς ἐνοικοῦσιν. (Ὅμως	δὲ	τῶν πεφευγότων Εμπεδίωνα πρεσβευτὴν ἀποστειλάντων,
[13, 95]	νενικῆσθαι στρατηγοῦντος Γέλωνος αὐτοκράτορος. ~Ταχὺ	δὲ	τῶν πολλῶν, ὥσπερ εἰώθασιν, ἐπὶ
[13, 12]	συμμάχοις καὶ βοηθεῖν ἀξιοῦντα. ~Αθηναῖοι	δέ,	τῶν πραγμάτων αὐτοῖς ἐπὶ τὸ
[13, 7]	Αἰγέστης τριακοσίων μὲν ἱππέων, παρὰ	δὲ	τῶν Σικελῶν ἱππέων διακοσίων πεντήκοντα,
[13, 4]	συναγωνιεῖσθαι τοῖς Συρακοσίοις ἐπηγγείλαντο. Αἱ	δὲ	τῶν Σικελῶν πόλεις τῇ μὲν
[13, 18]	ὁδοὺς ἁπάσας προκαταλαβέσθαι. (Οὐ πειθομένων	δὲ	τῶν στρατηγῶν διὰ τὸ πολλοὺς
[13, 114]	αὐτῶν τε τῶν Καρχηδονίων, ἔτι	δὲ	τῶν συμμάχων διεφθάρησαν. (Ἡμεῖς δὲ
[13, 8]	περιλειφθέντες διεσώθησαν εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων	δὲ	τῶν συμμάχων οἱ Συρακόσιοι βουλόμενοι
[13, 112]	μεσογείου τὴν πορείαν ἐποιήσαντο, οἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων ἱππεῖς τὸ μὲν
[13, 13]	τὸν Δάσκωνα μὲν καλούμενον, ὑπὸ	δὲ	τῶν Συρακοσίων κατεχόμενον. (Κατακλεισθεὶς δ'
[13, 17]	μὲν νεῶν ἀπολομένων ἑξήκοντα, παρὰ	δὲ	τῶν Συρακοσίων ὀκτὼ μὲν τελέως
[13, 9]	βοηθήσειν τοῖς φεύγουσιν ἤλπιζον. (Οἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων στρατηγοὶ προϊδόμενοι τὸ
[13, 87]	ἄλλων οὐκ ἐλάττους τετρακισμυρίων. Ἤδη	δὲ	τῶν Συρακοσίων τὸν Ιμέραν ποταμὸν
[13, 10]	μὴ μεγάλοις ἐλαττώμασι περιπίπτειν· αἱ	δὲ	τῶν Συρακοσίων τὸν περὶ τὴν
[13, 73]	Λακεδαιμόνιοι πρὸς μάχην ὥρμησαν, ἀπὸ	δὲ	τῶν τειχῶν πολλοῦ πλήθους βελῶν
[13, 60]	ἀγεννῶς, καθάπερ τοὺς Σελινουντίους, ἐπὶ	δὲ	τῶν τειχῶν φύλακας κατέταττον, τοὺς
[13, 2]	δὲ καὶ τῶν ἱππαγωγῶν, ἔτι	δὲ	τῶν τὸν σῖτον καὶ τὴν
[13, 15]	τὰς τριήρεις τῶν Αθηναίων. ἕκαστον	δὲ	τῶν τριηράρχων ἐξ ὀνόματος προσφωνῶν
[13, 106]	τὰς ἄλλας ναῦς κατεδίωξεν. (Οὔπω	δὲ	τῶν τριήρων τοῖς Αθηναίοις πεπληρωμένων
[13, 24]	κατέδειξαν οὐ διὰ λίθων, διὰ	δὲ	τῶν τυχόντων ξύλων ἱστάναι τὰ
[13, 48]	συνελάμβανον, οὓς δ' ἐφόνευον, πλείους	δὲ	τῶν χιλίων ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο δὲ
[13, 93]	δ' οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν, ἐκ	δὲ	τῶν χρημάτων τούτων τοῖς μὲν
[13, 52]	τῶν μισθῶν προθύμως στρατεύονται, οἱ	δὲ	ὑμέτεροι, τὰς εἰσφορὰς ἀπὸ τῶν
[13, 29]	ὑπὲρ ὑμῶν ἑλέσθαι θάνατον, ὑμᾶς	δὲ	ὑπὲρ ἐκείνων μηδὲ παρὰ τῶν
[13, 102]	κυρωθέντα συνενέγκαι τῇ πόλει· τὰς	δὲ	ὑπὲρ τῆς νίκης εὐχὰς ἐπειδήπερ
[13, 100]	οὔτε τοὺς τετελευτηκότας ἀνείλαντο, βιασθέντες	δὲ	ὑπὸ τῶν πνευμάτων εἰς Αργινούσας
[13, 82]	τὸ δὲ πλάτος ἑξήκοντα, τὸ	δὲ	ὕψος ἑκατὸν εἴκοσι χωρὶς τοῦ
[13, 84]	γάμον συμπροέπεμψαν τὴν νύμφην. (Περιττότατον	δέ	φασι γενέσθαι τὸ περὶ τὴν
[13, 83]	εἰς τοὺς πίθους γίνεσθαι. (Γεγονέναι	δέ	φασι τὸν Τελλίαν τὸ μὲν
[13, 22]	ἀμύνονται διὰ τὸ μῖσος, τοὺς	δὲ	φιλανθρώπως ἀφηγουμένους βεβαίως ἀγαπῶντες ἀεὶ
[13, 75]	ἀτάφους, προσκόψαι τοῖς πλήθεσιν, αὐτὸς	δὲ	φιλανθρώπως τούτοις προσενεχθεὶς ἐπαγάγοι τὸ
[13, 79]	μὴ λιπεῖν τὴν τάξιν. Κατεχούσης	δὲ	φιλοτιμίας ἀνυπερβλήτου τὰ στρατόπεδα πολὺς
[13, 104]	πρὸς Φαρνάβαζον τὸν σατράπην· οὗτος	δὲ	φιλοφρόνως αὐτοὺς δεξάμενος, καὶ στατῆρα
[13, 59]	ἐντὸς τοῦ τείχους παρεισπεσεῖν, τῶν	δὲ	φοβουμένων μὴ ταὐτὰ πάθωσι τοῖς
[13, 54]	μὲν ἑξήκοντα ναῦς ἐπλήρωσε, τὰ	δὲ	φορτηγὰ πλοῖα περὶ χίλια πεντακόσια
[13, 52]	ἔχειν ἃς ἑκάτεροι κρατοῦμεν, τὰ	δὲ	φρούρια τὰ παρ' ἀλλήλοις καταλῦσαι,
[13, 104]	ἐπιλέξαντες τοὺς εὐπορωτάτους ἀνεῖλον. (Οἱ	δὲ	χαριέστατοι τῶν τὰ τοῦ δήμου
[13, 62]	τῶν εὐημερημάτων γεγενημένοι, οὐκ ἀξίας	δὲ	χάριτας εἰληφότες τῶν πεπραγμένων· (Ὁ
[13, 109]	ἀνέγραψε, πεζοὺς μὲν τρισμυρίους, ἱππεῖς	δὲ	χιλίους, ναῦς δὲ καταφράκτους πεντήκοντα.
[13, 2]	μὲν ἰδίας τριήρεις κατεσκεύασαν, τινὲς	δὲ	χρήματα δώσειν εἰς τὰς τροφὰς
[13, 12]	καὶ τριήρων καὶ στρατιωτῶν, ἔτι	δὲ	χρημάτων εὐποροῦντας· πρὸς δὲ τούτοις,
[13, 51]	τηλικαύτης βοηθείας παραγεγενημένης. (Ἑπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον καρτερᾶς μάχης γενομένης, τὸ
[13, 65]	προσέταξαν παραβοηθεῖν τοῖς συμμάχοις. Οὗτος	δὲ	χρόνον μέν τινα περὶ τὴν
[13, 56]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους. Ὲπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον οἱ Καρχηδόνιοι κακῶς ἀπήλλαττον,
[13, 17]	ἀδελφῶν οἰκτρὰν καταστροφήν. ~Ἐπὶ πολὺν	δὲ	χρόνον πολλῶν ἀπολλυμένων ἡ μάχη
[13, 9]	καὶ Αλκιβιάδου τοῦ Αθηναίου. Καταλαβόμενοι	δὲ	χωρίον ὀχυρὸν Δεκέλειαν φρούριον ἐποίησαν
[13, 11]	τριήρεις πλείους τῶν ὀγδοήκοντα, στρατιωτῶν	δὲ	χωρὶς τῶν ἐν τοῖς πληρώμασι
[13, 96]	τοὺς χρημάτων μὲν ἐνδεεῖς, τῇ	δὲ	ψυχῇ θρασεῖς ἐπιλέξας, ὑπὲρ τοὺς
[13, 32]	ἐπάγειν τῇ πατρίδι κίνδυνον. ὑμεῖς	δέ,	ὦ ἄνδρες Συρακόσιοι, τούτους ἀφέντες,
[13, 112]	προσποιηθῆναι τοὺς Φοίνικας ἀποδιδράσκειν, νυνὶ	δὲ	ὡς ἀληθῶς ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους.
[13, 67]	τοῖς περὶ τὸν Αλκιβιάδην. ~Οὗτοι	δὲ	ὡς λύσοντες τὴν πολιορκίαν καὶ
[13, 82]	ἰδεῖν ἔστιν οἰκείως τῆς περιστάσεως	δεδημιουργημένον.	(Ἦν δὲ καὶ λίμνη κατ'
[13, 90]	ἐκπεπονημέναι καὶ παντοίων ἀνδριάντων φιλοτέχνως	δεδημιουργημένων	ὑπεράγων ἀριθμός. Τὰ μὲν οὖν
[13, 91]	ταπεινοτέρους οὐδὲν πράξειν τῶν τοιούτων,	δεδιότας	τὴν περὶ αὑτοὺς ἀσθένειαν. ~Πάντα
[13, 43]	γερουσίᾳ τὰς παρὰ τοῦ δήμου	δεδομένας	ἐντολὰς εἰπόντων, οὐ μετρίως διηπόρησαν
[13, 98]	τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον, ἄνδρα πεῖραν	δεδωκότα	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον ἔργων.
[13, 97]	ἄλλων νήσων ὀγδοήκοντα τριήρεις ἠθροικότας.	(Δεηθέντες	δὲ καὶ τῶν Σαμίων προσπληρῶσαι
[13, 90]	οἷς μάλιστα ἑαυτὸν ἀποπέφαγκεν ἀκριβολογούμενον.	(Δεῖ	γάρ, οἶμαι, τοὺς συγγραφεῖς ἐν
[13, 23]	ἠτυχηκότων ἐλέῳ σπείσασθαι τὴν διαφοράν.	Δεῖ	γὰρ τὴν μὲν πρὸς τοὺς
[13, 24]	Καὶ καλῶς ἀμφότεροι ταῦτ' ἔπραξαν.	Δεῖ	γὰρ τοῖς Ελλησι τὴν ἔχθραν
[13, 21]	δὲ πράξαντες ἀγνώμονες ἂν κληθεῖεν.	(Δεῖ	δὲ τοὺς τῆς ἡγεμονίας ἀντιποιουμένους,
[13, 12]	τὸ στρατόπεδον ἐμπεσούσης, ἐβουλεύοντο, πῶς	δεῖ	χρῆσθαι τοῖς πράγμασιν. (Δημοσθένης μὲν
[13, 56]	μὴν ἀλλὰ τοῦ κινδύνου μέχρι	δείλης	παρεκτείνοντος, τοῖς μὲν ἀπὸ τῶν
[13, 67]	τὰς δυνάμεις ἀπάξοντες εἰς Ιωνίαν	δείλης	ταῖς ναυσὶ πάσαις ἐξέπλευσαν, καὶ
[13, 12]	ὁ δὲ Νικίας οὐκ ἔφη	δεῖν	αἰσχρῶς οὕτως ἐγκαταλιπεῖν τὴν πολιορκίαν,
[13, 12]	πράγμασιν. (Δημοσθένης μὲν οὖν ᾤετο	δεῖν	ἀποπλεῖν τὴν ταχίστην εἰς Αθήνας
[13, 100]	τοὺς τετελευτηκότας, οἱ δ' ἔφασαν	δεῖν	ἐπὶ τὴν Μιτυλήνην πλεῖν καὶ
[13, 114]	πρὸς Διονύσιον πρώτου συστάντος, ἡγούμεθα	δεῖν	ἐπιτετελεσμένης τῆς προθέσεως τὰς ἑξῆς
[13, 18]	σωτηρίας. Δημοσθένης μὲν οὖν ἔφη	δεῖν,	λελυμένου τοῦ ζεύγματος, κατὰ τάχος
[13, 84]	δ' ἐπιθυμίας ἐπίτασιν λαμβανούσης, φῆσαι	δεῖν	μὴ σπεύδειν πῶς ἄπορον ποιήσῃ
[13, 28]	ἐσθῆτι πενθίμῃ δακρύει καὶ λέγει	δεῖν	οἰκτείρειν τοὺς φονεῖς τῶν ἰδίων
[13, 32]	πολεμεῖν. διόπερ ἔγωγε νομίζω μὴ	δεῖν	παρ' ὑμῖν πλέον ἰσχῦσαι τὸν
[13, 31]	τὴν ἐξουσίαν οὐκ ἔχομεν, φασὶ	δεῖν	τιμωρεῖσθαι, τοὺς δ' αἰχμαλώτους ἀγομένους
[13, 100]	τῶν στρατηγῶν οἱ μὲν ᾤοντο	δεῖν	τοὺς τετελευτηκότας ἀναιρεῖσθαι διὰ τὸ
[13, 52]	καὶ δεινὰ πάθη ποιούσας, οἰόμεθα	δεῖν	φανερὸν ποιῆσαι πᾶσι καὶ θεοῖς
[13, 29]	ἄδικον εὐψύχως ὑπομενόντων τὰ τούτου	δεινά,	καὶ μή, κρατοῦντες μέν, ἀπαραίτητον
[13, 56]	τοὺς Καρχηδονίους κακοπαθεῖν καὶ δρᾶσαι	δεινά.	(Κατὰ δὲ τὸ πεπτωκὸς τεῖχος
[13, 23]	ποτε φιλανθρωπίας, ἄλλους τε πράξαντας	δεινὰ	παθεῖν εὐγνώμονα, καὶ παρὰ τοὺς
[13, 52]	τῷ πολέμῳ φιλονεικίας πολλὰ καὶ	δεινὰ	πάθη ποιούσας, οἰόμεθα δεῖν φανερὸν
[13, 86]	οὐκ ὀλίγοι δὲ στρέβλαις καὶ	δειναῖς	ταλαιπωρίαις περιέπιπτον. (Ἀπέθανε δὲ καὶ
[13, 58]	ἐν πολεμίων ὕβρει διενυκτέρευον, ὑπομένουσαι	δεινὰς	ταλαιπωρίας· ὧν ἔνιαι θυγατέρας ἐπιγάμους
[13, 58]	παίδων ἐλευθέρων οὔτε παρθένων φειδομένη	δεινὰς	τοῖς ἠτυχηκόσι παρίστα συμφοράς. Διόπερ
[13, 107]	συντελεσθέντος, οἱ μὲν Αθηναῖοι εἰς	δεινὴν	σπάνιν ἐνέπεσον ἁπάντων μέν, μάλιστα
[13, 30]	ἐπεθύμησαν κατακληρουχῆσαι, τοὺς ἐνοικοῦντας ἐξανδραποδισάμενοι.	(Δεινόν	ἐστι μὴ προαδικηθέντας πόλεμον ἐπιφέρειν·
[13, 72]	προνενικηκότες ἐπὶ Δηλίῳ τοὺς Αθηναίους,	δεινὸν	ἡγοῦντο τῶν ἡττημένων φανῆναι καταδεέστεροι·
[13, 79]	τετολμηκότως, ὡς οὐχ ὑποστησομένων τὸ	δεινὸν	τῶν προηττημένων. (Οἱ δ' Αθηναῖοι
[13, 68]	πολὺ διέφερε τῶν ἄλλων, καὶ	δεινότατος	ἦν εἰπεῖν, καὶ κατὰ μὲν
[13, 30]	οὐκ ἐβουλεύσαντο, τί δὲ τῶν	δεινοτάτων	οὐκ ἔπραξαν; Πλεονεξίας ἴδιόν ἐστι
[13, 111]	ὅρασιν λαμβανόντων τὴν τῶν Καρχηδονίων	δεινότητα.	Οὐδεμία γὰρ ἦν παρ' αὐτοῖς
[13, 107]	αὐτοῖς κομίζεσθαι. Ἐπιτείνοντος δὲ τοῦ	δεινοῦ	καθ' ἡμέραν, ἡ μὲν πόλις
[13, 88]	οὐ τολμῶντες, τῇ δὲ σιτοδείᾳ	δεινῶς	πιεζούμενοι, μεγάλοις ἀτυχήμασι περιέπιπτον. Τῶν
[13, 5]	ὁ δῆμος ταῖς κατηγορίαις, καὶ	δεινῶς	ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν παροξυνθείς, ἀπέστειλε
[13, 99]	συμφανὲς ἐγένετο, συνέβη τοὺς Πελοποννησίους	δείσαντας	ἐγκλῖναι. (Τοῦ δὲ δεξιοῦ μέρους
[13, 55]	ὥστε τὸ μέγεθος τῆς περιστάσεως	δεῖσθαι	καὶ τῆς παρὰ τῶν γυναικῶν
[13, 86]	ἐνέπεσεν εἰς τὸ στρατόπεδον πολλὴ	δεισιδαιμονία.	(Τὸν γὰρ τοῦ Θήρωνος τάφον
[13, 86]	Ιμίλκας δὲ θεωρῶν τὰ πλήθη	δεισιδαιμονοῦντα	πρῶτον μὲν ἐπαύσατο καθαιρῶν τὰ
[13, 12]	Διόπερ ὁ Νικίας, καὶ φύσει	δεισιδαίμων	ὑπάρχων καὶ διὰ τὴν ἐν
[13, 71]	τῶν μὲν Αλκιβιάδου λόγων ἠμέλησε,	δέκα	δὲ ναῦς τὰς ἀρίστας πληρώσας,
[13, 71]	μίαν μὲν τὴν προπλέουσαν τῶν	δέκα,	καθ' ἣν Αντίοχος ἦν ἀντιτεταγμένος,
[13, 46]	σπουδῆς ἐπεδίωκον τὰς ὑποφευγούσας. (Καὶ	δέκα	μὲν νεῶν εὐθὺς ἐκυρίευσαν, μετὰ
[13, 106]	σωθήσεσθαι. (Τῶν μὲν οὖν τριήρων	δέκα	μόνον διεξέπεσον, ὧν μίαν ἔχων
[13, 54]	φησιν, οὐ πολλῷ πλείους τῶν	δέκα	μυριάδων. Τὰς μὲν οὖν ναῦς
[13, 8]	μετ' Εὐρυμέδοντος μὲν τοῦ στρατηγοῦ	δέκα	ναῦς ἀπέστειλαν εἰς Σικελίαν καὶ
[13, 38]	Δωριέα μὲν μετὰ τριῶν καὶ	δέκα	νεῶν ἀπέστειλεν εἰς Ρόδον, πυνθανόμενος
[13, 74]	δῆμος ὑφορώμενος τὴν τἀνδρὸς τόλμαν	δέκα	στρατηγοὺς εἵλατο, Κόνωνα, Λυσίαν, Διομέδοντα,
[13, 97]	δὲ καὶ τῶν Σαμίων προσπληρῶσαι	δέκα	τριήρεις, ἀνήχθησαν ἁπάσαις ταῖς ναυσὶν
[13, 107]	μακρὰς ναῦς μὴ πλεῖον ἔχειν	δέκα,	τῶν δὲ πόλεων πασῶν ἐκχωρῆσαι
[13, 64]	δ' ἐπὶ τούτων κατασταθεῖσι προσέταξαν	δεκάτην	πράττεσθαι τοὺς ἐκ τοῦ Πόντου
[13, 72]	βασιλεὺς ἔτυχε μὲν ἐν τῇ	Δεκελείᾳ	διατρίβων μετὰ τῆς δυνάμεως, πυνθανόμενος
[13, 103]	διαδρὰς πρὸς τοὺς πολεμίους εἰς	Δεκέλειαν,	ὅπως διαφυγὼν τὸν θάνατον μὴ
[13, 9]	Αθηναίου. Καταλαβόμενοι δὲ χωρίον ὀχυρὸν	Δεκέλειαν	φρούριον ἐποίησαν κατὰ τῆς Αττικῆς·
[13, 9]	καὶ συνέβη τὸν πόλεμον τοῦτον	Δεκελεικὸν	προσαγορευθῆναι. Αθηναῖοι δὲ περὶ μὲν
[13, 76]	Ἐν δὲ τῇ Χίων χώρᾳ	Δελφίνιον	κατεχόντων Αθηναίων, ἐπὶ τούτους ἔπλευσε
[13, 108]	παράδοξον. Οἱ δ' οὖν Καρχηδόνιοι	δενδροτομοῦντες	τὴν χώραν τάφρον περιεβάλοντο τῇ
[13, 104]	σατράπην· οὗτος δὲ φιλοφρόνως αὐτοὺς	δεξάμενος,	καὶ στατῆρα χρυσοῦν ἑκάστῳ δωρησάμενος,
[13, 4]	κατέπλευσαν τῆς Σικελίας εἰς Νάξον.	Δεξαμένων	δ' αὐτοὺς τῶν ἐν τῇ
[13, 109]	τάγμα συμμάχων καταστήσας ἐκέλευσεν ἐν	δεξιᾷ	τὴν πόλιν ἔχοντας ἐπείγεσθαι παρ'
[13, 39]	δ' Αθηναίων ἐπὶ μὲν τὸ	δεξιὸν	ἐτάχθη Θράσυλλος, ἐπὶ δὲ τὸ
[13, 98]	δὲ καὶ Θηραμένην εἰς τὸ	δεξιὸν	κέρας, ἐφ' ἡγεμονίας τάξας· ὃς
[13, 13]	πρὸς ταῖς ὀγδοήκοντα, τὸ μὲν	δεξιὸν	κέρας παρέδωκαν Εὐρυμέδοντι τῷ στρατηγῷ,
[13, 98]	δὲ Καλλικρατίδας ἀνήχθη τὸ μὲν	δεξιὸν	μέρος αὐτὸς ἔχων, τὸ δ'
[13, 45]	λαιὸν κέρας ἔταξε Συρακοσίους, τοῦ	δεξιοῦ	δ' αὐτὸς εἶχε τὴν ἡγεμονίαν·
[13, 39]	(Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ	δεξιοῦ	κέρατος ἔταξαν τοὺς Συρακοσίους, ὧν
[13, 98]	τάξιν καθίσταντο. (Τοῦ μὲν οὖν	δεξιοῦ	κέρατος Θράσυλλος ἡγεῖτο καὶ Περικλῆς
[13, 45]	τῶν δ' Αθηναίων τοῦ μὲν	δεξιοῦ	μέρους Θρασύβουλος ἡγεῖτο, τοῦ δ'
[13, 99]	Πελοποννησίους δείσαντας ἐγκλῖναι. (Τοῦ δὲ	δεξιοῦ	μέρους τῶν Πελοποννησίων φυγόντος, οἱ
[13, 62]	πολλῶν λαφύρων, ἀπήντων αὐτῷ πάντες	δεξιούμενοι	καὶ τιμῶντες ὡς ἐν ὀλίγῳ
[13, 87]	δὲ τυγχάνειν καὶ τὸν Λακεδαιμόνιον	Δέξιππον,	ὅτι τεταγμένος ἐφ' ἡγεμονίας καὶ
[13, 93]	δὲ Διονύσιος ἐπεβάλετο μὲν τὸν	Δέξιππον	πείθειν κοινωνῆσαι τῆς ἐπιβολῆς· ἐπεὶ
[13, 96]	πιστοτάτοις τὰς ἡγεμονίας παραδιδούς, καὶ	Δέξιππον	τὸν Λακεδαιμόνιον ἀπέλυσεν εἰς τὴν
[13, 93]	φρουροῦσι τὴν πόλιν, ὧν ἡγεῖτο	Δέξιππος,	ἀπέδωκε τοὺς ὀφειλομένους μισθούς· τοῖς
[13, 93]	τῶν Γελῴων, ἣν τότε παρεφύλαττε	Δέξιππος	ὁ Λακεδαιμόνιος, κατασταθεὶς ὑπὸ Συρακοσίων.
[13, 88]	σῖτος ἐξαναλωθείς. (Λέγεται δὲ καὶ	Δέξιππος	ὁ Λακεδαιμόνιος πεντεκαίδεκα ταλάντοις διαφθαρῆναι·
[13, 85]	καταπονουμένων διαδοχάς. Συνεμάχει δ' αὐτοῖς	Δέξιππός	τε ὁ Λακεδαιμόνιος προσφάτως ἐκ
[13, 87]	πόλεως στρατιωτῶν ἐπιμιχθέντων καὶ τοῦ	Δεξίππου	συγκαταβάντος αὐτοῖς, ἀπὸ συνδρομῆς εἰς
[13, 78]	λελοιπέναι τάξιν. ~Ὁ δὲ Κόνων	δεξιῶς	τῷ καιρῷ χρησάμενος εὐθὺς ἐνέκειτο,
[13, 19]	ἐνδοξότατος ὤν, ἀπεφήνατο γνώμην ὡς	δέοι	τοὺς μὲν στρατηγοὺς τῶν Αθηναίων
[13, 54]	παραχρῆμα πρὸς τοὺς Συρακοσίους ἀπέστειλαν,	δεόμενοι	βοηθεῖν· (Ό δ' Αννίβας ἐκβιβάσας
[13, 43]	οἰκοῦντες πρέσβεις ἀπέστειλαν εἰς Καρχηδόνα,	δεόμενοι	βοηθῆσαι καὶ τὴν πόλιν αὐτοῖς
[13, 101]	εἰς τὴν ἐκκλησίαν ἐν πενθίμοις,	δεόμενοι	δὲ τοῦ δήμου τιμωρήσασθαι τοὺς
[13, 56]	δ' εἰς Γέλαν καὶ Συρακούσας,	δεόμενοι	τὴν ταχίστην βοηθεῖν, ὡς οὐ
[13, 4]	τὰς κατὰ Σικελίαν πόλεις ἀπέστελλον,	δεόμενοι	τῆς κοινῆς σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι· τοὺς
[13, 51]	δ' ἡμίσεις αὐτὸς ἔχων, καὶ	δεόμενος	ἑκάστου μὴ καταισχῦναι τὸ τῆς
[13, 108]	τὴν ἀγορὰν βωμοὺς καταφυγουσῶν καὶ	δεομένων	τῆς αὐτῆς τοῖς ἀνδράσι τύχης
[13, 103]	ἔλαθε μετά τινων διορύξας τὸ	δεσμωτήριον	καὶ διαδρὰς πρὸς τοὺς πολεμίους
[13, 33]	λοιποὶ σχεδὸν ἅπαντες ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	κακούμενοι τὸν βίον οἰκτρῶς κατέστρεψαν.
