Pages |
[424] |
τυγχάνει
οὖσα
τῆς
οὐσίας,
ὀρθότατόν
|
ἐστι |
διελέσθαι
τὰ
στοιχεῖα
πρῶτον,
ὥσπερ |
[437] |
ὄνομα,
τὴν
ἐπιστήμην,
ὡς
ἀμφίβολόν
|
(ἐστι) |
καὶ
μᾶλλον
ἔοικε
σημαίνοντι
ὅτι |
[411] |
(Σωκράτης)
Ἡ
φρόνησις»
φορᾶς
γάρ
|
ἐστι |
καὶ
ῥοῦ
νόησις.
Εἴη
δ᾽ |
[420] |
βούλομαι
διαπερᾶναι,
ὅτι
τούτοις
ἑξῆς
|
ἐστι, |
καὶ
τὸ
ἑκούσιον.
Τὸ
μὲν |
[388] |
Εὖ
λέγεις.
ὄργανον
ἄρα
τί
|
ἐστι |
καὶ
τὸ
ὄνομα.
(Ἑρμογένης)
Πάνυ |
[392] |
ἡγῇ
τὸ
μάθημα
ὅσῳ
ὀρθότερόν
|
ἐστι |
καλεῖσθαι
χαλκὶς
κυμίνδιδος
τῷ
αὐτῷ |
[438] |
μαθόντας
ἢ
αὐτοὺς
ἐξευρόντας
οἷά
|
ἐστι; |
(Κρατύλος)
Δοκεῖς
τί
μοι
λέγειν, |
[434] |
ὅμοια.
(Σωκράτης)
Ἦ
οὖν
ὅμοιά
|
ἐστι |
πανταχῇ;
(Κρατύλος)
Πρός
γε
τὸ |
[409] |
δέ
που
καὶ
ἕνον
ἀεί
|
ἐστι |
περὶ
τὴν
σελήνην
τοῦτο
τὸ |
[439] |
ὡσαύτως
ἔχει
καὶ
τὸ
αὐτό
|
ἐστι, |
πῶς
ἂν
τοῦτό
γε
μεταβάλλοι |
[430] |
ἀνδρί
τῳ
εἰπεῖν
ὅτι
τουτί
|
ἐστι |
σὸν
γράμμα,
καὶ
δεῖξαι
αὐτῷ, |
[431] |
εἴη
αὐτῷ
(εἰπεῖν
ὅτι
τουτί
|
ἐστι |
σὸν
ὄνομα,
καὶ
μετὰ
τοῦτο |
[416] |
τε
καὶ
διάνοια
ἐργάσηται,
ταῦτά
|
ἐστι |
τὰ
ἐπαινετά,
ἃ
δὲ
μή, |
[436] |
εὑρόντα
καὶ
ἐκεῖνα
ηὑρηκέναι
ὧν
|
ἐστι |
τὰ
ὀνόματα·
ἢ
ζητεῖν
μὲν |
[434] |
συντίθεται
τὰ
ὀνόματα,
ἐκείνοις
ὧν
|
ἐστι |
τὰ
ὀνόματα
μιμήματα;
ἔστι
δέ, |
[386] |
αὑτῶν
οὐσίαν
ἔχοντά
τινα
βέβαιόν
|
ἐστι |
τὰ
πράγματα,
οὐ
πρὸς
ἡμᾶς |
[435] |
φθέγγομαι,
εἴπερ
τὸ
λάβδα
ἀνόμοιόν
|
ἐστι |
τῇ
ᾗ
φῂς
σὺ
σκληρότητι· |
[413] |
διαπέπυσμαι
ἐν
ἀπορρήτοις,
ὅτι
τοῦτό
|
ἐστι |
τὸ
δίκαιον
καὶ
τὸ
αἴτιον |
[435] |
εἰ
δ᾽
ὅτι
μάλιστα
μή
|
ἐστι |
τὸ
ἔθος
(συνθήκη,
οὐκ
ἂν |
[432] |
αὐτῶν
εἰπεῖν
οὐδεὶς>
οὐδέτερον
ὁπότερόν
|
ἐστι |
τὸ
μὲν
αὐτό,
τὸ
δὲ |
[428] |
ἐστὶν
αὕτη,
ἥτις
ἐνδείξεται
οἷόν
|
ἐστι |
τὸ
πρᾶγμα·
τοῦτο
φῶμεν
ἱκανῶς |
[399] |
ὅταν
παρῇ
τῷ
σώματι,
αἴτιόν
|
ἐστι |
τοῦ
ζῆν
αὐτῷ,
τὴν
τοῦ |
[417] |
δὲ
ἅπτειν»
καὶ
δεῖν
ταὐτόν
|
ἐστι, |
τοῦτο
δὲ
πανταχοῦ
ψέγει.
τὸ |
[422] |
εἶναι,
οἵα
δηλοῦν
οἷον
ἕκαστόν
|
ἐστι |
τῶν
ὄντων.
(Ἑρμογένης)
Πῶς
γὰρ |