Page
[163]	αἰσθανόμεθα ἢ ~τῷ ἀκούειν, πάντα	ταῦτα	ἅμα καὶ ἐπίστασθαι; οἷον τῶν
[163]	καὶ οὐκ ἄξιόν σοι πρὸς	~ταῦτα	ἀμφισβητῆσαι, ἵνα καὶ αὐξάνῃ. ἀλλ´
[198]	αὐτά, πάλιν ἔστι ~καταμανθάνειν ταὐτὰ	ταῦτα	ἀναλαμβάνοντα τὴν ἐπιστήμην ~ἑκάστου καὶ
[196]	ἐν αὐτοῖς ~οὐκ εἶναι δοξάσαι,	ταῦτα	αὐτὰ εἴ τις ἀνθρώπων ἤδη
[191]	οἶδε, τοτὲ δὲ ~ἃ μή.	ταῦτα	γὰρ ἐν τοῖς πρόσθεν οὐ
[169]	ἔρως δεινὸς ἐνδέδυκε τῆς περὶ	ταῦτα	γυμνασίας. ~μὴ οὖν μηδὲ σὺ
[167]	ἄλλα παρ´ ἃ ἂν πάσχῃ,	ταῦτα	~(δὲ ἀεὶ ἀληθῆ. ἀλλ´ οἶμαι
[161]	τὰ αὑτοῦ ~ἕκαστος μόνος δοξάσει,	ταῦτα	δὲ πάντα ὀρθὰ καὶ ἀληθῆ,
[143]	τῶν ~νέων ἐπίδοξοι γενέσθαι ἐπιεικεῖς.	ταῦτα	δὴ αὐτός τε σκοπῶ ~καθ´
[177]	ἀεὶ ἕξουσι, κακοὶ ~κακοῖς συνόντες,	ταῦτα	δὴ καὶ παντάπασιν ὡς δεινοὶ
[151]	σοφοῖς τε καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι.	ταῦτα	δή ~σοι, ὦ ἄριστε, ἕνεκα
[157]	ἕκαστον ζῷόν τε καὶ ~εἶδος.	ταῦτα	δή, ὦ Θεαίτητε, ἆρ´ ἡδέα
[153]	Ἀλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ, ὦ Σώκρατες,	ταῦτα	δηλοῦν ~ἅπερ λέγεις. ~(ΣΩ. Ὑπόλαβε
[144]	θαυμάσαι τὸ τηλικοῦτον ὄντα οὕτως	ταῦτα	διαπράττεσθαι. ~(ΣΩ. Εὖ ἀγγέλλεις. τίνος
[195]	οὐκ ἄν ποτε περὶ αὐτῶν	ταῦτα	δοξάσειεν οὕτως. ~(ΣΩ. Τί οὖν;
[210]	~(ΣΩ. Ἐὰν τοίνυν ἄλλων μετὰ	ταῦτα	ἐγκύμων ἐπιχειρῇς ~(γίγνεσθαι, ὦ Θεαίτητε,
[178]	μᾶλλον πᾶς τις ὁμολογήσειεν ~ταὐτὰ	ταῦτα,	εἰ περὶ παντός τις τοῦ
[169]	ὅπῃ ´θέλεις· πάντως ~τὴν περὶ	ταῦτα	εἱμαρμένην ἣν ἂν σὺ ἐπικλώσῃς
[188]	ἃ οἶδε, ταῦτα οἴεται ~οὐ	ταῦτα	εἶναι ἀλλὰ ἕτερα ἄττα ὧν
[202]	ἢ οἴει ~ἄλλοσέ ποι βλέποντα	ταῦτα	εἰπεῖν τὸν εἰπόντα ἃ λέγομεν;
[163]	χάριν τὰ πολλὰ καὶ ἄτοπα	ταῦτα	~ἐκινήσαμεν. οὐ γάρ; ~(ΘΕΑΙ. Παντάπασι
[162]	~ὑπακούεις καὶ πείθῃ. πρὸς γὰρ	ταῦτα	ἐρεῖ Πρωταγόρας ἤ τις ~ἄλλος
[185]	καὶ ἔστιν ἃ ἐρωτῶ ~αὐτὰ	ταῦτα.	~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μὰ Δία, ὦ
[202]	παραδείγματα οἷς χρώμενος εἶπε πάντα	ταῦτα.	~(ΘΕΑΙ. Ποῖα δή; ~(ΣΩ. Τὰ
[144]	αὐτὸν ~ἐνθάδε παρακαθίζεσθαι. ~(ΘΕΟ. Ἔσται	ταῦτα.	Θεαίτητε, δεῦρο παρὰ Σωκράτη. ~(ΣΩ.