[13, 19]	δ' Αθηναίους ἐργαζομένους ἐν τῷ	δεσμωτηρίῳ	λαμβάνειν ἀλφίτων δύο κοτύλας. (Ἀναγνωσθέντος
[13, 93]	δυνατωτάτοις φθονοῦντες τὴν ἐκείνων ὑπεροχὴν	δεσποτείαν	αὐτῶν ἀπεκάλουν. (Διόπερ ἐξέπεμψαν πρέσβεις
[13, 95]	βουλόμενοι τὴν ἐλευθερίαν ἔλαθον ἑαυτοὺς	δεσπότην	τῆς πατρίδος καθεστακότες· (ὁ δὲ
[13, 91]	δημοτικοὺς μᾶλλον· ἐκείνους μὲν γὰρ	δεσποτικῶς	ἄρχοντας τῶν πολιτῶν καταφρονεῖν τῶν
[13, 103]	χρόνον καταπολεμηθέντες οὐχ ὑφ' ἑνὸς	δεσπότου	μόνον, ἀλλὰ τριάκοντα· (Ὁ δ'
[13, 58]	τέκνοις ἐν ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ	δεσποτῶν	ἀναγκαζομένας ὑπακούειν, τούτους δ' ὁρῶσαι
[13, 34]	ὀλυμπιὰς δ' ἤχθη παρ' Ηλείοις	δευτέρα	πρὸς ταῖς ἐνενήκοντα, καθ' ἣν
[13, 39]	Ελλήσποντον ἐκομίζετο κατὰ σπουδήν, καὶ	δευτεραῖος	εἰς Σίγειον κατέπλευσεν. Οἱ δ'
[13, 82]	τὴν προτέραν δὲ ταύτης Ολυμπιάδα,	δευτέραν	ἐπὶ ταῖς ἐνενήκοντα, νικήσαντος Εξαινέτου
[13, 103]	πλείω τῶν ὀκτακοσίων, τῆς δὲ	δευτέρας	συντάξεως τὴν μὲν ἀρχὴν ἀπὸ
[13, 1]	δ' ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ	δευτέρου	πολέμου Καρχηδονίοις πρὸς Διονύσιον τὸν
[13, 109]	τῆς μάχης, ἂν δ' ἐλαττωμένους,	δέχεσθαι	τοὺς θλιβομένους· τοῖς δ' ἐν
[13, 4]	εἰς μὲν τὴν πόλιν οὐ	δεχομένων	τοὺς στρατιώτας, τοὺς δὲ στρατηγοὺς
[13, 90]	ἅπαντας τοὺς ἐγκαταλειφθέντας ἀνεῖλεν· ὅτε	δὴ	καὶ τοὺς ἐν τοῖς ναοῖς
[13, 9]	ἄλλης παρασκευῆς ὑπάρχοντα πλήρη· ἃ	δὴ	καταλαβόντες οἱ Συρακόσιοι παντελῶς ὑπ'
[13, 30]	εἰς εὐεργέτας πολλάκις γεγενημένους. Μὴ	δὴ	νῦν ἀγανακτούντων, εἰ τοιαῦτα πρὸς
[13, 74]	οὐκ ἀπέδωκε τῷ πιστεύσαντι. (Ταῦτα	δὴ	πάντα διανοούμενος ἐφοβεῖτο, μήποτε καιρὸν
[13, 15]	τῶν κατ' ὀλίγους ναυμαχούντων. (Ἔνθα	δὴ	παραβόλως ἀμφοτέρων περὶ τῆς νίκης
[13, 83]	αἰδοῖοι λιμένες, κακότητος ἄπειροι. (Καὶ	δή	ποτε πεντακοσίων ἱππέων παραγενομένων ἐκ
[13, 45]	περιχυθέντες κατεπόνουν τοὺς ἐναντίους. (Ἅ	δὴ	πυθόμενος Μίνδαρος ὁ τῶν Πελοποννησίων
[13, 64]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (Ἃ	δὴ	πυθόμενος ὁ τῶν Αθηναίων δῆμος
[13, 59]	μέρος τοῦ τείχους ἔπεσεν. Ἔνθα	δὴ	συνέβαινε καρτερωτάτην μάχην γίνεσθαι, τῶν
[13, 77]	πολὺ τῶν ἄλλων ἀπεσπάσθησαν. Ἂ	δὴ	συνιδὼν ὁ Κόνων, ὡς ἤδη
[13, 29]	ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν. (Ἐν ποτέρᾳ	δὴ	τάξει θῶμεν τοὺς αἰχμαλώτους; Ἐν
[13, 99]	ἐν αὐτῇ πάντας ἀπέσφαξαν. (Τότε	δή	φασι τὸν Καλλικρατίδαν λαμπρῶς ἀγωνισάμενον
[13, 104]	εἰς Εφεσον ἀνέστρεψεν. (Καθ' ὃν	δὴ	χρόνον ἐν τῇ Μιλήτῳ τινὲς
[13, 108]	πρὸς τοῖς τεσσαράκοντα. καθ' ὃν	δὴ	χρόνον καὶ Αντίμαχον τὸν ποιητὴν
[13, 15]	ἐπεθεώρουν τὴν μάχην. ~Καθ' ὃν	δὴ	χρόνον Νικίας ὁ τῶν Αθηναίων
[13, 38]	ἐν Σάμῳ διατρίβειν. (Καθ' ὃν	δὴ	χρόνον οἱ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ
[13, 54]	Λιβύης, καλουμένην Λιλύβαιον· (καθ' ὃν	δὴ	χρόνον τῶν Σελινουντίων τινὲς ἱππέων
[13, 72]	Βοιωτοὶ καθ' αὑτοὺς προνενικηκότες ἐπὶ	Δηλίῳ	τοὺς Αθηναίους, δεινὸν ἡγοῦντο τῶν
[13, 41]	δὲ ἀνδρῶν δώδεκα μόνον διασωθῆναι.	(Δηλοῖ	δὲ τὰ περὶ τούτων ἀνάθημα
[13, 82]	μεγάλην τέρψιν παρασκευάζειν τοῖς θεωμένοις.	(Δηλοῖ	δὲ τὴν τρυφὴν αὐτῶν καὶ
[13, 21]	Αθηναίους, μύρια μὲν εἰληφότας ἐκ	Δήλου	τάλαντα, τριήρεις δὲ διακοσίας εἰς
[13, 106]	ἐπιγραφὴν τὸ πλῆθος τοῦ χρήματος	δηλοῦσαν,	ταύτην ἀγνοήσας ὁ Γύλιππος τὰ
[13, 6]	τοὺς ἡγεμόνας τῶν Συρακοσίων καὶ	δηλώσαντος	τὰ προειρημένα, πιστεύσαντες περὶ τούτων
[13, 53]	καὶ Κλεοφῶν, μέγιστος ὢν τότε	δημαγωγός.	Ὃς παρελθὼν καὶ πολλὰ πρὸς
[13, 19]	αἰχμαλώτοις. Διοκλῆς δέ τις, τῶν	δημαγωγῶν	ἐνδοξότατος ὤν, ἀπεφήνατο γνώμην ὡς
[13, 34]	ἐτίμησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν	δημαγωγῶν	ὁ πλεῖστον παρ' αὐτοῖς ἰσχύσας
[13, 5]	κατηγορίαις, καὶ δεινῶς ὑπὸ τῶν	δημαγωγῶν	παροξυνθείς, ἀπέστειλε τὴν Σαλαμινίαν ναῦν
[13, 102]	καὶ παροξυνθεὶς ἀδίκως ὑπὸ τῶν	δημαγωγῶν	τὴν ὀργὴν ἀπέσκηψεν εἰς ἄνδρας
[13, 96]	τοὺς δυνατωτάτους ὄντας, Δαφναῖον καὶ	Δήμαρχον,	ἀνεῖλεν. (Διονύσιος μὲν οὖν ἐκ
[13, 101]	καταδικασθῆναι τοὺς στρατηγοὺς θανάτῳ καὶ	δημεύσει	τῶν οὐσιῶν. ~Τούτων δὲ κυρωθέντων,
[13, 92]	ἡδέως ὄψεσθαι τῶν ἐχθρῶν φόνους,	δημεύσεις	τῶν οὐσιῶν, ἑαυτοῖς ἀποκαθεσταμένα τὰ
[13, 92]	προαίρεσιν καὶ τὴν ἰδίαν ἐπιβολὴν	δημηγορήσας	οὐ μετρίως ἐξῆρε τὸν τῶν
[13, 5]	περικοπήν, διέβαλον αὐτὸν ἐν ταῖς	δημηγορίαις	ὡς συνωμοσίαν κατὰ τοῦ δήμου
[13, 19]	δὲ τοῦ δήμου καὶ τὴν	δημηγορίαν	οὐχ ὑπομένοντος, Νικόλαός τις, ἐστερημένος
[13, 28]	τοιούτοις χρησάμενος λόγοις κατέπαυσε τὴν	δημηγορίαν,	συμπαθεῖς ποιήσας τοὺς ἀκούοντας. Γύλιππος
[13, 4]	τῶν Αθηναίων περὶ συμμαχίας διελέγοντο.	(Δημηγοροῦντος	δὲ τοῦ Αλκιβιάδου τῶν στρατιωτῶν
[13, 101]	κατηγορίας καὶ τῶν πρὸς χάριν	δημηγορούντων	ἤκουον, τοὺς δ' ἀπολογουμένους συνθορυβοῦντες
[13, 31]	πρὸς ἀνθρώπους, οὓς δουλωσόμενοι παρεγένοντο;	Δήμητρα	καὶ Κόρην καὶ τὰ τούτων
[13, 48]	οἱ περὶ τῆς ἡγεμονίας διαγωνιζόμενοι	δῆμοι·	Λακεδαιμόνιοι γὰρ τοὺς πρωτεύοντας ἐν
[13, 22]	τοῖς ἄλλοις βασιλεῦσί τε καὶ	δήμοις	προσηνέχθη. (Τοιγαροῦν διαδοθείσης εἰς πάντα
[13, 5]	συνθέμενοι καταλῦσαι τὴν ἐν Αργει	δημοκρατίαν	πάντες ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀνῃρέθησαν.
[13, 34]	δῆμος ἀθυμήσας ἐξεχώρησεν ἑκουσίως τῆς	δημοκρατίας,	ἑλόμενος δὲ ἄνδρας τετρακοσίους, τούτοις
[13, 2]	δόξαις ἐπὶ τῇ καταλύσει τῆς	δημοκρατίας,	ἐμισοπονήρει καὶ τοὺς πράξαντας ἐζήτει
[13, 48]	διοικήσεως τῶν κοινῶν, Αθηναῖοι δὲ	δημοκρατίας	ἐν ταῖς πόλεσι καθίστανον. (Οἱ
[13, 36]	τὴν ὀλιγαρχίαν εὐθετωτέραν εἶναι τῆς	δημοκρατίας	ἐν ταῖς τοιαύταις περιστάσεσιν. (Οὐ
[13, 105]	καὶ διὰ τῶν εὐεργεσιῶν τὸν	δῆμον	ἀποκαταστῆσαι εἰς τὴν ἀρχαίαν εὔνοιαν.
[13, 31]	μὴ τοὺς συμβούλους, ἀλλὰ τὸν	δῆμον	ἀπολαμβάνειν τὰς χάριτας παρὰ τῶν
[13, 101]	κατ' αὐτῶν ἐπιστολὰς πρὸς τὸν	δῆμον,	διασαφοῦντες ὅτι τούτοις ἐπέταξαν ἀνελέσθαι
[13, 26]	ἅπαντες καταμέμψονται δικαίως τὸν Αθηναίων	δῆμον·	ἐὰν δὲ ἀκούσωσι παρὰ τὰ
[13, 103]	εἰς αἰτίαν ἦλθεν ὡς τὸν	δῆμον	ἐξηπατηκώς· οὐκ ἀξιωθεὶς δ' ἀπολογίας
[13, 6]	Αθήνας τινὰς ἔγραψαν πρὸς τὸν	δῆμον	ἐπιστολάς, ἐν αἷς ἠξίουν ἱππεῖς
[13, 6]	ἐπ' ἀσεβείᾳ καὶ φοβηθεὶς τὸν	δῆμον,	ἔφυγεν ἐκ τῆς Αττικῆς· οἱ
[13, 93]	τοὺς εὐπορωτάτους στασιάζοντας πρὸς τὸν	δῆμον,	καὶ κατηγορήσας αὐτῶν ἐν ἐκκλησίᾳ
[13, 94]	οὐ μετρίως εὐδοκίμησε, τὸν δὲ	δῆμον	κατὰ τῶν στρατηγῶν παρώξυνε. (Τέλος
[13, 34]	αὐτοῖς ἰσχύσας Διοκλῆς ἔπεισε τὸν	δῆμον	μεταστῆσαι τὴν πολιτείαν εἰς τὸ
[13, 104]	τινὲς ὀλιγαρχίας ὀρεγόμενοι κατέλυσαν τὸν	δῆμον,	συμπραξάντων αὐτοῖς Λακεδαιμονίων. Καὶ τὸ
[13, 25]	γὰρ οἴεσθε τὸν τῶν Αθηναίων	δῆμον	τελέως ἐξησθενηκέναι διὰ τὴν ἐν
[13, 53]	ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἐμετεώρισε τὸν	δῆμον,	τὸ μέγεθος τῶν εὐημερημάτων προφερόμενος,
[13, 64]	τῶν λαφύρων, βουλόμενοι κουφίσαι τὸν	δῆμον	τῶν εἰσφορῶν. (Λακεδαιμόνιοι δὲ πυνθανόμενοι
[13, 34]	πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους. διόπερ ὁ	δῆμος	ἀθυμήσας ἐξεχώρησεν ἑκουσίως τῆς δημοκρατίας,
[13, 68]	Ὡς δ' ἐγγὺς ἦσαν, ὁ	δῆμος	ἅπας ἀπήντα περιχαρὴς ἐπὶ τοῖς
[13, 31]	κύριος τοῦ πλήθους, ἀλλ' ὁ	δῆμος	ἐθίζει τὸν ῥήτορα τὰ βέλτιστα
[13, 52]	νίκης εἰς Αθήνας, ὁ μὲν	δῆμος	ἐκ τῶν προτέρων συμφορῶν ἀνελπίστους
[13, 19]	γῆρας· ὃν ὡς εἶδεν ὁ	δῆμος,	ἔληξε τοῦ θορύβου, νομίζων κατηγορήσειν
[13, 64]	δὴ πυθόμενος ὁ τῶν Αθηναίων	δῆμος	ἐξαπέστειλε τοῖς πολιορκουμένοις εἰς βοήθειαν
[13, 92]	τῶν ἐκκλησιαζόντων θυμόν· ὁ γὰρ	δῆμος	καὶ πάλαι μισῶν τοὺς στρατηγοὺς
[13, 64]	Αθήνας. Ἐφ' οἷς ὁ μὲν	δῆμος	ὀργισθείς, καὶ καταιτιασάμενος αὐτοῦ προδοσίαν,
[13, 2]	νυκτὶ περικοπῆναι. Ὁ μὲν οὖν	δῆμος,	οὐχ ὑπὸ τῶν τυχόντων νομίσας
[13, 101]	εἰς τοὺς στρατηγούς. (Διόπερ ὁ	δῆμος	προέθηκεν αὐτοῖς κρίσιν, καὶ Κόνωνα
[13, 5]	πολιτῶν ἀνῃρέθησαν. (Πιστεύσας οὖν ὁ	δῆμος	ταῖς κατηγορίαις, καὶ δεινῶς ὑπὸ
[13, 102]	πολεμίων ἑστακότας. (Οὕτως δ' ὁ	δῆμος	τότε παρεφρόνησε, καὶ παροξυνθεὶς ἀδίκως
[13, 21]	συμφέροντος συμβουλίαν. ~Ὁ μὲν οὖν	δῆμος	τῶν Αθηναίων τῆς ἰδίας ἀνοίας
[13, 31]	δικαίαν μισοπονηρίαν οὐκ ἔσχηκεν ὁ	δῆμος	τῶν Συρακοσίων. (Εἰ δὲ καὶ
[13, 74]	ἡμαρτημένα, ὁ δὲ τῶν Αθηναίων	δῆμος	ὑφορώμενος τὴν τἀνδρὸς τόλμαν δέκα
[13, 63]	ἐν ταῖς ἐκκλησίαις, ὁ μὲν	δῆμος	φανερὸς ἦν βουλόμενος καταδέχεσθαι τὸν
[13, 30]	ἀλλ' ὁ προσποιούμενος φιλανθρωπίᾳ διαφέρειν	δῆμος	ψηφίσμασι τὰς πόλεις ἄρδην ἀνῄρηκεν.
[13, 12]	συμβούλιον παρειλημμένων οἱ μὲν τῷ	Δημοσθένει	συγκατέθεντο περὶ τῆς ἀναγωγῆς, οἱ
[13, 19]	ἐν οἷς καὶ τοὺς στρατηγοὺς	Δημοσθένην	καὶ Νικίαν· οἱ δὲ λοιποὶ
[13, 12]	ἠναγκάσθησαν καὶ οἱ περὶ τὸν	Δημοσθένην	συγκαταθέσθαι διὰ τὴν πρὸς τὸ
[13, 64]	Αθηναίων αὐτὴν κατεσχηκότων, ἀφ' ὅτου	Δημοσθένης	αὐτὴν ἐτείχισεν. ~Τούτων δὲ πραττομένων
[13, 11]	ῥᾳδίως ἐξισωθῆναι τοῖς πολεμίοις δυνήσεσθαι.	(Δημοσθένης	δὲ πείσας τοὺς συνάρχοντας ἐπιθέσθαι
[13, 11]	πολεμίους νενικηκέναι, παρῆν Εὐρυμέδων καὶ	Δημοσθένης,	καταπεπλευκότες μὲν ἐξ Αθηνῶν μετὰ
[13, 18]	ἀλλὰ τῆς ἑαυτῶν φροντίζειν σωτηρίας.	Δημοσθένης	μὲν οὖν ἔφη δεῖν, λελυμένου
[13, 12]	πῶς δεῖ χρῆσθαι τοῖς πράγμασιν.	(Δημοσθένης	μὲν οὖν ᾤετο δεῖν ἀποπλεῖν
[13, 32]	ὁ φιλανθρώπως διακείμενος πρὸς ὑμᾶς,	Δημοσθένους	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων βουλομένων
[13, 10]	μὲν Αθηναῖοι πυνθανόμενοι τὸν μετὰ	Δημοσθένους	στόλον ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἥξειν,
[13, 10]	βουλόμενοι πρὶν ἐλθεῖν τὴν μετὰ	Δημοσθένους	στρατιὰν περὶ τῶν ὅλων διακριθῆναι,
[13, 18]	προῄεσαν ἐπὶ Κατάνης, ὧν μὲν	Δημοσθένους,	ὧν δὲ Νικίου καθηγουμένων. ~Οἱ
[13, 58]	οἱ γὰρ Ακραγαντῖνοι σιτομετρήσαντες αὐτοῖς	δημοσίᾳ	διέδωκαν κατὰ τὰς οἰκίας, παρακελευσάμενοι
[13, 35]	ἡρωικαῖς ἐτίμησαν καὶ νεὼν ᾠκοδόμησαν	δημοσίᾳ	τὸν ὕστερον ὑπὸ Διονυσίου κατὰ
[13, 94]	ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ δὲ διαφοροῦντες τὰ	δημόσια	τοὺς στρατιώτας ἀμίσθους πεποιήκασι, καὶ
[13, 29]	τῆς ἐκείνων τιμῆς; (Κοσμεῖν ἐψηφίσασθε	δημοσίᾳ	τοὺς τάφους τῶν μετηλλαχότων· καὶ
[13, 84]	συνακολουθοῦν πλῆθος οὐκ ἐχώρουν αἱ	δημόσιαι	κατὰ τὸ ἑξῆς ὁδοί, πάντων
[13, 103]	ἐδέθη, καὶ καταβληθεὶς εἰς τὴν	δημοσίαν	φυλακὴν ἔλαθε μετά τινων διορύξας
[13, 82]	αὐτῇ ποιῆσαι παντοίων εἰς τὰς	δημοσίας	ἑστιάσεις, μεθ' ὧν συνδιέτριβον κύκνοι
[13, 53]	δὲ πολεμοποιεῖν εἰωθότες καὶ τὰς	δημοσίας	ταραχὰς ἰδίας ποιούμενοι προσόδους ᾑροῦντο
[13, 17]	πολίτας τε καὶ συμμάχους ἀνελόμενοι	δημοσίας	ταφῆς ἠξίωσαν. ~Οἱ δ' Αθηναῖοι
[13, 35]	τοῦ πᾶν ἔγκλημα καὶ πρᾶγμα	δημόσιόν	τε καὶ ἰδιωτικὸν ἀμφισβητούμενον ὡρισμένης
[13, 102]	καὶ μελλόντων αὐτῶν ὑπὸ τῶν	δημοσίων	ἐπὶ τὸν θάνατον ἄγεσθαι, Διομέδων
[13, 92]	συνόδους ἐβλασφήμουν αὐτόν, ὁ δὲ	δημοτικὸς	ὄχλος, ἀγνοῶν τὴν ἐπιβουλήν, ἐπῄνει
[13, 48]	ἐφρόνουν τὰ Λακεδαιμονίων, ὁ δὲ	δημοτικὸς	ὄχλος ἔσπευδε τοῖς Αθηναίοις συμμαχεῖν.
[13, 91]	δυνατωτάτους, ἀλλὰ τοὺς εὐνουστάτους καὶ	δημοτικοὺς	μᾶλλον· ἐκείνους μὲν γὰρ δεσποτικῶς
[13, 48]	(Οἱ δὲ ἑξακόσιοι μετὰ τῶν	δημοτικῶν	ὁρμήσαντες ἐπὶ τοὺς τὰ Λακεδαιμονίων
[13, 2]	ἐπηγγέλλοντο· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν	δημοτικῶν	πολιτῶν καὶ ξένων, ἔτι δὲ
[13, 12]	τούτοις, ἐὰν ἄνευ τῆς τοῦ	δήμου	γνώμης εἰρήνην ποιησάμενοι πρὸς τοὺς
[13, 43]	τῇ γερουσίᾳ τὰς παρὰ τοῦ	δήμου	δεδομένας ἐντολὰς εἰπόντων, οὐ μετρίως
[13, 19]	ἐνεγκεῖν ἀνθρωπίνως. (Θορυβοῦντος δὲ τοῦ	δήμου	καὶ τὴν δημηγορίαν οὐχ ὑπομένοντος,
[13, 5]	δημηγορίαις ὡς συνωμοσίαν κατὰ τοῦ	δήμου	πεποιημένον. Συνελάβετο δ' αὐτῶν ταῖς
[13, 21]	ἐξουσίαν. (Οὐκοῦν παρὰ μὲν τοῦ	δήμου	πολλαπλασίαν εἰλήφατε τιμωρίαν, παρὰ δὲ
[13, 106]	ἀπέγνω φοβηθεὶς τὴν ὀργὴν τοῦ	δήμου,	πρὸς Εὐαγόραν δὲ τὸν ἀφηγούμενον
[13, 15]	καταισχῦναι, τοὺς δ' ὑπὸ τοῦ	δήμου	τετιμημένους προτρεπόμενος ἀξίους φανῆναι τῶν
[13, 101]	ἐν πενθίμοις, δεόμενοι δὲ τοῦ	δήμου	τιμωρήσασθαι τοὺς περιεωρακότας ἀτάφους τοὺς
[13, 93]	ἐπῃνεῖτο δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ	δήμου	τῶν Γελῴων ὡς αἴτιος αὐτοῖς
[13, 20]	πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους ὑπὲρ τοῦ	δήμου	τῶν Συρακοσίων ἐξενεχθησομένη δόξα, ἀκέραιον
[13, 104]	δὲ χαριέστατοι τῶν τὰ τοῦ	δήμου	φρονούντων, ὄντες οὐκ ἐλάττους χιλίων,
[13, 2]	οὐσίαις εὐποροῦντες τῇ προθυμίᾳ τοῦ	δήμου	χαρίζεσθαι βουλόμενοι τινὲς μὲν ἰδίας
[13, 30]	Μηλίοις τύχης ἐκοινώνησαν; Ὥστε δύο	δήμους	πρὸς Αττικὴν ὀργὴν ἐπταικότας οὐδὲ
[13, 68]	φανερῶς καὶ θρασέως ἀντιτάξασθαι τῷ	δήμῳ	δυνάμενον, οἱ δ' ἄποροι ὑπειλήφεισαν
[13, 67]	εἰς Αθήνας κομίσαντες ἐπιτρέψαι τῷ	δήμῳ	περὶ αὐτῶν. ~Τοῦ δ' ἔτους
[13, 42]	ἄλλος εἶναι δόξας συνετός, τῷ	δήμῳ	συνεβούλευσε κατάγειν τὸν Αλκιβιάδην. τούτων
[13, 5]	ἀποπλεύσαντες εἰς Αθήνας ἀπήγγειλαν τῷ	δήμῳ	τὰ πεπραγμένα. (Οἱ μὲν οὖν
[13, 47]	ἐν τῇ πόλει, τῷ μὲν	δήμῳ	τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησε, παρὰ δὲ
[13, 42]	διαπεμψαμένων εἰς Αθήνας, ἔδοξε τῷ	δήμῳ	τὸν ἄνδρα τῶν ἐγκλημάτων ἀπολῦσαι
[13, 5]	τῶν πρέσβεων τὰ δόξαντα τῷ	δήμῳ,	τοὺς συνδιαβεβλημένους ἀναλαβὼν εἰς τὴν
[13, 101]	κατηγόρους. (Ἀναγνωσθεισῶν γὰρ ἐν τῷ	δήμῳ	τῶν ἐπιστολῶν εὐθὺς μὲν τοῖς
[13, 73]	ταῦτα τὸ λοιπὸν τῆς Αττικῆς	δῃώσαντες	εἰς Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν. (Αλκιβιάδης δὲ
[13, 73]	εἰς μάχην· οὐδενὸς δ' ἐξιόντος	δῃώσας	τὴν χώραν ἀπέπλευσεν ἐπὶ Μιτυλήνην.
[13, 28]	θεωρεῖς, ἔφη, τὸ πλῆθος τῶν	δι'	Αθηναίους δυστυχούντων; Οὗτοι πάντες οὐδὲν
[13, 32]	τῶν ὑπὸ πάντων ἑωραμένων. (Νὴ	Δί'	ἀλλὰ καλὸν μὴ ποιεῖν τὴν
[13, 31]	εἰ μὲν ἐπιστάμενοι σαφῶς ἠδίκησαν,	δι'	αὐτὴν τὴν προαίρεσιν ἄξιοι τιμωρίας,
[13, 96]	μεγίστην τῶν ἱστορουμένων τυραννίδα περιπεποιῆσθαι	δι'	ἑαυτοῦ καὶ πολυχρονιωτάτην. (Οἱ δὲ
[13, 105]	δὲ ὁ Αλκιβιάδης ἔπραττεν ἐπιθυμῶν	δι'	ἑαυτοῦ τῇ πατρίδι μέγα τι
[13, 15]	ἐφιλοτιμοῦντο πρὸς ἀλλήλους, ἑκάστου βουλομένου	δι'	ἑαυτοῦ τὴν νίκην περιγενέσθαι τῇ
[13, 43]	προγόνων ἀτιμίας διορθώσασθαι βουλόμενος, ἔσπευδε	δι'	ἑαυτοῦ τι κατασκευάσαι χρήσιμον τῇ
[13, 71]	τῇ φύσει πρόχειρος, καὶ σπεύδων	δι'	ἑαυτοῦ τι πρᾶξαι λαμπρόν, τῶν
[13, 20]	Εἰκότως οὖν μισῶ τοὺς Αθηναίους,	δι'	ἐκείνους οὐχ ὑπὸ τῶν τέκνων,
[13, 111]	δὲ γεγηρακότες ἢ νόσῳ βαρυνόμενοι	δι'	ἐρημίαν συγγενῶν ἢ φίλων ὑπελείποντο,
[13, 48]	μεγάλην στάσιν καὶ σφαγήν, ἣν	δι'	ἑτέρας μὲν αἰτίας λέγεται γενέσθαι,
[13, 18]	τῶν Λεοντίνων τινὰς εἶναι τοὺς	δι'	εὔνοιαν ἀπηγγελκότας, διεταράχθησαν οὐ μικρῶς
[13, 90]	τυγχάνειν, ὅταν κολακεύοντές τινας ἢ	δι'	ἔχθραν πικρότερον προσβάλλοντες ἀποσφάλλωνται τῆς
[13, 4]	πυλίδα παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν·	δι'	ἣν αἰτίαν ἠναγκάσθησαν οἱ Καταναῖοι
[13, 11]	παρασκευὴν ἐν στρογγύλοις πλοίοις ἐκόμιζον.	Δι'	ἣν αἰτίαν οἱ Συρακόσιοι πάλιν
[13, 70]	κυρίους ἑκάστους τῶν πόλεων ποιήσειν.	Δι'	ἣν αἰτίαν συνέβη τούτους πρὸς
[13, 94]	τούτων οὐδ' ἡντινοῦν ποιοῦνται φροντίδα.	(Δι'	ἣν δ' αἰτίαν ταῦτα πράττουσιν,
[13, 103]	καὶ νικήσαντα χαρᾷ περιπεσεῖν ἀνυπερβλήτῳ,	δι'	ἣν καὶ τελευτῆσαι. (Απολλόδωρος δ'
[13, 73]	καὶ πρὸς Φαρνάβαζον ἔχει φιλίαν,	δι'	ἧς ἐλπίζει καταλυθέντος τοῦ πολέμου
[13, 8]	τῶν Αθηναίων ἀποκτείναντες ἐνίκησαν, καὶ	δι'	ὅλης τῆς Επιπολῆς τὸ τεῖχος
[13, 111]	δ' ἦν παρηγγελμένον πυρὰ καίειν	δι'	ὅλης τῆς νυκτὸς καὶ θορυβοποιεῖν
[13, 38]	Αλκιβιάδην οὗτος μόνος συνεβούλευσε κατάγειν,	δι'	ὃν πάλιν ἑαυτοὺς ἀνέλαβον, καὶ
[13, 111]	ὄχλων· ἃ θεωροῦντες οἱ στρατιῶται	δι'	ὀργῆς μὲν εἶχον τὸν Διονύσιον,
[13, 94]	μέγεθος τοῦ πολέμου τοιούτου στρατηγοῦ,	δι'	οὗ δυνατὸν εἶναι εὐπορεῖν τοῖς
[13, 95]	τῶν ὄχλων φθάσαι βουλόμενος, ἐπεζήτει	δι'	οὗ τρόπου δύναιτο φύλακας αἰτήσασθαι
[13, 91]	Συρακοσίους, ὅτι τοιούτους προστάτας αἱροῦνται,	δι'	οὓς ἀπολέσθαι κινδυνεύει πᾶσα Σικελία.
