Livre, Chap. |
[7, 1] |
μᾶλλον
τὸ
δὲ
μή,
ἢ
|
εἰ |
ἄμφω
μὲν
δέχεται
μὴ
ἅμα |
[7, 1] |
ὅτι
ταὐτόν.
Οὐ
γὰρ
ἀναγκαῖον,
|
εἰ |
ἀνδρειότατοι
τῶν
Ἑλλήνων
Πελοποννήσιοι
καὶ |
[7, 1] |
ᾧ
θάτερον
ταὐτόν,
καὶ
θάτερον·
|
εἰ |
γὰρ
μὴ
ἀμφότερα
τῷ
αὐτῷ |
[7, 2] |
ὅρον
χρήσιμοι,
καθάπερ
ἔμπροσθεν
εἴρηται·
|
εἰ |
γὰρ
μὴ
ταὐτὸν
δηλοῖ
τό |
[7, 1] |
δὲ
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἀντικειμένων·
|
εἰ |
γὰρ
τάδε
ταὐτά,
καὶ
τὰ |
[7, 3] |
γὰρ
ταὐτὰ
εἶναι
οὐκ
ἐνδέχεται·
|
εἰ |
δὲ
μή,
ὁ
αὐτὸς
ὁρισμὸς |
[7, 1] |
τὸ
λεγόμενον
μέγιστον
ἢ
αἱρετώτατον·
|
εἰ |
δὲ
μή,
οὐκ
ἔσται
δεδειγμένον |
[7, 1] |
οἱ
Λακεδαιμόνιοι
ὑπὸ
τῶν
Πελοποννησίων,
|
εἰ |
δὲ
μή,
συμβήσεται
ἀλλήλων
εἶναι |
[7, 5] |
γὰρ
δεῖ
ἕκαστον
τῶν
εἰρημένων·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
ὡς
ἴδιον
ὑπάρχει |
[7, 1] |
ἀφαιρεθέντος
τὸ
λοιπὸν
ἕτερον,
οἷον
|
εἰ |
διπλάσιον
ἡμίσεος
καὶ
πολλαπλάσιον
ἡμίσεος |
[7, 1] |
διὰ
τῆς
θέσεως,
ἀλλὰ
καὶ
|
εἰ |
δυνατὸν
ἐξ
ὑποθέσεως
ὑπάρξαι,
καθάπερ |
[7, 1] |
ταὐτὰ
ἢ
οὐχ
οὕτως.
Ἔτι
|
εἰ |
δυνατὸν
θάτερον
ἄνευ
θατέρου
εἶναι· |
[7, 3] |
τὸ
οἰκεῖον
τέλος
ἔχει,
ὥστ´
|
εἰ |
ἑνὸς
αὐτῶν
ὁρισμός
ἐστι
τὸ |
[7, 4] |
τὸ
ἐπὶ
τῶν
εἰδῶν
σκοπεῖν
|
εἰ |
ἐφαρμόττει
ὁ
λόγος,
ἐπειδὴ
συνώνυμον |
[7, 3] |
τοὺς
ὅρους
τοῖς
ὅροις.
Οἷον
|
εἰ |
ἡ
λήθη
ἐστὶν
ἀποβολὴ
ἐπιστήμης, |
[7, 3] |
λοιπὰ
ὁμολογεῖσθαι.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
εἰ |
ἡ
φθορὰ
διάλυσις
οὐσίας,
καὶ |
[7, 1] |
δηλοῖ.
Σκοπεῖν
δὲ
μὴ
μόνον
|
εἰ |
ἤδη
τι
συμβαίνει
ἀδύνατον
διὰ |
[7, 1] |
πολλαχῶς
τὸ
ταὐτὸν
λέγεται,
σκοπεῖν
|
εἰ |
καθ´
ἕτερόν
τινα
τρόπον
ταὐτά |
[7, 1] |
ὧν
θάτερον
μάλιστα
λέγεται
ὁτιοῦν,
|
εἰ |
καὶ
θάτερον
τῶν
αὐτῶν
τούτων |
[7, 5] |
(μὴ
κατηγορεῖται
τοὔνομα
κατηγορεῖται.
Ἔτι
|
εἰ |
καὶ
παντὶ
ὑπάρχει
τῷ
ὑπὸ |
[7, 3] |
δύο
πρὸς
δύο
συγκρίνοντα.
Οἷον
|
εἰ |
μᾶλλον
ὅδε
τοῦδε
ἢ
ὅδε |
[7, 5] |
καὶ
ἔτι
πρὸς
τούτοις
ἀντιστρέφειν,
|
εἰ |
μέλλει
ἴδιος
εἶναι
ὁ
ἀποδοθεὶς |
[7, 1] |
τὸ
βέλτιστον
καὶ
μέγιστον
λεγόμενον,
|
εἰ |
μέλλει
ὅτι
ταὐτὸν
ἀποδείκνυσθαι.
Διὸ |
[7, 4] |
εἶναι,
καθάπερ
(πρότερον
εἴρηται.
Ἔτι
|
εἰ |
μεταφέρων
εἴρηκε
τοὔνομα
ἢ
αὐτὸ |
[7, 1] |
οὐ
ταὐτά.
Ὁρᾶν
δὲ
καὶ
|
εἰ |
μὴ
ἐν
ἑνὶ
γένει
κατηγορίας |
[7, 5] |
ἀνασκευάζεται
δὲ
διχῶς·
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μηδενὶ
καὶ
εἰ
τινὶ
δέδεικται |
[7, 3] |
ὅδε
τοῦδε
καὶ
ὅδε
τοῦδε,
|
εἰ |
ὁ
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου,
καὶ |
[7, 3] |
ὁρισμός,
καὶ
ὁ
μᾶλλον.
Καὶ
|
εἰ |
ὁμοίως
ὅδε
τοῦδε
καὶ
ὅδε |
[7, 5] |
καὶ
γὰρ
εἰ
μηδενὶ
καὶ
|
εἰ |
τινὶ
δέδεικται
μὴ
ὑπάρχον,
ἀνῄρηται |
[7, 1] |
ἢ
πρός
τι
δηλοῖ.
Πάλιν
|
εἰ |
(τὸ
γένος
ἑκατέρου
μὴ
ταὐτόν, |
[7, 1] |
ἀρετὴ
τὸ
δ´
ἐπιστήμη.
Ἢ
|
εἰ |
τὸ
μὲν
γένος
ταὐτόν,
αἱ |
[7, 1] |
ἄλλων.
Ἔτι
ἐκ
τοῦ
μᾶλλον,
|
εἰ |
τὸ
μὲν
δέχεται
τὸ
μᾶλλον |
[7, 1] |
ποιεῖ
τὸ
ὅλον
ταὐτόν.
Ἢ
|
εἰ |
τοῦ
αὐτοῦ
ἀφ´
ἑκατέρου
ἀφαιρεθέντος |
[7, 3] |
τὸ
(δὲ
συγκριτικὸν
ὄψεως.
Ὥστ´
|
εἰ |
τοῦ
ἐναντίου
αἱ
ἐναντίαι
κατηγοροῦνται, |
[7, 1] |
συνουσίας.
(Ἔτι
ἐκ
τῆς
προσθέσεως,
|
εἰ |
τῷ
αὐτῷ
ἑκάτερον
προστιθέμενον
μὴ |
[7, 1] |
ὑπὸ
τὸν
(ἕτερον.
Πάλιν
σκοπεῖν
|
εἰ |
ᾧ
θάτερον
ταὐτόν,
καὶ
θάτερον· |