Page
[203]	δὴ ἐπὶ δυοῖν, σῖγμα καὶ	ὦ.	ἀμφότερά ἐστιν ~ἡ πρώτη συλλαβὴ
[203]	~(ΣΩ. Τὸ σῖγμα καὶ τὸ	ὦ	ἄρα γιγνώσκει. ~(ΘΕΑΙ. Ναί. ~(ΣΩ.
[151]	θεσπεσίοις ἀνδράσι. ταῦτα δή ~σοι,	ὦ	ἄριστε, ἕνεκα τοῦδε ἐμήκυνα· ὑποπτεύω
[169]	σὲ δὲ μηδενί. ἀλλ´ ἴθι,	ὦ	ἄριστε, ὀλίγον ~ἐπίσπου, μέχρι τούτου
[176]	μετὰ φρονήσεως ~γενέσθαι. ἀλλὰ γάρ,	ὦ	ἄριστε, οὐ πάνυ τι ῥᾴδιον
[153]	~ἅπερ λέγεις. ~(ΣΩ. Ὑπόλαβε τοίνυν,	ὦ	ἄριστε, οὑτωσί· κατὰ τὰ ~ὄμματα
[200]	ἐλεγκτικὸς ἐκεῖνος γελάσας φήσει· ~(Πότερον,	ὦ	βέλτιστοι, ἀμφοτέρας τις εἰδώς, ἐπιστήμην
[172]	καὶ πολλάκις μέν γε δή,	ὦ	δαιμόνιε, ~καὶ ἄλλοτε κατενόησα, ἀτὰρ
[180]	αὑτοῖς ποιῆσαι. ~(ΘΕΟ. Ποίοις μαθηταῖς,	ὦ	δαιμόνιε; οὐδὲ γίγνεται τῶν ~(τοιούτων
[177]	μὴ ἀνάνδρως φυγεῖν, τότε ἀτόπως,	ὦ	δαιμόνιε, ~τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ
[207]	ὦ Σώκρατες; ~(ΣΩ. Εἰ σοί,	ὦ	ἑταῖρε, δοκεῖ, καὶ ἀποδέχῃ τὴν
[177]	ὦ Σώκρατες. ~(ΣΩ. Οἶδά τοι,	ὦ	ἑταῖρε. ἓν μέντοι τι αὐτοῖς
[168]	ἀνδρὶ βεβοήθηκας. ~(ΣΩ. Εὖ λέγεις,	ὦ	ἑταῖρε. καί μοι εἰπέ· ἐνενόησάς
[203]	ὁντινοῦν. ~(ΣΩ. Τουτὶ μὲν ἄρα,	ὦ	ἑταῖρε, κατωρθώκαμεν περὶ ἐπιστήμης. ~(ΘΕΑΙ.
[181]	~(ΣΩ. Εἰ δέ γε μή,	ὦ	ἑταῖρε, κινούμενά τε αὐτοῖς καὶ
[208]	~(ΘΕΑΙ. Ἀληθῆ. ~(ΣΩ. Ἔστιν ἄρα,	ὦ	ἑταῖρε, μετὰ λόγου ὀρθὴ δόξα,
[180]	ἐν ᾗ κινεῖται. τούτοις οὖν,	ὦ	~ἑταῖρε, πᾶσι τί χρησόμεθα; κατὰ
[161]	καὶ ἀληθῆ, τί ~δή ποτε,	ὦ	ἑταῖρε, Πρωταγόρας μὲν σοφός, ὥστε
[149]	πρὸς τοὺς ~ἄλλους. λέληθα γάρ,	ὦ	ἑταῖρε, ταύτην ἔχων τὴν τέχνην·
[143]	Καὶ οὐδέν γε ἀπὸ τρόπου,	ὦ	Εὐκλείδη. ~(ΕΥ. Ἀλλά, παῖ, λαβὲ
[165]	ὑπεθέμην. ~(ΣΩ. Ἴσως δέ γ´,	ὦ	θαυμάσιε, πλείω ἂν τοιαῦτ´ ἔπαθες
[151]	τὰ παιδία. πολλοὶ γὰρ ἤδη,	~ὦ	θαυμάσιε, πρός με οὕτω διετέθησαν,
[146]	~ἀλλ´ ἐρώτα. ~(ΣΩ. Ἀκούεις δή,	ὦ	Θεαίτητε, ἃ λέγει Θεόδωρος, ᾧ
[186]	Οὐκ ἄρ´ ἂν εἴη ποτέ,	ὦ	Θεαίτητε, αἴσθησίς τε καὶ ~ἐπιστήμη
[185]	τῇ ψυχῇ αἰσθανόμεθα. ~(ΣΩ. Ὑπέρευ,	ὦ	Θεαίτητε, ἀκολουθεῖς, καὶ ἔστιν ἃ
[200]	πλέον ποιοῦντες; τί πρὸς ταῦτα,	ὦ	Θεαίτητε, ἀποκρινούμεθα; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μὰ