[13, 26]	κοινὴν ἐποίησαν· οὗτοι νόμους εὗρον,	δι'	οὓς ὁ κοινὸς βίος ἐκ
[13, 32]	τούτοις ἀπολογίαν ὑπολείπεσθαι τοῖς ἁμαρτάνουσι.	~Δία,	ἀλλὰ Νικίας ὑπὲρ Συρακοσίων ἐπολιτεύσατο
[13, 46]	τὸν διωγμὸν αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι συνέβαινε·	διὰ	γὰρ τὸ μέγεθος τῶν κυμάτων
[13, 27]	ἡμᾶς εὔνοιαν μὴ τυχεῖν φιλανθρωπίας,	διὰ	δὲ τὴν ἐν τοῖς κοινοῖς
[13, 84]	γείτονος προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν.	(Διὰ	δὲ τὸ μέγεθος τῆς κατὰ
[13, 97]	εὐθέως ἔγνωσαν, οὐ μακρὰν ὁρμοῦντες,	διὰ	δὲ τὸ μέγεθος τῶν πνευμάτων
[13, 93]	μισθούς, ὧν ἡ πόλις ἔταξε.	(Διὰ	δὲ τούτου τοῦ τρόπου τούς
[13, 24]	νίκαις κατέδειξαν οὐ διὰ λίθων,	διὰ	δὲ τῶν τυχόντων ξύλων ἱστάναι
[13, 24]	κατὰ πόλεμον νίκαις κατέδειξαν οὐ	διὰ	λίθων, διὰ δὲ τῶν τυχόντων
[13, 67]	ἂν ἐκράτησαν Αθηναῖοι τῆς πόλεως	διὰ	μάχης, εἰ μὴ συννοήσας τὸν
[13, 27]	ὑπὲρ ἡμῶν Αθήνησι πεπολιτευμένον, καὶ	διὰ	μὲν τὴν εἰς ἡμᾶς εὔνοιαν
[13, 86]	τὰς φυλακὰς προπεμπομένων ἤγγελλόν τινες	διὰ	νυκτὸς εἴδωλα φαίνεσθαι τῶν τετελευτηκότων.
[13, 56]	τῶν ἱππέων τοὺς κρατίστους ἐπιλέξαντες	διὰ	νυκτὸς εὐθέως ἀπέστειλαν τοὺς μὲν
[13, 33]	αὐτὸς καταλύει νόμους, ἀνεβόησε, Μὰ	Δία	οὐ μὲν οὖν, ἀλλὰ καὶ
[13, 94]	τοῖς ῥηθεῖσι καὶ τοῦ λόγου	διὰ	πάσης τῆς δυνάμεως ῥυέντος, τότε
[13, 29]	ἐκείνων αὐτόχειρας; Εἰ μὴ νὴ	Δία	πολιτογραφήσαντες αὐτοὺς βούλεσθε καταλιπεῖν ἔμψυχα
[13, 29]	δυστυχοῦσι τὸν ἔλεον, τοῖς δὲ	διὰ	πονηρίαν ἀδικοῦσιν ἔταξαν τιμωρίαν. (Ἐν
[13, 29]	τὴν τιμωρίαν. (Εἰ δ' ἐλέγχονται	διὰ	πονηρίαν καὶ πλεονεξίαν τοιούτοις ἐλαττώμασι
[13, 66]	δυνάμεως ἀναζεύξας πρῶτον μὲν Σηλυβρίαν	διὰ	προδοσίας εἷλεν, ἐξ ἧς πολλὰ
[13, 71]	Αλκιβιάδης δὲ πυθόμενος τὸ γεγενημένον	διὰ	σπουδῆς ἀνέκαμψεν εἰς τὸ Νότιον,
[13, 92]	τῆς πατρίδος βουλεύσασθαι. (Καὶ γὰρ	διὰ	τὰς γεγενημένας ἐν τῇ πόλει
[13, 102]	ἄλλαις μάχαις λαμπρῶς ἠγωνισμένους, καὶ	διὰ	τὰς ἰδίας ἀρετὰς τρόπαια κατὰ
[13, 20]	κοινὰς τῆς πατρίδος συμφορὰς καὶ	διὰ	τὰς ἰδίας ἀτυχίας πικρῶς ἂν
[13, 20]	ὑπὲρ Αθηναίων, εἰκότως ἂν καὶ	διὰ	τὰς κοινὰς τῆς πατρίδος συμφορὰς
[13, 37]	ἀκόλουθον, ἀλλ' εἰς τοὐναντίον πάντα	διὰ	τὰς τῶν διαπολεμούντων ὑπεροχὰς μεταπεσεῖν
[13, 36]	τὰς περὶ Σικελίαν ἀτυχίας καὶ	διὰ	τὰς τῶν ἡγεμόνων καχεξίας μεθίσταντο
[13, 59]	μάλιστα ταύτην κατασκάψαι τὴν πόλιν.	(Διὰ	ταύτην γὰρ ὁ μὲν πατὴρ
[13, 10]	ταπεινοτέρας, πεισθέντες οἱ Συρακόσιοι πολλὰ	διὰ	ταύτην τὴν αἰτίαν ἐν τοῖς
[13, 43]	αὐτούς, ἑκουσίως ἐξεχώρουν, εὐλαβούμενοι, μὴ	διὰ	ταύτην τὴν πρόφασιν οἱ Συρακόσιοι
[13, 66]	ταύτῃ φρουρὰν κατέλιπεν, αὐτὸς δὲ	διὰ	τάχους ἧκε πρὸς τοὺς περὶ
[13, 36]	πραχθέντων οἱ σύμμαχοι τῶν Αθηναίων	διά	τε τὰς περὶ Σικελίαν ἀτυχίας
[13, 100]	τὰς τριήρεις, καὶ τοὺς στρατιώτας	διά	τε τὴν ἐκ τῆς μάχης
[13, 92]	οὐδεὶς ἐτόλμα περὶ τούτων ἀντειπεῖν	διά	τε τὴν τοῦ πλήθους ὁρμὴν
[13, 27]	Αθηναίων πόλεως ἀνῃρημένης; Βραχὺ τὸ	διὰ	τὴν ἁμαρτίαν μῖσος, μεγάλα δὲ
[13, 28]	Αθηναίους, οἳ τὸ γῆρας αὐτοῦ	διὰ	τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν πεποιήκασι, καὶ
[13, 11]	οἱ Αθηναῖοι καὶ νυκτὸς οὔσης	διὰ	τὴν ἀπειρίαν τῶν τόπων ἄλλοι
[13, 106]	Αθηναίοις πεπληρωμένων θόρυβος κατεῖχεν ἅπαντας	διὰ	τὴν ἀπροσδόκητον ἐπιφάνειαν τῶν πολεμίων.
[13, 71]	οὐ μακρὰν τῆς γῆς, Αθηναῖοι	διὰ	τὴν ἀταξίαν ἠλαττώθησαν καὶ ναῦς
[13, 91]	Συρακούσας κατηγόρουν τῶν στρατηγῶν, φάσκοντες	διὰ	τὴν ἐκείνων προδοσίαν ἀπολωλέναι τὴν
[13, 25]	τῶν Αθηναίων δῆμον τελέως ἐξησθενηκέναι	διὰ	τὴν ἐν Σικελίᾳ συμφοράν, ὃς
[13, 12]	καὶ φύσει δεισιδαίμων ὑπάρχων καὶ	διὰ	τὴν ἐν τῷ στρατοπέδῳ νόσον
[13, 27]	ἐπισημοτάτοις τῶν Ελλήνων ὑπάρχων καὶ	διὰ	τὴν καλοκἀγαθίαν ἐπαινούμενος μακαριστὸς ἦν
[13, 24]	αἱ ψυχαὶ μάλιστά πως ἐλέῳ	διὰ	τὴν κοινὴν τῆς φύσεως ὁμοπάθειαν.
[13, 85]	ἐν Γέλᾳ διέτριβεν, ἔχων ἀξίωμα	διὰ	τὴν πατρίδα. (Διόπερ ἠξίωσαν αὐτὸν
[13, 86]	τειχῶν. Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων	διὰ	τὴν πολυχειρίαν συντελουμένων ἐνέπεσεν εἰς
[13, 12]	οἱ περὶ τὸν Δημοσθένην συγκαταθέσθαι	διὰ	τὴν πρὸς τὸ θεῖον εὐλάβειαν.
[13, 88]	Τῶν μὲν γὰρ στρατιωτῶν πολλοὶ	διὰ	τὴν σπάνιν ἀπέθνησκον, οἱ δὲ
[13, 89]	πολεμίων ἐξέπληττε φόβος, ἅμα δὲ	διὰ	τὴν σπουδὴν ἠναγκάζοντο καταλιπεῖν εἰς
[13, 77]	ἐδίωκον, καὶ τοὺς μὲν ἐρέτας	διὰ	τὴν συνέχειαν τῆς εἰρεσίας ἐξέλυσαν,
[13, 43]	τελευτήσαντος, υἱὸς δὲ Γέσκωνος, ὃς	διὰ	τὴν τοῦ πατρὸς ἧτταν ἐφυγαδεύθη
[13, 48]	αἰτίας λέγεται γενέσθαι, μάλιστα δὲ	διὰ	τὴν ὑπάρχουσαν αὐτοῖς πρὸς ἀλλήλους
[13, 46]	χρόνον ἰσόρροπος ἦν ἡ μάχη	διὰ	τὴν ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἀμφοτέροις
[13, 23]	γὰρ ἐπὶ πολιορκίᾳ παραγενόμενοι καὶ	διὰ	τὴν ὑπεροχὴν ἀποτειχίσαντες τὴν πόλιν
[13, 113]	μὲν μετὰ τῶν ἠκολουθηκότων εἰσήλαυνε	διὰ	τῆς Αχραδινῆς, τῶν δ' ἱππέων
[13, 75]	μετὰ τρισχιλίων στρατιωτῶν, καὶ πορευθεὶς	διὰ	τῆς Γελῴας ἧκε νυκτὸς ἐπὶ
[13, 17]	τῇ γῇ προσπλέοντας ἠρώτων, εἰ	διὰ	τῆς γῆς εἰς Αθήνας πλεῦσαι
[13, 106]	ἐξελόμενος δὲ τάλαντα τριακόσια, καὶ	διὰ	τῆς ἐπιγραφῆς γνωσθεὶς ὑπὸ τῶν
[13, 63]	ἀποτυχὼν δὲ τῆς ἐπιβολῆς ὥρμησε	διὰ	τῆς μεσογείου, καὶ καταλαβόμενος τὸν
[13, 7]	μὲν πεζούς, διακοσίους δ' ἱππεῖς,	διὰ	τῆς μεσογείου παρῆγεν εἰς Συρακούσας.
[13, 8]	Ιμεραίων καὶ Σικανῶν τρισχιλίους ἦγε	διὰ	τῆς μεσογείου. Πυθόμενοι δὲ οἱ
[13, 112]	Ιταλιῶται καταλιπόντες αὐτὸν ἐπ' οἴκου	διὰ	τῆς μεσογείου τὴν πορείαν ἐποιήσαντο,
[13, 18]	δὲ συνεβούλευε καταλιπόντας τὰς ναῦς	διὰ	τῆς μεσογείου (χώρας) πρὸς τὰς
[13, 109]	ἔχων τὸ τῶν μισθοφόρων σύνταγμα	διὰ	τῆς πόλεως ὥρμησεν ἐπὶ τὸν
[13, 17]	τῶν Συρακοσίων τοὺς προσπλέοντας ἀνέκρινον,	διὰ	τί βουλομένων αὐτῶν εἰς τὰς
[13, 64]	Οὗτος μὲν οὖν ἐκπλεύσας, καὶ	διά	τινας χειμῶνας οὐ δυνηθεὶς τὸν
[13, 13]	ταῦτα τῶν Συρακοσίων ἐπικειμένων καὶ	διὰ	τὸ γεγονὸς εὐημέρημα θρασέως ἀγωνιζομένων,
[13, 19]	βῆμα κατεχόμενος ὑπὸ τῶν οἰκετῶν	διὰ	τὸ γῆρας· ὃν ὡς εἶδεν
[13, 80]	πόλεμον ἐξουσίαν ἐπέτρεψαν. (Παραιτουμένου δὲ	διὰ	τὸ γῆρας, προσκατέστησαν καὶ ἄλλον
[13, 92]	καὶ πάλαι μισῶν τοὺς στρατηγοὺς	διὰ	τὸ δοκεῖν κακῶς προΐστασθαι τοῦ
[13, 92]	τὴν τοῦ πλήθους ὁρμὴν καὶ	διὰ	τὸ θεωρεῖν ἑαυτῷ μὲν περιεσομένην
[13, 11]	δὲ Συρακοσίων ἐπηρμένων ταῖς ἐλπίσι	διὰ	τὸ καὶ κατὰ γῆν καὶ
[13, 47]	Βοιωτίᾳ. (Συγκαταθεμένων δὲ τῶν Βοιωτῶν	διὰ	τὸ κἀκείνοις συμφέρειν τὴν Εὔβοιαν
[13, 75]	οὖν ἐπὶ τῶν ὅρων κατέμεινε	διὰ	τὸ κωλύεσθαι τοὺς φυγάδας ὑπὸ
[13, 108]	καὶ γυναῖκας εἰς Συρακούσας ὑπεκθέσθαι	διὰ	τὸ μέγεθος τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου·
[13, 100]	ἐκ τῆς μάχης κακοπάθειαν καὶ	διὰ	τὸ μέγεθος τῶν κυμάτων ἀντιλέγειν
[13, 12]	στρατιωτῶν ἀπέθνησκον, καὶ πάντες μετεμέλοντο	διὰ	τὸ μὴ πάλαι τὸν ἀπόπλουν
[13, 60]	βαρβάρων συντρέχοντος ἐν ἀταξίᾳ πολλῇ	διὰ	τὸ μηδέποτ' ἂν ἐλπίσαι τοὺς
[13, 99]	ἦσαν τῶν κινδύνων οἱ πλεῖστοι	διὰ	τὸ μῆκος τοῦ πολέμου καὶ
[13, 22]	μὲν φόβῳ κατισχύοντας καιροτηρήσαντες ἀμύνονται	διὰ	τὸ μῖσος, τοὺς δὲ φιλανθρώπως
[13, 35]	νομοθεσίαν ἀναθεωρήσεως, μισοπόνηρος μὲν φαίνεται	διὰ	τὸ πάντων τῶν νομοθετῶν πικρότατα
[13, 108]	ἀνεπιτήδειον ἡγησάμεθα παρ' ἄλληλα θεῖναι	διὰ	τὸ παράδοξον. Οἱ δ' οὖν
[13, 72]	ἐγγίσας, καὶ ῥᾳδίως αὐτοὺς τρεψάμενος	διὰ	τὸ παράδοξον, ὀλίγους μὲν ἀνεῖλε,
[13, 74]	μὲν περὶ Αλκιβιάδην ἐθραύετο δόξα	διὰ	τὸ περὶ τὴν ναυμαχίαν ἐλάττωμα
[13, 13]	δὲ τῆς τῶν Αθηναίων φάλαγγος	διὰ	τὸ πλείοσιν αὐτοὺς ἀγωνίζεσθαι τριήρεσιν,
[13, 16]	τοὺς κελεύοντας τοὺς ἐνεδέχετο βλέπειν	διὰ	τὸ πλῆθος τῶν βελῶν. (Ἁπλῶς
[13, 47]	καὶ τοῖς παροικοῦσι ξένοις, ὥστε	διὰ	τὸ πλῆθος τῶν τοῖς ἔργοις
[13, 82]	κατεκαύθη, τὰ δὲ τελείως κατεσκάφη	διὰ	τὸ πολλάκις ἡλωκέναι τὴν πόλιν,
[13, 18]	(Οὐ πειθομένων δὲ τῶν στρατηγῶν	διὰ	τὸ πολλοὺς μὲν τραυματίας εἶναι
[13, 80]	δ' ἐν Σικελίᾳ καταλελειμμένους Καμπανοὺς	διὰ	τὸ προσκεκοφέναι τοῖς Καρχηδονίοις μετὰ
[13, 50]	ὡς ἂν τῶν μὲν Αθηναίων	διὰ	τὸ προτέρημα θρασύτερον ἢ συμφορώτερον
[13, 38]	καὶ τρεῖς, ἀπῆρεν εἰς Ελλήσποντον	διὰ	τὸ πυνθάνεσθαι τὸν τῶν Αθηναίων
[13, 77]	μὲν ἐν πολλῷ θορύβῳ καθειστήκεισαν	διὰ	τὸ τὰς ἀφυστερούσας ναῦς τὴν
[13, 98]	τὴν τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς πολεμίοις	διὰ	τὸ τὰς νήσους πολὺν ἐπέχειν
[13, 107]	ἁπάντων μέν, μάλιστα δὲ τροφῆς	διὰ	τὸ ταύτην ἀεὶ κατὰ θάλατταν
[13, 12]	ἐπὶ τὸ χεῖρον ἐκβάντων καὶ	διὰ	τὸ τὸν περικείμενον τόπον ὑπάρχειν
[13, 99]	πολέμου καὶ σπουδὴν ἀνυπέρβλητον εἰσεφέροντο	διὰ	τὸ τοὺς κρατίστους εἰς τὸν
[13, 35]	ἀλλ' ἢ ἐξηγητὴν τοῦ νομοθέτου,	διὰ	τὸ τοὺς νόμους γεγραμμένους ἀρχαίᾳ
[13, 35]	μὲν οὖν ἀκριβέστερον εἰπεῖν προήχθην	διὰ	τὸ τοὺς πλείους τῶν συγγραφέων
[13, 9]	τὴν γῆν καταφεύγειν οὐ δυνάμενοι	διὰ	τὸ τοὺς Συρακοσίους δυεῖν φρουρίων
[13, 100]	ᾤοντο δεῖν τοὺς τετελευτηκότας ἀναιρεῖσθαι	διὰ	τὸ χαλεπῶς διατίθεσθαι τοὺς Αθηναίους
[13, 37]	τῶν διαπολεμούντων ὑπεροχὰς μεταπεσεῖν συνέβη	διὰ	τοιαύτας αἰτίας. (Αλκιβιάδης φυγὰς ὢν
[13, 78]	ὄχλος πολὺς ἐκ τῶν ἀγρῶν	διὰ	τὸν πόλεμον συνεληλυθὼς ταχέως κατεσκεύασε
[13, 19]	Κατάνην, παλινοδίαν δὲ καταναγκάσαντες ποιήσασθαι	διὰ	τοῦ Ελωρίου πεδίου, πρὸς τῷ
[13, 110]	βοήθειαν· (οἵ τε γὰρ Σικελιῶται	διὰ	τοῦ πεδίου πορευόμενοι καθυστέρουν τῶν
[13, 56]	τοίχους, οὔτ' ἐπ' ἴσης διαγωνίσασθαι	διὰ	τοὺς ἀπὸ τῶν στεγῶν βάλλοντας.
[13, 56]	δυνάμενοι τοὺς ἐν τοῖς στενωποῖς	διὰ	τοὺς τῶν οἰκιῶν τοίχους, οὔτ'
[13, 17]	προδιδόασι τὴν πατρίδα, καὶ εἰ	διὰ	τοῦτο ἔφραξαν τὸ στόμα τοῦ
[13, 47]	κατοικοῦντες ἀφεστηκότες ἦσαν Αθηναίων, καὶ	διὰ	τοῦτο περιδεεῖς ἐγίνοντο, μήποτε νῆσον
[13, 36]	συμφορᾶς. Οὐ μὴν ἔληγόν γε	διὰ	τοῦτο τῆς (Λακεδαιμονίων) φιλοτιμίας περὶ
[13, 95]	τὴν ἐκκλησίαν ὡς ἐπιβεβουλευμένον, καὶ	διὰ	τοῦτο φυλακὴν λαβεῖν παρὰ τῶν
[13, 96]	τοὺς φυγάδας καὶ ἀσεβεῖς, ἐλπίζων	διὰ	τούτων βεβαιότατα τηρηθήσεσθαι τὴν τυραννίδα.
[13, 105]	πατρίδι μέγα τι κατεργάσασθαι καὶ	διὰ	τῶν εὐεργεσιῶν τὸν δῆμον ἀποκαταστῆσαι
[13, 95]	ἐπιβουλεύεσθαι, κραυγὴν ἐποίησε καὶ θόρυβον	διὰ	τῶν ἰδίων οἰκετῶν· τοῦτο δὲ
[13, 98]	αὐτός, ὥστε τοῦ μάντεως λέγοντος	διὰ	τῶν ἱερείων ὑμῖν μὲν προσημαίνεσθαι
[13, 67]	παρεδέχοντο τοὺς περὶ τὸν Αλκιβιάδην	διὰ	τῶν κλιμάκων κατὰ πολλὴν ἀσφάλειαν,
[13, 92]	κακῶς προΐστασθαι τοῦ πολέμου, τότε	διὰ	τῶν λόγων παροξυνθεὶς παραυτίκα τοὺς
[13, 101]	οἱ στρατηγοὶ τούτους εἶναι τοὺς	διαβαλόντας	πρὸς τὰ πλήθη περὶ τῶν
[13, 80]	μὲν οὖν τὰ πρὸς τὴν	διάβασιν	ἑτοιμάζοντες τάς τε τριήρεις πάσας
[13, 90]	ὁ Τίμαιος ἐν ταῖς ἱστορίαις	διαβεβαιωσάμενος	μὴ γεγονέναι τὸ σύνολον, ὑπ'
[13, 87]	τῶν Συρακοσίων τὸν Ιμέραν ποταμὸν	διαβεβηκότων	ἀπήντησαν οἱ βάρβαροι, καὶ παρατάξεως
[13, 109]	ἐπειδὰν ἴδωσι τοὺς πεζοὺς ὡρμημένους,	διαβῆναι	τὸν ποταμὸν καὶ τὸ πεδίον
[13, 79]	πρὶν ἢ δὲ τὰ στρατόπεδα	διαβιβάζειν,	καταλέξαντες τῶν πολιτῶν τινας καὶ
[13, 44]	διανοούμενος τῆς ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης	διαβιβάζειν	τὰς δυνάμεις. Τὰ μὲν οὖν
[13, 85]	~Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὰς δυνάμεις	διαβιβάσαντες	εἰς τὴν Σικελίαν ἀνέζευξαν ἐπὶ
[13, 81]	προσεδόκων καὶ τὰς δυνάμεις εὐθέως	διαβιβασθήσεσθαι.	Αἱ δὲ πόλεις τὸ μέγεθος
[13, 81]	δυνάμεσιν ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν κατάπλουν.	~Διαβοηθείσης	δὲ τῆς Αννίβα βοηθείας κατὰ
[13, 73]	ἐγίνοντο δὲ καὶ ἄλλαι πολλαὶ	διαβολαὶ	κατ' αὐτοῦ· τῶν γὰρ ἐν
[13, 74]	δὲ τοῦ πλήθους πιστεύοντος ταῖς	διαβολαῖς,	ἡ μὲν περὶ Αλκιβιάδην ἐθραύετο
[13, 5]	πεποιημένον. Συνελάβετο δ' αὐτῶν ταῖς	διαβολαῖς	τὸ πραχθὲν παρὰ τοῖς Αργείοις·
[13, 6]	πραττομένων Διαγόρας ὁ κληθεὶς ἄθεος,	διαβολῆς	τυχὼν ἐπ' ἀσεβείᾳ καὶ φοβηθεὶς
[13, 91]	δὲ περὶ τὸν Ακράγαντα συμφορᾶς	διαγγελθείσης,	τοσοῦτος τὴν νῆσον κατέσχε φόβος,
[13, 6]	οἱ δ' Αθηναῖοι τῷ ἀνελόντι	Διαγόραν	ἀργυρίου τάλαντον ἐπεκήρυξαν. (Κατὰ δὲ
[13, 6]	τὴν Σικελίαν. (Τούτων δὲ πραττομένων	Διαγόρας	ὁ κληθεὶς ἄθεος, διαβολῆς τυχὼν
[13, 105]	πεζῇ μετὰ Θρᾳκῶν πρὸς αὐτοὺς	διαγωνιεῖσθαι.	(Ταῦτα δὲ ὁ Αλκιβιάδης ἔπραττεν
[13, 106]	ναυσὶν ἀναστροφὴν ἔχοντες μήτε πεζῇ	διαγωνίζεσθαι	δυνάμενοι, βραχὺν ἀντισχόντες χρόνον ἐτράπησαν,
[13, 48]	εἶχον οἱ περὶ τῆς ἡγεμονίας	διαγωνιζόμενοι	δῆμοι· Λακεδαιμόνιοι γὰρ τοὺς πρωτεύοντας
[13, 58]	πατέρας, ἔτι δὲ ἀδελφούς, οἳ	διαγωνιζόμενοι	περὶ τῆς πατρίδος ἐτετελευτήκεισαν, ἐμακάριζον,
[13, 59]	τόπους ἐσάλευε, καὶ πολλῷ πλήθει	διαγωνιζόμενος	ἐκ διαδοχῆς κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους,
[13, 56]	ἦν τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων	διαγωνιζομένους.	(Πολλῶν δ' ἀναιρουμένων παρ' ἀμφοτέροις,
[13, 110]	Σικελιῶται πρὸς τοὺς ἀπαντήσαντας Λίβυας	διαγωνισάμενοι	συχνοὺς μὲν αὐτῶν ἀνεῖλον, τοὺς
[13, 110]	τῆς δυνάμεως ἐπιστρέψαντες καὶ πολὺν	διαγωνισάμενοι	χρόνον μόγις ἐξέωσαν τοὺς ἐντὸς
[13, 79]	πληρώσας τὰς ναῦς, καὶ πολὺν	διαγωνισάμενος	χρόνον, μόγις τῷ τε πλήθει
[13, 56]	οἰκιῶν τοίχους, οὔτ' ἐπ' ἴσης	διαγωνίσασθαι	διὰ τοὺς ἀπὸ τῶν στεγῶν
[13, 73]	τῇ πόλει περὶ τοῦ τροπαίου	διαγωνίσασθαι.	(Τῶν δ' Αθηναίων ἐξαγαγόντων τοὺς
[13, 50]	τὴν ταχίστην ἥκειν, ὅπως πεζῇ	διαγωνίσωνται.	~Τῶν δὲ Αθηναίων περὶ ταῦτα
[13, 75]	βασιλεὺς ἐτελεύτησεν ἄρξας ἔτη πεντήκοντα,	διαδεξάμενος	δὲ τὴν ἀρχὴν Παυσανίας ἦρξεν
[13, 98]	ἂν ἐγώ τι πάθω, τὸν	διαδεξόμενον	Κλέαρχον, ἄνδρα πεῖραν δεδωκότα τῶν
[13, 56]	βέλη, τοῖς δὲ Καρχηδονίοις οἱ	διαδεχόμενοι	τοὺς κακοπαθοῦντας ἀκέραιοι διηγωνίζοντο. Τέλος
[13, 22]	τε καὶ δήμοις προσηνέχθη. (Τοιγαροῦν	διαδοθείσης	εἰς πάντα τόπον τῆς ἡμερότητος
[13, 62]	δ' αἰχμαλώτων γυναῖκας καὶ παῖδας	διαδοὺς	εἰς τὸ στρατόπεδον παρεφύλαττε, τῶν
[13, 85]	ἐφέδρους πρὸς τὰς τῶν καταπονουμένων	διαδοχάς.	Συνεμάχει δ' αὐτοῖς Δέξιππός τε
[13, 76]	ναυαρχίας χρόνου, Καλλικρατίδην ἐπὶ τὴν	διαδοχὴν	ἀπέστειλαν. Οὗτος δὲ νέος μὲν
[13, 63]	ἐν Πελοποννήσῳ τοῖς ἐπὶ τὴν	διαδοχὴν	ἀποσταλεῖσιν. (Αὐτὸς δ' ἐκ τῆς
[13, 56]	τείχους, καὶ τοῖς κρατίστοις ἐκ	διαδοχῆς	ἀγωνιζόμενος, ἐπ' ὀλίγον ἐξέωσε τοὺς
[13, 64]	μὲν πολέμιοι τὰς προσβολὰς ἐκ	διαδοχῆς	ἐποιοῦντο, τῶν δὲ ἰδίων οἱ
[13, 59]	καὶ πολλῷ πλήθει διαγωνιζόμενος ἐκ	διαδοχῆς	κατεπόνει τοὺς πολιορκουμένους, ἅτε καὶ
[13, 55]	καὶ τοῖς κρατίστοις στρατιώταις ἐκ	διαδοχῆς	προσέβαλλε τοῖς τείχεσιν. (Ὁμοῦ δὲ
[13, 5]	τοῦ κινδύνου, μετὰ τῶν συνδιαβεβλημένων	διαδρὰς	ἐκποδὼν ἐχωρίσθη. Οἱ δ' ἐν
[13, 103]	τινων διορύξας τὸ δεσμωτήριον καὶ	διαδρὰς	πρὸς τοὺς πολεμίους εἰς Δεκέλειαν,
[13, 42]	ἐν βύβλοις ὀκτώ· τινὲς δὲ	διαιροῦσιν	εἰς ἐννέα· Ξενοφῶν δὲ καὶ
[13, 111]	τὸν Διονύσιον, οἱ δὲ Καρχηδόνιοι	διαισθόμενοι	τὸ γεγονὸς μετεστρατοπέδευσαν εἰς τὴν
[13, 65]	πρὸς δὲ τοὺς Μεγαρεῖς χαλεπῶς	διακείμενοι	παμπληθεῖς ἀνεῖλον. (Λακεδαιμόνιοι δὲ Κρατησιππίδαν
[13, 8]	μόνον ἀπολελεῖφθαι, καὶ ταῦτ' ἀσθενῶς	διακείμενον.	(Οἱ δ' Αθηναῖοι μετ' Εὐρυμέδοντος
[13, 32]	τὴν πόλιν· καὶ ὁ φιλανθρώπως	διακείμενος	πρὸς ὑμᾶς, Δημοσθένους καὶ τῶν
[13, 12]	ἐν τῷ στρατοπέδῳ νόσον εὐλαβῶς	διακείμενος,	συνεκάλεσε τοὺς μάντεις. τούτων δ'
[13, 92]	τὴν ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος εὐθέτως	διακειμένους·	ἤμελλον γὰρ ἡδέως ὄψεσθαι τῶν
[13, 113]	ἐκβοηθοῦντας ἀνεῖλε, καὶ τῶν ἀλλοτρίως	διακειμένων	ἐπῄει τὰς οἰκίας, ὧν τοὺς
[13, 6]	τοῖς δὲ Συρακοσίων στρατηγοῖς πιθανόν,	διακελευσάμενοι	λέγειν τοῖς ἡγεμόσι τῶν Συρακοσίων,
[13, 71]	παραδοὺς Αντιόχῳ τῷ ἰδίῳ κυβερνήτῃ,	διακελευσάμενος	αὐτῷ μὴ ναυμαχεῖν, ἕως ἂν
[13, 10]	ὀλίγαις ἡμέραις ἥξειν, ἔκριναν μηκέτι	διακινδυνεύειν,	ἕως ἂν ἡ δύναμις ἐκείνη
[13, 49]	τῶν στρατηγῶν περὶ τῶν ὅλων	διακινδυνεῦσαι.	(Μίνδαρος δ' ὁ τῶν Λακεδαιμονίων
[13, 39]	καὶ πολὺν χρόνον ἀλλήλους περιέπλεον,	διακλείοντες	τὰ στενὰ καὶ περὶ τῆς
[13, 78]	τῆς ἐπὶ τὴν πόλιν ἐπανόδου	διακλείσασαι	φυγεῖν πρὸς τὴν γῆν ἐβιάσαντο.
