Chapitre
[4]	ἄλλο οἶδα, καὶ ὑμῖν αὐτίκα	μάλ᾿	ἔξεστι πειρᾶσθαι. Εἶπε γάρ που
[4]	ἄν ποθέν τι ἐλπίζω λήψεσθαι.	Αλλ᾿	ἄγε δή, ἔφη ὁ Σωκράτης,
[4]	ἐμποιεῖ. Καὶ ὁ Ερμογένης εἶπεν·	Αλλ᾿	ἐγώ, ὦ Σώκρατες, οὐδὲ πρὸς
[6]	μὴ καὶ σὺ λοιδορουμένῳ ἐοίκῃς.	Αλλ᾿	εἴπερ γε τοῖς πᾶσι καλοῖς
[1]	~ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ.	~Αλλ᾿	ἐμοὶ δοκεῖ τῶν καλῶν κἀγαθῶν
[3]	ὁ δὲ Χαρμίδης καὶ εἶπεν·	Αλλ᾿	ἐμοὶ μὲν δοκεῖ, ὦ ἄνδρες,
[4]	οὐκ ἐπὶ τούτῳ μέγα φρονῶ.	Αλλ᾿	ἐπὶ τῷ μήν; Επὶ νὴ
[3]	φωνήσαντος προσέβλεψαν, ἤρετό τις αὐτόν·	Αλλ᾿	ἐπὶ τῷ μήν, ὦ Αὐτόλυκε;
[6]	μέντοι μοι δοκοῦν εἴποιμ᾿ ἄν.	Αλλ᾿	ὃ δοκεῖ, τοῦτ᾿ ἔφη. Τὸ
[5]	μαστροπὸν παρὰ τοῖς κριταῖς ὁρᾷ.	Αλλ᾿	ὅμως, ἔφη ὁ Κριτόβουλος, οὐκ
[6]	ἔφη, καὶ ἄλλοις γε πολλοῖς.	Αλλ᾿	ὅμως, ἔφη ὁ Σωκράτης, σὺ
[6]	Σωκράτης, μετεωρότερόν τι τῶν θεῶν;	Αλλ᾿	οὐ μὰ Δί᾿ ἔφη, οὐ
[6]	μηδενί; Μηδενὶ μηδὲ τούτων εἴκαζε.	Αλλ᾿	οὐ μέντοι γε σιωπῶν οἶδα
[4]	τι τοὐμὸν κάλλος ἀνθρώπους ὠφελήσει.	Αλλ᾿	οὐδὲ μέντοι ταύτῃ γε ἀτιμαστέον
[3]	ὅ τι ἕκαστος ἐπίστασθε ἀγαθόν.	Αλλ᾿	οὐδείς σοι, ἔφη, ἀντιλέγει τὸ
[4]	παιδὸς ὥστε ἀποκτεῖναι αὐτὸν βούλεσθαι;	Αλλ᾿	οὔτοι, ἔφη, ἀποκτεῖναι βούλονται, ἀλλὰ
[9]	τὴν Αριάδνην, οὐ σκώπτοντας δὲ	ἀλλ᾿	ἀληθινῶς τοῖς στόμασι φιλοῦντας, πάντες
[4]	Νὴ Δί᾿ ἔφη ὁ Σωκράτης,	ἀλλ᾿	ἄλλην που δόξαν γελοίαν κίνδυνος
[2]	σώματος ἐν τῇ ὀρχήσει ἦν,	ἀλλ᾿	ἅμα καὶ τράχηλος καὶ σκέλη
[2]	βιαζόμενοι μεθύειν ὑπὸ τοῦ οἴνου	ἀλλ᾿	ἀναπειθόμενοι πρὸς τὸ παιγνιωδέστερον ἀφιξόμεθα.
[5]	ἔφη, πρῶτον τῆς δίκης καλοῦμαι·	ἀλλ᾿	ἀποκρίνου. Σὺ δέ γε βερώτα.
