Chapitre |
[4] |
αὐτὸν
καὶ
{λιθίνως}
οὐδαμοῦ
ἀπῄει
|
ἀπ᾿ |
αὐτοῦ·
νῦν
δὲ
ἤδη
εἶδον |
[8] |
εὐπατρίδης
εἶ,
ἱερεὺς
θεῶν
τῶν
|
ἀπ᾿ |
Ερεχθέως,
οἳ
καὶ
ἐπὶ
τὸν |
[2] |
Θέογνις
ἔφη·
Εσθλῶν
μὲν
γὰρ
|
ἀπ᾿ |
ἐσθλὰ
διδάξεαι·
ἢν
δὲ
κακοῖσι
|
[3] |
βασιλέως
χρήματα
ἀντὶ
τοῦ
υἱοῦ;
|
Επ᾿ |
αὐτοφώρῳ
εἴλημμαι,
ἔφη,
πλουσιώτατος,
ὡς |
[4] |
ὥστε
σοί
γε
εἰ
μὴ
|
ἐπ᾿ |
ἄλλῳ
ἀλλ᾿
ἐπὶ
τῷ
χρωτὶ |
[4] |
κλινθῆναι
ἐυξέστου
ἐπὶ
δίφρου
ἦκ᾿
|
ἐπ᾿ |
ἀριστερὰ
τοῖιν,
ἀτὰρ
τὸν
δεξιὸν |
[4] |
ὁρῶν
ἐν
τῇ
γελωτοποιίᾳ
μέγα
|
ἐπ᾿ |
αὐτῇ
φρονοίη.
Οὐ
γὰρ
ἄξιον, |
[4] |
σοῦ
ἐπιμέλονται,
ἵνα
δοκῇς
δικαίως
|
ἐπ᾿ |
αὐτοῖς
μέγα
φρονεῖν.
Οὐκοῦν
ὡς |
[1] |
ὡς
δὲ
οὐδὲ
τότε
ἐγέλασαν
|
ἐπ᾿ |
αὐτῷ,
ἐν
τῷ
μεταξὺ
παυσάμενος |
[3] |
μαστροπείᾳ,
εἶπεν.
Επεὶ
δὲ
ἐγέλασαν
|
ἐπ᾿ |
αὐτῷ,
Υμεῖς
μὲν
γελᾶτε,
ἔφη, |
[2] |
σώματι
πᾶν
ἰσόρροπον
ποιεῖν;
ἢ
|
ἐπ᾿ |
ἐκείνῳ
γελᾶτε,
ὅτι
οὐ
δεήσει |
[2] |
ἐσπουδακότι
τῷ
προσώπῳ,
Γελᾶτε,
ἔφη,
|
ἐπ᾿ |
ἐμοί;
Πότερον
ἐπὶ
τούτῳ
εἰ |
[3] |
Νὴ
Δί᾿
ἔφη
ὁ
Σωκράτης,
|
ἐπ᾿ |
εὐχαρίτῳ
γε
πράγματι.
Τοῦτο
γὰρ |
[9] |
τὸν
παῖδα
καὶ
τὴν
παῖδα
|
ὑπ᾿ |
ἀλλήλων
φιλεῖσθαι.
Εῴκεσαν
γὰρ
οὐ |
[8] |
ἂν
ὥσπερ
Χείρων
καὶ
Φοῖνιξ
|
ὑπ᾿ |
Αχιλλέως
τιμῷτο,
ὁ
δὲ
τοῦ |
[1] |
οὐκ
ἔπασχέ
τι
τὴν
ψυχὴν
|
ὑπ᾿ |
ἐκείνου.
Οἱ
μέν
γε
σιωπηρότεροι |