Livre, Chap.
[2, 23]	ψυχῆς ἄγου δέ μ´, ὦ	Ζεῦ,	καὶ σύ γ´ ἡ Πεπρωμένη.
[2, 8]	Φειδίου, ἡ Ἀθηνᾶ ἢ ὁ	Ζεύς,	ἐμέμνησο ἂν καὶ σαυτοῦ καὶ
[2, 8]	μὴ γένοιτο. μὴ γὰρ ὁ	Ζεὺς	ὁ ἐν Ὀλυμπίᾳ ὀφρῦν ἀνέσπακεν;
[2, 8]	νῦν δέ σε ὅτι ὁ	Ζεὺς	πεποίηκεν, διὰ τοῦτο ἀμελεῖς οἷόν
[2, 17]	φθονεῖς, ἀταλαίπωρε, καὶ ἐλεεῖς καὶ	ζηλοτυπεῖς	καὶ τρέμεις καὶ μίαν ἡμέραν
[2, 19]	μὴ ὀργισθῆναι, μὴ φθονῆσαι, μὴ	ζηλοτυπῆσαι	(τί γὰρ δεῖ περιπλέκειν; θεὸν
[2, 21]	ἀκούσιον. ἔνι τι καὶ τῷ	ζηλοτύπῳ,	ὡς οἴονται, τοῦ ἀκουσίου· διὰ
[2, 6]	δύναται φυλαχθῆναι. καὶ τότ´ ἐσόμεθα	ζηλωταὶ	Σωκράτους, ὅταν ἐν φυλακῇ δυνώμεθα
[2, 14]	τοῦτον μεγαλόφρονα· ὡς θεοῦ τοίνυν	ζηλωτὴν	τὰ ἑξῆς πάντα καὶ ποιεῖν
[2, 12]	τούτου τοῦ πράγματος ἤμην ποτὲ	ζηλωτὴς	καὶ αὐτός, πρὶν εἰς ταῦτα
[2, 10]	γραμματικὴν μὲν ἀποβαλὼν ἢ μουσικὴν	ζημίαν	ἂν ἡγοῦ τὴν ἀπώλειαν αὐτῆς·
[2, 10]	κακός ἐστιν. λοιπὸν εἰ τὴν	ζημίαν	ζητεῖς ἐν κέρματι, πάντες οὗτοι
[2, 10]	τι. οὐδεὶς δίχα ἀπωλείας καὶ	ζημίας	κακός ἐστιν. λοιπὸν εἰ τὴν
[2, 10]	ζημιωθῆς, ἄλλου δ´ οὐδενὸς ἀπώλεια	ζημιοῖ	τὸν ἄνθρωπον; εἶτα γραμματικὴν μὲν
[2, 10]	ὅστις οὖν εἰς ταῦτα περιορᾷ	ζημιούμενον	ἑαυτόν, οὗτος ᾖ ἀβλαβὴς καὶ
[2, 10]	(Ἔχομεν. (Ὁ τοῦτο ἀπολλύων οὐ	ζημιοῦται,	οὐδενὸς στερίσκεται, οὐδὲν ἀποβάλλει τῶν
[2, 10]	κτησάμενος ὠφελεῖται, ὁ δ´ ἀποβαλὼν	ζημιοῦται;	(Ποίαν καὶ λέγεις; (Οὐδὲν ἔχομεν
[2, 10]	δεῖ σε κέρμα ἀπολέσαι, ἵνα	ζημιωθῆς,	ἄλλου δ´ οὐδενὸς ἀπώλεια ζημιοῖ
[2, 6]	δόξα ἢ ἀπάτη. οὕτως τὸ	ζῆν	ἀδιάφορον, ἡ χρῆσις οὐκ ἀδιάφορος.
