Page |
[196] |
~εἰδέναι
ἅμα.
~(ΘΕΑΙ.
Ἀληθέστατα.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἄλλ´
ὁτιοῦν
δεῖ
ἀποφαίνειν
τὸ |
[182] |
ἦ
γάρ;
~(ΘΕΟ.
Ναί.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἀμφοτέρας
ἃς
διειλόμεθα
κινήσεις,
φερόμενά
|
[191] |
τῷ
τοιούτῳ
οἷον
λέγεις.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἀπέστημεν
αὐτοῦ,
ὅτι
ἃ
ἴσμεν |
[206] |
αὐτὸ
δρῶντα
λέγειν
φαμέν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
αὖ
τοῦτό
γε
πᾶς
ποιεῖν |
[204] |
~(ΘΕΑΙ.
Δεῖ
γε
δή.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
διαφέροι
ἂν
τὸ
ὅλον
τοῦ |
[154] |
οὐκ
ἀνέλεγκτος.
~(ΘΕΑΙ.
Ἀληθῆ.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
εἰ
μὲν
δεινοὶ
καὶ
σοφοὶ |
[154] |
μοι
δοκεῖ
ἢ
ἐκεῖνο.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
εἰ
μὲν
ᾧ
παραμετρούμεθα
ἢ |
[190] |
Μὰ
Δί´
οὐκ
ἔγωγε.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
εἰ
τὸ
λέγειν
πρὸς
ἑαυτὸν |
[205] |
γὰρ
οὖν
δὴ
φαίνεται.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
εἰς
ταὐτὸν
ἐμπέπτωκεν
ἡ
συλλαβὴ |
[196] |
οἰηθῆναι.
~(ΘΕΑΙ.
Ἔοικέ
γε.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
εἰς
τοὺς
πρώτους
πάλιν
ἀνήκει |
[205] |
πᾶν
τε
καὶ
ὅλον.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐλέγομεν
ὅτι
οὗ
ἂν
μέρη |
[146] |
ἐργασίας;
~(ΘΕΑΙ.
Οὐδὲ
τοῦτο.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐν
ἀμφοῖν,
οὗ
ἑκατέρα
ἐπιστήμη, |
[177] |
μέντοι
~δοκεῖ,
πάλιν
ἐπανίωμεν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐνταῦθά
που
ἦμεν
τοῦ
λόγου, |
[171] |
οὐχ
οὕτως;
~(ΘΕΟ.
Οὕτως.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐπειδὴ
ἀμφισβητεῖται
ὑπὸ
πάντων,
οὐδενὶ
|
[181] |
ἕστηκεν.
~(ΘΕΟ.
Ἀληθέστατα
λέγεις.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐπειδὴ
κινεῖσθαι
αὐτὰ
δεῖ,
~τὸ |
[210] |
ἦ
γάρ;
~(ΘΕΑΙ.
Ναί.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐρωτηθείς,
ὡς
ἔοικε,
τί
ἐστιν |
[208] |
γράφῃ;
~(ΘΕΑΙ.
Δῆλον
δή.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἔτι
ἀνεπιστήμων
ὤν,
ὀρθὰ
δὲ |
[207] |
στοιχείων
τὸ
~ὅλον
περάναντα.
~(ΘΕΑΙ.
|
Οὐκοῦν |
εὖ
δοκεῖ
σοι,
ὦ
Σώκρατες; |
[204] |
ἢ
ἕξ;
~(ΘΕΑΙ.
Οὐδέν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἐφ´
ἑκάστης
λέξεως
πάντα
ἓξ |
[188] |
εἰδέναι
ἢ
μὴ
εἰδέναι.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἤδη
ἀνάγκη
τὸν
δοξάζοντα
δοξάζειν |
[198] |
τοιαύτας
ἀμφισβητήσεις.
~(ΘΕΑΙ.
Ἔγωγε.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ἡμεῖς
ἀπεικάζοντες
τῇ
τῶν
περιστερῶν |
[192] |
δὲ
αἰσθάνεσθαι.
~(ΘΕΑΙ.
Ἀληθῆ.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ἃ
μὴ
οἶδε,
πολλάκις |
[179] |
αὐτός
{αὑτῷ}
~(ΘΕΟ.
Ἀληθέστατα.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
αἱ
νομοθεσίαι
καὶ
τὸ |
[191] |
μαθεῖν;
~(ΘΕΑΙ.
Ἔστι
μέντοι.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
αὖθις
ἕτερον
καὶ
ἕτερον; |
[185] |
ἕν;
~(ΘΕΑΙ.
Καὶ
τοῦτο.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
εἴτε
ἀνομοίω
εἴτε
ὁμοίω |
[185] |
ἀμφοτέρω
ἐστόν;
~(ΘΕΑΙ.
Ἔγωγε.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
ὅτι
ἑκάτερον
ἑκατέρου
μὲν |
[158] |
~(ΘΕΑΙ.
Παντάπασι
μὲν
οὖν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
περὶ
νόσων
τε
καὶ |
[172] |
~(ΘΕΟ.
Ἔμοιγε
δοκεῖ
οὕτως.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
περὶ
πολιτικῶν,
καλὰ
μὲν |
[149] |
αὑτῆς
ὁμοιότητα.
