Livre, Chap. |
[2, 24] |
τὴν
ἐσθῆτα;
καὶ
ταύτην
τρυφερὰν
|
ἔχεις. |
εἰς
σχῆμα,
εἰς
βλέμμα;
εἰς |
[2, 8] |
ἔχειν’
ἐκεῖ
τὸν
θεὸν
οὐκ
|
ἔχεις; |
εἶτ´
ἄλλον
τινὰ
ζητεῖς
ἐκεῖνον |
[2, 16] |
γένῃ
σεαυτοῦ,
ὅπου
δ´
ἀμελετήτως
|
ἔχεις, |
ἐκεῖ
δ´
ὁ
αὐτὸς
διαμένεις; |
[2, 17] |
εἶ,
ὦ
ἄνθρωπε,
σὺ
μεγάλας
|
ἔχεις |
ἐπιβολάς.
Οὔ·
ἀλλ´
ἐγὼ
θέλω |
[2, 16] |
βλέπεις
καθ´
ἡμέραν;
κρεῖττόν
τι
|
ἔχεις |
ἢ
μεῖζον
ἰδεῖν
τοῦ
ἡλίου, |
[2, 2] |
ἀλλ´
εἰ
μὲν
μεμελέτηκας
γράφειν,
|
ἔχεις |
καὶ
παρασκευάςασθαι
πρὸς
πάντα
τὰ |
[2, 1] |
ὁ
ἄλλους
στρέφειν
δυνάμενος
οὐδένα
|
ἔχεις |
κύριον;
οὐκ
ἀργύριον,
οὐ
κοράσιον, |
[2, 12] |
οὕτως
τύχῃ,
πλουσίῳ
πυθέσθαι
αὐτοῦ
|
ἔχεις |
μοι
εἰπεῖν,
ὦ
οὗτος,
ᾧ |
[2, 22] |
ἀλλὰ
μηδ´
ἀνθρώπους,
εἰ
νοῦν
|
ἔχεις. |
οὐ
γὰρ
ἀνθρωπικὸν
δόγμα
ἐστὶ |
[2, 16] |
μὴ
ἀγωνιῶ;
μωρέ,
χεῖρας
οὐκ
|
ἔχεις; |
οὐκ
ἐποίησέν
σοι
αὐτὰς
ὁ |
[2, 12] |
τοῦτο
ἄμεινον
δοκῶ
μοι
κεκτῆσθαι.
|
ἔχεις |
οὖν
εἰπεῖν,
ὅτῳ
τρόπῳ
τῆς |
[2, 20] |
ποτε
ῥᾳθυμοῦντες
περὶ
τὰ
μέγιστα.
|
ἔχεις |
οὖν
τὰς
κατασκευάς;
ἔχω
καὶ |
[2, 16] |
σέ,
τὸ
δόγμα.
τί
οὖν
|
ἔχεις |
ποιῆσαι;
ἔξελε,
τὸ
δ´
ἐκείνων, |
[2, 22] |
κακοὺς
καὶ
ποτὲ
μὲν
οἰκείως
|
ἔχεις, |
ποτὲ
δ´
ἐχθρῶς
αὐτοῖς
καὶ
|
[2, 6] |
ποιῇ,
ἀπελεύσῃ·
εἰ
δὲ
μή,
|
ἔχεις |
ποῦ
ἀντὶ
Γυάρων
ἀπέλθῃς,
ὅπου |
[2, 4] |
τί
σε
θέλεις
ποιήσωμεν;
οὐκ
|
ἔχεις |
ποῦ
τεθῇς.
Τί
οὖν;
οὐκ |
[2, 1] |
σου
τὰ
λεξείδια·
δεῖξον,
πῶς
|
ἔχεις |
πρὸς
ὄρεξιν
καὶ
ἔκκλισιν,
εἰ |
[2, 2] |
πᾶσά
σοι
εὐμάρεια,
πρᾶγμα
οὐκ
|
ἔχεις. |
τὰ
γὰρ
ἐπὶ
σοὶ
αὐτεξούσια |
[2, 9] |
μὴ
μέχρι
τοῦ
δοκεῖν
ὅτι
|
ἔχεις. |
τί
γὰρ
διαφέρει
ταῦτα
ἐξηγεῖσθαι |
[2, 8] |
σὺ
ἀπόσπασμα
εἶ
τοῦ
θεοῦ·
|
ἔχεις |
τι
ἐν
σεαυτῷ
μέρος
ἐκείνου. |
[2, 4] |
δύνηται,
πλήξας
κατέβαλεν.
σὺ
κέντρον
|
ἔχεις |
τοιοῦτον,
ὥστε
ὃν
ἂν
πλήξῃς |
[2, 14] |
φαντασθείης
ὡς
ἐνδέοντος;
πλουτεῖς,
τέκνα
|
ἔχεις |
τυχὸν
καὶ
γυναῖκα
καὶ
οἰκέτας |