Livre, Chap.
[7, 1]	καὶ ὁ εὐδαίμων· ἓν γὰρ	τὸ	αἱρετώτα (τον καὶ μέγιστον. Ὁμοίως
[7, 5]	ῥᾷον, οὕτω καὶ ἐπὶ τούτων	τὸ	ἀνασκευάσαι τοῦ κατασκευάσαι. Ἐπὶ δὲ
[7, 5]	καθόλου δέοι ἀνασκευάσαι, οὐδ´ ὣς	τὸ	ἀντιστρέφειν ἀναγκαῖον ἐπὶ τοῦ ἀνασκευάζειν·
[7, 3]	ὧδε. Πρῶτον μὲν οὖν ὅτι	τὸ	ἀποδοθὲν γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ
[7, 5]	ὁ λόγος, εἴτε μὴ γένος	τὸ	ἀποδοθέν, εἴτε μὴ ὑπάρχει τι
[7, 5]	(τὰ εἰρημένα καὶ ὅτι γένος	τὸ	ἀποδοθὲν καὶ ὅτι ἴδιος ὁ
[7, 3]	δῆλον ὅτι τοῦ προκειμένου ἤτοι	τὸ	αὐτὸ γένος ἂν κατηγοροῖτο ὅπερ
[7, 1]	θάτερον τῶν αὐτῶν τούτων κατὰ	τὸ	αὐτὸ μάλιστα λέγεται, καθάπερ Ξενοκράτης
[7, 1]	ὅτι ἓν ἀριθμῷ δεῖ εἶναι	τὸ	βέλτιστον καὶ μέγιστον λεγόμενον, εἰ
[7, 1]	ἔδει (δηλοῦν· οὐ δηλοῖ δέ·	τὸ	γὰρ διπλάσιον καὶ πολλαπλάσιον οὐ
[7, 1]	πρός τι δηλοῖ. Πάλιν εἰ	(τὸ	γένος ἑκατέρου μὴ ταὐτόν, ἀλλὰ
[7, 5]	καὶ περὶ τὸ ἴδιον καὶ	τὸ	γένος ἔχει· ἐν ἀμφοτέροις γὰρ
[7, 5]	ὅτι ἐν τῷ τί ἐστι	τὸ	γένος καὶ αἱ διαφοραὶ κατηγοροῦνται·
[7, 3]	κατηγοροῖντ´ ἄν, ὥστ´ ἐπεὶ καὶ	τὸ	γένος καὶ αἱ διαφοραὶ ὀρθῶς
[7, 5]	ὑπάρχει τὸ γένος, οὐδέπω ἀνῄρηται	τὸ	γένος· ὁμοίως δὲ καὶ τὸ
[7, 5]	δὲ μὴ ὡς ἴδιον ὑπάρχει	τὸ	γένος, οὐδέπω ἀνῄρηται τὸ γένος·
[7, 1]	κακόν, ἢ τὸ μὲν ἀρετὴ	τὸ	δ´ ἐπιστήμη. Ἢ εἰ τὸ
[7, 1]	τὸ μὲν ἕτερον ἀναιρεῖται αὐτῶν,	τὸ	δ´ ἕτερον οὔ. Ὥστ´ οὐ
[7, 5]	ἀποδοθέντι λόγῳ τὸ μὲν γένος	τὸ	δὲ διαφορά, καὶ ὅτι ἐν
[7, 3]	ἀδικίας· τὸ μὲν γὰρ ἀρετὴ	τὸ	δὲ κακία ψυχῆς, ὥστε τὸ
[7, 1]	ταὐτόν, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀγαθὸν	τὸ	δὲ κακόν, ἢ τὸ μὲν
[7, 1]	τὸ μὲν δέχεται τὸ μᾶλλον	τὸ	δὲ μή, ἢ εἰ ἄμφω
[7, 1]	ἀμφότερα, ἀλλὰ τὸ μὲν ποιὸν	τὸ	δὲ ποσὸν ἢ πρός τι
[7, 3]	τὸ ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ,	τὸ	δὲ προκείμενον μὴ ἔστιν ἐν
[7, 3]	μέλανος· τὸ μὲν γὰρ διακριτικὸν	τὸ	(δὲ συγκριτικὸν ὄψεως. Ὥστ´ εἰ
[7, 5]	ὑπάρχει δεικτέον· ἀνασκευάζοντι δ´ ἱκανὸν	τὸ	δεῖξαι μὴ ὑπάρχον ἢ τινὶ
[7, 5]	ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη γὰρ ἀνασκευάζοντι καθόλου	τὸ	δεῖξαι ὅτι κατ´ οὐδενὸς ὧν
[7, 5]	δεῖξαι τὸ καθόλου· ἀπόχρη γὰρ	τὸ	δεῖξαι ὅτι οὐκ ἀληθεύεται περί
