Page |
[163] |
βαρύτητα
ἀκούειν
τε
ἅμα
καὶ
|
εἰδέναι· |
ἃ
δὲ
οἵ
τε
~γραμματισταὶ |
[210] |
καὶ
ἡμερώτερος
σωφρόνως
οὐκ
οἰόμενος
|
εἰδέναι |
ἃ
~μὴ
οἶσθα.
τοσοῦτον
γὰρ |
[188] |
τὸ
αὐτὸ
ἢ
μὴ
εἰδότα
|
~(εἰδέναι |
ἀδύνατον.
~(ΘΕΑΙ.
Πῶς
δ´
οὔ; |
[198] |
~εἰδώς,
ὃν
ὡμολογήκαμεν
ἅπαντα
ἀριθμὸν
|
εἰδέναι. |
ἀκούεις
~γάρ
που
τὰς
τοιαύτας |
[201] |
περὶ
ὧν
~ἰδόντι
μόνον
ἔστιν
|
εἰδέναι, |
ἄλλως
δὲ
μή,
ταῦτα
τότε |
[196] |
ὁ
αὐτὸς
ἀναγκάζοιτο
εἰδὼς
μὴ
|
~εἰδέναι |
ἅμα.
~(ΘΕΑΙ.
Ἀληθέστατα.
~(ΣΩ.
Οὐκοῦν |
[188] |
πάντα
καὶ
καθ´
~ἕκαστον,
ἤτοι
|
εἰδέναι |
ἢ
μὴ
εἰδέναι;
μανθάνειν
γὰρ |
[188] |
οὐδὲν
λείπεται
~περὶ
ἕκαστον
πλὴν
|
εἰδέναι |
ἢ
μὴ
εἰδέναι.
~(ΣΩ.
Οὐκοῦν |
[191] |
ἴσμεν
ἐποίει
ἡμᾶς
~εἰδότας
μὴ
|
εἰδέναι; |
~(ΘΕΑΙ.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
~(ΣΩ. |
[165] |
τι
τοῦτο
ὃ
οἶδεν
μὴ
|
εἰδέναι; |
~(ΘΕΟ.
Τί
δὴ
οὖν
ἀποκρινούμεθα, |
[188] |
κατὰ
τὸ
~(εἰδέναι
καὶ
μὴ
|
εἰδέναι |
ἰόντας,
ἀλλὰ
κατὰ
τὸ
εἶναι |
[166] |
αὐτὸ
~μεμνῆσθαι
ἅμα
καὶ
μὴ
|
εἰδέναι, |
καὶ
δεῖσαν
ἀπέφησεν
διὰ
τὸ
|
[188] |
σκεπτέον
ὃ
ζητοῦμεν,
κατὰ
τὸ
|
~(εἰδέναι |
καὶ
μὴ
εἰδέναι
ἰόντας,
ἀλλὰ |
[166] |
ἀποκνήσειν
ὁμολογεῖν
οἷόν
~τ´
εἶναι
|
εἰδέναι |
καὶ
μὴ
εἰδέναι
τὸν
αὐτὸν |
[170] |
ἄλλῳ
τῳ
διαφέροντας
ἢ
τῷ
|
εἰδέναι· |
καὶ
~πάντα
που
μεστὰ
τἀνθρώπινα |
[196] |
τις
οἶδεν,
οἷόν
τε
μὴ
|
~εἰδέναι. |
καὶ
τούτων
πότερα
αἱρῇ;
~(ΘΕΑΙ. |
[188] |
~ἕκαστον,
ἤτοι
εἰδέναι
ἢ
μὴ
|
εἰδέναι; |
μανθάνειν
γὰρ
καὶ
~ἐπιλανθάνεσθαι
μεταξὺ |
[187] |
ὃ
ἐρχόμεθα,
ἢ
~ἧττον
οἰησόμεθα
|
εἰδέναι |
ὃ
μηδαμῇ
ἴσμεν·
καίτοι
οὐκ |
[151] |
τοῦτο
ποιεῖν,
πόρρω
ὄντες
τοῦ
|
εἰδέναι |
ὅτι
~(οὐδεὶς
θεὸς
δύσνους
ἀνθρώποις, |
[180] |
ἕτερον
~ὁ
ἕτερος
οὐδὲν
ἡγεῖται
|
εἰδέναι. |
παρὰ
μὲν
οὖν
τούτων,
ὅπερ
|
[145] |
~(ΘΕΑΙ.
Οὔχ,
ὅσον
γέ
με
|
εἰδέναι. |
~(ΣΩ.
Ἆρ´
οὐδὲ
γεωμετρικός;
~(ΘΕΑΙ. |
[208] |
ὡμολογήσαμεν
τὸν
οὕτως
ἔχοντα
~μήπω
|
εἰδέναι. |
~(ΣΩ.
Κωλύει
οὖν
τι
καὶ |
[188] |
ἕκαστον
πλὴν
εἰδέναι
ἢ
μὴ
|
εἰδέναι. |
~(ΣΩ.
Οὐκοῦν
ἤδη
ἀνάγκη
τὸν |
[174] |
τὰ
μὲν
ἐν
~οὐρανῷ
προθυμοῖτο
|
εἰδέναι, |
τὰ
δ´
ἔμπροσθεν
αὐτοῦ
καὶ |
[143] |
~τούσδε
φιλῶ,
καὶ
μᾶλλον
ἐπιθυμῶ
|
εἰδέναι |
τίνες
ἡμῖν
τῶν
~νέων
ἐπίδοξοι |
[188] |
Καὶ
μὴν
εἰδότα
γε
μὴ
|
εἰδέναι |
τὸ
αὐτὸ
ἢ
μὴ
εἰδότα
|
[166] |
~τ´
εἶναι
εἰδέναι
καὶ
μὴ
|
εἰδέναι |
τὸν
αὐτὸν
τὸ
αὐτό;
ἢ |
[199] |
συμβαίνει
ὅ
τις
οἶδεν
μὴ
|
~εἰδέναι, |
ψευδῆ
μέντοι
δόξαν
οἷόν
τ´ |