[2]	ἐν ὄχλῳ πρεσβύτην ὄντα ἀποδύεσθαι,	ἀλλ᾿	ἀρκέσει μοι οἶκος ἑπτάκλινος, ὥσπερ
[4]	ἡμᾶς μὴ Αλέξανδρος ὁ Πριάμου,	ἀλλ᾿	αὐτοὶ οὗτοι οὕσπερ σὺ οἴει
[5]	κάλλιον; Οτι, ἔφη, οὐκ ἀντιφράττει,	ἀλλ᾿	ἐᾷ εὐθὺς τὰς ὄψεις ὁρᾶν
[6]	παρέχων. Ταῦτα μέν, ἔφη, ἔα·	ἀλλ᾿	εἰπέ μοι πόσους ψύλλα πόδας
[4]	τίμια ὠνοῦμαι {πολυτελῆ γὰρ γίγνεται}	ἀλλ᾿	ἐκ τῆς ψυχῆς ταμιεύομαι. Καὶ
[4]	ἑαυτοῖς δὲ οὐ δύνανται ποιῆσαι,	ἀλλ᾿	ἐν μισθωταῖς οἰκοῦσι; Καὶ ἀνάσχου
[4]	πλοῦτον καὶ τὴν πενίαν ἔχειν	ἀλλ᾿	ἐν ταῖς ψυχαῖς. Ορῶ γὰρ
[4]	τὸν Δί᾿ ἔφη, οὐδὲ τοῦτο,	ἀλλ᾿	ἔνιοι καὶ ἐχθιόνως ἔχουσιν ἢ
[7]	ἐντυχεῖν, εἴ τις τούτου δεῖται,	ἀλλ᾿	ἔξεστιν αὐτίκα μάλα τὰ παρόντα
[4]	γε εἰ μὴ ἐπ᾿ ἄλλῳ	ἀλλ᾿	ἐπὶ τῷ χρωτὶ ἄξιον μέγα
[8]	ἐπειδὴ καὶ ἔστιν οὐ ψυχῆς	ἀλλ᾿	εὐμορφίας τῆς ἐμῆς. ὅτι γε
[9]	γὰρ οὐ δεδιδαγμένοις τὰ σχήματα	ἀλλ᾿	ἐφειμένοις πράττειν ἃ πάλαι ἐπεθύμουν.
[1]	Τί τοῦτ᾿ ἔφη, ὦ Φίλιππε;	ἀλλ᾿	ἢ ὀδύνη σε εἴληφε; Καὶ
[4]	πόλει γεγένημαι, οὐκέτι δὲ ἀπειλοῦμαι,	ἀλλ᾿	ἤδη ἀπειλῶ ἄλλοις, ὡς ἐλευθέρῳ
[8]	οὐχ ἡδυσώματος ὀνομασθεὶς ὁ Γανυμήδης	ἀλλ᾿	ἡδυγνώμων ἐν θεοῖς τετίμηται. Αλλὰ
[8]	ἑαυτὸν καὶ τὸν πατέρα κοσμήσειν,	ἀλλ᾿	ἱκανὸς γενήσεσθαι δι᾿ ἀνδραγαθίαν καὶ
[1]	του κατεχόμενοι ἀξιοθέατοι δοκοῦσιν εἶναι·	ἀλλ᾿	οἱ μὲν ἐξ ἄλλων πρὸς
[4]	τοὺς πλεῖστον ἀριθμοῦντας χρυσίον θαυμάζει,	ἀλλ᾿	οἳ ἂν αὐτῷ ἀρέσκωσι τούτοις
[4]	ἀριθμῷ οὔτε σταθμῷ ἐπήρκει μοι,	ἀλλ᾿	ὁπόσον ἐδυνάμην φέρεσθαι, τοσοῦτόν μοι
[8]	ὅπως πλείονος ἄξιος γένηται ἐπιμελεῖται,	ἀλλ᾿	ὅπως αὐτὸς ὅτι πλεῖστα ὡραῖα
[6]	καὶ ὅταν λέγητ᾿ ἔφη. Οὐκ	ἀλλ᾿	ὅταν διαλίπωμεν. Η οὖν λέληθέ
[8]	πεποίηται οὐχ ὡς παιδικοῖς Πατρόκλῳ	ἀλλ᾿	ὡς ἑταίρῳ ἀποθανόντι ἐκπρεπέστατα τιμωρῆσαι.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/04/2005