[178]	καὶ οἷα ἂν οἰηθῇ ἔσεσθαι,	~ταῦτα	καὶ γίγνεται ἐκείνῳ τῷ οἰηθέντι;
[158]	πολλοῦ δεῖ τὰ φαινόμενα ἑκάστῳ	ταῦτα	καὶ εἶναι, ~ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον
[167]	πόλει δίκαια ~καὶ καλὰ δοκῇ,	ταῦτα	καὶ εἶναι αὐτῇ, ἕως ἂν
[172]	πόλις ~οἰηθεῖσα θῆται νόμιμα αὑτῇ,	ταῦτα	καὶ εἶναι τῇ ἀληθείᾳ ~ἑκάστῃ,
[158]	τιθεμένῳ καὶ τὰ φαινόμενα ἑκάστῳ	ταῦτα	καὶ ~εἶναι τούτῳ ᾧ φαίνεται;
[155]	~ὡς θαυμάζω τί ποτ´ ἐστὶ	ταῦτα,	καὶ ἐνίοτε ὡς ἀληθῶς ~βλέπων
[177]	ἂν θῆται πόλις δόξαντα αὑτῇ,	ταῦτα	καὶ ~ἔστι δίκαια τῇ θεμένῃ,
[201]	λέγεις. τὰ δὲ δὴ ἐπιστητὰ	ταῦτα	καὶ μὴ ~πῇ διῄρει, λέγε,
[145]	σοφία. ἢ οὐχ ἅπερ ἐπιστήμονες	ταῦτα	καὶ σοφοί; ~(ΘΕΑΙ. Τί μήν;
[172]	συμφέροντα οἰηθεῖσα αὑτῇ, ~παντὸς μᾶλλον	ταῦτα	καὶ συνοίσειν· ἀλλ´ ἐκεῖ οὗ
[171]	ἐσμεν, ~καὶ τὰ δοκοῦντα ἀεὶ	ταῦτα	λέγειν. καὶ δῆτα καὶ νῦν
[176]	καὶ ἵνα ἀγαθὸς δοκῇ ~εἶναι·	ταῦτα	μὲν γάρ ἐστιν ὁ λεγόμενος
[202]	προσοιστέον οὐδ´ ἄλλα πολλὰ ~τοιαῦτα·	ταῦτα	μὲν γὰρ περιτρέχοντα πᾶσι προσφέρεσθαι,
[210]	διὰ σὲ εἴρηκα. ~(ΣΩ. Οὐκοῦν	ταῦτα	μὲν πάντα ἡ μαιευτικὴ ἡμῖν
[188]	τὰ ψευδῆ δοξάζων, ἃ οἶδε,	ταῦτα	οἴεται ~οὐ ταῦτα εἶναι ἀλλὰ
[195]	ἄλλ´ οὐδὲν αἰσθανόμεθα περὶ αὐτοῦ;	~ταῦτα	οἶμαι φήσω λέγειν. ~(ΘΕΑΙ. Καὶ
[205]	~ὅλον τι, μέρη δ´ αὐτῆς	ταῦτα,	ὁμοίως αἵ τε συλλαβαὶ γνωσταὶ
[173]	τῆς θαλάττης λεγόμενοι ~(χόες. καὶ	ταῦτα	πάντ´ οὐδ´ ὅτι οὐκ οἶδεν,
[202]	προσλαβόντα δὲ λόγον ~δυνατόν τε	ταῦτα	πάντα γεγονέναι καὶ τελείως πρὸς
[173]	καὶ ἐπιδημεῖ, ἡ δὲ διάνοια,	~ταῦτα	πάντα ἡγησαμένη σμικρὰ καὶ οὐδέν,
[156]	βούλεται γὰρ ~δὴ λέγειν ὡς	ταῦτα	πάντα μὲν ὥσπερ λέγομεν κινεῖται,
[155]	μυρίοις ~οὕτως ἔχει, εἴπερ καὶ	ταῦτα	παραδεξόμεθα. ἕπῃ γάρ που, ~ὦ
[145]	τῇ ὁμολογίᾳ. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ χρὴ	ταῦτα	ποιεῖν, εἰ σοὶ δοκεῖ. ~(ΣΩ.
