Livre, Chap. |
[7, 1] |
ἑκατέρου
μὴ
ταὐτόν,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
ἀγαθὸν
τὸ
δὲ
κακόν,
ἢ |
[7, 3] |
μαθήσεις.
Εἶθ´
ὅτι
δι´
ἀκριβείας
|
μὲν |
ἄλλης
ἐστὶ
πραγματείας
ἀποδοῦναι
καὶ |
[7, 5] |
δὲ
τοῦ
γένους,
ὅτι
κατασκευάζειν
|
μὲν |
ἀνάγκη
μοναχῶς
παντὶ
(δείξαντα
ὑπάρχον, |
[7, 1] |
τὸ
δὲ
κακόν,
ἢ
τὸ
|
μὲν |
ἀρετὴ
τὸ
δ´
ἐπιστήμη.
Ἢ |
[7, 5] |
ῥᾷον
κατασκευάσαι
ἢ
ἀνασκευάσαι·
κατασκευάζοντι
|
μὲν |
γὰρ
ἀπόχρη
δεῖξαι
(τινὶ
ὑπάρχον, |
[7, 3] |
κατὰ
δικαιοσύνης
καὶ
ἀδικίας·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἀρετὴ
τὸ
δὲ
κακία |
[7, 5] |
πάντων
τῶν
εἰρημένων
ἐστίν.
Ὑπάρχειν
|
μὲν |
γὰρ
δεῖ
ἕκαστον
τῶν
εἰρημένων· |
[7, 5] |
ῥᾷον
ἀνασκευάζειν
ἢ
κατασκευάζειν·
κατασκευάζοντι
|
μὲν |
γὰρ
δεικτέον
(ὅτι
παντί,
ἀνασκευάζοντι |
[7, 3] |
καθάπερ
λευκοῦ
καὶ
μέλανος·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
διακριτικὸν
τὸ
(δὲ
συγκριτικὸν |
[7, 5] |
τὸ
ἴδιον
μάλιστα
τοιοῦτον·
ἀναιρεῖν
|
μὲν |
γὰρ
ῥᾷον
διὰ
τὸ
ἐκ |
[7, 5] |
πάντων
κατασκευάσαι
τὸ
συμβεβηκός·
ἐν
|
μὲν |
γὰρ
τοῖς
ἄλλοις
οὐ
μόνον |
[7, 1] |
δ´
ἐπιστήμη.
Ἢ
εἰ
τὸ
|
μὲν |
γένος
ταὐτόν,
αἱ
δὲ
διαφοραὶ |
[7, 5] |
ἐν
τῷ
ἀποδοθέντι
λόγῳ
τὸ
|
μὲν |
γένος
τὸ
δὲ
διαφορά,
καὶ |
[7, 1] |
δὲ
μή,
ἢ
εἰ
ἄμφω
|
μὲν |
δέχεται
μὴ
ἅμα
δέ·
καθάπερ |
[7, 1] |
ἐκ
τοῦ
μᾶλλον,
εἰ
τὸ
|
μὲν |
δέχεται
τὸ
μᾶλλον
τὸ
δὲ |
[7, 3] |
αἱ
αὐταί·
ἢ
ἀνάπαλιν
αἱ
|
μὲν |
διαφοραὶ
αἱ
αὐταὶ
τὰ
δὲ |
[7, 3] |
~Ἐὰν
δὲ
κατασκευάζειν
βουλώμεθα,
πρῶτον
|
μὲν |
εἰδέναι
δεῖ
ὅτι
οὐδεὶς
ἢ |
[7, 3] |
τίνων
δὲ
δεῖ
κατασκευάζειν,
διώρισται
|
μὲν |
ἐν
ἑτέροις
(ἀκριβέστερον,
πρὸς
δὲ |
[7, 5] |
τὸ
ἴδιον
ἀποδίδοται,
ὥστ´
ἀνασκευάζειν
|
μὲν |
ἔστιν
ἓν
ἀνελόντα,
κατασκευάζοντι
δὲ |
[7, 1] |
ἀληθοῦς
(οὐδὲν
γὰρ
διαφέρει)
τὸ
|
μὲν |
ἕτερον
ἀναιρεῖται
αὐτῶν,
τὸ
δ´ |
[7, 5] |
ἐν
τῷ
ὅρῳ.