[2, 1]	δή μοι, ὦ ἄνθρωποι, βούλεσθε	ζῆν	ἁμαρτάνοντες; οὐ βουλόμεθα. οὐδεὶς τοίνυν
[2, 23]	νὴ Δία ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ	ζῆν	καὶ τῶν συνεργῶν πρὸς αὐτό,
[2, 15]	ἐξάγεις ἡμῖν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ	ζῆν	φίλον καὶ συνήθη, τῆς αὐτῆς
[2, 1]	τοίνυν ἁμαρτάνων ἐλεύθερός ἐστιν. βούλεσθε	ζῆν	φοβούμενοι, βούλεσθε λυπούμενοι, βούλεσθε ταρασσόμενοι;
[2, 13]	ἀμφοτέρους πόδας ἵζει. διὰ τοῦτο	Ζήνων	μὲν Ἀντιγόνῳ μέλλων ἐντυγχάνειν οὐκ
[2, 13]	οὐκ ἐπεστρέφετο οὗτος· Ἀντίγονος δὲ	Ζήνωνι	μέλλων ἐντυγχάνειν ἠγωνία, καὶ εἰκότως·
[2, 5]	ἀπόλυτον σκοπεῖς, κατὰ φύσιν ἐστὶ	ζῆσαι	μέχρι γήρως, πλουτεῖν, ὑγιαίνειν. εἰ
[2, 16]	μετῆν τῷ οὕτως ἀποθανόντι, οὕτως	ζήσαντι;	οὗ Διογένει μετῆν; ἐπινοεῖς τούτων
[2, 16]	καὶ τοῦτο πάλιν κλαῖε καὶ	ζήτει	στίχον ὅμοιον τῷ Εὐριπίδου ποιῆσαι
[2, 8]	λόγος ὀρθός. ἐνταῦθα τοίνυν ἁπλῶς	ζήτει	τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ. ἐπεί
[2, 6]	ὅπου τινὸς χρεία τριβῆς, μὴ	ζήτει	τὸ ἀπὸ τῆς χρείας περιγινόμενον,
[2, 15]	αὐτοῖς, ἐρῶ σοι ὅτι ἄνθρωπε,	ζήτει	τὸν θεραπεύσοντα. τοῦτο οὐκ εἰσὶ
[2, 4]	θέλεις καὶ αὐτὸς ἴδιον μέρος	ζητεῖν,	ἀλλὰ τὸ ἀλλότριον ὑφαρπάζεις καὶ
[2, 16]	οὗ μή ἐστιν, ἀφεὶς ἐκεῖ	ζητεῖν,	ὅπου ἐστίν. ~Πῶς ἐφαρμοστέον τὰς
[2, 8]	ὅμοιος. Οὐ θέλεις οὖν ἐκεῖ	ζητεῖν	τὴν οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ, οὗ
[2, 8]	οὐκ ἔχεις; εἶτ´ ἄλλον τινὰ	ζητεῖς	ἐκεῖνον ἔχων; ἢ ἄλλα σοι
[2, 10]	ἐστιν. λοιπὸν εἰ τὴν ζημίαν	ζητεῖς	ἐν κέρματι, πάντες οὗτοι ἀβλαβεῖς,
[2, 8]	οὖν ζητῶν τί ἔτι ἀλλαχοῦ	ζητεῖς	ἢ ἐν τῇ παραλλαγῇ τῇ
[2, 8]	μή τι αὐτὴν ἐν φυτῷ	ζητεῖς;	οὔ. μή τι ἐν ἀλόγῳ;
[2, 16]	εὐροεῖν δυνάμενος. ἐκεῖ γὰρ αὐτὴν	ζητεῖς,	οὗ μή ἐστιν, ἀφεὶς ἐκεῖ
[2, 16]	ἀνδρείαν; τηλικαύτας ἔχων χεῖρας ἔτι	ζητεῖς	τὸν ἀπομύξοντα; ἀλλ´ οὐδὲ μελετῶμεν
[2, 17]	περὶ ταὐτὰ σπουδάζετε. εἶτα οὐδὲ	ζητεῖτε	τὸν ὑπομνήσοντα ὑμᾶς, ἀλλ´ ἄχθεσθε,
[2, 11]	οὖν ἐφαρμόζω; (Ἐνταῦθά ἐστι τὸ	ζήτημα	πᾶν καὶ οἴησις ἐνταῦθα προσγίνεται.
