Page |
[191] |
ἄθρει
εἰ
ἄρα
τοιῷδε
τρόπῳ
|
ψευδῆ |
ἂν
δοξάσαι.
~(ΘΕΑΙ.
Ποίῳ
δή |
[167] |
εἰσιν
ἕτεροι
ἑτέρων
καὶ
οὐδεὶς
|
ψευδῆ |
δοξάζει,
~καὶ
σοί,
ἐάντε
βούλῃ |
[189] |
δέ,
ὡς
~φῄς,
τὸ
τὰ
|
ψευδῆ |
δοξάζειν
ἀλλοδοξεῖν
εἶναι;
~(ΘΕΑΙ.
Ἔμοιγε. |
[196] |
ὁτιοῦν
δεῖ
ἀποφαίνειν
τὸ
τὰ
|
ψευδῆ
|
~δοξάζειν
ἢ
διανοίας
πρὸς
αἴσθησιν |
[193] |
~συμβαίνει
ἡ
ἑτεροδοξία
καὶ
τὸ
|
ψευδῆ |
δοξάζειν.
~(ΘΕΑΙ.
Ἔοικε
γάρ,
ὦ |
[200] |
Οὐ
δήπου
καὶ
ἡγήσεταί
γε
|
ψευδῆ |
δοξάζειν.
~(ΘΕΑΙ.
Πῶς
γάρ;
~(ΣΩ. |
[170] |
ἕτερον
ἀμαθῆ
~τε
εἶναι
καὶ
|
ψευδῆ |
δοξάζειν.
~(ΘΕΟ.
Ἀλλ´
ἄπιστον,
ὦ |
[189] |
Ἄλλο
τι
ἄρ´
ἐστὶ
τὸ
|
ψευδῆ |
δοξάζειν
τοῦ
τὰ
μὴ
ὄντα |
[167] |
λόγοις.
ἐπεὶ
οὔ
τί
γε
|
ψευδῆ |
δοξάζοντά
~τίς
τινα
ὕστερον
ἀληθῆ |
[158] |
μαινόμενοι
~ἢ
{οἱ}
ὀνειρώττοντες
οὐ
|
ψευδῆ |
δοξάζουσιν,
ὅταν
οἱ
μὲν
θεοὶ
|
[188] |
~(ΣΩ.
Ἆρ´
οὖν
ὁ
τὰ
|
ψευδῆ |
δοξάζων,
ἃ
οἶδε,
ταῦτα
οἴεται
|
[189] |
οὗ
ἐσκόπει
δικαίως
ἂν
καλοῖτο
|
~ψευδῆ |
δοξάζων.
~(ΘΕΑΙ.
Ὀρθότατά
μοι
νῦν |
[193] |
ἐν
ᾧ
δή
~φαμεν
τὴν
|
ψευδῆ |
δόξαν
γίγνεσθαι
τὸ
ἄμφω
γιγνώσκοντα
|
[170] |
διάνοιαν
ἡγοῦνται,
~τὴν
δὲ
ἀμαθίαν
|
ψευδῆ |
δόξαν;
~(ΘΕΟ.
Τί
μήν;
~(ΣΩ. |
[196] |
τούτῳ
αὐτῷ
ἠναγκάζομεν
μὴ
εἶναι
|
~(ψευδῆ |
δόξαν,
ἵνα
μὴ
τὰ
αὐτὰ |
[199] |
δὴ
εἶναι
ἀληθῆ
τε
καὶ
|
~(ψευδῆ |
δόξαν,
καὶ
ὧν
ἐν
τοῖς |
[195] |
με·
Ὦ
Σώκρατες,
ηὕρηκας
δὴ
|
ψευδῆ
|
~δόξαν,
ὅτι
οὔτε
ἐν
ταῖς |
[200] |
~καὶ
ἐνδείκνυται
ὅτι
οὐκ
ὀρθῶς
|
ψευδῆ |
δόξαν
προτέραν
ζητοῦμεν
~(ἐπιστήμης,
ἐκείνην |
[193] |
Ἕπομαι.
~(ΣΩ.
Λείπεται
τοίνυν
τὰ
|
ψευδῆ |
δοξάσαι
ἐν
τῷδε,
ὅταν
~γιγνώσκων |
[188] |
δὲ
τούτοις
οὐδαμοῦ
φαίνεται
δυνατὸν
|
ψευδῆ |
δοξάσαι.
~(ΘΕΑΙ.
Ἀληθέστατα.