[157]	τε καὶ ~εἶδος. ταῦτα δή,	ὦ	Θεαίτητε, ἆρ´ ἡδέα δοκεῖ σοι
[155]	ταῦτα παραδεξόμεθα. ἕπῃ γάρ που,	~ὦ	Θεαίτητε· δοκεῖς γοῦν μοι οὐκ
[164]	λεκτέον. καίτοι τί ποτε μέλλομεν,	ὦ	Θεαίτητε, δρᾶν; ~(ΘΕΑΙ. Τίνος πέρι;
[188]	~(ΣΩ. Πῶς οὖν; τί ἐροῦμεν,	ὦ	Θεαίτητε, ἐάν τις ἡμᾶς ~ἀνακρίνῃ·
[210]	μετὰ ταῦτα ἐγκύμων ἐπιχειρῇς ~(γίγνεσθαι,	ὦ	Θεαίτητε, ἐάντε γίγνῃ, βελτιόνων ἔσῃ
[190]	Οὐκ ἔοικεν. ~(ΣΩ. Ἀλλὰ μέντοι,	ὦ	Θεαίτητε, εἰ τοῦτο μὴ φανήσεται
[153]	ὦ Σώκρατες. ~(ΣΩ. Οὐ γάρ,	ὦ	Θεαίτητε. ἐπεὶ καὶ τάδε τῷ
[200]	~(ΣΩ. Ὁ τὸν ποταμὸν καθηγούμενος,	ὦ	Θεαίτητε, ἔφη ἄρα ~δείξειν αὐτό·
[165]	~(ΘΕΟ. Τί δὴ οὖν ἀποκρινούμεθα,	ὦ	Θεαίτητε; ~(ΘΕΑΙ. Ἀδύνατόν που, οἶμαι
[147]	Σωκράτει. ~(ΣΩ. Τὸ ποῖον δή,	ὦ	Θεαίτητε; ~(ΘΕΑΙ. Περὶ δυνάμεών τι
[144]	Σωκράτη. ~(ΣΩ. Πάνυ μὲν οὖν,	ὦ	Θεαίτητε, ἵνα κἀγὼ ἐμαυτὸν ~ἀνασκέψωμαι
[163]	οὔτε ἐπίστασθαι. ~(ΣΩ. Ἄριστά γ´,	ὦ	Θεαίτητε, καὶ οὐκ ἄξιόν σοι
[185]	~ἐπισκοπεῖν. ~(ΣΩ. Καλὸς γὰρ εἶ,	ὦ	Θεαίτητε, καὶ οὐχ, ὡς ἔλεγε
[205]	ἄλλα ἰέναι. ~(ΣΩ. Παντάπασι δή,	ὦ	Θεαίτητε, κατὰ τὸν νῦν λόγον
[189]	δοξάζει ψευδῆ. ~(ΣΩ. Δῆλος εἶ,	ὦ	Θεαίτητε, καταφρονῶν μου καὶ οὐ
[187]	λέγειν. ~(ΣΩ. Οὕτω μέντοι χρή,	ὦ	Θεαίτητε, λέγειν προθύμως ~μᾶλλον, ἢ
[205]	παντός γε. ~(ΣΩ. Ἀνδρικῶς γε,	ὦ	Θεαίτητε, μάχῃ. τὸ πᾶν δὲ
[199]	ἐπιστήμῃ. ~(ΣΩ. Οὐ ῥᾴδιόν γε,	ὦ	Θεαίτητε, μὴ ἐπαινεῖν σε· ὃ
[202]	Κομιδῇ μὲν οὖν. ~(ΣΩ. Ἆρ´,	ὦ	Θεαίτητε, νῦν οὕτω τῇδε τῇ
[151]	μὲν δὴ οὕτως. ~ἐνίοις δέ,	ὦ	Θεαίτητε, οἳ ἄν μοι μὴ
[204]	ἕτερον. ~(ΣΩ. Ἡ μὲν προθυμία,	ὦ	Θεαίτητε, ὀρθή· εἰ δὲ καὶ
[151]	πάλιν δὴ οὖν ἐξ ἀρχῆς,	ὦ	~Θεαίτητε, ὅτι ποτ´ ἐστὶν ἐπιστήμη,
[146]	~(ΣΩ. Τὸ δέ γ´ ἐρωτηθέν,	ὦ	Θεαίτητε, οὐ τοῦτο ἦν, τίνων
[210]	~εἴτε ὁτουοῦν. οὔτε ἄρα αἴσθησις,	ὦ	Θεαίτητε, οὔτε ~(δόξα ἀληθὴς οὔτε
[196]	ἐπίστασθαι οἷόν ἐστιν; ἀλλὰ γάρ,	ὦ	~(Θεαίτητε, πάλαι ἐσμὲν ἀνάπλεῳ τοῦ
[208]	μὴν οὕτω. ~(ΣΩ. Νῦν δῆτα,	ὦ	Θεαίτητε, παντάπασιν ἔγωγε, ἐπειδὴ ~ἐγγὺς
[156]	ἡμῖν βούλεται οὗτος ~ὁ μῦθος,	ὦ	Θεαίτητε, πρὸς τὰ πρότερα; ἆρα