[209]	δικαιότερον· τὸ γάρ, ~ἃ ἔχομεν,	ταῦτα	προσλαβεῖν κελεύειν, ἵνα μάθωμεν ἃ
[161]	αὐτῷ ἑκάστῳ τῆς αὑτοῦ σοφίας;	ταῦτα	πῶς μὴ φῶμεν ~δημούμενον λέγειν
[184]	εἴτε ὅτι δεῖ καλεῖν, πάντα	~ταῦτα	συντείνει, ᾗ διὰ τούτων οἷον
[149]	δόξῃ ἀμβλίσκειν, ἀμβλίσκουσιν; ~(ΘΕΑΙ. Ἔστι	ταῦτα.	~(ΣΩ. Ἆρ´ οὖν ἔτι καὶ
[202]	λέγομεν; ~(ΘΕΑΙ. Οὔκ, ἀλλ´ εἰς	ταῦτα.	~(ΣΩ. Βασανίζωμεν δὴ αὐτὰ ἀναλαμβάνοντες,
[160]	γεννῆσαν ἀλλοῖον γενήσεται. ~(ΘΕΑΙ. Ἔστι	ταῦτα.	~(ΣΩ. Οὐδὲ μὴν ἔγωγε ἐμαυτῷ
[182]	τε καὶ Θεαίτητος. ~(ΘΕΟ. Ἦν	ταῦτα.	~(ΣΩ. Οὐδὲν ἄρα ἐπιστήμην μᾶλλον
[197]	ἂν δοκῇ αὐτῷ. ~(ΘΕΑΙ. Ἔστι	ταῦτα.	~(ΣΩ. Πάλιν δή, ὥσπερ ἐν
[155]	αὐτοὺς ἐξετάζοντες, ἅττα ποτ´ ἐστὶ	ταῦτα	τὰ φάσματα ἐν ἡμῖν; ~ὧν
[161]	ὡς οὐκ αὖ ἔχει οὕτω	ταῦτα·	τὸ δὲ γιγνόμενον οὐκ ~ἐννοεῖς,
[155]	πότερον μανθάνεις ἤδη δι´ ὃ	~ταῦτα	τοιαῦτ´ ἐστὶν ἐξ ὧν τὸν
[201]	ἔστιν εἰδέναι, ἄλλως δὲ μή,	ταῦτα	τότε ἐξ ~(ἀκοῆς κρίνοντες, ἀληθῆ
[192]	αἰσθάνεται, ὃ μὴ ~αἰσθάνεται· πάντα	ταῦτα	ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν ~αὐτοῖς
[152]	τινα ~ἄλλον εἴρηκε τὰ αὐτὰ	ταῦτα.	φησὶ γάρ που πάντων ~χρημάτων
[188]	ἡμεῖς δή, ὡς ἔοικεν, πρὸς	ταῦτα	φήσομεν· Ὅταν ~(γε μὴ ἀληθῆ
[200]	~οὐδὲν πλέον ποιοῦντες; τί πρὸς	ταῦτα,	ὦ Θεαίτητε, ἀποκρινούμεθα; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ
[168]	~ἕλκοντες ἀπορίας ἀλλήλοις παντοδαπὰς παρέχουσι.	ταῦτα,	~ὦ Θεόδωρε, τῷ ἑταίρῳ σου
[162]	πολλοὶ ἂν ἀποδέχοιντο ~ἀκούοντες, λέγετε	ταῦτα,	ὡς δεινὸν εἰ μηδὲν διοίσει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2006