Pages |
[399] |
ὃ
ἡδέως
ἂν
πυθοίμην;
(Σωκράτης)
|
Πάνυ |
γε.
(Ἑρμογένης)
Ὥσπερ
τοίνυν
μοι |
[386] |
ὄντων
εἰσίν,
αἱ
πράξεις;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε
καὶ
αὗται.
~(Σωκράτης)
Κατὰ |
[422] |
οἶμαι
καὶ
σοὶ
συνδοκεῖ.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἀλλὰ
μὴν
ὧν |
[422] |
ὕστερα,
εἴπερ
ὀνόματα
ἔσται.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[387] |
Οὐκοῦν
καὶ
τἆλλα
οὕτω;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἆρ᾽
οὖν
οὐ |
[385] |
ἀληθής,
ὁ
δὲ
ψευδής;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἆρ᾽
οὖν
οὗτος |
[388] |
ἐστι
καὶ
τὸ
ὄνομα.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Εἰ
οὖν
ἐγὼ |
[408] |
εἶπες
τὸν
ἥλιον
διέλθωμεν;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
~(Σωκράτης)
Ἔοικε
τοίνυν
κατάδηλον |
[423] |
καὶ
χρῶμά
γε
πολλοῖς;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἔοικε
τοίνυν
οὐκ |
[388] |
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ἔχεις
δὴ
καὶ |
[387] |
τρυπᾶν,
ἔδει
τῳ
τρυπᾶν;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Καὶ
ὃ
ἔδει |
[389] |
σίδηρον
δεῖ
ἐπίστασθαι
τιθέναι.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Καὶ
τὴν
φύσει |
[418] |
δυογὸν»
οἱ
παλαιοὶ
ἐκάλουν.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Καὶ
τὸ
μέν |
[394] |
τοῦ
γένους
οὗ
εἴη;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Καὶ
τῷ
ἐκ |
[438] |
τὴν
τοῦτο
δυναμένην
νομοθετικήν.
Κτρατύλος.
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Λέγε
δὴ,
οἱ |
[390] |
ἐρωτᾶν
ἐπιστάμενος
οὗτός
ἐστιν;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὁ
δὲ
αὐτὸς |
[385] |
ὄντα
τε
καὶ
μή;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὁ
λόγος
δ᾽ |
[388] |
πράγματα
διακρίνομεν
ᾗ
ἔχει;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὄνομα
ἄρα
διδασκαλικόν |
[408] |
περὶ
τὸν
τραγικὸν
βίον.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὀρθῶς
ἄρ᾽
ἂν> |
[416] |
τοῦτο,
ὥς
φαμεν,
διάνοια;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὀρθῶς
ἄρα
φρονήσεως |
[409] |
γε
καλοῦσιν
αὐτὴν
πολλοί.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Ὅτι
δὲ
σέλας |
[387] |
που
λέγουσι
τοὺς
λόγους.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
καὶ
τὸ |
[429] |
χείρους,
οἱ
δὲ
ἀμείνους;
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
οἱ
μὲν |
[390] |
τις
ποιῇ.
ἦ
γάρ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
οὕτως
ἀξιώσεις |
[408] |
ἀληθής
τε
καὶ
ψευδής.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
τὸ
μὲν |
[391] |
ὁτῳοῦν
θέσθαι·
ἢ
οὔ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
τὸ
μετὰ |
[428] |
ἕνεκα
τὰ
ὀνόματα
λέγεται;
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
φῶμεν
καὶ |
[392] |
ἔνεστιν
ἃ
ἐγὼ
λέγω.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Πότερον
οὖν
οἴει |
[434] |
σκληρότης,
Ἐρετριῆς
δὲ
σκληροτήρ»
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Πότερον
οὖν
τό |
[409] |
τὸ
τοῦ
προτέρου
μηνός.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Σελαναίαν»
δέ
γε |
[433] |
τὰ
ὅμοια
τοῖς
πράγμασιν;
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τὰ
μὲν
ἄρα |
[389] |
τι
ὃ
ἐπεφύκει
κερκίζειν;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τί
δέ;
Ἂν |
[430] |
τῶν
ὀφθαλμῶν
αἴσθησιν
καταστῆσαι.
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τί
δέ;
Πάλιν |
[394] |
τὰ
αὐτὰ
ἀποδοτέον
ὀνόματα.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τί
δὲ
τοῖς |
[428] |
εἶναι
καὶ
δημιουργοὺς
αὐτῆς;
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τίνας;
~(Κρατύλος)
Οὕσπερ |
[390] |
εὖ
εἴργασται
εἴτε
μή;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τίς;
(Ἑρμογένης)
Ὁ |
[390] |
ἢ
τὸν
ὁπουοῦν
ἄλλοθι;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τίς
οὖν
ὁ |
[402] |
ὄνομα
ὃ
ὀνομάζουσιν
αὐτόν.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τὸ
μὲν
τοίνυν |
[416] |
ἃ
δὲ
μή,
ψεκτά;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
γε.
(Σωκράτης)
Τὸ
οὖν
ἰατρικὸν |
[397] |
τῷ
ἀληθεῖ
ἢ
οὐδέν;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν
ἔοικεν.
(Σωκράτης)
Τί |
[404] |
μηνύοντος·
ἢ
οὐκ
ᾔσθησαι;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν,
καὶ
ἀληθῆ
λέγεις. |
[400] |
καὶ
ψυχὴν»
κομψευόμενον
λέγειν.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν,
καὶ
δοκεῖ
γέ |
[411] |
ταῦτα
τὰ
(καλὰ
ὀνόματα.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν
οὐ
δεῖ
ἡμᾶς |
[425] |
ταῦτα,
ἢ
πῶς
λέγεις;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν
σφόδρα
ἔμοιγε
δοκεῖ. |
[407] |
θεῷ
πρέποι
Ἄρη»
καλεῖσθαι.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Ἐκ
μὲν |
[421] |
ἀποκριναίμεθα;
λέγεις;
ἦ
γάρ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Ἓν
μὲν |
[424] |
ὃ
ἔστιν;
ἢ
οὔ;
~(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Καὶ
τί |
[405] |
κακῶν
οὗτος
ἂν
εἴη;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Κατὰ
μὲν |
[430] |
γυναικί,
καὶ
τἆλλα
οὕτως;
(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
καὶ |
[405] |
τὴν
ψυχήν·
ἢ
οὔ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
ὁ |
[414] |
ὅτι
ποτὲ
βούλεται
εἶναι.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Οὐκοῦν
τοῦτό |
[407] |
ὀρχεῖν
καὶ
ὀρχεῖσθαι
καλοῦμεν.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Παλλάδα»
μὲν |
[410] |
οἶμαι
φαίνομαι
σοφίας
ἐλαύνειν.
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
τάχα
μᾶλλον |
[394] |
Φαίνεται
οὕτως
ἢ
οὔ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Τοῖς
μὲν |
[424] |
οὐσίαν,
εἴτε
καὶ
οὔ;
(Ἑρμογένης)
|
Πάνυ |
μὲν
οὖν.
(Σωκράτης)
Φέρε
δὴ |
[437] |
οὕτω
σοι
δοκεῖ
δηλοῦν;
~(Κρατύλος)
|
Πάνυ |
σφόδρα,
καὶ
ὀρθῶς
γε
σημαίνει. |
[386] |
μάλα
συχνούς.
(Σωκράτης)
Τί
δέ;
|
Πάνυ |
χρηστοὶ
οὔπω
σοι
ἔδοξαν
εἶναι |