[162]	~σοφὸν Θεαίτητον ἰτέον. λέγε δή,	ὦ	Θεαίτητε, πρῶτον ~μὲν ἃ νυνδὴ
[184]	οὕτω ποιεῖν. ~(ΣΩ. Ἔτι τοίνυν,	ὦ	Θεαίτητε, τοσόνδε περὶ τῶν εἰρημένων
[183]	ἄρτι ~προύθεσθε. ~(ΘΕΟ. Νέος ὤν,	ὦ	Θεαίτητε, τοὺς πρεσβυτέρους ἀδικεῖν ~διδάσκεις
[160]	αἴσθησιν ἐπιστήμην ~γίγνεσθαι. ἦ γάρ,	ὦ	Θεαίτητε; φῶμεν τοῦτο σὸν μὲν
[195]	μὲν οὖν. ~(ΣΩ. Δεινόν τε,	ὦ	Θεαίτητε, ὡς ἀληθῶς κινδυνεύει καὶ
[168]	Ἀλλ´ οὔ τι σοῦ γε,	ὦ	Θεόδωρε, ἄμεινον. ~μὴ οὖν οἴου
[210]	ἥν με γέγραπται· ἕωθεν δέ,	ὦ	Θεόδωρε, ~δεῦρο πάλιν ἀπαντῶμεν.
[146]	τί σιγᾶτε; οὔ τί που,	ὦ	~Θεόδωρε, ἐγὼ ὑπὸ φιλολογίας ἀγροικίζομαι,
[161]	του ἀνθρώπων. ἢ πῶς λέγωμεν,	ὦ	Θεόδωρε; ~εἰ γὰρ δὴ ἑκάστῳ
[170]	ἀμφότερα αὐτοὺς δοξάζειν. σκόπει γάρ,	ὦ	~Θεόδωρε, εἰ ἐθέλοι ἄν τις
[181]	~πασσόφους ἄνδρας ἀποδεδοκιμακότες. ὅρα οὖν,	ὦ	Θεόδωρε, ~εἰ λυσιτελεῖ εἰς τοσοῦτον
[172]	σοφίαν ἄγουσι. ~λόγος δὲ ἡμᾶς,	ὦ	Θεόδωρε, ἐκ λόγου μείζων ἐξ
[174]	~ἔχει διερευνώμενος. μανθάνεις γάρ που,	ὦ	Θεόδωρε· ἢ οὔ; ~(ΘΕΟ. Ἔγωγε·
[179]	~οὐδαμῇ ἀληθεῖς ἡγούμεναι. ~(ΣΩ. Πολλαχῇ,	ὦ	Θεόδωρε, καὶ ἄλλῃ ἂν τό
[174]	~(ΣΩ. Ὥσπερ καὶ Θαλῆν ἀστρονομοῦντα,	ὦ	Θεόδωρε, καὶ ~ἄνω βλέποντα, πεσόντα
[175]	~πᾶσιν. οὗτος δὴ ἑκατέρου τρόπος,	ὦ	Θεόδωρε, ὁ ~(μὲν τῷ ὄντι
[161]	ποίει οὕτως. ~(ΣΩ. Οἶσθ´ οὖν,	ὦ	Θεόδωρε, ὃ θαυμάζω τοῦ ἑταίρου
[180]	τιμῶσιν αὐτούς; ὀλίγου δὲ ἐπελαθόμην,	ὦ	~Θεόδωρε, ὅτι ἄλλοι αὖ τἀναντία
[161]	γ´ εἶ ἀτεχνῶς καὶ χρηστός,	ὦ	Θεόδωρε, ~ὅτι με οἴει λόγων
[183]	Ὀρθῶς λέγεις. ~(ΣΩ. Πλήν γε,	ὦ	Θεόδωρε, ὅτι οὕτω" τε εἶπον
[183]	ἀκούσῃ. ~(ΣΩ. Ἀλλά μοι δοκῶ,	ὦ	Θεόδωρε, περί γε ὧν κελεύει
[162]	Ἆρα κἂν εἰς Λακεδαίμονα ἐλθών,	ὦ	Θεόδωρε, πρὸς ~τὰς παλαίστρας ἀξιοῖς
[165]	αὐτῷ βοηθῇς. ~(ΣΩ. Καλῶς λέγεις,	ὦ	Θεόδωρε. σκέψαι οὖν τήν γ´
[162]	προσπαλαίειν. ~(ΣΩ. Ἀλλ´ εἰ οὕτως,	ὦ	Θεόδωρε, σοὶ φίλον, οὐδ´ ἐμοὶ
[183]	~(ΘΕΑΙ. Μὴ πρίν γ´ ἄν,	ὦ	Θεόδωρε, Σωκράτης τε καὶ σὺ
[143]	τῶν ἐν Κυρήνῃ μᾶλλον ἐκηδόμην,	ὦ	Θεόδωρε, ~τὰ ἐκεῖ ἄν σε
[169]	λόγοις προσπαλαῖσαι. ~(ΣΩ. Ἄριστά γε,	ὦ	Θεόδωρε, τὴν νόσον μου ἀπῄκασας·
