HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Xénophon, Le Banquet

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

τ = 22 formes différentes pour 36 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[4]   βασιλεύς τε εἴη ἀγαθὸς κρατερός τ᾿ αἰχμητής; Καὶ ναὶ μὰ Δί᾿

[8]   δὲ φράζει ὅτι ἥδεται δέ τ᾿ ἀκούων. Εστι δὲ καὶ ἄλλοθί

[8]   δήπου καὶ Ομήρῳ γάνυται δέ τ᾿ ἀκούων. Τοῦτο δὲ φράζει ὅτι

[5]   Οτι οἱ μὲν σοὶ τὸ κατ᾿ εὐθὺ μόνον ὁρῶσιν, οἱ δὲ

[1]   οὖν ἐννοήσας τις τὰ γιγνόμενα ἡγήσατ᾿ ἂν φύσει βασιλικόν τι κάλλος

[2]   ὠρχήσατο. Καὶ ὁ Σωκράτης εἶπεν· Εἴδετ᾿ ἔφη, ὡς καλὸς {ὁ} παῖς

[1]   εἶναι, ἄλλως τε καὶ ἂν μετ᾿ αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης, καθάπερ Αὐτόλυκος

[4]   οἶδα δ᾿ ὅτι καὶ ὑμεῖς μετ᾿ ἐμοῦ. ὥστε μηκέτι ἀπόρει, ὦ

[6]   λυπεῖς σιωπῶν; Η καὶ ὅταν λέγητ᾿ ἔφη. Οὐκ ἀλλ᾿ ὅταν διαλίπωμεν.

[8]   μήτ᾿ ἂν παρά τι ποιήσῃ μήτ᾿ ἂν καμὼν ἀμορφότερος γένηται, μειωθῆναι

[8]   σπουδάζοντα; Πρὸς δὲ τούτοις πιστεύοι μήτ᾿ ἂν παρά τι ποιήσῃ μήτ᾿

[8]   Πρῶτον μὲν γὰρ τίς μισεῖν δύναιτ᾿ ἂν ὑφ᾿ οὗ εἰδείη καλός

[2]   ἔχει, θαρρῶν διδασκέτω ὅ τι βούλοιτ᾿ ἂν αὐτῇ ἐπισταμένῃ χρῆσθαι. Καὶ

[4]   Εκ τούτου δὲ ὁ Νικήρατος, Ακούοιτ᾿ ἄν, ἔφη, καὶ ἐμοῦ ἃ

[4]   ἀποδεικνύναι ὡς πολλοῦ ἄξιά ἐστιν. Ακούοιτ᾿ ἄν, ἔφη ὁ Καλλίας, ἐμοῦ

[8]   ἢ ὑπὸ τῶν ἐθιζομένων ἡδονὴν ἀντ᾿ εὐκλείας αἱρεῖσθαι; Καίτοι Παυσανίας γε

[4]   δὲ καλὸς καὶ ἡσυχίαν ἔχων πάντ᾿ ἂν διαπράξαιτο. Εγὼ γοῦν καίπερ

[8]   τὰ νῦν καλὰ ἔργα οὐ πάντ᾿ ἂν εὕροι τις ἕνεκα ἐπαίνου

[6]   νῦν σύγε λοιδορουμένῳ ἔοικας, εἰ πάντ᾿ αὐτοῦ βελτίων φῂς εἶναι. Αλλὰ

[4]   ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι ὁμοκλήσαντ᾿ εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσί.

[8]   οὐκ οἶδεν ὡς, ὅ τι ποτ᾿ ἐστὶν ἡ καλοκἀγαθία, τῷ ταύτης

[4]   οὕτω πεπαιδευμένος ὑπὸ Ομήρου ἀριθμεῖν ἕπτ᾿ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο

[3]   ποιοῖμεν. Εγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη, ἥδιστ᾿ ἂν ἀπολάβοιμι παρὰ Καλλίου τὴν

[3]   ἡμῖν ἐξηγοῦ ποίων λόγων ἁπτόμενοι μάλιστ᾿ ἂν ταῦτα ποιοῖμεν. Εγὼ μὲν

[4]   γε μὴν οὕτως ἀρκοῦσαν ἔχω ὥστ᾿ ἔργον μέγ᾿ ἐστὶ καὶ ἀνεγεῖραι.