[13, 62]	εἰς ἔδαφος κατέσκαψεν, οἰκισθεῖσαν ἔτη	διακόσια	τεσσαράκοντα· τῶν δ' αἰχμαλώτων γυναῖκας
[13, 107]	ἐστρατοπέδευον, Λύσανδρος δὲ πλέον ἢ	διακοσίαις	τριήρεσιν εἰς τὸν Πειραιέα κατέπλευσεν.
[13, 21]	ἐκ Δήλου τάλαντα, τριήρεις δὲ	διακοσίας	εἰς Σικελίαν ἀπεσταλκότας καὶ τοὺς
[13, 90]	τῆς ἁλώσεως σχεδὸν ἑξήκοντα καὶ	διακοσίοις	ἔτεσιν ἐκπορθήσας Καρχηδόνα τοῖς Ακραγαντίνοις
[13, 72]	ἐκ τῆς πόλεως καὶ περὶ	διακοσίους	αὐτῶν ἀνεῖλεν· ἐγκλείσας δ' αὐτοὺς
[13, 7]	τοὺς ἅπαντας τρισχιλίους μὲν πεζούς,	διακοσίους	δ' ἱππεῖς, διὰ τῆς μεσογείου
[13, 72]	καὶ τῶν ἱππέων εἰς χιλίους	διακοσίους,	ὧν ἐννακοσίους μὲν Βοιωτοὶ παρείχοντο,
[13, 68]	τῶν ἡλωκυιῶν νεῶν οὐκ ἐλάττους	διακοσίων,	αἰχμαλώτων δὲ ἀνδρῶν καὶ λαφύρων
[13, 7]	αὐτοῖς ἐξ Αθηνῶν ἱππέων μὲν	διακοσίων	πεντήκοντα, ἀργυρίου δὲ ταλάντων τριακοσίων,
[13, 7]	παρὰ δὲ τῶν Σικελῶν ἱππέων	διακοσίων	πεντήκοντα, συνήγαγον ἱππεῖς τοὺς πάντας
[13, 59]	τῆς κτίσεως οἰκηθεῖσα χρόνον ἐτῶν	διακοσίων	τεσσαράκοντα δύο ἑάλω. Ὁ δὲ
[13, 10]	Δημοσθένους στρατιὰν περὶ τῶν ὅλων	διακριθῆναι,	καθ' ἡμέραν ἐπιπλέοντες ταῖς τῶν
[13, 43]	(Ἀποστειλάντων δὲ καὶ Σελινουντίων πρέσβεις,	διακριθῆναι	μὲν μὴ βουλομένων, πολλὰ δὲ
[13, 43]	τοῦ μὴ βούλεσθαι τοὺς Σελινουντίους	διακριθῆναι	μὴ συμμαχήσειν αὐτοῖς τοὺς Συρακοσίους.
[13, 111]	τὸν τόπον περὶ τῶν ὅλων	διακρίνεσθαι	τοῖς πολεμίοις, πρὸς τὴν ἑσπέραν
[13, 57]	εἰς τὰς ὁδοὺς βιαζομένων οὐ	διακρίνοντες	οὔτε φύσιν οὔθ' ἡλικίαν, ἀλλ'
[13, 7]	ἐπεξελθόντες ἐκ τῆς πόλεως ἐπεχείρησαν	διακωλύειν	τοὺς οἰκοδομοῦντας τὸ τεῖχος· γενομένης
[13, 40]	ὑπὸ τῆς τοῦ ῥοῦ βίας	διακωλυόμενοι	πράττειν ἐφ' ἱκανὸν χρόνον διεκινδύνευον,
[13, 19]	ἐξαπτόμενοι καὶ βαδίζειν εἰς τοὔμπροσθεν	διακωλύοντες.	(Ἐπὶ τρεῖς δ' ἡμέρας ἐπακολουθοῦντες
[13, 37]	χρόνον διαφέρωνται. (Ὅθεν ὁ Φαρνάβαζος	διαλαβὼν	εὖ λέγειν τὸν Αλκιβιάδην, πάλιν
[13, 14]	ἀγκυρῶν ὁρμίσαντες, καὶ σιδηραῖς ἁλύσεσι	διαλαμβάνοντες,	ἐπὶ τὰ σκάφη γεφύρας ἐκ
[13, 35]	τὸ τοὺς νόμους γεγραμμένους ἀρχαίᾳ	διαλέκτῳ	δοκεῖν εἶναι δυσκατανοήτους. (Μεγάλης δὲ
[13, 53]	πολλὰ πρὸς τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως	διαλεχθεὶς	ἐμετεώρισε τὸν δῆμον, τὸ μέγεθος
[13, 102]	(Ὁ μὲν οὖν Διομέδων ταῦτα	διαλεχθεὶς	ἐπὶ τὸν κυρωθέντα θάνατον ἀπήγετο
[13, 92]	δὲ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην πολλὰ	διαλεχθεὶς	οἰκεῖα τοῖς πράγμασι συμψήφους ἔλαβε
[13, 1]	ἐν τῷ προοιμίῳ περί τινων	διαλεχθέντας	ἐφ' ὅσον ἦν εὔκαιρον, οὕτως
[13, 53]	καὶ τούτοις παραπλήσια τοῦ Λάκωνος	διαλεχθέντος,	οἱ μὲν ἐπιεικέστατοι τῶν Αθηναίων
[13, 33]	ἀπολογίαν ἑαυτοῖς εὐσχήμονα καταλείψετε. ~Τοιαῦτα	διαλεχθέντος	τοῦ Λάκωνος μετέπεσε τὸ πλῆθος
[13, 36]	τὰς ἐκ Φοινίκης τριήρεις τριακοσίας,	διαλογιζόμενος	ἀποστεῖλαι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ τὴν
[13, 95]	γὰρ αὐτῶν τὸν πόρον ῥᾴδιον.	(Διαλυθείσης	δὲ τῆς ἐκκλησίας οὐκ ὀλίγοι
[13, 9]	λοιπὰς ἕως τῆς Νήσου κατεδίωξαν.	Διαλυθείσης	δὲ τῆς μάχης ἑκάτεροι τρόπαιον
[13, 52]	(Οὐ μόνον δὲ τούτων ἕνεκα	διαλυθῆναι	σπεύδομεν, ἀλλὰ καὶ τὸ πάτριον
[13, 62]	αἰκισάμενος κατέσφαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα	διαλύσας	τὸ στρατόπεδον, τοὺς μὲν ἀπὸ
[13, 114]	Συρακούσας κήρυκα, παρακαλῶν τοὺς ἡττημένους	διαλύσασθαι.	Ἀσμένως δ' ὑπακούσαντος τοῦ Διονυσίου
[13, 32]	κόλασιν, ἐὰν ὑμῖν δοκῇ, προσηκόντως	διαλύσεσθε	τὴν ἔχθραν. Οὐ γὰρ δίκαιον,
[13, 15]	ἐπιστρέφειν ἀπὸ τοῦ ζεύγματος καὶ	διαμάχεσθαι.	(Ποιουμένων δὲ τὰς ἀνακρούσεις τῶν
[13, 83]	τὴν οἰκίαν πιθεῶνος λέγων ὡς	διαμείναντος	αὐτοῦ τε στρατευομένου ἐν Ακράγαντι
[13, 114]	δ' ἧττον καὶ κατὰ Λιβύην	διαμείναντος	τοῦ λοιμοῦ, παμπληθεῖς αὐτῶν τε
[13, 90]	Ακραγαντίνοις μετὰ τῶν ἄλλων τῶν	διαμεινάντων	παρὰ τοῖς Καρχηδονίοις ἀποκατέστησε τὸν
[13, 107]	τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος, ἔτη	διαμείνας	ἑπτὰ πρὸς τοῖς εἴκοσι. ~Μικρὸν
[13, 81]	δὲ τοῦ πλούτου παρ' αὐτοῖς	διαμένει	σημεῖα, περὶ ὧν οὐκ ἀνοίκειόν
[13, 82]	μέχρι τοῦ καθ' ἑαυτὸν βίου	διαμένοντα.	(Καὶ κατὰ τὴν προτέραν δὲ
[13, 24]	(Ἆρ' οὐχ ὅπως ὀλίγον χρόνον	διαμένοντα	ταχέως ἀφανίζηται τὰ τῆς ἔχθρας
[13, 79]	σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας, βουλόμενος αὐτοὺς	διαναπαῦσαι.	(Μετὰ δέ τινα καιρὸν πάλιν
[13, 77]	ναῦς προσπλεούσας, τὸ μὲν αὐτοῦ	διαναυμαχεῖν	ἔκρινεν ἐπισφαλὲς εἶναι πρὸς διπλασίας
[13, 96]	παρεσκευάζοντο μηχανήματα καὶ βέλη παντοδαπά,	διανοούμενοι	πρώτην πολιορκῆσαι τὴν τῶν Γελῴων
[13, 74]	τῷ πιστεύσαντι. (Ταῦτα δὴ πάντα	διανοούμενος	ἐφοβεῖτο, μήποτε καιρὸν λαβόντες Αθηναῖοι
[13, 44]	τοὺς κρατίστους, καὶ ναῦς παρεσκευάζετο,	διανοούμενος	τῆς ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης διαβιβάζειν
[13, 84]	περὶ τῶν ἐν τοῖς φυλακείοις	διανυκτερευόντων,	ὅπως μή τις ἔχῃ πλεῖον
[13, 110]	παρὰ τὴν θάλατταν τὸ πᾶν	διανύσαντες	ἐπέθεντο τῇ παρεμβολῇ τῶν Καρχηδονίων,
[13, 113]	ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους. ~Διονύσιος δὲ	διανύσας	σταδίους περὶ τετρακοσίους παρῆν περὶ
[13, 82]	εἴκοσι, καθ' ἣν εἰς τὰ	διαξύσματα	δύναται ἀνθρώπινον ἐναρμόζεσθαι σῶμα, τὸ
[13, 92]	δὲ πράττων διεδίδου λόγον ὡς	διαπεμπομένων	αὐτῶν πρὸς τοὺς πολεμίους. Οὕτω
[13, 42]	λόγους προσδεξαμένων, καὶ περὶ τούτων	διαπεμψαμένων	εἰς Αθήνας, ἔδοξε τῷ δήμῳ
[13, 3]	συμμάχων. Ἐπεὶ δ' ἅπαντες ἠθροίσθησαν,	διαπλεύσαντες	τὸν Ιόνιον πόρον πρὸς ἄκραν
[13, 5]	δ' Αλκιβιάδης ἐκ τῆς Ιταλίας	διαπλεύσας	ἐπὶ Πελοπόννησον ἔφυγεν εἰς Σπάρτην,
[13, 105]	πολλὴν ὡμολόγησαν δώσειν, ἐὰν βούληται	διαπολεμεῖν	τοῖς Λακεδαιμονίοις· διόπερ αὐτοὺς ἠξίου
[13, 37]	κρεῖττον οὖν εἶναι περιορᾶν τοὺς	διαπολεμοῦντας	ἴσους ὄντας, ὅπως πρὸς ἀλλήλους
[13, 42]	ἦν. Ρωμαῖοι δὲ πρὸς Αἴκους	διαπολεμοῦντες	ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς τὴν χώραν
[13, 37]	τοὐναντίον πάντα διὰ τὰς τῶν	διαπολεμούντων	ὑπεροχὰς μεταπεσεῖν συνέβη διὰ τοιαύτας
[13, 107]	ἔγεμε νεκρῶν, οἱ δὲ λοιποὶ	διαπρεσβευσάμενοι	πρὸς Λακεδαιμονίους συνέθεντο τὴν εἰρήνην,
[13, 75]	τοῖς προαστείοις τῆς ἀνατετραμμένης πόλεως.	Διαπυθόμενος	δ' ἐν ᾧ τόπῳ παρετάχθησαν
[13, 55]	Αννίβας ἐπαγγειλάμενος τοῖς στρατιώταις εἰς	διαρπαγὴν	δώσειν τὴν πόλιν, τάς τε
[13, 89]	τὴν σπουδὴν ἠναγκάζοντο καταλιπεῖν εἰς	διαρπαγὴν	τοῖς βαρβάροις ταῦτ' ἐφ' οἷς
[13, 73]	Κυμαίοις, βουλόμενος αὐτῶν μετὰ προφάσεως	διαρπάσαι	τὴν χώραν. Καὶ τὸ μὲν
[13, 96]	ἱερὰ κατακαύσαντες καὶ τὴν πόλιν	διαρπάσαντες	αὐτοῦ παρεχείμασαν. Ἐπὶ δὲ τὴν
[13, 47]	τῶν ἄκρων, καὶ ξυλίνας τοῖς	διάρροις	ἐπέστησαν γεφύρας. (Θηραμένης δ' ὑπ'
[13, 101]	αὐτῶν ἐπιστολὰς πρὸς τὸν δῆμον,	διασαφοῦντες	ὅτι τούτοις ἐπέταξαν ἀνελέσθαι τοὺς
[13, 86]	ὑπερβολὴν μέγαν συνέβαινεν ὑπὸ κεραυνοῦ	διασεῖσθαι·	διόπερ αὐτοῦ καθαιρουμένου τῶν τε
[13, 85]	Αννίβας οἱ τῶν Καρχηδονίων στρατηγοὶ	διασκεψάμενοι	τὰ τείχη, καὶ καθ' ἕνα
[13, 109]	τὴν θάλατταν. (Ἔσπευδε γὰρ μὴ	διασπᾶν	τὴν στρατιάν, ἀλλ' ἐκ τοῦ
[13, 103]	χώραν ἐξελθόντα κυσὶ περιπεσεῖν καὶ	διασπασθῆναι	μικρῷ πρόσθεν τούτων τῶν χρόνων.
[13, 46]	ἀλλ' οἱ μὲν ἐκ πολλοῦ	διαστήματος	ἐφεστηκότες ἐτόξευον κατὰ τὸ συνεχές,
[13, 63]	ἐτείχισε καὶ πανταχόθεν κατεκάλει τοὺς	διασωζομένους	τῶν Σελινουντίων. (Πολλοὺς δὲ καὶ
[13, 57]	μηδὲν ἀσεβεῖν εἰς τὸ δαιμόνιον	διασωζόντων	τοὺς εἰς τὰ ἱερὰ καταπεφευγότας
[13, 75]	Τοὺς δὲ ἀπὸ τῆς μάχης	διασωθέντας	μεθιστάντες εἰς κρίσιν φυγῇ κατεδίκαζον·
[13, 89]	ἐντείνοντος. (Οὗτοι μὲν οὖν ἀσφαλῶς	διασωθέντες	εἰς Γέλαν ὕστερον εἰς Λεοντίνους
[13, 69]	πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, τῶν δὲ	διασωθέντων	οἱ μὲν κατὰ τὴν χώραν
[13, 41]	τῶν δὲ ἀνδρῶν δώδεκα μόνον	διασωθῆναι.	(Δηλοῖ δὲ τὰ περὶ τούτων
[13, 89]	ἡγοῦντο τὰ σώματα γοῦν αὑτῶν	διασῶσαι.	(Οὐ μόνον δὲ τῆς τοιαύτης
[13, 26]	συμβίωσιν· οὗτοι πρῶτοι τοὺς καταφυγόντας	διασώσαντες	τοὺς περὶ τῶν ἱκετῶν νόμους
[13, 34]	νομοθέτας εἰς τὸ τὴν πολιτείαν	διατάξαι	καὶ νόμους καινοὺς ἰδίᾳ συγγράψαι.
[13, 29]	ἀρχῆς τὰ περὶ τούτων νόμιμα	διατάξαντες	τοῖς μὲν δυστυχοῦσι τὸν ἔλεον,
[13, 28]	θυμοῖς, τί χρὴ νῦν ἡμᾶς	διατείνεσθαι	τοὺς μηδὲν ἠδικημένους; (Δότε δέ
[13, 46]	νεώς, ὅπερ ἦν σύσσημον αὐτοῖς	διατεταγμένον,	οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι καταπλαγέντες ἐτράπησαν,
[13, 27]	Συρακοσίων φροντίζων καὶ πρόξενος ὢν	διατετέλεκεν;	(Ἄτοπον οὖν Νικίαν κολάζεσθαι τὸν
[13, 100]	τετελευτηκότας ἀναιρεῖσθαι διὰ τὸ χαλεπῶς	διατίθεσθαι	τοὺς Αθηναίους ἐπὶ τοῖς ἀτάφους
[13, 105]	δυνάμενοι τὸν πλείω χρόνον ἐκεῖ	διατρέφειν	τὰς δυνάμεις. (Αλκιβιάδου δὲ πρὸς
[13, 38]	τῶν Αθηναίων στόλον ἐν Σάμῳ	διατρίβειν.	(Καθ' ὃν δὴ χρόνον οἱ
[13, 41]	κατέπλευσε πρὸς τοὺς ἐν Σάμῳ	διατρίβοντας,	οἳ πάλαι προακηκοότες ἦσαν, ὅτι
[13, 54]	τινὲς ἱππέων περὶ τοὺς τόπους	διατρίβοντες,	καὶ τὸ μέγεθος τοῦ καταπλέοντος
[13, 72]	ἔτυχε μὲν ἐν τῇ Δεκελείᾳ	διατρίβων	μετὰ τῆς δυνάμεως, πυνθανόμενος δὲ
[13, 45]	Μινδάρῳ· οὗτος γὰρ ἐν Αβύδῳ	διατρίβων	συνῆγε πανταχόθεν τὰς συμμαχούσας ναῦς
[13, 69]	ἤθροισε πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν	διατροφάς.	~Λακεδαιμόνιοι δὲ τήν τε ναυτικὴν
[13, 104]	παρέλαβε πρὸς τὰς τῶν στρατιωτῶν	διατροφάς.	(Ὁ δὲ Κῦρος, μεταπεμπομένου τοῦ
[13, 30]	ἔπραξαν, ἀλλ' ὁ προσποιούμενος φιλανθρωπίᾳ	διαφέρειν	δῆμος ψηφίσμασι τὰς πόλεις ἄρδην
[13, 102]	καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς δοκῶν	διαφέρειν.	(Σιωπησάντων δὲ πάντων εἶπεν· ἄνδρες
[13, 100]	κατωρθωκὼς ἦν πολλὰ καὶ ἐδόκει	διαφέρειν	στρατηγίᾳ τῶν ἄλλων. (Οἱ δὲ
[13, 38]	βίῳ κόσμιος καὶ φρονήσει δοκῶν	διαφέρειν	τῶν ἄλλων· καὶ γὰρ τὸν
[13, 70]	ναύαρχον εἵλαντο Λύσανδρον, δοκοῦντα στρατηγίᾳ	διαφέρειν	τῶν ἄλλων καὶ τόλμαν ἔμπρακτον
[13, 35]	~Διόπερ οἱ Συρακόσιοι τοὺς φρονήσει	διαφέροντας	τῶν πολιτῶν εἵλοντο νομοθέτας, ὧν
[13, 81]	τοῖς μεγέθεσι καὶ τῷ κάλλει	διαφέροντες,	καὶ τὸ πλεῖστον τῆς χώρας
[13, 82]	τῷ μεγέθει καὶ τῷ κάλλει	διαφερούσαις,	ἐν δὲ τῷ πρὸς δυσμὰς
[13, 48]	τοῖς Αθηναίοις συμμαχεῖν. (Καὶ γὰρ	διαφερούσας	τὰς σπουδὰς εἶχον οἱ περὶ
[13, 37]	πρὸς ἀλλήλους ὡς πλεῖστον χρόνον	διαφέρωνται.	(Ὅθεν ὁ Φαρνάβαζος διαλαβὼν εὖ
[13, 23]	πολέμους, ἐν οἷς οὐ ῥᾴδιον	διαφεύγειν	τὸν κίνδυνον ἄνθρωπον ὄντα. (Διόπερ
[13, 88]	Δέξιππος ὁ Λακεδαιμόνιος πεντεκαίδεκα ταλάντοις	διαφθαρῆναι·	εὐθὺ γὰρ ἀπεκρίνατο πρὸς τοὺς
[13, 87]	τῆς πόλεως στρατηγοὺς ἐπεξελθεῖν καὶ	διαφθεῖραι	τὴν τῶν πολεμίων δύναμιν ἀφεικέναι
[13, 76]	ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐπιχειροῦσιν αὐτὸν	διαφθείρειν	χρήμασι χαλεπῶς ἔφερε καὶ δίκην
[13, 16]	Συρακοσίων τριήρων παρὰ τὰ τείχη	διαφθείρεσθαί	τινας συνέβαινε, καὶ τοὺς ἰδίους
[13, 23]	δὲ πολεμίους ἐλάττους. (Τὴν δὲ	διαφορὰν	αἰώνιον διαφυλάττοντας παραδιδόναι παισὶ παίδων
[13, 24]	εἰ μὲν αἰώνιον ἵστασθαι τὴν	διαφορὰν	βούλεσθε, μάθετε τὴν ἀνθρωπίνην ἀσθένειαν
[13, 23]	τῶν ἠτυχηκότων ἐλέῳ σπείσασθαι τὴν	διαφοράν.	Δεῖ γὰρ τὴν μὲν πρὸς
[13, 48]	τὴν πρὸς ἀλλήλους πάλιν αὐξήσασα	διαφοράν.	Οἱ μὲν γὰρ προέχοντες τοῖς
[13, 79]	τὸ λοιπὸν ἠξίουν παύσασθαι τῆς	διαφορᾶς.	Οἷς οἱ Καρχηδόνιοι τὰς ἀποκρίσεις
[13, 94]	πολῖται πιστεύοντες ἑορτάζουσιν, αὐτοὶ δὲ	διαφοροῦντες	τὰ δημόσια τοὺς στρατιώτας ἀμίσθους
[13, 113]	δὲ καὶ Καμαριναῖοι τῷ Διονυσίῳ	διαφόρως	ἔχοντες εἰς Λεοντίνους ἀπηλλάγησαν. ~Διόπερ
[13, 78]	λιμένα πλεῦσαι καὶ λῦσαι τὸ	διάφραγμα	τῶν πολεμίων. (Ὁ δὲ Κόνων
[13, 79]	τῇ πόλει λιμένα, διέπλευσε τὰ	διαφράγματα,	καὶ καθωρμίσθη πλησίον τῆς πόλεως
[13, 78]	πληρώσας τὸν μεταξὺ τόπον τῶν	διαφραγμάτων·	οἱ δ' ἐπὶ τῶν μεγάλων
[13, 51]	πόλει Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ	διαφυγόντες	ἐκ τῆς μάχης ἔφυγον ἐπὶ
[13, 58]	ἀρετῆς. (Οἱ δὲ τὴν αἰχμαλωσίαν	διαφυγόντες	Σελινούντιοι, τὸν ἀριθμὸν ὄντες ἑξακόσιοι
[13, 91]	ἄλλην κτῆσιν ἀποσκευάζεσθαι. (Οἱ δὲ	διαφυγόντες	τὴν αἰχμαλωσίαν Ακραγαντῖνοι παραγενηθέντες εἰς
[13, 103]	τοὺς πολεμίους εἰς Δεκέλειαν, ὅπως	διαφυγὼν	τὸν θάνατον μὴ μόνον Αθήνησιν,
[13, 23]	ἐλάττους. (Τὴν δὲ διαφορὰν αἰώνιον	διαφυλάττοντας	παραδιδόναι παισὶ παίδων οὔτ' εὔγνωμον
[13, 28]	ἀπαραίτητον τὸ πρὸς Αθηναίους μῖσος	διαφυλάττων,	ἀναβὰς ἐπὶ τὸ βῆμα τῶν
[13, 47]	αἱ πόλεις ἅπασαι πρὸς τὴν	διάχωσιν	ἐπερρώσθησαν καὶ πρὸς ἀλλήλας ἡμιλλῶντο·
[13, 52]	ὑπὲρ ἀναστάσεως ἀγωνιᾶτε. (Καταλείπεταί μοι	διδάξαι,	πῶς τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα πλεονεκτοῦντες
[13, 54]	κόλπῳ πάσας ἐνεώλκησε, βουλόμενος ἔννοιαν	διδόναι	τοῖς Συρακοσίοις, ὡς οὐ πάρεστιν
[13, 30]	Σελινουντίους ἐξανδραποδίσασθαι, τοὺς δὲ λοιποὺς	διδόναι	φόρους ἀναγκάζειν. Ὅταν οὖν περὶ
[13, 10]	συμπλεκόμενοι καὶ τοῖς πολεμίοις οὐδεμίαν	διδόντες	ἀναστροφήν, τούς τε ἐπὶ τῶν
[13, 10]	πολλαῖς τῶν ἐμπιπτουσῶν νεῶν ἐμβολὰς	διδόντες	καὶ εἰς τὰς τῶν ἐναντίων
[13, 52]	τὰς εἰσφορὰς ἀπὸ τῶν ἰδίων	διδόντες	οὐσιῶν, ἅμα καὶ τὰς κακοπαθείας
[13, 27]	μετεσχηκότες τῶν φιλανθρωπιῶν τὴν χάριν	διδόντες	τῆς εὐεργεσίας, οἱ δὲ μέλλοντες
[13, 77]	τοῦ καιροῦ δ' ἀναστροφὴν οὐ	διδόντος	οὗτοι μὲν ἐν πολλῷ θορύβῳ
[13, 111]	τοῦ φόβου δ' οὐδεμίαν ἀναβολὴν	διδόντος	τινὲς μὲν ἀργύριον καὶ χρυσίον
[13, 91]	πλήθη, καὶ τὴν ἐκκλησίαν συνταράττων	διέβαλλε	τοὺς στρατηγούς, ὅτι χρήμασι πεισθέντες
[13, 5]	ἔχοντες τὴν τῶν ἀγαλμάτων περικοπήν,	διέβαλον	αὐτὸν ἐν ταῖς δημηγορίαις ὡς
[13, 80]	δὲ τῆς Ιταλίας μισθωσάμενοι Καμπανοὺς	διεβίβασαν	εἰς Λιβύην· ᾔδεισαν γὰρ τὴν
[13, 49]	ὑστεραίᾳ τοὺς μὲν ἐπιβεβηκότας στρατιώτας	διεβίβασαν	εἰς τὴν τῶν Κυζικηνῶν χώραν,
[13, 88]	μετὰ τῶν ἐφ' ἡγεμονίας τεταγμένων	διέγνωσαν	ἐξετάσαι τὸν ἐν τῇ πόλει
[13, 8]	ναῦς οὐκ ὀλίγας πληρώσαντες ναυμαχεῖν	διέγνωσαν·	κατὰ τάχος οὖν ἠξίου τριήρεις
[13, 108]	ἔτη ἐννεακαίδεκα, τὴν δ' ἡγεμονίαν	διεδέξατο	τῶν υἱῶν ὁ πρεσβύτατος Αρταξέρξης
[13, 56]	ἀμφοτέροις, τοῖς μὲν Καρχηδονίοις νεαλεῖς	διεδέχοντο	τὴν μάχην, τοῖς δὲ Σελινουντίοις
[13, 92]	ὅλως συνῆν· ταῦτα δὲ πράττων	διεδίδου	λόγον ὡς διαπεμπομένων αὐτῶν πρὸς
[13, 61]	δ' ἀνέστρεψαν ἀπὸ τῆς στρατείας.	(Διεδόθη	δὲ καὶ φήμη τις κατὰ
[13, 13]	γινομένης ὅλοις τοῖς στόλοις, ὡς	διεδόθη	λόγος τόν τε στρατηγὸν ἀνῃρῆσθαι
[13, 58]	γὰρ Ακραγαντῖνοι σιτομετρήσαντες αὐτοῖς δημοσίᾳ	διέδωκαν	κατὰ τὰς οἰκίας, παρακελευσάμενοι τοῖς
[13, 112]	τὴν δὲ γυναῖκα συλλαβόντες οὕτω	διέθεσαν	κακῶς, ὥστε καὶ τὸν τύραννον
[13, 50]	~Αὐτοὶ δ' εἰς τρία μέρη	διείλαντο	τὸ ναυτικόν, καὶ τοῦ μὲν
[13, 98]	τὰς νήσους πολὺν ἐπέχειν τόπον,	διείλατο	τὴν δύναμιν, καὶ δύο ποιήσας
[13, 54]	πόλιν παραγενηθεὶς εἰς δύο μέρη	διεῖλε	τὴν δύναμιν· περιστρατοπεδεύσας δ' αὐτὴν
[13, 109]	τοὺς πεζοὺς εἰς τρία μέρη	διεῖλεν,	ἓν μὲν τάγμα ποιήσας τῶν
[13, 35]	τῶν συγγραφέων ὀλιγωρότερον περὶ αὐτοῦ	διειλέχθαι.	~Οἱ δ' Αθηναῖοι πυθόμενοι τὴν
[13, 37]	συνδραμόντων ἅπαντες καταλελύσθαι τὸν πόλεμον	διειλήφεισαν·	οὐκέτι γὰρ τοὺς Αθηναίους οὐδὲ
[13, 30]	οὐ φέροντες, τὴν πελάγει τηλικούτῳ	διειργομένην	Σικελίαν ἐπεθύμησαν κατακληρουχῆσαι, τοὺς ἐνοικοῦντας
[13, 62]	(Ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν	διεκαρτέρησαν,	τῇ δ' ὑστεραίᾳ τῶν τριήρων
[13, 99]	ἔχοντες Βοιωτοὶ χρόνον μέν τινα	διεκαρτέρουν	εὐρώστως ἀγωνιζόμενοι· εὐλαβοῦντο γὰρ αὐτοί
[13, 73]	προσπεσόντων ἀπροσδοκήτως, χρόνον μέν τινα	διεκαρτέρουν	οἱ περὶ τὸν Αλκιβιάδην, μετὰ
[13, 78]	φυγὴν ἐπέστρεψεν, ἀλλὰ πρύμναν ἀνακρουόμεναι	διεκαρτέρουν,	προσδεχόμεναι τὰς ἀφυστερούσας· (Οἱ δὲ
[13, 89]	σύντονον καὶ κακοπάθειαν ὑπεράγουσαν μεταβαλλόμεναι	διεκαρτέρουν,	τοῦ φόβου τὰς ψυχὰς ἐντείνοντος.