[183]	διάλεκτος αὕτη αὐτοῖς. ~(ΣΩ. Οὐκοῦν,	ὦ	Θεόδωρε, τοῦ τε σοῦ ἑταίρου
[180]	δύνανται πανταχόθεν ἐκβάλλουσιν. ~(ΣΩ. Ἴσως,	ὦ	Θεόδωρε, τοὺς ἄνδρας μαχομένους ἑώρακας,
[173]	καὶ οὗτοι μὲν δὴ τοιοῦτοι,	~ὦ	Θεόδωρε· τοὺς δὲ τοῦ ἡμετέρου
[168]	ἀπορίας ἀλλήλοις παντοδαπὰς παρέχουσι. ταῦτα,	~ὦ	Θεόδωρε, τῷ ἑταίρῳ σου εἰς
[176]	οὔτ´ ἀπολέσθαι τὰ κακὰ δυνατόν,	ὦ	Θεόδωρε— ~ὑπεναντίον γάρ τι τῷ
[149]	μέντοι πέπονθα λέγω. ~(ΣΩ. Εἶτα,	ὦ	καταγέλαστε, οὐκ ἀκήκοας ὡς ἐγώ
[166]	δεήσει θηρεύσεις ~διευλαβεῖσθαι ἀλλήλων; ἀλλ´,	ὦ	μακάριε, φήσει, γενναιοτέρως ~ἐπ´ αὐτὸ
[178]	διαφέρειν αὐτός. ~(ΣΩ. Νὴ Δία,	ὦ	μέλε· ~ἢ οὐδείς γ´ ἂν
[184]	οἷς. ~(ΣΩ. Δεινὸν γάρ που,	ὦ	παῖ, εἰ πολλαί τινες ἐν
[200]	λέγειν. ~(ΣΩ. Ἆρ´ οὖν ἡμῖν,	ὦ	παῖ, καλῶς ὁ λόγος ἐπιπλήττει
[158]	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Τίς δὴ οὖν,	ὦ	παῖ, λείπεται λόγος τῷ τὴν
[156]	~(ἀντιτύπους ἀνθρώπους. ~(ΣΩ. Εἰσὶν γάρ,	ὦ	παῖ, μάλ´ εὖ ἄμουσοι· ἇλλοι
[145]	δή. ~(ΣΩ. Καὶ γὰρ ἐγώ,	ὦ	παῖ, παρά τε τούτου καὶ
[209]	ἐπύθου; ~(ΣΩ. Εἰ τὸ λόγον,	ὦ	παῖ, προσλαβεῖν γνῶναι κελεύει, ~ἀλλὰ
[151]	~(ΣΩ. Εὖ γε καὶ γενναίως,	ὦ	παῖ· χρὴ γὰρ οὕτως ἀποφαινόμενον
[148]	τοιοῦτον. ~(ΣΩ. Ἄριστά γ´ ἀνθρώπων,	ὦ	παῖδες· ὥστε μοι δοκεῖ ὁ
[178]	καὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, φήσομεν,	ὦ	Πρωταγόρα, ~(ἔχει τὸ κριτήριον ἐν
[170]	Φησὶ γὰρ οὖν. ~(ΣΩ. Οὐκοῦν,	ὦ	Πρωταγόρα, καὶ ἡμεῖς ἀνθρώπου, μᾶλλον
[178]	μέτρον ~ἄνθρωπός ἐστιν, ὡς φατέ,	ὦ	Πρωταγόρα, λευκῶν βαρέων ~κούφων, οὐδενὸς
[178]	αὑτῷ ἄριστος κριτής, ἢ σύ,	ὦ	~Πρωταγόρα, τό γε περὶ λόγους
[170]	Τί μήν; ~(ΣΩ. Τί οὖν,	ὦ	Πρωταγόρα, χρησόμεθα τῷ λόγῳ; πότερον
[166]	τοῖς λόγοις ~ἀπέδειξεν. τὸ δέ,	ὦ	ῥᾳθυμότατε Σώκρατες, τῇδ´ ἔχει· ὅταν
[197]	~(ΘΕΑΙ. Ἐάνπερ γε οἷός τ´	ὦ.	~(ΣΩ. Οὐ τοίνυν μοι ταὐτὸν
[203]	ἀποκρινῇ; ~(ΘΕΑΙ. Ὅτι σῖγμα καὶ	ὦ.	~(ΣΩ. Οὐκοῦν τοῦτον ἔχεις λόγον
[187]	~(ΘΕΑΙ. Δόξαν μὲν πᾶσαν εἰπεῖν,	ὦ	Σώκρατες, ἀδύνατον, ~ἐπειδὴ καὶ ψευδής