[4]   γε καὶ ὧν δέονται μάλιστα ταῦτ᾿ αἰσχύνονται. Μαίνονται δὲ καὶ οἱ

[4]   ἐμὰ νευρόσπαστα θεώμενοι τρέφουσί με. Ταῦτ᾿ ἄρ᾿ ἔφη ὁ Φίλιππος, καὶ

[4]   Καὶ ὁ Σωκράτης, Φεῦ, ἔφη, ταῦτ᾿ {ἄρα{ ἔφη, ἐγὼ ὥσπερ ὑπὸ

[5]   πρὸς ἃ ἂν δεώμεθα, καὶ ταῦτ᾿ ἔφη ὁ Κριτόβουλος, καλά. Οἶσθα

[4]   παρ᾿ οὗ ἐγὼ τοῦτον ἐκτησάμην οὔτ᾿ ἀριθμῷ οὔτε σταθμῷ ἐπήρκει μοι,

[6]   παρ᾿ οἶνον λυπεῖν τοὺς συνόντας, τοῦτ᾿ ἐγὼ κρίνω παροινίαν. Οἶσθ᾿ οὖν,

[7]   καὶ ἅμα ᾄσαιμεν; Καὶ εὐθὺς τοῦτ᾿ εἰπὼν ἦρχεν ᾠδῆς. Επεὶ δ᾿

[2]   μὲν οὔ, οὐ γὰρ πώποτε τοῦτ᾿ ἔμαθον, ἐχειρονόμουν δέ· ταῦτα γὰρ

[4]   δὲ σαυτὸν οὔ. Καὶ τί τοῦτ᾿ ἔφη ὁ Καλλίας, θαυμαστόν; Οὐ

[6]   εἴποιμ᾿ ἄν. Αλλ᾿ ὃ δοκεῖ, τοῦτ᾿ ἔφη. Τὸ τοίνυν παρ᾿ οἶνον

[1]   κατέκειτο. Καὶ ὁ Καλλίας, Τί τοῦτ᾿ ἔφη, ὦ Φίλιππε; ἀλλ᾿ ἢ

Chapitre
[4]	βασιλεύς τε εἴη ἀγαθὸς κρατερός	τ᾿	αἰχμητής; Καὶ ναὶ μὰ Δί᾿
[8]	δὲ φράζει ὅτι ἥδεται δέ	τ᾿	ἀκούων. Εστι δὲ καὶ ἄλλοθί
[8]	δήπου καὶ Ομήρῳ γάνυται δέ	τ᾿	ἀκούων. Τοῦτο δὲ φράζει ὅτι
[5]	Οτι οἱ μὲν σοὶ τὸ	κατ᾿	εὐθὺ μόνον ὁρῶσιν, οἱ δὲ
[1]	οὖν ἐννοήσας τις τὰ γιγνόμενα	ἡγήσατ᾿	ἂν φύσει βασιλικόν τι κάλλος
[2]	ὠρχήσατο. Καὶ ὁ Σωκράτης εἶπεν·	Εἴδετ᾿	ἔφη, ὡς καλὸς {ὁ} παῖς
[1]	εἶναι, ἄλλως τε καὶ ἂν	μετ᾿	αἰδοῦς καὶ σωφροσύνης, καθάπερ Αὐτόλυκος
[4]	οἶδα δ᾿ ὅτι καὶ ὑμεῖς	μετ᾿	ἐμοῦ. ὥστε μηκέτι ἀπόρει, ὦ
[6]	λυπεῖς σιωπῶν; Η καὶ ὅταν	λέγητ᾿	ἔφη. Οὐκ ἀλλ᾿ ὅταν διαλίπωμεν.
[8]	μήτ᾿ ἂν παρά τι ποιήσῃ	μήτ᾿	ἂν καμὼν ἀμορφότερος γένηται, μειωθῆναι
[8]	σπουδάζοντα; Πρὸς δὲ τούτοις πιστεύοι	μήτ᾿	ἂν παρά τι ποιήσῃ μήτ᾿
[8]	Πρῶτον μὲν γὰρ τίς μισεῖν	δύναιτ᾿	ἂν ὑφ᾿ οὗ εἰδείη καλός
[2]	ἔχει, θαρρῶν διδασκέτω ὅ τι	βούλοιτ᾿	ἂν αὐτῇ ἐπισταμένῃ χρῆσθαι. Καὶ
[4]	Εκ τούτου δὲ ὁ Νικήρατος,	Ακούοιτ᾿	ἄν, ἔφη, καὶ ἐμοῦ ἃ