[13, 2]	συμμάχων, ἑκουσίως προσιόντες τοῖς στρατηγοῖς	διεκελεύοντο	καταγράφειν ἑαυτοὺς εἰς τοὺς στρατιώτας.
[13, 40]	ἀμφοτέρους, οὐ μόνον ταῖς ἐμβολαῖς	διεκινδύνευον,	ἀλλὰ συμπλεκόμενοι τοῖς ἐπιβάταις διηγωνίζοντο.
[13, 46]	καὶ πολὺ προθυμότερον ταῖς τόλμαις	διεκινδύνευον·	ἐπεὶ δ' ἤδη σύνεγγυς ἦν
[13, 55]	ἡλικίαις ἐν τοῖς ὅπλοις ὄντες	διεκινδύνευον,	οἱ δὲ πρεσβύτεροι περί τε
[13, 40]	διακωλυόμενοι πράττειν ἐφ' ἱκανὸν χρόνον	διεκινδύνευον,	οὐδετέρων δυναμένων τυχεῖν τῆς νίκης.
[13, 46]	ἀπὸ τῆς γῆς καὶ παραβόλως	διεκινδύνευον,	ὑπὸ δὲ τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος
[13, 54]	(Ἐν τούτοις τήν τε δύναμιν	διεκόμιζε	καὶ τὰ πρὸς τὰς πολιορκίας
[13, 78]	τριήρεις ἐνεβίβασε καὶ κατὰ τὸν	διέκπλουν	ἀντιπρῴρους κατέστησε, τοὺς δ' ἐπὶ
[13, 47]	συγκεκλεισμένης τῆς θαλάττης· ὁ γὰρ	διέκπλους	ἀπελείφθη μιᾷ νηί. ᾠκοδόμησαν δὲ
[13, 78]	ἐνέκειτο, καὶ τὴν παράταξιν αὐτῶν	διεκώλυεν,	ἃς μὲν τιτρώσκων, ὧν δὲ
[13, 78]	ταῖς χηλαῖς τοῦ λιμένος τεταγμένοι	διεκώλυον	τοὺς ἀποτολμῶντας εἰς τὴν γῆν
[13, 86]	τῶν τε μάντεών τινες προνοήσαντες	διεκώλυσαν,	εὐθὺ δὲ καὶ λοιμὸς ἐνέπεσεν
[13, 71]	μετ' αὐτοῦ στρατιωτῶν, καιρὸν εἶναι	διέλαβε	πρᾶξαί τι τῆς Σπάρτης ἄξιον.
[13, 90]	ἑαυτὸν συγκατακαῦσαι. Μιᾷ γὰρ πράξει	διελάμβανεν	ἀφελέσθαι θεῶν ἀσέβειαν, πολεμίων ἁρπαγὰς
[13, 81]	ὁμοροῦντες τῇ τῶν Καρχηδονίων ἐπικρατείᾳ,	διελάμβανον,	ὅπερ ἦν, ἐπ' αὐτοὺς πρώτους
[13, 68]	εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν	διελάμβανον.	πρὸς δὲ τούτοις, ὥσπερ Λακεδαιμόνιοι
[13, 41]	ἀποδεξαμένων τῶν ἐν τῇ Σάμῳ,	διελέγετο	πρὸς αὐτοὺς περὶ τῆς καθόδου,
[13, 4]	στρατηγοὶ τῶν Αθηναίων περὶ συμμαχίας	διελέγοντο.	(Δημηγοροῦντος δὲ τοῦ Αλκιβιάδου τῶν
[13, 52]	δοθείσης παρελθὼν συντόμως καὶ λακωνικῶς	διελέχθη·	διόπερ ἔκρινα μὴ παραλιπεῖν τοὺς
[13, 88]	οἱ στρατηγοὶ πρόφασιν ἐνέγκαντες ὡς	διεληλύθασιν	οἱ ταχθέντες τῆς στρατηγίας χρόνοι,
[13, 38]	καιρούς. ~Τοῦ γὰρ ἐνιαυσιαίου χρόνου	διεληλυθότος	Αθήνησι μὲν ἦρχε Θεόπομπος, Ρωμαῖοι
[13, 76]	(Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται, τῷ Λυσάνδρῳ	διεληλυθότος	ἤδη τοῦ τῆς ναυαρχίας χρόνου,
[13, 81]	ὧν οὐκ ἀνοίκειόν ἐστι βραχέα	διελθεῖν.	~Ἥ τε γὰρ τῶν ἱερῶν
[13, 81]	ἧς οὐκ ἀνάρμοστόν μοι φαίνεται	διελθεῖν.	καὶ γὰρ ἀμπελῶνες τοῖς μεγέθεσι
[13, 68]	περὶ αὐτῶν. ~Τοῦ δ' ἔτους	διελθόντος	Αθηναῖοι μὲν Εὐκτήμονι παρέδωκαν τὴν
[13, 104]	χρόνων. ~Τοῦ δ' ἔτους τούτου	διελθόντος	Αθήνησι μὲν ἦρχεν Αλεξίας, ἐν
[13, 9]	δώδεκα. ~Τοῦ δὲ ἔτους τούτου	διελθόντος	Κλεόκριτος μὲν ἄρχων Αθηναίων ἦν,
[13, 56]	ἀναρπασθήσεσθαι. (Αννίβας δὲ τῆς νυκτὸς	διελθούσης	ἅμα ἡμέρᾳ πανταχόθεν μὲν προσέβαλε,
[13, 42]	Θεόπομπος δὲ τὰς Ελληνικὰς πράξεις	διελθὼν	ἐπ' ἔτη ἑπτακαίδεκα καταλήγει τὴν
[13, 110]	τῶν πολεμίων. Διονύσιος δὲ μόγις	διελθὼν	τὴν πόλιν, ὡς κατέλαβε τὸ
[13, 103]	Ακράγαντος ἅλωσιν, ἐν βύβλοις ἑπτὰ	διελθὼν	χρόνον ἐτῶν πλείω τῶν ὀκτακοσίων,
[13, 18]	οἱ δὲ τῶν Αθηναίων στρατηγοὶ	διελόμενοι	τοὺς στρατιώτας εἰς δύο μέρη,
[13, 42]	στρατιώταις καὶ τοῖς μεθ' ἑαυτοῦ	διελόμενος	τὰς ὠφελείας ταχὺ τοὺς εὖ
[13, 51]	ἔφοδον τῶν περὶ Θηραμένην, ἀλλὰ	διελόμενος	τοὺς Πελοποννησίους τοῖς μὲν ἡμίσεσιν
[13, 64]	Πόντου πλέοντας. (Μετὰ δὲ ταῦτα	διελομένων	αὐτῶν τὰς δυνάμεις, Θηραμένης μὲν
[13, 4]	τοῦ Αλκιβιάδου τῶν στρατιωτῶν τινες	διελόντες	πυλίδα παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν·
[13, 15]	ἔπλεον, καὶ φθάσαντες τοὺς πολεμίους	διέλυον	τὸ ζεῦγμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 56]	πρὸς μὲν Χαλκιδεῖς πόλεμον ἔχοντες	διελύσαντο,	τὰς δ' ἀπὸ τῆς χώρας
[13, 8]	Αθηναίους, καὶ ὁ πόλεμος οὗτος	διέμεινεν	ἔτη δώδεκα. ~Τοῦ δὲ ἔτους
[13, 92]	πρὸς Καρχηδονίους μάχαις ἀνδρείᾳ δόξας	διενηνοχέναι	περίβλεπτος ἦν παρὰ τοῖς Συρακοσίοις.
[13, 71]	δὲ λοιποὶ πρὸς τὴν γῆν	διενήξαντο.	Αλκιβιάδης δὲ πυθόμενος τὸ γεγενημένον
[13, 47]	βοηθείας πεζῆς τε καὶ ναυτικῆς·	διενοεῖτο	γὰρ ἐν ὅσῳ τὰ κατὰ
[13, 77]	ἐπισφαλὲς εἶναι πρὸς διπλασίας τριήρεις,	διενοεῖτο	δὲ ἔξω πλέων φυγεῖν καὶ
[13, 62]	δ' ἐν τῇ πόλει καταλειφθέντες	διενυκτέρευον	μὲν ἐν τοῖς ὅπλοις ἐπὶ
[13, 58]	συνήθους τρυφῆς ἐν πολεμίων ὕβρει	διενυκτέρευον,	ὑπομένουσαι δεινὰς ταλαιπωρίας· ὧν ἔνιαι
[13, 95]	συνέφυγεν εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ	διενυκτέρευσε	πυρὰ καίων καὶ τοὺς γνωριμωτάτους
[13, 76]	τὸ μέγεθος τῆς δυνάμεως, καὶ	διεξελθόντες	ἐξέλιπον τὸ χωρίον ὑπόσπονδοι. Καλλικρατίδας
[13, 106]	μὲν οὖν τριήρων δέκα μόνον	διεξέπεσον,	ὧν μίαν ἔχων Κόνων ὁ
[13, 96]	ἀρχῆς ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις	διέξιμεν·	δοκεῖ γὰρ οὗτος μεγίστην τῶν
[13, 81]	καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους περὶ συμμαχίας	διεπέμποντο·	ἀπέστελλον δὲ καὶ πρὸς τὰς
[13, 47]	ναῦς ἐπεσκεύαζε καὶ πρὸς Λακεδαιμονίους	διεπέμψατο	περὶ βοηθείας πεζῆς τε καὶ
[13, 78]	οὗτος μὲν ἐπὶ τὴν πόλιν	διέπλει,	Κόνων δ' ἅμα τῷ καταπλεῦσαι
[13, 79]	τὸν ἐν τῇ πόλει λιμένα,	διέπλευσε	τὰ διαφράγματα, καὶ καθωρμίσθη πλησίον
[13, 110]	τε μετὰ Διονυσίου μισθοφόροι μόγις	διεπορεύοντο	τὰς κατὰ τὴν πόλιν ὁδούς,
[13, 9]	τάξεις καὶ κατὰ τὸν διωγμὸν	διερριμμένων,	ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν ἐπιπλεύσαντες ἕνδεκα
[13, 97]	(Ἀκούσας δ' ὁ μάντις ταῦτα	διεσάφει	τοὺς ἑπτὰ τῶν στρατηγῶν ἀναιρεθήσεσθαι.
[13, 69]	οἱ μὲν κατὰ τὴν χώραν	διεσκεδάσθησαν,	οἱ δ' ἐντὸς τῶν τειχῶν
[13, 15]	τὰ τείχη, ταχέως ἀπ' ἀλλήλων	διεσπάσθησαν	αἱ τριήρεις ἅπασαι, καὶ χωρισθέντων
[13, 58]	ὄντες ἑξακόσιοι πρὸς τοῖς δισχιλίοις,	διεσώθησαν	εἰς Ακράγαντα καὶ πάντων ἔτυχον
[13, 78]	γῆν, καὶ καταλιπόντες τὰ σκάφη	διεσώθησαν	εἰς Μιτυλήνην. (Καλλικρατίδας δὲ τριάκοντα
[13, 8]	ἡμίσεις ἀνεῖλον· οἱ δὲ περιλειφθέντες	διεσώθησαν	εἰς Συρακούσας. (Ἐλθόντων δὲ τῶν
[13, 87]	οὖν φεύγοντες μετὰ πάσης ἀσφαλείας	διεσώθησαν	εἰς τὴν πρὸς τῇ πόλει
[13, 106]	κατὰ γῆν φυγόντες εἰς Σηστὸν	διεσώθησαν.	(Λύσανδρος δὲ τὰς λοιπὰς ναῦς
[13, 99]	Χίον, οἱ δ' εἰς Κύμην	διεσώθησαν.	~Οἱ δ' Αθηναῖοι διώξαντες ἐφ'
[13, 33]	μετεσχηκότες ὑπὸ τῶν νεωτέρων ἐξαρπαγέντες	διεσώθησαν,	οἱ δὲ λοιποὶ σχεδὸν ἅπαντες
[13, 110]	διώκοντας, οἱ λοιποὶ μετ' ἀσφαλείας	διεσώθησαν	πρὸς τὴν πόλιν. (Ἐκ δὲ
[13, 36]	εἴκοσι, τὰς δὲ λοιπὰς μόγις	διέσωσαν	εἰς Ερέτριαν. (Τούτων δὲ πραχθέντων
[13, 45]	ἐγγὺς ἀλλήλων ἐγενήθησαν οἱ στόλοι,	διέταξαν	ἀμφότεροι τὰς τριήρεις εἰς ναυμαχίαν·
[13, 98]	στρατηγοὺς παρ' ὅλην τὴν φάλαγγα	διέταξε,	καὶ τὰς καλουμένας Αργινούσας νήσους
[13, 78]	δ' ἐπὶ τὰ μεγάλα πλοῖα	διέταξε,	τινὰς δ' ἐπὶ τὰς χηλὰς
[13, 18]	εἶναι τοὺς δι' εὔνοιαν ἀπηγγελκότας,	διεταράχθησαν	οὐ μικρῶς καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν
[13, 101]	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας τετελευτηκότας χαλεπῶς	διετέθησαν.	(Θηραμένους δὲ καὶ Θρασυβούλου προαπεληλυθότων
[13, 35]	κατὰ τὴν νῆσον πόλεων χρώμεναι	διετέλεσαν	τοῖς τούτου νόμοις, μέχρι ὅτου
[13, 66]	οὐδὲν ἀξιόλογον δρῶντες τοὺς ἔνδον	διετέλουν·	ἐπεὶ δ' ὁ τῆς πόλεως
[13, 108]	ἡλικίαις ἐν τοῖς ὅπλοις ὄντες	διετέλουν	μαχόμενοι, τὸ δ' ἄλλο πλῆθος
[13, 96]	πόλεως τῶν Ελληνίδων ἐγενήθη τύραννος·	διετήρησε	δὲ τὴν δυναστείαν ἄχρι τῆς
[13, 38]	μέν τινα περὶ τὴν Μίλητον	διέτριβε,	προσδοκῶν τὴν παρὰ Φαρναβάζου βοήθειαν·
[13, 85]	ὡς Τίμαιός φησιν, ἐν Γέλᾳ	διέτριβεν,	ἔχων ἀξίωμα διὰ τὴν πατρίδα.
[13, 106]	φυγὼν ἐν Θουρίοις τῆς Ιταλίας	διέτριβεν.	Οὗτοι μὲν οὖν, ἄνδρες ἱκανοὶ
[13, 39]	~Οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα	διέτριβον.	Μίνδαρος δ' ὁ τῶν Λακεδαιμονίων
[13, 109]	(Ἐφ' ἡμέρας μὲν οὖν εἴκοσι	διέτριβον	οὐδὲν ἄξιον λόγου πράττοντες· μετὰ
[13, 65]	μέν τινα περὶ τὴν Ιωνίαν	διέτριψεν	οὐθὲν ἄξιον λόγου πράξας· μετὰ
[13, 68]	ἐπανορθώσοντα πενίαν. (Θράσει γὰρ πολὺ	διέφερε	τῶν ἄλλων, καὶ δεινότατος ἦν
[13, 57]	καθιερωμένην πολυτέλειαν. (Τοσοῦτο γὰρ ὠμότητι	διέφερον	οἱ βάρβαροι τῶν ἄλλων, ὥστε
[13, 80]	πεντεκαίδεκα μὲν τῶν Φοινισσῶν νεῶν	διεφθάρησαν,	αἱ δ' ἄλλαι νυκτὸς ἐπιγενομένης
[13, 17]	δὲ Αθηναίων ὅσοι μὴ μετέωροι	διεφθάρησαν,	ἐπεὶ πρὸς τὰ βράχη προσηνέχθησαν,
[13, 114]	Καρχηδονίων, ἔτι δὲ τῶν συμμάχων	διεφθάρησαν.	(Ἡμεῖς δὲ παραγενηθέντες ἐπὶ τὴν
[13, 13]	ναῦς ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ	διεφθάρησαν.	(Τῆς δὲ ναυμαχίας ἤδη γινομένης
[13, 108]	ἱκανῶς ὑπὸ τοῦ πυρὸς ἐδόκει	διεφθάρθαι,	τὰς γλυφὰς καὶ τὰ περιττοτέρως
[13, 13]	πρῶτον αἱ μάλιστα συνεγγίζουσαι ταῖς	διεφθαρμέναις	ναυσὶν ἐνέκλιναν, μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 17]	τῶν Συρακοσίων ὀκτὼ μὲν τελέως	διεφθαρμένων,	ἑκκαίδεκα δὲ συντετριμμένων. Οἱ δὲ
[13, 87]	(Τελέως δὲ ὅλον τὸ στρατόπεδον	διέφθειραν	ἂν καὶ μέχρι τῆς πόλεως
[13, 16]	κατετιτρώσκοντο καὶ τοῖς δόρασι τυπτόμενοι	διεφθείροντο.	(Οἱ δὲ κυβερνῆται θεωροῦντες τεταραγμένην
[13, 62]	δ' ἐκ τῶν οἰκιῶν εὐδαιμονία	διεφορεῖτο.	(Ὁ δ' Αννίβας τὰ μὲν
[13, 51]	ἀπεγνωκότες πάλιν ἐξαίφνης ταῖς ψυχαῖς	διηγείροντο	τηλικαύτης βοηθείας παραγεγενημένης. (Ἑπὶ πολὺν
[13, 98]	στόλους πρὸς ἑκάτερον μέρος δίχα	διηγωνίζετο.	(Διὸ καὶ παρείχετο μεγάλην κατάπληξιν
[13, 51]	Αλκιβιάδην ὑπὲρ τῶν ἀφελκομένων νεῶν	διηγωνίζετο,	Κλέαρχον δὲ τὸν Σπαρτιάτην μετὰ
[13, 46]	ὑπὲρ ὧν ἐνεκάλουν ἀπολογεῖσθαι, βιαιότερον	διηγωνίζετο	πρὸς τοὺς Αθηναίους· ἅμα δὲ
[13, 79]	(Ὁ γὰρ εἴσπλους ὑπὲρ οὗ	διηγωνίζοντο	λιμένα μὲν εἶχε καλόν, ἐκτὸς
[13, 72]	ἀλλήλοις πρὸς αὐτοῖς τοῖς τείχεσι	διηγωνίζοντο.	(Οἱ μὲν οὖν Βοιωτοὶ καθ'
[13, 79]	θερμῶν ἔτι τῶν πληγῶν οὐσῶν	διηγωνίζοντο·	πλεῖστοι δ' ὑπὸ τῶν λιθοφόρων
[13, 40]	διεκινδύνευον, ἀλλὰ συμπλεκόμενοι τοῖς ἐπιβάταις	διηγωνίζοντο.	Πολλὰ δ' ὑπὸ τῆς τοῦ
[13, 48]	τοὺς φυγάδας περὶ τῶν ὅλων	διηγωνίζοντο.	Τέλος δὲ νυκτὸς καταλαβούσης εἰς
[13, 56]	οἱ διαδεχόμενοι τοὺς κακοπαθοῦντας ἀκέραιοι	διηγωνίζοντο.	Τέλος δὲ τῆς μὲν ἔνδον
[13, 35]	Διοκλῆς. Τοσοῦτο γὰρ τῶν ἄλλων	διήνεγκε	συνέσει καὶ δόξῃ, ὥστε τῆς
[13, 88]	προτεταγμένας ᾔτουν· εἰ δὲ μή,	διηπειλοῦντο	μεταβάλλεσθαι πρὸς τοὺς πολεμίους. (Ὁ
[13, 43]	δεδομένας ἐντολὰς εἰπόντων, οὐ μετρίως	διηπόρησαν	οἱ Καρχηδόνιοι· ἅμα μὲν γὰρ
[13, 105]	τῶν Πελοποννησίων, οἱ μὲν Αθηναῖοι	διηπόρουν	ὅ, τι χρήσωνται τοῖς πράγμασιν,
[13, 112]	τὴν μὲν οἰκίαν τοῦ Διονυσίου	διήρπασαν	γέμουσαν ἀργύρου τε καὶ χρυσοῦ
[13, 111]	τὰ περιλειφθέντα κατὰ τὰς οἰκίας	διήρπασαν.	(Διονύσιος δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν
[13, 76]	νυκτὸς παρεισπεσὼν ἐντὸς τῶν τειχῶν,	διήρπασε	τὴν πόλιν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[13, 76]	τειχῶν, καὶ τὰς μὲν κτήσεις	διήρπασε,	τῶν δ' ἀνδρῶν φεισάμενος ἀπέδωκε
[13, 19]	καὶ Νικίαν· οἱ δὲ λοιποὶ	διηρπάσθησαν	ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν. (Οἱ γὰρ
[13, 57]	νυκτὸς οὔσης ἡ μὲν πόλις	διήρπαστο,	τῶν δ' οἰκιῶν αἱ μὲν
[13, 102]	ἔχον ὑμᾶς φροντίσαι, καὶ τῷ	Διὶ	τῷ σωτῆρι καὶ Απόλλωνι καὶ
[13, 26]	ἀδίκου ζωῆς εἰς ἥμερον καὶ	δικαίαν	ἐλήλυθε συμβίωσιν· οὗτοι πρῶτοι τοὺς
[13, 31]	καὶ πᾶσιν ἐνδείξασθαι, διότι τὴν	δικαίαν	μισοπονηρίαν οὐκ ἔσχηκεν ὁ δῆμος
[13, 31]	ἄλλων βίοις ἐθισθῶσιν. οὐ γὰρ	δίκαιόν	ἐστι τὴν Αθηναίων ἄγνοιαν Συρακοσίοις
[13, 27]	εἰ τοὺς ἐξ ἐπιβολῆς ἀδικήσαντας	δίκαιόν	ἐστι τιμωρεῖσθαι, τοὺς ἀκουσίως ἐξαμαρτάνοντας
[13, 32]	διαλύσεσθε τὴν ἔχθραν. Οὐ γὰρ	δίκαιον,	ὅταν μὲν κρατῶσιν, ὡς δούλοις
[13, 43]	τούτων, τῷ μὲν λόγῳ προσποιούμενος	δικαιοπραγεῖν,	τῇ δ' ἀληθείᾳ νομίζων ἐκ
[13, 31]	τιμωρίαν. ~Οὐκ ἔστιν οὖν τούτοις	δίκαιος	ἀποκείμενος ἔλεος· αὐτοὶ γὰρ αὐτὸν
[13, 35]	θεῖναι κατὰ πάντων τῶν ἀδικούντων,	δίκαιος	δ' ἐκ τοῦ περιττότερον τῶν
[13, 102]	περὶ τὸν πόλεμον ἔμπρακτος καὶ	δικαιοσύνῃ	τε καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς
[13, 30]	πράξαντες αὐτοὶ παραπλησίας τεύξονται τιμωρίας·	δικαιότατον	γάρ ἐστιν, ὃν καθ' ἑτέρων
[13, 76]	οὔπω τῶν ξενικῶν ἠθῶν πεπειραμένος,	δικαιότατος	δὲ Σπαρτιατῶν· ὁμολογουμένως δὲ καὶ
[13, 27]	τις τοὺς αἰχμαλώτους ἐξετάζων εὕροι	δικαίως	ἐλέου τυγχάνοντας. Οἱ μὲν γὰρ
[13, 22]	ἔσται φανερόν, ὡς ἐκεῖνοι μὲν	δικαίως	ἐσφάλησαν, ἡμεῖς δ' ἀξίως ηὐτυχήσαμεν,
[13, 31]	ὑπὲρ ὧν ἐξηπάτησαν, ὑμεῖς δὲ	δικαίως	μετελεύσεσθε τὸ πλῆθος ὑπὲρ ὧν
[13, 26]	πίστιν ἑαυτοὺς παραδόντας, ἅπαντες καταμέμψονται	δικαίως	τὸν Αθηναίων δῆμον· ἐὰν δὲ
[13, 74]	ὀργῆς καὶ τὰς ἐπενηνεγμένας αὐτῷ	δίκας	εὐλαβεῖτο. (Πολλοὶ γὰρ θεωροῦντες αὐτὸν
[13, 64]	ψυχήν, καὶ πρῶτος Αθηναίων δοκεῖ	δικαστήριον	δωροδοκῆσαι. (Οἱ δ' ἐν τῇ
[13, 5]	(Οἱ μὲν οὖν Αθηναῖοι παραδόντες	δικαστηρίῳ	τοῦ τε Αλκιβιάδου καὶ τῶν
[13, 5]	ἄλλων τῶν συμφυγόντων τὰ ὀνόματα	δίκην	ἐρήμην κατεδίκασαν θανάτου. Ὁ δ'
[13, 76]	διαφθείρειν χρήμασι χαλεπῶς ἔφερε καὶ	δίκην	παρ' αὐτῶν ἐλάμβανεν. (Οὗτος καταπλεύσας
[13, 91]	ἀλλ' ἐκ χειρὸς ἐπιθεῖναι τὴν	δίκην.	(Τῶν δ' ἀρχόντων ζημιούντων τὸν
[13, 32]	τυγχάνειν. Καὶ τοῦ μὲν δοῦναι	δίκην	ὧν ἔπραξαν ἀφεθήσονται, λόγῳ δ'
[13, 20]	ἣ τὸν ἐκείνων θάνατον ἐμήνυεν.	(Διὸ	καὶ καθ' ἡμέραν ἐπιζητῶν τὴν
[13, 92]	περίβλεπτος ἦν παρὰ τοῖς Συρακοσίοις.	(Διὸ	καὶ μετεωρισθεὶς ταῖς ἐλπίσι πᾶν
[13, 98]	πρὸς ἑκάτερον μέρος δίχα διηγωνίζετο.	(Διὸ	καὶ παρείχετο μεγάλην κατάπληξιν πολλαχῇ
[13, 63]	ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ερμοκράτην.	(Διὸ	καὶ περὶ αὐτοῦ πολλῶν λόγων
[13, 16]	τὴν νίκην περιγενέσθαι τῇ πατρίδι.	~Διὸ	καὶ πολλοὶ ταῖς τῶν ἐναντίων
[13, 39]	μὴ τὸν ῥοῦν ἔχωσιν ἐναντίον.	(Διὸ	καὶ πολὺν χρόνον ἀλλήλους περιέπλεον,
[13, 9]	φρούριον ἐποίησαν κατὰ τῆς Αττικῆς·	διὸ	καὶ συνέβη τὸν πόλεμον τοῦτον
[13, 104]	οὐδὲν οὐδ' ἄξιον μνήμης ἔπραξε·	διὸ	καὶ ταῦτα μὲν οὐκ ἀναγράφειν
[13, 57]	ἐκ τῶν στενωπῶν οἱ Σελινούντιοι.	~Διὸ	καὶ τῆς πόλεως καταλαμβανομένης παρὰ
[13, 59]	μὴ ταὐτὰ πάθωσι τοῖς Σελινουντίοις.	(Διὸ	καὶ τὸν ἔσχατον ἀγῶνα τιθεμένων
[13, 12]	μὴ πάλαι τὸν ἀπόπλουν πεποιῆσθαι.	(Διὸ	καὶ τοῦ πλήθους θορυβοῦντος, καὶ
[13, 22]	σημεῖον τῆς τῶν εὐτυχούντων ἀρετῆς.	Διὸ	μὴ φθονήσητε τῇ πατρίδι περιβόητον
[13, 10]	ἔχουσαι τὰς πρῴρας καὶ μετεώρους·	διὸ	συνέβαινεν αὐτῶν τὰς ἐμβολὰς τιτρώσκειν
[13, 68]	πάσας εἷλον. (Μετὰ δὲ ταῦτα	Διόδωρον	καὶ Μαντίθεον ἐπιμελητὰς μετὰ τῆς
[13, 36]	τούτοις ἔδωκαν τὴν ἐξουσίαν αὐτοκράτορα	διοικεῖν	τὰ κατὰ τὸν πόλεμον· ὑπελάμβανον
[13, 34]	εἰς τὸ κλήρῳ τὰς ἀρχὰς	διοικεῖσθαι,	ἑλέσθαι δὲ καὶ νομοθέτας εἰς
[13, 2]	ἀπορρήτῳ συνεδρεύοντες ἐβουλεύοντο, πῶς χρὴ	διοικῆσαι	τὰ κατὰ τὴν Σικελίαν, ἐὰν
[13, 48]	συμμαχίσι πόλεσιν ἐποίουν ἐπὶ τῆς	διοικήσεως	τῶν κοινῶν, Αθηναῖοι δὲ δημοκρατίας
[13, 43]	βοηθήσειν, εἰς δὲ τὴν τούτων	διοίκησιν,	ἂν ᾖ χρεία πολεμεῖν, στρατηγὸν
[13, 34]	δὲ ἄνδρας τετρακοσίους, τούτοις τὴν	διοίκησιν	ἐπέτρεψε τῶν κοινῶν. οἱ δὲ
[13, 56]	συνίσταντο, καὶ τὰς μὲν ὁδοὺς	διοικοδομεῖν	ἐνεχείρησαν, τοὺς δὲ πολεμίους ἐπὶ
[13, 33]	μετέπεσε τὸ πλῆθος καὶ τὴν	Διοκλέους	γνώμην ἐκύρωσεν. Διόπερ οἱ μὲν
[13, 75]	τὰ πλήθη στάσις, τοῦ μὲν	Διοκλέους	κωλύοντος θάπτειν, τῶν δὲ πολλῶν
[13, 35]	κοινῇ γραφείσης ὀνομασθῆναι τοὺς νόμους	Διοκλέους.	(Οὐ μόνον δὲ τὸν ἄνδρα
[13, 61]	ἐξώρμησαν σὺν τοῖς περὶ τὸν	Διοκλῆν,	μὴ δυναμένων χωρῆσαι τῶν τριήρων
[13, 75]	ταῦτα ἔπραττεν, ὅπως ὁ μὲν	Διοκλῆς	ἀντιπράττων αὐτῷ περὶ τῆς καθόδου,
[13, 19]	ἐβουλεύοντο, πῶς χρήσονται τοῖς αἰχμαλώτοις.	Διοκλῆς	δέ τις, τῶν δημαγωγῶν ἐνδοξότατος
[13, 61]	τούτων ἀποπλεόντων ὡς ἐπὶ Μεσσήνην·	(Διοκλῆς	δὲ τοὺς ἰδίους στρατιώτας ἀναλαβὼν
[13, 54]	Αθήνησι μὲν παρέλαβε τὴν ἀρχὴν	Διοκλῆς,	ἐν Ρώμῃ δὲ τὴν ὕπατον
[13, 34]	ὁ πλεῖστον παρ' αὐτοῖς ἰσχύσας	Διοκλῆς	ἔπεισε τὸν δῆμον μεταστῆσαι τὴν
[13, 75]	ἐκφορὰν ἐτίμησαν. Καὶ ὁ μὲν	Διοκλῆς	ἐφυγαδεύθη, τὸν δ' Ερμοκράτην οὐδ'
[13, 59]	οἱ πάντες εἰς τετρακισχιλίους, ὧν	Διοκλῆς	ὁ Συρακόσιος εἶχε τὴν ἡγεμονίαν.