[145]	νυνδή. ~(ΘΕΑΙ. Εὖ ἂν ἔχοι,	ὦ	Σώκρατες· ἀλλ´ ὅρα μὴ παίζων
[173]	τῶν λόγων καταχρώμεθα; ~(ΘΕΟ. Μηδαμῶς,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ διελθόντες. πάνυ ~(γὰρ
[165]	βοηθεῖν. ~(ΘΕΟ. Οὐ γὰρ ἐγώ,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ μᾶλλον Καλλίας ~(ὁ
[188]	ἐστὶν οὐδέν. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μήν,	ὦ	Σώκρατες, ἄλλο γ´ οὐδὲν λείπεται
[158]	ἀλλήλοις διαλεγόμεθα. ~(ΘΕΑΙ. Καὶ μήν,	ὦ	Σώκρατες, ἄπορόν γε ὅτῳ χρὴ
[185]	ταῦτα. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μὰ Δία,	ὦ	Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ ἂν ~ἔχοιμι
[200]	ἀποκρινούμεθα; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μὰ Δί´,	ὦ	Σώκρατες, ἔγωγε οὐκ ἔχω τί
[187]	ὀλίγον πρότερον. ~(ΘΕΑΙ. Τί μήν,	ὦ	Σώκρατες, εἴπερ γε καὶ ὁπῃτιοῦν
[201]	εἶναι. ~(ΘΕΑΙ. Ὅ γε ἐγώ,	ὦ	Σώκρατες, εἰπόντος του ἀκούσας ~ἐπελελήσμην,
[143]	ἂν πυθοίμην. ~(ΘΕΟ. Καὶ μήν,	ὦ	Σώκρατες, ἐμοί τε εἰπεῖν καὶ
[200]	τί ποτ´ ἐστίν. ~(ΘΕΑΙ. Ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες, ἐν τῷ παρόντι ὡς
[200]	αὐτοῖς ἐναντιωθεῖμεν; ~(ΘΕΑΙ. Ὅπερ ἐπεχειροῦμεν,	ὦ	Σώκρατες, ἐν τῷ πρόσθεν· ~οὐ
[146]	εἶναι ἐπιστήμη; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ χρή,	ὦ	Σώκρατες, ἐπειδήπερ ὑμεῖς κελεύετε. ~πάντως
[190]	~τι τῶν τοιούτων. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´,	ὦ	Σώκρατες, ἐῶ τε καί μοι
[182]	προσαγορεύειν; ~(ΘΕΟ. Καὶ τίς μηχανή,	ὦ	Σώκρατες; ἢ ἄλλο γέ τι
[193]	ψευδῆ δοξάζειν. ~(ΘΕΑΙ. Ἔοικε γάρ,	ὦ	Σώκρατες. θαυμασίως ὡς λέγεις ~τὸ
[161]	πρωτοτόκου ~αὐτὸ ὑφαιρῇ; ~(ΘΕΟ. Ἀνέξεται,	ὦ	Σώκρατες, Θεαίτητος· οὐδαμῶς γὰρ ~δύσκολος.
[157]	ἀρεσκόντων; ~(ΘΕΑΙ. Οὐκ οἶδα ἔγωγε,	ὦ	Σώκρατες· καὶ γὰρ οὐδὲ περὶ
[186]	~ἐπιστήμη ταὐτόν. ~(ΘΕΑΙ. Οὐ φαίνεται,	ὦ	Σώκρατες. καὶ μάλιστά γε νῦν
[202]	~κατεγήρασαν; ~(ΘΕΑΙ. Ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, καλῶς λέγεσθαι τὸ νῦν
[161]	αὐτὸς εἰπεῖν. ~(ΘΕΟ. Σὺ κάλλιον,	ὦ	Σώκρατες, λέγεις· καὶ ποίει οὕτως.
