Pages |
[430] |
ἔστιν
ἃ
λέγεις,
σὺ
δὲ
|
τάχ᾽ |
ἂν
ὀρθῶς
λέγοις
ἔστι
διανεῖμαι |
[432] |
τινος
καὶ
συμπάσης
εἰκόνος
μὴ
|
οὐχ |
αὕτη
ᾖ>
ἡ
ὀρθότης,
ἀλλὰ |
[387] |
καὶ
ὀνομάζεσθαι
καὶ
ᾧ,
ἀλλ᾽
|
οὐχ |
ᾗ
ἂν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν,
εἴπερ |
[418] |
δέλτα
εὖ
μάλα
ἐχρῶντο,
καὶ
|
οὐχ |
ἥκιστα
(αἱ
γυναῖκες,
αἵπερ
μάλιστα |
[425] |
ἐστὶν
ἡ
τέχνη.
Μᾶλλον
δὲ
|
οὐχ |
ἡμεῖς,
ἀλλὰ
λέγων
ἐξηνέχθην.
Συνέθεσαν |
[401] |
τις
τὰ
ξενικὰ
ὀνόματα
ἀνασκοπῇ,
|
οὐχ |
ἧττον
ἀνευρίσκεται
ὃ
ἕκαστον
βούλεται. |
[390] |
(Ἑρμογένης)
Ναί.
(Σωκράτης)
Ἆρ᾽
οὖν
|
οὐχ |
ὁ
ἐρωτᾶν
ἐπιστάμενος
οὗτός
ἐστιν; |
[389] |
οὗ
ἂν
ποιῇ
(τὸ
ἔργον)
|
οὐχ |
οἷον
ἂν
αὐτὸς
βουληθῇ,
ἀλλ᾽ |
[433] |
Εἰ
γὰρ
ταῦτα
ἀμφότερα
ἐρεῖς,
|
οὐχ |
οἷός
τ᾽
ἔσῃ
συμφωνεῖν
σαυτῷ. |
[390] |
καὶ
ἐν
τοῖς
βαρβάροις;
ἆρ᾽
|
οὐχ |
ὅσπερ
χρήσεται;
(Ἑρμογένης)
Ναί.
(Σωκράτης) |
[390] |
τοῦ
λυροποιοῦ
ἔργῳ
χρησόμενος;
ἆρ᾽
|
οὐχ |
οὗτος
ὃς
ἐπίσταιτο
ἂν
ἐργαζομένῳ |
[439] |
διανοηθῆναι
τὸ
δ᾽
εἰ
ἔτυχεν,
|
οὐχ |
οὕτως
ἔχει,
ἀλλ᾽
οὗτοι
αὐτοί |
[436] |
ἢ
ἐξαπατηθήσεσθαι;
(Κρατύλος)
Ἀλλὰ
μὴ
|
οὐχ |
οὕτως
ἔχει,
ὦ
Σώκρατες,
ἀλλ᾽ |
[388] |
τί
ἦν
ὄργανον
ἡ
κερκίς;
|
οὐχ |
ᾧ
κερκίζομεν;
(Ἑρμογένης)
Ναί.
(Σωκράτης) |
[394] |
καὶ
θεοσεβοῦς
ἀσεβὴς
γένηται,
ἆρ᾽
|
οὐχ |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
ἔμπροσθεν,
κἂν |