[13, 61]	πόλιν τῶν ἀμυνομένων καταλαβέσθαι. (Διόπερ	Διοκλῆς	ὁ τῶν ἐν Ιμέρᾳ στρατηγὸς
[13, 35]	εἵλοντο νομοθέτας, ὧν ἦν ἐπιφανέστατος	Διοκλῆς.	Τοσοῦτο γὰρ τῶν ἄλλων διήνεγκε
[13, 33]	δὲ τὴν κατάλυσιν τοῦ πολέμου	Διοκλῆς	τοὺς νόμους ἀνέγραψε τοῖς Συρακοσίοις,
[13, 74]	δέκα στρατηγοὺς εἵλατο, Κόνωνα, Λυσίαν,	Διομέδοντα,	Περικλέα, πρὸς δὲ τούτοις Ερασινίδην,
[13, 102]	δημοσίων ἐπὶ τὸν θάνατον ἄγεσθαι,	Διομέδων	εἷς τῶν στρατηγῶν παρῆλθεν εἰς
[13, 102]	πολεμίους κατεναυμαχήσαμεν. (Ὁ μὲν οὖν	Διομέδων	ταῦτα διαλεχθεὶς ἐπὶ τὸν κυρωθέντα
[13, 74]	τῶν ἵππων, τετιμημένον ταλάντων ὀκτώ.	Διομήδους	γάρ τινος τῶν φίλων συμπέμψαντος
[13, 95]	Λέγεται δὲ τοῦτο πρᾶξαι τὸν	Διονύσιον	ἀπομιμούμενον Πεισίστρατον τὸν Αθηναῖον· (καὶ
[13, 111]	δι' ὀργῆς μὲν εἶχον τὸν	Διονύσιον,	ἠλέουν δὲ τὰς τῶν ἀκληρούντων
[13, 108]	τῇ στρατοπεδείᾳ· προσεδέχοντο γὰρ τὸν	Διονύσιον	ἥξειν μετὰ δυνάμεως πολλῆς βοηθήσοντα
[13, 91]	(Τῶν δ' ἀρχόντων ζημιούντων τὸν	Διονύσιον	κατὰ τοὺς νόμους ὡς θορυβοῦντα,
[13, 111]	ἀφώρμησαν πρὸς τοὺς περὶ τὸν	Διονύσιον,	οἱ δὲ Καρχηδόνιοι διαισθόμενοι τὸ
[13, 92]	στρατηγούς, ἐν οἷς καὶ τὸν	Διονύσιον,	ὃς ἐν ταῖς πρὸς Καρχηδονίους
[13, 114]	τὴν Σικελίαν τοῦ Καρχηδονίοις πρὸς	Διονύσιον	πρώτου συστάντος, ἡγούμεθα δεῖν ἐπιτετελεσμένης
[13, 114]	εἶναι, καὶ Συρακοσίους μὲν ὑπὸ	Διονύσιον	τετάχθαι, τὰ δὲ αἰχμάλωτα καὶ
[13, 1]	τοῦ δευτέρου πολέμου Καρχηδονίοις πρὸς	Διονύσιον	τὸν Συρακοσίων τύραννον. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[13, 112]	μεῖναι κατὰ τὸ στρατόπεδον τὸν	Διονύσιον	ὑπελάμβανον· διόπερ κεκρατηκέναι τῆς ἐπιβολῆς
[13, 95]	ἐπὶ τὸ χεῖρον ῥεπόντων, ὁ	Διονύσιος	ἀπεδείχθη στρατηγὸς αὐτοκράτωρ. Ἐπεὶ δ'
[13, 109]	οὐ κατεπλάγησαν τὸν περιεστῶτα κίνδυνον.	~Διονύσιος	δ' ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννος
[13, 113]	ὡς ἀληθῶς ἀποδεδρακέναι τοὺς Συρακοσίους.	~Διονύσιος	δὲ διανύσας σταδίους περὶ τετρακοσίους
[13, 110]	ἀπῆλθον, ἐπικειμένων αὐτοῖς τῶν πολεμίων.	Διονύσιος	δὲ μόγις διελθὼν τὴν πόλιν,
[13, 111]	περιλειφθέντα κατὰ τὰς οἰκίας διήρπασαν.	(Διονύσιος	δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν Καμάριναν,
[13, 92]	χάριν. (Τοῦτο δ' ἔπραξεν ὁ	Διονύσιος	ἐλπίζων ἰδίους ἕξειν τοὺς φυγάδας,
[13, 93]	μεγάλαις δωρεαῖς ἐτίμησαν. Ὁ δὲ	Διονύσιος	ἐπεβάλετο μὲν τὸν Δέξιππον πείθειν
[13, 113]	μισθοφόρων ἅπαντες κατηκοντίσθησαν. (Ὁ δὲ	Διονύσιος	ἐπελθὼν τὴν πόλιν τούς τε
[13, 96]	ἔχοντας δυνάμεις. (Ὁ δ' οὖν	Διονύσιος	εὐθέως ἔγημε τὴν Ερμοκράτους θυγατέρα
[13, 112]	κατὰ τὴν ἐπίθεσιν. (Ὁ δὲ	Διονύσιος	κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν τὸ γεγονὸς
[13, 93]	ὑπὸ Συρακοσίων. (Ὁ δ' οὖν	Διονύσιος	καταλαβὼν τοὺς εὐπορωτάτους στασιάζοντας πρὸς
[13, 96]	ὄντας, Δαφναῖον καὶ Δήμαρχον, ἀνεῖλεν.	(Διονύσιος	μὲν οὖν ἐκ γραμματέως καὶ
[13, 91]	συμβουλεύειν. Ἀπορουμένων δὲ πάντων παρελθὼν	Διονύσιος	ὁ Ερμοκράτους τῶν μὲν στρατηγῶν
[13, 75]	ὀργῇ παραδοθῶσιν, ὧν ἦν καὶ	Διονύσιος	ὁ μετὰ ταῦτα τῶν Συρακοσίων
[13, 93]	ἀποσταλῶσι στρατιῶται πλείους, ἔλαβεν ὁ	Διονύσιος	οἰκείαν ἔφοδον τῆς ἰδίας προαιρέσεως.
[13, 93]	Ακραγαντίνοις παθόντας. Οἷς ἐπαγγειλάμενος ὁ	Διονύσιος	συντόμως ἥξειν μετὰ πλείονος δυνάμεως,
[13, 95]	τὴν τυραννίδα περιπεποιῆσθαι. Καὶ τότε	Διονύσιος	τῇ παραπλησίᾳ μηχανῇ τὸ πλῆθος
[13, 95]	τῆς πατρίδος καθεστακότες· (ὁ δὲ	Διονύσιος	τὴν μετάνοιαν τῶν ὄχλων φθάσαι
[13, 109]	λόγου πράττοντες· μετὰ δὲ ταῦτα	Διονύσιος	τοὺς πεζοὺς εἰς τρία μέρη
[13, 112]	καὶ τὴν μὲν οἰκίαν τοῦ	Διονυσίου	διήρπασαν γέμουσαν ἀργύρου τε καὶ
[13, 35]	ᾠκοδόμησαν δημοσίᾳ τὸν ὕστερον ὑπὸ	Διονυσίου	κατὰ τὴν τειχοποιίαν καθαιρεθέντα. Ἐθαυμάσθη
[13, 93]	στρατεύειν τὴν Γέλαν, ἐδέοντο τοῦ	Διονυσίου	μεῖναι καὶ μὴ περιιδεῖν αὐτοὺς
[13, 110]	τῶν καιρῶν, οἵ τε μετὰ	Διονυσίου	μισθοφόροι μόγις διεπορεύοντο τὰς κατὰ
[13, 112]	οἷς ἐξεκάετο τὸ κατὰ τοῦ	Διονυσίου	μῖσος· καὶ γὰρ ὑπελάμβανον αὐτὸν
[13, 114]	διαλύσασθαι. Ἀσμένως δ' ὑπακούσαντος τοῦ	Διονυσίου	τὴν εἰρήνην ἐπὶ τοῖσδε ἔθεντο·
[13, 113]	Γελῷοι δὲ καὶ Καμαριναῖοι τῷ	Διονυσίῳ	διαφόρως ἔχοντες εἰς Λεοντίνους ἀπηλλάγησαν.
[13, 91]	ἐξέτισε τὰ πρόστιμα, καὶ τῷ	Διονυσίῳ	παρεκελεύετο λέγειν ὅσα προῄρητο. Καὶ
[13, 104]	Λακεδαιμονίων. Καὶ τὸ μὲν πρῶτον	Διονυσίων	ὄντων ἐν ταῖς οἰκίαις τοὺς
[13, 58]	δεινὰς τοῖς ἠτυχηκόσι παρίστα συμφοράς.	Διόπερ	αἱ γυναῖκες ἀναλογιζόμεναι μὲν τὴν
[13, 77]	γὰρ σύσσημον ἦν τοῖς τριηράρχοις.	(Διόπερ	αἱ μὲν ναῦς, τῶν πολεμίων
[13, 47]	ἄλλοις νῆσον, ἑαυτοῖς δ' ἤπειρον·	διόπερ	αἱ πόλεις ἅπασαι πρὸς τὴν
[13, 86]	μέγαν συνέβαινεν ὑπὸ κεραυνοῦ διασεῖσθαι·	διόπερ	αὐτοῦ καθαιρουμένου τῶν τε μάντεών
[13, 105]	ἐὰν βούληται διαπολεμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις·	διόπερ	αὐτοὺς ἠξίου μεταδοῦναι τῆς ἡγεμονίας,
[13, 69]	γεγονέναι τῶν κατ' ἐκείνου ψηφισμάτων.	(Διόπερ	αὐτῷ τήν τε οὐσίαν ἀπέδωκαν
[13, 61]	τὴν πόλιν τῶν ἀμυνομένων καταλαβέσθαι.	(Διόπερ	Διοκλῆς ὁ τῶν ἐν Ιμέρᾳ
[13, 32]	καὶ περιορᾶν τὴν Σικελίαν πορθουμένην.	(Διόπερ	ἐὰν τοὺς αἰχμαλώτους ἀφέντες φιλίαν
[13, 32]	μόνος ἐβιάσατο μένειν καὶ πολεμεῖν.	διόπερ	ἔγωγε νομίζω μὴ δεῖν παρ'
[13, 27]	μηδὲ τοῦ κοινοῦ τυχεῖν ἐλέου.	(Διόπερ	ἔγωγε τὴν τοῦ βίου μεταβολὴν
[13, 23]	διαφεύγειν τὸν κίνδυνον ἄνθρωπον ὄντα.	(Διόπερ	εἰ τὸν πρὸς τοὺς ὑποπεπτωκότας
[13, 27]	κρατούντων ὑπεροχῇ βιασθέντες ἠναγκάσθησαν συστρατεύειν.	(Διόπερ	εἰ τοὺς ἐξ ἐπιβολῆς ἀδικήσαντας
[13, 29]	κατασκαφῇ παρεῖναι τῆς ὑμετέρας πόλεως;	(Διόπερ	ἑκουσίως ἑλόμενοι πόλεμον ἄδικον εὐψύχως
[13, 52]	παρελθὼν συντόμως καὶ λακωνικῶς διελέχθη·	διόπερ	ἔκρινα μὴ παραλιπεῖν τοὺς ῥηθέντας
[13, 93]	ἐκείνων ὑπεροχὴν δεσποτείαν αὐτῶν ἀπεκάλουν.	(Διόπερ	ἐξέπεμψαν πρέσβεις τοὺς ἐπαινοῦντας ἐν
[13, 7]	πολὺν φόβον τοῖς Συρακοσίοις ἐπέστησαν.	(Διόπερ	ἐπεξελθόντες ἐκ τῆς πόλεως ἐπεχείρησαν
[13, 61]	τῇ μάχῃ τῶν κρατίστων ἀνδρῶν.	(Διόπερ	ἐφαίνετο συμφέρειν αὐτοῖς ἐκλιπεῖν τὴν
[13, 85]	ἔχων ἀξίωμα διὰ τὴν πατρίδα.	(Διόπερ	ἠξίωσαν αὐτὸν οἱ Ακραγαντῖνοι μισθωσάμενον
[13, 83]	παραπλήσιον, ἀρχαϊκῶς καὶ φιλανθρώπως ὁμιλοῦντες·	διόπερ	καὶ Εμπεδοκλῆς λέγει περὶ αὐτῶν,
[13, 112]	τὸ στρατόπεδον τὸν Διονύσιον ὑπελάμβανον·	διόπερ	κεκρατηκέναι τῆς ἐπιβολῆς νομίσαντες, ἔφασαν
[13, 34]	συμμάχων ἀπέστησαν πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους.	διόπερ	ὁ δῆμος ἀθυμήσας ἐξεχώρησεν ἑκουσίως
[13, 101]	πάλιν μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς.	(Διόπερ	ὁ δῆμος προέθηκεν αὐτοῖς κρίσιν,
[13, 97]	ἀφανὴς ἐγεγόνει, προσκλύζοντος τοῦ κύματος·	διόπερ	ὁ μάντις προύλεγε, διότι τελευτήσει
[13, 40]	τῶν ἐμβόλων μόνοις ἀναγκάζεσθαι συμβάλλειν.	(Διόπερ	ὁ Μίνδαρος ὁρῶν ἄπρακτον οὖσαν
[13, 12]	ἡ σελήνη τῆς ἐπιούσης νυκτός.	Διόπερ	ὁ Νικίας, καὶ φύσει δεισιδαίμων
[13, 52]	πενιχρότατοι τῶν κατὰ τὴν οἰκουμένην·	(διόπερ	οἱ μὲν ἡμέτεροι κατὰ τὸ
[13, 33]	καὶ τὴν Διοκλέους γνώμην ἐκύρωσεν.	Διόπερ	οἱ μὲν στρατηγοὶ παραχρῆμα ἀνῃρέθησαν
[13, 88]	τόπῳ· τὴν γὰρ τροφὴν ἐκλιπεῖν.	Διόπερ	οἱ στρατηγοὶ πρόφασιν ἐνέγκαντες ὡς
[13, 35]	καὶ νόμους καινοὺς ἰδίᾳ συγγράψαι.	~Διόπερ	οἱ Συρακόσιοι τοὺς φρονήσει διαφέροντας
[13, 67]	ἀγνοοῦντες ἐξεβοήθουν ἐπὶ τοὺς λιμένας.	(Διόπερ	οἱ τὴν πόλιν προδιδόντες ἦραν
[13, 88]	οὐκέτι τολμησόντων πληροῦν τὰς τριήρεις.	(Διόπερ	ὀλιγώρως αὐτῶν παραπεμψάντων τὴν ἀγοράν,
[13, 12]	Νικίᾳ τὴν αὐτὴν γνώμην ἀπεφαίνοντο·	διόπερ	οὐδὲν σαφὲς ἐπικρίναντες ἐφ' ἡσυχίας
[13, 21]	πιστεύσαντες τῇ τῶν κρατούντων εὐγνωμοσύνῃ·	διόπερ	οὐκ ἄξιον αὐτοὺς τῆς ἡμετέρας
[13, 78]	δὲ τοὺς ἀγῶνας ἤλπιζεν ὑπολείπεσθαι.	Διόπερ	οὗτος μὲν ἐπὶ τὴν πόλιν
[13, 71]	πρᾶξαί τι τῆς Σπάρτης ἄξιον.	Διόπερ	πάσαις ταῖς ναυσὶν ἀνταναχθεὶς μίαν
[13, 99]	ἔσπευδεν ἐπιφανέστατον ἑαυτῷ περιποιήσασθαι θάνατον.	Διόπερ	πρῶτος ἐπὶ τὴν Λυσίου τοῦ
[13, 8]	ὥραν παρεσκευάζοντο μέγαν στόλον ἀποστέλλειν.	Διόπερ	στρατιώτας τε πανταχόθεν παρὰ τῶν
[13, 91]	συνιστὰς αὐτοὺς οἰκείους ὄντας ὀλιγαρχίας.	(Διόπερ	συνεβούλευεν αἱρεῖσθαι στρατηγοὺς μὴ τοὺς
[13, 88]	παρακομίζοιεν εἰς Ακράγαντα κατὰ θάλατταν.	Διόπερ	ταύτην μόνην ἔχων ἐλπίδα σωτηρίας,
[13, 75]	μεθιστάντες εἰς κρίσιν φυγῇ κατεδίκαζον·	(διόπερ	τινὲς αὐτῶν πολλοῖς περιπεσόντες τραύμασιν
[13, 100]	Πελοποννησίων ἑπτὰ πρὸς ταῖς ἑβδομήκοντα·	(διόπερ	τοσούτων νεῶν καὶ τῶν ἐν
[13, 14]	σωτηρίας ἀπονοίᾳ καταπλήξειν τοὺς Συρακοσίους.	(Διόπερ	τοὺς ἐπὶ ταῖς ἡγεμονίαις τεταγμένους
[13, 114]	διαφόρως ἔχοντες εἰς Λεοντίνους ἀπηλλάγησαν.	~Διόπερ	ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἀναγκαζόμενος Ιμίλκας
[13, 110]	λιπεῖν τὴν τῶν τειχῶν φυλακήν·	διόπερ	ὑστέρουν τῆς βοηθείας. (Οἱ δὲ
[13, 43]	δὲ τὰς τῶν προγόνων ἀτιμίας	διορθώσασθαι	βουλόμενος, ἔσπευδε δι' ἑαυτοῦ τι
[13, 103]	δημοσίαν φυλακὴν ἔλαθε μετά τινων	διορύξας	τὸ δεσμωτήριον καὶ διαδρὰς πρὸς
[13, 7]	Πολίχνην τειχίσαντες τό τε τοῦ	Διὸς	ἱερὸν περιεβάλοντο καὶ ἐξ ἀμφοτέρων
[13, 82]	κατασκευὴ καὶ μάλιστα ὁ τοῦ	Διὸς	νεὼς ἐμφαίνει τὴν μεγαλοπρέπειαν τῶν
[13, 3]	τὸ ἱερὸν παρέπλευσαν καὶ τὴν	Διοσκουριάδα	καλουμένην ἄκραν ὑπερέθεντο. (Μετὰ δὲ
[13, 8]	πάρεισι σύμμαχοι τοῖς Συρακοσίοις, καὶ	διότι	ναῦς οὐκ ὀλίγας πληρώσαντες ναυμαχεῖν
[13, 73]	Αθήνας πρεσβείαν καὶ κατηγορούντων Αλκιβιάδου,	διότι	σύμμαχον πόλιν οὐδὲν ἀδικήσασαν ἐπόρθησεν·
[13, 97]	κύματος· διόπερ ὁ μάντις προύλεγε,	διότι	τελευτήσει ναυμαχῶν ὁ ναύαρχος· οὗ
[13, 31]	τιμωρίαν ἀφεῖναι, καὶ πᾶσιν ἐνδείξασθαι,	διότι	τὴν δικαίαν μισοπονηρίαν οὐκ ἔσχηκεν
[13, 90]	δὲ τούτου φιλοτιμότερον εἰπεῖν προήχθην,	διότι	Τίμαιος ὁ τῶν πρό γε
[13, 94]	τῶν Καρχηδονίων, ἀγνοεῖν αὐτοὺς ἔφη,	διότι	τῶν ἔξωθεν πολεμιωτέρους ἔχουσι τοὺς
[13, 77]	διαναυμαχεῖν ἔκρινεν ἐπισφαλὲς εἶναι πρὸς	διπλασίας	τριήρεις, διενοεῖτο δὲ ἔξω πλέων
[13, 95]	ἠκολούθει, ψήφισμα ἔγραψε τοὺς μισθοὺς	διπλασίους	εἶναι· πάντας γὰρ ἔφησε τούτου
[13, 20]	ὢν τῶν θεραπευσόντων τὸ γῆρας	διπλοῦν	ἔχω τὸ πένθος, τὴν συγγένειαν
[13, 93]	αὐτοῦ παραγεγονόσιν ἐκ Συρακουσῶν ἐπηγγείλατο	διπλοῦς	ποιήσειν τοὺς μισθούς, ὧν ἡ
[13, 100]	(Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι νόμον ἔχοντες	δὶς	τὸν αὐτὸν μὴ πέμπειν, καὶ
[13, 72]	τὰς Αθήνας. (Εἶχε δὲ πεζοὺς	δισμυρίους	ὀκτακισχιλίους, ὧν ἦσαν οἱ μὲν
[13, 60]	Τίμαιος, ὡς δ' Εφορός φησι,	δισμυρίων.	(Ο δ' Αννίβας ὁρῶν τοὺς
[13, 59]	παρά τε Σικελῶν καὶ Σικανῶν	δισμυρίων	στρατιωτῶν. (Στήσας δὲ μηχανὰς τὸ
[13, 84]	Ακραγαντῖνοι μὲν ἦσαν πλείους τῶν	δισμυρίων,	σὺν δὲ τοῖς κατοικοῦσι ξένοις
[13, 58]	ἀριθμὸν ὄντες ἑξακόσιοι πρὸς τοῖς	δισχιλίοις,	διεσώθησαν εἰς Ακράγαντα καὶ πάντων
[13, 11]	Συρακόσιοι μετὰ τῶν συμμάχων καταδιώξαντες,	δισχιλίους	μὲν καὶ πεντακοσίους τῶν πολεμίων
[13, 111]	ἀφώρμησε, καταλιπὼν τῶν ψιλῶν περὶ	δισχιλίους.	(Τούτοις δ' ἦν παρηγγελμένον πυρὰ
[13, 93]	γὰρ μετὰ στρατιωτῶν πεζῶν μὲν	δισχιλίων,	ἱππέων δὲ τετρακοσίων, ἦλθε συντόμως
[13, 13]	Αθηναίων ἄνδρες μὲν οὐκ ἐλάττους	δισχιλίων,	τριήρεις δ' ὀκτωκαίδεκα. ~Οἱ δὲ
[13, 98]	ποιήσας στόλους πρὸς ἑκάτερον μέρος	δίχα	διηγωνίζετο. (Διὸ καὶ παρείχετο μεγάλην
[13, 46]	πνευμάτων μεγάλων πολλὰ περὶ τὸν	διωγμὸν	αὐτοὺς ἐμποδίζεσθαι συνέβαινε· διὰ γὰρ
[13, 9]	τὰς τάξεις καὶ κατὰ τὸν	διωγμὸν	διερριμμένων, ἀθρόαις ταῖς ναυσὶν ἐπιπλεύσαντες
[13, 60]	Ιμεραίους ἐν οὐδεμιᾷ τάξει τὸν	διωγμὸν	ποιουμένους. (Γενομένης δὲ μάχης καρτερᾶς,
[13, 13]	φυγεῖν ἠναγκάσθησαν. (Γενομένου δὲ τοῦ	διωγμοῦ	πρὸς τὸ τεναγῶδες μέρος τοῦ
[13, 78]	πλῆθος τῶν πολεμίων τοῦ μὲν	διώκειν	ἀπέστη, μετὰ τεσσαράκοντα δὲ νεῶν
[13, 77]	μὲν ἕξειν ἀναστροφὴν εἰς τὸ	διώκειν,	ἡττώμενος δ' εἰς τὸν λιμένα
[13, 36]	ἀλλὰ πολὺ χεῖρον τὸν πόλεμον	διῴκησαν.	Ἀποστείλαντες γὰρ τεσσαράκοντα ναῦς συνεξέπεμψαν
[13, 110]	ταῖς ναυσὶν ἀνειργόντων τοξεύμασι τοὺς	διώκοντας,	οἱ λοιποὶ μετ' ἀσφαλείας διεσώθησαν
[13, 78]	ἐπέκειντο φιλοτιμότερον ἐπὶ πολὺν χρόνον	διώκοντες.	Ἤδη δὲ πασῶν τῶν νεῶν
[13, 87]	κατεδίωξαν, ἀλλὰ τῶν στρατιωτῶν ἀτάκτως	διωκόντων	ὁ στρατηγὸς εὐλαβήθη, μήποτε μετὰ
[13, 9]	ἔφυγον. Τῶν δὲ Συρακοσίων ἀτάκτως	διωκόντων	οἱ Αθηναῖοι πρὸς τὴν γῆν
[13, 50]	δύναμιν. (Αλκιβιάδης δὲ κατὰ σπουδὴν	διώκων	ἃς μὲν κατέδυεν, ἃς δὲ
[13, 78]	ἀπέπλευσεν εἰς Μιτυλήνην. (Τοὺς δὲ	διώξαντας	Αθηναίους αἱ τῶν Πελοποννησίων ναῦς