[194]	~σκολιὰ ψευδής. ~(ΘΕΑΙ. Οὐκοῦν καλῶς,	ὦ	Σώκρατες, λέγεται; ~(ΣΩ. Ἔτι τοίνυν
[170]	οἴεσθαι; ~(ΘΕΟ. Νὴ τὸν Δία,	ὦ	Σώκρατες, μάλα μυρίοι δῆτα, ~φησὶν
[179]	εἶναι. ~(ΘΕΟ. Ἐκείνῃ μοι δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, μάλιστα ἁλίσκεσθαι ~ὁ λόγος,
[184]	ὧν ἕκαστα αἰσθανόμεθα, ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	~Σώκρατες, μᾶλλον ἢ οἷς. ~(ΣΩ.
[181]	~(ΘΕΟ. Οὐδὲν μὲν οὖν ἀνεκτόν,	ὦ	Σώκρατες, μὴ οὐ ~διασκέψασθαι τί
[205]	ἐκείνης; ~(ΘΕΑΙ. Οὐδαμῶς. εἰ γάρ,	ὦ	Σώκρατες, μόρι´ ἄττ´ αὐτῆς ~συγχωροίην,
[147]	ὅτου ἐᾶν χαίρειν. ~(ΘΕΑΙ. Ῥᾴδιον,	ὦ	Σώκρατες, νῦν γε οὕτω φαίνεται·
[148]	ψευδομαρτυρίοις ἔσεσθαι. ~(ΘΕΑΙ. Καὶ μήν,	ὦ	Σώκρατες, ὅ γε ἐρωτᾷς περὶ
[148]	ἐγκύμων εἶναι. ~(ΘΕΑΙ. Οὐκ οἶδα,	ὦ	Σώκρατες· ὃ μέντοι πέπονθα λέγω.
[158]	ᾧ φαίνεται; ~(ΘΕΑΙ. Ἐγὼ μέν,	ὦ	Σώκρατες, ὀκνῶ εἰπεῖν ὅτι οὐκ
[199]	τινα ποιήσει. ~(ΘΕΑΙ. Ἴσως γάρ,	ὦ	Σώκρατες, οὐ καλῶς τὰς ὄρνιθας
[177]	~(ΘΕΟ. Ἐμοὶ μὲν τὰ τοιαῦτα,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ ἀηδέστερα ~ἀκούειν· ῥᾴω
[195]	ἡμῶν καλόν. ~(ΘΕΑΙ. Ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, οὐκ αἰσχρὸν εἶναι τὸ
[163]	λόγους. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´ οὐ δίκαιον,	ὦ	Σώκρατες, οὔτε σὺ οὔτε ἂν
[168]	τοῖς αὑτοῦ ἐβοήθησεν. ~(ΘΕΟ. Παίζεις,	ὦ	Σώκρατες· πάνυ γὰρ νεανικῶς τῷ
[176]	βίον {ἀληθῆ} ~(ΘΕΟ. Εἰ πάντας,	ὦ	Σώκρατες, πείθοις ἃ λέγεις ὥσπερ
[179]	Παντάπασι μὲν οὖν. καὶ γάρ,	ὦ	Σώκρατες, περὶ ~τούτων τῶν Ἡρακλειτείων
[148]	προσειπεῖν. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´ εὖ ἴσθι,	ὦ	Σώκρατες, πολλάκις δὴ αὐτὸ ~ἐπεχείρησα
[156]	μέρει. ~(ΘΕΑΙ. Καὶ μὲν δή,	ὦ	Σώκρατες, σκληρούς γε λέγεις καὶ
[169]	~ἔχεις διαφέρειν. ~(ΘΕΟ. Οὐ ῥᾴδιον,	ὦ	Σώκρατες, σοὶ παρακαθήμενον μὴ ~διδόναι
[151]	τ´ ἔσῃ. ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ μέντοι,	ὦ	Σώκρατες, σοῦ γε οὕτω παρακελευομένου
[198]	~ἃ ἐπίσταται; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´ ἄτοπον,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἀλλ´ ἃ οὐκ
[156]	ἆρα ἐννοεῖς; ~(ΘΕΑΙ. Οὐ πάνυ,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἀλλ´ ἄθρει ἐάν
[188]	αὖ ἀμφότερα; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´ ἀδύνατον,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἀλλ´ ἆρα, ἃ
[196]	αἱρῇ; ~(ΘΕΑΙ. Ἄπορον αἵρεσιν προτίθης,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἀλλὰ μέντοι ἀμφότερά
[203]	~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ δεινὸν καὶ ἄλογον,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἀλλὰ μέντοι εἴ
[144]	τὴν τῶν χρημάτων ἐλευθεριότητα θαυμαστός,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Γεννικὸν λέγεις τὸν
[207]	~(ΘΕΑΙ. Οὐκοῦν εὖ δοκεῖ σοι,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Εἰ σοί, ὦ
[186]	ἔσται; ~(ΘΕΑΙ. Καὶ πῶς ἄν,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Ἐν μὲν ἄρα
[145]	οὐδὲ γεωμετρικός; ~(ΘΕΑΙ. Πάντως δήπου,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς
[146]	~(ΘΕΑΙ. Πῶς τί τοῦτο λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Ἴσως μὲν οὐδέν·
[170]	ψευδῆ δοξάζειν. ~(ΘΕΟ. Ἀλλ´ ἄπιστον,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Καὶ μὴν εἰς
[177]	ἀκούσονται. ~(ΘΕΟ. Καὶ μάλα δή,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Οἶδά τοι, ὦ
[207]	ἐρομένῳ. ~(ΘΕΑΙ. Οἷον τί λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Οἷον καὶ Ἡσίοδος
[175]	~(ΘΕΟ. Παντάπασι τὰ γιγνόμενα λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ὅταν δέ γέ
[153]	καταγέλαστος ~γενέσθαι; ~(ΘΕΑΙ. Οὐ ῥᾴδιον,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Οὐ γάρ, ὦ
[160]	σημαίνει. ~(ΘΕΑΙ. Παντάπασι μὲν οὖν,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Οὐκοῦν ὅτε δὴ
[188]	ἔχῃ. ~(ΘΕΑΙ. Εἰκός γ´ αὖ,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Πῶς οὖν; τί
[168]	~(ΘΕΟ. Πῶς γὰρ οὐκ ἐνενόησα,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Τί οὖν; κελεύεις
[158]	φαίνεται εἶναι. ~(ΘΕΑΙ. Ἀληθέστατα λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Τίς δὴ οὖν,
[160]	πῶς λέγεις; ~(ΘΕΑΙ. Οὕτως ἀνάγκη,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Τοῦτο μὲν δή,
[172]	~(καταλαμβάνει. ~(ΘΕΟ. Οὐκοῦν σχολὴν ἄγομεν,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Φαινόμεθα. καὶ πολλάκις
[195]	ἀμαθεῖς. ~(ΘΕΑΙ. Ὀρθότατα ἀνθρώπων λέγεις,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Φῶμεν ἄρα ἐν
[145]	~ἐπιδεικνύναι; ~(ΘΕΑΙ. Πάνυ μὲν οὖν,	ὦ	Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ὥρα τοίνυν, ὦ
[174]	συγκαθιεῖσα. ~(ΘΕΟ. Πῶς τοῦτο λέγεις,	ὦ	Σώκρατες; ~(ΣΩ. Ὥσπερ καὶ Θαλῆν
[153]	πάντα; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ,	ὦ	Σώκρατες, ταῦτα δηλοῦν ~ἅπερ λέγεις.
[163]	μὴ οἶδε. ~(ΘΕΑΙ. Καὶ πῶς,	ὦ	Σώκρατες; τέρας γὰρ ἂν εἴη
[144]	οἶδα τοῦ μειρακίου. ~(ΘΕΟ. Θεαίτητος,	ὦ	Σώκρατες, τό γε ὄνομα· τὴν
[154]	τί ἀποκρινῇ; ~(ΘΕΑΙ. Ἐὰν μέν,	ὦ	Σώκρατες, τὸ δοκοῦν πρὸς τὴν
[203]	ἐρεῖ στοιχεῖα; καὶ ~γὰρ δή,	ὦ	Σώκρατες, τό τε σῖγμα τῶν
[146]	~ἀλλήλοις γίγνεσθαι; ~(ΘΕΟ. Ἥκιστα μέν,	ὦ	Σώκρατες, τὸ τοιοῦτον ἂν εἴη
[171]	οὔτ´ ~αὐτῷ ἐκείνῳ. ~(ΘΕΟ. Ἄγαν,	ὦ	Σώκρατες, τὸν ἑταῖρόν μου καταθέομεν.
[163]	ὁρῶμεν ~διισχυριούμεθα; ~(ΘΕΑΙ. Αὐτό γε,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτο αὐτῶν, ὅπερ ὁρῶμέν
[178]	~ἰδιωτῶν ὁστισοῦν; ~(ΘΕΟ. Καὶ μάλα,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτό γε σφόδρα ὑπισχνεῖτο
[163]	δράσας ἐπελάθετο; ~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ δεινόν,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτό γε φάναι. ~(ΣΩ.
[152]	ἀλήθειαν ἔλεγεν; ~(ΘΕΑΙ. Πῶς δή,	ὦ	Σώκρατες, τοῦτο λέγεις; ~(ΣΩ. Ἐγὼ
[196]	~(ΘΕΑΙ. Ἀλλὰ τίνα τρόπον διαλέξῃ,	ὦ	Σώκρατες, τούτων ἀπεχόμενος; ~(ΣΩ. Οὐδένα
[183]	ὅδε λέγει. ~(ΘΕΟ. Ἄριστ´ εἴρηκας,	ὦ	Σώκρατες· τούτων γὰρ περανθέντων ~καὶ
[155]	Καὶ νὴ τοὺς θεούς γε,	ὦ	Σώκρατες, ὑπερφυῶς ~ὡς θαυμάζω τί
[148]	ὄν. ~(ΘΕΑΙ. Προθυμίας μὲν ἕνεκα,	ὦ	Σώκρατες, φανεῖται. ~(ΣΩ. Ἴθι δή—
[187]	Ἀλλὰ μὴν τοῦτό γε καλεῖται,	ὦ	Σώκρατες, ὡς ~ἐγᾦμαι, δοξάζειν. ~(ΣΩ.