[7, 5]	ὥσπερ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις	τὸ	διαφθεῖραι τοῦ ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω
[7, 1]	ὁ δίκαιος τῷ ἀνδρείῳ καὶ	τὸ	δικαίως τῷ ἀνδρείως. Ὁμοίως δὲ
[7, 4]	ἐφαρμόττει ὁ λόγος, ἐπειδὴ συνώνυμον	τὸ	εἶδός ἐστιν. Ἔστι δὲ χρήσιμον
[7, 5]	ἀναιρεῖν μὲν γὰρ ῥᾷον διὰ	τὸ	ἐκ πολλῶν ὡς ἐπὶ τὸ
[7, 5]	τινὶ δέδεικται μὴ ὑπάρχον, ἀνῄρηται	τὸ	ἐν ἀρχῇ. Ἔτι κατασκευάζοντι μὲν
[7, 3]	γένος ὀρθῶς ἀποδέδοται. Εἰ γὰρ	τὸ	ἐναντίον ἐν τῷ ἐναντίῳ, τὸ
[7, 3]	ὁρισμὸς φανερὸς ἔσται. Ἐπεὶ γὰρ	τὸ	ἐναντίον ἢ ἐν τῷ αὐτῷ
[7, 4]	ἐπὶ τὰ καθ´ ἕκαστα καὶ	τὸ	ἐπὶ τῶν εἰδῶν σκοπεῖν εἰ
[7, 3]	λήθη ἐστὶν ἀποβολὴ ἐπιστήμης, καὶ	τὸ	ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται καὶ
[7, 3]	ἐπιλανθάνεσθαι ἀποβάλλειν ἐπιστήμην ἔσται καὶ	τὸ	ἐπιλελῆσθαι ἀποβεβληκέναι ἐπιστήμην. Ἑνὸς οὖν
[7, 3]	τὸ ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ	τὸ	εὐεκτικὸν ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται καὶ
[7, 5]	ἐπὶ τὸ πολὺ ἐν συμπλοκῇ	τὸ	ἴδιον ἀποδίδοται, ὥστ´ ἀνασκευάζειν μὲν
[7, 5]	πρὸς τὸν ὁρισμόν, καὶ πρὸς	τὸ	ἴδιον ἁρμόσει λέγεσθαι (παντί τε
[7, 5]	ὁρισμός. Ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	τὸ	ἴδιον καὶ τὸ γένος ἔχει·
[7, 5]	δεῖ πεποιηκέναι. Τῶν δ´ ἄλλων	τὸ	ἴδιον μάλιστα τοιοῦτον· ἀναιρεῖν μὲν
[7, 5]	τὸ γένος· ὁμοίως δὲ καὶ	τὸ	ἴδιον οὐκ ἀναγκαῖον (ὡς γένος,
[7, 5]	Ἀνασκευάζοντα δ´ οὐκέτι ἀνάγκη δεῖξαι	τὸ	καθόλου· ἀπόχρη γὰρ τὸ δεῖξαι
[7, 2]	τὸν λόγον καὶ τοὔνομα πρὸς	τὸ	κατασκευάσαι ὅτι ὁρισμός, ἀλλὰ καὶ
[7, 1]	ἐξ ὑποθέσεως ὑπάρξαι, καθάπερ τοῖς	τὸ	κενὸν καὶ τὸ πλῆρες ἀέρος
[7, 1]	δ´ ἑκάτερον ἓν ἀριθμῷ εἶναι	τὸ	λεγόμενον μέγιστον ἢ αἱρετώτατον· εἰ
[7, 1]	τοῦ αὐτοῦ ἀφ´ ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος	τὸ	λοιπὸν ἕτερον, οἷον εἰ διπλάσιον
[7, 1]	μᾶλλον, εἰ τὸ μὲν δέχεται	τὸ	μᾶλλον τὸ δὲ μή, ἢ
[7, 1]	γένος ἑκατέρου μὴ ταὐτόν, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ἀγαθὸν τὸ δὲ κακόν,
[7, 1]	ἀγαθὸν τὸ δὲ κακόν, ἢ	τὸ	μὲν ἀρετὴ τὸ δ´ ἐπιστήμη.