~(ΘΕΑΙ.
Εἰκός.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τόδε
εἰκός
τε
καὶ |
[178] |
εὐάρμοστον
εἶναι.
~(ΘΕΟ.
Οὐδαμῶς.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἑστιάσεσθαι
μὴ |
[152] |
μὴ
οὔ;
~(ΘΕΑΙ.
Ἔοικεν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
καὶ
φαίνεται
οὕτω
ἑκατέρῳ;
~(ΘΕΑΙ. |
[194] |
δὲ
καὶ
~σκολιὰ
ψευδής.
~(ΘΕΑΙ.
|
Οὐκοῦν |
καλῶς,
ὦ
Σώκρατες,
λέγεται;
~(ΣΩ. |
[200] |
οὐκ
~ἀνεπιστημοσύνην.
~(ΘΕΑΙ.
Δῆλον.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
μακρὰν
περιελθόντες
πάλιν
ἐπὶ
τὴν |
[204] |
~(ΘΕΑΙ.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
μέρη
αὐτῆς
οὐ
δεῖ
εἶναι. |
[163] |
ὄψιν
αἴσθησιν;
~(ΘΕΑΙ.
Ἔγωγε.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ὁ
ἰδών
τι
ἐπιστήμων
ἐκείνου |
[165] |
γε,
τῷ
μέντοι
ἑτέρῳ.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ὁρᾷς
τε
καὶ
οὐχ
ὁρᾷς |
[202] |
τῶν
συλλαβῶν
γένος
γνωστόν.
~(ΘΕΑΙ.
|
Οὐκοῦν |
ὀρθῶς;
~(ΣΩ.
Ἰστέον
δή·
ὥσπερ |
[201] |
ποιῆσαι;
~(ΘΕΑΙ.
Τί
μήν;
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ὅταν
δικαίως
πεισθῶσιν
δικασταὶ
περὶ |
[160] |
μὲν
οὖν,
ὦ
Σώκρατες.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ὅτε
δὴ
τὸ
ἐμὲ
ποιοῦν |
[152] |
~(ΘΕΑΙ.
Ἀνέγνωκα
καὶ
πολλάκις.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
οὕτω
πως
λέγει,
ὡς
οἷα |
[159] |
δὲ
ἕτερον;
~(ΘΕΑΙ.
Ἀνάγκη.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
πρόσθεν
ἐλέγομεν
ὡς
πολλὰ
μὲν |
[172] |
μείζων
ἐξ
ἐλάττονος
~(καταλαμβάνει.
~(ΘΕΟ.
|
Οὐκοῦν |
σχολὴν
ἄγομεν,
ὦ
Σώκρατες;
~(ΣΩ. |
[186] |
~(ΘΕΑΙ.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τὰ
μὲν
εὐθὺς
γενομένοις
πάρεστι |
[210] |
~ἐμαυτῷ
διὰ
σὲ
εἴρηκα.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ταῦτα
μὲν
πάντα
ἡ
μαιευτικὴ |
[171] |
~(ΘΕΟ.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τὴν
αὑτοῦ
ἂν
ψευδῆ
συγχωροῖ, |
[170] |
σφίσιν;
~(ΘΕΟ.
Οὐδὲν
ἄλλο.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τὴν
μὲν
σοφίαν
ἀληθῆ
διάνοιαν |
[188] |
~(ΘΕΑΙ.
Φαμὲν
γὰρ
δή.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τόδε
γ´
ἔσθ´
ἡμῖν
περὶ |
[144] |
λέγει;
~(ΘΕΑΙ.
Ἐπεσκεψάμεθ´
ἄν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τοιοῦτον
μὲν
εὑρόντες
ἐπειθόμεθ´
ἄν, |
[201] |
ἴωμέν
γε
καὶ
σκοπῶμεν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τοῦτό
γε
βραχείας
σκέψεως·
τέχνη |
[205] |
γνωστὴν
εἶναι;
~(ΘΕΑΙ.
Οὕτως.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τοῦτο
ἵνα
μὴ
γένηται,
ἕτερον |
[203] |
Ὅτι
σῖγμα
καὶ
ὦ.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
τοῦτον
ἔχεις
λόγον
τῆς
συλλαβῆς; |
[195] |
εἶναι
τὸ
~νῦν
ἀποδεδειγμένον.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν, |
φησί,
λέγεις
ὅτι
αὖ
τὸν |
[206] |
τὴν
τελεωτάτην
ἐπιστήμην
γεγονέναι.
~(ΘΕΑΙ.
|
Οὐκοῦν |
χρὴ
ὁρᾶν.
~(ΣΩ.
Φέρε
δή, |
[183] |
γοῦν
διάλεκτος
αὕτη
αὐτοῖς.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν, |
ὦ
Θεόδωρε,
τοῦ
τε
σοῦ |
[170] |
~(ΘΕΟ.
Φησὶ
γὰρ
οὖν.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν, |
ὦ
Πρωταγόρα,
καὶ
ἡμεῖς
ἀνθρώπου, |
[163] |
τινός;
~(ΘΕΑΙ.
Τινὸς
δήπου.
~(ΣΩ.
|
Οὐκοῦν |
ὧν
ἔμαθε
καὶ
ὧν
ᾔσθετο, |