[142]	~(ΕΥ. Καλόν τε καὶ ἀγαθόν,	ὦ	Τερψίων, ἐπεί τοι καὶ νῦν
[142]	~(ΕΥ. Ἄρτι,	ὦ	Τερψίων, ἢ πάλαι ἐξ ἀγροῦ;
[143]	~(ΕΥ. Τὸ μὲν δὴ βιβλίον,	ὦ	Τερψίων, τουτί· ἐγραψάμην ~δὲ δὴ
[171]	μου καταθέομεν. ~(ΣΩ. Ἀλλά τοι,	ὦ	φίλε, ἄδηλον εἰ καὶ παραθέομεν
[149]	αὐτῆς. ~(ΣΩ. Εἰς γυναῖκα δέ,	ὦ	φίλε, ἄλλην μὲν οἴει τοῦ
[144]	Εὐφρονίου ἐστίν, καὶ ~πάνυ γε,	ὦ	φίλε, ἀνδρὸς οἷον καὶ σὺ
[201]	μὲν οὖν. ~(ΣΩ. Οὐκ ἄν,	ὦ	φίλε, εἴ γε ταὐτὸν ἦν
[164]	~(ΣΩ. Οὔ τι ἄν, οἶμαι,	ὦ	φίλε, εἴπερ γε ὁ πατὴρ
[175]	Ὅταν δέ γέ τινα αὐτός,	ὦ	φίλε, ἑλκύσῃ ἄνω, καὶ ~(ἐθελήσῃ
[176]	Τίνα δὴ λέγεις; ~(ΣΩ. Παραδειγμάτων,	ὦ	φίλε, ἐν τῷ ὄντι ἑστώτων,
[146]	~(ΣΩ. Γενναίως γε καὶ φιλοδώρως,	ὦ	φίλε, ἓν αἰτηθεὶς ~πολλὰ δίδως
[154]	ἂν ἐγένετο. ἐπεὶ νῦν γε,	ὦ	φίλε, θαυμαστά τε καὶ ~γελοῖα
[148]	τοῦ μέλειν. ~(ΣΩ. Ὠδίνεις γάρ,	ὦ	φίλε Θεαίτητε, διὰ τὸ μὴ
[145]	ὦ Σώκρατες. ~(ΣΩ. Ὥρα τοίνυν,	ὦ	φίλε Θεαίτητε, σοὶ μὲν ἐπιδεικνύναι,
[179]	μάλα ἐρρωμένως. ~(ΣΩ. Τῷ τοι,	ὦ	φίλε Θεόδωρε, μᾶλλον σκεπτέον καὶ
[174]	καὶ ἀληθῆ λέγεις. ~(ΣΩ. Τοιγάρτοι,	ὦ	φίλε, ἰδίᾳ τε συγγιγνόμενος ὁ
[154]	Εὖ γε νὴ τὴν Ἥραν,	ὦ	φίλε, καὶ θείως. ἀτάρ, ὡς
[187]	δοξάζειν. ~(ΣΩ. Ὀρθῶς γὰρ οἴει,	ὦ	φίλε. καὶ ὅρα δὴ νῦν
[157]	~ἐμοῦ ἀποπειρᾷ. ~(ΣΩ. Οὐ μνημονεύεις,	ὦ	φίλε, ὅτι ἐγὼ μὲν οὔτ´
[205]	~(ΘΕΑΙ. Ἔοικεν. ~(ΣΩ. Μέμνησαι οὖν,	ὦ	φίλε, ὅτι ὀλίγον ἐν τῷ
[162]	μεταπέπτωκεν. ~(ΣΩ. Νέος γὰρ εἶ,	ὦ	φίλε παῖ· τῆς οὖν δημηγορίας
[210]	ἔτι κυοῦμέν τι καὶ ὠδίνομεν,	ὦ	φίλε, περὶ ~ἐπιστήμης, ἢ πάντα
[167]	δὲ οὐδέν. ~καὶ τοὺς σοφούς,	ὦ	φίλε Σώκρατες, πολλοῦ δέω βατράχους
[155]	αὐτὰ σκοτοδινιῶ. ~(ΣΩ. Θεόδωρος γάρ,	ὦ	φίλε, φαίνεται οὐ κακῶς τοπάζειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/05/2006