Livre, Chap.
[7, 5]	ὣς τὸ ἀντιστρέφειν ἀναγκαῖον ἐπὶ	τοῦ	ἀνασκευάζειν· ἀπόχρη γὰρ ἀνασκευάζοντι καθόλου
[7, 3]	ἐπισκοποῦντα. Εἰ γὰρ ὁ ἀντικείμενος	τοῦ	ἀντικειμένου, καὶ τὸν εἰρημένον τοῦ
[7, 1]	τὸ ὅλον ταὐτόν. Ἢ εἰ	τοῦ	αὐτοῦ ἀφ´ ἑκατέρου ἀφαιρεθέντος τὸ
[7, 3]	γὰρ ἕνα δυοῖν οὔτε δύο	τοῦ	αὐτοῦ ὅρους δυνατόν ἐστιν εἶναι.
[7, 5]	τοῦ ὁρισμοῦ ἐλέγετο) Περὶ δὲ	τοῦ	γένους, ὅτι κατασκευάζειν μὲν ἀνάγκη
[7, 1]	τοῦ μὲν ὅτι θεωρητικὴ ἐπιστήμη,	τοῦ	δ´ ὅτι πρακτική. (Ὁμοίως δὲ
[7, 3]	γένος ἂν κατηγοροῖτο ὅπερ καὶ	(τοῦ	ἐναντίου, αἱ δὲ διαφοραὶ ἐναντίαι,
[7, 3]	(δὲ συγκριτικὸν ὄψεως. Ὥστ´ εἰ	τοῦ	ἐναντίου αἱ ἐναντίαι κατηγοροῦνται, τοῦ
[7, 3]	αὐταὶ διαφοραί εἰσιν. Εἰ οὖν	τοῦ	ἐναντίου ἡ ἐναντία κατηγορεῖται, τούτου
[7, 3]	γένους καὶ διαφορῶν (ἂν ὁ	τοῦ	ἐναντίου ὁρισμὸς φανερὸς ᾖ, καὶ
[7, 1]	περιέχεσθαι μὲν τὸν ἕτερον ὑπὸ	τοῦ	ἑτέρου ἀναγκαῖον, καθάπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι
[7, 3]	ὅδε τοῦδε, εἰ ὁ ἕτερος	τοῦ	ἑτέρου, καὶ ὁ λοιπὸς τοῦ
[7, 1]	εἶναι. Ἀφαιρεθέντος γὰρ ἀφ´ ἑκατέρου	τοῦ	ἡμίσεος τὰ λοιπὰ ταὐτὸν ἔδει
[7, 5]	κατασκευάζειν ῥᾷον. Περὶ (μὲν οὖν	τοῦ	ἰδίου φανερὸν ἐκ τῶν εἰρημένων·
[7, 5]	καὶ ἐπὶ τούτων τὸ ἀνασκευάσαι	τοῦ	κατασκευάσαι. Ἐπὶ δὲ τοῦ συμβεβηκότος
[7, 3]	τοῦ ἑτέρου, καὶ ὁ λοιπὸς	τοῦ	λοιποῦ. Ἑνὸς δ´ ὁρισμοῦ πρὸς
[7, 1]	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Ἔτι ἐκ	τοῦ	μᾶλλον, εἰ τὸ μὲν δέχεται
[7, 3]	ἕν, οὐδὲν χρήσιμος ἡ ἐκ	(τοῦ	μᾶλλον ἐπίσκεψις· οὔτε γὰρ ἕνα
[7, 3]	ἂν εἴη ὁρισμός. Ἔτι ἐκ	τοῦ	μᾶλλον καὶ τοῦ ὁμοίως, ὁσαχῶς
[7, 1]	αἱ αὐταὶ ἑκατέρου κατηγοροῦνται, ἀλλὰ	τοῦ	μὲν ὅτι θεωρητικὴ ἐπιστήμη, τοῦ
[7, 3]	Ἔτι ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ	τοῦ	ὁμοίως, ὁσαχῶς ἐνδέχεται (κατασκευάσαι δύο
[7, 5]	ἕτερα ἐπιχειρεῖν ἀλλ´ ἢ ἐπὶ	τοῦ	ὁρισμοῦ. Δῆλον οὖν ὅτι ῥᾷστον
[7, 5]	οὕτως ἀνεσκευασμένον γίνεται, καθάπερ ἐπὶ	τοῦ	ὁρισμοῦ ἐλέγετο) Περὶ δὲ τοῦ
[7, 5]	ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ διαφθεῖραι	τοῦ	ποιῆσαι ῥᾷον, οὕτω καὶ ἐπὶ
[7, 5]	ἄλλα ἐν (τῷ τί ἐστι	τοῦ	πράγματος κατηγορεῖται, ἄδηλον πότερον ὁ
[7, 3]	ἕτερον ἐν τῷ τί ἐστι	τοῦ	πράγματος κατηγορεῖται. Ὅτι μὲν οὖν
[7, 3]	μόνα ἐν τῷ τί ἐστι	τοῦ	πράγματος κατηγορεῖται, (ὅτι ὁ ταῦτα
[7, 3]	κατηγορούμενα ἐν τῷ τί ἐστι	τοῦ	πράγματος μόνα κατηγορεῖσθαι, κατηγορεῖται δ´
[7, 5]	ὅτι μόνῳ ὑπάρχει καὶ ἀντικατηγορεῖται	τοῦ	πράγματος. Ῥᾷστον δὲ πάντων κατασκευάσαι
[7, 3]	τοῦ ἐναντίου αἱ ἐναντίαι κατηγοροῦνται,	τοῦ	προκειμένου αἱ ἀποδοθεῖσαι κατηγοροῖντ´ ἄν,
[7, 3]	τοῦ ἀντικειμένου, καὶ τὸν εἰρημένον	τοῦ	προκειμένου ἀνάγκη εἶναι. Ἐπεὶ δὲ
[7, 3]	αἱ αὐταὶ κατηγοροῦνται, δῆλον ὅτι	τοῦ	προκειμένου ἤτοι τὸ αὐτὸ γένος
[7, 3]	ὁρισμὸς φανερὸς ᾖ, καὶ ὁ	τοῦ	προκειμένου ὁρισμὸς φανερὸς ἔσται. Ἐπεὶ
[7, 5]	οὕτως (ὑπάρχει, δεικτέον· ἐπὶ δὲ	τοῦ	συμβεβηκότος ὅτι ὑπ– άρχει μόνον
[7, 5]	οὐχ οὕτως ὑπάρχει· ἐπὶ δὲ	τοῦ	συμβεβηκότος οὐκ ἔστιν ἀνελεῖν ἀλλ´
[7, 5]	ἀνασκευάσαι τοῦ κατασκευάσαι. Ἐπὶ δὲ	τοῦ	συμβεβηκότος τὸ μὲν καθόλου ῥᾷον
[7, 3]	ὁρισμός ἐστι τὸ ποιητικὸν εἶναι	τοῦ	τέλους, καὶ τῶν λοιπῶν ἑκάστου
[7, 3]	ὅτι δυνατὸν γενέσθαι ὁρισμοῦ καὶ	τοῦ	τί ἦν εἶναι συλλογισμόν. (Εἰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/01/2010