Pages |
[391] |
μέν,
ὦ
μακάριε
Ἑρμόγενες,
οὐδεμίαν
|
λέγω, |
ἀλλ᾽
ἐπελάθου
γε
ὧν
ὀλίγον |
[432] |
εἶναι.
Σκόπει
δὲ
εἰ
τὶ
|
λέγω. |
Ἆρ᾽
ἂν
δύο
πράγματα
εἴη |
[431] |
ὥσπερ
τὸ
ζωγράφημα.
~Τοῦτο
δὴ
|
λέγω· |
ἆρ᾽
οὐκ
ἂν
εἴη
αὐτῷ |
[434] |
ὀνόματά
τις
συνθήσει;
ὧδε
δὲ
|
λέγω· |
ἆρά
ποτ᾽
ἄν
τις
συνέθηκεν |
[413] |
τὰ
ὄντα.
Ἐπειδὰν
οὖν
τῳ
|
λέγω |
αὐτὸ
ἅσμενος
ὡς
καλόν
τι |
[393] |
γένους
ἔκγονον
τὴν
φύσιν,
τοῦτο
|
λέγω· |
ἐὰν
βοὸς
ἔκγονον
φύσει
ἵππος |
[393] |
ἵππου
ἔκγονον
ἵππον.
Οὔ
τι
|
λέγω |
ἐὰν
ὥσπερ
τέρας
γένηται
ἐξ |
[420] |
καὶ
μὴ
ἀντιτυποῦν
ἀλλ᾽
ὥσπερ
|
λέγω, |
εἶκον
τῷ
ἰόντι
δεδηλωμένον
ἂν |
[430] |
τύχῃ,
γυναικός;
τὸ
δὲ
δεῖξαι
|
λέγω |
εἰς
τὴν
τῶν
ὀφθαλμῶν
αἴσθησιν |
[396] |
ὑπάρχει·
διείληπται
δὲ
δίχα,
ὥσπερ
|
λέγω, |
ἓν
ὂν
τὸ
ὄνομα,
τῷ |
[392] |
ἐν
οἷς
ἔνεστιν
ἃ
ἐγὼ
|
λέγω. |
(Ἑρμογένης)
Πάνυ
γε.
(Σωκράτης)
Πότερον |
[401] |
ἤδη
διήλθομεν.
Ἴσως
μέντοι
οὐδὲν
|
λέγω. |
(Ἑρμογένης)
Τί
δή,
ὦ
Σώκρατες; |
[426] |
οὖν
ῥῶ
τὸ
στοιχεῖον,
ὥσπερ
|
λέγω, |
καλὸν
ἔδοξεν
ὄργανον
εἶναι
τῆς |
[434] |
οἶσθα
σὺ
νῦν
ὅτι
ἐγὼ
|
λέγω; |
(Κρατύλος)
Ἔγωγε,
διά
γε
τὸ |
[418] |
ὦ
Ἑρμόγενες,
ὡς
ἐγὼ
ἀληθῆ
|
λέγω |
λέγων
ὅτι
προστιθέντες
γράμματα
καὶ |
[413] |
ἐπίλοιπα
ἐξαπατήσαιμι
ὡς
οὐκ
ἀκηκοὼς
|
λέγω. |
μετὰ
γὰρ
δικαιοσύνην
τί
ἡμῖν |
[404] |
καὶ
περὶ
τὸν
(Ἀπόλλω,
ὅπερ
|
λέγω, |
πολλοὶ
πεφόβηνται
περὶ
τὸ
ὄνομα |
[399] |
δέοντος
γενέσθαι.
Σκόπει
δὴ
ὃ
|
λέγω. |
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
τὸ
τοιόνδε |
[430] |
φίλοι
ὄντες,
ἀπόδεξαί
μου
ὃ
|
λέγω. |
Τὴν
τοιαύτην
γάρ,
ὦ
ἑταῖρε, |
[428] |
μοι
χρῆναι
ἐπανασκέψασθαι
τί
καὶ
|
λέγω. |
Τὸ
γὰρ
ἐξαπατᾶσθαι
αὐτὸν
ὑφ᾽ |
[397] |
ὀνόματι
προσαγορεύειν.
Ἔοικέ
τι
ὃ
|
λέγω |
τῷ
ἀληθεῖ
ἢ
οὐδέν;
(Ἑρμογένης) |