~(ΣΩ.
Ἆρ´ |
[188] |
δοξάζων
~οὐκ
ἔσθ´
ὡς
οὐ
|
ψευδῆ |
δοξάσει,
κἂν
ὁπωσοῦν
ἄλλως
τὰ |
[188] |
~(ΣΩ.
Πῶς
οὖν
ἂν
ἔτι
|
ψευδῆ |
δοξάσειεν;
ἐκτὸς
γὰρ
τούτων
~ἀδύνατόν |
[193] |
περὶ
σοῦ
καὶ
Θεοδώρου
τὰ
|
~ψευδῆ |
δοξάσω,
οὔτε
γιγνώσκων
οὔτε
ἀγνοῶν |
[196] |
ἐν
τῷ
ἐκμαγείῳ
εἶναι
καὶ
|
ψευδῆ |
ἐν
αὐτοῖς
~οὐκ
εἶναι
δοξάσαι, |
[170] |
τοτὲ
μὲν
~ἀληθῆ,
τοτὲ
δὲ
|
ψευδῆ; |
ἐξ
ἀμφοτέρων
γάρ
που
συμβαίνει |
[170] |
~ἀληθῆ
δοξάζεις,
τοῖς
δὲ
μυρίοις
|
ψευδῆ; |
~(ΘΕΟ.
Ἔοικεν
ἔκ
γε
τοῦ |
[150] |
ἐμοῦ
μαιευθέντα
κακῶς
τρέφοντες
~ἀπώλεσαν,
|
ψευδῆ |
καὶ
εἴδωλα
περὶ
πλείονος
ποιησάμενοι
|
[170] |
ἑκάστοτέ
σοι
μάχονται
ἀντιδοξάζοντες,
~ἡγούμενοι
|
ψευδῆ |
κρίνειν
τε
καὶ
οἴεσθαι;
~(ΘΕΟ. |
[199] |
δ´
~ἀνεπιστημοσύνην
τοῦ
αὐτοῦ
πέρι
|
ψευδῆ |
μὲν
δοξάζειν
τῇ
~ἀνεπιστημοσύνῃ,
ἀληθῆ |
[200] |
δὲ
δὴ
τὴν
(ἀνεπιστημοσύνην
λαβὼν
|
ψευδῆ |
μέν,
φῄς,
δοξάσει.
~ἦ
γάρ; |
[199] |
ὅ
τις
οἶδεν
μὴ
~εἰδέναι,
|
ψευδῆ |
μέντοι
δόξαν
οἷόν
τ´
εἶναι |
[195] |
οὖν
οὗτοι
γίγνονται
οἷοι
~δοξάζειν
|
ψευδῆ. |
ὅταν
γάρ
τι
ὁρῶσιν
ἢ |
[187] |
δή;
~(ΣΩ.
Τὸ
δοξάζειν
τινὰ
|
ψευδῆ. |
σκοπῶ
δὴ
καὶ
νῦν
ἔτι
|
[171] |
~(ΣΩ.
Οὐκοῦν
τὴν
αὑτοῦ
ἂν
|
ψευδῆ |
συγχωροῖ,
εἰ
τὴν
τῶν
~ἡγουμένων |
[189] |
δοξάζῃ,
τότε
~ὡς
ἀληθῶς
δοξάζει
|
ψευδῆ. |
~(ΣΩ.
Δῆλος
εἶ,
ὦ
Θεαίτητε, |
[192] |
ὑπερβάλλει
ἀδυναμίᾳ
τοῦ
ἐν
~αὐτοῖς
|
ψευδῆ |
τινα
δοξάσαι.
λείπεται
δὴ
ἐν |
[190] |
εἴ
τις
ὁριεῖται
δόξαν
εἶναι
|
ψευδῆ |
τὸ
~ἑτεροδοξεῖν,
οὐδὲν
ἂν
λέγοι· |
[187] |
δόξαν,
καί
τινα
ἡμῶν
δοξάζειν
|
ψευδῆ, |
τὸν
δ´
αὖ
ἀληθῆ,
~ὡς |
[189] |
Πῶς;
~(ΣΩ.
Ἀλλοδοξίαν
τινὰ
οὖσαν
|
ψευδῆ |
φαμεν
εἶναι
δόξαν,
~(ὅταν
τίς |
[187] |
οὖν;
τί
δὴ
καὶ
λέγομεν;
|
ψευδῆ |
φαμεν
ἑκάστοτε
~εἶναι
δόξαν,
καί |