Pages |
[386] |
ἕτερος
τοῦ
ἑτέρου
φρονιμώτερος
εἴη,
|
εἴπερ |
ἃ
ἂν
ἑκάστῳ
(δοκῇ
ἑκάστῳ |
[409] |
τὴν
σελήνην
τοῦτο
τὸ
φῶς,
|
εἴπερ |
ἀληθῆ
οἱ
Ἀναξαγόρειοι
λέγουσιν·
κύκλῳ |
[410] |
Ἀττικιστὶ
ὡς
τὸ
παλαιὸν
ῥητέον,
|
εἴπερ |
βούλει
τὸ
εἰκὸς
εἰδέναι·
ΗΟΡΑΙ |
[400] |
Δία
ἡμεῖς
γε,
ὦ
Ἑρμόγενες,
|
εἴπερ |
γε
νοῦν
ἔχοιμεν,
ἕνα
μὲν |
[391] |
τὸ
μετὰ
τοῦτο
χρὴ
ζητεῖν,
|
εἴπερ |
ἐπιθυμεῖς
εἰδέναι,
ἥτις
ποτ᾽
αὖ |
[408] |
ἢ
λόγου
ἀδελφὸς
ὁ
Πάν,
|
εἴπερ |
Ἑρμοῦ
ὑός
ἐστιν·
ἀδελφῷ
δὲ |
[433] |
προσηκόντων
εἴη
γραμμάτων
καὶ
ὁμοίων,
|
εἴπερ |
ἔσται
εἰκών,
ἔχοι
δ᾽
ἄν |
[434] |
ἐπιτυχόντι.
(Σωκράτης)
Καλῶς
λέγεις.
Οὐκοῦν
|
εἴπερ |
ἔσται
τὸ
ὄνομα
ὅμοιον
τῷ |
[385] |
ὄνομα
ψεῦδος
καὶ
ἀληθὲς
λέγειν,
|
εἴπερ |
καὶ
λόγον;
(Ἑρμογένης)
Πῶς
γὰρ |
[387] |
τὸ
ὀνομάζειν
πρᾶξίς
(τίς)
ἐστιν,
|
εἴπερ |
καὶ
τὸ
λέγειν
πρᾶξίς
τις |
[391] |
Εὖ
οἶδα
μὲν
οὖν
ἔγωγε,
|
εἴπερ |
καλοῦσιν,
ὅτι
ὀρθῶς
καλοῦσιν.
ἀλλὰ |
[422] |
φανερὰ
ἡμῖν
(ποιήσει
τὰ
ὄντα,
|
εἴπερ |
μέλλει
ὀνόματα
εἶναι;
ἀπόκριναι
δέ |
[403] |
ἐπιθυμίᾳ
τῶν
ἐπιθυμιῶν
δεῖ
αὐτούς,
|
εἴπερ |
μέλλει
τῷ
μεγίστῳ
δεσμῷ
κατέχειν. |
[438] |
κεῖσθαί
τε
καὶ
ἐκείνους
εἰδέναι,
|
εἴπερ |
μὴ
ἔστι
τὰ
πράγματα
μαθεῖν |
[415] |
φήσεις
πλάττειν·
ἐγὼ
δέ
φημι,
|
εἴπερ |
ὃ
ἔμπροσθεν
εἶπον
ὀρθῶς
ἔχει, |
[422] |
δεῖ
ἔχειν
καὶ
τὰ
ὕστερα,
|
εἴπερ |
ὀνόματα
ἔσται.
(Ἑρμογένης)
Πάνυ
γε. |
[413] |
δ᾽
εἶναι
ἐν
τῷ
ὄντι,
|
εἴπερ |
ῥεῖ,
οὐκ
ἄλλο
τι
ἢ |
[408] |
μέν
μοι
προστάττεις,
ὅμως
δέ,
|
εἴπερ |
σοι
κεχαρισμένον
ἔσται,
ἐθέλω.
(Ἑρμογένης) |
[438] |
ἢ
ηὑρηκὼς
ἦν
(τὰ
πράγματα,
|
εἴπερ |
τά
γε
πρῶτα
μήπω
ἔκειτο, |
[438] |
μαθεῖν
ἄνευ
ὀνομάτων
τὰ
ὄντα,
|
εἴπερ |
ταῦτα
οὕτως
ἔχει.
(Κρατύλος)
Φαίνεται. |
[425] |
οἱ
παλαιοί·
ἡμᾶς
δὲ
δεῖ,
|
εἴπερ |
τεχνικῶς
ἐπιστησόμεθα
σκοπεῖσθαι
αὐτὰ
πάντα, |
[387] |
οὐχ
ᾗ
ἂν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν,
|
εἴπερ |
τι
τοῖς
ἔμπροσθεν
μέλλει
ὁμολογούμενον |
[435] |
γε
ἢ
ὃ
διανοούμενος
φθέγγομαι,
|
εἴπερ |
τὸ
λάβδα
ἀνόμοιόν
ἐστι
τῇ |
[403] |
τινὶ
αὐτούς,
ὡς
ἔοικε,
δεῖ,
|
εἴπερ |
τῷ
μεγίστῳ
δεσμῷ
δεῖ,
καὶ |