[4]	ἀποδεικνύναι ὡς πολλοῦ ἄξιά ἐστιν.	Ακούοιτ᾿	ἄν, ἔφη ὁ Καλλίας, ἐμοῦ
[8]	ἢ ὑπὸ τῶν ἐθιζομένων ἡδονὴν	ἀντ᾿	εὐκλείας αἱρεῖσθαι; Καίτοι Παυσανίας γε
[4]	δὲ καλὸς καὶ ἡσυχίαν ἔχων	πάντ᾿	ἂν διαπράξαιτο. Εγὼ γοῦν καίπερ
[8]	τὰ νῦν καλὰ ἔργα οὐ	πάντ᾿	ἂν εὕροι τις ἕνεκα ἐπαίνου
[6]	νῦν σύγε λοιδορουμένῳ ἔοικας, εἰ	πάντ᾿	αὐτοῦ βελτίων φῂς εἶναι. Αλλὰ
[4]	ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον κένσαι	ὁμοκλήσαντ᾿	εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσί.
[8]	οὐκ οἶδεν ὡς, ὅ τι	ποτ᾿	ἐστὶν ἡ καλοκἀγαθία, τῷ ταύτης
[4]	οὕτω πεπαιδευμένος ὑπὸ Ομήρου ἀριθμεῖν	ἕπτ᾿	ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο
[3]	ποιοῖμεν. Εγὼ μὲν τοίνυν, ἔφη,	ἥδιστ᾿	ἂν ἀπολάβοιμι παρὰ Καλλίου τὴν
[3]	ἡμῖν ἐξηγοῦ ποίων λόγων ἁπτόμενοι	μάλιστ᾿	ἂν ταῦτα ποιοῖμεν. Εγὼ μὲν
[4]	γε μὴν οὕτως ἀρκοῦσαν ἔχω	ὥστ᾿	ἔργον μέγ᾿ ἐστὶ καὶ ἀνεγεῖραι.
[4]	γε καὶ ὧν δέονται μάλιστα	ταῦτ᾿	αἰσχύνονται. Μαίνονται δὲ καὶ οἱ
[4]	ἐμὰ νευρόσπαστα θεώμενοι τρέφουσί με.	Ταῦτ᾿	ἄρ᾿ ἔφη ὁ Φίλιππος, καὶ
[4]	Καὶ ὁ Σωκράτης, Φεῦ, ἔφη,	ταῦτ᾿	{ἄρα{ ἔφη, ἐγὼ ὥσπερ ὑπὸ
[5]	πρὸς ἃ ἂν δεώμεθα, καὶ	ταῦτ᾿	ἔφη ὁ Κριτόβουλος, καλά. Οἶσθα
[4]	παρ᾿ οὗ ἐγὼ τοῦτον ἐκτησάμην	οὔτ᾿	ἀριθμῷ οὔτε σταθμῷ ἐπήρκει μοι,
[6]	παρ᾿ οἶνον λυπεῖν τοὺς συνόντας,	τοῦτ᾿	ἐγὼ κρίνω παροινίαν. Οἶσθ᾿ οὖν,
[7]	καὶ ἅμα ᾄσαιμεν; Καὶ εὐθὺς	τοῦτ᾿	εἰπὼν ἦρχεν ᾠδῆς. Επεὶ δ᾿
[2]	μὲν οὔ, οὐ γὰρ πώποτε	τοῦτ᾿	ἔμαθον, ἐχειρονόμουν δέ· ταῦτα γὰρ
[4]	δὲ σαυτὸν οὔ. Καὶ τί	τοῦτ᾿	ἔφη ὁ Καλλίας, θαυμαστόν; Οὐ
[6]	εἴποιμ᾿ ἄν. Αλλ᾿ ὃ δοκεῖ,	τοῦτ᾿	ἔφη. Τὸ τοίνυν παρ᾿ οἶνον
[1]	κατέκειτο. Καὶ ὁ Καλλίας, Τί	τοῦτ᾿	ἔφη, ὦ Φίλιππε; ἀλλ᾿ ἢ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/04/2005