[7, 3]	οἷον κατὰ δικαιοσύνης καὶ ἀδικίας·	τὸ	μὲν γὰρ ἀρετὴ τὸ δὲ
[7, 3]	κατηγορεῖσθαι, καθάπερ λευκοῦ καὶ μέλανος·	τὸ	μὲν γὰρ διακριτικὸν τὸ (δὲ
[7, 1]	τὸ δ´ ἐπιστήμη. Ἢ εἰ	τὸ	μὲν γένος ταὐτόν, αἱ δὲ
[7, 5]	τῶν ἐν τῷ ἀποδοθέντι λόγῳ	τὸ	μὲν γένος τὸ δὲ διαφορά,
[7, 1]	Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον, εἰ	τὸ	μὲν δέχεται τὸ μᾶλλον τὸ
[7, 1]	εἴτ´ ἀληθοῦς (οὐδὲν γὰρ διαφέρει)	τὸ	μὲν ἕτερον ἀναιρεῖται αὐτῶν, τὸ
[7, 5]	κατασκευάσαι. Ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος	τὸ	μὲν καθόλου ῥᾷον ἀνασκευάζειν ἢ
[7, 1]	ἑνὶ γένει κατηγορίας ἀμφότερα, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ποιὸν τὸ δὲ ποσὸν
[7, 3]	(γὰρ ἕκαστον τῶν εἰρημένων πρὸς	τὸ	οἰκεῖον τέλος ἔχει, ὥστ´ εἰ
[7, 1]	αὐτῷ ἑκάτερον προστιθέμενον μὴ ποιεῖ	τὸ	ὅλον ταὐτόν. Ἢ εἰ τοῦ
[7, 1]	καθάπερ τοῖς τὸ κενὸν καὶ	τὸ	πλῆρες ἀέρος ταὐτὸν φάσκουσιν (δῆλον
[7, 3]	εἰ ἑνὸς αὐτῶν ὁρισμός ἐστι	τὸ	ποιητικὸν εἶναι τοῦ τέλους, καὶ
[7, 5]	τῶν εἰρημένων· ὡς γὰρ ἐπὶ	τὸ	πολὺ ἐν συμπλοκῇ τὸ ἴδιον
[7, 5]	τὸ ἐκ πολλῶν ὡς ἐπὶ	τὸ	πολύ· κατασκευάζειν (δὲ χαλεπώτατον, ὅτι
[7, 5]	ἐπιχειρεῖν· μόνα γὰρ τὰ πρὸς	τὸ	συμβεβη: κὸς κοινὰ πάντων τῶν
[7, 5]	πράγματος. Ῥᾷστον δὲ πάντων κατασκευάσαι	τὸ	συμβεβηκός· ἐν μὲν γὰρ τοῖς
[7, 5]	ἱκανὸν δεῖξαι. Ἀνασκευάζειν δὲ χαλεπώτατον	τὸ	συμβεβηκός, ὅτι ἐλάχιστα ἐν αὐτῷ
[7, 5]	οὐκ ἀναγκαῖον (ὡς γένος, οὐδὲ	τὸ	συμβεβηκὸς ὡς γένος ἢ ἴδιον,
[7, 2]	εἰρημένων ὅτι ἅπαντες οἱ πρὸς	τὸ	ταὐτὸν ἀνασκευαστικοὶ τόποι καὶ πρὸς
[7, 1]	κατηγορεῖσθαι δεῖ. (Ἔτι ἐπεὶ πολλαχῶς	τὸ	ταὐτὸν λέγεται, σκοπεῖν εἰ καθ´
[7, 1]	ταὐτόν. Οἱ μὲν οὖν πρὸς	τὸ	ταὐτὸν τόποι τοσοῦτοι λέγονται. ~Δῆλον
[7, 5]	ἔτι παρὰ ταῦτα ὅτι δηλοῖ	τὸ	τί ἦν εἶναι ὁ λόγος,
[7, 5]	ἐπειδὴ ὁρισμός ἐστι λόγος ὁ	τὸ	τί ἦν εἶναι σημαίνων. Δῆλον
[7, 3]	γάρ ἐστιν ὅρος λόγος ὁ	τὸ	τί ἦν εἶναι τῷ πράγματι
[7, 3]	ὅρον συλλογίζονται, ἀλλὰ πάντες ἀρχὴν	τὸ	τοιοῦτον λαμβάνουσιν, οἷον οἵ τε
[7, 4]	εἶδός ἐστιν. Ἔστι δὲ χρήσιμον	τὸ	τοιοῦτον πρὸς τοὺς τιθεμένους ἰδέας
[7, 1]	(λεγομένων ἀντιθέσεων· οὐδὲν γὰρ διαφέρει	τὸ	τούτῳ ἢ τούτῳ ἀντικείμενον λαβεῖν,
[7, 1]	τρόπων (ἐλέγετο δὲ κυριώτατα ταὐτὸν	(τὸ	τῷ ἀριθμῷ ἕν) σκοπεῖν ἔκ
[7, 3]	ἐχόντων πρὸς ἄλληλα. Εἰ γὰρ	τὸ	ὑγιεινὸν ποιητικὸν ὑγιείας, καὶ τὸ
[7, 2]	οὐ γὰρ ἀπόχρη δεῖξαι ταὐτὸν	τὸ	ὑπὸ τὸν λόγον καὶ τοὔνομα
[7, 3]	τὸ φθαρτικῶς διαλυτικῶς, εἴ τε	τὸ	φθαρτικὸν διαλυτικὸν οὐσίας, καὶ ἡ
[7, 3]	τὸ φθείρεσθαι διαλύεσθαι οὐσίαν καὶ	τὸ	φθαρτικῶς διαλυτικῶς, εἴ τε τὸ
[7, 3]	ἡ φθορὰ διάλυσις οὐσίας, καὶ	τὸ	φθείρεσθαι διαλύεσθαι οὐσίαν καὶ τὸ
[7, 3]	τὸ δὲ κακία ψυχῆς, ὥστε	τὸ	ψυχῆς διαφορὰ ἐν ἀμφοῖν λέγεται
[7, 3]	εὐεκτικὸν ποιητικὸν εὐεξίας ἔσται καὶ	τὸ	ὠφέλιμον ποιητικὸν ἀγαθοῦ. Ὁμοίως (γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/01/2010