[2, 16]	σχολῇ γοργοὶ καὶ κατάγλωσσοι, κἂν	ζητημάτιον	ἐμπέσῃ περί τινος τούτων, ἱκανοὶ
[2, 11]	πρὸς ἀλλήλους τῶν ἀνθρώπων καὶ	ζήτησις	τοῦ παρ´ ὃ γίνεται ἡ
[2, 21]	ἐμοὶ οὖν χρήσιμον; ἐρῶ οὔ‘	ζήτησον	πρῶτον σταλῆναί σου τὸ ῥεῦμα,
[2, 5]	ἐμοί· προαίρεσις ἐπ´ ἐμοί. ποῦ	ζητήσω	τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν;
[2, 11]	οὖν. (Καὶ διὰ τί οὐ	ζητοῦμεν	αὐτὸν καὶ ἀνευρίσκομεν καὶ ἀνευρόντες
[2, 11]	Τίς ὑποπέπτωκεν οὐσία περὶ ἧς	ζητοῦμεν;	(Ἡδονή. (Ὕπαγε αὐτὴν τῷ κανόνι,
[2, 14]	χρεία δὲ καὶ μαθεῖν τινα;	ζητοῦμεν	οὖν τίνα ταῦτα. λέγουσιν οἱ
[2, 14]	τι φανταζόμεθα. λοιπὸν ἐφεξῆς τούτῳ	ζητοῦμεν,	πῶς ἔσται τοῦτο. ὁρῶμεν οὖν
[2, 20]	ἀλλὰ μόνον ἐξεμέσαι τὸ προβλημάτιον	ζητοῦσι	καὶ τὸν στόμαχον γυμνάσαντες ἀπελθεῖν
[2, 16]	τοῦτον, ὃν ἐκ πολλοῦ χρόνου	ζητῶ,	τὸν ταῖς ἀληθείαις εὐγενῆ καὶ
[2, 16]	στένων ἀκολουθήσεις τῷ ἰσχυροτέρῳ ἔξω	ζητῶν	ἀεὶ τὴν εὔροιαν καὶ μηδέποτ´
[2, 8]	ἀλόγῳ; οὔ. ἐν λογικῷ οὖν	ζητῶν	τί ἔτι ἀλλαχοῦ ζητεῖς ἢ
[2, 11]	τινός, οἷον ἐπὶ βαρῶν τὸν	ζυγὸν	εὕρομεν, οἷον ἐπὶ εὐθέων καὶ
[2, 11]	οὐκ ὀξυβλεπτεῖς καὶ ἕν σοι	ζυγὸν	οὐκ ἀρκεῖ, φέρε ἄλλο. ἐπὶ
[2, 11]	τῷ κανόνι, βάλε εἰς τὸν	ζυγόν.	τὸ ἀγαθὸν δεῖ εἶναι τοιοῦτον,
[2, 11]	μή, οὐκέτι σε οὐδὲ τοῦ	ζυγοῦ	ἄξιον ἡγήσομαι. οὕτως κρίνεται τὰ
[2, 11]	καὶ βάλε ἔξω ἐκ τοῦ	ζυγοῦ	καὶ ἀπέλασον τῆς χώρας τῶν
[2, 26]	ὑπὸ τίνος λογικὴ ψυχὴ κινεῖται	ζυγῷ	ἐπιρρέψει, ἄν τε θέλῃς ἄν
[2, 7]	σύ μοι λέγε τί σημαίνεται,	ζωὴ	ἢ θάνατος, πενία ἢ πλοῦτος·
[2, 19]	τὰ μεταξὺ τούτων, πλοῦτος, ὑγίεια,	ζωή,	θάνατος, ἡδονή, πόνος. πόθεν οἶδας;
[2, 18]	γίνῃ ἀντεξετάζων, ἄν τε τῶν	ζώντων	τινὰ ἔχῃς ἄν τε τῶν
[2, 8]	λέγε καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	ζῴοις	τὰ ἀγαθὰ εἶναι καὶ εὐδαιμονίαν
[2, 22]	ἐμόν‘ ἐκεῖ ἀνάγκη ῥέπειν τὸ	ζῷον·	εἰ ἐν σαρκί, ἐκεῖ τὸ
[2, 22]	Καθόλου γὰρ μὴ ἐξαπατᾶσθε πᾶν	ζῷον	οὐδενὶ οὕτως ᾠκείωται ὡς τῷ
[2, 9]	πληρῶσαι. τί γάρ ἐστιν ἄνθρωπος;	(Ζῷον,	φησί, λογικὸν θνητόν. (Εὐθὺς ἐν
[2, 10]	εἰ δ´ ἀντὶ ἀνθρώπου, ἡμέρου	ζῴου	καὶ κοινωνικοῦ, θηρίον γέγονας βλαβερόν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/06/2007