[13, 10]	φυγὴν ὥρμησαν· οἱ δὲ Συρακόσιοι	διώξαντες	ἑπτὰ μὲν τριήρεις κατέδυσαν, πολλὰς
[13, 100]	Κύμην διεσώθησαν. ~Οἱ δ' Αθηναῖοι	διώξαντες	ἐφ' ἱκανὸν τοὺς ἡττημένους πάντα
[13, 40]	ἐξαπτομένων τῶν Αθηναίων καὶ φιλοτιμότερον	διωξάντων.	(Τῆς δὲ ναυμαχίας τοιοῦτον τέλος
[13, 52]	ἀρχιπρεσβευτὴς Ενδιος. Ἐξουσίας δ' αὐτῷ	δοθείσης	παρελθὼν συντόμως καὶ λακωνικῶς διελέχθη·
[13, 96]	ἐν τοῖς οἰκείοις χρόνοις διέξιμεν·	δοκεῖ	γὰρ οὗτος μεγίστην τῶν ἱστορουμένων
[13, 64]	ἰδίαν ψυχήν, καὶ πρῶτος Αθηναίων	δοκεῖ	δικαστήριον δωροδοκῆσαι. (Οἱ δ' ἐν
[13, 35]	τοὺς νόμους γεγραμμένους ἀρχαίᾳ διαλέκτῳ	δοκεῖν	εἶναι δυσκατανοήτους. (Μεγάλης δὲ οὔσης
[13, 92]	μισῶν τοὺς στρατηγοὺς διὰ τὸ	δοκεῖν	κακῶς προΐστασθαι τοῦ πολέμου, τότε
[13, 32]	τῶν ἠδικηκότων κόλασιν, ἐὰν ὑμῖν	δοκῇ,	προσηκόντως διαλύσεσθε τὴν ἔχθραν. Οὐ
[13, 24]	ὑπομένῃ παθεῖν ὅ, τι ἂν	δοκῇ	τοῖς κρατοῦσιν. (Ἁλίσκονται δ' οἶμαι,
[13, 25]	τριακοσίας τριήρεις αὐτάνδρους ἀπολέσας τὸν	δοκοῦντα	κρατεῖν βασιλέα συνθήκας ἀσχήμονας ποιεῖν
[13, 70]	ἐνέδωκαν, ἀλλὰ ναύαρχον εἵλαντο Λύσανδρον,	δοκοῦντα	στρατηγίᾳ διαφέρειν τῶν ἄλλων καὶ
[13, 23]	οὔτε ἀσφαλές· ἐνίοτε γὰρ οἱ	δοκοῦντες	ὑπερέχειν ἐν ῥοπῇ καιροῦ τῶν
[13, 48]	καὶ φιλονεικία πρὸς ὄλεθρον ἀνήκουσα.	Δοκοῦσι	γὰρ οἱ μὲν ἀναιρεθέντες ὑπ'
[13, 75]	ἀντιπράττων αὐτῷ περὶ τῆς καθόδου,	δοκῶν	δ' αἴτιος εἶναι τοῦ περιεωρᾶσθαι
[13, 102]	τε καὶ ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς	δοκῶν	διαφέρειν. (Σιωπησάντων δὲ πάντων εἶπεν·
[13, 38]	τῷ βίῳ κόσμιος καὶ φρονήσει	δοκῶν	διαφέρειν τῶν ἄλλων· καὶ γὰρ
[13, 87]	ὅτι τεταγμένος ἐφ' ἡγεμονίας καὶ	δοκῶν	εἶναι τῶν πολεμικῶν ἔργων οὐκ
[13, 44]	ἵππους ἀγοράσαντες καὶ μισθοὺς ἀξιολόγους	δόντες	εἰς τὴν Αἴγεσταν κατέστησαν. (Οἱ
[13, 79]	οἱ Καρχηδόνιοι τὰς ἀποκρίσεις ἀμφιβόλους	δόντες,	ἐν μὲν τῇ Λιβύῃ μεγάλας
[13, 89]	εἰς Λεοντίνους κατῴκησαν, Συρακοσίων αὐτοῖς	δόντων	τὴν πόλιν ταύτην οἰκητήριον. ~Ὁ
[13, 20]	τοῦ δήμου τῶν Συρακοσίων ἐξενεχθησομένη	δόξα,	ἀκέραιον ποιήσομαι τὴν τοῦ συμφέροντος
[13, 74]	ἡ μὲν περὶ Αλκιβιάδην ἐθραύετο	δόξα	διὰ τὸ περὶ τὴν ναυμαχίαν
[13, 97]	δ' ἀντιπάλων ὑποκρινομένων τὰς Ικέτιδας	δόξαι	τὴν Καδμείαν νίκην αὐτοῖς περιγενέσθαι,
[13, 2]	ἀλλ' ὑπὸ τῶν προεχόντων ταῖς	δόξαις	ἐπὶ τῇ καταλύσει τῆς δημοκρατίας,
[13, 74]	τήν τ' ἐκ τῆς νίκης	δόξαν	αὐτὸς ἀπηνέγκατο καὶ τοὺς ἵππους
[13, 111]	νυκτὸς καὶ θορυβοποιεῖν πρὸς τὸ	δόξαν	ἐμποιῆσαι τοῖς Καρχηδονίοις ὡς μένοντος
[13, 20]	πατρίδος σωτηρίαν ἀναλώσαντες ἀθάνατον ἑαυτῶν	δόξαν	καταλελοίπασιν, ἐγὼ δ' ἐπὶ τῆς
[13, 15]	καταρρῖψαι τῆς πατρίδος τὴν περιβόητον	δόξαν,	μηδὲ αὑτοὺς ἀνδραπόδων τρόπον παραδοῦναι
[13, 42]	καὶ τὴν παρὰ τοῖς Ελλησι	δόξαν,	ὑπελάμβανον, ὅπερ ἦν εἰκός, οὐ
[13, 5]	Αλκιβιάδης, ἀκούσας τῶν πρέσβεων τὰ	δόξαντα	τῷ δήμῳ, τοὺς συνδιαβεβλημένους ἀναλαβὼν
[13, 106]	μὲν οὖν, ἄνδρες ἱκανοὶ τἄλλα	δόξαντες	εἶναι, ταῦτα πράξαντες τὸν ἄλλον
[13, 92]	ταῖς πρὸς Καρχηδονίους μάχαις ἀνδρείᾳ	δόξας	διενηνοχέναι περίβλεπτος ἦν παρὰ τοῖς
[13, 106]	ἐν τοῖς ἔμπροσθεν χρόνοις, ὅτι	δόξας	παρὰ Περικλέους λαβεῖν χρήματα περὶ
[13, 42]	εἰ καί τις ἄλλος εἶναι	δόξας	συνετός, τῷ δήμῳ συνεβούλευσε κατάγειν
[13, 94]	μετὰ τῶν πολιτῶν ἅμα καὶ	δόξειν	μετεσχηκέναι τῆς προδοσίας. (Μαροξυνθέντων δὲ
[13, 35]	τῶν ἄλλων διήνεγκε συνέσει καὶ	δόξῃ,	ὥστε τῆς νομοθεσίας ὑπὸ πάντων
[13, 83]	θεωροῦν καταδεέστερον τῆς περὶ αὐτοῦ	δόξης·	ὁ δ' ὑπολαβὼν εἶπε μὴ
[13, 26]	ἔπαινοι τυγχάνουσι, μιμησώμεθα τοὺς τῆς	δόξης	πεφροντικότας· εἰ δὲ παρὰ πρώτων
[13, 16]	τε τόξοις κατετιτρώσκοντο καὶ τοῖς	δόρασι	τυπτόμενοι διεφθείροντο. (Οἱ δὲ κυβερνῆται
[13, 46]	συνερείσειαν αἱ ναῦς, τοῖς τε	δόρασιν	ἠγωνίζοντο καὶ κατὰ τὰς προσαγωγὰς
[13, 10]	ταπεινόν, κατὰ τὰς τῶν ἐμβολῶν	δόσεις	μιᾷ πολλάκις πληγῇ κατέδυον τὰς
[13, 28]	ἡμᾶς διατείνεσθαι τοὺς μηδὲν ἠδικημένους;	(Δότε	δέ μοι πρὸς θεῶν, ἄνδρες
[13, 27]	παιδείας ἐν τῇ πόλει μετεσχήκατε,	δότε	τὸν ἔλεον τοῖς τὴν πατρίδα
[13, 58]	τῇ Λιβύῃ μέλλουσαν αὑταῖς ἔσεσθαι	δουλείαν,	θεωροῦσαι δ' αὑτὰς ἅμα τοῖς
[13, 59]	τηρεῖν τὴν ἐλευθερίαν πεῖραν τῆς	δουλείας	λήψεσθαι, τοὺς δὲ θεοὺς ἐκτὸς
[13, 32]	δίκαιον, ὅταν μὲν κρατῶσιν, ὡς	δούλοις	χρῆσθαι τοῖς ἡλωκόσιν, ὅταν δὲ
[13, 48]	ἐφυγάδευσαν· ἐποιήσαντο δὲ τοὺς μὲν	δούλους	ἐλευθέρους, τοὺς δὲ ξένους πολίτας,
[13, 68]	πόλιν, συμφιλοτιμουμένων τοῖς ἐλευθέροις τῶν	δούλων.	(Κατ' ἐκείνους γὰρ τοὺς χρόνους
[13, 31]	ἀφελέσθαι προείλοντο; πρὸς ἀνθρώπους, οὓς	δουλωσόμενοι	παρεγένοντο; Δήμητρα καὶ Κόρην καὶ
[13, 32]	συγγνώμης τυγχάνειν. Καὶ τοῦ μὲν	δοῦναι	δίκην ὧν ἔπραξαν ἀφεθήσονται, λόγῳ
[13, 22]	ἀτυχίαν παράσχωμεν. Οὐ γὰρ προσήκει	δοῦναι	τῷ φθόνῳ καθ' ἡμῶν ἀφορμὴν
[13, 95]	ὑπόθεσιν πιθανολογήσας ἔπεισε τοὺς ὄχλους	δοῦναι	φύλακας αὐτῷ τῶν στρατιωτῶν ἑξακοσίους,
[13, 99]	τὴν μάχην. (Τὸ δὲ τελευταῖον	δοὺς	ἐμβολὴν τῇ τοῦ Περικλέους τριήρει
[13, 33]	θάνατον εἶναι πρόστιμον, οὔτε ἀγνοίᾳ	δοὺς	οὔτε ἄλλῃ τινὶ περιστάσει συγγνώμην.
[13, 88]	ἔπεισεν ὀλίγας ἐπισχεῖν ἡμέρας, ἐνέχυρα	δοὺς	τὰ παρὰ τῶν ἐκ Καρχηδόνος
[13, 56]	συνέβη τοὺς Καρχηδονίους κακοπαθεῖν καὶ	δρᾶσαι	δεινά. (Κατὰ δὲ τὸ πεπτωκὸς
[13, 60]	τῶν Καρχηδονίων δύναμιν, καὶ πολλὰ	δράσαντες,	ἅπαντες ἀνῃρέθησαν. ~Τῆς δὲ μάχης
[13, 51]	μετὰ Κλεάρχου καταλειφθέντες καὶ πολλὰ	δράσαντες	καὶ παθόντες ἐξεώσθησαν. (ούτων δὲ
[13, 66]	προσβολὰς ποιούμενοι, κακὸν οὐδὲν ἀξιόλογον	δρῶντες	τοὺς ἔνδον διετέλουν· ἐπεὶ δ'
[13, 20]	μέρος οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ μετέσχηκα·	δυεῖν	γὰρ υἱῶν γενόμενος πατὴρ ἐξέπεμψα
[13, 34]	Λακεδαιμόνιοι, καὶ σκαφῶν εἴκοσι καὶ	δυεῖν	ἐκυρίευσαν. (Συρακόσιοι δὲ καταλελυκότες τὸν
[13, 39]	στόλον εἰς ναυμαχίαν, ὄντα νεῶν	δυεῖν	ἐλάττω τῶν ἐνενήκοντα. οὗτοι μὲν
[13, 105]	μεταδοῦναι τῆς ἡγεμονίας, ἐπαγγελλόμενος αὐτοῖς	δυεῖν	θάτερον, ἢ ναυμαχεῖν τοὺς πολεμίους
[13, 111]	ἐπῆγον ὕβρεις. (Οὐ μὴν ἀλλὰ	δυεῖν	πόλεων ἐξοριζομένων ἔγεμεν ἡ χώρα
[13, 84]	καὶ περιστρώματος καὶ κωδίου καὶ	δυεῖν	προσκεφαλαίων. (Τοιαύτης δὲ τῆς σκληροτάτης
[13, 19]	τις, ἐστερημένος ἐν τῷ πολέμῳ	δυεῖν	υἱῶν, ἀνέβαινεν ἐπὶ τὸ βῆμα
[13, 9]	δυνάμενοι διὰ τὸ τοὺς Συρακοσίους	δυεῖν	φρουρίων κυριεύειν, ἠναγκάσθησαν ἐξ ὑποστροφῆς
[13, 60]	κατέταττον, τοὺς δ' ἄλλους στρατιώτας	δὺν	τοῖς παραγεγονόσι συμμάχοις ἐξήγαγον, ὄντας
[13, 112]	τὸ μὲν πρῶτον ἐπετήρουν, εἰ	δύναιντο	κατὰ τὴν ὁδὸν ἀνελεῖν τὸν
[13, 95]	βουλόμενος, ἐπεζήτει δι' οὗ τρόπου	δύναιτο	φύλακας αἰτήσασθαι τοῦ σώματος· τούτου
[13, 54]	πάρεστιν ἐκείνοις πολεμήσων οὐδὲ ναυτικῇ	δυνάμει	παραπλεύσων ἐπὶ Συρακούσας· (παραλαβὼν δὲ
[13, 59]	λόφων κατεστρατοπέδευσε, τῇ δ' ἄλλῃ	δυνάμει	πάσῃ περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, προσγενομένων
[13, 106]	ὑποσπόνδους ἀφῆκεν. Εὐθὺς δὲ τῇ	δυνάμει	πλεύσας ἐπὶ Σάμον αὐτὸς μὲν
[13, 105]	πυθόμενοι τοὺς Λακεδαιμονίους πάσῃ τῇ	δυνάμει	πολιορκεῖν Λάμψακον, συνήγαγόν τε πανταχόθεν
[13, 30]	ἔμπροσθεν χρόνον, ἐξαίφνης ἀνελπίστως τηλικαύτῃ	δυνάμει	Συρακοσίους ἐπολιόρκησαν. (Ὑπερηφάνων ἐστὶ τὸ
[13, 49]	βασιλεύς, τῶν Πυδναίων ἀπειθούντων, πολλῇ	δυνάμει	τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν. Παρεβοήθησε δ'
[13, 56]	τὰς δ' ἀπὸ τῆς χώρας	δυνάμεις	ἀθροίζοντες, μεγάλην ποιούμενοι παρασκευὴν ἐχρόνιζον,
[13, 105]	πλείω χρόνον ἐκεῖ διατρέφειν τὰς	δυνάμεις.	(Αλκιβιάδου δὲ πρὸς αὐτοὺς ἐλθόντος
[13, 51]	λαφύρων ἤθροισαν, ὡς ἂν δύο	δυνάμεις	ἅμα τηλικαύτας νενικηκότες. ~Ἀπενεχθείσης δὲ
[13, 107]	ἦν ἡ πολιορκία, τὰς μὲν	δυνάμεις	ἀπαγαγεῖν ἐκ τῆς Αττικῆς, ταῖς
[13, 66]	καὶ πρότερον. ἐντεῦθεν δὲ τὰς	δυνάμεις	ἀπαγαγόντες πρὸς Βυζάντιον ἐπολιόρκουν τὴν
[13, 67]	λύσοντες τὴν πολιορκίαν καὶ τὰς	δυνάμεις	ἀπάξοντες εἰς Ιωνίαν δείλης ταῖς
[13, 88]	ταχθέντες τῆς στρατηγίας χρόνοι, τὰς	δυνάμεις	ἀπήγαγον ἐπὶ τὸν πορθμόν. (Μετὰ
[13, 85]	ἀποπίπτωμεν. ~Οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὰς	δυνάμεις	διαβιβάσαντες εἰς τὴν Σικελίαν ἀνέζευξαν
[13, 4]	ἀκούσαντες ἐπὶ τοῦ πορθμοῦ τὰς	δυνάμεις	εἶναι τῶν Αθηναίων, στρατηγοὺς κατέστησαν
[13, 76]	Αθηναίων στρατηγός, ἐπειδὴ παρέλαβε τὰς	δυνάμεις	ἐν Σάμῳ, τάς τε παρούσας
[13, 91]	οὐκ εὐθὺς κατέσκαψεν, ὅπως αἱ	δυνάμεις	ἐν ταῖς οἰκίαις παραχειμάσωσιν. Τῆς
[13, 69]	καὶ κατὰ θάλατταν, ἁπάσας τὰς	δυνάμεις	ἐνεχείρισαν αὐτῷ. εἵλαντο δὲ καὶ
[13, 13]	καὶ τέσσαρας, καὶ τὰς πεζὰς	δυνάμεις	ἐξαγαγόντες προσέβαλον τοῖς πολεμίοις καὶ
[13, 88]	περὶ τὸν Δαφναῖον προαγαγόντες τὰς	δυνάμεις	ἐπεχείρουν μὲν πολιορκεῖν τὴν παρεμβολὴν
[13, 79]	μὲν τῇ Λιβύῃ μεγάλας παρεσκευάζοντο	δυνάμεις,	ἐπιθυμοῦντες ἁπάσας τὰς ἐν τῇ
[13, 64]	ὑπάρχειν ἁπάσας τὰς τῶν Αθηναίων	δυνάμεις,	ἐστράτευσαν ἐπὶ Πύλον, ἣν Μεσσήνιοι
[13, 81]	νῆσον, ἅπαντες προσεδόκων καὶ τὰς	δυνάμεις	εὐθέως διαβιβασθήσεσθαι. Αἱ δὲ πόλεις
[13, 80]	ἁπάσης τῆς νήσου κυριεῦσαι, μεγάλας	δυνάμεις	ἐψηφίσαντο παρασκευάζεσθαι· ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν
[13, 64]	δὲ ταῦτα διελομένων αὐτῶν τὰς	δυνάμεις,	Θηραμένης μὲν μετὰ πεντήκοντα νεῶν
[13, 96]	τε Καρχηδονίους ἐδεδοίκεισαν τηλικαύτας ἔχοντας	δυνάμεις.	(Ὁ δ' οὖν Διονύσιος εὐθέως
[13, 43]	προσφάτως καταπεπολεμημένας τὰς τῶν Αθηναίων	δυνάμεις.	(Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τοῦ
[13, 101]	τῆς αἰτίας προσέταξε τούτῳ τὰς	δυνάμεις	παραδίδοσθαι, τοὺς δ' ἄλλους ἐψηφίσατο
[13, 74]	ἐκχωρήσας τῷ Κόνωνι καὶ τὰς	δυνάμεις	παραδούς, τὴν μὲν εἰς Αθήνας
[13, 44]	ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης διαβιβάζειν τὰς	δυνάμεις.	Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[13, 111]	χρυσίον καὶ τὰ ῥᾳδίως φέρεσθαι	δυνάμενα	συνεσκευάζοντο, τινὲς δὲ γονεῖς καὶ
[13, 56]	τὴν ταχίστην βοηθεῖν, ὡς οὐ	δυναμένης	πλείω χρόνον τῆς πόλεως ὑποστῆναι
[13, 106]	ἀναστροφὴν ἔχοντες μήτε πεζῇ διαγωνίζεσθαι	δυνάμενοι,	βραχὺν ἀντισχόντες χρόνον ἐτράπησαν, εὐθὺ
[13, 101]	αὐτοῖς αἴτιον ἐγενήθη τῶν κακῶν.	(Δυνάμενοι	γὰρ ἔχειν συναγωνιστὰς εἰς τὴν
[13, 9]	πρὸς τὴν γῆν καταφεύγειν οὐ	δυνάμενοι	διὰ τὸ τοὺς Συρακοσίους δυεῖν
[13, 10]	δέ τινες τῶν τριηράρχων οὐκέτι	δυνάμενοι	καρτερεῖν τὴν τῶν Συρακοσίων καταφρόνησιν
[13, 110]	κατὰ τὴν πόλιν ὁδούς, οὐ	δυνάμενοι	κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν ἐπισπεῦσαι.
[13, 32]	συμμαχησάντων, καὶ τοὺς κοινοὺς ἐχθροὺς	δυνάμενοι	ταπεινῶσαι, τοσούτους στρατιώτας ἀποδόντες πάλιν
[13, 105]	τι χρήσωνται τοῖς πράγμασιν, οὐ	δυνάμενοι	τὸν πλείω χρόνον ἐκεῖ διατρέφειν
[13, 14]	τῷ πολέμῳ χρείαν παρέχεσθαι μὴ	δυνάμενοι,	τοῦ παντὸς πολέμου τὴν κρίσιν
[13, 56]	Καρχηδόνιοι κακῶς ἀπήλλαττον, οὔτε περιστῆναι	δυνάμενοι	τοὺς ἐν τοῖς στενωποῖς διὰ
[13, 84]	ἐπιθυμήσειν μὲν ἀγροῦ μείζονος, οὐ	δυνάμενον	δὲ παρὰ τοῦ γείτονος προσαγοράσαι
[13, 68]	καὶ θρασέως ἀντιτάξασθαι τῷ δήμῳ	δυνάμενον,	οἱ δ' ἄποροι ὑπειλήφεισαν συναγωνιστὴν
[13, 98]	Θηβαῖος τὴν ἡγεμονίαν ἔσχεν. Οὐ	δυνάμενος	δὲ τὴν τάξιν ἐξισῶσαι τοῖς
[13, 18]	εἰς μέσον λαβόντες, τοὺς δὲ	δυναμένους	μάχεσθαι προηγεῖσθαι καὶ οὐραγεῖν τάξαντες,
[13, 59]	ἀπεκρίθη, τοὺς μὲν Σελινουντίους μὴ	δυναμένους	τηρεῖν τὴν ἐλευθερίαν πεῖραν τῆς
[13, 87]	παρ' αὐτῶν μὴ λαβεῖν, ἀλλὰ	δυναμένους	τοὺς ἐκ τῆς πόλεως στρατηγοὺς
[13, 99]	εἰς τὴν λακίδα, καὶ μὴ	δυναμένων	αὐτῶν ἀνακρούσασθαι, Περικλῆς μὲν ἐπέβαλε
[13, 40]	ἐφ' ἱκανὸν χρόνον διεκινδύνευον, οὐδετέρων	δυναμένων	τυχεῖν τῆς νίκης. (Ἰσορρόπου δὲ
[13, 61]	τοῖς περὶ τὸν Διοκλῆν, μὴ	δυναμένων	χωρῆσαι τῶν τριήρων τὸν ὄχλον.
[13, 44]	χώραν ἐπόρθουν, πολὺ προέχοντες ταῖς	δυνάμεσι,	μετὰ δὲ ταῦτα καταφρονήσαντες κατὰ
[13, 80]	τῷ προτερήματι, ταῖς δὲ ἰδίαις	δυνάμεσιν	ἀσφαλῆ παρασκευάσαι τὸν κατάπλουν. ~Διαβοηθείσης
[13, 80]	Σικελιωτῶν ταχθησομένους. (Τέλος δὲ τῶν	δυνάμεων	ἀθροισθεισῶν εἰς Καρχηδόνα συνήχθησαν αὐτοῖς
[13, 66]	δὲ πεντακισχιλίους. Ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν	δυνάμεων	εἰς ἕνα τόπον ἀπετείχισαν τὴν
[13, 51]	κινδυνεύσασι βοηθῆσαι. συνδραμουσῶν δὲ τῶν	δυνάμεων	εἰς ἕνα τόπον, ὁ μὲν
[13, 104]	Κόνωνα, προστάξαντες κοινῶς ἀφηγεῖσθαι τῶν	δυνάμεων.	(Ὃς ἐπεὶ κατέπλευσε πρὸς Κόνωνα
[13, 66]	εἰς Βυζάντιον. (Ἀθροισθεισῶν δὲ τῶν	δυνάμεων,	οὗτοι μὲν τὰ πρὸς πολιορκίαν
[13, 53]	τὸν Αλκιβιάδην ἀφηγεῖσθαι τῶν ἰδίων	δυνάμεων,	ταχέως ᾤοντο τὴν ἡγεμονίαν ἀνακτήσασθαι.