Ἔτι
κατασκευάζοντι
|
μὲν |
καθόλου
οἰστέον
συλλογισμόν·
δεῖ
γὰρ |
[7, 5] |
Ἐπὶ
δὲ
τοῦ
συμβεβηκότος
τὸ
|
μὲν |
καθόλου
ῥᾷον
ἀνασκευάζειν
ἢ
κατασκευάζειν· |
[7, 5] |
ὀλίγοις
ἁμάρτημα
γίνεσθαι.
Ἔτι
πρὸς
|
μὲν |
ὅρον
ἐνδέχεται
καὶ
διὰ
τῶν |
[7, 1] |
αὐταὶ
ἑκατέρου
κατηγοροῦνται,
ἀλλὰ
τοῦ
|
μὲν |
ὅτι
θεωρητικὴ
ἐπιστήμη,
τοῦ
δ´ |
[7, 5] |
τὸ
ἐν
ἀρχῇ.
Ἔτι
κατασκευάζοντι
|
μὲν |
οὐκ
ἀπόχρη
ὅτι
ὑπάρχει
δεῖξαι, |
[7, 5] |
ἓν
συμπεράνασθαι
ἢ
πολλά.
Ἀναιροῦντι
|
μὲν |
οὖν
ἀπόχρη
πρὸς
ἓν
διαλεγῆναι· |
[7, 3] |
ἐστι
τοῦ
πράγματος
κατηγορεῖται.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἐγχωρεῖ
συλλογισμὸν
ὅρου
γενέσθαι, |
[7, 2] |
τὰ
παρηγγελμένα
τὸν
ὁρισμόν.
Ἀναιρεῖν
|
μὲν |
οὖν
ὅρον
οὕτως
καὶ
διὰ |
[7, 3] |
Κατὰ
μέρος
δ´
ὧδε.
Πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
ὅτι
τὸ
ἀποδοθὲν
γένος |
[7, 1] |
γὰρ
ἂν
(εἴη
ταὐτόν.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
πρὸς
τὸ
ταὐτὸν
τόποι |
[7, 5] |
δείξαντα
ὅτι
οὐχ
ὑπάρχει.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
τόποι
δι´
ὧν
εὐπορήσομεν |
[7, 5] |
ἀνασκευάζειν
ἢ
κατασκευάζειν
ῥᾷον.
Περὶ
|
(μὲν |
οὖν
τοῦ
ἰδίου
φανερὸν
ἐκ |
[7, 3] |
ᾖ
ὁ
ἐναντίος
ὁρισμός.
Ὅλους
|
μὲν |
οὖν
τοὺς
λόγους
καθάπερ
εἴρηται |
[7, 1] |
ἐὰν
ἐξέλθῃ
ὁ
ἀήρ,
κενὸν
|
μὲν |
οὐχ
ἧττον
ἀλλὰ
μᾶλλον
ἔσται, |
[7, 1] |
γένει
κατηγορίας
ἀμφότερα,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
ποιὸν
τὸ
δὲ
ποσὸν
ἢ |
[7, 1] |
Πελοποννήσιος
καὶ
Λακεδαιμόνιος,
ἀλλὰ
περιέχεσθαι
|
μὲν |
τὸν
ἕτερον
ὑπὸ
τοῦ
ἑτέρου |
[7, 5] |
συμβεβηκότι
πῶς
ὑπάρχει.
Ὥστ´
ἐπὶ
|
μὲν |
τῶν
ἄλλων
διχῶς
ἔστιν
ἀνελεῖν, |