[13, 98]	πρότερον δὲ πολλάκις ἦν ἀφηγημένος	δυνάμεων·	τοὺς δ' ἄλλους στρατηγοὺς παρ'
[13, 107]	κατῄσχυναν. ~Αθηναῖοι δὲ τὴν τῶν	δυνάμεων	φθορὰν ἀκούσαντες τοῦ μὲν ἀντέχεσθαι
[13, 66]	πανδημεί, καὶ μετὰ πάσης τῆς	δυνάμεως	ἀναζεύξας πρῶτον μὲν Σηλυβρίαν διὰ
[13, 97]	κατέλιπεν Ετεόνικον μετὰ τῆς πεζῆς	δυνάμεως,	αὐτὸς δὲ πληρώσας ναῦς ἑκατὸν
[13, 56]	Τέλος δὲ τῆς μὲν ἔνδον	δυνάμεως	ἀφαίρεσιν λαμβανούσης, τῶν δὲ πολεμίων
[13, 69]	κατέστησεν, αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς	δυνάμεως	ἐκπλεύσας τήν τε Κῶν καὶ
[13, 107]	Αγις καὶ Παυσανίας μετὰ πολλῆς	δυνάμεως	ἐμβαλόντες εἰς τὴν Αττικὴν πρὸς
[13, 66]	κατέλιπον, αὐτοὶ δὲ μετὰ τῆς	δυνάμεως	ἐξέπλευσαν πρὸς Θηραμένην, ὃς ἐπόρθει
[13, 109]	καταφράκτους πεντήκοντα. Μετὰ δὲ τοσαύτης	δυνάμεως	ἐξορμήσας ἐπὶ τὴν βοήθειαν τοῖς
[13, 93]	Διονύσιος συντόμως ἥξειν μετὰ πλείονος	δυνάμεως,	ἐξώρμησεν ἐκ τῆς Γέλας μετὰ
[13, 2]	δώσειν εἰς τὰς τροφὰς τῆς	δυνάμεως	ἐπηγγέλλοντο· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν
[13, 93]	Καρχηδονίους μέλλειν μετὰ πάσης τῆς	δυνάμεως	ἐπὶ πρώτην στρατεύειν τὴν Γέλαν,
[13, 59]	Σελινοῦντος ἀνέζευξε μετὰ πάσης τῆς	δυνάμεως	ἐπὶ τὴν Ιμέραν, ἐπιθυμῶν μάλιστα
[13, 110]	Καρχηδόνιοι τῷ πλείστῳ μέρει τῆς	δυνάμεως	ἐπιστρέψαντες καὶ πολὺν διαγωνισάμενοι χρόνον
[13, 37]	χρόνον τυχὼν τῆς καθόδου, καὶ	δυνάμεως	ἡγησάμενος, πολλαῖς μὲν μάχαις ἐνίκησε
[13, 19]	καὶ καθοπλίσαντες, μετὰ πάσης τῆς	δυνάμεως	ἠκολούθουν τοῖς Αθηναίοις, ἐξαπτόμενοι καὶ
[13, 76]	ὄντες κατεπλάγησαν τὸ μέγεθος τῆς	δυνάμεως,	καὶ διεξελθόντες ἐξέλιπον τὸ χωρίον
[13, 4]	ἀνήχθησαν ἐκ Ρηγίου μετὰ τῆς	δυνάμεως,	καὶ κατέπλευσαν τῆς Σικελίας εἰς
[13, 32]	στρατείας, ἐνταῦθα στρατηγὸς ἦν τῆς	δυνάμεως·	καὶ ὁ πολιτευόμενος ὑπὲρ Συρακοσίων,
[13, 44]	στρατηγῷ περὶ τοῦ μεγέθους τῆς	δυνάμεως,	καὶ πάντα προθύμως ὑπηρέτουν. (Ὁ
[13, 68]	Μαντίθεον ἐπιμελητὰς μετὰ τῆς ἱκανῆς	δυνάμεως	κατέλιπον, αὐτοὶ δὲ μετὰ τῶν
[13, 6]	ἀξιοῦν τοὺς στρατηγοὺς ἐπιφανῆναι μετὰ	δυνάμεως,	μήποτε τῆς ἐπιβολῆς ἀποτύχωσιν. (Ἐλθόντος
[13, 67]	ποιεῖν, ὡς ἁπάσης ἐκεῖ τῆς	δυνάμεως	οὔσης, αὐτοὶ δὲ μετὰ τοῦ
[13, 76]	τῇ Μηθύμνῃ προσέβαλε μετὰ τῆς	δυνάμεως	παρ' Αθηναίων ἐχούσῃ φρουράν. Ποιησάμενος
[13, 87]	Ὁ δὲ Δαφναῖος μετὰ τῆς	δυνάμεως	παραγενηθεὶς εἰς τὴν ὑπὸ τῶν
[13, 6]	στρατηγοὶ μετὰ τῆς τῶν Αθηναίων	δυνάμεως	παραπλεύσαντες εἰς Αἴγεσταν, Υκκαρα μὲν
[13, 42]	εἰς τὴν χώραν μετὰ πολλῆς	δυνάμεως·	περιστρατοπεδεύσαντες δὲ πόλιν Βώλας ὀνομαζομένην
[13, 108]	γὰρ τὸν Διονύσιον ἥξειν μετὰ	δυνάμεως	πολλῆς βοηθήσοντα τοῖς κινδυνεύουσιν. (Οἱ
[13, 11]	καταπεπλευκότες μὲν ἐξ Αθηνῶν μετὰ	δυνάμεως	πολλῆς, ἐν δὲ τῷ παράπλῳ
[13, 72]	τῇ Δεκελείᾳ διατρίβων μετὰ τῆς	δυνάμεως,	πυνθανόμενος δὲ τοὺς κρατίστους τῶν
[13, 94]	τοῦ λόγου διὰ πάσης τῆς	δυνάμεως	ῥυέντος, τότε μὲν εἷς ἕκαστος
[13, 7]	δ' Αθηναῖοι τῷ μέρει τῆς	δυνάμεως	τὸν ὑπερκείμενον τοῦ λιμένος τόπον
[13, 67]	(Ἤδη δὲ σχεδὸν πάσης τῆς	δυνάμεως	τῶν Αθηναίων παρεισπεπτωκυίας, ὅμως οὐ
[13, 94]	καὶ μελλόντων ἐπὶ Συρακούσας τὴν	δύναμιν	ἄγειν, τούτων οὐδ' ἡντινοῦν ποιοῦνται
[13, 56]	περιέμενον τοὺς Συρακοσίους, βουλόμενοι τὴν	δύναμιν	ἀθρόαν ἄγειν ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους·
[13, 86]	στρατηγὸν Λαφναῖον εἵλαντο. (Τὴν δὲ	δύναμιν	ἀθροίσαντες παρέλαβον κατὰ τὴν ὁδὸν
[13, 50]	ὅπου καὶ Φαρνάβαζος εἶχε τὴν	δύναμιν.	(Αλκιβιάδης δὲ κατὰ σπουδὴν διώκων
[13, 73]	ἐπ' αὐτοὺς ῥιφέντος ἀπήγαγον τὴν	δύναμιν	ἀπὸ τῆς πόλεως· μετὰ δὲ
[13, 100]	τῆς πόλεως ἐπεξελθόντων κινδυνεύσῃ τὴν	δύναμιν	ἀποβαλεῖν ἅπασαν. (Οἱ δὲ τῶν
[13, 36]	Αθηναῖοι πυθόμενοι τὴν ἐν Σικελίᾳ	δύναμιν	ἄρδην ἀνῃρημένην, βαρέως ἔφερον τὸ
[13, 70]	~Λακεδαιμόνιοι δὲ τήν τε ναυτικὴν	δύναμιν	ἄρδην ἀπολωλεκότες καὶ μετ' αὐτῆς
[13, 100]	Χίον ἔπεμψε, τὴν δὲ πεζὴν	δύναμιν	αὐτὸς ἔχων εἰς τὴν Πυρραίων
[13, 87]	καὶ διαφθεῖραι τὴν τῶν πολεμίων	δύναμιν	ἀφεικέναι τοσαύτας μυριάδας· (θορύβου δὲ
[13, 54]	παρεσκευάσατο. (Ἐν τούτοις τήν τε	δύναμιν	διεκόμιζε καὶ τὰ πρὸς τὰς
[13, 8]	ταῖς Επιπολαῖς τόπον πᾶσαν τὴν	δύναμιν	εἰς τὴν ἄλλην παρεμβολὴν μετήγαγον.
[13, 72]	θεωροῦντες ἐκτεταγμένην τὴν τῶν πολεμίων	δύναμιν	εἰς φάλαγγα τὸ μὲν βάθος
[13, 108]	αὐτόθε δ' ἀναλαβὼν ἅπασαν τὴν	δύναμιν	ἐνέβαλεν εἰς τὴν τῶν Γελῴων
[13, 90]	Ιμίλκας ἅμα τῷ φωτὶ τὴν	δύναμιν	ἐντὸς τῶν τειχῶν παρεισαγαγὼν σχεδὸν
[13, 49]	πλεύσας εἰς Κύζικον πᾶσαν τὴν	δύναμιν	ἐξεβίβασε καὶ τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσεν.
[13, 109]	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων	δύναμιν·	ἐπέλεξε δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων
[13, 8]	μετὰ τῶν Συρακοσίων ἐξήγαγε τὴν	δύναμιν	ἐπὶ τοὺς Αθηναίους. γενομένης δὲ
[13, 27]	τῷ τούτου βίῳ τὴν ἑαυτῆς	δύναμιν	ἐπιδείξασθαι βουλομένης. Ἧς τὴν εὐημερίαν
[13, 63]	ὑποδεχόμενος εἰς τὸν τόπον συνήγαγε	δύναμιν	ἐπιλέκτων ἀνδρῶν ἑξακισχιλίων. ἐντεῦθεν δ'
[13, 7]	δὲ ταλάντων τριακοσίων, ἀναλαβόντες τὴν	δύναμιν	ἔπλευσαν εἰς Συρακούσας. Καὶ προσενεχθέντες
[13, 98]	πολὺν ἐπέχειν τόπον, διείλατο τὴν	δύναμιν,	καὶ δύο ποιήσας στόλους πρὸς
[13, 64]	πεπληρωμέναι· πεζῇ δὲ παρήγαγον ἱκανὴν	δύναμιν,	καὶ περιστρατοπεδεύσαντες τὸ φρούριον ἐπόρθουν
[13, 60]	αὐτῶν ὑποστάντες τὴν τῶν Καρχηδονίων	δύναμιν,	καὶ πολλὰ δράσαντες, ἅπαντες ἀνῃρέθησαν.
[13, 73]	Αθηναίων στησάντων τρόπαιον ἐξέταξε τὴν	δύναμιν	καὶ προεκαλεῖτο τοὺς ἐν τῇ
[13, 6]	νύκτα καθ' ἣν ἐξάξουσι τὴν	δύναμιν,	καὶ τὸν ἄνθρωπον ἐξαπέστειλαν εἰς
[13, 62]	ναῦς καὶ φορτηγοὺς ἐμβιβάσας τὴν	δύναμιν,	καὶ τοὺς ἱκανοὺς τοῖς συμμάχοις
[13, 97]	νίκης ἀνήγγειλαν καθ' ὅλην τὴν	δύναμιν.	~Καλλικρατίδας δ' ὁ ναύαρχος συναγαγὼν
[13, 64]	τὴν Εφεσον· ἐκβιβάσας δὲ τὴν	δύναμιν	κατὰ δύο τόπους προσβολὰς ἐποιήσατο.
[13, 54]	(Ό δ' Αννίβας ἐκβιβάσας τὴν	δύναμιν	κατεστρατοπέδευσεν, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ φρέατος,
[13, 87]	τοῦ φθεῖραι τὴν τῶν πολεμίων	δύναμιν.	(Οἱ δ' εἴτε χρήμασιν ἐφθαρμένοι,
[13, 56]	πόλεως ὑποστῆναι τῶν πολεμίων τὴν	δύναμιν.	(Οἱ μὲν οὖν Ακραγαντῖνοι καὶ
[13, 98]	Περικλέους τοῦ προσαγορευθέντος κατὰ τὴν	δύναμιν	Ολυμπίου· συμπαρέλαβε δὲ καὶ Θηραμένην
[13, 79]	(Ὁ δὲ Καλλικρατίδας ἐκβιβάσας τὴν	δύναμιν	περιεστρατοπέδευσε τὴν πόλιν, καὶ πανταχόθεν
[13, 54]	εἰς δύο μέρη διεῖλε τὴν	δύναμιν·	περιστρατοπεδεύσας δ' αὐτὴν καὶ τὰς
[13, 105]	βασιλεῖς εἰσιν αὐτῷ φίλοι, καὶ	δύναμιν	πολλὴν ὡμολόγησαν δώσειν, ἐὰν βούληται
[13, 73]	πρὸ τῆς πόλεως ἐκτάξας τὴν	δύναμιν	προεκαλεῖτο τοὺς Κυμαίους εἰς μάχην·
[13, 48]	ἐγχειρίζειν Λακεδαιμονίοις, μετεπέμψαντο παρ' Αθηναίων	δύναμιν	τὴν παραφυλάξουσαν τὴν πόλιν. (Κόνων
[13, 64]	καὶ τὴν ἱκανὴν αὐτῷ κατέλιπον	δύναμιν·	τοῖς δ' ἐπὶ τούτων κατασταθεῖσι
[13, 48]	τό τε πλῆθος καὶ τὴν	δύναμιν	τῶν φυγάδων. (Οἱ μὲν οὖν
[13, 10]	μηκέτι διακινδυνεύειν, ἕως ἂν ἡ	δύναμις	ἐκείνη παραγένηται, οἱ δὲ Συρακόσιοι
[13, 40]	μὲν ἄλλου μέρους αὐτὰς μὴ	δύνασθαι	θιγεῖν, τοῖς δὲ στόμασι τῶν
[13, 53]	ἔπταισαν τοῖς ὅλοις, ὥστε μηκέτι	δύνασθαι	πώποτε αὑτοὺς γνησίως ἀναλαβεῖν. (Ἀλλὰ
[13, 95]	εἰς ἑαυτοὺς ἐρχόμενοι τὴν ἐσομένην	δυναστείαν	ἀνεθεώρουν. Οὗτοι μὲν οὖν βεβαιῶσαι
[13, 96]	ἐγενήθη τύραννος· διετήρησε δὲ τὴν	δυναστείαν	ἄχρι τῆς τελευτῆς, τυραννήσας ἔτη
[13, 112]	ὑπουργεῖν πρὸς τὴν κατάλυσιν τῆς	δυναστείας.	(Οἱ μὲν οὖν Ιταλιῶται καταλιπόντες
[13, 112]	φόβῳ τῶν ἄλλων πόλεων ἀσφαλῶς	δυναστεύειν.	(Ἀνελογίζοντο γὰρ τὴν βραδυτῆτα τῆς
[13, 82]	καθ' ἣν εἰς τὰ διαξύσματα	δύναται	ἀνθρώπινον ἐναρμόζεσθαι σῶμα, τὸ δ'
[13, 68]	τῶν Αθηναίων μόγις ἐνόμιζον εὑρηκέναι	δυνατὸν	ἄνδρα τὸν φανερῶς καὶ θρασέως
[13, 94]	πολέμου τοιούτου στρατηγοῦ, δι' οὗ	δυνατὸν	εἶναι εὐπορεῖν τοῖς πράγμασιν· τὰ
[13, 112]	ἐλογίζετο γὰρ οὐκ ἂν ἄλλως	δυνατὸν	ἐπικρατῆσαι τῶν ἱππέων, εἰ μὴ
[13, 11]	ταῖς Επιπολαῖς ἄλλως γὰρ οὐ	δυνατὸν	ἦν ἀποτειχίσαι τὴν πόλιν ἀναλαβὼν
[13, 17]	Συρακόσιοι τῶν τε τριήρων ὅσας	δυνατὸν	ἦν εἷλκον ἐπὶ τὴν γῆν,
[13, 56]	Σελινουντίους· οὐ μήν γε βιάσασθαι	δυνατὸν	ἦν τοὺς ὑπὲρ τῶν ὅλων
[13, 23]	ἅπαντα τὸν αἰῶνα. Οὐ γὰρ	δυνατὸν	τοὺς ἄλλοις ἀνημέρως χρησαμένους αὐτοὺς
[13, 101]	περὶ Θηραμένην, ἄνδρας καὶ λόγῳ	δυνατοὺς	καὶ φίλους πολλοὺς ἔχοντας, καὶ
[13, 72]	Αβδηρα προσηγάγετο πόλιν ἐν ταῖς	δυνατωτάταις	οὖσαν τότε τῶν ἐπὶ Θρᾴκης.
[13, 113]	Αχραδινῆς, τῶν δ' ἱππέων οἱ	δυνατώτατοι	τὸ γεγονὸς ἀκούσαντες, τὸ μὲν
[13, 93]	γεγενημένος τῆς ἐλευθερίας· τοῖς γὰρ	δυνατωτάτοις	φθονοῦντες τὴν ἐκείνων ὑπεροχὴν δεσποτείαν
[13, 37]	παρέσχετο· ἦν γὰρ καὶ λόγῳ	δυνατώτατος	καὶ τόλμῃ πολὺ προέχων τῶν
[13, 91]	συνεβούλευεν αἱρεῖσθαι στρατηγοὺς μὴ τοὺς	δυνατωτάτους,	ἀλλὰ τοὺς εὐνουστάτους καὶ δημοτικοὺς
[13, 96]	ἐκκλησίαν τῶν ἀντιπραξάντων αὐτῷ τοὺς	δυνατωτάτους	ὄντας, Δαφναῖον καὶ Δήμαρχον, ἀνεῖλεν.
[13, 70]	ἀπὸ τῶν πόλεων μετεπέμπετο τοὺς	δυνατωτάτους,	πρὸς οὓς ἑταιρίας συντιθέμενος ἐπηγγέλλετο
[13, 48]	δ' οὖν Κορκυραῖοι θεωροῦντες τοὺς	δυνατωτάτους	τῶν πολιτῶν ὄντας πρὸς τῷ
[13, 64]	καὶ διά τινας χειμῶνας οὐ	δυνηθεὶς	τὸν Μαλέαν κάμψαι, ἀνέπλευσεν εἰς
[13, 75]	ἐπὶ τὸν συντεταγμένον τόπον. (Οὐ	δυνηθέντων	δὲ ἁπάντων ἀκολουθῆσαι τῶν στρατιωτῶν,
[13, 57]	κατακαύσωσι τοὺς ναούς, καὶ μὴ	δυνηθῶσι	συλῆσαι τὴν ἐν αὐτοῖς καθιερωμένην
[13, 11]	μηκέτι ῥᾳδίως ἐξισωθῆναι τοῖς πολεμίοις	δυνήσεσθαι.	(Δημοσθένης δὲ πείσας τοὺς συνάρχοντας
[13, 1]	τὰς πράξεις ἐφ' ὅσον ἂν	δυνώμεθα	γράψειν, ἀλλὰ καὶ περιλήψεσθαι χρόνον
[13, 51]	καὶ τὴν μὲν πόλιν παρέλαβον,	δύο	δὲ τρόπαια κατέστησαν ἀφ' ἑκατέρας
[13, 30]	αὐτῆς Μηλίοις τύχης ἐκοινώνησαν; Ὥστε	δύο	δήμους πρὸς Αττικὴν ὀργὴν ἐπταικότας
[13, 51]	πλῆθος λαφύρων ἤθροισαν, ὡς ἂν	δύο	δυνάμεις ἅμα τηλικαύτας νενικηκότες. ~Ἀπενεχθείσης
[13, 59]	οἰκηθεῖσα χρόνον ἐτῶν διακοσίων τεσσαράκοντα	δύο	ἑάλω. Ὁ δὲ Αννίβας περιελὼν
[13, 19]	ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ λαμβάνειν ἀλφίτων	δύο	κοτύλας. (Ἀναγνωσθέντος δὲ τοῦ ψηφίσματος
[13, 96]	ἄχρι τῆς τελευτῆς, τυραννήσας ἔτη	δύο	λείποντα τῶν τεσσαράκοντα. Τὰς δὲ
[13, 54]	δὲ τὴν πόλιν παραγενηθεὶς εἰς	δύο	μέρη διεῖλε τὴν δύναμιν· περιστρατοπεδεύσας
[13, 18]	στρατηγοὶ διελόμενοι τοὺς στρατιώτας εἰς	δύο	μέρη, καὶ τὰ μὲν σκευοφόρα
[13, 72]	τότε πρῶτον κατεπλάγησαν, θεωροῦντες τὰ	δύο	μέρη σχεδὸν τοῦ τείχους ὑπὸ
[13, 85]	τὴν πόλιν τῶν Ακραγαντίνων, καὶ	δύο	παρεμβολὰς ἐποιήσαντο, μίαν μὲν ἐπί
[13, 98]	τόπον, διείλατο τὴν δύναμιν, καὶ	δύο	ποιήσας στόλους πρὸς ἑκάτερον μέρος
[13, 36]	κίνδυνον ἀγεννῶς ὑπομείναντες, ἀπέβαλον ναῦς	δύο	πρὸς ταῖς εἴκοσι, τὰς δὲ
[13, 71]	ἀταξίαν ἠλαττώθησαν καὶ ναῦς ἀπέβαλον	δύο	πρὸς ταῖς εἴκοσι· τῶν δ'
[13, 85]	θεωροῦντες εὐέφοδον οὖσαν τὴν πόλιν,	δύο	πύργους προσήγαγον τοῖς τείχεσιν ὑπερμεγέθεις.
[13, 36]	τεσσαράκοντα ναῦς συνεξέπεμψαν τοὺς ἀφηγησομένους	δύο	στρατηγοὺς ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς ἀλλήλους.
[13, 40]	πέντε δὲ Κορινθίων, Αμβρακιωτῶν δὲ	δύο,	Συρακοσίων δὲ καὶ Πελληνέων καὶ
[13, 64]	ἐκβιβάσας δὲ τὴν δύναμιν κατὰ	δύο	τόπους προσβολὰς ἐποιήσατο. Τῶν δ'
[13, 7]	δὲ μετὰ Γυλίππου Πύθην μετὰ	δύο	τριήρων προαπέστειλαν εἰς Σικελίαν. (Ἐν
[13, 19]	δὲ πραχθέντων οἱ Συρακόσιοι στήσαντες	δύο	τρόπαια, καὶ τὰ τῶν στρατηγῶν
[13, 42]	περιλαβὼν χρόνον ἐτῶν εἴκοσι καὶ	δυοῖν	ἐν βύβλοις ὀκτώ· τινὲς δὲ
[13, 90]	τοῖς παροιχομένοις χρόνοις ἀληθείας οὔσης	δυσευρέτου,	τοὺς μέντοι γε κατὰ προαίρεσιν
[13, 35]	γεγραμμένους ἀρχαίᾳ διαλέκτῳ δοκεῖν εἶναι	δυσκατανοήτους.	(Μεγάλης δὲ οὔσης κατὰ τὴν
[13, 82]	διαφερούσαις, ἐν δὲ τῷ πρὸς	δυσμὰς	τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας, ἐν
[13, 20]	βίον ἐλεῶ, πάντων ἡγούμενος εἶναι	δυστυχέστατος.	(Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τὸν ὀφειλόμενον
[13, 28]	τὸ πλῆθος τῶν δι' Αθηναίους	δυστυχούντων;	Οὗτοι πάντες οὐδὲν εἰς ἐκείνους
[13, 29]	τούτων νόμιμα διατάξαντες τοῖς μὲν	δυστυχοῦσι	τὸν ἔλεον, τοῖς δὲ διὰ
[13, 32]	τούτους ἀφέντες, ἐὰν ἀποβῇ τι	δυσχερές,	οὐδ' ἀπολογίαν ἑαυτοῖς εὐσχήμονα καταλείψετε.
[13, 107]	(Τοῖς δὲ Πελοποννησίοις ἔδοξεν, ἐπείπερ	δυσχερὴς	ἦν ἡ πολιορκία, τὰς μὲν
[13, 55]	καὶ κατὰ τὴν ἔφοδον εἰς	δυσχωρίας	ἐμπίπτοντες ῥᾳδίως ἠλαττοῦντο. νυκτὸς δ'
[13, 41]	ἁπάσας ἀπολέσθαι, τῶν δὲ ἀνδρῶν	δώδεκα	μόνον διασωθῆναι. (Δηλοῖ δὲ τὰ
[13, 80]	πλείους, ὡς μὲν Τίμαιος, τῶν	δώδεκα	μυριάδων, ὡς δ' Εφορος, τριάκοντα
[13, 42]	περὶ Κνίδον ναυμαχίαν ἐν βύβλοις	δώδεκα.	(Τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν
[13, 8]	ὁ πόλεμος οὗτος διέμεινεν ἔτη	δώδεκα.	~Τοῦ δὲ ἔτους τούτου διελθόντος
[13, 41]	σκοπέλοισιν Αθω σώματα γῇ πέλασαν	δώδεκα,	τοὺς δ' ἄλλους ὄλεσεν μέγα
[13, 11]	Σικανὸν ἕνα τῶν στρατηγῶν μετὰ	δώδεκα	τριήρων ἀπέστειλαν εἰς τὰς ἄλλας
[13, 82]	σῶμα, τὸ δ' ἐντὸς ποδῶν	δώδεκα.	(Τῶν δὲ στοῶν τὸ μέγεθος
[13, 34]	στρατιωτῶν τοὺς ἀριστεύσαντας ταῖς προσηκούσαις	δωρεαῖς	ἐτίμησαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[13, 93]	φέροντας, ἐν οἷς αὐτὸν μεγάλαις	δωρεαῖς	ἐτίμησαν. Ὁ δὲ Διονύσιος ἐπεβάλετο
[13, 2]	καὶ τοὺς πράξαντας ἐζήτει μεγάλας	δωρεὰς	προθεὶς τῷ μηνύσαντι. (Προσελθὼν δέ
[13, 92]	συμπαραλαμβάνειν, οὕς τῶν πολεμίων μεγάλας	δωρεὰς	ὑπισχνουμένων, ἂν συστρατεύωσιν προαιρεῖσθαι μᾶλλον
[13, 104]	δεξάμενος, καὶ στατῆρα χρυσοῦν ἑκάστῳ	δωρησάμενος,	κατῴκισεν εἰς Βλαῦδα, φρούριόν τι
[13, 38]	τὰς παρὰ τῶν ἔξωθεν συμμάχων,	Δωριέα	μὲν μετὰ τριῶν καὶ δέκα
[13, 45]	ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρσιν. (Ὁ δὲ	Δωριεὺς	μέχρι μέν τινος ἀγνοήσας τὸ
[13, 45]	ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα	Δωριεὺς	ὁ Ρόδιος, ναύαρχος ὢν τῶν
[13, 45]	τοῖς Πελοποννησίοις. (Ἤδη δὲ τοῦ	Δωριέως	ὄντος περὶ τὸ Σίγειον τῆς
[13, 45]	ὀγδοήκοντα, βοηθήσων τοῖς μετὰ τοῦ	Δωριέως·	συμπαρῆν δὲ καὶ τὸ πεζὸν
[13, 64]	καὶ πρῶτος Αθηναίων δοκεῖ δικαστήριον	δωροδοκῆσαι.	(Οἱ δ' ἐν τῇ Πύλῳ
[13, 105]	φίλοι, καὶ δύναμιν πολλὴν ὡμολόγησαν	δώσειν,	ἐὰν βούληται διαπολεμεῖν τοῖς Λακεδαιμονίοις·
[13, 2]	τριήρεις κατεσκεύασαν, τινὲς δὲ χρήματα	δώσειν	εἰς τὰς τροφὰς τῆς δυνάμεως
[13, 4]	(Τῶν δ' Αἰγεσταίων οὐχ ὁμολογούντων	δώσειν	πλέον τῶν τριάκοντα ταλάντων, οἱ
[13, 55]	ἐπαγγειλάμενος τοῖς στρατιώταις εἰς διαρπαγὴν	δώσειν	τὴν πόλιν, τάς τε μηχανὰς
[13, 43]	γάρ, ὅπερ ἦν εἰκός, τιμωρίαν	δώσειν	τοῖς Σικελιώταις, ὑπὲρ ὧν εἰς
[13, 31]	δὲ τοῖς ἀδικοῦσιν ἀνήκεστα συγγνώμην	δώσομεν,	ἐὰν εἰς τοὺς συμβούλους τὴν